Click here to load reader
Upload
satanapun
View
711
Download
0
Embed Size (px)
Citation preview
Title: Sweet love .
Paring: Krisyeol
Author: mkyuhae139
ความรั�กม�นเป็�นเรั� องดี�งาม และเป็�นเรั� องน�ายิ�นดี�หากใครัม�ความรั�ก
เม� อความรั�กสุ�กงอมพรั�อมที่� จะเป็!ดีเผยิ ผ#�คนก$ม�กจะยิ�นดี�ไป็ก�บคนที่�'งค#�เพรัาะความรั�กเป็�นเรั� องน�ายิ�นดี�
แต่�ก�บศิ�ลป็!น ม�นกล�บกลายิเป็�นว�า ต่�องป็กป็!ดีเป็�นความล�บ
ยิ� งเป็�นรั�กต่�องห�าม แบบชายิรั�กชายิ หรั�อหญิ�งรั�กหญิ�ง ม�นยิ� งเป็�นเรั� องต่�องห�ามที่� จะเป็!ดีเผยิต่�อสุาธารัณชน
หน��มหน�าคมป็นหวานป็ากรั#ป็กรัะจ�บ ก.าล�งน� งหน�าเครั�ยิดีอยิ#�ที่� เต่�ยิงนอน ข้�างก�นม�หน��มหน�าหวานออกแววน�ารั�ก ใบหน�าคมสุ�นพอก�น น� งหน�าม��ยิป็ากยิ� นอยิ�างไม�สุบอารัมณ0อยิ#�ข้�างก�น
“ที่.าลงไป็ไดี�ไง เอาข้าข้1'นไป็พาดีบนต่�กข้นาดีน�'น ผ#�จ�ดีการัผ#�เข้�มงวดีถาม”
หน�าข้1ง
“เรัาแค�เล�นก�นเฉยิๆครั�บพ� ซึ1งฮวาน หน��มหน�าคมป็ากรั#ป็กรัะจ�บต่อบเสุ�ยิง”
เรั�ยิบแต่�ชายิหน��มอ�กคนกล�บยิ�งที่.าหน�าม��ยิป็ากยิ� นเหม�อนเดี�ม
“แล�วครั�สุเป็�นพ� ที่.าไมไม�รั# �จ�กห�ามน�อง”
“ผมข้อโที่ษครั�บ น�อมศิ�รัษะข้อโที่ษอยิ�างสุ.าน1กผ�ดี”
“ว�าไงชานยิอล ม�อะไรัจะอธ�บายิก�บพ� ไหม”
“ไม�ม�ครั�บ”
“แล�วที่�หล�งอยิ�าให�หล�ดีโมเม�นที่0แบบน�'อ�กนะ ถ�าผ#�บรั�หารัไม�พอใจข้1'นมาพ� ก$ช�วยิเรัาสุองคนไม�ไดี�นะ”
“เรัาก$เล�นก�นไดี�เที่�าที่� เล�นไดี� ใครัจะไป็กล�าเมคเล�ฟอวดีแฟนคล�บก�น”
“ป็ารั0คชานยิอล!”
“ชานยิอล!”ครั�สุก�บผ#�จ�ดีการัอ�ที่านออกมาเก�อบพรั�อมก�น
“พ#ดีแบบน�'อยิากแยิกก�นที่.างานใช�ไหม พ� จะไดี�เรั�ยินให�ผ#�ใหญิ�ที่รัาบ”
“ม�นจรั�งไมละครั�บ เรัาเล�นก�น เอาข้าพาดีต่�กหน�อยิเดี�ยิว ความหวานเที่�ยิบไดี�แค�น.'าต่าลสุองช�อนชา ที่.ายิ�งกะว�าเรัาหวานก�นน.'าต่าลสุองช�อนโต่:ะยิ�งไงยิ�งง�'น”
“ชานยิอล ไม�เอาน�า”
“พ� ซึ1งฮวานผมข้อโที่ษแที่นชานยิอลดี�วยิครั�บ”
“พ� ไม�ต่�องมาข้อโที่ษแที่นผม ผมผ�ดีก$ให�พ� เข้าดี�าผมสุ� จะมารั�บผ�ดีแที่นผมที่.าไม”
“ถ�าห�ามแล�วยิ�งดี�'อดี1งแบบน�'นะชานยิอล เต่รั�ยิมต่�วแยิกก�นที่.างานไดี�เลยิ”
“แยิกก$แยิกสุ�ครั�บ บอกออกมาหน�าหง�กเพรัาะก.าล�งโมโห”
ครั�สุหน�าหมองเม� อชานยิอลบอกออกมาแบบน�'น บางที่�ชานยิอลน�าจะลดีความเอาแต่�ใจลงบ�าง
เข้าไม�อยิากแยิกก�นที่.างาน เพรัาะต่�องห�างก�น ความค�ดีถ1ง ความเหงา ม�นเป็�นอะไรัที่� ที่รัมาน
เข้าเข้�าใจแฟนคล�บไม�เคยิเหว� ยิงใสุ�แฟนคล�บ ก$เพรัาะเข้ารั# �ว�าเวลาห�างจากคนรั�กม�นเศิรั�าและเหงาข้นาดีไหน
แต่�ที่.าไมชานยิอลพ#ดีเหม�อนไม�เคยิแครั0เข้าเลยิ
“ก$ดี�เหม�อนก�นนะครั�บ จะไดี�ไม�ว� �นวายิ คนเยิอะเรั� องแยิะ ผมก$เบ� อเหม�อนก�นที่� ต่�องมาคอยิถ#กดี�า”
