AL

Mbi 60 tregime emocionuese paraqesin personazhe biblikë, tё cilёt kanё bёrё zgjedhje tё drejta apo tё gabuara dhe rrjedhën e jetës së tyre me bekimet apo me pasojat negative. Të treguara bukur pёr tё pasqyruar temёn e fushatёs sё Xhosh Mekdauell-it “E drejta nga e gabuara”, kёto tregime nga Bibla do të të ndihmojnё t’u ushqeni vlera biblike fёmijёve tuaj – vlera qё do t’i çojnё nё zgjedhje tё drejta.

Nё secilin tregim biblik:

•Zgjedhjet e personazheve tё Biblёs identifikohen qartё.

•Piktura energjike plot ngjyra tёrheqin lexuesit e vegjёl (Skica e njё karkaleci ёshtё e fshehur nё tё paktёn njёrёn prej skenave tё çdo tregimi!)

•Njё faqe e veçantё do tё ndihmojё familjen tënde: 1. T'u pёrgjigjet pyetjeve pёr tregimin biblik 2. Tё mendojё pёr zgjedhje tё ngjashme qё duhet tё bёjë 3. Të përmbledhë tё vёrtetёn e tregimit 4. Të luteni sё bashku

Ndihmojefёmijёntëndtёzbulojёçelësinebёrjessëzgjedhjevetёdrejtasot!

Dot

idhe

Xho

shM

ekD

auel

l

Biblae zgjedhjeve

të drejta

Bibl

a e

zgje

dh

jev

e të

dr

ejta

IlustruarngaXhoBodi

Biblae zgjedhjeve

të drejta

®

ISBN: 978-0842339070

DotidheXhoshMekDau

ell

AL

Mbi 60 tregime emocionuese paraqesin personazhe biblikë, tё cilёt kanё bёrё zgjedhje tё drejta apo tё gabuara dhe rrjedhën e jetës së tyre me bekimet apo me pasojat negative. Të treguara bukur pёr tё pasqyruar temёn e fushatёs sё Xhosh Mekdauell-it “E drejta nga e gabuara”, kёto tregime nga Bibla do të të ndihmojnё t’u ushqeni vlera biblike fёmijёve tuaj – vlera qё do t’i çojnё nё zgjedhje tё drejta.

Nё secilin tregim biblik:

•Zgjedhjet e personazheve tё Biblёs identifikohen qartё.

•Piktura energjike plot ngjyra tёrheqin lexuesit e vegjёl (Skica e njё karkaleci ёshtё e fshehur nё tё paktёn njёrёn prej skenave tё çdo tregimi!)

•Njё faqe e veçantё do tё ndihmojё familjen tënde: 1. T'u pёrgjigjet pyetjeve pёr tregimin biblik 2. Tё mendojё pёr zgjedhje tё ngjashme qё duhet tё bёjë 3. Të përmbledhë tё vёrtetёn e tregimit 4. Të luteni sё bashku

Ndihmojefёmijёntëndtёzbulojёçelësinebёrjessëzgjedhjevetёdrejtasot!

Dot

idhe

Xho

shM

ekD

auel

l

Biblae zgjedhjeve

të drejta

Bibl

a e

zgje

dh

jev

e të

dr

ejta

IlustruarngaXhoBodi

Biblae zgjedhjeve

të drejta

®

ISBN: 978-0842339070

DotidheXhoshMekDau

ell

Doti dhe Xhosh MekDauell

Ilustruar nga Xho Bodi

®

Biblae zgjedhjeve

të drejta

Copyright © 1998 by Josh and Dottie McDowell.Copyright © 2014 for the Albanian edition.

Published originally as The Right Choices Bible by Josh and Dottie McDowell from Tyndale House Publishers, Wheaton, IL, USA. All rights reserved.

This book is a joint production of Josh McDowell Ministries, OM EAST, and Voice of the Martyrs, USA.

Vizitoni faqen interesante të internetit të Tyndale në www.tyndale.comE drejta e botimit © 1998 nga Xhosh dhe Doti MekDauell. Të gjitha të drejtat e rezervuara.E drejta e ilustrimeve© 1998 nga Xho Bodi. Të gjitha të drejtat e rezervuara.

Redaktuar nga Beti FriSkicuar nga Beth Sparkman.

Library of Congress Cataloging-in-Publication Data

MekDauell, DotiBibla e zgjedhjeve të drejta/Doti dhe Xhosh MekDauell; ilustruar nga Xho Bodi.

Përmbledhja: Mbi gjashtëdhjetë histori nga Dhiata e Re dhe e Vjetër, në të cilat personazhi kryesor duhet të bëjë një zgjedhje të rëndësishme.

ISBN 978-0842339070 (kopertinë të fortë; alkal. letër)

1. Histori nga Bibla. [1. Histori nga Bibla.] I. MekDauell, Xhosh. II. Bodi, Xho, ill. III. Titulli

BS551.2.M284 1998

220.9’505-dc21 98-23019

Dedikuar me dashuri

të gjithë nipërve dhe mbesave të ardhshme,

të cilët presim me padurim t’i takojmë!

Xhosh dhe Doti MekDauell

MIRËNJOHJET

Do të donim të vlerësonim personat e mëposhtëm për kontributin e tyre të vyer në këtë punë:

Sindi Pitsin për identifikimin dhe përmbledhjen e shumë historive të Biblës, nëpërmjet të cilave përcjellim njohurinë rreth zgjedhjeve të drejta, apo të gabuara.

Robin Kërin për shkrimin e historive, përfshirjen e temës “E DREJTA NGA E GABUARA” së bërjes së gjërave të duhura dhe për hyrjen në botën e një fëmije për të shkruar secilën histori me “energji fëminore”.

Beti Frin të Tyndale House Publishers për redaktimin e saj të shkëlqyer për të përmbledhur, fokusuar dhe mbi të gjitha për ta bërë secilën histori dhe zbatimin e saj më efektiv.

Deiv Bellisin, bashkëpunëtorin tonë prej njëzet vjetësh, për koordinimin e këtij projekti, ruajtjen e përmbajtjes të fokusuar dhe produktin e krijuar brenda fushatës “E Drejta Nga E Gabuara”.

Karla Uaitkri Mejërin dhe të gjithë miqtë tanë në “Tyndale House Publishers” për standardin e tyre të lartë të cilësisë dhe për përkushtimin në ndihmë të prindërve, që të arrijnë fëmijët e tyre me mesazhin e Fjalës së Perëndisë.

PËRMBAJTJA

Historitë dhe zgjedhjet

Kopshti i parë Zanafilla 2:4-3:23, 5:4-5 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 11A e zbatuan Adami dhe Eva urdhrin e Perëndisë për t’iu bindur atij?

Kopshti zoologjik fluturues Zanafilla 6:9-9:17 . . . . . . . . . . . . . . 17A i bindet Noeu Perëndisë duke ndërtuar arkën?

Ndërtojeni më të madhe! Zanafilla 11:1-9. . . . . . . . . . . . . . . . . . 23A e pranojnë njerëzit në Babel faktin se Perëndia i ka gjërat në kontroll?

Largimi nga shtëpia Zanafilla 12:1-8, 13:2 . . . . . . . . . . . . . . . . . 29A i bindet Abrahami udhëzimit të Perëndisë për t’u larguar?

Ndarja e tokës Zanafilla 13:5-18. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 35A e lejon Abrahami Lotin të zgjedhë tokën që ai dëshiron?

Foshnja e Sarës Zanafilla 18:1-15, 21:1-7 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 39A i beson Sara Perëndisë për të mbajtur premtimin?

Tasi i supës Zanafilla 25:19-34 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 43A vendos Esau të udhëheqë një ditë familjen e tij?

Krahët leshatorë Zanafilla 27 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 49A tregon të vërtetën Jakobi?

Vëllezërit Zanafilla 32-33 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 53A e fal Esau Jakobin?

Në gropë Zanafilla 37:12-35. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 59A sillen mirë me Jozefin vëllezërit e tij?

Pritje e gjatë Zanafilla 39: 41. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 67A i beson Jozefi Perëndisë, që do t’i zgjidhë gjërat në kohën e duhur?

“Unë jam Jozefi!” Zanafilla 42-45 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 73A mendon Jozefi për gjërat e mira që ndodhin?

Shporta lundruese Eksodi 1:6-2:10 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 81A e ndihmon Miriami vëllanë e saj foshnjë?

“Jo mua!” Eksodi 2:11-4:20. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 87A e dëgjon Moisiu Perëndinë?

“Jo!” Eksodi 7-10 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 93A beson faraoni në fuqinë e Perëndisë?

Vakti i Pashkës Eksodi 11-12 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 97A i besojnë njerëzit e Perëndisë atij që t’i shpëtojë?

Një rrugë e thatë Eksodi 13:17-:31 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 101A i besojnë njerëzit e Perëndisë Moisiut që t’i udhëheqë përmes detit?

Urdhërimet e mira të Perëndisë, Eksodi 19:16-20:21, 31:18, Ligji i përtërirë 5. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 109

A u beson Moisiu urdhërimeve të Perëndisë?Moisiu mungon! (Vonohet) Eksodi 32-34 . . . . . . . . . . . . . . . . . 113

A u bindet Aaroni urdhërimeve të Perëndisë, ndërsa pret Moisiun bashkë me popullin?

Fryji bririt tënd Ligji i përtërirë 34; Jozueu 6 . . . . . . . . . . . . . . . . 119A i ndjek Jozueu udhëzimet e Perëndisë në Jeriko?

Udhëtimi së bashku Ruthi 1-4 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 125A është Ruthi e dashur dhe e mirë ndaj Naomit?

“Të lutem, më dërgo një bir” 1 Samuelit 1:1-2:21 . . . . . . . . . . . 131A beson Ana se Perëndia do t’u përgjigjet kërkesave të saj për ndihmë?

Ushtari gjigand 1 Samuelit 17 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 137A është i guximshëm Davidi?

Miq përgjithmonë, 1 Samuelit 18:1-4, 20. . . . . . . . . . . . . . . . . . . 143A është mik i vërtetë Jonatani?

Madje edhe mbretërit gabojnë, 2 Samuelit 11-12:10, Psalmi 51 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 147

A i vjen keq mbretit David për gabimet që ka bërë?Dhurata më e mirë, 1 Mbretërve 3. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 151

A zgjedh Salomoni dhuratën e urtësisë?Pak grurë, 1 Mbretërve 17:7-16 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 155

A e ndan gruaja ushqimin e saj me Elian?Shtatë larje në një ditë, 2 Mbretërve 5 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 159

A e ndihmon vajza e vogël Namanin?“Tani, dëgjoni!” 2 Mbretërve 22-23 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 165

A ia lexon Josia Fjalën e Perëndisë popullit të tij?Kush ka frikë nga luanët? Danieli 6. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 169

A vazhdon Danieli t’i lutet Perëndisë?

Udhëtimi me anë të peshkut, Jona 1-2. . . . . . . . . . . . . . . . . . . 177A dëshiron Jona të jetë ndihmësi i Perëndisë?

Plani i habitshëm i Perëndisë, Luka 1:26-50 . . . . . . . . . . . . . . 183A bie dakord Maria të bëjë atë që dëshiron Perëndia?

Përkujdesi ndaj Marisë dhe Jezusit, Mateu 1:18 25 . . . . . . . . 189A përkujdeset Jozefi për Marinë dhe Jezusin?

“Mos kini frikë!” Luka 2:8-20 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 195A u besojnë barinjtë engjëjve?

Ylli i ri. Mateu 2:1-11. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 203A besojnë dijetarët që Perëndia do t’i drejtojë?

I lini peshqit. Marku 1: 16-20 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 209A e ndjekin Jezusin Pjetri, Andrea, Jakobi dhe Gjoni?

Te pusi. Gjoni 4:4-30, 39 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 215A u tregon gruaja te pusi të tjerëve për Jezusin?

Shërim në distancë të largët, Mateu 8:5-13 . . . . . . . . . . . . . . . 221A i beson udhëheqësi i ushtrisë romake fuqisë së Jezusit nga larg?

Një dorë ndihme, Mateu 12:9-14 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 227A vendos Jezusi të jetë i mirë dhe i dobishëm?

“Mua të parin!” Marku 9:33-37. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 231A e ndihmojnë dishepujt njëri-tjetrin?

Jezusi i do fëmijët, Mateu 19:13-15 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 237A lejojnë dishepujt të sjellin fëmijët te Jezusi?

Kush do të ndihmojë? Luka 10:25-37. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 243A e ndihmon samaritani dikë që është plagosur?

Larg prej shtëpisë, Luka 15:11-24 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 249A e pranon djali plangprishës se e kishte gabim dhe kthehet në shtëpi?

Shiko kudo, Mateu 18:12-14; Luka 15:3-7, Gjoni 10:11 . . . . . . . . . . 255A vazhdon bariu të kërkojë delen e tij të humbur?

“Faleminderit, Jezus!” Luka 7:11-19. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 261A e falënderon burri Jezusin që e shëron?

Shikoji zogjtë, Marku 10:46-52 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 267A i beson Bartimeu Jezusit për ta ndihmuar?

“Eja, ulu me mua”. Luka 10:38-42 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 273A e dëgjon Maria Jezusin?

Mbi një pemë. Luka 19:1-10 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 277A i thotë Zakeu Jezusit se i vjen keq dhe fillon të bëjë atë që është e drejtë?

Një dhuratë për Jezusin. Luka 7:36-50 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 283A i jep gruaja një dhuratë të veçantë Jezusit?

Në Jeruzalem, Mateu 21:1-11, 14-16, Luka 19:29-38. . . . . . . . . . . . 289A marrin dishepujt e Jezusit një gomar për të?

Vetëm dy monedha të vogla, Luka 21:1 4 . . . . . . . . . . . . . . . . . 295A i jep gruaja paratë e saj për punën e Perëndisë?

Kush është shërbëtori? Luka 22:7-13, Gjoni 13:1-17 . . . . . . . . . . 301A i ndihmon Jezusi të tjerët?

“Zgjohuni!” Marku 14:26, 32-42. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 307A janë dishepujt miq besnikë në kopsht?

Pranë zjarrit, Luka 22:54-62; Gjoni 13:37-38, 18:10-11, 15-18, 25-27 . . . . . . . . . . . . . . 313

A është Pjetri mjaft i guximshëm për të qenë miku i Jezusit?“Ai ishte Biri i Perëndisë!” Mateu 27:22-66, Luka 23:44-49, Gjoni 19:1-30 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 319

A beson ushtari romak se Jezusi ishte Biri i Perëndisë?Herët në mëngjes. Mateu 28:1-10, Luka 24:9-10 . . . . . . . . . . . . . . 325

A u tregojnë Maria dhe shoqet e saj dishepujve për engjëjt?“Unë duhet të shoh”. Gjoni 20:19-31 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 331

A u besoi Thomai shokëve të tij kur thanë se Jezusi është gjallë?

“Ushqe delet e mia!” Gjoni 21:1-17 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 335A i tregon Pjetri Jezusit se e do?

Të gjithë mund të kuptojnë! Mateu 28:16-20, Veprat 1-2 . . . . . . 341A është bërë Pjetri mjaft i guximshëm për t’i predikuar për Jezusin një turme të madhe?

Në rrugë. Veprat 9. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 345A ndalon Pali së bëri atë që është e gabuar?

Një mirëseardhje e ngrohtë. Veprat 16:6-15 . . . . . . . . . . . . . . . 351A i ndihmon Lidia punëtorët e Perëndisë?

Kënga në burg. Veprat 16:16-36 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 355A i beson Pali Perëndisë kur është e vështirë?

Të mësuarit e gjithçkaje për Jezusin. Veprat 18 . . . . . . . . . . . 361A i dëgjon Apolloja mësuesit e tij?

ZGJEDHJET

Çfarë duhet të hash? Çfarë duhet të veshësh? Si duhet të flasësh, apo të rregullosh flokët?

Ti duhet të bësh zgjedhje çdo ditë për shumë gjëra me të cilat ndeshesh.

Po apo jo? Të madhe apo të vogël? T’u japësh të tjerëve, apo t’i mbash të gjitha për vete?

Është e drejtë apo e gabuar? Gjatë gjithë ditës keni nevojë për përgjigje.

Perëndia krijoi botën dhe Perëndia të krijoi ty. Ai e di ç’është e drejtë që të bësh.

Edhe njerëzit në kohën e Biblës bënë zgjedhje. Historitë e tyre mund të të ndihmojnë që të dish çfarë të bësh.

Disa gabuan me të gjithë forcën e tyre, të tjerët e kënaqën Perëndinë dhe bënë atë që ishte e drejtë.

Ndaj lexo këto histori për të zbuluar rrugën tënde. Përmes zgjedhjeve që do të marrësh ndërsa punon dhe luan.

(Sigurohu që të kërkosh edhe karkaleca! Në secilën histori, ndodhet një që po ju vështron!)

11

Kopshti i parëZanafilla 2:4-3:23, 5:4-5

ZGJEDHJA: A e zbatuan Adami dhe Eva urdhërimin e Perëndisë për t’iu bindur atij, apo jo?

Perëndia krijoi botën e mrekullueshme me male, pemë

dhe kunguj, madje edhe me hipopotamë. Ai i krijoi

njerëzit që të gëzonin botën e mrekullueshme dhe të

përkujdeseshin për të.

Njerëzit që krijoi Perëndia ishin Adami dhe Eva. Ata

e pëlqyen botën që Perëndia krijoi. Ishte një kopsht plot

me gjëra të mira si dardha, rrush, të gjitha këto, gati

për t’u ngrënë.

12

Por mbi të gjitha, atyre u pëlqente të jetonin në

kopshtin e Edenit me Perëndinë. Ai e donte shumë

Adamin dhe Evën. Në fakt, ai e donte Adamin dhe Evën

aq shumë, sa donte t’i ndihmonte t’i bindeshin atij.

Kështu, u tregoi për gjërat e mrekullueshme që mund të

bënin dhe i urdhëroi të mos bënin kurrë vetëm një gjë.

Perëndia u tregoi atyre pemën në qendër të kopshtit dhe

u tha: “Mos hani nga ajo pemë. Nëse hani frut prej asaj

peme, do të vdisni”.

Perëndia donte që Adami dhe Eva t’i bindeshin atij dhe

ai do t’i mbante gjithmonë të sigurt. Ata do të jetonin

përgjithmonë në kopsht.

Por në kopsht jetonte dhe një gjarpër. Ai ishte më

dinaku i të gjitha krijesave, nuk e donte Perëndinë, as

botën që Ai krijoi e as njerëzit që jetonin në të. Një ditë

gjarpri i foli Evës dhe i tha: “Pse nuk ha nga fruti i pemës

në qendër të kopshtit?”.

Eva tha: “Perëndia na ka thënë të mos hamë prej asaj

peme, përndryshe do të vdesim”.

Gjarpri tha: “Nëse e hani nuk do të vdisni, por do të

dini gjithçka ashtu si di Perëndia”.

Eva pa që fruti dukej shumë i mirë dhe donte ta

shijonte.

Tani ajo kishte një zgjedhje të rëndësishme për të bërë,

mund të dëgjonte Perëndinë dhe të mos e hante frutin

ose mund të mos i bindej atij dhe ta hante frutin.

Eva vendosi të merrte frutin prej pemës dhe ta hante.

Ajo i dha pak Adamit dhe ai e hëngri; pra, të dy nuk iu

bindën Perëndisë.

Pas kësaj duhet ta linin kopshtin dhe të punonin

shumë. Ata s’mund të shkonin më kurrë në kopsht.

Pas pak kohësh, Adami dhe Eva u plakën. Shumë,

shumë vjet më vonë ata vdiqën.

Perëndia e deshi gjithmonë Adamin dhe Evën, por ai

ishte shumë i trishtuar, sepse Adami dhe Eva kishin bërë

zgjedhjen e gabuar dhe nuk i ishin bindur atij.

Kujtojmë së bashku:Cila ishte krijesa më dinake në kopsht?Cili ishte rregulli i vetëm që Perëndia vendosi?A bënë Adami dhe Eva një zgjedhje të mirë, apo një

zgjedhje të keqe?Ç’gjë e trishtueshme i ndodhi Adamit dhe Evës?

Mendo për zgjedhjet e TUA.Thuaj disa gjëra që tregojnë bindje ndaj Perëndisë. (Mos vidh ose mos gënje; ji i mirë; kujdesu për botën e Perëndisë; ndiq rregullat në shtëpinë time.) Çfarë rregullash në shtëpinë tënde të ndihmojnë për të qenë i sigurt?

Bëj aktivitetin “Zgjedhje e mirë”.Vizato një fytyrë të trishtuar dhe një të gëzuar në dy rrathë letre. Ngjit një laps midis rrathëve. Në darkë, kur të jetë koha për të fjetur, fol për gjërat që kanë të bëjnë me bindjen ndaj Perëndisë. Përmend sa herë nuk je bindur atë ditë dhe ngri lart fytyrën e trishtuar. Pastaj trego kur je bindur dhe trego fytyrën e gëzuar.

Kur ne zgjedhim të bindemi, Perëndia na ndihmon të jemi të sigurt dhe të gëzuar!

Lutemi së bashku:Perëndi i dashur, faleminderit që na ndihmon të zgjedhim të të bindemi Ty! Faleminderit për rregullat e mira që na mbajnë të sigurt! Në emrin e Jezusit! Amen!

17

Kopshti zoologjik fluturues.Zanafilla 6:9-9:17

ZGJEDHJA: A i bindet Noeu Perëndisë duke ndërtuar një arkë, apo vepron si të gjithë njerëzit rreth tij?

Bota që Perëndia krijoi po mbushej plot me njerëz.

Shumë prej tyre nuk silleshin mirë me njëri-tjetrin. Ata

nuk i bindeshin Perëndisë dhe kjo e trishtoi shumë atë.

Por ishte një njeri i mirë i quajtur Noe. Ai dhe familja

e tij e donin Perëndinë dhe përpiqeshin të bënin atë që

ishte e drejtë. Ata ujisnin kopshtin e tyre dhe ushqenin

kafshët shtëpiake, e donin njëri-tjetrin dhe silleshin mirë

me të gjithë. Perëndia ishte i kënaqur me Noeun dhe

familjen e tij.

18

Një ditë Perëndia i tha Noeut të ndërtonte një barkë,

në formë arke. Perëndia i tha ta ndërtonte të madhe dhe

të fortë dhe të mbushte të gjitha të çarat që të mund të

lundronte.

Noeu pa rreth e qark. Ai mund të shihte shtëpinë e tij,

disa pemë ulliri dhe një shkretëtirë të madhe, por s’mund

të shihte ujë për të lundruar një barkë të madhe.

Perëndia i tha Noeut se do të dërgonte shi. Do të binte

e do të binte e do të binte shumë shi. Shumë shpejt bota

do të mbulohej nga uji. Vetëm Noeu dhe familja e tij do

të ishin të sigurt në barkë.

Noeu ishte i kënaqur që Perëndia donte të kujdesej për

familjen e tij, por dukej se një barkë e vogël do të ishte

e mjaftueshme. Pastaj Perëndia i tha Noeut të merrte në

barkë nga një çift kafshësh të çdo lloji. Për këtë, sigurisht

që do të duhej një barkë shumë, shumë, shumë e madhe!

Noeu vështroi lart në qiell, por nuk pa ndonjë re shiu.

Njerëzit ndoshta do të qeshnin, nëse ai fillonte të ndërtonte

një barkë.

Tani Noeu kishte një zgjedhje shumë të rëndësishme

për të bërë. Ai mund të thoshte: “Po, do ta ndërtoj barkën.

Do ta bëj këtë, edhe nëse nuk ka ujë ose shi në horizont”.

20

Ose mund të thoshte: “Jo, nuk do ta ndërtoj barkën dhe

njerëzit nuk do të qeshin me mua”.

Ç’bëri Noeu? Ai mori një çekiç dhe dru e filloi ta

ndërtonte barkën. E bëri aq të madhe sa i tha Perëndia

dhe i mbushi të çarat që të mund të lundronte. Pastaj

mori në barkë një çift kafshësh të çdo lloji. Kishte gjirafa

të gjata dhe iriqë të vegjël, majmunë qesharakë dhe kuaj

të shpejtë. Më në fund erdhën dhe breshkat e ngathta.

Edhe Noeu dhe familja e tij hynë në barkë. Perëndia e

mbylli derën. Pastaj Noeu ngriti kokën lart dhe pa se po

fillonte të binte shi.

Ra shi për dyzet ditë e net. E gjithë toka u mbush me

ujë ashtu si kishte thënë Perëndia, por brenda barkës të

gjithë njerëzit dhe kafshët ishin të sigurt dhe të palagur.

Më në fund shiu pushoi dhe doli dielli. Pasi toka u tha,

njerëzit dhe kafshët mund të linin barkën.

Noeu falënderoi Perëndinë që e mbajti atë dhe familjen

e tij të sigurt. Perëndia vendosi një ylber në qiell; Ai

premtoi se nuk do ta mbulonte më kurrë të gjithë tokën

me ujë.

Perëndia e deshi gjithmonë Noeun dhe ishte i kënaqur

që kishte bërë zgjedhjen e duhur.

Kujtojmë së bashku:Pse ishte Perëndia i kënaqur me Noeun dhe familjen e tij?Cila ishte zgjedhja e Noeut? A bëri Noeu një zgjedhje të

mirë, apo të keqe?Çfarë premtoi Perëndia?

Mendo për zgjedhjet e TUA.Perëndia të jep një familje për të të mbajtur të sigurt e për të të dhënë strehë. Çfarë të thonë miqtë e tu për të duruar kur bie shi? Ata mund të mos kenë të njëjtat rregulla si familja jote për të qenë të sigurt. A do t’u bindesh rregullave të tua gjithsesi?

Bëj aktivitetin “Zgjedhje e mirë”.Mblidh lloje të ndryshme kafshësh pellushi dhe shtiru sikur je Noeu. Shtrati yt mund të jetë barka. Si Noeu, a do të jesh si njerëzit që nuk e kënaqin Perëndinë, apo do t’i bindesh atij?

T’i bindesh Perëndisë do të thotë të mos bëjmë gjithmonë atë që bëjnë të

gjithë të tjerët.

Lutuni së bashku:Perëndi i dashur, jemi të kënaqur që mund të zgjedhim të të bindemi Ty edhe kur të tjerët nuk binden. Faleminderit që na mban të sigurt nga bubullimat e vetëtimat! Në emrin e Jezusit! Amen!

23

Ndërtojeni më të madhe!Zanafilla 11:1-9

ZGJEDHJA: A e pranojnë njerëzit në Babel faktin se Perëndia i ka gjërat në kontroll, apo përpiqen për t’u bërë të gjithëfuqishëm si Ai?

Ishte një kohë kur njerëzit pëlqenin të bënin shumë tulla

për të ndërtuar gjëra të ndryshme. Tulla në mëngjes, tulla

në drekë, tulla në darkë. Ata bënin tulla gjithë ditën.

Njerëzit mund të bënin shumë tulla, sepse të gjithë

mund ta kuptonin njëri-tjetrin. Të gjithë dinin të njëjtët

emra për gjërat. Nëse dikush do të kishte nevojë për

baltë, thoshte thjesht “baltë”.

Të gjithë e dinin çfarë donte dhe i sillnin baltë. Dikush

që kishte nevojë për ujë, thoshte thjesht “ujë”. Të gjithë

e dinin çfarë donte dhe i sillnin ujë. Dikush që kishte

nevojë për kashtë, thoshte thjesht “kashtë”. Të gjithë e

dinin çfarë dëshironte dhe i sillnin kashtë.

Ata punonin natë e ditë për të bërë tulla. Pse? Sepse

mendonin se po ndërtonin diçka të mrekullueshme. Ata

po ndërtonin një qytet me kullë. Kulla do të ishte e fortë

dhe e lartë. Do të arrinte deri në qiell. Njerëzit mendonin

25

se, nëse ndërtonin atë kullë deri në qiell, ata mund të

ngjiteshin dhe atëherë do të ishin po aq të fuqishëm sa

edhe Perëndia.

Por Perëndia nuk ishte i kënaqur. Ai e dinte se njerëzit

nuk ishin aq të zgjuar sa mund të ishin të fuqishëm. Ata

do të bënin gabime dhe do të lëndonin të tjerët.

Tani njerëzit kishin një zgjedhje të rëndësishme për

të bërë.

A duhej të vazhdonin ta ndërtonin kullën dhe të

përpiqeshin të ishin po aq të fuqishëm sa Perëndia, apo

26

duhej të ndalonin së ndërtuari dhe të kujtonin se Perëndia

i kishte gjërat në kontroll?

Njerëzit vazhduan ta ndërtonin kullën gjithnjë e më

të lartë.

Perëndia nuk ishte i kënaqur, kështu që u dha njerëzve

gjuhë të ndryshme. Tani, kur dikush thoshte “baltë” disa

njerëz i sillnin kashtë. Të tjerët i sillnin ujë. Asnjë s’mund

të kuptonte tjetrin. Njerëzit s’mund të bënin më tulla.

Qyteti dhe kulla që njerëzit u përpoqën të ndërtonin u

quajt Babel. Ja pse u përzienë fjalët që thoshin njerëzit

atje. Ata nuk kishin më të njëjtat lloje fjalësh.

Njerëzit filluan të largoheshin dhe të ndërtonin shumë

qytete të ndryshme. Në secilin qytet të gjithë flisnin

të njëjtat lloje fjalësh. Shumë shpejt, qyteti i Babelit u

boshatis dhe kulla e Babelit mbeti vetëm një grumbull

tullash të thyera.

Perëndia i donte njerëzit e Babelit. Atij i vinte keq

që ata filluan të mendonin se mund të ishin po aq të

fuqishëm sa edhe Ai.

Kujtojmë së bashku:Pse po e ndërtonin njerëzit kullën? A bënë një zgjedhje të mirë njerëzit në Babel, apo një

zgjedhje të keqe? Çfarë bëri Perëndia për të ndaluar njerëzit së ndërtuari?Ku shkuan për të jetuar ata?

Mendo për zgjedhjet e TUA.Kush e ka kontrollin në shtëpi? Kush e ka kontrollin në shkollë? Cilat janë disa prej gjërave që ndodhin kur ne zgjedhim të mos i bindemi personit përgjegjës?

Bëj aktivitetin “Zgjedhje e mirë”.Kujdesu për kafshët e tua pellush (ose kafshë të gjalla shtëpiake). Pastaj jepu diçka për të bërë. Si ndihesh kur nuk të binden? (Me kafshët pellush, shtiru sikur të binden ose jo).

Perëndia ka secilin nën kontroll dhe ai e di çfarë është më e mira për të gjithë!

Lutuni së bashku:Perëndi i dashur, më ndihmo të zgjedh të të lejoj Ty të jesh në kontroll gjatë gjithë kohës! Në emrin e Jezusit! Amen!

29

Largimi nga shtëpiaZanafilla 12:1-8, 13:2

ZGJEDHJA: A i bindet Abrahami urdhërimit të Perëndisë për të shkuar larg, apo qëndron aty ku është?

Abrahami jetonte në një çadër me gruan e tij, Sarën.

Jashtë çadrës ata mund të gatuanin ushqim në një zjarr

të madh dhe mund të pushonin nën hijen e një peme.

Delet dhe dhitë e Abrahamit hanin barin e gjelbër në

fusha. Lopët pinin ujë nga pusi. Abrahami ishte shumë

i gëzuar me shtëpinë e tij çadër.

Ndonjëherë ai shkonte në një fushë tjetër afër. U

vendos atje kur nuk kishte më bar të gjelbër. Lëvizte

kur thahej pusi. Ai dhe Sara mblidhnin gjërat e tyre dhe

merrnin të gjithë ndihmësit dhe kafshët e tyre. Ata u

vendosën në një vend të ri dhe aty ngritën çadrën e tyre.

Një ditë Perëndia i tha Abrahamit të shkonte larg. Ai

donte që Abrahami të kishte një vend ku të qëndronte

përgjithmonë. Ai donte që Abrahami të kishte familje.

Familja e tij do ta donte dhe të lavdëronte Perëndinë

si Perëndinë e tyre të vetëm. “Largohu prej këtij vendi

dhe shko në vendin që do të të tregoj unë”, – tha

Perëndia. “Unë do të kujdesem për ju atje. Ai do të jetë

përgjithmonë vendi i familjes sate”.

31

Abrahami vështroi çadrën e tij të këndshme dhe kafshët

e tij. Ata kishin mjaft bar dhe ujë atje ku ishin. Do të

ishte mundim i madh t’i zhvendoste të gjithë.

Tani Abrahami kishte një zgjedhje të rëndësishme për

të bërë. Po t’i bindej Perëndisë dhe të mblidhte gjërat e

tij, mund të vendosej kudo që Perëndia do ta drejtonte

ose të qëndronte duke jetuar rehat në çadrën e tij pranë

pusit dhe pemës së madhe.

32

Abrahami veproi kështu. Ai paketoi të gjitha gjërat që

të mund të ndiqte Perëndinë. Ai dhe Sara palosën rrobat

e tyre dhe i vendosën mbi gomarë. Pastaj paketuan

ushqime mbi deve. Abrahami mblodhi delet dhe dhitë, i

dha gjedhit ujë për herë të fundit. Pastaj mblodhi çadrën

dhe fiku zjarrin e gatimit. Abrahami e la vendin e tij

pranë hijes së pemës që të shkonte kudo që Perëndia do

ta drejtonte. Ai e dinte që nuk do të kthehej.

Abrahami udhëtoi për një kohë të gjatë. Gruaja e tij,

Sara, ishte me të. Edhe djali i vëllait të tij, Loti, ishte

me të. Më në fund ata shkuan në një tokë të re, një vend

që nuk e kishin parë kurrë më parë. Kishte shumë bar të

gjelbër për delet dhe dhitë dhe ujë për lopët. Kishte një

vend për të ngritur çadrën dhe një hije peme për t’u ulur.

Abrahami, Sara dhe Loti ishin të gëzuar në shtëpinë e

tyre të re. Ata lavdëruan Perëndinë dhe u bënë njerëzit

e tij të veçantë.

Perëndia ishte i gëzuar që Abrahami u vendos në

tokën e re. Ai e bekoi Abrahamin dhe i dha çdo gjë që i

nevojitej, madje edhe më tepër!

Kujtojmë së bashku:A e pëlqente Abrahami shtëpinë e tij në çadër?Çfarë donte Perëndia që të bënte Abrahami?A bëri Abrahami një zgjedhje të mirë, apo të keqe?Çfarë bëri Perëndia për Abrahamin?

Mendo për zgjedhjet e TUA.Si mund ta dish, nëse Perëndia do që të zhvendosesh, apo të qëndrosh aty ku je? Nëse familjes sate do t’i duhej të zhvendosej, çfarë do të paketoje? Perëndia shkon me ty, ashtu si shkoi me Abrahamin!

Bëj aktivitetin “Zgjedhje e mirë”.Trego histori kur është zhvendosur familja jote, ose bisedo se si ndihesh kur të largohen miqtë. Shiko fotografi të shtëpive të mëparshme dhe identifiko objekte, të cilat u paketuan me kujdes. Si u kujdes Perëndia për ty?

Perëndia na ndihmon të zgjedhim të shkojmë ku na drejton Ai.

Lutuni së bashku:Perëndi i dashur, ne jemi të kënaqur që je gjithmonë me ne, madje edhe nëse zhvendosemi. Na ndihmo të zgjedhim të të ndjekim kudo që të na udhëheqësh. Në emrin e Jezusit! Amen!

35

Ndarja e Tokës.Zanafilla 13:5-18

ZGJEDHJA: A e lejon Abrahami Lotin të zgjedhë tokën më të mirë, apo e merr vetë?

Abrahami e donte Perëndinë, ai e ndoqi atë në një tokë

të re. Ishte një tokë me bar dhe përrenj. Abrahami kishte

nevojë për bar dhe ujë për kafshët e tij. Ai kishte shumë

dele, dhi dhe lopë. Loti kishte dele dhe dhi njësoj si edhe

xhaxhai i tij. Edhe ai kishte nevojё për ujë për kafshët

e tij.

Si Abrahami, ashtu edhe Loti kishin ndihmës. Ndihmësit

kujdeseshin për kafshët. Ndihmësit e Lotit dhe ata të

Abrahamit filluan të grindeshin. Ndihmësit e Abrahamit

donin bar dhe ujë për kafshët e Abrahamit, ndërsa ndih-

mësit e Lotit donin bar dhe ujë për kafshët e Lotit.

Abrahami vështroi tokën. Perëndia tha se toka do t’i

përkiste përgjithmonë familjes së tij.

Tani Abrahami kishte një zgjedhje të rëndësishme për

të bërë. Ai mund të lejonte që nipi të kishte një pjesë të

tokës. Pse jo, madje mund ta lejonte Lotin të zgjidhte

cilën pjesë të donte! Mund edhe t’i thoshte Lotit të

largohej prej tokës së tij dhe ta mbante të gjithë për vete.

Abrahami e dinte se Perëndia donte që toka t’i përkiste

të gjithë familjes së tij. Perëndia donte që ata të ishin

37

njerëzit e tij të veçantë. Ai donte që ata ta lavdëronin

atë e jo të luftonin për tokën. Abrahami i tha Lotit: “Ka

shumë tokë. Ti mund të zgjedhësh pjesën që dëshiron”.

Kështu Loti zgjodhi tokën me më tepër bar, tokën me

rrjedhat më të mira të ujit.

Loti u largua. Pastaj Abrahami vështroi përsëri tokën

e tij. Perëndia i tha atij: “Unë do të të jap një familje

shumë të madhe. Kjo tokë do t’u përkasë përgjithmonë

atyre”.

Pastaj Abrahami shkoi në një vend ku kishte disa pemë

të mëdha. Ai lavdëroi Perëndinë atje, ishte i kënaqur që

Ai do të kujdesej gjithmonë për familjen e tij.

Kujtojmë së bashku:Kush erdhi në tokën e re me Abrahamin? Pse kishte nevojë Loti për pak tokë për vete? A bëri Abrahami një zgjedhje të mirë, apo të keqe? Çfarë bëri Abrahami pasi u largua Loti?

Mendo për zgjedhjet e TUA.Çfarë gjërash ke ti që Perëndia mund të dojë t’i ndash me dikë? Sigurohu të kalosh pak kohë çdo ditë për të lavdëruar Perëndinë dhe për ta falënderuar atë për të gjitha dhuratat e tij.

Bëj aktivitetin “Zgjedhje e mirë”.Thuaje historinë e Biblës duke imituar zërat e bagëtisë, dhive dhe lopëve. Sigurohu që të brohorasësh kur Abrahami bën zgjedhjen e tij të mirë!

Perëndia është i kënaqur kur ndajmë dhuratat që na jep, ashtu si bëri edhe

Abrahami.

Lutemi së bashku:Perëndi i dashur, na ndihmo të zgjedhim të ndajmë dhuratat që na jep. Ne duam të bëjmë pjesën tonë për të parë që njerëzit kanë atë që u nevojitet. Në emrin e Jezusit! Amen!

