Πυξίδα 94 Οκτώβριος 2010

ΣEΛ. 2Aπό μήνα σε μήνα (εικόνες και σχόλια επικαιρότητας από τον Ματθαίο Φραντζεσκάκη και τον Αντώνη Περιβολάκη)

ΣEΛ. 3«Τα Περιττά»από την Βαρβάρα ΠεράκηEδώ στο Nότο από τον Ματθαίο Φραντζεσκάκη

ΣEΛ. 4Οψεις - Απόψεις, από τον Μιχάλη Νικολακάκη

ΣEΛ. 5«Καλλικράτης», Αυτοδιοικητική Μεταρρύθμιση.Απόσυρση της Γερουσίας ή Επανεγκαθίδρυση της;Γράφει ο Κυριάκος Κώτσογλου

ΣEΛ. 6«Τα Ασήμαντα»από τον Γιώργο ΚοκκινάκοΑνεπαισθήτωςΓράφει η Βούλα Καντεράκη

ΣEΛ. 7Η Συνωμοσία του θορύβουαπό τον Γιώργο Μανουσέλη

ΣEΛ. 8 Μαθαίνοντας Πληροφορική στα Δημοτικά σχολείαγράφει ο Γιώργος Γώγουλος

ΣEΛ. 9Οι Χανιώτες αρχιτέκτονες για την πόλη και τα προβλήματα της

ΣEΛ. 10Το ¨πρόβλημα¨της αξιολόγησης και η αξιολόγηση του προβλήματοςγράφει ο Βασίλης Λούμπος

ΣEΛ. 11«ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ»Γιώργος Αγοραστάκης , Eκδόσεις Πυξίδα

ΣEΛ. 12Η ΓνωριμίαΓράφει η Νίκη Τρουλλινού

ΣEΛ. 14Τίτλοι ιδιοκτησίας από την Μαρία Κρέτση Ο θρίαμβος του χρόνου από τον Αριστείδη Κονίδη

ΣEΛ. 15«Σε ένα φανταστικό Σκακιστικό

κόσμο…».από τον Μιχάλη ΔαρμαράκηΘεός!από την Σοφία Τσουρλάκη

ΣEΛ. 16Τροχιοδεικτικά Πυράαπό τον Κώστα ΓυπαράκηΜε τη φωνή των γονιών Γράφει η Ρούλα Καλαϊτζάκη

ΣEΛ. 17Ο «Ρεμπέτης»του Δήμου ΚερδέλαΧωριά Με Φώτα Ανοιχτά 2010

ΣEΛ. 18"επί γραμμής"από τον Βασίλη ΠαπαστάμοΒιβλιόραμα

ΣEΛ. 19Βιντεοπροτάσεις από τον Αντώνη Σπανουδάκη

ΣEΛ. 20Οικολογίες και άλλες cine-ιστορίες

ΣEΛ. 21«Στην αρχή του τραγουδιού»από τον Γιώργο Τσίμα«Μουσικές Προτάσεις»

ΣEΛ. 22“Η σύριγγα του Πάνα” από τον Πέτρο Λυμπεράκη

ΣEΛ. 23Με την πυξίδα στα ΜΜΕΤι γίνεται στην πόλη

ΣEΛ. 24“Στήλη άλατος” από τον Νίκο Χατζηιωάννου«Φασκόμηλο με μέλι» σερβίρει η Θεοδοσία Δασκαλάκη

Πρώτα σκέψου, μετά...

ΦΥΛΛΟ 94XANIA

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2010) (

www.pyxida.gr

www.pyxida.gr

Περιοχές Natura και συστήματα διαχείρισης

Επανειλημμένα γίναμε το τελευταίο διάστημα αποδέκτες παρα-πόνων για την κατάσταση που επικρατεί σε διάφορες περιο-χές της Δυτικής Κρήτης και που προβάλλονται ως περιοχές

Natura και ιδιαιτέρου φυσικού κάλλους. Σκουπίδια, τσιμέντα, χαοτι-κές εικόνες διαμονής κτλ συνθέτουν ένα παζλ τουλάχιστον απο-κρουστικό για τους επισκέπτες των περιοχών. Καταφέραμε ή μαςκατάφεραν να οριοθετήσουμε μια σειρά από περιοχές φυσικού πλού-του αλλά φαίνεται ότι με την μέθοδο του μη ορισμού συστημάτωνδιαχείρισης απλά αφήνουμε να αναπαράγονται νοσηρές καταστάσειςαλλά και συνειδητά δίνουμε τη δυνατότητα σε όποιον θέλει να ασελ-γήσει, να παρανομήσει, να κάνει «παρεμβάσεις» να μπορεί να τοκάνει με τον πλέον «νόμιμο» τρόπο. ΓΙ΄ ΑΥΤΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΕ-ΣΜΕΥΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΟΙ ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ.

Μ.Φ.

Δεν είναι λίγες οι φορές εκείνες που οι επιλογές της εξουσίας φαίνονται να μην είναι καλά προγραμματισμένες

Δεν είναι λίγες οι φορές εκείνες που οι επιλογές της εξουσίαςφαίνονται να μην είναι καλά προγραμματισμένες. Συχνά ακούμεγια «σφάλματα», για «απρονοησίες», για «λάθη», για «ανικα-

νότητες». Κάθε φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο, ένα «σφάλμα» απο-κτά δημοσιότητα, γίνεται αντικείμενο σχολίων και συζητήσεων,κατακεραυνώνονται κάποιοι υπεύθυνοι και στο τέλος όλα … μέλι –γάλα. Κι αν δεν έχουν όλα μια μικρή ανάσχεση μέχρι να προχωρή-σουν οι εξελίξεις, οι υπεύθυνοι θα βγουν δημοσίως θα ομολογήσουντο λάθος τους, θα κάνουν λόγο για κάτι το οποίο δεν είχαν προβλέ-ψει και θα συνεχίσουν να παίρνουν μέτρα διορθωτικά μέχρι να ξανα-στανιάρει η κατάσταση. Αυτά φαίνονται στην επιφάνεια των ΜΜΕ καιτου επικοινωνιακού παιχνιδιού. Παρ΄ όλα αυτά βλέποντας τα πράγ-ματα σε βάθος χρόνου, τόσο σε παρελθόν όσο και σε μέλλον θα μπο-ρούσαμε να διαπιστώσουμε ότι τελικά μια σειρά από «άστοχες»επιλογές προκρίνονται και μετά την παρέλευση ενός διαστήματος με-θοδεύονται έτσι τα πράγματα ώστε αυτές οι επιλογές να γίνονται ο

δούρειος ίππος για να περάσουν σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδοπολύ σημαντικές αλλαγές, πάντα σε βάρος όλων μας. Μου είναι αδια-νόητο να πιστέψω ότι άνθρωποι που γνωρίζουν καλά τον χώρο τονπολιτικό, που έχουν ζήσει χρόνια και εδώ αλλά και στο εξωτερικόείναι δυνατό να υποπίπτουν σε τέτοια δήθεν σφάλματα. Ως εδώ!Καμία από τις βασικές επιλογές της εξουσίας, είτε αφορά σε θέματασχέσεών μας με άλλες χώρες, είτε οι επιλογές σε οικονομικό επί-πεδο, είτε δήθεν εκ παραδρομής δηλώσεις δεν γίνονται στην τύχη.Με εξαίρεση κάποιους ανθρώπους που βρέθηκαν σε υψηλούς θώ-κους αλλά ήταν στην κυριολεξία «ηλίθιοι», και ανίκανοι, άνθρωποιπου αποτελούν μια οικτρή μειοψηφία, οι υπόλοιποι στην πλειοψηφίατους γνώριζαν πολύ καλά τι έκαναν. Σήμερα πληρώνουμε τα δήθενσφάλματα προηγούμενων εξουσιών. Αύριο θα αναρωτιόμαστε πολύαπλά για το αν έχουμε σπίτι και ταυτότητα. Και αυτό είναι σίγουρομιας και καμία από τις σημερινές επιλογές δεν γίνεται τυχαία…

Α.Π.

«Η αστυνόμευση του πολιτικού λόγου

Περιορισμοί της μαζικής διαφωνίας στις ΗΠΑ». Με αυτόν τοντίτλο κυκλοφορεί η έκθεση της Αμερικάνικης μη κερδοσκοπι-κής οργάνωσης The National Layers Guilt, επιτείνοντας τις

ανησυχίες που έχει προκαλέσει η πολιτική του Ομπάμα σε θέματαπολιτικών ελευθεριών, πέραν του Ατλαντικού. Οι «δημοκρατικές»ΗΠΑ περνούν μια περίοδο στην οποία όχι μόνο λαμβάνουν χώρα έν-τονα ιδεολογικά πογκρόμ εναντίον εκείνων που ανθίστανται στιςεπεμβάσεις σε Αφγανιστάν και Ιράκ αλλά και πολιτικές και ποινικέςδιώξεις εκ μέρους της πολιτείας. Προφασιζόμενοι την ασφάλεια τουκράτους καθώς και την αποτροπή τρομοκρατικών ενεργειών αλλάκαι παροχής οποιασδήποτε βοήθειας (ακόμη και ηθικής) σε τρομο-κράτες, οι ΗΠΑ προβαίνουν σε αλλαγές νομοθεσίας καταπατώνταςστοιχειώδη δικαιώματα ελεύθερης έκφρασης γνώμης. Η αστυνομίααπό το καλοκαίρι μπαίνει σε σπίτια και γραφεία ακτιβιστών κατά-σχοντας υπολογιστές και ο,τι άλλο υλικό κριθεί επικίνδυνο προκει-μένου να αποτρέψουν μια νέα εποχή τρομοκρατίας (τι ειερωνία!...).Τελικά, τώρα πια γνωρίζουμε τι ήταν ο Ομπάμα. Τίποτα περισσό-τερο και τίποτα λιγότερο από τους προκατόχους του. Οι επιμέρουςπροσπάθειές του να διατηρήσει ένα πιο «λαϊκό» και σοσιαλίζον προ-φίλ πέφτουν κάθε μέρα στο κενό και τίποτα δεν φαίνεται να κατευ-θύνει προς τα παρόν τα πράγματα σε μια καλύτερη πορεία για τονκόσμο. Έχουμε ακόμη γολγοθάδες μπροστά μας…

Α.Π.

Διακόσια εκατομμύρια χρήστες ναρκωτικών!

Αυτό είναι το επίσημο νούμερο που δίνει ο Οργανισμός Ηνωμέ-νων Εθνών για τους εξαρτημένους χρήστες σε όλον τον πλα-νήτη. Σε μια εποχή που «έγινε η απώλεια (της ζωής) συνήθειά

μας» παραφράζοντας τον στίχο από τα «Διάφανα Κρίνα» δεχόμα-στε αβίαστα το γεγονός ότι περίπου 1 στους 30 κατοίκους αυτούτου πλανήτη είναι χρήστης. Θα μπορούσαμε πριν από μερικά χρό-νια να το φανταστούμε αυτό; Και όμως, όπως πάντα, η πραγματικό-τητα μας ξεπερνάει. Και δεν έχει ιδιαίτερη αξία να αναζητήσουμεαιτίες και στατιστικές εύκολο είναι να τα βρούμε, εξάλλου η «Πυ-ξίδα» χρόνια τώρα έχει δείξει την ιδιαίτερη ευαισθησία της σε αυτότο θέμα. Το πιο εξοργιστικό όμως είναι πως βρίσκεται σε εξέλιξημια παγκόσμια συζήτηση σε επίπεδο υψηλών προσώπων που στο-χεύει στην … νομιμοποίηση της χρήσης των ναρκωτικών σε διεθνέςεπίπεδο. Από τους επικεφαλής μιας τέτοιας πρωτοβουλίας είναι καιο πρώην Ισπανός πρωθυπουργός Φελίπε Γκονζάλες και μάλιστα τοεπιχείρημα του είναι ότι η πρωτοβουλία πρέπει να είναι διεθνήςμιας που καμιά μεμονωμένη χώρα δεν μπορεί να αναλάβει το κό-στος. Αλλά δεν είναι μόνο ο Γκονζάλες. Ακόμη και ο συντηρητικόςΣβαρτζενέγκερ, κυβερνήτης της Καλιφόρνια που πριν από λίγα χρό-νια ζήτησε την απαγόρευση του καπνίσματος στις παραλίες για ναμ ην … μολύνεται η ατμόσφαιρα, έχει ταχθεί υπέρ της νομιμοποί-ησης του χασίς για δήθεν … φαρμακευτικούς σκοπούς. Αλλά αν τασκεφτούμε καλά αυτά δεν μπορεί κανείς να τάσσεται έτσι απλάυπέρ μιας νομιμοποίησης των «μαλακών» διότι το χειρότερο είναιπως η νομιμοποίηση των ναρκωτικών φέρνει την πλήρη και ολοκλη-ρωτική αποχαύνωση και νέκρωση της κοινωνίας. Τυχαίο που γίνεταιτώρα αυτή η συζήτηση; Δεν το νομίζω…

Α.Π.

2ΦΥΛΛΟ 94 ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2010

Πoυ θα βρείτε Την Πυξίδα:

...κυκλoφoρoύμε

τη 3η βδoμάδα κάθε μήνα,

σε 3000 αντίτυπα και μπoρείτε να μας βρείτε στα

παρακάτω σημεία:

Βιβλιoπωλεία:

ΕΠΙΛOΓΕΣ,

ΕΣΤΙΑ, ΜΥΘOΛOΓΙΑ,

ΠΕΤΡΑΚΗ, ΠOΛΥΕΔΡO,

ΣΧΗΜΑ, ΤO ΒΙΒΛΙO,

ΒΙΒΛΙOΠΩΛΕΙO ΤΗΣ 1866,

Χαρτoπωλεία:

ΔΙΑΓΡΑΜΜΑ,

ΚΥΒOΣ,

ΡOΜΒOΣ,

ΧΑΖΗΡΑΚΗΣ,

Καταστήματα Δίσκων:

STUDIO 2000

LA. SI. DO.,STUDIO A, Virgin

Σινεμά:

Palace, ΚΗΠΟΣ

Καφέ - Μπάρ:

ΜΥΘOΛOΓΙΑ

EΔEM, ΑΝΕΚΔOΤO, ΑΣΩΤOΣ ΥΙOΣ,

ΓΩΝΙΑ ΤΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ, ΔΥO ΛOΥΞ,

ΜΙΚΡO ΚΑΦΕ, ΜΑΧΑΛΑΣ,

ΚΑΦΕ ΤΕΧΝΗ.

VIDEO CLUB:

DV PLANET, PLAY, MOVIE FORUM, VIPS (ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ),

VIDEO BEST, VIDEO BLUE

ΤOΡ VIDEO, (ΖΥΜΒΡΑΚΑΚΗΔΩΝ)

Άλλα σημεία:

ΔΗΜOΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙOΘΗΚΗ,

ΕΙΣOΔOΣ ΝOΜΑΡΧΙΑΣ,

ΕΙΣOΔOΣ ΔΗΜOΥ ΧΑΝΙΩΝ,

ΠOΛΥΚΕΝΤΡO ΝΕOΛΑΙΑΣ,

ΠΡΑΚΤOΡΕΙO ΤΥΠOΥ(ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ)

ΑΝΕΚ LINES

Blue Star Ferries (κεντρικό πρακτορείο)

ΠOΛΥΤΕΧΝΕΙO (ΚΥΛΙΚΕΙO),

ΤΕΙ(ΚΥΛΙΚΕΙO), ΩΔΕΙO,

ΤΡΑΠΕΖEΣ ΧΑΝΙΩΝ, ΠEIPAIΩΣ

ΔPAKAKHΣ, SYLVESTER (ΓOΓOΝΗ), BREAK (ΓΟΓΟΝΗ)

OLA STORES

NEW STAND, ΟΝΕΙΡΟ

Στο Hράκλειο:

BIBΛIOΠΩΛEIO KIXΛH

BIBΛIOΠΩΛEIO ANAΛOΓIO

ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ ΦΩΤΟΔΕΝΤΡΟ

ΚΥΛΙΚΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ

Στην Aθήνα:

BIBΛIOΠΩΛEIO BIBΛIOPYΘMOΣ

EKΔ. ΣABBAΛA (ZΩOΔ. ΠHΓHΣ 18)

Στη Θεσσαλονίκη:

BIBΛIOΠΩΛEIO BIBΛIOPYΘMOΣ

EKΔ. ΣABBAΛA (BAΣ. HPAKΛEIOY 47)

BIBΛIOΠΩΛEIA IANOΣ (APIΣTOTEΛOYΣ 7, METAMOPΦΩΣEΩΣ

24 - KAΛAMAPIA, ΦIΛIΠΠOYΠOΛEΩΣ 57 - AMΠEΛOKHΠOI,

25ης MAPTIOY 45

ΠΥΞΙΔΑΜΗΝΙΑΙΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠOΛΗ ΤOΥΣ

ΠOΛΙΤΕΣ ΤOΝ ΠOΛΙΤΙΣΜO

ΙΔΙOΚΤΗΣΙΑ:

ΑΣΤΙΚΗ ΜΗ ΚΕΡΔOΣΚOΠΙΚΗ

«ΠOΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΚΡΗΤΗΣ»

ΚΩΔΙΚΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ 6483

ISSN 1790-6075

ΕΚΔOΤΗΣ – ΥΠΕΥΘΥΝOΣ ΕΚΔOΣΗΣ

ΦΡΑΝΤΖΕΣΚΑΚΗΣ ΜΑΤΘΑΙOΣ

ΕΠΙΚOΙΝΩΝΙΑ

«ΠΥΞΙΔΑ» / ΦΡΑΝΤΖΕΣΚΑΚΗΣ ΜΑΤΘΑΙOΣ

ΤΘ 53 ΤΚ 73131 ΧΑΝΙΑ ΚΡΗΤΗΣ

ΤΗΛ: 2821074104 / 6974739122

FAX: 2821036364

e-mail: [email protected]

ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ

Μ. ΑΝΕΥΛΑΒΗΣ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΑΒΟΥΛΕΣ

KΩΣTAΣ ΓYΠAPAKHΣ

ΜΙΧΑΗΛ ΔΑΡΜΑΡΑΚΗΣ

ΣΙΣΣΥ ΔΑΣΚΑΛΑΚΗ

ΒΟΥΛΑ ΚΑΝΤΕΡΑΚΗ

ΔΗΜOΣ ΚΕΡΔΕΛΑΣ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΚΚΙΝΑΚΟΣ

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΚΩΤΣΟΓΛΟΥ

ΝΙΚΟΣ ΛΕΩΝΙΔΑΚΗΣ

ΠΕΤΡOΣ ΛΥΜΠΕΡΑΚΗΣ

ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΑΛΙΚOΥΤΣΑΚΗΣ

KΩN/NOΣ MΠAΣIOΣ

ΜΙΧΑΛΗΣ ΝΙΚΟΛΑΚΑΚΗΣ

ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΚΟΝΙΔΗΣ

MYPTΩ KONTOMΙTAKH

ΓΙΩΡΓΟΣ MANOYΣEΛHΣ

NIKOΣ MANOYΣEΛHΣ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΩΓΟΥΛΟΣ

ΒΑΡΒΑΡΑ ΠΕΡΑΚΗ

BAΣIΛHΣ ΠAΠAΣTAMOΣ

ΝΕKΤΑΡΙOΣ ΠΑΥΛOΥ - ΠΕΤΡOΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ

ΑΝΤΩΝΗΣ ΠΕΡΙΒOΛΑΚΗΣ

ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΠΑΝOΥΔΑΚΗΣ

ΓΙΩΡΓOΣ ΤΣΙΜΑΣ

ΣΟΦΙΑ ΤΣΟΥΡΛΑΚΗ

ΝΙΚOΣ ΧΑΤΖΗΙΩΑΝΝOΥ

ΑΝΤΩΝΗΣ ΧΕΛΙΔΩΝΗΣ

ΣKITΣA - ΣΧΕΔΙΑΣΜOΣ ΕΝΤΥΠOΥ

ΝΙΚOΣ ΠΑΡΘΕΝOΠOΥΛOΣ τηλ. 6974430507

ΣΗΜΑ ΕΝΤΥΠOΥ

ΕΛΕΝΗ ΜΑΡΙΝΑΚΗ

ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΣΕΛΙΔΟΠΟΙΗΣΗ

ΕΛΕΝΗ ΣΤΑΥΡΙΔΗ

Η πυξίδα πρoσφέρεται με αντίτιμo

τη διάδoση και τη συμμετoχή

Η ΕΚΔΟΣΗ ΜΑΣ

ΕΙΝΑΙ ΜΕΛΟΣ ΤΗΣ:

Οι εκλογές, οι υποψήφιοι και τα μνημόσυνα

Στο δρόμο για την επιλογή δημάρχων και δημοτικών συμβού-λων για μια ακόμη φορά τίθεται το ερώτημα του με ποια κρι-τήρια επιλέγουμε. Με ποια κριτήρια ψηφίζουμε. Σε μια τέτοια

αναζήτηση παραθέτουμε στοιχεία προβληματισμού από ένα τοπίοπου αλλάζει…Καταρχήν είναι γεγονός ότι ελάχιστοι τόσο από τους ψηφοφόρουςόσο και από τους υποψήφιους έχουν ικανοποιητικό βαθμό ενημέ-ρωσης για το τι ακριβώς προβλέπει ο Καλλικράτης και ποιες αρ-μοδιότητες έρχονται να διαχειριστούν οι νέες δημοτικές αρχές.Έτσι ακούς καθημερινά λόγια κενά περιεχομένου και συχνά αναν-τίστοιχα με την Καλλικρατική πραγματικότητα. Ο Καλλικράτης εκ των πραγμάτων αλλάζει το τοπίο διοίκησης στιςτοπικές κοινωνίες. Από την οργάνωση και την δομή των νέων δη-μοτικών αρχών μέχρι τον τρόπο διαχείρισης καταστάσεων και σχε-διασμών. Ποιος ασχολείται όμως μ΄αυτό και σε ποιο βαθμό;Στις δημοτικές εκλογές αναπτύσσεται ένα σύστημα – πλέγμα σεσχέση με τις υποψηφιότητες που σε ελάχιστο βαθμό έχει να κάνειμε απόψεις και θέσεις. Κατά κανόνα έχει να κάνει με όλα τα άλλα(τοπικά συμφέροντα, διαπλοκές, συγγένειες κτλ). Ένα πλέγμα πουαφήνει στο περιθώριο κάθε δυνατότητα συζήτησης επί της ουσίαςτης τοπικής αυτοδιοίκησης και που βάζει στη οποία «διαβούλευση»χαρακτηριστικά αποκλειστικά της παραπολιτικής και της συνομο-σιολογίας.Στις δημοτικές εκλογές πέρα και πάνω απ΄όλα αυτό που διακυ-βεύεται είναι το κατά πόσον στην νέα εποχή η αυτοδιοίκηση θαείναι ΤΟΠΙΚΗ. Κατά πόσο θα μιλάμε για δομές που θα είναι δίπλαστον πολίτη, θα μπορούν να αφουγκράζονται τις αγωνίες του, θαμπορούν να λύνουν τα προβλήματα της καθημερινότητας του. Οδιευρυμένος δήμος Χανίων θα έχει μια αναφορά στο μισό πληθυ-σμό του νομού και με ένα προσανατολισμό προς την πόλη των Χα-νίων. Το ερώτημα είναι τι γίνεται με τους άλλους Καλλικρατικούςδήμους. Θα λειτουργήσουν με πρωτεύουσες – δορυφόρους μιαςαστικοποίησης της υπαίθρου του νομού ή θα αναπτυχθούν ισόρ-ροπα;Κρίσιμο στοιχείο για την πορεία του κάθε νέου δήμου αποτελεί τοσε ποιο βαθμό θα αναπτυχθούν λογικές συλλογικής προσέγγισηςτων τοπικών προβλημάτων και όχι τοπικιστικές αγκυλώσεις. Σεποιο βαθμό δήμαρχοι και δημότες θα συνειδητοποιήσουν ότι ταπροβλήματα τους είναι και προβλήματα του διπλανού τους.Τελικά με αυτά και πολλά άλλα αυτό που απολογιστικά έχει σημα-σία είναι το τι πράττουμε επιλέγοντας δημοτικές αρχές και όχι τοτι λέμε πριν και μετά!!!

Ματθαίος Φραντζεσκάκης

Τελικά αυτοί μας αξίζουν;

Πληρωμένες «συνεντεύξεις». Πληρωμένα σχόλια. Πληρω-μένα παρά-πολιτικά. Πληρωμένοι πολιτικοί και «δημοσιο-γράφοι». Αυτά τα Χανιά μας αξίζουν;

Υποψήφιοι αποδεδειγμένα αλογομούρηδες, αποδεδειγμέναδιαπλεκόμενοι, αποδεδειγμένα τρομοκράτες των τοπικών κοι-νωνιών. Αυτή η αυτοδιοίκηση μας αξίζει; Υποψήφιοι διορισμένοι,υποψήφιοι καρποί παραπολιτικών παραμάγαζων, υποψήφιοιθρεμμένοι από αρρωστημένες «συνεργασίες». Αυτή η αυτοδι-οίκηση μας αξίζει;Τελικά αν δεν αντιδράσουμε ως πολίτες αυτά τα Χανιά, αυτοί οι«δημοσιογράφοι» και κυρίως αυτοί οι δημοτικοί άρχοντες μαςαξίζουν!!!

Ματθαίος Φραντζεσκάκης

ΦΥΛΛΟ 94 ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 20103

Με το πρόγραμμα «Καλλικράτης»,

επιδιώκονται σημαντικές αλλαγές στο

χαρακτήρα της Τοπικής Αυτοδιοίκη-

σης. Οι νέες δημοτικές Αρχές θα κλη-

θούν να διαχειριστούν νέα σύνθετα

καθήκοντα σε μεγαλύτερη γεωγρα-

φική έκταση.

Την ίδια στιγμή οι οικονομικοί πόροι

που θα τους διατίθενται όχι μόνο δεν

είναι εξασφαλισμένο ότι θα αυξάνον-

ται ισοδύναμα, αλλά αντίθετα πρέπει

να θεωρείται βέβαιο ότι σε συνθήκες γενικευμένης οικονομι-

κής κρίσης, θα μειώνονται δραστικά.

Αυτό θα έχει σοβαρές επιπτώσεις στο κοινωνικό ρόλο του νέου

Δήμου και αρνητική επίδραση στη καθημερινότητα των πολιτών.

Κάτω απ’ αυτές τις συνθήκες μια ισχυρή, μαχητική, αποτελε-

σματική και κοινωνικά ευαίσθητη Δημοτική Αρχή, που θα σταθεί

δίπλα στην δοκιμαζόμενη τοπική κοινωνία, είναι περισσότερο

από ποτέ αναγκαία.

Σήμερα έχομε ανάγκη από μια Δημοτική Αρχή που στο κέντρο

της πολιτικής της θα είναι οι τοπικές ανάγκες και το δημόσιο

συμφέρον, θα τηρεί ευλαβικά την ισοπολιτεία, θα στηρίζει τις

συλλογικές δημιουργικές πρωτοβουλίες, θα στέκεται με αντι-

κειμενικότητα και αποτελεσματικά δίπλα στα μικρά και μεγάλα

καθημερινά προβλήματα των δημοτών, προτάσσοντας τις αξίες

της κοινωνικής αλληλεγγύης και της συλλογικής δράσης.

Μια Δημοτική Αρχή αποτελεσματική, αυστηρή και δίκαιη στην

διαχείριση του κοινωνικού πλούτου, με σαφές και συνεκτικό

αναπτυξιακό όραμα. Μια δημοτική Αρχή αποφασισμένη να δια-

φυλάξει τα αυτοδιοικητικά χαρακτηριστικά του Δήμου. Που θα

ενώνει και δεν θα διαιρεί. Μια Δημοτική αρχή που θα υπηρετεί

το συνολικό και συλλογικό συμφέρον χωρίς διαχωρισμούς, αλ-

λότριους σκοπούς κι επιδιώξεις. Μια Δημοτική Αρχή που δεν

θα είναι απολογητής μιας κοινωνικά ανάλγητης πολιτικής.

Τώρα παρά ποτέ έχει σημασία καταρχήν η συμμετοχή. Να ψηφί-

σουμε! Επίσης έχει ιδιαίτερη σημασία να επιλέξουμε όχι τον

φίλο, τον συγγενή, το «καλό παιδί», τον πιο δημοσιοσχετίστα

αλλά αυτούς που μπορούν και θέλουν να δράσουν συλλογικά.,

για το συμφέρον του κάθε τόπου. Γιατί μετά… απλά θα είναι

αργά.

Γράφειo Mατθαίoς

Φραντζεσκάκης

Στα μισά του Οκτώβρη, με ζέστη και ψι-λοβρόχια, με προσπάθειες προσαρμο-γής σε ρουτίνα που προσπαθώ να βελ-

τιώσω, συμβαίνουν όμορφα και καλά πράγματα.Δεν ξέρω, αν είναι ανέλπιστα και περίπου ανα-μενόμενα δεν ξέρω, αν όλοι τα αντιλαμβά-νονται στις σωστές τους διαστάσεις. Όμωςαυτά γίνονται γιατί, όσο υπάρχουν άνθρωποιγεμάτοι όνειρα, ελπίδες, άνθρωποι που επι-τίθενται στη μαυρίλα της ζωής, τόσο θα σκε-φτόμαστε ότι το αύριο, ίσως να υπόσχεται τοθετικά διαφορετικό.Το ΘΑΥΜΑ ΣΤΗ ΧΙΛΗ ανοίγει δρόμους και τρό-πους μιας άλλης προσέγγισης για τη δυνα-τότητα του συνδυασμού ΑΝΘΡΩΠΟΣ-ΤΕΧΝΟ-ΛΟΓΙΑ-ΕΠΙΜΟΝΗ.Τα εγκαίνια του ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΟΥ ΝΟΣΟΚΟ-ΜΕΙΟΥ για τα παιδιά στην Αθήνα καταφάσκουνστη διάσωση της ζωής τόσων τρυφερών πλα-σμάτων, που βρέθηκαν νωρίς σε ζόρικες ανα-μετρήσεις με το αφύσικο για την ηλικία τους.Η ταινία «Στρέλλα» που παρακολούθησα αυ-τές τις μέρες στο σινεμά, με έφτασε μ΄έναν«σιωπηρό» λυρισμό στα κατάβαθα μιας υπαρ-ξιακής αναψηλάφισης, μου έδειξε μια αδυ-σώπητη ζωή τόσο υπέροχα δοσμένη σκηνο-θετικά, σα να είναι η συνέχεια της Στέλλας τουΚακογιάννη και της Ευδοκίας του Δαμιανού.Μια καλή στιγμή της ελληνικής τέχνης το σή-μερα που γενναία αντιστέκεται και προτείνει.Εξάλλου η αρχαία ελληνική τραγωδία είναι ημεγάλη μήτρα του σύγχρονου θεάτρου και σι-νεμά και αυτό το ένιωσα, με θαυμαστέςισορροπίες ενός χιούμορ καταλυτικού και ενόςσύγχρονου μελοδράματος.Το «Νησί» της Βικτώρια Χίσλοπ, σε δια-σκευή βέβαια, στο Mega, ήταν μια ανάσα στοζοφερό και χυδαίο τηλεοπτικό τοπίο. Είμαι πε-ρήφανη, γιατί ο μαθητής μου είναι ο σκηνο-θέτης της σειράς ο Θοδωρής Παπαδουλάκηςκαι ακόμα περισσότερο γιατί η ποιότητα αν-θίσταται, επιτίθεται και κερδίζει. Τα μηνύμα-

τα τ΄ αναλύουν οι ειδικοί, εδώ όμως εστιάζωστα πρόσωπα των ηρώων που είναι οι μονό-δρομοι για να περάσουν οι καημοί και τα πάθητης ζωής τους, ανέλπιστα, ανεπιθύμητα,ξορκισμένα.Οι αναρτήσεις στο facebook με τραγούδια,μουσικές, κουβέντες, στίχους ποιητών, μοι-ρασμένες ανησυχίες, γλυκές προσμονές γιατην απάντηση που θάρθει είναι μια χαρά καιαυτή, εκεί, τη νύχτα, όταν όλοι κοιμούνται καιβρίσκεις κι άλλη που είναι σαν κι εσένα.Η άφιξη του παιδιού μου από το «μακρινό» Ρέ-θυμνο, την Παρασκευή το βράδυ κι οι κου-βέντες τρυφερότητας και γλύκας που γεμίζουνήχους το σπίτι μου κι εμένα με υποχρεώσεις«μαμαδίστικες» για το Σαββατοκύριακο με μα-γειρέματα και πλυντήρια. Οι καθημερινέςλέξεις της μαμάς μου από το τηλέφωνο, γιανα προσέχω, να ξεκουράζομαι και να ηρεμώ,γιατί με νοιάζεται, με χρειάζεται, της λείπω.Έτσι το χάδι διατρέχει την τηλεφωνική γραμ-μή, τη διαπερνάει και μικραίνω παράξενα κιαφήνομαι σα μικρό παιδί σε μια βελούδινη αγά-πη.Βέβαια, υπάρχουν κι οι επιταγές του Νοέμβρη.Ο Καλλικράτης μόνος του, χωρίς τον Ικτίνο,μπήκε στο λεξιλόγιο μας, σε κατάχρηση νο-μίζω. Ίσως θάπρεπε να γράψω και γι΄αυτό.Έτσι οφείλει να κάνει μια «καθωσπρέπει» υπο-ψήφια. Αλλά δε μου βρήκε. Έτσι γιατί η δύ-σκολη ζωή μας, μας μαλακώνει, μας κάνει ποιοσυγκαταβατικούς, ποιο ανθρώπινους;Δεν ξέρω. Είναι μάλλον που ψάχνω τρόπουςγια να φεύγω μπροστά, να βλέπω τη ζωή σαχάρη και όχι σα βάρος.Είναι γιατί ψάχνω αυτά που διαρκούν πάνω καιπέρα από την προσωρινότητα μιας στιγμής,μιας μέρας, της πολιτικής, της ρουτίνας, τηςδουλειάς, της απελπισίας.Είναι ίσως γιατί φταίει η βροχούλα που κάτιπροσπαθεί να πει.

