1

TEVHİD SOHBETLERİ VE İLAHİLER

Ahmet ARSLAN

Salihli / MANİSA

2011

---------------------------------------------------------------

2

www.tevhidderyasi.com

Email adresi:Ahmet_efd@hotmail.com

ISBN: 978-605-60397-0-6

İrtibat tel: 0 536 8262830

3

ÖNSÖZ

Cenabı Allah’a (c.c) sonsuz hamd ve senalar olsun. Onun iki cihan güneşi peygamberimiz Hz.Muhammed s.a.v. Efendimize selatü selam olsun. Ayrıca Ehli beyt’ine, Ashabına ve hakikat ile hakikata kavuşan bütün ehli imanın üzerine olsun.

Hamd olsun, cenabı Allah bundan evvel yazdığım kitaplardan sonra bu tevhid sohbetleri kitabımıda nasip etti. Diğerlerinin devamı niteliğinde olan bu 9.cu kitabı da yazdım. Bu kitap, Kur’ân-ı Kerim ve hadisler ışığında tevhid zevki ile ilmi ledün tevilatı yapılmıştır. Bir hadisi şerifte, “hiçbir ayet yokturki, onun bir zahiri ve bir de batını olmasın. Batınında yedi batına kadar batını vardır” buyurulmuştur. İşte bütün bu ifadeler, ilmi ledun olan batın ilmi öğrenmekle kişileri hakikat yaşamına geçirecektir. Vuslattan gaye kişilerin Kur’an-ı Kerim ahkâmı ve sünneti seniye dorultusunda tevhidi yaşamaktır. Cenabı Allah bütün inanan kardeşlerime evvela ilmel yakınlıkta bilmeyi, sonra aynel yakınlıkta görmeyi, sonrada hakkal yakınlık ile olmayı nasip ve müesser eylesin. Amin

4

YAYINLANMIŞ ESERLERİ

1-Tevhidderyasından Damlalar-1

2-Tevhidderyasından Damlalar-2

3-Tevhidderyasından Damlalar-3

4-Kuran-ı kerimdeki Peygamberlerle ilgili Ayetler

5-32 Farzın Zahir ve Batın sırları

6-Hasan Fehmi divanı’nın Açıklaması

7-Muhabbetname

8-Tevhid Risalesi ve İlahiler

9-Tevhid sohbetleri ve ilahiler

5

İ Ç İ N D E K İ L E R

Ahirette şefaat varmıdır Ana kimdir Ankabut suresi ayet 45. in açıklaması Allah’a yolculuk Allah nasıl görünür Bismiilahirrahmanirrahim’in sırrı Billâh ile Allah’a imanBir ve rakamların sırrıDünya ve Ahiret nedirEhli beytEvvel ahir zahir batın tecellileriFatiha suresi Mürşidi Kamile davettir Hakikat yolculuğuHanif dini İslam dinidirHarut ve Marut Melekleriİslam ne demektirİnsan ve Âdem sırrıİbrahim a.s. ın Ay’a ve Güneş’e Rabbım demesiİslamiyette halvetİbadet nedirİslam fıtratı nedirKevsr suresiYa sin suresi ve Karye halkının imana davet edilmesiKur’an-ı Kerim kimlere hitap etmektedirKur’an-ı Kerim’e varis olanlarKurtuluşa ErmekKabedeki dört direk nedir

6

Muharrem ayıMuhammed s.a.v. tanıyalımMadde âleminden mana âlemine geçişMaun suresinin gönüldeki teviliMürşid-i KâmilMevlit kandiliMadde âleminden kurtulmakMevsimlerin sırları Muhammed’i gönülde bulmakNuh a.s. insanların ikinci atasıdırNamazda hudu huzu huşu olmalıdırNefs’in emrinden Ruhun emrine nasil girilirNefs’in terbiyesi nasıl olmalıdırNefs nefis nefes ne demektirPeygamberimizden nasıl irşad olunurRuh beş yerde tecellisiyle isim almıştır Rahman suresinden bizlere mesajRuh ne demektirRegaib kandilinin hakikatıSevgiSohbet Edebi nasıl olmalıdırŞeriat tarikat hakikat marifet ne demektirTevhidde Fena ve Bekanın rabıtasıTeslimiyetTasavvufta ilahi mertebelerYerlerin ve göklerin 7 kat yaratılmasıYunus a.s. ve Hz.Muhammed a.s.ın miraçıZikir ve fikir

7

İ L A H İ L E R

Aşkın deryasıHac ilahisiİnsanı asliye Allah Muhammed sendedirRegaibŞefaatAna üçtürSana Dertlere derman benimGel tevhide gel tevhideMevlit kandiliLailahe illallahBu günEfendimMelamiyimMürşidim bildirdi banaSevgilimi arıyorumDost yüzünü görmekTevhide vuslatGel MuhammedeMürşidi KâmilYa ResulallahÂşık olmakMelamiyizHakikat yolcusuHer nefes deriz AllahNuru Muhammed geldiMiraç

8

Gönlümün sultanı hoş geldinHakk Dostlarıyla dost olHakk’tan yanaŞirkten kurtulmakBu Âleme gelenlerHakk’ı isteyen gelsinVahdet deryasıEzan ilahisiGel Tevhide Gel Tevhideİçindeki sultanı nasıl bilirTevhidSensin ya RabTevhid etmekEdepMürşidÂşık oldum mevlayaYa ResulallahTecelli eder AllahAllah de AllahMelamileriz bizÂdemBu yolHayran olurİrfan ararNedirEdep ya huDaim de AllahAslıma yolculukNuru Muhammed geldiHidayet

9

Regaib ilahisiSelam Muhammed MustafaElif, lâm, Mim olan Mürşide gelFeda etGel diyelim daim AllahDostun yüzü göründü sanaÖz canımda buldum seniVuslatGel MürşideSensinSensin AllahımEvvel, Ahir, Zahir, Batın AllahZikre sarılMeratib ilahisiGönül içindeTeslimiyetAradığım bendedirGüneş doğduCan ilinden canana ermek içinCemali görünceMeratibi tevhidHakk’a uçalımGönlümHakk yolcusuHicabım açıldıAslımı bulmakGönülÂlemi KübraNamaz ilahisiAllahım

10

Kulun vuslatıGörürBeraat

11

AHİRET’TE ŞEFAAT VARMIDIR

Şefaat: Yardım edene şefaatcı denir. Başkalarını faydalandırmak, manadaki vuslata vesile olmak, Peygamber Efendimizin veya kemalat sahiblerinin niyaz ve tasarruflarıyla insanların yüksek mertebelere ermeleri gibi, Hz.Muahammed’in Nur undan bu günde istifade etmek anlamlarına gelmektedir.

14 Asır evvel fizksel bedenle Peygamberimiz sağ iken, etrafındaki sahabelere bizzat şefaatını yapmış, onların kurtuluşlarını sağlıyarak ebedi saadetlerine vesile olmuştur.

Bir gün Hz. Muhammed s.a.v. Efendimiz; kızı Fatma annemize “Kızım, babam Peygamberdir diye güvenme. Bu gün benden ne istifade edebilirsen et, Ahirette benden istifade edemezsin.” Buyurmuşlardır. Her kim Hz. Muhammed’in yücelik hasletlerine sahip ise, onların dilinden bu günde manen insanlara şefaat edip durmaktadır.

Nisa suresi ayet 85 “kimki başkalarına iyilik yaparsa (şefaat ederse) bundan o kişiye hisse vardır”

Nisa suresi ayet 64 “Resul ve talipler karşılıklı Allah’tan istekte bulunurlarsa, Allah onlara mağfiret eder”(şefaat eder)

Taha suresi ayet 109 “Rahmanın kendisine izin verdiğinden başkasının şefaatı fayda vermez”

Görüldüğü gibi nebi ve velilerin mazharlarından şefaatı Hz.Muhammed yapıp durmaktadır.

