myfriend

EDITO

Ακούμε συχνά ότι οι πυραμίδες της Αιγύπτου είναι ορατές από το φεγγάρι. Αν και αυτό είναι μάλλον ένας διαστημικός μύθος, εν προκειμένω δημιουργεί έναν προ-φανή παραλληλισμό. Τα γεγονότα της Αιγύπτου είναι τόσο έντονα που πραγματι-κά, από το φεγγάρι, δίπλα στα μνημεία των προγόνων τους, θα μπορούσαν να δι-ακριθούν οι σημερινοί Αιγύπτιοι να παλεύουν ενάντια στο καθεστώς του Φαραώ Μουμπάρακ. Σε μία από τις αμέτρητες φωτογραφίες που κυκλοφορούν αυτές τις ημέρες από τους φωτορεπόρτερ που βρίσκονται στην Αίγυπτο, υπάρχει μία, όπου το χέρι μιας διαδηλώτριας σηκώνει ένα σύνθημα, τυπωμένο στα αγγλικά σε ένα απλό λευκό Α4: “Bye bye Mubarak, see you in hell” -δείτε την εικόνα στη σελίδα 35. Αυτό το ραντεβού στην κόλαση που δίνουν οι αγανακτισμένοι πολίτες με τον αυταρχικό Μουμπάρακ είναι βγαλμένο από αμερικανική ταινία δράσης, μια ατά-κα πομπώδης (αν) και απελπισμένη, που αποτυπώνει όμως απόλυτα ό,τι συμβαί-νει στην Αίγυπτο. Σαν να ξέρουν οι πολίτες ότι δεν είναι ακριβώς ένα καλύτερο αύριο αυτό για το οποίο παλεύουν, δεν είναι μια απόπειρα για ένα καλύτερο αύ-ριο άμεσα, για μια υπέροχη ζωή που θα ξεκινήσει μετά τις εκλογές του Σεπτεμβρί-ου. Η θυσία των εκατοντάδων νεκρών πλέον καθιστά την εξέγερση στην Αίγυπτο μια ιστορία μίσους και εκδίκησης. Τα γεγονότα που συμβαίνουν στη σκιά της Ευ-ρώπης διδάσκουν θάρρος σε όλους όσοι καταπιέζονται από διάφορους Μουμπά-ρακ μεταμφιεσμένους σε πολιτισμένους δυτικούς κοστουμαρισμένους ηγέτες. Ολα είναι συγκρίσιμα στο κάτω-κάτω. Ολα είναι παράλληλα και δεν γίνονται παντού οι εξεγέρσεις με τον ίδιο τρόπο. Η «επανάσταση» της Αιγύπτου είναι οι πυραμίδες της για τον 21ο αιώνα, είναι ό,τι προσφέρει η χώρα σήμερα, τόσους αιώνες μετά, στον πολιτισμό των ανθρώπων, ένα μήνυμα ορατό μέχρι το φεγγάρι. Ενα μήνυμα που βρίσκεται πρωτοσέλιδο στις εφημερίδες από το Λονδίνο μέχρι τη Νέα Υόρ-κη και από το Γιοχάνεσμπουργκ μέχρι το Τόκιο. Ενα μήνυμα αδύνατο να το αγνοή-σεις. Και η «πορεία του ενός εκατομμυρίου» της Τρίτης θα μείνει στην ιστορία ανε-ξάρτητα από το αν οι διαδηλωτές ήταν 250.000 ή 500.000. Θα μείνει στην ιστο-

ρία ως σύμβολο μιας νέας εποχής, σαν να ήταν ένα εκατομμύ-

ριο και λίγοι παραπά-νω ήρωες.

a.dimoulas@metropolisnews.gr

Ιδιοκτησία - Εκδοση: ΜETROPOLIS EΚΔΟΤΙΚΗ Α.Ε. Εδρα: Κύπρου 12Α Τ.Κ. 183 46 - Μοσχάτο, τηλ. 210 4823977 l Σύμβουλος Eκδοσης: Κώστας Τσαούσης l Διεύθυνση Εκδοσης: Νατά-σα Μαστοράκου, Βίκτωρας Δήμας, Αθως Δημουλάς l Στην οργάνωση, παραγωγή και επι-μέλεια της έκδοσης συμμετέχουν οι: Λάμπρος Αραπάκος, Ανδρέας Γιαννόπουλος, Νικήτας Καραγιάννης, Μαρίνα Κατσάνου, Ηλίας Κολοκούρης, Αλέξανδρος Παπαδάκης, Μαργαρί-τα Πουρνάρα, Ντίνος Ρητινιώτης, Γιώργος Ρομπόλας, Ρενέ Σανς, Ειρήνη Σουργιαδάκη, Βάσια Τζανακάρη, Χρήστος Τσαπακίδης, Αλέξανδρος Χαντζής, Χρήστος Χαντζής, Βαλα-σία Χαροντάκη l Δημιουργικό: Δημήτρης Στεργίου l Εμπορικός Διευθυντής: Πάνος Πατρί-κης l Διαφήμιση: Χρήστος Τσαούσης, Εμμανουέλα Χειρακάκη l Φωτογραφίες: ΑΠΕ-ΜΠΕ,

Actionimages, AFP, ΕUROKINISSI Εκτύπωση: «Η Καθημερινή» Α.Ε.

metropolis@metropolisnews.gr

INDEX

10

20

35

46

3

4

- Εψαχνα πολύ καιρό για κά-

ποια ιστοσελί-δα ισοδύναμη του κινηματογραφικού www.imdb.com σε άλλες τέχνες.

Στη μουσική υπάρχουν αρκετοί ανάλογοι τόποι, κανείς όμως κατ’ αντιστοιχία ισάξιος. Κακώς, δεν θα ήταν δύ-σκολο λογικά. Εσχάτως βρήκα κάτι καλό για το βιβλίο. Σε χαμηλό προφίλ και όχι τόσο φαντασμαγορικό, αλλά πολύ καλοστημένο. Είναι το www.goodreads.com, με αυ-θεντικό λογοτεχνικό προσανατολισμό, με πολλά εν-

διαφέροντα και δραστήρια γκρουπ και δυνατότητα δημι-ουργίας λιστών που ικανοποιούν ψυχαναγκασμούς και λογικές (ή παράλογες) οργανωτικές τάσεις. Προτείνου-

με μια βόλτα.

REALITY BITES

- Η Σέριλ Τερκλ είναι κοινωνιολόγος, καθηγήτρια Κοινωνικών Επιστημών, Επιστήμης και Τεχνολογίας στο Πανεπιστήμιο της Μασαχουσέτης. Εχθές, 3 Φεβρουαρίου, κυκλο-φόρησε στην Αμερική το καινούργιο της βιβλίο με τίτλο Alone Together. Σε ένα κείμενό της στον Guardian μάς εξηγεί κάποια πράγματα. Το μότο του βιβλίου είναι: «Περιμέ-νουμε περισσότερα από την τεχνολογία και λιγότερα ο ένας από τον άλλον». Είναι μια σπουδή στην επαφή του σύγχρονου ανθρώπου με τα social media, τα κινητά τηλέφωνα, τη γενική εισβολή της τεχνολογίας στην καθημερινότητά μας. Αν και 63 χρόνων, η Τερκλ δεν είναι συντηρητική. Δεν απορρίπτει αυτήν τη νέα εποχή. Είναι όμως σκεπτική, ενοχλείται που όλοι στέλνουν ένα μήνυμα κάπου όλη την ώρα, ανεξάρτητα από το τι συμβαίνει γύρω τους: «Πήγα σε μια κηδεία και οι άνθρωποι έστελναν μηνύματα, κρύβοντας τα κινητά τους τηλέφωνα κατά τη διάρκεια της τελετής». Επιφυλάσσεται, δη-λαδή, μήπως συχνά η τεχνολογία μάς κάνει, όπως λέει, “less human”. Πιθανόν, πλέον όμως δεν υπάρχει επιστροφή.

- Οταν κάποιος έχει όρεξη, δημιουργεί διάφορες συμπα-θητικές ιστορίες. Πιθανόν άχρηστες, εντελώς άχρηστες, αλλά συμπαθητικές. Ο Τζον Σάνμπερν, για παράδειγμα, έκατσε και έφτιαξε μια λίστα στο περιοδικό Time με τα δέκα καλύτερα βιβλία με τίτλο ένα μόνο γράμμα. Από το “V” του Τόμας Πίντσον, το «Ζ» του Βασίλη Βασιλικού, μέχρι το μυστηριώδες “O” ενός ανώνυμου συγγραφέα που περιγράφει τον πρόεδρο Μπάρακ Ομπάμα εν έτει 2012. Πραγματικά, όρεξη να ’χει κανείς.

- Οταθητικαλλάέκατδέκατο “Vμέχρπου 2012

πα-ες,α,τα Απόού,

α ι

5

Την περασμένη εβδομάδα, λοιπόν, στο Twitter υπήρξαν έντονες διαφωνίες σχετικά με το φλέγον θέμα που φέρει τον τίτλο «Μεταναστευτικό». Την αφορμή για τη συζήτηση έδωσε, όπως θα φαντάζεστε, η απεργία πείνας που έλα-βε χώρα στο παλιό κτίριο της Νομικής. «Είστε λαϊκιστές», ούρλιαζαν οι μεν. «Είστε ρατσιστές», έλεγαν με ύφος οι δε. «Δεν είστε ρεαλιστές», συνέχιζαν οι μεν. «Δεν είστε ανθρω-πιστές», απαντούσαν οι δε. H στήλη θεωρεί χρήσιμο να πα-ραθέσει χαρακτηριστικές ατάκες των δύο πλευρών:… Οι πρόσφυγες μεταφέρθηκαν σε άλλο κτίριο, όπου μπο-

ρούν να συνεχίσουν να υπάρχουν σαν να μην υπάρ-χουν. Οντως, αίσιο το τέλος. (nomesine)

… Μόνο ο Αγγελόπουλος θα μπορούσε να το καταγράψει, άνθρωποι με σλίπινγκ μπαγκ και μπόγους στον ώμο στην έρημη Αθήνα. Νύχτα. (radiobubble)

… Αν οι μετανάστες επέλεγαν να αυτοπυρποληθούν στο Σύνταγμα, κάποιοι θα βρίσκονταν να πουν πως ο κα-πνός ενοχλεί τα περιστέρια... (SalataTV)

… Εχει γεμίσει το Twitter φασίστες. Ευτυχώς που υπάρ-χουμε κι εμείς οι προοδευτικοί. Καθένας μας έχει σπίτι του από τρεις μετανάστες. (proodeutikos)

… Ελληνικό συναίσθημα με το κιλό, αισθητική Νίκου Ξαν-θόπουλου, απογοήτευση που δεν έτρεξε αίμα. Αυτή εί-ναι η αριστερά σήμερα. (vivian_e)

… Ολοι αυτοί που έχουν πάει για συμπαράσταση στη Νο-μική από έναν να πάρουν στο σπίτι τους λύθηκε το πρό-βλημα... (Ideffix)

Με αφορμή την παραπάνω λεκτική αντιπαράθεση, οι υπε-ρασπιστές της δημοσιογραφίας των πολιτών θα μπορού-σαν να μιλήσουν για τη δημοκρατία που διέπει τα social media. Θα μπορούσαν να τονίσουν πως στα μέσα κοινωνι-κής δικτύωσης ακούγονται πάντα και οι δύο απόψεις. Με την ίδια αφορμή, οι αισιόδοξοι πολίτες θα μπορούσαν να πουν πως ο ανοιχτός, δημόσιος διάλογος που φαίνεται να ξεκινά για το θέμα «μετανάστευση» θα πιέσει τις κυβερνή-σεις για εξεύρεση λύσεων.

Χρήστος Χαντζής

RADIO SOCIALE

- Ο Αντονι Χόπκινς ανήκει σε μια (όχι και τόσο μεγάλη) ομάδα ηθοποιών που τους μάθαμε περίπου στη σημερινή τους εκδοχή. Μεγάλους. Ποιος θυμάται τον Χόπκινς νέο; Στην πρώτη του μεγάλη πα-γκόσμιας φήμης στιγμή, στη «Σιωπή των Αμνών», ήταν ήδη 55 χρόνων. Το βιο-γραφικό του ως τότε αναφέρει αμέτρη-τες (αλλά λίγες αξιόλογες) ταινίες, αρκε-τή τηλεόραση και θέατρο. Στη συνέντευ-ξη που έδωσε προ ημερών στον Σον Μα-κόλεϊ στην εφημερίδα Telegraph, μίλησε και για κάτι άλλο, που προσωπικά αγνο-ούσα. «Οταν πρωτοπήγα στο Λος Αντζε-λες στα ’70s έπινα ασταμάτητα. Ολοι οι άλ-λοι έπαιρναν ναρκωτικά». Διηγείται και ένα περιστατικό όπου ένα πρωί, αντιμετω-πίζοντας ένα άβολο hangover είπε στον σκηνοθέτη Τζον Ερβιν: «Σε παρακαλώ, θα κάνω ό,τι μου πεις, μόνο μην φωνάζεις». Ενδιαφέρουσες ιστορίες από έναν άνθρω-πο που έχουμε συνηθίσει στο σινεμά να είναι τρομερά γαλήνιος -ή άλλοτε τρομερά επικίνδυνος.

- Υπάρχουν μερικά κλισέ στην -ας την πού-με- ποπ κουλτούρα που δεν θα σπάσουν ποτέ. Ο Πικάσο θα είναι πάντα ο σπουδαι-ότερος ζωγράφος, ο Τζόρνταν ο μεγαλύτερος μπασκετμπολίστας, ο Ντοστογιέφσκι ο καλύ-τερος συγγραφέας. Ο πρώτος σίγουρα που σου έρχεται στο μυαλό. Πιο underground περίπτωση είναι ο Κιθ Μουν, ο οποίος ο κόσμος να χαλάσει θα είναι πάντα ο καλύ-τερος ντράμερ. Αυτή τη φορά σύμφωνα με το Q Magazine, στη λίστα του με τους δέκα κορυφαίους ντράμερ όλων των εποχών. “Not called ‘moon the loon’ for nothing”, όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά. Χωρίς βέβαια, εν προκειμένω, να δια-φωνούμε ότι ο ντράμερ των Who υπήρξε πραγματικά σπουδαίος.

Απόψε, Παρασκευή 4 Φεβρου-αρίου, ετοιμαστείτε για... Μεγάλο Σέξι Θόρυβο. Οι Big Sexy Noise δεν είναι άλλοι από τους διονυσια-κούς Gallon Drunk και τη βασίλισ-σα του Σιάμ (ή της Νέας Υόρκης) Lydia Lunch μαζί με τους Blaine L. Reininger και Momus και υπόσχο-νται μια γερή δόση avant garde σε όσους βρεθούν στο Gagarin 205 (Λιοσίων 205). Παραμένοντας στον ίδιο χώρο, την Πέμπτη 10 Φεβρουαρίου, οι Locomondo θα δώσουν μια νότα καλοκαιριού σε αυτόν το δύσκολο -όχι από πλευ-ράς καιρού όμως- χειμώνα.

Με τίτλο «Η νέα γενιά στο προ-σκήνιο», το Μέγαρο Μουσικής οργα-νώνει σειρά παραστάσεων με σκοπό να ενώσει διαφορετικούς, μουσικά και ηλικιακά, κόσμους. Ετσι, πριν από λίγες ημέρες εμφανίστηκε ζωντανά στο Μέγαρο (Βας. Σοφία και Κόκκαλη) ο Lolek, ενώ απόψε, στις 4 Φεβρουαρίου, εμφανίζεται ο Rous, γνωστός απο το ραδιοφωνικό hit «Εξαιρέσεις». Μια ιδέα έξω από τα συνηθισμένα, που αν μη τι άλλο αποτελεί ενδιαφέρουσα προσπάθεια.

Ο Οδυσσέας Τσάκαλος, ιδρυ-τικό μέλος των Φατμέ, εδώ και αρ-κετά χρόνια δοκιμάζει μόνος του τις δυνάμεις του. Το νέο του άλμπουμ «Εσύ που δε μιλάς» (Sony) είναι ένα ευχάριστο και συνάμα ευαίσθητο pop και rock μίγμα, που ακούγεται

σε μερικά σημεία κλασικό, ακολου-θώντας σίγουρους δρόμους που θυμίζουν Φατμέ, ενώ υπάρχουν και αρκετές φρέσκες στιγμές που είναι και οι πιο ενδιαφέρουσες και θυμί-ζουν σύγχρονους τραγουδοποιούς.

Mια διαφορετική συναυλία θα παρακολουθήσουν όσοι βρεθούν αύ-ριο και μεθαύριο (5,6/2) στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών του Ιδρύ-ματος Ωνάση (Συγγρού 107-109). Η καταξιωμένη πιανίστρια Λορέντα Ράμου το δυναμικό σχήμα Medea Electronique ενορχηστρώνουν μία συνάντηση που στην πραγματικότη-τα δεν συνέβη ποτέ. Ο Γκόγια και ο Μπετόβεν θα πρωταγωνιστήσουν σε μια συνεύρεση κλασικής μουσικής και new media ήχου. Βίντεο προβο-λές και ζωντανή ερμηνεία μπλέκονται για να μας παρουσιάσουν τη ζωή δύο καλλιτεχνών που αν και αγνοούσαν ο ένας την ύπαρξη του άλλου ταυτίζο-νται με ένα πολύ ιδιαίτερο τρόπο.

Η Μελίνα Κανά συναντά τη Λιζέτα Καλημέρη στη σκηνή του Αlmaz (Τριπτολέμου 12) και μαζί δημιουργούν την πιο κατάλληλη ατμόσφαιρα και μουσική παρέα για να μας ταξιδέψουν στα μονοπά-τια της πολύχρονης πορείας τους στο ελληνικό τραγούδι. Αυτή την Τετάρτη (9/2) η Μελίνα θα μας θυμίσει τα τραγούδια με τα οποία μας συστήθηκε και η Λιζέτα θα τη συντροφεύσει ένα ατελείωτο αυτο-σχεδιασμό.

Ο Jack White των White Stripes, μαζεύει μια παρέα εκλεκτών μουσικών (από τους

The Raconteurs μέχρι τους My Morning Jacket) και δίνει ξανά ζωή σε μία μεγάλη κυρία του rockabilly, τη Wanda Jackson. Μας παραδίδει, έτσι, το άλ-μπουμ The Party Ain’t Over, μια συλλογή κομματιών από το Shakin’ All Over (Johnny Kidd and the Pirates) μέχρι το You know that I’m no good (Amy Winehouse), τραγουδισμένα όλα από τη Wanda Jackson, η οποία παρά τα 73 της χρόνια παραμένει ακαταμάχητη.

Η αιωνίως δημιουργική Patti Smith, αφού κέρδισε πέρυσι το National Award of Books με το σχετικά αυτοβιογραφικό Just Kids, ετοιμάζει τώρα ένα αστυνομικό μυθιστόρημα (!) που εμπνεύστηκε, όπως λέει, από τη μεσαιωνική εκκλησία του Λονδίνου St Gilles-in-the-Fields. Το μυθιστόρημα πρόκειται να εκδοθεί του χρόνου και εμείς ελπίζουμε να συνοδεύεται και από ένα καινούργιο άλμπουμ.

Με όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας, πόσο σημαντικό ρόλο παίζει πια η μουσική στη ζωή μας; Είναι δυνατόν τη στιγμή που είσαι άνερ-γος/απλήρωτος/απολυμένος ή δουλεύεις 12 ώρες την ημέρα για να αναπληρώσεις τη δουλειά των απολυμένων συναδέλφων και όταν το ίδιο συμβαίνει και στους μισούς τουλάχιστον ανθρώπους που ξέρεις, να έχεις διάθεση να ασχοληθείς με τη μουσική; Να εντοπίσεις ανάμε-σα στα δεκάδες καθημερινά downloads το νέο αριστούργημα που θα σε συνεπάρει; Δεν μπαίνεις καν στον κόπο, κατεβάζεις, αποθηκεύεις, ξανακατεβάζεις. Ακούς επιφανειακά -αν ακούς. Ειναι η υπερπροσφο-ρά ή η διάθεσή σου που σε επηρεάζουν; Οπως και να ’χει, νιώθεις ότι είναι σχεδόν αδύνατο να σε αγγίξει ένα τραγούδι με τον ίδιο τρόπο που το έκανε μέχρι πρόσφατα, έστω και αν δεν έχει περάσει τόσος καιρός από τότε που πατούσες ξανά και ξανά το rewind για να ακού-σεις ένα συγκεκριμένο στίχο, να καταλάβεις τι ακριβώς λέει και αν έχει σχέση με τη δική σου ζωή. Πλέον οι ευαισθησίες έχουν αλλάξει, έχουν μετατοπιστεί, η ανάγκη της επιβίωσης δεν αφήνει περιθώριο για πολυτέλειες. Εχουμε φτάσει στην εποχή που φαντάζει πολυτέλεια να αγοράζεις μουσική, να έχεις χρόνο να ακούσεις μουσική, να τη θεωρείς αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής σου. Μήπως ήρθε η ώρα για rewind;

Η ταινία του Στέλιου Χαρα-λαμπόπουλου «Υπογραφή» κάνει πρεμιέρα αυτή την εβδομάδα στις ελληνικές αίθουσες. Η ταινία εκτυλίσσεται γύρω από την Αννα, μια ιστορικό τέχνης που κάνει ένα αφιέρωμα για τη ζωγράφο Μαρία Δήμου και ζητάει βοήθεια από τον τελευταίο της σύντροφο Αγγελο. Μπλέκοντας με τη ζωή της Δήμου και προσπαθώντας να ανακαλύψει την αιτία θανάτου της, η Αννα θα βρεθεί μπροστά σε πολλές εκπλή-ξεις. Πρωταγωνιστούν: Γιώργος Χωραφάς, Μαρία Πρωτόπαππα, Αλεξία Καλτσίκη και Νίκος Κουρής.

