Predetermined Time System Part1

1

การศกึษาเวลาแบบพรดีเีทอร์มนิ

1. ประโยชน์ของการศกึาเวลาแบบพรดีเีทอร์มนิ (PTS)

2

� Predetermined Time System คอื ระบบของการหาเวลาของการทาํงานจากตารางเวลาของ “Fundamental Motions”

� PTS สามารถหาเวลามาตรฐานของงานใดๆ โดยไม่จาํเป็นต้องอาศยัการจับเวลาโดยตรง

� PTS ไม่ต้องอาศยัการประเมนิอตัราเรว็การทาํงานของพนักงาน� PTS คอื ระบบเวลาประเมนิล่วงหน้า เป็นชุดข้อมูลที+รวบรวมมาจากเวลามาตรฐาน

ของงานย่อยพื,นฐาน เพื+อเป็นตวัแทนของการปฏบิตังิานมาตรฐาน� PTS ใช้กฎเกณฑท์ี+สร้างขึ,นเพื+อการคาํนวณและการวเิคราะห์เวลามาตรฐาน� PTS มอียู่ 2 วธิ ีคอื

� Methods-Time Measurement (MTM)� Master Standard Data (MSD)

ประโยชน์ของการใช ้Predetermined time system

3

� ในการประเมนิผลของการเคลื+อนไหว โดยใช้เพื+อ� ปรับปรงุวิธกีารทาํงานที+มีอยู่ให้ดขีึ,น

� ประเมินผลของวิธกีารทาํงานที+ทาํเสนอไว้ล่วงหน้า

� ประเมินผลของการออกแบบของเครื+องมือเครื+องใช้ในการทาํงานต่างๆ

� ช่วยในการออกแบบและปรับปรงุผลิตภัณฑ์

� ใช้ฝึกผู้ทาํการศึกษาเวลาให้คุ้นเคยกบัระบบของการศึกษาเวลา

ประโยชน์ของการใช ้Predetermined time system

4

� ในการศกึษาเวลา เพื+อ� หาเวลามาตรฐานโดยใช้ PTS

� รวมเอาข้อมูลมาตรฐานและสตูรสาํหรับกลุ่มงานต่างๆ เพื+อความรวดเรว็ในการหาเวลามาตรฐาน

� ตรวจสอบเวลาที+หาได้จากการจับเวลาด้วยนาฬิกาจับเวลา

� ประเมินต้นทุนค่าจ้างแรงงาน

� วางสายผลิตและสมดุลสายการผลิต

2. Methods – Time Measurement (MTM)

5

� ระบบ MTM ถูกพัฒนาครั,งแรกในปี 1948 โดย H.B. Maynard, J. L. Schwa และ G. J. Stegemerten ในสหรัฐอเมริกา

� ปัจจุบนัมรีะบบ MTM ในรหัสต่างๆ เพื+อใช้งานแต่ละประเภท ได้แก่1. MTM – 1 เป็นระบบที+คิดขึ,นครั,งแรก และเป็นพื,นฐานสาํหรับระบบ MTM อื+น

ระบบนี, เหมาะสาํหรับการวเิคราะห์งานที+มปีริมาณการผลิตสงู

2. MTM – 2 เป็น generation ที+สองที+พัฒนา โดยปรับปรงุให้ง่ายขึ,น

3. MTM – UAS นับเป็น generation ที+สองที+พัฒนา โดยผ่านการวิเคราะห์เชิงสถติิ วิธนีี, เหมาะกบังานในลักษณะที+ผลิตเป็น Batch

4. MTM – MEK นับเป็น generation ที+สามที+พัฒนามาจาก MTM-1 เหมาะสมกบัการใช้งานในลักษณะที+ผลิตน้อยชิ,น มีรอบเวลายาว หรืองานที+ไม่เกดิบ่อย