12

Zuhruf suresi ayet 86 “Hakk’a şahitlik yapanlar şefaat yapabilirler. Diğerleri ise şefaat yapamazlar”

Şahitlikte iki türlüdür. 1-Dünyadaki madde âleminin şahitliği: Bir kişinin diğer

bir kişiye yardımcı olması ve onu faydalandırmasıdır.2-Mana âleminin şahitliği: Bütün sıfatlardan Cenabı

Hakk’ın cemalinin görünme tecellilerini şuhut etmektir. Ümmetime şefaatim haktır. Hş. Gereğince, günümüzdeki

el ülamayı veresetül Enbiya (peygamberin varisi olanlar) mazharlarından iki cihan güneşi Hz. Muhammed s.a.v. Efendimiz, şefaatını yapıp durmaktadır. Bunu bilenler bildi bilmiyenler ise, hayallerinde, zanlarında bir Muhammed yaratmaktadırlar.

Bu gün bizler kendi bilinçlerimizle amel yapalım diyerek Ahirette bize Hz.Muhammed şefaat edecektir diye avunmaktayız.

Ayrıca insanlar Ahiret Hakk’ında yeterli bilgiye sahip değillerdir. Toprağın altında bir Ahiret var zannındalar. Bedene ölüm var, Ruha ölüm yoktur. Beden toprakta ifna olacaktır. O bedenin kendisine ait ilmi, güç ve kuvveti yokki Ahiret sorularına muhatap olsun. Ruh ve sıfatları olan süfliyetteki Nefsin hesabı, Nefs tarafından verilip durmaktadır. Madde âleminden, Mana Âlemine, bu Âlemde iken geçemiyenler, bu âlemde de, Âlemi Ahirettede Ruhun sıfatları olan Nefs tarafından hesapları verilmektedir.

Madde Âlemine dünya, mana Âlemine ise Ahiret denmektedir. Yoksa ifadede ikilik gibi izah edilen bu hal aslında birdir. Yeterki algılamamız doğru olsun.

Dünya; fizik bedenle Ruhun bir olduğu Âlem, Ahiret ise; fiziksel bedenimizin olmadığı, Ruhumuzun olduğu latif bir

13

Ruhsal Âlemimizdir. Vahdet Âlem olan Ruhsal latif âlem, bütün ilim ve Şuhutlarını bu âlemde kâmillerimizden öğrenebilirsek, ancak o zaman Ahiret âlemindeki mutluluk ve cenneti elde edebiliriz. Dünyada tenceremize ne koyduysak ahirette kaşığımıza o çıkaçaktır.

Peygamber Efendimizin livayı hamd sancağı altında toplanmamıza gelince; bütün inananlar bu gün o iki cihan serverinin, livayı hamd sancağı olan Kur’an-ı Kerim ahkâmı ve sünneti seniye Nurunun, Ruhunun, Aklının altında toplanmış ve vuslatlarında Efendimizin şefaatına nail olup durmaktadırlar. Görenler görüp durmakta, görmeyenler o gün gelecek diye beklemektedirler.

Ey kardeşlerim; Allah gayıpta olmadığı gibi, Hz. Muhammed de gayıpta değildir. Hayalde bir Hakk’ı tahayyül edenler Hakk’a ulaşamadıkları gibi, Hz. Muhammed’in ümmeti olarak kendilerini göremiyeceklerdir. Aslında Cenabı Hakk’ta, Muhammed’de bilinen ve görünendir. Mısri Niyazi Hz. leri bir ilahisinde bakın ne diyor.

İşit niyazinin sözün, bir nesne örtmez Hak yüzün Haktan ayan bir nesne yok, gözsüzlere pinhan imiş.

İşte günümüzün kâmillerinden o sevgili Peygamberimizin şefaatına nail olmak istiyorsak, onlardan istifade etmeyi ve onları dinlerkende, onların dilinden bizzat konuşanın Resulullah olduğunu hiç unutmamalıyız.

“Dünya Ahiretin tarlasıdır.” Hş. geregince, madde Âlemi olan bu dünyada iken, Mürşidi kâmillerin dilinden o iki cihan serveri Hz.Muhammed Efendimizin şefaatına nail olduğumuzu bilelim. Hem dünyadaki yaşantımızda, hemde Ahiret yaşantımız

14

olan latafet Âleminin mutluluk, saadet ve irfaniyet cennetine dâhil oluruz. Yoksa zannımızdaki bir Ahiret Âleminde şefaat yoktur.

Dünya ahiretin tarlası olması nedeniyle dünyada şefaatı görelim ki ahirette de şefaatın karşılığını görüp mutluluğa erelim. Dünyada şefaat göremez isek ahirette de şefaat göremeyiz.

ANA KİMDİR

Peygamberimiz bir hadisinde “Cennet anaların ayağı altındadır buyurmuşlardır” Ana; bizlerin meydana gelmesine vesile olan bir varlık demektir. Onun için 3 türlü ana vardır.

1- Toprak Ana2- Bedensel Ana3- Mürşid Anaİnsanların meydana gelmesinde, 4 anasırı unsuriye

dediğimiz Toprak, su, hava ve ateş rol oynamıştır. Toprak Ana: Kâinattaki bütün gıdalar, cemadat, Nebadat

ve Hayvanat’tan elde edildiği için buna toprak anası denmiştir. Yerler Ana, gökler Babadır. Göklerden yağmur Rahmeti

yağmaz ise, yerler kendisindeki bu Nebatı meydana getiremez, dolayısıyla da hayvanatı gıdalar meydana gelmez. Bu gıdalardan faydalanan bütün varlıklarda gelişmelerini sağlayamazlar. Onun için toprak anası Eveliyatımızdaki bu teşri devrelerimizi sağlamaktadır.

Bedensel Ana: Her bir canlı bir erkek birde dişiden meydana gelmiştir. Biz zahir olarak Erkeğe Baba, dişiyede Ana diyoruz. Ana doğurgan, evlatlarını yemeyip yediren, uyumayıp uyutan, giymeyip giydiren, bizleri 9 ay karnında taşıyan, Akil

15

bağli olasıya kadarda onu yakın takiple büyüten ve şevkat eden bir merhamet timsalidir. Baba olan erkeğin tohumu olmadan evlat olmaz. Bir yumurta bile, dölsüz civciv olmuyor. Her şey vardan var olur. Yoktan hiçbir şey var olmaz.

Mürşid Ana: Resulullah efendimiz bir hadisinde, üç defa “Ana Hakk’ı, Ana Hakk’ı, Ana Hakk’ı ve bir defada Baba Hakk’ı” buyurarak Ananın evlatlarına öğretmek istediği ve kendilerindeki Cenabı Allah’ını Efali ilahiyesi, Sıfatı ilahiyesi, Zatı ilahiyesinin tahsilini yaptıranın Mürşid Anası olduğunu söylemek istemiştir.

Ayrıca Resulullah Efendimiz “Din nasihattır, Din nasihattır, Din nasihattır” buyrmuşlardır.

İşte bu Cenabı Allah’ını üç tecellisinin nasihatını Mürşid ana mazharından bizzat kendisinin yaptığını söylemektedir.

Cenabı Allah “Ben gizli bir hazine idim, bilinmekliğimi murat ettim, muhabbet ettim, sevdim ve bu Âlemi yarattım” Hadisi Kudsi gereğince, Esfeli safilin olan bu Dünya insanlarına görevli insanı kâmiller gönderdi.