“พ� ชายิ อ�ที่านออกมาเสุ�ยิงแผ�วแล�วมองครั�สุหน�าหมอง”
“ต่ามใจ ถ�าห�ามแล�วไม�เช� อก�นแบบน�' เดี�;ยิวจะบอกผ#�ใหญิ�ให�ว�าเรัาสุองคนอยิากแยิกก�นที่.างาน”
“ช�วงน�'ห�ามหวานก�นออกสุ� อดี�วยิ ไม�ง�'นคนที่� จะค�ยิก�บเรัาสุองคนม�นจะไม�ใช�พ� แล�วนะ”
“โอเคครั�บ ผมจะเดี�นห�างพ� ครั�สุสุ�กสุ�บเมต่รั พอใจไหมครั�บ น�อมศิ�รัษะแล�ว”
เดี�นออกนอกห�องที่�นที่�
ครั�สุมองต่ามชานยิอลหน�าหมองจนอ�ซึ1งฮวานต่�องเข้�ามาต่บไหล�ให�ก.าล�งใจ
“น�องยิ�งเดี$ก ยิ�งเอาแต่�ใจ ง�อสุ�กหน�อยิก$หายิแล�วล�ะ พ� เต่�อนไม�ใช�ว�าห�ามคบก�น แต่�ไม�อยิากให�ออกสุ� อน�กผ#�ใหญิ�มองแล�วม�นไม�ดี�”
“อ�กอยิ�าง แฟนคล�บเรัาก$ม�ว�ยิรั� �นเยิอะ ผ#�ป็กครัองเข้ามาเห$นไอดีอลข้องล#กๆเป็�นแบบน�'เข้าจะมองยิ�งไง ที่.าอะไรัก$ให�น1กถ1งแฟนคล�บบ�าง”
“ครั�บ ผมข้อโที่ษอ�กครั�'งครั�บ น�อมศิ�รัษะแล�วเดี�นออกจากห�องไป็อ�กคน”
ซึ1งฮวานมองต่ามแล�วสุ�ายิศิ�รัษะ
“พ� รั# �ว�าครั�สุไม�ผ�ดี แต่�ที่� ผ�ดีเพรัาะรั�กน�องต่ามใจน�องจนเก�นไป็ต่�างหาก อ�กคนพอม�คนต่ามใจไม�ดี�ไม�ห�ามก$เลยิเอาใหญิ�”
“อ�กหน�อยิพ�อค�ณคงเพ� มเลเวลความหวาน จากสุองช�อนชาเป็�นหน1 งช�อนโต่:ะในเรั$วว�น”
คนถ#กกล�าวข้ว�ญิถ1งเดี�นหน�าม��ยิเข้�าไป็ที่�'งต่�วลงข้�างเพ� อนต่�วยิาวแล�วดี1งหมอนมาป็!ดีหน�าที่�นที่�
“โดีนเฉ�งมากป็ะ ดี1งหมอนจากเพ� อนมากอดีเอาไว�”
“ไคอา ฉ�นผ�ดีมากหรั�อที่� หวงแฟนต่�วเอง ฉ�นแค�อยิากให�คนที่� จ�องพ� ครั�สุต่าป็รัอยิไดี�รั# �เที่�าน�'น ว�าฉ�นต่�างหากค�อต่�วจรั�ง มองจงอ�นต่าป็รัอยิ”
“เข้�าใจ แต่�ผ#�ใหญิ�เข้าไม�ค�ดีเหม�อนเรัานะสุ�”
“ใช� สุ� งห�ามม�โมเม�นที่0 แถมข้#�จะให�แยิกก�นที่.างานดี�วยิ”
“แล�วนายิว�าไง”
“แยิกก$แยิก”
“ชานยิอล! บ�าไป็แล�วหรั�อ ต่อบแบบไม�สุงสุารัใจพ� ครั�สุเลยิ”
“ใจฉ�นก$เหม�อนก�นละน�า ค�ดีว�าห�างก�นฉ�นไม�รั# �สุ1กอะไรัเลยิหรั�อไงล�ะ ค�ดีถ1งแที่บกรัะอ�ก”
“แล�วต่อบแบบน�'นที่.าไม”
“โมโหเว�ยิ คนรั�กก�นที่.าอะไรัก$ห�ามโน�นน� น� น ห�างก�นไป็เลยิ ไม�ง�'นฉ�นก$ที่.าเหม�อนเดี�มน� นล�ะ แฟนออกจะหล�อ จะให�เดี�นต่ามมองต่าป็รัอยิเป็�นนางที่าสุหรั�อไง ไม�ล�ะ ป็ารั0คชานยิอลจะไม�ที่น ดี�เที่�าไหรั�ไม�ป็รัะกบป็ากอวดี ดี1งหมอน”
มาป็!ดีหน�าแล�วนอนน� ง
“ก$เป็�นซึะแบบน�' เอาแต่�ใจ แล�วพ� ครั�สุก$โดีนเฉ�งอ�ก”
“สุงสุารัเหม�อนก�น อะไรัๆก$รั�บผ�ดีแที่นฉ�นหมดีเลยิ น� เลยิบอกไป็ว�าจะเดี�นห�างสุ�กสุ�บเมต่รั”
“ที่.าไดี�จรั�งดี� มองชานยิอลแล�วยิ�'มจนต่าหยิ�เพรัาะไม�อยิากจะเช� อว�าจะที่.าไดี�”
“จรั�งงงงงง แต่�ถ�าแฟนคล�บต่�อนเข้�าหาก�นจะอกเบ�ยิดีหล�ง สุะโพกเบ�ยิดีสุะโพกข้1'นมา ห�ามโวยินะ เรัาเป็ล�านะ ยิ�'มเผล�จนจงอ�นเอาหมอนฟาดี”
พล� ก!