Ακόμα μία ελληνική ταινία όμως βγαίνει στις αίθουσες αυτή την εβδομάδα. Πρόκειται για την κωμωδία «Το έτερον ήμισυ» του

Βαγγέλη Σεϊτανίδη. Ο Φαίδων και η Βίκυ είναι σύζυγοι και πετυχημένοι θεραπευτές γάμου. Ετσι νομίζουν οι ίδιοι τουλάχιστον, μέχρι να γνωρί-σουν ένα ζευγάρι αλλιώτικο από τα άλλα, που τους κάνει να αναθεω-ρήσουν τις πετυχημένες ιδέες τους. Πρωταγωνιστούν: Βλαδίμηρος Κυριακίδης, Δάφνη Λαμπρόγιαννη, Κατερίνα Παπουτσάκη, Κρατερός Κατσούλης.

Μπορεί στις «Κακές παρέες» να παρελάσουν 50 καλλιτέχνες από διάφορα μέρη του κόσμου αλλά το ενδιαφέρον για εμάς εντοπίζεται στις ελληνικές ταινίες που θα προβλη-θούν. Ετσι στην εκδήλωσε που λαμβάνει χώρα στο Ιδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης (και θα συνεχιστεί μέχρι το τέλος του μήνα) το κοινό θα έχει την ευκαιρία να δει τις ελληνικές μικρού και μεγάλου μήκους ται-

νίες: Mesecina της Σοφίας Εξάρ-χου, «Γαλάζιο Φόρεμα» του Γιάννη Διαμαντόπουλου, «Και εγώ για μένα» του Τζώρτζη Γρηγοράκη, «Ωμος προς ενοικίαση» του Δημήτρη Εμμανουη-λίδη, I am gay του Νικόλα Κολοβού. Δείτε αναλυτικά το πρόγραμμα στο www.kakesparees.gr.

Η Ναόμι Γουότς θα είναι τελικά η αντικαταστάτρια της Σερλίζ Θερόν που θα σταθεί δίπλα στο πλευρό του Λεονάρντο Ντι Κάπριο. Ο λόγος για τη νέα ταινία του Κλιντ Ιστγουντ J. Edgar, η οποία αναφέ-ρεται στη ζωή του ομοφυλόφιλου πράκτορα του FBI Εντγκαρ Χούβερ. Η ταινία αναμένεται να βγει το επό-μενο έτος, δηλαδή το τελευταίο του κόσμου.

Ολα πήγαιναν καλά στο Φε-στιβάλ του Σάντανς, ώσπου προ-βλήθηκε η ταινία The Woman του Λάκι ΜακΚι. Το φιλμ έχει να κάνει με μια γυναίκα η οποία στρέφεται κατά αυτών που την κακομετα-χειρίζονται. Ωραίο ακούγεται. Τα πάντα, λοιπόν, πήγαιναν καλά στην προβολή, με μερικούς από τους τρομαγμένους θεατές να αποχω-ρούν, ως είθισται σε ταινίες τρό-μου. Τα πνεύματα αγρίεψαν, όταν ένας τύπος ανέβηκε στη σκηνή και κινήθηκε κατά του σκηνοθέτη κατηγορώντας τον για μισογυνισμό. Κάποιες γυναίκες από το καστ πή-ραν θέση μάχης και άρχισαν τα όρ-γανα. Οπως όμως σε όλα τα ωραία σκηνικά, μπούκαρε η ασφάλεια και πάει ο τζερτζελές. Ο σκηνοθέτης, που ειδικεύεται στις ταινίες τρόμου, είχε μια πρωτότυπη παράκληση για το κοινό: «Αν θίγεται το αίσθημα ασφάλειάς σας βλέποντας ταινίες τρόμου, μην δείτε αυτή την ταινία».

Προχτές περπατούσα στο κέντρο, όταν με πλεύρισε μια αναγνώ-στρια της στήλης, η Σία. Κάποια στιγμή ρώτησε αυτό που περίμε-να. Συνεπής στο ραντεβού μου μαζί σας, δεν της αποκάλυψα τί-ποτα. Την Παγκόσμια Ημέρα του Αρρώστου (11 Φεβρουαρίου) -που καθιέρωσε ο Πάπας Ιωάν-νης Παύλος ο Δεύτερος- γιορτά-ζουμε αυτήν τη φορά, βλέποντας την ταινία της Πένι Μάρσαλ «Ξυ-πνήματα» (1990). Στην ταινία με το εξαιρετικό ντουέτο Ρόμπερτ Ντε Νίρο-Ρόμπιν Γουίλιαμς, μια ομάδα χρόνιων κατατονικών αρ-ρώστων «ξυπνάει» με τη βοήθεια ενός καινούργιου φάρμακου και

γνωρίζει ξανά τη ζωή. Ευκαιρία για όλους να ρίξουμε μια ματιά τριγύρω μας. Και να μην ξεχά-σω: Χρόνια μας Πολλά!

Την εξήγηση στο παραπάνω ερώτημα προσπαθεί να δώσει ο Γιώργος Καραμίχος στην ται-νία του Στέργιου Νιζήρη «Είναι ο Θεός Μάγειρας;» (2004). Η ταινία ξεκινάει με τον Θόδω-ρο (Καραμίχος) και την ολική του αποτυχία να κάνει σωστά οποιαδήποτε δουλειά. Από το παλιό πια Πεδίον του Αρε-ως και τη μικρή εκκλησία της Αγίας Δύναμης στην οδό Μη-τροπόλεως μέχρι την πολυσύ-χναστη οδό Χαλκοκονδύλη ή την Πλατεία Σανταρόζα, ο Θόδωρος περνάει τον καιρό του κάνοντας βόλτες και χα-ζεύοντας ωραίες γυναίκες. Οταν του δοθεί η ευκαιρία, θα μεταπηδήσει από τα ευκαιρι-ακά επαγγέλματα στη λάντζα του εστιατορίου «Το σπίτι του κυρίου Πιλ Πουλ», εκεί όπου θα προσπαθήσει να αλλάξει τη ζωή του και να γίνει μάγειρας. Στην προσπάθειά του αυτή θα ανέβει σε ξενοδοχεία με ωραία θέα, θα δοκιμάσει τις πιθανότητές του στο «κορώ-να-γράμματα» στο δημοφιλές καφέ των Εξαρχείων Rezin, θα περπατήσει σε λαϊκές αγο-ρές, θα αγοράσει βιβλία και κατσαρολικά, θα χαζέψει τη Βέφα Αλεξιάδου σε ανοιχτές τηλεοράσεις πολυκαταστημά-των και θα φτιάξει το ωραι-ότερο ριζότο. Τα πράγματα όμως δεν τελειώνουν εδώ για τον Θόδωρο και, μπλέκοντας με μια μυστική λέσχη μαγεί-ρων, θα αφεθεί στο χάος της εύρεσης του τέλειου φαγητού και συγκεκριμένα της τέλειας ομελέτας. Το έξυπνο σενάριο της ταινίας είναι του Στέργιου Νιζήρη και του Βασίλη Ραΐση, ενώ τα πλάνα της Αθήνας συ-νοδεύουν οι μουσικές του Θα-νάση Παπακωνσταντίνου.

Αγαπημένα βιβλία της Μάργκα-ρετ Ατγουντ, του Αμίν Μααλούφ και του νομπελίστα Β. Σ. Νάιπολ, καθώς και άλλα πολλά στην οδό Σολωμού 25, όπου οι εκδόσεις Ωκεανίδα άνοιξαν το νέο τους στοκ, το κέντρο διανομής τους. Οι τιμές είναι υπερ-βολικά χαμηλές (2-5 ευρώ) και σε κάνουν, είναι η αλήθεια, να απορείς τι πλήρωνες τόσα χρόνια. Ωστόσο, δεδομένης της μέχρι τώρα τεράστιας παραγωγής βιβλίων κάθε χρόνο, δείχνουν λογικές αυτές οι εκπτώσεις και είναι πάντα ευπρόσδεκτες.

Μήνας προσφορών ο Φεβρου-άριος για τις εκδόσεις του Μορ-φωτικού Ιδρύματος της Εθνικής Τράπεζας στο βιβλιοπωλείο της οδού Αμερικής. Ολα τα βιβλία που εκδόθηκαν μέχρι το 2009 με έκ-πτωση έως 50%. Με μόνη εξαίρεση τις ανατυπώσεις -δυστυχώς-, αλλά εδώ θα βρείτε πολλά κλασικά έργα, όπως την περίφημη «Μεσόγειο» του Φερνάντ Μπροντέλ, τη «Μίμηση» του Εριχ Αουερμπαχ και τα περισσότερα έργα του Χομπσμπάουμ σε τιμές που όλο τον υπόλοιπο χρόνο μπορείτε μόνο να τις ονειρεύεστε.

Στο νέο βιβλίο του Γιώργου Κακουλίδη «Περί αλητείας» που κυ-κλοφορεί από τις εκδόσεις Κέδρος το θέμα είναι οι αλήτες του κέντρου της Αθήνας. Αυτοί οι σαλεμένοι της πόλης που πάντα γοήτευαν τους συγ-γραφείς. Και σε προηγούμενα βιβλία του έχει καταπιαστεί ο πεζογράφος και ποιητής με την Αθήνα και τους ανθρώπους της («Η Σειρήνα της Ομόνοιας»), εδώ όμως είναι πλέον συστηματική η ενασχόλησή του. Μια

παρέα μποέμ ζωγράφων, ποιητών και αλκοολικών, ένα πλήρες ψηφι-δωτό των απατεώνων του άστεως αφηγείται τις ιστορίες του. Η ειρω-νεία και η αταραξία είναι τα βασικά χαρακτηριστικά αυτών των ηρώων, που ενώ μοιάζουν να έχουν βγει κα-τευθείαν από το σύμπαν του Κέρου-ακ, είναι συνάμα εντελώς σημερινοί.

Δεν διαβάζω εύκολα λογο-τεχνία του φανταστικού. Οχι ότι απολαμβάνω την πραγματικότητα ως έχει, απλώς δυσκολεύομαι να την παρακολουθήσω και να μπω στον τρόπο αφήγησής της. Πάντως, τη συλλογή διηγημάτων «Οι ιχνηλά-τες του σκότους» (εκδόσεις Κέδρος) που έγραψε ο Νίκος Φαρούπος την πήρα από την προθήκη του βιβλι-οπωλείου μόνο και μόνο επειδή αναρωτιόμουν πώς μπορεί να γραφτεί ιστορία φαντασίας για ένα τάγμα πεζικού στον Εβρο, το οποίο «αναστατώθηκε», όπως έλεγε και το οπισθόφυλλο. Τέλος τα ψέματα. Το βιβλίο τα έσπαγε. Κομμένες οι ειρωνείες, κομμένα όλα. Ο συγγρα-φέας συνδυάζει με δεξιοτεχνία το πραγματικό και το φανταστικό σε σημείο που τον πιστεύεις. Ξεχώρι-σα την ιστορία «Η τρύπα δίπλα στο ηρώο», όπου ένα σπήλαιο ξεβράζει μυστηριώδη στοιχειά και ουρλια-χτά, κάνοντας τους φαντάρους να ανοίγουν πυρ στο ψαχνό. Υπάρχουν όμως αυτά τα κολασμένα όντα ή μια σειρά από ψυχωσικά επεισόδια έχει πλακώσει τη μονάδα; Αυθυποβο-λή ή ακατανόητη πραγματικότητα; Πολύ ωραίος και ο συνδυασμός αρχαιοελληνικής μυθολογίας με το αθωνικό περιβάλλον στο «Χειρό-γραφο του Μοναχού Ιωάννη».

Εκθεση για τον Νίκο Καζαντζάκη γίνεται στη Στοά του Βιβλίου (Πεσματζόγλου 5), με παλιές εκδόσεις έργων του στα ελληνικά, μεταφρά-σεις και διασκευές που έκανε ο ίδιος και δεν κυκλοφορούν πια, αλλά και όλα τα βιβλία του όπως κυκλοφορούν σήμε-ρα. Επίσης, εκτίθεται φωτο-γραφικό υλικό από τη ζωή, τα ταξίδια και το έργο του συγ-γραφέα. Εως τις 30 Μαρτίου.

Μερικά από τα πιο γνωστά μυθιστορήματα για εφήβους («Το μικρό σπίτι στο λιβάδι», «Σάρλοτ, η αραχνούλα», «Ελλα, η μαγεμέ-νη»), έχουν βρεθεί στη λίστα του Newbery Medal, ενός βραβείου που δίνει ο Αμερικανικός Σύν-δεσμος Βιβλιοθηκών. Ανήκουν στο είδος young-adult, που δεν περπατά τελευταία στην Ελλάδα. Μπορεί εμείς να ξέρουμε μόνο τη Λόρα Ινγκλις από την ομώνυ-

μη σειρά, δεν συμβαίνει όμως το ίδιο και στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Ετσι, η Βιβλιοθήκη της Νέας Υόρκης ανακοίνω-σε το διαγωνισμό “90-Second Newbery Film Festival”, που είναι αυτό ακριβώς που λέει ο τίτλος. Δηλαδή, παιδιά διαλέ-γουν οποιοδήποτε από τα 90 βραβευμένα βιβλία θέλουν και φτιάχνουν στο σπίτι τους ένα φιλμάκι 90 δευτερολέπτων μαζί

με τους φίλους τους. Αυτό έκανε η παρέα του Theo Trefonides μαζί με τη μικρή του αδελφή Freya και τον αδελφό τους Max με το βιβλίο επιστημονικής φαντασίας A Wrinkle In Time της Madeleine L’Engle. Εφτιαξαν ένα ξεκαρδιστικό βίντεο ενάμι-σι λεπτού για την ιστορία της ευφυούς Μεγκ και του αδελφού της Τσαρλς και το ταξίδι τους σε έναν άλλο πλανήτη. Τα παιδιά έχουν τρομερό ταλέντο και χιού-μορ, προφανώς είναι ελληνικής καταγωγής και αποτελούν την απόδειξη μιας υγιούς χρήσης του διαδικτύου. Εχουμε μέλλον εδώ ακόμα, προς το παρόν απολαμβά-νουμε την πρώτη αυτή συμμετοχή στο διαγωνισμό στο σύνδεσμο: http://jameskennedy.com/90-second-newbery.

Στις τελευταίες ώρες του Φεδε-ρίκο Γκαρθία Λόρκα στη Μαδρίτη αναφέρεται η παράσταση «Η τε-λευταία μέρα», που θα ανέβει στο Ιδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης (Πειραιώς 106) από αυτή τη Δευ-τέρα (9/2). Ο σκηνοθέτης Γιάννης Ιορδανίδης ανοίγει το αφιέρωμα του εορτασμού των 75 χρόνων από το θάνατο του Ισπανού ποιητή με μια θεατρική σύνθεση βασισμένη στο ομώνυμο κείμενο του Ραφαέλ Μαρτίνεθ Ναδάλ. Τους πρωταγωνι-στικούς ρόλους ερμηνεύουν ο Οθων Μεταξάς και ο Ορέστης Σοφοκλέ-ους.

Κάθε νέα προσπάθειά τους είναι ένα βήμα πιο κοντά στο προσωπικό τους στιλ. Οι RootlessRoot φέτος καταπιάνονται με την κρίση ταυτότη-τας μιας κοινωνίας που επιθυμεί να μείνει αναλλοίωτη. Με την επικινδυ-νότητα και την υψηλής τάσης κίνηση να παραμένει στο επίκεντρο, η ομάδα εκφράζει με τρυφερότητα τον επανα-προσδιορισμό της θέσης του υπο-κειμένου. Η παράσταση Eyes In the Colors Of The Rain παρουσιάζεται στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών του Ιδρύματος Ωνάση από την Παρασκευή 11 Φεβρουαρίου.

Δύο από τα θεατρικά του έργα παίζονται αυτήν τη στιγμή στην Αθήνα και έχουν αγαπηθεί ιδιαιτέ-ρως από το κοινό της πρωτεύουσας. Ο λόγος για τις παραστάσεις «Ορ-φανά» και DNA του Ντένις Κέλι. Ο θεατρικός συγγραφέας θα βρεθεί

την Πέμπτη 10 Φεβρουαρίου στην Αθήνα, και συγκεκριμένα στο Θέατρο του Νέου Κόσμου (Αντισθένους 7 και Θαρύπου), για να συνομιλήσει με επαγγελματίες του χώρου αλλά και με το κοινό.

Στην ιστορική κάθοδο 2.500 οπαδών του ΠΑΟΚ -σιδηροδρο-μικώς στην Αθήνα- για τον αγώνα της ομάδας τους με τον Ολυμπιακό συμμετείχαν και δύο νεαρές γυναί-κες οπαδοί, για να συναντήσουν στο Σταθμό Λαρίσης διάσημο ελληνα ποπ τραγουδιστή από τον οποίο η μικρότερη έχει ζητήσει -με επιστολή τής ραντεβού. H Mυρτώ Αλικάκη, η Ειρήνη Στρατηγοπούλου, ο Αργύρης Μπακιρτζής, η Λουκία Πιστιόλα και ο Πάρις Θωμόπουλος παίζουν στην παράσταση «Ταξιδεύοντας με τον ΠΑΟΚ, μια ιστορία του Σταθμού Λαρίσης» από σήμερα (4/2) στο Θέατρο Τέχνης (Φρυνίχου 14).

Η Αννα Παναγιωτοπούλου και ο Πέτρος Φιλιππίδης πρω-ταγωνιστούν στο ευαίσθητο έργο του Κόλιν Χίγκινς «Χάρολντ και Μωντ». Ο έφηβος Χάρολντ και η ηλικιωμένη Μωντ ζουν έναν έρωτα πέρα από τα όρια στη σκηνή του Θε-άτρου Μουσούρη (πλατεία Καρύ-τση 7) από αύριο (5/2). Και μπορεί η ιστορία τους να φαντάζει εξωπραγ-ματική, αλλά όταν ο Χάρολντ κάνει πρόταση γάμου στην Μωντ την ημέρα που κλείνει τα 80 της χρόνια, όλα μπορούν να συμβούν.

Στην αθηναϊκή urban culture σκηνή τα προερχόμενα από το θέατρο ερεθίσματα -για τον όποιας μορφής και εμβέλειας δημόσιο διάλογο- είναι εκείνα που κρατούν τελευταία την πρωτοκαθεδρία σε σχέση με τις άλλες μορφές Τέχνης, αρκετά βήματα μπροστά ακόμη και από τον κινηματογράφο με την ισχυρή, αναμφίβολα, τροφοδοσία του νέου κύματος των Ελλήνων κινηματογραφιστών.

Η διαπίστωση αυτή στηρίζεται και ενισχύεται περαιτέρω από ορι-σμένα ξεχωριστά στοιχεία και δεδομένα, όπως:

α) Η πραγματική Ανοιξη του Εθνικού Θεάτρου, είτε με παραστά-σεις όπως για παράδειγμα η δουλειά του Νίκου Καραθάνου (Συρανό ντε Μπερζεράκ) ή η μετάβαση του οσκαρικού πλέον Γιώργου Λάνθι-μου με τον «Πλατόνοφ» του Τσέχωφ στο «σανίδι», είτε με πρωτοβου-λίες όπως η παρουσίαση ραψωδιών της Ιλιάδας (σε μετάφραση του Δημήτρη Μαρωνίτη) από την «Εθνική» των πρωταγωνιστριών που συνεχίζεται ή ο «Διάδρομος Απογείωσης» των νεανικών θεατρικών ομάδων που ολοκληρώθηκε με επιτυχία.

β) Η έλευση της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών του Ιδρύμα-τος Ωνάση όπου στις δύο σκηνές της βρίσκουν πρόσφορο έδαφος φιλοξενίας πρωτοποριακά θεάματα, όπως εκείνα της ομάδας Βijoux de Kant (Βέρθερος), αλλά και παραστάσεις, όπως εκείνη του Στάθη Λιβαθινού (Ο Θάνατος του Δαντόν).

γ) Η δημιουργία ενός γαλαξία εναλλακτικών αντισυμβατικών χώρων -από γκαρσονιέρες σε πολυκατοικίες της δεκαετίας του ’60 και bars έως υπόγεια πάρκινγκ- που υποδέχονται και φιλοξενούν αρκετές φορές τα πιο προκλητικά και ερεθιστικά σε περιεχόμενο και μορφή θεάματα και παραστάσεις. Ενδεικτικά παραδείγματα, η πρόσφατη εμπειρία της αποδομημένης επιθεώρησης του Γιώργου Νανούρη (Γκρης Ηλέβεν) αλλά και συνολικά οι δουλειές των ομάδων που συμμετείχαν στο 1ο Low Budget Festival που οργάνωσε ο Λάκης Λαζόπουλος και το Tospirto.net στο υπόγειο πάρκινγκ του πολιτι-στικού κέντρου του Ιδρύματος Μιχάλης Κακογιάννης. Επιπλέον, το εγχείρημα εν εξελίξει των Βijoux de Kant (graveyard cafe band / alive) στο 6 d.o.g.s.

δ) Η συνεπής και συνεχής δουλειά του επίμονου Γιώργου Λυκιαρδόπουλου στο θέατρο Χώρα, αλλά και οι παραγωγές του σε άλλους χώρους (όπως η ολόφρεσκη παραγωγή Cock) αλλά και του Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου στο Θέατρο του Νέου Κόσμου (πχ. η φε-τινή παραγωγή με τα «Ορφανά»). Ακόμη-ακόμη και τα δειλά -ίσως και αμήχανα- σκιρτήματα του Θεάτρου Τέχνης (με θεάματα όπως «Η Κυρία Κούλα» ή το «Ταξιδεύοντας με τον ΠΑΟΚ, μια ιστορία του Σταθ-μού Λαρίσης»).