2. Methods – Time Measurement (MTM) ต่อ

6

5. MTM – B นับเป็น generation ที+สามจาก MTM – UAS เพื+อใช้เครื+องมือที+ต้องเน้นความเรว็ ไม่เหมาะจะใช้ในการวิเคราะห์การทาํงานของมือ

6. MTM – HC สาํหรับใช้ในงานโรงพยาบาล

7. MTM –V สาํหรับใช้ในงานที+มีรอบเวลายาว และทาํร่วมกบัเครื+องจักร

8. MTM – C สาํหรับใช้ในงานธรุการ

9. MTM – M สาํหรับใช้ในงานประกอบเลก็ๆ เช่น การพันลวด งานเชื+อม หรืองานที+ทาํภายใต้กล้องจุลทรรศน์

10. MOST (Maynard Operation Sequence Technique) เหมาะสาํหรับการวิเคราะห์งานซึ+งมีเวลาเฉลี+ยระหว่าง 1-5 นาที

MTM (Methods – Time Measurement)

7

� MTM เป็นวิธกีารในการวิเคราะห์การทาํงานต่างๆ ที+ใช้มือ ออกเป็นการเคลื+อนพื,นฐานที+ต้องใช้ในการทาํงานนั,น และกาํหนดค่าเวลามาตรฐานที+คิดไว้ล่วงหน้า

� แบ่งชนิดของการเคลื+อนไหวออกเป็นการเคลื+อนพื,นฐาน (Basic Element) คือ� Reach� Move� Grasp� Turn� Position� Disengage� Release

� โดยทาํการศึกษาแต่ละงานย่อย (Element) อย่างละเอยีดและหาตัวแปร (Variables) ซึ+งจะมีผลต่อเวลาของงานย่อย (Element) นั,นๆ

ตวัอย่างในการสร้างตาราง

8

� Reach (เอื,อม) คอื การเอื,อมหรือเคลื+อนมอืเปล่า ในการวเิคราะห์ มตีวัแปรต่างๆ ดงันี,� ระยะที+มือเคลื+อนไป (Distance moved)

� ชนิดของการเอื,อม (Motion class employed)

� มือที+ใช้ (Hand used-left, right of both)

� การเปลี+ยนทศิทางของมือ รวมทั,งการจัดเตรียม (Change direction and/or pre-position included)

� ระยะเวลาที+ใช้ (Elapse time)

� การประเมินอตัราความเรว็ (Skill and effort rating)

� คาํบรรยายการเคลื+อนไหว (Description of motion)

ตารางที# 18.1

9

หน่วยของเวลา (Time Unit)

10

� วดัเป็น 1/16 วนิาท ีหรือ = 0.000017 ชั+วโมง ตามช่วงห่างระหว่างเฟรมหรือภาพจาก ฟิล์มภาพยนตร์

� เพื+อความสะดวกปัดเป็นเลข = 0.00001 ชั+วโมง และเรียนหน่วยของเวลานี, ว่า 1 TMU (Time-Measurement Unit)

1 TMU = 0.00001 ชั+วโมง

= 0.0006 นาที

= 0.036 วินาที

รายละเอยีดของตาราง

2.1 Reach (เอ ื*อม)

11

� คอื งานย่อยพื,นฐาน ในการเคลื+อนมอืหรือนิ, วมอืไปยังที+ใดที+หนึ+ง (Therblig: TE) ซึ+งเวลาในการเอื,อมขึ,นกบัประเภทของการเอื,อมมอื, ระยะทาง และเงื+อนไขในการเอื,อม

� ลักษณะของการเคลื+อนที+ต่อเนื+องอธบิายได้ดงัรปูที+ 18.1

ประเภทของการเอื*อมมอื แบ่งเป็น 5 กลุม่

12

� Case A เอื,อมมอืไปยังวตัถุในตาํแหน่งแน่นอนหรืออยู่ในอกีมอืหนึ+ง หรือที+อกีมอืสมัผสัอยู่