“ไอ�คนเจ�าเล�ห0 เดี�นออกนอกห�องที่�'งให�ชานยิอลยิ�'มป็ากจะฉ�กอยิ#�คนเดี�ยิว”
แต่�พอเพ� อนล�บหล�งไป็ ป็ากที่� ฉ�กยิ�'มกว�างข้วางก$ค�อยิๆห�บยิ�'มลง พล�กต่�วนอนคว. าหน�าที่�นที่�
ม�แฟนหล�อเข้าก$อยิากจะป็รัะกาศิต่�วบ�างเป็�นครั�'งครัาว แต่�พ� ครั�สุก$โดีนดี�า แถมที่�าที่างจะโกรัธเข้าหน�อยิๆดี�วยิ
ก$ไดี� เข้าจะอยิ#�ให�ห�าง จะไม�หวานออกสุ� อ จะไม�รั�กพ� ครั�สุแม�งม�นแล�ว ถ�ารั�กก�นล.าบากน�กละก$
ฟ<ดีฟ=ดีฮ1ดีฮ�ดีดี�วยิความข้�ดีใจ
“ไม�ไป็อาบน.'าละ เดี� ยิวต่�องออกงานแล�วนะ เต่�ยิงที่� ยิ�บต่�วลงน�'วยิาวที่� ล#บมา”
ที่� กล��มผมดีกหนา กล� นหอมที่� เคยิค��นถ1งก�บที่.าให�ศิ�รัษะที่�ยิน�'นเคล� อนมาวางที่� ต่�กข้องเจ�าข้องม�อแที่น
“ผมข้อโที่ษที่� ที่.าให�โดีนดี�า แข้นเรั�ยิวกอดีรัอบเอวแน�นอยิ�างแสุนอ�อน”
“ต่�วยิาวเป็�นเสุาไฟฟ>า อ�อนเป็�นเดี$กๆ ป็ากรั#ป็กรัะจ�บยิกยิ�'มจม#กพองอยิ�าง”
น1กข้.าอาการัอ�อนข้องน�องชายิ
ชานยิอลชะง�กแล�วรั�บผ�ดีล�กน� งมองครั�สุเก�อบค�อน
“ไป็อาบน.'าแต่�งต่�วแล�ว เรัาต่�องห�างก�นสุ�บเมต่รั มองต่�วเองแล�วมองครั�สุ”
สุล�บก�นก�อนจะมองกะรัะยิะว�าสุ�บเมต่รัป็รัะมาณไหนแล�วที่.าที่�าจะล�กจนแข้นเรั�ยิวถ#กคว�าเอาไว�
“เต่�มความหวานก�อนเรั$วแล�วค�อยิห�าง เดี�;ยิวรั�างกายิข้าดีน.'าต่าล สุบต่าชาน”
ยิอลดี�วยิสุายิต่าเว�าวอน
“ช�สุ0! ล�อเล�นละสุ�”
“พ#ดีจรั�ง”
“อยิ#�ต่�อหน�าพ� ซึ1งฮวานยิ�งพ#ดีเหม�อนโกรัธอยิ#�เลยิ”
“ต่อนน�'เรัาอยิ#�ก�นก� คน”
“สุองคน”
“เต่�มความหวานก�อนเรั$ว จะไดี�อาบน.'าแต่�งต่�ว”
“แค�ไหน สุบต่าดี�วยิแววไหวรัะรั�กอยิ�างน1กสุน�ก”
“สุองช�อนชา”
“สุองช�อนชา ข้าเกยิก�นไป็แล�ว อมยิ�'มอยิ�างกล�'นข้.าพรั�อมก�บสุบต่าดี�วยิแวว”
หวาน
“น� นม�นออกสุ� อ สุองช�อนชาต่อนเรัาอยิ#�ก�นสุองคนสุ�”
“จ�ดีไป็หน1 งช�อนโต่:ะ”
จบค.าพ#ดีเรั�ยิวป็ากรั#ป็กรัะจ�บก$ถ#กป็!ดีดี�วยิเรั�ยิวป็ากไดี�รั#ป็ข้องชานยิอล แต่�เรั�ยิวแข้นยิาวก$โอบรัอบเอวเล$กที่� ผ#�หญิ�งยิ�งอ�จฉาแล�วกอดีแนบล.าต่�ว ล�'นเรั�ยิวต่ว�ดีรั�ดีรั1งจนในอกข้องคนที่�'งค#�สุ� นไหวอยิ�างรั�นแรังเพรัาะรั�างกายิต่อบสุนองก�นและก�นจนรั�อนรั� �ม ห�วใจเต่�นคว. าจ�งหวะจนหายิใจกรัะเสุ�า
“พอแล�ว ม�นจะเพ� มเลเวลเป็�นสุองช�อนโต่:ะ นะ ดี�นอกครั�สุออกแล�วสุบต่า”
ก�นดี�วยิแววล�อเล�ยินซึ1 งก�นและก�น อยิ�างที่� เข้าสุองคนเที่�าน�'นจะรั# �ความหมายิข้องม�น
ฟอดี!
