December 2011 POLDERS OM DE POPOCATEPETL Jaargang 48, nr 6

China, wandelen, vakantie, trouwen, bruiloft, GR-paden, Mexico

MAGAZINE VAN DE NEDERLANDSE VERENIGING IN MEXICO

VAN DE REDACTIE

Ad, Edwin, Jan-Albert en Yolanda

JAARGANG 48, NR 6, DECEMBER 2011

INHOUDSOPGAVEVan de redactie 1

Inhoudsopgave 2

Colofon 2

Jaarverslag Bestuur 2010-2011 door Hans van den Bongard 3

Financieel Jaarverslagdoor Willy van Iersel en Niels van Vliet. 4

Voorbereidingen voor het Sinterklaasfeestdoor Janneke de Geus 7

Hij komt, hij komt….door Edwin Timmer 8

De lieve, goede Sint....door Alfred Slik. 10

Andre Rieu geeft Mexico na topjaar even rustdoor Edwin Timmer 11

Nederlandse cultuur in Mexicodoor Nederlandse ambassade 13

Fotograaf Kadier van Lohuizendoor Iris Bijlsma 14

Teruggaveprocedure AFORE Spaargelden van expatsdoor Piet Beetjes 17

Wisten jullie dat . . . ?door Kees Burk 19

Esprit de Corpsdoor Ad ten Kate 21

Algemene informatie van de Nederlandse Vereniging in Mexico 24

COLOFON

De PoPo is het officiële blad van de Nederlandse Vereniging in Mexico en verschijnt zes maal per jaar.

Abonnement

2 POPO, MAGAZINE VAN DE NEDERLANDSE VERENIGING IN MEXICO

Het ontvangen van een papieren versie van de PoPo is verbonden aan een betaald lidmaatschap van de Nederlandse Vereniging in Mexico.

RedactieAd ten KateEdwin TimmerJan-Albert Hootsen Yolanda Carati

KopijKopij is van harte welkom. Wij ontvangen artikelen, foto’s, tips, oproepjes, etc. graag per e-mail op adtenkate@hotmail.com.De redactie behoudt zich het recht voor alle ingezonden kopij zonder overleg te wijzigen, in te korten, niet te plaatsen, etc.

AdvertentiesAdvertenties kosten:

1 pagina: $2.500 per jaar½ pagina: $1.250 per jaar¼ pagina: $ 625 per jaarSpeurders : $ 100 per keer

Ontwerp kaft

Oplage: 120 stuks

JAARVERSLAG BESTUUR 2010 – 2011

door Hans van den Bongard

November 2010 De algemene ledenvergadering annex borrel werd gehouden in Interlomas bij Daniel Reitsma. Niet zoveel aanwezigen ditmaal.

December 2010 Sinterklaas was voor de tweede keer bij Paul en Daniela de Jong in Tecamachalco. Groot succes met ruim 60 volwassenen en 40 kinderen. De organisatie en zeker ook de Sint en zijn maten waren zeer tevreden. Op die dag is ook weer het nodige contributiegeld geïnd.

Januari 2011 De nieuwjaarsborrel is gehouden in Polanco in samenwerking met de Ambassade en Neso Mexico.

Februari 2011 Het carnavalsfeest in de Condesa kon helaas niet doorgaan wegens te weinig belangstelling. We proberen het volgende keer opnieuw.

Maart 2011 Er was voor de eerste keer een wandeltocht georganiseerd door Willy en Kees in Tepozótlan. Met zo´n 16 enthousiaste deelnemers. Vooral de sterke zon maakte het toch zeker een pittige tocht. Net als voorgaande keer is er ook afgelopen jaar geen Paasbrunch cq barbecue gehouden wegens te weing belangstelling.

April 2011 Uiteraard de maand van het Oranjebal. Ditmaal op een fantastische nieuwe locatie en wel het Sheraton Hotel bij de Angel op Reforma. Alle lof voor de organisatoren Roeland, Niels en Cristina. Er waren 215 betalende aanwezigen die voor een geweldige sfeer hebben gezorgd. Ook zijn de nodige loten verkocht ten bate van het KJF.

Mei 2011 Ook is er weer een buitendag geweest in Cuernavaca. Met een mooie opkomst van 27 volwassenen en 10 kinderen.

Juni 2011 Geen activiteiten

6, DECEMBER 2011 3

Juli 2011 We hadden een Zommerborrel op het terras van Neso Mexico in Polanco. Goede sfeer en een mooie locatie echter weing aanwezigen. Waarschijnlijk door de late datum.

Augustus 2011 Geen activiteiten.

September 2011 de Homecoming borrel was bij Machteld en Bart met meer dan 60 aanwezigen waaronder veel nieuwe leden.

Oktober 2011 Het jaarlijkse tennistoernooi werd gehouden op een nieuwe locatie in Las Aguilas. Met 14 deelnemers en een flink aantal toeschouwers.

FINANCIEEL VERSLAG 2011

InleidingOndanks een economisch crisisjaar is het de Nederlandse Vereniging te Mexico gelukt om een positief resultaat te behalen in de periode van januari tot en met oktober 2011 van $ 47.125,00 Pesos MXN. Dit dankzij de evenementen georganiseerd door de Nederlandse Vereniging die dit jaar ook vanuit financieel oogpunt positief zijn uitgepakt. Het huidige positieve banksaldo van onze vereniging is ongeveer op hetzelfde niveau als dat van 2009. In 2010 was dat saldo teruggelopen. Door het genoemde positieve resultaat is het huidige saldo (tot en met 25 oktober, 2011) nu $104.926,02 Pesos MXN. Een opvallend feit is dat de contributie bijdrage van 2011 over 2011 een totaal betreft van slechts $4.000,00 Pesos MXN. Een dieptepunt in de geschiedenis. Dit heeft mede te maken met het feit dat er traditioneel veel contributie opgehaald wordt op de ledenvergadering en het sinterklaasfeest. Gelukkig is het jaar nog niet afgesloten.

De Vereniging heeft geen winstdoelstellingen maar wel een wens voort te bestaan. We kunnen concluderen dat de financiële positie is versterkt maar dat de huidige inkomstenbronnen een variabel karakter hebben. Een constante inkomstenbron is altijd de jaarlijkse contributie geweest en dit is nodig. Een beroep aan een ieder alsnog zijn of haar schuld aan de Nederlandse Vereniging over 2011 af te lossen zal de komende bijeenkomsten worden gedaan.

Resultaten rekening – 2011(de bedragen zijn weergegeven in Pesos MXN)

4 POPO, MAGAZINE VAN DE NEDERLANDSE VERENIGING IN MEXICO

In de projectie van inkomsten en kosten zijn additionele inkomsten begroot van $ 12.000,00 Pesos MXN (24 families die lid zijn van de Nederlands Vereniging in Mexico) als alsnog te ontvangen contributie. En een positief resultaat voor het komende Sinterklaas evenement is begroot op $4.000,00 Pesos MXN.

Begroting komende periodeWe gaan uit van het principe dat ieder evenement, dat in 2012 zal worden georganiseerd, kosten dragend zal zijn. Zo zal ook ons blad de PoPo te werk gaan. We hebben de uitzondering van het Oranje Gala 2012 waarbij we hopen op een bescheiden positief resultaat maar omdat er een groot bedrag moet worden voor gefinancierd bestaat altijd de kans dat bij een lage opkomst een stuk vermogen van de Nederlandse Vereniging in Mexico verloren gaat, zo ook de bijdrage aan goede doelen zoals het eerder genoemde Koningin Juliana Fonds in Mexico.

