Upload
phungxuyen
View
237
Download
0
Embed Size (px)
Citation preview
Postępowanie w sprawach
chorób zawodowych
Choroby zawodowe nauczycieli
Opracowanie ZGZNP
Choroby zawodowe nauczycieli –
problem społeczny Według danych Instytutu Medycyny Pracy,
przewlekłe choroby narządu głosu od lat są najczęściej rozpoznawaną chorobą zawodową i stanowią ponad 20% wszystkich chorób zawodowych stwierdzanych każdego roku w Polsce, np. w 2006 r. – 24,4%. Zdaniem Centralnego Instytutu Ochrony Pracy „obserwuje się brak równowagi pomiędzy skutkami społecznymi związanymi z chorobami narządu głosu wśród nauczycieli, a działaniami podejmowanymi w celu przeciwdziałania tym skutkom”.
Definicja choroby zawodowej
• Za chorobę zawodową uważa się chorobę
wymienioną w wykazie chorób
zawodowych, jeżeli została spowodowana
działaniem czynników szkodliwych dla
zdrowia, występujących w środowisku
pracy lub w związku ze sposobem
wykonywania pracy
Podstawy prawne
• Rozporządzenie Rady Ministrów z 30.07.2002 r. w sprawie wykazu chorób zawodowych, szczegółowych zasad postępowania w sprawach zgłaszania podejrzenia, rozpoznawania i stwierdzania chorób zawodowych oraz podmiotów właściwych w tych sprawach (D.U. nr 132, poz. 1115)
• Rozporządzenie Ministra Zdrowia z 1.08.2002 r. w sprawie sposobu dokumentowania chorób zawodowych i skutków tych chorób (Dz.U. nr 132, poz. 1121)
Wykaz chorób zawodowych
• Wykaz stanowi załącznik do
rozporządzenia z 30 lipca 2002 r.
• Choroby zawodowe nauczycieli znajdują
się w wykazie pod poz. nr 15. Są to:
Choroby zawodowe nauczycieli
• Przewlekłe choroby narządu głosu
spowodowane nadmiernym wysiłkiem
głosowym, trwającym co najmniej 15 lat:
• 1/ guzki głosowe twarde
• 2/ wtórne zmiany przerostowe fałdów głosowych
• 3/ niedowład mięśni przywodzących i
napinających fałdy głosowe z niedomykalnością
fonacyjną głośni i trwałą dysfonią
Przyczyny chorób narządu głosu
• nieprawidłowa emisja głosu
• brak „higieny głosowej”
• napięcie, głównie mięśni szyi i krtani towarzyszące fonacji
• stany chorobowe krtani
• hipotonia mięśniowa i niewydolność narządu głosowego
• złe warunki akustyczne sal wykładowych
• brak wyposażenia sal w aparaturę nagłaśniającą
• nieprawidłowy mikroklimat sal (niska wilgotność, podwyższona temperatura, zapylenie)
• duże szkoły, liczne klasy
• brak konsultacji foniatrycznych
• brak zajęć z emisji głosu
Profilaktyka chorób zawodowych
nauczycieli
- zapewnienie obowiązkowego kształcenia w zakresie emisji głosu (na studiach i cyklicznie w trakcie kariery zawodowej)
- zapewnienie regularnych konsultacji foniatrycznych
- ograniczenie liczebności klas
- zapewnienie prawidłowej organizacji pracy, uwzględniającej przerwy w wysiłku głosowym
Profilaktyka chorób c.d.