ΤΑ ΠΕΡΙΤΤΑ

«Υπάρχουν πάντα λόγοι…»

Γράφειη Βαρβάρα

Περάκη


Θέλουμε να κλείσουν τα φώτα στα χωριά μας;

Οκαθηγητής πολιτικής επιστήμης Μ. Σπουρ-δαλάκης περιέγραφε πρόσφατα τους μετα-σχηματισμούς του κράτους υπό το καθεστώς

των νεοφιλελεύθερων μεταμορφώσεων του, ως μίαδιαδικασία εκκένωσης: προς τα πάνω με τη μετα-βίβαση λειτουργιών προς υπερεθνικούς οργανι-σμούς, προς τα έξω ενισχύοντας φορείς τηςκοινωνίας των πολιτών, ανεξάρτητες αρχές και άλ-λους μη δημοκρατικά ελεγχόμενους θεσμούς, καιπρος τα κάτω μεταφέροντας αρμοδιότητες προςχαμηλότερες βαθμίδες διοίκησης. Ο Καλλικράτηςαποτελεί την τρίτου αυτού τύπου μεταρρύθμιση,

στη προσπάθεια του Ελληνι-κού κράτους να προσαρμο-στεί στις δεσμεύσεις πουανέλαβε η Ελληνική κυβέρ-νηση με την υπογραφή τουμνημονίου.

Το σχέδιο «Καλλικράτης», μέσα από το πέπλοαπροσδιοριστίας που ακόμα το σκεπάζει, αποσκο-πεί στη μεταβίβαση κρατικών λειτουργιών υγείας,παιδείας, περιβάλλοντος, πολιτισμού κ.λ.π. στηναυτοδιοίκηση, χωρίς να συνοδεύονται όλες οι αν-τίστοιχες υπηρεσίες από τους απαραίτητους πό-ρους. Έτσι, ανοίγει ο δρόμος για την εμπορικήεκμετάλλευση όλων των παραπάνω, ακόμα και τωνπλέον γραφειοκρατικών υπηρεσιών, είτε με την εγ-καθίδρυση χορηγών είτε με τη δημοπράτηση υπη-ρεσιών ώστε να λειτουργούν από ιδιωτικέςεταιρίες. Η διαδικασία δεν είναι βεβαίως καινούρ-για για το ελληνικό κράτος, είναι όμως πρωτόγνωρηως προς την έκταση της.Ενώ η πολιτική νομιμοποίηση των μεταρρυθμίσεωντου «Καλλικράτη» εδράζεται στο αίτημα για δημι-ουργία ισχυρών και κυρίως δημοκρατικών αυτοδι-οικητικών δομών, στην πραγματικότητα η ίδιασυνιστά μία υποχώρηση ως προς τα επίπεδα δημο-κρατίας στις τοπικές κοινωνίες.Ο αριθμός τωνεκλεγμένων συμβούλων αυξάνεται, οι δήμοι και οιπεριφέρειες αποκτούν πλήθος επιτροπών διαβού-λευσης όπου οι «κοινωνικοί εταίροι» θα συναπο-φασίζουν για τα μελλούμενα στον τόπο τους, αλλάεπί της ουσίας το κέντρο λήψεις των αποφάσεων

απομακρύνεται από τον πολίτη. Στους μεγαλύτε-ρους πλέον δήμους το δημοτικό συμβούλιο αποδυ-ναμώνεται προς χάριν της εκτελεστικής επιτροπή,μικρής τοπικής κυβέρνησης, πρόσβαση στην οποίαθα έχει μόνο ο συνδυασμός που επικρατεί. Αντί-στοιχα, οι πάλαι ποτέ κοινότητες παρά τις αμεσο-δημοκρατικές διαδικασίας που ο νέος νόμος τυπικάπροβλέπει, στερούνται οποιασδήποτε αποφασιστι-κής αρμοδιότητας, με τους πάλαι ποτέ γέρους κοι-νοτάρχες να μετατρέπονται σε κάτι λιγότερο απόυπάλληλους της δημοτικής αρχής.Και αν ακόμα ο ορυμαγδός των επιτροπών τωννέων ΟΤΑ μπορέσει να απορροφήσει το στρατό τωναυτοδιοικητικών στελεχών, οι νέοι τοπικοί άρχον-τες με μηδενικά κονδύλια στα χέρια τους θα κλη-θούν να κάνουν αυτό που η κυβέρνηση αποκρύπτειεπιμελώς: να στερήσουν από τους μικρότερους οι-κισμούς όλες εκείνους τους στοιχειώδεις πόρουςπου είναι απαραίτητη στην ήδη άνιση μάχη τους γιαεπιβίωση. Κοινώς, οι επόμενη δημοτικοί άρχοντεςκαλούνται να κατεβάσουν τους διακόπτες από ταφώτα στις πλατείες των χωριών μας.Ο μικρότερος βαθμός δημοκρατίας στα νέα αυτοδι-οικητικά μορφώματα αποτυπώνεται και στους πε-ριορισμούς που βάζει ο νέος νόμος στουςμικρότερους σχηματισμούς. Κομμάτι εξάλλου της«μνημονιακής πολιτικής» είναι και ο αφανισμός τωναντιτιθέμενων φωνών στις νέες μεταρρυθμίσεις.Τα αυστηρά κριτήρια για τη δημιουργία ψηφοδελ-τίων αλλά και ο διακοσμητικός χαρακτήρας τωνόποιων εκλεγμένων εκπροσώπων, δεν δίνει στα μι-κρότερα πολιτικά μορφώματα, και δει της αριστε-ράς, παρά μία διέξοδο, εάν θέλουν να συνεχίσουννα έχουν λόγο στα αυτοδιοικητικά τεκταινόμενα τηςχώρας. Τη δημιουργία ισχυρών ενωτικών συλλογι-κοτήτων σε τοπικό επίπεδο, που θα αποκτούν διάρ-κεια στο χρόνο και, δια της εσωτερικής τουςδημοκρατίας, θα υποκαθιστούν το αίτημα συμμετο-χής των πολιτών στα κοινά. Σε αυτή τη συγκυρία, οατυχής νεότευκτος κατακερματισμός στον χώροτης αριστεράς, επί επίδικων παντελώς άσχετων μετα αιτήματα και τα προβλήματα των τοπικών κοινω-νιών, είναι ποιο άκαιρος από ποτέ.

Γράφειo Mιχάλης

Nικoλακάκης

«Το Νησί»

Μια ψυχρή ριπή ανέμου διέσχισε τα στενά δρομάκια τηςΠλάκας και η παγωνιά του φθινοπωρινού αέρα αγκάλιασετη γυναίκα, παραλύοντας το κορμί και το νου της, προ-

καλώντας ένα μούδιασμα που σχεδόν εκμηδένισε τις αισθήσεις,αλλά δεν μπορούσε να κάνει τίποτα για να της απαλύνει τη θλίψη. Καθώς περπατούσε με δυσκολία τα τελευταία λίγα μέτρα μέχριτην αποβάθρα, έγειρε βαριά στον πατέρα της. Το βάδισμά τηςέμοιαζε με ταλαιπωρημένης γριάς, που κάθε βήμα της προκαλείδιαπεραστικό πόνο. Αλλά ο δικός της ο πόνος δεν ήταν σωματι-κός. Το κορμί της ήταν τόσο δυνατό όσο και οποιασδήποτε νεα-ρής γυναίκας που είχε περάσει τη ζωή της αναπνέοντας τονκαθαρό κρητικό αέρα.Η μικρή βάρκα, φορτωμένη άτακτα με μπόγους που είχαν πε-ρίεργο σχήμα και ήταν δεμένοι με σχοινί, χόρευε στο θαλασσινόνερό. Ο άντρας, σκυφτός, ανέβηκε πάνω της αργά, και άπλωσε τοχέρι του για να βοηθήσει την κόρη του. Ο άντρας έλυσε τον κάβο -δεν υπήρχε τίποτα περισσότερο να ει-πωθεί ή να γίνει- και το ταξίδι τους άρχισε. Δεν ήταν η αρχή μιαςσύντομης διαδρομής για την παράδοση προμηθειών. Ήταν η αρχήενός ταξιδιού χωρίς επιστροφή, με προορισμό το ξεκίνημα μιαςκαινούργιας ζωής. Μιας ζωής σε αποικία λεπρών. Της ζωής στηΣπιναλόγκα…

Το Mega διασκευάζει για την τηλεόραση το βιβλίο «Το Νησί», τηςVictoria Hislop.Τη διασκευή του βιβλίου έχει αναλάβει η Μιρέλλα Παπαοικονό-μου, μια σεναριογράφος με τεράστιες τηλεοπτικές επιτυχίες στοενεργητικό της, ενώ τη σκηνοθεσία υπογράφει ο πολυβραβευμέ-νος Χανιώτης σκηνοθέτης Θοδωρής Παπαδουλάκης.Κάθε Δευτέρα στις 21:50


Καθώς ο Οκτώβρης προελαύνει, τηνώρα που γράφονται τούτες οιγραμμές, μπορούμε να πούμε μεβεβαιότητα, ότι, εκτός απροόπτου,

το παζλ των υποψηφιοτήτων για το νέοΔήμο Χανίων έχει συμπληρωθεί, γεγονόςπου χαρακτηρίζει κι ένα μεγάλο ποσοστόάλλων, «ώριμων» Δήμων. Μάλιστα οι υπο-ψήφιοι «Καλλικρατικοί» Δήμαρχοι Χανίων,πρωτοπορώντας σε σχέση με άλλους συ-νυποψήφιούς τους, έδωσαν και την πρώτηπροεκλογική τους «μάχη», «εκτιθέμενοι»,εν συνόλω, στους πολίτες, στο χώρο τουνυν Δημαρχιακού Μεγάρου, μέσω τωνΜέσων Μαζικής Ενημέρωσης, χωρίς εν-τούτοις την παρουσία δημοσιογράφων.Δεν θα δηλώσω ούτε οργισμένος, ούτεθυμωμένος από όσα είδα και άκουσα, σ’αυτή την πρώτη αντιπαράθεση. Πολύ θαήθελα κάτι τέτοιο, όμως πρέπει να παρα-δεχτώ ότι ο καναπές είναι ένα εξαιρετικόεργαλείο μείωσης και της οργής και τουθυμού του τηλεθεατή κι εγώ δεν αποτελώεξαίρεση σ’ αυτό. Μια ελαφριά αγανά-κτηση με κυρίευσε, όμως, αγανάκτηση μεαποχρώσεις απογοήτευσης, όταν είδα ταblogs να αναρωτιούνται, υπό μορφή γκά-λοπ, «Ποιος κέρδισε τις εντυπώσεις;».Χωρίς να είμαι αντίθετος σ’ αυτή αλλά καισε κάθε άλλη μορφή ελεύθερης έκφρα-σης, αυθόρμητα αναρωτήθηκα γιατί τοπρώτο ερώτημα που πλανήθηκε στο μυαλόμας ήταν αυτό και όχι το «Ποιος άγγιξε τηνουσία με τις τοποθετήσεις του;».Αν δεχθούμε αυτό που ακούσια μα αληθινάεκφράσθηκε παραπάνω, αν δεχθούμε ότιοι εντυπώσεις ξεπερνούν σε αξία τηνουσία, τότε επιτρέψτε μου να παρατηρήσωότι έχουμε κάνει ένα πρώτο, ολέθριο βήμασε σχέση με το τελικό αποτέλεσμα, ανε-ξάρτητα με το ποιος κέρδισε τις εντυπώ-σεις.Ο Καλλικράτης, ως Αυτοδιοικητική Μεταρ-ρύθμιση, από όραμα έγινε συγκεκριμένοςλόγος, καταγράφηκε σε κείμενο, δόθηκεγια διαβούλευση, δέχθηκε κάθε είδουςκριτική, ψηφίσθηκε, και τώρα οδεύει προςτην εφαρμογή του, με κύριο στόχο τηνπροσπάθεια βελτιστοποίησης της εξυπη-ρέτησης του Πολίτη από υπηρεσίες μιας

Δημόσιας Διοίκησης στην οποία τούτος θαέχει πια άμεση πρόσβαση.Ευχή όλων είναι να πετύχει, σε διαφορε-τική όμως περίπτωση το πισωγύρισμα θαείναι αναπόφευκτο. Ο Καλλικράτης οραμα-τίζεται τους Δημότες του μέσα σε έναισχυρό Δήμο, ο οποίος, συγκεντρώνονταςτο σύνολο των αιτημάτων του πολίτη, θααπλουστεύει σημαντικά την καθημερινό-τητά του, αφήνοντας για τις Περιφερει-ακές Διοικήσεις, μόνο εκείνα τααντικείμενα που θα «ξεφεύγουν» από ταΔημοτικά όρια και θα ‘χουν από τη φύσητους ευρύτερο γεωγραφικό ή θεσμικό χα-ρακτήρα.Σύμφωνα με το παραπάνω σκεπτικό, οΚαλλικράτης θα «απαιτήσει» ανθρώπουςπου θα αντιληφθούν άμεσα το γεγονός ότιοι νέοι Δήμοι θα πρέπει να είναι ανταπο-δοτικοί. Και για να υλοποιηθεί αυτό θαπρέπει να υπάρχει όραμα και στρατηγικήαλλά και συγκεκριμένο πρόγραμμα εκμε-τάλλευσης των οικονομιών κλίμακας καιτων ανθρώπινων πόρων. Όλα τα παρα-πάνω δεν χωράνε βέβαια στη φράση «…ονόμος είναι δεδομένος, το ίδιο και οιπόροι…» την οποία θα χαρακτήριζα, πρό-χειρα, εκτός τόπου και χρόνου. Ο Καλλικράτης θα απαιτήσει τρομερή προ-σπάθεια για να παγιωθεί ως μια μεταρ-ρύθμιση από τον Πολίτη για τον Πολίτη καινα μην εκφυλιστεί σε μια κατάσταση πα-ράλληλου βολέματος ψηφοφόρων και χρό-νιων, απολιθωμένων πρακτικών πουθεωρούν τον Πολίτη την ανεπιθύμητη δια-κοπή της ήσυχης ημέρας τους. Τίποτα, ματίποτα δεν είναι δεδομένο, όλα θα πρέπεινα κερδηθούν μέσα από αξιοκρατικές δια-δικασίες.Ο Καλλικράτης είναι από τη φύση του απο-κεντρωτικός, μόνον έτσι άλλωστε θα ξε-τυλίξει τις αρετές του. Μια τέτοιου είδουςμεταρρύθμιση θα είναι καταδικασμένη εάνγίνει προσπάθεια να εφαρμοσθεί στηνπράξη από ανθρώπους προερχόμενουςαπό την κεντρική εξουσία. Ο κόσμος θανοιώσει για μια ακόμα φορά προδομένοςκι οι οραματιστές του θα δουν τη σύλληψήτους να συνθλίβεται κάτω από τις κομμα-τικές επιδιώξεις και το ψευδοδίλλημα που

ήδη ακούγεται, «…για να μην χαθεί καιπάλι ο Δήμος». Κυρίως όμως το μοντέλοαυτό, του Καλλικρατικού Δημάρχου πουπροέρχεται από την κεντρική εξουσία,είναι με βεβαιότητα θνησιγενές, για τοναπλούστατο λόγο ότι οι «προς τρίτους»ανεξόφλητες επιταγές του δεν θα αφο-ρούν μόνον το νέο Δήμο, αλλά και όλο τουπάρχον πολιτικό σύστημα εξουσίας.Τούτο δε το σύστημα, τον τελευταίο καιρό,έχει μεγάλα «χρέη» τα οποία δεν επιτρέ-πεται να καλύψει αυτός που απερίσπασταοφείλει να ασχοληθεί μόνο με το καλό τωνπολιτών. Ο Καλλικράτης ως ΑυτοδιοικητικήΜεταρρύθμιση, θα έπρεπε νομοθετικά, εξ’αρχής, να προστατευθεί από μια τέτοιαδιάβρωση, δηλαδή να αποτελεί «άβατο»για ανθρώπους της κεντρικής πολιτικήςσκηνής. Όλα όσα έγιναν για να τους εγ-κολπώσει μάλλον μας αποθαρρύνουν. Άκουσα κατά τη διάρκεια της εν λόγω τη-λεοπτικής αναμέτρησης από υποψήφιοΔήμαρχο, νυν βουλευτή του κυβερνώντοςκόμματος, ότι δεν εγκατέλειψε τον βου-λευτικό του θώκο λόγω του ότι «η λαϊκήεντολή 22.500 και πλέον ψηφοφόρων μπο-ρεί να αναιρεθεί μόνο από ανάλογη εν-τολή». Αυθόρμητα σκέφτηκα ότι ηπαροιμία με τον σκύλο και την πίτα ταιριά-ζει απόλυτα στη συγκεκριμένη περίπτωση.Αλλά ταυτόχρονα αναρωτήθηκα τι θα γίνει,εάν ο συνδυασμός του και ο ίδιος προσω-πικά, στους οποίους εύχομαι ολόψυχα τοκαλύτερο, λάβουν ένα σύνολο ψήφων τέ-τοιο και την τιμητικότατη λαϊκή εντολή πουθα τους οδηγήσει στα έδρανα της αντιπο-λίτευσης του νέου Δήμου Χανίων. Μια τέ-τοια εντολή δεν θα είναι αναμφισβήτηταισχυρότερη; Αν την ακολουθήσει θα κερ-δίσει την εκτίμηση πολλών και φυσικά τηδική μου. Εάν όμως σε μια τέτοια, υποθε-τική πάντα εξέλιξη, προτιμηθεί η βουλευ-τική έδρα, με τη δικαιολογία ότι με τον όρο«ανάλογη λαϊκή εντολή» εννοούσε βου-λευτικές εκλογές, τότε η εκτίμηση μάλλονθα δώσει τη θέση της στην αίσθηση ότι ει-σπράξαμε εμπαιγμό.Συχνά όλοι μας κριτικάρουμε την ηλικίατων υποψηφίων. Σκέφτομαι γιατί άραγεμας ενοχλεί η μεγάλη ηλικία, αφού σε γε-

νικές γραμμές είμαστε, λιγότερο ή περισ-σότερο, σύμφωνοι με την άποψη που υπο-στηρίζει ότι «…σημασία δεν έχει ηβιολογική ηλικία, αλλά η φρεσκάδα τωνιδεών και των απόψεων». Μάλλον πωςμας ενοχλεί η…διαρκής παρουσία στηνπολιτική σκηνή συγκεκριμένων ηλικιών –δεκαετιών, σε σχέση με άλλες. Πέρα απόκάθε αμφιβολία,θεωρώ ότι η ηλικιακήσύνθεση του πάνελτων υποψηφίων Δη-μάρχων για το νέοΔήμο Χανίων αποτε-λεί ήττα, για να μην πω συντριβή, της δε-καετίας 40-50. Όμως επίσης πέραν κάθεαμφιβολίας αποτελεί και εντυπωσιακή ανι-κανότητα των ανθρώπων της γενιάς μουνα κερδίσουν όλα όσα - θεωρούν ότι - δι-καιούνται. Με όλα τα παραπάνω δεν ξέρωπραγματικά αν αρκούν οι αρχιτεκτονικέςγνώσεις ακόμα και ενός τόσο σπουδαίουΑρχιτέκτονα, όπως ήταν ο Καλλικράτης,σε σχέση με τα οράματα που «φορτώθη-καν στο όνομά του».Στην Αρχαία Σπάρτη, η Γερουσία, αποτε-λούνταν από πολίτες Σπαρτιάτες, ηλικίαςάνω των 60 ετών. Τα μέλη της εκλέγοντανμε απλούστατο τρόπο, δια βοής, και είχανως βασική αρμοδιότητα την προπαρασκευήτου νομοθετικού έργου της πολιτείας.Έτσι με αποδεδειγμένη την αποδοχή καιμε δεδομένη την πείρα και τη σοφία τους,ήταν οι αρωγοί της Διοίκησης. Στη νεώ-τερη Ελλάδα, ο θεσμός δεν ευοδώθηκεκαι εγκαταλείφθηκε οριστικά λίγο πριν τοΒ΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Απομένει σε μας,ως εκλογικό σώμα, να αποφασίσουμε εάνθέλουμε να την αποσύρουμε ή να την επα-νιδρύσουμε, γνωρίζοντας όμως ότι δεν ζη-τάει την ψήφο μας για να βοηθήσει τηΔιοίκηση, αλλά απαιτεί να τη διαχειριστείολοκληρωτικά. Ο στίχος του Νιόνιου από τη «Ρεζέρβα»αποτελεί καταλυτική παρατήρηση: «… μακι αν ταΐσεις του απαντώ, κακάο τη γε-λάδα, δεν είναι πάλι δυνατόν ν’ αρμέξειςσοκολάδα…».

*Μηχανικός Παραγωγής & Διοίκησης MSc

«Καλλικράτης», Αυτοδιοικητική Μεταρρύθμιση.

Απόσυρση της Γερουσίας ή Επανεγκαθίδρυση της;

Γράφει οΚυριάκος Γ.Κώτσογλου*


ΑΣΗΜΑΝΤΑ

`Όλοι τα φάγαμε;Κοιμήσου καραμέλα μου

για να σε πιπιλίσωΟδ. Ελύτης (εκ του πλησίον)

Δεν πάει πολύς καιρός που ο αντιπρόεδρος τηςκυβέρνησης κ. Πάγκαλος ανερυθρίαστα, προκλη-τικά και αφοπλιστικά μέσα στο ελληνικό κοινο-βούλιο δήλωσε: Όλοι μαζί τα φάγαμε. Έτσιδημιουργήθηκε το χρέος της χώρας .Τώρα μάλιστα. 10 εκατομμύρια Έλληνες αλόγιστα,ένοχα, έφαγαν 300 δις ευρώ και χρεοκόπησαν τηχώρα. Αν με αυτή την ρήση του ο Πάγκαλος εν-

νοεί ότι όλοι έχουμε ευθύ-νες, ο καθένας στηνκλίμακα του, ο καθέναςστην αναλογία του, ο καθέ-νας με την ατομική του

συμπεριφορά και την προσωπική του στάση, τότενα συμφωνήσουμε με αυτή τη διαπίστωση. Αλλάπολύ φοβάμαι ότι πίσω από αυτή τη διαπιστωτικήδιακήρυξη θέλει να κρύψει τις μεγάλες πολιτικέςευθύνες της πολιτικής ελίτ. Του πολιτικού συστή-ματος. Των βουλευτών, των υπουργών, των ανώ-τερων κρατικών αξιωματούχων, των δημοτικώναρχόντων, των αρχισυνδικαλιστών, της δικαστικήςεξουσίας και όλων των μακρών και βραχέων βρα-χιόνων της πολιτικής εξουσίας. Δεν είναι ίδια ηευθύνη του ψηφοφόρου που πιέζει τον βουλευτήτου πιεζόμενος από την ανάγκη, του βοσκού τηςμαδάρας που ‘’πανωγράφει’’ με την ευθύνη τουπολιτικού ταγού και ηγέτη.Διότι αυτός παίρνει αποφάσεις που αφορούν εκα-τομμύρια ανθρώπους. Το πολιτικό σύστημα μετους βραχίονες του κατάντησε τη χώρα στη χρε-οκοπία. Αυτό σχεδίασε, εκτέλεσε, πήρε αποφά-σεις και έχει ευθύνη για τη μοίρα και την κατάντιατης χώρας, παρότι μέσα σε αυτή την ‘’εξίσωση’’,μπαίνει και η απαράδεκτη , αλλοτριωμένη κα σεπολλές περιπτώσεις διεφθαρμένη συμπεριφοράκαι των απλών πολιτών.Όταν λοιπόν λέγεται ότι ‘’όλοι μαζί τα φάγαμε’’,εγώ αντιλαμβάνομαι την εν λόγω ρήση ωςαθώωση των κυρίως υπευθύνων. Όσων εγκλημά-τησαν εις βάρος του λαού και της χώρας.

Νομοθετική, εκτελεστική και δικαστική εξουσία,απαρτιώνοντας ένα ‘’μόρφωμα εξουσίας’’ και πα-ρεκκλίνοντας από την αναγκαία διάκριση τωνεξουσιών συναποτελούν και συναπαρτίζουν ένακλειστό κύκλωμα εξουσίας που αυτονομημένοαπό την κοινωνία, παράγει πολιτική για τον εαυτότου.Και το παράδοξο των καιρών και το κοινωνικό αί-τημα είναι η αλλαγή του πολιτικού σχήματος.Αλλά πώς; Όσο το παιγνίδι το κρατά η ίδια πολι-τική ελίτ, το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο. Η κατά-σταση θα αλλάξει μόνο με όρους κινηματικούς, ηκατάσταση θα αλλάξει αν η κοινωνία και οι πολίτεςαλλάξουν ρόλο, πρακτική και λειτουργίες, αν αλ-λάξουν κοινωνική συμπεριφορά, αν αποφασίσουννα κατοικήσουν στο εμείς και όχι στο εγώ.Το πολιτικό σύστημα σήμερα αυτονομημένο απότην πολιτική κα αποτελόν μια ‘’υπερδομή ως σύ-στημα’’ , ελέγχει την κοινωνία και δεν ελέγχεταιαπό αυτήν.Έχομε δηλαδή την απόλυτη στρέβλωση. Όχι κοι-νοβουλευτική δημοκρατία, αλλά κοινοβουλευτικήολιγαρχία.Εκκλήσεις όπως τελευταία στην ημερίδα στοΚΑΜ με θέμα ‘’Πώς θα βγούμε από την κρίση’’ νααλλάξουμε τους βουλευτές τουλάχιστον κατά 70%καταντούν αφελείς, αν δεν εξυπηρετούν εν τέλειτο σύστημα. Διότι το σύστημα δεν θέλει να αλλά-ξει, αλλά θέλει να διατηρηθεί, να αυτοσυντηρηθείκαι να συνεχίσει να εξουσιάζει. Το πολιτικό σύ-στημα δεν παραδέχεται ότι είναι το πρόβλημα,αλλά φτιασιδώνεται για να ξαναπροβληθεί ωςλύση.Κύριε Πάγκαλε ο Χάουαρντ Ζίν λέει –Ηκραυγή των φτωχών δεν είναι πάντα δίκαιη.Αλλάαν δεν την έχεις ακούσει δεν μπορείς να καταλά-βεις τι θα πέι δικαιοσύνη.Ένας γέρος σοφός σε μια συζήτηση για το ζήτημα,μου είπε: Τι τα θέλεις παιδί μου και τα συζητάς, θαβράσει το καζάνι, θα χυθεί και θα δούμε τι θαγίνει… Από κει η λύση…

Γράφει οΓιώργος

Κοκκινάκος

Aνδρέα Παπανδρέου 40 - Tηλ. 0821041653 - Fax: 0821020059

Α Ν

Ε Π

Α Ι

Σ Θ

Η Τ

Ω Σ Η αποθέωση των αντιφάσεων

Σαν τραγική λιτανεία επαναλαμβάνεται η ανόητη μνήμη. Απε-

ναντίας, η ζωντανή μνήμη γεννιέται κάθε μέρα, επειδή αρχί-

ζει απ’ ό,τι συνέβη και ενάντια σε ό,τι συνέβη. Aufheben ήταν

το ρήμα που προτιμούσε ο Χέγκελ απ’ όλα τα ρήματα της

γερμανικής γλώσσας. Aufheben σημαίνει, συγχρόνως δια-

τηρώ και καταργώ. ‘Ετσι αποτίει φόρο τιμής στην ανθρώπινη

ιστορία, η οποία γεννιέται θνήσκοντας και δημιουργεί κατα-

λύοντας

[…]Ηάθε υόσχεση είναι και απειλή, κάθε απώλεια και συνάν-

τηση. Το κουράγιο γεννιέται από τους φόβους. Και οι βεβαι-

ότητες από τις αμφιβολίες. Τα όνειρα αναγγέλλουν μια άλλη

πιθανή πραγματικότητ και τα παραληρήματα μιαν άλλη λογική.

Σε τελευταία ανάλυση, είμαστε ό,τι κάνουμε για ν’ αλλά-

ξουμε αυτό που είμαστε. Η ταυτότητα δεν είναι μουσειακό

αντικείμενο, να κάθεται φρόνιμα φρόνιμα στην προθήκη, αλλά

η αείποτε εκπληκτική σύνθεση των αντιφάσεων της καθημε-

ρινότητάς μας.

Σ ‘ αυτή την πίστη, την πρόσκαιρη, πιστεύω. Τη θεωρώ, εν-

τέλει, ως τη μόνη άξια εμπιστοσύνης πίστη, επειδή μοιάζει

τόσο στο ανθρώπινο ζώο, το ελειεινό αλλά καθοσιωμένο, και

στην τρελή περιπέτεια του να ζείς στον κόσμο.

Εδουάρδο Γκαλεάνο, Rτο βιβλίο των εναγκαλισμών

γγια την αντιγραφή

Βούλα Καντεράκη


Κάτι περίεργο συμβαίνει στο Μάντι-σον του Γουισκόνσιν. Υπάρχει μιαεπιχείρηση όπου οι εργαζόμενοι χαι-

ρετούν ο ένας τον άλλο με τη φράση «κα-λημέρα αφεντικό». Όχι γιατί κάνουν πλάκαμεταξύ τους ή γιατί ειρωνεύονται την ερ-γοδοσία, αλλά γιατί είναι όλοι αφεντικά. ΗIsthmus Engineeringείναι μια εταιρείαπου προσφέρει μιαευρεία γκάμα προ-ϊόντων, από στυλό,πιπίλες και οδοντό-βουρτσες, μέχρι ολοκληρωμένα βιομηχα-νικά συστήματα. Τίποτε απ’ αυτά δεν είναιπρωτότυπο. Αυτό που κάνει την Ι.Ε. άξιααναφοράς είναι το μοντέλο οργάνωσης καιλειτουργίας της: οι εργάτες είναι ιδιοκτή-τες της, καθορίζουν την παραγωγή, τομάρκετινγκ, τις προσλήψεις και μοιράζον-ται τα κέρδη. Δεν πρόκειται για το γνωστό,αποτυχημένο μοντέλο των εταιρειών «λαϊ-κής βάσης», που καταλήγουν οχήματα τωνκεφαλαιούχων μεγαλομετόχων τους, ενώοι χιλιάδες υπόλοιποι συμμετέχοντες με-τατρέπονται σε κομπάρσους που απολαμ-βάνουν τα λίγα χρήματα που τουςαποδίδουν ετησίως οι πέντε μετοχές πουκατέχουν.