Balans – 2011Activo

  Circulante  

Caja Chica -

Cuenta Banamex 104,926

    Total Activo Circulante 104,926

  Activo Fijo  

Muebles y Equipo de NV 500

    Total Activo Fijo 500

  Activo Diferido  

Drinks and Cocktail Supplies 1,000

    Total Activo Diferido 1,000

Total Activo 106,426

Pasivo

  Pasivo a Corto Plaza  

Proveedores 6,300 ***

    Total Pasivo a corto plazo 6,300

  Capital Contable  

Capital Social Variable 100,126

    Suma capital contable 100,126

Total Pasivo / suma del pasivo y capital 106,426

6, DECEMBER 2011 5

Nota's:

* MXN Peso vs. Euro; 17.50 vs. 1.00

** MXN Peso vs. USD; 12.75 vs. 1.00

***Bart & Machteld hebben kosten Sinterklaas voorgeschoten

Conclusies2011 is een succesvol jaar gebleken met de kanttekening dat de positieve resultaten geboekt zijn uit evenementen die niet per definitie positief uitpakken (denk aan 2010, oranje gala) en waarvan entreegelden niet kostendekkend zijn. Daarom moet gesteld worden dat andere inkomsten belangrijk blijven en de contributie per familie toch voldaan moeten worden.Hoogachtend,

Willy van Iersel Niels van VlietPenningmeester Assistent Penningmeester

6 POPO, MAGAZINE VAN DE NEDERLANDSE VERENIGING IN MEXICO

6, DECEMBER 2011 7

SINT EN HET BESTUUR

door Janneke de Geus

Al maanden wordt in het bestuur van de Neder-landse vereniging in Mexico het zo vertrouwde sint-feest weer genoemd. Voor mij is het de eerste keer dat ik erbij zal zijn en het enthousiasme van de an-dere leden van het bestuur is dit jaar ook op mij overgeslagen. Afgelopen jaar was de komst van de Sint weer een daverend succes en we hopen dat dat ook dit jaar het geval mag zijn.

Maar de eerste problemen voor het bestuur doen zich ook dit jaar alweer voor, want waar kunnen we de Sint ontvangen? Familie de Jong, die in voor-gaande jaren hun huis ter beschikking heeft gesteld en daarmee het bestuur een enorme dienst heeft be-wezen, hebben Mexico verlaten en hun prachtige woning biedt helaas geen oplossing meer. Maar waar dan? Zijn er mensen die hun woning ter beschikking willen stellen voor deze geweldige traditie? Want ook dat is vanwege de omvang van het feest vandaag de dag niet zo makkelijk meer. Gelukkig zijn er ook dit jaar in Mexico nog Nederlanders te vinden die dat willen doen! Patricia Zonneveld en familie, namens het bestuur en Sinterklaas heel veel dank voor het aanbod en voor de prachtige ruimte. Jullie hebben geen idee hoe dankbaar iedereen jullie daarvoor is!

Dit goede nieuws is natuurlijk direct verstuurd naar Spanje! Maar daarmee werd ook gelijk het tweede probleem een feit want ook Sint wordt een dagje ouder en de reis naar Mexico is echt niet zo een-voudig meer. Zou Sint het dit jaar af laten weten? Nee, dat kan toch niet waar zijn?

Na veel wikken en wegen heeft de Sint in zijn nieuwe jasje dan toch eindelijk toegezegd dit jaar de trip naar Mexico te willen maken maar alleen op voor-waarde dat er genoeg pieten met hem mee kunnen reizen. Dat was weer een hele grote stap in de goede richting voor het bestuur en nu dus op zoek naar vol-doende pieten. Voor de pieten van vorig jaar was het

helaas onmogelijk om weer te komen maar gelukkig hebben zich rond half november zes nieuwe pieten aangemeld. Zes pieten! Voor Mexico een waar record! Namens het bestuur heel veel dank aan Sint en z’n pieten, want zoals jullie begrijpen is er geen sinterklaasfeest zonder jullie noodzakelijke aan-wezigheid.

Vooralsnog lijkt niets het festijn meer in de weg te staan maar zo aan de vooravond van het sinterklaas-feest zijn de zorgen voor het bestuur nog steeds niet helemaal van tafel. Want wat als de kadootjes voor de kinderen, het grote sinterklaasboek, het eten &

drinken en alle andere benodigdheden niet op tijd op de plaats van bestemming zijn? Maar met de inzet van alle leden van het bestuur moet dat goedkomen, toch?

En nu is het dan eindelijk zover…het is 9 uur s ocht-ends op zaterdag 3 december en ik ben op weg met een volle auto naar de plaats van bestemming. Alles lijkt in orde, er worden zo´n 150 mensen verwacht en volgens de laatste berichten zijn ook sint en zijn pieten in aantocht. Kan er nog iets misgaan? En wordt het een geslaagd sinterklaasfeest? Over die laatste vraag kunnen alleen u en uw kinderen oorde-len dus laten we eens luisteren wat een paar van de Nederlanders die het feest hebben bijgewoond daarover te zeggen hebben…

8 POPO, MAGAZINE VAN DE NEDERLANDSE VERENIGING IN MEXICO

HIJ KOMT, HIJ KOMT...

door Edwin Timmer

‘Sinterklaas! Sinterklááás!!’ De Nederlandse en Mexicaanse kinderen in de tuin van de familie Zonneveld schreeuwen hun longetjes uit hun lijf. De zon mag flink op het volgepakte grasveld schijnen, maar daar malen de gespannen koters niet om. ‘’Kijk daar eens’’, roept Marijke Balfoort, die de kinderen al een half uurtje warm maakt voor wat gaat komen, ‘’Ik zag iets! Ik zag iets!’’

De groep kinderen – de meesten niet ouder dan een jaar of zeven – draait zich masaal om. Op de tenen staand. Turend. Starend. Zingend. Waar dan? Maar tussen de bomen door is in het dal voor de aanwezigen nog steeds niets te zien. De Sint zou toch wel echt komen?

Henk Keizer rammelt ondertussen vrolijk door op zijn electronisch orgel. ‘’Daar wordt aan de deur geklopt, hard geklopt, zacht geklopt!’’ Met een verbeten gezicht beweegt Henk zijn vingers over de toetsen. Vliegensvlug. Maar onder het muziekinstrument ziet het er een stuk minder prettig uit. Na een val met een stapel stoeltjes lijdt de toetsenist onder een alsmaar dikker zwellende verzwikte voet. Maar de musicus vermaant zichzelf, ‘Niet aan denken, doorspelen!’

Geen kind dat het merkt. De één zit veilig bij mama op schoot te wachten, de meesten – met een zelfgemaakte hoed, die ze elders in de tuin mochten knippen en plakken - hebben een plekje op het grasveld bezet. Slechts een enkeling is het wachten al beu, en rent tussen de ouders door op het lager liggende grasveld. Van het grasheuveltje naar beneden roetsen, dat is ook populair vandaag. Tot verdriet van de tuinman.

En daar komt Sinterklaas eindelijk aanlopen! De kinderen rennen hem massaal tegemoet. Handen opgehouden, wachtend op de pepernoten van

Zwarte Piet. Het paard heeft de Sint kennelijk buiten laten staan, ergens bij de straatbewaker van dit deel in Las Lomas. Snoepgoed en pepernoten vliegen ons om de oren. Een meisje van twee zet er gulzig haar tandjes in, maar levert de suikersnoepjes al snel in bij haar vader. Die pepernoten zijn toch veruit het lekkerste!

Terwijl de Sint vanuit zijn luie bank begint met het toespreken van de onmetelijke lijst aan stoute en goede kindertjes, doet in een hoek van de tuin bakkerij Panadería Renacimiento goede zaken. Vruchtenkoeken, kerstbroden en zelfs speculaas (waarvoor de kruiden de avond ervoor aankwamen per vliegtuig uit Nederland!) gaan grif van de hand. Al is het wel even doorbijten voor verkopers Koen en Abigail achter het toonbankje. ,,We hebben de hele nacht doorgebakken’’, zegt Koen redelijk afgemat. Maar bakker Houwen weet de middag toch doorwaakt door te komen, dankzij zijn ijzersterke voetbalconditie.

6, DECEMBER 2011 9

Na ruim anderhalf uur van gedichtjes, vermaningen en complimentjes besluit Sinterklaas even te moeten

uitrusten. Zijn vijf pieten – waarvan ééntje nog zo jong dat ze op de pietenschool zit – begeleiden de oude man naar een rustig plekje. Ouders van kinders die nog niet aan de beurt zijn geweest, kijken verbaasd op hun klok. ,,Duurt wel lang he?’’, klinkt het. ,,Ja, maar zo gaat het elk jaar.’’ De kinderen geven er niets om. En dus schenken de ouders nog maar eens in.