- wyposażenie klas w mikrofony i sprzęt nagłaśniający
- zapewnienie komfortu pracy głosem (prawidłowy mikroklimat i jakość powietrza)
- wczesna identyfikacja wśród kandydatów na studentów wydziałów pedagogicznych osób z predyspozycjami do chorób narządu głosu
- zwiększenie świadomości wśród nauczycieli o innych zachowaniach prozdrowotnych (np. niepalenie papierosów)
Okres upoważniający do
rozpoznania choroby zawodowej
• Zgłoszenie podejrzenia choroby
zawodowej oraz jej rozpoznanie może
nastąpić u pracownika lub byłego
pracownika w okresie jego zatrudnienia w
narażeniu zawodowym lub po
zakończeniu pracy w takim narażeniu, nie
później jednak niż w okresie określonym w
wykazie chorób zawodowych. Dla chorób
zawodowych nauczycieli – 2 lata
Upoważnieni do przeprowadzenia
oceny narażenia zawodowego
• lekarz sprawujący profilaktyczną opiekę
zdrowotną nad pracownikiem
• lekarz zatrudniony w jednostce orzeczniczej I lub
II stopnia w toku ustalania rozpoznania choroby
zawodowej
• państwowy powiatowy inspektor sanitarny
(właściwy terytorialnie) w toku podejmowania
decyzji o stwierdzeniu bądź braku podstaw do
stwierdzenia choroby zawodowej
Obowiązki pracodawcy w zakresie
profilaktyki chorób zawodowych
• ocenianie i dokumentowanie ryzyka
zawodowego
• informowanie pracowników o ryzyku
zawodowym
• stosowanie środków zapobiegających chorobom
zawodowym
• zgłaszanie PIS i inspektorowi pracy podejrzenia
lub wystąpienia choroby zawodowej
• analizowanie przyczyn choroby zawodowej
Obowiązki pracodawcy w razie podejrzenia o
wystąpieniu choroby zawodowej
• ustalić przyczyny powstania choroby
zawodowej, rozmiar i charakter zagrożenia
• przystąpić do usuwania czynników
powodujących powstanie choroby
zawodowej
• zapewnić realizację zaleceń lekarskich
• przenieść pracownika do innej pracy
Zgłoszenia podejrzenia choroby
zawodowej dokonuje:
• pracodawca zatrudniający pracownika
• lekarz, który podejrzewa chorobę
zawodową
• sam pracownik za pośrednictwem lekarza
sprawującego nad nim profilaktyczną
opiekę zdrowotną
• lekarz stomatolog
Podejrzenie choroby zawodowej
zgłaszamy:
• właściwemu państwowemu inspektorowi
sanitarnemu
• właściwemu inspektorowi pracy
Zgłoszenia dokonuje się na formularzu
określonym w rozporządzeniu Min.
Zdrowia z 1 sierpnia 2002 r. w sprawie
sposobu dokumentowania chorób
zawodowych i skutków tych chorób
Postępowanie w sprawie
podejrzenia choroby zawodowej
• Państwowy inspektor sanitarny
- kieruje pracownika na badanie do
jednostki orzeczniczej I stopnia
- powiadamia pracodawcę
- powiadamia jednostkę podstawową
służby medycyny pracy
Orzekanie o rozpoznaniu choroby
zawodowej
• O rozpoznaniu lub braku podstaw do
rozpoznania choroby zawodowej może
orzekać lekarz spełniający określone
wymagania kwalifikacyjne, zatrudniony w
jednostce orzeczniczej I lub II stopnia
Jednostki orzecznicze I stopnia
1/Poradnie i oddziały chorób zawodowych wojewódzkich ośrodków medycyny pracy
2/Katedry, poradnie i kliniki chorób zawodowych akademii medycznych
3/Przychodnie i oddziały chorób zakaźnych poziomu wojewódzkiego
4/Jednostki organizacyjne zakładów opieki zdrowotnej, w których nastąpiła hospitalizacja
Jednostki orzecznicze II stopnia
• Są to jednostki odwoławcze od orzeczeń wydanych przez lekarzy zatrudnionych w jednostkach orzeczniczych I stopnia
- dla wymienionych w punktach 1,2,4 – przychodnie, oddziały i kliniki chorób zawodowych jednostek badawczo-rozwojowych w dziedzinie medycyny pracy
- dla wymienionych w punkcie 3 – katedry, poradnie i kliniki chorób zakaźnych i inwazyjnych akademii medycznych
Orzeczenie lekarskie przesyłane
jest:
• właściwemu państwowemu inspektorowi
sanitarnemu
• zainteresowanemu pracownikowi
• osobie zgłaszającej podejrzenie choroby
zawodowej
• jednostce orzeczniczej I stopnia, jeżeli
orzeczenie wydał lekarz zatrudniony w
jednostce orzeczniczej I stopnia
Odwołanie od orzeczenia
• Pracownik, który nie zgadza się z treścią orzeczenia, może wystąpić z wnioskiem o ponowne badanie przez jednostkę orzeczniczą II stopnia w ciągu 14 dni od dnia otrzymania orzeczenia za pośrednictwem jednostki, zatrudniającej lekarza, który wydał to orzeczenie.