39

Foshnja e Sarës.Zanafilla 18:1-15, 21:1-7

ZGJEDHJA: A i beson Sara Perëndisë për të mbajtur premtimin e tij, apo mendon se është e pamundur?

Sara ishte e martuar me Abrahamin. Ajo jetonte në një

çadër të bukur dhe i pëlqente të gatuante në një zjarr të

madh. Çdo natë shihte yjet lart në qiell.

Por Sara donte diçka që nuk e kishte, donte një foshnjë.

Ajo donte të mbante dhe të përkëdhelte një foshnjë, ta

tundte për të fjetur dhe t’i mësonte gjithçka rreth botës

së mrekullueshme të Perëndisë.

Perëndia i kishte premtuar Abrahamit se do të kishte

një djalë, por çdo vit gruaja e tij, Sara, plakej gjithnjë e

40

më tepër. Ajo ishte mjaft e moshuar për të qenë gjyshe,

madje edhe stërgjyshe, por s’kishte akoma një foshnjë.

Perëndia donte që Abrahami dhe Sara ta dinin se ai

nuk e kishte harruar premtimin e tij. Ai do t’u jepte atyre

një fëmijë. Kështu Perëndia dërgoi tre burra për t’i bërë

vizitë Abrahamit. Ata në të vërtetë ishin engjëj. Njëri

prej tyre, engjëlli i Perëndisë, i tha Abrahamit: “Si sot

një vit, Sara do të ketë foshnjën e saj”.

Sara po dëgjonte nga brenda çadrës. Ajo qeshi me vete

dhe mendoi: “Unë s’mund të kem një foshnjë tani. Jam

shumë e moshuar”.

Engjëlli i Perëndisë i tha Abrahamit: “S’ka asgjë të

pamundur për Perëndinë. Vitin tjetër Sara do të ketë një

foshnjë”.

Tani Sara kishte një zgjedhje të rëndësishme për të

bërë. Ajo mund t’i besonte Perëndisë dhe të priste pak

më gjatë një foshnjë, ose mund të mendonte se ishte e

pamundur për Perëndinë t’i jepte asaj një fëmijë.

Çfarë bëri Sara? Ajo priti pak më gjatë premtimin

e Perëndisë. Një vit më vonë, kur ishte pothuajse 90

vjeç, ajo pati një foshnjë. E quajti Isak, që do të thotë “i

qeshur”. Isaku i bëri Abrahamin dhe Sarën të qeshnin.

Ai ishte një dhuratë e veçantë nga Perëndia. Tani ata

kishin një djalë që do të jetonte pas tyre në këtë tokë.

41

Perëndia mund të bëjë gjëra që duken të pamundura.

Sara bëri një zgjedhje të mirë për t’i besuar Perëndisë

dhe për të pritur që t’i dërgonte një foshnjë.

Kujtojmë së bashku:Çfarë premtimi donte Perëndia që të mbanin mend

Abrahami dhe Sara? Pse mund të kishte qenë e vështirë për Sarën t’i besonte

Perëndisë? A bëri një zgjedhje të mirë, apo të keqe? Si ia vuri emrin foshnjës?

Mendo për zgjedhjet e TUA.Çfarë premtimesh të kanë bërë njerëzit? A beson se ata do t’i mbajnë premtimet e tyre? Pse po dhe pse jo? Perëndia premton të të dojë dhe të kujdeset për ty. A mund t’i besosh atij? Pse po dhe pse jo?

Bëj aktivitetin “Zgjedhje e mirë”.Trego disa raste si e ka mbajtur Perëndia premtimin e tij për të të dashur dhe kujdesur për ty. Vizato një pikturë të vetes për të treguar se si të bën të ndihesh kjo gjë.

Të zgjedhësh t’u besosh premtimeve të Perëndisё sjell gjithnjë gëzim.

Lutemi së bashku:Perëndi i dashur, na jep durim kur na duhet të presim që premtimet të mbahen! Na ndihmo të zgjedhim t’u besojmë të gjitha premtimeve të tua. Në emrin e Jezusit! Amen!

43

Tasi i supës.Zanafilla 25:19-34

ZGJEDHJA: A zgjedh Esau tё udhёheqё njё ditё familjen e tij, apo mendon vetёm pёr atё qё ka nevojё tani?

Djali i Abrahamit dhe i Sarës, foshnja Isak, u rrit. Ai u

martua me Rebekën. Isaku u bë babai i dy djemve, të dy

të lindur në të njëjtën ditë. Djemtë ishin binjakë, por nuk

ishin të ngjashëm dhe nuk vepronin në të njëjtën mënyrë.

Njëri prej djemve ishte i mbushur plot me qime kur

lindi. Emri i tij ishte Esau. Ai lindi disa minuta më herët

se i vëllai, kështu që ishte vëllai më i madh. Një ditë

detyra e tij do të ishte udhëheqësi i familjes së tij. Kur

Esau u rrit, ishte i fortë dhe jetonte jashtë shtëpisë.

44

Djali tjetër i Isakut, Jakobi, kur kishte lindur kishte

kapur këmbën e të vëllait. Kur Jakobi u rrit, qëndronte

gjithmonë afër shtëpisë së tij. I pëlqente të gatuante

mishin dhe peshkun që Esau sillte në shtëpi. Pastaj

vëllezërit hanin ushqim së bashku. Jakobi ishte djali më

i vogël, por vetëm për disa minuta. Ai donte të ishte

udhëheqësi i familjes. Një ditë Esau erdhi nga gjahu dhe

ishte shumë i uritur. Jakobi kishte gatuar gjithë ditën.

Kishte një enë të madhe supe që po gatuhej mbi zjarr.

45

Mm! Aroma e mirë ndihej në të gjithë fushën. Esau i

mori erë dhe u ndje shumë, shumë i uritur. Ishte gati t’i

jepte Jakobit gjithçka për një tas prej asaj supe. Jakobi vendosi t’i punonte një rreng Esaut. Ndaj i tha: “Do të të

lë të hash supë, por ti duhet të më lejosh të kem vendin

tënd në familje. A do të më lejosh të jem udhëheqësi i

familjes një ditë?”.

Tani Esau kishte një zgjedhje të rëndësishme për

të bërë; mund të priste dhe të gjente diçka tjetër për

46

të ngrënë dhe të mbetej udhëheqësi i familjes në të

ardhmen, ose mund ta hante supën menjëherë, duke i

dhënë Jakobit vendin e tij në familje.

Esau ishte vërtet i uritur, kështu që tha: “Është e jotja.

Ti mund të bëhesh udhëheqësi i familjes sonë një ditë,

por ma jep atë supë”.

Jakobi i dha supën. Esau ishte aq i uritur, sa hëngri

e hëngri e hëngri, madje as që i ra ndër mend për atë

që kishte bërë. E kishte lënë vendin e tij në familje për

një tas supë.

Perëndisë i erdhi keq që Esau u tregua kaq i paduruar

dhe budalla, ndaj Ai do ta ndihmonte vëllanë e Esaut,

Jakobin, për të qenë një udhëheqës i zgjuar i familjes.

Kujtojmë së bashku:Çfarë kërkonte Jakobi nga Esau?Pse hoqi dorë Esau nga vendi i tij në familje?A bëri Esau një zgjedhje të mirë, apo një zgjedhje

të keqe?

Mendo për zgjedhjet e TUA.A je ndjerë ndonjëherë sikur thjesht duhet të bëje diçka? Ndoshta ke ngrënë një kuti të tërë me ëmbëlsira ose ke luajtur me një shok në vend që të shkoje në shtëpi kur duhej. Çfarë ndodhi?

Bëj aktivitetin “Zgjedhje e mirë”.Zgjidh çfarë do të ishte e drejtë për t’u bërë; pastaj bëj një prej këtyre gjërave: Të ndihmosh mamin, apo t’i bërtasësh asaj. Të hash darkë, apo ta lësh dhe të shohësh TV. Planifiko të lexosh një histori nga Bibla çdo ditë, ose mos bëj asnjëherë plane të tilla.

Gjërat që zgjedhim të bëjmë sot mund të ndryshojnë atë që ndodh nesër.

Lutemi së bashku:Perëndi i dashur, na ndihmo të gjejmë kohë të bëjmë atë që është e rëndësishme. Na ndihmo të kujtojmë se, të zgjedhim të të duam dhe të të shërbejmë ty është më e rëndësishmja nga të gjitha. Në emrin e Jezusit! Amen!

49

Krahët leshatorë.Zanafilla 27

ZGJEDHJA: A tregon Jakobi të vërtetën, apo e gënjen babanё e tij?

Jakobi donte të ishte udhëheqësi i familjes. Ai e kishte

futur në kurth Esaun që t’i jepte të drejtën për të qenë

drejtuesi i familjes, por Jakobi kishte nevojë për diçka

tjetër. Atij i nevojitej bekimi i të atit. Babai i tij, Isaku,

ishte tashmë shumë i moshuar. Ai s’mund të dëgjonte

shumë mirë dhe i kishte ikur tërësisht shikimi.

E ëma i tha Jakobit: “Kam një ide. Vëllai yt, Esau,

ka krahë leshatorë. Lidhi këto lëkurё dhie në krahë dhe

shtiru sikur je ai. Kështu babai yt, Isaku, do të ta japë

bekimin”.

Jakobi donte të ishte drejtuesi i familjes kështu që

ra dakord. Ai vendosi lëkurët e dhive në krahë, shkoi

në çadrën e Isakut dhe solli pak mish dhie që e kishte

gatuar e ëma.

Isaku i mori erë darkës së mirë dhe mendoi se ishte

mishi i egër që kishte sjellë Esau në shtëpi. Jakobi e shtyu

ta mendonte këtë. Isaku e hëngri të gjithë, pastaj tha:

“Bekimi i shkon djalit tim më të madh, Esaut. Esau ka

krahë leshatorë. A ke krahë leshatorë ti? A je ti Esau?”.

Tani Jakobi kishte një zgjedhje të rëndësishme për të

bërë. Ai mund të tregonte të vërtetën, por kështu i ati

nuk do t’i jepte bekimin që e kishte për Esaun, ose mund

të gënjente. Po të thoshte se ishte Esau, do të merrte

bekimin e veçantë të babait të tij. Atëherë mund të bëhej

udhëheqësi i familjes.

Çfarë bëri Jakobi? Ai e lejoi të atin t’i prekte krahët.

Isaku s’mund ta shihte të birin, por besonte se ishte

Esau, kështu ia dha bekimin e tij.

51

Tani Jakobi ishte udhëheqësi i familjes. Kur Esau e

mori vesh u zemërua aq shumë, sa bëri plane për ta

lënduar Jakobin nëse e gjente.

E ëma e ndihmoi të bënte gati gjërat e tij. Jakobi

ishte udhëheqësi i familjes, por tani s’mund të rrinte me

familjen e tij; ai duhej të largohej prej Esaut.

Perëndisë i erdhi keq që Jakobi tha një gënjeshtër, por

Ai vazhdonte ta donte Jakobin dhe udhëtoi me të kudo

që ai shkoi.

Kujtojmë së bashku:Si e gënjeu Jakobi babanë e tij? Çfarë i ndodhi për shkak të zgjedhjes së tij të keqe?

Mendo për zgjedhjet e TUA.Cili është ndryshimi midis një gënjeshtre, një gënjeshtre të vogël pa rëndësi, një gënjeshtre të madhe dhe një historie të tepruar? A mund të mendosh sa herë ka qenë e vështirë për ty të thuash të vërtetën? Çfarë ndodh kur thua një gënjeshtër të vogël, të parëndësishme dhe një gënjeshtёr të madhe?

Bëj aktivitetin “Zgjedhje e mirë”.Përdor kuba për të ndërtuar një rrugë të gjatë për Jakobin që të shpëtojë prej Esaut. Shtiru sikur je Jakobi dhe trego se si ndihesh ndërsa largohesh gjithnjë e më tepër nga familja jote.

Të thuash të vërtetën është gjithnjë më mirë se sa të gënjesh.

Lutemi së bashku:Perëndi i dashur, na vjen keq për sa herë qё kemi thënë një gënjeshtër. Faleminderit që na fal dhe na do! Në emrin e Jezusit! Amen!

53

Vëllezërit.Zanafilla 32-33

ZGJEDHJA: A e fal Esau Jakobin, apo qëndron i zemëruar?

Jakobi ishte i vetmuar. Ai kishte qenë larg prej shtëpisë

për një kohë shumë, shumë të gjatë. Ishte bërë aq kohë

e gjatë sa ai krijoi vetë një familje të madhe. Ai kishte

shumë dhi, deve dhe bagëti. Kishte edhe shumë lopë dhe

gomerë, por ishte i vetmuar. E kishte marrë malli për

vëllanë e tij, Esaun.

Jakobi donte të kthehej në shtëpi, por kishte frikë.

Esau kishte qenë me të vërtetë i zemëruar kur ai u

largua. Ndoshta vazhdonte të planifikonte si ta lëndonte

të vëllanë, madje edhe familjen e tij. Jakobi ishte aq i

54

vetmuar, sa më në fund vendosi të shkonte në shtëpi. Ai

do t’i besonte Perëndisë për t’i rregulluar gjërat midis

tij dhe Esaut.

Kështu përgatiti familjen dhe kafshët e tij dhe u nis

për në shtëpi.

Jakobi i dërgoi Esaut një mesazh, ku i bëri të ditur

se po kthehej në shtëpi. Pastaj Jakobi dëgjoi që Esau po

vinte për ta takuar dhe kishte marrë me vete 400 burra!

Jakobi u frikësua dhe foli me Perëndinë. Ai tha: “Ti

më the të kthehesha te familja ime. Ti premtove të ishe

55

i mirë me mua. Ti më doje dhe je kujdesur shumë për

mua. Unë kam një familje të madhe. Tani kam nevojë për

ndihmën tënde. Të lutem, më ruaj nga Esau”.

Të nesërmen Jakobi i dërgoi shumë kafshë si dhuratë

Esaut. Ai dërgoi dhi, bagëti dhe deve, edhe lopë e gomerë.

Të nesërmen, Jakobi pa Esaun dhe 400 burrat e tij

duke ardhur. Lajmëtarët i kishin sjellë Esaut dhuratën e

kafshëve dhe lajmin: “Eshtë vëllai yt, Jakobi”.

Jakobi! Pas gjithë atyre viteve. Jakobi e kishte

mashtruar për të qenë udhëheqësi i familjes dhe tani po

vinte në shtëpi.

56

Esau kishte një zgjedhje të rëndësishme për të bërë. Ai

mund të dërgonte 400 burrat për ta lënduar Jakobin dhe

familjen e tij, ose mund ta falte dhe të mund ta pranonte

që kishte bërë një zgjedhje të keqe. Ai nuk duhej ta

kishte shitur vendin e tij në familje për një tas supë.

Esau mblodhi familjen e tij, kafshët dhe ushtarët e

tij dhe filloi të marshonte në drejtim të Jakobit. Jakobi

e pa turmën e madhe dhe Esaun në krye dhe pati frikë,

por nuk u kthye. Ai i tha familjes së tij të ndalonte dhe

shkoi i vetëm. Eci me ngadalë në drejtim të Esaut, duke

e përshëndetur miqësisht të vëllanë.

Esau hapi krahët dhe e përqafoi të vëllanë. Të dy

vëllezërit qeshnin, bisedonin dhe gëzoheshin. Ishte shumë

mirë të ishin përsëri së bashku! Ata e dinin që Perëndia

donte që ata të ishin së bashku dhe të jetonin në paqe.

Perëndia kishte udhëtuar me Jakobin. Tani ai e solli

atë të sigurt në shtëpi për të qenë udhëheqësi i familjes.

Kujtojmë së bashku:Pse kishte frikë Jakobi të shkonte në shtëpi tek Esau? Çfarë bëri Esau kur pa Jakobin? A bëri Esau një zgjedhje të mirë, apo një zgjedhje të

keqe? A ishin vëllezërit të gëzuar që ishin përsëri bashkë? Nga e kuptoni këtë?

Mendo për zgjedhjet e TUA.Kujto rastet në familjen tënde kur dikush duhej të falte një anëtar tjetër të familjes. Ishte e lehtë? E vështirë? Çfarë ndjenjash kishin të gjithë para se të ndodhte falja?

Bëj aktivitetin “Zgjedhje e mirë”.Në një pjatë të vogël plastike/letre vizato një krijesë të vogël, të shëmtuar. Ajo mund të jetë familja “Mëria”. Kur dikush është i zemëruar, jepi “mërinë” për ta mbajtur. Ka të ngjarë që ai pjesëtar i familjes nuk do të qëndrojë më i zemëruar! E sheh sa mirë ndihesh kur zgjedh të falësh dhe të mos mbash mëri?

Është më mirë falja se sa mëria e shëmtuar

Lutemi së bashku:Perëndi i dashur, na ndihmo të zgjedhim të falim të tjerët, madje edhe kur na lëndojnë apo na mashtrojnë. Në emrin e Jezusit! Amen!

59

Në gropë.Zanafilla 37:12-35

ZGJEDHJA: A janë vëllezërit e Jozefit të mirë me të, apo e dëbojnë?

Jakobi kishte dymbëdhjetë bij. Ndonjëherë ata punonin të

gjithë së bashku dhe ndonjëherë kishin mosmarrëveshje,

si të gjithë vëllezërit.

Njëri prej djemve quhej Jozef. Jozefi ishte më i vogli.

Ai kalonte shumë kohë me të atin, Jakobin. Vëllezërit më

të mëdhenj punonin në fusha dhe ruanin bagëtinë. Tani

Jozefi ishte adoleshent dhe ndihmonte për t’u kujdesur

për bagëtinë.

Ndonjëherë Jakobi u jepte dhurata të veçanta djemve,

herë njërit e herë tjetrit, siç bëjnë të gjithë baballarët.

60

Por një ditë ai i dha Jozefit diçka shumë të veçantë –

një pallto të re, të mrekullueshme. Vëllezërit e Jozefit

kishin të gjithë pallto. Disa ishin gri, të tjerat të gjelbra

ose kafe, por palltoja e Jozefit kishte të gjitha ngjyrat

e ylberit. Ajo kishte ngjyrë të verdhë, të kuqe dhe blu,

madje edhe lejla, të artë dhe të argjendtë. Me një fjalë,

e mrekullueshme. Jozefi e veshi menjëherë. Sa i gëzuar

ishte! Por vëllezërit u bënë xhelozë për pallton e bukur

e të re të Jozefit.

Një natë Jozefi pa një ëndërr të çuditshme. Kur u

zgjua, ua tregoi vëllezërve. Ai tha: “Pashë në ëndërr

sikur ju ishit njëmbëdhjetë duaj gruri. Unë isha dualli i

dymbëdhjetë. Të gjithë ju duhej të më përuleshit, sepse

unë isha më i rëndësishmi”.

Vëllezërit e Jozefit nuk donin të përuleshin para vëllait

të tyre të vogël. Ata nuk donin të dëgjonin më për ëndrrat

e tij, kështu që u mërzitën shumë kur Jozefi u tregoi një

ëndërr tjetër. Këtë herë dielli, hëna dhe njëmbëdhjetë yje

përuleshin para Jozefit. I ati pyeti: “A do të përulemi

unë dhe nëna jote një ditë para teje? A do të të përulen

ty njëmbëdhjetë vëllezërit?”.

Vëllezërit e Jozefit ishin shumë xhelozë. Ata kujtonin

që babai i tyre, Jakobi, i kishte dhënë një dhuratë të

veçantë vëllait të tyre të vogël dhe tani mos vallë Jozefi

po thoshte se edhe ata duhej të përuleshin para tij?

Vëllezërit kishin një zgjedhje të rëndësishme për të

bërë. Ata mund ta linin Jakobin vetëm, të ktheheshin

në punë dhe të mund të kujtonin dhuratat e bukura që

kishin marrë prej babait të tyre, ose mund t’ia merrnin

pallton Jozefit dhe ta lëndonin që të mos i pengonte më.

63

Çfarë bënë ata? Të gjithë vëllezërit e mëdhenj u

mblodhën kundër Jozefit kur ai erdhi në fushë për të

parë si po kalonin ata. E kishte dërguar i ati.

Ata ishin mirë, pas pak Jozefi jo. Vëllezërit ia hoqën

pallton e bukur dhe e hodhën Jozefin në një gropë të

madhe. Ata do ta vrisnin. Pastaj panë disa tregtarë nga

Egjipti.

64

Njëri prej vëllezërve pati një ide. Ai tha: “Le t’ua

shesim Jozefin tregtarëve që po shkojnë në Egjipt”.

Dhe kështu bënë.

Pastaj e morën pallton e re dhe të bukur dhe e ndotën,

e bënë të dukej sikur Jozefi ishte përleshur me një kafshë.

Ia çuan pallton Jakobit dhe e shtynë të besonte se Jozefi

ishte vrarë nga një kafshë e egër.

Jakobi ishte shumë, shumë i trishtuar. Ai mendoi se

nuk do ta shihte më kurrë Jozefin.

Perëndisë i erdhi shumë keq që vëllezërit u treguan

kaq të këqij me Jozefin, ndaj Ai udhëtoi me Jozefin për

në Egjipt dhe ishte gjithnjë me të.

Kujtojmë së bashku:Si u ndjenë vëllezërit e Jozefit për pallton e tij të re? Si i

bëri të ndihen vëllezërit e Jozefit ëndrra e tij?Çfarë i bënë vëllezërit Jozefit? A bënë ata një zgjedhje të

mirë, apo një zgjedhje të keqe?

Mendo për zgjedhjet e TUA.Çfarë gjërash të bëjnë të ndihesh xheloz në lidhje me një vëlla, motër apo një shok/shoqe? Çfarë mund të bësh me këto ndjenja në mënyrë që të mos bëhen lënduese?

Bëj aktivitetin “Zgjedhje e mirë”.Ngjyros një fletë me të gjitha ngjyrat që mund të ketë pasur palltoja e Jozefit. Ndërsa ngjyros, mendo për diçka të mirë për të bërë. Pastaj bëje këtë për një person, i cili ka diçka që do të doje ta kishe.

Perëndia do që të jemi të gëzuar për ato që kemi, si dhe për ato që kanë të tjerët.

Lutemi së bashku:Perëndi i dashur, na ndihmo të jemi të mirë me të tjerët. Na ndihmo të jemi të gëzuar për ta, edhe nëse kanë diçka që ne do të donim ta kishim. Në emrin e Jezusit! Amen!

67

Një pritje e gjatë.Zanafilla 39; 41

ZGJEDHJA: A i beson Jozefi Perëndisë për t’i zgjidhur gjërat sipas kohës së Tij, apo e vë në dyshim planin e tij?

Jozefi ishte shumë larg nga shtëpia. Tregtarët që e kishin

blerë e çuan në Egjipt. Atje atij iu desh të punonte

për një njeri të pasur. Jozefi ishte punëtor i mirë dhe

bënte gjithçka që duhej, por gruaja e njeriut të pasur u

zemërua me Jozefin. Ajo e mashtroi burrin e saj për ta

futur Jozefin në burg.

Jozefi nuk mund t’i shihte zogjtë, apo të ndiente

shiun të binte në fytyrë. Atij nuk i pëlqente fare të ishte

në burg. Ditë pas dite shpresonte që Perëndia do ta

ndihmonte të dilte nga burgu, por kjo nuk po ndodhte.

68

Tani Jozefi duhet të bënte një zgjedhje të rëndësishme.

Ai mund të hiqte dorë së prituri për ndihmën e Perëndisë

dhe të përpiqej të dilte sipas mënyrës së vet.

Ndoshta mund të fliste me një prej rojеve për ta lejuar

të ikte. Ndoshta mund të vidhte çelësat dhe të arratisej,

ose mund t’i besonte Perëndisë. Ai mund të besonte

që gjithçka që i kishte ndodhur ishte pjesë e planit të

Perëndisë dhe mund të priste që Ai t’i tregonte çfarë të

bënte.

Jozefi zgjodhi t’i besonte Perëndisë. Ai nuk doli nga

burgu për një kohë të gjatë, por një ditë një burrë erdhi

për ta vizituar. Ky burrë ishte ndihmësi i faraonit.

Faraoni ishte si një mbret në mbarë Egjiptin. Ai kishte

dëgjuar që Jozefi mund të tregonte kuptimin e ëndrrave.

69

Faraoni kishte parë një ëndërr të veçantë. Ai donte që

Jozefi t’i thoshte se çfarë kuptimi kishte ajo ëndërr.

Jozefi shkoi atje me ndihmësin e faraonit dhe e dëgjoi

ndërsa faraoni i tregoi ëndrrën e tij. Endrra ishte për

shtatë lopë të majme dhe shtatë lopë të dobëta.

Perëndia ia tregoi Jozefit kuptimin e ëndrrës. Jozefi

tha: “Shtatë lopët e majme, do të thotë se do të ketë

shtatë vjet të mbarë. Drithërat do të rriten dhe do të ketë

shumë ushqim. Shtatë lopët e dobëta do të thotë se do

të ketë shtatë vjet të këqij. Drithërat nuk do të rriten

dhe nuk do të ketë fare ushqim”.

70

Faraoni pyeti: “Çfarë duhet të bëjmë?”.

Jozefi tha: “Ndërsa ka shumë drith, grumbulloje në enë

të mëdha. Pastaj drithi i grumbulluar mund të përdoret

për ushqim për kohën kur nuk do të ketë”.

Jozefi u bë ndihmësi i rëndësishëm i faraonit. Ai u vu

në ngarkim të të gjithë drithit në vend. Kur kishte shumë

drith, ai vendoste pak në enë të mëdha dhe e ruante.

Pastaj për shtatë vjet nuk kishte fare shi dhe të gjitha

drithërat u thanë. Nuk kishte ushqim në asnjë vend, por

Jozefi kishte drith në enë. Ai i dha drith çdo personi dhe

kështu të gjithë mund ta përdornin drithin për të bërë

ushqim.

Perëndia ishte i gëzuar që Jozefi i besonte dhe priti

ndihmën e Tij. Perëndia kishte një plan të mirë për Jozefin.

Ai e ndihmoi atë të bëhej udhëheqës i rëndësishëm në

Egjipt.

Kujtojmë së bashku:Si u ndje Jozefi kur ishte në burg? Pse do të kishte qenë një zgjedhje e keqe të ishte përpjekur të dilte nga burgu me forcat e tij? Si e ndihmoi Jozefi faraonin dhe të gjithë të tjerët?

Mendo për zgjedhjet e TUA.A ke pritur ndonjëherë për një kohë të gjatë që Perëndia t’i përgjigjej një lutjeje? Ndoshta je duke pritur përgjigje edhe tani. A mund të veprosh si Jozefi? A mund të presësh dhe t’i besosh Perëndisë?

Bëj aktivitetin “Zgjedhje e mirë”.Bëj sikur po bën lloje të ndryshme punësh. Një ditë do të rritesh dhe Perëndia do të të ndihmojë të dish çfarë do Ai që të bësh.

Të presësh përgjigjen e Perëndisë është gjithmonë një gjë e mirë për t’u bërë.

Lutemi së bashku:Perëndi i dashur, faleminderit që Ti u përgjigjesh lutjeve tona pikërisht në kohën e duhur! Faleminderit për planet e Tua për secilin prej nesh! Qëndro me ne ndërsa presim të zbulojmë çfarë do Ti që të bëjmë. Në emrin e Jezusit! Amen!

73

Unë jam Jozefi!Zanafilla 42-45

ZGJEDHJA: A mendon Jozefi për gjërat e mira që ndodhën, apo mendon për gjërat e këqija?

Pasi vëllezërit ua kishin shitur Jozefin tregtarëve nga

Egjipti, ishin kthyer tek i ati i tyre, Jakobi. Ata e kishin

shtyrë babanë e tyre të besonte se Jozefi kishte vdekur.

Vëllezërit e dinin që Jozefi ishte gjallë, por ata

mendonin se nuk do ta shihnin më kurrë.

Një vit nuk u rrit fare drithë. Vitin tjetër përsëri pa

drithë. Vitin e tretë përsëri e njëjta gjë. Kjo vazhdoi

për shtatë vjet. Më në fund nuk kishte më drithë për të

gatuar ushqim. Ky ishte një lajm i keq.

Por Jakobi dëgjoi një lajm të mirë. Kishte drithë në

Egjipt! Një njeri i zgjuar në Egjipt kishte mbledhur

shumë drithë në hambarë.

Jakobi i thirri djemtë. Ai u tha të shkonin në Egjipt

dhe të blinin drithë që të mund të gatuanin ushqim dhe

kështu nuk do të vdisnin urie.

Vëllezërit u hipën deveve dhe u nisën menjëherë.

Ata udhëtuan për një kohë të gjatë dhe më në fund

arritën në Egjipt. Atje pyetën për njeriun e rëndësishëm,

i cili kishte kursyer shumë drith. Kur arritën ta takonin,

u treguan shumë të sjellshëm. U përulën shumë dhe i

kërkuan të blinin pak drithë. Ata nuk e dinin që ky njeri

ishte vëllai i tyre, Jozefi.

76

Por Jozefi e dinte që burrat ishin vëllezërit e tij. Ai e

dinte që kohë më parë që ata e kishin shitur te një tregtar

nga Egjipti. Ai e dinte edhe se në shtëpi ishte dhe një

vëlla më i vogël i quajtur Benjamin. Kështu Jozefi mbajti

njërin prej vëllezërve të mëdhenj në Egjipt dhe i dërgoi

vëllezërit e tjerë në shtëpi për të marrë Benjaminin. Ai u

dha atyre thasë me drithë dhe ua vendosi paratë në ta.

Vëllezërit nuk dinin çfarë të mendonin. Ata kishin

frikë nga Jozefi, por më në fund u kthyen në Egjipt

me Benjaminin. Jozefi u kërkoi të gjithëve të hanin në

shtëpinë e tij.

Shumë shpejt vëllezërit po ktheheshin në shtëpi me

më tepër thasë me drithë. Por Jozefi i kishte mashtruar

dhe kishte fshehur gotën e tij të veçantë prej argjendi

në thesin e Benjaminit. Jozefi dërgoi një shërbëtor për

t’i kthyer burrat edhe një herë në Egjipt. Ai u tha se do

t’i duhej të mbante Benjaminin në Egjipt, sepse kishte

vjedhur gotën e tij të argjendit, por vëllezërit e mëdhenj

thanë se s’mund ta lejonin ta bënte këtë. Babai i tyre do

të trishtohej shumë. Kështu Jozefi kuptoi që vëllezërit e

tij kishin mësuar të ishin të mirë.

Tani Jozefi kishte një zgjedhje të rëndësishme për të

bërë. Ai mund të mendonte për gjërat e mira që kishin

ndodhur për shkak se po jetonte në Egjipt. Ai mund të

mendonte për drithin që kishte mbledhur, për njerëzit që

ishin në gjendje të gatuanin ushqim me të. Ai mund t’u

tregonte vëllezërve se kush ishte, mund t’i falte për atë

që i kishin bërë, ose mund të mendonte vetëm gjërat e

këqija që kishin bërë vëllezërit e tij. Ai mund t’i hidhte

vëllezërit në burg për të marrë hak.

Por ja çfarë bëri Jozefi. Ai tha: “Unë jam Jozefi! Jam

vëllai juaj”.

79

Vëllezërit patën frikë, por Jozefi tha: “E di që donit të

më lëndonit, por Perëndia më lejoi të vija në Egjipt që të

mund të ndihmoja familjen time. Ka shumë drithë këtu

për të gatuar ushqim. Silleni babanë tim në Egjipt dhe

do të jemi përsëri të gjithë bashkë”.

Jozefi e dinte që ishte Perëndia që kishte sjellë të

mirën nga e keqja në jetën e tij. Perëndia ishte i kënaqur

që Jozefi e dinte këtë dhe që i fali vëllezërit dhe ndihmoi

familjen e tij.

Kujtojmë së bashku:Pse shkuan vëllezërit e Jozefit në Egjipt? Çfarë gjërash të

këqija kujtoi ai kur pa vëllezërit e tij? A mendoi Jozefi vetëm për gjënë e keqe që bënë vëllezërit e tij? A bëri Jozefi një zgjedhje të mirë, apo të keqe?

Çfarë të mire solli Perëndia nga një e keqe në jetën e Jozefit?

Mendo për zgjedhjet e TUA.Kur është kthyer në të mirë një situatë e keqe në familjen tënde? Si ndihesh kur mendon vetëm për atë që është e keqe? Si ndihesh kur zbulon të mirën që vjen nga e keqja?

Bëj aktivitetin “Zgjedhje e mirë”.Krijo një histori rreth disa lajmeve të këqija. Pastaj bëj një përfundim të gëzuar për historinë.

Madje, edhe kur ndodhin gjëra të këqija, ne mund të besojmë se Perëndia ka plane të

mira për ne.

Lutemi së bashku:Perëndi i dashur, na jep guxim kur ndodhin gjëra të këqija! Na ndihmo të besojmë që Ti mund të sjellësh të mirën prej së keqes! Në emrin e Jezusit! Amen!

81

Shporta lundruese.Eksodi 1:6-2:10

ZGJEDHJA: A e ndihmon Miriami vëllanë e saj foshnjë, apo largohet?

Shumë vjet pasi Jozefi dhe vëllezërit e tij jetuan në Egjipt,

në fron erdhi një faraon i ri. Ai nuk i pëlqente njerëzit

e Perëndisë dhe i detyronte ata të punonin si skllevër

për të ngritur ndërtesa të mëdha që të nderonin atë. Ata

duhej të punonin shumë, të bënin tulla, të mbanin ujë

dhe të lëviznin gurë të mëdhenj.

Faraoni kishte frikë se njerëzit e Perëndisë do të

luftonin kundër tij. Kështu ai bëri një plan të lig. Ishte

një plan për t’i penguar njerëzit e Perëndisë të rriteshin

82

në numër. Faraoni tha se njerëzit e Perëndisë s’mund të

kishin foshnja djem.

Një nënë pati një foshnjë djalë dhe ajo e donte shumë

atë. Ajo bëri një plan të vetin. Ishte plan i mirë. Nëna

e fshehu foshnjën e saj për tre muaj. Pastaj ajo filloi të

thurte një shportë të fortë. Vendosi baltë në të gjitha të

çarat që shportës të mos i futej uji, vuri dhe një rrobë

të butë në shportë, kështu që bëri një shtrat të vogël të

këndshëm për të fshehur brenda foshnjën e saj djalë.

Nëna e foshnjës e çoi shportën bashkë me foshnjën në

lumin Nil. Motra e madhe e foshnjës, Miriami, shkoi me të.

Nëna e puthi foshnjën e saj dhe e vendosi në shportë.

Pasi e vendosi me kujdes në ujë, ajo lundronte! Djali

i saj i vogël nuk do të lagej fare. Pastaj nëna duhej të

kthehej në shtëpi.

Miriami qëndroi për të parë shportën me vëllanë e

saj foshnjë në të. Shumë shpejt ajo dëgjoi zëra. Miriami

pa përmes barit të gjatë dhe vuri re vajzën e faraonit!

Princeshës i duhej të vinte te lumi për të bërë një banjë.

Ndoshta ajo do ta shihte shportën dhe do të gjente

foshnjën. Çfarë do të bënte Miriami?

Tani Miriami kishte një zgjedhje të rëndësishme për të

bërë. Ajo mund të qëndronte dhe të ndihmonte vëllanë e

saj të vogël, ose mund të largohej.

84

Ja, çfarë bëri Miriami. Ajo qëndroi për të parë dhe për

të dëgjuar. Vajza e faraonit e pa shportën dhe thirri një

nga ndihmëset për ta marrë atë. Sapo princesha e pa

foshnjën brenda, e deshi atë. Ajo e quajti Moisi dhe tha

se ai do të ishte si djali i saj.

Miriami nuk u largua. Në vend të kësaj, ajo vrapoi

drejt e te princesha dhe i tha: “Unë mund të gjej dikë

për t’u kujdesur për foshnjën. A do që ta bëj këtë?”.

“Oh, po. Kjo do të ishte shumë e dobishme” – tha

princesha.

85

Miriami vrapoi për në shtëpi për t’i treguar mamasë

së saj lajmin e mrekullueshëm: Ato mund të kujdeseshin

për foshnjën Moisi dhe për princeshën, dhe foshnja do

të ishte i sigurt! Një ditë ai do të jetonte në shtëpinë e

faraonit!

Perëndia ishte i kënaqur që Miriami ndihmoi familjen

e saj. Miriami ndihmoi për ta mbajtur Moisiun e vogël

të sigurt. E gjitha ishte pjesë e planit të Perëndisë!

Kujtojmë së bashku:Pse bëri mamaja një kosh për djalin e saj të vogël? Si e ndihmoi motra e madhe e foshnjës, Miriami atë? A bëri Miriami një zgjedhje të mirë, apo një zgjedhje të keqe?

Mendo për zgjedhjet e TUA.Cilat janë disa prej mënyrave që ndihmon në familjen tënde? A ka raste kur do të doje të largoheshe në vend që të ndihmoje? Çfarë duhet të bësh atëherë?

Bëj aktivitetin “Zgjedhje e mirë”.Vendos një gjethe të madhe në pak ujë për të parë se si lundronte shporta e Moisiut në ujë. Pastaj puno me familjen tënde për të bërë një listë të rregullave të sigurisë nga uji. Ti mund t’i ndihmosh të gjithë të kujtojnë t’u binden rregullave!

Ne mund t’i kërkojmë Perëndisë të na tregojë se si të jemi ndihmës të mirë.

Lutemi së bashku:Perëndi i dashur, ne duam të bëjmë gjithçka që mundemi për të qenë të dobishëm. Na trego se si t’i ndihmojmë familjet tona çdo ditë! Në emrin e Jezusit! Amen!

87

“Jo mua!”Eksodi 2:11-4:20

ZGJEDHJA: A e dёgjon Moisiu Perëndinë, apo nuk e vret mendjen për atë që thotë Ai?

Moisiu u rrit si princ në Egjipt. Ai ishte nipi i faraonit,

por Moisiu e dinte që në të vërtetë ishte një prej popullit

të Perëndisë.

Një ditë Moisiu pa të gjithë punën e vështirë që po

bënin njerëzit e Perëndisë. Këta ishin njerëzit e tij dhe u

zemërua që ata ishin skllevër. Ai u përpoq t’i ndihmonte,

por ishte shumë i mërzitur. Mënyra si u përpoq t’i

ndihmonte nuk i pëlqeu Perëndisë. Moisiu zemëroi edhe

faraonin.

Kështu ai u largua nga Egjipti. Punoi si bari duke u

kujdesur për bagëtinë për shumë vjet.

Një ditë, ndërsa Moisiu ishte duke ruajtur bagëtinë,

pa diçka të çuditshme. Dukej si një shkurre që po digjej,

por zjarri nuk po e shkatërronte shkurren. Ai i shkoi afër.