Και τέλος, το άνοιγμα δίχως φοβικά σύνδρομα και περιττά βα-ρίδια περί ταυτοτήτων και άλλων ηχηρών στη διερεύνηση της σύγ-χρονης πραγματικότητας των ανθρώπινων σχέσεων με μια αίσθηση παγκοσμιότητας.

� Από το σκίτσο, ξανά, στη ζωγραφική. Ο Ηλίας Δελλόγλου -γνωστός στους αναγνώστες της εφημερίδας Καθημερινής από τα σκίτσα που υπογράφει ως Ηλίας Μακρής- παρουσιάζει την τελευταία ενότητα της ζωγραφικής του δουλειάς την Τετάρτη 9 Φεβρουαρίου στην γκαλερί Astra (Καρυάτιδων 8, Ακρόπολη). Παρουσιάζονται 33 έργα διαφορετικών διαστάσεων και μεικτών τεχνικών. O Δελλόγλου δίνει το ρόλο του πρω-ταγωνιστή στην ανθρώπινη μορφή, φτιάχνει πορτρέτα αντισυμβατικά και απροσδόκητα που γίνονται ανεξάλειπτη ανάμνηση στο μυαλό των θεατών. Τα έργα του είναι ένα σχόλιο στη μοναξιά, τον ερωτισμό, τη φθορά, την αποσύνθεση, την εγκατάλειψη. Γνωρίζει πώς να δημιουργεί εικόνες που να μοιάζουν με θεατρικά σκηνικά, κρύβοντας μέσα τους την αφήγηση. Η έκθεση θα διαρκέσει μέχρι και τις 26 Φεβρουαρίου.

� Με δύναμη από την Τεχεράνη. Σήμερα Παρασκευή, 4 Φεβρουαρίου εγκαινιάζεται στην Kalfayan Galleries της Αθήνας (Χάρητος 11, Κο-λωνάκι) η ατομική έκθεση της Ιρανής εικαστικού Ala Dehghan με τον τίτλο “The Upside-down Scenery”. Είναι η πρώτη παρουσίαση στην Ελ-λάδα του έργου της καλλιτέχνιδας, η οποία ζει και εργάζεται στην Τεχεράνη (Τehran) και στο Καράζ (Karaj) στο Ιράν. Στην έκθεση συμπεριλαμβάνο-νται ζωγραφικά έργα, υδατογραφίες και μεικτή τε-χνική σε χαρτί, τα οποία αντλούν έμπνευση από τα προσωπικά βιώματα της Dehghan και το ρόλο της γυναίκας στο σύγχρονο Ιράν. Τα πολύχρωμα έργα της αποτελούν ένα μοναδικό αμάλγαμα καυστικού χιούμορ και κοινωνικού σχολιασμού.

� Τέχνη σαν παιχνίδι. Ο Νίκος Λαγός παρουσιάζει την έκθεση “Toy Toy Toy” στην Γκαλερί Ζουμπουλάκη από την Πέμπτη 10 Φεβρουαρίου. Με επιρροές από την Pop Art, τη Street Art, τα γκράφιτι, το έργο του Jean-Michel Basquiat και του A. R. Penk, ο καλλιτέχνης καταφεύγει στην αναζήτηση ταυτότητας μέσα από τον περίπλοκο αστικό ιστό αλλά στις αναμνήσεις της παιδικής ηλικίας. Στα έργα του μπερδεύονται λέξεις-σύμβολα και δημιουργούνται γλωσσικά παιχνί-δια που συνδυάζονται με εικόνες ενός έντονα παιδικού κόσμου.

� Φόρος τιμής στο Artio. Η Αίθουσα Τέ-χνης Καππάτος, (Αθηνάς 12, Μοναστηράκι), παρουσιάζει την έκθεση «Hommage a Galerie ARTIO» μέχρι τις 12 Μαρτίου. Συμμετέχουν οι καλλιτέχνες: Γιώργος Λάπ-πας, Pavlos (Παύλος Διονυσόπουλος), Mari Francoise Poiteyes, Δημήτρης Σακελλίων, Μάριος Σπηλιόπουλος, Νίκος Τρανός, Πάρις Χαβιάρας, Νίκος Χαραλαμπίδης, Πάνος Χαρα-λάμπους, Γιώργος Χαρβαλιάς, Θάλεια Χιώτη. Στις δύσκολες για τη σύγχρονη τέχνη στην Ελλάδα δεκαετίες του ‘80 και του ‘90, η γκαλε-ρί, σε πείσμα των καιρών και αντίθετα με τις επιλογές των άλλων χώρων τέχνης της εποχής, επέλεξε να παρουσιάσει και να στηρίξει ένα σημαντικό αριθμό νέων καλλιτεχνών οι οποίοι τότε πρωτοπαρουσιάζονται στην εικαστική σκη-νή της Ελλάδας και αποτελούσαν μια σημαντική εναλλακτική πρόταση απέναντι στα κυρίαρχα πρότυπα.

� Δέκα εικαστικοί καλλιτέχνες, παλαιοί υπότροφοι του Ιδρύματος Fulbright προ-σφέρουν εθελοντικά έργα τους για την ενί-σχυση του προγράμματος υποτροφιών για καλλιτέχνες και ανθρώπους των γραμμά-των. Τα έργα παρουσιάζονται μέχρι και τις 28 Φεβρουαρίου στο Μουσείο Μπενάκη Πειραιώς. Συμμετέχουν οι: Κώστας Βαρώ-τσος, Ζωή Κεραμέα, Εριέτα Αττάλη, Σώτος Ζαχαριάδης, Βαγγέλης Πλοιαρίδης, Θοδω-ρής Ζαφειρόπουλος, Λάμπρος Παπανικο-λάτος, Ντόρα Οικονόμου, Σία Κυριακάκος και Ζάφος Ξαγοράρης.

Η Ελληνοαμερικανική Ενωση (Μασσαλίας 22) και ο «Φωτογραφικός Κύκλος» παρου-σιάζουν τη νέα σειρά Φωτογραφικά Ζεύγη με τα εγκαίνια της έκθεσης φωτογραφίας των Ελευθερία Αγγελάκη και Βαγγέλη Ταμ-βάκου, την Παρασκευή 11 Φεβρουαρίου.

Τον γνωρίσαμε από τα έργα του στο δρό-μο αλλά τώρα μπορούμε να δούμε την δουλειά του σε γκαλερί. Ο ανερχόμενος καλλιτέχνης και street artist, Αλέξανδρος Βασμουλάκης, γνωστός από τις μεγάλες τοιχογραφίες που έχει κάνει στην Αθήνα και στο εξωτερικό, παρουσιάζει έργα του στην a.antonopoulou.art (Αριστοφάνους 20, Ψυρρή) στις 15 Φεβρουαρίου.

16

Η αληθινή ιστορία του Γεωργίου του 6ου που χρει-αζόταν λογοθεραπευτή για να βγάλει ένα λόγο και που σήμερα, στο σινεμά, οδηγεί τον Κόλιν Φερθ στα Οσκαρ.

Την πραγματικότητα πίσω από τη σχέση του Βα-σιλιά Γεωργίου 6ου και του λογοθεραπευτή του, Λάιονελ Λογκ, που πραγματεύεται η προταθεί-σα για 12 Οσκαρ ταινία «Ο λόγος του Βασιλιά», φέρνουν τώρα στο φως έγγραφα που έχει στην κατοχή του ο εγγονός του Λογκ, Μαρκ.

Η υπόθεση της ταινίας, που έχει δικαίως συγκεντρώσει επάνω της την προσοχή των απα-νταχού σινεφίλ, αποκτά ακόμη μεγαλύτερο εν-διαφέρον μετά τις αποκαλύψεις του Αυστραλού Μαρκ Λογκ για τα αρχεία του πρόγονού του, τον οποίο υποδύεται έξοχα ο Τζέφρι Ρας.

Χριστουγεννιάτικες κάρτες από το βασιλικό ζεύγος της Μ.Βρετανίας, μια κάρτα συλλυπητη-ρίων από τον Γεώργιο 6ο (που υποδύεται συ-γκλονιστικά ο Κόλιν Φέρθ) προς τον Λάιονελ για το θάνατο της συζύγου του και μια ευχαριστήρια επιστολή από τη βασίλισσα προς το λογοθερα-πευτή, με την οποία απαντούσε στο συλλυπητή-ριο γράμμα του, που της είχε αποστείλει για το θάνατο του βασιλιά, αποτελούν μέρος μόνο του ιστορικού αρχείου.

Ο Μαρκ Λογκ, που γεννήθηκε 12 χρόνια μετά το θάνατο του παππού του, δήλωσε στους δημοσιογράφους πως το περιεχόμενο των επι-στολών είναι ιδιαίτερα θερμό, όπως θα περίμενε κανείς μεταξύ δύο στενών φίλων, επισημαίνο-ντας ωστόσο ότι ο Λάιονελ εξακολουθούσε να απευθύνεται στον Γεώργιο ως «Υψηλότατε». Από την πλευρά του, ο Βασιλιάς αποκαλούσε τον λο-γοθεραπευτή του «αγαπητέ Λογκ», υπέγραφε τις πρώτες επιστολές του ως «Αλμπερτ», που ήταν το όνομά του πριν την στέψη του, ενώ αργότερα υπέγραφε ως «Γεώργιος».

Ιδιαίτερη σημασία έχει, σύμφωνα πάντα με τον Μαρκ Λογκ, ένα έγγραφο το οποίο θεωρείται αυθεντικό αντίγραφο του ιστορικού λόγου που εκφώνησε ο Γεώργιος προς το βρετανικό λαό το 1939, λίγο πριν την κήρυξη του πολέμου στη Γερμανία. Η εκφώνησή του αποτελεί και την κο-ρυφαία στιγμή της ταινίας. Στο αντίγραφο που

έχει στην κατοχή του ο Μαρκ διακρίνονται ακό-μη οι ιδιόχειρες σημειώσεις του Λάιονελ που υποδεικνύουν στο Βασιλιά ποια γράμματα έπρε-πε να τονίζει και πού έπρεπε να κάνει παύσεις, προκειμένου να ξεπεράσει το πρόβλημα του, αφού ως γνωστόν ήταν τραυλός. Μεγάλο ενδι-αφέρον παρουσιάζει επίσης, η «διάγνωση» του λογοθεραπευτή για το Βασιλιά, την οποία έγραψε αμέσως μετά την πρώτη τους συνάντηση: «Είναι ιδιαίτερα νευρικός, εξαιτίας του ελαττώματός του. Σφίγγει τα δόντια και το στόμα του και μηχα-νικά κλείνει το φάρυγγά του… έχει μια αξιοση-μείωτη συνήθεια να ‘κόβει’ τις μικρές λέξεις και να λέει την πρώτη συλλαβή μίας λέξης και την τελευταία συλλαβή μιας άλλης».

Σύμφωνα με τα αρχεία, ο Δούκας της Υόρ-κης (τίτλος του Γεωργίου πριν από την στέψη του) επισκεπτόταν τον Λογκ στο ιατρείο του σε σχεδόν καθημερινή βάση, ιδιαίτερα όταν επρό-κειτο να ταξιδέψει επίσημα στο εξωτερικό.

Αν και η γνωριμία των δύο αντρών διήρκε-σε 25 χρόνια, δεν υπάρχουν φωτογραφίες που να τους απεικονίζουν μαζί. Στην ενθρόνιση του Γεωργίου, ο Λάιονελ καθόταν μαζί με τη σύζυ-γό του, Μιρτλ, στο βασιλικό θεωρείο, αλλά τόσο ψηλά, ώστε το ζεύγος Λογκ έπρεπε να χρησιμο-ποιήσει κιάλια όπερας. Το γεγονός αυτό, ωστό-σο, έχει αποτυπωθεί σε μια φωτογραφία της τε-λετής.

Ο σκηνοθέτης της ταινίας, Τομ Χούπερ, χρησιμοποίησε υλικό από τα αρχεία του Λογκ για το σενάριο. Χαρακτηριστική είναι η σκηνή, στην οποία, αμέσως μετά την εκφώνηση του βα-σιλικού λόγου, ο Λογκ ρωτάει τον Γεώργιο γιατί «κόλλησε» στην προφορά ενός γράμματος ενώ κατά τα άλλα τα είχε πάει περίφημα. Ο Βασιλιάς απάντησε τότε πως το έκανε επίτηδες διότι δια-φορετικά ο λαός δεν θα πίστευε ότι ήταν ο ίδιος που μιλούσε, αφού όλοι γνώριζαν το πρόβλημά του! Ο Γεώργιος πέθανε το 1952 και ένα χρόνο αργότερα ο καλός φίλος του, Λάιονελ.

Athens Pride 1Η Θέμις Μπαζάκα «έδωσε ρέ-στα» και έκλεψε τις εντυπώ-σεις στον πλειστηριασμό έρ-γων τέχνης του Athens Pride που πραγματοποιήθηκε το πε-ρασμένο Σάββατο στην γκαλερί The Breeder. Φίλοι της τέχνης, συλλέκτες, καλλιτέχνες, επώ-νυμοι και ανώνυμοι έσπευσαν να στηρίξουν το happening της οδού Ιάσωνος με την παρου-σία τους αλλά και τον οβολό τους.

18

Σε μια δύσκολη οικονομικά εποχή για πολύ κόσμο, οι διοργανωτές του Athens Pride είδαν αρκετούς Αθηναίους να ανοίγουν το πορτοφόλι τους προκειμένου να βοηθήσουν την εκδήλωση. Ωστόσο, υπάρχει διάχυτη στην ατμόσφαιρα η εξής εύγλωττη απορία: Γιατί τα έσοδα από τον πλει-στηριασμό δεν δίνονται σε κάποιον κοινωφελή σκοπό (σε άστεγους, μετα-νάστες, πεινασμένους, ασθενείς, κλπ.), ώστε να δείξουν οι υπεύθυνοι ένα πρόσωπο κοινωνικής ευαισθησίας αντί να τα ξοδέψουν για την οργάνωση ενός ακόμη περιττού dance party; Το θέμα της «περηφάνιας» είναι πλέον

εν πολλοίς ξεπερασμένο και δεν είναι λίγοι οι «σκεπτόμενοι» -ακόμη και μέσα στην γκέι κοινότητα- που το βρίσκουν κακόγουστο με μνημειώδη έλλειψη φαντασίας και αισθητικής. Δεν ζούμε στα ’70s ή στα ’80s ώστε να διεκδικούμε πάλι τα κεκτημένα μας, δηλαδή το δικαίωμά μας να υπάρχου-με! Σήμερα, οι αγώνες έχουν άλλο ειδικό βάρος, το οποίο έχει να κάνει με ουσιαστικά ζητήματα, όπως η νέα έννοια της ελευθερίας και της φτώχειας. Αφελής ερώτηση: γιατί δεν υπάρχει Straight Pride;

emst.grΣτων Αθηνών την ολόμαυρη ράχη, περ-

πατά ακόμα η σύγχρονη Τέχνη μονάχη…

MirageΗ εικονιζόμε-νη peroxide blonde είναι η dj Methi, που τα τελευταία έξι χρόνια με τη μουσική της ομάδας Mirage ταξιδεύει τους Α θ η ν α ί ο υ ς στα μονοπά-τια ενός όμορφου παράλληλου σύ-μπαντος. Τα concept parties «7 θα-νάσιμα αμαρτήματα», έχουν φανατι-κό κοινό, με guest djs από την Ελ-λάδα και το εξωτερικό. Μότο της με-θυστικής Methi: «Ελευθερώστε τον προσωπικό σας χαρακτήρα, εννοώ-ντας μην είστε γίδια!»

Athens Pride 2

19

Photo BoyΟ νεαρός freelance φωτογράφος Κώστας Αποστολίδης που έχει δη-μοσιεύσει έργα του σε διάφορα έντυ-πα (και στη Metropolis), εγκαινί-ασε προ ημερών το δικό του site στην ηλεκτρονική διεύθυνση http://www.kostasapostolidis.com/. Εντυ-πωσιακές φωτογραφίες από τα τα-ξίδια του για ρεπορτάζ σε διάφορες χώρες αλλά και τους δρόμους της Αθήνας παρουσιάζονται εκεί στους λάτρεις του είδους.

Liquid SkyΣτο ισόγειο της Στέγης Γραμμάτων και Τε-χνών του Ιδρύματος Ωνάση βρίσκεται το μπαρ Liquid Sky, δημιουργία της εικαστι-κού Αιμιλίας Παπαφιλίππου, το εκπληκτι-κό ντιζάιν του οποίου το κατατάσσει σί-γουρα στα ωραιότερα της Ευρώπης. Αψογα ποτά και σέρβις για όσους (μη καπνιστές) αναζητούν νέες… συγκινήσεις.

Α π ό φ ο ι -τος της Σ χ ο λ ή ς Καλών Τε-χνών και του Βρετα-νικού St. Martin’s, όπου ει-δικεύτηκε στην τε-χνοτροπία του Mixed M e d i a Painting, o Μιχά-λης Τσακούντης, ταξιδεύει μεταξύ Νέας Υόρκης, Λονδίνου και Αθήνας, όπου εκ-θέτει τη δουλειά του συλλέγοντας εγκωμια-στικές κριτικές. Τώρα ετοιμάζει την επόμε-νη έκθεσή του με έργα μεγάλων διαστάσε-ων, που θα παρουσιαστεί στην Αθήνα τον ερχόμενο Μάιο.

Τα blogs μπήκαν στη ζωή μας ξαφνι-κά. Υπάρχουν λαμπρά παραδείγματα κάθε τύπου. Κάποιοι λάτρεψαν τον Νίκο Δήμου μέσα από αυτό το νέο εί-δος. Το ιστολόγιο του Old Boy είναι απλά εξαιρετικό. Αν κάποιος θέλει καλογραμμένα εμπρηστικά κείμενα, ας τσεκάρει το blog «Φάε ένα μαλά-κα». Αυτά ως προς την καλή όψη του νομίσματος. Υπάρχει και η ανάποδη.

Για κάθε καλό blog υπάρ-χουν -κατά την άποψή μου- δεκά-δες άχρηστα και συχνά άθλια δυ-στυχώς «αδερφάκια» του. Αδιάφορα blog, συχνά με φανατισμό κάθε εί-δους, blog παπαγαλάκια, blog που αναπαράγουν κομπλεξική δυστυ-χία. Με λίγα λόγια, σκουπίδια. Μια ιντερνετική χωματερή. Μοναχικοί καβαλάρηδες ενάντια σε όλο τον κό-σμο, πίσω από μια μάσκα. Δεν συ-νεργάζονται με κανέναν. Και για κα-νένα λόγο.

Κόντρα σε αυτή την τακτική υπάρχει το παρεΐστικο μεράκι. Ιδού το παράδειγμα. Νέα παιδιά που κά-νουν κόμικ και θέλουν να τα επικοι-νωνήσουν. Δημιουργοί με εμπειρία σε αυτό τον -ούτως ή άλλως για την Ελλάδα- underground χώρο έδωσαν τα χέρια. Γνωστά ονόματα, όπως ο Τάσος Μαραγκός aka Tasmar, o Πα-ναγιώτης Πανταζής aka Pan pan και η Σταυρούλα του γλυκύτατα αιθέριου -ακόμα και για κάφρους που μεγά-λωσαν με Conan σαν του λόγου μου- Frogs and Dogs φανζίν. Και όλοι μαζί αποτελούν το theveryclosedcircle.blogspot.com. Συμμετέχουν στην ομαδική προσπάθεια των πρωτερ-γατών Tomek και Τάσου Ζαφειριά-δη. Μιλήσαμε με τον πρώτο. Ο δεύ-τερος βρίσκεται στη συμπρωτεύουσα και άλλωστε, όπως λέει γελώντας και

ο Tomek: «Ο Τάσος είναι ο αντιπρό-σωπος της Βόρειας Ελλάδας». Let the comics begin!

Kαφές και χιούμορΟ Tomek γεννήθηκε στην Πο-

λωνία. Γιος Ελληνα, από εκείνους τους πολιτικούς πρόσφυγες που βρέ-θηκαν στο Ανατολικό Μπλοκ. Ηρθε στις γειτονιές της Νέας Φιλαδέλφει-ας στην εφηβεία του. Τη δεκαετία του ’80. Δύσκολες εποχές για κόμικς, ιδιαίτερα για τα προάστια. Και όμως κυνήγησε το πάθος του. Σκιτσάρι-σε για φανζίν, ένα από αυτά ονόμα-τι Hehe! εκδόθηκε και στον εκδοτι-κό οίκο Giganto Books. Δουλεύει ως

illustrator και κάνει animations. Εί-ναι τυχερός, άλλοι απασχολούνται σε τελείως άσχετες δουλειές. Κέρδι-σε βραβεία ΕΒΓΕ, αλλά δεν έμεινε εκεί. Θέλησε να κάνει κάτι ομαδικό, έστω και αν, όπως λέει: «Δεν υπάρ-χει καν αγορά, ειδικά για τα ελληνι-κά κόμικς».

Στη χώρα μας η κομιστική δημι-ουργία θεωρείται προνόμιο μόνο των ανήλικων αναγνωστών. Τι κρίμα και άδικο. Ούτε όμως και οι υπερβολι-κοί αβανγκαρντισμοί οδηγούν που-θενά. Στον Tomek δεν αρέσουν λογι-κές του τύπου «Αμολάω, ότι μου έρ-θει και πάρ’ τα, άμα γουστάρεις». Πι-στεύει σε ανθρώπους που δουλεύουν

Tο blogging αποκτάει ξανά αξία. Νέοι κομίστες εκ-

θέτουν σε έναν «πολύ κλειστό κύ-κλο». Δημιουργοί που ανδρώθηκαν στο

γεμάτο μεράκι κόσμο των φανζίν μάς κρα-τούν καθημερινή ιντερνετική συντροφιά. Πε-

ράστε μια βόλτα από το The Very Closed Circle.