• Orzeczenie wydane w wyniku ponownego badania jest ostateczne.
Decyzja o stwierdzeniu choroby
zawodowej
• Decyzję o stwierdzeniu bądź braku podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej wydaje państwowy inspektor sanitarny.
• Od decyzji tej przysługuje odwołanie do państwowego wojewódzkiego inspektora sanitarnego. Kolejnym organem odwoławczym jest Naczelny Sąd Administracyjny.
Roszczenia z tytułu choroby
zawodowej
• Decyzja o stwierdzeniu choroby zawodowej
jest dla pracownika podstawą do zgłoszenia
roszczenia o świadczenia z tytułu chorób
zawodowych.
• Roszczenia określa ustawa z 30.10.2002 o
ubezpieczeniu społecznym w z tytułu wypadków
przy pracy i chorób zawodowych (Dz.U. nr 199,
poz. 1673 z późn. zmianami).
Świadczenia z tytułu choroby
zawodowej • zasiłek chorobowy
• świadczenie rehabilitacyjne
• zasiłek wyrównawczy
• jednorazowe odszkodowanie
• jednorazowe odszkodowanie dla członków rodziny zmarłego ubezpieczonego
• renta z tytułu niezdolności do pracy
• renta szkoleniowa
• renta rodzinna
• dodatek pielęgnacyjny
• pokrycie kosztów leczenia (stomatologia, szczepienia ochronne, zaopatrzenie w przedmioty ortopedyczne)
Jednorazowe odszkodowanie
• Wniosek o jednorazowe odszkodowanie
ubezpieczony składa do płatnika, a płatnik
po skompletowaniu dokumentacji – do
ZUS.
• ZUS w ciągu 7 dni wyznacza termin
badania przez lekarza orzecznika. Decyzja
o stwierdzeniu choroby zawodowej jest
wiążąca dla orzecznika.
Wysokość odszkodowania
• Kwota jednorazowego odszkodowania
zależy od ustalonego przez orzecznika
procentu uszczerbku na zdrowiu.
• Wysokość odszkodowania za jeden
procent uszczerbku na zdrowiu wynosi
20% przeciętnego wynagrodzenia w
poprzednim roku. Od 1 kwietnia 2008 r.
do 31 marca 2009 r. jest to kwota 538 zł.
Renta z tytułu niezdolności do
pracy
• Prawo do renty reguluje art. 17ustawy o
emeryturach i rentach z FUS (Dz.U. z 2004 r.nr
39, poz.353)
• Przy zbiegu prawa do renty z prawem do
emerytury – uprawnionemu przysługuje renta
powiększona o połowę emerytury albo
emerytura powiększona o połowę renty. W
przypadku osiągania jakichkolwiek przychodów,
prawo do jednego świadczenia ulega
zawieszeniu.
Rozwiązanie stosunku pracy z nauczycielem,
posiadającym orzeczenie o chorobie zawodowej
• Rozwiązanie stosunku pracy z nauczycielem zatrudnionym na podstawie mianowania następuje z końcem miesiąca, w którym dyrektor otrzymał ostateczne orzeczenie o niezdolności nauczyciela do wykonywania dotychczasowej pracy (art. 23 KN)
• Nauczycielowi przysługuje odprawa (zgodnie z art. 28 KN), w wysokości jednomiesięcznego wynagrodzenia za każdy rok pracy na stanowisku nauczyciela, nieprzekraczająca jednak sześciomiesięcznego wynagrodzenia zasadniczego