“สุมนาค�ณให�อ�กหน1 งช�อนชา ไป็อาบน.'าแล�ว หอมแก�มแล�วคว�าผ�าเช$ดีต่�ว”
เข้�าห�องน.'าที่�นที่�จนครั�สุต่�องมองต่ามหล�งไป็ยิ�'มๆ
จะไม�ให�เข้าต่ามใจไดี�ยิ�งไง ม�แฟนหน�าต่าดี� แถมน�ารั�กข้นาดีน�'
“กล�บหอเม� อไหรั�ต่�องเต่�มน.'าต่าลสุองช�อนโต่:ะนะ ต่ะโกนบอกคนในห�องน.'า”
แล�วยิ�'มรั�าอยิ�างถ#กใจเม� อไดี�ยิ�นเสุ�ยิงข้องรั�วงในห�องน.'า และเสุ�ยิงที่��มบ�นพ1มพ.า
“บ�า เข้�นนะน� ”
ครั�สุเดี�นยิ�'มรั�าออกจากห�องแล�วก$ห�บยิ�'มแที่บไม�ที่�นเม� อผ#�จ�ดีการัเดี�นสุวนมา
“รั�บไป็แต่�งต่�วไดี�แล�ว รั� �นพ� เอสุเจเข้าไป็แต่�งต่�วรัอแล�ว”
“ครั�บ น�อมศิ�รัษะแล�วเดี�นกล�บห�องอยิ�างรัวดีเรั$ว”
ชานยิอลก.าล�งจะเดี�นออกไป็สุมที่บก�บเพ� อนๆเพ� อเข้�างาน TTV 2014 Super Star
Entertainment Awards
แต่�หน��มหล�อที่� มาดี�กรัอก$ที่.าให�เข้ายิ�'มรั�าแที่บจะว� งเข้�ากอดี แต่�เข้าก$เดี�นเรั$วแที่นการัว� งเข้�าหา
ม�อใหญิ�ที่� แต่ะม�อเข้าเพ�ยิงแผ�วเบาแล�วเดี�นน.า แค�น�'ใจข้องชานยิอลก$อ��นวาบข้1'นมาไดี�อยิ�างป็รัะหลาดี
“ว�นน�'จะหวานแค�ครั1 งช�อนชา บอกออกมาเสุ�ยิงเบาให�ไดี�ยิ�นก�นแค�สุองคน”
แล�วเดี�นเค�ยิงค#�ไป็ก�บครั�สุจนเข้�างาน
ในงานสุองหน��มก$ป็ฏิ�บ�ต่�ต่�วดี�ไม�ที่.าให�ผ#�จ�ดีการัเป็�นห�วง อาจจะม�จ�กจ�กหยิ�บน� นจ�ดีน� ให�ก�นบ�าง
ก$ที่.าพอให�แฟนคล�บไดี�เก$บเอาไป็จ�นต่นาการัต่�อก�นเองต่ามอ�ธยิาศิ�ยิเที่�าน�'น
ที่�'งหมดีเก�ดีข้1'นไดี�เพรัาะป็ารั0คชานยิอลต่�'งใจจะเต่�มน.'าต่าลให�ความรั�กเม� ออยิ#�ต่�อหน�าสุ� อและแฟนคล�บ แค�ครั1 งช�อนชา แล�วเข้าก$ที่.าไดี�
>>>>>>>>>>>Sweet love <<<<<<<<<<<
หอพ�กเอ$กโซึ
“ชานยิอลล�า ว�นน�'นอนเป็�นเพ� อนหน�อยิ คยิองซึ#กล�บบ�านไม�อยิากนอนคนเดี�ยิว”
“ไคอา มงก#ก�บจ�งก#ก$มานอนเป็�นเพ� อนนายิแล�วไง ไหนจะจ�งอาอ�ก นานๆล#กๆข้องนายิจะมานอนเป็�นเพ� อนจะให�ฉ�นอยิ#�ข้�ดีคอที่.าไม”
“น�าน�า ไม�อยิากนอนคนเดี�ยิว”
“พอไม�ม�เพ� อนน� ฉ�นสุ.าค�ญิข้1'นมาที่�นที่�”
“เอาน�าอยิ#�เป็�นเพ� อนหน�อยิ คยิองซึ#กล�บมาจะไป็หาพ� ครั�สุก$ไป็ คว�าคอลง”
นอนดี�วยิก�นแล�วเข้�ากอดีป็ล.'าก�นอ�ต่ล�ดี จนต่�องนอนแผ�หลาดี�วยิความเหน� อยิที่�'งค#�
ในกลางดี1กค�นน�'นครั�สุพล�กต่�วกรัะสุ�บกรัะสุ�ายิเพรัาะนอนไม�หล�บ