Η Ι.Ε. λειτουργεί με βάση επτά αρχές:1. ανοιχτή συμμετοχή2. δίκαιη οικονομική συμμετοχή3. δημοκρατικός έλεγχος4. αυτονομία και ανεξαρτησία5. συνεργασία μεταξύ των συνεργατι-

κών επιχειρήσεων6. μόρφωση και εκπαίδευση7. σύνδεση με την κοινότητα

Στην πράξη αυτό σημαίνει ότι η διοί-κηση είναι ανοιχτή σε όλους τους εργαζό-μενους. Μπορεί κανείς να επιλέξει ανθέλει να είναι απλός εργάτης ή μέλος του

συμβουλίου, το οποίο στην παρούσα φάσηαποτελείται από 28 μέλη, όλα τους εργά-τες της εταιρείας.

Οι εργαζόμενοι παίρνουν μπόνους σεπερίπτωση υψηλής κερδοφορίας, όχι όμωςκαι τα μέλη του συμβουλίου, καθώς θεω-ρείται ότι τα ποσοστά τους αρκούν. Οι μι-

σθοί αυξάνονται σε σταθερή βάση,ώστε να καλύπτουν τις ανάγκες τωνεργαζομένων, με κριτήριο το εθνικόβιοτικό επίπεδο και τις τιμές των προ-ϊόντων ευρείας κατανάλωσης. Η παρα-γωγή καθορίζεται από τη ζήτηση και

δεν προσπαθεί να επιβληθεί σ’ αυτή. Αυτόσυνεπάγεται ότι κανείς δε δουλεύει πα-ραπάνω απ’ ότι χρειάζεται για να παράξειπροϊόντα που πιθανότατα θα μείνουν στααζήτητα.

Η λογική «ένα μέλος, μία ψήφος» στηδιοίκηση απέφερε εντυπωσιακά αποτελέ-σματα στη διάρκεια της οικονομικής κρί-σης. Η Ι.Ε. έκλεισε των πρώτο χρόνο τηςκρίσης με κέρδη 15.000.000 δολάρια κιέχοντας απολύσει μόλις δύο εργαζόμε-νους μερικής απασχόλησης. Για να επι-τευχθεί αυτό τα μέλη του συμβουλίουσυμφώνησαν να μειωθούν τα κέρδη τους,προκειμένου να μη γίνουν άλλες απολύ-σεις και να δοθούν οι προβλεπόμενες αυ-ξήσεις στο προσωπικό, ενώ παράλληλαεργαζόμενοι μετακινηθήκαν σε διαφορετι-κούς τομείς της εταιρείας για να γίνει πιοορθολογική η διαχείρισή της. Είναι μιαπραγματικά τρελή ιδέα, αν αναλογιστεί κα-νείς τι συμβαίνει στην Ελλάδα, αλλά καιστην ίδια την Αμερική. Σε αντίθεση με τηGeneral Motors, την AIG, τη Merrill Lynchκαι τη Lehman Brothers, το Αμερικανικόκράτος δε χρειάστηκε να σπαταλήσει ούτεένα δολάριο για να ενισχύσει την Ι.Ε., τηστιγμή που χιλιάδες εργαζόμενοι έμενανστους δρόμους χωρίς κανείς να διανοηθείνα ενισχύσει το δικό τους εισόδημα. Η ιδέαείναι το ίδιο τρελή με το να πει κάποιος ότι

χτυπώντας τα εισοδήματα – και κατά συ-νέπεια την αγοραστική δύναμη – των χα-μηλότερων στρωμάτων, μπορείς ναδημιουργήσεις κρίση ακόμη κι όταν δενυπάρχει.

Η Ι.Ε., όπως είναι επόμενο, έχει ισχυ-ρότατους δεσμούς με την τοπική κοινότητακαι διαθέτει εκατοντάδες χιλιάδες δολάριασε φιλανθρωπικούς οργανισμούς, φορείςστήριξης της απασχόλησης και μορφωτικάκι εκπαιδευτικά προγράμματα. Πρόκειταιγια μια άλλη παλαβή ιδέα, που λέει ότιπρέπει να δίνεις πίσω στην κοινότητα απότην οποία αντλείς τη δύναμή σου, όχι γιανα φτιάξεις το προφίλ σου, αλλά γιατί η αλ-ληλεγγύη εγγυάται την ευρωστία των πο-λιτών και των επιχειρήσεων.

Στις Η.Π.Α. που ο μπαμπούλας του«σοσιαλισμού» έχει ακόμη την ισχύ πουάφησε ο μακαρθισμός ως παρακαταθήκη,είναι αυτονόητο ότι η Ι.Ε. χαρακτηρίστηκε«σοσιαλιστική». Τίποτε δεν απέχει περισ-σότερο από την πραγματικότητα. Οι συ-νεργατικές επιχειρήσεις δεν είναικολεκτίβες. Είναι απλώς, λογικός καπιτα-

λισμός. Είναι λειτουργικός καπιταλισμός.Εκτός αν κάποιος θεωρεί ότι είναι λογικό-τερο να δημιουργείς επιχειρήσεις που βα-σίζονται στη συσσώρευση, αγνοώνταςοποιαδήποτε άλλη παράμετρο , με φυσιο-λογικό αποτέλεσμα να εκμεταλλεύεσαιτους εργαζόμενους και τους καταναλωτές, να καταστρέφεις το περιβάλλον, να κερ-δοσκοπείς εις βάρος της ίδιας σου τηςχώρας και να κινδυνεύεις στην πρώτηκρίση να σε πετάξουν έξω οι φυγόκεντρεςπου δημιουργούνται.

Συνεργατικές επιχειρήσεις υπάρχουναρκετές και σε πολλά κράτη του πλανήτη.Είναι μια αναγκαιότητα που αντιτίθεται σεπαραλογισμούς που προάγει η ελεύθερηαγορά, αλλά και προϊόν της. Δικός μουστόχος δεν είναι να τις εκθειάσω και νατις προβάλω ως λύση, καθώς εγώ ο ίδιοςπιστεύω σε άλλου είδους μοντέλα. Είναιαπλώς μια απόδειξη ότι η κοινή λογικήέχει επιτυχημένες εφαρμογές κι ότι δενείναι με το ζόρι αυτά που συμβαίνουν οιμόνες απαντήσεις στο πως βγαίνεις απόμια κρίση.

Η Σ

υνω

μοσί

α το

υ θο

ρύβο

υ


Μανουσέλης


Ανοίξανε τα σχολεία και πολλοί από τουςμικρούς μας μαθητές, για πρώτη χρονιά θαβρεθούν στα θρανία της τάξης τους με τονέο αναμορφωμένο διδακτικό ωράριο καιωρολόγιο πρόγραμμα των 800 ολοήμερωνσχολείων, τα οποία λειτουργούν από τοσχολικό έτος 2010 - 2011 με Ενιαίο Ανα-μορφωμένο Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα(Ε.Α.Ε.Π.). Με βάση το ωρολόγιο πρό-γραμμα, η έναρξη του υποχρεωτικού προ-γράμματος είναι στις 8:10 και η λήξη στις

14:00 για όλες τις τά-ξεις.Η λειτουργία των800 Ολοήμερων Δη-μοτικών Σχολείων μεΕνιαίο Αναμορφωμένο

Πρόγραμμα και ο επιπλέον χρόνοςπαραμονής των μαθητών στο σχολείο,συνδυάζει αφενός την ένταξη νέων γνω-στικών αντικειμένων - δραστηριοτήτωνγια όλες τις τάξεις (Θεατρική Αγωγή,Νέες Τεχνολογίες, παραδοσιακοί χοροί)και αφετέρου την ενίσχυση της πολυ-γλωσσίας (Αγγλικά από την Α΄ τάξη καιενίσχυση της διδασκαλίας Αγγλικών στιςμεγαλύτερες τάξεις). Οι επιπλέον δια-θέσιμες διδακτικές ώρες, κυρίως στις μι-κρές τάξεις, προβλέπεται να καλυφθούν μετην ενίσχυση της διδασκαλίας του Γλωσσι-κού μαθήματος, των Μαθηματικών, τηςΦυσικής Αγωγής και της Αισθητικής Αγω-γής, καθώς και προγραμμάτων ΑγωγήςΥγείας, Διατροφικών συνηθειών και Κυ-κλοφοριακής Αγωγής.Οι μικροί μας μαθητές, θα βρεθούν παράλ-ληλα -2 ώρες σε κάθε τάξη- και στο σχο-λικό εργαστήριο Πληροφορικής για ναέλθουν σε επαφή με τις διάφορες χρήσειςτου υπολογιστή και να εξερευνήσουν τις

δυνατότητές του ως εργαλείου επικοινω-νίας και αναζήτησης πληροφοριών στοπλαίσιο των καθημερινών σχολικών τουςδραστηριοτήτων. Έτσι, αρχικά θα γνωρί-σουν τις βασικές αρχές που διέπουν τηχρήση της υπολογιστικής τεχνολογίας,ώστε στη συνέχεια με κριτική σκέψη καιβασικές δεξιότητες να αξιοποιήσουν τιςδυνατότητες των ΤΠΕ σε σημαντικές αν-θρώπινες ασχολίες.Αναγνωρίζεται έτσι, ο ουσιαστικός και ιδι-αίτερος ρόλος της Πληροφορικής καιστην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση και καθο-ρίζεται στο Ε.Α.Ε.Π. ο σκοπός της: «Σκο-πός της διδασκαλίας της Πληροφορικήςστο ολοήμερο δημοτικό είναι να αποκτή-σουν οι μαθητές και οι μαθήτριες μια αρ-χική, συγκροτημένη και σφαιρική αντίληψητων βασικών λειτουργιών του υπολογιστή,μέσα σε μια προοπτική «τεχνολογικού αλ-φαβητισμού» και αναγνώρισης της Τεχνο-λογίας της Πληροφορίας και τωνΕπικοινωνιών, αναπτύσσοντας παράλληλαευρύτερες δεξιότητες κριτικής σκέψης,δεοντολογίας, κοινωνικής συμπεριφοράςαλλά και διάθεσης για ενεργοποίηση καιδημιουργία τόσο σε ατομικό επίπεδο όσοκαι σε συνεργασία με άλλα άτομα ή ωςμέλη μιας ομάδας.»Δημιουργούνται όμως παράλληλα μιασειρά από λειτουργικές απαιτήσεις:Ανάλογη υποδομή, δηλαδή σχολικά εργα-στήρια, φορητοί υπολογιστές και διαδι-κτυακές εγκαταστάσεις που να μπορούννα υποστηρίξουν τη μαθησιακή διαδικασίακαι τους διδακτικούς στόχους. Τα εργα-στήρια Πληροφορικής στα δημοτικά δια-θέτουν από 5-12 υπολογιστές γιατμήματα με μαθητές που μπορεί να φτά-σουν τους 25.

Κατάλληλη διδακτική/παιδαγωγική προσέγ-γιση ώστε οι εκπαιδευτικοί να μπορούν ναεφοδιάσουν τους μαθητές με τις κατάλλη-λες γνώσεις, δεξιότητες και στάσεις. Ταπαιδιά μαθαίνουν «παίζοντας» αξιοποιών-τας ενεργητικές τεχνικές. Αναγκαία λοιπόνκρίνεται η ουσιαστική επιμόρφωση των Εκ-

παιδευτικών Πληροφορικής που θα διδά-ξουν στα δημοτικά σχολεία.Στα Χανιά τη φετινή χρονιά λειτουργούν 13δημοτικά σχολεία με Ε.Α.Ε.Π. και αξίζουντις προσπάθειες όλων μας για την καλύ-τερη λειτουργία και υποστήριξή τους.


Γώγουλος

Μαθαίνοντας Πληροφορική

στα Δημοτικά σχολεία

Ετοιμάζοντας την Πυξίδα …

Είδαμε

Μουσείο της Ακρόπολης(για μια ακόμη φορά)

http://www.youtube.com/watch?v=aGitmYl6U90&feature=related

Ζήσαμε

Εκλογές στην Νέα Εποχή

Ακούσαμε

Το Γιάννη Χουβαρδά να μιλάει στην Άννα Βλαβιανού στο

http://www.tospirto.net

Διαβάσαμε

Το Μέλλον του Παρελθόντος Μας

Μ. Δανέζης, Σ. Θεοδοσίου / Εκδ. Δίαυλος

Με σύνθημα «παίζουμε στο γή-πεδο της αλληλεγγύης για ναμην παίζει κανείς μπάλα στις

ζωές μας», πραγματοποιήθηκε τη Δευ-τέρα το βράδυ στο Εθνικό Στάδιο Χα-νίων, ο αγώνας αλληλεγγύης ανάμεσαστην ομάδα παλαιμάχων ποδοσφαιρι-στών και καλλιτεχνών «Hasta La Vic-toria Siemre» και στο ΦόρουμΜεταναστών Κρήτης.

Η ομάδα των παλαιμάχων και καλ-λιτεχνών με γκολ των Κάκου και Παυ-λίδη πήρε την νίκη με 2-0.

Με την «Hasta La Victoria Siem-pre» αγωνίσθηκαν οι: Νίκος Σαργκά-νης, Σάββας Κωφίδης, Χουάν ΡαμόνΡότσα, Βασίλης Λέκκας, Τάσος Κάκος,Ηλίας Πουρσανίδης, Κυριάκος Μιχαη-λίδης, Γιάννης Παυλίδης, Νίκος Μάλ-λιαρης, Κώστας Μπατσινίλας, ΓιάννηςΔαμανάκης. Προπονητής ήταν ο Σάβ-βας Παπάζογλου και … εμψυχωτής οηθοποιός Τάκης Βαμβακίδης.

Μετά τον αγώνα πραγματοποι-ήθηκε στην πλατεία Σπλάντζιας εκδή-λωση – συζήτηση με θέμα «Κοινωνίακαι ποδόσφαιρο».

«Με αυτή μας την παρουσία δί-

νουμε μια διάσταση σε πανελλαδικήεμβέλεια μιας και το ποδόσφαιρο απα-σχολεί ευρύτερα κοινωνικά στρώματα,ώστε να κατοχυρωθεί αυτή η πρωτο-βουλία σε πανελλήνιο επίπεδο και ναυπάρξει μια αρμονική συμβίωση με αν-θρώπους που έρχονται για ένα καλύ-τερο μέλλον στην Ελλάδα και ναενσωματωθούν μαζί με τους Έλληνεςσε μια προσπάθεια βελτίωσης της ζωήςμας και αντιμετώπισης της οικονομικήςκρίσης που μας πλήττει βάναυσα», ανέ-φερε μεταξύ άλλων ο Νίκος Μάλλια-ρης, παλαίμαχος ποδοσφαιριστής.

«Βρισκόμαστε εδώ για να δώσουμεένα παιχνίδι, που δεν είναι ακριβώςένα παιχνίδι. Άλλοι παίζουνε στηνπραγματικότητα. εμείς πάμε για κά-ποιο σκοπό. Κι ο σκοπός είναι πολύαπλός. Όλος ο κόσμος να είναι μαζί»,δήλωσε ο Νίκος Σαργκάνης.

Μεταξύ των διοργανωτών τουαγώνα ήταν και η Ένωση Αστυνομι-κών Υπαλλήλων του νομού και μάλιστατο παρών στο γήπεδο έδωσε και ο πρό-εδρός της Πανελλήνιας ΟμοσπονδίαςΑστυνομικών Υπαλλήλων.

Κόκκινη κάρτα στο ρατσισμό «έδειξαν»

παλαίμαχοι ποδοσφαιριστές και μετανάστες


Οι προτάσεις του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων Χα-νίων (ΣΑΔΑΣ – ΠΕΑ, Tμ. Χανίων) για τοπαρόν και το μέλλον της πόλης μας και τα

χρονίζοντα προβλήματα της, έχουν κοινοποιηθείαπό το 2002. Αυτές οι προτάσεις έχουν επανει-λημμένα τεθεί υπόψη των κατά καιρούς δημαρχια-κών αρχών της πόλης αφήνοντας παράλληλα τοενδεχόμενο εποικοδομητικού διαλόγου και ανοι-κτής συνεργασίας στα ουσιαστικά και καίρια ζητή-ματα που ταλανίζουν την πόλη και το περιβάλλοντης, χωρίς δυστυχώς να υπάρξει εδώ και τόσαχρόνια η αναμενόμενη εκ μέρους τους ανταπό-κριση.

Εν όψη των δημοτικών εκλογών και του νέουαυτόδιοικητικού χάρτη της χώρας, υπο-βάλλουμεγια μία ακόμη φορά προς τους υποψηφίους δη-μαρχιακούς συνδυασμούς και τους συμπολίτεςμας, τις προτάσεις μας για εκείνα τα ζητήματα τηςπόλης που άπτονται άμεσα του γνωστικού επιστη-μονικού μας αντικειμένου, με την ελπίδα ότι αυτήτη φορά η πόλη μπορεί να οραματίζεται μέσω μίαςευρείας συνεννόησης ένα καλύτερο αύριο. Συνο-ψίζοντας τις προτάσεις μας αυτές οι οποίες σε αρ-κετά σημεία τους είναι εμπλουτισμένες καιεπικαιροποιημένες, τις δημοσιοποιούμε ξανά κατάενότητες.ΕΝΟΤΗΤΑ Α:ΘΕΣΜΟΘΕΤΗΣΗ ΚΑΙ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΣΕΗΔΗ ΥΠΑΡΧΟΥΣΕΣ ΜΕΛΕΤΕΣ

1. Άμεση προώθηση επικαιροποίησης καιεφαρμογής του Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου Χα-νίων (Γ.Π.Σ.) σε συνεργασία με το ΤΕΕ Δυτ. Κρή-της.

2. Άμεση προώθηση διαδικασίας για επικαι-ροποιήση (σε συνδυασμό με το Γ.Π.Σ.) της νέαςκυκλοφοριακής μελέτης Χανίων, με τις αναγκαίααπαραίτητες αλλαγές και με προαπαιτούμενο τηνπεριφερειακή διοχέτευση της Κυκλοφορίας οχη-μάτων.

3. Προώθηση για δημοπράτηση του έργου«Δημοτικός πολυώροφος σταθμός αυτοκινήτων»στην οδό Περίδου (Δημοτική επιχείρηση Κύδων)και ένταξη του έργου στη νέα κυκλοφοριακή πραγ-ματικότητα.

4. Προώθηση για θεσμοθέτηση και ενεργο-ποίηση της μελέτης του Τ.Ε.Ε. Δυτ. Κρήτης «Κατα-

γραφής αξιόλογων κτηρίων και στοιχείων Αρχιτε-κτονικής» στην εκτός των τειχών πόλη των Χα-νίων που κινδυνεύουν από κατεδάφιση.

5. Θεσμοθέτηση και εφαρμογή της ειδικήςπολεοδομικής μελέτης, για ανάδειξη της περιοχήςτων Ταμπακαριών σαν περιοχή ιδιαίτερης αρχιτε-κτονικής κληρονομιάς με χρήση αμιγούς κατοι-κίαςκαι με προαπαιτούμενο την διασφάλιση της βιωσι-μότητας του εκεί μικρού υδροβιότοπου.

ΕΝΟΤΗΤΑ Β:ΑΜΕΣΗ ΠΡΟΩΘΗΣΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ ΕΚΠΟΝΗΣΗΣΜΕΛΕΤΩΝ ΜΕ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΕΝΤΑΞΗΣ ΣΕ ΕΥΡΩ-ΠΑΙΚΑ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ

1.Απελευθέρωση του στρατοπέδου Μαρκο-πούλου και ανάδειξη του σε χώρο Αστικού Πρα-σίνου και κοινωφελών δημοτικών υπηρεσιώνμικρής κλίμακας ( σχολείο- αθλητισμός).

2. Επαναπροσδιορισμός της αισθητικής στοκέντρο της πόλης. Αναμορφώσεις όψεων κτιρίων,ημιτελών οικοδομών σε καίρια σημεία της πόληςκαι στις εισόδους της (βλ. σχετικό πρόγραμμα Ευ-ρωπαϊκής Ένωσης).

3. Ανάδειξη σε πόλο έλξης των Ενετικών Οχυ-ρώσεων της πόλης και των τάφρων που τις περι-βάλλουν με προσβασιμότητα, επισκεψιμότητα σεαυτές από το κοινό (βΒλ. σχετική προμελέτη τουΣυλλόγου Αρχιτεκτόνων Χανίων).

4. Δίκτυο πεζοδρόμων πολιτιστικών και πε-ριηγητικών διαδρομών. Αξιοποίηση και ανάδειξητων εγκαταλελειμμένων σήμερα ρεμάτων που δια-σχίζουν την πόλη (ρέμα Χαλέπας – ρέμα Αγ. Παν-τελεήμονα). Δυνατότητα προσπελασιμότητας γιααθλητικές και φυσιολατρικές διαδρομές (βλ. ανά-λογη προμελέτη από δραστηριότητα του Κ.Α.Μ.),καδώς και δημιουργία δικτύου πράσινου (βλ. Ερ-γασία ομάδας ενοποίησης πρασίνου ΧανίωνΤ.Ε.Ε.).

5. Ταχεία ανεύρεση κατάλληλου χώρου καικατασκευή νέου σύγχρονου σταδίου Χανίων εκτόςτων ορίων του κέντρου της πόλης, για στέγαση τωναθλητικών συλλόγων σε νέες σύγχρονες εγκατα-στάσεις με εύκολη προσβασιμότητα και από τοΕθνικό οδικό δίκτυο.

6. Ανάπλαση του Βενιζέλειου ΣταδίουΧανίων σε αθλητικό - αρχαιολογικό πάρκο ανοικτό

προς τους δημότες και επισκέπτες της πόλης,προσπελάσιμο και άμεσα ενοποιημένο με τουςόμορους πνεύμονες πρασίνου της πόλης (Δημο-τικός Κήπος, Πάρκο Ειρήνης και Φιλίας), συλλει-τουρ-γώντας με την κτιριακή ζώνη εκπαίδευσηςτης οδού Κοραή και τον Ενετικό προμαχώνα τηςΣάντα Λουτσία.

7. Άμεση νομοθετική ρύθμιση για το καθε-στώς των Αγ. Αποστόλων ανακήρυξη της περιοχήςσε δημοτικό μητροπολιτικό πάρκο πολιτισμού καιαναψυχής και ελεγχόμενων τουριστικών χρή-σεωνήπιας μορφής, μελέτη ανάδειξης της όλης περιο-χής.

8. Ενοποίηση και ανάπλαση του παραλιακούμετώπου από Χρυσή Ακτή έως και Κουμπελή. Ανά-δειξη του παραλιακού μετώπου της Νέας Χώραςσε πόλο έλξης και ανάπτυξη πεζοδρόμου καθ’ όλοτο μήκος της παραλιακής ζώνης δυτικά του Κλαδι-σού ποταμού έως την περιοχή των Αγίων Αποστό-λων.

9. Κατεδάφιση όλου του πολυώροφου τμήμα-τος του παλαιού νοσοκομείου Χανίων και ανά-δειξητου χώρου σε χώρο πρασίνου αναψυχής και δημο-τικών υπηρεσιών κοινής ωφέλειας (αστικό κέντρουγείας, παιδικός σταθμός).

10. Ταχεία ανεύρεση χώρου και εκπόνηση με-λέτης για κατασκευή του νέου νεκροταφείου Χα-νίων, εκτός κατοικημένων περιοχών του Δήμου, μεσύγχρονες προδιαγραφές λειτουργίας.

11. Άμεσες ενέργειες για παραχώρηση τουδυτικού τμήματος του κόλπου της Σούδας (περιοχήΒλητές) για δημιουργία ναυταθλητικού κέντρου,πανελλήνιας εμβέλειας, για αθλητικές διοργα-νώ-σεις σκαφών όλων των κατηγοριών.

12. Διερευνητική μελέτη για γραμμή τραμστην παράκτια ζώνη της πόλης με προοπτική σύν-δεσης Χαλέπας - Νέας Χώρας μέσω του κέντρουτης Δημοτικής Αγοράς και πλατείας 1866.

13. Ενίσχυση του ρόλου και της λειτουργίαςτου Κέντρου Αρχιτεκτονικής Μεσογείου (ΜεγάλοΑρσενάλι), όπως προβλέπεται από το Ευρωπαϊκόπρόγραμμα σύμφωνα με το οποίο δημιουργή-θηκε,καθώς πέραν από τα πολιτιστικά οφέλη, μπορεί νααποτελέσει και πόλο έλξης, ποιοτικού εγχώριουκαι παγκόσμιο, τουρισμού.

14. Αναστύλωση και αποκατάσταση του μο-ναδικού μεσαιωνικού μνημείου των Νεωρίων στοπαλαιό λιμάνι Χανίων. Ανάδειξη και λειτουργία τουως πυρήνας δραστηριοτήτων πολιτισμού για όλητην Νότια Ελλάδα, σε συνδυασμό με το ΚΑΜ και τοπαλαιό τελωνείο (βλ. σχετική πρόταση λειτουργιώνκαι χρήσεων του συλλόγου Αρχιτεκτόνων Χανίων).

ΕΝΟΤΗΤΑ Γ:ΑΜΕΣΑ ΜΕΤΡΑ ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗΣ ΤΟΥ ΥΠΑΡΧΟΝΤΟΣΑΣΤΙΚΟΥ ΚΑΙ ΟΙΚΙΣΤΙΚΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΜΕΧΑΜΗΛΑ ΚΟΝΔΥΛΙΑ, ΚΙΝΗΤΡΑ ΚΑΙ ΒΡΑΒΕΥΣΕΙΣ

1. Προώθηση δημοτικής πολιτικής για πρά-σινα δώματα στα κτίρια με ταράτσα σε ολόκληρητην δημοτική επικράτεια.

2. Μορφολογική και αισθητική αποκατάστασητων κτισμάτων στις απολήξεις κλιμακοστασίων(εξωραϊσμός των κατασκευών, απομάκρυνση φύλ-λων αμιαντοτσιμέντου, τύπου «Ελενίτ» κ.λ.π.).

3. Προώθηση της νέας τεχνικής των κάθετωνκήπων σε δημόσιους και επί το πλείστον ιδιω-τι-κούς χώρους. Αυστηρή τήρηση του νομοθετημέ-νου ποσοστού πρασίνου επί των ακάλυπτωνπαλαιών και νέων οικοδομών. Απελευθέρωση πρα-σιών που έχουν καταληφθεί ή άλλαξαν αυθαίρεταχρήση.

4.Κίνητρα και ετήσια βράβευση ιδιωτικώνκήπων και πρασιών. Συνοικιακά βραβεία καθαριό-τητας.

5. Καθαρισμός και αξιοποίηση εγκαταλελειμ-μένων ερειπίων και άκτιστων οικοπέδων της πό-λης.

6. Εικαστικές επεμβάσεις σε τυφλές όψεις

κτιρίων σε καίρια σημεία του κέντρου της πόλης.7.Εικαστικές παρεμβάσεις σε υπάρχοντα

πάρκα και ελεύθερους χώρους της πόλης μόνιμαή περιοδικά από Χανιώτες καλλιτέχνες.

8. Η δημόσια καθαριότητα ως ακρογωνιαίοςλίθος δημοτική πολιτικής. Κίνητρα για περισυλ-λογή κάθε ανακυκλώσιμου υλικού.

9. Δημοτική πολιτική διασφάλισης και προτε-ραιότητας των πεζών με διανοίξεις και διαπλα-τύν-σεις πεζοδρομίων. Απόλυτα εμφανείς σημάνσειςδιαβάσεων πεζών παράλληλα με αυστηρή εφαρ-μογή του Κ.Ο.Κ. στην πόλη (Στάθμευση οχημάτωνεπάνω σε διαβάσεις πεζών, στάθμευση η στάσηοχημάτων επί των πεζοδρομίων κ.α.).

ΕΝΟΤΗΤΑ Δ:ΑΜΕΣΗΣ ΑΠΟΔΟΣΗΣ ΜΕΤΡΑ ΤΟΥ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ-ΚΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ

1.Αναδιάρθρωση – επανοργάνωση των υπαρ-χόντων αστικών συγκοινωνιών: Ανάπτυξη δικτύουκυκλοφορίας μικρών δημοτικών ή ιδιωτικών μέσωνμαζικής μεταφοράς επιβατών με χρήση πράσινηςτεχνολογίας σε δρομολόγια από την περιφέρειατου κέντρου της πόλης προς το εμπορικό κέντροκαι την παλιά πόλη.

2. Ανάπτυξη και δημιουργία περιφερειακώνυπαίθριων χώρων στάθμευσης σε υπάρχονταελεύθερα οικόπεδα για τα ιδιωτικά οχήματα σε πε-ριοχές περιμετρικά του κέντρου της πόλης καισύνδεσής του με μικρά λεωφορεία με το κέντροτης πόλης.

3. Ανάπτυξη δικτύου ποδηλατοδρόμων (γιαεξυπηρέτηση ποδηλατών και μικρού κυβισμού δι-κύκλων) από κομβικά σημεία και περιοχές του ευ-ρύτερου δημοτικού διαμερίσματος μέχρι το κέντροτης πόλης σύμφωνα με τις προδιαγραφές ασφα-λείας που ορίζουν ευρωπαϊκοί κανο-νισμοί, π.χ. Ν.Κυδωνία - Χανιά, Σούδα – Χανιά, Μουρνιές - Χανιάκ.α.

4. Δημοτική πολιτική για ελεύθερα πεζοδρό-μια: σημαντικές ποινές για οχήματα παντός τύπουτα οποία καταλαμβάνουν πεζοδρόμια παράλληλαμε άμεση και καίρια αντιμετώπιση κάθε αυθαί-ρετης εν γένει κατάληψης πεζοδρομίου (τραπεζο-καθίσματα - επιχειρηματικές δραστηριότητεςΠαλιάς Πόλης κ.α.), διάνοιξη όλων των πεζοδρο-μίων για ικανό ενιαίο πλάτος.

5. Νέες διαμορφώσεις πεζοδρομίων στις γω-νίες των οικοδομικών τετραγώνων με σκοπό τηνσυγκεκριμενοποίηση των θέσεων στάθμευσηςπλαγίως ή και παραλλήλως των οδοστρωμάτων σεόλες τις οδούς της πόλης.

6. Διεύρυνση της αποκλειστικής χρήσης πε-ζοδρόμων στο εμπορικό κέντρο της Παλιάς Πόληςσε μορφή λειτουργικού δικτύου όπως: οδοί Μου-σούρων – Χρυσ. Επισκόπου - Ποτιέ –Τσουδερών,με απώτερο στόχο την σύνδεση του δικτύου με τηνΔημοτική Αγορά και την οδό Χάληδων.

7. Eκστρατεία ενημέρωσης και ευαισθητοποί-ηση των πολιτών όσον αφορά τα οφέλη για τηνυγεία, το περιβάλλον και την οικονομία, η κατά τοδυνατόν ελάχιστη χρήση οχημάτων εντός τωνορίων της πόλης.

8. Διάνοιξη δρόμων του ρυμοτομικού τηςπόλης που εκκρεμούν γραφειοκρατικά, σε περαιώ-σεις πράξεων αναλογισμού κ.λ.π.