Niet veel later verschijnen halverwege de middag ineens enorme pannen met geurige eigengemaakte erwtensoep. En salade en broodjes. Eric van Nuland schept op als de beste. Geen mens die op het prachtige Mexicaanse feest van Sinterklaas met een hongerige maag naar huis hoeft. Kinderen niet, maar ook volwassenen niet.Eindelijk is het dan kadootjestijd. Opnieuw roept Marijke de tientallen namen af uit het grote Mexicaanse boek van de Sint. Grote en kleine pakjes worden vastgegrepen door gretige handjes. Binnen de kortste keren ligt de tuin vol met gescheurd inpakpapier. En wordt er driftig gespeeld met badmintonrackets, voetballen, speelgarages en mini-piano’s. Danku Sinterklaasje. Mijn dochter had niet eens de tijd om hem weg te zien gaan naar Spanje.

10 POPO, MAGAZINE VAN DE NEDERLANDSE VERENIGING IN MEXICO

... DE LIEVE GOEDE SINT

Door Alfred Slik

Ook dit jaar heeft Sinterklaas de overtocht gemaakt naar Mexico City. Het was een lange en vermoeiende reis. Het is de nederlandse vereniging in mexico City gelukt om Sint en zijn zwarte pieten op tijd in de prachtige en gastvrije residentie Zonneveld te krijgen. De warme zonnestralen waren volop aanwezig.Voordat de Sint en zijn Pietengevolg arriveerden waren de voorbereidingen in volle gang. Op een bepaald ogenblik klonk er een enorm lawaai in residentie Zonneveld. Op de trap lag voorzitter Henk Keizer. Dit was geen goed begin van deze feestelijke dag. Gelukkig is alles wat uit Apeldoorn komt uit het goede hout gesneden en kon de voorzitter zijn pijn onderdrukken met muzikale noten.

Ondertussen waren de meeste gasten in de

6, DECEMBER 2011 11

zonovergoten tuin aanwezig en zongen de kinderen uit volle borst alle sinterklaasliedjes die ze maar konden bedenken. De sfeer zat er goed in en de spanning was duidelijk voelbaar.

En toen was het grote moment daar. De pepernoten en ander snoepgoed vlogen in het rond. De zwarte pieten trakteerden alle kinderen op de felbegeerde lekkernijen. En daar was ook Sinterklaas. Hij begroette iedereen hartelijk en nam plaats op de royale bank. Alle kinderen kregen persoonlijke aandacht en een positief woord van de Sint. Sommigen mochten zelfs voor hem sinterklaas liedjes zingen. De Sint nam uitgebreid de tijd om alle kinderen in hun eigen taal te woord te staan. Ze kregen allemaal een chocolade letter.,De ouders van de kinderen konden ondertussen genieten van echte hollandse erwtensoep met mexicaanse vleessalade en stokbrood. De inwendige mens werd goed bedacht. Ook meester bakker Koen was met zijn leerlingen de gasten aan het verwennen met cake, pan dulce en gevulde en ongevulde speculaas. Een

deel van de opbrengst was voor de goede zaak. Een mooi initiatief.

Toen Sint het laatste kind had toegesproken was het tijd voor de cadeaus voor de kinderen. Hier hadden ze zo lang op gewacht. De emoties kregen eindelijk kans om zich te laten gelden. De kinderen waren dolblij met de geschenken. Het einde van het Sinterklaasfeest was in zicht. De Sint werd enthousiast uitgezwaaid en luid toegezongen.

Het was een succesvolle en gezellige middag. Ook de Sint kijkt terug op een zeer geslaagde en ontspannen middag. Hij bedankt voor de gastvrije ontvangst op residentie Zonneveld, de culinaire ondersteuning en alle vrijwilligers die dit hebben mogelijk gemaakt. Hun inspanning is van grote waarde voor succes. Sint wenst ook de voorzitter alle beterschap en dankt hem voor de muzikale begeleiding. Sint komt graag volgend jaar weer naar Mexico City (zo laat hij per sms weten – red).

12 POPO, MAGAZINE VAN DE NEDERLANDSE VERENIGING IN MEXICO

ANDRÉ RIEU GEEFT MEXICO NA TOPJAAR ‘EVEN RUST’

door Edwin Timmer

André Rieu kan er wel om lachen. Dat buitengewone Mexicaanse talent om buiten de regels om te werken. Toen hij vorig jaar voor zijn allereerste shows in Mexico-stad kwam en buiten langs de kraampjes liep, werden hem de illegaal gekopieerde albums persoonlijk aangeboden, zo vertelt de Maastrichtenaar na één van zijn shows in het Auditorio. Net als T-shirts en allerhande fanprullaria waarvoor hij, als eigenaar van het merk Rieu, nooit toestemming heeft gegeven.

,,Het verschil met China’’, zegt hij, terwijl hij uitblaast van een heerlijk avondje walsen en andere wereldberoemde klassieke melodieën, ,,is dat daar het kopiëren van bovenaf wordt opgelegd. In Mexico is alles voor de wet tenminste goed geregeld. Maar hier zijn nu eenmaal veel creatieve individuen’’, lacht hij. ,,In China zou ik om die reden nooit willen optreden.’’ In Mexico daarentegen, vermaakte Rieu zich met concerten in oktober in DF, Guadelajara en Monterrey, uitstekend.

Dat gold ook voor het publiek. Opgedirkt en in de mooiste avondkleding was het publiek naar de vioolvirtuoos uit Holanda afgekomen. Onder de toeschouwers zelfs bekende Mexicaanse muzikanten, zoals Armando Manzanero, één van de meest succesvolle componisten van Latijns-Amerika. Rieu had het Mexicaanse publiek aan een touwtje. Tegen het eind van de avond deinden en walsten misschien wel duizend paren in de gangpaden mee op de laatste concerttonen.

Henk W. Keizer, voorzitter van de Nederlandse vereniging in Mexico, en zijn vrouw werden voorin de zaal, net als hun hele rij toehoorders, getrakteerd op een heuse sneeuwstorm. Tijdens een uitvoering over de koude Nederlandse winters, kwam er een volle laag nepsneeuw naar beneden. Later volgden de kleurrijke ballonnen. ,,Eigenlijk is het zo simpel, maar vreselijk effectief wat André doet’’, aldus Keizer, terwijl hij vrolijk verbaasd naar de uitzinnige Mexicanen keek.

Rieu trekt zich weinig aan van de kritiek dat hij een mengelmoes speelt van de bekendste klassieke muziekstukken. ,,Ik speel wat ik zelf leuk vind’’, verklaart de orkestleider van het Johann Straus Orchestra. Backstage wordt overigens duidelijk wat een internationaal sterrenteam de Limburger heeft

verzameld. Musici uit de hele wereld, van Hongarije tot Australië tot Zuid-Afrika. ,,Maar ze spreken allemaal Nederlands’’, zegt Rieu. ,,Als ik oefen, wil ik Nederlands kunnen spreken.’’

Volgens zijn manager in Noord-Amerika Marthijn Graafland was 2011 in Mexico voor de walskoning een uiterst succesvol jaar. Zeven concerten, zeventigduizend verkochte concertkaartjes en verschillende nummer 1 posities op verkooplijsten van albums en dvd’s. In totaal gingen er meer dan 100.000 cd’s en 50.000 dvd’s over de toonbank stelt muziekmaatschappij Universal. En dat is dus afgezien van de talloze cd’s en dvd’s die in Tepito en andere kraampjes van de hand gaan.

De enige tegenvaller dit jaar misschien was het festival van de Lunas Awards in hetzelfde Auditorio Nacional. Rieu was genomineerd voor deze Mexicaanse Grammy. Maar uiteindelijk greep de Limburger net naast de muziekprijs. Placido Domingo ging ermee vandoor. Graafland: ,,Jammer van de Lunas ja, maar ik heb begrepen dat Placido Domingo en Mexico een speciale band hebben. Ze zien hem als één van hen. Ik denk dat André volgend jaar een goede kans maakt.’’