“เป็�นบ�าอะไรัไม�มานอนดี�วยิ บ�นง1มง.าแล�วล�กข้1'นจากเต่�ยิงไป็ที่� ห�องชานยิอล”
ที่�นที่�
ม�อเรั�ยิวบ�ดีล#กบ�ดีป็รัะต่#เพรัาะไม�ไดี�ล$อค เน� องจากผ#�จ�ดีการัสุ� งห�ามเพรัาะต่�องเข้�ามาป็ล�กให�ล�กไป็ที่.างาน ถ�าล$อคจะป็ล�กยิากมาก
แต่�เสุ�ยิงเป็าะแป็ะเหม�อนเสุ�ยิงน.'าหยิดีลงพ�'น และเสุ�ยิงผ�บๆที่� ดี�งมาเข้�าห#ถ1งก�บที่.าให�ครั�สุเยิ$นสุ�นหล�งวาบ
เข้าพยิายิามหลอกต่�วเองว�าห#ฝาดี แต่�เสุ�ยิงผ�บผ�บน�'นกล�บยิ� งเรั�งความเรั$วและแรังข้1'นไป็อ�ก
เสุ�ยิงเป็าะแป็ะเหม�อนเสุ�ยิงน.'าหยิดียิ� งช�ดีเจนข้1'นในความม�ดี
“ฮ�ออออออออม”
เสุ�ยิงชานยิอลที่� ครัางง�วเง�ยิม�นถ1งก�บที่.าให�เข้าจ�กเข้�าไป็ในอก น.'าต่าเจ�ากรัรัมไหลออกมาไม�รั# �ต่�ว
เข้าเดี�นรัะโหยิโรัยิแรังกล�บห�องไป็ที่��มต่�วลงเต่�ยิงนอน แล�วเบ�หน�ารั�องไห�ออกมาน.'าต่าไหลพรัากเป็�นเดี$กๆ
น1กถ1งภาพที่� เจอก�นครั�'งแรัก เดี$กผ#�ชายิต่�วบางต่าต่� หน�าต่าน�ารั�กจนเข้าใจเต่�น
ภาพที่� ไป็น� งกรั�บจ�องต่าก�น ต่�กน� นต่�กน� ให�ก�นที่�'งที่� พ#ดีก�นไม�รั# �เรั� อง น.'าต่าเข้าก$ยิ� งไหลพรัากจนต่�องยิกแข้นข้1'นป็>ายิม�นออก
รั�างสุ#งบางที่� ว� งต่ามเข้าต่�อยิๆ ม�อใหญิ�ที่� คอยิที่�บเข้าเวลาเข้�น หรั�อเรั�ยิวป็ากอวบอ� มที่� ต่ามง�บไหล�เข้าเพรัาะหม� นเข้�'ยิว
กอดีแสุนอ��นที่� คอยิโอบให�ก.าล�งใจเข้า ใบหน�าสุดีใสุที่� คอยิล�อเล�ยินเข้าไม�ม�อ�กแล�ว
ชานยิอลไม�ใช�แฟนบอยิข้องไค แต่�ชานยิอลเป็�นคนรั�กข้องไคต่�างหาก
สุะอ�'นออกมาจนต่�วโยิน
ชานยิอลเดี�นง�วเง�ยิลงมาที่� ห�องอาหารัในต่อนเช�าดี�วยิข้อบต่าที่� คล.'าจนเก�อบเหม�อนหม�แพนดี�าเพรัาะหนวกห#ล#กๆข้องจงอ�น
ครั�สุหยิ�บข้นมป็=งออกจากเต่าอบแล�วถ�อถ�วยิเครั� องดี� มเดี�นสุวนข้1'นข้�างบนที่�นที่�
“พ� ครั�สุผมไป็ดี�วยิ เข้�าเกาะแข้นยิ�'มรั�าอยิ�างป็รัะจบ”
“อยิากอยิ#�คนเดี�ยิวไม�ต่�องต่ามมา มองดี�วยิสุายิต่าเฉยิชาจนชานยิอล”
ค�อยิๆห�บยิ�'มลง
“พ� เป็�นอะไรั บอกผมสุ� ที่.าไมอยิากอยิ#�คนเดี�ยิว ยิ�งเกาะแข้นไม�ป็ล�อยิ”
“ไป็ให�ไกลๆไดี�ไหม รั.าคาญิ ต่วาดีออกมาพรั�อมก�บสุะบ�ดีแข้นจนม�อฟาดี”
โดีนหน�าข้องชานยิอล
ครั�สุชะง�กเพ�ยิงช� วครั# �แล�วเดี�นกล�บห�อง ป็ล�อยิให�ชานยิอลมองต่ามหล�งไป็จนล�บรั�างสุ#ง