Pastaj dëgjoi zërin e Perëndisë. Moisiu hoqi sandalet

e tij sepse po qëndronte në një vend shumë të veçantë.

Perëndia donte që Moisiu të kthehej në Egjipt dhe i

tha: “Unë dua që t’i nxjerrësh njerëzit e mi nga Egjipti.

Çoji ata në tokën e tyre”. A do ta bënte Moisiu këtë?

Moisiu tha: “Jo mua! Si mund t’i them unë faraonit

t’i lërë njerëzit të shkojnë?”.

Perëndia tha: “Unë do të jem me ty në çdo minutë”.

A do ta bënte Moisiu këtë?

Moisiu tha: “Jo mua! Njerëzit e tu nuk do të më

besojnë. Ata do të duan të dinë emrin tënd. Atëherë çfarë

duhet t’u them?”.

Perëndia i tha Moisiut: “Ti mund të më quash ‘Unë

Jam’. Ky është emri im”. A do ta bënte Moisiu këtë?

Moisiu tha: “Jo mua! Njerëzit do të thonë se s’të kam

parë asnjëherë”.

90

Pastaj Perëndia i tha Moisiut ta vendoste shkopin

e tij të bariut në tokë. Kur ai e bëri këtë, shkopi u bë

gjarpër! Perëndia i tha Moisiut të kapte bishtin e gjarprit.

Moisiu e bëri këtë dhe ai u bë përsëri shkop. “Bëje këtë

për njerëzit” – tha Perëndia. “Atëherë ata do ta dinë që

ti më ke parë”. A do ta bënte Moisiu këtë?

Moisiu tha: “Jo mua! Unë nuk flas shumë mirë”.

Perëndia tha se ai do ta ndihmonte Moisiun të fliste.

Më në fund Perëndia i tha Moisiut se vëllai i tij, Aaroni,

mund të shkonte me të. Aaroni ishte folës i mirë.

Tani Moisiu kishte një zgjedhje të rëndësishme për të

bërë. Ai e kishte dëgjuar Perëndinë, kështu që e dinte

se çfarë donte Perëndia prej tij. Ai mund të shkonte

në Egjipt siç i kishte kërkuar Perëndia, ose mund të

vazhdonte të diskutonte me të dhe të mos bënte atë që

i kërkoi Perëndia.

Moisiu zgjodhi të bënte atë që donte Perëndia. Ai ra

dakord të kthehej në Egjipt.

Perëndia u gëzua që Moisiu e kishte dëgjuar. Moisiu

kishte menduar se s’mund ta bënte atë që i kishte kërkuar

Perëndia, por për të kishin rëndësi fjalët e Perëndisë.

Moisiu do të ndihmonte për të shpëtuar popullin e

Perëndisë.

Kujtojmë së bashku:Çfarë donte Perëndia që të bënte Moisiu? Cilat ishin disa nga justifikimet e Moisiut? A bëri Moisiu një zgjedhje të mirë, apo një zgjedhje të keqe?

Mendo për zgjedhjet e TUA.A mund të mendosh për një vend ku nuk do të doje të shkoje? Tregoji Perëndisë si ndihesh, pastaj kërkoji Atij të të ndihmojë ashtu si ndihmoi Moisiun.

Bëj aktivitetin “Zgjedhje e mirë”.Herën tjetër kur të ndodhesh në makinë, mendo që Perëndia është me ty. Në çdo ndalesë mund të thuash: “Perëndia është këtu në (bankë, bibliotekë, dyqan etj)”.

Perëndia na ndihmon të bëjmë gjërat që ai kërkon të bëjmë.

Lutemi së bashku:Perëndi i dashur, ndonjëherë Ti na kërkon të bëjmë gjëra të vështira. Na jep guxim të zgjedhim t’i bëjmë ato. Na jep besim të dimë që Ti je atje me ne përmes çdo gjëje. Në emrin e Jezusit! Amen!

93

“JO!”Eksodi 7-10

ZGJEDHJA: A beson faraoni nё fuqinё e Perёndisё, apo jo?

Moisiu u kthye në Egjipt me vëllanë e tij, Aaronin. Ata

i thanë faraonit që Perëndia donte që populli i tij të

çlirohej. Faraoni nuk u besoi atyre. Kështu Aaroni hodhi

poshtë shkopin e tij të bariut dhe ai u bë gjarpër, por

faraoni nuk besonte akoma dhe nuk e linte popullin të

shkonte. Faraoni tha: “Jo!”

Moisiu i tha faraonit që Perëndia i tij, Perëndia i vetëm

e i vërtetë, ishte më i fuqishëm se të gjitha perënditë që

kishte faraoni.

94

Faraoni mendoi për zotat e tij të shumtë. Pse duhej

t’i bindej këtij Perëndie të vetëm të Moisiut? Faraoni

tha: “Jo!”

Kështu Perëndia bëri që t’u ndodhnin gjëra të këqija

njerëzve në Egjipt. Këto gjëra të këqija u quajtën plagë.

Perëndia dërgoi lumenj gjaku dhe bretkosa të ngordhura.

Moisiu i kërkoi faraonit përsëri: “Tani a do ta lejosh

popullin e Perëndisë të shkojë?”. Por faraoni tha: “Jo!”

Kështu Perëndia dërgoi miza pickuese të vogla e të

mëdha. Ai dërgoi një sëmundje që vrau kafshët. Një

sëmundje tjetër i zuri si kafshët, edhe njerëzit me plagë

në lëkurë. Pastaj Perëndia dërgoi breshër, karkaleca dhe

errësirë. Njerëzit në Egjipt u frikësuan.

“Tani, a do ta lejosh popullin e Perëndisë të shkojë?”

– pyeti Moisiu.

Tani faraoni kishte një zgjedhje të rëndësishme për

të bërë. Ai mund t’i besonte fuqisë së Perëndisë, mund

të pranonte që Perëndia kishte pushtet mbi motin dhe

lumenjtë, mbi kafshët dhe njerëzit. Ai mund ta lejonte

popullin e Perëndisë të shkonte, ose mund t’i mbante

ata si skllevër.

Edhe një herë faraoni tha: “Jo!”

Perëndia ishte shumë i mërzitur që faraoni nuk besoi

në fuqinë e tij. Ai kishte dërguar Moisiun për ta çliruar

popullin e tij dhe së shpejti Perëndia do ta ndihmonte

për ta bërë këtë.

Kujtojmë së bashku:Çfarë donte Perëndia që të bënte faraoni?A mund të thoni një, apo më shumë plagë që dërgoi

Perëndia? A bëri faraoni një zgjedhje të mirë, apo një zgjedhje të keqe?

Mendo për zgjedhjet e TUA.A do të zgjedhësh të besosh që Perëndia është i gjithëpushtetshëm? Kujto që Ai do të përdorë fuqinë e Tij për të të ndihmuar. Thuaj një mënyrë si mund të të ndihmojë Ai kur je i sëmurë.., i lënduar.., në vështirësi.., i trishtuar.

Bëj aktivitetin “Zgjedhje e mirë”.Bëj një listë të gjërave të natyrës që mund të na lëndojnë: rrufe, stuhi bore, tërmete etj. Sa mirë është të dimë që Perëndia është me ne në të gjitha këto gjëra! Ai është me ne, po ashtu siç ishte me njerëzit e tij në Egjipt.

Ne mund të besojmë që Perëndia është i fuqishëm dhe që na do!

Lutemi së bashku:Perëndi i dashur, na ndihmo të besojmë në Ty dhe në fuqinë Tënde! Ti na do dhe ne të duam! Në emrin e Jezusit! Amen!

97

Vakti i Pashkës.Eksodi 11-12

ZGJEDHJA: A i beson populli i Perёndisё Atij pёr ta shpёtuar, apo mendon se Perёndia s’mund ta nxjerrё nga Egjipti?

Faraoni nuk e lejonte popullin e Perëndisë të largohej

nga Egjipti. Kështu Perëndia bëri që të ndodhnin shumë

gjëra të këqija në Egjipt. Kur Moisiu i kërkoi faraonit ta

linte popullin e Perëndisë të largohej, ai tha përsëri: “Jo”.

Perëndia u bë gati të dërgonte engjëllin e Vdekjes

në Egjipt, por në fillim donte të sigurohej që të gjithë

njerëzit e tij do të ishin të sigurtë. Ai i dha Moisiut

udhëzime të kujdesshme. Pastaj Moisiu u tha njerëzve

çfarë të bënin. “Lyeni me gjak qengji rreth dyerve tuaja.

98

Kjo do t’i tregojë engjëllit të Vdekjes që ai duhet të kalojë

përtej dyerve tuaja. Bëni bukë pa maja që të gatuhet

shpejt. Pastaj hani qengj për darkë dhe bëhuni gati për

t’u larguar me nxitim”. Tani njerëzit e Perëndisë kishin

një zgjedhje të rëndësishme për të bërë. Ata mund t’i

bindeshin Perëndisë dhe të bëheshin gati, duke lyer dyert

e tyre dhe duke ngrënë shpejt siç urdhëroi ai, ose mund

të vazhdonin me jetën e tyre si zakonisht.

Ja çfarë bënë njerëzit e Perëndisë. Ata lyen me gjakun

e qengjit dyert përqark. Engjëlli i Vdekjes ishte në qytetin

e tyre.

Ata bënë bukë pa maja, sepse nuk kishte kohë për ta

lënë të vinte, e hëngrën bukën me barishte të hidhura për

t’u kujtuar për kohët e këqija që kishin kaluar si skllevër.

Engjëlli i Vdekjes ishte në rrugën e tyre.

Ata hëngrën veshur, që të mund të iknin me nxitim.

Engjëlli i Vdekjes ishte në lagjen e tyre.

Tani gjaku i qengjit i mbrojti ata. Engjëlli i Vdekjes

kaloi përtej shtëpive të njerëzve të Perëndisë. Asnjë prej

popullit të Perëndisë nuk vdiq.

Engjëlli i Vdekjes shkoi në shtëpinë e faraonit. Ai

shkoi në të gjitha shtëpitë e njerëzve në Egjipt.

Gjatë natës, faraoni thirri Moisiun dhe Aaronin të

shkonin tek ai. Këtë herë faraoni tha: “Shkoni!”

99

Njerëzit e Perëndisë ishin të lirë!

Perëndia ishte i kënaqur që njerëzit e tij i besuan dhe

iu bindën atij. Perëndia i mbajti ata të sigurt. Ai i çliroi.

Kujtojmë së bashku:Si i shpëtoi Perëndia njerëzit e tij prej engjëllit

të Vdekjes?A i besuan njerëzit Perëndisë dhe a iu bindën atij? A

bënë njerëzit e Perëndisë një zgjedhje të mirë, apo një zgjedhje të keqe? Çfarë i tha faraoni Moisiut atë natë?

Mendo për zgjedhjet e TUA.Perëndia mund të na shpëtojë prej gjërave të këqija. Ai mund të na shpëtojë nga mëkati. Nga çfarë do që Perëndia të të shpëtojë?

Bëj aktivitetin “Zgjedhje e mirë”.Provo pak bukë pa maja. Bukë e sheshtë pa maja shërbehej në tavolinat e Pashkës së çifutëve që në Pashkën e parë. Ajo i kujton ata dhe neve gjithashtu, t’i besojmë Perëndisë për të na shpëtuar.

Ne mund t’i besojmë dhe t’i bindemi Perëndisë, i cili do të na shpëtojë prej

gjërave të këqija.

Lutemi së bashku:Perëndi i dashur, faleminderit që na shpëton nga shumë gjëra të këqija! Faleminderit mbi të gjitha që dërgove Jezusin për të na shpëtuar nga mëkati! Në emrin e Jezusit! Amen!

101

Një rrugë e thatëEksodi 13:17-14:31

ZGJEDHJA: A i besojnё njerёzit e Perёndisё Moisiut pёr t’i udhё hequr pёrmes detit, apo mendojnё se ёshtё e pamundur qё Perёndia ta ndihmojё Moisiun?

Moisiu dhe njerëzit e Perëndisë lanë Egjiptin duke

thirrur e duke gëzuar. Ata morën dhitë e gomarët, lopët

e bagëtinë. Asnjë nga njerëzit e Perëndisë nuk mbeti pas

në Egjipt. Të gjithë po shkonin në tokën e Abrahamit. Po

shkonin foshnja e fëmijë, të rinj e të moshuar. Ata nuk

ishin më skllevër të faraonit të lig! Duhet t’u jetë dukur

sikur po shkonin në një piknik të madh.

I lënë pas në Egjipt, faraoni kishte frikë. Pastaj ai

u trishtua dhe u zemërua shumë. Ai filloi ta fajësonte

102

Moisiun që e mashtroi që t’i lejonte njerëzit të shkonin.

Ai thirri 600 ushtarë gjithsej dhe shkoi me ta për të

gjetur njerëzit e Perëndisë. Ata dolën me karrocat e tyre

më të shpejta dhe morën shtizat më të mprehta, pasi

po shkonin ta ndalonin Moisiun dhe ta sillnin popullin e

Perëndisë përsëri në Egjipt.

Atje tej, Perëndia po udhëhiqte popullin e tij. Ai i

udhëhoqi ata me një re të lartë gjatë ditës dhe me një re

103

zjarri gjatë natës. Më në fund ata mbërritën në Detin e

Kuq. Kishte shumë ujë para njerëzve të Perëndisë.

Disa prej njerëzve u kthyen dhe panë pluhur në

largësi. Pastaj panë kuajt, pastaj karrocat me faraonin

dhe ushtarët e tij. Ata po vinin me shtiza për t’i kthyer

njerëzit e Perëndisë në Egjipt.

104

Njerëzit e Perëndisë kishin frikë. Deti i Kuq ishte

para tyre; Faraoni dhe ushtarët e tij ishin prapa. Kështu

njerëzit e Perëndisë i thirrën Perëndisë për ndihmë, por

ata u zemëruan me Moisiun dhe thanë: “Pse na nxore

nga Egjipti? Ne mund të ishim akoma skllevër atje.

Do të ishte më mirë sesa të vdisnim këtu në mes të

shkretëtirës”.

Moisiu u tha njerëzve të qetësoheshin: “Mos kini frikë!

Vetëm vështroni e shihni se si Perëndia do të kujdeset

për ju. Ai do të luftojë kundër faraonit dhe ushtarëve të

tij për ju”.

Tani njerëzit e Perëndisë kishin një zgjedhje të

rëndësishme për të bërë. Ata mund t’i besonin Moisiut,

i cili ishte udhëheqësi i tyre dhe mund të prisnin që

Perëndia t’i tregonte atij çfarë të bënte, ose mund të

përpiqeshin ta zgjidhnin vetë si do të vepronin më

tej. Nëse ata do të mendonin se ishte e pamundur për

Perëndinë t’i ndihmonte, ndoshta do të zgjidhnin të

ktheheshin në Egjipt.

Njerëzit e Perëndisë vepruan kështu. Ata panë në

drejtim të Moisiut. Ai kishte folur me Perëndinë dhe

tani bëri si e urdhëroi Perëndia. Ai ngriti shkopin e tij

të bariut dhe zgjati krahun në drejtim të Detit të Kuq.

Erdhi një erë dhe fryu mbi ujë. Fryu gjithë natën, derisa

u bë një rrugë e thatë në mes të detit.

Shumë shpejt njerëzit filluan të ecnin përgjatë rrugës

për në anën tjetër të detit. Ata morën bagëtinë, dhitë,

lopët dhe gomerët. Në të dyja anët dallgët përplaseshin

dhe uji gjёmonte. Pas tyre, karrocat u afruan, por njerëzit

e Perëndisë ishin të sigurt dhe s’u lagën.

Kur ishte e sigurt edhe delja e fundit, Perëndia i tha

Moisiut ta shtrinte përsëri krahun. Uji shkoi në vend

dhe mbuloi rrugën. Ai mbuloi faraonin, ushtarët e tij dhe

karrocat e tyre.

Njerëzit e Perëndisë ishin të kënaqur që i kishin besuar

Moisiut t’i drejtonte. Moisiu ishte një udhëheqës i mirë.

Ai e dëgjonte Perëndinё dhe Perëndia e ndihmonte atë

për t’i mbajtur njerëzit të sigurtë edhe kur dukej e

pamundur.

Kujtojmë së bashku:Si mund t’i ndihmonte një re e madhe dhe një re zjarri

njerëzit e Perëndisë?Pse ishin të frikësuar njerëzit e Perëndisë? A bënë një

zgjedhje të mirë, apo një zgjedhje të keqe ata? A ishte Moisiu udhëheqës i mirë?

Mendo për zgjedhjet e TUA.Kur ke nevojë për ndihmë që të dish se çfarë do Perëndia që të bësh? (Kur jam në telashe, kur dikush nuk sillet mirë me mua, kur nuk ndihem mirë, etj). Cilët janë disa udhëheqës të cilëve mund t’u besosh për t’u treguar çfarë të bësh? (prindërit, mësuesit, pastori, të rritur të tjerë që e duan Jezusin).

Bëj aktivitetin “Zgjedhje e mirë”.Grumbullo disa jastëkë, peshqirë ose batanije në dy grumbuj me një rrugicë në mes. Nxitoni përmes saj si njerëzit e Perëndisë që kaluan Detin e Kuq.

Ne mund t’u besojmë njerëzve, të cilët duan që Perëndia të na drejtojë.

Lutemi së bashku:Perëndi i dashur, faleminderit që Ti mund të merresh me gjithçka që ndodh! Faleminderit që u tregon drejtuesve në jetën time çfarë të bëjnë kur unë kam nevojë për ndihmë. Në emrin e Jezusit! Amen!

109

Rregullat e mira të Perëndisë.Eksodi 19:16-20:21, 31:18, Ligji i përtërirë 5

ZGJEDHJA: A i dёgjon Moisiu urdhёrimet e Perёndisё, apo nuk do t’ia dijё pёr to?

Moisiu dhe njerëzit e Perëndisë udhëtuan në drejtim të

tokës së Abrahamit. Perëndia u kujdes për ta dhe nuk i

la kurrë.

Një ditë Perëndia foli me Moisiun në majën e një mali.

Ai kishte disa rregulla për njerëzit e tij, por ata kishin

frikë. Kështu Perëndia donte që Moisiu të dëgjonte për ta.

Perëndia e dinte që njerëzit kishin nevojë për rregulla

me anë të të cilave të jetonin. Ata duhej të dinin si ta

donin Perëndinë dhe si ta donin njëri-tjetrin. Perëndia

donte t’ia jepte Moisiut rregullat si një dhuratë të

110

veçantë. Ai i donte njerëzit aq shumë, sa do t’u jepte

rregulla për t’i mbrojtur. Kur ata u bindeshin rregullave,

çdo gjë shkonte mirë.

Tani Moisiu kishte një zgjedhje të rëndësishme për të

bërë. Ai mund t’i dëgjonte rregullat e Perëndisë, pastaj

mund të ndihmonte njerëzit të mësonin si t’i bindeshin

Perëndisë dhe të ishin të gëzuar. Ose mund të vendoste

të mos i dëgjonte rregullat. Moisiu i dëgjoi rregullat.

Perëndia i dha atij këto rregulla:

Rregulli 1: Duajeni Perëndinë më shumë se çdo gjë

tjetër. Rregulli 2: Mos bëni statuja të perëndive të tjera

dhe mos i adhuroni ato! Rregulli 3: Përdoreni gjithmonë

emrin e Perëndisë me respekt! Rregulli 4: Kaloni një ditë

në javë duke lavdëruar Perëndinë!

Rregulli 5: Jini të mirë dhe të dashur me prindërit tuaj!

Rregulli 6: Mos vrisni! Rregulli 7: Duajeni burrin, apo

gruan për aq kohë sa të jetoni! Rregulli 8: Mos vidhni!

Rregulli 9: Mos tregoni gënjeshtra për të tjerët! Rregulli

10: Mos dëshironi ndonjë gjë që i përket dikujt tjetër aq

shumë, sa tё mendoni për të gjatë gjithë kohës!

Perëndia i gdhendi rregullat në dy pllaka guri. Këto

ishin rregulla të rëndësishme. Nëse njerëzit u bindeshin

këtyre rregullave, ata do të ishin të gëzuar. Edhe Perëndia

do të ishte i gëzuar.

Kujtojmë së bashku:Pse donte Perëndia t’u jepte njerëzve të tij rregulla? Pse

donte Perëndia që Moisiu t’i dëgjonte rregullat? A bëri Moisiu një zgjedhje të mirë, apo të keqe?

Sa rregulla ishin? A mund të thoni një, apo disa prej tyre?

Mendo për zgjedhjet e TUA.Zgjidh dy ose tre prej rregullave të mira të Perëndisë dhe thuaj si mund të jesh i gëzuar nëse u bindesh atyre.

Bëj aktivitetin “Zgjedhje e mirë”.Në një copë letër shkruaj “Duajeni Perëndinë dhe njëri-tjetrin”. Vare fletën në një derë. Sa herë që tё ecësh pranë saj thuaji fjalët. Këto janë fjalë të rëndësishme. Nëse bën si thuhet në të, do t’u bindesh të gjitha rregullave të Perëndisë.

Rregullat e mira të Perëndisë na ndihmojnë të jemi të gëzuar nëse u bindemi atyre!

Lutemi së bashku:Perëndi i dashur, faleminderit për rregullat e mira që na jep! Ato na mbrojnë dhe na ndihmojnë të jetojmë të gëzuar me të tjerët dhe me Ty. Na ndihmo të vendosim gjithmonë t’u bindemi rregullave të Tua! Në emrin e Jezusit! Amen!

113

Moisiu mungon!Eksodi 32-34

ZGJEDHJA: A u bindet Aaroni urdhёrimeve të Perёndisё ndёrsa presin Moisiun, apo jo?

Moisiu foli me Perëndinë në majën e malit. Njerëzit

pritën poshtë në luginë, Moisiu kishte kohë që ishte

larguar. Ai u kthye te njerëzit, pastaj shkoi përsëri në

mal. Këtë herë u vonua për një kohë shumë, shumë të

gjatë. Njerëzit pyesnin veten nëse Moisiu ishte akoma

gjallë.

Kur Moisiu u largua për një kohë shumë, shumë,

shumë të gjatë, njerëzit e Perëndisë menduan se ndoshta

nuk do të kthehej.

114

Nëse ata nuk do të kishin Moisiun si udhëheqës,

kush mund të fliste me Perëndinë për ta? Kush mund t’i

drejtonte në tokën që Perëndia u premtoi?

Njerëzit e Perëndisë menduan se do të kishin nevojë

për një perëndi tjetër. Ata kujtuan se njerëzit në Egjipt

kishin shumë perëndi dhe bënin statuja, ose idhuj të

perëndive të tyre. Disa ishin idhuj prej guri apo balte.

Disa ishin idhuj prej ari. Njerëzit e Perëndisë harruan që

ato perëndi nuk ishin të vërtetë dhe nuk kishin asnjë fuqi.

Njerëzit e Perëndisë sollën të gjithë vathët e tyre

prej ari.

115

Ia dhanë arin vëllait të Moisiut, Aaronit. Ata iu lutën

atij të bënte një statujë të një perëndie, që të mund

ta shihnin Perëndinë e tyre dhe t’i luteshin atij. Tani

Aaroni kishte një zgjedhje të rëndësishme për të bërë.

Ai mund t’u thoshte njerëzve ta çonin arin e tyre në

shtëpi, sepse Moisiu do të kthehej, mund të besonte që

Perëndia ishte akoma me ta dhe do t’i çonte në tokën e

Abrahamit, ose mund ta shkrinte arin dhe të bënte një

perëndi që njerëzit ta shihnin. Ndoshta Moisiu kishte

ikur përgjithmonë. Ndoshta s’do të kishte asnjë njeri për

të folur me Perëndinë për ta.

116

Çfarë bëri Aaroni? Ai bëri një viç të madh të artë. I

lejoi ta thërrisnin si perëndinë që i nxori nga Egjipti. Ata

i dhanë dhurata viçit të artë, pastaj kënduan, kërcyen

e hëngrën pranë viçit. E adhuruan atë, sepse menduan

se Moisiu nuk do të kthehej dhe të fliste përsëri me

Perëndinë për ata. Ndërsa adhuronin viçin, Moisiu u

kthye. Ai ishte aq i zemëruar, sa i hodhi të dyja pllakat e

gurit me Rregullat e Perëndisë dhe i tha Aaronit: “Çfarë

ke bërë?”

“Mos u zemëro!” – tha Aaroni.

Por Moisiu i la Aaronit të kuptonte se sa i zemëruar

ishte Perëndia. Ai ishte shumë i zemëruar me atë që

kishin bërë Aaroni dhe njerëzit.

Moisiu u kthye te Perëndia dhe i kërkoi të mos i linte

njerëzit e tij. Kur Moisiu erdhi përsëri nga mali, kishte dy

pllaka të reja guri. Në këta gurë ishin gdhendur rregullat

e Perëndisë.

Perëndia u kënaq me Moisiun, ndaj bëri si kërkoi ai.

Perëndia nuk e shkeli premtimin për t’i çuar njerëzit e

tij në tokën e Abrahamit. Pas shumë vjetësh ata shkuan

në tokën që Perëndia u kishte premtuar.

Kujtojmë së bashku:Pse menduan njerëzit e Perëndisë se kishin nevojë për

një perëndi tjetër?A bëri Aaroni një zgjedhje të mirë, apo një zgjedhje të

keqe?Çfarë bënë njerëzit me viçin e artë?Perëndia ishte i zemëruar, por çfarë bëri ai për shkak se

ishte i kënaqur me Moisiun?

Mendo për zgjedhjet e TUA.Trego për njerëz apo gjëra për të cilat duhet të presësh (dentisti, shitësi në dyqan, mami apo babi që të vijnë në shtëpi, Perëndia për t’iu përgjigjur lutjeve). Ndërsa pret, a s’është më mirë të këndosh këngë të takimit të fëmijëve (të shkollës së të dielës), apo të thuah vargje nga Bibla?

Bëj aktivitetin “Zgjedhje e mirë”.Luaj lojën “Simoni thotë…” në një moment që të duhet të presësh. Nëse Perëndia nuk do që të bësh diçka, sigurohu që të mos thuash “Simoni thotë”. Për shembull: thuaj një gënjeshtër; merr diçka; godit dikë; Simoni thotë të buzëqeshësh; Simoni thotë të këndosh; Simoni thotë të përqafosh dikë.

Të presësh nuk është e lehtë, por pritja nuk duket aq e gjatë për sa kohë që i bindesh

Perëndisë.

Lutemi së bashku:Perëndi i dashur, më ndihmo që të mos ndaloj asnjëherë së binduri Ty. Në emrin e Jezusit! Amen!

119

Fryjini bririt!Ligji i përtërirë 34; Jozueu 6

ZGJEDHJA: A i ndjek Jozueu udhёzimet e Perёndisё nё Jeriko, apo bёn planet e veta?

Njerëzit e Perëndisë ecën në shkretëtirë për dyzet vjet.

Është kohë shumë e gjatë! Shumë fëmijë u rritën në

shkretëtirë dhe patën edhe vetë fëmijë. Pastaj shumë

prej të rriturve u bënë gjyshër. Kur u plakën, ata vdiqën.

Më në fund Moisiu dhe njerëzit e Perëndisë erdhën

në tokën e Abrahamit! Gjithçka që duhet të bënin ishte

të kalonin lumin Jordan dhe pas kësaj do të ishin në

shtëpinë e tyre të re.

Në këtë kohë Moisiu ishte shumë i moshuar. Perëndia

e la të ngjitej në një mal ku mund të shihte përtej lumit.

120

Atje Moisiu mund ta shihte tokën e re, por pastaj ai vdiq.

Moisiu kishte qenë udhëheqës i mirë dhe tani Perëndia

kishte një udhëheqës tjetër të mirë për njerëzit e tij. Ai

quhej Jozue.

Jozueu e udhëhoqi popullin përtej lumit Jordan. Pastaj

erdhën në qytetin e madh të Jerikos. Qyteti kishte mure

të trashë rreth e rrotull tij dhe njerëzit brenda tij nuk

donin që njerëzit e Perëndisë të jetonin në kёtё tokë.

Jozueu e dinte që kjo ishte toka që Perëndia ua kishte

premtuar njerëzve të tij. Kështu ai dëgjoi kur Perëndia i

tregoi një plan sekret. “Ti duhet të udhëheqësh popullin

tim rreth mureve të qytetit një herë në çdo ditë për

121

gjashtë ditë rresht. Në ditën e shtatë, marsho rreth

Jerikos shtatë herë. Ata që kanë brirë duhet t’u fryjnë

ndërsa marshojnë. Pastaj i gjithë populli të thërrasë me

zë sa më të lartë që të mundet. Kur ta bëjnë këtë, muret

e Jerikos do të bien”.

Tani Jozueu kishte një zgjedhje të rëndësishme për

të bërë. Ai mund t’i bindej Perëndisë dhe të rreshtonte

njerëzit për marshim. Disa prej tyre mund të mendonin

se kjo nuk do të sillte ndonjë të mirë. Njerëzit brenda

mureve ndoshta do të qeshnin me ta, por Perëndia tha

se kështu do të funksiononte. Ose Jozueu mund t’i çonte

njerëzit përsëri përtej lumit duke mos i lejuar të gëzonin

122

tokën që Perëndia kishte për ta. Mbi të gjitha, muret e

Jerikos dukeshin shumë, shumë të trasha.

Jozueu veproi kështu. Ai rreshtoi njerëzit. Ata mar-

shuan rreth mureve të qytetit një herë në ditë, e bënë

këtë në ditën e parë, të dytë, të tretë, të katërt, të pestë

dhe të gjashtë. Ata që kishin brirë u binin.

Në ditën e shtatë, të gjithë njerëzit u rreshtuan për

të marshuar përsëri. Këtë herë ata shkuan rreth qytetit

shtatë herë. Ata që kishin brirë u binin. Në herën e shtatë

rreth qytetit, ata u frynë fort brirëve. Pastaj Jozueu u tha

të gjithëve: “Tani është koha! Bërtisni!”. Kështu njerëzit

bërtitën me zë sa më të lartë që mundeshin. Kur bënë

këtë, muret rreth Jerikos ranë! Njerëzit e Perëndisë mund

të jetonin tani në tokën që Ai u kishte premtuar. Perëndia

ishte i kënaqur që Jozueu kishte ndjekur udhëzimet e

tij. Edhe njerëzit e Perëndisë ishin të kënaqur. Tani ata

kishin tokën e tyre dhe Perëndia ishte me ta.

Kujtojmë së bashku:Kush ishte udhëheqësi i ri pasi vdiq Moisiu?Çfarë i tha Perëndia Jozueut të bënte?A bëri Jozueu një zgjedhje të mirë, apo një zgjedhje të

keqe? Çfarë u ndodhi mureve të Jerikos?

Mendo për zgjedhjet e TUA.A është lutur dhe ka zbuluar ndonjëherë familja jote një zgjidhje të pazakontë të një problemi? Ishte e vështirë të ndiqje udhëzimet e saj?

Bëj aktivitetin “Zgjedhje e mirë”.Merr disa tuba kartoni të letrave të duarve si brirë dhe marsho në Jeriko. Sigurohu që t’i ndjekësh të gjitha udhëzimet!

Kur ne lutemi, mund t’i besojmë Perëndisë që të na japë udhëzime të mira.

Lutemi së bashku:Perëndi i dashur, planet e Tua janë gjithnjë më të mirat! Faleminderit për të gjitha idetë e mira që u jep njerëzve. Na ndihmo të vendosim të ndjekim rrugët e tua. Në emrin e Jezusit! Amen!

125

Udhëtimi së bashku.Ruthi 1-4

ZGJEDHJA: A ёshtё Ruthi e dashur dhe e mirё me Naomin, apo do ta harrojё atё?

Ruthi ishte një grua e re që jetonte afër tokës që Perëndia

u dha njerëzve të tij. Ajo ishte e gëzuar kur disa nga

njerëzit e Perëndisë erdhën në tokën e saj. Një familje

prej katër personash erdhën në tokën e saj kur drithërat

e tyre nuk rriteshin. Ruthi ishte e gëzuar, sepse një i ri

nga ajo familje u bë bashkëshorti i saj.

Por ndodhën edhe shumë gjëra të këqija. Babai i familjes

prej katër vetash vdiq. Pastaj vdiq edhe bashkëshorti i

Ruthit.

126

Vdiq edhe vëllai i burrit të saj. Pastaj i vetmi person

i familjes prej katër vetash që mbeti ishte mamaja. Emri

i saj ishte Naomi.

Naomi ishte larg prej shtëpisë së saj. Ajo dëgjoi që

drithi po rritej përsëri në tokën e saj, kështu që vendosi

të kthehej në shtëpi në Betlehem. Të dyja gratë e reja

që ishin të martuara me djemtë e saj donin të shkonin

me të. Njëra prej këtyre grave ishte Ruthi dhe tjetra

ishte Orpa.

Naomi mendoi se ishte më mirë për të dyja gratë

e reja të qëndronin në tokën e tyre. Orpa mendoi se

Naomi kishte të drejtë, kështu që e përshëndeti dhe i

tha mirupafshim.

127

Tani Ruthi kishte një zgjedhje të rëndësishme për të

bërë. Ajo mund të udhëtonte për në tokën e popullit

të Perëndisë me Naomin, mund të jetonte me të dhe

ta donte Perëndinë ashtu si Naomi, ose mund ta linte

Naomin dhe të kthehej në shtëpi. Ajo mund të kthehej

në tokën e saj dhe ta harronte Perëndinë.

Ruthi i tha kështu Naomit. “Ku të shkosh ti, do të

shkoj edhe unë. Njerëzit e tu do të jenë njerëzit e mi.

Perëndia yt do të jetë Perëndia im”. Naomi ishte shumë

e gëzuar që asaj nuk do t’i duhej të kthehej në shtëpi

vetëm.

Kur arritën në Betlehem ishin të lodhura dhe të uritura.

Një fermer i mirë i quajtur Boaz la pak grurë në fushën

128

e tij. Njerëzit që kishin nevojë për ushqim mund të

mblidhnin grurin. Ruthi mori pak grurë dhe bëri bukë që

Naomi dhe ajo të mund të hanin.

Boazi vuri re se sa e mirë ishte Ruthi me Naomin.

Ai mund të thoshte se Ruthi e donte atë si mamanë

e saj. Boazi sigurohej që Ruthi dhe Naomi të kishin

mjaftueshëm për të ngrënë.

Ditë pas dite Boazi shihte që Ruthi ishte e mirë dhe

e dashur me Naomin. Boazi e kuptoi që ky ishte lloji i

gruas që ai dëshironte, kështu që i kërkoi asaj të martohej

me të. Sa e gëzuar ishte Naomi! Tani ajo e dinte që Ruthi

do të qëndronte në tokën e popullit të Perëndisë dhe do

të ishte e gëzuar këtu.

Nuk kaluan shumë vjet dhe Boazit dhe Ruthit u lindi

një fëmijë. Foshnja Obed ishte nipi i parë i Naomit!

Naomi ishte gjyshe shumë e gëzuar. Boazi ishte baba

shumë i gëzuar dhe Ruthi mama shumë e gëzuar. Po

ashtu dhe Obedi ishte fëmijë shumë i gëzuar.

Edhe Perëndia ishte i gëzuar. Ai ishte i kënaqur që

Ruthi ishte kaq e dashur dhe e mirë me familjen që ai

i dha.

Kujtojmë së bashku:Si e tregoi Ruthi që e donte Naomin? A bëri një zgjedhje

të mirë, apo të keqe?Kush ishin personat në familjen e re të Ruthit?

Mendo për zgjedhjet e TUA.Thuaj një gjë të mirë që mund të bësh për çdo anëtar të familjes sate. Si mund të ndajë familja jote atë që ka me njerëzit e uritur? Ata jetojnë më pranë jush nga ç’mendoni!

Bëj aktivitetin “Zgjedhje e mirë”.Familjet ndahen nga vitet, kilometrat dhe ndonjëherë nga zënkat, por Perëndia do që familjet të tregojnë dashuri për njëra-tjetrën. Vendos t’i shkruash apo t’i telefonosh dikujt që do sot.

Perëndia është i kënaqur kur familjet bëjnë gjëra të mira për njëra-tjetrën.

Lutemi së bashku:Perëndi i dashur, faleminderit për familjen tonë! Na ndihmo ta duam njëri-tjetrin ashtu si na do Ti. Në emrin e Jezusit! Amen!

131

Të lutem, më dërgo një bir!1 Samuelit 1:1-2:21

ZGJEDHJA: A e beson Ana se Perёndia do t’u pёrgjigjet lutjeve tё saj pёr ndihmё, apo mendon se lutjet e saj nuk do tё kenё rёndёsi?

Ana ishte shumë e trishtuar. Ajo kishte një shtëpi të

këndshme, të cilën e mbante të pastër dhe të rregullt,

kishte edhe një bashkëshort të mirë e të fortë. Por Ana

nuk kishte një foshnjë, kështu që ishte e trishtuar.

Çdo vit Ana dhe bashkëshorti i saj shkonin në një

vend të veçantë për t’u lutur. Ata shkonin në një çadër

të madhe të quajtur Tenda e Shenjtë. Të gjithë njerëzit

e Perëndisë shkonin atje për të adhuruar Perëndinë.

Kishte ardhur koha për të shkuar përsëri në këtë vend

të veçantë.

Tani Ana kishte një zgjedhje të rëndësishme për të

bërë. Ajo mund të shkonte dhe t’i lutej Perëndisë, mund

t’i thoshte se si ndihej. Ajo mund të besonte që Perëndia

do t’i dëgjonte lutjet dhe do t’u përgjigjej atyre, ose

mund të qëndronte në shtëpi dhe thjesht të ndihej e

trishtuar. Ajo ishte lutur për një kohë të gjatë për një

foshnjë, por akoma nuk kishte një. Ndoshta Perëndia nuk

i dëgjonte lutjet e saj.

Çfarë bëri Ana? Ajo shkoi me bashkëshortin e saj

për në vendin e veçantë për t’u lutur. Shkoi në tendën

e veçantë për t’u lutur vetëm, i tregoi Perëndisë se sa

133

e trishtuar ishte, se si ndihej vetëm kur gratë e tjera

flisnin për foshnjat e tyre. Ajo e falënderoi Perëndinë

për bashkëshortin dhe për shtëpinë e saj, por iu lut pa

ndërprerje që t’i dërgonte një foshnjë.

Pastaj Ana i bëri një premtim Perëndisë. Ajo i premtoi

se, nëse do të kishte një foshnjë, do ta linte atë të

ndihmonte Perëndinë gjithë ditët e jetës së tij. Sapo djali

i saj të ishte mjaft i madh, ai do të ndihmonte pikërisht

këtu, në Tendën e Shenjtë.

Eli punonte në Tendën e Shenjtë. Ai u ul afër vendit,

ku Ana po lutej e po qante dhe i tha se lutjet e saj do

të merrnin përgjigje.