In 2012 moet Mexico het even zonder André Rieu stellen. Eerst wil de muzikant zich richten op Zuid-Amerika, waar zijn populariteit volgens eigen zeggen ,,nu ook door het dak gaat’’. Vooral Brazilië en Argentinië vindt Rieu interessante markten. Graafland: ,,Onze volgende tour in Mexico wordt niet

voor 2013. Na negen concerten in elf maanden willen we het even 'rust' geven. André's doel is om volgende keer acht concerten in Mexico City te doen!’’

Ongetwijfeld zal de walsfanaat dan ook weer een paar Mexicaanse melodieën ten gehore brengen. Zo speelde hij in oktober ‘México lindo y querido’, tot groot plezier van het publiek. Dat wil overigens niet zeggen dat de Limburger een groot fan is van alle Mexicaanse muziek. ,,In elk land speel ik iets nationaals. Zo kreeg ik ook flink wat cd’s met Mexicaanse liedjes om uit te kiezen.’’ En zat er veel bijzonders tussen? ,,Nou, wat ik vanavond heb gespeeld, was wel ’t leukste’’, reageert Rieu zuinigjes.

raro

NEDERLANDSE CULTUUR IN MEXICO

door de Nederlandse ambassade

Tentoonstelling van Van LieshoutVanaf 23 november 2011 tot en met 18 november 2012 is in de Galerie OMG in Mexico Stad de groepstentoonstelling van Van Lieshout te bewonderen. De groepstentoonstelling heeft als titel ‘The Space Between Now and Then’ en is naast Van Lieshout opgezet door nog tien andere deelnemende kunstenaars. Tijdens de tentoonstelling zijn er sculpturen en tekeningen te zien, waaronder het hiernaast weergegeven beeld Hanging Men 2. Galeria OMG, Plaza Río de Janeiro 54, Col. Roma, México, D.F. 06700http://www.galeriaomr.com/en/exhibitions

Netherlands Architecture InstituteOp 17 november 2011 vond in de universiteit La Iberoamericana in Mexico-Stad een debat plaats, georganiseerd door het Netherlands Arquitecture Institute (NAi). Het debat ging over visies op de architectuur in urbane gebieden, zoals de Randstad en Mexico-Stad. Aanwezigen waren onder andere Joost Schrijnen van de TU Delft en Bart Vink van het Ministerie van Infrastructuur en Milieu.

Tentoonstelling met 80 werken van EscherVanaf 25 november 2011 tot en met 4 maart 2012 vindt in het Museo Nacional de Arte (MUNAL) de tentoonstelling plaats van Maurist Cornelis Escher. De tentoonstelling bestaat uit 80 werken van Escher die aan MUNAL zijn uitgeleend door het Rijksmuseum. De tentoonstelling geeft de perceptie van Escher weer door middel van paradoxale ruimtes die de gewone manier van representatie uitdagen. De tentoonstelling is ook geschikt voor kinderen. www.munal.com.mx

FOTOGRAAF KADIER VAN LOHUIZEN

door Iris Bijlsma

Op 24 november 2011 heeft de expositie van fotograaf Kadir van Lohuizen plaatsgevonden in El Gimnasio de Arte y Cultura in Mexico-Stad. Tijdens de expositie zijn aan de hand van een presentatie, foto’s en video’s getoond van van Lohuizens’ nieuwe project: Via PanAm. Met het project Via PanAm wil van Lohuizen migratie binnen Latijns-Amerika

vastleggen. Van Lohuizen zal hiervoor de Pan-Amerikaanse Snelweg volgen, beginnend bij Vuurland in Chili en eindigend in Prudhoe Bay in het noorden van Alaska. Met natuurlijk ook een tussenstop in Mexico.

Expositie in MexicoTijdens de tentoonstelling in El Gimnasio de Arte y Cultura toonde Kadir van Lohuizen beelden van de reis die hij tot nu toe heeft afgelegd. Per land heeft van Lohuizen een onderwerp gekozen en deze uitgelicht. Met deze manier van journalistieke fotografie wil van Lohuizen mensen een naam, een gezicht en een platform bieden. Aan de hand van beelden en tekst kunnen mensen op deze manier hun verhaal kwijt.

Van Lohuizen begon zijn reis in Santiago de Chili. Hier heeft hij twee Peruaanse schoonmaaksters gevolgd die al jaren in Chili wonen en werken om geld te

verdienen. Vervolgens heeft van Lohuizen in Peru de familie van beide schoonmaaksters opgezocht. In La Paz, Bolivia, had van Lohuizen het genoegen om President Evo Morales te mogen ontmoeten en te spreken over de stand van zaken in Bolivia. Bolivia heeft sinds kort de grootste lithiumreserves van de wereld ontdekt onder de zoutmeren van Uyuni. Een onderwerp dat van Lohuizen heeft vastgelegd met een indrukwekkende fotoreportage. Op de grens van Ecuador en Colombia legde van Lohuizen de Colombiaanse vluchtelingen vast. Ongeveer 1500 Colombiaanse vluchtelingen bereiken elke dag Ecuador op zoek naar een beter leven. Nadat van Lohuizen het verhaal van de vluchtelingen had vastgelegd, nam hij afscheid van Colombia. Met het afscheid van Colombia, nam van Lohuizen meteen afscheid van Zuid-Amerika en stak hij per boot over naar Midden-Amerika. In Midden-Amerika verbaasde van Lohuizen zich over het vele geweld en de teleurstellingen die in dit gebied gepaard gaan met migratie. De droom om te migreren voor een beter leven (vooral naar de Verenigde Staten) is nog steeds aanwezig, maar gaat vooral gepaard met armoede, geweld en vermissing.

Het eerste land dat van Lohuizen bezocht in Midden-Amerika is Panama. In Panama bezocht van Lohuizen vier eilanden in het noorden van het Kuna Yala district. De eilanden zijn nu nog goed bevolkt, maar door de verhoging van de zeespiegel zijn de eilanden in gevaar. Zo erg zelfs dat in de komende maanden 65 families moeten verhuizen naar het vaste land. Van Lohuizen vervolgt zijn reis in Midden-Amerika naar de grens van Costa Rica met Nicaragua waar hij een grote groep Nicaraguaanse migranten in een fotoreportage vastlegt. Nicaraguaanse migranten die hopen op een beter leven in Costa Rica en die vaak dag in dag uit proberen de grens over te komen.

Naast Nicaragua, is ook Honduras een van de armste landen van de Americas. Ondanks de armoede heeft van Lohuizen er in Honduras voor gekozen om de Palestijnse elitegroep in beeld te brengen. De ongeveer 200.000 Palestijnse migranten zijn vaak al gemigreerd tijdens het Ottomaanse rijk en hebben veel economische en politieke macht in Honduras. Interessant, omdat Palestijnen in de rest van de wereld vaak worden gezien als de underdog of zelfs als terroristen.

Van Honduras gaat van Lohuizen verder naar El Salvador. In het gewelddadige El Salvador fotografeert hij op eigen gevaar een van de overbevolkte gevangenissen. Een reportage die indrukwekkende beelden oplevert. Tijdens zijn stop in Guatemala ligt de focus van van Lohuizen op de massa deportaties van Guatemalteekse migranten vanuit de Verenigde Staten en Mexico. Op het vliegveld van Guatemala City wacht van Lohuizen op een vliegtuig vol teruggestuurde Guatemalteekse migranten. Elk jaar worden er ongeveer 60.000 Guatemalteekse migranten teruggestuurd naar hun thuisland. Het is moeilijk om deze migranten te spreken te krijgen en dus besluit van Lohuizen door te reizen naar de grens van Mexico. De grens overkomen naar Mexico was voor van Lohuizen nog een hele uitdaging. Precies op de dag dat hij bij de grens van Mexico aankwam, waren de bestuurders van de raften in staking waarmee mensen naar de overkant worden gevaren. Een commercieel conflict met de overkant zo werd er gezegd. Even wachten voor van Lohuizen dus.