NEW KIDS ON THE BLOG

21

μεθοδικά. Που θέλουν να επικοινωνήσουν τη δημιουργία τους. Ετσι, όταν το καλοκαίρι απο-φάσισε να ξεκινήσει το ταξίδι του προαναφερ-θέντος blog, θέλησε να ορίσει τα πλαίσιά του. Να έχει ένα συγκεκριμένο στιλ αυτό το πόνημα. Με βάση τον αυτοσαρκασμό, ασπρόμαυρο που όμως οι χρωματιστές πινελιές θα παίζουν ου-σιαστικό ρόλο. Κάτι εύκολο στην εκτέλεση για τους συμμετέχοντες, χωρίς άγχος. Κάτι γρήγο-ρο, όπου η ιδέα θα πρωταγωνιστεί. Κάτι που θα ανανεώνεται συνέχεια. Κάτι που ο καθένας μας θα μπορεί να τσεκάρει κάθε πρωί. Πίνοντας τον καφέ του.

Ταυτότητα και ταύτισηΣτη λογική αυτή ίσως να έπαιξε ρόλο και

μια παιδική του εμπειρία. Οταν ήταν πιτσιρικάς στην Πολωνία, υπήρχε τοπική σκηνή. Και όλοι περίμεναν το κόμικ της τελευταίας σελίδας στις εφημερίδες. Οπως κάποιοι στην Ελλάδα περι-

μένουν τον Αρκά. Και με το blog αυτό, τα παι-διά το έχουν καταφέρει. Εχουν πολλά χτυπήμα-τα κάθε εβδομάδα. Ακόμα και από εξωτερικό. Καναδάς, Αυστραλία, η χάρη τους έχει φτάσει μέχρι και στο Αζερμπαϊτζάν! Τα «ποσταρίσμα-τα» αυξάνουν συνεχώς. Μεταξύ τους έχει δημι-ουργηθεί ένας υγιής ανταγωνισμός. Που -τάδε έφη Tomek- οδηγεί το blog να λειτουργεί σαν equalizer. Οπου όλοι «τραγουδούν» σε παρό-μοιες συχνότητες. Αλλωστε, μας είπε: «Αυτό εί-ναι το blog για μένα. Πρέπει να λειτουργήσεις με κάποιους ελάχιστους κανόνες. Και να μπο-ρούν να δημιουργήσουν όλοι με τις ίδιες συν-θήκες».

«Εκτιμώ το σύνολο…» και προσθέτει «…και το χιούμορ». Και το αποδεικνύουν. Με τον αυ-τοσαρκασμό να μην σταματάει στο σκιτσάρισμα. Αλλά να συνεχίζεται και στα comments. Και στα ενδο-κομιστικά αστεία. Στο πείραγμα μεταξύ φί-λων. Η μαγκιά τους είναι ότι έφτιαξαν ένα blog

που έχει ταυτότητα. Οχι άλλη μια ιντερνετική αρλούμπα. Κάνουν κάτι προσιτό με μεράκι και συχνή περιοδικότητα. Στην ερώτηση «Τι άλλο σ’ αρέσει πέρα από τα κόμικς;» απάντησε γε-λώντας: «Οι Βeatles, το garage punk, οι Monty Pythons και ο Μπαχ». Η διαφορετικότητα των επιρροών σημαντική.

Τελικά αυτό που με τράβηξε στο The Very Closed Circle είναι ότι, παρακολουθώντας το, ένιωσα να ανήκω και εγώ στην παρέα. Τα κό-μικς θέλουν ταύτιση. Να διαβάζεις μικρός το πε-ριοδικό «Περιπέτεια» και να θέλεις και εσύ, σαν άλλος Λοχαγός Μαρκ, να φας φασόλια με λαρ-δί κάτω από μια ζεστή κουβέρτα. Να θέλεις να πεις κοφτερά αστεία σαν Γαλάτης Αστερίξ. Να νιώθεις και εσύ ανθρώπινος υπερήρωας γεμά-τος αδυναμίες σαν τους Watchmen, κοιτώντας τη Μητρόπολη από το παράθυρο μιας πολυκα-τοικίας.

22

Δεν είχα ιδέα για τα ebooks. Το θέμα όμως με ενδιέφερε και άρχισα να ψά-χνω σε διάφορα φόρουμ. Η τυχαία ανακάλυψη μιας ανάρτησης στο ειδι-κό φόρουμ www.mobileread.com με τίτλο “A good example from a greek publisher” του χρήστη και μεταφρα-στή Emman.George ήταν η αρχή της έρευνάς μου. Οπως συνειδητοποίη-σα, η εν λόγω ανάρτηση δημιούργησε αγγλόφωνους ηλεκτρονικούς αναγνώ-στες της Ευγενίας Φακίνου -τα βιβλία της οποίας διατίθενται σε ηλεκτρονι-κή μορφή από τις εκδόσεις Καστανιώ-τη. «Με το διαδίκτυο ο εκδότης έχει τη δυνατότητα να έχει άμεση επαφή με τους αναγνώστες, και οφείλει να έχει, για να ξέρει τι ζητάνε και τι πρέπει να τους προφέρει με έναν τρόπο σωστό. Μέχρι τώρα τα αυτιά και τα μάτια στην αγορά ήταν οι βιβλιοπώλες», μας είπε ο Αργύρης Καστανιώτης, ο οποίος υπήρξε ιδανικός συνομιλητής για να ανοίξουμε το φάκελο “ebooks”.

Το τελευταίο βιβλίο του Μίμη Ανδρουλάκη «Η έβδομη αίσθηση-troika Μοίρα» κυκλοφόρησε και σε ψηφιακή έκδοση, με δυνατότητα ελεύθερης τιμής. Το ιδιαίτερα ενδι-αφέρον είναι πως η «ελεύθερη» κυ-κλοφορία του μόνο θετικά επηρέασε τις πωλήσεις της έντυπης μορφής. Ο σύνδεσμος για το κατέβασμα πα-ρουσίασε τεράστια επισκεψιμότητα: πάνω από 1.000 άτομα κατέβασαν την ψηφιακή έκδοση, είτε δωρεάν είτε καταβάλλοντας κάποιο αντίτιμο με μέσο όρο τα 6 ευρώ.

«Πρώτα ο Γουτεμβέργιος εφηύ-ρε την τυπογραφία και άρχισε να διαδίδεται η ανάγνωση ως κάτι λα-ϊκό και κατόπιν πάνω σε αυτήν τη δυνατότητα δημιουργήθηκε το εμπο-ρικό μοντέλο. Ο ρόλος του εκδότη ήταν να επιλέγει από όλα τι αξίζει να τυπωθεί και να το προτείνει στον εν δυνάμει αναγνώστη». Σήμερα όμως; Πραγματικά αναρωτιέμαι τι ρόλο μπορεί να παίξει ο εκδότης. «Σήμερα όλοι μπορούν να γράψουν ένα βιβλίο και να το ανεβάσουν σε μια ιστοσελίδα. Ο ρόλος του εκδότη όμως παραμένει ενεργός. Κάποιος πρέπει να μας πει ποιο βιβλίο να διαβάσουμε. Πρέπει, δηλαδή, κά-πως να δημιουργούμε τον αναγνώ-στη», διευκρίνισε ο κ. Καστανιώτης. Η καταστροφολογία δεν ωφελεί, αυτό που πρέπει να υπάρξει είναι κινητικότητα. Οφείλει ο καθένας να βρει τον τρόπο που θα λειτουργήσει επαγγελματικά. Η κινητικότητα των εκδόσεων Καστανιώτη τους μήνες που πέρασαν οδήγησε στο να κυ-κλοφορούν σήμερα περίπου 30 ελ-

ληνικά ηλεκτρονικά βιβλία σε μορ-φή epub.

Βέβαια, όλα αυτά αναφέρονται σε ένα μέλλον κοντινό. Αν σκεφτεί κανείς τη θεωρία του Τόμας Πέτιτ, καθηγητή στο Πανεπιστήμιο της Νό-τιας Δανίας για την «Παρένθεση του Γουτεμβέργιου», τα πράγματα θα αλ-λάξουν ριζικά. Στη θεωρία αναφέρ-θηκε και ο συγγραφέας Αλέξης Στα-μάτης, στο πρόσφατο TEDxAthens το Δεκέμβριο που πέρασε. Μια νέα προφορικότητα αναδύεται, σύμφω-να με τον καθηγητή, και η περίοδος από τον 15ο αιώνα με την εφεύρε-ση της τυπογραφίας μέχρι τον 20ό αποτελεί απλώς μια «παρένθεση» γνώσης. Μέχρι τότε οι ιστορίες μεταδίδονταν μέσα από τις κουβέ-ντες. Με την τυπογραφία η γνώση «πακεταρίστηκε». Αλλά μέσα στα επόμενα ογδόντα χρόνια η αλήθεια πλέον δεν θα βρίσκεται στα βιβλία, αφού δεν θα υπάρχει τυπογραφία. Σύμφωνα με τη θεωρία, όλοι θα εί-ναι «αναγνώστες» και όλοι θα είναι «συγγραφείς». Σαν τους ραψωδούς της αρχαιότητας που τραγουδούσαν τα έπη και τελικά έγιναν ένας Ομη-ρος. Ενας συλλογικός νους. Αγχωτι-κή θεωρία; Σίγουρα πάντως ενδια-φέρουσα, αν και σε ογδόντα χρόνια δεν θα είμαστε εδώ για να δούμε αν επαληθεύτηκε.

Από την άλλη βέβαια, υπάρχουν περιπτώσεις που διαβεβαιώνουν την επιβίωση της τυπογραφίας αντί-στροφα. Στο ιστολόγιο boingboing.net, o Cory Doctorow, συγγραφέας

επιστημονικής φαντασίας και ακτι-βιστής κατά του DRM (Digital Rights Management) διέθεσε αρχικά τα βι-βλία του σε ηλεκτρονική μορφή και δωρεάν. Μέσα από το ιστολόγιο ανέπτυξε ένα δικό του κοινό. Τα βι-βλία άρεσαν και κατέληξαν στο τυ-πογραφείο, αφού είχαν γίνει γνω-στά διαδικτυακά. Μέσω της δωρε-άν διαδικτυακής διακίνησης έγιναν μπεστ-σέλερ του παραδοσιακού βι-βλιοπωλείου. Στο τελευταίο του βι-βλίο With A Little Help πειραματί-στηκε ακόμα περισσότερο. Ψηφιακά το επεξεργάστηκε, μαζί με τους δια-δικτυακούς αναγνώστες το διόρθω-σε, και το εξέδωσε μόνος του, δια-χειριζόμενος και τη διανομή. Ηθε-λε να διερευνήσει αν θα έχει περισ-σότερα κέρδη έτσι. Τελικά, κατέληξε πως ο εκδότης ορθώς πληρώνεται για την όλη διαχείριση της έκδοσης.

Το DRM, το οποίο πολεμά-ει ο Doctorow, είναι μια μέθοδος η οποία περιορίζει την αντιγραφή και διασπορά αρχείων πνευματικής ιδιο-κτησίας οποιασδήποτε μορφής, μου-σικής, ταινιών και ebook εν προκει-μένω. «Ο περιορισμός όμως της δια-σποράς ενός αρχείου θέτει ως προϋ-πόθεση τη συμβατότητα της συσκευ-ής που θα χρησιμοποιήσει ο χρή-στης με το αρχείο. Θα διαβάσεις μόνο από τόσες συσκευές Kindle το βιβλίο μου, γιατί έτσι λέω εγώ! Είναι λογι-κή αυτή;» διερωτάται ο Αργύρης Κα-στανιώτης. Αρα, στα ηλεκτρονικά βι-βλία έχει νόημα ο περιορισμός της αντιγραφής τους; «Ο περιορισμός της διασποράς είναι ταυτόχρονα περιορι-σμός και της χρηστικότητας ενός βι-

Στην Ελλάδα οι πωλήσεις των ψηφιακών βιβλίων δεν αγγίζουν καν το 1%. Στην Αμερική φτάνουν μόλις το 9%. Ομως, μια νέα «φυλή» δημιουργείται. Γκατζετά-κηδες με έλλειψη χρόνου πλέον διαβάζουν συστηματικά, ενώ οι ηλεκτρονικοί αναγνώστες μέχρι και ιστολόγιο έχουν φτιάξει. Τα ebooks δειλά-δειλά παίρνουν θέση στις βιβλιοθήκες μας.

23

βλίου», συνέχισε. «Το να φυλακίζου-με τον ηλεκτρονικό αναγνώστη θέ-τοντας όρια στο πού θα διαβάσει το βιβλίο του είναι μάλλον λάθος αντι-μετώπιση. Το μόνο που δεν έχει κα-ταφέρει να αποτρέψει το DRM είναι η πειρατεία. Η μόνη λύση απέναντι στην πειρατεία είναι τα φτηνά και στημένα με μεράκι βιβλία».

Και αυτό είναι γεγονός, καθώς, ως γνωστόν, ό,τι κλειδώνει ξεκλειδώ-νει. Με αυτήν τη λογική ο Αργύρης Καστανιώτης επέλεξε τη μορφή των epub για τα βιβλία που διαθέτουν ηλεκτρονικά οι εκδόσεις, θέτοντας όμως την ασφαλιστική δικλείδα του «υδατογραφήματος». «Το ψηφιακό αυτό ίχνος, στη λογική του βιβλιο-φιλικού ex libris, φανερώνει τον ιδιοκτήτη του ηλεκτρονικού βιβλίου, εκείνον δηλαδή ο οποίος πλήρωσε για να κατεβάσει στη συσκευή του το βιβλίο των εκδόσεών μας». Γιατί epub όμως; «Επειδή δεν θέλουμε να δυσκολεύουμε τον αναγνώστη. Πρέπει να μπορεί να το διαβάσει και

στην ταμπλέτα του και στον υπολογι-στή του και όπου βολεύεται».

Η κίνηση αυτή των εκδόσεων προκάλεσε θετικές και αρνητικές αντιδράσεις. Κάποιοι άρχισαν να καταστροφολογούν για τα πνευμα-τικά δικαιώματα των συγγραφέων. «Πόλεμος ξέσπασε», έγραψαν. «Κα-νένας πόλεμος δεν ξέσπασε. Τη δουλειά μας κάνουμε, και δουλειά μας είναι να διαβάζει βιβλία ο κό-σμος», εξήγησε ο εκδότης. Γεγονός είναι, ωστόσο, πως ακόμα οι πε-ρισσότεροι δεν γνωρίζουν καλά την τεχνολογία στην Ελλάδα, ώστε να εκφέρουν με καθαρή σκέψη κάποια άποψη. Τα γεγονότα δείχνουν πως στο εξωτερικό το μέλλον είναι «ξε-κλείδωτο». Η συσκευή Nook Color, ταμπλέτα ανάγνωσης της Barnes & Noble, μέσα σε δέκα ημέρες από την κυκλοφορία της είχε «κρακαρι-στεί», δηλαδή ξεκλειδωθεί, οπότε τι νόημα έχει το κλείδωμα;

Αφού λοιπόν άκουσα και διά-βασα πολλά, κατέληξα στο βασικό συμπέρασμα, ότι το δωρεάν ηλε-κτρονικό βιβλίο είναι σαν ένεση

ζωτικότητας για την έντυπη έκδοση. Αδύνατον να φτάσουμε στο δωρεάν στην Ελλάδα; Ας είναι τουλάχιστον φτηνό και ευανάγνωστο. Βιβλία τα οποία θα «κατανάλωνε» κανείς το καλοκαίρι στην παραλία, θα τα δια-βάζει ψηφιακά. Βιβλία τα οποία θα τα λατρέψει, θα τα αγοράσει τυπω-μένα. Ενώ αν έπρεπε να τα αγορά-σει κατευθείαν σε τιμές αλά παλαιά, ίσως και να μην τα πλησίαζε καν. Ειδικά στην Ελλάδα με τις δυσπρό-σιτες ή και ανύπαρκτες δανειστικές

βιβλιοθήκες, ίσως και να χρειάζεται αυτή η ιδιόμορφη εξάπλωση της ανάγνωσης. Ενας στους τέσσερις Ελληνες διαβάζουν βιβλία, και αυτό δεν είναι τυχαίο. Το εκπαιδευτικό σύστημα δεν μας διδάσκει από μι-κρούς να είμαστε αναγνώστες. Αν τα ebooks είναι τα νιάτα και τα τυπω-μένα βιβλία τα γηρατειά, φαίνεται πως τα νιάτα πιάνουν από το χέρι τα γηρατειά σε μια πορεία προς την κοντινή αιωνιότητα. Τα βιβλία, δη-λαδή, πάνε και ξαναέρχονται.

24

Στην παράσταση “Cock” που πρωταγωνιστεί, ακροβατεί ανά-μεσα σε δύο επιλογές. Η μία αφορά σε έναν άνδρα και η άλλη σε μια γυναίκα. Στη ζωή του όμως ξέρει πολύ καλά τι θέλει. Παράτησε τη Νομική για χάρη της υποκριτικής. Ο Δημήτρης Μοθωναίος μιλάει για το ρόλο του και μας εξηγεί γιατί η ελ-ληνική κοινωνία έχει τη νοοτροπία μικρού χωριού.

25

Πριν τον συναντήσω, ήξερα πολύ λίγα πράγματα για εκείνον. Εψαχνα στο ίντερνετ και το μόνο που κατάφερα να βρω είναι πληροφορίες για την πα-ράσταση στην οποία πρωταγωνιστεί. Και κάποιες αναφορές για το σήριαλ «Κάρμα» όπου συμμετεί-χε. Α, και ότι άφησε τη Νομική, για να σπουδάσει θέατρο. Τον έψαξα και στο Facebook και δεν τον βρήκα. «Πώς γίνεται νέος ηθοποιός και να μην έχει Facebook;», αναρωτήθηκα. Σημείωσα την απορία μου και ξεκίνησα για να τον συναντήσω στα Εξάρχεια.

Αφού αλλάξαμε τρία καφέ, για να βρούμε το πιο ήσυχο, αρχίσαμε να συζητάμε για το “Cock”. O Δημήτρης μο;y εξομολογείται πως είναι το πρώτο ρεπό που παίρνει -μετά από 12 ημέρες συνεχόμενων παραστάσεων. Παρόλα αυτά, δεί-χνει χαρούμενος και ήρεμος για το ρόλο του Τζων που υποδύεται. Του ζητώ να μου εξηγήσει λίγο την υπόθεση του έργου. «Ο Τζων έχει σχέση με έναν άνδρα εδώ και 7 χρόνια. Ξαφνικά, αποφα-σίζει να χωρίσει και γνωρίζει μια κοπέλα με την οποία αρχίζει να φλερτάρει. Παρόλο που εκείνη του την πέφτει ξεκάθαρα, εκείνος είναι αναποφά-σιστος», αναφέρει ο Δημήτρης. Αυτή η αμφιβολία του Τζων είναι το κεντρικό θέμα της παράστασης. Ενας νέος άνθρωπος που δεν θέλει και δεν μπο-ρεί να εγκλωβιστεί στην ταμπέλα του γκέι που του έχουν προσάψει. «Ο Τζων δεν μπορεί να αποφα-σίσει εάν θέλει να συνεχίσει τη ζωή του με έναν άνδρα ή με μία γυναίκα. Υπερασπίζεται το δικαί-ωμά του να πάει με μία γυναίκα. Υπερασπίζεται την ελευθερία που έχει στον έρωτα», συνεχίζει να μου εξηγεί.

O Δημήτρης δεν είχε κανένα ενδοιασμό να παίξει το ρόλο ενός γκέι. Αντίθετα, τον αντιμετω-πίζει με μεγάλη χαρά: «Θεωρώ ότι είναι ένα έργο σχέσεων. Δεν πρόκειται για μια γκέι παράσταση. Το έργο ίσως εκνευρίσει κάποιους φανατικούς γκέι αν δεν κατανοήσουν αυτό που διαπραγμα-τεύεται. Στο μεταξύ, είναι πολύ αστείο που φι-λιέμαι επί σκηνής με τον πολύ καλό μου φίλο, Μάκη Παπαδημητρίου. Εχω ξαναδουλέψει μαζί του και νιώθω οικεία. Η γυναίκα του Μάκη όταν ήρθε στην παράσταση, μας είδε να φιλιόμασταν και γέλαγε».

Παίρνω αφορμή από αυτό και τον ρωτάω για το πώς η κοινωνία συμπεριφέρεται στους γκέι. «Πρόκειται για μια κοινωνία που αρέσκεται να σχολιάζει τους πάντες και τα πάντα. Η Ελλάδα, δυστυχώς, θα έχει πάντα τη νοοτροπία του χω-ριού. Εδώ νιώθεις ότι όλοι σε παρακολουθούν και σε σχολιάζουν είτε μένεις σε χωριό, είτε στην Αθήνα».

Αλλάζω θέμα προσπαθώντας να λύσω την

απορία μου για το Facebook. Μου εξηγεί ότι είχε λογαριασμό αλλά τον απενεργοποίησε πριν λίγο καιρό. Δεν γούσταρε αυτό τον τρόπο επικοινωνί-ας. Εκτός από το Facebook, εδώ και πέντε μέρες έχει κόψει και το κάπνισμα. «Περίοδος αλλαγών ή απεξάρτησης», του λέω και χαμογελάει.