134

Ana u kthye në shtëpi duke u ndier e gëzuar. Ajo

akoma nuk kishte foshnjë, por ishte e gëzuar, sepse ishte

lutur. Ajo ishte e lumtur që i kishte thënë Perëndisë se

si ndihej.

Para se të kalonte edhe një vit tjetër, lindi foshnja e

Anës! Perëndia i kishte dëgjuar lutjet e saj! Ana e donte

foshnjën e saj dhe ia vuri emrin Samuel. Ajo i numëronte

gishtat e duarve dhe të këmbëve, e tundte për të fjetur.

I bënte banjë dhe e ushqente.

Erdhi dita dhe Samueli u rrit duke qenë në gjendje

të ndihmonte në Tendën e Shenjtë. Kështu Ana dhe

bashkëshorti i saj e çuan atë tek Eli. Samueli punoi me

Elin për të ndihmuar Perëndinë dhe ai ishte ndihmës i

mirë.

Çdo vit Ana bënte një pallto të re për Samuelin.

Ajo lavdëronte Perëndinë që i kishte dhënë një djalë të

mrekullueshëm.

Ana ishte e kënaqur që ishte lutur për një djalë.

Perëndia ishte i kënaqur që Ana kishte besuar se ai do

t’u përgjigjej lutjeve të saj. Ai u kujdes për Samuelin

e vogël dhe djali u rrit dhe e ndihmoi Perëndinë gjithë

jetën e tij, ashtu si kishte premtuar Ana se do të bënte.

Kujtojmë së bashku:Pse ishte e trishtuar Ana?Ku shkoi ajo për t’u lutur?A bëri Ana një zgjedhje të mirë, apo të keqe?Si iu përgjigj Perëndia lutjes së Anës? Si e ndihmoi

Samueli Perëndinë?

Mendo për zgjedhjet e TUA.Për çfarë gjërash lutesh ti? A u përgjigjet Perëndia gjithmonë lutjeve të tua duke të dhënë çfarë dëshiron? Ndonjëherë Perëndia mund të thotë: “Prit!”. Ndonjëherë mund të thotë “Jo!”.Mos harro se edhe ato janë përgjigje!

Bëj aktivitetin “Zgjedhje e mirë”.Zgjidh një komshi, apo një familje që e njeh dhe lutu për ata çdo natë këtë javë. Kërkoji Perëndisë t’u japë atyre atë që u nevojitet. Besoji Perëndisë për të dhënë përgjigjen e duhur në kohën e duhur!

Lutja është gjithmonë gjëja e duhur për t’u bërë!

Lutemi së bashku:Perëndi i dashur, faleminderit që na lejon të të tregojmë Ty pikërisht atë që duam dhe se si ndihemi. Faleminderit që na dëgjon dhe që kujdesesh! Faleminderit që di saktësisht si dhe kur t’u përgjigjesh lutjeve tona! Në emrin e Jezusit! Amen!

137

Ushtari gjigant.1 Samuelit 17

ZGJEDHJA: A ёshtё Davidi i guximshёm, apo ka frikё nga Goliathi?

“David! David!”.

Atje tej në lëndinën e bagëtive, Davidi u ul duke i rënë

harpës së tij dhe duke kënduar për tokën e Perëndisë.

Në fillim ai nuk e dëgjoi zërin, po kujtonte kohën kur

kishte larguar një luan nga bagëtia. Luani ishte larguar

kur ai i kishe hedhur gurë duke përdorur hoben tij të

vogël. Pastaj zëri ishte më i fortë. “David, eja në shtëpi!”.

Davidi rrëmbeu hoben e tij dhe nxitoi për në shtëpi. Babai

i tij tha: “Dua të shkosh te vëllezërit e tu të mëdhenj”.

Vëllezërit po luftonin në një ushtri të madhe. I ati i

Davidit donte të dinte se si ishin dhe t’u dërgonte pak

bukë e djathë dhe ushqime të tjera.

Kështu Davidi u nis për të takuar vëllezërit e tij. Ai

mori me vete ushqimin që i dha i ati dhe hoben e tij.

Davidi i gjeti vëllezërit dhe burrat e tjerë në ushtri.

Menjëherë e kuptoi që ata kishin nevojë për ndihmë për

të qenë të guximshëm. Pjesën më të madhe të kohës

ata ishin burra të guximshëm, por tani kishin frikë. Nga

ushtria tjetër ishte një burrë aq i madh, sa asnjë nuk

luftonte me të. Quhej Goliath dhe ishte shumë i madh,

ishte gjigant! Çdo gjë rreth tij ishte shumë e madhe.

Ai kishte duar dhe krahë të mëdhenj dhe ishte shumë

i gjatë!

139

Tani Davidi kishte një zgjedhje të rëndësishme për

të bërë. Mund të ishte i guximshëm dhe të luftonte me

Goliathin, duke ditur që Perëndia do të ishte me të ose

mund të kthehej në shtëpi. Në fund të fundit, Goliathi

ishte në të vërtetë shumë i madh dhe shumë i gjatë!

Davidi veproi kështu. Ai u tha ushtarëve se do të

luftonte me Goliathin. Davidi i tha mbretit: “Perëndia

më ruajti nga një luan. Ai mund të më ruajë edhe nga

ky gjigant”.

Mbreti Saul tha: “Ti je thjesht një djalë”. Por kur

mbreti dëgjoi se sa trim ishte Davidi, tha: “Shko dhe

Perëndia qoftë me ty”.

140

Davidi nuk donte ta vishte armaturën metalike që i

ofroi mbreti dhe nuk dinte ta përdorte shpatën. I tha

mbretit se do të vishte rrobat e tij dhe do të mbante

hoben e tij të vogël.

Davidi gjeti pesë gurë të lëmuar pranë një rrëkeje uji

dhe pastaj shkoi të takonte Goliathin.

Kur Goliathi e pa këtë bari, qeshi aq shumë, sa nuk

e pa që Davidi vendosi një gur në hoben e tij dhe as

kur e rrotulloi atë shumë shpejt. Ai nuk e dinte çfarë

po ndodhte, derisa një gur e goditi në ballë dhe e rrëzoi

përtokë.

Kur vëllezërit e Davidit dhe të gjithë ushtarët e tjerë e

panë Goliathin të binte, u ndjenë përsëri të guximshëm.

Nëse Davidi mund të luftonte kundër një gjiganti, ata

mund të përballeshin me këdo. Atë ditë ata e fituan

betejën. Urraa për Davidin!

Perëndia ishte i kënaqur që Davidi ishte i guximshëm

dhe Davidi ishte i kënaqur që i besoi Perëndisë për ta

ndihmuar atë.

Kujtojmë së bashku:Pse ishin të frikësuar ushtarët?Pse mendoi Davidi se mund të ndeshej me Goliathin?A bëri Davidi një zgjedhje të mirë, apo një zgjedhje të

keqe? Çfarë i ndodhi njeriut gjigant?

Mendo për zgjedhjet e TUA.Si sillet familja jote me personat e kёqij në shkollë dhe në lagje? Plani i Perëndisë për Davidin ishte të përdorte hoben e tij, por plani i Tij për ne mund të jetë shumë ndryshe. Mund të jetë thjesht të shpërfillësh një person tё keq, t’i raportosh një grindje një të rrituri, ose të lutesh për një person jo të mirë.

Bëj aktivitetin “Zgjedhje e mirë”.Gjej libra në bibliotekë rreth mënyrave se si kafshët mund të mbrojnë veten (drerët, derrat, qelbёsat, etj.). Perëndia i bëri kafshët, që ato të jenë të sigurta. Perëndia kujdeset edhe për ne!

Ne mund të vendosim të jemi të guximshëm dhe të besojmë se Perëndia

do të na mbajë të sigurt.

Lutemi së bashku:Perëndi i dashur, na ndihmo të zgjedhim të jemi të guximshëm dhe të të besojmë Ty! Ne e dimë që Ti do të na tregosh se si të qëndrojmë të sigurtë. Në emrin e Jezusit! Amen!

143

Miq përgjithmonë.1 Samuelit 18:1-4; 20

ZGJEDHJA: A ёshtё Jonatani mik i mirё, apo nuk do ta ndihmojё Davidin?

Davidi dhe Jonatani nuk ishin të ngjashëm. Davidi

kujdesej për bagëtinë, kurse Jonatani ishte biri i

mbretit. Davidi kishte një hobe për të gjuajtur, kurse

Jonatani kishte hark dhe shigjetë. Davidi ishte i varfër,

kurse Jonatani ishte i pasur, por në njëfarë mënyre ata

u bënë miq.

Një ditë babai i Jonatanit, mbreti Saul, u zemërua

shumë me Davidin, kështu që atij i duhej të fshihej prej

mbretit Saul. Davidi dhe Jonatani nuk e kuptonin. Davidi

nuk kishte bërë asgjë të gabuar. Jonatani nuk donte që

Davidi të futej në telashe dhe as që i ati ta lëndonte atë.

Tani Jonatani kishte një zgjedhje të rëndësishme për

të bërë. Ai mund të përpiqej të zbulonte pse i ati ishte

kaq i zemëruar.

Jonatani mund të gjente një mënyrë për ta ndihmuar

Davidin, që miku i tij të ishte i sigurt, ose ai mund t’i

thoshte babait të vet ku ishte Davidi. Ai mund të harronte

që ishte miku i Davidit. Ja, se si veproi Jonatani. Ai

mendoi për një plan për të shpëtuar mikun e tij dhe i

tha Davidit: “Fshihu pas grumbullit të madh të gurëve

ndërsa flas me babanë tim. Pastaj unë do të dal dhe do të

gjuaj tri shigjeta, që do të thotë se je i sigurt. Babai im

nuk do të të lëndojë, por, nëse i them djalit të vazhdojë

të gjejë shigjetat, kjo do të thotë që nuk je i sigurt. Do

të të duhet të ikësh”.

Jonatani foli me babanë e tij. Ai mund të kuptonte

që nuk ishte e sigurt për Davidin të kthehej, kështu që

qëlloi tri shigjeta dhe tha: “Nxito. Ik shpejt!”. Djali me

Jonatanin morën shigjetat dhe u kthyen në qytet.

Davidi doli nga vendi ku po fshihej sa për t’i thënë

mirupafshim Jonatanit! I riu u trishtua, por ata premtuan

të jenë miq përgjithmonë, pavarësisht se çfarë ndodhte.

Dhe të tillë ishin!

Perëndia ishte i gëzuar që Jonatani ishte mik i mirë i

Davidit. Perëndia u kujdes për Davidin, ndërsa mbreti i

zemëruar e kërkonte.

Kujtojmë së bashku:Kush ishte miku i Davidit? Si u ndje Sauli për Davidin?

Cili ishte plani i Jonatanit për të shpëtuar Davidin? A bëri Jonatani një zgjedhje të mirë, apo një zgjedhje të keqe?

Mendo për zgjedhjet e TUA.Përmend disa prej miqve të tu. Çfarë ju pëlqen të bëni së bashku? Çfarë keni të përbashkët dhe nga se ndryshoni nga njëri-tjetri? Cilat janë disa nga mënyrat që ti dhe miqtë e tu ndihmoni njëri-tjetrin?

Bëj aktivitetin “Zgjedhje e mirë”.Vizato një figurë në një letër dhe shkruaj pjesët e një personi që vendos të jetë një mik: një dorë ndihmuese, një zemër e dashur, buzë që flasin fjalë të mira, etj..

Perëndia na jep miq dhe do që ne të jemi të mirë me ta.

Lutemi së bashku:Perëndi i dashur, të lutem, kujdesu për të gjithë miqtë tanë! Na trego se si mund të jemi të mirë dhe ndihmues për ata. Në emrin e Jezusit! Amen!

147

Madje, edhe mbretërit gabojnë!2 Samuelit 11-12:10, Psalm 51

ZGJEDHJA: A i vjen keq Davidit pёr çfarё ka bёrё gabim, apo nuk e pranon qё ka gabuar?

Davidi duhej të fshihej nga mbreti Saul për një kohë të

gjatë, por pas vdekjes së Saulit, Davidi u bë mbreti tjetër!

Ai u përpoq të ishte mbret i mirë dhe të bënte atë që

ishte e drejtë, fliste shpesh me Perëndinë dhe bënte çdo

gjë të mundur për të ndihmuar popullin e tij. Ai ishte

mbret i mirë.

Por kishte raste kur mbreti David bënte gjëra që ishin

gabim. Ai mendoi se gruaja e njërit prej ushtarëve të tij

ishte shumë e bukur dhe e donte atë aq shumë, sa bëri

që bashkëshorti i saj të vritej. Pastaj u martua me të.

148

Perëndia u mërzit shumë me Davidin, por përsëri e

donte atë. Kështu Perëndia i kërkoi një njeriu të quajtur

Natan të fliste me Davidin për atë që kishte bërë.

Natani shkoi për të takuar mbretin. Ai tregoi një

histori për ta ndihmuar Davidin të kuptonte se ajo që

kishte bërë ishte e gabuar. Natani tha: “Një njeri i varfër

kishte vetëm një qengj të vogël. Një njeri i pasur kishte

shumë bagëti dhe qengja të vegjël, por njeriu i pasur ia

mori qengjin njeriut të varfër”.

Davidi u zemërua shumë kur dëgjoi historinë. Ai donte

ta gjente atë njeri të pasur. “Ai njeri duhej ta paguajë

njeriun e varfër”, – tha ai.

Nathani tha: “Ai njeri je ti, David. Ti kishe shumë,

por more gruan e një burri tjetër për të qenë e jotja”.

Tani Davidi kishte një zgjedhje të rëndësishme për të

bërë. Ai mund ta pranonte që kishte bërë diçka shumë

të gabuar dhe mund t’i vinte keq për këtë, ose mund të

shtirej sikur s’kishte bërë asgjë të gabuar.

Davidi veproi kështu. Ai ndaloi në zemërim e sipër.

Sa keq u ndje Davidi për të keqen që kishte bërë! Ai

e dinte se kishte mëkatuar kundër Perëndisë. Kështu

Davidi u lut, duke i treguar Perëndisë se sa keq i vinte

dhe i kërkoi ta falte. Dhe Perëndia e fali! Perëndia ishte

149

shumë i trishtuar që Davidi kishte mëkatuar, por ishte

i kënaqur që e kishte dëgjuar Natanin. Tani që Davidit

i erdhi keq për gjërat që kishte bërë gabim, ai mund të

ishte tani mbret më i mirë.

Kujtojmë së bashku:Si e trishtoi Davidi Perëndinë?Çfarë i kërkoi Perëndia Natanit për të bërë?Si e ndihmoi Davidin historia e Natanit?A bëri Davidi një zgjedhje të mirë, apo një zgjedhje

të keqe?

Mendo për zgjedhjet e TUA.Ndonjëherë mund të mendosh se mund t’i fshehësh gjërat që bën gabim. A ka ndonjë gjë që mund t’ia fshehësh Perëndisë? Sa më shpejt që flet me Perëndinë për gjërat e gabuara që ke bërë, aq më shpejt Ai mund të të falë!

Bëj aktivitetin “Zgjedhje e mirë”.Mbush një fletë me ngjyra që tregojnë se si ndihesh (dhe se si ndihet Perëndia) kur ke bërë diçka të gabuar. Mbush një fletë me ngjyra që tregon se si ndihesh (dhe se si ndihet Perëndia) pasi i ke thënë se të vjen keq.

Perëndia na fal kur na vjen keq për të këqijat që kemi bërë.

Lutemi së bashku:Perëndi i dashur, të gjithë ne, që nga fëmijët e deri tek mbretërit, ndonjëherë vendosim të bëjmë gjëra të gabuara. Tani kam nevojë të më falësh për………… Faleminderit! Në emrin e Jezusit! Amen!

151

Dhurata më e mirë.1 Mbretërve 3

ZGJEDHJA: A zgjedh Salomoni dhuratёn e urtёsisё, apo kёrkon njё dhuratё qё nuk ёshtё po aq e rёndёsishme?

Davidi kishte një djalë të quajtur Salomon dhe një ditë i

erdhi radha atij për të qenë mbret.

Salomoni e donte Perëndinë dhe e adhuronte atë. Një

natë, Perëndia i foli Salomonit në një ëndërr dhe i tha:

“Më kërko çfarë të duash dhe do të të jepet”.

Salomoni mund t’i kërkonte të bëhej i pasur, kështu

mund të kishte gjithçka që donte. Të kishte shumë para

do të ishte shumë mirë, por ai mendoi se sa mirë do të

ishte të ishte me të vërtetë i urtë. Ai nuk donte vetëm të

ishte i zgjuar dhe të dinte shumë gjëra. Nëse Salomoni

152

do të ishte i urtë, do të ishte në gjendje të bënte zgjedhje

të mira.

Ai do të donte të bënte atë që do ishte më e mirë për

popullin, do të donte ta kënaqte Perëndinë.

Tani Salomoni kishte një zgjedhje të rëndësishme për

të bërë. Ai mund të zgjidhte të ishte i urtë, kështu do

mund të bënte më të mirën për Perëndinë dhe mund

të ishte mbret i mirë. Ose mund të kërkonte para dhe

kështu do të kishte çfarë të donte.

Salomoni veproi kështu. Ai zgjodhi të ishte i aftë dhe

i tha Perëndisë: “Ti më ke bërë mbret mbi shumë njerëz,

por unë nuk di si t’i ndihmoj. Më trego çfarë është e

drejtë dhe çfarë është e gabuar. Vetëm Ti mund të më

ndihmosh ta di këtë”.

Perëndisë i pëlqeu zgjedhja e Salomonit dhe i tha:

“Unë do të të bëj të urtë”. Pastaj Perëndia tha: “Unë do

të bëj edhe të pasur”.

Sa zgjedhje të mirë që kishte bërë Salomoni! Ai u bë

shumë i urtë dhe mund t’i ndihmonte njerëzit të bënin

gjënë e duhur. Ai mund t’i ndihmonte ata të dinin se si

ta kënaqnin Perëndinë. Të gjitha vendimet që mori ishin

të drejta e të ndershme.

153

Më vonë Salomoni u bë shumë i pasur, ndërtoi një

tempull të bukur ku njerëzit mund të adhuronin Perëndinë

dhe një pallat të bukur për vete.

Perëndia ishte i kënaqur që Salomoni zgjodhi urtësinë.

Ai i dha Salomonit atë që i kërkoi dhe shumë më tepër!

Kujtojmë së bashku:Çfarë i tha Perëndia Salomonit?Çfarë i kërkoi Salomoni Perëndisë? A bëri Salomoni një

zgjedhje të mirë, apo një zgjedhje të keqe? Çfarë bëri Perëndia për Salomonin?

Mendo për zgjedhjet e TUA.Mendo për disa dhurata që Perëndia të ka dhënë tashmë. A mund të vraposh shpejt? A të pëlqen të këndosh apo të vizatosh? A i mëson shumë shpejt gjërat e reja? Si mund t’i përdorësh këto dhurata për të ndihmuar të tjerët?

Bëj aktivitetin “Zgjedhje e mirë”.Sa herë që të kesh nevojë të marrësh një vendim këtë javë, kërkoji Perëndisë të të ndihmojë të jesh i urtë. Në fund të javës, ti dhe familja jote mund të bëni një listë të zgjedhjeve të urta që Perëndia ju ndihmoi të bëni.

Perëndia është i urtë dhe ai do që edhe ti të jesh i tillë.

Lutemi së bashku:Perëndi i dashur, na ndihmo të vendosim të jemi të urtë dhe të kujdesemi si Salomoni. Në emrin e Jezusit! Amen!

155

Pak grurë.1 Mbretërve 17:7-16

ZGJEDHJA: A zgjedh gruaja ta ndajё ushqimin e saj me Elinë, apo e mban tё gjithin pёr vete?

Dielli digjte mbi kokën e Elisë dhe Elia ishte i uritur

dhe i etur. Në tokë nuk kishte rënë shi për një kohë të

gjatë. Nuk kishte shi për të mbushur rrëketë dhe as për

të rritur grurë për miell. Nuk kishte shi për të ndihmuar

pemët e ullirit të rriteshin për vaj.

Perëndia i tha Elisë të shkonte në një qytet të largët

ku ishte një grua që mund t’i jepte ushqim.

Kështu Elia shkoi në qytet. Kur arriti atje, pa një grua

që po mblidhte shkopinj dhe e pyeti: “A mund të më

japësh pak ujë dhe bukë?”.

156

Por gruaja tha: “Unë kam miell dhe vaj aq sa për të

bërë bukë për vete dhe për djalin tim edhe për një herë”.

Elia tha: “Mos ki frikë të gatuash bukë edhe për mua.

Perëndia më tha që mielli dhe vaji yt do të zgjasin derisa

të bjerë shi përsëri”.

Tani gruaja kishte një zgjedhje të rëndësishme për

të bërë. Ajo mund të gatuante bukë për Elinë dhe t’i

besonte Perëndisë ta ndihmonte atë dhe djalin e saj për

të pasur mjaft për të ngrënë, ose mund ta largonte Elinë

dhe të gatuante bukën e fundit për të dhe për djalin e vet.

Gruaja veproi kështu. Ajo gatoi bukë dhe ia çoi Elisë.

Ai e hëngri dhe i tha të bënte më tepër.

157

Ashtu siç kishte premtuar Perëndia, kishte mjaft miell

dhe vaj për të gatuar bukë për vete dhe për djalin e saj.

Çdo ditë gruaja gatuante bukë për tre vetë dhe çdo

ditë kishte më tepër miell dhe vaj në qypa. Perëndia

bëri të mundur që të kishte mjaftueshëm derisa të binte

shi. Atëherë gruri dhe ullinjtë do të rriteshin përsëri dhe

njerëzit kudo mund të gatuanin ushqimin që dëshironin.

Perëndia ishte i kënaqur që gruaja ndau ushqimin e

saj dhe i besoi Atij për t’u kujdesur për familjen e saj

dhe për Elinë.

Kujtojmë së bashku:Pse ishte i uritur Elia?Çfarë i tha Perëndia Elisë për të bërë?Çfarë i tha Elia gruas kur ajo kishte frikë të ndante? A

bëri gruaja një zgjedhje të mirë, apo një zgjedhje të keqe? Si u kujdes Perëndia për Elinë, gruan dhe djalin e saj?

Mendo për zgjedhjet e TUA.A të është mbaruar ndonjëherë ndonjë gjë (mielli, gazi, paratë, etj.) dhe Perëndia të ndihmoi të kishe mjaftueshëm? Çfarë mendon se mund të dojë Perëndia të ndash me dikë? Ushqim? Veshje? Libra? Lodra?

Bëj aktivitetin “Zgjedhje e mirë”.Puno me kishën tënde ose me një agjenci lokale për të zbuluar nëse ka diçka që mund të nevojitet dhe që mund ta ndash me dikë. Ose falëndero një person, i cili ka ndarë diçka me ty.

Kur ne ndajmë atë që kemi me të tjerët, e kënaqim Perëndinë.

Lutemi së bashku:Perëndi i dashur, na ndihmo të vendosim të ndajmë gjërat që na jep! Faleminderit që na siguron të kemi mjaft! Në emrin e Jezusit! Amen!

159

Shtatë larje në një ditë.2 Mbretërve 5

ZGJEDHJA: A e ndihmon vajza e vogёl Naamanin, apo nuk tregon se kush mund ta ndihmojё tё shёrohet?

Naamani ishte njeri i rëndësishëm në ushtri, ishte i mirë

dhe trim, por kishte një sëmundje të tmerrshme dhe

askush s’mund ta shëronte. Ai kishte plagë në të gjithë

lëkurën, të cilat i dhimbnin dhe dukeshin keq. Naamani

donte që dikush ta ndihmonte.

Tani ishte një vajzë e re që jetonte në shtëpinë e tij.

Kjo vajzë ndihmonte gruan e Naamanit dhe kishte ardhur

nga një vend ku jetonin njerëzit e Perëndisë. Ajo e donte

Perëndinë dhe njihte edhe njerëz të tjerë që e donin atë.

Ajo njihte një njeri të quajtur Elise, i cili ishte një nga

160

ndihmësit e Perëndisë. Naamani dhe gruaja e tij ishin të

mirë me vajzën e re, kështu që ajo u trishtua kur mësoi

për sëmundjen e Naamanit. Ajo mendoi për ndihmësin

e Perëndisë të quajtur Elise, pasi e dinte se Eliseu do të

dinte çfarë të bënte.

Gruaja e Naamanit e thirri vajzën e re dhe ajo shkoi

për të parë se çfarë dëshironte.

Tani vajza e re kishte një zgjedhje të rëndësishme

për të bërë. Ajo mund t’i tregonte gruas së Naamanit

për Eliseun, mund të thoshte se e donte Perëndinë dhe

mund ta ndihmonte për të shëruar njerëzit, ose mund të

rrinte e heshtur. Pёr mё tepёr, ajo ishte vetëm një vajzë

e re dhe ishte nga një vend tjetër. Askush nuk mund

të mendonte se ajo mund të ndihmonte një njeri kaq të

rëndësishëm si Naamani. Vajza e re veproi kështu. Ajo

i tha gruas së Naamanit: “Unë njoh një njeri qё e do

Perëndinë. Emri i tij është Elise. Bashkëshorti yt mund

të shkojë e ta takojë atë. Unë e di se Eliseu mund ta

ndihmojë bashkëshortin tënd të shërohet”.

Kur Naamani dëgjoi se dikush mund ta ndihmonte, u

gëzua! Ai dhe ndihmësit e tij morën kuajt më të shpejtë

dhe karrocën dhe shkuan në shtëpinë e Eliseut.

Eliseu tha se Naamani duhet të lahej shtatë herë në

lumin Jordan, vetëm kështu lëkura e tij do të shërohej.

162

Naamani u mërzit. Ai ishte larë në shtëpi dhe nuk i

kishte bërë mirë, por ndihmësit e tij thanë: “Nëse Eliseu

do të kishte kërkuar të bëje një gjë më të madhe, do ta

kishe bërë me kënaqësi”. Çfarë dëmi mund të vinte nëse

lahej shtatë herë? Kjo mund t’i bënte mirë.

Kështu Naamani shkoi poshtë në lumin Jordan, hyri

në ujë dhe u la një herë. Nuk kishte ndryshim. Ai e bëri

këtë edhe herën e dytë. Nuk kishte asnjë ndryshim. Ai

e bëri këtë edhe një herë të tretë, të katërt, të pestë e të

163

gjashtë, por ende nuk kishte asnjë ndryshim në lëkurën

e tij. Ai hyri në ujë për herë të shtatë dhe doli. Pa krahët

dhe nuk kishte më plagë. Nuk kishte as në këmbë, në

duar apo në kokë. Naamani ishte mirë!

Perëndia ishte i kënaqur që vajza i tha gruas së

Naamanit për Eliseun. Edhe Naamani ishte i gëzuar për

kёtë. Ai falënderoi Eliseun dhe mësoi ta donte Perëndinë

për shkak të asaj që bëri vajza.

Kujtojmë së bashku:Çfarë dinte vajza që mund të ndihmonte Naamanin? A

bëri vajza një zgjedhje të mirë, apo një zgjedhje të keqe?

Çfarë i tha Eliseu për t’i bërë Naamanit? Çfarë gjërash të mira ndodhën për shkak të asaj që bëri vajza?

Mendo për zgjedhjet e TUA.A e di se nuk je shumë i vogël për të ndihmuar njerëzit të mёsojnё rreth Perëndisë? Ti mund t’u tregosh njerëzve se sa e do ti vetë Birin e Perëndisë, Jezusin! Mund t’u tregosh atyre histori nga Bibla dhe t’u këndosh këngë të shkollës së të dielës, apo të thuash vargjet e tua të preferuara. Ti, edhe mund të lutesh për ta! Gjej dikë që mund ta ndihmosh këtë javë.

Bëj aktivitetin “Zgjedhje e mirë”.Zgjidh njërën prej ideve të mësipërme dhe bëje atë për dikë këtë javë.

Perëndia kënaqet kur fëmijët vendosin të ndihmojnë njerëzit që të mësojnë rreth Tij.

Lutemi së bashku:Perëndi i dashur, më trego se si të ndihmoj dikë të të njohë Ty më mirë! Në emrin e Jezusit! Amen!

165

“Tani, dëgjoni!”2 Mbretërve 22-23

ZGJEDHJA: A ua lexon Josia Fjalёn e Perёndisё njerёzve tё tij, apo mendon se ligjet e tij janё tё parёndёsishme?

Josia ishte tetë vjeç dhe kishte një punë të veçantë për të

bërë, ai ishte mbreti dhe donte të ishte i mirë. Ai donte të

bënte atë që ishte e drejtë, nuk donte të bënte vetëm atë

që dukej e drejtë për të. Ai donte të bënte atë që Perëndia

thoshte se ishte e drejtë dhe kështu bëri ndërsa u rrit.

Kur Josia u bë djalë i ri, ai pa që tempulli kishte nevojë

për rregullime dhe të gjitha gjërat që i përkisnin atij

duhet të zhvendoseshin. Kështu shumë punëtorë erdhën

për të rregulluar tempullin dhe për ta pastruar.

166

Ndërsa tempulli po rregullohej, punëtorët gjetën disa

rrotulla. Ato i përkisnin tempullit, por prej vitesh, askush

nuk dinte gjë për to.

Rrotullat, të cilat ishin si fleta të mbledhura, kishin ligje

të shkruara në to. Këto ishin ligjet e mira të Perëndisë

që ia kishte dhënë Moisiut shumë kohë më parë.

Një nga ndihmësit e mbretit ia çoi rrotullat mbretit

Josia. Burri ia lexoi disa prej ligjeve të Perëndisë mbretit.

Josia ishte shumë i mërzitur. Ai e dinte se njerëzit nuk

u ishin bindur ligjeve të Perëndisë prej vitesh me radhë.

Tani Josia kishte një zgjedhje të rëndësishme për të

bërë. Ai mund t’i lexonte të gjitha ligjet e Perëndisë dhe

të mësonte si t’u bindej atyre. Mund të thërriste njerëzit

dhe t’ua lexonte ligjet. Atëherë edhe ata do të dinin se

si t’i bindeshin përsëri Perëndisë. Josia mund t’i thoshte

ndihmësit t’i largonte rrotllullat dhe se s’mendonte që

ligjet e Perëndisë ishin të rëndësishme.

Por çfarë bëri ai? Ai i thirri njerëzit së bashku, qëndroi

pranë një shtylle të lartë në tempull dhe filloi të lexonte.

Njerëzit dëgjonin. Ata mësuan rreth ligjeve të Perëndisë,

dashurisë dhe premtimeve të tij. Mbreti dhe njerëzit e

tij bënë një premtim: ata do ta donin Perëndinë dhe t’u

bindeshin ligjeve të tij.

167

Ishte e drejtë që njerëzit dëshironin ta donin dhe t’i

bindeshin përsëri Perëndisë. Ishte mirë që Josia gjeti

ligjet e Perëndisë dhe i ndau ato me të gjithë.

Kujtojmë së bashku:Çfarë kishte humbur në tempull?Pse u mërzit mbreti Josia?A bëri Josia një zgjedhje të mirë, apo një zgjedhje të

keqe? Çfarë premtuan të bënin njerëzit kur dëgjuan ligjet e Perëndisë?

Mendo për zgjedhjet e TUA.Sa shpesh dëgjon histori nga Bibla, apo lexon libra me histori të tilla? Çfarë duhet të bësh kur dëgjon Fjalën e Perëndisë?

Bëj aktivitetin “Zgjedhje e mirë”.Bëj një rrotull Bible duke ngjitur disa fletë letre së bashku. Në letër shkruaj një apo dy vargje të preferuara. Ngjit njërin fund tek një tub kartoni dhe rrotulloje rreth saj. Mund të shkruash edhe një histori të preferuar nga Bibla me fjalët e tua dhe të vizatosh një pikturë për historinë tënde. Lexoja historinë familjes sate.

Të lexosh Fjalën e Perëndisë na ndihmon të dimë si ta duam dhe t’i bindemi Atij.

Lutemi së bashku:Perëndi i dashur, faleminderit për Biblën! Faleminderit që ne mund të vendosim të lexojmë dhe të dëgjojmë Fjalën Tënde! Ne të duam Ty! Në emrin e Jezusit! Amen!

169

Kush ka frikë nga luanët?Danieli 6

ZGJEDHJA: A vazhdon Danieli t’i lutet Perёndisё, apo e ndёrpret lutjen?

“Vrumbullimë!”. Zhurma e luanëve mbushte rrugët e

qytetit. Ata ishin luanë të uritur, gati për darkë.

Edhe Danieli dhe miqtë e tij i dëgjuan të vrumbullinin.

Ata e dinin që kishte një gropë plot me luanë. Ndonjëherë

njerëzit hidheshin në atë gropë dhe kjo ndodhte kur nuk

i bindeshin mbretit.

Danieli ishte mik i mirë i mbretit, ai ishte një nga

ndihmësit më të rëndësishëm. Në fakt, mbreti ishte gati

ta bënte Danielin ndihmësin më të rëndësishëm!

170

Ndihmësit e tjerë të mbretit nuk e pëlqenin Danielin.

Ata nuk besonin në Perëndinë e as nuk donin ta adhuronin

Atë ashtu si bënte Danieli. Ata nuk donin as që Danieli të

ishte ndihmësi më i rëndësishëm, kështu thurën një plan.

Një ditë ndihmësit e tjerë shkuan të takonin mbretin.

Ata biseduan me të për të bërë një ligj të ri dhe thanë:

“Mbret, ne kemi një ide për një ligj të mrekullueshëm. Ju

duhet të firmosni një ligj, i cili thotë se të gjithë njerëzit

duhet të të luten ty. Ata duhet ta bëjnë këtë për tridhjetë

ditë. S’mund t’i luten një personi, apo ndonjë perëndie

tjetër. Nëse e bëjnë këtë, ata do të futen në gropën me

luanët e uritur”.

Mbretit iu duk ligj i mirë, ndaj e shkroi dhe e

firmosi.

Danieli dëgjoi për ligjin e mbretit, por ai e dinte se

ishte e gabuar të veproje siç thoshte ligji. Gjëja e duhur

për t’u bërë ishte t’i luteshe vetëm Perëndisë. Ishte një

ligj i shkruar nga Perëndia dhe i dhënë Moisiut shumë

vite më parë. Danieli e dinte që ligji ishte i keq, nëse i

bënte njerëzit të thyenin ligjet e Perëndisë.

Tani Danieli kishte një zgjedhje të rëndësishme për të

bërë. Ai mund të vazhdonte t’i lutej Perëndisë ashtu si

kishte bërë gjithmonë, kështu ndoshta duhej ta kalonte

natën me luanët. Danielit nuk iu desh të pyeste veten se

çfarë mund t’i bënin luanët e uritur. Danieli mund edhe

t’i bindej ligjit të mbretit, të ndalonte së luturi Perëndisë

dhe të adhuronte mbretin. Ndoshta mund të shtirej sikur

i lutej atij, por nuk e bënte me zemër.

Çfarë bëri Danieli? Ai vazhdoi t’i lutej Perëndisë çdo

ditë, jo vetëm një herë në ditë, as dy, por tri herë në ditë!

Ai nuk përpiqej të fshihej kur lutej.

173

Në fakt, ai lutej pranë një dritareje të hapur ku mund

ta shihnin të gjithë!

Sigurisht, ndihmësit e tjerë të mbretit e panë Danielin

dhe shkuan dhe ia treguan mbretit këtë. Mbreti ishte

shumë i mërzitur. Ai nuk donte të lejonte që luanët ta

lëndonin Danielin dhe u përpoq të mendonte për një

mënyrë si ta shpëtonte mikun e tij, por ligji që ai kishte

firmosur s’mund të ndryshohej. Kështu, ndihmësit e tjerë

e kapën Danielin. Në perëndim të diellit ata e futën në

gropë me luanët.

174

Mbreti s’mund të flinte fare atë natë. Ai pyeste veten

se çfarë po bënte Danieli.

Sapo u zbardh, mbreti vrapoi sa më shpejt që mundi

për te gropa dhe thirri: “Daniel, a ishte Perëndia në

gjendje të tё shpëtonte nga luanët e uritur?”.

Mbreti vështroi brenda në gropë, pastaj fërkoi sytë

dhe pa përsëri. Danieli ishte me luanët e uritur dhe nuk

ishte lënduar aspak!

“Perëndia dërgoi një engjëll” – tha Danieli. “Ai mbylli

gojën e luanëve kështu që ata s’mund të më lëndonin.

Perëndia e dinte që unë nuk kisha bërë asgjë të keqe”.

Sa i gëzuar ishte mbreti që Danieli ishte mirë! Edhe

Perëndia ishte i gëzuar. Danieli u ishte bindur ligjeve të

Perëndisë. Ishte gjëja e duhur për t’u bërë dhe Danieli

këtë donte të bënte.

Kujtojmë së bashku:Pse donte mbreti të bënte një ligj të ri?Pse ishte i keq ligji i ri?A bëri Danieli një zgjedhje të mirë, apo një zgjedhje të

keqe?Çfarë lloj kafshësh ishin në gropë? Si u kujdes Perëndia

për Danielin?

Mendo për zgjedhjet e TUA.Kur do Perëndia që të flasësh me të? A harron ndonjëherë të lutesh? Mund t’i kërkosh Perëndisë të të ndihmojë të kujtohesh!

Bëj aktivitetin “Zgjedhje e mirë”.Danieli u lut dhe Perëndia e mbajti të sigurt prej luanëve. Gjej disa mënyra se si Perëndia mund të të mbajë të sigurt kur të lutesh (bëj sikur po nget një biçikletë, po vrapon nga një qen i keq, etj).

Kur ne lutemi, jemi duke iu bindur njërit prej ligjeve të Perëndisë dhe kjo është mirë!

Lutemi së bashku:Perëndi i dashur, na ndihmo të vendosim t’u bindemi ligjeve të Tua dhe të të duam Ty më shumë nga të gjithë! Në emrin e Jezusit! Amen!

177

Udhëtimi me anë të peshkut.Jona 1-2

ZGJEDHJA: A dёshiron Jona tё jetё ndihmёsi i Perёndisё, apo pёrpiqet tё largohet?

Perëndia i tha Jonës: “Kam një punë për ty. Dua të

ndihmoj njerëzit në qytetin e Ninivesë. Ata po bëjnë

shumë gjëra të gabuara. Unë dua që ata të më duan dhe

të më binden. Unë dua që ata ta duan edhe njëri-tjetrin”.

Tani Jona kishte një zgjedhje të rëndësishme për të

bërë. Ai mund të shkonte në Ninive dhe të bënte gjithçka

që i tha Perëndia. Njerëzit e Ninivesë mund të mos donin

ta takonin, por ai do të bënte atë që donte Perëndia. Ose

Jona mund t’i thoshte jo Perëndisë. Ai mund të vendoste

të mos e bënte këtë punë.