� Case B เอื,อมมอืไปยังวตัถุเดี+ยวๆ ในตาํแหน่งที+แปรเปลี+ยนเลก็น้อยในแต่ละรอย

� Case C เอื,อมมอืไปยังวตัถุที+ปนอยู่กบัวตัถุอื+นๆ ทาํให้ต้องค้นหาและเลือก

� Case D เอื,อมมอืไปยังวตัถุชิ,นเลก็มากหรือ ในกรณทีี+ต้องมคีวามแม่นยาํในการจับ

� Case E เอื,อมมอืไปยังตาํแหน่งที+ไม่แน่นอนเพื+อการทรงตวั หรือเพื+อเริ+มการเคลื+อนไหวต่อไป หรือเพื+อเอามอืออกให้พ้นทาง

ระยะทางในการเอื*อม

13

� ให้วดัระยะทางจริง ตั,งแต่จุดเริ+มต้น ซึ+งกค็อืระยะทางที+มอืเคลื+อนจริง ไม่ใช่ระยะเส้นตรงระหวางจุดที+มอืเคลื+อน

� ถ้ามกีารเคลื+อนบางส่วนของร่างกายด้วยระยะที+เคลื+อนจริง จะคาํนวณจาก

Length of Reach = Distance moved by Hand + Distance moved by Body

2.2 Move เคล ื#อน

14

� คอื งานย่อยพื,นฐาน ซึ+งใช้ในการเคลื+อนวตัถุจากที+หนึ+งไปยังอกีที+หนึ+ง (Therblig: TL)

� ตวัแปรซึ+งมผีลต่อการเคลื+อน (Move) คอื เงื+อนไขในการเคลื+อน (Condition of Move) ระยะทาง ประเภทของการเคลื+อน (Classes of Move) และนํ,าหนักของของที+ถอื

� ประเภทของการเคลื+อน (Classes of Move) แบ่งเป็น 3 กลุ่ม� Case A เคลื+อนวัตถุไปยังอกีมือหนึ+ง หรือเคลื+อนไปจนหยุด

� Case B เคลื+อนวัตถุไปยังตาํแหน่งโดยประมาณ หรือตาํแหน่งที+ไม่แน่นอน

� Case C เคลื+อนวัตถุไปตรงตาํแหน่งพอดี

นํ*าหนกัที#เก ี#ยวขอ้งกบัการเคล ื#อน

15

� เมื+อต้องเคลื+อนของหนักกว่า 2.5 ปอนด์ มือจะเคลื+อนช้ากว่าธรรมดาและจะมีการลักเลเลก็น้อยก่อนเริ+มเคลื+อนที+ ดังนั,น จึงต้องมีค่าเผื+อสาํหรับนํ,าหนักที+ต้องเคลื+อน

� ค่าเผื+อนํ,าหนักนี,แบ่งออกเป็นสองส่วน คือ1) ค่าเผื+อส่วนแปรผนั Weight Allowance Factory (Dynamic

Factor) เป็นค่าดชันีที+เอาไปคูณค่าพื,นฐาน

2) ค่าเผื+อส่วนคงที+ Weight Allowance Constant (Static Constant) เป็นค่าคงที+ที+นาํไปบวกค่าที+คูณตวัแปรแล้ว

ตวัอย่าง

16

� พนักงานยกวตัถุหนกั 20 ปอนด ์ระยะทาง 5 นิ, ว ไปวางบนโตะ๊� เวลาพื,นฐานในการเคลื+อน = Move 5 inch Case B (Wt. = 20 lbs.)