Όλοι οι αρχιτέκτονες μέλη του συλλόγου μας,ως πολίτες αυτής της παραμελημένης - σε ύψι-στης σημασίας τομείς - πόλης, ελπίζουμε για μίαακόμη φορά και καλούμε τους υποψηφίους συν-δυασμούς για την νέα διευρυμένη δημοτική αρχή,να πάρουν θέση, αφήνοντας πίσω τις μικροπολιτι-κές και να δεσμευτούν απέναντι στις προτάσειςμας αυτές, ώστε με την χείρα βοη-θείας που προ-τάσσουμε, ο πολύτιμος λίθος που ονομάζεται πόλητων Χανίων να μπορέσει να λάμψει σε όλη την πε-ριοχή της Ανατολικής Μεσογείου.

Οι Χανιώτες αρχιτέκτονες για την πόλη και τα προβλήματα της


Για τον ευρωπαϊκό εκπαιδευτικόχώρο, η ευρύτερη επιστημονική καιπολιτική συναίνεση της αναγκαιότη-τάς της, αποτελεί γεγονός. Γιατί

άραγε στην ελληνική περίπτωση να αποτε-λεί τη δαιμονολογική πτυχή ενός αξιοπε-ρίεργου και πολύπλοκου κοινωνικοπολιτικούκαι εκπαιδευτικού προβλήματος ;

Κατ΄ αρχήν θεωρώότι η αξιολόγησηστην ελληνική πραγ-ματικότητα προσλαμ-βάνεται καισχηματοποιείται ως

«πρόβλημα» στο βαθμό που γύρω απ΄ αυτήνδεν υπάρχει «συναίνεση» μεταξύ των εμ-πλεκόμενων φορέων. Οι κυβερνητικές eliteκαι οι κομματικοί μηχανισμοί παραγωγής εκ-παιδευτικής πολιτικής, οι συνδικαλιστικοί-εκπαιδευτικοί φορείς, τα πολιτικά κόμματακαι οι οργανώσεις γονέων, τα ΜΜΕ φετιχο-ποιώντας ή δαιμονολογώντας την διαδικα-σία της αξιολόγησης αντιλαμβάνονται καιερμηνεύουν διαφορετικά τα διαρθρωτικάστοιχεία μιας επιθυμητής εκπαιδευτικής πο-λιτικής. Επομένως, η αξιολόγηση δεν απο-τελεί από μόνο του «πρόβλημα»,περισσότερο αποτελεί «πρόβλημα» πουχρήζει αξιολόγησης. Κωδικοποιώντας έτσιτις έκδηλες και λανθάνουσες λειτουργικέςδιαστάσεις του φαινομένου, αξίζει να δώ-σουμε ιδιαίτερη προσοχή στις παρακάτωδιαστάσεις του . Κατ΄ αρχήν η διαβόητη αξιολόγηση προ-σεγγίζεται τα τελευταία χρόνια με ένα «με-θοθολογικό ατομισμό» που ερμηνεύει τα

προβλήματα κρίσης του συστήματος μέσααπό ατομικές στάσεις και πρακτικές. Δίνε-ται έμφαση στη σημασία ατομικών πρακτι-κών μεμονωμένων εκπαιδευτικών,θεωρώντας ότι όσο περισσότερο ελέγξιμοιγίνουν οι εκπαιδευτικοί, τόσο πιο αποτελε-σματικά και αποδοτικά θα λειτουργεί το εκ-παιδευτικό σύστημα. Η προσέγγιση αυτήσυσκοτίζει και περιπλέκει την αξιακή ερμη-νεία της κρίσης, μεταφέροντας ταυτόχροναένα αυταρχικό λαϊκισμό ως εργαλείο ανά-λυσης της εκπαιδευτικής πολιτικής. Το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα, ως ένααπό τα πλέον συγκεντρωτικά εκπαιδευτικάσυστήματα, παρά τις αποσπασματικές απο-συγκεντρωτικές αρμοδιότητες που του πα-ρείχαν οι τελευταίοι εκπαιδευτικοί νόμοι,εμφανίζεται και στο θέμα της αξιολόγησηςνα ακολουθεί τη μοίρα του φαύλου κύκλουστασιμότητας και αλλαγής. Επειδή «δια μα-κρόν» η πολιτική ελίτ «σκέφτεται ; » τις αλ-λαγές που θα προκύψουν μέσω πολιτικώνχειρισμών, πλήθος παραχωρήσεων, συμβι-βασμών και εκπαιδευτικών παραπόνων,συσσωρεύεται και χαρακτηρίζει το σύστημαΗ κυβερνητική elite, «προσπαθώντας νασβήσει τη φωτιά λαμβάνει πανικόβλητη νο-μοθετικές πρωτοβουλίες για την εξουδετέ-ρωση των αρνητικών στοιχείων και τηναποκατάσταση της τάξης».Η πρακτική αυτήαδυνατώντας να απαντήσει στα μεταρρυθ-μιστικά αιτήματα της εποχής της καταλήγειστο κενό. Μια νέα περίοδος στασιμότηταςκαι συσσώρευσης της δυσαρέσκειας οδη-γεί στη αρχή ενός νέου κύκλου μεταρρυθ-μίσεων. Το σύστημα επαναλαμβάνοντας

τον εαυτό του επ΄ αόριστον, αλλάζει για ναμείνει ουσιαστικά το ίδιο.Χαρακτηριστικό δείγμα αυτής της πολιτικήςαυτής αποτελούν οι νόμοι –πλαίσια της τε-λευταίας εικοσαετίας. Οι αποσπασματικέςνομοθετικές πράξεις ως προσπάθεια κα-θιέρωσης της αξιολόγησης του εκπαιδευτι-κού συστήματος οδήγησε στη λύση του«όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα τα ίδια μέ-νουν». Οι προθέσεις για να λειτουργήσουνοι νόμοι ως κίνητρα βελτίωσης του συστή-ματος, ως μοχλός ανάδειξης ικανού καιαξιοκρατικά επιλεγμένου ανθρώπινου στε-λεχιακού δυναμικού, ή ως εργαλεία απόδο-σης λόγου της και αποτελεσματικότηταςτου συστήματος, φαλκιδεύτηκαν, παραμέ-νοντας χαρτιά χωρίς ψυχή και νόημα. Ο φαύλος κύκλος επανάληψης των αποτυ-χιών γέμισε με απαισιοδοξία κάθε εγχεί-ρημα εκσυγχρονιστικού νεωτερισμού πουθα ανέτρεπε την πορεία των πραγμάτων.Τόσο βαθιά εδραιώθηκε η μη αναστρεψιμό-τητα της κατάστασης, συνυφασμένη με ταπλέον δογματικά και ανορθολογικά στοιχείασκέψης, ώστε σήμερα η αναγκαιότητα ναπροβάλλεται στο συλλογικό μας υποσυνεί-δητο ως ανικανότητα να αντιληφθούμε ή νααλλάξουμε την πορεία των πραγμάτων. Και φυσικά δεν είναι έτσι η κατάσταση. Ηαξιολόγηση δεν αποτελεί αυτό καθ΄ αυτό το«πρόβλημα», περισσότερο αποτελεί «πρό-βλημα» που χρήζει αξιολόγησης. Μάλλονχρήζει μιας διαφορετικής ερμηνείας.. Δια-φορετικά, η «μοναδικότητα» του ελληνικούγίγνεσθαι αποτελεί και διεθνή, αλλά μη ερ-μηνεύσιμη «αποκλειστικότητα», που χρήζειπλέον ψυχαναλυτικής ερμηνείας.Δεύτερο κομβικό στοιχείο της όλης υπόθε-σης αποτελεί ο ρόλος των κομματικών πρα-κτικών μέσα από το συνδικαλιστικό κίνημα,ιδιαίτερα του εκάστοτε κυβερνητικού συν-δικαλισμού, που προκαθορίζοντας και σχη-ματοποιώντας τις ενέργειες προς όφελοςτης κομματικής πελατείας του συστήματόςτου, αδρανοποιεί κάθε απόπειρα υγιούςπραγματικής αλλαγής. Αξιολόγηση χωρίς θεσμικά αξιοκρατική ιε-ραρχία στη δομή του εκπαιδευτικού συστή-ματος αποτελεί ερασιτεχνική προσπάθειαεπίλυσης του προβλήματος. Το ελληνικό εκ-παιδευτικό σύστημα, περνώντας από τα αυ-ταρχικά σε δημοκρατικά πλαίσια

λειτουργίας, επιχειρεί σήμερα να νομιμο-ποιήσει τις διαδικασίες της κομματικής πε-λατείας, μέσα από την παραγωγή μιαςιεραρχίας που θα παίξει καθοριστικό ρόλοστην αξιολόγηση της δομής του συστήμα-τος. Διαδικασίες που φαίνονται ως αξιο-κρατικές επιλογές, και θεωρούνται ότι θαοδηγήσουν το σύστημα στην αποτελεσμα-τική και ποιοτική αναβάθμισή του .Η διαδικασία αυτή είναι που γεννά σε δεύ-τερο βαθμό τις φυσιολογικές αντιδράσειςτου εκπαιδευτικού κόσμου. Ο «επιθεωρητι-σμός» και οι πρακτικές «εποπτείας» συνυ-φασμένες με αναξιοκρατικές δομέςκομματικής ιεραρχίας, γεννούν στο συλλο-γικό υποσυνείδητο του χώρου της εκπαί-δευσης μνήμες μιας άλλης εποχής. Καιφυσικά όσο και να φαίνεται ότι αυτά όλααποτελούν δογματικές προσεγγίσεις ανά-λυσης μιας πραγματικότητας, επειδή η εκ-παιδευτική πολιτική είναι λειτουργικό μέροςτης πολιτικής, κανένας δεν πείθεται ότι ηκατάσταση είναι διαφορετική. Τελικά η αξιολόγηση δεν αποτελεί το «πρό-βλημα», αλλά η λύση του προβλήματοςείναι η αξιολόγηση της ίδια της ερμηνείαςτων πραγμάτων. Όσο όμως τη λύση τη διε-ρευνούμε έξω από τα καθαρά πλαίσια τηςεκπαιδευτικής πολιτικής, και τη διαχειριζό-μαστε ως ένα δήθεν ουδέτερο διαχειριστικόεργαλείο εκπαιδευτικής πολιτικής, δεν κά-νουμε τίποτα άλλο παρά να περιγράφουμεανεπιτυχώς την κατάσταση χωρίς να την αλ-λάζουμε Αν ο ρόλος της εκπαίδευσης λοιπόν, συμ-βάλλει στην κατανόηση των πολύπλοκων καιβαθύτερων σχέσεων του κόσμου, η αξιολό-γηση μάλλον αποτελεί τον κρίσιμο και κα-θοριστικό μηχανισμό της ανάπτυξης καιποιοτικής λειτουργίας των εκπαιδευτικώνσυστημάτων. Μπορεί να μας δείξει τις προ-τεραιότητες και τις ανάγκες της ίδιας τηςεκπαιδευτικής μας ζωής. Γι΄ αυτό έπρεπεήδη χθες να είχε ξεκινήσει ο «διάλογος»για την αξιολόγηση της λειτουργίας της εκ-παιδευτικής πολιτικής , χωρίς προκαταλή-ψεις , ψευδαισθήσεις, επαναστατικούςβερμπαλισμούς και συντεχνιακή υποκρισία.

*Εκπαιδευτικός – Ph.D Κοινωνιολογίας

Γράφει οΒασίληςΛούμπος

Το ¨πρόβλημα¨ της αξιολόγησης και η αξιολόγηση του προβλήματος

Η στρατηγική σημασία της αξιολόγησης για την ποιοτική ανάπτυξηκαι λειτουργική αποτελεσματικότητα κάθε μορφής συστήματος,πολύ περισσότερο της εκπαίδευσης, δεν μπορεί να αμφισβητείται.


«Ησυγγραφή του βιβλίου ολοκληρώθηκετην περίοδο που άρχισαν να καταφθά-νουν οι ξένοι κηδεμόνες κι επιτηρητές

στη χώρα μας , για να μας βάλουν σε σειρά .Η Ελ-λάδα βρίσκεται στο κρεβάτι του Προκρούστη κιακρωτηριάζεται . «’Εχει αφαιρεθεί ένα κομμάτι απότην εθνική μας κυριαρχία», ομολόγησε δημόσια οπρωθυπουργός της χώρας κ.Γ.Παπανδρέου. Είναιη εποχή που η ηγεσία των Βρυξελών υπαγορεύειστην Ελλάδα τις εντολές της παλαιάς διαθήκης τουΦρίντμαν, προκειμένου αυτή να εξασφαλίσει τηναπρόσκοπτη εξόφληση των τόκων στους δανειστέςτης ,όπως και να διαιωνίσει το χρέος της γενεέςδεκατέσσερις». Ο Γιώργος Αγοραστάκης, μέλοςτου Διοικητικού Συμβουλίου της Ένωσης Νο-μαρχιακών Αυτοδιοικήσεων Ελλάδας, ΝομαρχιακόςΣύμβουλος Χανίων και επικεφαλής της Ανεξάρτη-της Κίνησης Δήμου Πλατανιά «ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ» έτσιτοποθετεί χρονικά το βιβλίο του «ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΔΗ-ΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ» των εκδόσεωνΠυξίδα. Το βιβλίο παραθέτει απόψεις και εκφράζει σκέψειςκαλά τεκμηριωμένες .Φουκουγιάμα , Στίγκλιτς,Τσουκαλάς , Βεργόπουλος, Καστοριάδης , Φρίν-τμαν, Ραμονέ ,Οσμπορν και Γκάμπλερ επιστρα-τεύονται για να αποδοθεί η ιστορική στιγμή πουβιώνουμε : η μονο-παντο-κρατορία της ελεύθερηςαγοράς ,ο νεοφιλελεύθερος φονταμενταλισμός ,η χρηματοοικονομική παγκοσμιοποίηση και ο μα-φιόζικος καπιταλισμός .Πως ο νεοφιλελευθερισμόςκαπηλεύτηκε και διέστρεψε το νόημα των φιλε-λεύθερων αξιών και πως από το πολιτικό πεδίο τιςμετέφερε στο οικονομικό. Πως η πολιτική ελευθε-ρία έγινε ελευθερία της αγοράς .«Ποτέ στην ιστορία της ανθρωπότητας τόσο λίγοιάνθρωποι δεν διέθεταν τόσο μεγάλο πλούτο στα

χέρια τους και επίσης ποτέ άλλοτε τα χέρια αυτάδεν ήταν τόσο ελεύθερα να δρουν και να κινούνταισε παγκόσμιο επίπεδο χωρίς κανένα κανόνα καιπεριορισμό .Ποτέ στην ιστορία της ανθρωπότηταςδεν υπήρξαν τόσο λίγοι άνθρωποι που να εξου-σιάζουν το παρόν και το μέλλον των κρατών και τωνλαών .» Πως θύμα της παγκοσμιοποίησης και του νεοφιλε-λευθερισμού γίνεται και το εθνικό κράτος ; Τοκράτος δαιμονοποιήθηκε και θεοποιήθηκε η αγορά.΄Ετσι εμπορευματοποιήθηκαν τα δημόσια αγαθά,ιδιωτικοποιήθηκε μεγάλο μέρος του δημόσιουχώρου και απογυμνώθηκε το Κράτος από πόρουςκαι μηχανισμούς . Εξαιρετική η προσέγγιση για το νόημα της Δημο-κρατίας και την κρίση της πολιτικής και των θεσμώνστην Ελλάδα . «Ποτέ άλλοτε το αντιπροσωπευτικόσύστημα διακυβέρνησης δεν ήταν στην ουσία του,στις συνειδήσεις των Ελλήνων πολιτών ,τόσοηθικά και πολιτικά απαξιωμένο. Ποτέ άλλοτε καιγια τόσο μακρύ διάστημα δεν ήταν το πολιτικόκλίμα ,τόσο νοσηρό ,αλλά και τόσο ορφανό απόπολιτική ελπίδα,από την πίστη ότι κάτι μπορεί καιπρέπει να αλλάξει .»Τελικά η πολιτική είναι μια ιδιοτελής υπόθεση ;Ποιοι είναι οι αχρείοι πολιτικοί και ποιοι οι αχρείοιπολίτες ; Ο Θουκυδίδης επικαιροποιείται μοναδικά. «Η Αθηναϊκή Δημοκρατία ήταν το πρώτο και τοτελευταίο πολίτευμα που συνταυτίστηκε το άρχεινκαι το άρχεσθαι.» «Τότε δεν υπήρχε Κράτος αλλά

Πολιτεία». Στην αντιπροσωπευτική δημοκρατία τοάρχειν διαφοροποιείται από το άρχεσθαι και οιπολλοί εκλέγουν και υπακούουν εκείνα που οιολίγοι αποφασίζουν και θεσπίζουν. Τελικά πόσο«κύριος» της Πολιτείας είναι ο «κυρίαρχος λαός;» Το σκεπτικό αυτό συμπληρώνεται με την εκτί-μηση ότι τα κόμματα αποδυναμώθηκαν, απόϊδεο-λογικοποιήθηκαν και έχασαν την ικανότητα ναπαράγουν πολιτικό λόγο καθώς έγιναν αρχηγικά,εκλογικοί μηχανισμοί σε πλήρη εξάρτηση από ταΜέσα Μαζικής Ενημέρωσης . Η πολιτική γίνεταισυνώνυμη της συναλλαγής .Ο Γιώργος Αγοραστά-κης επιμένει στην αξία της αμεσότητας της δη-μοκρατίας παραθέτοντας και την άποψη τουΑριστοτέλη για τη μεταφορά της εξουσίας τωναποφάσεων ,που έγινε στην Αθηναϊκή Πολιτεία,από τη βουλή στο λαό : «Έπραξαν σωστά οι κυ-βερνώντες διότι , ευκολότερα διαφθείρονται με τοκέρδος και με δωροδοκίες οι λίγοι παρά οι πολ-λοί».Και όλα καταλήγουν στο πόσο σημαντικό ρόλο μπο-ρεί να διαδραματίσει η Αυτοδιοίκηση ως λαϊκός καικοινωνικός θεσμός ,ως φορέας κοινωνικής συμ-μετοχής στην αναγέννηση της Δημοκρατίας .Οσυγγραφέας εκτιμά ότι το συγκεντρωτικό ελληνικόκράτος εφαρμόζοντας το Πρόγραμμα «Καποδί-στριας» κυρίως εξοικονόμησε σημαντικούς πό-ρους που ήταν υποχρεωμένο να διαθέσει στηνπεριφέρεια και την α΄βάθμια Αυτοδιοίκηση. Εξη-γεί ότι το συνταγματικά κατοχυρωμένο τεκμήριο

αρμοδιότητας της Αυτοδιοίκησης για τις τοπικέςυποθέσεις δεν εφαρμόζεται πλήρως ,αμφισβητεί-ται εύκολα και περιορίζεται τελικά η ευρύτητα τωνλειτουργιών της Αυτοδιοίκησης .Τονίζει ότι η απο-κέντρωση του Κράτους προς την Αυτοδιοίκηση θακαταστήσει το κράτος πιο σύγχρονο ,πιο δημοκρα-τικό και πιο αποτελεσματικό γιατί η Αυτοδιοίκησηέχει το πλεονέκτημα τηςεγγύτητας στην κοινωνίαάρα μπορεί να είναι απο-δοτικότερη στην εφαρμογήτης διαφάνειας ,της λογο-δοσίας και της διαβούλευ-σης .Η Αυτοδιοίκησηχρειάζεται το σύστημα της απλής αναλογικής ιδι-αίτερα στην εποχή της απαξίωσης και της χειρα-γώγησης της πολιτικής ,χρειάζεται διοικητική καιφορολογική μεταρρύθμιση. Δεν μπορεί να είναιένας απόμακρος διοικητικός μηχανισμός , δεν μπο-ρεί να είναι κρατικιστική και γραφειοκρατική γιατίστην πραγματικότητα δηλώνει αυτοδιεύθυνση καιαυτοδιαχείριση. Άρα χρειάζεται αρμοδιότητες ,δη-λαδή εφαρμογή αναπτυξιακής πολιτικής, πολεο-δομίας, περιβάλλοντος, κοινωνικής πολιτικής καιφυσικά δυναμικούς οικονομικούς πόρους όπωςεπιτάσσει το Σύνταγμα .Το σχέδιο «Καλλικράτης»δεν ανταποκρίνεται σε μια τέτοια προοπτική και τοερώτημα είναι για πόσο ακόμα η Ελλάδα θα συ-νεχίσει να πορεύεται με «κηδεμόνες» και «σωτή-ρες» και με την κοινωνία να βρίσκεται στοπεριθώριο της πολιτικής διακυβέρνησής της .«Πολιτεία-δημοκρατία-Αυτοδιοίκηση» .Ένα βιβλίοπου αξίζει της προσοχής μας κατά τη διάρκεια τηςμάχης των Αυτοδιοικητικών εκλογών .

*Φιλόλογος - Δημοσιογράφος

Γράφει ηΔασκαλάκηΘεοδωσία

«ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ»

Γιώργος Αγοραστάκης

Eκδόσεις Πυξίδα

και συ. Κι άλλα, καράβια και καΐκια, θα δεις… Πήρανε ένα απόγευμα, εκεί γύρω στα εφτά

του χρόνια, το πλοίο των αδελφών Τυπάλδωναπό τη Σούδα. Κι άνοιξαν τα μάτια του, γίναμεμεγάλα, άπληστα να θωρεί, και τι δεν έβλεπε.Όλα καινούργια. Τους λιμενεργάτες πάνωστην προβλήτα να σηκώνουν τα κοφίνια στιςπλάτες τους, και μ ένα σάλτο, μια μόνη ανάσα,ν’ ανεβαίνουν την ανεμόσκαλα, ή βαλίτσες σταχέρια τους και κάτω από τις μασχάλες, τέσσε-ρις σε κάθε δρομολόγιο, για τις κυρίες τηςπόλης οι βαλίτσες, που τρομαγμένες, με μι-κρές τσιρίδες ανέβαιναν τη σκάλα, κρατώνταςτα σκοινιά στα ντελικάτα χέρια τους, ακούςεκεί σκοινιά αντί για κουπαστή στη σκάλα, τιςχωριάτισσες που όδευαν προς την τρίτη θέσηκαθόλου δεν τις ένοιαζε, το μαονένιο κατά-στρωμα και τους πάγκους, το σαλόνι, τις καμ-πίνες με τα ολοστρόγγυλα παράθυρα, τουςθαλαμηπόλους, έτσι τους είπε η μητέρα. Κιαυτός μικρούλης, κρεμασμένος πάνω από τασκούρα νερά του λιμανιού που μύριζαν βο-θρίλα, πρώτος και καλύτερος κάτω από τοανεξιχνίαστο βλέμμα της μητέρας: χαρά ήπόνος ήταν αυτό στα μάτια της; Έγνοια, αγω-νία ή μήπως φόβος; Και πως το γύριζε, όταν

την παρατηρούσε, στη θλιμμένη γλύκα…Τη νύκτα την πέρασαν οι τρεις τους, στο σα-

λόνι τον πήρε ο ύπνος με το κεφάλι στην ποδιάτης μάνας ή ίσως της θείας, τ’ αυτάκι του καλάγυμνασμένο από νωρίς, μαθημένο να ιχνηλατείτην απώλεια, άκουγε για ώρα πολλή τους χτύ-πους της καρδιάς, το αίμα στα τοιχώματα τουστομαχιού, το σφίξιμο, το τάνυσμα και ξετάνυ-σμα των εντέρων, και το χέρι πάνω στα κου-ρεμένα του σύριζα μαλλιά, είχαν εκείνο τοκαλοκαίρι κολλήσει ψείρες όλα τα μικρά τουδρόμου. Ένοιωσε μόνο το προσεκτικό σήκωμαστα χέρια τους, κάτι αέρινο και ανακουφιστικό,κι ας του έλειπε τώρα το βρεγμένο από τονιδρώτα φουστάνι απάνω στο μάγουλο, μην ξυ-πνήσει το παιδί, πρόσεχε… Ποια από τις δυοτους να το ‘πε;

Πετάχτηκε από το τράβηγμα της μάνας.Σήκω, σήκω, γρήγορα, θα χάσουμε τους γλά-ρους, κι η θεία στην πόρτα της καμπίνας,σήκω, κι αυτή, έλα να δεις περνάνε λεφούσιαοι γλάροι, βιάσου, φτάνουμε, μπαίνουμε στολιμάνι, μεγάλο λιμάνι, τέτοιο δεν έχεις ξανα-δεί, η Σούδα, σιγά καλέ, τι είναι η Σούδα μπρο-στά σε τούτο το λιμάνι, εδώ περνάνε τα πιοσπουδαία καράβια, οι πιο ωραίοι ταξιδιώτες

Κι η βεράντα; Αυτή κι αν ήτανωραία! Τετράγωνη, αλφαδια-σμένη στον πόντο θαρρείς,έβγαινε έξω από το σπίτι,

άνοιγε κι αυτήνα υποδεχτείτο γιασεμί της.Ο δρόμος πάλιφαρδύς, κατά-φυτος από τις

λεύκες, ανεμίζανε τα φύλλα τους μ’ένα τρυφερό συριγμό, το φθινόπωροαυτό, ή και στα μελτέμια του Αυγού-στου. Το χειμώνα γυμνές, τα κλαδιάπαραπονεμένα, ορφανά νόμιζες, εκεί-νες καθόλου δεν τις ένοιαζε, ήξεραναυτές, Απρίλης Μάης κοντά το θέρος,θυσανωτές θα γίνουν πάλι, ύστερα ταπαιδιά του δρόμου είχαν μάθει καλάτην τέχνη να περπατούν πάνω σταξερά φύλλα, να τρίζουν τα ίδια τα πα-πούτσια τους , θαρρείς, και να φεύ-γουν προς το σχολείο με τον απόηχοτης χειμωνιάς μέσα σ’ ένα κιτρινι-σμένο φυλλαράκι. Τα σπίτια τωνάλλων το ίδιο ψηλά με κολώνες καιξόμπλια στα μπαλκόνια, τα κάγκελατων κήπων από βαρύ σίδερο δουλε-μένο σε περίτεχνα σχέδια, σπείρεςκαι ισιάδες σε πλήρη αρμονία καιπάντα στην απόληξή τους μυτερά, ίδιαακόντια, ακόντια προς έναν άγνωστοστόχο, αυτόν του ουρανού. Κι η θάλασσα. Στο τέλος του δρόμου,

ένα τετράγωνο μόλις μακριά, μετά τοαρχοντικό κονάκι των Κούνδουρων.Μικρός Παρθενώνας έμοιαζε ετούτο,με τις ιωνικές κολώνες να βαστούν τηθύρα του. Η θάλασσα: που ακουγό-τανε τις νύχτες ως το δωμάτιο του,έσκαγε με μανία και πείσμα στα βρά-χια των Σφαγείων - τότε δεν ήξερε νασυνταιριάξει τις λέξεις - ήξερε μόνοπως όλα τα παιδιά του δρόμου είχανπατέρα και αυτουνού όλο του ‘λεγε ημάνα και η θεία πως κι αυτός, βε-βαίως και έχει πατέρα, σπουδαίο μά-

λιστα, λείπει, πέρα από τη θάλασσα,λείπει σε νησί και γιατροπορεύει τουςαρρώστους, γιατί ο δικός του ο πατέ-ρας είναι γιατρός κι όχι έμποραςαλεύρων και μπακάλης σαν τους άλ-λους, μα γιατρός, ακούς; Και για ναμην ακούει τη θάλασσα που του ‘χεπάρει τον πατέρα έφευγαν λίγεςμέρες στο άλλο σπίτι, στην Χαλέπαψηλά, η θάλασσα εδώ δεν ακουγόταν,κάπου πιο μακριά πίσω από τα κερα-μίδια των σπιτιών, και του Βενιζέλουτο αρχοντικό να ξεχωρίζει, εδώ είχεδουλειά να κάνει η θάλασσα, να πλέ-νει τα δέρματα και να ξεβρομίζει ταεργαστήρια στα Ταμπακαριά. Κήποςκαι δω, μεγάλο σπίτι και τούτο, μπού-χτισε μεγάλα σπίτια και γιασεμιά καιανθισμένους κρίνους της Παναγίας,πατέρα δε μπούχτισε, να μαλώσει, ναφωνάξει, ν’ αρπάξει μια στον πισινό.Να κάτσει στα πόδια του δίπλα στοραδιόφωνο, ν’ ακούσουν τις νότες ναβγαίνουν από τα σπλάχνα του ξύλινουκουτιού, αυτή είναι η Ντο κι αυτή η Ρε,‘’άστα τα μαλλάκια σου ανακατε-μένα‘’, ο μπαμπάς του είχε μαλλιά;Και το πιάνο, τι το θέλανε το πιάνομέσα στο σκοτεινό σαλόνι, μου λες;

Στεκόταν ακουμπισμένος στην πα-ραστάδα της πόρτας της κουζίνας,ψηλό αγόρι θα γίνεις, άρεσε στη θείαΠαρή να λέει, θα πας στην πρώτητάξη εφέτος, μαθητής, όχι αστεία, θαμάθεις γράμματα, θα γίνεις γιατρός,α! όχι σαν εμένα να κοιτάζεις μωρά,που όλο κλαίνε και κάνουν πάνω τουςκακά, όχι, παθολόγος σαν τονμπαμπά, θα ‘ρθει, θα δεις, θα κά-νουμε ιατρείο στο ισόγειο κι όλο σεσας θα τρέχουν, ακούς; Αλλά, αφούφέτος θα γίνεις μαθητής, θα πάμε μιαβόλτα πρώτα, με το καράβι, μακριάστον Πειραιά. Θα δούμε ωραία πρά-ματα, θα δεις, και την Ακρόπολη καιτο Πανεπιστήμιο που πήγαμε με τονμπαμπά, ναι βρε, σ΄ αυτό που θα πας


Η γνωριμία

Γράφει ηΝίκη

Τρουλλινού

Έμεναν στο μεγάλο σπίτι, προς το τέλος του μεγάλου δρόμου,λίγο πριν ανοίξει το στόμα της η μεγάλη θάλασσα.

Το σπίτι ήταν δίπατο ζωσμένο από τον κήπο του κι ένα γιασεμίσκαρφάλωνε ως το ανώγειο. Είχε μεγάλα παράθυρα, όλα έμοι-αζαν μεγάλα εδώ, ξύλινα, πάντα κουφωμένα, ποτέ ανοικτά. Μυ-στικά έχουν ετούτοι, μουρμουρίζανε οι περαστικοί, καλοθελητέςσυνήθως γιομάτοι θαυμασμό για το σπίτι, θαυμασμό που μεταλ-λασσόταν λίαν συντόμως σε φθόνο.