Nasibi olup talip olanlara evvela zikir Ruhunu “Ruhumdan bir Ruh üfürdüm” ayeti gereğince evvela zikir ruhunu üfürerek zikir Ruhu ile diriltti. Sonra Allah’ını Efali ilahiye Ruhunu, Sıfatı ilahiye Ruhunu, Zatı ilahiye Ruhunu üfürerek, Şuhut ve rabıtalarıyla onu bûtununda besledi. Kendi varlığının olmadığını varlık sahibinin Cenabı Hakk olduğunu anlamış oldu. Onun için Tevhidde Fena mertebelerinde Mürşidi kâmil anadır, Beka merteberinde Babadır deriz.

Bir ağacın, gövde dal ve yapraklardan sonra ağacın zevk ve mutluluğu olan çiçekler açtıktan sonra, meyva vermesi, kemalata gelmeden koparılıp toprağa ekildiğinde ondan tekrar ağaç meydana gelmez. Zira kemalatsızdır. Kemalata gelince

16

ekildiğinde filizlenecek ve ağaç olup meyva vermeye hak kazanacaktır. Aynen onun gibi, Mürşidi Kâmilde meratibi ilahiye tahsili yapan bir kardeşimiz, Fena ve Bekadan sonra, Peygamberimizin Nübüvvet elbisesini giymeden manevi tohumunun yeşermesi mümkün değildir.

İşte Mürşidi Kâmillerde, manevi Ana olmaları haliyle, insanların gönüllerine Ruh tohumunu ekerler ve onu geliştirip büyüttükleri için maneviyet Anasıdırlar.

İnsanoğlu, toprak Anadan tekâmülle, bedensel Anaya geçer. 4 anasır dediğimiz toprak, su, hava ve ateşten meydana gelen bedensel varlığımızın teşekkülü ile Ana karnında iken görünmezlikte olan çocuk doğduğunda görünür hale gelir. Ana karnında iken göbek bağı ile gıdalanan çocuk doğduğunda, 2 sene süt ile ondan sonrada yiyecek gıdalarıyla yoluna devam eder. Akil baliğ olduktan sonrada o kişi Mürşid ana vasıtasıyle ruhen beslenmeye başlar. Kendi insani asliyesini bulasıya kadar oradan beslenir.

Kendi insanı asliyesini bulmadan o Mürşid Anadan ayrılırsa, bir ağacın çürük meyvalarının dibine döküldüğü gibi, çürük meyva durumuna düşer. Çürük meyvayı nasıl hayvanlar yerse, bu kişlerde hiçbir zaman hayvanlıktan kurtulamaz. Onun için Mürşidi kâmil anasını çok iyi tanımamız lazımdır. “cennet Anaların ayagının altındadır” h.ş. Ananın ayağının altı demek, Ana olan Mürşidi kâmilin gittiği Tevhid yolu demektir. Tevhid yolunda gidenler cennete nail olurlar. Çünkü Hakk Mürşidlerinin her türlü telkin ve sözleri Hz. Muhammed’in hakikatı Muhammediyesidir.

Mürşid dilinden bizzat telkin eden Resulullah diliyle Cenabı Haktır. Onun için Mürşidi çok iyi tanımamız lazımdır. Zira kâinatta tek Mürşid vardır oda Resulullah Efendimizdir. Ondan

17

başka Mürşid yoktur. Günümüzdeki Mürşidler onun varisleri olan “El ülamayı versetül enbiya” larıdır.

Mürşid anadan gıdalanmak Hz.Muhammed’in hakikatı Muhammediyesinden beslenmek demektir.”El Ele El Hakk’adır.” Mürşidi kâmiller bizlere, kendi gönül semalarından yağan o nur rahmetiyle nefs arzımızı sulayarak Mutmain olan Nefsimizle Hakk’ın Rahman tecellilerini seyir ettirmektedirler. Cümlemize Nefs arzında, Cenabı Hakk’ın o cemal tecellilerini seyrettirmek nasip etsin âmin.

ANKEBÛT SURESİ AYET 45 AÇIKLAMASI

Ankebut suresi ayet 45 “Sana vahy edilen Kur’an-ı oku ve namazı kıl. Gerçekten Namaz, kötülüklerden ve uygunsuzluktan alıkor. MuHakk’akki Allahı zikretmek daha büyüktür. Zira Allah her ne yaparsanız onu bilir” buyurulmaktadadır.

Görüldüğü gibi bu ayet üç bölümde bizlere, vuslatın gerekliliğini bildirmektedir.

1- Kur’an okunması 2- Namaz kılarak kötülüklerden arınılması3- Zikirin en büyük ibadet oluşu Bir kişi Hakk Mürşidine tabii olmadan satırlardaki Kur’an-ı

okusa, kendi sadırındaki Kur’an-ı okuması mümkün değildir. Cenabı Hakk çok ayeti kerimelerde satırlardaki Kur’an-ı okumaktan gaye, sadırlardaki Cenabı Hakk’ın, zatından sıfatlarına, sıfatlarından esma alarak fiilleriyle asarını (eserlerini) okumak olduğunu bildirmiştir. Onun için mukayyet olan bu Âdem ve Âlemde, Cenabı Hakk’ın Efali ilahiye, Sıfatı ilahiye ve Zatı ilahiye tecellilerinin bir Kur’an kitabı olduğu için

18

okumamızı emretmektedir. Çünkü bu üç tecelliden başka bir dördüncü tecelli kitabı bu âlemde yoktur.

Bu kitabıda bizlere Hakk Mürşidleri meratib tahsili ile yaptırmaktadır. Cenabı Hakk’ın mukayyet olan bu Âlem ve Âdemdeki bu üç tecellisini okumadan bir insan, Namaz kılamaz.

Mademki Namaz miraçtır. Miraç ise Allah’la beraber olması ve kişinin Rabbı ile konuşmasıdır. İlimle Rabla konuşmak, kişiyi kötülüklerden ve fuhşiyattan ne derece temizleye bilir? Düşünmemiz gerekmez mi?

Onun için saliklerin bir Mürşidi kâmilden, Nefs Tezkiyesi veya Nefs terbiyesi diye vasıflandırdığımız, Fenafillâh mertebelerinde kendi varlığını Hakk’ın varlığında yok etmesi, kendi Kur’an’nını okuması demektir.

Zira kendi diye bildiği varlığın Hakk’ın varlığı olduğunu okuyarak anlamış olacaktır. İsra suresi ayet 14: “ikra, kitabek kefe binefsikel yevme aleyke hasiyba”(oku kitabını, bu gün üzerine hesab görücü olarak Nefsin sana yeter) buyurulmaktadır.

Kişi ilk başlangıç mertebelerinde ikilikte olduğu için, iradeyi cüziye sahibidir. Kendi zannındaki ilmi irfaniyeti ve varlığı olması nedeniyle, kendi gayretiyle bir Mürşidi Kâmile gelir ve buradan gerekli tahsili yaptığında kendi Kur’an kitabını okumuş olacaktır. Mürşidi kâmilden bu şekilde kuranı okuyabilirse, İşte o zaman Kur’an okumak zikir olur. Zira bu Kur’an okumakta fikirde mevcuttur. Yoksa satırlarla okunan Kur’an da, fikir olmadığı için zikir değildir. O yalnız tesbihattırki, bu tesbihi kâinattaki akıl, fikir ve irade gibi yüceliklere sahib olmayan, cemadat, nebadat ve hayvanatta yaradılışları gereği yapmaktadırlar.

19

Nahl suresindeki Bal Arısının bal yapması, Neml suresindeki karıncanın çalışkanlığı, Ankebut suresindeki Örümceğin çok ince mühendisliği o varlıkların fıtrattaki yaratılışları gereğidir. Buna zikir değil tesbihat denir. Buda kişiyi Hakk ve hakikata ulaştırmaz. Kılacağı namazlarda da Hakk’la beraberliği ve konuşmayı sağlamaz.