= (8.0 x Dynamic Factor) + Static Constant

= (8.0 x 1.22) + 7.4

= 17.2 TMU

ในการเคลื+อนทั,งสามกรณนีี,มเีพียง Case B ซึ+งมอืเคลื+อนต่อเนื+อง (Hand-in-Motion) มผีลต่อเวลาในการเคลื+อน

2.3 Turn หมุน

17

� คือ การเคลื+อนไหวที+ต้องใช้การหมุนของมือ โดยอาจจะถือวัตถุ หรือไม่ถอืวัตถุอยู่กต็าม การหมุนนี, เป็นการหมุนโดยนิ, วมือ ข้อมือ หรือข้อศอก ตามแกนของมือ

� ตัวแปรที+เกี+ยวข้อง ได้แก่� มุมของการหมุน

� นํ,าหนักของวตัถุที+ถอื

� ตัวอย่าง การใช้ไขควงขันนอตเข้าไปในรู ซึ+งต้องใช้การหมุนของข้อมือรอบแกนของแขน ถอืว่าเป็นการหมุนในตาราง MTM แต่การหมุนพวงมาลัยรถยนต์ไม่เป็นการหมุน แต่เป็นการเคลื+อนหลายๆ ครั,ง (Series of Move)

2.3 Turn หมุน (ต่อ)

18

� ตารางการหมุนนี,มี 2 ส่วนได้แก่� ตาราง 3A –Turn และ� ตาราง 3B – Apply Pressure

� การออกแรงกด หรือ Apply Pressure นี, คือ งานย่อยพื,นฐานที+ใช้ในการเอาชนิแรงต้านทาน หรือแรงเสยีดทาน ต้องอาศัยการหยุดชะงกั เพื+อกระทาํการออกแรง มักเกดิขึ,นพร้อมๆ กบัอากปักริิยาของการหมุน แต่ต้องแยกวิเคราะห์ให้ถูกต้อง

� Apply Pressure จะประกอบด้วยหน่วยย่อยของงาน 3 หน่วย คือ� การออกแรง (Apply Force – AF)� หยุดชะงัก (Dwell Minimum – DM)� การปล่อยแรง (Release Force – RF)

� การออกแรงกด (Apply Pressure) จะมี 2 กรณคีือ� Case A เป็นการออกแรงกดธรรมดา� Case B มีการเปลี+ยนลักษณะการจัด (Re-grasp) เพื+อให้จับวัตถุได้มั+นคงยิ+งขึ,น

2.4 Grasp หยบัจบั

19

� คอื งานย่อยพื,นฐาน ในการหยิบหรือจบัวตัถุหนึ+งชิ,นหรือมากกว่าหนึ+งชิ,นด้วยมอืหรือนิ, วมอื เพื+อการทาํงานขั,นต่อไป

� เทยีบเท่ากบั Therblig ของ Sh + St + G

� การหยับจบัหรือ Grasp แบ่งออกเป็น 5 กลุ่ม1. การหยิบขึ,น (Pick-up Grasp)

2. การขยับมือ (Regrasp)

3. การเปลี+ยนมือจับ (Transfer Grasp)

4. การเลือกหยิบ (Select Grasp)

5. การสมัผสัหรือนิ,วเกี+ยว (Contact)

2.4 Grasp หยบัจบั (ต่อ)

20

� การหยิบจบัเกี+ยวข้องกบันํ,าหนักของวตัถุ ซึ+งมผีลต่อเนื+องถงึการเคลื+อน (Move) ที+จะตามมา

� ท้ายตารางการหยิบจับจะมตีารางของนํ,าหนัก (Effective Net Weight) เพื+อช่วยในการวเิคราะห์นํ,าหนักที+จะนาํไปใช้เปิดตาราง Move ต่อไป

� การใช้ตารางนํ,าหนกั (ENW) คดิจากนํ,าหนักที+มผีลต่อการเคลื+อน คอื ถ้ามอืจับวตัถุเพื+อหยิบขึ,น นํ,าหนักที+คดิ คอื นํ,าหนักของวตัถุนั+นเอง

� ถ้าเลื+อนหรือไถวตัถุไปกบัพื,น นํ,าหนักที+คดิ จะเท่ากบั นํ,าหนักของวตัถุ คูณด้วยค่าสมัประสทิธิJของแรงเสยีดทานระหว่างผวิวตัถุกบัผวิของพื,นที+ไถไป