εδώ γυροφέρνουν, ακούς;Και το βούτηξαν από τις μασχάλες βιαστικές κι

οι δυο, σχεδόν με πανικό, ζόρι που τους είχανετους γλάρους, σκουντούφλικο και αγουροξυ-πνημένο, σηκωτό σχεδόν, με τα ποδάρια να σέρ-νονται στις τάβλες του καταστρώματος, οι μύτεςτων παπουτσιών του διέγραφαν το δικός τουςταξίδι πάνω στα ξύλα, θα χαλάσω τα καινούργιαμου παπούτσια, σκέφτηκε, για λίγους γλάρους,μα τι τις έπιασε, και τον στρίμωξαν ανάμεσα σεάλλους ταξιδιώτες στην κουπαστή του κατα-στρώματος, ένα όμορφο γλειμμένο από τα κύ-ματα καφετί ξύλο, τρυφερό στην αφή, τα χέριατης μάνας πάντα κάτω από τις μασχάλες του,περασμένα και πλεγμένα μπροστά στο στήθοςτου, το κεφάλι του στο ύψος του στήθους της, τισιγουριά, και το αριστερό χέρι της θείας να ση-κώνει το δεξί του μπράτσο, αδύνατο μες στο μα-νίκι του λευκού, καλού του πουκάμισου,χαιρέτα, χαιρέτα, να του λέει. Κοντά τους, σε μικρή απόσταση που όλο και λι-

γόστευε, μια μεγάλη βάρκα, ή ίσως πάλι να ‘τανεκαΐκι, άσπρο με γαλάζιο σιρίτι, η καμπίνα του κα-πετάνιου γαλάζια και τούτη, ύστερα τίποτα πουνα θυμίζει καράβι, ξύλινοι πάγκοι μόνο, και πάνωκαθισμένοι κάμποσοι άντρες, μόνο άντρες, τουφάνηκε παράξενο, συνηθισμένος να ζει ανά-μεσα σε γυναίκες συνεχώς, κάτι σαν βαλιτσού-λες ξέκρινε στα πόδια τους, ή και μπόγουςσκούρους, χαιρέτα, να φωνάζει η μάνα, κι η θεία,μαζί τώρα, χαιρέτα, και καθώς ξεμάκραινε το κα-ράβι τους από το καΐκι, τον σήκωσαν, τον έσερ-ναν με βία, από την πλώρη στην πρύμνη η πορείατους, παράλληλα με την πορεία του καϊκιού,ποιος πήγαινε μπρος ποιος πήγαινε πίσω, χαι-ρέτα, πάλι, ως την πρύμνη, εκεί που το κοντάριτης γαλανόλευκης παλουκωμένο, θαρρείς,πάνω στο κάγκελο του πλοίου, τη ράπιζε τοπρωινό αεράκι, κι ανήσυχη αυτή βολόδερνε, χαι-ρέτα, να, βλέπεις, αυτός είναι ο μπαμπάς σου,Κώστα, Κώστα ο Ανθούσης μας, κι ένας άντραςμε θαλασσιά μάτια, δεν τα διέκρινε μα ήξερεαπό τότε πως μόνο θαλασσιά θα μπορούσαν ναείναι τα μάτια του πατέρα του, σηκώθηκε απότον πάγκο κι άρχισε να κουνά και τα δυο χέρια,φτερούγες ίδιες, τα ‘βλεπαν οι γλάροι κι ακο-λουθούσαν τ’ απόνερα του πλεούμενου.

Μνήμη Σούση Χιωτάκη

Ένα ερευνητικό πρόγραμμα μεαντικείμενο την βελτίωση τηςανάκτησης του ΟΡΓΑΝΙΚΟΥ

ΚΛΑΣΜΑΤΟΣ των ΑΣΤΙΚΩΝ ΣΤΕΡΕΩΝΑΠΟΒΛΗΤΩΝ που διαχειρίζεται η ΔΕ-ΔΙΣΑ στο Εργοστάσιο Μηχανικής Ανα-κύκλωσης και Κομποστοποίησης τουΝομού Χανίων, ώστε να καταστείπλέον αποτελεσματική η αξιοποίησητου παραγόμενου εδαφοβελτιωτικούσε μια πλειάδα αγροτικών και περι-βαλλοντικών εφαρμογών υλοποιείταιαυτή την περίοδο. Στο πρόγραμμα συ-νεργάζονται η ΔΕΔΙΣΑ Α.Ε. ΟΤΑ σε συ-νεργασία με το Π.Κ., το ΤΕΙ Κρήτης,την ΝΟΑΧ, την ΔΕΥΑΧ, την Περιφέρεια Κρήτης και το Νορβηγικό ινστι-τούτο BIOFORSK.Βάση του σχεδιασμού του προγράμματος η ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΟΥΣΙΑ είναι καιπρέπει να αντιμετωπίζεται ως ένας ιδιαίτερης σημασίας ΦΥΣΙΚΟΣΠΟΡΟΣ (πρωτεύουσας σημασίας και αλληλένδετος με αυτό του νερού)για την αειφόρο ανάπτυξη μιας περιοχής. Σε ότι αφορά δε συγκεκριμένατην Κρήτη, η περιεκτικότητα των εδαφών σε οργανική ουσία βρίσκεταισε πολύ χαμηλό επίπεδο, ενώ η εφαρμοζόμενη γεωργική πρακτική ταοδηγεί σε περαιτέρω υποβάθμιση. Επηρεαζόμενη ή ανεξάρτητη από τηγεωργική πρακτική, η ερημοποίηση, ως ένα από τα επακόλουθα των κλι-ματολογικών αλλαγών που συντελούνται στον πλανήτη, δρα συνεργη-στικά σε αυτή τη συνεχιζόμενη υποβάθμιση των εδαφών. Λύσειςαπαιτούνται και μάλιστα άμεσα. Από την άλλη οι ΧΥΤΑ και οι ΧΑΔΑ αποτελούν μια από τις σημαντικότε-ρες πηγές μεθανίου στην Ευρώπη, το οποίο έχει πολλαπλάσια δράση σεότι αφορά το φαινόμενο του θερμοκηπίου από το διοξείδιο του άνθρακα.Το μεθάνιο παράγεται από την αναερόβια αποδόμηση της οργανικής ου-σίας που θάβεται στους χώρους αυτούς. Η μη αξιοποίηση της οργανικής ουσίας που περιέχεται στο οργανικόκλάσμα των αστικών στερεών αποβλήτων (ΑΣΑ) έχει επομένως έναδιπλό μειονέκτημα. Από τη μια στερεί από τα εδάφη την οργανική ουσίαπου τους ανήκει και η εντατική γεωργική εκμετάλλευση τους έχει αφαι-ρέσει και από την άλλη τροφοδοτεί τον πλανήτη με ένα αέριο που προ-καλεί σοβαρά προβλήματα σε ότι αφορά τις κλιματολογικές αλλαγές.

Ποιοι Λόγοι Επιβάλουν την Πραγματοποίηση τουπρογράμματος

- Η ανάγκη βελτίωσης της λειτουργίας του ΕΜΑΚ της ΔΕΔΙΣΑ ώστε να

επιτευχθούν οι στόχοι της Οδηγίας 99/31/ΕΚκαι της ΚΥΑ 50910 / 2727, και της νέας Οδη-γίας 2008. - Η ανάγκη μείωση της ποσότητας / όγκουτων οργανικών υλικών που καταλήγουν στοΧΥΤΑ με στόχο την επέκταση του χρόνουζωής του και μείωση της ποσότητας τουεκλυόμενου μεθανίου. - Η ανάγκη για οργανικά εδαφοβελτιωτικά(πρόδρομοι της οργανικής ουσίας) σταΕΔΑΦΗ της Κρήτης ώστε να αντιμετωπιστείη συνεχιζόμενη υποβάθμιση τους εξαιτίαςτόσο των ανθρωπογενών δραστηριοτήτων(γεωργία και κτηνοτροφία) όσο και της επερ-χόμενης ερημοποίησης.

Αναμενόμενα Αποτελέσματα

Η πραγματοποίηση της παρούσας πρότασης θα έχει ως αποτέλεσμα:

- Τη βελτίωση της ποιότητας των οργανικών υπολειμμάτων που εισέρ-χονται στους χώρους κομποστοποίησης του Εργοστασίου ΜηχανικήςΑνακύκλωσης & Κομποστοποίησης (ΕΜΑΚ), με διάφορες δράσεις όπωςπ.χ. Διαλογή στην Πηγή του Οργανικού Κλάσματος (κυρίως υπολειμμά-των τροφών)

- Τη βελτίωση της διαδικασίας κομποστοποίησης τόσο στους ανοιχτούςόσο και στους κλειστούς χώρους κομποστοποίησης με αγορά και εγκα-τάσταση σύγχρονου εξοπλισμού .

- Τη βελτίωση της ποιότητας του παραγόμενου κόμποστ και συγκεκρι-μένα την παραγωγή πέντε διαφορετικών ποιοτήτων κόμποστ.

- Την δημιουργία της αναγκαίας Οργανικής Ουσίας (κομπόστ) η οποία θαεπιστρέφεται στα εδάφη που την έχουν τόσο μεγάλη ανάγκη.

- Την διάθεση μεγάλου μέρους του παραγόμενου κόμποστ σε τιμές ανά-λογες των ποιοτικών χαρακτηριστικών με στόχο τον περιορισμό των εξό-δων που θα έχει ως αποτέλεσμα την μείωση των ανταποδοτικών τελώνπρος όφελος των πολιτών.

- Τη δημιουργία ενός μηχανισμού που θα επιτρέπει τη συνέχιση τωνδράσεων αυτών και μετά την ολοκλήρωση της αιτούμενης χρηματοδό-τησης, μέσα από χρηματοεισροές που θα προέρχονται από την διάθεσητου κόμποστ.

Πρόγραμμα για την αξιοποίηση του κομπόστ από τους αγρότες


Το ισχυρότερο πλήγμα που δέχτηκε ημεταπολιτευτική δημοκρατία στηνΕλλάδα είναι ότι οι πολίτες αποδέ-

χτηκαν να υπάρχουν ισόβια αξιώματα. Πώςείναι δυνατόν αυτό, θα μου πείτε, αφού ολαός καλείται να εκλέξει τους αντιπροσώ-

πους του-σε εθνικόκαι αυτοδιοικητικόεπίπεδο-κάθε τέσ-σερα χρόνια; Θα δώ-σετε οι ίδιοι τηναπάντηση, αν σκε-

φτείτε-ειδικά οι μεγαλύτεροι σε ηλικία-πόσες φορές ανανεώθηκε το κοινοβούλιοκαι πότε η τοπική αυτοδιοίκηση δεν λει-τούργησε ως προέκταση του κεντρικούπολιτικού συστήματος, το οποίο την εφο-διάζει ακόμη και μέχρι σήμερα με κομμα-τικά στελέχη και πειθήνιους οπαδούς. Οιαποχωρήσαντες πρωθυπουργοί, υπουργοίκαι βουλευτές αφήνουν στο πόδι τουςτούς γόνους τους, εκχωρώντας τους τούςτίτλους ιδιοκτησίας του ελληνικού κρά-τους.(Ποιος μπορεί να ισχυριστεί ότι μόνοη βασιλεία υπήρξε κληρονομική;). Οικογένειες εκλεκτών, η άρχουσα πολι-τική ελίτ, «τζάκια», «δαχτυλίδια» σε δια-δόχους γαλουχημένους με την πελατειακήνοοτροπία. Ένας φαύλος κύκλος. Κι ότανη πίτα λιγοστεύει και το πλιάτσικο φαντά-ζει επισφαλές ή όταν το αξίωμα αποκτάδιακοσμητικά χαρακτηριστικά, για να δια-τηρηθούν οι ισορροπίες, ο «εκλεκτός» ξε-σπάει σε παραλήρημα θρασύτατηςαμετροέπειας εναντίον των πολιτών απο-καλώντας τους χαραμοφάηδες και άχρη-στους, για να τους αποδείξει για πολλοστήφορά ότι πάλι αυτός είναι ο ικανός για ναλύσει το πρόβλημα που ο ίδιος δημιούρ-γησε. Ο τρώσας και ιάσεται δηλαδή. Τόσηαυτεπίγνωση και εντιμότητα!!! Κι όταν πάλιτα πράγματα σκουραίνουν επικίνδυνα, πάλιμόνο αυτοί οι ίδιοι, οι έμπειροι, οι πεπει-ραμένοι, οι δαήμονες μπορούν να δώσουντις λύσεις, αφού γνωρίζουν καλά πώς λει-τουργεί το σύστημα, οι αγορές, η διακυ-βέρνηση, η τοπική αυτοδιοίκηση. Τίτλοιιδιοκτησίας είναι αυτοί.

Σε ποια θέματα όμως αποδείχτηκαν έμ-πειροι; Στο ρουσφέτι, στην κακοδιαχεί-ριση, στη διαπλοκή, στη διαφθορά, στηδιασπάθιση των εθνικών και κοινοτικώνπόρων, στις πελατειακές συναλλαγές,στην υπηρέτηση σκοπιμοτήτων επικίνδυ-νων προς τα συμφέροντα των πολιτών,στις οπισθοδρομικές πρακτικές, στη γρα-φειοκρατία, στον συνδικαλιστικό εκφυλι-σμό, στην πολιτική ρητορεία; Έμπειροιστην τέχνη της υποκριτικής, όταν πρέπεινα (ξανα)κερδίσουν την εμπιστοσύνη τωνπολιτών. Οι αριστοφάνειοι δημοπίθηκοι σενεοελληνική εκδοχή, έμπειροι στο να προ-σαρμόζουν κάθε τέσσερα χρόνια τους λό-γους τους προς τις επιθυμίες τωνπολιτών. Πότε με τον λόγο τους υπέδει-ξαν το «δίκαιον», το «νόμιμον», το «συμ-φέρον», το «δυνατόν», το «καλόν» για τολαό; Μόνο το «ηδύ», για να καλλιεργήσουντην ελπίδα, να εξασφαλίσουν την ψήφο καινα ικανοποιήσουν την κενόδοξη αρχομα-νία τους.Τον Νοέμβρη θα διεξαχθούν οι αυτοδιοι-κητικές εκλογές για τους νέους καλλικρά-τειους δήμους και τις περιφέρειες. ΗΤοπική αυτοδιοίκηση μπορεί να αποτελέ-σει το αντίβαρο στο αναξιόπιστο κεντρικόπολιτικό σύστημα, αρκεί αυτή να ανανεω-θεί και να στελεχωθεί από ανθρώπουςπου αγαπούν τον τόπο τους, έχουν όραμα,δεν τον θεωρούν τσιφλίκι τους και δεν πα-λεύουν για κληρονομικούς τίτλους. Για την κυβέρνηση ο «Καλλικράτης» είναιουσιαστικά η μεταφορά και η εφαρμογήτου Μνημονίου σε επίπεδο δήμων και πε-ριφερειών. Γι’ αυτό προέχει η σωστή δια-χείριση των περιορισμένων πόρων από τηνκρατική χρηματοδότηση και η σωστή ιε-ράρχηση των προτεραιοτήτων για την ικα-νοποίηση των άμεσων αναγκών τωντοπικών κοινωνιών. Οι πολίτες θα έχουμετον πρώτο λόγο στην ανάδειξη των τοπι-κών αρχόντων. Εμείς θα κρίνουμε αν οι«έμπειροι» των ισόβιων αξιωμάτων έχουνδώσει ως τώρα λύσεις στα προβλήματατης καθημερινότητάς μας.

Γράφει η ΜαρίαΚρέτση

Τίτλοι ιδιοκτησίας

Τι είναι χρόνος; Η ζεστή άμμος που κυλά το καλοκαίρι μέσα από τα δάχτυλα τουχεριού;ΧρόνοςΟ μανδύας που τυλίγει τον άνθρωπο από την ημέρα της γέννησης του εως το θά-νατο. Μετρά από την ημέρα της σύλληψής μας. Σε ώρες, μέρες, εβδομάδες,μήνες για τη μάνα που ανυπομονεί να δει το δημιούργημά της. Μετατρέπεται μετάσε χρόνια για το νεογέννητο βρέφος για να το συνοδεύσει σε χρόνια σχολείου,σπουδών, έρωτα, αγάπης, εργασίας, οικογένειας, σύνταξης αλλά και στο θάνατο

κει πάνω στην πλάκα θα γραφτεί το από τότε έως τότε μεγράμματα βαθιά χαραγμένα έτσι για να θυμίζει ότι υπήρχε,υπάρχει και μετά τη φθορά της ύλης. Και οι δώδεκα εντολέςπάνω σε πλάκα χαραγμένες δεν δόθηκαν για μα παραμείνουναιώνια στο χρόνο. Το χρόνο που μετρά σε δευτερόλεπτα,λεπτά, ώρες έτσι αναφέρεται από μας για να μπορούμε ναπροσδιορίσουμε τη διάρκεια, τη στιγμή, για να θυμόμαστε να

μπορούμε να κοινωνικοποιούμαστε να πραγματοποιούμε τις ζωτικές λειτουργίεςμας. Ίσως εκεί στον κόσμο του αοράτου να μην υπάρχει. Εκεί που η ζωή δε μετράστο χώρο και στο χρόνο, εκεί που το απόλυτο κενό θριαμβεύει κλέβοντας τοθρίαμβο από αυτόν. Αλλά πώς μπορώ να τον νιώσω πέρα από τα προσδιορισμένααπό εμάς μέσα; Σαν ίχνος που αφήνει ο ήλιος πάνω σε πλάκα; Στους δείκτες τουρολογιού μου που γυρνώντας τα γρανάζια του αδυσώπητα κλέβει τη ζωή; Η μέραδιαδέχεται τη νύχτα και όμως ο χρόνος μετρά διαφορετικά για κάθε ζωντανό πλά-σμα Η χρυσαλίδα γύρω από τη λάμπα θα είναι νεκρή το πρωί ίσως γι’ αυτήν οιλίγες ώρες της ζωής της (σύμφωνα με τα δικά μου μάτια) να είναι αιώνες. ‘Αραγεστο σώμα μου, στη σκέψη μου αυτό που έχω ονομάσει χρόνο διάρκεια τι είναι;Το αόρατο, η δύναμη που ζει μέσα του και θριαμβεύει μαζί του μήπως είναι ο απόμένα αποκαλούμενος θεός; Το υπέρτατο μυστήριο; ‘Η και αυτός δημιούργημα τουείναι; Ξέρω ότι θα πεθάνω καλύπτοντας το χωροχρόνο της ζωής μου χωρίς να μπο-ρέσω να φτάσω στη ρίζα της δημιουργίας του, πιστεύω, όμως, ότι το πνεύμα θα συ-νεχίσει να διασχίζει το κενό του για άλλα μέρη όπου οι πολλές μαθηματικέςεξισώσει θα φαντάζουν απλοί παιδικοί κύβοι που ίσως όμως βάλουν τις βάσεις κά-ποτε για κάτι που εγώ δεν θα προλάβω να δω.ΥΓ. Επ’ ευκαιρία και χρόνου δοθέντος, καλό χειμώνα, κουράγιο σε ό,τι έρχεται.Μετά την καταχνιά έρχεται ο ήλιος.

Γράφει οΑριστείδηςΚονίδης

Ο θρίαμβος του χρόνουΓράφοντας στο κενό


Το 1992 η Ολλανδική εταιρεία DGT εισήγαγε μιανέα μόδα στα σκακιστικά τουρνουά: τις ηλε-κτρονικές σκακιέρες. Οι σκακιέρες αυτές επι-

τρέπουν την άμεση καταγραφή των κινήσεων μιαςπαρτίδας, και την ταυτόχρονη αναμετάδοσή τους στοδιαδίκτυο. Στη βάση όλων των σκακιστικών κομματιώνέχουν τοποθετηθεί αισθητήρες -κάτι σαν τις νέες«καταναλωτικές κάρτες» που πρόκειται να αποκτή-σουμε και εμείς για την ηλεκτρονική καταγραφή τωναγορών μας-, έτσι ώστε κάθε μετακίνηση κομματιούνα αναγνωρίζεται από τη βάση της σκακιέρας, και μεσύνδεση usb να μεταφέρεται αυτομάτως στο internet.Η Γερμανική εταιρεία Chessbase έχει προχωρήσειακόμη περισσότερο, καθώς συγκεντρώνει χιλιάδεςσκακιστικές παρτίδες από διάφορα τουρνουά ανά τονκόσμο, και τις πουλάει σε κάθε ενδιαφερόμενο έναντιενός μικρού χρηματικού αντιτίμου. Η περίφημηMegaBase της εταιρείας που έχω στα χέρια μου, έχειπάνω από 5 εκατομμύρια παρτίδες. Η ηλεκτρονική καταγραφή προσφέρει τεράστιαοφέλη. Πρώτον, αποκλείεται η περίπτωση ένας παί-κτης να κάνει κάποια αντικανονική κίνηση κατά τηδιάρκεια μιας παρτίδας, γιατί η καταγραφή των κινή-σεων γίνεται από τον υπολογιστή. Δεύτερον, τα σκα-κιστικά τουρνουά προσελκύουν στις ιστοσελίδες τουςπλήθος ενδιαφερομένων οι οποίοι επιθυμούν να πα-ρακολουθήσουν Live μια παρτίδα που διαφορετικά δεθα είχαν τη δυνατότητα. Και τρίτον, βοηθάει στη γρη-γορότερη εξέλιξη ενός σκακιστή, καθώς ανά πάσαστιγμή με μια γρήγορη αναζήτηση μπορεί να δει στονυπολογιστή του όλες τις παρτίδες του Kasparov ή τουπαγκόσμιου πρωταθλητή Anand. Πέρα από όλα αυτά όμως, μπορεί κάποιος επίσης ναβρει ποιο είναι το αγαπημένο άνοιγμα των πρωτο-κλασάτων Κινέζων σκακιστών, ποια είναι τα αδύνατακαι δυνατά σημεία στο παιχνίδι του Βούλγαρου Το-

πάλοβ, κάθε πότε παίζει σε αγώνες ο Ισπανός Σίροβ,σε ποιες χώρες πηγαίνει και παίζει και πότε, κάθεπότε οι κορυφαίοι σκακιστές αλλάζουν τα αγαπημένατους ανοίγματα για να μπερδέψουν τους αντιπάλους,τι τακτική ακολουθούν σκακιστές ενός συγκεκριμέ-νου συλλόγου κ.α. Με λίγα λόγια, η απλή καταγραφήτων σκακιστικών παρτίδων προσφέρει περαιτέρωστοιχεία προς εξερεύνηση και εκμετάλλευση.Σαν λάτρης του σκακιού, τα στοιχεία αυτά τα βρίσκωδιασκεδαστικά και χρήσιμα για τη σκακιστική μου εξέ-λιξη. Μέχρι τώρα βέβαια, κανείς δε μου είχε ζητήσεινα γίνω εγώ «πιόνι» σε ηλεκτρονική σκακιέρα βάζον-τας ένα αισθητήρα στη τσέπη μου ώστε να καταγρά-φονται οι καθημερινές αγορές και κινήσεις μου. Στο εξαιρετικό βιβλίο «Συνδεδεμένοι» των Christakisκαι Fowler για τα κοινωνικά δίκτυα, οι συγγραφείςαναφέρουν ότι αν κάποιος μπορούσε να ακολουθήσειτα ίχνη των χρημάτων που περνούν από τα χέρια μας,θα μπορούσε να παρακολουθήσει και τη διαδρομήμας στο κοινωνικό δίκτυο που ανήκουμε, και κατά συ-νέπεια τη ζωή μας όλη. Οι συγγραφείς κάνουν ανα-φορά στην ιστοσελίδα where’s George(www.wheresgeorge.com), στην οποία μπορεί κά-ποιος να καταχωρίσει ή να ψάξει τη διαδρομή ενόςδολαρίου που απεικονίζει τον Τζορτζ Ουάσινγκτον,αρκεί να ξέρει τον προσωπικό αριθμό που αναγρά-φεται επάνω στο δολάριο (ο αριθμός ΑΜΚΑ δε νο-μίζω να είχε ανακαλυφθεί στα χρόνια του Τζορτζ) . Δε χρειάζεται πολύ φαντασία για να σκεφτεί κάποιοςότι πολύ εύκολα μπορεί ο απλός πολίτης να μετα-μορφωθεί σε παρακολουθούμενα «δολάρια», ή σεΠύργους και Ίππους πάνω σε ηλεκτρονική σκακιέρα.Και πολύ εύκολα θα μπορεί επίσης κάποιος μέσωενός υπολογιστή να αναρωτηθεί wheresgeorge,wheresmihalis,wheresmathaios, wheres….

Παραστάσεις στο θέατρο "Κυδωνία"

Πλούσιο ρεπερτόριο περιλαμβάνει το πρόγραμμα του θέατρου "Κυδω-νία" το οποίο συμπληρώνει δέκα χρόνια λειτουργίας στα Χανιά.Το ρεπερτόριο του θεάτρου για τη νέα θεατρική χρονιά 2010 - 2011ανακοίνωσε η Εταιρεία Θεάτρου "Μνήμη":

-Περί τα τέλη Νοεμβρίου 2010 θα παρουσιά-σει το θεατρικό έργο του Αριστείδη Αντονά,«Τα κτίσματα». Το έργο παρουσιάζεται γιαπρώτη φορά στη σκηνή. Η σκηνοθεσία και η αι-σθητική της παράστασης είναι του Μιχάλη Βιρ-βιδάκη. Συμμετέχουν οι ηθοποιοί ΑντώνηςΠαλιεράκης, Γιώργος Γραμματικάκης και Μι-χάλης Βιρβιδάκης. Η παράσταση θα συνο-δεύεται από βιβλίο των εκδόσεων Άγρα με τοκείμενο της παράστασης, τη διανομή καθώςκαι προλογικό σημείωμα του αναπληρωτή κα-θηγητή του Τμήματος Πολιτικών Επιστημώντου ΑΠΘ Γιάννη Σταυρακάκη.

ΤΟ ΕΡΓΟ: Μέσα από το παράθυρό τους, δύο αδέλφια, ο Αργύρης και ο Πορφύρης,παρατηρούν στην πλαγιά του απέναντι λόφου την ακίνητη περιουσία τους: πενήνταπαλιά, εγκαταλελειμμένα, ετοιμόρροπα κτίσματα. Τον τελευταίο καιρό προσπαθούνεναγωνίως να ξεδιαλύνουν ένα ακατανόητο αίνιγμα: ένας παράξενος άνθρωπος νοι-κιάζει κάθε χρόνο ένα από τα σπίτια τους υπό την προϋπόθεση να του επιτραπεί,μέχρι τη λήξη του συμβολαίου, να το κατεδαφίσει! Τα δύο αδέρφια που, σε καιρούςδύσκολους, είχαν αποδεχτεί χωρίς πολλή σκέψη την πρόταση του ενοικιαστή, προ-σπαθούν τώρα να εξιχνιάσουν τα κρυφά κίνητρα του ξένου, που, όπως πιστεύουν, συ-νεχίζει να πλουτίζει μυστηριωδώς εις βάρος τους. Ποιο, που να πάρει η οργή, μπορείνα είναι το οικονομικό όφελος μιας τέτοιας συναλλαγής; Βασανίζουν το μυαλό τουςμε τις πιο απίθανες υποθέσεις, επεξεργάζονται τα πιο κωμικοτραγικά σενάρια, προ-βαίνουν στις πιο ιλαρές ενέργειες, όμως, επί ματαίω... Ο Αριστείδης Αντονάς με έναν μοντέρνο, γρήγορο και σπινθηροβόλο θεατρικό διάλογοθέτει ευθέως μέσα από την γραφή του ένα ξεχασμένο αλλά θεμελιώδες ερώτημα, πουαυτές τις μέρες μάλιστα καθίσταται και εξαιρετικά επίκαιρο στην χώρα μας: κάθε αξίαέχει άραγε ένα υλικό αντίτιμο ή μπορεί κάποτε να ορίζεται και διαφορετικά;

-Το Μάρτιο του 2011 η ΕταιρείαΘεάτρου ΜΝΗΜΗ θα επαναλά-βει το πρώτο μέρος από το θε-ατρικό έργο του γνωστούσουηδού συγγραφέα Λαρς Νου-ρέν «ΑΓΡΥΠΝΙΑ» (1983), σε με-τάφραση από τα σουηδικάΚώστα Κουκούλη και Ξενο-φώντα Παγκαλιά, επιμέλεια τουκειμένου της παράστασης καιδραματουργική επεξεργασία

Λίλας Τρουλλινού, σκηνοθεσία και αισθητική της παράστασης Μιχάλη Βιρβιδάκη, μεβοηθό σκηνοθέτη τη Μαρία Μπαλαντίνου. Παίζουν οι ηθοποιοί Μιχάλης Βιρβιδάκης(Γιον), Δέσποινα Πολλαναγνωστάκη (Σαρλότ), Μαρία Μπουλουγούρη (Μόνικα) καιΑντώνης Παλιεράκης (Άλαν).-Από τον Απρίλιο του 2011 η Εταιρεία Θεάτρου ΜΝΗΜΗ θα παρουσιάζει με τους ίδι-ους συντελεστές και το δεύτερο μέρος της «ΑΓΡΥΠΝΙΑΣ» (το οποίο έχει αρχίσει ήδηαπό πέρυσι να ετοιμάζεται) ενώ προγραμματίζει να δώσει έναν μικρό αριθμό παρα-στάσεων, όπου ο θεατής θα μπορεί να παρακολουθήσει ολόκληρο το έργο, δηλαδήτο Α και το Β μέρος μαζί. (Σύνολο 5 ώρες.)

Το έργο: Στο θεατρικό του έργο Αγρυπνία, ο συγγραφέας γοητευμένος από τους βι-βλικούς Κάιν και Άβελ, θέτει στο επίκεντρο της γραφής του τις «αδελφοκτόνες» σχέ-σεις. Μπροστά στην τεφροδόχο με τις ζεστές ακόμα στάχτες της μητέρας τους, δύοαδέλφια με τις γυναίκες τους αλληλοσπαράσσονται, αποκαλύπτοντας χωρίς ηθικέςαναστολές τις απογοητεύσεις, τις επιθυμίες και τους φόβους τους. Η αγρυπνία με-τατρέπεται σ’ ένα ξεκαθάρισμα παλιών λογαριασμών της παιδικής ηλικίας και, μέσασε μια ατμόσφαιρα ασφυκτική από τους καπνούς και ποτισμένη από το αλκοόλ, εξε-λίσσεται σε ένα λεκτικό μακελειό.Περισσότερες πληροφορίες, επικοινωνία, στο τηλέφωνο 28210 92395 και6973005570 και στην ιστοσελίδα www.theatrokydonia.gr

«Σε ένα φανταστικό Σκακιστικό κόσμο…»

«Ηλεκτρονική καταγραφή κινήσεων...»

Δεν έχω να πω τίποτα. Είμαι σε φάση περαίωσης.Οτιδήποτε άλλο μπορεί να χρησιμοποιηθείεναντίον μου. Άλλωστε μαζί τα φάγαμε όπως

δήλωσε κι ο βεζύρης. Κόκκινη κλωστή δεμένη η ρήση.Δεν ξεχνώ! Να θυμηθώ να κόψω το δάχτυλό μου αλ-λιώς δεν θα μπορώ να ατενίζω το δάσος των καταθέ-σεών μου. Off-shore ήμουν κι εγώ...Υπάρχει ένας ελάχιστος αριθμός κινήσεων που απαι-

τούνται προκειμένου να λυθεί ο Κύβος του Ρούμπικαπό οποιαδήποτε αρχική μορφή έχει. Αυτός ο αριθμόςκαλείται και «αριθμός του Θεού» δοθέντος του γεγο-νότος ότι μόνον αυτός θα ήταν σε θέση να κάνει κάτιτέτοιο. Ποιός είναι ο αριθμός; 20 λέει η επιστημονικήέρευνα. Εμείς στην Ελλάδα αποδείξαμε ότι είναι το 3.Τρείς λέξεις. Μαζί τα φάγαμε. Παρακαλώ όπως προ-σέλθετε οικειοθελώς στις κατά τόπους Νομαρχίεςόπου διεξάγεται καταμέτρηση βάρους σε ειδικές πλά-στιγγες. Περαίωση κιλών ονομάζεται η διαδικασία καιχρηματοδοτείται εξ’ ολοκλήρου από το κοινοτικό πλαί-σιο στήριξης αειθαλών πολιτικών. Έχει δίκιο ο βεζύρης. Το αποδεικνύουν οι αριθμοί, ηπαχυσαρκία, η τηλεόραση, οι εφημερίδες, τα freepress, ο θεός της Ελλάδας. Ο Ρούμπικ είναι ο κύβοςπου ερρίφθη στου Ιουλίου Καίσαρος την ποδιά καιπροέκυψε η Βυζαντική Αυτοκρατορία. Τα υπόλοιπαείναι ιστορία.