İşte bir kişi, kendi varlığını Hakk’ın varlığında yok ettikten sonra, kendisindeki varlığın Hakk’ın varlığı olduğunu bilip görmeye başlayınca, sıfatlarından Hakk’ın tecellilerini görmeye başlaması, onunla konuşması demektir. Onunla beraber olan ve onunla konuşan kişinin kötülük veya fuhşiyatı kalırmı? Elbette kalmaz. Zatının kendi sıfatlarından tecelli zevki, onun Hakkla konuşmasıdır.

Ahzap suresi ayet 56: “Allah ve melekleri Muhammed’e selat ederler, ey iman edenler, sizde ona selat edin ve ona gönülden teslim olun” buyurulmuştur.

Görüldüğü gibi, Allah ve melekler (kuvveler) Muhammed’e namaz kılıyorlar. Yani zatının sıfatlarından kemalatıyla tecelli ettiğini Cenabı hakk bizlere bildiriyor. Ey iman edenler, sizlerde tam bir teslimiyetle Muhammed olan kendi Rahman kemalat sıfatlarınızdan onu zuhura getirin demektir. Daima onunla beraber olmamızı ve daima onunla konuşmamızı istemektedir.

Namaz kıldığı halde, bu Nefs’i afetlerinden kurtulmamışsa o kişi Namaz kılmamış sayılır. Daima onunla beraber olup onunla konuşan kişininda kötülük yapması veya kötü düşünmesi mümkün değildir. Yoksa günümüzdeki bu tahsili bir kâmilden yapmayan inanan kişilerin, 60 sene 70 sene Namaz kıldığı halde kötülüklerden uzaklaşmadığını görüyoruz.

Anne veya Babanın ölümünden sonra miras bölüşümünde kardeşlerin bile birbirleriyle Emmare Nefsleri doğrultusunda

20

döğüştüğünü görüyoruz. Yalnız zahir bir şekilde kılınan namaz, namaz olmuş olsa idi, bu kişilerinde kötülüklerden temizlenmesi gerekli olurdu. Cenabı hakk’la beraberlik idrakı ve konuşma hali devam eden bir salikte ise, Ali İmran suresi ayet 191 “onlar ayakta iken, oturarak ve yatarken Allah’ı zikrederler” ayetine mazhar olur.

Bu Âlemde bu üç halin dışında hiçbir varlık tesbihat halinde değildir. Onun için daimi zikre geçen bu kardeşlerimiz, ibadet eden, ibadet ve ibadet edileni birliyerek Ululelbab olmuşlardır. İşte onlar artık, Temkin zikriyle en büyük ibadete nail olurlar. Görüldüğü gibi, Hakk Mürşid’inden evvela kendi Kur’an-ımızı okuyarak Fenafillâh olmamızı, sonra Hakk’ın varlığı ile var olmamızı istenmektedir. Hakk’ın varlığı ile var olunduğunda, zatının sıfatlarından kemalatıyla tecellisinede Namaz denmiş oluyor. Bizim varlığımız yok. Biz diye bildiğimiz varlığın Hakk’ın bir sıfatı olduğunu idrak etmektir. Zatımızın sıfatlarından tecellilerini izleyen bir kişi, elbette bir günde Temkin zikir haline dönüştüğünde daimi zikirle en büyük ibadeti yapmış olur. Allah bütün inanan kardeşlerime bu zevki ihsan etsin.

ALLAH’A YOLCULUK

İslam Teslimiyet demektir. Neyi nereye teslim etmeliyiz. Zandaki ve hayaldeki bir olarak bildiğimiz Allah’a mı teslim olacağız. Yoksa Ulûhiyetinden Rububiyetine tecelli eden, Rububiyetinin Nübüvvet yüzü olan Rabbamı teslim olacağız.

Çünkü Rububiyetin iki yüzü vardır.1- Kulluk yüzü 2- Nübüvvet yüzü olan Rablık yüzü

21

İşte evvela Rabbımıza yüzümüzü dönmemiz ve o bize Şah damarımızdan yakın olduğu halde, biz ondan fersah fersah uzakta olduğumuz için, ona kavuşmayı ona ulaşmayı istememiz lazımdır.

Ulûhiyetinde Allah iken Rububiyetine tecelli eden, Rububiyetin tek Rablık yüzü olan Hz. Muhammed’in Rahmaniyet kemalat sıfatı ile günümüzdeki insanı kâmillerden bizlere bizzat, irşad ve terbiye edenin Rabbımız olduğunu bilmeliyiz.

Ayrıca İslamiyet: 1- Vahdet (Tek Allah’a inanmak) 2- Tevhid (Allah’a inananlar tek topluluk olmasıdır)3- Teslim dinidir. (Allah’ın dini islamdinidir)Kur’an-ı Kerim’in Rum suresi ayet 31: “Hepiniz ona

yönelin. Takva sahibi olun, Namazı Hakk’ıyla eda edinki müşriklerden olmayın.” Buyurulmaktadır. Görüldüğü gibi, ona ulaşmayı istemek bizlere farzdır. Haşr suresi ayet 16: “Şeytan; ben Âlemlerin Rabbı olan Allah’tan korkarım dedi.” buyurulmuştur. Günümüzde Takva yalnız Allah’tan korkmak olarak bilinmektedir. Hâlbuki Takva Allah’tan korkmak olsa idi, şeytanda Takva sahibi olmuş olurdu.

Takva meratibi ilahiyenin 7 mertebesindeki Cenabı Hakk’ın tecellileriyle Allah’ı sevmek ve bu tecellileri sahiplenmemektir. Peki, o ana ulaşmak için yapmamız gerekli kaideler nelerdir. Hangi yolu takip etmemiz gereklidirki kısa bir zamanda ona ulaşalım ve mutluluk cennetine, daha bu Âlemde iken nail olalım. Onun için bizlere Farz olan bir Mürşidi kâmilden bunu tahsil etmemiz lazımdır. Maide suresi ayet 35: “Allah’a ulaşmak istiyorsanız bir vesile arayarak bu yolda caht ediniz.” buyurulmaktadır.

22

Bir kişinin kitabı bilgilerle kendisinin ona ulaşması mümkün değildir. Kâinatta tek Mürşidi kâmil vardır. Oda iki cihan güneşi Hz.Muhammed’dir. Ondan başkada Mürşid yoktur ve olmıyacaktır. Günümüzde onun varisleri olan “El ülamı verasetül enbiya” olan varisleri vardır. Bizleri ancaksın onlar Hakk’a ulaştırabilirler. Hud suresi ayet 29: “Ben sizlerden Hakk’a davetim karşılığında hiçbir şey istemiyorum. Benim ücretim ancak Allah’a aiddir.” Buyuruldu.

Cin suresi ayet 14: “Allah’a teslim olanlarda var. Sapanlarda var. Fakat kim teslim olmak istiyorsa Mürşid arasın.” Buyurulmuştur. Herkesin Mürşidinin kim olduğu, ya hacet namazı ile Allah’a sorulur veya yaşantımızda Cenabı Hakk sebebten sebep yaratarak, karşımıza Kâmil Mürşidi çıkartarak, o Kâmil Mürşid’lerle görüştürüp konuşturur.

Sohbetlerindeki mıknatıs gibi çekicilikleri, dert ve üzüntülerimizin izale olarak biraz konuşsada biraz daha dinlesek diye gönlümüzdeki mutluluğu gördüğümüzde, onlara karşı mest oluruz. Çünkü onlar Zümer suresi ayet 18: “İşte onlar Allah’ın kendilerine hidayet verdiği Ululelbab olan Kalp sahibleridir.” Buyuruluyor. Bizler, Esfel olan bu dünya bataklığında, Emmare Nefsimizin emrinde iken, bir insanı kâmilin elinden tutarak hakikat yolculuğuna başlamış oluruz.