� ถ้าวตัถุถูกยกด้วยมอืทั,งสอง นํ,าหนักกค็ดิ (ENW) เท่ากบันํ,าหนักรวมหารด้วยสอง

2.5 Position เลง็ตาํแหน่ง

21

� งานย่อยพื,นฐาน ซึ+งใช้ในการจัด วาง เรียง หรือประกอบวตัถุอนัหนึ+งให้เข้ากบัอกีอนัหนึ+ง และมกีารเคลื+อนไม่เกนิ 1 นิ, ว (เทยีบเท่ากบั Therblig ของ P+ PP + A)

� ตวัแปรที+เกี+ยวข้องมี� Class of Fit ชนิดของการประกอบ

� Symmetry ความสมมาตรของการประกอบ

� Ease of Handling ความยากง่ายในการประกอบ

1. Class of Fit คอืลักษณะของความพอดใีนการประกอบแบ่งออกเป็น 3 ระดบั1. Class 1 Loose หลวม มี Clearance ประมาณ 1/16” – ¼”

2. Class 2 Close พอดี มีการลังเลเลก็น้อย Clearance ประมาณ 1/32” – 1/16”

3. Class 3 Exact แน่น ต้องใช้แรงกดมี Clearance ต่อกว่า 1/32”

2.5 Position เลง็ตาํแหน่ง (ต่อ)

22

2. Symmetry of Components คอืความได้สมมาตรของการประกอบ แบ่งออกเป็น 3 ประเภทดงันี,

1. Symmetrical (S) สมมาตรสมบูรณ ์ชิ,นส่วนสามารถประกอบกนัได้ทุกทศิทาง

2. Semi-Symmetrical (SS) กึ+งสมมาตร ชิ,นส่วนซึ+งสามารถประกอบกนัได้บางมุม

3. Non-Symmetrical (NS) อสมมาตร ชิ,นส่วนซึ+งสามารถประกอบกนัได้เพียงตาํแหน่งเดียว

3. Ease of Handling คอื ความยากง่ายในการประกอบ แบ่งเป็น1. Easy ง่ายในการประกอบ ไม่จาํเป็นต้องเปลี+ยนท่าจับในระหว่างการจัดตาํแหน่ง

2. Difficult ยากในการประกอบ ต้องเปลี+ยนท่าจับในระหว่างการจัดตาํแหน่ง

2.5 Position เลง็ตาํแหน่ง (ต่อ)

23

2.6 Release ปลอ่ย

24

� เป็นงานย่อยพื,นฐาน ซึ+งใช้ในการคลายมือปล่อยวัตถุออกจากนิ,วหรือมือ มีอยู่ 2 กรณ ีคือ� Normal Release กรณปีกตเิป็นการปล่อยแบบธรรมดา

� Contact Release กรณสีมัผสัเป็นการปล่อยแบบสมัผสั ซึ+งมักจะตามมาด้วยการเอื,อม (Reach) จึงไม่จาํเป็นต้องใช้เวลา (TMU = 0)

� เป็นงานย่อยพื,นฐาน ที+ใช้ในการแยกวัตถุชิ,นหนึ+งออกจากอกีชิ,นหนึ+ง ซึ+งรวมถงึการเคลื+อนไหวอนัเกดิจากการแยกจากกนัอย่างกระทนัหันของวัตถุ 2 ชิ,น (การสิ,นสดุของแรงต้าน)

� ตัวแปรที+เกี+ยวข้องมีดังนี,� Class of Fit ชนิดของกรประกอบ

� Ease of Handling ความยากง่ายในการถอด

2.7 Disengage การถอด

2.7 Disengage การถอด (ต่อ)

25

� Class of Fit คอื ลักษณะของความพอดขีองการประกอบของชิ,นส่วนที+กาํลังจะถอดและมผีลต่อการถอด แบ่งออกเป็น 3 ระดบั1. Class 1 Loose หลวม ถอดได้ง่ายไม่ต้องออกแรงดึง