Μιας που αναφερθήκαμε στις αλλαγές, τον ρωτάω για τις σπουδές του στη Νομική και για την απόφαση του να την παρατήσει. «Είναι μια βαρετή σχολή. Δεν είναι τυχαίο που οι περισσό-τεροι από τη Νομική μεταπηδούν στο θέατρο ή γίνονται συγγραφείς και ποιητές. Οι γονείς μου ακόμα επιμένουν να πάρω το πτυχίο μου, όμως εγώ το αποκλείω».

Ετσι, αντί για τη Νομική, ο Δημήτρης έφτασε να τελειώσει πριν από πέντε χρόνια το Θέατρο Τέ-χνης. Παρόλα αυτά είναι παιδί του Εθνικού. Με το που αποφοίτησε από τη δραματική, έκανε μια οντισιόν στο Εθνικό Θέατρο. Έγινε δεκτός και για τα τέσσερα επόμενα χρόνια παρέμεινε εκεί, παίζο-ντας συνολικά σε 11 παραστάσεις. Συνεργάστηκε με σημαντικούς ανθρώπους του θεάτρου, όπως οι Στάθης Λιβαθινός, Λοράν Σετουάν, Εφη Θεοδώ-ρου και Δημήτρης Λιγνάδης, μεταξύ άλλων.

«Ηταν μια καλή αρχή», παραδέχεται ο Δημή-τρης «Ομως, με το Εθνικό Θέατρο, το βράδυ έχεις παράσταση και το πρωί έχεις πεντάωρη πρόβα για την επόμενη παραγωγή. Τέσσερα χρόνια δού-λευα έτσι: πρόβα και παράσταση. Κάθε χρόνο κά-ναμε τρία με τέσσερα έργα. Δεν θα μπορούσα να συνεχίσω και άλλο χρόνο στο Εθνικό. Καταλήγεις να μην έχεις καθόλου χρόνο για τον εαυτό σου». Και με τα χρήματα τι γίνεται; Βγάζει πιο πολλά ένας ηθοποιός από το Εθνικό ή από το ελεύθερο θέατρο; «Τα χρήματα είναι λίγα, μόνο 800 ευρώ. Θέλει γερά νεύρα για να αντέξεις σε αυτές τις συν-θήκες. Στο ελεύθερο θέατρο ο ηθοποιός κερδίζει σίγουρα περισσότερα. Αλλά είμαι πολύ ευγνώ-μων που ξεκίνησα με το Εθνικό, απέκτησα ση-μαντικές εμπειρίες και συνεργάστηκα με καλούς ηθοποιούς».

Και με την τηλεόραση τι γίνεται; «Με ενδια-φέρει η τηλεόραση, αλλά δυστυχώς δεν κινείται τίποτα», αναφέρει ο Δημήτρης. «Οταν τελείωσα τη σχολή, έπαιξα στη σειρά για τη ζωή της Ελλης Λαμπέτη και συμμετείχα σε κάποια επεισόδια στις ‘Ιστορίες του αστυνόμου Μπέκα’. Επειτα ήρθε το ‘Κάρμα’».

Για το τέλος ζήτησα από τον Δημήτρη να μου πει αν από το θέατρο μπορεί να ζήσει ένας ηθο-ποιός. Η απάντηση ήταν ακριβώς αυτό που περί-μενα. «Δε βγαίνουν χρήματα. Θα πρέπει να βρει ςμια άσχετη δουλειά ή να σε βοηθούν οι γονείς σου οικονομικά».

26

Σε αυτή την παράσταση, σκηνοθεσίας Κατερίνας Ευαγ-γελάτου, τίποτα δεν είναι τυχαίο. Καθισμένος, αριστε-ρά και δεξιά ενός μακρόστενου τσιμεντένιου δαπέδου, παρακολουθείς τις προσπάθειες του Τζων να διαλέξει ανάμεσα σε συμπεριφορές αλλά κυρίως ανάμεσα σε πρόσωπα. Ή μάλλον να μην διαλέξει. Ενας νέος άν-θρωπος εγκλωβισμένος στα θέλω του, που προσπαθεί να τα εκφράσει με όρους και έννοιες που οι άλλοι κατα-νοούν. Ορους που ο ίδιος δεν αποδέχεται. Εννοιες που στις ημέρες μας φαντάζουν τόσο παρωχημένες. «Γιατί μου λες πως το με τι κοιμάμαι είναι πιο σημαντικό από το με ποιον άνθρωπο κοιμάμαι;», αναρωτιέται ο ήρωας του έργου σε μια «γυμνή» σκηνή από περιττά αντικεί-μενα (δεν υπάρχουν κρεβάτια, καρέκλες, φαγητά κτλ.).

Εκεί στον άδειο χώρο, ο Τζων βρίσκεται μέσω ενός ερωτικού τριγώνου. Από τη μία, ο, -για επτά χρόνια- ερωτικός του σύντροφος, και από την άλλη, μια γυ-ναίκα που μπήκε πρόσφατα στη ζωή του. Από τη μία, η γκέι ταυτότητα, και από την άλλη, το δικαίωμα στον έρωτα πέρα από ταμπέλες και προσδιορισμούς. Ο Α, κατά κόσμον Μάκης Παπαδημητρίου, και η Γ, κατά κό-σμον Ιωάννα Παππά, αποτελούν τα δύο μέρη αυτού του συνόλου που τραβούν το Τζων δεξιά και αριστερά. Ο Π, πατέρας του Α, και κατά κόσμον Γιώργος Κοτανίδης,

αποτελεί τον εξωτερικό παρατηρητή του τριγώνου. Και ο Τζον αρνείται να διαλέξει όχι τόσο ερωτικό σύντρο-φο, όσο ταυτότητα.

Ο Τζων, αν και είναι ο μοναδικός που ονομάζεται, είναι και ο μοναδικός μη προσδιορισμένος, ως προς την ταυτότητά του, στο κείμενο του ταχύτατα ανερχόμε-νου Βρετανού θεατρικού συγγραφέα, Μάικ Μπάρτλετ. Σε ένα έργο που το απασχολεί περισσότερο η αυτογνωσία και λιγότερο η αμφισεξουαλική συμπεριφορά, ο θεατής καλείται να προσδιορίσει από την αρχή τι είναι σεξουαλι-κότητα και από πού προκύπτει η επιθυμία για τον Αλλο. Τον Αλλο που ανεξαρτήτως φύλου μπορεί να προκαλέ-σει το ερωτικό ενδιαφέρον. Τον Αλλο που μπορεί να μας υποστηρίζει σαν να είμαστε ένα ζήτημα ζωής και θανάτου. Τον Αλλο που μπορεί να είναι ο Α ή η Γ, ή οποιοσδήποτε άλλος. Στο τέλος του έργου ο Τζων δεν επιλέγει. Δείχνει να διαλέγει μια κατεύθυνση, αυτή που του προκαλεί μάλλον λιγότερη πίεση, αλλά δεν επιλέγει σεξουαλική ταυτότητα. Ανάμεσα στην επιθυμία και την ασφάλεια, στο πάθος και την αγάπη, στο καινούργιο και το παλιό, ποιος μπορεί να διαλέξει τόσο εύκολα; Και αν είμαστε κομμάτι αυτού που ερωτευόμαστε, ποιος μπορεί να πει με σαφήνεια αν ερω-τευόμαστε ανθρώπους ή το φύλο τους; Κανείς!

…Και πώς ένα έργο υμνεί την ελευθερία τού να μην

επιλέγεις κάτω από ασφυκτικές κοινωνικές συνθήκες…

Η ιστοσελίδα www.syzygy.co.uk έδω-σε στη δημοσιότητα μία εικόνα - παζλ με τα 20 πιο σημαντικά πράγματα που συ-νέβησαν στο ίντερ-νετ μέσα στο 2010. Μπορείς να τα ανα-γνωρίσεις; Οι απα-ντήσεις θα βρίσκο-νται στο τεύχος της επόμενης εβδομά-δας.

28

GOTHIC Νυχτερίδες, μαύρο eyeliner και νύχτες γεμάτες σκοτεινό χορό. Λέγε με gothic lifestyle. Και απότην άλλη, λογοτεχνικά αριστουργήματα. Ποια

είναι η ουσία του gothic τελικά; Μια κουβέντα μετους Αθηναίους «ειδικούς» μάς έλυσε τις απορίες.

Μερικές από τις πρώτες -και πλέον θρυλικές- κινηματογραφικές προσπάθειες έφεραν ένα βαρύ «γοτθικό» φορτίο. Το Nosferatu του F.W. Murnau χάραξε ανεξίτηλα την ιστορία του σι-νεμά. Και παρόλα αυτά, ακόμα και σήμερα το gothic στην τέχνη αντιμετωπίζεται συχνά ως φτωχός συγγενής. Κρίμα. Γιατί στην πραγματι-κότητα όχι απλά δεν πέθανε, αλλά επιστρέφει δυνατό.

Υπάρχει μια σκοτεινή πλευρά στην Αθήνα. Μια σκοτεινή πλευρά αρκετά δημιουργική -κι από αυτή την άποψη- γεμάτη φως και ζωντάνια. Απόδειξη της ύπαρξής της μπορεί να είναι το συ-γκρότημα Dirty Granny Tales, που με τις γκροτέ-σκες και συνάμα πανέξυπνες performances του προκάλεσε αίσθηση. Οι οπαδοί των Tiger Lillies θα το λατρέψουν. Μια άλλη μπορεί να είναι το βιβλίο «Μονοπάτι προς την Κρύπτη» της Χρύσας Μπαχά από τις εκδόσεις Οξύ. Την περασμένη εβδομάδα σε ένα καφέ των Εξαρχείων συνάντη-σα κάποιους από τους εκπροσώπους της, με κυ-ρίαρχη πρόθεση και πραγματική περιέργεια να μάθω τι είναι γι’ αυτούς το gothic.

Η Τέχνη της ΝύχταςΟι εκδόσεις Ars Nocturna μετρούν μόλις

τέσσερα χρόνια ζωής. Η Μαρία Γιακανίκη, ο Κώστας Κώτσιας και η υπεύθυνη δημοσίων σχέ-σεων του εκδοτικού οίκου Ευαγγελία Κουλιζάκη μάς μιλούν για τη γοτθική λογοτεχνία και αισθη-τική.

«Είχαμε πολύ υλικό από πριν στο μυαλό μας», λέει η Μαρία Γιακανίκη. «Ασχολούμασταν με τη γοτθική λογοτεχνία, στην πραγματικότητα είχαμε ένα πλάνο ήδη από το 2005, το οποίο δι-

αμορφώθηκε στην πορεία, βλέποντας τα πράγ-ματα και μαθαίνοντας από αυτά. Στην αρχή θέ-λαμε να καλύψουμε το gothic όλων των εποχών, από το 18ο αιώνα μέχρι σήμερα. Στην πορεία είδαμε ότι υπάρχει πράγματι έλλειψη κλασικών gothic τίτλων».

Βλέπω απέναντί μου νέους ανθρώπους που έχουν όραμα και καταφέρνουν να το αγγίξουν. Είναι προσγειωμένοι, έχουν άποψη και -κυρί-ως- κάνουν κάτι γιατί το αγαπούν. Μου λένε πως δεν θέλουν απλώς να τυπώνουν ένα βιβλίο, θέ-λουν να δίνουν στον αναγνώστη ό,τι περισσότε-ρο μπορούν σε σχέση με αυτό, θέλουν το ελλη-νικό αναγνωστικό κοινό να μάθει τι είναι το γοτ-θικό μυθιστόρημα.

«Πρόκειται για ένα είδος φανταστικής λογο-τεχνίας που εμφανίστηκε το 18ο αιώνα στη Βρε-τανία με κάποια κλασικά μυθιστορήματα, όπως είναι ‘Ο Καλόγερος’ του Μάθιου Λιούις. Τόσο η Βρετανία όσο και η Γερμανία και η Γαλλία αλ-ληλοεπηρεάζονταν. Μπορεί σήμερα το gothic να θεωρείται παρακλάδι του ρομαντισμού, αλλά οι ρομαντικοί δεν το θεωρούσαν υψηλή λογο-τεχνία», με κατατοπίζει κάπως η Μαρία, που κάνει το μεταπτυχιακό της πάνω στο “Gothic Imagination” στη Σκοτία.

Οπως συμβαίνει με όλες τις τάσεις και τα ρεύματα, έτσι και το gothic εξελίχτηκε και άλλαξε στην πορεία των χρόνων. «Για παράδειγμα, στη βικτωριανή εποχή η θεματολογία διαφοροποιή-θηκε και η γραφή έγινε πιο μοντέρνα». Τους ρω-τάω ποιους θεωρούν κύριους εκπροσώπους της βικτωριανής γοτθικής λογοτεχνίας. «Οι αδελφές Μπροντέ, κάποια έργα του Οσκαρ Ουάιλντ, ο Στίβενσον με την ‘Παράξενη περίπτωση του δρ. Τζέκιλ και του κ. Χάιντ’, ο Γουίλιαμ Κόλινς. Το πιο γενικό χαρακτηριστικό της γοτθικής λογοτε-χνίας είναι πως βγάζει στην επιφάνεια τη σκοτει-νή πλευρά του ανθρώπου».

Αναβιώνοντας Παλιά ΜοτίβαΤζέιν Εϊρ, Δάφνη Ντι Μωριέ, Χένρι Τζέιμς.

Και ακόμα Παπαδιαμάντης, Βιζυηνός, Καραγά-τσης. Αν με ρωτούσαν εκείνοι, θα έλεγα πως δεν το βρίσκω καθόλου παράδοξο οι επιρροές του παρελθόντος να μεταφέρονται στο σήμερα επα-ναδιατυπωμένες, επαναπροσεγγιζόμενες και λι-γότερο σαφείς. Αλλά σε αυτό τον καφέ, εγώ πρέ-

29

πει να κάνω τις ερωτήσεις. Η Μαρία υποστηρίζει πως γενικά ο σύγχρονος τρόπος στη λογοτεχνία είναι συνέχεια του gothic. Για τον Κώστα υπάρ-χουν δύο τρόποι: ο φανταστικός, όπου κυριαρ-χεί το γοτθικό στοιχείο, όπως αυτός εξελίσσεται μέσα στα χρόνια, και ο ηθογραφικός, όπου κυρι-αρχεί το ρεαλιστικό στοιχείο. Δεν θεωρούν πως πρόκειται για υποκουλτούρα ούτε για λογοτεχνία που απευθύνεται σε λίγους. «Απλά», διευκρινίζει η Μαρία, «ο κόσμος όταν ακούει ‘Gothic’ συνειρ-μικά σκέφτεται το lifestyle, το οποίο είναι ακραίο και δεν έχει άμεση σχέση με το σύνολο της gothic κουλτούρας».

«Με τον Φρανκενστάιν της Σέλεϊ, το gothic άρχισε να θεωρείται πιο σοβαρή λογοτεχνία, με κοινωνικό και πολιτικό περιεχόμενο. Πολιτικός είναι και ο ‘Δράκουλας’. Υπάρχουν πολύ σπου-δαία γοτθικά λογοτεχνήματα με θέματα πολιτικά, κοινωνικά, θρησκευτικά, φεμινιστικά. Απαραίτη-το στοιχείο της είναι η ύπαρξη του κακού, αυτού που ονομάζουμε gothic villain. Αυτός μπορεί να είναι ένας κεντρικός κακός ήρωας ή το σκοτεινό alter ego του ήρωα ή της ηρωίδας. Είναι ταυτό-

χρονα γοητευτικός και επικίνδυνος. Το γοτθικό μυθιστόρημα ήταν γι’ αυτόν το λόγο υπερβατικό και πολλές φορές σκανδάλιζε. Ο σκοπός του ήταν να προκαλέσει αίσθηση», εξηγεί η Μαρία.

Στις ζωές των συνομιλητών μου, πέρα από τα βιβλία, υπάρχει και το θέατρο και το κλασικό τραγούδι. Εχουν ήδη συνεργαστεί με τη θεατρι-κή ομάδα Chromatic Sequence στην παράσταση Allou fun dark και σκοπεύουν να συνεχίσουν τις συνεργασίες σε παρόμοια project. Αυτό που επι-διώκουν είναι να κοινωνικοποιηθεί και να απο-χαρακτηριστεί αυτό που εννοείται σήμερα gothic στην Ελλάδα. Ειδικά τώρα, που συναντάμε ξανά την αναβίωσή του. Τους ρωτάω γιατί πιστεύουν πως συμβαίνει αυτό. «Εχει να κάνει με το ρομα-ντισμό και τη στροφή στο παρελθόν που ξυπνά-ει στις συνειδήσεις σε περιόδους κρίσης», απα-ντάει ο Κώστας. Και η Μαρία συμπληρώνει: «Το σκοτεινό και το παράξενο πάντα ελκύουν τον άν-θρωπο».

3030

Στην Ελλάδα δεν έχουμε ούτε παγοδρόμιο, ούτε παράδοση στο καλλιτεχνικό πατινάζ. Ενα φαι-νομενικά όμως ξένο σε εμάς άθλημα είναι ιδιαί-τερα αγαπητό από το τηλεοπτικό κοινό. Και δεν μιλώ για τις τηλεθεάσεις που κάνει το κρατικό κα-νάλι όταν το προβάλει αλλά για την αγάπη που δείχνει ο κόσμος όταν, έστω, τυχαία, πέσει πάνω στη φωνή του Αλέξη Κωστάλα να λέει «διπλό το-λούπ και τριπλό άξελ». Η αγαπημένη φωνή, λοι-πόν, ακούστηκε και πάλι το περασμένο Σαββατο-κύριακο στη διάρκεια της μετάδοσης του ευρωπα-ϊκού πρωταθλήματος καλλιτεχνικού πατινάζ στη Βέρνη. Αν και σε αυτές τις περιπτώσεις περισσό-τερη σημασία έχει το θέαμα και λιγότερη οι νικη-τές, η Sarah Meier αξίζει ιδιαίτερη αναφορά. Για-τί μετά από χρόνια προσπάθειας η καλύτερη χο-ρεύτρια καλλιτεχνικού πατινάζ πήρε το χρυσό με-τάλλιο που το άξιζε όσο ποτέ άλλοτε. Τα μάτια γέ-μισαν δάκρυα και το κοινό ξέσπασε στα χειροκρο-τήματα, όταν αυτή η εκπληκτική αθλήτρια πάτησε για τελευταία φορά στην καριέρα της στη «σκηνή» και μας χάρισε ακόμα ένα γεμάτο ευαισθησία και άριστα εκτελεσμένο πρόγραμμα.

«Είμαστε οι πρώτοι που μετατρέπουμε την πληροφο-ρία σε εμπειρία. Πιστεύουμε ότι επειδή τα δεδομένα αποθηκεύονται από μηχανές δεν σημαίνει και ότι θα πρέπει να παρουσιάζονται όπως τις βολεύει αυτές». Με το μήνυμα αυτό υποδέχεται τους επισκέπτες του το Qwiki.com, πιθανότατα το “next big thing” του δι-αδικτύου. Με λίγα λόγια, πρόκειται για την εξέλιξη της εγκυκλοπαίδειας, την «Εγκυκλοπαίδεια 2.0». Κάνεις αναζήτηση λόγου χάρη στο λήμμα “Athens” και σου βγάζει τις πληροφορίες για την Αθήνα εμπλουτισμένες με βίντεο, φωτογραφίες και ήχο. Ενα μίνι ντοκιμαντέρ προβάλλεται μπροστά σου ξεφεύγοντας εντελώς από την παράθεση απλού κειμένου. Και όλα αυτά χωρίς την παρέμβαση του ανθρώπου, αφού το Qwiki δη-μιουργεί τα αποτελέσματά του μόνο του, παίρνοντας πληροφορίες από τη Wikipedia και εικόνες από όλο το ίντερνετ. Μια μηχανή είναι υπεύθυνη για να διαβά-ζει τα κείμενα και να συνθέτει τα βίντεο.

«Σκέψου να ρωτάς», γράφουν οι δημιουργοί της σελίδας, «τον αγαπημένο σου καθηγητή για τον Λε-ονάρντο Ντα Βίντσι ή τον πιο πολυταξιδεμένο φίλο σου για το Μπουένος Αϊρες: αυτή την εμπειρία θέλου-με να προσφέρουμε με το Qwiki, οπουδήποτε και αν βρίσκεσαι στον κόσμο, οποιαδήποτε συσκευή και αν

χρησιμοποιείς. Ολοι έχουμε δει ταινίες επιστημονι-κής φαντασίας όπου οι υπολογιστές έχουν την ικανό-τητα να συλλέγουν δεδομένα για λογαριασμό των αν-θρώπων και παρουσιάζουν τις πιο σημαντικές λεπτο-μέρειες. Αυτός είναι ο στόχος μας στο Qwiki, να εξε-λίξουμε την τεχνολογία της πληροφορίας μέχρι αυτή να συμπεριφέρεται σαν άνθρωπος».

Ο στόχος τους είναι σίγουρα φιλόδοξος. Οταν όμως έχεις εξασφαλίσει χρηματοδότηση 8 εκατομ-μυρίων δολαρίων από τον συνιδρυτή του Facebook Eduardo Saverin και τον ιδρυτή του YouTube Jawed Karim για να αναπτύξεις την ιδέα σου, τότε έχεις το δι-καίωμα να είσαι και λίγο υπερβολικός.