“ถ�ารั.าคาญิก�นน�ก ก$บอกก�นดี�ๆ ก$ไดี� ไม�เห$นจะต่�องที่.ารั�นแรังข้นาดีน�'เลยิ น.'าต่าที่� คลอเบ�าไหลอาบแก�มออกมาที่�นที่�”
จงอ�นต่� นมามองชานยิอลจ�ดีข้องลงกรัะเป็Bาแล�วข้มวดีค�'วม��นที่�นที่� ไหนจะช�ดีเสุ�'อฮ#:ดีดี.าก�บกางเกงข้าเดีป็รั�ดีรั#ป็สุ�ดี.าก�บหมวกแก$ป็ใบโป็รัดีน� นอ�ก
“นายิจะไป็ไหนชานยิอล”
“จะกล�บบ�านว�นหน1 ง ค�ดีถ1งที่� บ�าน ไป็นะ เดี� ยิวคยิองซึ#คงถ1งหอแล�วล�ะ”
“แต่�พรั� �งน�'เรัาม�งานนะ”
“ม�ช�วงบ�ายิ จะพยิายิามกล�บก�อนเที่� ยิงก$แล�วก�นไป็นะ ลงไป็ก�นข้�าวแล�วหาอะไรัให�ล#กๆนายิดี�วยิ พวกพ� ๆ เข้ารัวมต่�วที่� ห�องอาหารัแล�ว รั�องบอกเสุ�ยิง”
ที่��มที่�'งที่� ต่�วล�บรั�างไป็แล�ว
จงอ�นพาล#กๆที่�'งสุามลงไป็ที่� ห�องอาหารัเพ� อหาอะไรัให�ม�นก�นก�อนจะสุ�งกล�บบ�าน
พ� ๆ ฝ= งเอ$มรัวมที่�'งเฉ�นและเที่าน� งล�อมวงที่� โต่:ะอาหารั
สุ�วนเพ� อนๆฝ= งเคยิ�งคงไม�ม�ใครัต่� นลงมาสุ�กคน
จงอ�นจ�ดีการัหาอาหารัให�ล#กๆก�อนจะไป็น� งสุมที่บพรั�อมก�บเซึฮ�นเดี�นสุะล1มสุะล�อลงมาสุมที่บอ�กคน
“พ� ชานยิอลออกไป็ไหนแต่�เช�า ถามที่�'งที่� ง�วเง�ยิจนพ� ๆ และครั�สุที่� ถ�อถ�วยิ”
เครั� องดี� มลงมาต่�องชะง�กไป็ต่ามๆก�น
“เห$นว�าค�ดีถ1งบ�าน จะไป็ค�างที่� บ�านค�นหน1 ง”
“ดี�จ�งเลยิบ�านอยิ#�ใกล�ๆ ค�ดีถ1งเม� อไหรั�ก$กล�บไดี� ล#�หานบอกออกมาหน�า”
หมอง
“พ� ก$ไป็เที่� ยิวบ�านผมดี� บ�านผมก$อยิ#�ในเกาหล�นะ ยิ�'มแป็>นพรั�อมก�บสุ�ง”
ต่าหวานให�ล#�หาน
“ห�บป็ากแล�วก�นให�อ� มครั�บค�ณน�อง จ�บข้นมป็=งยิ�ดีป็ากจ�'มล�'มข้องน�องเล$ก”
จนที่�กคนห�วเรัาะรั�า
ผ�ดีก�บครั�สุ เข้าน� งอ�านหน�งสุ�อห�นหล�งให�ที่�กคน ใบหน�าหมองจนน�าใจหายิ
ต่�วหน�งสุ�อที่� เรั�ยิงรัายิเต่$มหน�ากรัะดีาษ ไม�ไดี�เข้�าไป็ในห�วข้องเข้าเลยิ เข้าก.าล�งค�ดีถ1งดีวงต่ากลมโต่ที่� มองเข้าอยิ�างต่�ดีพ�อเม� อเช�า
น1กถ1งรั�างสุ#งที่� คอยิน� งเบ�ยิดีเข้าอยิ#�ต่ลอดีเวลา เสุ�ยิงที่��มน��มห#ที่� เข้าชอบฟ=งที่� สุ�ดี ไม�ใช�เสุ�ยิงดี�งผ�บๆอยิ�างต่อนน�'
ผ�บ! ผ�บ!
ผ�บ! ผ�บ!ผ�บ! ผ� บ!
ผ�บ! ผ�บ!ผ�บ! ผ� บ!ผ�บ! ผ�บ!ผ�บ! ผ� บ!
เป็าะแป็ะ
เป็าะแป็ะ เป็าะแป็ะ เป็าะแป็ะ
เสุ�ยิงที่� ดี�งมาเข้�าห#ครั�สุถ1งก�บต่�องห�นข้ว�บต่ามเสุ�ยิงอยิ�างต่กใจ
ผ�บ! ผ�บ!
ผ�บ! ผ�บ!ผ�บ! ผ� บ!
ผ�บ! ผ�บ!ผ�บ! ผ� บ!ผ�บ! ผ�บ!ผ�บ! ผ� บ!
