Wczesne wspomaganie Wczesne wspomaganie rozwoju dzieckarozwoju dziecka

Poradnia Psychologiczno –Pedagogiczna w Środzie Wlkp.

Wczesne wspomaganie Wczesne wspomaganie rozwoju dzieckarozwoju dziecka

Wczesne wspomaganie rozwoju dziecka rozumiane jest jako wczesne oddziaływanie rewalidacyjno – wychowawcze stymulujące rozwój, obejmujące potrzeby wychowawcze dziecka z uwzględnieniem potrzeb rodziny.

Obok działań medycznych stanowi element wczesnej, wielospecjalistycznej, kompleksowej i skoordynowanej pomocy dziecku zagrożonemu niepełnosprawnością lub niepełnosprawnemu (od chwili wykrycia tej niepełnoprawności aż do momentu rozpoczęcia nauki w szkole).

Wczesne wspomaganie Wczesne wspomaganie rozwoju dzieckarozwoju dziecka

Celem zintegrowanych działań terapeutyczno – rehabilitacyjno – edukacyjnych w stosunku do dziecka od 0 do ukończenia 7 roku życia jest zminimalizowanie trudności rozwojowych tak, aby uzyskało potencjalnie możliwy dla niego rozwój ruchowy, intelektualny, społeczny i emocjonalny, a także poprawa kondycji psychicznej rodziny i kompetentne wypełnienie przez nią funkcji wychowawczo – opiekuńczych.

*wspomagania rozwoju małego dziecka nie należy utożsamiać z wczesną edukacją specjalną

Idea wczesnego Idea wczesnego wspomagania rozwoju wspomagania rozwoju

dzieckadziecka

Postęp w badaniach nad możliwościami mózgu człowieka dostarcza wielu argumentów świadczących o konieczności jak najwcześniejszego stymulowania rozwoju.

Każde dziecko posiada pewien potencjał rozwojowy – tzn. zawsze istnieje możliwość wspomagania rozwoju dziecka; różne mogą być cele i efekty podejmowanych działań oraz czas potrzebny na uzyskanie określonego rezultatu i jego stabilność.

*O zależności między stymulującym środowiskiem a rozwojem mózgu przekonują m.in. badania Glenna Domana

Wczesnym wspomaganiem powinny być objęte ze wszystkimi problemami rozwojowymi, a w szczególności dzieci z:

uszkodzonym wzrokiem uszkodzonym słuchem niepełnosprawnością ruchową niepełnosprawnością umysłową autyzmem zaburzeniami zachowania wolniejszym i nieharmonijnym rozwojem.

Argumenty przemawiające za Argumenty przemawiające za wczesną stymulacją rozwoju:wczesną stymulacją rozwoju:

wyjątkowo duża plastyczność CUN we wczesnym okresie rozwoju oraz związana z tym możliwość korekcji zaburzonych funkcji i kompensacji deficytów;

możliwość zahamowania rozwoju wielu zaburzeń o postępującym przebiegu, a czasem nawet całkowitego zatrzymania dalszych niekorzystnych zmian;

małe dzieci są bardziej podatne na stosowane wobec nich programy usprawniania i czynią szybsze postępy;

Argumenty przemawiające za Argumenty przemawiające za wczesna stymulacją rozwoju:wczesna stymulacją rozwoju:

uczenie małych dzieci jest łatwiejsze, gdyż wiele zaburzeń narasta z wiekiem co utrudnia terapię i edukację dzieci starszych;

wczesne wspomaganie jest szansą na osiągnięcie takich umiejętności, których dziecko nie osiągnęło by bez pomocy;

zgodnie z prawem pierwszeństwa dotyczącym uczenia się , pierwsze umiejętności utrwalają się najsilniej i najtrudniej ulegają zmianie;

rodzice małych dzieci mają więcej nadziei, sił, zapału i wiary, dlatego są bardziej zaangażowani we współpracę ze specjalistami i we własny udział w terapii dziecka.

Podstawowe cele wczesnego Podstawowe cele wczesnego wspomagania rozwoju:wspomagania rozwoju:

wsparcie psychologiczno-pedagogicznewsparcie psychologiczno-pedagogiczne przekazywanie informacji o stanie rozwoju przekazywanie informacji o stanie rozwoju

dziecka,dziecka, umocnienie rodziców w ich kompetencjach umocnienie rodziców w ich kompetencjach

rodzicielskich,rodzicielskich, wskazanie na sfery rozwoju, które rokują wskazanie na sfery rozwoju, które rokują

pozytywnie,pozytywnie, włączenie rodziców do procesu pomocy włączenie rodziców do procesu pomocy

dziecku,dziecku, instruktaż dla rodziców celem kontynuacji instruktaż dla rodziców celem kontynuacji

zalecanych form pomocy w domu.zalecanych form pomocy w domu.

PodsumowaniePodsumowanie Im wcześniej postawi się diagnozę,

im wcześniej podejmie działania stymulujące rozwój dziecka, tym rokowana są lepsze. Czekanie na interwencję psychologa lub pedagoga aż do wieku szkolnego kosztuje za dużo: utrwala niewłaściwe zachowania dziecka i nasila niekorzystne postawy rodziców.

DZIĘKUJĘMY ZA UWAGĘ