Bakara suresi ayet 156: “Allah’tan geldik tekrar ona rucu edeceğiz.” Buyuruluyor. Şu halde Allah’tan Rab mazharı olan Mürşidi kâmilimizden Nefahtü ayetiyle geldiğimizi öğrendik. Çünkü Hicr suresi ayet 29: “Ona Ruhumuzdan bir Ruh üfledik” ifadesiyle, geldiğimiz yer söylenmektedir. Nefs tezkiyesi yaparak Allah’a ait olan, fakat sahiplendiğimiz, Efalimizin, sıfatımızın ve zatımızın ifnasıyla ölmeden evvel ölmek için bu âleme geldiğimizide idrak ettik. Ruhun süfliyet

23

yüzüolan ikilik isteyen süfli Nefsimiz ifna olunca, bir olan Ruhullaha kavuştuk. İsra suresi ayet 85: “Sana Ruhtan sorarlar deki Ruh Rabbımın emridir.” buyuruluyor. Meğerse Ruh Rabbımın emriyle bizim diye bildiğimiz bu fiziksel bedenimizde tecelli eden, Allah’ın Efalı, Sıfatı ve Zatı imiş. Zaten dördüncü bir tecelliside yok.

Kesafet âleminden latafet âlemi olan Ahirete daha dünyada iken idrak ve zevkimizle geçmiş olduk. Daimi zikir ve fikirler bizleri gönlümüzün latafet âleminde zevklere boğdu. Her neye nazar edersek edelim, zerreden küreye kadar, zatının bütün sıfatlarından ilani ile sıfatlardan cemalini görmeye başladık. Daha evvelden kendine nisbet ederek ikilik içinde süfli istek ve arzuları olan Nefsimizin, “Resulullah Efendimizin benimde şeytanım vardı ben onu Müslüman yaptım” dediği gibi, bizlerinde Mutmain olmuş Nefs halinde, Nefsimizin Ruha hizmet ettiğini görüyoruz. Dolayısıylada, bizlerin bir varlığı değil, Allah’ın zatının bizim gibi bir kul sıfatından her an ayrı bir biçimde tecellilerini görmeye başlıyoruz. Fiziksel bedenimiz olarak bildiğimiz bu kulluk sıfatının Allah’ın zatının, sıfatlarından, sıfatlarında fiilleriyle açığa çıkışı, Mülkünde ondan başkasının olmadığını, kendisinin kendisini, her an ayrı bir tecellisiyle seyrettiğini görüyoruz.

İşte bizler, anlıyoruzki Rabbımızdan, Hicir suresi ayet 29: “Ruhumuzdan bir Ruh üfledik” dediği, Nefahtü ayetiyle, bu dünyamız olan fiziksel beden âlemine geldik. Onun bulunduğu yerde ondan başkasıda olmadığı için idrakımızda tekrar ona rucu ettiğimizi anladık. Böylece Allah’ın emaneti olan Ruhu ona teslim etmiş olarak insanı asliyemizi bildiğimiz için selamet ve mutluluğa erişmiş oluruz. Anladıkki Süfli Nefs ayrı, Ruh ayrı,

24

Mutmain nefs ayrı, fiziksel bedenimiz ayrı değilmiş. Ruhumuzun iki yüzü vardır.

1- Süfliyetteki adına Nefs denilmekte2- Ulviyetteki adınada Ruh denilmektedir. Süfliyetteki Emmare Nefsimizin terbiye edilebilmesi için,

kendinde ikilik isteyen Nefsin, mutlaka tezkiye edilmesi lazımdır. Buda zikirle mümkündür. Müzemmil suresi ayet 8: “Bütün mevcudiyetinle ona dönerek kendinden geçercesine Rabbını zikret” buyuruluyor. Rad suresi ayet 28 “Bilesinizki kalpler Allah’ın zikriyle mutmain olur.” buyuruluyor. Ahzap suresi ayet 41 “Allah’ı çokca zikredin” Allah’ı adetle değil, günün 12 saatinden fazla zikret demektir.

Nisa suresi ayet 103: “Namazı kıldığınızda, ayakta iken otururken ve yanlarınız üzerine yatarken Allah’ı zikrediniz.”

Bütün varlıklar bu 3 halde bulundukları için, her nereye nazar edilirse edilsin, onun vechini göreceğimiz için daimi zikir haline geçmiş oluruz demektir. İşte bunlar kalp sahibidirler. Ululelbab olanlarda bunlardır. Hadid suresi ayet 16: “Ey inananlar, hala kalple zikir yapma zamanınız gelmedimi.” Görüldüğü gibi, zikir ve fikirle Nefsimizin terbiyesini yaparak bizlere ölmeden evvel ölmek olan Fena fillah idrak ve zevkini vermektedirler. Bir kişi fenayı Efal, fenayı Sıfat, fenayı Zatı idrak ettiğinde, ölmeden evvel ölmüş ve Ruha kavuşmuştur. Çünkü Nefsini bilen Rabbını bilir. Ruhun emrinde Aklı kullanan kişi artık, Allah’la baki olmuştur. Allah zat, kul ise, sıfat olarak sonsuza dek devam eder. Kul ölmüş, hakk baki kalmıştır. Beka billâh (Allahta baki olmak) olan kişi, dünyada iken Ahiretini artık yaşıyordur. İkilik hali onda Hakk’ın birliği ile sonuçlanmıştır. Artık Zat ayrı, Sıfat ayrı ve Efal ayrı değildir.

25

Zatına Allah, sıfatlarına Muhammed, fiillerinede Âdem denir. Gören, görülme ve görülen hep o olmuştur. Mısrı Niyazi Hz.leri bir dörtlüğünde bakın ne buyuruyor.

Anla hemen bir söz durur,Yokuş değildir düz durur,Âlem kamu bir yüz durur,Onu gören hayran imiş.

Araf suresi ayet 172 : “Âdemoğullarının zürriyetlerini arkalarından çıkartarak, Nefslerini şahit tutarak ben sizin Rabbınız değilmiyim dedik, onlarda evet dediler.” Ayetindeki, Rabbımıza söz verdiğimiz elest-i bezmi den itibaren, daimi zikir ve fikirle birlikte Nefs tezkiyesi ile ölmeden evvel ölüp, Allah’ta baki olmakla yolculuğumuz tahakkuk etmiş olacaktır. Zaten Mısrı Niyazi üstadımın ifadesiyle:

Halkı bunca enbiya kim geldi davet eyledi Vahdetin sırrı bilinmektir o davetten garaz.

Buyurulduğu gibi, Peygamberlerin davetindeki gaye, zanda ve hayaldeki Allah’a inanmak değil, Allah’ın zerreden küreye kadar bütün varlıklarındaki vahdet tecellilerini, sıfatlarının yüzünden bilmek ve seyretmek olduğunu bildirmektedir.

Vücudlar Ruhlardan 7 bin yıl sonra yaratılmıştır. Onun için Ruhumuzun bütün tecellileri sıfatlardan zuhur edeceği için vücut Ruhtan sonra yaratılmıştır denilmektedir. Mutmain Nefs halinde fiziksel bedenden o kişinin asliyesi görülmektedir. Zatının sıfatlarından fiilleriyle kendisini göstermesi, bizlere onun Hakk’ındaki iyi veya kötü halini bildirmiş olur. Bir hadisi

26

kudside: “Ben gizli bir hazine idim bilinmekliğimi murat ettim bu halkı halk ettim.” denmiştir.