Gedurende zijn tijd in Mexico wil van Lohuizen in Tapachula en Oaxaca de interne migratie fotograferen. Daarna zal hij zijn reis vervolgen naar Sonora om daar met een goederentrein over de grens heen te gaan naar de Verenigde Staten. De goederentrein staat bekend als een goede smokkelroute. Een gevaarlijke maar interessante onderneming. Van Lohuizen heeft nu hij in Mexico is ongeveer 60% van zijn reis afgelegd. Toch loopt hij achter op schema wat betreft zijn tijd. Na de tussenstop in Mexico nu dus snel door naar het Noorden.

Kadir van LohuizenKadir van Lohuizen werd op 6 augustus 1963 in Utrecht geboren. Op 25-jarige leeftijd werd hij fotojournalist. Van Lohuizen richt zich vooral op het vastleggen van mondiale conflicten en rampen met langdurige consequenties. Zo heeft hij na de orkaan Katrina en de aardbeving op Haïti de langdurige gevolgen voor de slachtoffers van beide rampen gefotografeerd.

Van Lohuizen heeft tot nu toe vier fotoboeken gepubliceerd, waaronder ‘Diamond matters’, ‘The diamond industry’ en ‘Aderen’. Voor zijn werk heeft van Lohuizen vele prijzen ontvangen, waaronder tweemaal de World Press Photo award. In 2008 werd Van Lohuizen een lid van de raad van toezicht van de World Press Photo. Daarnaast heeft van Lohuizen met tien anderen in 2007 het agentschap NOOR opgericht. NOOR (Arabisch voor ‘licht’) is een internationale non-profit organisatie die foto-journalistieke werken creëert en distribueert

met het doel om aandacht en begrip te scheppen voor verschillende wereldwijde ontwikkelingen.

Via PanAmMet het project Via PanAm richt van Lohuizen zich op migratie binnen Latijns-Amerika. Voor het project zal van Lohuizen in ongeveer tien maanden de Pan-Amerikaanse Snelweg volgen. Hiervoor zal hij meer dan 25.000 kilometer afleggen en meer dan 15 landen aandoen. Gedurende zijn reis maakt van Lohuizen niet alleen fotografische verhalen, maar houdt hij ook radio- en video interviews. Waarom migratie?Migratie is een breed en belangrijk onderwerp binnen Latijns-Amerika. Van Lohuizen wil met zijn project meer aandacht vestigen op migratie om er zo meer begrip voor te creëren. Hoewel migratie altijd al heeft plaatsgevonden, wordt het tegenwoordig gezien als nieuw fenomeen en als een bedreiging voor de Westerse samenleving, aldus van Lohuizen.

Voor meer informatie zie: http://www.viapanam.org

Willy de Winter

Officieel tolk- vertaler bij diverse Mexicaanse instanties en alszodanig erkend door praktisch alle ambassades van Amerika en Europa

Nederlands (Vlaams) - Frans - Duits - Engels - Spaans -Italiaans - Portugees en andere talen.

Avenida Horacio 528 (404), Colonia Polanco, 11570, Mexico D.F.

Tel.: 5545 5764 / 5254 7446, Fax: 5531 0348

TERUGGAVEPRODEDURE AFORE-SPAARGELDEN VAN EXPATS

door Piet Beentjes

Voor veel buitenlanders die enige jaren als expat in

Mexico hebben gewerkt heeft hun Mexicaanse

werkgever sociale premies afgedragen aan het IMSS

en Infonavit . Een belangrijk gedeelte van de premies

zijn pensioen- en eigen woningspaargelden die wor-

den geadministreerd door de mexicaanse Afores en

die kunnen vrijkomen als de werknemer met pen-

sioen gaat. Voor expats is het vrij moeilijk over deze

gelden te beschikken, zeker als zij niet meer in Mex-

ico wonen en onbekend zijn met de procedures om

tot teruggave te komen. Bovendien weten veel ex-

pats niet eens dat zij, tijdens hun verblijf hier,

spaargelden in Mexico hebben opgebouwd.

Ik heb enige jaren geleden twee Nederlandse excol-

lega´s met succes geholpen bij de teruggaveproce-

dure. We ontmoetten elkaar destijds bij een Neder-

landse international in Torreon waar ik kort heb gew-

erkt en zij als expat twee tot drie jaren waren uitge-

zonden door het moederbedrijf uit Nederland. Ze

waren beiden ervaren specialisten op hun vakgebied,

gingen na hun uitzending terug naar Nederland en

werden kort daarna gepensioneerd

bij hun Nederlandse pensioenfonds.

Tijdens hun periode in Mexico be-

taalde het dochterbedrijf in Torreon

premies etc., alles volgens de Mexi-

caanse wet. Ze stonden toen, zeg

maar, op een Mexicaans salaris.

Na hun pensionering heb ik ze voorgesteld de terug-

gaveprocedure voor hun Mexico-spaargelden hier in

gang te zetten, iets waarmee ze graag accoord gin-

gen. Ze wisten dan ook niet dat ze hier nog geld had-

den “uitstaan”. Het ging om ongeveer 50,000 pesos

per expatjaar, een aardig zakcentje dus! Ik zal hierna

de wegen en procedures beschrijven om tot terug-

gave te komen en hoop dat de lezers van de PoPo

hier gebruik van kunnen maken bij het helpen van

gepensioneerden met soortgelijke antecedenten.

Laten we voor het gemak de expat Jansen noemen

en de bemiddelaar in Mexico Pieterse. Om voor

teruggave in aanmerking te komen, moet Jansen

over het volgende beschikken:

Jansen moet 60 jaar of ouder zijn, zo niet dan maar

wachten tot het zover is,

Hij heeft de volgende papieren en gegevens nodig

(zoeken in bestofte dozen?!),

2a. Inschrijvings bewijs IMSS,

2b. Laatste afschrift saldo Afore waarbij Jansen was

ingeschreven,

2c. Mexicaanse CURP nummer (Clave Única de Reg-

istro de Población),

2d.”Carta Poder” van de mexicaanse Am-

bassade in Den Haag, straks daarover

meer,

2e.Nederlandse geboorteakte, met

afgiftedatum van hoogstens zes maanden

geleden,

2f. Copie nederlands paspoort,

2g. Woonbewijs in Nederland (electriciteitsrekening

bijvoorbeeld).

Met al deze gegevens kan Pieterse uit naam van

Jansen een verzoek tot pensioen indienen bij het

IMSS. De resolutie hiervan duurt een maand en de

uitslag zal zijn dat het verzoek wordt afgewezen op

grond van te weinig werkzame jaren in Mexico.

Echter, Pieterse kan vervolgens met deze afwijzing

naar het Afore stappen waarbij Jansen is in-

geschreven en de teruggave van zijn spaargelden

aanvragen op grond van de negatieve IMSS resolutie.

Het Afore zal binnen acht dagen uitbetalen per

cheque op naam van Jansen waarna Pieterse – die

natuurlijk een bankrekening heeft in Mexico – het

bedrag op zijn rekening kan bijschrijven en vervol-

gens naar de Nederlandse rekening van Jansen kan

overmaken. Einde oefening.

Op zich lijkt het eenvoudig maar er zijn een aantal

voetangels en klemmen, waarvan ik de belangrijkste

zal noemen – zo er al niet meer zijn, tegenwoordig.

Het IMSS nummer, de CURP en het Afore saldoaf-

schrift van Jansen zijn uitermate belangrijk. Ont-

breekt er een, dan wordt een succesvolle procedure

moeilijk zoniet onmogelijk. De Carta Poder (CP) van

de mexicaanse ambassade in Den Haag is ook een

vereiste: zonder deze staat Pieterse voor gesloten

deuren. Voor geïnteresseerde “Pietersen” heb ik een

ontwerp CP beschikbaar. De CP kost geld, enerzijds

voor het document en anderzijds voor de tolkvertaler

die de ambassade bij de uitreiking van de CP aan

Jansen wil hebben. In totaal zo’n 250 euros.

