Algunhas indicacións para profesores son as seguintes: Uso da axenda escolar. Sentalo nas primeiras filas, para axudarlle. Comprobar que entendeu o material escrito. Lecturas adaptadas

a seu nivel lector e non a súa idade cronolóxica. Os exames con letra máis grande e si é posible resaltar as palabras.

Pódemos combinar probas escritas con probas orais. Esquemas: non utilizar a liña recta, usar liñas curvas e espirais. Valorar os traballos polo seu contido, non polos erros de escritura Reforzar os seus aspectos positivos. Valorar os progresos de acordo ao seu esforzo. Ensinar a tomar apuntes mediante notas breves. Poñerlle menos deberes de lectura e escritura. Darlle fotocopias en lugar de facerlle copiar grandes cantidades de

texto da pizarra. Non se lle deben corrixir todos os erros de escritura. Non vermello. Ter en consideración que escoitar e escribir á vez pode resultarlle

moi difícil. Ler silenciosamente mentres se escoita a versión gravada do

texto, cousa que aumentará a súa comprensión. Ensinarlle a que se habitúe a subliñar ou destacar as ideas

principais do texto utilizando un código de cores ou de liñas. Debido a que frecuentemente a lectura oral en clase provoca

frustración e vergonza pódeselle ensinar o parágrafo que lle tocará ler previamente para que poida preparalo na casa.

Reformular as preguntas tantas veces sexa necesario para que o alumno poida entender o obxectivo da pregunta.

Pódeselle aumentar o tempo para facer as actividades ou reducir o número de preguntas destas, ou cambiar o formato das mesmas.

Avaliar de xeito independente a ortografía e contidos.

Para aprender máis sobre a dislexia, referencias bibliográficas:

Guía general sobre dislexia. Asandis (internet) La dislexia. Disfam (internet) Quince cuestiones básicas sobre la dislexia. Dislebi (internet)

IES PEDRO FLORIANIDEPARTAMENTO DE ORIENTACIÓN

A DISLEXIAA dislexia inclúese dentro das dificultades específicas de aprendizaxe (DEA). Dáse en suxeitos cun desenvolvemento cognitivo ou intelixencia normal, que non padecen alteracións sensoriais perceptibles e que recibiron unha instrución adecuada.

Etimolóxicamente, dislexia vén de "Dys", que significa inadecuado e "lexis", palabra; e quere dicir dificultades da linguaxe. Actualmente, refírese a un trastorno da lectura que, ademais, ten repercusións na escritura. Trastorno que afecta á adquisición da lectura e a escritura.

ETIOLOXÍA.

Un alto compoñente xenético. Certo é que non existe unanimidade, aínda que todo parece indicar que a inmadurez cerebral é a explicación máis apoiada ultimamente. Anormalidades neurolóxicas no cerebro.

Cando teñamos un alumno disléxico en clase é importante saber que, aínda que reciba un tratamento específico, na aula debémolo atender de maneira axeitada. O principal é a comprensión do trastorno, fuxindo de ideas preconcibidas de que o problema derívase á falta de motivación ou preguiza do neno ou a un baixo nivel de intelixencia. Debemos evitar problemas de frustración e perdida de autoestima.

En canto á linguaxe escrita observamos unha escritura descoidada e desordenada, inconsistencias gramaticais e erros ortográficos, omisións e erros de escritura, problemas na planificación e redacción de textos e dificultades en comprensión lectora.As características máis destacadas na escritura son:

Confusión das letras de simetría oposta (b por d, p por q, ...). Confusión de letras parecidas polo seu son ou punto de articulación. Erros ortográficos ao confundir letras que corresponden a un mesmo

fonema ( s-c-z; ll-y; g-j, ...). Alteracións da secuencia das letras: omisión de letras (pato en lugar

de prato); investimentos (sol en lugar dos)/dos); inserción de letras (teres por tres) e alteración da orde das letras. Substitución dunhas letras por outras.

Erros de separación de palabras (por exemplo, ame sa , pola a mesa). Dificultade no trazo ou disgrafía. Escritura en espello. Fallos na construción gramatical da redacción espontánea. Omisión de letras e de palabras.

Polo que respecta á sintomatoloxía máis importante en canto á lectura: Inhabilidade en pronunciar palabras familiares. Perde con facilidade a liña. Dificultade ao ter que cambiar de liña. Dificultade de comprensión do texto lido. Mala pronunciación de vocais e consonantes. Separación dalgúns fonemas do conxunto das consonantes. Substitución dunhas palabras por outras. Repetición, omisión e agregación de palabras. Falta de fluidez ao ler.

Entre as características principais que o profesor pode observar nun disléxico atópanse unha lectura lenta, ausente de ritmo, perda da liña, confusións na orde das letras e unha escritura incoherente, con mala caligrafía, omisións de letras e/ou palabras, etc.Ademais, o suxeito tamén pode presentar problemas en aritmética, pola dificultade en manipular símbolos numéricos; historia, debido a problemas na sucesión temporal; xeografía, pola dificultade para establecer coordenadas e xeometría, como consecuencia dos déficits espaciais.

Síntomas: Ten problemas de concentración cando le ou escribe. Falla na memoria inmediata, non recordando o lido pola súa

dificultade coa comprensión da lectura. Interpreta mal a información pola súa falta de comprensión de

conceptos abstractos e porque le mal. Ten dificultades en organizar o espazo, os seus materiais de

traballo e os seus pensamentos ao escribir ou ao falar. Non logra planificar o seu tempo nin ten estratexias para

terminar a tempo as súas tarefas e os seus exames. Traballa con lentitude e non se adapta a ambientes novos. Non funcionan as súas habilidades sociais e non logra facer

amigos nin entender as discusións. O traballo en equipo é para el (e para o grupo) un problema.

Finalmente evita ler, escribir ou as matemáticas, tendendo a bloquearse emocionalmente.

En moitos casos xa temos instalada nel, ou comeza a verse, adepresión e/ou as crises de ansiedade.