UNIVERZITET U SARAJEVUFAKULTET POLITIČKIH NAUKA

Modul: Prevencija društvenih konflikata

Studija slučaja - ABHAZIJA

Studenti: Zuković AnerSaćić AmirHasić Anel

Bajramović Enes

NOVEMBAR, 2009.

SADRŽAJ

• 1. UVODNE NAPOMENE

• 2. GEOGRAFSKI POLOŽAJ

• 3. GENEZA SUKOBA

• 4. ZAKLJUČAK

UVODNE NAPOMENE

• Abhazija i Južna Osetija, nastale su kao posljedica etnopolitičkih sukoba početkom 1990-ih godina, tokom raspada SSSR-a.

• Tenzije i konfrontacije su prelazile i u oružane sukobe, koji su u međuvremenu uglavnom stavljeni pod kontrolu.

• Ruska Federacija je 28. Avgusta 2008. godine priznala nezavisnost Abhazije.

GEOGRASKI POLOŽAJ

GEOGRASKI POLOŽAJ

• Kavkaz na sjeveru i sjeveroistoku zemlje dijeli Abhaziju od Rusije. Na istoku i jugoistoku Abhazija graniči s gruzijskom regijom Samegrelo, a na jugu i jugozapadu izlazi na Crno more.

• 8600 km kv. sa 313 000 stanovnika koja je već 15 godina de facto nezavisna od Gruzije.

• Glavni grad je SUHUMI sa oko 47,000. stanovnika.

• Po popisu stanovništva dok je Gruzija bila u sklopu SSSR-a (1989.), Abhazija je imala 525,000 stanovnika, od čega su 46% činili Gruzijci, a 18% Abhazi Sada je situacija malo drugačija. 44% stanovništva čine Abhazi, a po 21% Armenci i Gruzijci.

ZASTAVA ABHAZIJE GRB ABHAZIJE

GENEZA SUKOBA

• Prvi put Abhaška SSR dolazi u sastav Gruzijske SSR 1931. godine.

• 1937. do 1944. je teško razdoblje Berijine strahovlade, kada se ukida abhaški jezik i zatvaraju abhaske škole.

• U vremenu posle 2. svetskog rata nastavlja se slična politika, da bi 1989. godine Abhazija proglasila nezavisnost od Gruzije.

• 1978. dolazi do masovnog nezadovoljstva U Abhaziji zbog Ustava.

GENEZA SUKOBA

• 1980. dolazi do porasta gruzijiskog nacionalizma.

• U martu 1989. godine Abhazija je ponovila zahtev da dobije status savezne republike u okviru SSSR-a. Oružani sukobi izbili su u julu 1989. godine, posle pokušaja Gruzije da napravi ogranak univerziteta iz Tbilisija u glavnom gradu Abhazije, Suhumiju.

• REFERENDUM 1991. podrška cjelovitosti SSSR-u.

GENEZA SUKOBA

• Rat u Abhaziji poèeo je u avgustu 1992. godine, kada je oko pet hiljada pripadnika gruzijske nacionalne garde i policije ušlo u Abhaziju. Kada je nacionalna garda preuzela kontrolu nad Suhumijem, parlament Abhazije povukao se u Gudautu, na sjever Abhazije, odakle je organizovan oružani otpor.

• Nakon što je u maju 1994. godine postignut sporazuma o prekidu vatre, u junu iste godine ruske mirovne snage pod mandatom Zajednice Nezavisnih Država razmeštene su duž linije razdvajanja Abhazije i ostatka Gruzije.

GENEZA SUKOBA

• Pristalice Gamsahurdije su do 1995, ipak, poražene uz rusku vojnu pomoć, a Ševarnadze je za uzvrat uveo Gruziju u Zajednicu Nezavisnih Država. Koristeći reputaciju bivšeg ministra spoljnih poslova SSSR-a u vreme M. Gorbačova i „perestrojke”, i euroatlantsku orijentaciju, Ševarnadze je odmah dobio podršku i finansijsku potporu Zapada, naročito SAD.

• Manji sukob dogodio se i 1998. godine. Abhaski narod i vlast smatraju to svojim pobjedama jer su de fakto odbranili teritoriju svoje, tada nepriznate, države.

GENEZA SUKOBA

• U jesen 2001. nasilje u Abhaziji – dovelo je do širih društvenih potresa.