In Mexico eisen het IMSS, het Afore en de bank elk

een origineel van het CP. Het beste is dat Pieterse

daartoe in Mexico twee notariële copieën laat maken

om uit de problemen te zijn. Het IMSS neemt (getu-

ige mijn ervaring) geen genoegen met het neder-

landse, europese geboortebewijs dat in verschillende

europese talen – waaronder het spaans! – is

opgesteld. Vertalen dus maar bij een beëdigd ver-

taler in Mexico.

Zoals gezegd heb ik zo enige jaren geleden met suc-

ces twee excollega´s geholpen in de rol van

“Pieterse”. Het kan zijn dat de teruggaveprocedures

sindsdien zijn veranderd, dus neem mij niet kwalijk

voor eventuele nieuwe burocratische struikel-

blokken!

Tot slot een goede raad voor aspirant “Pietersen”:

als u vanuit uw omgeving expats kent, maak hen dan

opmerkzaam op het feit dat ze de bovenstaande pa-

pieren 2a- 2c in hun bezit hebben en houden als ze

Mexico na hun werkperiode verlaten! Scheelt later

enorm veel werk voor Pieterse. Ook kan het handig

zijn als Jansen een IMSS afsprakenboekje (“Cartilla de

Salud y Citas Médicas”) verkrijgt bij de IMSS vestiging

in de stad waar hij werkt. Daar heeft ie recht op en

bij een eventuele latere pensioenaanvraag door

Pieterse wordt er soms naar gevraagd, ook al zou

Jansen tijdens zijn werk in Mexico particulier verzek-

erd zijn geweest voor ziektekosten, iets wat bijna al-

tijd het geval is.

Veel succes Pieterse!

Marijke J. Larenas-Linnemann

Drs. Spaanse taal en letterkundeLerares M.O. SpaansBeëdigd tolk-vertaler

Privé- en groepslessen Spaans, Engels, en Nederlands

Vertaalwerk Spaans, Portugees, Engels, Frans, Duits en Nederlands

Clases privadas y en grupo de Español, Inglés y HolandésTraducciones Español, Portugués, Inglés, Francés, Alemán y Holandés

TEL/FAX: 5675.4404

door Kees Burk

…dat op 22 oktober jl. de voorzitter van de Raad van Bestuur van Unilever, Morris Tabaksblat, is overleden. Hij heeft grote bekendheid gekregen als voorzitter van de commissie Tabaksblat, die ter betere bescherming van aandeelhouders van beursgenoteerde bedrijven de Nederlandse corporate governance code, beter bekend als de code Tabaksblat, opstelde. De code heeft tot doel een betere transparantie te krijgen in bijvoorbeeld jaarverslagen. Ook zijn er richtlijnen opgesteld ten aanzien van jaarsalarissen en "gouden handdrukken". Hij is 74 jaar geworden.

...dat Morris in de vijftiger jaren op het ’s Gravenhaags Christelijk Gymnasium klasgenoot was van Ineke ten Kate (de zus van ons redactielid Ad), die tot kort voor zijn overlijden contact met hem onderhield.

...dat Oud-minister André Rouvoet de nieuwe voorzitter wordt van de brancheorganisatie van de Zorgverzekeraars. Hij komt in dienst op 1 februari 2012 en volgt Hans Wiegel op, die de functie sinds 1995 bekleedde.

...dat er grote commotie is ontstaan over proefboringen naar het zogenaamde Schaliegas. Het onconventionele aardgas wordt gewonnen door horizontaal boren en men heeft grote bedenkingen met betrekking tot de milieueffecten. De rechter heeft, mede in afwachting van nadere onderzoeken door het rijk, besloten om proefboringen in Boxtel te verbieden.

...dat een vrouw van 85 zich voor de rechter moet verantwoorden voor de moord op haar 47 jarige, zwaar gehandicapte, dochter. Zij verzorgde haar dochter al vele jaren, nadat deze in een instelling, waarin ze eerder was geplaatst, zou zijn mishandeld.

Bij het naderen van haar einde heeft de moeder in wanhoop haar dochter omgebracht en daarna de hand aan zichzelf willen slaan, wat mislukte.

...dat op 27 oktober jl het laatste zelfstandige postkantoor in Nederland is gesloten. Het betrof het kantoor aan de Neude in Utrecht. Consumenten

zullen zich nu tevreden moeten stellen met 2600 vestigingen in winkels, meest supermarkten, voor hun postzaken.

...dat op 29 oktober jl de topkok Cas Spijkers van restaurant De Swaen in Oisterwijk is overleden. Hij was niet alleen bekend vanwge zijn met twee Michelinsterren bekroonde kookkunst maar kreeg vooral landelijke bekendheid met zijn optreden als eerste televisiekok in het programma Koken met Sterren. Cas is 65 jaar geworden.

...dat op dit moment sinds de overgang van gulden naar euro op 1 januari 2002, nog 250 miljoen guldens in omloop zijn, die nog steeds bij de Nederlandse Bank kunnen worden ingeleverd. Per maand wordt er een half miljoen aan oude bankbiljetten ingeleverd. Muntgeld wordt niet meer geaccepteerd. Tot 2032 heeft men de tijd om de oude sok te legen en van de guldens waardevolle euro's te maken.

...dat de vliegmaatschappij Martinair na 53 jaar stopt met het uitvoeren van passagiersvluchten. De toekomstige taak binnen het Air France-KLM concern zal alleen nog bestaan uit het vervoeren van vracht.

...dat de schrijfster Marente de Moor de AKO literatuurprijs 2011 heeft gekregen voor haar boek "De Nederlandse Maagd".

WISTEN JULLIE DAT...?

...dat per 3 november jl een eind is gekomen aan het gebruik van de strippenkaart bij het openbaar vervoer. Er kan nu landelijk nog slechts gebruik worden gemaakt van de OV-chipkaart bij tram, metro en bus. Bij de NS kan voorlopig nog met een kaartje worden gereisd. De verwachting is, dat daar eind 2012 een eind aan zal komen..

...dat op 2 november jl de bekende acteur, filmster en komiek Rijk de Gooyer is overleden. In de jaren 50 vormde hij samen met de in juli overleden Johnnie Kraaykamp een komisch duo dat veel furore maakte. Hij verwierf drie maal een Gouden Kalf voor zijn werk. Rijk is 85 jaar oud geworden.

...dat in de Puttense moordzaak, de al eerder tot 15 jaar cel veroordeelde Ron P., in hoger beroep tot 18 jaar is veroordeeld voor de in 1994 gepleegde moord op Christel Ambrosius. Tevens wordt hij verdacht van de in 2005 gepleegde moord op de toen 22 jarige Anneke van der Stap uit Rijswijk. Daarvoor zal hij binnenkort voor de rechter moeten verschijnen.

...dat op 10 oktober jl gitarist en zanger Andy Tielman is overleden. Hij was vooral populair in de jaren '50 en '60 samen met zijn broers in de band The Tielman Brothers. Zij hadden hun roots in Indonesië en lanceerden in Nederland de bekende Indo-Rock. Hij woonde de laatste jaren in Indonesië en moest een tournee naar Nederland in 2009 wegens ziekte afzeggen. Andy is 75 jaar geworden.

...dat Robbert Dijkgraaf (51) volgend jaar mei opstapt als president van de Koninklijke Akademie van Wetenschappen. Hij verhuist naar Princeton (USA) om daar op 1 juli de functie van directeur van het Instute for Advanced Study te aanvaarden. Hij wordt straks de tweede niet-Amerikaanse directeur van dit befaamde instituut. Voorgangers waren onder anderen Albert Einstein en Robert Oppenheimer.

...dat in het Mallenbos bij Spijkenisse het lichaam is gevonden van de sinds de zomer van 2010 vermiste,

toen 21 jarige, Farida Zargar. Zij blijkt door misdrijf om het leven te zijn gekomen. Een reeds eerder gearresteerde verdachte heeft de plek van de vondst aangewezen. Er zijn nu twee mannen uit Spijkenisse aangehouden in verband met de dood van de vrouw.