2. Class 2 Close พอดี มีการลังเลเลก็น้อย

3. Class 3 Exact แน่น ต้องออกแรงดึงมากอย่างเหน็ได้ชัด

• Ease of Handling คอื ความยากง่ายในการถอด แบ่งเป็น• Easy ง่ายในการถอด ไม่จาํเป็นต้องเปลี+ยนท่าจับในระหว่างถอด

• Difficult ยากในการถอด

2.8 Eye Times การใชส้ายตา

26

� คอื เวลาที+ต้องใช้สายตาในการมองกวาดก่อนลงมอืทาํ หรือการอ่านหรือเพ่งเพื+อให้เหน็ชัดเจน ในที+นี,หมายถงึการใช้สายตาที+แยกต่างหากจากการเคลื+อนอื+นๆ ของมอื

� มกีารใช้สายตาอยู่ 2 ประเภท คอื1. Eye Focus Time คือ เวลาที+ใช้นในการเพ่งดูวัตถุ ซึ+งต้องนานพอที+จะบอกถงึ

ลักษณะที+ต้องการได้ภายในพื,นที+ขอบเขตจาํกดั

2. Eye Travel Time คือ เวลาที+ใช้ในการกวาดสายตาจากจุดหนึ+งไปยังอกีจุดหนึ+ง ซึ+งแปรผนัโดยตรงกบัระยะทางระหว่างจุดทั,งสอง และผกผนักบัระยะตั,งฉากจากตาถงึเส้นตรงเชื+อมจุดทั,งสอง

2.9 Body Leg and Foot Motions

27

� เป็นตารางที+ให้เวลาส่วนที+เกี+ยวข้องกบัการใช้อวยัวะส่วนอื+นๆ ของร่างกายนอกจากมอื ได้แก่ เท้า ขา ต้นขา การเดนิ การก้าวเท้า การก้มตวัและการคุกเข่า แบ่งเป็น� กลุ่ม Leg Foot Motion การใช้ขาและเท้า

� กลุ่ม Horizontal Motion การเคลื+อนในแนวระนาบ

� กลุ่ม Vertical Motion การเคลื+อนในแนวดิ+ง

� รายละเอยีดของการเคลื+อนในตารางนี, มดีงันี,1. Foot Motion คือ การเคลื+อนไหวทตี้องใช้เท้าหรือข้อเท้าทั,งมีแรงกดและไม่มีแรง

กด

2. Leg or Foreleg Motion คือ การเคลื+อนของขา หรือต้นขา โดยมีจุดหมุนอยู่ที+หัวเข่า (กรณนีั+งอยู่) หรือที+สะโพก (กรณยีืน)

2.9 Body Leg and Foot Motions (ต่อ)

28

� รายละเอยีดของการเคลื+อนในตารางนี, มดีงันี,3. Side Step คือ การขยับขาไปข้างๆ บางครั,งคนงานทาํงานบนเครื+องจักรอาจต้อง

ก้าวขาข้างหนึ+งหรือสองข้างเพื+อเอื,อมไปหยิบของ หรือเอื,อมกดปุ่มบังคับที+อยู่ไกล แบ่งออกเป็น 2 กรณี

� Case 1 ขยับขาเพียงข้างเดียว ระยะก้าวถ้ามากกว่า 12” ให้อ่านค่าจากตาราง แต่ถ้าระยะทางตํ+ากว่า 12” โดย motion ถัดไปเริ+มทนัททีี+เท้าหน้าแตะพื,น ให้ดูค่าจากตาราง Reach หรือ Move

� Case 2 ขยับขาสองข้าง พิจารณาจากการขยับเท้า ให้เท้าหลังต้องหยุดเคลื+อน (แตะพื,น) ก่อน Motion ต่อไปจะเริ+มขึ,น มักตามด้วยการก้มโก้งโค้ง หรือคุกเข่า