Δεν έχω να πω τίποτα. Κάνω στάση ομιλίας. Υπο-βαθμίζομαι μόνος μου, δεν έχω ανάγκη καμιά εταιρείααξιολόγησης της όποιας ικανότητάς μου. Είμαι πρω-ταγωνιστής μαις υπέροχης ζωής, γεμάτης ανατροπές,τρείς γάμους και καταξίωση. Κι από τη βίλα μου σταΧουλάκια της Μυκόνου φωτογραφίζομαι για να απο-τελώ στο διηνεκές σημείο αναφοράς για τις εμπειρίεςκαι την προσωπικότητά μου. Έχω βρεί το νόημα τηςκαλής ζωής, της ομορφιάς και την ευτυχία. Κι ο χρό-νος που φεύγει δεν με τρομάζει, ας είναι καλά οι πλα-στικές επεμβάσεις και τα διάφορα τατουαζ πουπιστοποιούν την γνησιότητά του ακριβούς αντιγράφουμου. Είμαι αθάνατος πλέον. Συνέντευξη εφ’ όλης τηςκοίλης έδωσα σε περιοδικό ποικίλης ύλης. Είμαι deli-catessen προιόν εξ ου κι εξαφανίσθηκα από τα ράφιαπάραυτα με την απεργία των φορτηγών. Ως οδηγός κιεγώ βαρέου οχήματος διαμαρτύρομαι για την απώλειατου κλειστού κυκλώματος στο οποίο ανήκω. Κουτσοίστραβοί στον Άγιο Παντελεήμονα. Είναι να μην γίνον-ται συμπλοκές καθέ τρεις και λίγο εκεί; Χάνονταιμισθά, χάνονται επενδύσεις, χάνονται τόνοι ωφέλιμουβάρους και στο μέλλον θα χάσουμε την πολυτέλειατης περαίωσης.

Δεν λέω τίποτα. Χαμένος στο δαιδαλώδη καταυλι-σμό των σκέψεων αναζητώ σκηνή με θέα στον ακάλυ-πτο των ημιυπαίθριων γνώσεων. Σκέπτομαι άρα είμαιημιυπαίθριος. Γνώση σημαίνει νομιμότης κι εγώ είμαιεργάτης και το δίκιο μου βουνό κριμάτων των άλλων.Σκέπτομαι και δεν μ’ ενδιαφέρει να γνωρίζω, να μα-θαίνω, να συνδιαλέγομαι, να αφουγκράζομαι. Έχωδίκιο γιατί είμαι εργάτης και το δίκιο μου ευαγγέλιοστα χέρια των πλαστικών χειρουργών που με φτιασι-δώνουν καινούργιο από τα παλιατζίδικα της ιστορίας.Δεν πληρώνω, δεν ανέχομαι να μην με εκμεταλ-λεύονται. Θέλω να είμαι αρνί, κουνουπίδι, κουμπί,βουλκανιζατέρ σε κάθε εκλογική θερμοκρασία. Στογάμο του πρίγκιπος ήμουν καλεσμένος από ένα τυρο-πιτάκι να προσφέρω την εμπειρία μου ως καναπεδάκι.Το νυφικό ήταν από αίμα κλοσαρ και τα χρυσαφικάδώρο μιας μακρινής χορηγού μου στη μιζέρια, μαται-οδοξία, το ξι με σφυρί και δρεπάνι. Αρχίζω δίαιτα. Θα τα πείτε με τον διαιτολόγο μου. Θα

λογοδοτήσετε. Υπάρχει θεός και μετά την απώλεια βά-ρους. Μια περαίωση δεν θα στερήσει από τα παιδιάμου το δικαίωμα στην παχυσαρκία. Πράσινη ανάπτυξη,πράσινη τεχνολογία, πράσινη ενέργεια, πράσιναάλογα. Αναπτυχθείτε εσείς! Εγώ είμαι ελεύθεροςυπηρεσίας.... επιτέλους τι σας ζητάω; Λίγο ψωμί, λίγοθάλασσα κι ένα κοκόρι για ξυπνητήρι! Σκέπτομαι κι αν-τιγράφω. Διαβάζω βίους Αγίων κι εξαγνίζομαι. Πιστεύωκαι δεν ερευνώ. Το έχουν κάνει άλλοι για μένα. Θαπάω στην πορεία, θ’ απεργήσω, θ’ αδυνατίσω. Ως οδη-γός εργάζομαι κάτω από αντίξοες κυκλοφοριακές συν-θήκες εργασίας, υπόγειες, τούνελ ποντοπόρουυπαλληλικής νοοτροπίας, και ζητώ την κατανόησή σαςπου κάνω τη ζωή σας λάστιχο για το φορτηγό μου. Δενείμαι κλειστό επάγγελμα εγώ, εσείς είσαστε ανοιχτοίόλο το 24ωρο. Στην τηλεόραση δεν φάνηκα γιατίήμουν πίσω από το γουρουνόπουλο και στο πλάι είχετους αστακούς. Τελικά περίσσεψα και βρέθηκα στονσκουπιδοντενεκέ. Ζαμπόν τυρί ντομάτα. Αχ και ναήμουν φουά γκρα. Τώρα θα ήμουν στης πριγκηπέσσαςτην συντροφιά. Σκόρδο κρεμμύδι, σκόρδο κρεμμύδι.Παρέλαση αιτημάτων, μπλόκα υποδημάτων, η Ελλάδαποτέ δεν πεθαίνει.

Είμαι ένα τίποτα. Ζω μέσα από τους άλλους. Τηλεό-ραση, εφημερίδες, περιοδικά. Είμαι σταυρόλεξο γιααρχαρίους, Sudoku εύκολο, puzzle για παιδιά νηπια-γωγείου. Είμαι εργάτης και θέλω δουλειά. Δώσμουδουλειά και γίνομαι δοτικός σε όποιο όργανο θέλεις.Τον άλλο μήνα παντρεύεται μια star. Αν προκάνω απότις κινητοποιήσεις που δεν έχουν ακόμα εξαγγελθείθα είμαι σουβέρ σε ποτήρι σαμπάνιας.

Κωνσταντίνος Ε. Γυπαράκης

TPOXIOΔEIKTIKA ΠYPA


Με τη φωνή των γονιών

Είναι γεγονός ότι δυσκολεύτηκα πολύ πριν ξεκινήσω τον προσα-νατολισμό μου, κι ο λόγος γιατί βρέθηκα αντιμέτωπη μπροστά σεδύο αντιφατικές καταστάσεις που κι εγώ η ίδια δεν μπορούσα να

διαχειριστώ. Η μια σιωπή, κι η άλλη ένας απέραντος ωκεανός από συ-ναισθήματα, σκέψεις, εικόνες, χρώματα, απόψεις, χαμόγελα, μουσι-κές, όνειρα, που κανένας βράχος δεν θα μπορούσε να βαστάξει όσοστέρεος και να ήταν. Και τώρα που γράφω αυτές τις γραμμές, μου είναιπραγματικά δύσκολο να σηκώσω ένα τέτοιο βάρος για έναν άνθρωποπου τόσο αγαπώ! Ο λόγος για τη φίλη μου Μαρία Κάτρη, νομική σύμ-βουλο του συλλόγου γονέων του 1ου ειδικού σχολείου μας, άτομο μεμειωμένη όραση. Η πρώτη μας συνάντηση με τη Μαρία έγινε στα πλαί-σια σεμιναρίου που οργάνωσε η ΕΣΑμεΑ (για όσους δεν τη γνωρίζουνΕθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία), για την ενημέρωση καιεπιμόρφωση όλων εμάς που εκπροσωπούσαμε «ευαίσθητες ομάδες».Ήταν η δεύτερη κατά σειρά εισηγήτριά μου, και μας μίλησε για το νο-

μοθετικό πλαίσιο των ΑμεΑ, ιδιαίτερα σημαντικόκομμάτι των δικαιωμάτων μας. Η αίσθηση πουείχα όταν τη συνάντησα, ήταν εκείνη δύο αν-θρώπων που ερωτεύονται κεραυνοβόλα ότανσυναντιούνται για πρώτη φορά. Σαν να τη ήξερασε μία άλλη ζωή, σαν να την περίμενα χρόνια καιήρθε. Από τα πρώτα κιόλας λεπτά της εισήγη-

σης της, άρχισα να αισθάνομαι μία δυνατή συγκίνηση λες και ήταν έναπλάσμα πέραν του κόσμου τούτου… Αιχμαλωτίστηκα στο χαμόγελότης, στην αφοπλιστική της ευγένεια, στην ανιδιοτέλειά της να στηρί-ζει ένα σύλλογο μικρό σαν το δικό μας χωρίς να έχει τίποτε να κερδί-σει κι ας είναι δικηγόρος. Όσο κι αν θέλω να προσανατολιστώ στονειρμό της αγάπης μου πάλι θαρρώ πως αποπροσανατολίζομαι κι αςκρατώ μία πυξίδα… Η Μαρία γεννήθηκε στην Αθήνα αλλά ο άλλος τηςεαυτός είναι στα Χανιά. Το πατρικό σπίτι της μητέρας της Αγγελικήςείναι στο Γαλατά Ν. Κυδωνίας, εκεί μένει όταν επισκέπτεται συγγε-νείς και φίλους, όλους εμάς που περιμένουμε με λαχτάρα να την αν-ταμώσουμε. Εκτός από το δικό της δικηγορικό γραφείο στην Αθήνα,είναι και καθηγήτρια στη σχολή αξιωματικών της Ελληνικής Αστυνο-μίας. Η μειωμένη της όραση, παρά τις αντικειμενικές δυσκολίες στηνκαθημερινότητά της δεν την εμποδίζει σε τίποτε να ζει, να αναπτύσ-σεται, να ταξιδεύει σ΄ όλο τον κόσμο, να μαζεύει μανιωδώς καρτ-πο-στάλ, να λατρεύει τα Μουράνο και τα Σβαρόφσκι, να κάνειπρωταθλητισμό στο σκάκι, να τελειώνει με υποτροφία το διδακτορικότης στο εργατικό δίκαιο, να κάνει τους άλλους να λύνονται στα γέλιαμε το πνευματώδες χιούμορ της. Γιατί η Μαρία ξέρει πάνω από όλα ναερωτεύεται στον υπέρτατο βαθμό την κάθε στιγμή της ζωής της καινα τη ρουφά βαθιά ως το μεδούλι της. Μπορεί να μην είχαμε την τύχηνα κυλάει το ίδιο αίμα στις φλέβες μας, όμως τα δύο χρόνια της γνω-ριμίας μας τα αίματα της ψυχής μας μεταγγίστηκαν μπολιάζοντας μέσατους όμορφα όνειρα, άλλα εκπληρωμένα και άλλα ανεκπλήρωτα, ανοι-ξιάτικους επιταφίους στη μονή Χρυσοπηγής που ευωδίαζαν γιασεμί καιθυμιάματα, βραδινές βόλτες στο λιμάνι με τα παιδιά, μεσημεριανά Κυ-ριακάτικα τραπέζια στη βεράντα, διήμερα σε Χερσόνησο και ΑνατολικήΚρήτη, εξομολογήσεις, φόβους, αγωνίες, γλυκές αναπολήσεις, και τε-λευταία ποταμούς δακρύων που ακόμη δεν έχουν στεγνώσει για τηγιαγιά Κατερίνα, που έγινε και δική μου γιαγιά και που αγαπούσε καιτις δύο μας σαν να μας είχε το ίδιο μεγαλώσει…. Κι η αλήθεια είναιότι η Μαρία μοιάζει πολύ και στη γιαγιά της όχι τόσο στη γλυκύτητα,όσο στη λεβεντιά και στην καπατσοσύνη της γιατί όπως και να το κά-νουμε, κι αυτή Κρητικιά είναι… Κι η λεβεντιά της Μαρίας είναι ότιόταν πέφτει ξέρει γρήγορα να σηκώνεται, ότι δίνει περισσότερα απ’όσα παίρνει, ξέρει να εκτιμάει χωρίς να υποτιμάει, κάνει τον ουρανόΓη γι αυτούς που αγαπάει, και ποτέ μα ποτέ δεν εγκαταλείπει τα θέλωτης, που διαρκώς τα τροφοδοτεί με νέους ορίζοντες. Αυτό είναι πουτην κάνει τόσο ξεχωριστή, τόσο μοναδική. Τόσο πολύτιμη!

Αφιερωμένο στη γιαγιά Κατερίνα, που η νοοτροπία της δεν συμβάδιζεμε την ηλικία της.K

Γράφει ηΡούλα

Καλαϊτζάκη*

Ο κύβος του Ρούμπικ

Cine – Μαθήματα

2010-2011Η Πολιτιστική Εταιρεία Κρήτης πριν από τρία ακριβώςχρόνια και μετά από 8 χρόνια παρέμβασης στο χώροτου παιδαγωγικού κινηματογράφου στην Κρήτη έκανεένα βήμα ακόμα μέσα από την δράση cine-μαθήματαως μια προσπάθεια συντονισμένης παρέμβασης στοχώρο της οπτικοακουστικής παιδείας.

Με την συνεργασίαιερέων κύρουςστο χώρο του κι-

νηματογράφου όπως : τοΔιεθνές Φεστιβάλ Κινη-ματογράφου Ολυμπίαςγια Παιδιά και Νέους, τοΝεανικό Πλάνο, το Φε-στιβάλ ΚινηματογράφουΘεσσαλονίκης, το Ιν-στιτούτο Οπτικοακου-στικών Μέσων, τοΜουσείο Κινηματο-γράφου Θεσσαλονί-κης, το Safari internet,Πανόραμα Ανεξάρτη-των Ταινιών Πάτρας κ.α. Την υπο-στήριξη την στήριξη και την συνεργασία της ΝομαρχιακήςΑυτοδιοίκησης Χανίων, της Γενικής Γραμματείας Νέας Γενιάς ,τηςΔΕΔΙΣΑ καθώς και μια σειρά από άλλων τοπικών φορέων χωρίςτην συνδρομή των οποίων θα ήταν αδύνατη η υλοποίηση της δρά-σης. Κυρίως τέλος με την συνεργασία των διευθύνσεων πρωτοβάθ-μιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης μέσω των υπευθύνων τωνπολιτιστικών καταφέραμε μια πλούσια σε περιεχόμενο δραστη-ριότητα κατά την διάρκεια της σχολικής χρονιάς.Δραστηριότητα η οποία αγκαλιάστηκε από την εκπαιδευτική κοι-νότητα αλλά και την τοπική κοινωνία ως μια προσπάθεια ενδυνά-μωσης της παρέμβασης στο χώρο της οπτικοακουστικής παιδείας.Η μεγάλη συμμετοχή στο σύνολο των δράσεων αλλά και οι προσ-δοκίες που αναπτύχθηκαν πέραν από το αίσθημα ικανοποίησηςμας γέννησαν και αίσθημα ευθύνης για την συνέχεια και επέκτασητης δράσης cine-Μαθήματα.Έτσι συνεχίζουμε και φέτος την δράσης μας στον χώρο των οπτι-κοαουστικών στην εκπαίδευση. Με προβολές και εργαστήρια γιαμαθητές και εκπαιδευτικούς.Με στόχο να συναντηθούμε με εκπαιδευτικούς και μαθητές πουθέλουν να δουν ταινίες με παιδαγωγικά χαρακτηριστικά αλλά καιπαράλληλα ενδιαφέρονται να αποκτήσουν βασικές γνώσεις για ναμπορέσουν να εντάξουν τα σύγχρονα μέσα (ψηφιακή φωτογραφία,βιντεοκάμερα, H/Y κτλ) σε ένα δημιουργικό παιγνίδι με την καθη-μερινή εκπαιδευτική διαδικασία. Παράλληλα στην διαδρομή και αυτής της σχολικής χρονιάς καιμέσα από πλήθος παραλλήλων εκδηλώσεων ( κινηματογραφικάαφιερώματα, παρουσιάσεις βιβλίων, εκθέσεις, μουσικές βραδιές,συζητήσεις κ.α.) ευελπιστούμε ότι τα cine-Μαθήματα 2010-2011θα αποτελέσουν πεδίο δημιουργικής συνάντησης.Ενημέρωση για την πορεία της δράσης μέσω του : http://cine-mathimata.blogspot.com/Καθώς και τηλεφωνικά (Καθημερινά 11:30-13:30 στο6974739122)


80Χρόνια μετά και έχουμε ιερή υποχρέωσηνα μη ξεχνάμε ότι, στο μεγαλύτερο έγ-κλημα, στη μεγαλύτερη προδοσία, τη γενο-

κτονία που διαπράχθηκε σε βάρος του ΜικρασιατικούΕλληνισμού, την κύρια ευθύνη φέρουν: Η Βενιζελικήκαι η Αντιβενιζελική παράταξη. Ελευθέριος Βενιζέλος -Βασιλιάς Κων/νος και οι συν αυτοίς και οι Δυτικοί «Σύμμαχοι » μας δηλαδή οι μεγαλύτεροι εχθροί του Ελ-ληνισμού δια μέσου των αιώνων, Αγγλία, Γαλλία, Ιτα-λία, Γερμανία, Η.Π.Α. Δυστυχώς αυτούς τουςανθέλληνες που από το 1821 μέχρι και σήμερα ( ΔΝΤ,ΕΕ) τους υπηρετούν με περίσσια δουλικότητα εκτόςελάχιστων εξαιρέσεων, οι εκάστοτε Ελληνικές κυ-βερνήσεις, πάντα με καταστροφικές συνέπειες σεβάρος του Ελληνικού λαού. Για τον προδοτικό ρόλο τωνΜεγάλων Δυνάμεων και όχι μόνο, το βιβλίο « Η ΜΕ-ΓΑΛΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ» του EDWARD HALE BIERSTADT,απ’όπου και τα παρακάτω αποσπάσματα είναι αποκα-λυπτικό. …Η Σμύρνη λεηλατήθηκε και πυρπολήθηκε, χιλιάδες

άνθρωποι βασανίστηκαν και σφαγιάστηκαν, γυναίκεςβιάστηκαν και ρίχτηκαν στα χαρέμια και στους οίκουςανοχής, παιδιά ακρωτηριάστηκαν, ενώ οι θλιβεροί επι-ζώντες εκτοπίστηκαν για να πεθάνουν από τις αρρώ-στιες και την πείνα σε στρατόπεδα προσφύγων.Ύστερα, οι εκπρόσωποι των Μεγάλων Δυνάμεων, συμ-περιλαμβανομένης και της πατρίδας μας, των ΗΠΑ, κά-θισαν στην τράπεζα των διαπραγματεύσεων με τουςΤούρκους και συζήτησαν κυνικά για εκχωρήσεις. Οι Ρω-μαίοι στρατιώτες που έριχναν τα ζάρια για τα ενδύματατου σταυρωμένου Χριστού δεν παρουσίαζαν πιο απο-τρόπαιο θέαμα. …. Οχτακόσιοι χριστιανοί που είχαν καταφύγει στην κα-θολική μητρόπολη σύρθηκαν έξω και σφαγιάστηκαν. Εί-κοσι γυναίκες που είχαν κρυφτεί στο σπίτι ενός Άγγλουπολίτη για να σωθούν βιάστηκαν και σκοτώθηκαν. …. Ωστόσο, γνωρίζοντας τα όσα γνωρίζουν, οι Δυνά-μεις δεν έκαναν καμία προσπάθεια να εμποδίσουν τουςΤούρκους. Αν οι κυβερνήσεις τους είχαν διατάξει τασυμμαχικά πλοία στη Σμύρνη να δράσουν, δε θα είχανυπάρξει σφαγές και η Σμύρνη δε θα είχε πυρποληθεί. …. Το αντίτιμο της φιλίας ανάμεσα στους Τούρκους καιστα χριστιανικά κράτη της Δύσης ήταν η καταστροφήτου χριστιανικού πολιτισμού της Μικράς Ασίας , ησφαγή χιλιάδων αθώων ανθρώπων, η εξορία και η εκτό-πιση 1.150.000 άλλων, ο εξανδραποδισμός 160.000αντρών, η πυρπόληση της Σμύρνης, η προδοσία της Ελ-λάδας.…. Η Ελλάδα είχε σταλεί στη Μικρά Ασία από τουςΣυμμάχους, οι οποίοι στη συνέχεια την εγκατέλειψαν.Δεν της έδωσαν ούτε άντρες ούτε πολεμοφόδια ούτεχρήματα. Δεν της έδωσαν ούτε καν τα χρήματα που της

είχαν υποσχεθεί. Χωρίς άντρες, πολεμοφόδια και χρή-ματα καμιά εκστρατεία δεν μπορεί να κερδηθεί.…Η εξωτερική πολιτική όλων των Μεγάλων Δυνάμεων,συμπεριλαμβανομένων και των ΗΠΑ, υπήρξε και συνε-χίζει να είναι ιμπεριαλιστική, εντελώς εγωιστική καικοντόφθαλμη και αποσκοπεί μόνο στην αύξηση της δύ-ναμης αυτών που τη διαμορφώνουν. … Αν δεν υπήρχε αυτή η πολιτικήτου οικονομικού ιμπεριαλισμού,που οδήγησε της Δυνάμεις καιανάμεσα σ’αυτές και τις ΗΠΑ,πρώτα να παρακολουθήσουναδιαμαρτύρητα ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα στηνΙστορία και ύστερα να υπερασπίζονται τον εγκληματία.…Σήμερα, τα ερείπια της Σμύρνης προβάλλουν σαν τοσύμβολο των αποτελεσμάτων του ιμπεριαλισμού.... Η Γερμανία άρχισε έναν ιμπεριαλιστικό πόλεμο καιοι Σύμμαχοι τον έκλεισαν με μια ιμπεριαλιστική συνθήκηειρήνης. Όλα τα ιδανικά για τα οποία οι άνθρωποι υπέ-φεραν επί τέσσερα ατέλειωτα χρόνια σαρώθηκαν απότο παλιό παιχνίδι της μυστικής διπλωματίας και του οι-κονομικού ιμπεριαλισμού.… Μια ματιά στα παρασκήνια της Λοζάνης θα ήταν δια-φωτιστική. Θα αντίκριζε κανείς έναν κυνηγό εκχωρή-σεων να χτυπάει με τη γροθιά του το τραπέζι και ναρωτάει : «Ήρθαμε εδώ για να προστατεύσουμε τα επι-χειρηματικά μας συμφέροντα ή αυτές τις καταραμένεςμειονότητες ; ».… Στη Λοζάνη, τα ιδιωτικά οικονομικά συμφέροντα τωνΜεγάλων Δυνάμεων, αυτά τα συμφέροντα που είχαν ήέλπιζαν να πετύχουν κάποια επένδυση στη Μικρά Ασία,ζήτησαν από τις κυβερνήσεις να δώσουν τις κατάλλη-λες οδηγίες στους εκπροσώπους τους στη Διάσκεψη,έτσι ώστε να προστατευτούν πλήρως τα συμφέροντααυτά. … Η Συνθήκη της Λοζάνης δεν είναι παρά ο προάγγε-λος ενός νέου πολέμου. Αυτοί οι ίδιοι που την υπέγρα-ψαν παραδέχτηκαν ότι είναι τέτοια. Όπως πάντα,προηγείται ο ιμπεριαλισμός και ακολουθεί ο μιλιταρι-σμός. … Η Λοζάνη δε στάθηκε μάρτυρας μόνο μιας Συνθή-κης αλλά και ενός ξεπουλήματος EDWARD HALE BIERSTADT Έκτελεστικός γραμματέαςτης Επιτροπής Έκτακτης Ανάγκης για τους Πρόσφυγεςτης Εγγύς Ανατολής. 1η έκδοση του βιβλίου 1924 στιςΗ.Π.Α.

[email protected]

ΜΙΚΡΑ ΑΣΙΑ

Γράφειo Δήμoς

Kερδέλας

ΛΕΩΦΟΡΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗ 80

ΒΑΜΒΑΚΟΠΟΥΛΟ

ΤΗΛ. 28210 88658

Ήταν θυμάμαι Μάιος, της άνοιξης που πέρασε, όταν ένας φίλος με καλούσε με ένα e-mail ναδω και να ακούσω το Γρηγόρη Ψαριανό από το Βήμα της Βουλής να αντιδρά με το δικό τουχαρακτηριστικό τρόπο και λόγο στη διάχυση των ευθυνών σε όλο το πολιτικό φάσμα για την

κατάντια της χώρας, να φωνάζει : «Δεν τα φάγαμε όλοι μαζί τα λεφτά !! Δεν είμαστε όλοι ίδιοι ! Προ-στατέψτε το κοινοβούλιο και τη Δημοκρατία μας!», (Αναζήτηση στο youtube : Ψαριανός στη Βουλή 6-5-2010)Έτυχε και αμέσως μετά που είδα το video να πάω στο μανάβικο που ψωνίζω. Το παιδί που δουλεύειεκεί, ο Γιώργης, αποτελεί για μένα έναν από τους μετρητές της κοινής γνώμης. Με αυτόν και με άλ-λους μιλάω όταν θέλω να γνωρίσω τι σκέφτεται και τι συζητά ο κόσμος. Τον ρώτησα - πετώντας τουσπόντες - για όσα έλεγε ο Ψαριανός πως λέει ο κόσμος . Σε όλα ήταν σύμφωνος. «Και οι τριακόσιοιφταίνε!», «είναι όλοι άχρηστοι» «Όλοι τα φάγανε τα λεφτά» και όλα τα υπόλοιπα. Μάλιστα, άρχισε ναφωνάζει και να δείχνει νευριασμένος. Προσπάθησα να αντιτάξω στα λόγια του, κομμάτια από το λόγοτου Ψαριανού αλλά αδίκως προσπαθούσα. Δεν πείθονταν με τίποτε. Η γενίκευση και η ισοπέδωση τωνπάτων έδειχνε να είναι για εκείνον η μοναδική και απόλυτη αλήθεια.

Πέρασε το καλοκαίρι κι ήρθε ο Σεπτέμβρης [και το video έγινε ξανά επίκαιροόταν ο αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης υποστήριξε ότι «Όλοι μαζί τα φάγαμετα λεφτά»]. Ένας άλλος φίλος μου, ο Σπύρος, μέσα από το facebook μου κοινοποίησεένα άρθρο από την «Καθημερινή» της Τασούλας Kαραϊσκακη με τίτλο «Πα-ραμένουμε αμετανόητοι». Η αρθρογράφος επισημαίνει, μεταξύ άλλων : «Ας

μην αυταπατώμεθα. Αν δεν μας άρεσε η κοινωνία μας, θα φροντίζαμε με κάποιο τρόπο, επίπονα,αργά, να την αλλάξουμε. Αλλά δεν θέλουμε κάτι τέτοιο. Έχουμε βολευτεί μέσα στο ελληνικής κοπήςκοινωνικό νεφέλωμα όπου επιτρεπτό είναι αυτό που μας εξυπηρετεί. Και ενώ καταδικάζουμε τα κακώςκείμενα (δηλαδή όσα, συνήθως, θίγουν τα προσωπικά μας συμφέροντα) δεν κάνουμε τίποτα για νααναδιοργανώσουμε μια χώρα, τη δική μας, με μηχανισμούς διακυβέρνησης πολλαπλά στρεβλωμέ-νους από τα ιδιωτικά και συντεχνιακά συμφέροντα»Έκανα μια βόλτα ξανά από το μανάβικο. Ο Γιώργης είχε δουλειά, εξυπηρετούσε μια γιαγιά, με ιδιαί-τερη θέρμη. Στάθηκα δίπλα του, μπροστά στο τελάρο με τις ντομάτες, οι οποίες λόγω της εποχής ήτανόλες χάλια. Ψάχνοντας να βρω ντομάτες που να μην προκαλούν γέλια, τον άκουσα να λέει στη για-γιά : «Τώρα στις εκλογές με τον τάδε υποψήφιο, κατεβαίνει ένα δικό μας παιδί, που καλό είναι να τοστηρίξομε όλοι.». Όλα καλά, ο Γιώργης ψήνει τη γιαγιά για ψήφο. Μόνο που ο υποψήφιος ήταν μέσασε εκείνους που ο Γιώργης, κι άλλοι πολλοί, βρίζανε το Μάιο.Του το είπα. «Ρε συ Γιώργη, αλλιώς μας τα ‘λεγες παλιότερα… όλοι φταίνε και τέτοια… τώρα τι είναιαυτά που λες;» «Άκου να σου πω δάσκαλε …» μου απάντησε κοιτώντας με κοφτά, «οι ντομάτες που διαλέγεις, σά-πιες είναι και το ξέρεις. Θα τις πάρεις όμως γιατί η κυρά, σου τις παρήγγειλε και δε θα βρεις άλλες,ούτε εδώ, ούτε αλλού, μιας και είναι τέλος εποχής»«Όχι ρε Γιώργη ! Επειδή είναι τέλος εποχής, σήμερα θα φάω μαρούλι και θα το φχαριστηθώ κι εγώκαι η κυρά μου, γιατί φρέσκο είναι. Κράτα τις ντομάτες για σένα, να τις τρως ως το Νοέμβρη.»Ντομάτες και μαρούλια, μανάβης και βουλευτής είναι παράξενο πόσο μπορούν να ταιριάξουν τελείωςδιαφορετικά πράγματα στην κουβέντα δύο ανθρώπων που αλληλοπειράζονται. Όπως και να ‘χει, άλλημια εκλογική διαδικασία, θα διεξαχθεί σε λίγες μέρες. Θα επιβεβαιωθεί άραγε το αφοπλιστικό : «Αςμην αυταπατώμεθα.»;

http://papastamos.blogspot.com

Επί της Γραμμής

Γράφειo Bασίλης

Παπαστάμος


EΣTIATOPIO - TZAZ KAΦEKAΛAMAKI - THΛ.: 2821032545

ΝΙΚΟΣ ΣΑΚΕΛΛΑΡΟΠΟΥΛΟΣ, Το μαύροΜάμπα, Εκδ. ΒΕΡΓΙΝΑ

Το 1950 οχτώ νεαροί Έλληνες βρίσκονταιαναπάντεχα στο Κονγκό με πρόσκλησηενός σπουδαίου συμπατριώτη τους, οοποίος από το 1928 είχε ριζώσει εκεί μετάαπό αφάνταστες περιπέτειες και τρομε-ρούς κινδύνους. Αργότερα όταν εκείνοςχάθηκε μυστηριωδώς στη ζούγκλα, αυτοίκληρονόμησαν την τεράστια περιουσία του.Τα αιματηρά όμως γεγονότα που ακολού-θησαν τους ανάγκασαν να φύγουν. Πέρα από τα πολλά χρήματα που είχανεξάγει παράνομα, θα έβγαζαν και έναν τε-ράστιο θησαυρό από χρυσό και άλλους πο-λύτιμους λίθους που απέκτησαν μετυχοδιωκτικές συναλλαγές. Ξαφνικά όμωςαρχίζουν να συμβαίνουν περίεργες σατα-νικές δολοφονίες, με φονικό όπλο το τρο-μερό φίδι Μαύρο Μάμπα. Ένα πρωτότυπο αστυνομικό μυθιστόρημαπου κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον. Έναςεξαίρετος συνδυασμός πραγματικών καιφανταστικών γεγονότων με έντονες κοι-νωνικές, πολιτικές, ιστορικές και οικολο-γικές καταγραφές. Μια συνεχής και έντονηαναμέτρηση του καλού με το κακό, της λο-γικής με την παραφροσύνη, της βίας με τηνανθρωπιά.Στην περιοχή του Ματέμπου στο Κονγκό,ξεθάβονται διαμάντια και θάβονται άνθρω-ποι. Κάθε μήνα 15 περίπου άνθρωποι θά-βονται ζωντανοί από καταρρεύσεις τωνπρόχειρων στοών που φτιάχνουν οι ξένοικερδοσκόποι.Στην περιοχή Μπουζίμου, η οποία είναιαπό τις πλουσιότερες περιοχές του κό-

σμου σε διαμάντια, οι άνθρωποι πεθαίνουνομαδικά από την πείνα. "Έτσι ενώ το έδαφός μας και πιο πολύ τουπέδαφός μας είναι από τα πλουσιότερατης γης, εμείς είμαστε από τους πιο πει-νασμένους και τους πιο εξαθλιωμένουςτου κόσμου."Αν θέλει να δει κάποιος τη δαντική κόλασηστη γη, αρκεί να επισκεφτεί τις στοές σταορυχεία ουρανίου στο Σινγκολόμπουε τηςΚατάγκας. Από τα άσπρα δόντια των ντό-πιων, που γυαλίζουν στο φως της λάμπας,αντιλαμβάνεται ο επισκέπτης πως μέσαεκεί δουλεύουν άνθρωποι. Από εκείνα ταορυχεία εστάλησαν 1.000 τόνοι ουρανίουστις ΗΠΑ, για την κατασκευή των πρώτωνατομικών βομβών, που έπληξαν τη Χιρο-σίμα και το Ναγκασάκι.