Hak yolcuları şunu çok iyi bilmelidirki; Kuran 4 ilimle bize bu yolculuğu yapmamızı öneriyor.

Şeriat ilmi (ilmel yakinlık ile 7 tevhid mertebelerinin tahsil edilerek bilinmesi)

Tarikat ilmi (aynel yakinlik ile 7 tevhid mertebelerinin Şuhut zevkiyle seyredilmesi)

Hakikat ilmi (Hakk’al yakinlik ile 7 tevhid mertebelerinin bizzat gönülde yaşama hali) Marifet ilmi (gönlünde Hakk’al yaşayan bir kişinin zerreden kürreye kadar her varlıkta kendisinin 7 Tevhid mertebelerinde şerhi. Kendini görme hali)

Böylece insani kâmil 28 inci mertebede aslını bulmuş olacaktır.

ALLAH NASIL GÖRÜNÜR

Cenabı Allah; Hu diye vasıflandırdığımız yerde Ahad iken, Ulûhiyetine tecelli etti. Ahad ikiliği olmayan bir demektir. Orada, Altında ve üstünde boşluk olmayan bir yerde idi. Uluhiyyetinde Allah adını alarak Celal ve Cemal isimlerini aldı. Sonra Ulûhiyetinden Rububiyeti olan sıfatlar Âlemine bilinmekliğini istemesi nedeniyle, tecelli etmiştir. Burada vahdaniyetí ile bütün sıfatlarından zatını ilan ettiğinden, kesafet âlemi idrakı yok olup, latafet Âlemi idrakına sahib olanlar için, görülen ve konuşulan bir halde bulunmaktadır.

Kur’an-ın İhlâs suresinde, Ahadla başlayan öygü, Ahadla bitmektedir. Bunu biraz düşündüğümüzde, Bir ağacın çekirdeği Ahad, ağacın meyvasındaki çekirdekte ayni Ahad olduğu gibidir. Toprağın üzerinden, ta meyvasına kadar bu ağacın, bütün

27

görünen vücudundan vahid halini bizlere göstermektedir. Vahidde tek anlamındadır. Çokluğun birliği olduğu için, o çokluk olan sıfatlarda onun latafet yüzünü görenler, onu seyrederler ve onunla konuşurlar.

Allah zat ve mutlakiyeti ile Ulûhiyette bulunduğu için, zatının yanında başka bir zat olmamasından görülmez ve bilinmez deriz. Ona yalnız inanır ve teslim oluruz. Nerededir, nasıldır gibi v.s. düşünüşlerden uzak kalırız. Allah’ın Vahdaniyet yüzü ile zatını zerreden kürreye kadar bütün sıfatlardan zatını ilan etmesi, bizlere vahdaniyet yüzü olan görünen bütün sıfatlarından, onu seyretmemiz ve onunla konuşmamızın mümkün olduğunu göstermektedir.

Kur’an-ı Ker’im’in isra suresi ayet 72 “Kimki dünyada kör olursa, ahirettede kördür.” buyurulmaktadır. Demekki dünyadada onu görmek mümkün. Onun için dünyadada onu görmeye çalışmalıyız. Yoksa Ahiret’tede ama olmamız mukadderdir. Ayrca bir hadiste: men reani fakat real hak. “beni gören Hakk’ı gördü” buyurulmuştur. O görülmemiş olsa idi Resulullah böyle söylermiydi. Hadid suresi ayet 3 de; Ben zahirim buyuruluyor. Zahir ne demektir. Zahir açık görünen demektir. Şu halde onu görmek mümkün fakat bizim bildiğimiz gibi yalnız zat ve mutlakiyet yönüyle değil, vahdaniyetindeki sıfatları yönüyledir. Tevhiddede, zatımız olan Ruhaniyetimizi, sıfatlarımızdan fiillerimizle zuhura getirmiyormuyuz. ”Mısrı Niyazi Hz.lerinin bir ilahisinde buyurulmuşturki:Bir şeye mahlûk gözüyle bakarsan o mahlûk olurHak gözüyle baki bi şek nuri Yezdan ondadır.Başka bir ilahisindedeHakk’ı görmek isterse yürü insana bakZatını Rahman şeklini insan eylemiş.

28

Demekle, Cenabı Hakk’ın Sıfat ve Efal tecelli tahsilini yapmadan bunun mümkün olmadığını anlamış oluyoruz. Allah’ın zatında, sıfatlar gizli olduğu için, onu görmemiz düşünülemez. Bir yumurtanın içinde, tavuğun gagası, tırnakları, kanat ve tüyleri görünmez. Ayrıca bir ağacin çekirdeğinde, ağacın gövde, dal ve yapraklarıda görünmez. İşte çekirdek içinde dal ve yaprakların görünmediği gibi zatında gizlidir deriz.

Cenabı Allah’ta, zat yönünden bilinmekliğini istemiş, muhabbet ederek sıfatlarına tecelli edip, esma alarak fiilleriyle kendi eserini sergilemiştir. Bizlerde Cenabı Hakk’ın bir sıfatı olarak bütün sıfatlar âleminde onun tecellisiyle seyrini yaparız. Bizler bir aynaya baktığımızda aynada kendimizi görürüz. Fakat bu gördüğümüz aynadaki görüntü bizim aynımız değildir. Bizim aynadaki aksiyonumuzdur. Bir tabanca ile aynadaki görüntüye ateş ettiğimizde ayna parçalanmıştır, ama bize hiçbir şey olmamıştır. İşte Cenabı Allah’ta, Ahadlığından bu kesret âlemi olan vahdaniyetinde, bütün sıfatlarından kendini ilan ettiği halde, görünen onun zatının sıfat aynalardaki görüntüsüdür. Bunlar teşriye devresiyle sıfatların devamlı değişim halinde olduğu halde, zatı hiç değişmemektedir. Daimdir, Bakidir.

Hadid suresi ayet 3 “Evvel, Ahir, Zahir, Batın benim” buyurduğu gibi, Evvel ve batın yüzü ile Ahad, Zahir ve Ahir yüzü ile vahdaniyetinin sıfatlarından görülen ve bilinendir. Allah’ını sureti bizim siyretimiz olduğu için, her türlü mütalayı kendi kesret ilim yüzümüzle yapıyoruz.

Allah’ını siret yüzü zatı, suret yüzü sıfatlarıdır. Onun sıfatları latif olduğu için bizim siyretimiz olmuş oluyor.

Bizim suretimizde, fani olan Bedenimizdir. Kesafet âleminde yaşadığımız için Tevhid tahsili yapmadan suret gözlemlerimizi siyret olan Hakk’ı gözlemeye dönüştüremiyoruz.

29

Dolayısıylada, mahlûku mahlûktan başka görmemiz mümkün olmuyor. İrfaniyet ve kemalat gözlüğünü takabilirsek, İşte o zaman hakk gözlüğünü taktığımız için sırrı yezdanı görebiliriz.

Her varlıktan bizlere Cenabı Hakk hitap ederek benim aslımı görmeye bakın, gölge olan bu görüntüye değil diye haykırmaktadır. Bizler ise maalesef bu ilim ve irfaniyete sahib olamadığımız için, bu âleme yolca gelip boyca gidenlerden oluyoruz. Allah inanan kardeşlerimize bu âleme geliş sebeblerini idrak ederek tecelli zevklerini nasip etsin.

BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİM’İN SIRRI

Bismillahirrahmanirrahim de üç tecelli sırrı vardır. 1- Bismillah2- Rahman3- Rahim 1-Bismillah: Allah’ın zat tecellisinin, Nurunun, Ruhunun,

Aklının ve kalem’in Ahadiyetinden Muhammed sıfatı ile henüz açığa çıkmadığı halde, ilminin iradesine tecelli edeceğini, iradesininde tekvinat sıfatıyla zatının zuhurunu M harfi olan Rahman sıfatı olan Muhammed’den açığa çıkacağını bildirmektedir. Yani Bismi demekle, Ben Muhammed olan kemalat sıfatlarımda, bilinen ve görünen Allah’ım demektir.