178

Çfarë bëri Jona? Ai vendosi të largohej, shkoi drejt

detit dhe hipi në një anije, e cila nuk po shkonte aspak

afër qytetit të Ninivesë. Ai po shkonte në drejtimin e

kundërt. Jona mendoi se ndoshta Perëndia nuk do ta

gjente po të ishte në det, por Perëndia e dinte se ku

ishte Jona.

Ai dërgoi një stuhi të madhe me një erë të fortë. Dallgë

të mëdha përplaseshin në anije. Burrat e tjerë s’kishin

parë asnjëherë një stuhi kaq të keqe. Jona e dinte se

çfarë duhet të bënte.

Jona u tha burrave të tjerë: “Unë jam larguar nga

Perëndia, kështu që ai dërgoi stuhinë”. Dhe Jona e dinte

se ç’duhet të bënte.

179

Jona u tha njerëzve të tjerë: “Nëse më hidhni në det,

stuhia do të pushojë”. Burrat nuk donin ta bënin këtë,

por ishte e nevojshme dhe kështu vepruan. Stuhia pushoi

menjëherë dhe të gjithë njerëzit në anije ishin të sigurt.

Por Jona nuk e dinte se çfarë do t’i ndodhte atij. Ai

mund të shihte vetëm ujë dhe të gjithë llojet e peshqve

të çuditshëm – peshq të vegjël lejla, peshq të verdhë me

masë mesatare dhe një peshk shumë të madh. Ky ishte

aq i madh, sa i gëlltiste të gjithë peshqit e tjerë, kështu

e gëlltiti edhe Jonën!

Tani Jona ishte brenda peshkut dhe filloi të lutej. Ai e

dinte se Perëndia e kishte dërguar peshkun e madh për

ta shpëtuar atë, kështu që e falënderoi Perëndinë dhe

premtoi që t’i bindej atij.

Çfarë ndodhi më tej? Peshku doli në breg, hapi gojën dhe

nxori të gjithë llojet e peshqve të vegjël. Jashtë doli edhe

Jona, pikërisht në një plazh me rërë. Jona ishte i gëzuar!

Edhe njëherë Perëndia i kërkoi Jonës të shkonte

në Ninive. Këtë herë Jona e dinte menjëherë se çfarë

zgjedhje të bënte. Ai do t’i bindej Perëndisë dhe do të

shkonte në Ninive.

181

Njerëzit në Ninive e dëgjuan Jonën. Atyre u vinte

keq për gjërat e gabuara që po bënin dhe vendosën të

ndryshonin mënyrën se si jetonin. Ata do ta donin njëri-

tjetrin dhe mbi të gjitha do ta donin Perëndinë.

Perëndia ishte i gëzuar që Jona më në fund iu bind

Atij dhe u bë ndihmësi i Tij. Perëndia ishte i kënaqur që

njerëzit në Ninive donin ta njihnin dhe t’i bindeshin Atij.

Kujtojmë së bashku:Ku donte Perëndia që të shkonte Jona?A bëri Jona një zgjedhje të mirë, apo një zgjedhje të

keqe?Pasi Jona doli nga peshku, çfarë zgjedhjeje bëri?Çfarë bënë njerëzit në Ninive kur dëgjuan Jonën?

Mendo për zgjedhjet e TUA.Ndoshta ka raste kur nuk do t’i bindesh Perëndisë. Mund të mos duash të lutesh apo t’u bindesh prindërve. Çfarë gjërash të këqija ndodhin atëherë?

Bëj aktivitetin “Zgjedhje e mirë”.Fshihu poshtë batanijes kur të shkosh të flesh. Ja, kaq errësirë ishte në barkun e peshkut! Tunde krevatin dhe shtiru sikur peshku noton. Tani hape batanijen. Sa mirë të jesh përsëri në dritë ku je i sigurt dhe i gëzuar!

T’i bindesh Perëndisë është më mirë se sa të largohesh nga ajo që është e drejtë.

Lutemi së bashku:Perëndi i dashur, na ndihmo të mos largohemi nga ajo që është e drejtë! Në emrin e Jezusit! Amen!

183

Plani i habitshëm i Perëndisë.Luka 1:26-50

ZGJEDHJA: A pranon Maria tё bёjё çfarё dёshiron Perёndia, apo nuk do tё jetё pjesё e planit tё tij?

Maria jetonte në qytetin e vogël të Nazaretit. Si vajzat

e tjera, ajo ndihmonte nënën e saj duke mbushur ujë në

pus. Ajo mësoi edhe të gatuante dhe të qepte. Maria ishte

e mirë me kafshët dhe gjithmonë u jepte thërrime buke

zogjve; ajo u rrit dhe do të martohej! Bashkëshorti i saj

do të ishte Jozefi. Ai kishte një dyqan zdrukthtarie dhe

bënte të gjitha llojet e mobilieve të bukura. Çfarë shtëpie

të bukur do të kishte Maria! Maria filloi të mendonte për

martesën e saj dhe për festën e madhe që do të kishin

për të festuar.

184

Ndërsa Maria ishte duke fshirë dyshemenë një mëngjes,

një i huaj u shfaq në dhomë. Rrobat e tij ishin aq të

bardha, sa dukej sikur shkëlqenin. Maria nuk kishte parë

asnjëherë dikë si ai më parë. Ajo pati frikë.

I huaji në të vërtetë ishte një engjëll. Emri i tij ishte

Gabriel dhe ai ishte dërguar nga Perëndia.

Engjëlli tha: “Mos ki frikë, Maria! Kam lajme të mira

për ty”.

Ndoshta Maria mendoi se lajmi i mirë ishte për Jozefin

ose për dasmën.

185

Engjëlli tha: “Perëndia është gati të dërgojë

Shpëtimtarin në botë. Ai do t’u tregojë të gjithëve për

dashurinë e Perëndisë. Perëndia do që ti të jesh e ëma e

këtij fëmije shumë të veçantë. Ai dëshiron që ti t’ia vësh

emrin Jezus”.

Maria u habit. Ajo tha: “Unë s’mund të kem fëmijë.

Unë s’jam akoma e martuar me Jozefin”.

Engjëlli tha: “Ky fëmijë do të jetë Biri i vetë Perëndisë.

Ai do të shpëtojë njerëzit nga mëkatet e tyre”.

186

Tani Maria kishte një zgjedhje të rëndësishme për të

bërë. Ajo mund të binte dakord për të bërë çfarë donte

Perëndia. Pastaj do t’i duhej të besonte që Perëndia do

të kujdesej për të, madje, edhe nëse Jozefi nuk do ta

kuptonte. Ose ajo mund edhe t’i kishte thënë engjëllit

që nuk donte të ishte pjesë e planit të Perëndisë. Ai do

të duhej të gjente një nënë tjetër për këtë foshnjë.

Çfarë bëri Maria? Ajo i tha engjëllit: “Jam e kënaqur

të bëj atë që kërkon Perëndia”.

Pasi engjëlli u largua, Maria shkoi të vizitonte

kushërirën e saj, Elizabetën. Elizabeta e kuptoi menjëherë

se diçka ishte shumë ndryshe. Ajo e dinte se Maria do

të kishte një foshnjë shumë të veçantë.

Maria këndoi një këngë: “Zemra ime është plot me

lavdërim për Perëndinë. Ai po bën një gjë të mrekullueshme.

Ai po dërgon një foshnjë në botë dhe më ka zgjedhur mua

të jem nëna e këtij fëmije”.

Perëndia ishte i kënaqur që Maria donte të

ishte pjesë e planit të tij. Ajo do të bënte atë

që Perëndia donte prej saj. Do të ishte nëna e

Birit të tij, foshnjës Jezus.

Kujtojmë së bashku:Me kë do të martohej Maria?Çfarë tha engjëlli se donte Perëndia nga Maria?A bëri Maria një zgjedhje të mirë, apo një zgjedhje të

keqe? Çfarë bëri Maria pasi u largua engjëlli? Si u ndje ajo për planin e Perëndisë për të?

Mendo për zgjedhjet e TUAÇfarë do Perëndia që të bësh? Perëndia do që t’u bindesh prindërve dhe mësuesve, do që të mësosh gjëra të reja dhe të jesh i mirë. A do të bësh atë që Perëndia dëshiron të bësh?

Bëj aktivitetin “Zgjedhje e mirë”.Vizato diçka mbi atë që ke bërë sot, që Perëndia dëshironte që të bëje. Ndërsa vizaton, mendo rreth asaj që Perëndia do që ti të bësh kur të rritesh.

Perëndia është i kënaqur kur ne ndjekim planet që Ai ka për ne.

Lutemi së bashku:Perëndi i dashur, ne duam të të bindemi Ty dhe të bisedojmë me Ty çdo ditë, duam që të na tregosh planet që ke për ne. Në emrin e Jezusit! Amen!

189

Përkujdesi ndaj Marisë dhe Jezusit.

Mateu 1:18-25

ZGJEDHJA: A pёrkujdeset Jozefi pёr Marinë dhe Jezusin, apo nuk bёn atё që dёshiron Perёndia?

Jozefi kishte një zdrukthtari në Nazaret, ai kishte çekiçë

dhe një sharrë. Çdo ditë bënte gjëra prej druri për njerëzit

e tjerë, ndonjëherë bënte tavolina dhe stola, ndonjëherë

tjetër rregullonte veglat e punës së fermerëve. Jozefi

ishte shumë i zënë dhe shumë i gëzuar.

Ai ishte veçanërisht i gëzuar, sepse do të martohej. E

dinte që Maria ishte e mirë dhe e dobishme. Sa mirë do

të ishte ta ndante me të shtёpinë e tij!

190

Jozefi mendoi për tavolinën që do të bënte për shtëpinë

dhe për gruan e tij.

Një ditë Maria pati një lajm të habitshëm për Jozefin!

Ajo i tha se një engjëll kishte ardhur dhe e kishte vizituar.

Pastaj i tha se do të kishte një foshnjë.

Jozefi nuk dinte çfarë të mendonte dhe as çfarë të

thoshte.

Ndërsa shkonte për në shtëpi, ndoshta Jozefi mendonte

për të gjitha planet që kishte bërë. Ai kishte planifikuar

që Maria të ishte gruaja e tij dhe të kishin fëmijë, por

tani…

Atë natë, Jozefi ishte vetëm në shtëpinë e tij të vogël.

Ai nuk mendonte se do të mund të martohej tani me

Marinë. Kur shkoi në shtrat, mund të jetë ndier sikur të

gjitha shpresat e tij ishin shuar.

Por Jozefi pa një ëndërr atë natë. Një engjëll i foli

Jozefit. Engjëlli kishte një lajm të rëndësishëm nga

Perëndia dhe i tha: “Mos ki frikë ta marrësh Marinë të

për grua! Mos ki frikë të kujdesesh për të dhe foshnjën!

Fëmija që Maria do të ketë është Biri i Perëndisë. Ia vini

emrin Jezus! Ai do të shpëtojë njerëzit e tij nga mëkatet

e tyre”.

Jozefi u zgjua menjëherë sapo dilte dielli.

192

Tani Jozefi kishte një zgjedhje të rëndësishme për të

bërë. Ai mund ta merrte Marinë si gruan e tij dhe mund

të rriste foshnjën Jezus, duke e ditur se ishte Biri i

Perëndisë. Ose mund edhe ta largonte në qetësi Marinë

në një fshat tjetër dhe ta linte atë ta rriste foshnjën vetë.

Pёr mё tepёr, ai ishte vetëm zdrukthtar. Të kujdesej për

këtë foshnjë të veçantë do të ishte një punë shumë e

rëndësishme.

Çfarë bëri Jozefi? Ai veshi rrobat dhe vrapoi gjatë

gjithë rrugës për në shtëpinë e Marisë. Ai i tregoi asaj

193

rreth ëndrrës dhe engjëllit. I premtoi të kujdesej për të

dhe për foshnjën.

Kështu Maria dhe Jozefi vazhduan me planet e tyre

për t’u martuar. Ata do të jetonin bashkë në shtëpinë e

vogël me zdrukthtari dhe do ta rrisnin së bashku foshnjën

Jezus.

Perëndia ishte i gëzuar që Jozefi do të kujdesej për

Marinë dhe për foshnjën.

Perëndia e dinte që Biri i tij, Jezusi, do të ishte i sigurt

me Jozefin.

Kujtojmë së bashku:Çfarë lloj pune bënte Jozefi?A ishte Jozefi i gëzuar që do të martohej?Cili ishte lajmi i habitshëm që kishte Maria për të?Çfarë i tha engjëlli Jozefit në ëndërr? A bëri Jozefi një

zgjedhje të mirë, apo një zgjedhje të keqe?

Mendo për zgjedhjet e TUA.Çfarë lloj punësh u jep Perëndia disa prej pjestarëve të familjes sate? A të duket ndonjëherë e rëndë puna jote? Mbaj mend se, nëse Perëndia do që të bësh diçka, ai do të të ndihmojë ta bësh atë!

Bëj aktivitetin “Zgjedhje e mirë”.Vendos t’i telefonosh dikujt që është kujdesur për një person të familjes në të shkuarën: një gjysh, gjyshe, dado, mësues – thjesht për t’i thënë faleminderit.

Perëndia do t’i ndihmojë gjithmonë njerëzit për të bërë punën që ai u jep.

Lutemi së bashku:Perëndi i dashur, faleminderit për të gjithë njerëzit që i ndihmon për t’u kujdesur për ne! Faleminderit edhe për punët që na jep për të bërë! Në emrin e Jezusit! Amen!

195

“Mos kini frikë!”Luka 2:8-20

ZGJEDHJA: A u besojnё barinjtё engjëjve, apo nuk i dёgjojnё ata?

Në kodrat jashtë Betlehemit ishin barinjtë që ruanin

bagëtinë e tyre gjatë gjithë ditës, por ndërkohë ata shihnin

edhe gjëra të tjera. Ata panë një ushtar romak të ngiste

kalin e tij të shpejtë për në Betlehem. Barinjtë e dinin që

ai po vinte për të numëruar të gjithë njerëzit që kishin

lindur atje. Ata shihnin edhe njerëzit që ktheheshin në

qytetin e tyre për t’u numëruar.

Atë ditë vonë, një çift i lodhur u duk në rrugën për në

qytet. Gruaja po vinte mbi një gomar të vogël dhe burri

dukej shumë i shqetësuar. Në mbrëmje kishin ardhur

aq shumë njerëz, sa dukej sikur muret rreth qytetit

do të shpërthenin. Barinjtë pyesnin veten se ku do të

flinin gjithë ata njerëz. Nuk kishte mjaft shtretër në

Betlehem, kjo duhet të ishte arsyeja që burri i lodhur

dukej i shqetësuar.

Kur erdhi mbrëmja, barinjtë numëruan të gjithë

bagëtinë e tyre dhe u rregulluan për natën.

Ishte natë e qetë në fushën ku ishte bagëtia. Barinjtë

bisedonin qetësisht për motin. Ata hëngrën darkë dhe

vendosnin degë peme në zjarr për të mbajtur ujqërit larg.

Bagëtia flinte në kodër. Edhe disa prej barinjve flinin.

Papritur një dritë e ndritshme mbushi qiellin! Mund

të ketë qenë bariu më i vogël që e pa i pari dhe zgjoi të

tjerët. Ata të gjithë vështronin ndërsa drita bëhej gjithnjë

e më e ndritshme. Shumë shpejt ata mund të shihnin

një engjëll. Qielli ishte aq i ndritshëm tani, sa nata nuk

ishte më e errët. Çfarë do të thoshte kjo? Barinjtë vunë

kapuçin e palltove të tyre. Ndoshta disa prej tyre madje

u fshehën pas shkëmbinjve.

Engjëlli kishte një lajm të rëndësishëm: “Mos kini

frikë! Kam lajme të mira për të gjithë. Shpëtimtari ka

lindur në Betlehem. Ju mund të shkoni dhe ta shikoni.

198

Thjesht kërkoni një foshnjë të sapolindur të mbështjellë

me pelena. Do ta gjeni duke fjetur me kafshët”.

Papritur i gjithë qielli ishte plot me engjëj! Ata ishin

të gjithë duke lavdëruar Perëndinë me fjalët: “Lavdi

Perëndisë!”.

Pastaj, ata ikën po aq shpejt sa edhe erdhën. Nuk

kishte më engjëj, nuk kishte më lavdërime në qiell dhe

nuk kishte më as dritë të ndritshme. Kishte vetëm bagëti

të përgjumura dhe barinj, disa ndoshta, duke parë nga

pas shkëmbinjve. Bariu më i vogël pyeste veten se çfarë

do të bënin.

Tani barinjtë kishin një zgjedhje të rëndësishme për të

bërë. Ata mund t’u besonin engjëjve dhe të bënin çfarë

u thanë engjëjt. Mund të shkonin në Betlehem dhe të

kërkonin një foshnjë qё po flinte me kafshët, ose mund

të silleshin sikur kjo natë të kishte qenë si të gjitha netët

e tjera. Ata mund të qëndronin dhe të ruanin bagëtinë,

mund të silleshin sikur engjëjt nuk erdhën asnjëherë, por

ata vepruan ndryshe. Ata biseduan me njëri-tjetrin me

zëra të emocionuar, e dinin se engjëjt kishin ardhur nga

Perëndia, kështu që thanë: “Le të shkojmë në Betlehem

dhe të gjejmë foshnjën. Le ta shohim vetë atë qё na ka

200

treguar Perëndia”. Zgjodhën ndoshta një ose dy barinj

për të qëndruar dhe për të ruajtur bagëtinë. Pjesa tjetër

e tyre vrapuan për në Betlehem sa më shpejt që mundën.

Më i vogli prej tyre vraponte me ta.

Ata gjetën një stallë të vogël me kafshë brenda. Në

stallë ishin edhe një burrë, një grua dhe një foshnjë e

sapolindur. Ishte ashtu si u kishte thënë engjëlli.

Barinjtë hynë brenda në majë të gishtave dhe panë

foshnjën. Ai ishte një foshnjë e bukur që po flinte

paqësisht.

201

Kur erdhi koha për të ikur, barinjtë ishin shumë të

emocionuar për t’u kthyer te bagëtia e tyre. Në vend

të kësaj, ata i treguan kujtdo që takuan për engjëjt

dhe lajmin e mrekullueshëm: Lindi Jezusi, Shpëtimtari

i botës!

Perëndia ishte i gëzuar që barinjtë u besuan engjëjve.

Ai ishte i kënaqur që ata ishin të parët që gjetën Birin e

tij, foshnjën Jezus.

Kujtojmë së bashku:Çfarë po bënin barinjtë?Çfarë u tha engjëlli të bënin?A bënë barinjtë një zgjedhje të mirë, apo një zgjedhje të

keqe? Kë gjetën ata duke fjetur me kafshët?

Mendo për zgjedhjet e TUA.Perëndia na tregon në Bibël që Jezusi është me ne gjatë gjithë kohës! A do ta besosh këtë? A do t’i thuash atij pikërisht tani që e do?

Bëj aktivitetin “Zgjedhje e mirë”.Vish robdishan dhe sandale. Merr ca topa pambuku për bagëtinë/delet dhe një elektrik dore për engjëjt e ndritshëm. Argëtohu duke u bërë si bari.

Ne mund të besojmë atë që thotë Bibla për Jezusin, po ashtu si besuan engjëjt.

Lutemi së bashku:Perëndi i dashur, faleminderit që dërgove Jezusin në botë për barinjtë dhe për ne! Na ndihmo të besojmë që Ti je me ne dhe që ne mund të bisedojmë me Ty në çdo kohë! Në emrin e Jezusit! Amen!

203

Ylli i Ri.Mateu 2:1-11

ZGJEDHJA: A besojnё dijetarёt se Perёndia do t’i drejtojё ata, apo qёndrojnё nё shtёpi?

Jezusi lindi në qytetin e vogël të Betlehemit. Jo shumë

njerëz e njihnin qytetin ose foshnjën, por atje larg

në lindje, dijetarët e dinin që kishte ndodhur diçka e

mrekullueshme.

Këta burra vështronin çdo natë yjet. Një natë panë

një yll të ri, më të ndritshëm dhe më të bukur se çdo

yll tjetër. Ata e dinin që kishte ardhur një mbret i ri, i

cili do të ishte mbreti i të gjithë njerëzve, madje, edhe

i dijetarëve që jetonin larg. Ylli ishte i ri dhe u shfaq në

qiellin perëndimor. Ata nuk e dinin emrin e mbretit e as

se ku ta gjenin.

Tani dijetarët kishin një zgjedhje të rëndësishme për të

bërë. Ata mund të udhëtonin në drejtim të yllit, pastaj u

duhej t’i besonin Perëndisë për t’i drejtuar drejt mbretit

të ri. Ose mund të qëndronin në shtëpitë e tyre dhe të

studionin yjet, mund të shkruanin rreth yllit të ri që

panë, por të mos e dinin kurrë se kush ishte mbreti i ri.

205

Ndodhi kështu. Burrat u përgatitën për udhëtimin e

gjatë dhe bënë gati gjithçka që u duhej. Morën ushqim,

veshje dhe dhurata, dhurata të mrekullueshme për një

mbret të rëndësishëm. Kërkuan yllin në perëndim dhe u

nisën drejt tij.

U desh një kohë e gjatë për të gjetur mbretin. Çdo

ditë dhe çdo natë ndiqnin yllin, i cili dukej se lëvizte në

qiell duke i çuar drejt mbretit.

206

Kur burrat erdhën në Jeruzalem, ata menduan se,

sigurisht që një mbret do të kishte lindur në një qytet

të madh si ky, kështu që pyetën: “Ku është mbreti? Ne

ndoqëm yllin e tij deri këtu”.

Mbreti Herod nuk e dinte se ku ishte mbreti i vogël,

ai thirri njerëzit e tij më të ditur dhe pa në të gjitha

shkrimet e shenjta. Më në fund ata thanë: “Ai është në

Betlehem”.

Burrat dolën jashtë. Përsëri edhe një herë ylli udhëtonte

para tyre, duke i çuar në Betlehem. Atje, në një shtëpi të

vogël, ata gjetën Jezusin me nёnёn e tij, Marinë.

Kur e panë, dijetarët e adhuruan. Pastaj i treguan

dhuratat që kishin blerë. Kishte ar të ndritshëm, parfum

të këndshëm dhe erëza të veçanta. Dijetarët i treguan

Marisë gjithçka rreth yllit dhe udhëtimit të tyre të gjatë

për të gjetur mbretin e vogël.

Perëndia ishte i gëzuar që dijetarët donin ta takonin

Jezusin. Perëndia ishte i kënaqur që ata ndoqën yllin që

ai vendosi në qiell. Jezusi do të ishte mbreti i tyre!

Kujtojmë së bashku:Çfarë panë dijetarët në qiell? Çfarë zgjedhje të mirë bënë

dijetarët? Ku i çoi ylli ata? Çfarë bënë ata kur gjetën Jezusin?

Mendo për zgjedhjet e TUA.Ne mund të mos kemi një yll për të ndjekur, por mund t’i lutemi gjithmonë Perëndisë të na drejtojë. A do ta ndjekësh Perëndinë kudo që Ai do që të shkosh?

Bëj aktivitetin “Zgjedhje e mirë”.Në një natë të qartë, shiko yjet me dikë nga familja jote. Ka shumë prej tyre, apo jo? Si mund të kenë parë dijetarët një yll të ri? Perëndia mund t’i ketë ndihmuar ta gjenin.

Ne mund të vendosim të ndjekim Perëndinë kudo që na drejton.

Lutemi së bashku: Perëndi i dashur, faleminderit që dërgove një yll për të drejtuar dijetarët te Biri Yt! Na ndihmo të vendosim të të ndjekim Ty. Mbi të gjitha, ne duam të adhurojmë Birin Tënd, Jezusin, ashtu si bënë dijetarët. Në emrin e Tij! Amen!

209

I lini peshqit!Marku 1:16-20

ZGJEDHJA: A e ndjekin Andrea, Jakobi dhe Gjoni Jezusin, apo vazhdojnё tё peshkojnё?

Ishte shumë herët në mëngjes, sapo kishte dalë dielli.

Disa barka peshkimi ishin jashtë në detin e Galilesë.

Peshkatarët kishin qenë gjithë natën duke peshkuar. Në

një barkë ishin dy vëllezër, Pjetri dhe Andrea, në një

tjetër ishin dy vëllezër të tjerë, Jakobi dhe Gjoni. Të katër

burrat kishin qenë peshkatarë për një kohë të gjatë dhe

shpesh dilnin natën për të peshkuar. Ata ktheheshin në

breg herët çdo mëngjes.

Burrat peshkonin me rrjeta, vendosnin një rrjetë të

madhe në barkë, pastaj lundronin në det. Ata hidhnin

210

rrjetën në ujë duke e mbajtur në anë. Peshqit notonin

në rrjetë dhe kapeshin.

Kur kishte shumë peshq në rrjetë, peshkatarët i hidhnin

ata në barkë. Pastaj i çonin peshqit në shtëpi. Një pjesë

e hëngrën, tjetrën e tregtonin me njerëzit e tjerë për të

marrë bukë dhe fruta.

Pasi vëllezërit hidhnin rrjetat në ujë, duhet të prisnin.

Ndonjëherë ata flinin pak, ndonjëherë shikonin pulëbardhat

që fluturonin sipër, ndonjëherë shikonin njerëzit në breg.

Një ditë ata panë një njeri që po ecte vetëm në breg.

Ishte Jezusi! Tani ai ishte burrë i rritur. Ai i tha Pjetrit

dhe Andreas: “Më ndiqni dhe do t’ju lë të peshkoni

njerëz”. Pastaj ai i kërkoi Jakobit dhe Gjonit ta ndiqnin.

Vëllezërit panë njëri-tjetrin. Ata nuk ishin të sigurtë

se çfarë do të thoshte “të peshkosh njerëz”.

Por diçka i bëri peshkatarët ta ndjenin se Perëndia po

i thërriste për të ndjekur Jezusin. Ata të gjithë e ndjenë

dhe e dinin se kjo ishte ajo që Perëndia donte prej tyre.

Tani Pjetri dhe Andrea, Jakobi dhe Gjoni kishin një

zgjedhje të rëndësishme për të bërë. Ata mund të dëgjonin

Perëndinë dhe të ndiqnin Jezusin, ose mund të vazhdonin

të vozisnin barkat dhe të peshkonin.

Çfarë bënë peshkatarët? Pjetri dhe vëllai i tij Andrea,

lëshuan rrjetat që po mbanin. I gjithë peshku që kishin

kapur, u lëshua në det. Edhe Jakobi dhe vëllai i tij, Gjoni,

i lanë rrjetat e tyre. Të katër peshkatarët lundruan për

në breg sa më shpejt që mundën. Ata vrapuan përmes

plazhit për te Jezusi.

Pjetri dhe Andrea, Jakobi dhe Gjoni premtuan të

ndiqnin Jezusin dhe të ishin shokët e tij më të mirë. Ata

do të mësonin prej tij si të ishin dishepujt e tij, do të

gjenin njerëz në vend të peshqve, pastaj do të mund t’u

mësonin atyre për dashurinë e Perëndisë.

Perëndia ishte i kënaqur që Pjetri dhe Andrea, Jakobi

dhe Gjoni donin ta ndiqnin Jezusin. Ai e dinte që ata do

të ishin ndihmës të mirë.

Kujtojmë së bashku:Sa vëllezër ndodheshin në secilën barkë? Kë panë ata në

breg? Çfarë u tha Jezusi të peshkonin? A bënë të katër peshkatarët një zgjedhje të mirë apo një zgjedhje të keqe?

Mendo për zgjedhjet e TUA.Jezusi do që edhe ti të jesh ndihmësi i tij, por në fillim duhet të mësosh prej tij ashtu si bënë peshkatarët. Si do të mësosh ti? Si do të ndihmosh?

Bëj aktivitetin “Zgjedhje e mirë”.Përdor bojëra uji për të bërë një pikturë të barkave në ujë. Për më tepër argëtim përdor ngjitëse përgjatë fundit të pikturës dhe hidh rërë në të për plazhin, ose ha disa biskota në formë peshku.

Edhe ne mund të vendosim të jemi ndihmësit e Jezusit.

Lutemi së bashku:Perëndi i dashur, Ti na ke thirrur që edhe ne të bëhemi ndihmësit e Jezusit! Na trego çfarë mund të bëjmë. Në emrin e Jezusit! Amen!

215

Te pusiGjoni 4:4-30, 39

ZGJEDHJA: A u tregon gruaja te pusi fqinjëve tё saj pёr Jezusin, apo ka frikё t’u tregojё?

Jezusi kishte dymbëdhjetë ndihmësa tani. Ata e ndiqnin

kudo që shkonte.

Një herë Jezusi dhe ndihmësit e tij po udhëtonin në

një vend tjetër. Jezusi u ul pranë pusit jashtë një qyteti

të vogël për t’u çlodhur ndërsa dishepujt shkuan në qytet

për të marrë ushqim.

Jezusi kishte gjithë mëngjesin duke ecur dhe ishte i

etur. Ai nuk kishte gotë me vete për të marrë ujë prej

pusit.

216

Pastaj një grua erdhi për të mbushur ujë. Ishte e

pazakontë të vije për ujë në mes të ditës kur ishte vapë,

por ajo nuk donte të vinte te pusi kur vinin gratë e tjera.

Ajo kishte bërë disa gjëra për të cilat i vinte turp, ndaj

nuk donte që ta shihnin njerëzit e tjerë, por Jezusi ishte

i huaj. Ai nuk do ta dinte çfarë kishte bërë ajo, por prapë

asaj iu desh të fshihej prej tij.

Jezusi i kërkoi për të pirë dhe ajo i tha: “Pse po më

kërkon mua? Njerëzit e tu nuk i pëlqejnë njerëzit e mi”.

Jezusi i tha gruas se ajo nuk e dinte se kush ishte ai.

Nëse do ta dinte, ajo do t’i kërkonte ndihmë dhe nuk do

të kishte më nevojë kurrë për ndihmë.

Pastaj Jezusi tha: “Shko, merre burrin tënd dhe sille

këtu”.

Gruaja tha: “Unë nuk kam burrë”.

Jezusi tha: “E drejtë. Ti ke pasur shumë burra dhe

tani jeton me një burrë që nuk është yti”.

Gruaja u habit. Jezusi dinte gjithçka për gjërat që

kishte bërë, por ai ishte njeriu më i mirë që kishte takuar

ndonjëherë. Ajo e dinte që ai ishte shumë i veçantë.

Jezusi dhe gruaja folën rreth adhurimit të Perëndisë.

Jezusi i tha asaj se ai ishte Biri i Perëndisë, Shpëtimtari

i botës.

218

Pikërisht atëherë erdhën dishepujt te pusi, por ata nuk

pyetën se për çfarë kishin folur Jezusi dhe gruaja.

Gruaja kishte një zgjedhje të rëndësishme për të bërë.

Ajo mund t’u thoshte të gjithë fqinjëve të saj për Jezusin.

Sigurisht, kjo do të thoshte që të përballej me njerëzit

që nuk donte t’i takonte sepse kishte turp, ose mund të

shkonte në shtëpi pa thënë asgjë për Jezusin.

Çfarë bëri gruaja? Ajo u kthye në qytet dhe nuk kishte

frikë të përballej me njerëzit tani. Jezusi u kujdes për të.

Ai i kishte treguar si ta adhuronte Perëndinë.

219

Gruaja u tha të gjithëve: “Ejani të takoni një njeri, i

cili di gjithçka për mua. Ai duhet të jetë Shëptimtari”.

Shumë njerëz erdhën për të dëgjuar Jezusin, madje

edhe në mes të një dite të nxehtë. Ata ishin të kënaqur

që gruaja u kishte treguar për të.

Edhe Perëndia ishte i gëzuar. I gjithë qyteti mori vesh

për Jezusin, sepse gruaja u tha lajmin e mrekullueshëm.

Ja, se si njerëzit mësojnë rreth Jezusit: Dikush duhet

t’u tregojë!

Kujtojmë së bashku:Çfarë i kërkoi Jezusi gruas? Pse nuk donte gruaja të takonte njerëzit e tjerë? Pse vendosi ajo të fliste me fqinjët e saj? A bëri gruaja një zgjedhje të mirë, apo një zgjedhje të keqe?

Mendo për zgjedhjet e TUA.Çfarë mund t’u thuash fqinjve të tu për Jezusin? A mund të luash për ta disa prej këngëve të tua të preferuara për Jezusin? A mund t’u tregosh disa prej figurave në librin tënd të historive nga Bibla?

Bëj aktivitetin “Zgjedhje e mirë”.Ndërsa shikon në libra, revista, katalogë, gjej lloje të ndryshëm njerëzish. Perëndia i do ata të gjithë! Si mund të vendosim t’u tregojmë të tjerëve dashuri?

Jezusi do që ne t’u tregojmë fqinjve tanë gjithçka që dimë për të.

Lutemi së bashku:Perëndi i dashur, faleminderit që na do megjithëse di gjithçka për ne! Na trego mënyra si mund të ndajmë lajmin e mirë me fqinjët tanë. Në emrin e Jezusit! Amen!

221

Shërim nga shumë larg.Mateu 8:5-13

ZGJEDHJA: A i beson oficeri romak fuqisё nga larg, apo mendon se Jezusi duhet tё jetё vetё i pranishëm për të shëruar?

Kudo që shkonte Jezusi, u tregonte njerëzve për dashurinë

e Perëndisë. Ai gjithashtu i shëronte njerëzit e sëmurë

duke i prekur.

Njerëzit dëgjonin për fuqinë dhe dashurinë e Jezusit

dhe vinin për ta takuar që të shëroheshin. Ata vinin nga

shumë larg. Vinin në çfarëdo qyteti të ndodhej Jezusi.

Shumë herë ai mezi lëvizte për shkak të turmës së madhe

rreth tij.

Një ditë erdhi ta takonte një oficer.

222

Oficeri kishte një ndihmës në shtëpinë e tij dhe kujdesej

shumë për të. Ndihmësi ishte sëmurë dhe askush s’mund

ta shëronte. Ai ishte aq i sëmurë, sa nuk mund të shkonte

te vendi ku ishte Jezusi, kështu që shkoi oficeri. Ai kishte

dëgjuar shumë histori rreth Jezusit që shëronte njerëzit.

Jezusi i pyeste zakonisht ata që vinin se çfarë donin

njerëzit e sëmurë. Pastaj i prekte dhe i shëronte.

Burri i tha Jezusit: “Kam një shërbëtor të sëmurë në

shtëpinë time. Ai është në shtrat dhe s’mund të lëvizë.

Ka dhimbje gjithandej”.

Jezusi tha: “Do të shkoj në shtëpinë tënde dhe do ta

shëroj shërbëtorin”.

Tani oficeri romak kishte një zgjedhje të rëndësishme

për të bërë. Ai mund ta linte Jezusin të largohej prej

turmës që po ndihmonte, mund ta linte të vinte me të në

shtëpinë e tij siç kishte premtuar Jezusi se do të bënte.

Ndoshta nuk do të ishte shumë vonë për shërbëtorin

që të shërohej. Ai mund edhe t’i besonte Jezusit që ta

shëronte, madje pa shkuar as në shtëpi, por ja çfarë i tha

oficeri romak Jezusit. “Unë nuk jam mjaft i mirë të të

kem ty në shtëpinë time. Nëse vetëm thua që shërbëtori

224

im do të shërohet, e di se ai do të shërohet. Unë e di,

sepse jam oficer. Kur u them burrave të marshojnë,

ata marshojnë. Unë besoj se ti ke fuqinë për të shëruar

njerëzit. Nëse ti thua se shërbëtori im do të shërohet,

kjo do të ndodhë”.

Jezusi tha: “Çfarë besimi të madh që ke! Shko.

Shërbëtori yt është mirë!”.

225

Oficeri u kthye në shtëpi sa më shpejt që mundi. Atje

ishte shërbëtori i tij, përsëri i gatshëm për punë. Ai nuk

ishte më i sëmurë! U shërua pikërisht në kohën kur

Jezusi tha se do të ndodhte!

Jezusi ishte i kënaqur që oficeri kishte kaq shumë

besim në fuqinë e tij. Ai ishte i kënaqur që mund të

shëronte shërbëtorin e atij njeriu.

Kujtojmë së bashku:Çfarë besonte oficeri romak se mund të bënte Jezusi? A

bëri oficeri një zgjedhje të mirë apo një zgjedhje të keqe?

Çfarë i ndodhi shërbëtorit?

Mendo për zgjedhjet e TUA.Ne s’mund ta shohim Jezusin sot, por mund të besojmë në fuqinë e tij. Kush ka nevojë për ndihmën e Jezusit? A beson se ai mund të të ndihmojë edhe nëse nuk e bën menjëherë?

Bëj aktivitetin “Zgjedhje e mirë”.Luaj një lojë nga larg. Nga një dhomë tjetër thuaj udhëzimet: kërce, marsho, bëj një fytyrë qesharake! Pastaj thirr “përqafim” dhe vrapo për ta marrë! Pasi merr përqafimin, lutu për dikë që është larg dhe ka nevojë për një përqafim nga Jezusi.

Ne mund të besojmë se Jezusi ka fuqinë për të ndihmuar njerëzit afër dhe larg.

Lutemi së bashku:Perëndi i dashur, ruaje të gjithë familjen të sigurt! Qëndro me ata që duam, të cilët janë afër dhe me ata që janë larg! Në emrin e Jezusit! Amen!

227

Gati për të ndihmuar.Mateu 12:9-14

ZGJEDHJA: A zgjedh Jezusi tё jetё i mirё dhe i dobishёm, apo ndjek ligjet qё nuk tregojnё dashuri apo pёrkujdesje?

Jezusi i njihte të gjitha ligjet e Perëndisë dhe u bindej

atyre, sepse e donte Perëndinë, Atin e tij qiellor. Por

njerëzit kishin bërë ligje të tjera. Disa prej këtyre ligjeve

nuk ishin të drejta dhe as të dobishme. Ato shpesh

përdoreshin për të mashtruar njerëzit.

Një ditë Jezusi dhe dishepujt e tij ishin në një vend

adhurimi tё quajtur sinagogë. Ishte ditë pushimi. Kjo

ishte një ditë që njerëzit të lavdëronin Perëndinë dhe

228

ta falënderonin për të gjitha dhuratat e tij. Jezusi dhe

dishepujt e tij po bënin pikërisht këtë.Në sinagogë, Jezusi pa një njeri me një dorë që s’mund

ta përdorte. Ai s’mund të shkruante, të punonte dhe as që mund të vishej vetë. Jezusi donte ta ndihmonte burrin, por ligjet që kishin bërë njerëzit thoshin se ai s’mund ta bënte këtë. Të ndihmoje një njeri do të thoshte punë dhe askush nuk duhej të punonte në një ditë pushimi.