เป็าะแป็ะ
เป็าะแป็ะ เป็าะแป็ะ เป็าะแป็ะ
เสุ�ยิงผ�บๆที่� เรั$วบ�างช�าบ�าง มาจากจ�งก#ก.าล�งใช�เที่�าเล$กข้องม�นต่ะก�ยิไป็ต่ามต่�ว
แต่�เสุ�ยิงเป็าะแป็ะที่� ดี�งเหม�อนเสุ�ยิงน.'าหยิดีลงพ�'นค�อจ�งอาม�นก.าล�งไล�ง�บหม�ดี
“ชานยิอล ล�กพรัวดีพรัาดีว� งข้1'นข้�างบนที่�นที่�”
“เป็�นไรัข้องเค�า อ�'ช�งเล�กค�'วถามอยิ�างสุงสุ�ยิ”
“น�าจะเพ� งต่� นจากฝ=น เซึฮ�นต่อบหน�าเฉยิ แล�วที่�กคนก$สุนใจอาหารัต่�อ”
ครั�สุสุะพายิกรัะเป็Bาว� งสุวนซึ#โฮก�บแพคฮยิอนไป็โดียิไม�ที่�กที่ายิ เป็>าหมายิข้องเข้าค�อไป็บ�านป็ารั0คชานยิอลให�เรั$วที่� สุ�ดี
หน��มหน�าหวานที่� ก.าล�งเล�นก�ต่ารั0อยิ#�ที่� ห�องรั�บแข้กข้องบ�านต่รัะก#ลป็ารั0ค ที่.าให�ครั�สุค�อยิๆผ�อนลมหายิใจออกมาแล�วค�อยิๆสุาวเที่�าเข้�าไป็หา
ชานยิอลเงยิหน�าข้1'นสุบต่าเพ�ยิงแวบแรักแล�วเล�นก�ต่ารั0ต่�ออยิ�างไม�สุนใจ
“มาไม�ชวนก�นบ�างเลยิ มองชานยิอลน� ง”
ชานยิอลยิ�งคงเล�นก�ต่ารั0ต่�อไม�สุนใจรั�างสุ#งที่� เข้�ามาน� งลงที่� โซึฟาต่�วเดี�ยิวก�น
“บอกว�ารั.าคาญิแล�วจะต่ามมาที่.าไม”
“ต่ามมาง�อ ยิกน�'วก�อยิแล�วยิ�'มใสุให�น�องชายิ”
ชานยิอลเบ�ป็ากอยิ�างไม�ใสุ�ใจ แต่�ม�อเรั�ยิวก$ต่ามแต่ะแก�มแต่ะคางอยิ�างค��นเคยิจนชานยิอลเรั� มม�แววต่าไหวรัะรั�ก
“อยิากอยิ#�คนเดี�ยิว ใครัเข้าให�ต่ามมา”
“พ� ข้อโที่ษที่� เข้�าใจผ�ดี และข้อโที่ษที่� สุะบ�ดีแข้นจนม�อโดีนหน�า”
“เข้�าใจอะไรัผ�ดี ผมไป็ที่.าอะไรัถ1งต่�องเข้�าใจผ�ดี อ�าป็ากเต่รั�ยิมเล�าที่�กอยิ�างให�”
ฟ=งแต่�ค�ณแม�ก�บพ� สุาวผ#�ใจดี�ก$ยิ�'มที่�กที่ายิมาแต่�ไกล
“ต่ามมาเที่� ยิวก�บน�องหรั�อคะ ค�ณแม�ที่�กที่ายิอยิ�างสุน�ที่สุนมและน�อมศิ�รัษะ”
รั�บการัที่.าความเคารัพข้องครั�สุ
“ครั�บ เรัาไดี�หยิ�ดีหน1 งว�นเลยิอยิากมาเที่� ยิว”
“ง�'นพาพ� เข้าไป็อาบน.'าอาบที่�าสุ� เดี�;ยิวแม�ก�บยิ#รัาที่.าก�บข้�าวรัอเดี� ยิวค�ณพ�อก$คงกล�บแล�วล�ะ”
“เดี� ยิวพ� ครั�สุเข้าก$กล�บแล�วครั�บ แม�ไม�ต่�องที่.าอะไรัเผ� อเข้าหรัอก”
“ที่ะเลาะก�นมาละสุ�ที่�า ค�ณแม�ไป็ก�บยิ#รัาดี�กว�าค�ะ ให�เข้าต่กลงก�นให�ดี�ว�าจะค�างที่� น� หรั�อจะกล�บ คล�องแข้นค�ณแม�เต่รั�ยิมเดี�นเข้�าครั�ว”
“ผมข้อค�างที่� น� นะครั�บค�ณแม� หน�าจCอยิจนค�ณแม�อดียิ�'มอบอ��นให�ไม�ไดี�”
“ต่ามสุบายิจ:ะ บ�านน�'ยิ�นดี�ต่�อนรั�บครั�สุเสุมอ”
“ข้อบค�ณครั�บค�ณแม�”
ชานยิอลเดี�นหน�ข้1'นข้�างบนครั�สุจ1งว� งต่ามไป็ต่�ดีๆจนไป็ที่�นก�นที่� หน�าห�อง
“ชานยิอลล�า รัอดี�วยิสุ� ผล�บต่ามเข้�าห�องที่�นที่�”
ชานยิอลเดี�นค�นน� นน� ไม�สุนใจครั�สุที่� ก.าล�งยิ�นคว�างอยิ#�กลางห�อง
“พ� ข้อโที่ษ บอกออกมาเสุ�ยิงอ�อยิ”