...dat de jaarlijks terugkerende Michelin-sterrenregen 2012 weer op ons land is neergedaald. Er zijn geen nieuwe 3-sterren restaurants bijgekomen, en je zal naar Zwolle, restaurant "De Librije" of Sluis, restaurant "Oud Sluis" moeten reizen om de kookkunsten op dit niveau te kunnen ervaren. Wel zijn er drie 2-sterren restaurants bijgekomen, te weten restaurant "Kromme Watergang" in Hoofdplaat, restaurant "Chapeau!" in Bloemendaal en restaurant "Librije's Zusje" in Zwolle.

...dat de herfst de natte zomer van dit jaar heeft goedgemaakt. Er waren wat koude periodes en de mist heeft ook tot overlast gezorgd, maar het was vooral droog. Daarmee eindigde november als de droogste elfde maand sinds 1906.

...dat ik het bestuur en leden van de Nederlandse Vereniging in México Prettige Kerstdagen en een Gezond en Gelukkig 2012 wens.

OPROEP

De redactie van de PoPo is op zoek naar mensen die willen schrijven voor de rubriek Ik ben... Hierbij zijn we zowel op zoek naar Nederlanders die in Mexico wonen en iets willen vertellen over hoe ze hier terecht gekomen zijn en wat hun ervaringen zijn, als naar Mexicaanse partners van die Nederlanders die iets willen schrijven over hun ervaringen met Nederland en de Nederlanders. Artikelen kunnen worden gestuurd naar redactiepopo @ gmail.com.

ESPRIT DE CORPS

door Ad ten Kate

JUMBO was het dispuut waar ik lid van werd toen ik, nu al meer dan een halve eeuw geleden, ging studeren in Amsterdam. ‘t Op een na oudste dispuut van het VU-corps, al opgericht aan het eind van wat toen nog de vorige eeuw was, de negentiende dus. ‘t Oudste was Demostenes, het dispuut van de filosofen; na ons kwam Forum, dat waren de mooie jongens met succes bij de meisjes; en tenslotte had je Stoa, de mannen van de zelfdiscipline. Die vier disputen vormden de “voorkamer” van het corps en als lid van die voorkamer genoten we zekere voorrechten boven de leden van de achterkamer, die gevormd werd door een vijftiental disputen van wat recentere lichting.

Dat hield onder meer in dat we op de gereserveerde rijen mochten zitten als er een bestuursvergadering was. Zoals de ouderlingen in de kerk tijdens de dienst. En op de societeitsavonden hadden we voorrang bij die leren fauteuils waarin je je zo lekker achterover kon laten hangen. Als ze allemaal bezet waren, moesten de jongens van de “achterkamer” voor ons opstaan en als ze dat weigerden, werden ze er door een Stoïcijn uitgesleurd. Die waren er om de orde te handhaven. Zo ging dat toen.

Als je daar nu op terugkijkt, rijzen de haren je te berge. Hoe is het mogelijk dat we zo waren! Maar toen waren we er trots op. We waren trots dat we

studeerden; dat was nog iets exclusiefs, niet voor iedereen weggelegd. We waren trots op onze kale kop. Daaraan kon je zien dat we student waren. Jammer, als het weer aangroeide. Ik heb dan ook nooit overwogen om niet lid van het corps te worden. Iedereen werd dat. Anders was je een “knor” en knorren waren saaie jongens die geen bier dronken, die alleen maar studeerden en niets van het echte leven wisten. Bovendien werd je dan niet kaalgeschoren en daarmee miste je een kans om op te vallen. Tijden veranderen. Vandaag de dag ben je met een kale kop eerder een voetballer of een skinhead.

Om lid van JUMBO te worden moest je óf van rijke ouders zijn, óf een dubbele achternaam hebben, óf een voorouder hebben die al eerder in JUMBO gezeten had. Zo had ik een jaargenoot die geen dubbele, maar een vierdubbele naam had. Eerst “Van den” met iets gewoons erachter, daarna “tot” met een Duitse plaatsnaam, vervolgens “gezegd” met iets Italiaans erna en als klap op de vuurpijl een hele gewone Nederlandse achternaam. Altijd grote pret wanneer we werden aangehouden door een juut als het achterlampje van de fiets het niet deed. Moest die juut voor de bekeuring z’n naam opschrijven en dacht natuurlijk dat-ie belazerd werd. Meestal kwamen we er vanaf met verder naar huis lopen. Nou ja, eenmaal om de hoek stapten we natuurlijk gewoon weer op.

Het was een hele gewone jongen trouwens, hij had geen rijke ouders en ook geen voorouders in het dispuut. Maar één van de drie vereisten was voldoende om in aanmerking te komen. Bij hem was het dus die achternaam. In mijn geval verbaasde het me dat ook ik tot dat elitegezelschap werd toegelaten; ik voldeed aan geen van de drie eisen. Ten Kate is een keurige naam, maar daar houdt het mee op. Als mijn vader niet op jonge

leeftijd was overleden, was ik waarschijnlijk wel van rijke ouders geweest, maar in die tijd moest ik m’n fietsen kopen op de politieveiling voor 25 gulden of minder en m’n centjes tellen om m’n biertjes van twintig cent per glas te betalen. In onze stamkroeg kregen we ze zelfs voor 16 cent van de tap en met weinig schuim. Ook had ik geen voorouders in het dispuut. M’n vader had aan de Universiteit van Amsterdam gestudeerd en was daar lid van de SSR geweest.

Dat ik werd uitverkoren had waarschijnlijk een andere oorzaak. In het jaar boven me zat een jongen in het dispuut, die was op m’n zus. Maar m’n zus hield hem een beetje af. En nu denk ik dat hij gepleit heeft om voor mij een uitzondering te maken. Dat gaf hem dan een kans om via een achterdeurtje contact te houden met die zus van mij. Grappig dat belangrijke zaken in het leven dikwijls bepaald worden door volstrekt toevallige omstandigheden. En dat terwijl we ons zo graag willen wijsmaken dat we het allemaal aan onze eigen verdiensten te danken hebben.

Toch werd het geen succes, ik in dat dispuut. Nou ook weer geen ramp, het lukte me best om het hoofd boven water te houden, maar ik moest wel een beetje op m’n tenen lopen zo nu en dan, en dat bekakt praten, zoals enkele van m’n dispuutsgenoten het volstrekt natuurlijk wisten te

doen, kon ik niet langs m’n gehemelte krijgen. Daarvoor was ik teveel tussen de Haagse straatschooiertjes groot geworden. Bovendien had ik een groot nadeel. Ik was veel te intelligent en intelligentie werd niet op prijs gesteld bij JUMBO; het werd hooguit gedoogd. ‘t Was allemaal wel mooi als je koppie koppie had, maar daar ging het niet om in het leven. Was het niet veel knapper om er iets van te maken zonder kopie koppie? Waar het om gaat in het leven is “houding”.

Ik had al eerder geleerd om me voor m’n intelligentie te schamen. In de zesde klas van de lagere school had de bovenmeester me een keer ten voorbeeld gesteld aan een klasgenootje van me. Die had iets misdaan. Wat precies kan ik me niet herinneren, maar dat is ook niet belangrijk. “Ad, zo luidde die bovenmeester, is ook stout, maar hij is teminste niet zo dom als jij.” Nou, dat maakte me niet bepaald populair onder m´n maatjes. Sindsdien heb ik me nooit laten voorstaan op intelligentie; als het erover ging was het eerder bukken geblazen. Ik deed me graag wat dommer voor dan ik was. Die gewoonte kwam me bij JUMBO dus goed van pas. Nu, nog weer vele jaren later ben ik tot de conclusie gekomen dat dat juist was. Op intelligentie kan je je niet laten voorstaan. Die Jumbonen hadden dat goed in gaten.