Στην πράξηΚάνοντας μία αναζήτηση στη μηχανή για την αγαπημέ-νη μου ομάδα (ας χρησιμοποιήσουμε ως παράδειγμα τον Παναθηναϊκό), τα αποτελέσματα είναι εντυπωσια-κά. Αμέσως προβάλλεται ένα βίντεο διάρκειας ενός λε-πτού με την ιστορία του συλλόγου συνοδευόμενο από φωτογραφίες του Τάκη Λουκανίδη, του Δημήτρη Σα-ραβάκου και του Τζιμπρίλ Σισέ. Υπάρχει ακόμα το γή-πεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας και το σχεδιαζόμε-νο στο Βοτανικό (black humor), όλα με δυνατότητα

Η εγκυκλοπαίδεια του μέλλοντος φτιάχνει τα λήμματά της μόνη της, τα συνθέτει σε βίντεο και σου τα παρου-σιάζει με τη μορφή μίνι ντοκιμαντέρ. Το όνομά της είναι Qwiki, βρίσκεται στο διαδίκτυο εδώ και λίγες ημέρες και κάνει τη Wikipedia να μοιάζει παρωχημένη.

να κλικάρεις πάνω τους για περισσότερες πληροφορί-ες. Μόλις η αναπαραγωγή τελειώσει, μπορείς να βαθ-μολογήσεις το περιεχόμενο, να το μοιραστείς μέσω Facebook, Twitter και email, να το ανεβάσεις στην ιστοσελίδα σου, ακόμα και να το βελτιώσεις αν θεω-ρείς πως είναι ελλιπές. Για περισσότερες πληροφορίες υπάρχουν παραπομπές στη Wikipedia, το Google, το ΥouTube και τη Fotopedia, ενώ δεν λείπουν και τα ει-κονίδια με σχετικά άρθρα μέσα στο ίδιο το site.

Τα προβλήματα δεν απουσιάζουν βέβαια, καθώς σε ορισμένες αναζητήσεις μπορεί να μην υπάρχουν πληροφορίες ή τα αποτελέσματα να μην είναι πλήρως ανανεωμένα. Σύντομα όμως αναμένεται να ξεπερα-στούν, καθώς διαρκώς προστίθεται νέο περιεχόμενο. Η σελίδα, εξάλλου, είναι ελάχιστες ημέρες ανοιχτή στο κοινό και μάλιστα σε alpha testing μορφή. Σε απλά ελληνικά αυτό σημαίνει πως βρίσκεται σε δοκιμαστι-κή φάση κατά την οποία οι προγραμματιστές ψάχνουν λάθη και παραλείψεις, για να τα διορθώσουν. Θα ακο-λουθήσει η beta μορφή και, όταν θεωρήσουν ότι είναι έτοιμη, θα βγει και η τελική έκδοση στον «αέρα».

Επιπλέον, πρόκειται να κυκλοφορήσουν σχε-τικές εφαρμογές για smartphone και υπολογιστές-ταμπλέτες, με έναν εκ των ιδρυτών της σελίδας να πε-

ριγράφει αυτή του iPad ως «καλύτερη και από το σεξ». Ταυτόχρονα, θα είναι διαθέσιμη και μία πλατφόρμα η οποία θα δίνει τη δυνατότητα στον οποιονδήποτε να φτιάξει το δικό του Qwiki.

Το μέλλον Είναι λοιπόν το Qwiki το μέλλον; Σίγουρα ναι, γιατί ενσωματώνει όλα όσα πρέπει να έχει μια εγκυκλοπαί-δεια στις μέρες μας. Το να κάνεις μια αναζήτηση και να διαβάζεις τις γραμμές των πληροφοριών είναι πλέ-ον ξεπερασμένο, όπως ξεπερασμένες ήταν κάποτε οι «έντυπες» εγκυκλοπαίδειες καθώς δεν μπορούσαν να ανταγωνιστούν την ταχύτητα ανανέωσης αλλά και τον αριθμό των λημμάτων της Wikipedia.

Οταν προσφέρει λοιπόν περιεχόμενο που δημι-ουργείται και ανανεώνεται μόνο του, είναι εμπλουτι-σμένο με ήχο και εικόνα αλλά και περισσότερο δια-δραστικό, είναι σίγουρο πως ο χρήστης θα το προτι-μήσει από το απλό κείμενο. Και αυτό γιατί του είναι πιο ευχάριστο και πιο άμεσο. Γι’ αυτό, ακόμα και στην περίπτωση που το Qwiki δεν καταφέρει να βρει το δρόμο του, θα παραμείνει πρωτοποριακό. Γιατί πλέον έχει δείξει το δρόμο στους επόμενους.

Το Facebook γίνεται 7 χρόνων και είναι το πιο διάσημο «παιδί» στην ηλικία του. Αλλοι ζουν μέσα σε αυτό, άλ-λοι το σνομπάρουν, άλλοι χαζεύουν φωτογραφίες, άλλοι το χρησιμοποιούν για ενημέρωση. Αλλοι, πάλι, απλώς σπάνε πλάκα.

Η Μαρία κλαίει επειδή πέθανε η αγελάδα της, ενώ η Ειρήνη είναι στα πρό-θυρα κατάθλιψης επειδή χάνει στο πόκερ. Η μαμά μου βρήκε μία συμμαθή-τριά της, με την οποία είχαν να ειδωθούν 45 χρόνια. Μετά τις πρώτες συγκι-νήσεις που λίγο έλειψε να καταλήξουν σε εγκεφαλικά επεισόδια, δεν ξανα-μίλησαν, γιατί τελικά δεν είχαν τίποτα να πουν. Εν έτει 2011, αν και γνωρί-ζω ακόμη κόσμο που αρνείται να πατήσει το μαγικό κουμπάκι της εγγραφής, τα μέλη του Facebook έχουν ξεπεράσει τα 500 εκατομμύρια. Μέσα στα επτά χρόνια της ύπαρξής του, το Facebook δίνει συνεχώς αφορμές για ιστορίες, επικοινωνία, παρεξηγήσεις και αρκετό γέλιο.

Ας ρίξουμε λοιπόν μια ματιά στον πληθυσμό της χώρας του Ζούκερ-μπεργκ: Υπάρχουν αυτοί που ανανεώνουν κάθε ένα λεπτό το προφίλ τους με αποτέλεσμα να ξέρει όλος ο ντουνιάς την οποιαδήποτε λεπτομέρεια της ζωής τους. Αυτοί που βάζουν αινιγματικά και μυστηριώδη status με αποτέ-λεσμα λίγοι να καταλαβαίνουν «τι εννοεί ο ποιητής». Αλλοι με χιλιάδες φί-λους, χρησιμοποιούν το προφίλ τους για διαφημιστικούς σκοπούς, για την προώθηση προϊόντων και για να κερδίσουν χρήματα. Ή άλλοι το διαχειρί-ζονται πολιτιστικά, στέλνοντας συνεχώς προσκλήσεις για event, πάρτι, εκθέ-σεις. Υπάρχουν και οι «επαναστάτες του Facebook», που ξεκινώντας τον πό-λεμο από μέσα, διαμαρτύρονται συνεχώς για το «φακέλωμα» που υφίστα-νται τα μέλη του. Τέλος, υπάρχουν αυτοί που φτιάχνουν προφίλ για τα γατά-κια τους, τα σκυλάκια τους, τον καναπέ και το κομοδίνο τους, με αποτέλεσμα να κάνουν τους άλλους να γελάνε, αλλά και να ενισχύουν τα στατιστικά στοι-χεία του Facebook.

Πέρα όμως από τα παντός είδους προφίλ, θα βρεις fun pages εταιρειών αλλά και group πάσης φύσεως. Η αλήθεια είναι ότι η περιήγηση στις σελίδες του Facebook μπορεί να σου προσφέρει όλα τα συναισθήματα, ανάλογα με τη διάθεση και το χαρακτήρα σου. Ετσι, μπορεί να ξελιγωθείς στα γέλια με σελίδες τύπου «Κούλα μ’ ακούς; Πολύ κωλόπαιδο ο Κυριάκος», «Και εγώ μπερδεύομαι όταν μετράω προβατάκια», να σου ανέβει το αίμα στο κεφάλι με το «Παντρευόμαστε μόνο με Ελληνόπουλα, κρατάμε ζωντανό τον ελληνισμό», να κουφαθείς με το «Φέρτε πίσω το Milko φράουλα» ή να αιτηθείς και εσύ «Να βάλουν μηχανή στη βάρκα του Μάινα». Αν πάλι ψάχνεις συνένοχους για τις συνήθειες ή τις υποχονδρίες σου, δεν έχεις παρά να ρίξεις μια ματιά στο «Διαβάζω κι εγώ το κουτί όταν τρώω δημητριακά», «Και εγώ προσπαθώ να μην πατάω τις γραμμές από τα πλακάκια», «Μετράω μπάνια και παγωτά» ή «Σκαλίζω και εγώ τη μύτη μου όταν δεν με βλέπουν».

Στην πραγματικότητα που ζούμε, δεν περνάει ένα δευτερόλεπτο από τη στιγμή που θα δημοσιοποιηθεί ένα γεγονός και αποκτά απευθείας τη δική του σελίδα. Ετσι, μία περίοδο το Facebook σε ενημέρωνε, για παράδειγμα, ότι με ένα κλικ μπορούσες και εσύ να σώσεις το γάμο της Μενεγάκη. Οι κοι-νωνικοπολιτικές ειδήσεις έχουν και αυτές τη δική τους θέση, με αποτέλεσμα να βρίσκεις σελίδες για τον Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο, τους μετανάστες, τα αδέσποτα. Για να μην σπάμε, πάντως, το κεφάλι μας για το αν το Facebook μπορεί να αλλάξει τον κόσμο, για το αν καταγράφει τα προσωπικά μας δε-δομένα και για το αν καταστρέφει τα παιδιά και τους εφήβους, ας κρατήσου-με το ότι είναι μια μοντέρνα κοινωνική δικτύωση και ότι μπορεί να έχει, τε-λικά, μια σχετική πλάκα.

35

Τη στιγμή που χι-λιάδες πολίτες

έχουν πλημμυρίσει τους δρόμους των αιγυπτιακών πό-

λεων απαιτώντας αλλαγή, η διεθνής κοινότητα ανησυ-χεί μήπως η Αίγυ-

πτος ακολουθή-σει τα χνάρια του

Ιράν έπειτα από την Ισλαμική Επανά-σταση του 1979.

Το αναπάντεχο ξέσπασμα οργής για το αυταρχικό καθεστώς Μουμπάρακ δεν στέρησε από τους Αιγυπτίους την αίσθηση του χιούμορ τους. Ετσι, σε ένα πλακάτ, ένας ευφάνταστος (αν και λίγο… ντεμοντέ) διαδηλωτής έγραφε “La vache qui rit, MUUH-BARAK”, κά-νοντας σαφές λογοπαίγνιο με τα γνω-στά τρίγωνα τυράκια με σήμα την αγε-λάδα. Το πλακάτ συμπληρωνόταν με τη λέξη «έξω» στα αγγλικά και τα γαλλικά: ας μην ξεχνάμε, άλλωστε, ότι οι εξελί-ξεις στη χώρα των Φαραώ έχουν ένα παγκόσμιο κοινό. Πέραν αυτών των δι-ασκεδαστικών παρενθέσεων, όμως, τα πράγματα έχουν λάβει μία πολύ σοβα-ρή τροπή. Οι νεκροί από τις διαδηλώ-σεις έχουν ξεπεράσει τους 300, η κοι-νωνική αναταραχή είναι άνευ προηγου-μένου, καθώς οι αντίπαλοί του και οι υποστηρικτές του Μουμπάρακ έχουν εμπλακεί σε αιματηρές οδομαχίες. Εν ολίγοις, διακυβεύεται η ισορροπία της σημαντικότερης χώρας της περιοχής.

Αρκετοί είναι αυτοί που αναρωτιού-νται αν η Αίγυπτος θα μπορούσε να έχει το ίδιο μέλλον με αυτό του Ιράν, έπει-τα από την Ισλαμική Επανάσταση του 1979. Πράγματι, οι ομοιότητες ανάμεσα στις δύο περιπτώσεις είναι πάρα πολλές. Κατ’ αρχάς, και στις δύο ο λαός στρά-φηκε εναντίον μίας αυταρχικής ηγεσίας, η οποία απολάμβανε, μάλιστα, της υπο-στήριξης μίας ξένης δύναμης (μολονότι ο Μουμπάρακ δεν ταυτίστηκε τόσο πολύ με τις ΗΠΑ, όσο ο Σάχης στο Ιράν). Οι διαδηλωτές δεν διαμαρτύρονται μόνο για την κάκιστη οικονομική τους κατά-σταση, αλλά διεκδικούν και ευρύτερες ατομικές ελευθερίες.

Επιπρόσθετα, τόσο στην Αίγυπτο, όσο και στο Ιράν, υπήρχε το στοιχείο

του αυθορμητισμού και της απουσίας οργάνωσης ανάμεσα στους διαδηλω-τές. Στην περίπτωση του Ιράν, βέβαια, η επανάσταση έλαβε στη συνέχεια έναν ισλαμικό και αντιδυτικό χαρακτήρα. Η πορεία της Αιγύπτου μπορεί να εξελι-χθεί αντίστοιχα, αν αναλογιστεί κα-νείς ότι η μόνη οργανωμένη ομάδα, η οποία μπορεί να αποτελέσει μία αξιό-πιστη εναλλακτική λύση απέναντι στον Μουμπάρακ, είναι η Μουσουλμανική Αδελφότητα, μία οργάνωση με ισχυ-ρή ισλαμική ταυτότητα που υποστηρί-ζει την εφαρμογή της Σαρία (ισλαμικός νόμος).

Παρόλα αυτά, ο Χόσνι Μουμπά-ρακ δεν φαίνεται διατεθειμένος να εγκαταλείψει τόσο εύκολα την εξουσία, όπως το είχε πράξει ο Σάχης. Ο Αιγύ-πτιος πρόεδρος, παρά την απαίτηση των Αιγύπτιων πολιτών και την προ-τροπή πολλών ξένων ηγετών, δήλωσε ότι θα παραδώσει την εξουσία τον προ-σεχή Σεπτέμβριο, όταν είναι προγραμ-ματισμένες να διεξαχθούν οι προεδρι-κές εκλογές, αφήνοντας πολλά θολά σημεία: θα αφήσει τον γιο του, Γκα-μάλ, να κατέλθει ως υποψήφιος, ιδρύ-οντας έτσι τη δυναστεία των Μουμπά-ρακ; Ποιος θα εγγυηθεί τη διενέργεια δίκαιων εκλογών και πώς θα αντιμετω-πιστούν οι πολιτικοί αντίπαλοι, αν το καθεστώς παραμείνει ως έχει μέχρι το προσεχές φθινόπωρο; Πολλά θα κρι-θούν από την ένταση (και τη συνέχιση) των κινητοποιήσεων των πολιτών. Την περασμένη Τρίτη, η «πορεία του ενός εκατομμυρίου» συγκέντρωσε τελικά πε-ρίπου 250.000 διαδηλωτές. Τις ημέρες που ακολούθησαν, ο αριθμός των δι-αδηλωτών μειώθηκε, αλλά η πόλωση έχει αυξηθεί επικίνδυνα.

---

--

--

--

-

---

-

38

H ισραηλινή αλυσίδα φαρμακείων ενδιαφέρεται για την είσοδό της στην ελληνική αγορά φαρμάκου, όπως επιβεβαιώνει επίσημο ενημερωτικό σημείωμα του υπουργείου Εξωτερικών. «(…) τα πολυφαρμακεία SUPER PHARM σχεδιάζουν, σε πρώτη φάση, την ίδρυση καταστημάτων λιανικής πώλησης στην Αθήνα (...)», ανα-φέρεται σχετικά. Κατόπιν τούτου, η στρατηγική συνερ-γασία της χώρας με το Ισραήλ περνά σε νέα (ανώτερα) επίπεδα.

Μετά την Τυνησία και την Αλβανία και η Αίγυπτος επί ποδός πολέμου. Μας περικυκλώνει η λαϊκή εξέγερ-ση; Μήπως και αυτός είναι και ένας λόγος για τον οποίο έκανε δηλώσεις ο πρώην κυβερνητικός εκπρόσωπος Βαγγέλης Αντώναρος; Πάντως, δεν πρόσεθεσε και τίποτα καινούργιο. Το ότι όλοι οι πρωθυπουργοί ήταν καλοί και ότι απλά και μόνο εμπιστεύτηκαν υπουργούς με ακριβά γούστα και πλούσια αισθήματα είναι γνωστά και τετριμ-μένα.

Είναι, λέει, μέλος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς το κόμμα του Αιγύπτιου προέδρου Μουμπάρακ -το Εθνικό Δημοκρατικό Κόμμα της Αιγύπτου για την ιστορία του πράγματος. Τι να προσθέσει και τι να σχολιάσει κανείς… Ισως, μια και μόνη καλοπροαίρετη διαπίστωση: Όλες οι λέσχες έχουν τα προβλήματά τους.

Ανοικτή επιστολή προς τον πρόεδρο της Σοσιαλι-στικής Διεθνούς και πρωθυπουργό, Γιώργο Παπανδρέ-ου, έστειλαν οι καθηγητές της Πληροφορικής, διαμαρτυ-ρόμενοι για το ενδεχόμενο κατάργησης του μαθήματος στο νέο Λύκειο. Εάν πάντως ένας άνθρωπος θέλει την Πληροφορική στα σχολεία, αυτός είναι ο Web-George. Εχει δώσει μάχη για τα social media και το Internet.

Από την άλλη, ο Αντώνης Σαμαράς πληροφορού-μαι πως καθημερινά τρώει στο εστιατόριο της «Συγγρού», μαζί με δημοσιογράφους και άλλους «περαστικούς». Στο τέλος μάλιστα πληρώνει και το λογαριασμό. Ολα εδώ «πληρώνονται», πρόεδρε…

Ταλαιπωρία, δεν λέω, προκαλούν οι συνεχιζόμε-νες απεργίες των εργαζομένων στα Μέσα Μαζικής Με-ταφοράς, στην πρωτεύουσα και σε όλη την Αττική, αλλά και αυτή η δήλωση του αρμόδιου για τις συγκοινωνί-ες υπουργού, Δημήτρη Ρέππα, δεν παίζεται: «Αν συνε-χίσει ο κόσμος να μην πληρώνει», είπε, «θα αυξήσου-με και άλλο την τιμή του εισιτηρίου». Δηλαδή να πλη-ρώσουν περισσότερα αυτοί που έτσι και αλλιώς πληρώ-νουν!!! Αυτή η αρκαδική λογική με αφήνει, πέραν όλων

Με τέτοια πέναλτι πάντως η κοινωνική έκρηξη είναι θέμα ολίγων αγωνιστικών. Γιατί όλα τα ανέχεται ο Νεοέλληνας

πλην της αδικίας από τα κοράκια με τη σφυρίχτρα…

των άλλων συνεπειών, άναυδο…Το αγαπημένο στους φοιτητικούς πληθυσμούς τραγού-

δι του Παντελή Θαλασσινού, το «Θα ’θελα να ’μουν εισιτήριο στην τσέπη σου», επανέρχεται με αξιώσεις σουξέ στο προ-σκήνιο.

7 στους 10 Αθηναίους έχουν την εντύπωση πως δήμαρ-χος είναι ακόμα ο απελθών Νικήτας Κακλαμάνης. Μάλλον, θα φταίνε οι αφίσες που ακόμα κοσμούν τα περιθώρια σε πολλές στάσεις λεωφορείων. Μπορεί, όμως, να φταίνε και οι μετανά-στες στη Νομική ή και η διακριτική παρουσία του Γιώργου Κα-μίνη στα αθηναϊκά και τα δημόσια πράγματα… Μπορεί…

39

Οι πρωτοφανείς κινητοποιήσεις των εργαζομένων στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς έχουν αποσυντονίσει την κυκλοφορία στην πόλη. Μια κα-τάσταση αποσύνθεσης, καθρέφτης της ίδιας μας της χώρας.

Τις τελευταίες εβδομάδες γινόμαστε μάρτυ-ρες ενός κακοστημένου θεάτρου του παρα-λόγου. Το σκηνικό στήνεται στον τομέα των συγκοινωνιών και στο έργο συμμετέχουν άπαντες: το κράτος που αποτελεί τον πάρο-χο της υπηρεσίας, το λεγόμενο κίνημα «δεν πληρώνω», καθώς επίσης και οι ενδιάμεσοι. Οι εργαζόμενοι σε αυτήν. Οπως συμβαίνει σε κάθε συγκρουσιακή κατάσταση, καθένας από αυτούς διαθέτει διαφορετικά κίνητρα και στόχους.

Το μεν κράτος τρέχει να μαζέψει τα ασυμμάζευτα τα οποία δημιουργήθηκαν από τη δική του χρόνια ανεπάρκεια. Επειτα από υποδείξεις των δάνειων δυνάμεων επιχει-ρεί να «νοικοκυρέψει» τις ελλειμματικές δη-μόσιες μεταφορές, προχωρώντας σε αναδι-άρθρωση του εργαζόμενου προσωπικού και σε αυξήσεις στις τιμές των εισιτηρίων.

Οι δε εργαζόμενοι αποτελούν τα θύμα-τα μιας προσπάθειας εξορθολογισμού του δημόσιου τομέα που το ίδιο το κράτος κατέ-στησε βεβαίως ανορθολογικό. Επιλέγουν να ικανοποιήσουν τα αιτήματά τους μέσα από το δρόμο των κινητοποιήσεων, η ένταση των οποίων, ωστόσο, δεν έχει προηγούμε-νο. Και τέλος, βλέπουμε την διόγκωση ενός φαινομένου που τείνει να λάβει κινηματικά χαρακτηριστικά. Τους πολίτες δηλαδή που αρνούνται να καταβάλουν το απαιτούμενο

αντίτιμο για την παροχή της συγκεκριμένης υπηρεσίας, επικαλούμενοι την αντίξοη οικο-νομική συγκυρία.