Tani Jezusi kishte një zgjedhje të rëndësishme për

të bërë. Jezusi e dinte se një mënyrë për të kënaqur

Perëndinë, Atin e tij, ishte të ishte i mirë dhe i dobishëm

për të tjerët, kështu që Jezusi mund ta shëronte dorën

e burrit. Por ai ishte pikërisht në sinagogë, ku njerëzit

po adhuronin Perëndinë. Kjo do të thoshte që sigurisht

dikush do ta vinte re dhe nuk do ta pëlqente. Zgjedhja

tjetër e Jezusit ishte të priste dhe ta ndihmonte burrin

një ditë tjetër, por nëse ai priste, burri mund të ikte.Çfarë bëri Jezusi? Ai foli me udhëheqësit në sinagogë,

të cilët donin ta ndalonin dhe i pyeti ata: “Po sikur ju të kishit një dele që ju bie në një gropë, do ta nxirrnit nga gropa në një ditë pushimi, apo jo?

Njerëzit janë më të rëndësishëm se delet, kështu që është e drejtë të ndihmosh dikë në një ditë pushimi”.

Atëherë Jezusi i tha burrit: “Shtrije dorën”. Dora e tij u shërua menjëherë!

229

Perëndia ishte i kënaqur që Jezusi e shëroi burrin.

Kjo ishte një mënyrë e mirë për Jezusin për të lavdëruar

Atin e tij në qiell.

Kujtojmë së bashku:Në çfarë dite shkoi Jezusi në sinagogë? Çfarë donte Jezusi të bënte për dikë? Pse nuk donin udhëheqësit që Jezusi të ndihmonte dikë? A bëri Jezusi një zgjedhje të mirë, apo një zgjedhje të keqe?

Mendo për zgjedhjet e TUA.Cila ditë është e veçantë për të adhuruar Perëndinë? Mund ta tregosh dashurinë tënde për Perëndinë duke shkuar në kishë. A mund ta tregosh dashurinë tënde për Perëndinë edhe duke ndihmuar të tjerët?

Bëj aktivitetin “Zgjedhje e mirë”.Këtu ka diçka tjetër për të bërë herën tjetër kur të jesh në makinë duke shkuar për në kishë. Bëj plane për të bërë diçka të këndshme dhe të dobishme. Ndoshta mund të vizitosh një person të moshuar ose mund të bësh një kartolinë për dikë që është i sëmurë.

Ne mund ta lavdërojmë Perëndinë në ditën e tij të veçantë duke qenë të mirë dhe të

dobishëm.

Lutemi së bashku:Perëndi i dashur, na trego gjëra të mira dhe të dobishme për të bërë në ditën tënde të veçantë! Ne duam të tregojmë që të duam ty. Në emrin e Jezusit! Amen!

231

“Mua të parin!“Marku 9:33-37

ZGJEDHJA: A e ndihmojnё dishepujt njёri-tjetrin, apo diskutojnё se kush ёshtё mё i rёndёsishmi?

Dishepujt e kalonin pjesën më të madhe të kohës së

bashku. Ata ishin si një familje e madhe, e dëgjonin

Jezusin dhe ndihmonin të tjerët të mësonin rreth dashurisë

së Perëndisë. Shumicën e kohës ata ishin shokë të mirë

dhe kujdeseshin për njëri-tjetrin, por ndonjëherë, si në

pjesën më të madhe të familjeve, ata i harronin të gjitha

mësimet që Jezusi u mësonte, harronin të ndanin dhe të

ishin të mirë. Ndonjëherë harronin edhe të donin.

Një ditë dishepujt po flisnin së bashku ndërsa ecnin për

në qytetin tjetër. Ndoshta po flisnin për motin, ndoshta

përpiqeshin të kujtonin historitë që u kishte thënë Jezusi

më parë atë ditë. Papritur, njëri prej dishepujve u tha

të tjerëve se ishte i preferuari i Jezusit. Ai tha se do të

ishte dishepulli më i rëndësishëm i Jezusit.

Dishepujt e tjerë u mërzitën. Tani ata kishin një

zgjedhje të rëndësishme për të bërë. Mund t’ia kujtonin

shokut të tyre në mënyrë të këndshme që të gjithë ishin

të rëndësishëm për Jezusin, pastaj mund të bënin gjëra

për të ndihmuar të tjerët, ose mund të fillonin të gjithë të

233

diskutonin. Secili mund të thoshte se ishte ai i preferuari

i Jezusit. Secili mund të thoshte se ai do të ishte më i

rëndësishmi për Jezusin.

Çfarë bënë ata? Ata filluan të diskutonin. Një dishepull

i dytë tha se ishte ai më i rëndësishmi. Jezusi i kishte

kërkuar të bënte gjëra të veçanta. Një tjetër thirri se ai

e kishte njohur Jezusin për një kohë më të gjatë, kështu

që ai ishte më i rëndësishmi. Një tjetër tha se ai ishte

më i madhi, kështu që ai ishte më i rëndësishmi. Përsëri

edhe një tjetër tha se Jezusi e njihte nënën e tij. E kështu

vazhduan e vazhduan duke u përleshur, duke u grindur

dhe duke u zënë.

234

Më në fund, Jezusi i pyeti dishepujt se për çfarë kishin

folur. Asnjë prej të dymbëdhjetëve nuk tha gjë. Ata kishin

frikë se Jezusi dinte gjithçka që kishin thënë. Dhe ai e

dinte!

Jezusi u tha dishepujve të tij: “E di që doni të jeni të

rëndësishëm, por, nëse doni të jeni të rëndësishëm për

mua, ju duhet t’i ndihmoni të gjithë”.

Ai mori në krahë një fëmijë të vogël dhe tha: “Secili

prej jush duhet të jetë i mirë me fëmijët si ky. Nëse jeni

të mirë me një fëmijë, është njësoj sikur të jeni të mirë

me mua. Dhe të jeni të mirë me mua është e njëjta si të

jeni të mirë me Perëndinë, Atin tim në qiell”.

Dishepujt u ndjenë keq, sepse ata e dinin se Jezusi

nuk donte që ata të grindeshin. Ata e dinin se ai donte

që ata të ndihmonin të tjerët dhe t’i vendosnin në plan

të parë, madje të ndihmonin njëri-tjetrin dhe fëmijët e

vegjël.

Perëndia donte që dishepujt të kujdeseshin për njëri-

tjetrin, por ai nuk reshti së dashuri kur diskutuan se

kush ishte më i mirë. Biri i Perëndisë, Jezusi, i fali dhe

u tregoi si të ishin shërbëtorë më të mirë.

Kujtojmë së bashku:Për çfarë u grindën dishepujt?A bënë dishepujt një zgjedhje të mirë apo një zgjedhje

të keqe?Çfarë mësuan dishepujt rreth të qenit të rëndësishëm për

Jezusin?

Mendo për zgjedhjet e TUA.A mund të jesh i rëndësishëm për Jezusin? Cilët janë disa persona që mund të ndihmosh? Ndoshta të gjithë në familjen tënde mund të punojnë së bashku për të ndihmuar dikë. Ju mund të ndihmoni edhe njëri-tjetrin!

Bëj aktivitetin “Zgjedhje e mirë”.Bëj një tabelë që ngjitet te frigoriferi me përmbajtjen: “Jam mik i Jezusit, unë mund të ndihmoj të tjerët duke……….”. Lër vendin bosh për të shkruar fjalë, apo për të vizatuar mënyra për t’i ndihmuar të tjerët.

Të ndihmosh njerëzit e tjerë është më mirë sesa të përpiqesh të sillesh si i rëndësishëm.

Lutemi së bashku:Perëndi i dashur, na fal kur mendojmë se jemi më të rëndësishëm për Ty se çdokush tjetër! Ti na do të gjithëve njësoj dhe do që ne të ndihmojmë njëri-tjetrin! Faleminderit! Në emrin e Jezusit! Amen!

237

Jezusi i do fëmijëtMateu 19:13-15

ZGJEDHJA: A i lejojnё dishepujt fёmijёt tё shkojnё te Jezusi, apo pёrpiqen t’i largojnё?

Një ditë të bukur pranvere një njeri erdhi duke vrapuar

në qytet me lajme të mrekullueshme. Jezusi po vinte në

qytet! Ai do të ishte atje pikërisht atë ditë!

Të gjithë baballarët në qytet mund të kenë qenë shumë

të zënë atë ditë. Ata mund të kenë pastruar rrugën nga

gurët dhe degët. Ndoshta kanë bërë edhe një vend të

rehatshëm që Jezusi të ulej. Pastaj mund të kenë pritur

që Ai të vinte.

Gjithashtu, të gjitha nënat mund të kenë qenë të zëna.

Ato mund të kenë bërë gati drekën. Ndoshta u kanë bërë

238

banjë të gjithë fëmijëve, pastaj u kanë veshur rrobat e tyre

më të mira. Të gjithë ishin të emocionuar të shihnin Jezusin!

Më në fund dikush thirri se Jezusi ishte pothuajse atje!

Të gjithë dolën jashtë dhe vështronin. Ndërsa familjet

prisnin, baballarët dhe nënat duhet të kenë folur me

njëri-tjetrin. Sa mirë do të ishte nëse Jezusi do të mbante

fëmijët e tyre! Ai mund t’i bekonte ata, madje edhe më

të vegjlit. Jezusi thoshte gjithmonë se i donte të gjithë.

Sigurisht që kjo përfshinte fëmijët dhe foshnjat.

Jezusi erdhi dhe u ul në një vend të rehatshëm, ku foli

gjatё gjithë mëngjesit. Njerëzit dëgjonin nga afër. Madje

edhe fëmijët dukeshin se e dinin që dikush i veçantë

239

kishte ardhur në qytet. Ata ndoshta pyesnin veten nëse

Jezusi do të mund t’i shihte.

Në kohën e drekës nënat hapën ushqimin dhe të gjithë

hëngrën në bar. Dishepujt e Jezusit u ulën afër tij dhe

bisedonin butësisht. Ata nuk donin që askush tjetër ta

shqetësonte Jezusin.

Pastaj disa prej baballarëve dhe nënave morën fëmijët

e tyre dhe i çuan drejt Jezusit. Dishepujt e Jezusit i panë

familjet të vinin.

Ata nuk donin që fëmijët ta shqetësonin Jezusin.

Ndoshta për ta fëmijët nuk ishin shumë të rëndësishëm.

240

Tani dishepujt kishin një zgjedhje të rëndësishme për

të bërë. Ata mund t’i linin fëmijët të shkonin te Jezusi,

ose mund t’i largonin familjet dhe të mos i thoshnin

Jezusit që erdhën.

Dishepujt vepruan kështu. Ata u thanë prindërve të

mos i linin fëmijët e tyre të bezdisnin Jezusin, u thanë

se ai nuk kishte kohë për fëmijët. Ata thanë se Jezusi

ishte i zënë dhe nuk donte t’i takonte.

Prindërit u trishtuan. Në të vërtetë Jezusi nuk i

pëlqente fëmijët?

Por Jezusi i dëgjoi fjalët e dishepujve dhe u thirri: “Sillini

fëmijët tek unë. Ata janë njerëzit më të rëndësishëm në

mbretërinë time”.

Të gjithë fëmijët vrapuan për t’u ulur në prehrin e tij.

Ai tregoi histori veçanërisht për ta, pastaj i bekoi të gjithë.

U lut për secilin prej tyre deri te foshnja më e vogël.

Të gjithë fëmijët ishin të gëzuar! Të gjitha nënat dhe

të gjithë baballarët ishin të gëzuar.

Pastaj dishepujt e kuptuan që e kishin patur gabim.

Jezusi nuk do të ishte kurrë shumë i zënë për fëmijët. Ai

do t’i donte gjithmonë dhe ata do ta donin gjithmonë atë.

Kujtojmë së bashku:Pse donin familjet të takonin Jezusin?Çfarë u thanë dishepujt prindërve? A bënë dishepujt një

zgjedhje të mirë, apo një zgjedhje të keqe? Çfarë bëri Jezusi kur pa fëmijët?

Mendo për zgjedhjet e TUA.A i ke trajtuar ndonjëherë njerëzit sikur ata nuk ishin shumë të veçantë? Ndoshta nuk e ke dëgjuar një vëlla më të vogël, një motër, apo një fqinj. Të gjithë njerëzit janë të veçantë për Jezusin, kështu që ata duhet të jenë të veçantë edhe për ju!

Bëj aktivitetin “Zgjedhje e mirë”.Shikoje këtë libër me histori nga Bibla me disa prej fëmijëve që njihni. Do të ishte si t’i kishit çuar te Jezusi!

Miqtë tanë duhet të jenë të veçantë për ne, sepse ata janë të veçantë për Jezusin.

Lutemi së bashku:Jezus, jam i kënaqur që më do mua dhe se të gjithë fëmijët janë të rëndësishëm për ty. Më ndihmo të tregoj me mënyrën se si veproj se mendoj që edhe ata janë të rëndësishëm. Në emrin tënd unë lutem! Amen!

243

Kush do të ndihmojë?Luka 10:25-37

ZGJEDHJA: A ndihmon samaritani dikё qё ёshtё plagosur, apo largohet?

“Kush është i afërmi im?”

Një burrë ia bëri këtë pyetje Jezusit një ditë. Ishte

e rëndësishme për burrin të dinte përgjigjen. Ishte e

rëndësishme sepse ligji i Perëndisë thoshte: “Duaje

Perëndinë me gjithë zemrën tënde dhe duaje të afërmin

ashtu si do veten”.

Për t’iu përgjigjur pyetjes së burrit, Jezusi tregoi një

histori: “Një njeri po udhëtonte në një rrugë të vetmuar.

Ai kishte qenë në qytetin e Jeruzalemit dhe tani ishte

në rrugë për në qytetin e Jerikos. Ai nuk e dinte, por

244

hajdutët po e prisnin. Papritur, ja ku ishin! U duk sikur

dolën prej hiçit! Ata e rrahën dhe i morën paratë, pastaj

e lanë në anë të rrugës.

Një njeri, i cili drejtonte adhurimin në tempull kaloi

nëpër atë rrugë. Ai e pa që burri ishte i plagosur, por

nuk e njihte dhe nuk ndaloi për ta ndihmuar. Ndoshta

po nxitonte, ose ndoshta nuk donte t’ia dinte.

Dikush tjetër erdhi po në këtë rrugë. Edhe ai ndihmonte

me adhurimin në tempull. Ai e pa që burri ishte i plagosur

dhe nuk e dinte se kush ishte, ndaj nuk ndaloi për ta

ndihmuar. Ndoshta ishte i zënë, ose ndoshta mendonte

se do të bëhej pis.

Pastaj një i panjohur nga Samaria kaloi në këtë rrugë.

I panjohuri e pa që burri ishte i plagosur. As ai nuk e

dinte kush ishte ky burrë, por e dinte se kishte nevojë

për ndihmë”.

Tani i panjohuri kishte një zgjedhje të rëndësishme për

të bërë. Ai mund të ndalonte dhe ta ndihmonte burrin

e plagosur, ose mund të vazhdonte rrugën si bënë edhe

të tjerët.

“Ja si veproi i panjohuri. Ai ndaloi gomarin e tij dhe

shkoi te burri, i pastroi plagët dhe i mblodhi me shirita

rrobe. E ngriti burrin në gomarin e tij dhe e drejtoi me

ngadalë për në rrugë, e çoi në një han me dhoma ku

mund të qëndronin udhëtarët. Ai qëndroi gjithë natën

atje dhe u kujdes për të.

Në mëngjes të panjohurit i duhej të vazhdonte me

udhëtimin e tij, ndaj i dha para pronarit të hanit dhe i tha

të kujdesej për burrin e plagosur. Ai tha: ‘Nëse ke nevojë

për më tepër para, do të të paguaj kur të kthehem’.

Pastaj i panjohuri u largua”.

Ky ishte fundi i historisë së treguar nga Jezusi. Pastaj

Jezusi pyeti: “Cili ishte një i afërm i mirë për burrin që

u plagos nga grabitësit?”.

Personi, i cili po dëgjonte historinë e Jezusit e dinte

përgjigjen. Ai tha: “I afërmi i mirë ishte i panjohuri, i cili

ndaloi për ta ndihmuar”.

Jezusi tha: “Ke të drejtë. Tani shko dhe bëhu edhe

vetё njё i afёrm i tillё”.

Kujtojmë së bashku:Çfarë thotë ligji i Perëndisë për të dashur të afërmit tanë?Në historinë e Jezusit, cili kishte nevojë për ndihmë nga

një i afërm? Çfarë bëri i panjohuri nga Samaria për burrin e plagosur?

A bëri i panjohuri një zgjedhje të mirë, apo një zgjedhje të keqe?

Mendo për zgjedhjet e TUA.Disa prej të afërmve tanë janë njerëz që i njohim. Cilat janë disa prej mënyrave që mund t’i ndihmojmë? Disa nga të afërmit tanë janë të panjohur. Cilat janë rregullat e mira për të qëndruar të sigurt kur një i huaj ka nevojë për ndihmë?

Bëj aktivitetin “Zgjedhje e mirë”.Bëj një listë numrash të personave për t’u telefonuar nëse dikush pranë teje është i lënduar, apo i sëmurë. Pastaj praktiko të telefonosh me një telefon lodër.

Perëndia na ndihmon të dimë se si të jemi të afërm të mirë.

Lutemi së bashku:Perëndi i dashur, faleminderit për të afërmit e mirë dhe që na tregon mënyra për të qenë vetë të afërm të mirë! Në emrin e Jezusit! Amen!

249

Larg prej shtëpisë.Luka 15:11-24

ZGJEDHJA: A e pranon djali plangprishёs që e kishte gabim dhe kthehet nё shtёpi, apo mendon se ёshtё mirё tё qёndrojё larg?

Kur Jezusi tregonte një histori, njerëzit donin ta

dëgjonin. Ata i kuptonin historitë, sepse tregohej për

njerëz si vetë ata.

Një ditë Jezusi tregoi një histori për një familje.

Familja kishte një baba dhe dy bij. Djali më i madh e

ndihmonte babanë në fermë. Djali më i vogël donte të

shihte botën. Ai donte të gjitha paratë nga familja të

cilat do t’i përkisnin atij një ditë duke këmbëngulur për

t’i marrë në atë moment.

250

Ishte e drejta e djalit të vendoste se kur t’i merrte

paratë e tij. Kështu që i ati ia dha dhe e pёrcolli.

I riu shkoi në një vend tё largёt. Atje bëri shumë gjëra

që ishin gabim dhe i shpenzoi të gjitha paratë.

Kur i kishin mbaruar paratë, ai s’mund të blinte më

ushqim. Ishte i uritur, kështu që gjeti një punë për të

ushqyer derrat. Ishte aq i uritur, sa ushqimi i derrave i

dukej mjaft i mirë për t’u ngrënë!

Pastaj djali i ri mendoi: “Njerëzit që punojnë për

babanë tim kanë më tepër ushqim sesa kanë nevojë,

ndërsa unë nuk kam fare”.

Tani i riu kishte një vendim të rëndësishëm për të

marrë. Ai mund të shkonte në shtëpi dhe t’i kërkonte të

atit ta falte për gjërat e gabuara që kishte bërë duke i

treguar se do të punonte për ushqimin e tij, ose mund

të qëndronte me derrat. Ai mund të vazhdonte sikur nuk

kishte bërë asgjë të gabuar duke mos menduar aspak për

t’u kthyer në familjen e tij.

252

Çfarë bëri djali i ri? U ngrit, doli jashtë nga stalla e

derrave dhe vrapoi për në shtëpi.

Babai i tij ishte duke e kërkuar dhe e pa të vinte. Ai

vuri re që djali i tij ishte pis dhe i veshur me rrecka. A

u zemërua babai? A ishte ai i mërzitur? Jo! Gjithçka që

mund të mendonte ishte sa e donte djalin e tij. Ai ishte

shumë i kënaqur që djali i vogёl ishte kthyer në shtëpi!

I ati doli për të takuar djalin e tij dhe e përqafoi. I riu

i tha babait se sa keq i vinte: “Unë nuk jam aq i mirë sa

për të qenë djali yt”.

Por, a e di çfarë bëri babai? Ai nxori rrobat më të mira

të shtëpisë për djalin e tij. Pastaj u kërkoi shërbëtorëve

të përgatisnin një darkë të madhe.

253

I ftoi të gjithë të vinin dhe të takonin djalin e tij, i cili

ishte kthyer në shtëpi.

Jezusi e tha këtë histori për të ndihmuar njerëzit. Ai

donte që ata të dinin se Perëndia është si babai në histori.

E tregoi historinë për njerëz, të cilët janë si djali i ri,

që bëjnë gjëra që janë të gabuara, por mund të kërkojnë

të falur. Ata mund të kthehen në familjen e Perëndisë

dhe Perëndia do t’i mirëpresë përsëri në shtëpi.

Kujtojmë së bashku:Pse donte djali në historinë e Jezusit të hante ushqimin e derrave? Kur vendosi të shkonte në shtëpi, a bëri ai një zgjedhje të mirë, apo një zgjedhje të keqe? Si e përshëndeti i ati kur ai erdhi në shtëpi? Kush është si babai në histori?

Mendo për zgjedhjet e TUA.A është e vështirë të kërkosh të falur? Si mund ta tregojnë pjesëtarët e familjes sate faljen ndaj njëri-tjetrit? A mund ta përqafoni ju njëri-tjetrin? A mund të flasësh ti me Perëndinë?

Bëj aktivitetin “Zgjedhje e mirë”.Luaj lojën kukafshehti. Sa herë që dikush gjendet, përqafohet dhe ikën në shtëpi.

Ne mund t’i flasim Perëndisë për gjërat e gabuara që kemi bërë dhe ai do të na dojë

po njësoj.

Lutemi së bashku:Perëndi i dashur, na ndihmo të të kërkojmë të falur sa herë që duhet! Faleminderit që je një Atë kaq i dashur! Në emrin e Jezusit! Amen!

255

Shiko kudo.Mateu 18:12-14, Luka 15:3-7, Gjoni 10:11

ZGJIDHJA: A vazhdon bariu tё kёrkojё delen e tij tё humbur, apo heq dorё?

Jezusi tregoi një histori tjetër për një bari, i cili kishte

shumë dele. Ai kishte më shumë se 20, hm, më se 50,

ai kishte 100 dele!

Bariu i çonte delet çdo ditë në fushë. Ato hanin bar

të gjelbër dhe pinin ujë të freskët, luanin në diell dhe

flinin në hije.

Çdo mbrëmje bariu i sillte delet në shtëpi në vathën

e tyre. I numëronte për t’u siguruar që ishin të gjitha

atje – 97, 98, 99, 100. Ishin të gjitha, kështu që mbyllte

portën dhe ato ishin të sigurta për natën.

256

Një natë bariu po numëronte delet – 97, 98, 99 …

Çfarë? Ku ishte numri 100! Ku ishte delja e vogël e

fundit? Ajo kishte humbur! Ndoshta ishte në ferra, midis

disa shkëmbinjve, ose në ndonjë shpellë. Ndoshta ishte

plagosur.

Tani bariu kishte një zgjedhje të rëndësishme për të

bërë. Ai mund të dilte në errësirë dhe të kërkonte delen

e tij të vogël të humbur. Mund të vazhdonte të kërkonte

derisa ta gjente, ose mund të qëndronte në shtëpi. Për

më tepër ai kishte 99 dele të tjera të sigurta në vathë

dhe ndoshta delja e humbur nuk donte të ishte në vathë.

Çfarë bëri bariu? Ai u sigurua që delet në vathë të

ishin të sigurta, pastaj veshi pallton e tij, mori shkopin

e bariut dhe doli për të kërkuar delen e tij të vogël të

humbur.

Ai pa lart në kodra, por s’ishte asnjë dele e vogël.

Pa lart në shpellat e shkëmbinjta, sërish asnjë dele e

vogël.

258

Ai pa pranë përrenjve, por.., asnjë dele e vogël.

Më në fund pa në drejtim të ferrave tej në anë të

fushës, iu duk sikur dëgjoi një zë: Bee! Bee! Ai vrapoi

për te shkurret dhe ja, atje ishte delja e vogël!

Bariu i mirë e mori në krahë dhe e mbajti afër. E

ngriti në shpatulla dhe e mbajti gjatë gjithë rrugës për

në shtëpi.

Kur arriti në shtëpi, bariu thirri miqtë e tij. Ai tha:

“Ejani dhe gëzohuni me mua! Delja ime e vogël kishte

humbur dhe tani e kam gjetur”.

Të gjitha delet në vathë ishin të kënaqura që delja e

vogël ishte përsëri në shtëpi. Ato ishin të kënaqura që

bariu kujdesej për secilën prej tyre.

Jezusi e quajti veten bariu i mirë! Ai do secilin prej

nesh ashtu si bariu donte delen e tij të vogël të humbur.

Jezusi do që askush të mos humbasë. Ai do që të gjithë

ta ndjekin atë. Jezusi, bariu i mirë, mund t’i ndihmojë të

gjithë të jenë të sigurtë në familjen e Perëndisë.

Kujtojmë së bashku:Sa dele kishte bariu? Çfarë mori vesh bariu kur numëroi

delet e tij atë natë? A bëri bariu një zgjedhje të mirë, apo një zgjedhje të keqe?

Si u ndje ai kur e gjeti delen e tij të vogël të humbur? Kush është si bariu i mirë?

Mendo për zgjedhjet e TUA.Jezusi është bariu yt. Si mund ta ndjekësh atë? Si mund të mësosh ta duash dhe t’i bindesh Atij?

Bëj aktivitetin “Zgjedhje e mirë”.Luaj lojën kukafshehti ashtu si bëtë pas historisë së shkuar. Këtë herë shtiru sikur je ti delja e vogël e humbur. Thoni “bee” butësisht për të ndihmuar bariun të të gjejë.

Ne mund të ndjekim Jezusin, bariun e mirë, duke mësuar ta duam dhe t’i bindemi atij.

Lutemi së bashku:Perëndi i dashur, faleminderit që dërgove Jezusin për të qenë bariu ynë i mirë! Ne duam të jemi të sigurtë në familjen tënde përgjithmonë. Në emrin e Jezusit! Amen!

261

“Faleminderit, Jezus!”Luka 17:11-19

ZGJEDHJA: A e falënderon burri Jezusin sepse e shёron, apo largohet bashkё me nёntё shokёt e tij?

Jezusi shkonte shpesh nga një vend në tjetrin. Ai takonte

shumë njerëz dhe ata donin të dëgjonin për dashurinë e

Perëndisë për secilin prej tyre.

Disa njerëz që donin ta takonin Jezusin ishin të

sëmurë. Ata kishin dëgjuar se Jezusi mund të shëronte

të sëmurët.

Një ditë Jezusi takoi dhjetë burra, të cilët ishin të

sëmurë me lebër. Ligji thoshte se njerëzit me lebër nuk

mund të jetonin afër dikujt tjetër. Nëse e bënin këtë, edhe

njerëzit e tjerë mund të sëmureshin me lebër. Kështu

262

këta burra duhet të jetonin larg prej familjeve të tyre.

Ky ishte ligji.

Të dhjetë burrat panë Jezusin që po vinte në rrugë.

Ata qëndruan larg prej tij, sepse e dinin se çfarë thoshte

ligji. Ata e dinin se s’mund t’i afroheshin askujt, por ata

donin që Jezusi t’i shëronte. Kështu që e thirrën atë me

sa zë kishin: “Jezus, të lutem, na ndihmo!!!”.

Jezusi e dinte se çfarë donin burrat. Ai tha: “Shkoni

në shtëpi. Ju nuk do të jeni më të sëmurë”.

Të dhjetë burrat filluan të vraponin për në shtëpi. Sa

të gëzuar ishin që do të takonin familjet e tyre! Ndërsa

ishin duke vrapuar, ata panë që plagët ishin zhdukur!

263

Nëntë prej burrave vazhduan të vraponin, por njëri

ndaloi. Ai e dinte që Jezusi kishte bërë një gjë të

mrekullueshme për të.

Tani, burri që ndaloi kishte një zgjedhje të rëndësishme

për të bërë. Ai mund të kthehej dhe ta falënderonte

Jezusin, pasi e dinte se kjo do të ishte gjëja e duhur për

t’u bërë, ose mund të vazhdonte të vraponte me nëntë

burrat e tjerë. Pse duhej të ndalonte ai kur të tjerët nuk

ndaluan? Ai donte të shkonte në shtëpi po aq sa donin

edhe ata.

264

Ja si veproi burri. Ai vendosi që do të ishte gabim të

shkonte qoftë edhe një hap më tej. Në fillim duhej të

kthehej dhe të falënderonte Jezusin, ndaj u kthye dhe

vrapoi për te vendi ku po qëndronte Jezusi. U hodh

në tokë dhe e falënderoi atë për shërimin. E lavdëroi

Perëndinë për fuqinë e tij shëruese.

Jezusi tha: “A nuk ishin dhjetë të sëmurë? Ku janë

nëntё të tjerët që i shërova? Vetëm ti ke ardhur për të

më falënderuar?”.

Burri e dinte që të tjerët kishin ikur, por nuk tha asgjë.

Ai thjesht ishte i kënaqur që kishte zgjedhur të kthehej

dhe të falënderonte Jezusin.

Jezusi i buzëqeshi burrit dhe i tha: “Mund të ngrihesh

tani dhe të shkosh te familja jote. Ti besove se mund të

të ndihmoja dhe tani je i shëruar”.

Kështu që ai vrapoi për në shtëpi. Kur arriti atje,

familja e tij ishte shumë e gëzuar që e takuan. Edhe

ai ishte i gëzuar që po i takonte dhe që kishte takuar

Jezusin!

Kujtojmë së bashku:Sa burra ishin të sëmurë? Si i ndihmoi Jezusi ata? Pse ndaloi njëri prej tyre? A bëri burri një zgjedhje të mirë, apo një zgjedhje të keqe?

Mendo për zgjedhjet e TUAKur dikush të ndihmon, çfarë thua? Si të ndihmon Perëndia ty? Si thua?

Bëj aktivitetin “Zgjedhje e mirë”.Perëndia na jep shumë dhurata: familje, ushqim, veshje, trupa të shëndetshëm etj. Shih nëse mund të mendosh për çdo dhuratë që fillon me çdo shkronjë të alfabetit. Mund të duash t’i dërgosh një lutje falënderimi Perëndisë për secilën prej këtyre dhuratave çdo ditë.

Të vendosësh të falënderosh Perëndinë i bën të gjithë të gëzuar!

Lutemi së bashku:Perëndi i dashur, faleminderit që je me ne kur jemi sëmurë! Faleminderit për të gjitha gjërat e mira kur jemi mirë! Na ndihmo të jemi mirënjohës për gjithçka që bën. Në emrin e Jezusit! Amen!

267

Shoh zogjtë.Marku 10:46-52

ZGJEDHJA: A i beson Bartimeu Jezusit pёr ta ndihmuar, apo nuk pёrpiqet tё bisedojё me të?

Bartimeut i pëlqente të dilte jashtë. Ai mund të ndiente

erën e butë në fytyrë, mund të dëgjonte zogjtë të

këndonin, të nuhaste bukën që piqej.

Por Bartimeu ishte i verbër, kështu që s’mund të

shihte. Ai s’mund të shihte asgjë.

Gjithë ditën Bartimeu ulej pranë rrugës dhe lypte. Sa

herë që dikush kalonte pranë tij, ai i kërkonte para. Ishte

e vetmja mënyrë që të gjente para për të blerë ushqim.

Disa njerëz i jepnin pak e disa të tjerë i jepnin shumë.

Disa nuk i jepnin fare.

268

Pastaj Bartimeu mori një dhuratë të mrekullueshme.

Ai dëgjoi për Jezusin. Ai dëgjoi se Jezusi mund të ndih-

monte njerëzit, madje edhe njerëzit që s’kishin qenë

kurrë në gjendje të shihnin.

Bartimeu duhet të ketë pyetur veten se kush ishte

Jezusi. A mund ta ndihmonte në të vërtetë ky burrë të

shihte?

Një ditë Bartimeu u ul pranё rrugёs siç bënte gjithmonë,

por diçka ishte ndryshe këtë ditë. Bartimeu i përdorte

veshët për të dëgjuar me kujdes. Ai dëgjoi një turmë

njerëzish të mblidheshin afër rrugës. Ata po flisnin për

Jezusin. Ai po vinte këtej pikërisht në këtë ditë! Njerëzit

në turmë filluan të thërrisnin. Jezusi ishte në rrugë afër

Bartimeut!

Tani Bartimeu kishte një zgjedhje të rëndësishme

për të bërë. Ai mund të thërriste drejt turmës dhe të

shpresonte ta takonte Jezusin, mund të besonte se Ai

do të ishte në gjendje ta ndihmonte. Ndoshta Jezusi

mund ta ndihmonte të shihte. Ose ai mund edhe thjesht

të vazhdonte të lypte në anë të rrugës. Me këtë turmë

të madhe, ai mund të merrte mjaft para sot. Përveç

kësaj, në të vërtetë ai nuk e dinte nëse Jezusi mund ta

ndihmonte.

Çfarë bëri Bartimeu? Ai thirri: “Jezus, më ndihmo!”.

270

Por turma ishte e madhe dhe e zhurmshme. Askush

nuk donte të pengohej nga Bartimeu. Kështu njerëzit

afër tij i thanë të pushonte.

Bartimeu nuk pushonte. Ai thirri përsëri: “Jezus, të

lutem, më ndihmo!”.

Jezusi ndaloi dhe u tha disa njerëzve t’ia sillnin Bar-

timeun atij. “Eja” – i tha dikush burrit të verbër. “Jezusi

do të të takojë”.

Çfarë lajmi i mrekullueshëm! Bartimeu u ngrit dhe

hodhi pallton në anë. Përpara se ta kuptonte, Bartimeu

po qëndronte para Jezusit. Jezusi tha: “Çfarë dëshiron?”.

Bartimeu tha: “Dua të shoh”.

Jezusi buzëqeshi dhe tha: “Ti besove se mund të të

ndihmoja dhe tani ti mund të shohësh”. Bartimeu hapi

me ngadalë sytë dhe po, ai mund të shihte! Ndoshta

gjëja e parë që pa ishte buzëqeshja e Jezusit! Pastaj ai pa

zogjtë dhe retë në qiell dhe rrugën. Pa të gjithë njerëzit

në turmë.

Bartimeu e ndoqi Jezusin në rrugë. Tani ai mund të

shihte se ku po shkonte dhe ishte shumë i kënaqur që

i kishte thirrur Jezusit dhe Jezusi ishte i kënaqur që

Bartimeu i kishte besuar atij për ta ndihmuar.

Kujtojmë së bashku:Çfarë donte Bartimeu që të bënte Jezusi për të?A bëri Bartimeu një zgjedhje të mirë, apo një zgjedhje të

keqe?Si e ndihmoi Jezusi Bartimeun? Kush ishte i gëzuar

atëherë?

Mendo për zgjedhjet e TUA.A ka diçka që do të doje që Jezusi të bënte për ty apo për një shok? Jezusi mund t’i shërojë gjithmonë njerëzit, por ndonjëherë ai ndihmon në mënyra të ndryshme. Si mund të ndihmojë Jezusi dikë nëse nuk e shëron të sëmurin? Si mund ta ndihmosh dikë që s’mund të shohë, të dëgjojë, apo të ecë ashtu si ti?

Bëj aktivitetin “Zgjedhje e mirë”.Vendos një alarm për orë të ndryshme gjatë ditës. Falëndero Perëndinë për të gjitha gjërat që mund të shohësh (të dëgjosh apo të prekësh) sa herë që bie alarmi.

Ne mund t’i besojmë Perëndisë të na ndihmojë për t’u kujdesur për trupin tonë.

Lutemi së bashku:Perëndi i dashur, faleminderit për sytë tanë, për veshët dhe për çdo gjë! Na ndihmo të vendosim të kujdesemi për trupin tonë. Në emrin e Jezusit! Amen!

273

Eja, ulu me mua!Luka 10:38-42

ZGJEDHJA: A e dёgjon Maria Jezusin, apo ёshtё shumё e zёnё?

Në qytetin e vogël të Betanisë disa gra po sillnin në

shtëpi ujë prej pusit, disa po bluanin miell për bukë dhe

disa të tjera po lanin rroba, por në një shtëpi të vogël,

ishin dy motra që po i bënin të gjitha këto gjëra. Ato

duhet të kenë qenë duke pastruar, duke pjekur dhe duke

vendosur të gjitha gjërat në vendet e duhura. Maria dhe

Marta po bëheshin gati për një vizitë nga miku i tyre,

Jezusi!

Shumë shpejt shtëpia ishte e pastër ndërkohë që po

gatuhej ushqimi. Pastaj erdhi Jezusi, Maria dhe Marta

274

ishin mikeshat e tij të veçanta, kështu që Jezusi ishte

gjithnjë i gëzuar kur i vizitonte. Ai u ul për t’u folur atyre

për dashurinë e Perëndisë.

Marta mendonte për të gjitha gjërat që duhet të

bëheshin akoma. Ndoshta duhet të shihte nëse ushqimi

ishte gati. Pastaj gjithçka duhet të ndahej nëpër tasa,

Jezusi do të donte diçka për të pirë. Marta kishte nevojë

që Maria ta ndihmonte.

Tani Maria kishte një zgjedhje të rëndësishme për të

bërë. Ajo mund të ulej dhe të dëgjonte Jezusin të fliste

për dashurinë e Perëndisë, sepse Ai ishte mësues shumë

i mirë. Asaj i pëlqente shumë ta dëgjonte. Maria mund

edhe të ndihmonte Martën, ajo mund ta linte Jezusin të

ulej dhe të priste ndërsa ishte e zënë duke punuar.

Çfarë bëri Maria? Ajo u ul pikërisht pranë këmbëve

të Jezusit, donte të sigurohej që të dëgjonte gjithçka që

ai thoshte. Jezusi buzëqeshte kur e shihte të dëgjonte

me aq kujdes.

Por Marta nuk buzëqeshte aspak. Ajo i tha Jezusit:

“Unë po i bëj të gjitha punët vetë. Thuaji Marisë të më

ndihmojë”.

Jezusi tha: “Marta, Marta. Mos u mërzit! Maria do

që të dëgjojë për dashurinë e Perëndisë. Kjo është më e

rëndësishmja”.

275

Jezusi kishte shumë histori për të treguar dhe mund

të qëndronte vetëm për pak. Sa do të donte ai që edhe

Marta të mund të vinte dhe të ulej me të! Ai donte që

edhe ajo të dëgjonte për dashurinë e Perëndisë.

Kujtojmë së bashku:Pse ishin Marta dhe Maria kaq të zëna?Çfarë donte të bënte Jezusi kur erdhi për vizitë?Çfarë donte Marta që të bënte Maria? A bëri Maria një

zgjedhje të mirë, apo një zgjedhje të keqe?

Mendo për zgjedhjet e TUA.A je dëgjues i mirë? Si mund të mësosh të jesh dëgjues më i mirë? Përmend mënyra se si mund të dëgjosh për dashurinë e Perëndisë. (Dëgjo dikë që lexon histori nga Bibla; shih video dhe programe televizive nga Bibla; dëgjo këngë për Jezusin etj).