Ja, dat waren we: Jumbonen. Je had bruine bonen en Iumbonen. Wij waren dus geen bruine, maar Jumbonen en we waren er trots op. Het favoriete tenue was een blazer; als het even kon een paarse, maar een groene mocht ook, en dan liefst met een ivoren olifantje aan een gouwe kettinkje door het knoopsgat van het revers. Daarmee kon je voor de dag komen. En ‘s zomers speelden we cricket. Ik was niet slecht aan het bat, ik had in m’n middelbare schooltijd gehockeyd en dan kan je die bal wel raken. Verder was ik een slow bowler, maar wel met een hoop offspin. Daarmee zette ik de tegenstanders wel eens op het verkeerde been. En als er twijfel was, riepen we verontwaardigd: “How’s that, umpire?” en voelden ons even helemaal “cricket”. Zoals opgeblazen mexicaanse dames zich “totalmente Palacio” voelen. Ons team had het natuurlijk afgelegd tegen elk willekeurig Engels college team, maar zoals het in het leven niet ging om intelligentie, ging het bij cricket niet om het winnen. Winnen was meer iets voor de ploeteraars.

Nu was ik ook weer niet de enige intelligente Jumboon. Je had er wel meer. Zo hadden we wat

professors en diverse prominente politici waren hun loopbaan in JUMBO begonnen. Allemaal van de Antirevolutionaire Partij, de partij van de gereformeerden, die nu al lang in het CDA is opgegaan. Mooie naam voor een politieke partij trouwens. Revoluties lukken of mislukken. Als ze mislukken, raken ze in de vergetelheid en als ze lukken, worden ze in de hemel geprezen. Maar wie noemt zich zelf nou anti-revolutionair? Daarvoor moet je je al zorgen maken over de dag na de revolutie, voordat de strijd überhaupt is uitgebroken. Zonder enige twijfel visionair, die naam!

Hier in Mexico doen ze het andersom. Hier hebben we de PRI, de Institutionele Partij van de Revolutie. Geen mooie naam dus en eigenlijk een contradictio in terminis. Alsof de revolutie er nu niet juist is om de instituties omver te werpen. Maar de PRI is wel de partij die nu, een eeuw na die revolutie, na een onderbreking van twaalf jaar, op het punt staat de macht weer terug te pakken. Ik denk wel eens dat Mexico pas echt aan ontwikkelen toe is, als ze ophouden op die revolutie prat te gaan.

Maar goed, veel van de corifeeën van de ARP waren dus lid van JUMBO geweest. De De Gaay Fortman’s, de Donner’s en niet te vergeten professor meester doctor Isaac Diepenhorst, alias Iekje. Die was rector magnificus van de universiteit toen ik amper student was, en later Minister van Onderwijs in het cabinet Cals. Hij kwam dus niet meer op de reünies van het dispuut. Een ongeëvenaard knap spreker. Bij het houden van een toespraak, kon hij zinnen maken die als geschreven tekst een hele bladzijde in beslag zouden nemen. Hij stapelde dan bijzin op bijzin en aangezien je in het Nederlands dikwijls de hoofdzin pas afmaakt als de bijzin is afgesloten, bouwde hij met iedere nieuwe bijzin een ongekende spanning op. Je hield je adem in. En dan de verademing die volgde, als hij tegen het einde al die zinnen een voor een correct afsloot. Nee, als je dat vergelijkt met al die lummelaars van vandaag de

dag, die zó in hun bijzinnen opgaan dat ze al lang vergeten zijn dat er ook nog een hoofdzin af te maken valt, dan zie je toch wel wat verval.

Ik heb een kleine drie jaar in die poppenkast meegedraaid. Toen had ik het wel gezien. Ik had andere belangstellingen gekregen die toen m’n aandacht opeisten. Ook niet allemaal de moeite waard, maar ja, dat wist ik toen nog niet, dat merk je dikwijls pas achteraf. Leren doe je nou eenmaal door vallen en opstaan. Ook kreeg ik andere verplichtingen waar ik niet onder uit kon.

Van de gereformeerde kerk heb ik mijn lidmaatschap per brief opgezegd. Dat had ik nooit moeten doen, want toen kreeg ik opeens dominees en dat soort volk over de vloer om me ervan te overtuigen dat dat een onverstandige stap was. Het is ze niet gelukt, ik heb voet bij stuk gehouden, maar het was wel een hoop overbodige moeite. Bij JUMBO heb ik het dus maar mondeling gedaan. Ook dat werd me niet in dank afgenomen. Ook daar probeerden ze me van m’n vergissing te overtuigen. Jumboon wordt je niet omdat je daar voor kiest, zo luidde het, voor het Jumboonschap ben je uitverkoren, als Jumboon word je geboren, dat kan je niet zomaar overboord zetten. Ook daar heb ik me schrap gehouden en op mijn argument dat ik eerder een koekkoeksei was in een olifantennest, hadden ze weinig terug.

Nu, vele jaren later, en naarmate ik een beetje meer in mezelf ben gaan geloven, vraag ik me wel eens af of het niet tóch een vergissing was, dat JUMBO de rug toe keren. Misschien ben ik toch meer olifant dan koekkoek. Uiteindelijk ben ik na lange tijd tot de conclusie gekomen dat arrogantie een van de weinige slechte eigenschappen is waar je niemand kwaad mee doet. De mensen om je heen storen zich er wel eens aan, maar dat heeft meer te maken met hun eigen hangups. Maar die twijfels zijn maar momenteel. Achteraf bekeken zou ik toch niet meer bij die club willen horen.

ALGEMENE INFORMATIE VAN DE NEDERLANDSE VERENIGING IN MEXICO

Bestuur Nederlandse Vereniging in MexicoEre-Voorzitter Harer Majesteits Ambassadeur drs. Laetitia van den AssumVoorzitter (interm) Henk W. Keizer 5846 1586 hwkintlmex@iserve.net.mxVice Voorzitter Machteld Caminada 5520 2707 bartmachteld@gmail.comSecretaris Hans van den Bongard 5543 3314 hansbongard@yahoo.comPenningmeester Willy van Iersel enolavie@hotmail.comLeden Christina Keizer 5846 1586 hwkintlmex@iserve.net.mx

Roel van Halen 5291 6131 vanhalen@mexis.comJanneke de Geus 5254 4013 jdegeus@nesomexico.orgRoeland Delfgauw 3094 2440 mexrolo@hotmail.comWalter Elderink 1106 3657 welderink@gmail.com

Ledenadministratie en website Eric van Nuland 5662 1033 ericddd@prodigy.net.mxPoPo Ad ten Kate 5559 0143 adtenkate@hotmail.comVertegenwoordiger NL ambassade Michel Thijsebaard

LidmaatschapHet lidmaatschap bedraagt 500 pesos per familie per kalenderjaar. Leden kunnen deelnemen aan alle activiteiten die georganiseerd worden door de vereniging en ontvangen tweemaandelijks het verenigingsblad de PoPo.

Aanmelding nieuwe ledenNa betaling van het lidmaatschap een een e-mail sturen naar enolavie@hotmail.com, met kopie van het stortingsbewijs, naam, adres, telefoonnummer.

Betalen lidmaatschapBedrag van 500 pesos storten op rekeningnummer 12.90.66 bij Banamex sucursal 4271 ten name van Wilhelmus van Iersel. Voor elektronische storting is de CLABE: 002180427101290663. Kopie stortingsbewijs met vermelding van naam sturen naar Willy van Iersel.

Website www.nvmexico.com

DÉSIRÉE LARENAS LINNEMANNAlergologe en kinderarts

(kinderen en volwassenen)

HOSPITAL MÉDICA SUR

Puente de Piedra n° 150Col. Toriello Guerra - Del. Tlalpan

14050 Mexico D.F.Torre 2, consultorio 602

tel/fax: (52-55) 5171-2248, 5606-6222 ext.4372Celular: (52 of 044)-55-8509.5950

www.dra-desiree-larenas.medem.com

Officieel bedrijfsarts van de Nederlandse AmbassadeOpleiding: Rijksuniversiteit Utrecht.

Instituto Nacional de Pediatría, México