Cenabı Hakk’ın meşiyeti ilahiyesinde maide suresi ayet 1 “Şübhesiz Allah her ne dilerse onu hükmeder” Yasın suresi ayet 82 “Kün” ol deyince “fe yekün” her şey oluverir. Ayetlerindede gördüğümüz gibi, Cenabı Allah’ın ilmi ezeliyesinde, bir şeyi Murat ettiği zaman ilminden iradesine, iradesinden kudretiyle açığa çıkardığını görüyoruz.

30

Fail: 1-ilim 2-irade 3-tekvin den ibarettir. Nahl suresi ayet 40 “Biz bir şeyin olmasını istediğimiz zaman, ona ol demekten ibarettir. Oda oluverir” buyurulmuştur. Görüldüğü gibi Allah’ın zatının M harfinin sırrı olan Muhammed’de tecellisinin, “Ben gizli bir hazine idim bilinmekliğimi istedim, bu Halkı Halk ettim” H.K.gereğince tavsilatı Muhammed olarak bu halkta bizzat kendisinin tecellilerinin bilinip görüldüğünü bizlere ikaz etmektedir.

2-Rahman: Cenabı Allah’ın iki Rahmeti vardır. Biri Rahmaniyet Rahmeti, ikincisi Rahimiyet Rahmetidir. Bu Rahmaniyet Rahmeti; Kalp sahiblerinin Allah, Muhammed ve Âdem üçlemesini kendi gönüllerinde birleyerek daimi huzurda bulunan Ulul elbab lardır. Cenabı Allah bu mazharlardan radar gibi, dönerek ister Allah’ın Celal yönü olan vahdaniyetine, isterse Allah’ın Cemal yüzü olan, Muhammed’iliğine nazar ederek kendini o mazharlardan seyreder. Rahmaniyette, M harfinin Muhammed olarak zuhuru, Cenabı Allah’ın zerreden küreye kadar, Rahmetiyle her sıfattan zatın ilan edilişi ve insan sıfatlarındanda kendisininin her an ayrı bir tecellisini görmesini istemesidir. Buda yine meşiyeti ilahideki Allah’ın Kullarından üçleme sırrı sonunda zuhur eder. Bu üçleme sırrı:

1- Zaman2- Mekân 3- İhvan dır. Bunlardan her hangi birisi kemalatsiz ise Cenabı Allah ona

kün (ol) emrini vermiyor. Zat ve Mutlakiyet yönüyle Allah görünmez, sıfatlardaki tecellisiyle o bilinir ve görünür. Rahman sıfatında Rahimiyet vardır, fakat gizlidir.

31

Onun için Bismillahirrahmanirrahim’deki, birinci M de zatının tecellisi, ikinçi M de, zahir ve batın zuhuru vardır. Üçüncü M de ise, yalnız batın olan Rahimiyet Rahmeti vardır.

3-Rahim: Cenabı Hakk’ın Vahdaniyet Âlemindeki batın Rahmetidir. İnananlar bir Mürşidi kâmilden tahsil ederek, ölmeden evvel öldükten sonra Cenabı Hakk’ın bu Rahimiyet Rahmetine nail olurlar. Vahdaniyet Âlemindeki Cenabı Hakk’ın Muhammed sıfatlarından cemalullahı seyretmekle, bu Rahmete nail olurlar. Görüldüğü gibi, Rahman olan Muhammed’den Rahimiyet tahsili olmadan Ademiyetin zahir ve batını elde edilemiyor. İşte bu üçüncü M harfi olan Muhammed’le, Zatının sıfatlarına, sıfatlarınında esma alarak fiilleriyle eserlerinde kendisini ilan ettiğini görüyoruz.

Mülkünde kendisinden başkası yok. Zatının bütün sıfatlarından, Bismillah ile Rahmaniyet sıfatlarından esma alarak zerreden küreye kadar cemalini Muhammed mazharlarından ilanını, Rahimiyet rahmetiylede fiilleriyle eserlerinin Âdem olan varlıkta göründüğünü bizlere ikaz etmektedir. Kimki bu sırlara vakıf oldu. İşte onlar, canlı bir Kur’an-ı Kerimdir. Zira bütün semavi kitablar Kur’an’da cem olmuştur. Kur’an-ın özü fatihadadır. Fatihanın sırrıda Besmeleyi şeriftir H.ş. buyurulmuştur. Kuran ve insan ikizdirler. H.ş. Cenabı Hak bizleride bu besmelenin sırrını bilerek yaşayanlardan eylesin.

BİLLÂH İLE ALLAH’A İMAN

Nisa suresi ayet 136 “Ya eyyühellezine emenu (Ey iman edenler) Emenu Billahi (B-harfinin işaret ettiği anlamla Allah’a iman ediniz) ve Resulihi (Resullerine)vel kitabe (kitaplarına) melaiketü (Meleklerine) vel Ahire (Ahiret

32

gününe) inanınız. Kim bunları inkâr ederse, hidayetten uzak bir sapıklığa düşmüştür”.buyuruluyor. Görüldüğü gibi iman edenlere Billahi demekle B harfinin işaret ettiği anlam ile taklidi bir imandan tahkiki bir iman etmeye davet ediyor.

Bir hadiste “Bütün semavi kitaplar sırrı Kur’an’da, Kur’an-ın sırrı fatiha da, Fatihanın sırrıda, B-ismillah olan besmelede mevcuttur.” buyurulmuştur.

Onun için Kur’an’daki 114 surenin başlarına “B” Bismillahirrahmanirrahiym konmuştur. Tövbe suresinde besmelenin olmayışı “Beratı minellah” ile başlamasından mütevellit ondada B sırrı vardır. B-sırrı Cenabı Hakk’ın bütün zerreden kürreye kadar varlıklarında zatını ilan etmesidir. Allah zatından sıfatlarına, sıfatlarındanda esma alarak fiilleriyle eserlerini sergilemiştir. Hiçbir varlığın kendisine ait varlığı yoktur. Varlığı olmayan nasıl olurda B-sırrı olan “Ene” ben diyebilir. İşte bizlerde bir Mürşidi kâmilden Nefs tezkiyesi yaparak kendi diye bildiğimiz (Efal, Sıfat ve vücut) varlığımızın olmadığını anladığımızda, bizlerdeki bu varlığın Cenabı Hakk’ın varlığı olduğunu bilmekle, B harfinin sırrı olan “Rabbımı Rabbımla bildim, Rabbımı Rabbımla gördüm ”Hş hükmünce, taklidi bir imandan tahkiki bir imana geçmiş oluruz.

Bu Âlemde, Cenabı Allah’ın sıfatlarından, fiilleriyle zuhur etmesini görmemiz için, bizdeki tecelli eden zatının, sıfatlarını giymesi sıfatlarınında esma alarak fiilleriyle onu seyretmemiz gereklidir. Âdem Âlemi kübradır. Bütün Âlemlerde ne varsa, bu Ademdede eksiksiz hepsi mevcuttur. Âdemin “Âlemiküllüha” ayetiyle bütün Âlemlerin esmasını okuması, kendi vücut ülkesinde bütün Âlemlerdeki esmaları okuması demektir. İsra suresi Ayet 14 “Oku Nefs kitabını, bu gün üzerine hesap görücü olarak Nefsin sana yeter” Nefsimizin kitabındaki bu

33

esmaları okuyabilenler, Âdemiyet bulmuş, Cenabı Hakk’ın yeryüzündeki Halifem dediği kimselerdir. Demekki bütün tahsil, insanı asliyemizdeki Cenabı Allah’ın Esmalarının bizde zahir ve batın yönüyle nasıl zuhura gelmesini seyretmektir.