Bëj aktivitetin “Zgjedhje e mirë”.Gjej dikë që ka dëshirë të flasë për Perëndinë dhe i kërkoji atij personi të të tregojë për dashurinë e Perëndisë. Mund të jetë një prind, gjysh/gjyshe, fqinj, mësues/e e shkollës të së dielës, pastor, etj. Sigurohu që po dëgjon me kujdes!

Perëndia është i kënaqur kur ne i dëgjojmë njerëzit të tregojnë për dashurinë e tij.

Lutemi së bashku:Perëndi i dashur, na ndihmo të vendosim të jemi dëgjues të mirë kur dikush flet për Birin tënd, Jezus! Amen!

277

Lart në pemë.Luka 19:1-10

ZGJEDHJA: A i thotё Zakeu Jezusit se i vjen keq dhe fillon tё bёjё atё qё ёshtё e drejtё, apo vazhdon tё bёjё gjёra tё gabuara?

Zakeu ishte burrë i shkurtër që jetonte në një qytet të

vogël. Ai ishte i pasur, por nuk ishte i lumtur. I fitonte

paratë duke mashtruar njerëzit, u merrte më tepër para

për taksa se sa duhej dhe paratë e tjera i mbante vetë.

Njerëzit nuk e pëlqenin mënyrën se si mashtronte Zakeu,

ndaj nuk donin të ishin miqtë e tij. Ai ishte vetëm.

Një ditë Zakeu mori vesh se Jezusi po vinte në qytet.

Në fillim nuk donte t’ia dinte, ai nuk ishte i sëmurë

dhe mund të shihte, kështu që nuk kishte nevojë për

278

ndihmën e Jezusit. Por pastaj mund të ketë menduar se

Jezusi donte të ishte miku i të gjithëve. Ndoshta duhej

të përpiqej të paktën të shihte se si ishte Jezusi.

Kështu Zakeu shkoi në rrugën nga do të vinte Jezusi,

por këtë kishin bërë të gjithë në qytet! Kishte aq shumë

njerëz, sa Zakeu s’mund të shihte asgjë. Ai ishte shumë

i shkurtër dhe, meqenëse asnjë nuk e pëlqente, ndoshta

as që u kërkoi të shkonte në rradhët e para.

Pastaj Zakeu pati një ide të mirë, u ngjit lart një peme

pranë një rruge ku Jezusi do të kalonte. U ul në degë

pas disa gjetheve. Tani mund të shihte gjithçka, por nuk

mendoi që të gjithë mund ta shihnin atë!

Jezusi u afrua gjithnjë e më afër. Zakeu pa që ai dukej

i mirë, por a do të ishte ai miku i dikujt që mashtronte?

Jezusi u afrua edhe më afër derisa.., ndal! Jezusi ndaloi

pikërisht poshtë pemës ku ishte Zakeu! Ai vështroi lart

në degë, pa Zakeun dhe i tha: “Zake, zbrit poshtë. Do

të vij në shtëpinë tënde sot”.

Zakeu s’mund ta besonte. Vetëm një mik do të vinte

në shtëpinë e tij. Jezusi donte të ishte miku i tij, por, po

paratë që Zakeu kishte marrë duke mashtruar?

Tani Zakeu kishte një zgjedhje të rëndësishme për të

bërë. Ai mund tё zbriste dhe ta linte Jezusin të shkonte

në shtëpi me të. Jezusi dhe ai mund të bëheshin miq.

Ose Zakeu mund të priste që Jezusi të ikte, kështu do

të ishte akoma një njeri i pasur me një shtëpi të bukur.

Por çfarë bëri Zakeu? Ai zbriti poshtë me të shpejtë

tamam si një ketër. E çoi Jezusin në shtëpinë e tij dhe

ata biseduan bashkë.

281

Prania e Jezusit e bëri Zakeun të ndihej keq për gjërat

e gabuara që kishte bërë. Ai tha: “Unë do t’ua jap gjysmat

e gjërave të mia të varfërve dhe, nëse kam marrë shumë

para për taksat, do t’ua kthej atyre katërfish”. Miqësia e

Jezusit ia vlente të gjitha paratë që Zakeu do të kthente.

Jezusi ishte i kënaqur që Zakeu më në fund donte të

bënte atë që ishte e drejtë. Ai i tha Zakeut: “Unë erdha

të gjeja dhe të ndihmoja njerëz si ti. Tani ti je i sigurt

në familjen e Perëndisë”.

Kujtojmë së bashku:Si i fitonte Zakeu paratë e tij?Pse u ngjit ai në pemë?Çfarë i tha Jezusi Zakeut?A bëri Zakeu një zgjedhje të mirë, apo një zgjedhjetë keqe? Si ndryshoi Zakeu pasi e vizitoi Jezusi?

Mendo për zgjedhjet e TUA.Jezusi do që të jetë miku yt. Si mund të të ndihmojë kjo për të ndaluar së bëri gjërat e gabuara? Çfarë gjërash të gabuara?

Bëj aktivitetin “Zgjedhje e mirë”.Zvarritu poshtë tavolinës dhe shiko këmbët që duken aty. Pastaj ngjitu në karrige dhe shikoje botën nga lart si bëri edhe Zakeu. Vendos një pjatë më tepër për darkë dhe bisedo me Jezusin sikur ai të ishte atje. (Ai në të vërtetë është atje, ti e di!)

Ne mund t’i kërkojmë Jezusit të na ndihmojë së bëri gjëra të gabuara dhe të fillojmë të

bëjmë atë që është e drejtë!

Lutemi së bashku:Perëndi i dashur, na vjen keq për gjërat e gabuara që kemi bërë, na i fal ato dhe na ndihmo të bëjmë atë që është e drejtë.Në emrin e Jezusit! Amen!

283

Një dhuratë për Jezusin.Luka 7:36-50

ZGJEDHJA: A i jep gruaja njё dhuratё tё veçantё Jezusit, apo e mban pёr vete?

Jezusit i pëlqente të hante darkë me miq. Ata mund të

flisnin, të qeshnin dhe të çlodheshin së bashku.

Një ditë një njeri i quajtur Simon e ftoi Jezusin për

darkë në shtëpinë e tij. Ishin ftuar shumë njerëz, por

ishte një grua që ndoshta nuk ishte e ftuar. Kjo grua

kishte bërë disa gjëra për të cilat i vinte turp. Të gjithë

i dinin gjërat e gabuara që ajo kishte bërë dhe pothuajse

të gjithë nuk e pëlqenin atë.

Por gruaja kishte dëgjuar për dashurinë e Perëndisë.

Ajo ishte e sigurt që Jezusi kujdesej për të, ndaj donte

284

t’i jepte atij një dhuratë të mrekullueshme, gjënë më

të mirë që kishte. Ishte një enë me vajra me aromë të

mrekullueshme. Ajo e dinte që këmbët e Jezusit ishin

të lodhura dhe të thata nga ecja gjatë gjithë ditës me

sandale. Vaji do të ishte shumë i mirë për këmbët e tij

të thata.

Tani gruaja kishte një zgjedhje të rëndësishme për të

bërë. Ajo mund t’i derdhte vajrat e mrekullueshëm në

këmbët e Jezusit. Kjo do të ishte e vetmja mënyrë për

ta falënderuar që kujdesej për të. Do të ishte e vetmja

mënyrë për ta falënderuar për lajmin e mrekullueshëm

të faljes së Perëndisë. Ose gruaja mund të largohej

qetësisht me enën e saj të vajrave. Ndoshta Jezusi nuk

do të donte që ajo ta prekte. Ndoshta ai nuk donte t’ia

dinte fare për të.

Çfarë bëri gruaja? Ajo derdhi vajrat në këmbët e Jezusit

dhe filloi t’i fërkonte, pastaj i fshiu këmbët me flokët e

saj të gjatë. Ndërsa aroma e mrekullueshme mbushi

dhomën, ndoshta shumë prej mysafirëve të darkës kanë

kthyer kokën dhe e kanë parë atë.

Simoni, një njeri i rëndësishëm, i cili kishte ftuar

njerëzit në shtëpinë e tij, e pa gruan. Ai e dinte se çfarë

lloj jete kishte bërë ajo, kështu që ai i tregoi Jezusit se

kush ishte ajo dhe se çfarë gjërash të gabuara kishte bërë.

Jezusi i tha Simonit: “Ti nuk bëre asgjë për të më

mirëpritur kur erdha në shtëpinë tënde. Ti nuk më lave

këmbët dhe as më përshëndete, por kjo grua ka treguar

se sa shumë më do”.

Pastaj Jezusi vështroi gruan. Ajo e pa Jezusin drejt

e në fytyrë. Ajo pa sesa shumë e donte ai. Po, Jezusi

e dinte se kush ishte ajo dhe se çfarë kishte bërë. Ai e

dinte gjithashtu se ajo donte të ndryshonte dhe të jetonte

ndryshe, e dinte që ajo kishte dëgjuar për dashurinë e

Perëndisë dhe për faljen.

Gruaja filloi të qante, por nuk ishte e trishtuar. Lotët

që derdhte ishin lot gëzimi. Ajo ishte e kënaqur që Jezusi

e kuptoi dhe që e donte aq shumë.

Jezusi i tha gruas: “Mëkatet e tua të janë falur. Ti ke

besuar tek unë dhe tani do të jesh e sigurt në familjen

e Perëndisë. Shko në paqe!”.

Sa e kënaqur ishte gruaja që i kishte dhënë dhuratën

Jezusit dhe sa i kënaqur ishte Jezusi që ishte në gjendje

t’i falte mëkatet e saj!

Kujtojmë së bashku:Pse donte gruaja të hidhte vaj në këmbët e Jezusit?A bëri ajo një zgjedhje të mirë, apo një zgjedhje të keqe?Çfarë i tha Jezusi gruas pasi ajo i dha dhuratën?

Mendo për zgjedhjet e TUA.Cila është dhurata më e mirë që i ke dhënë dikujt? Pse do tё doje që ai person të kishte diçka kaq të mrekullueshme? Ti mund t’i japësh edhe Jezusit dhurata. Jezusi thotë se, t’u japësh dhurata të tjerëve është e njëjta gjë sikur t’i japësh dhuratë atij! Kur i thua atij që e do, ose që të vjen keq për gjërat e gabuara që ke bërë, kjo është një dhuratë.

Bëj aktivitetin “Zgjedhje e mirë”.Vizato një pikturë të një ene dhe hidh parfum në të. Jepja si dhuratë dikujt për të treguar se e do Jezusin.

T’u japësh dhurata të tjerëve është një mënyrë për të treguar se ne e duam Jezusin.

Lutemi së bashku:I dashur Jezus, ne të duam ty! Na ndihmo të tregojmë dashurinë tonë për ty duke bërë atë që është e drejtë! Në emrin tënd! Amen!

289

Në Jeruzalem.Mateu 21:1-11, 14-16, Luka 19:29-40

ZGJEDHJA: A marrin dishepujt e Jezusit njё gomar pёr tё, apo vendosin që do tё ishte mё mirё tё mos e ndihmonin Jezusin tё shkonte nё Jeruzalem?

Jezusi po qëndronte në një kodër afër qytetit të

Jeruzalemit. Ai kishte tre vjet që udhëtonte rreth vendit.

Kudo që shkoi, kishte turma njerëzish. Ata donin të

dëgjonin gjithçka për dashurinë e Perëndisë për ta. Të

sëmurët donin që Jezusi t’i shëronte. Shumë njerëz e

pëlqenin atë që Jezusi thoshte dhe bënte. Disa prej tyre

donin madje ta bënin Jezusin mbretin e tyre.

Por në Jeruzalem, shumë drejtues nuk e pëlqenin atë.

Ata kishin frikë se do të humbisnin fuqinë nëse Jezusi

290

bëhej mbret, ndaj u përpoqën ta fusnin në kurth me

pyetje të vështira, por Jezusi dinte gjithmonë çfarë të

thoshte. Ata ishin përpjekur ta kapnin atë duke thyer

ligjin, por Jezusi bëri gjithmonë gjërat e duhura. Më në

fund burrat u kthyen në Jeruzalem për të pritur dhe për

të menduar pak më shumë. Në njëfarë mënyre ata duhet

ta hiqnin qafe Jezusin.

Jezusi e dinte që do t’i ndodhnin gjëra të trishtueshme,

por dinte dhe se ishte koha për të shkuar në Jeruzalem.

Kështu në një kodër afër qytetit, Jezusi foli me dy prej

ndihmësve të tij. Ai tha: “Dua që të shkoni në qytetin

e vogël afër Jeruzalemit. Do të gjeni një kërriç të lidhur

atje. Askush tjetër s’e ka ngarë këtë kërriç. Ma sillni

mua. Nëse ju pyet dikush se çfarë po bëni, thuajini se

kam nevojë për të”.

Tani ndihmësit e Jezusit kishin një zgjedhje të

rëndësishme për të bërë. Ata mund ta gjenin gomarin dhe

t’ia sillnin Jezusit siç u kishte kërkuar ai të bënin, ose

mund të shtireshin sikur s’mund ta gjenin. Ata mund të

përpiqeshin ta pengonin Jezusin të shkonte në Jeruzalem.

Për më tepër, nuk ishte e sigurt të shkoje atje.

Çfarë bënë ndihmësit e Jezusit? Ata shkuan në qytet, e

gjetën gomarin dhe i thanë të zotit: “Jezusi ka nevojë për

të”. Pastaj ia sollën gomarin Jezusit dhe vunë palltot mbi

të. Ata donin që Jezusi të kishte diçka të butë ku të ulej.

I ulur në shpinën e gomarit, Jezusi shkoi poshtë kodrës

së lartë në drejtim të Jeruzalemit. Njerëzit brohorisnin

dhe thërrisnin: “Hosana! Jezusi është mbreti ynë!”. Ata

shtronin palltot e tyre në rrugë dhe lëkundnin degë

palmash.

293

Jezusi ishte i kënaqur që shihte njerëzit. Ai ishte i

kënaqur që ndihmësit e tij ia kishin sjellë kërriçin. Kur

hyri në qytet, ai shëroi njerëz. Ai dëgjonte edhe thirrjet

e gëzuara të fëmijëve.

Por Jezusi ishte edhe i trishtuar. Ai pa që drejtuesit

nuk e pëlqenin dhe e dinte se së shpejti do të duhej të

përballej me ta, por kjo s’ishte problem, sepse për këtë

arsye kishte ardhur.

Kujtojmë së bashku:Cili ishte emri i qytetit ku po shkonte Jezusi?Çfarë i kërkoi Jezusi dy prej ndihmësve të tij? A bënë

ndihmësit një zgjedhje të mirë, apo një zgjedhje të keqe? Si e mirëpritën njerëzit Jezusin? A ishte Jezusi i trishtuar?

Mendo për zgjedhjet e TUA.A të është dashur ndonjëherë të bësh diçka, pa e kuptuar mirë pse duhet ta bëje? Si mund ta dish se diçka është e drejtë për t’u bërë? (Është e drejtë, nëse është diçka që Perëndia të thotë ta bësh, si p.sh; të jesh i mirë, besues, t’u bindesh prindërve, mësuesve, etj.)

Bëj aktivitetin “Zgjedhje e mirë”.Luaj me veprime historinë e Biblës, duke u shtirur se je njëri prej ndihmësve të Jezusit. Do të të duhet të kërkosh një gomar, vendosi rrobat e tua mbi të, lëkundi degët e palmave dhe brohorit për Jezusin. Do të të duhet të pyesësh veten pse Jezusi do që të shkojë në Jeruzalem, ku disa njerëz nuk e pëlqejnë.

Ne duhet t’i bindemi Perëndisë, madje edhe kur nuk e dimë pse Ai do që ne të bëjmë diçka.

Lutemi së bashku:Perëndi i dashur, ne duam të bëjmë atë që është e drejtë, madje edhe kur nuk kuptojmë gjithçka. Ne lutemi në emrin e Jezusit! Amen!

295

Vetëm dy monedha të vogla.Luka 21:1-4

ZGJEDHJA: A i jep gruaja e varfёr paratё e saj pёr punёn e Perёndisё, apo i mban pёr vete?

Ndërsa Jezusi ulej në Tempull, shikonte njerëzit që vinin

e shkonin. Disa ishin të moshuar, disa të rinj. Disa ishin

të pasur dhe vishnin rroba të bukura dhe kishin unaza

nëpër gishta. Disa ishin të varfër, vishnin rroba të vjetra

dhe nuk kishin unaza nëpër gishta, por ata donin të vinin

në Tempull të lavdëronin Perëndinë.

Njerëzit donin të jepnin para për punën e Perëndisë.

Ishte një enë vetëm për mbledhjen e parave, Jezusi u ul

pranë saj një ditë. Ndihmësit e tij ishin me të.

296

Jezusi dhe ndihmësit e tij panë disa njerëz të pasur

të vinin tek ena e ofertës, ata kishin shumë monedha në

çantën e tyre të parave, i nxorën dhe i vendosën në enën

e ofertës, por u mbetën përsëri shumë para.

Njerëzit e pasur, ndoshta shihnin përreth për të parë

nëse dikush po i shikonte, pastaj hidhnin monedhat e

tyre të mëdha në enë: një, dy, tre, katër, pesë, gjashtë,

shtatë, tetë, nëntë, dhjetë! Ndoshta të gjithë buzëqeshnin

kur shihnin të pasurit të jepnin kaq shumë para. Edhe

të pasurit buzëqeshnin. Ata përsëri kishin shumë para

në çantat e tyre. Kështu dhënia e shumë parave nuk u

kishte kushtuar shumë.

Pastaj Jezusi dhe ndihmësit e tij panë të vinte një

grua të varfër. Ajo ishte vetëm dhe kishte veshur rroba

të vjetra. Mori çantën e saj të parave dhe numëroi

monedhat e saj: një, dy. Dy monedha të vogla ishin

gjithçka që kishte.

298

Tani gruaja e varfër kishte një zgjedhje të rëndësishme

për të bërë. Ajo mund t’i vendoste dy monedhat e saj të

vogla në ofertën për punën e Perëndisë dhe t’i besonte

Atij që të kujdesej për të. Por mund edhe t’i mbante

paratë që kishte dhe t’i shpenzonte më vonë për diçka

që i nevojitej.

Gruaja veproi kështu. Ajo shkoi tek ena e ofertës

pa parë rreth e rrotull si bënin njerëzit e pasur, ajo

nuk priste që dikush të shikonte. Vendosi me qetësi dy

monedhat e vogla në enë, por dikush po shikonte. Ishte

Jezusi! Ai u foli ndihmësve të tij për dhuratën që gruaja

e varfër i dha Perëndisë. Jezusi tha se dhurata e saj e

vogël ishte shumë më e mirë sesa dhuratat e mëdha nga

njerëzit e pasur.

Pse e tha Jezusi këtë? Jezusi u tha ndihmësve të tij

se njerëzit e pasur dhanë vetëm pak prej parave të tyre,

por gruaja e donte Perëndinë aq shumë, sa dha gjithçka

që kishte. Kjo ishte dhurata më e mirë.

Perëndia ishte i kënaqur që gruaja donte të jepte

gjithçka që kishte për punën e tij. Perëndia u kujdes

për të. Gruaja duhet të ketë qenë e kënaqur që i kishte

përdorur paratë e saj për të ndihmuar me punën e

Perëndisë. Sigurisht ajo e dinte që kishte bërë gjënë e

duhur dhe kjo e bëri shumë të lumtur.

Kujtojmë së bashku:Pse ndodhej një enë oferte në Tempull? Kur të pasurit

dhanë para, sa u mbetën në çantat e tyre? Kur gruaja e varfër dha paratë, sa i mbeti në çantë?

A bëri gruaja një zgjedhje të mirë, apo një zgjedhje të keqe?

Pse dhurata e gruas ishte më e mira?

Mendo për zgjedhjet e TUA.Cilat janë disa prej gjërave që do të doje të blije me paratë e tua? A sigurohesh që në fillim të ketë para për punën e Perëndisë? Çfarë dhuratash të tjera mund t’i japësh Perëndisë, përveç parave?

Bëj aktivitetin “Zgjedhje e mirë”.Planifiko një mënyrë për të fituar para, si p.sh: riciklimi, duke punuar kopshtin, ose duke ndihmuar me punë të tjera. Vendos t’i japësh të gjitha paratë për të ndihmuar për punën e Perëndisë – në kisha, misione, streha varfnore etj. Si të duket?

Perëndia është i kënaqur kur ne japim çfarë mundemi për punën e tij.

Lutemi së bashku:Perëndi i dashur, na ndihmo të zgjedhim të japim me bujari, sepse ti na ke dhënë shumë! Në emrin e Jezusit! Amen!

301

Kush është shërbëtori?Luka 22:7-13, Gjoni 13:1-17

ZGJEDHJA: A i ndihmon Jezusi tё tjerёt, apo u kёrkon tё tjerёve ta ndihmojnё?

Gjatë gjithë javës, Jezusi mësoi të tjerët në Tempull

dhe nëpër rrugë. Turma të mëdha vinin për ta dëgjuar.

Disa prej njerëzve donin ta bënin mbret, por disa prej

drejtuesve nuk e pëlqenin Jezusin. Ata po bënin plane

për ta hequr qafe.

Një ditë Jezusi u tha dy prej ndihmësve, Pjetrit dhe

Gjonit, të përgatisnin një dhomë. Ishte një dhomë në

katin e sipërm të një shtëpie. Jezusi donte të hante një

darkë të veçantë vetëm me ndihmësit e tij, dishepujt. Kjo

302

ishte festë e veçantë për të kujtuar Moisiun dhe daljen

nga Egjipti. Të gjithë do të hanin, do të bisedonin dhe

do të kujtonin histori rreth Moisiut.

Në të perënduar Jezusi dhe dishepujt e tij u mblodhën

rreth një tavoline në dhomën në katin e sipërm. Ata

ishin ndoshta të lodhur dhe të uritur, kështu që u ulën

menjëherë për të ngrënë. Ndërsa ishin duke ngrënë,

Jezusi pa një enë dhe një peshqir të pastër. Ato ishin

për të larë këmbët e të gjithëve. Në kohën e Biblës

njerëzit vishnin gjithmonë sandale, ndaj këmbët e tyre

ndoteshin prej të ecurit në rrugët me pluhur. Por larja e

303

këmbëve ishte një punë për shërbëtorët, jo për mësuesit,

apo drejtuesit. Jezusi e dinte këtë.

Tani ai kishte një zgjedhje të rëndësishme për të

bërë. Ai mund t’u tregonte dishepujve se si mund të

ndihmonin të tjerët, duke u larë këmbët. Atëherë ata

do ta kuptonin që ai kishte ardhur për t’i ndihmuar dhe

do ta dinin që ai donte që ata të ndihmonin njëri-tjetrin.

Jezusi mund edhe t’i linte shërbëtorët të lanin këmbët

e të gjithëve si zakonisht. Ndoshta ai vetëm mund të

fliste për të ndihmuar të tjerët. Por ai mbushi enën me

ujë dhe mbështolli peshqirin rreth vetes, u ul në gjunjë

304

pranë njërit prej dishepujve dhe i lau këmbët. Njëri pas

tjetrit ai ua lau këmbët dishepujve të tij.

Pastaj erdhi te Pjetri, i cili tha: “Jo! Ti s’mund të më

lash këmbët”. Pjetri nuk mendonte se ishte e drejtë që

Jezusi ta bënte këtë punë. Për më tepër ai ishte mësuesi

i dishepujve.

Por Jezusi i tha Pjetrit: “Nëse do të jesh ndihmësi im,

ti duhet në fillim të më lejosh të të ndihmoj”. Kështu

edhe Pjetri e lejoi Jezusin t’i lante këmbët.

Kur Jezusi përfundoi, veshi përsëri rrobën, u ul në

tavolinë dhe tha: “Tani ju e keni parë se ç’do të thotë të

ndihmosh të tjerët. Unë kam qenë si shërbëtor për ju.

Nuk e bëra sepse duhet ta bëja, por sepse ju dua dhe dua

t’ju ndihmoj. Ju duhet të bëni atë që bëra unë. Ndihmoni

njëri-tjetrin, por dhe njerëz të tjerë”.

Perëndia ishte i kënaqur që Jezusi u tregoi dishepujve

të tij se si të ndihmonin të tjerët. Perëndia e dinte që

dishepujt do të ishin të lumtur kur të ndihmonin të tjerët.

Kujtojmë së bashku:Pse po hanin dishepujt një vakt të veçantë?Çfarë bëri Jezusi për të ndihmuar dishepujt e tij?A bëri Jezusi një zgjedhje të mirë, apo një zgjedhje të

keqe?Pse nuk donte Pjetri që t’i laheshin këmbët? Çfarë u

mësoi Jezusi dishepujve rreth të ndihmuarit?

Mendo për zgjedhjet e TUA.Cilat janë disa nga mënyrat që ti ndihmon në shtëpi, në shkollë, apo në kishë? A është ndonjëherë e vështirë të ndihmosh? Si kush ngjan ti kur ndihmon të tjerët?

Bëj aktivitetin “Zgjedhje e mirë”.Këmbët tona mund të mos bëhen me aq pluhur, por duart ndoten gjithmonë. Kërkoji familjes sate t’i lani me radhë duart njëri-tjetrit.

Të ndihmosh të tjerët i bën të gjithë të lumtur!

Lutemi së bashku:Perëndi i dashur, ne jemi të kënaqur për të gjitha mënyrat që na ndihmon. Na trego mënyrat më të mira për të ndihmuar të tjerët. Në emrin e Jezusit! Amen!

307

“Zgjohuni!”Marku 14:26, 32-42

ZGJEDHJA: A janё dishepujt e Jezusit miq besnikё nё kopsht, apo bien nё gjumё nё vend qё tё luten?

Pasi Jezusi dhe ndihmësit e tij hëngrën darkë së bashku,

ata kënduan një këngë, pastaj shkuan poshtë dhe po

ecnin për në kopshtin e Gjetsemanit. Jezusi donte të

shkonte atje, sepse ishte vend i qetë për t’u lutur. Ai e

dinte se ajo me të cilën do të përballej së shpejti do të

ishte e vështirë. Ai donte të bisedonte me Perëndinë për

këtë dhe donte që miqtë e tij më të mirë të ishin me të.

Ata shkuan në kopsht të gjithë së bashku. Jezusi u

tha dishepujve disa herë se çfarë do të ndodhte, por ata

308

nuk besonin se dikush do ta lëndonte Jezusin. Ata nuk

do ta lejonin kurrë të ndodhte.

Jezusi la pjesën më të madhe të dishepujve në hyrje

të kopshtit. Ai mori me vete Pjetrin, Jakobin dhe Gjonin

pak më tej në kopsht. Ata ishin tre miqtë e tij më të mirë,

ndaj Ai u tha: “Jam shumë, shumë i trishtuar. Qëndroni

këtu dhe ruani ndërsa shkoj pak më tej për t’u lutur”.

Tre dishepujt duhet ta kenë ditur se ishte e rëndësishme

për ta të qëndronin zgjuar. Ishte e rëndësishme për ta të

luteshin ndërsa Jezusi lutej.

Tani dishepujt kishin një zgjedhje të rëndësishme për

të bërë. Ata mund të përpiqeshin të qëndronin zgjuar

dhe të vazhdonin të ruanin si u kishte kërkuar Jezusi

të bënin. Ata mund të luteshin edhe pse nuk e dinin se

çfarë gjërash të trishtueshme do të ndodhnin. Ndihmësit

e Jezusit mund edhe të mbyllnin sytë vetëm për një

minutë. Ata kishin ngrënë darkë të rëndë dhe ishte natë

e vonë dhe në fakt, çfarë gjërash të këqija mund të

ndodhnin në kopsht?

310

Ata vepruan kështu. Shumë shpejt të gjithë dishepujt,

madje edhe Pjetri, Jakobi dhe Gjoni ranë në gjumë.

Ndërsa ata flinin, Jezusi foli me Perëndinë, Atin e tij

në qiell. Ai u lut: “Nëse është e mundur, largoji gjërat

e trishtueshme që janë para meje, por ajo që dua unë

nuk është më e rëndësishme… Unë do të bëj çfarëdo që

Ti do që të bëj”.

Jezusi i kontrolloi dishepujt dy herë, por çdo herë

ata po flinin. “Po flini?” – pyeti Jezusi. “A s’mund të

qëndroni zgjuar dhe të luteni?”.

Herën e tretë që u kthye Jezusi, ndihmësit e tij u

zgjuan në të vërtetë. Nuk ishte mëngjes, por një turmë e

311

madhe po vinte në drejtim të tyre. Burrat kishin pishtarë

zjarri, shpata të mprehta dhe shkopinj të mëdhenj. Ata

po kërkonin Jezusin. Kaluan pranë dishepujve, të cilët

nuk ishin më të përgjumur. Ishte fillimi i një nate të

gjatë pa gjumë.

Perëndisë i erdhi keq që dishepujt nuk kishin qëndruar

zgjuar për t’u lutur. Ai dëshironte që ata të kishin bërë

atë që u kishte kërkuar Biri i tij, Jezusi. Por Perëndia

ishte me ndihmësit e Jezusit, ndërsa burrat e morën atë.

Perëndia ishte me Jezusin gjatë gjithë natës.

Kujtojmë së bashku:Ku shkuan dishepujt pas darkës? Çfarë donte të bënte Jezusi atje? Kush shkoi më tej në kopsht me të? Çfarë u kërkoi Jezusi atyre të bënin? A bënë dishepujt një zgjedhje të mirë, apo një zgjedhje të keqe?

Mendo për zgjedhjet e TUA.Kujt mund t’i besosh në të vërtetë kur ke nevojë për ndihmë? A mund të të besojnë të tjerët në këtë mënyrë? A mund të të besojë Jezusi të bësh atë që të kërkon?

Bëj aktivitetin “Zgjedhje e mirë”.Kërkoji Jezusit të të ndihmojë të planifikosh për të bërë diçka të veçantë për të. Pastaj përpiqu ta bësh këtë çdo ditë për një javë. Ndoshta do t’i thuash Jezusit se sa shumë e do. Ndoshta do të bësh diçka të këndshme për njërin prej miqve të Jezusit. Sigurohu të bësh atë që ke planifikuar para se të shkosh për të fjetur çdo natë!

Ne nuk duhet të lodhemi asnjëherë së bëri atë që Jezusi do që të bëjmë.

Lutemi së bashku:Zot i dashur, na ndihmo që të mos heqim dorë asnjëherë së bëri gjërat që Jezusi do që të bëjmë! Në emrin e Jezusit ne lutemi! Amen!

313

Pranë zjarrit.Luka 22:54-62, Gjoni 13:37-38, 18:10-11, 15-18, 25-27

ZGJEDHJA: A ёshtё Pjetri mjaft i guximshёm pёr tё qenё mik i Jezusit, apo shtiret sikur nuk e njeh?

Pjetri ishte dishepull i mirë. Ai e dëgjonte Jezusin dhe

mësonte prej tij, ai e donte shumë atë.

Jezusi e dinte që Pjetri e donte, por dinte edhe se

Pjetri nuk ishte shumë i guximshëm. Pak pasi Jezusi

dhe ndihmësit e tij hëngrën darkën e tyre të veçantë së

bashku, Ai i tha Pjetrit: “Para se gjeli të këndojë, do të

thuash tri herë që nuk më njeh”.

Pjetri u trondit dhe tha “Jo! Nuk do ta bëja kurrë

këtë!”. Pjetri mendonte se ishte i guximshëm. Ai nuk do

të shtirej kurrë sikur nuk e njihte mikun e tij më të mirë.

Por pak më vonë burrat erdhën në kopshtin e

Gjetsemanit me pishtarët e tyre të zjarrit, shpatat e

mprehta dhe shkopinjtë e mëdhenj. Pjetri u përpoq të

ishte i guximshëm duke përdorur shpatën e tij të mprehtë

për të lënduar njërin prej burrave, por nuk ishte kjo ajo

që Jezusi donte nga Pjetri.

Të gjithë dishepujt u larguan. Më vonë Pjetri donte

të ishte afër Jezusit për të parë se çfarë po ndodhte.

Kështu ai erdhi në kopshtin e brendshëm afër vendit ku

ishte Jezusi.

315

Ishte natë e freskët dhe kishte zjarr në oborr. Njerëzit

qëndronin pranë zjarrit duke biseduar qetësisht, kështu

Pjetri u afrua për t’u ngrohur.

Papritur një vajzë shërbëtore i tha: “Ti je një nga

ndihmësit e Jezusit, apo jo?”.

Tani Pjetri kishte një zgjedhje të rëndësishme për të

bërë. Ai mund t’i tregonte vajzës dhe gjithë të tjerëve

se ishte ndihmësi i Jezusit, por kështu do të futej në

telashe. Dikush mund të përpiqej ta lëndonte. Pjetri

316

mund edhe të thoshte se nuk ishte ndihmësi i Jezusit,

kështu do të ishte i sigurt dhe ndoshta Jezusi nuk do ta

zbulonte kurrë që ai kishte gënjyer.

Pjetri veproi kështu. Ai kishte frikë, kështu që tregoi

një gënjeshtër. Ai tha: “Jo, nuk jam ndihmësi i Jezusit”.

Pas kësaj u kthye për t’u ngrohur pranë zjarrit.

Më vonë dikush tjetër i tha: “A nuk je ti një nga

dishepujt e Jezusit?”.

Edhe një herë tjetër Pjetri tha: “Jo! Unë nuk e njoh

fare atë njeri”. Në atë moment këndoi gjeli.

Pjetrit iu kujtuan papritur fjalët e Jezusit. Ashtu si

kishte thënë Jezusi, Pjetri gënjeu tri herë duke thënë se

nuk e njihte Jezusin.

Pastaj Jezusi e pa Pjetrin në sy, i cili u ndje shumë

keq, e fshehu fytyrën në rrobën e tij dhe u largua nga

vendi ku ishte Jezusi. Ai qau e qau pa pushim.

Edhe Jezusi ishte shumë i trishtuar, por e dinte se

një ditë do të fliste përsëri me Pjetrin. Atëherë Pjetri do

ta kuptonte se sa shumë e donte Jezusi dhe Pjetri do të

mësonte të ishte shumë i guximshëm.

Kujtojmë së bashku:Çfarë tha Jezusi se do të bënte Pjetri para se të këndonte

gjeli? Sa herë tha Pjetri se nuk e njihte Jezusin?A bëri Pjetri një zgjedhje të mirë, apo një zgjedhje të

keqe? Si u ndje Pjetri kur këndoi gjeli? Po Jezusi?

Mendo për zgjedhjet e TUA.Çfarë mund të bëje ti nëse dikush do të të tallte, sepse je mik i Jezusit? A do t’i kërkoje Jezusit të të ndihmonte të tregoje të vërtetën?

Bëj aktivitetin “Zgjedhje e mirë”.Ndiz një elektrik dore në errësirë dhe lëvizi gishtat para dritës. Duket si zjarr bubulak. Le të të kujtojë ky “zjarr” të mos bësh atë që bëri Pjetri.

Ne nuk duhet të kemi asnjëherë frikë t’ua bëjmë njerëzve të ditur se jemi miqtë e

Jezusit.

Lutemi së bashku:Zot i dashur, faleminderit që na do pavarësisht se çfarë bëjmë, por na ndihmo të jemi të guximshëm dhe të mos kemi frikë të themi se jemi miq të Jezusit! Në emrin e Jezusit! Amen!

319

“Ai ishte Biri i Perëndisë!”Mateu 27:22-66, Luka 23:44-49, Gjoni 19:1-30

ZGJEDHJA: A beson ushtari romak se Jezusi ёshtё Biri i Perёndisё, apo beson se Jezusi nuk ёshtё i rёndёsishёm?

Jezusi nuk kishte bërë asgjë të keqe, por një qeveritar

romak dëgjonte ndërsa turma thërriste: “Kryqëzojeni atë!”

Njerëzit nuk besonin se Jezusi ishte Biri i Perëndisë,

kështu që ata donin ta vendosnin në një kryq ku do të

vdiste. Qeveritari kuptoi se do të kishte telashe nëse e

linte të lirë Jezusin, kështu ua dorëzoi ushtarëve romakë.

Ushtarët u sollën keq me Jezusin. Ata e tallnin dhe

e lëndonin. Pastaj i vunë një kurorë me gjemba në kokë

dhe e çuan në një kodër afër qytetit. E vendosën në një

kryq të bërë prej dy copash druri.

320

Jezusi i la ushtarët të bënin këto gjëra. Ai e dinte se

ishte plani i Perëndisë për të që të vdiste në kryq. Ai do

të merrte fajin për të gjitha gjërat e gabuara që bëjnë

njerëzit.

Njerëzit vazhdonin ta tallnin Jezusin duke e quajtur

“Mbret i çifutëve”. Ushtarët romakë luajtën një lojë për

të parë se kush do ta merrte rrobën e Jezusit.

E ëma e Jezusit, Maria dhe disa gra të tjera qëndronin

afër kryqit. Gjoni, një nga ndihmësit e Jezusit ishte me

të. Ata ishin shumë të trishtuar të shihnin Jezusin në

kryq.

Pastaj qielli u errësua, megjithëse ishte mesi i ditës.

Jezusi u ndje krejt i vetëm dhe i thirri Perëndisë. Ai ishte

i lodhur dhe i etur.

Pasdite Jezusi thirri: “U krye!”. Pastaj vdiq.

Papritur toka filloi të tronditej dhe të gjithë patën frikë.

Ushtari romak që ishte në mbikqyrje, e kishte ruajtur

Jezusin gjithë ditën. Ai nuk e dinte se kush ishte Jezusi,

por mund të shihte gjërat e çuditshme që po ndodhnin.

Tani ushtari romak kishte një zgjedhje të rëndësishme

për të bërë. Ai mund të besonte se Jezusi ishte në të

vërtetë biri i Perëndisë dhe mund t’ua bënte të ditur

të gjithëve se çfarë besonte, ose mund të qëndronte

322

i heshtur dhe të harronte gjithçka që kishte ndodhur.

Po bëhej vonë. Ndoshta mund të përpiqej të zbulonte

gjithçka një ditë tjetër.

Çfarë bëri ushtari në mbikqyrje? Ai vështroi drejt

kryqit dhe tha: “Ky njeri, Jezusi, ishte në të vërtetë Biri

i Perëndisë!”.

Një njeri i mirë i quajtur Jozefi i Arimatesë e mori

trupin e Jezusit dhe e vendosi në një shpellë të vogël

në një kopsht. Ai rrokullisi gurin përpara hyrjes për në

këtë varr në kopsht, pastaj ushtarët erdhën për të ruajtur

varrin. Këta u dërguan nga udhëheqësit, që askush të

mos e merrte trupin e Jezusit.

Ushtari që kishte qenë në mbikqyrje në kryq duhet

të jetë ndier shumë keq për atë që kishte ndodhur.

Edhe Perëndia ishte i trishtuar për të gjitha gjërat që

kishin ndodhur, por Perëndia e dinte se Jezusi nuk do

të qëndronte në varr! Perëndia e dinte se çfarë besonte

ushtari. Ai besonte në Birin e Perëndisë. Perëndia ishte

i kënaqur që ushtari kishte thënë atë që besonte.