Αν και ξεκινούν από διαφορετικές αφε-τηρίες, όλοι οι παραπάνω προκαλούν με τη στάση τους το ίδιο αρνητικό αποτέλεσμα. Στρέφονται εναντίον των λαϊκών κοινωνι-κών στρωμάτων, η πλειοψηφία των οποί-ων χρησιμοποιεί τις δημόσιες συγκοινωνί-ες για τη μετακίνησή της. Στρέφονται, ουσια-στικά, ενάντια σε αυτό που ονομάζουμε «κοι-νό καλό». Και αν οι απεργούντες εργαζόμε-νοι, οι οποίοι «γονατίζουν» εδώ και εβδομά-δες μεγάλα τμήματα της κοινωνίας, είναι εν-δεχομένως οι μοναδικοί που δεν κρύβουν τα συντεχνιακά κίνητρα που καθορίζουν τη στάση τους, τόσο το κράτος, όσο και εκείνοι που δεν πληρώνουν στα ΜΜΜ, υποτίθεται ότι διαθέτουν ως βασικό τους κίνητρο τη δι-ασφάλιση του συλλογικού καλού.

Οι «αρνητές», λοιπόν, θεωρούν ότι δεν αξίζει η καταβολή του αντιτίμου ενός εισιτη-ρίου που γίνεται ολοένα και πιο ακριβό και που σε πολλές περιπτώσεις δεν ανταποκρί-νεται στην αξία της ποιότητας των παρεχό-μενων υπηρεσιών. Ιδιαίτερα όταν οι αυξή-σεις αυτές δεν συνοδεύονται από ανάλογες μισθολογικές.

Ωστόσο, αν και μια τέτοια στάση ενδε-χομένως να ωφελεί τους ίδιους βραχυπρό-

θεσμα, είναι δεδομένο πως η διόγκωση των υφιστάμενων ελλειμμάτων από τα δια-φυγόντα κέρδη, θα επηρεάσει μακροπρόθε-σμα όλους όσοι πληρώνουν για να μετακι-νηθούν και οι οποίοι αποτελούν τη συντρι-πτική πλειονότητα. Και αυτό διότι αυτοί θα είναι που θα κληθούν μελλοντικά να πλη-ρώσουν τα «σπασμένα» από τις νέες αυξή-σεις που θα προκύψουν, για να αντιμετωπι-στούν οι ελλειμματικοί ισολογισμοί των με-ταφορών.

Η κυβέρνηση, από τη μεριά της, επι-λέγει στις σημερινές δύσκολες συνθήκες να αντιμετωπίσει τα ελλείμματα, όχι μέσα από την ορθή διαχείριση και την ενίσχυση των ελεγκτικών μηχανισμών που μπορούν να αποτρέψουν το διογκούμενο παραβατικό κύμα (κίνηση που θα καθιστούσε μη ανα-γκαίες τις αυξήσεις στις τιμές των εισιτηρί-ων), αλλά ανεβάζοντας το αντίτιμο σε επίπε-δα που υπερβαίνουν κατά πολύ τις πληθω-ριστικές αυξήσεις. Ετσι όμως, όχι μόνο προ-καλεί «πόλωση» σε όσους ήδη αρνούνται να πληρώσουν, αλλά φροντίζει να… ακυρώνει και τους συνεπείς επιβάτες. Εντέλει, όταν η συντεχνιακή λογική συναντάει την κρατική ανεπάρκεια και την κοινωνική ανευθυνότη-τα, το μείγμα που προκύπτει ονομάζεται «Ελ-λάδα».

40 21

Βλέποντας φωτογραφίες της οθό-νης που πρόκειται να κυκλοφορήσει η Samsung το Μάρτιο, δύο είναι τα εν-δεχόμενα: ή ξεκινάς να μαζεύεις χρήμα-τα για να την αγοράσεις ή πέφτεις σε βα-ριά κατάθλιψη, αφού πρέπει να παραμεί-νεις με αυτήν που έχεις τώρα. Εκτός όμως από τον εντυπωσιακό σχεδιασμό της, ξεχωρί-ζει και για τα τεχνικά χαρακτηριστικά της, έχο-ντας τη δυνατότητα να μετατρέπει τη δισδιάστα-τη εικόνα σε τρισδιάστατη (2D σε 3D). Η ανάλυ-σή της είναι 1920x1080, η αντίθεση 1000:1 και ο χρόνος απόκρισης 2ms. Εχει πληθώρα εξόδων και εισόδων όπως HDMI, USB 2.0, RF In, Audio Out, Digital Audio Out, PC Audio In, Component, Composite, Ethernet και RF Out, ενώ θα είναι διαθέ-σιμη στις 23 και στις 27 ίντσες. Η τιμή της δεν έχει ανα-κοινωθεί, αλλά με τέτοιες δυνατότητες σίγουρα θα είναι τσουχτερή.

www.samsung.com

Κακά τα ψέματα, η εικόνα μιας επίπεδης τηλεόρασης με χίλια εξαρτήματα τριγύρω της είναι εντελώς αντιαισθη-τική. Οταν δίνεις 400 και 500 ευρώ, πρέπει το έπιπλο πάνω στο οποίο την τοποθετείς να είναι συμμαζεμένο. Το θέμα βέβαια είναι τι κάνεις όταν έχεις home cinema, media player, kinect και ένα σωρό ακόμα αξεσουάρ. Το ScreenDeck της Able Bay είναι μία καλή λύση που σε βο-ηθάει να οργανώσεις τα πάντα έξυπνα με 40 δολάρια (30 ευρώ). Στερεώνεται στις τρύπες που έχουν πίσω τους οι περισσότερες επίπεδες και πάνω του μπορείς να βάλεις ηχεία, αισθητήρες ή ό,τι άλλο θέλεις εσύ. Προς το παρόν κυκλοφορεί για τηλεοράσεις με μέγεθος από 37 έως 47 ίντσες, αλλά η κατασκευάστρια εταιρεία σκοπεύει να βγά-λει στην αγορά και άλλα μεγέθη σύντομα.

www.screendeck.tv

Στις 17 Φεβρουαρίου θα κυκλοφορήσει στις ΗΠΑ το Motorola Xoom, η ταμπλέτα που βραβεύτηκε στην έκθεση CES

2011 και φιλοδοξεί να ανταγωνιστεί -ποιο άλλο;- το iPad. Η οθόνη του θα έχει μέγε-θος 10,1 ίντσες και ανάλυση 1280x800, η μπαταρία του θα επαρκεί για την ανα-παραγωγή βίντεο διάρκειας 10 ωρών και το λειτουργικό του θα είναι το Android 3.0 (Honeycomb). Θα διαθέτει, επί-σης, επεξεργαστή Tegra 2 της Nvidia, 1GB DDR2 μνήμη RAM, 32GB εσω-τερικό αποθηκευτικό χώρο, δύο κά-μερες 5 και 2 Μegapixel με διπλό LED flash, θύρες micro USB 2.0 και HDMI, συνδεσιμότητα 802.11b/g/n και Bluetooth 2.1 + EDR. Η τιμή του πάντως, που αναμένεται να κυμανθεί στα 700 με 800 δολάρια, κάνει ακό-

μα πιο δύσκολη την αποστολή του, κα-θώς όλοι βρίσκονται εν αναμονή του iPad 2.

www.motorola.com

www.soundfreaq.com

41agiannopoulos@metropolisnews.gr

Το διάδοχο του PSP παρουσίασε η Sony, δί-νοντάς του το όνομα Next Generation Portable (NGP). Εμφανισιακά μοιάζει αρκετά με τον προκάτοχό του, τα τεχνικά του χαρακτηριστι-κά όμως είναι εντυπωσιακά καλύτερα. Στο κέ-ντρο του ξεχωρίζει μία οθόνη αφής OLED 5 ιντσών με ανάλυση τετραπλάσια σε σχέση με αυτή του PSP (960x544), ενώ μπρος και πίσω υπάρχουν touchpads. Ο τετραπύρηνος επεξερ-γαστής του είναι ο ARM Cortex A9 (core) και η επίσης τετραπύρηνη κάρτα γραφικών είναι η SGX543MP4+ GPU. Εχει επίσης δέκτη GPS, διπλό αναλογικό χειριστήριο, δύο κάμερες, Bluetooth και μπορεί να συνδέεται σε δίκτυα 3G και Wi-Fi για να σερφάρεις στο διαδίκτυο αλλά και να κατεβάζεις παιχνίδια. Η Sony υπο-στηρίζει πως είναι εξίσου ισχυρό με το PS3 στα γραφικά και, αν οι ισχυρισμοί της ισχύ-ουν, τότε αναμένουμε ένα μικρό θαύμα. Θα εί-ναι διαθέσιμο στο τέλος του 2011.

www.sony.com

Με τόσα διαφο-ρετικά φλασά-κια να κυκλοφο-ρούν στην αγο-ρά, δύσκολα μπο-ρεί κάποιο να σε ε ντ υπωσ ιάσε ι . Τα USB, ωστόσο, της Bader Models αποτελούν πρω-τότυπη και πα-νέξυπνη σύλλη-ψη, καθώς μι-μούνται τα φτε-ρά ή τις ουρές αε-ροπορικών εται-ρειών. Ανάμεσά τους βρίσκονται η KLM, η Virgin Atlantic, η British Airways αλλά και παλιότερες εταιρείες, όπως η Pan American, και άνετα γίνονται αντικείμενο συλλογής. Οι τιμή τους παρόλα αυτά είναι αρκετά υψηλή καθώς το μοντέλο των 4GB κοστίζει 53 δολάρια, των 8GB 63 δολάρια, των 16GB 79 δολάρια και των 32GB 120 δολάρια. Μπορούν να αποτελέσουν όμως ένα ιδιαίτερο δώρο των ίδιων των αεροπορικών εταιρειών προς τους καλούς πελάτες τους. Και μια και υπάρχει η δυνατότητα να τυπώ-σεις πάνω τους οποιοδήποτε λογότυπο, Ολυμπιακή και Aegean, να πού θα δώσετε το press kit στην επόμενη συνέντευξη τύπου σας.

www.badermodels.com

Οχι, δεν πρόκειται να σου κάνει τη ζωή πιο εύ-κολη. Αντιθέτως, είναι σχεδόν σίγουρο πως θα χρειάζεσαι περισσότερη ώρα για να το χρησι-μοποιήσεις από το να συνεχίσεις να δουλεύεις με το πληκτρολόγιό σου. Παρόλα αυτά, το περι-φερειακό που συνδέεται σε θύρα USB και έχει συντόμευση για όλα τα emoticons (τα προσω-πάκια που χρησιμοποιείς όταν μιλάς στο ίντερ-νετ με άλλους) είναι αστείο και θα ήθελα να έχω ένα. Παρουσιάστηκε στην έκθεση CES με το κωδικό όνομα Lavatelli, αλλά δεν είναι σίγουρο ότι θα το διατηρήσει μέχρι την κυκλοφορία του στην αγορά. Περιλαμβάνει 16 κουμπιά, τα οποία προ-σαρμόζονται για να έχουν τις συντομεύσεις που εσύ θέλεις και, ακόμα και αν δεν γίνει πολύτιμο όσο το ποντίκι, έχει όλα τα φόντα για να μείνει στην ιστορία ως ένα από τα πιο αστεία περιφερειακά υπολογιστή. :-)

www.cesweb.org

Μπορεί ο Οκτώβριος να μοιάζει ακόμα πολύ μακρι-νός, στην EA Sports όμως φαίνεται πως έχουν πάρει πολύ σοβαρά το θέμα «παι-χνίδια ποδοσφαίρου» και ήδη ξεκίνησαν να δουλεύουν το FIFA 12. Σύμφωνα με την εταιρεία, ετοιμάζονται αρκετές βελτιώσεις, με σημαντικότε-ρη την ενίσχυση της τεχνητής νοημοσύνης. Για παράδειγ-μα, όταν θα έχεις έναν ψηλό επιθετικό στην αντίπαλη πε-ριοχή, όπως ο Peter Crouch, τότε οι συμπαίκτες του θα το αντιλαμβάνονται και θα επι-χειρούν περισσότερες ψηλές μπαλιές προς αυτόν. Τα πλά-για θα εκτελούνται πιο γρή-γορα, όπως και οι εκτελέσεις των φάουλ, ενώ κάθε φορά που ένας παίκτης θα αγωνί-ζεται κόντρα στην παλιά του ομάδα θα αντιμετωπίζει πιο έντονες αποδοκιμασίες και πιο σκληρά τάκλιν. Τα ακούς όλα αυτά, Pro;

www.ea.com

www.lomography.com

Υπάρχει αρκετός κόσμος που μέχρι και σήμερα προτιμάει να βγάζει φωτογρα-φίες με αναλογικές μηχανές και όχι με ψηφιακές. Αν και η συζήτηση για τα υπέρ και τα κατά είναι μεγάλη και συνήθως δεν καταλήγει πουθενά, πολλές εταιρείες συνεχίζουν να παράγουν μοντέλα που δέχονται φιλμ. Η Lomography είναι μία από αυτές και με αφορμή τη γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου κυκλο-φόρησε τις Diana Mini και Diana F+, δύο φωτογραφικές με ρετρό εμφάνιση και γιγάντιο φλας. Το πρώτο μοντέλο χρησιμοποιεί όλα τα φιλμ 35 χιλιοστών και κοστίζει 115 ευρώ, ενώ το δεύτερο δέχεται 120άρια φιλμ και η τιμή του είναι λίγο χαμηλότερη στα 89 ευρώ. Σε περίπτωση, λοιπόν, που είσαι ερωτευ-μένος/η με λάτρη της ρετρό φωτογραφίας, μόλις βρήκες τι δώρο να του/της πάρεις για τις 14 Φεβρουαρίου.

42

Χορηγός στο πανευρωπαϊκό συνέδριο MDRT Europe ClassIQ, που ξεκίνησε τις εργασίες του την Τετάρτη και ολοκληρώνε-ται σήμερα στο Μέγαρο Μουσικής, είναι η ING Ελλάδος. Ο θεσμός του MDRT δημι-ουργήθηκε πριν από 83 χρόνια και σήμε-ρα αριθμεί 32.000 μέλη, από 500 εταιρεί-ες σε περισσότερες από 80 χώρες. Το συνέ-δριο πραγματοποιείται για πρώτη φορά στη χώρα μας, με σκοπό να συμβάλει στην ανά-πτυξη και τη συνεχή επαγγελματική κατάρ-τιση των ασφαλιστικών διαμεσολαβητών. Η ING Ελλάδος, με στόχο να θέσει τα πρό-τυπα στη διαχείριση του χρηματοοικονομι-κού μέλλοντος των πελατών της, ώστε να παρέχει την καλύτερη επαγγελματική συμ-βουλή σε υπηρεσίες ασφαλειών ζωής και σύνταξης στην Ελλάδα και διεθνώς, στηρί-ζει το έργο του MDRT. Ταυτόχρονα, συμ-βάλλει στην αναβάθμιση της επαγγελματι-κής κατάρτισης των στελεχών του κλάδου, ώστε οι παρεχόμενες υπηρεσίες να είναι υψηλών προδιαγραφών.

Πώς θα σου φαινόταν ένα ταξίδι στα κεντρι-κά γραφεία της Google στο Mountain View της Καλιφόρνια; Σε περίπτωση που είσαι φοιτητής, μπορείς να το διεκδικήσεις λαμ-βάνοντας συμμετοχή στο Online Marketing Challenge. Ο διαγωνισμός, που στο παρελ-θόν έχει προσελκύσει περισσότερους από 20.000 φοιτητές σε περισσότερες από 60 χώρες, σε καλεί να διαγωνιστείς διεθνώς στους τομείς μάρκετινγκ, διοίκησης επιχει-ρήσεων, διαφήμισης, και νέων τεχνολογι-ών. Συγκεκριμένα, θα δημιουργηθούν ομά-δες φοιτητών που θα έχουν στη διάθεσή τους πίστωση 200 δολαρίων σε λογαριασμό Google AdWords και χρονικό περιθώριο 3 εβδομάδων να καταρτίσουν μία επιτυχημέ-νη καμπάνια για μία πραγματική μικρομε-σαία εταιρεία ή ΜΚΟ της επιλογής τους. Οι συμμετοχές θα αξιολογηθούν από ανεξάρ-τητους ακαδημαϊκούς ανά τον κόσμο και την Google, και οι παγκόσμιοι νικητές θα ανακοινωθούν τον Ιούλιο.

Ποιος είπε ότι η περιποίηση του προσώπου είναι αποκλειστικά γυναικεία υπόθεση; Η Nivea For Men κυκλοφορεί, για όσους θέλουν να προσέχουν τον εαυτό τους, την ολοκληρωμέ-νη σειρά αναζωογόνησης Q10, που αντιμετωπίζει τις επιπτώσεις της κούρασης στο ανδρι-κό πρόσωπο. Χάρη στην πρωτοποριακή της σύνθεση τονώνει την ανδρική επιδερμίδα, χα-ρίζοντάς της ενέργεια και φρεσκάδα στη στιγμή. Περιλαμβάνει μεταξύ άλλων roller ματιών κατά της κούρασης με τιμή 10,22 ευρώ, αναζωογονητικό gel καθαρισμού προσώπου με 5,04 ευρώ, αναζωογονητικό gel ξυρίσματος με 5,15 ευρώ, double action after shave balsam με 8,02 ευρώ, gel προσώπου κατά της κούρασης με 10,53 ευρώ καθώς και ενυδατική κρέμα προσώπου με 10,53 ευρώ. Θα τα βρεις σε όλα τα «ψαγμένα» καταστήματα λιανικής για ένα υγιές και ξεκούραστο πρόσωπο.

Εκπτωση 50% για πάντα στο μηνιαίο πάγιο του Mobile Internet σού προσφέρει η Cosmote, αν είσαι πελάτης συμβολαίου της, με κάθε νέα ή υφιστάμενη σύνδεση στο πρόγραμμα Cosmote Internet On The Go 1GB. Συγκεκριμένα, μπορείς να αποκτήσεις το παραπάνω πρόγραμμα μόνο με 10 ευρώ, συνδυάζοντάς το με σχήμα Cosmote Smart Play ή με το οικογενειακό πακέτο Cosmote. Για τα υπόλοιπα προγράμματα Cosmote Internet On The Go (Cosmote Internet On The Go 5GB, Unlimited, 10GB+Laptop, Student) που εντάσσονται σε σχήμα Cosmote Smart Play ή σε οικογενειακό πακέτο Cosmote, ισχύει η έκπτωση του 10% σε κάθε πάγιο για πάντα. Η προσφορά ισχύει μέχρι τις 31 Μαρτίου.

Σε μια ξεχωριστή πράξη προχώρησε η Procter & Gamble δωρίζοντας πακέτα από 160.000 προϊόντα της σε 20.000 οικογένειες που έχουν ανάγκη και που ο κόσμος υπέδειξε. Συγκεκριμένα, για τις ανά-γκες της ενέργειας, η εταιρεία δημιούργησε την τηλε-φωνική γραμμή “P&G Μαζί”, όπου ο καθένας μπο-ρούσε να τηλεφωνήσει και να προτείνει κάποιον που έχει ανάγκη. Στη συνέχεια ανέλαβε όλα τα υπόλοι-πα, συσκευάζοντας τα «πακέτα αγάπης» με τα προϊό-ντα της και στέλνοντάς τα στην πόρτα των ανθρώπων που τα χρειάζονται. Η ανταπόκριση ήταν εντυπωσια-κή. Τα στοιχεία των 20.000 οικογενειών συγκεντρώ-θηκαν μέσα σε λίγες μόλις ημέρες και η αποστολή των πακέτων έχει ήδη ξεκινήσει και θα ολοκληρω-θεί έως τις 28 Φεβρουαρίου 2011.

θηκαν μέσα σε λίγες μόλις ημέρες και η αποστολή των πακέτων έχει ήδη ξεκινήσει και θα ολοκληρω-θεί έως τις 28 Φεβρουαρίου 2011.

43

Με το Βραβείο Εθελοντισμού Ερ-γαζομένων τιμήθηκε ο όμιλος Marfin Investment Group (MIG) από το Ελληνικό Δίκτυο για την Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη. Το Βραβείο Καινοτομίας δόθηκε για το πρόγραμμα «Περιβαλλοντική συνείδηση κατά της φτώχειας» και αφορά ανακύκλωση χαρτιού σε συνεργασία με ΜΚΟ, οι οποί-ες παρέχουν βοήθεια σε άτομα που αντιμετωπίζουν προβλήματα στην αγορά εργασίας. Το πρόγραμμα δημιουργεί νέες θέσεις ερ-γασίας για αστέγους, ανέργους, ΑΜΕΑ και γενικά για άτομα που αντιμετωπίζουν τον κοινωνικό αποκλεισμό. Το Βραβείο Καινοτο-μίας της MIG θα αντιπροσωπεύσει την Ελλάδα στον πανευρωπαϊ-κό διαγωνισμό που διεξάγεται σε 22 ευρωπαϊκές χώρες στο πλαί-σιο του Ευρωπαϊκού Ετους Εθελοντισμού 2011.

Μία ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα έρευ-να πραγματοποίησε η Philips Hellas σε δείγμα 700 ατόμων, για να διαπιστώσει την εκτίμηση των Ελλήνων γύρω από την κατάσταση της υγείας τους. Σύμφω-να με τα αποτελέσματα, το 52% των ερω-τηθέντων θεωρεί τις καρδιαγγειακές πα-θήσεις πιθανές απειλές στην υγεία του για τα επόμενα πέντε χρόνια. Ιδια άποψη έχει για τις ογκολογικές παθήσεις το 47% και για τα εγκεφαλικά επεισόδια το 39%. Αξιοσημείωτο είναι πως τα στατιστικά στοιχεία που υπάρχουν επιβεβαιώνουν τις από-ψεις των ερωτηθέντων, καθώς πάνω από το 50% των θανάτων στην Ελλάδα προκα-λείται από καρδιαγγειακές νόσους και πάνω από το 27% από τον καρκίνο. Στόχος εί-ναι τώρα να αξιοποιηθούν τα αποτελέσματα από τους επιστήμονες, ώστε να κατανο-ηθεί καλύτερα πώς η κοινωνία αντιλαμβάνεται τους κινδύνους για την υγεία και πώς αυτοί μπορούν να αντιμετωπιστούν.