O αγαπημένος μαθηματικός τύπος του καθηγητή

Ογκάουα Γουόκο Εκδ. Άγρα

Αυτός είναι ένας λαμπρός εξηντάχρονοςκαθηγητής μαθηματικών που, ύστερα απόένα αυτοκινητιστικό ατύχημα, ζει με μιαβραχεία μνήμη μόλις ογδόντα λεπτών.Αυτή είναι μια ευαίσθητη και πανέξυπνηοικονόμος που αφοσιώνεται στη φροντίδατου. Κάθε πρωί, όταν ο καθηγητής και ηοικονόμος συστήνονται εκ νέου ο έναςστον άλλον, ανθίζει μια παράξενη, όμορφησχέση μεταξύ τους. Ο καθηγητής μπορείνα μη θυμάται τι έφαγε για πρωινό, άλλαστο μυαλό του είναι ακόμα ζωντανές οικομψές εξισώσεις από το παρελθόν. Μετάαπό δική του προτροπή, η οικονόμος τουγνωρίζει τον δεκάχρονο γιό της. Έτσι ξε-κινά μεταξύ τους μια θαυμάσια σχέση. Οκαθηγητής σκαρώνει έξυπνους μαθηματι-κούς γρίφους -βασιζόμενος άλλοτε στονούμερο του παπουτσιού της και άλλοτεστην ημερομηνία γέννησής της- και οιαριθμοί αποκαλύπτουν έναν κόσμο ποί-ησης και καταφυγής τόσο στην οικονόμοόσο και στο γιό της. Με κάθε νέα εξί-σωση, οι τρεις χαμένες ψυχές σφυρηλα-τούν μια στοργή πιο μυστήρια από τουςνοητούς άριθμούς και ένα δεσμό που δια-τρέχει βαθύτερα τη μνήμη. Η Ογκάουα γι'αυτό το βιβλίο, που κυκλοφόρησε στην Ια-πωνία το 2004, τιμήθηκε με το λογοτε-χνικό βραβείο Γιομιούρι, το ΜεγάλοΒραβείο των Βιβλιοπωλών και, πρόσφατα,το βραβείο της Εταιρείας Μαθηματικών,επειδή αποκάλυψε στον αναγνώστη τηνομορφιά αυτού του επιστημονικού κλάδου.

Επιμέλεια : Μ.Φ.


«Στρέλλα»Σκην. Πάνος Κούτρας, με τους: Μίνα Ορ-

φανού, Γιάννης Κοκιασμένο

O Γιώργος αποφυλακίζεται μετά από 15χρόνια εγκλεισμούγια ένα φόνο πουομολόγησε ότι διέ-πραξε στο χωριόόπου γεννήθηκε καιμεγάλωσε. Τοβράδυ της αποφυ-λάκισής του διανυ-κτερεύει σ’ έναφτηνό ξενοδοχείοστην Ομόνοια. Εκείγνωρίζει τη Στρέλλα, μία όμορφη νεαρήπόρνη τρανσέξουαλ και αποφασίζει να πε-ράσει το βράδυ μαζί της. Ωστόσο οι λογα-ριασμοί του Γιώργου με το παρελθόν είναιακόμα ανοιχτοί. Μία άλλη «φυλακή» τονπεριμένει. Μαζί με τη Στρέλλα θα πρέπεινα βρουν το δρόμο προς την έξοδο.

Τη Νύχτα που χάθηκαν τα αστέριαΣκην. Roselyne Bosch με τους: Rebecca

Marder, Oliver Cywie, Anne Brochet,Sylvie Testud, Raphaelle Agogue, Gad El-

maleh, Melanie Laurent, Jean Reno

Στις 6 Ιουνίου 1942, στη Γαλλία, ο 11χρο-νος Τζόζεφ Βάισμαν μαθαίνει πως θα πρέ-πει να πηγαίνει στο σχολείο με ένα κίτρινοαστέρι ραμμένο πάνω στο ρούχο του. Τονέο αντιεβραϊκό διάταγμα της γαλλικήςκυβέρνησης είναιπλέον σε ισχύ. ΟΤζόζεφ, όπως όλοιοι Εβραίοι στη Γαλ-λία, απαγορεύεταινα πηγαίνει σεπάρκα, κινηματο-γράφους, δημόσι-ους κήπους. Στις 16 Ιουλίου1942, μαυροφορε-μένοι άντρες εισβάλλουν στο σπίτι της οι-κογένειάς του και τους οδηγούν στοχειμερινό ποδηλατοδρόμιο του Παρισιού,όπου κρατούνται για 5 μέρες χωρίς νερόκαι τροφή. Πρόκειται για τη μεγαλύτερημαζική σύλληψη Εβραίων στην Ιστορία που

διεπράχθη από... Γάλλους αστυνομικούς. Η ταινία διηγείται τις πραγματικές συγ-κλονιστικές ιστορίες των θυμάτων αλλάκαι των διωκτών τους.

WelcomeΣκην. : Φιλιπ Λιορε με τους :Βένσαν Λίντον, Οντρέι Ντάνα

Eίκοσι δύο μίλια νερού η απόσταση ανά-μεσα στο Καλαί και στο Ντόβερ στέκονταιτελευταίο εμπόδιο για να ξανασυναντη-θούν ο Μπιλάλ με την αγαπημένη τουΜίνα.Ο Μπιλάλ έφυγε από το Ιράκ και μετά απόπορεία 4.000 χιλιομέτρων, περνώνταςαπό τη Μέση Ανατολή και την Ευρώπη,βρίσκεται στη Γαλ-λική πόλη Καλαί.Στην προσπάθειάτου να εισέλθει πα-ράνομα στη Αγγλία,οι αρχές τον εντο-πίζουν και τον θέ-τουν υπόεπιτήρηση. Ο Μπι-λάλ, βλέποντας τιςβρετανικές ακτέςτόσο κοντά θέλει να διασχίσει την από-σταση κολυμπώντας. Γνωρίζεται με τονΣιμόν, ο οποίος είναι ο προπονητής κολύμ-βησης στο τοπικό κολυμβητήριο. Όταν οΜπιλάλ του εκμυστηρεύεται τον λόγο πουθέλει να βρεθεί στην Αγγλία, ο Σιμόν συγ-κινείται και αποφασίζει να τον προπονήσειγια να διασχίσει το κανάλι της Μάγχης...

Fish TankΣκην.: Άντρεα Άρνολντ. Με τους: Κέιτι

Τζάρβις, Μάικλ Φασμπέντερ

Η δεκαπεντάχρονη Μία, που ζει με τη μι-κρότερη αδελφή της και τη μοναχική μη-τέρα της, προκαλεί διαρκώς προβλήματαστην οικογένειά της, στις παρέες, παντού.Μια μέρα, η μητέρα της φέρνει στο σπίτιτο νέο φίλο της και η εμφάνισή του αλλά-ζει τη ζωή της.Επίμονο, ακριβές, λεπτομερές πορτρέτοέφηβης αγγλικών προαστίων. Πιο σαφήςκαι συγκεντρωμένη από ό,τι στο σκόρπιοκαι οπτικά ενδιαφέρον ντεμπούτο της Red

Road, η Άντρεα Άρνολντ αρπάζει τηνανάσα της 15χρονης Μία, μιας πολύ ανή-συχης και συνεχώς αντιδραστικής κοπέ-λας που προκαλεί προβλήματα στη flirtyμητέρα της και αποτελεί αντι-πρότυπο γιατη μικρή αδελφή της.Ο έκδηλος πόθος και το κρυφό πάθος τηςγια τον εραστή της μητέρας της είναι πρό-φαση της μπερδε-μένης ανάγκης γιατη δεδομένη απο-σύνδεσή της απότον χαλαρό οικογε-νειακό ιστό. Πρό-φαση αποτελεί καιη οικογένεια γιατην επιθυμία τηςΆρνολντ να αναλύ-σει και να συνθέσει εκ νέου το αντιπαθέςφαινόμενο της ενηλικίωσης, με όρουςεσωτερικής επαναστατικότητας. Η Μίααπέχει από τα χρυσά κορίτσια μιας glossyγενιάς, αλλά την πιστεύουμε 100%. Ηεκρηκτική Κέιτι Τζάρβις είναι μια μικρήαποκάλυψη - για τον Φασμπέντερ και τιςδιεισδυτικές, απειλητικές ικανότητές τουήμασταν σίγουροι από το Hunger.

Χωρίς Όνομα (Sin Nombre) Σκην. Cary Fukunaga, Με τους : MarcoAntonio Aguirre, Leonardo Alonso, KarlaCecilia Alvarado, Kristian Ferrer, Edgar

Flores

Ο Κάρι Φουκουνάγκα εξέπληξε κοινό καικριτικούς στο Sundance το 2009 με το"Sin Nombre", την πρώτη ταινία μεγάλουμήκους που έγραψε και σκηνοθέτησε,αποσπώντας τα βραβεία Σκηνοθεσίας καιΦωτογραφίας. Γυρισμένο σε συγκλονιστι-κές τοποθεσίες, το οπτικά πλούσιο αυτόφιλμ μεταφέρει τον θεατή στον σκοτεινόκόσμο των συμμο-ριών και των μετα-ναστών τηςΚεντρικής Αμερι-κής, μέσα από τηνιστορία του Κά-σπερ και τηςΣάιρα. Ο Κάσπερ βρίσκε-ται στην εφηβεία

και είναι ήδη μέλος της αμείλικτης συμ-μορίας "Μάρα". Η Σάιρα ταξιδεύει με τονπατέρα και το θείοτης από την εξοχήτου Μεξικό προς τονΒορρά, στην οροφήενός τρένου, με τηνελπίδα πως θα μπο-ρέσουν να περάσουνστις Ηνωμένες Πολιτείες. Έτσι, οι δρόμοιτου Κάσπερ και της Σάιρα διασταυρώνον-ται και μια ξεχωριστή φιλία γεννιέται, ενώοι κίνδυνοι συνεχώς παραμονεύουν. Θακαταφέρουν οι δύο αυτές περιπλανώμε-νες ψυχές να επιβιώσουν και να περάσουντα σύνορα;

Το Γεράκι της Μάλτας (The Maltese Falcon)

Σκην: Τζον Χιούστον, με τους: ΧάμφρεϊΜπόγκαρτ, Μαίρη Αστορ, Σίντνεϊ Γκρίν-

στριτ, Πέτερ Λόρε

Μετά τη δολοφονία του συνεταίρου του, οιδιωτικός ντετέκτιβ Σπέιντ κινδυνεύει νασυλληφθεί απότην αστυνομία ωςύποπτος για τοφόνο. Για να απο-δείξει την αθωό-τητά του πρέπεινα ανακαλύψει τικρύβεται πίσωαπό το "γεράκιτης Μάλτας", έναχρυσό ομοίωμα διακοσμημένο με πολύτι-μους λίθους το οποίο οι ιππότες της Μάλ-τας φέρονται να έστειλαν στο βασιλιά τηςΙσπανίας .Μια κλασική αστυνομική ταινία επανακυ-κλοφορεί σε εξαιρετική εικόνα και ήχο σεblu ray.

Πρoτείνει oAντώνης

Σπανoυδάκης

Τ ι δούμε κα ι τ ι θα ακούσουμε στα Χαν ιάΤ ι δούμε κα ι τ ι θα ακούσουμε στα Χαν ιά

Ο Σεπτέμβρης κύλησε με ξεκούραση, αφ’ενος από ένα δυνατό και έντονο καλοκαίρι -όπως έχω την αίσθηση ότι ήτανγια τους περισσότερους-, με τις απεργίες των οδηγών φορτηγών και ασφαλώς με τις κινήσεις παρασκηνιακές καιμη των Καλλικρατικών υποψηφίων που είναι έτοιμοι να προσφέρουν πάλι στα κοινά και με το νέο αυτοδιοικητικόχάρτη πλέον θα έρθει ένα κύμα αλλαγών και έργων αφου μέχρι τώρα, το υπάρχον σύστημα δεν τράβαγε...

Χρειάζονται αυτές οι αλλαγές, όπως και στηνπαιδεία και αλλού… έτσι να έχει σασπένςτο πράμα, να μη βαριόμαστε !

Στα μουσικά της πόλης τώρα, μετα την καλοκαιρινήλαίλαπα εκδηλώσεων, συναυλιών κλπ μια κόπωσηγενικά υπήρξε το μήνα που πέρασε. Ετσι λιγοστές

ήταν οι συναυλίες καιοι άλλες ζωντανές εμ-φανίσεις. Τα νέα σχή-ματα για τη χειμερινήσαιζόν ετοιμάζονται καιήδη μάθαμε για αρκε-

τές αλλαγές στα χειμερινά μαγαζιά.

Μέσα στο Σεπτέμβρη έγιναν οι τελευταίες συ-ναυλίες στην Ανατολική Τάφρο. Στις 8 Σεπτέμβρη, ο Σύλλογος μουσικών Χανίων«Χάρχαλης» έκανε την εκδήλωση του καλοκαι-ριού.Στην εκδήλωση τιμήθηκαν οι μουσικοί : Ροδά-μανθος Ανδρουλάκης, Βαγγέλης Βαρδάκης,Γιώργος Βασιλάκης, Παύλος Εξουζίδης, Νίκος Ηλιά-κης, Μανώλης Κακλής, Σταύρος Καντηλιεράκης,Στέφανος Καρεφυλάκης, Πέτρος Καρμπαδάκης,Παναγιώτης Καστάνης, Φώτης Κατράκης, ΛεωνίδαςΚλάδος, Νίκος Κολιακουδάκης, Νίκος Κόμης, ΝίκοςΜανιάς, Μανώλης Μανιουδάκης, Ιωάννης Μαρκο-γιαννάκης, Ζαχαρίας Μελεσανάκης, Μιχάλης Μπα-κατσάκης, Αντώνης Μπαριταντωνάκης, ΜάρκοςΠαπαδάκης, Ασπασία Παπαδάκη, Μιχάλης Πολυ-χρονάκης, Σπύρος Σηφογιωργάκης, Χρυσούλα Ση-φογιωργάκη και Γεράσιμος Σταματογιανάκης.Στην αρχή της εκδήλωσης ο πρόεδρος του Συλλό-γου Στέλιος Λαϊνάκης, ανέφερε μεταξύ άλλων:«Σκοπός της εκδήλωσης είναι να τιμήσουμε κατα-ξιωμένους δασκάλους, δημιουργούς και εκφραστέςτης μουσικής παράδοσης από όλη την Κρήτη.Έχουμε χρέος να διδάξουμε και να προστατεύ-σουμε τους νέους καλλιτέχνες από κακέκτυπαακούσματα χαμηλής αισθητικής, που επικρατούνσήμερα και ήδη έχουν επηρεάσει αρκετούς νέουςμουσικούς μας, οι οποίοι είναι το “αύριο”, θα πά-ρουν τη σκυτάλη από εμάς για να προσπαθήσουνμε τη σειρά τους να την εξελίξουν σε σωστές βά-σεις».Ηταν μια σπουδαία εκδήλωση αλλα δυστυχώς δενδιαφημίστηκε όσο θα έπρεπε και από τη μεριά τουο Δήμος, μάθαμε ότι έφερε δυσχέρειες, όσον

αφορά τα ηχητικά…

Στην πόλη μας βρέθηκαν για διακοπές και για ένακοινωνικό γεγονός, στις αρχες του Σεπτέμβρη, δυοκαταξιωμένοι μουσικοί της jazz και μάλιστα της Βρα-ζιλιάνικης bossa-nova, ενός μουσικού κινήματοςπου ξεκίνησε το 1959 και όχι απαραίτητα μόνο τουχορού που ξέρουμε. Ο Βραζιλιάνος πιανίστας An-tenor Bogea που είναι μάλιστα πρέσβης της Βραζι-λίας στη χώρα μας και ο Γάλλος κιθαρίσταςJean-Philippe Crespin. Οσοι τυχεροί παρευρέθηκανστον ανοιχτό χώρο ξενοδοχείου στο Σταλό, πραγ-ματικά απόλαυσαν μία υπέροχη βραδυά ! Ηδη τονΑύγουστο είχαν εμφανιστεί στα Ανώγεια, στα Υα-κίνθεια ενώ ο Αντενόρ μας είπε ότι, προτού φύγειαπο τη χώρα μας -αφου η θητεία εδώ τελειώνει- θακάνουν μερικές εμφανίσεις στο Half Note το γνω-στό jazz-club της Αθήνας. Στο διάστημα που έμεινεστην Ελλάδα ο Antenor ηχογράφησε μαζι με τονJean-Philippe και άλλους Ελληνες μουσικούς το cd: Innaxos, που κυκλοφόρησε τον Γενάρη του 2010.

Το συγκρότημα των U2 έκανε μία μεγάλη συναυλίαστο Ολυμπιακό στάδιο της Αθήνας και ήταν μία απόόλες τις απόψεις επιτυχημένη συναυλία. Από κόσμοπου ήταν πάνω απο 60.000, από τεχνολογικά εφφέ,από ήχο και από καλλιτεχνική άποψη και σε τελικήανάλυση ροκιά… ήταν άψογη, είπαν όσοι πήγαν !!Σαππόρτ έπαιξαν ο Aviv Geffen από τους Blackfieldκαι οι Snow Patrol. Το σετ της συναυλίας, όπως καιβίντεο αμέτρητα μπορείτε να βρείτε εύκολα στο δια-δίκτυο…

Στην Αθήνα στις 27 Σεπτεμβρίου στο Ηρώδειο τηναποθέωση γνώρισαν, ο Goran Bregovic καιη Μαρία Ναυπλιώτου στην πρώτηπαρουσίαση στο αθηναϊκό κοινό, της μουσικήςπαράστασης «Ημερολόγια μιας ΘλιμμένηςΒασίλισσας». Μια δραματοποιημένησυναυλία, πάνω στον Γιουγκοσλαβικό εμφύλιο τηςπεριόδου 1991-’95. Το έργο πρωτοπαρουσιάστηκεστις αρχές Ιουνίου στο Παρίσι, στο Festival St.Denis, μετά από σχετική παραγγελία στονσυνθέτη Goran Bregovic.

Μέσα στον Οκτώβρη συγκεκριμένα στις 19, θαέρθει για μία εμφάνιση στην χώρα μας στο «Παλ-λάς» στην Αθήνα, ο σαξοφωνίστας της soul-funkMaceo Parker, επι πολλα χρόνια συνεργάτης του

James Brown.

Στο φετεινό 33Ο φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκουςτης Δράμας, πήρε το πρώτο βραβείο για τη μουσικήεπένδυση της ταινίας «Το χωριό» του Στέλιου Πο-λυχρονάκη, ο Χανιώτης Γιάννης Ψαρουδάκης, ιδρυ-τικό μέλος της «Οκτάβας».

Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ

Ας δούμε τώρα τα καινούρια μουσικά σχήματα τηςχειμερινής σαιζόν που έρχεται.Στον ΚΑΒΟΥΡΑ στο παλιό λιμάνι θα είναι ο Κώ-στας Καραβατάκης κιθάρα, τραγούδι, ο ΙάκωβοςΣουργουτζίδης στο μπουζούκι και η Μαρίνα στο τρα-γούδι, που είναι η κόρη της γνωστης μας Μαριώς,της ρεμπέτισαςΣτο ΚΡΗΤΙΚΟ ΚΟΝΑΚΙ στην Ακρωτηρίου, μαζι μετον Μανώλη Φαραγγιτάκη στο τραγούδι, θα είναι καιο Μανώλης Σταγάκης και στο μπουζούκι ο Νεκτά-ριος ΑνδρουλάκηςΣτα ASTRA που ξεκινούν νωρις τον Οκτώβρη, τρα-γουδούν οι : Ιωάννα Δανέζη, Ελενα Στεργιάδου,Μάνος, Δήμητρα Γαλάνη, Σοφία Καρρά και ο γνω-στός Χανιώτης λαϊκός τραγουδιστής Αντώνης Πρέ-κας. Στο μπουζούκι είναι ο Μανούσος Ψαρουδάκης,που τις δύο προηγούμενες σαιζόν ήταν στη «ΜικρήΣκηνή».Στα ΜΑΥΡΑ ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ θα τραγουδούν : Γιώρ-γος Ιωάννου, Αντώνης Μαλαξιανάκης, Βίκυ Καλι-γιάννη, Κώστας Φιωτάκης, Σταύρος Καναβάκης καιδύο νέες τραγουδίστριες. Στο FLAMINGO ROAD τραγουδάει η Κατερινα Μα-νουσάκη.Στη ΜΙΚΡΗ ΣΚΗΝΗ, θα είναι ο Κώστας Λεβάκης, οΜάνος Αποστολάκης και η Δώρα. Στο μπουζούκι οΜάκης Βασαδάκης. Τα ΧΑΛΚΙΝΑ ξεκινάνε την Πέμπτη 7 Οκτώβρη. Θαπαίξουν διάφορα κρητικά σχήματα, όπως του Γερά-σιμου Μαρινάκη και του Ανδρέα ΜανωλαράκηΗ ΠΡΟΒΑ ανοίγει το Σάββατο 9 Οκτώβρη με τοσχήμα των Μάρκου Ρενιέρη και Γιάννη Πολυχρο-νάκηΣτο ΑΔΕΣΠΟΤΟ θα είναι φέτος ο Παναγιώτης Καρ-νέζης στο μπουζούκι μετά από πολλα χρόνια στην«Οκτάβα», στην κιθάρα ο Γιώργος Καντεράκης καιστο τραγούδι ο Γιάννης Κορωνάκης και η ΑντζελαΣταρόβα.Στην ΟΚΤΑΒΑ που θα ξεκινήσει στα τέλη του Οκτώ-βρη, θα είναι στο μπουζούκι ο Μανώλης Φλεμετά-κης -μετα από τρία χρόνια στο «Αλκυών»- στη θέσητου Π.Καρνέζη και στο ακκορντεόν ο Δημήτρης Κα-μηλάκης ενώ αποχώρησε η Αντιγόνη Αραμπατζό-γλου.

ΡΑΔΙΟΦΩΝΟΣτο ραδιοφωνικό σταθμό της ΕΡΑ Χανίων, η Αννα

Μακράκη-Καρέλλα έχει ξεκινήσει μια σειρά εκπομ-πών κάθε Δευτέρα, Τρίτη, Πέμπτη και Παρασκευήτο απόγευμα, στις 5-6, όπου κάθε εβδομάδα έναςκαλλιτέχνης της κρητικής μουσικής κάνει μόνος του

πρόγραμμα με τα τραγούδια της επιλογής του. Ηδηέχουν κάνει εκπομπή μουσικοί όπως : ΔημήτρηςΒακάκης, Ζαχαρίας Σπυριδάκης, Μιχάλης Μπακα-τσάκης, Δημήτρης Κολιακουδάκης και άλλοι ενω οιεκπομπές θα συνεχιστούν για αρκετό διάστημα.(συχνότητες 100.6 και 104)Μια και είμαστε στο ραδιόφωνο να αναφέρουμε ότιστο Δεύτερο πρόγραμμα της ΕΡΑ, από Δευτέραέως και Πέμπτη στις 11.30 το βράδυ, στις εκπομπέςτου Γιώργου Μητρόπουλου, μεταδίδονται σε επα-νάληψη οι θρυλικές εκπομπές για το ρεμπέτικο τουερευνητή Σπύρου Παπαϊωάννου, που πρωτοπαίχτη-καν γύρω στο 1980-1982.Μάλιστα μετα από τόσα χρόνια φαίνεται πόσο ιδιαί-τερα προσεγμένες και απόλυτα μελετημένες ήταναυτές οι εκπομπές αφού εντυπωσιάζουν ακόμα καισήμερα στην εποχή της τεχνολογίας με τον πλούτοτων στοιχείων και το βάθος της έρευνας !

ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ

Μία πολύ αξιόλογη δισκογραφική δουλειά, ετοιμά-ζει μια παρέα Ηρακλειωτών φίλων της παραδοσια-κής μας μουσικής, με πρωτοστάτη τον γιατρό καισυλλέκτη Μανώλη Χναράκη. Θα είναι αφιερωμένηστους μουσικούς της επαρχίας Πεδιάδας, που ηαλήθεια είναι ότι παρέμειναν στην αφάνεια, παρ’ολητη μεγάλη τους σταδιοδρομία και δημοτικότητα στιςτοπικές διασκεδάσεις. Επίσης θα γίνει ένα ακόμαδισκογραφικό αφιέρωμα στο βιολάτορα από την Επι-σκοπή Πεδιάδας, Ηρακλή Σταυρουλάκη, με παλιέςερασιτεχνικές επι το πλείστον ηχογραφήσεις. Τηνόλη προσπάθεια επιχορηγεί η «Βικελαία ΒιβλιοθήκηΗρακλείου». Οι δύο αυτοί δίσκοι cd, θα κυκλοφορή-σουν μέσα στο Νοέμβριο.

Επίσης ο Σύλλογος μουσικών Χανίων «Χάρχαλης»με προσπάθειες του προέδρου του, Στέλιου Λαϊ-νάκη, πρόκειται στους επόμενους μήνες να εκδώ-σει σειρά δίσκων cd, με παλιές ηχογραφήσεις, αποσημαντικούς Χανιώτες μουσικούς.Συγκεκριμένα ένα cd αφιερωμένο στο Νικόλαο Χάρ-χαλη, με τις ηχογραφήσεις των 78 στροφών πουέγιναν προπολεμικά και μεταγενέστερες ερασιτε-χνικές ηχογραφήσεις και δύο cd με ηχογραφήσειςτων Γιώργου και Στέλιου Κουτσουρέλη που θα πε-ριλαμβάνουν επίσης κυκλοφορίες εταιρειών καιερασιτεχνικές ηχογραφήσεις. Το πρώτο cd θα κυ-κλοφορήσει πιθανόν μέχρι το τέλος του χρόνου καιτα επόμενα μέσα στο ερχόμενο έτος. Προσπάθειες γίνονται ακόμα και από ιδιώτη συλλέ-κτη και παραγωγό και τον υπογράφοντα, να κυκλο-φορήσουν αρκετές ακόμα ηχογραφήσεις των78στροφών κρητικών καλλιτεχνών όπως των : Κου-φιανού, Καντέρη, Μαριάνου, Κουρή, Ψύλλου, Χαρί-λαου, Πλακιανού και άλλων.

Με μουσικούς χαιρετισμούς

Γράφει oΓιώργος

Βαβουλές


ΑΝ. ΓΟΓΟΝΗ 74 ΧΑΝΙΑ - ΤΗΛ. 28210 72043

H ποιότητα στην θέρμανση και στον κλιματισμό


Οδίσκος «Rom» είναι ένας από τους πιογνωστούς και επιτυχημένους δίσκου τουΝίκου Κυπουργού. Πρόκειται για τη μου-

σική και τα τραγούδια του συνθέτη για την ομό-τιτλη ταινία του Μενέλαου Καραμαγγιώλη.Η ταινία προσπαθεί να δώσει το στίγμα των

Ρομά στην Ευρωπαϊκή ήπειρο και κυρίως στηνΕλλάδα. Ουσιαστικά είναι ένα ντοκιμαντέρ πουμε λιτή και «ποιητική» αφήγηση επιχειρεί μιαδιαδρομή στον κόσμο των τσιγγάνων ακολου-θώντας τέσσερις διαφορετικές κατευθύνσεις,που εκφράζονται στα πρόσωπα των τεσσάρωναφηγητών: του δάσκαλου, του φωτογράφου, τηςγριάς τσιγγάνας Ταμάρα και της νεαρής Αϊμά.Το ΡΟΜ πήρε βραβείο καλύτερου ντοκιμαντέρκαι μοντάζ στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης το 1989και κρατικά βραβεία καλύτερου ντοκιμαντέρ καιμουσικής το 1990.Η μουσική, λοιπόν, διαδραματίζει κυρίαρχορόλο στην ταινία καθώς παρακολουθεί και υπο-γραμμίζει την αφήγηση και την εικόνα. Κάθεμουσική φράση είναι μία φράση-σχόλιο, γεμάτηαπό λεπτή μελαγχολία, απόλυτα ταιριαστή μετο αντικείμενο που σχολιάζει. «Παράλληλαόμως η μουσική αποκτά μια γοητευτική αυτο-δυναμία και ενώ γεννιέται από τις εικόνες, έχεικαι η ίδια την ικανότητα να γεννά εικόνες»1. Οιάξονες της μουσικής κινούνται τόσο προς ταμονοπάτια της ανατολίτικης μουσικής, απ’ όπουο συνθέτης αντλεί στοιχεία και μνήμες, όσο καιπρος τα μελωδικά μοτίβα που είναι μεν αόρισταως προς τη θεματολογία τους αλλά ελκυστικάως προς την ακρόασή τους. Εν τέλει ο ΝίκοςΚυπουργός με τη μουσική του περιγράφει μεευγενικά χρώματα και προπάντων αντιμετωπίζειανθρώπινα τη ζωή των ανθρώπων αυτής τηςφυλής. «Το φευγαλέο που έχουν οι τσιγγάνοιστα μάτια είναι η μουσική του Κυπουργού. Καιδύναται να γοητεύσει όσους δεν συγχέουν τοθόρυβο με τη μουσική»2 . Ο δίσκος είχε κυκλοφορήσει το 1990 από το«Σείριο» του Μάνου Χατζιδάκι σε πολύ προ-σεγμένη έκδοση. Σε ολοκληρωμένη μορφή επα-νεκδίδεται σε cd το 1996 με παραπάνωπληροφορίες και ένα επιπλέον μουσικό θέμα.

Η μουσική, η ενορχήστρωση και η διεύθυνσητης ορχήστρας είναι του Ν. Κυπουργού και οιστίχοι του Σταμάτη Δαγδελένη. Συνολικά ο δί-σκος περιέχει 9 οργανικά θέματα και 8 τρα-γούδια. Τραγουδούν ηΔώρα Μασκλαβάνου και οΚώστας Παυλίδης σεπολύ μικρή ηλικία καιστην πρώτη του φυσικάεμφάνιση. Παίζουν οι Μ.Βοριάς (βιολί), Ν. Γκίνος (κλαρινέτο), Σ. Κυ-πραίου (κιθάρα – λαούτο), Β. Παπαβασιλείου(κοντραμπάσο) και Α. Χρηστίδης (κρουστά). Στο«Τραγούδι της τσιγγάνας» τραγουδάει ο ίδιος οσυνθέτης, ενώ οι στίχοι είναι από το μυθιστό-ρημα του Γεωργίου Δροσίνη «Το βοτάνι τηςαγάπης». Στα «Κάτοπτρα» η μουσική βασίζεταισε μια παραδοσιακή τσιγγάνικη μελωδία τηςΟυγγαρίας. Τέλος, το πολύ χαρακτηριστικό τρα-γούδι «Rom», όπως ακούγεται στο τέλος τουδίσκου και στην ταινία, είναι ένα λογοπαίγνιοπάνω στις έννοιες «χορός» και «θάνατος».Πρόκειται για ένα μικρό μουσικό αριστούργημα!Τα μουσικά θέματα του δίσκου είναι:1. ROM 2. Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ 3. ΤΟΥ ΑΛΟΓΟΥ 4. ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΤΣΙΓΓΑΝΑΣ5. ΤΟ ΚΑΡΑΒΑΝΙ 6. ΚΑΤΟΠΤΡΑ 7. ΡΩ-ΤΑ-ΡΩ 8. ΑΙΜΑ-ΣΚΟΤΕΙΝΟΣ ΘΑΛΑΜΟΣ 9. ΤΟ ΚΑΡΑΒΑΝΙ 10. ΧΟΡΟΣ ΣΕ 5/8 11. ΛΟΥΝΑ ΠΑΡΚ 12. ΣΤΟ ΠΟΤΑΜΙ 13. ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ 14. ΣΚΙΕΣ 15. ΧΡΗΣΜΟΣ 16. ΤΑΜΑΡΑ - Η ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΠΑΡΑΜΥΘΙΟΥ 17. ROM

Συνολικά το «Rom» είναι ένας εξαιρετικός δί-σκος που αξίζει να αναζητήσει κανείς. Απόλυταισορροπημένος, ακούγεται φυσικά ανεξάρτητααπό την ταινία και προσφέρει «ένα φωτεινόηχόχρωμα που στηρίζεται στην παράδοση καιτις έντεχνες παραδοχές, αλλά πατάει, παρόλααυτά, στα δικά του πόδια» 3 . Ο Νίκος Κυ-πουργός καταφέρνει να εκφράσει στο έπακροτον πόνο και το πάθος της φυλής των τσιγγά-νων, την πίκρα και την οργή παράλληλα με τηναγάπη για τη ζωή και τον έρωτα που τους χα-ρακτηρίζει.