Kujtojmë së bashku:Pse donin njerëzit ta vendosnin Jezusin në kryq që të

vdiste?Çfarë gjërash të çuditshme ndodhën në mes të ditës?Çfarë tha ushtari që mbikqyrte Jezusin? A bëri ai një

zgjedhje të mirë, apo një zgjedhje të keqe?

Mendo për zgjedhjet e TUA.Perëndia do që të gjithë të besojnë në Birin e tij, Jezus. Si e zbulove ti se Jezusi është Biri i Perëndisë? A beson se Jezusi vdiq për ty?

Bëj aktivitetin “Zgjedhje e mirë”.Vizato një pikturë që tregon të gjithë njerëzit që ishin te kryqi. Vizato fytyra të thjeshta për të treguar se si ndiheshin. Pastaj shto veten në pikturë. Shprehe si ndihesh dhe tregoja dikujt se çfarë mund t’i kishe thënë Jezusit atë ditë.

Të zgjedhësh të besosh se Jezusi është Biri i Perëndisë është zgjedhja më e mirë

që mund të bëjmë.

Lutemi së bashku:Perëndi i dashur, faleminderit që ne mund të besojmë në Jezusin, Birin tënd! Në emrin e tij! Amen!

325

Herët në mëngjes.Mateu 28:1-10 Luka 24:9-10

ZGJEDHJA: A u tregojnё Maria dhe shoqet e saj dishepujve pёr engjёjt, apo shkojnё nё shtёpi?

Sa të trishtuar ishin dishepujt e Jezusit! Ishte herët të

dielën në mëngjes. Dukej kohë e gjatë që nga mbrëmja e

së enjtes. Atëherë kishin ngrënë darkën me Jezusin. Ata

e dinin që ishin larguar kur ai kishte më shumë nevojë

për ta. Të premten Jezusi vdiq në kryq. Tani dishepujt e

tij ishin vetëm dhe të frikësuar.

Herët në po atë të diel në mëngjes, një prej mikeshave

të Jezusit, e quajtur Maria, u zgjua. Ajo u vesh shpejt

dhe mori enën e saj me erëza. Duke ecur në majë të

gishtave, u largua nga shtëpia kur ishte akoma errësirë.

Ajo takoi disa gra të tjera dhe së bashku dolën nga qyteti

i Jeruzalemit.

Ato po ktheheshin në varrin e kopshtit për të vendosur

aroma në trupin e Jezusit.

Ndërsa iu afruan varrit, po mendonin se si do ta

rrokullisnin gurin e madh para tij, por papritur toka filloi

të tundej. Me një zhurmë të madhe u shfaq një engjëll

dhe rrokullisi gurin dhe pastaj u ul në të. Rojet ishin aq

të frikësuar, sa ranë në tokë dhe dukeshin si të vdekur.

Edhe Maria dhe mikeshat e saj ishin të frikësuara, por

engjëlli tha: “Mos kini frikë! E di që po kërkoni Jezusin.

Herën e fundit që e patë ishte i vdekur, por tani është

përsëri i gjallë, ashtu si tha se do të ishte. Ejani dhe

shikoni vetë që ai nuk është më këtu.

Atëherë vraponi shpejt dhe thuajuni dishepujve që

Jezusi është gjallë, thuajuni të shkojnë në Galile dhe ta

takojnë Jezusin atje”.

Maria dhe mikeshat e saj filluan të vraponin, por

pastaj ndaluan. A do t’i besonte njeri?

328

Tani gratë kishin një zgjedhje të rëndësishme për të

bërë. Ato mund t’u tregonin ndihmësve të Jezusit çfarë

tha engjëlli. Gratë mund të tregonin se Jezusi ishte

gjallë. Ato mund t’u thoshin burrave se mund ta takonin

atë në Galile. Gratë mund të shkonin në shtëpi me qetësi,

ndoshta dishepujt nuk do t’u besonin.

Çfarë bënë ato? Ato ndaluan për një moment, por

pikërisht atëherë Jezusi iu shfaq atyre dhe u tha: “Mos

kini frikë! Shkoni dhe thuajuni të tjerëve të më takojnë

në Galile”.

Tani gratë vrapuan aq shpejt sa mund t’u mbanin

këmbët. Ato i thanë Pjetrit dhe dishepujve të tjerë se

ishte e vërtetë! Jezusi ishte gjallë! Ata mund të shkonin

e ta takonin në Galile.

Perëndia u gëzua, sepse Biri i tij, Jezus, ishte përsëri

gjallë. Ai u gëzua me gratë që panë varrin bosh dhe

me ndihmësit e Jezusit që mësuan lajmin e gëzuar prej

grave!

Kujtojmë së bashku:Kur shkuan gratë në kopsht? Çfarë u thanë engjëjt grave?A bënë gratë një zgjedhje të mirë, apo një zgjedhje të

keqe?Çfarë u thanë gratë ndihmësve të Jezusit?

Mendo për zgjedhjet e TUA.A ke dëgjuar ndonjëherë ndonjë lajm aq të mirë, sa s’mund ta besoje se ishte i vërtetë? A ia ke treguar lajmin dikujt? Lajmi që Jezusi u kthye përsëri në jetë është lajmi më i mirë! A do të doje t’i thoshe dikujt për të?

Bëj aktivitetin “Zgjedhje e mirë”.Zgjidh të ngrihesh herët një mëngjes dhe ta lavdërosh Zotin që në agim. Nëse është ngrohtë jashtë, mund të dalësh bashkë me familjen tënde për një mëngjes lutjeje dhe këngësh.

Lajmi më i mirë që mund të tregojmë është se Jezusi është gjallë.

Lutemi së bashku:Perëndi i dashur, Jezusi është i gjallë! Urraa! Ne jemi shumë të gëzuar që kemi dëgjuar lajmin dhe duam që të gjithë ta dëgjojnë. Ne lutemi në emrin e Jezusit! Amen!

331

“Unë duhet ta shoh”.Gjoni 20:19-31

ZGJEDHJA: A u besoi Thomai miqve tё tij kur thanё se Jezusi ishte gjallё, apo donte ta shihte vetё?

A mundet Jezusi të jetë në të vërtetë përsëri i gjallë?

Jezusi donte që dishepujt e tij ta dinin se kjo ishte e

vërtetë. Kështu ai shkoi tek ata mbrëmjen e parë të së

dielës pasi u kthye në jetë.

Dishepujt ishin së bashku në një dhomë të vogël me

dyer të mbyllura. Ata kishin përsëri frikë prej drejtuesve

që kishin gozhduar Jezusin në kryq. Papritur Jezusi po

qëndronte me ta, megjithëse askush nuk e kishe hapur

derën! Ai tha: “Paqja me ju!”.

332

Sa të gëzuar ishin ndihmësit e Jezusit që e shihnin

përsëri Jezusin! Ishte e vërtetë. Po. Jezusi ishte i gjallë!

Një dishepull nuk ishte në dhomën e vogël kur erdhi

Jezusi. Ai quhej Thoma. Më vonë, dishepujt e panë

Thomanë dhe i treguan lajmin e mirë. Ata thanë: “Ne

kemi parë Jezusin!”. Ata i treguan Thomait se Jezusi

kishte qenë pikërisht atje me ata. Ata i treguan se çfarë

kishte thënë Jezusi.

Tani Thomai kishte një zgjedhje të rëndësishme për

të bërë. Ai mund t’u besonte dishepujve të tjerë dhe të

kënaqej që Jezusi ishte gjallë, ose mund të thoshte se

nuk e besonte lajmin e mirë. Për më tepër ishte e vështirë

që ai të besonte, sepse nuk e kishte parë Jezusin vetë.

Thomai veproi kështu. Ai tha: “Unë nuk do të besoj

që është e vërtetë, nëse nuk e shoh vetë Jezusin”.

Një javë më vonë dishepujt ishin përsëri në dhomën e

vogël. Këtë herë Thomai ishte atje. Dyert ishin përsëri

të mbyllura dhe përsëri Jezusi papritur po qëndronte me

ta, megjithëse askush nuk e kishte hapur derën.

Jezusi tha: “Paqja me ju!”. Ai e thirri Thomanë dhe

e ftoi që jo vetëm ta shihte, por edhe ta prekte. Atëherë

Thomai besoi se ishte e vërtetë. Jezusi ishte gjallë në

të vërtetë.

333

Perëndisë i erdhi keq që Thomai nuk kishte besuar se

Jezusi ishte gjallë derisa e pa, por Perëndia e donte atë

dhe ishte i kënaqur që ai më në fund besoi.

Kujtojmë së bashku:Kush nuk ishte me dishepujt herën e parë që erdhi

Jezusi?Pse ishte e vështirë për Thomanë të besonte se Jezusi

ishte gjallë?A bëri Thomai një zgjedhje të mirë, apo një zgjedhje të

keqe? Si e ndihmoi Jezusi Thomanë të besonte?

Mendo për zgjedhjet e TUA.Askush s’mund ta shohë Jezusin sot, kështu që çfarë mund të na ndihmojë të besojmë se ai është i gjallë? (Historitë e Biblës, lutja, besimi).

Bëj aktivitetin “Zgjedhje e mirë”.Qëndro pranë një dritareje të hapur dhe përshkruaj erën. Është një ditë me erë apo një ditë e qetë? A mund ta shohësh erën? Si e di se është atje? Shtiru sikur nuk beson se ka një gjë të tillë siç është era. Kërkoji një pjesëtari të familjes të të ndihmojë të besosh në të. Pastaj bëjeni me radhë, ndihmoni njëri-tjetrin të besoni se Jezusi është i gjallë.

Perëndia është i kënaqur kur ne besojmë se Biri i tij, Jezusi, është gjallë.

Lutemi së bashku:Zot i dashur, ne jemi të kënaqur që fjala jote na tregon se Jezusi është i gjallë. Faleminderit që na ndihmon të besojmë! Në emrin e Jezusit! Amen!

335

“Ushqe delet e mia!”Gjoni 21:1-17

ZGJEDHJA: A i thotё Pjetri Jezusit se e do atё, apo nuk thotё asgjё?

Pasi Jezusi u kthye përsëri në jetë, dishepujt e tij nuk

ishin të sigurtë se çfarë të bënin. Një ditë Pjetri u tha

disa prej dishepujve të tjerë: “Do të shkoj të peshkoj”. Të

tjerët thanë se do të shkonin me të. Ata do të ktheheshin

në punën e tyre të vjetër si peshkatarë. Kështu, nxorën

barkat dhe rrjetat e tyre të vjetra. Pastaj hynë në ujë.

Shumë shpejt ishin duke peshkuar siç kishin bërë

gjithmonë.

Koha më e mirë për peshkim ishte natën, por atë natë

dishepujt nuk kapën as edhe një peshk.

336

Të nesërmen, herët në mëngjes ata panë dikë në breg.

Menduan se ishte një i huaj. Burri u tha: “Nuk keni

kapur akoma asnjë peshk?”.

Peshkatarët thanë: “Jo! Asnjë”.

Burri në plazh thirri: “Hidhini rrjetat përsëri në ujë.

Hidhini në ujë në anën e djathtë të barkës suaj. Atëherë

do të zini peshk”.

Dishepujt vepruan kështu dhe rrjeta u mbush aq plot

me peshk, sa s’mund ta ngrinin. Atëherë Gjoni i tha

Pjetrit: “Është Jezusi!”.

Pjetri ngriti sytë. Ishte vërtet Jezusi! Pjetri ishte aq i

gëzuar, sa kërceu jashtë barkës dhe notoi deri në breg.

Dishepujt e tjerë erdhën pas tij me barkë.

337

Jezusi e pa Pjetrin që po notonte në drejtim të tij dhe

kujtoi natën kur Pjetri tha tri herë se nuk e njihte. Tani

Jezusi donte ta linte Pjetrin që t’i thoshte tri herë se e

donte.

Kështu, pasi Pjetri dhe të tjerët hëngrën mëngjes në

plazh, Jezusi i bëri një pyetje dhe e përsëriti tri herë.

“Pjetër, a më do ti mua?”.

Tani Pjetri kishte një zgjedhje të rëndësishme për të

bërë. Ai mund t’i thoshte Jezusit se e donte. Ai mund ta

thoshte këtë para miqve të tij, ose mund të mos thoshte

asgjë. Ndoshta Jezusi nuk do ta besonte gjithsesi. A e

338

kishte falur në të vërtetë Jezusi Pjetrin se kishte gënjyer

kur kishte thënë se nuk e njihte? Pjetri u përgjigj kështu.

Ai tha: “Po, Zot, ti e di që unë të dua”.

Jezusi tha: “Ushqe delet e mia!”. Delet, për të cilat

po fliste Jezusi ishin në të vërtetë njerëzit. Jezusi po

thoshte se ai donte që Pjetri të vazhdonte t’u tregonte të

tjerëve për dashurinë e Zotit. Jezusi e pyeti për herë të

dytë: “Pjetër, a më do ti mua?”. Pjetri u përgjigj përsëri:

“Zot, ti e di që unë të dua”. Jezusi i tha përsëri: “Ushqe

delet e mia!”. Jezusi e pyeti për herë të tretë: “A më do

me të vërtetë?” Pjetri tha: “Zot, ti di gjithçka. Ti e di

se unë të dua”.

Dhe për herë të tretë Jezusi u përgjigj: “Kulloti delet

e mia!”. Çfarë dite e gëzuar ishte për Pjetrin në plazh!

Ai e dinte se edhe Jezusi e donte. Jezusi donte madje

që ai të vazhdonte të ishte ndihmësi i tij.

Kujtojmë së bashku:Si i ndihmoi Jezusi dishepujt me peshkimin?Kush notoi për në breg? Për çfarë e pyeti Jezusi Pjetrin?Cila ishte përgjigjja e Pjetrit? A bëri Pjetri një zgjedhje të

mirë, apo një zgjedhje të keqe?

Mendo për zgjedhjet e TUA.A të ka falur ndonjëherë dikush për diçka që bëre për të cilën më pas je ndier shumë keq? Si u ndjeve kur e kuptove që ky person të donte akoma? Kur ti bën gjëra të gabuara, a vazhdon të të dojë Jezusi? A i thua ti se e do?

Bëj aktivitetin “Zgjedhje e mirë”.Tregoji Jezusit se e do, duke i kënduar një këngë. Ndoshta mund të duash të krijosh një këngë të re. Për shembull, mund të këndosh: “Jezus, të dua! Ti e di që unë të dua me të vërtetë”. Nëse do, këndoje bashkë me korin “Jezusi më do mua”.

Nëse e duam Jezusin, duhet t’ia themi!

Lutemi së bashku:Faleminderit Jezus për dashurinë tënde! Ti di gjithçka për mua ashtu si dije gjithçka për Pjetrin dhe ti më do mua, po ashtu si doje Pjetrin. Edhe unë të dua! Amen!

341

Të gjithë mund ta kuptojnë!Mateu 28:16-20, Veprat 1-2

ZGJEDHJA: A ёshtё bёrё Pjetri mjaft i guximshёm pёr t’i predikuar pёr Jezusin njё turme tё madhe, apo pret qё dikush tjetёr ta bёjё kёtё?

Ishte koha që Jezusi të kthehej përsëri te Perëndia në

qiell. Përpara se Jezusi të largohej, ai premtoi se do

të ishte përsëri me ndjekësit e tij përgjithmonë. Pastaj

Jezusi tha: “Prisni këtu, dhe Perëndia do t’ju dërgojë

Frymën e Shenjtë. Ai do t’ju bëjë të guximshëm dhe do

t’ju ndihmojë t’u tregoni njerëzve kudo për mua”.

Jezusi shkoi lart në re dhe dishepujt s’mund ta shihnin

më. Pastaj ata pritën Frymën e Shenjtë në qytetin e

342

Jeruzalemit. Njerëzit që e donin Jezusin takoheshin së

bashku dhe luteshin.

Më në fund, një mëngjes ata dëgjuan zhurmën e një

ere të fortë që po vinte rreth tyre. Diçka që dukej si

zjarr erdhi mbi secilin prej tyre, por nuk i dogji… Kur

ata filluan të flisnin, mund të flisnin të gjithë gjuhë të

ndryshme! Shumë njerëz nga vende të ndryshme ishin në

qytet atë ditë. Të gjithë ata mund t’i kuptonin ndihmësit

e Jezusit.

Pjetri vështroi turmën e madhe të njerëzve. Çfarë

kohe e mrekullueshme për t’ua bërë të njohur njerëzve

Jezusin!

Tani Pjetri kishte një zgjedhje të rëndësishme. Ai

mund të bëhej i guximshëm dhe t’u predikonte të gjithë

këtyre njerëzve. Jezusi i kishte thënë Pjetrit t’u tregonte

njerëzve për të, ndaj Pjetri e dinte se do të ishte gjëja

e duhur për t’u bërë. Ose ai mund të shtirej sikur nuk

dinte asgjë për Jezusin, siç kishte bërë më parë. Ai mund

të priste që dikush tjetër të predikonte.

Çfarë bëri Pjetri? Ai i foli turmës me zë të lartë dhe

nuk kishte frikë. Fryma e Shenjtë e Perëndisë e bëri të

guximshëm dhe i dha fjalët e duhura.

Pjetri u tregoi njerëzve gjithçka për jetën e Jezusit,

se si vdiq dhe u rikthye në jetë. Pjetri tha: “Kërkoni falje

343

për të gjitha gjërat e gabuara që bëni. Jezusi do t’jua

falë mëkatet”. Rreth tre mijë veta e besuan atë që Pjetri

tregoi për Jezusin!

Perëndia ishte i gëzuar që Pjetri ishte i guximshëm.

Zoti ishte i kënaqur që Pjetri predikoi për Jezusin.

Kujtojmë së bashku:Përpara se Jezusi të shkonte në qiell, çfarë u tha

dishepujve për të bërë?Pasi erdhi Fryma e Shenjtë, çfarë bëri Pjetri? A bëri Pjetri

një zgjedhje të mirë, apo një zgjedhje të keqe?

Mendo për zgjedhjet e TUA.A mund të përmendësh disa persona që të mësojnë rreth Jezusit? Cilët janë disa persona që mund t’i mësosh ti vetë për Jezusin? Kush do të t’i japë fjalët për të folur?

Bëj aktivitetin “Zgjedhje e mirë”.Bëj një pikturë të bukur për dikë duke shtypur këto fjalë me shkronja të mëdha: JEZUSI TË DO! Dëshiron ta bësh çdo shkronjë me ngjyra të ndryshme? Ndoshta mund t’i shkruash këto fjalë edhe në një gjuhë tjetër. Jepja pikturën dikujt që e kupton atë gjuhë.

Ne duhet t’u tregojmë të tjerëve që Jezusi i do ata.

Lutemi së bashku:Zot i dashur, ne lutemi për fjalët e duhura që t’u tregojmë të tjerëve për dashurinë e Jezusit. Në emrin e Jezusit! Amen!

345

Në rrugë.Veprat 9:1-22

ZGJEDHJA: A ndalon Pali sё bёri gabim, apo vazhdon tё gabojё?

Pali ishte një drejtues që njihte ligjet e Perëndisë, por ai

nuk e njihte Jezusin. Pali kishte dëgjuar për Jezusin, por

nuk besonte që Ai ishte biri i Perëndisë, ndaj mendonte

se ishte e gabuar ta doje atë.

Puna që bënte Pali ishte të gjente njerëz që e donin

Jezusin dhe t’i fuste në burg. Ai besonte se ishte gjë e

drejtë për t’u bërë.

Një ditë Pali ishte në rrugën e tij për në Damask,

po shkonte atje për të gjetur më tepër njerëz që e

donin Jezusin për t’i futur në burg. Papritur një dritë e

346

ndritshme shkëlqeu në qiell. Pali ra përtokë, pastaj dëgjoi

një zë t’i thoshte: “Pal, pse po më lëndon?”. Pali pyeti:

“Kush je ti?”.

“Unë jam Jezusi. Unë jam ai që po vret”. Jezusi kishte

shkuar në qiell dhe ishte në të vërtetë Biri i Perëndisë.

Ai donte që Pali ta dinte këtë. Kur Pali lëndonte njerëzit

që Jezusi i donte, ai po lëndonte edhe Jezusin. Kjo ishte

diçka që Jezusi donte që Pali ta dinte.

Kur Pali u përpoq të ngrihej, kuptoi se nuk mund të

shihte. Kështu, burrat që ishin me të e morën prej dore

dhe e çuan në Damask.

Për tri ditë Pali qëndroi në një shtëpi në rrugën që

quhet Rruga e Drejtë. Ai s’mund të shihte asgjë, por

mund të lutej, dhe kështu bëri!

Pastaj një njeri që e donte Jezusin erdhi në shtëpinë

ku ishte Pali dhe i tha: “Jezusi më ka dërguar të të

348

ndihmoj të shohësh përsëri”. Pastaj burri vendosi duart

e tij mbi Palin dhe ai nisi të shihte menjëherë.

Tani Pali kishte një zgjedhje të rëndësishme për të

bërë; ai mund të besonte se Jezusi ishte Biri i Perëndisë

dhe se ishte e gabuar t’i fusje miqtë e Jezusit në burg,

ose mund të vazhdonte të besonte se Jezusi nuk ishte

Biri i Perëndisë dhe mund të vazhdonte të fuste në burg

miqtë e Jezusit.

Por çfarë bëri Pali? Ai vendosi të bëhej një prej

ndihmësve të Jezusit, bisedoi për disa ditë me miqtë e

tij në Damask dhe filloi të predikonte se Jezusi është

Biri i Perëndisë.

Njerëzit ishin shumë të habitur të shihnin se Pali

kishte ndryshuar. Pali nuk i fuste më në burg miqtë e

Jezusit. Ai po u mësonte njerëzve të besonin te Jezusi

dhe ta donin atë! Perëndia ishte i kënaqur që Pali kishte

ndaluar së bëri gjëra të gabuara dhe Pali ishte më në

fund i kënaqur që e dinte se kush ishte Jezusi.

Kujtojmë së bashku:Çfarë u bënte Pali njerëzve që e donin Jezusin? Zëri i kujt ishte në dritën e ndritshme? Çfarë u ndodhi syve të Palit? A bëri Pali një zgjedhje të mirë, apo një zgjedhje të keqe? Si e kaloi ai pjesën tjetër të jetës?

Mendo për zgjedhjet e TUA.A ke ndryshuar ndonjëherë mendje për dikë? Çfarë të ndihmoi të ndryshoje mendim? A e njohe personin më mirë? Si mund ta njohësh më mirë Jezusin?

Bëj aktivitetin “Zgjedhje e mirë”.Mbuloji sytë dhe shtiru sikur je Pali. Dikush mund të të çojë në një vend ku mund të ulesh për pak. Pastaj kërkoji Jezusit të të ndihmojë të “shikosh” disa prej gjërave të gabuara që ke bërë.Kërkoji të të ndihmojë të ndalosh së bëri këto gjëra.

Ne tregojmë që e duam Jezusin kur ndalojmë së bëri gjëra të gabuara.

Lutemi së bashku:Zot i dashur, faleminderit që na ndihmon të njohim të drejtën nga e gabuara! Na mëso të bëjmë atë që është e duhur! Në emrin e Jezusit! Amen!

351

Një mirëpritje e ngrohtë.Veprat 16:6-15

ZGJEDHJA: A i ndihmon Lidia punёtorёt e Zotit, apo ёshtё shumё e zёnё?

Pasi Pali mësoi se kush ishte Jezusi, udhëtoi në mbarë

botën. Ai donte që të gjithë të dinin për të.

Një natë Pali pa një ëndërr të veçantë, një burrë që

jetonte në Greqi, i cili i kërkonte Palit të vinte dhe të

ndihmonte njerëzit atje. Kështu të nesërmen, Pali hipi

në barkë dhe u largua për në Greqi. Miqtë e tij, Sila,

Timoteu dhe Luka shkuan me të. Ata lundruan gjatë

gjithë ditës, pastaj shkuan në një qytet të madh.

Një ditë ecën përgjatë një lumi afër qytetit. Ata po

shpresonin të gjenin dikë pranë lumit. Ishte dita e veçantë

352

e Zotit dhe ata donin të luteshin me njerëzit e Perëndisë.

Disa gra ishin ulur afër lumit, ndaj Pali dhe miqtë e

tij u ulën me to. Ai u tregoi atyre për Jezusin, u tha se

Biri i Perëndisë, Jezusi, i donte shumë.

Njëra prej grave quhej Lidia. Ajo kishte biznesin e

saj, u shiste veshje të purpurta njerëzve. Lidia e njihte

Perëndinë dhe i lutej atij, por nuk e njihte Jezusin. Ndërsa

Pali fliste, Perëndia e ndihmoi atë t’i besonte fjalët e tij.

Ajo tashmë e kuptoi se Jezusi ishte Biri i Perëndisë.

Lidia kërkoi që të pagëzohej. Kjo do t’u tregonte të

gjithëve që ajo i besonte Jezusit. Shumë shpejt, të gjithë

në shtëpinë e Lidias u pagëzuan!

Tani Lidia kishte një zgjedhje të rëndësishme për

të bërë. Ajo mund t’i lejonte punëtorët e Perëndisë të

qëndronin në shtëpinë e saj dhe të dëgjonte më tepër për

Jezusin dhe për dashurinë e tij për të. Edhe njerëzit në

qytet mund të dëgjonin më tepër për Jezusin. Ose ajo

mund t’u thoshte mirupafshim Palit dhe miqve të tij,

duke u bërë të ditur se sa e zënë ishte me biznesin e saj,

Por, çfarë bëri Lidia? Ajo e ftoi Palin të qëndronte në

shtëpinë e saj. Shumë njerëz të tjerë mësuan për Jezusin

për shkak të Lidias.

353

Zoti ishte i kënaqur që Lidia i mirëpriti ndihmësit e tij.

Duke bërë kështu, edhe Lidia u bë ndihmëse e Perëndisë.

Kjo e bëri atë të ndihej shumë mirë.

Kujtojmë së bashku:Pse ecën Pali dhe miqtë e tij përgjatë lumit?Cilët ishin njerëzit që gjetën pranë lumit? Çfarë mësoi

Lidia prej Palit? Si u bë ajo ndihmëse e Perëndisë? A bëri Lidia një zgjedhje të mirë, apo një zgjedhje të keqe?

Mendo për zgjedhjet e TUA.Ndonjëherë fëmijët, si edhe të rriturit, bëhen shumë të zënë për të bërë atë që Perëndia do që ata të bëjnë. Cilat janë disa prej gjërave me të cilat je i zënë?

Bëj aktivitetin “Zgjedhje e mirë”.Bëj një tabelë me piktura ose me fjalë. Vendos gjërat për të cilat do të gjesh kohë çdo ditë. Trego gjithashtu se çfarë do të përpiqesh të bësh kur të keni kohë të lirë.

Është gjithnjë e drejtë të gjesh kohë për të qenë ndihmësi i Jezusit.

Lutemi së bashku:Zot i dashur, na ndihmo të mos jemi asnjëherë shumë të zënë për të të ndihmuar ty! Ne të duam ty. Në emrin e Jezusit! Amen!

355

Kënga në burg.Veprat 16:16-36

ZGJEDHJA: A i beson Pali Perёndisё kur ёshtё e vёshtirё pёr ta bёrё kёtё, apo vetёm kur ёshtё e lehtё?

Shumë njerëz i pëlqenin gjërat që thoshte Pali dhe ata

mësuan t’i besonin Jezusit, por disa të tjerë s’mund

ta kuptonin dashurinë e Tij. Ata donin që të ishin të

fuqishëm dhe të pasur. Bisedat e Palit për Jezusin i

mërzisnin ata.

Një ditë, disa burra e kapën Palin dhe mikun e tij,

Silën dhe i futën në burg. Pse? Që Pali dhe Sila të mos

mësonin të tjerët për Jezusin.

Burgu nuk ishte një vend argëtues për Palin dhe Silën.

Rojtari i burgut u sigurua që ata të mos të dilnin.

356

Kangjellat në dyer dhe dritare s’i lejonin të largoheshin,

dërrasat me vrima në to u mbanin këmbët që të mos

lëviznin. Ata duhej vetëm të uleshin në dyshemenë e

papastër të dhomës së errët të burgut.

Tani Pali dhe Sila kishin një zgjedhje të rëndësishme

për të bërë. Ata mund të ishin të gëzuar, sepse Perëndia

ishte me ta në burg, mund të besonin se Ai do të kujdesej

për ta, ose mund të ishin të trishtuar dhe të qanin. Ata

mund të përpiqeshin vetë për të gjetur një mënyrë për të

dalë prej andej, por kështu mund të lëndoheshin.

Çfarë bënë Pali dhe Sila? Ata i besuan Perëndisë dhe

nuk u trishtuan aspak. Në mes të natës biseduan me Të

dhe i kënduan këngë! Të gjithë ata që ndodheshin në burg

i dëgjonin dhe mësuan shumë për dashurinë e Perëndisë.

Pastaj toka filloi të tronditej aq shumë, sa dyert

e burgut u hapën dhe të gjithë të burgosurve u ranë

prangat! Rojtari i burgut pati frikë, por Pali thirri: “S’ka

problem. Ne jemi të gjithë këtu”.

Pastaj ky roja i burgut donte të mësonte se si të

shpëtohej prej mëkateve të tij. Ai e dinte që Pali dhe

Sila kishin qenë duke u lutur dhe duke i kënduar lavde

Perëndisë.

358

Ai e dinte që ata mund t’i mësonin shumë gjëra rreth

Perëndisë. Ndaj ata i thanë: “Besoji Jezusit dhe do të

shpëtohesh”.

Roja i burgut besoi! Pastaj ai i kërkoi Palit dhe Silës

të shkonin në shtëpi me të. Atje, ata i treguan familjes

së tij për Jezusin dhe të gjithë besuan në të.

Burri i dha Palit dhe Silës ushqim për të ngrënë. Të

nesërmen në mëngjes ai u tha atyre: “Jeni të lirë të

largoheni tani”.

Perëndia ishte i kënaqur që Pali dhe Sila i kishin

besuar atij. Pali dhe Sila ishin të kënaqur që ata i kishin

qëndruar besnik Jezusit ndërsa ishin në burg. Ata

kishin mësuar se mund të ishin të gëzuar, madje edhe

në kohët më të vështira. Ajo ishte kthyer në një natë të

mrekullueshme!

Kujtojmë së bashku:Pse u futën në burg Pali dhe Sila?A ishin të gëzuar, apo të trishtuar në burg?A bënë Pali dhe Sila një zgjedhje të mirë, apo një

zgjedhje të keqe? Si e ndihmuan ata rojen e burgut?

Mendo për zgjedhjet e TUA.A të ka ndodhur ndonjëherë kur dukej se gjërat nuk po shkonin mirë për ty? Pse lutja, kënga dhe besimi te Perëndia i bën kohët e vështira më të lehta? Çfarë mund të vendosësh të bësh herën tjetër kur të jesh i mërzitur për diçka?

Bëj aktivitetin “Zgjedhje e mirë”.Planifiko se çfarë mund të bësh herën tjetër që familja jote ngec në trafik, apo diku tjetër për shkak të stuhisë. Mund të këndosh këngë, apo të kujtosh vargje nga Bibla e t’i thuash me zë të lartë.

Ne duhet të zgjedhim t’i besojmë Perëndisë kur kemi kohë të vështira.

Lutemi së bashku:Perëndi i dashur, faleminderit që je me ne në kohë të vështira! Na ndihmo të vazhdojmë të të besojmë ty gjithmonë. Në emrin e Jezusit! Amen!

361

Të mësosh gjithçka për Jezusin.Veprat 18

ZGJEDHJA: A i dёgjon Apoli mёsuesit e tij, apo mendon se nuk ka nevojё tё mёsojё rreth Jezusit?

Pasi Pali doli nga burgu, filloi të udhëtonte përsëri. Ai

shkoi nga qyteti në qytet duke u treguar njerëzve për

Jezusin.

Një ditë erdhi në një qytet ku zuri disa miq të rinj,

një burrë e një grua të quajtur Akuila dhe Prishila. Pali

jetonte dhe punonte me ta. Të tre bënin çadra.

Çdo javë në ditën e veçantë të Perëndisë, Pali shkonte

në sinagogë, një vend ku njerëzit shkonin për të adhuruar

Perëndinë. Ata që shkonin atje e donin Perëndinë, por

nuk e njihnin Birin e tij, Jezusin. Disa prej njerëzve nuk

u besuan atyre që Pali u thoshte për Jezusin, por disa të

tjerë i besuan dhe mësuan ta donin Jezusin.

Pastaj Pali shkoi në një shtëpi tjetër dhe qëndroi atje

për tre vjet. E kaloi të gjithë kohën duke u mësuar

njerëzve për Jezusin.

Më në fund erdhi koha që Pali të hipte në barkë.

Perëndia donte që ai të shkonte në një qytet tjetër që t’u

mësonte njerëzve të tjerë për Jezusin.

Pali mori miqtë e tij, Akuilën dhe Prishilën, me vete.

Kur ata mbërritën në një qytet tjetër, Pali qëndroi për pak

kohë aty, por pastaj vazhdoi të udhëtonte për në qytete

të tjera. Këtë herë Akuila dhe Prishila nuk shkuan me të.

Në ditën e veçantë të Perëndisё Akuila dhe gruaja e tij,

Prishila, shkuan në një sinagogë, në qytetin ku po jetonin

tani. Në këtë vend të veçantë për të adhuruar Perëndinë,

ata dëgjuan një burrë të predikonte. Ai quhej Apol dhe

364

ishte mësues i mirë, por miqtë e Palit e kuptuan se ai

nuk e njihte Jezusin.

Kur Apoli përfundoi së predikuari, Akuila dhe Prishila

i kërkuan të bisedonin me të. Ata filluan t’i tregonin

gjithçka që kishin mësuar nga Pali për Jezusin.

Tani Apoli kishte një zgjedhje të rëndësishme për të

bërë. Ai mund të dëgjonte këtë burrë dhe këtë grua,

mund t’i linte t’i mësonin për Jezusin. Pastaj edhe ai

mund të fillonte t’u mësonte njerëzve për Jezusin. Ai

dëgjoi gjithçka që i thanë Akuila dhe Prishila. Apoli mësoi

gjithçka për Jezusin, pastaj udhëtoi për në një qytet tjetër

dhe u foli njerëzve të tjerë për të. Ai i ndihmoi njerëzit

të kuptonin se kush ishte Jezusi duke u thënë: “Ju po

prisni që Perëndia t’ju dërgojë dikë. Perëndia ka dërguar

tashmë Jezusin! Ai është Biri i Perëndisë. Jezusi është

ai që po kërkoni”. Shumë njerëz mësuan për Jezusin për

shkak të Apolit.

Perëndia ishte i kënaqur që Apoli e dëgjoi Akuilën

dhe Prishilën. Ata ishin mësues të mirë dhe Apoli ishte

dëgjues i mirë. Ai mësoi gjithçka për Birin e Perëndisë,

Jezusin. Pastaj, edhe ai u bë një mësues i mirë!

Kujtojmë së bashku:Çfarë bënë Pali dhe dy miqtë e tij të rinj? Kush shkoi

me Palin kur ai lundroi për në një qytet tjetër? Për kë donin t’i tregonin Apoli, Akuila dhe Prishila?

A bëri Apoli një zgjedhje të mirë, apo një zgjedhje të keqe? Pastaj për kë u tregoi Apoli njerëzve të tjerë?

Mendo për zgjedhjet e TUA.Çfarë ke mësuar tashmë për Jezusin? A do të vazhdosh të mësosh më tepër për të? Mbaj mend se Apoli ishte i rritur, por ai kishte ende nevojë të mësonte për Jezusin!

Bëj aktivitetin “Zgjedhje e mirë”.Zgjidh një histori të preferuar për Jezusin. Përpiqu të mësosh diçka prej saj. Pastaj praktikoje duke ua treguar kukullave të tua ose kafshëve pellush. Kur ta mësosh mirë historinë, tregoja një personi tjetër.

Të duash të mësosh më tepër për Jezusin është një zgjedhje shumë e mirë për t’u bërë!

Lutemi së bashku:Zot i dashur, faleminderit për historitë e Biblës që na mësojnë për Jezusin! Faleminderit për mësuesit që na ndihmojnë të mësojmë çfarë thotë Bibla! Në emrin e Jezusit! Amen!

367

DHIATA E VJETËR

Aaroni 113

Abrahami 29, 35

Adami dhe Eva 11

Ana 131

Babeli: njerëzit

që ndërtuan kullën 23

Danieli 169

Davidi 137, 147

Esau 43, 53

E veja me Elinë 155

Faraoni 93

Jakobi 49

Jona 177

Jonatani 143

Jozefi 67, 73

Jozueu 119

Josia 165

Miriami 81

Moisiu 87, 109

Naamani: shërbëtorja e

gruas së tij 159

Njerëzit e Perëndisë 97, 101

Noeu 17

Ruthi 125

Sara 39

Solomoni 151

Vëllezërit e Jozefit 59

DHIATA E RE

Apoli 361Barinjtë 195 Bariu me qengjin e humbur 255 Bartimeu 267Dijetarët 203 Dishepujt 231, 237, 289, 307Djali plangprishës 249Gruaja e varfër me dy monedha 295

Gruaja me parfumin 283Gruaja te pusi 215Jezusi 227, 301Jozefi 189Lebrozi që u shërua 261Lidia 351Maria Magdalena 319Maria, motra e Martës 273Maria, nëna e Jezusit 183Njerëzit e Perëndisë 97, 101Oficeri romak 221Pali 345, 355Pjetri 313, 335, 341Pjetri, Andrea, Jakobi dhe Gjoni 209

Samaritani 243Thomai 331Ushtari romak te kryqi 319Zakeu 277

Treguesi për disa prej njerëzve që bënë zgjedhje

Xhosh dhe Doti Mekdauell paraqesin fushatën “E drejta

nga e gabuara” në nivelin e një fëmije në Biblën e Zgjedhjeve

të Drejta.

Xhosh Mekdauell, i mirënjohur për fushatat “Pse të

presim?” dhe “E drejta nga e gabuara”, është një nga folësit

më oratorë dhe të njohur. Ai u ka folur më tepër se shtatë

milionë të rinjve në të paktën tetëdhjetë e katër shtete në

më tepër se shtatëqind universitete dhe kolegje. Ai është,

gjithashtu, autori i mbi pesëdhjetë librave dhe është shfaqur

në një sërë filmash, videosh dhe rubrikash televizive. Përveç

kësaj, ai ka programet e tij të përjavshme radiofonike dhe

televizive.

Xhosh dhe Doti, të martuar prej njëzet e katër vjetësh,

janë prindërit e katër fëmijëve. Ky libër tregimesh nga Bibla,

që i sjell të dy si bashkautorë, ndihmon për të përmbushur

sfidën për t’ia kaluar vlerat biblike brezit tjetër.