Σε πλήρη ανανέωση του δικτύου των καταστημάτων της με στόχο να προσφέρει καλύτερες υπηρεσίες στους πελάτες προχωρά η Ηλεκτρονική, η μεγαλύτερη ελληνική αλυσίδα ηλεκτρικών και ηλεκτρονικών ειδών. Ηδη, ολοκλήρωσε την ανακαίνιση σε Γλυφάδα και Νέα Ερυθραία, με τα μαγαζιά να επεκτείνονται και να καταλαμβάνουν πλέον εμβαδόν 1.000 και 850 τετ.μ. αντίστοιχα. Επιπλέον, παρέχουν βελτιωμέ-νη εργονομία, δωρεάν parking, ενώ έχουν μειώσει αισθητά το οικολογικό τους αποτύπωμα με βάση τις προτάσεις του WWF Ελλάς. Αξίζει να σημειωθεί, τέλος, ότι τα καταστήματα της Ηλεκτρονικής στη Γλυφά-δα και στην Ερυθραία διαθέτουν Apple Corners, παρέχοντας προϊόντα, όπως iPad και iPhone, με εξει-δικευμένο service για τους φανατικούς χρήστες των προϊόντων της Apple.

44

Οταν στο Δημοτικό βάζαμε τον χειρότερο συμμαθητή μας να κάτσει «τέρμα», το κά-ναμε, επειδή θέλαμε να παίζουμε όλοι επί-θεση. Στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο τα πράγματα είναι αλλιώς. Ο τερματοφύλακας είναι ένας σημαντικός, όσο και οι υπόλο-ποι δέκα. Βλέπε περίπτωση της φάσης του 98ου λεπτού του αθηναϊκού ντέρμπι, σχετι-κά με τον συμπαθή κατά τα άλλα και δακρυ-σμένο Ορέστη Καρνέζη.

Οτι του έχει λασκάρει βίδα, ότι είναι αλαζόνας και ότι θα έπρε-πε να τιμωρηθεί, είπε μέσες άκρες ο Βάλτερ Παντιάνι για τον Κριστιάνο Ρονάλντο, σχολιάζο-ντας το περιστατικό της κόντρας του με τον Πορτογάλο στο παι-χνίδι της Οσασούνα με τη Ρεάλ. Σιγά το νέο δηλαδή. Το ερώτη-μα όμως είναι: υπάρχει ακόμα ο Βάλτερ Παντιάνι;

Εχοντας τον Ολεγκ Προτάσοφ στον πάγκο του, ο Ολυμπιακός αποκτά το καλοκαίρι του 2003 από τη Βίσλα Κρακοβίας τον Πο-λωνό φορ Μάρτσιν Κούζμπα. Σύμφωνα με τη φημολογία της εποχής, ο Γιώργος Λού-βαρης είχε ήδη κλεισμένο για τη θέση τον Μάρτσιν Μίετσελ (πέρασε από Ηρακλή και ΠΑΟΚ) αλλά αποφασίζει να κάνει το χατίρι του προπονητή της ομάδας. Ο Κούζμπα όμως αμέσως μετά την πρώτη του προπόνηση τραυματίζεται στο προβλη-ματικό γόνατό του και χρειάστηκε να φτά-

σει το πρωτάθλημα στη 17η αγωνιστική για να σκοράρει. Τελικώς ολοκλήρωσε τη θη-τεία του στο λιμάνι με 5 γκολ σε 9 εμφανί-σεις και αναχώρησε ξανά για την αγαπη-μένη του Βίσλα Κρακοβίας όπου έμεινε για 3 χρόνια σημειώνοντας 5 γκολ σε 25 εμ-φανίσεις. Η καριέρα του έκλεισε οριστικά το 2007, όταν αποφάσισε να λύσει το συμ-βόλαιο που είχε με την πολωνική Γκόρνικ Ζάμπρζε, αφού οι τραυματισμοί του συνε-χίζονταν και σε 6 αγώνες δεν κατάφερε να σκοράρει.

Μου έχει λείψει...

a.dimoulas@metropolisnews.gr

Τα γερμανικά μέσα είχαν μόνο μία λέξη, για να χα-ρακτηρίσουν τη μεταγραφή του Αγγελου Χαριστέα στη Σάλκε: ανεξήγητη. Θυμίζουμε ότι στην επίθε-ση της γερμανικής ομάδας υπάρχει ήδη ο Ραούλ, ο Χούντελαρ και ο Φαρφάν. Ο Φέλιξ Μάγκατ όμως, ο οποίος εξελίσσεται σε μέγα παράξενο των ευρωπα-ϊκών γηπέδων, ήθελε να προσθέσει τον «Χάρι», ο οποίος έχοντας μείνει ελεύθερος από την Αρλ, έκα-νε εδώ και λίγο καιρό προπονήσεις, έτσι για την

πλάκα του, στο Γκιζελκίρχεν. Εκεί λοιπόν που περι-μέναμε ότι θα γυρίσει στην Ελλάδα/ σταματήσει το ποδόσφαιρο/ πάει στο Κατάρ, ο Χαριστέας θα παί-ξει Τσάμπιονς Λιγκ. Μαζί με τον Κυριάκο Παπαδό-πουλο και τον Βασίλη Πλιάτσικα. Προς υπεράσπισή του, πάντως, ο «Χάρι» ανήκει σε αυτή τη μεγάλη οι-κογένεια παικτών που είναι καλύτεροι από όσο νο-μίζουμε αλλά χειρότεροι από την καριέρα που τελι-κά έκαναν.

Αυτό ήταν. Ο αγαπημένος μας Γκάρι Νέ-βιλ, η πιο παλιομοδίτικη φιγούρα των ευ-ρωπαϊκών γηπέδων, κρεμάει τα ποδο-σφαιρικά του παπούτσια. Ο 36χρονος δε-ξιός μπακ αποσύρεται έχοντας φορέσει συνολικά τη φανέλα της Γιουνάιτεντ 602 φορές. Δεν θα τον ξεχάσουμε ποτέ, ελπί-ζουμε άλλωστε να τον δούμε βοηθό δίπλα στον σερ Αλεξ.

Αυτή την εβδομάδα θα ερωτευτείς, Κριέ. Δεν ξέρω αν θα είναι άνθρωπος, ένα φό-ρεμα, ένα αμάξι ή ένα σουβλάκι με λουκά-νικο από τα Αγραφα, αλλά σίγουρα πρέπει να είσαι προετοιμασμένος για βαθιές συγκι-νήσεις. Καλοντύσου πάντως, γιατί πλάκα-πλάκα μπορεί να είναι και άνθρωπος.

Εσύ, Ταύρε, κοίταξε να χαλαρώσεις λίγο, γιατί πολλές τσίτες έχεις τελευταία και υπάρ-χουν και όρια. Και σταμάτα να πατάς αυτή την κόρνα στα φανάρια, δεν βοηθάει ούτε εσένα ούτε τους άλλους. Βλέπει και ο μπρο-στά σου το φανάρι στο κάτω-κάτω. Τα νεύρα φέρνουν νεύρα.

Κοίτα τον Δίδυμο τι ήσυχα και καλά αντιμετωπίζει τον κόσμο για μία φορά στη ζωή του. Και έχοντας μια τέτοια νοοτροπία, δεν διστάζει να πιάσει δύσκολα θέματα και να τα φέρει σε πέρας. Μπορεί, βέβαια, να φταίει και που έκοψε την πολλή ζάχαρη, μια και τα κιλά των Χριστουγέννων δεν έχουν φύγει ακόμα.

Και όλα αυτά, ενώ ο Καρκίνος έχει κα-ταπιαστεί να διορθώσει όλες τις μικρές λε-πτομέρειες της ζωής που κάνουν τη διαφο-ρά και τον ταλαιπωρούν καιρό. Γιατί κατα-λαβαίνει αυτή την εβδομάδα ότι η δική του παρεμβολή στα πράγματα θα φέρει την αλ-λαγή, αντί να αφήσει τα γεγονότα να κυλή-σουν.

Κι εσύ, Λέοντα, κάνεις φιλότιμες προ-σπάθειες να ξεπεράσεις τον εαυτό σου. Με ποιον τρόπο; Με το να δεχτείς ότι υπάρχουν αυθεντίες εκεί έξω σε θέματα που δεν γνω-ρίζεις τόσο καλά και με το να ζητήσεις τη συμβουλή τους. Εγώ μαζί σου είμαι, να το ξέρεις, στο μυαλό ενώ πίνω βότκες στη Μα-βίλη.

Βγαίνεις σε νέα μονοπάτια, Παρθένε, και άργησες να το αποφασίσεις κιόλας, αν θέλεις τη γνώμη μου. Αυτό βέβαια σημαί-νει έξτρα προσπάθεια, αλλά μην λιποψυχή-σεις από αυτό. Εξάλλου, θα βρεθούν αρκε-τές έξοδοι, αρκετές μουσικές, αρκετά θέατρα και πάρτι για να σε υποστηρίξουν.

Τα πάρτι για σένα, Ζυγέ, είναι λιγότερα, αλλά δεν σε νοιάζει και τόσο. Η οικονομική και η οικογενειακή σου ζωή θα είναι στα-θερές και ήρεμες σαν τραγούδι εκείνης της ξεχασμένης της Dido, αλλά με την καλή έν-νοια. Η σταθερότητα αυτή θα σε βοηθήσει να λύσεις και ξεχασμένα παρεμφερή θέμα-τα, αν θέλεις βέβαια.

Την ίδια στιγμή στη Γλυφάδα ο Σκορπιός έχει βαλθεί να πάθει κακό από υπερβολική δόση καφεΐνης. Το θεωρεί, βέβαια, μικρό τί-μημα μπροστά στις επαφές που αφορούν και την εργασία του και την παλαβή ροή πληρο-φοριών που περιμένει. Εργασία και χαρά και κατάχρηση καφεΐνης, τι άλλο θέλει;

Εσύ, Τοξότη, αυτή τη βδομάδα θα ερω-τευτείς Κριό. Μην ανησυχείς, ξέρω τον τρό-πο να τον κατακτήσεις. Μεταμορφώσου σε φόρεμα, αμάξι, σουβλάκι από τα Αγραφα, γίνε το αντικείμενο του πόθου του. Και όταν σε φιλήσει, θα μεταμορφωθείς ξανά σε μέ-λος της βασιλικής οικογένειας, μην σε ανη-συχεί αυτό.

Ο Αιγόκερως δεν καταλαβαίνει από αυτά. Σε αντίθεση με το τι συνηθίζει, οι συ-ναισθηματικές του διακυμάνσεις είναι τόσο δραματικές και κινούνται τόσο γρήγορα όσο ένας ταυρομάχος που προσπαθεί να μην κοπεί σε υαλοπωλείο που έχει και Ταύρο μέσα. Δεν είναι καιρός για έρωτες εν μέσω όλων αυτών.

Κι εσένα, Υδροχόε, θα αργήσει να ανα-τείλει η εποχή σου. Καλό είναι να προσέ-χεις τι λες και σε ποιον, τι κάνεις και με ποιον και υπό ποιες συνθήκες. Γιατί ο διά-ολος έχει πολλή ποδάγρα.

Ο Ιχθύς, τέλος, συνεχίζει την πορεία του ενάντια στο ρεύμα, με θετικό πνεύμα και όρε-ξη για δουλειά, με μια προσέγγιση όμως τόσο πεισματάρικη που μπορεί να γίνει ενοχλητική για τους γύρω του. Αφού λοιπόν είσαι τόσο οξυδερκής, ελπίζω να έπιασες το λογοπαίγνιο στην παράγραφο για τον Αιγόκερω.

Tο ξεκαθάρισμα των e-mails μου. Κάθε ημέρα περνάω τουλάχιστον μισή ώρα, για να κατε-βάσω, διαβάσω, αρχειοθετήσω, πετάξω τα ηλεκτρονικά μηνύματα που καταφτάνουν στο mail μου. Από Viagra, εκδηλώσεις, συναυλίες, δελτία Τύπου υπουργείων και ό,τι άλλο μπορεί να βάλει κανείς με το μυαλό του. Την περασμένη Τρίτη, λοιπόν, αυτή η διαδικασία δεν τελείωσε ποτέ. Ενα από τα μηνύματα με πληροφορούσε ότι ο τραγουδιστής Νίνο ηχογράφησε καινούρ-γιο τραγούδι με αφορμή την ημέρα των ερωτευμένων και τίτλο «14 Φλεβάρη». Μάλιστα, για την προώθησή του θα επισκεφθεί βιβλιοπωλεία και δισκοπωλεία όλης της χώρας και θα γρά-φει ό,τι του ζητήσει ο κάθε ερωτευμένος. Αν μπερδευτήκατε, θα σας το πω πιο απλά. Πηγαί-νετε στο δισκοπωλείο, αγοράζετε την κάρτα-cd, σκέφτεστε τι θα θέλετε να γράψετε στον/στην αγαπημένο/η σας και το δίνετε στον Νίνο να το γράψει για εσάς. Αν μέχρι τώρα δεν έχετε κα-ταλάβει για ποιο λόγο όλοι οι συνάδελφοι στο γραφείο ξεσπάσαμε σε γέλια, αρκεί να σας πα-ραθέσω ένα στίχο του τραγουδιού. «14 Φλεβάρη, πάντοτε μαζί, μακάρι». Και όπως καταλαβαί-νετε οι λέξεις «Φλεβάρη» και «μακάρι» κάνουν ομοιοκαταληξία με δεκάδες άλλες λέξεις, όπως κεφαλάρι, δοκάρι, Αρη κά.

Την ενημέρωσή μου από το Facebook. Δια-βάζοντας τα news feed την περασμένη Δευτέρα, έπεσα πάνω στον Πάνο Μουζουράκη που καλού-σε τους φίλους του να συμμετάσχουν στο νέο του video clip για το τρα-γούδι «Φίλα με ακόμα», το οποίο τελείως τυχαία είναι και το αγαπημέ-νο μου. Μέχρι να στείλω mail και να ενημερώσω όλες τις φίλες μου, πέ-ρασε η ώρα και ξέχασα να διαβάσω τα υπόλοι-πα. Ελπίζω να μην έχα-σα κάτι σημαντικό.

n.mastorakou@metropolisnews.gr

46

Την ακρόαση του καινούργιου δίσκου της Ρίτας Αντωνοπούλου «Μία πόλη για δύο». Αν και προσπάθησα πολύ να φτάσω μέχρι το τελευταίο τραγούδι, δεν τα κατάφερα. Το ομώνυμο με έχει τόσο πολύ ενθουσιάσει, ώστε κάθε φορά που άκουγα ένα καινούργιο, γύρναγα στο πρώτο, για να πάρω τη «δόση» μου. Με αυτά και με αυτά άκουσα το «Μία πόλη για δύο», το οποίο η Ρίτα ερμηνεύει μαζί με τον Χρήστο Θηβαίο, τουλάχιστον δέκα φορές και κάποια άλλα έμειναν παραπονεμένα. Ελπίζω μέχρι την άλλη εβδομάδα να τα καταφέρω και να μην κολλήσω με το επόμενο αγαπημένο μου, το «Γυά-λινη».

Τις προσευχές μου, για να μου πέσει το φλουρί στην κοπή της πίτας της εφημερίδας. Εκεί που είχα βάλει τα δυνατά μου και ήμουν έτοιμη να εφαρμόσω κάτι τεχνι-κές από την Ινδία που είχα διαβάσει στο ίντερνετ, άκου-σα το όνομα του λογιστή να αναγράφεται στο τυχερό χαρτάκι. Αντε καλοφάγωτα εύχομαι…

Την ανάγνωση των ζωδίων αυτού του τεύχους. Δυστυχώς, το ζώδιο του Κριού, στο οποίο και ανήκω, είναι πρώτο, οπότε ανάλογα με την πρόβλεψη αλλάζει και η διάθεσή μου. Ετσι, διαβάζοντας ότι αυτή την εβδομάδα θα ερωτευτώ έναν άνθρωπο, ένα φόρεμα ή ένα σουβλάκι λουκάνικο, είχα αρχίσει ήδη να αναστατώνομαι. Οταν, δε, διευκρινί-στηκε να βάλω τα καλά μου καλού-κακού, γιατί μπορεί να ερωτευτώ και άνθρωπο, παράτησα το κείμενο και έτρεξα στο σπίτι. Από όπου και να έρθει ο έρωτας, καλύτερα να με βρει καλοντυμένη!

Από την 1η Ιουλίου του 2009 ισχύει ένα νέο, πρωτοποριακό πρόγραμμα εγκατάστασης μικρών φω-τοβολταϊκών συστημάτων στον οικιακό-κτιριακό τομέα και στην χώρα μας. Οι οικιακοί καταναλωτές αλλά και οι μικρές επιχειρήσεις, μπορούν πλέον να εγκαταστήσουν φωτοβολταϊκά συστήματα ισχύος έως 10 κιλοβάτ σε ταράτσες, στέγες κτιρίων και άλλων χώρων και να επωφεληθούν από την πώληση της παραγόμενης ενέργειας στην ΔΕΗ, στην ενισχυμένη σταθερή τιμή των 0,55€/kWh που ισχύει για όσους υπογράψουν μέχρι το τέλος του 2011. Με τον τρόπο αυτό, οι οικιακοί καταναλωτές μπο-ρούν να εξασφαλίσουν εγγυημένα και αφορολόγητα έσοδα ύψους ως και 7.500 ευρώ ετησίως για 25 χρόνια, ενώ αν επιλέξουν να καλύψουν μέσω τραπεζικού δανείου την αρχική επένδυση, μπορούν να πετύχουν έσοδα της τάξης των 4.500 ευρώ χωρίς να ξοδέψουν ούτε ένα ευρώ και με το δάνειο να αποπληρώνεται αυτόματα από τα έσοδα του έργου. Πρόκειται για ένα σημαντικό πρόγραμμα, αντίστοιχο με αυτά που έχουν τρέξει σε αρκετές άλλες ευρωπαϊκές χώρες τα προηγούμενα χρόνια, και δίνει τη δυνατότητα ενίσχυσης του εισοδήματος στη σημερινή δύσκολη οικονομική συγκυρία.

Η e-shop.gr, αναλαμβάνει υπεύθυνα όλα τα στάδια της διαδικασίας εξετάζοντας κάθε περίπτω-ση ξεχωριστά ώστε να προτείνει την καλύτερη δυνατή λύση. Στο site του e-shop.gr έχει αναρτηθεί αναλυτικά όλη η απαραίτητη πληροφόρηση, ενώ έχει δημιουργηθεί ένας ειδικός οδηγός, που δίνει άμεσα στον καταναλωτή τη δυνατότητα εκτίμησης των προσδοκώμενων εσόδων, εισάγοντας τα δε-δομένα της επιφάνειας που ενδιαφέρεται να καλύψει. Το άρτια καταρτισμένο προσωπικό του νεο-σύστατου και ειδικά διαμορφωμένου τμήματος “e-shop energy” διαθέτει όλη την τεχνογνωσία και την εμπειρία για να καλύψει κάθε απορία μέσω του τηλεφωνικού κέντρου 211 500 550, ενώ όλη η ενημέρωση είναι διαθέσιμη και σε οποιοδήποτε από τα 70 e-shop points σε ολόκληρη την Ελλάδα.

Η αξιοπιστία της e-shop.gr, που πρόσφατα βραβεύτηκε ως μία από τις πλέον ισχυρές ελληνι-κές επιχειρήσεις από την Icap Group, η ευελιξία που προσφέρει για την παροχή εξειδικευμένων λύσεων, αλλά και η διαφάνεια και ευκολία που ακολουθείται σε κάθε στάδιο της διαδικασίας, την καθιστούν ιδανικό συνεργάτη για ένα έργο με διάρκεια ζωής πάνω από 25 χρόνια. Αξίζει, δε, να ση-μειωθεί πως η υποστήριξη που παρέχεται τόσο από το δημοφιλές site, όσο και από το τηλεφωνικό κέντρο και το δίκτυο των τοπικών καταστημάτων, αφορά σε κάθε στάδιο της διαδικασίας, από την αρχική εκτίμηση της αίτησης, το στάδιο της δανειοδότησης, την εγκατάσταση των συστημάτων, έως και την συντήρηση που ενδέχεται να χρειαστούν.

Πρόκειται για μια ακόμη καινοτομία της e-shop.gr, που με την είσοδό της στην αγορά φωτο-βολταϊκών συστημάτων επιλέγει την ανάπτυξη ως απάντηση στην οικονομική κρίση και ταυτόχρονα υποστηρίζει με τον καλύτερο τρόπο μία σημαντική νέα ευκαιρία που ανοίγεται στην ελληνική κοι-νωνία..

H e-shop.gr ανταποκρινόμενη στις απαιτήσεις του κοινού

και το αυξανόμενο ενδιαφέρον γύρω από

τα φωτοβολταϊκά συστήματα, παρέχει

πλέον στους πελάτες της ένα πλήρες πακέτο υπηρεσιών εξοπλισμού

και εγκατάστασης σε ιδιαίτερα ανταγωνιστικές

τιμές, αναλαμβάνοντας όλα τα στάδια της

διαδικασίας.

PUBL

I