1. περιοδικό, Ποπ & Ροκ, Μάιος 19902. περιοδικό Playboy, Ιανουάριος 19903. Φώτης Απέργης, εφ. Ελευθεροτυπία, 4 Ια-νουαρίου 1990

Γράφειo Γιώργoς

Tσίμας

ΣTHN APXH TOY TPAΓOYΔIOY

Νίκος Κυπουργός “ROM”Δήμητρα ΠαπίουEμαθε η καρδιά

Λυχνία

Η Δήμητρα Παπίου είναι από τα πρό-σωπα που απασχολούν το ελληνικό τρα-γούδι με το δικό τους ιδιαίτερο καιπάντα συνειδητά καθορι-σμένο τρόπο. Και κυρίωςμόνο με το τραγούδι κιμόνο για το τραγούδι.Φέτος, μέσα στην άνοιξη,έχουμε ένα δυνατό δισκο-γραφικό come back πουδεν είναι εύκολο να περά-σει απαρατήρητο.Το μουσικόφιλο κοινό έχεισχεδόν ταυτίσει την ερμη-νεύτρια με ένα τραγούδι, βγαλμένο απότη μεγάλη οθόνη, κάποια χρόνια πίσω.Ήταν το τραγούδι «Αυτή η νύχτα μένει»,μία δημιουργία του Σταμάτη Κραουνάκηπου γράφτηκε για την ομώνυμη κινημα-τογραφική ταινία του Νίκου Παναγιωτό-πουλου, που προβλήθηκε στις αίθουσεςτο 1999. Ήταν ένα τραγούδι από τα «δύ-σκολα», ένα ζευγάρωμα πιάνου καιφωνής, από εκείνα που συνήθως τρομά-ζουν να βρουν το δρόμο προς τα έξω,όχι επειδή δεν αξίζουν, αλλά επειδή δια-φέρουν. Ωστόσο, εκείνο το τραγούδι καιπαίχθηκε, και αγαπήθηκε και γνώρισεεπιτυχία, δίνοντας πίσω στην ερμηνέυ-τριά του κάτι από τη δύναμη και τις αν-τοχές που του χάρισε.Η Δήμητρα Παπίου δεν είναι από τουςκαλλιτέχνες που συναντάμε συχνά σταreleases των εταιριών. Έχει όπως λέεικαι η ίδια, το δικό της timing. Φέτος, επι-στρέφει στη δισκογραφία με ένα νέοδίσκο. Πολλοί δημιουργοί δινουν τρα-γούδια στη δουλειά αυτή. Συναντάμε τοΣταμάτη Κραουνάκη, τη Λίνα Νικολακο-πούλου, το Λαυρέντη Μαχαιρίτσα, τηΛίνα Δημοπούλου, τον Κώστα Λειβαδά,τον Κώστα Μπαλταζάνη, το Δήμο Ανα-στασιάδη, το Γιώργο Καλογερόπουλο καιτο Μαρίνο Καρβέλα. Η Λίνα Νικολακο-πούλου υπογράφει και την παραγωγή καιο Κώστας Ζαχαρίου έχει επιμεληθεί τιςενορχηστρώσεις. Ο δίσκος κυκλοφορείαπό τη δισκογραφική εταιρία του Στα-μάτη Κραουνάκη, τη «Λυχνία».Δώδεκα συνολικά τραγούδια περιλαμβά-

νει ο δίσκος. Τα περισσότερα από αυτάκάνουν το ντεμπούτο τους. Πολυμορφίαυπάρχει, στο ύφος και την υφή των τρα-γουδιών. Συναντάμε μπαλάντες, ηλε-κτρικό ήχο αλλά και γνώριμο ήχομπουζουκιού και γνωστούς λαϊκούς ρυθ-μούς όπως το εναρκτήριο τραγούδι «Τοχασάπικο της Στέλλας». Αξιοπρόσεκτη

είναι η συμμετοχή τηςΛίνας Νικολακοπού-λου στη στιχοπλασίαπολλών τραγουδιών.Η Δήμητρα Παπίουδεν έχει τη γλυκιά γυ-ναικεία φωνή. Έχειόμως το χάρισμα καιτην τεχνική της δύνα-μης στην ερμηνεία.Δεν ήταν καθόλου τυ-

χαίο, που ο Μαυρουδής την επέλεξε στοCart Postale του να τραγουδήσει το τρα-γούδι για τη Μπέλλου. Η φωνή της βγαί-νει αμοντάριστη και ακατέργαστη, χωρίςνα περνάει μέσα από καλούπια και ρε-τουσαρίσματα. Γι΄αυτό και ο ακροατήςεισπράτει μία καθαρότητα. Εισπράτειακόμη το ότι η Παπίου τραγουδά με τηνψυχή της, περισσότερο με τέχνη δη-λαδή, παρά με τεχνική. Αυτό ακριβώςείναι στην πράξη το δυνατό σημείο τουδίσκου και σε τέτοιους ακροατές απευ-θύνεται. Λέει η Δήμητρα Παπίου στο σημείωμάτης: Πολλές φορές τα τραγούδια κρύ-βουν μεγάλες σιωπές που μας επιβάλ-λονται φωναχτά. Ένα ταξίδι με αφετηρίατις στιγμές μέσα στην απραξία της μο-ναξιάς και της κίνησης της Μεσογείων.Ένα ξεκίνημα στο όνειρο μ’ ένα τηλε-φώνημα και μέρα με τη μέρα η συμπό-ρευση κάποιων ανθρώπων στηδημιουργία αυτών των τραγουδιών. Μελαχτάρα σαν την πρώτη εφηβική εκ-δρομή μας μ’ εκείνο το τραύμα που μαςυπενθύμισε η Λίνα. Που δεν θέλουμε ναθυμόμαστε τα τραγούδια αυτά με συ-νάντησαν μια μέρα. Δεν τα επέλεξα σανορφανά μηνύματα που κανένας πριν δενείχε διαβάσει, μα τώρα είναι σαν παιδιάμου και σας τα δείχνω με καμάρι γιατίξέρουν ν’ ακούνε της ψυχής σας τ’ από-κρυφα αν τυχόν και τα συναντήσετε…Δήμητρα Παπίου

Συνεργασία : http://www.e-orfeas.gr

ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ


Θα κάτσω σπίτι

Κουτσαίνω σέρνοντας τη μολυβένια μπάλα του ΔΝΤ που μου κρεμάσανε με αλυ-σίδα στο πόδι. Για να αποκαταστήσουμε λίγο την Ιστορία πρέπει να θυμίσω τιςπροειδοποιήσεις της Αριστεράς σε σχέση με το ΔΝΤ δυόμισι δεκαετίες πριν.

Χλευαζόταν τότε η Αριστερά γιατί αυτά δεν αφορούσαν την Ελλάδα και τι δουλειάέχομε να ανακατευόμαστε...Εφόσον δεν αντιδράσαμε όλα αυτά τα χρόνια δεν υπήρχε θέμα για το αν θα φτάναμεστο ΔΝΤ αλλά το πότε. Το χρόνο και το γήπεδο το κανόνισαν οι αγαπημένες μαςαγορές, που να θυμίσομε, κερδοσκοπούν εις βάρος μας γιατί δεν έχομε κερδίσει τηνεμπιστοσύνη τους. Όταν την κερδίσομε θα κλείσουν το μαγαζί τους και δεν θα κερ-δοσκοπήσουν πια. Για να καταπιούμε αυτήν την κωλοτούμπα της λογικής πρέπει να τη χάψουμε με όγ-κους λογικοφανών ψεμάτων. Να θυμίσω μερικά:

Δεν γίνεται αλλιώς, Το ΔΝΤ είναι μονόδρομος, Δεν παράγομε τί-ποτα Δεν πληρώνουμε φόρους... Φταίνε οι άλλοι, οι ξένοι, οι κινέζοι,τα λαμόγια, οι μισθωτοί, οι συνταξιούχοι, οι αγρότες, οι φορτη-γατζήδες, οι απεργοί, A! να μην ξεχάσομε και τη διεθνή τρομο-κρατία...

Αντίστοιχα δεν φταίνε: οι αγορές, οι αμυντικές δαπάνες (ή αλλιώς νταβατζηλίκι τωνσυμμάχων μας για να αμυνθούμε από έναν άλλο σύμμαχο) τα μεγάλα, μεσαία καιμικρά στελέχη των δυο κομμάτων που κυβέρνησαν την Ελλάδα από τη χούντα, οικρατικοδίαιτες «ιδιωτικές» επιχειρήσεις που ζούσαν με επιδοτήσεις, αναθέσεις καικλέβοντας φόρους και εισφορές. Και καταλήγουμε στη μοναδική λύση σωτηρίας: η Ελλάδα πρέπει να γίνει Λας Βέγ-κας και οι Έλληνες Λος Βέγγος.Θα κάτσω σπίτι

Ας πάρουμε ένα παράδειγμα χοντρού ψέματος από τα πολλά που πρέπει να καταπι-ούμε. Το δημόσιο είναι τεράστιο, άχρηστο, δυσκίνητο, γραφειοκρατικό ... Έχω ήδηγράψει ότι κάποιες από αυτές τις «αρετές» ισχύουν μόνο για τους φτωχούς. Η γρα-φειοκρατία π.χ. δεν τυραννά το ίδιο ένα πλούσιο και έναν φτωχό. Θα ασχοληθώ μόνο με μια διάσταση, αυτή του μεγέθους. Το δημόσιο είναι λοιπόν τε-ράστιο και πρέπει να γίνονται 5 απολύσεις ή συνταξιοδοτήσεις για κάθε νέα πρόσ-ληψη. Κάθε μέρα όμως εμείς αντιμετωπίζουμε το πρόβλημα ότι υπάρχουν λίγοιδάσκαλοι, λίγοι γιατροί στο ΙΚΑ και τα νοσοκομεία, λίγοι πυροσβέστες, λίγοι υπάλ-ληλοι στις υπηρεσίες. Το ίδιο το κράτος λέει «δεν έχω αρκετούς εφοριακούς» γιανα δικαιολογήσει την πολιτική της μη είσπραξης φόρων που εκουσίως εφαρμόζει. Αν βάλομε τις δυο πληροφορίες μαζί δεν μπορούμε να βγάλομε λογικό νόημα... Μα;;;αναρωτιόμαστε με ανοιχτό το στόμα, πως θα ζήσομε; Η αλήθεια που κρύβεται πίσω

από αυτό το ψέμα είναι ότι θα πρέπει να τα πληρώνομε όλα αυτά από την τσέπη μαςπια: νοσοκομεία, σχολεία, υπηρεσίες. Θα κάτσω σπίτι

Ένα άλλο παράδειγμα χοντρού ψέματος. Σε όλες τις εκλογές και τα δυο μεγάλακόμματα συνεπικουρούμενα από τους υπαλλήλους τους των δελτίων των 8 μας έλε-γαν: πρέπει να μεγαλώσει η πίτα για να έχομε όλοι περισσότερα. Οι αριθμοί όμωςδιαψεύδουν τα νούμερα: Τα τελευταία 15 χρόνια η πίτα μεγάλωσε και μάλιστα πάραπολύ. Οι ίδιοι μας λένε για περίπου 60% αύξηση του ΑΕΠ. Θυμηθείτε πως και τα δυομεγάλα κόμματα καμάρωναν ότι έχουμε τους μεγαλύτερους ρυθμούς ανάπτυξης στηνΕυρωζώνη. Πως γίνεται να έχει μεγαλώσει τόσο η πίτα και σε μας να κόβουν το μισθό;Πάντως κάποιος έφαγε τα κομμάτια που λείπουν (άραγε οι ξένοι; Οι κινέζοι; Οι απερ-γοί; Οι συνταξιούχοι;...)Θα κάτσω σπίτι

Ένα ακόμη παράδειγμα που με εντυπωσίασε. Ο πρόεδρος του Παναθηναϊκού κ. Πα-τέρας, σύμφωνα με το Βήμα της Κυριακής της 26/9, ξεκίνησε το 1992 δική του εται-ρεία με έξι (6) πλοία και σε οκτώ χρόνια τα είχε κάνει πενήντα (50)!!! Είμαι βέβαιοςότι κέρδισε αυτά τα χρήματα με τον ιδρώτα του προσώπου του, νόμιμα και ηθικά.Εσύ κλέφταρε αναγνώστη μου να τα βλέπεις. Διαμαρτύρεσαι για το «κλέφταρε»; Συγ-γνώμη αλλά έτσι λέει η κυβέρνησή μας. Γι’ αυτό σου ζητά και περαίωση. Η κυβέρνησηεπίσης μας διαβεβαιώνει ότι σήμερα, οι επιχειρηματίες σαν τον κ. Πατέρα, υποφέ-ρουν και ζορίζονται. Συνεπώς πρέπει κάποιοι να απολυθούν και οι υπόλοιποι να δου-λέψουμε περισσότερο και να ζητάμε λιγότερα. Θα κάτσω σπίτι

Μια μεγάλη αλλαγή αφορά στο νέο αυτοδιοικητικό χάρτη της χώρας. Λίγοι και μεγά-λοι δήμοι (καλό) αιρετή περιφέρεια (καλό) υπερπεριφέρειες που θα κάνουν το πραγ-ματικό κουμάντο (πολύ κακό). Το σχόλιο όμως μια και μιλάμε για οικονομία (και τομεγάλο κακό αντίστοιχα) αφορά στους πόρους λειτουργίας του νέου συστήματος. ΟιΔημοτικοί Άρχοντες έλαβαν σαφείς οδηγίες: 100% αύξηση των δημοτικών τελών.Άσκηση για το σπίτι. Δείτε το λογαριασμό σας της ΔΕΗ και υπολογίστε τι θα πλη-ρώνετε από δω και μπρος. Κάποιοι υποψήφιοι για τις επερχόμενες εκλογές δήλω-σαν ότι αυτά φτάνουν και περισσεύουν. Αν διώχνουν 5 και παίρνουν 1 μάλλον έχουνδίκιο. Άσε που τα έργα θα τα κάνουν οι καλοί και πονόψυχοι ιδιώτες για την ψυχή τηςμάνας τους...Θα κάτσω σπίτιΝα κάτσω σπίτι;Μπα, λέω αυτή τη φορά να βγω στο δρόμο.

Γράφειo Πέτρoς

Λυμπεράκης

Η Πολιτιστική Εταιρεία Κρήτης και η Πυξίδα Της Πόλης παρουσιάζουν :

Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ

ΤΗΣ ΚΙΣΑΜΟΥ

Στέλιος Γιακουμάκης

«…Στο φιλότιμο του Κισαμίτη, που τρέχει πάντα

κοντά στον ξένο, στον αδελφό, στη χαρά και στη

λύπη. Η μουσική παράδοση της επαρχίας μας είναι

τρανή και περήφανη. Οι Κισαμίτες λάτρεψαν και

λατρεύουν τους παλιούς μουσικούς της επαρχίας,

τους Πρωτομάστορες όπως τους ονόμασαν, μορφές

γλυκές και άγιες, λεβέντες που παρελαύνουν στον

κατάλογο που μας άφησε ο Ναύτης. Κραταιά δοξά-

ρια βιολιστών ήχησαν στην Κίσαμο πρώτα, από τον

Κιόρο ως τον Κουνέλη το Μαύρο και το Ναύτη, και

γλυκύτατα λαγούτα από τους Κουτσουρέληδες, το Μανώλη τον Καρτσώνη και άλλους. Όλοι

αυτοί, με την τέχνη και το μεράκι τους, κράτησαν δροσερή τη ζωή μας, γύρεψαν να γιατρέψουν τις

πληγές του κόσμου, μας χάρισαν σκάλες για να αποδράσομε από τη βαρβαρότητα της προσωρι-

νότητάς μας. Αλήθεια, τι διάβολο θέλει να πει αυτή η τελευταία φράση; Τι απομένει τώρα; Απομέ-

νει να σεβαστούμε την παράδοσή μας, απομένει να δουλέψομε για να φωτιστούν και άλλα

στοιχεία, σκοτεινά ή άγνωστα. Η ζωή συνεχίζεται…»

Κεντρική διάθεση βιβλιοπωλείο “Το Βιβλίο”, Πλ. Κολοκοτρώνη 29, τηλ. 28210 28507

Πληροφορίες : Πυξίδα της Πόλης


87,6 ΡΑΔΙΟ ΑΜΟΡΕ88 LOVE RADIO 88,388,8 ΓΑΥΔΟΣ FM 88,9 ΚΡΗΤΕΣ89,6 SUPER FM 282105201090,1 ERA SPOR90,5 SPOR FM 282105680091 VENUS 282107470491,5 ΔΙΚΤΥΟ ΣΤΑ FM 282104397991,8 SKAI NEWS 282105300092,1 ΕYΑΓΓΕΛΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ92,5 ΡΑΔΙO ΡΙΖΙΤΕΣ 282202254592,9 ΕΡΑ1 2106009604 /693,2 ΛΑΜΨΗ FM93,5 ΡΑΔΙO ΕΝΤΑΣΗ93,8 ΚΡΗΤΙΚOΡΑΜΑ 282104002594,4 ORIGINAL 282109911194,9 ΕΡΑ2 210606682295 ΝOΤOΣ FM 282104002595,295,5 ΡΑΔΙO ΜΑΡΤYΡΙΑ 282104024096,2 ΧΑΝΙΑ 96,2 RADIO ΒΕST 282107069097 ΑΝΤΕΝΝΑ ΔYΤ.ΚΡΗΤΗΣ 282105550597,4 ΡΥΘΜΟΣ 282102846697,7 STAR FM 282105070198,2 MAGIC FM 282105399498,5 SEVENTH SKY 282102013098,8 ΓΝΩΜΗ 98,9 ΧΑΝΙΑ FM 28210 3410699 LOVE RADIO99,2 ΡΑΔΙO ΚΡΗΤΗ 281026196299,6 RADIO 996 www.996radio.com100,2 MAX FM-Sky 2821055008/9101 MRB 2821020400101,5 ΚΡΗΤΗ FM 2821032734102,4 ΡΑΔΙO ΗΡΑΚΛΕΙO 102,7 STUDIO ΑΛΦΑ 2821080243103 PLUS 103 2821053989103,5 EΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔOΣ 2107226868104 ΕΡΑ ΧΑΝΙΩΝ 2821020560/20570104,5 SUGAR FM105 ΕΡΩΤΙΚΟΣ 2821036700105,4 PETPO FM 2821033460106 ΤΡΙΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ106,5 MUSIC BOX 2821081210 & 40690107 RADIO MELODY 2821093271107,3 ΩΔΥΣΣΕΑΣ FM107,4 7ο ΕΝΙΑΙO ΛYΚΕΙO 107,9

ΕΛΛΗΝΙΣ, τηλ. 2821051850

ΑΤΤΙΚΟΝ, τηλ. 2821040208

ΚΗΠΟΣ, τηλ. 2821056450

PALACE, τηλ. 2821057757

Στα

σιν

εμ

ά

τη

ς π

όλη

ς

•Δυνατά και ψηφιακά έχει μπει στην νέα σαιζόνη Νέα Τηλεόραση Κρήτης. Με ανοίγματαπρος όλη την Κρήτη, με νέες εκπομπές καιφυσικά διεκδικώντας θέση και στο Ηράκλειο.Στα νέα στοιχεία του προγράμματος τηςΝέας Τηλεόρασης σημειώνουμε την πρωινή(8-10) καθημερινή εκπομπή του Παντελή Γι-αίτση και της Ελπίδας Κατσαράκη για τηνοποία τα πρώτα μηνύματα είναι ιδιαίτερα αι-σιόδοξα. Μαθαίνουμε πάντως ότι η Νέα Τη-λεόραση ετοιμάζει και άλλες αλλαγές. Για ναδούμε…

•Σκάι… ΜΠΑΜ!!!

•Νέες, πολλές και καλές εκπομπές συγκρο-τούν το φθινοπωρινό πρόγραμμα του Δικτύου91,5 fm. Σε μια εποχή που ο λόγος είναιείδος προς εξαφάνιση από τα ραδιόφωνα τοΔίκτυο τολμά. Να σημειώσουμε ότι της τε-λευταίες μέρες, το Δίκτυο 91,5 fm,μετά τηναλλαγή οπτικού άλλαξε και ηχητικό σήμα.

•Αλλαγές κορυφής στην τηλεόραση ΚΥΔΩΝ μετον κύριο Τσόντο να αναλαμβάνει μετά απόχρόνια ξανά την διεύθυνση του καναλιού. Πα-ράλληλα ο σταθμός συγκρότησε πρόγραμμααπό αρχές Οκτωβρίου με νέες και παλιές εκ-πομπές και με «βαρύ όχημα» στο νέο πρό-γραμμα την νέα καθημερινή μεσημεΣτις νέεςσυνεργασίες της Νέας Τηλεόρασης Κρήτηςη Ευτυχία Πενταράκη. Με σημαντική παρου-σία στα Αθηναϊκά ΜΜΕ εντάσσεται πλέονστον τοπικό δημοσιογραφικό στίβο.

•Μετά από αρκετά χρόνια επέστρεψε στην τη-

λεόραση και η Μαρία Τσισμενάκη, αναλαμ-βάνοντας την εκφώνηση δελτίων στην τηλε-όραση Κύδων. Η Μαρία είναι από τις παλιέςκαλές στιγμές της τοπικής τηλεόρασης.

•Εκπομπή για «το επιχειρήν» στον Κύδωνα μετον Νίκο Τσιβουράκη και για τα αγροτικά στηνΝέα Τηλεόραση με τον Βαρδή Καλογεράκη.

•Πολλές ευχές για τα καλύτερα σε όλους.ριανήεκπομπή του Μανώλη Κονσολάκη.

•15.000 ευρώ εισέπραξε η τηλεόραση ΚΥΔΩΝαπό το ΕΣΡ μετά από καταγγελία του νο-μάρχη Χανίων για μεροληπτική συμπεριφοράαπέναντι του.

•Δύσκολες είναι πλέον οι μέρες και για πολ-λούς εργαζόμενους σε ΜΜΕ της Κρήτης.Απολύσεις, μειώσεις μισθών, ανασφάλιστηεργασία καταγράφονται μαζικά το τελευταίο4μηνο στο Ηράκλειο. Και όπως διαβάζουμεοι ιδιοκτήτες των ΜΜΕ στο Ηράκλειο έχουνσυναντηθεί σε «γεύμα εργασίας» και έχουνσυμφωνήσει σε συντονισμένες ενέργειεςαπολύσεων και περικοπών. Φαινόμενα αντί-στοιχα καταγράφονται και στις άλλες πόλειςτης Κρήτης.

•Στα Χανιά έχουμε και απολύσεις και φαινόμεναμε «ραδιόφωνα φαντάσματα» που ανοιγο-κλείνουν με βάση τις διαθέσεις των ιδιοκτη-τών και κυρίως αφήνοντας φέσια σεεργαζόμενους. Το θέμα είναι τι κάνει η πολι-τεία απέναντι σε τέτοιες συμπεριφορές; Οιδημοσιογραφικές ενώσεις, το ΕΣΡ κτλ


•Το θέμα της ποιότητας της ενημέρωσης πάνταείναι επίκαιρο. Τώρα ένα παραπάνω. Τώραπου η προπαγάνδα είναι πέρα και πάνω απόκάθε ενημέρωση επιβάλλεται να μιλήσουμεγια ενημέρωση!!!

•Για ένα μεγάλο διάστημα έχουμε μπερδέψειτην είδηση, το σχόλιο και τελευταία και τηνδιαφήμιση. Για χρόνια η κατάσταση αυτή πολ-λούς έχει βολέψει και άλλους έχει επίσηςθρέψει. Και από τις δυο πλευρές δηλαδήυπάρχουν «δράστες». Η αλήθεια είναι ότιαπλά «η ζωή μας κύκλους κάνει».


Υ.γ. Η στήλη αποτελεί προϊόν συλλογικότητας.Ως εκ τούτου περιμένουμε τη συμβολή σας.

Ενημερώστε μας, για να ενημερώσουμε !«ΠΥΞΙΔΑ της Πόλης»

ΤΗ 53 ΤΚ 73131 ΧΑΝΙΑ ΚΡΗΤΗΣΤΗΛ : 2821074104 / 6974739122

ΦΑΞ : 2821036364e-mail:[email protected]

Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης

ΔΕΚΑΤΟΣ ΤΡΙΤΟΣ ΟΡΟΦΟΣ

Το ανθρωπάκι στη γωνίαείναι ένα βήμα πριν την τρέλα.Μην το κοιτάς που είναι έτσικαμπουριαστό.Είναι που τόσα χρόνια μαζεύει δύναμηγια να τιναχθεί μπροστά.

Κι όλο του κόβουνε τη φόρα κάτι χαμένες ευκαιρίες κάτι παλιάνθρωποι και παλιοτόμαραπου συνεχώς καπνίζουν και αναλύουνστατιστικές,

υπολογίζουν τα ασφάλιστρακαι βάζουν ρήτρες κινδύνου,κοιτούν τον ουρανό και ρητορεύουνγια τη δική μας τη ζωή, σινιέ προφήτες.

Ο κόσμος έχει γίνει ξένος κι οι έρωτες δεν βοηθούν καθόλου.Κάθεται και πίνει ούζα θολάδίπλα στο νεκροταφείογια να εξοικειώνεται σιγά-σιγάμε ό,τι μέλλει γενέσθαι.Σκύβει πάνω απ’ την εφημερίδα τουκαι νιώθει σαν να περιμένει να τον αποκεφαλίσουν πληρωμένοι φονιάδες.

Εντωμεταξύ, ως είθισται,

περνούν οι μέρες και οι νύχτες πάντα στον ίδιο το ρυθμό.Ο ήλιος κυκλοδίωκτος...Το ανθρωπάκι μας ακόμα συσπειρώνεταιγια να τραβήξει εμπρός,πατάει πάνω σε κάτι όνειρα κακήν κακώς, - τα πόδια του πληγώνονται -παίρνοντας φόρα προς τ’ ανοικτό παράθυροψηλά,στον δέκατο τρίτο όροφο.

ΒΛΑΒΗ ΣΥΡΜΟΥ

Ο συρμός του υπογείου ακινητοποιήθηκε μέσα στο τούνελ. Αμέσως ακολούθησανκαθησυχαστικές ανακοινώσεις:να παραμείνουμε ήρεμοι στις θέσεις μας και όλα τα συνηθισμένα. Όταν όμως έσβησαν τα φώτα εντελώς,ο θηριώδης νέγρος που καθόταν απέναντί μουσηκώθηκε και άρχισε να κοπανάει τις πόρτες,έχει μικρά παιδιά, φώναζε πανικόβλητος,σαν να ήταν αυτό το ύστατο επιχείρημα σ’ έναν βίαια επερχόμενο θάνατο.Σαν να μην είχαν τόσα χρόνια επί γης ξεκληριστεί πατέρες και μικρά παιδιά.

Κάτω απ’ τα φώτα κινδύνουτον βλέπαμε να χειρονομεί επί ματαίω,

ενώ ο καθένας μας βαθιά σκεφτόταντη δική του δικαιολογία.

ΙΧΝΗ ΣΤΟ ΧΙΟΝΙ

Νύχτα λευκή,χιόνι,μουσική γεμάτη παράσιτααπό ένα τυχαίο ραδιοφωνικό σταθμό.Τώρα που δεν είσαι εδώ μίκρυνε ο κόσμος,μπάλα στα χέρια ενός παιδιού,στο στόμα ενος σκύλου,στις άκρες των φιλντισένιων σου δακτύλων.

Τα πάντα καταρρέουν στον εαυτό τουςκαι απομένω μονάχα εγώ,να κοιτώ απ’ το παράθυροτα ίχνη που άφησε κάποιος ξένοςπάνω στο χιόνι.

Γράφειo Nίκoς

Xατζηιωάννoυ


Λιγότερο από ένας μήναςέμεινε από τις Αυτοδιοι-κητικές εκλογές .Τις εκλο-γές που αφορούν ό,τισυμβαίνει στο σπίτι, στοκατώφλι ,στο δρόμο, στασκουπίδια, στο νερό, στα σχολεία, στον ελεύθερο χρόνο μας.Πίκρα ανείπωτη .Τα ψηφοδέλτια ακόμα δεν συμπληρώθηκαν λεςκαι αφορούν κάτι μακριά από εμάς .Κάτι που ελάχιστη σχέσηέχει με μας ,που είναι μακριά από την καθημερινότητά μας .Μιαναπαξίωση ,μιαν αδιαφορία να την πω. Όλα μένουν στα χέριαλίγων που …κατέχουν και ο καθένας παρά τη δραστηριότηταπου μπορεί να έχει αναπτύξει στο χώρο του νιώθει ανήμποροςνα ενεργοποιηθεί στην εξουσία που λέγεται Τοπική Αυτοδιοί-κηση , και που στην ουσία είναι και ο ίδιος.Μπορεί να είναι τα σκουριασμένα γρανά-ζια των κομματικών μηχανισμών που τονέκαναν να νιώθει και να σκέφτεται έτσι .Νανιώθει μικρός .Αυτό όμως δεν είναι και ηειδοποιός διαφορά της δημοκρατίας απότα απολυταρχικά πολιτεύματα; Η δύναμητου καθενός από εμάς και όλων μαζί; Τότε τι συμβαίνει ; Έμαθεο λαός πως το κόμμα ξέρει . Έμαθε να το περιμένει να δείξει το…«στρατηγό» για να κάνει το φαντάρο…Και άραξε .Και θεωρείπως ο,τιδήποτε δημιουργικό κάνει δεν αφορά την πολιτική ούτεκαν τις Αυτοδιοικητικές εκλογές .Από δω η ζωή από εκεί η πο-λιτική .Βέβαια ,είναι και πως άλλο ψηφίζει και άλλο του βγαίνεικαθώς η απλή αναλογική είναι κίνδυνος για τα βουρκιασμέναπολιτικά νερά της χώρας μας .Νιώθει πως εξελίξεις δε διαμορ-φώνει αφού άλλοι θα βγούνε …Έτσι δημιουργήθηκαν οι καρέ-κλες …Έρχεται και ο Καλλικράτης ακατανόητος ως προς τηλειτουργία και τη δομή του για τον άνθρωπο που ακόμα δεν κα-τανόησε τις δυνατότητες του Καποδίστρια .Έρχεται τόσο μα-κρινός και τόσο …φτωχός που γίνεται αδιάφορος αν όχιεχθρικός .Και νιώθει ο καθένας τον κομματισμό να τον πνίγειύστερα από τις προσωπικές επιλογές –επιβολές του Πρωθυ-πουργού ,ύστερα από τις κομματικές επιλογές του ΚΚΕ …Κο-ρυφαίοι στο να καλλιεργούν την ανημπόρια στην τοπική κοινωνία.Λες και εκείνη ζήτησε να τη φεσώσουν κι άλλο .Λες και ζήτησεδεκανίκια.΄Εμαθε πως δεν μπορεί να σκέφτεται και να αποφα-σίζει . Αναρωτιέμαι τι δίνουνε την ψήφο σ’ένα πολίτη του οποίουφροντίζουν να ευνουχίζουν τη σκέψη και τα αντανακλαστικά καιοπωσδήποτε να την καταμετρούν εκεί που το εκλογικό σύστημακάθε φορά ποντάρει…

Γράφειη ΘεoδoσίαΔασκαλάκη

Documents

Πυξίδα 94 Οκτώβριος 2010