4. Turn Body การหมุนตัวหรือ เอี,ยวตัว

5. Walk การเดิน มี 2 กรณ ีถ้าเป็นระยะสั,นให้นับจาํนวนก้าว ถ้าเป็นระยะยาว ให้วัดจากระยะทางเป็นฟุต ก้าวปกติ โดยประมาณ 27 นิ,ว

6. Vertical Motion คือ การเปลี+ยนอริิยาบถต่างๆ ในแนวดิ+ง

2.10 Simultaneous Motions

29

� การเคลื+อนที+สามารถทาํพร้อมกนัได้ งานบางอย่างที+อาจทาํพร้อมกนัสองมอืได้ ให้พิจารณาตาราง Simultaneous Motions

� การอ่านตารางให้วเิคราะห์การทาํงานของมอืทั,งสองข้างก่อน แล้วอ่านสญัลักษณใ์ห้มอืหนึ+งอยู่ในแนวนอน อกีมอืหนึ+งอยู่แนวตั,งให้ตดักนัในตาราง โดยสญัลักษณะของช่องตดักนัดงันี,

อกัษรย่อ ในระบบ MTM

30

การนาํ MTM ไปใช้

ตวัอย่างท ี# 18.1 การวเิคราะห์ข ั*นตอนในการเปิดล ิ*นชกัเพ ื#อหยบิดนิสอโดยใชว้ธิ ีMTM

31

ตวัอย่างที# 18.2 การเปล ี#ยนใส้ปากกา

32

ตวัอย่างที# 18.2 การเปล ี#ยนใส้ปากกา (ต่อ)

33

ขอ้ได้เปรยีบของการศกึษาเวลาแบบ MTM

34

� มคีวามรวดเรว็กว่าการศกึษาโดยใช้นาฬิกาจบัเวลา

� ไม่จาํเป็นต้องมกีารปรับค่าปรับอตัราความเรว็ของพนักงาน ซึ+งมกัเป็นส่วนที+มีปัญหายุ่งยากที+สดุ

� เป็นวธิกีารแสดงให้เหน็โดยชัดเจนถงึความสมัพันธข์องเวลากบัวธิกีารทาํงาน

� ใช้ศกึางานที+ยังไม่เกดิเพื+อช่วยในการวเิคราะห์การลงทุน

� เปรียบเทยีบความได้เปรียบเสยีเปรียบของวธิกีารทาํงานแบบต่างๆ และผลของการปรับปรงุงานที+เสนอ

ขอ้จาํกดัการใชร้ะบบ MTM

35

� การใช้ MTM มีความยุ่งยากตรงที+ผู้วิเคราะห์มกัจะมองไม่เหน็ Motion ในมโนภาพได้หมด และจะให้เวลาน้อยไปเสมอ

� ไม่ครอบคลุมงานในส่วนของเครื+องจักร� ไม่ครอบคลุมการเคลื+อนที+มีข้อจาํกดั เช่น การเคลื+อนในที+คับแคบ ความวิตกกงัวล เป็นต้น� ไม่สามารถประมาณการเวลาการเคลื+อนที+ทุกปรเภทที+ใช้ในโรงงานอตุสาหกรรม� MTM ที+กาํหนดไว้เป็นเวลาปกต ิNormal Pace แตกต่างกนัตั,งแต่คนวิเคราะห์

หน่วยงาน หรือประเภทที+ใช้� ค่า MTM ต้องบวกด้วย Allowances ต่างๆ ซึ+งอาจมีความคลาดเคลื+อนจากที+กาํหนด

ในเวลาที+นาํไปใช้จริง� ตารางพื,นฐาน MTM ยังไม่สามารถครอบคลุมการเคลื+อนไหวทั,งหมดในการปฏบิัติงาน� ผู้วิเคราะห์ที+ได้รับการฝึกมาอย่างถูกต้องเท่านั,น จึงจะสามารถประยุกต์ใช้ตารางของ

MTM ได้อย่างแม่นยาํ