“ที่.าอะไรัผ�ดีหรั�อ ยิ� นผ�าข้นหน#ก�บเสุ�'อคล�มมาให�”
“ข้อโที่ษที่� เข้�าใจผ�ดีว�าชานยิอลก�บไคม�อะไรัก�น หน�ารั�อนว#บอยิ�างน1กเข้�นใน”
ความเข้�าใจผ�ดีข้องต่�วเอง
“ก�บไคน� นะ พ� บ�าไป็แล�วหรั�อ แล�วเอาคยิองซึ#ไป็ไว�ไหน”
“คนม�นห1งน� เว�ยิ หน�าหง�กป็ากยิ#�เพ� อกลบเกล� อนความเข้�น”
“ไหนเล�ามาซึ�ว�าที่.าไมถ1งห1ง ผมช�กอยิากรั# �แล�วล�ะ”
ครั�สุที่.าหน�าแหยิเพรัาะน1กเข้�นจนแที่บพ#ดีไม�ออก แต่�ก$ยิอมเล�าที่�กอยิ�างที่� เข้าเข้�าใจผ�ดีให�ชานยิอลฟ=งต่�'งแต่�ต่�นจนจบ
ชานยิอลฟ=งพรั�อมก�บจ�องหน�าน� งก�อนจะค�อยิๆอมยิ�'มออกมา แล�วข้.าพรั�ดีอยิ�างอดีไม�ไดี�
“อะไรั ข้.าที่.าไม แต่ะแก�มผล�กอกจนชานยิอลถอยิรั�น”
“ก$ข้.าพ� อะ ค�ดีไป็ไดี�ไงฮ�าฮ�าฮ�าฮ�า ห�วเรัาะจนต่�วงอจนครั�สุเข้�ากอดีรั�ดีอยิ�าง”
โมโห
“ไม�ไป็ลองฟ=งดี#ล�ะ ม�นเหม�อนมากเลยิ”
“จรั�งดี� ยิ�'มแล�วช�อนต่าไหวรัะรั�กล�อเล�ยินครั�สุจนรั�างสุ#งเข้�าป็ล.'ากอดีจนลง”
ไป็นอนอยิ#�บนเต่�ยิงที่�'งค#�
“อยิ�ามาล�อนะ เดี�;ยิวจ�ดีช�ดีใหญิ�ให�ห�วเรัาะไม�ออกเลยิ”
“ค�ดีว�ากล�ว”
“ไม�ไดี�ค�ดี ค�ดีแค�ว�าว�นน�'ต่�องเต่�มน.'าต่าลสุ�กสุองช�อนโต่:ะเพรัาะเล�นเอาใจหายิ ”
จ�:บ!
“เอาไป็ครั1 งช�อนชาก�อน เดี�;ยิวต่�องลงไป็ก�นข้�าว จ�:บข้�างแก�มแล�วยิ�'มหวาน”
ให�ครั�สุจนสุบต่าก�นน� ง
“หน1 งช�อนโต่:ะ สุบต่าก�นอยิ�างต่�อรัอง”
ชานยิอลป็รัะกบเรั�ยิวป็ากไดี�รั#ป็ ก�อนจะถ#กเรั�ยิวล�'นข้องครั�สุต่ว�ดีรั�ดีรั1งโต่�ต่อบกล�บมาจนแข้นเรั�ยิวกอดีรั�ดีรั�างสุ#งแน�น
“ชานยิอลล�า อยิากเต่�มน.'าต่าลสุองช�อนโต่:ะ กรัะซึ�บเสุ�ยิงแผ�ว”
สุองรั�างผวากอดีก�นแน�น เรั�ยิวป็ากต่�างแลกจ�มพ�ต่อยิ�างเรั�ารั�อนน�'วยิาวข้องครั�สุล#บไล�ไป็ต่ามอกบางข้องชานยิอล รั�มฝDป็ากไดี�รั#ป็จ�มพ�ต่ไซึ�ไป็ต่ามล.าคอรัะหงรัาวก�บอ�สุต่รั� สุองรั�างต่�างป็ลดีเป็ล�'องเสุ�'อผ�าอยิ�างรัวดีเรั$ว
ก:อก ก:อก ก:อก
“ชานน� พาพ� เข้าลงไป็ก�นข้�าวไดี�แล�วล#ก”
“ครั�บแม� สุ�กครั# �เรัาสุองคนจะลงไป็ ต่อบออกไป็ที่�'งที่� ก.าล�งหายิใจหอบ”
สุองรั�างผวาออกจากก�น ครั�สุยิกม�อข้1'นเสุยิผม หน�าอกเป็ล�าเป็ล�อยิกรัะเพ� อมข้1'นลงจนเห$นไดี�ช�ดีเพรัาะอารัมณ0ที่� ก.าล�งพ� �งสุ#ง ม�อใหญิ�คว�าผ�าเข้�าห�องน.'าแต่�รั�างที่� ต่ามเข้�าห�องน.'ามาก$ที่.าให�ครั�สุคว�าต่�วเข้�ากอดีแล�วจ�มพ�ต่เรั�ารั�อนอ�กรัอบ
ข้อเข้าสุองคนเต่�มน.'าต่าลให�ความรั�กก�อนเถอะ แล�วค�อยิลงไป็ก�นข้�าวเพ� อเพ� มพล�งให�รั�างกายิ
ไม�นานเสุ�ยิงเป็าะแป็ะก$ดี�งข้1'นต่ามดี�วยิเสุ�ยิงผ�บๆที่� เรั$วบ�างช�าบ�างต่ามแรังอารัมณ0 แต่�ม�นดี�งมาจากครั�สุยิอลล�วนๆ
END.