• 2003. godine građani Gruzije su mirnim demonstracijama u tzv. Ružičastoj revoluciji, primorali predsjednika Ševarnadzea da se povuče. Novi predsjednički izbori održani su u januaru 2004. godine i izabran je Skašvili, koji je i sada predsjednik Gruzije. Posle „ružičaste revolucije”, rješavanje tzv. Zamrznutih sukoba ušlo je u novu fazu.

GENEZA SUKOBA

• Tokom 2006. tenzije su porasle i u regionu kanjona Kodori, u delu Abhazije koji je pod kontrolom Gruzije, gde je Tbilisi razmjestio dodatne trupe kako bi uhapsio lokalnog abhaskog lidera.

• Sredinom oktobra 2006. Narodna skupština Abhazije zatražila je od Rusije da prizna njenu nezavisnost, kao i da se uspostave „pridruženi odnosi” Rusije i Republike Abhazije. Parlament Abhazije donio je takvu odluku navodeći da je preko 90% stanovnika Abhazije uzelo državljanstvo Ruske Federacije što potvrđuje želju većine stanovništva da svoju sudbinu veže za Rusiju.

GENEZA SUKOBA

VREMENSKA LINIJAABHAZIJA GODINA GRUZIJA

Dolazi do masovnog nezadovoljstva stanovnika u Abhaziji.

1978. Prema nacrtu ustava Abhazije koji je krajem 70-ih godina izradila vlast u Tbilisiju službeni jezik te republike trebalo je da bude gruzijski.

Stanovnici Abhazije počinju da strahuju da će njihov kulturni i etnički identitet biti ugrožen unutar nezavisne Gruzije.

1989. Dolazi do naglog porasta gruzijskog nacionalizma.

Dolazi do oružanog sukoba, kratkog karaktera.

Jul 1989. Pokušaj Gruzije da napravi ogranak univerziteta iz Tbilisija u glavnom gradu Abhazije, Suhumiju

VREMENSKA LINIJAReferendum. pružena je podrška celovitosti Sovjetskog Saveza

1991. Gruzija stekla nezavisnost!

Kriza u Abhaziji.Sukob sa vojskom Gruzije. Separatisti potisnuli vojsku.

1992. Gruzijci napuštaju Abhaziju.

Ruske trupe dolaze pod okriljem UN i razmeštaju se na liniji razdvajanja.

1994. Sklapa se primirje.

Obnova Krize. 2001. Upad službenika sigurnosnih struktura u TV stanice

VREMENSKA LINIJARješavanje tzv. Zamrznutih sukoba ušlo je u novu fazu.

2003. Ružičasta revolucija

Tenzije su porasle i u regionu kanjona Kodori, u dijelu Abhazije koji je pod kontrolom Gruzije, gde je Tbilisi razmestio dodatne trupe kako bi uhapsio lokalnog abhaskog lidera.

2006. Pokušava da povrati vlast.

MAPIRANJE KONFLIKTA

PERCEPCIJA KORIJENITIH UZROKA KONFLIKTA

ZAKLJUČAK

• Tokom poslednjih 15 godina Abhazija i Južna Osetija su postale veoma izolovane i ekonomski ruinirane. Iako veoma siromašne i sa slabim potencijalima za razvoj, Južna Osetija i Abhazija razvile su minimalne preduslove neophodne za opstanak, vođene prije svega političkom vizijom nezavisnosti. Od „ružičaste revolucije” Gruzija je postajala sve nezadovoljnija zbog nastavljanja statusa quo, što je vodilo stalnom zaoštravanju odnosa Gruzije sa Južnom Osetijom i Abhazijom, a takođe sa Rusijom koja ovaj region tretira kao zonu vitalne bezbjednosti. Rusija je veoma oštro reagovala na predloge da Gruzija i Ukrajina postanu članice NATO što je dovelo do daljeg zaoštravanja u odnosima Gruzije i Rusije.

ZAKLJUČAK

• Ujedinjene nacije su preuzele inicijativu u sukobima u Abhaziji, a OEBS u Južnoj Osetiji.

• Teško se može računati da bi Abhazija uz podršku Rusije koju uživa, prihvatila samo obnavljanje autonomije u sastavu Gruzije.

• Budući da na vidiku nema trajnog političkog rešenja pomenutih problema koje bi bilo prihvatljivo za sve, ne isključuju se novi sukobi i neprijateljstva na Kavkazu i u vezi sa Kavkazom.