İlim, ilim bilmektir. İlim, kendini bilmektirSen kendini bilmezsen, bu kuru bir emektir. Yunus Emre Allah’ın Halkiyete ait esmaları olduğu gibi, Hakk’ıyete ait

esmalarıda vardır. Ayrıca Celali esmalar, Cemali esmalar, Kemalat esmalar diyede isimler almaktadır. Zaten insanın aslı, Allah isimlerinin işaret ettiği özelliklerdir. Kuvveden fiile çıkartma idrakında olanlar, cenneti yaşıyorlardır. Bu hakk ve hakikattan bi haber olanlar bu Dünya’dada, Ahiret’tede Cehennemde oldukları görülmektedir.

İşte B-harfinin sırrı olan “ben” sözünü bütün sıfatlardan zatını ilan eden Cenabı Hakk’a vererek, onun Kur’an-ı Kerimindeki, emrettiklerini yapmak, yasak ettiklerinide yapmıyarak, kendi vücut ülkende Esmaül Hüsna olan 99 güzel isimlerini nasıl zuhura geldiğini senden o seyretsin. Bilinmekliğini istediği senin gibi bir sıfattan bilsin ve görsün. İşte bu ebedi Mutluluk ve Cennettir. Buda yönümüzü Rabbımıza dönerek, Enbiya suresi ayet 7, Maide suresi ayet 35, cin suresi ayet 14 te bildirilen bir Mürşidi kâmile giderek, Nefs ve Ruh tahsilini yapmakla mümkün olacaktır. Allah bütün kardeşlerime bu zevkleri ihsan etsin.

BİR VE RAKAMLARIN SIRLARI

1 (Bir) Allah’ı remzermektedir. Çünkü ondan başka bir olan yoktur. Allah birdir deriz. Zaten bir rakamından başka hiçbir

34

rakamda yoktur. Bütün rakamlar birin tekrarından ibarettir. 1+1=2 eder,1+1+1=3 eder. Ve diğer rakamlarda bunun gibi birlerin tekrarından ibarettir.

2(İki) 1+1=2 Hz. Muhammed’i remzetmektedir. Zira Allah zatından sıfatı olan Muhammed’den tecellisiyle zuhura gelmiştir. Çünkü Allah’n kemalet sıfatı Muhammed’dir. O olmasaydı o olmasaydı bu Âlem yaratılmazdı. Hz.Muhammed: “Allah evvela benim Nurumu, Ruhumu, Aklımı, kalemimi yarattı” buyurmuştur. Dolayısıylada Hz. Muhammed olmamış olsa idi bu vahdet âlemindeki sıfatlar ve kesret Âlemi olmıyacaktı demektir. Çünkü Allah’ın kemalat Rahman sıfatlarına Muhammed denir. Muhammed’siz hiçbir şeyin olmadığını bilmemiz lazımdır.

3(Üç) 1+1+1=3 Âdemi remzetmektedir. Zira teklerin ilki üçten başlar. Bir tek değildir birdir. İki de çifttir tek değildir. Üç tektir. Çünkü kendisi Allah, Muhammed ve Âdem üçlemesi mazharıdır. Yeryüzünde Allah ve Muhammed’i kemalatıyla zuhura getiren bir sıfat mazharıdır. Mazhar demek (Allah’ını açığa çıktığı yere denir) dolayısıyla, Âdem yeryüzünde halife olarak yaratılmıştır. Halife ne demektir. Halife aslının aynisini içraa eden vekil, temsil eden demektir. Hilafet sırrına sahib olan, Allah+Muhammed sırrını kemalatıyla kendi mazharında cem edip zuhura getiren Âdem demektir. Cenabı Allah’ını, Hüviyet ve Eniyetini kendinde cem eden üçleme sırrının sahibi demektir.

4(Dört) Anasırı unsuriyedir. Toprak, su, hava ve ateş. İnsan vücudu bunlardan meydana gelmiştir. Ayrıca Allah’ın Evvel, Ahir, Zahir ve Batın tecellilerinin dışında başka bir tecelliside yoktur.

5(Beş) İnsanlardaki beş duygudur. İnsanlar her şeyi bu beş duygusu ile algılarlar. Duymak, görmek, koklamak, dokunmak,

35

hissetmektir. Batın duygumuzda beştir. Hissi müşterek, vehim, düşünmek, hafıza, idrak.

6(Altı) Şeş çihet dediğimiz hem altı yön, hemde Tevhid mertebelerindeki Allah’ın bu Âdem denilen varlığı 6 günde yaratmasıdır. Yani 6 meratibi ilahiyedir.

7(Yedi) Hem Ahadiyet mertebesi olan yedinci mertebede ev ednayı zevk etmek hemde yedi sıfatla Cenabı Hakk’ı müşahedeetmekdir.

8(Sekiz) Sekiz sıfatı subudiyedir. Hayat, ilim, irade, duymak, görmek, kelam, kudret, tekvin dir.

9(Dokuz) Tevhidi Efalde üç, Tevhidi Sıfatta üç, Tevhidi Zatta üç olmak üzere 9 şuhuttur.

10(On) Rakamların sonunda bire ulaşmak olup, birin yanındaki sıfırda kişinin bu demde kendisini sıfırlaması yokluğunu kabulenmesidir.

11(Onbir) Birde bir olmaktır. Kendinde Hakk’ı görmesidir.12(Oniki) bir olan Allah’ın Muhammed’de zuhurudur.

Sıfatlarından Hakk’ı açığa çıkarmasıdır.13(Onüç) Bir olan Allah’ın, Rahman kemalat sıfatı olan

Muhammed’liğinide, Âdemliğinde zuhura getirip zevk edendir. 14(Ondört) Bir olan Allah’ın Evvel, Ahir, Zahir ve Batında

zuhurudur.15(Onbeş) Bir olan Allah’ın kul mazharından Batın beş

duygusuyla zuhurudur.16(Onatlı) Birin altı mertebede tecellisidir.17(Onyedi) Birin yedi sıfattan Ahadiyetin zuhurudur.18(On sekiz) Birin sekiz sıfatı subudiyeden zuhurudur.19(On dokuz) Birin dokuz şuhuttaki zevkidir, efalde 3,

sıfatta 3, zatta 3 şuhut vardır.

36

DÜNYA VE AHİRET NEDİR

Dünya yaşadığımız Âlem olmayıp Allah’ tan bizleri uzaklaştıran her şeydir. Dünya gaflet ve dalalettir. İnsan vücudunun et ve kemikten meydana gelen bedensel yönümüz dünya, Ruh ve manevi idrak yönümüz Ahirettir. Yoksa bu yaşadığımız Âlem Dünya değildir.

Mevlana Hz.leri bile “Dünya dış Âlem, Ahiret iç âlemdir. Ey kardeş sen iç Âlemi iste” demiştir. Bazı Allah ve Resuluna inanan iman ehli için, bu Âlem hem Cennet olmakta, hemde, Ahiretin manevi nimetlerini elde etmek için, manevi gıdaların mahsülünü elde etme tarlası ve Cemalullahı seyretme yeri olmaktadır. Bizlere, Bakara suresi ayet 156 “Galu inna lillah ve inna ileyhi raciun” (Allah’tan geldik ve tekrar ona rucu edeceğiz) buyurulmuştur. Şu halde bizler bu Âleme manevi yönü olan Mürşidimizin Beka Âleminden, Ruhundan bir Ruh üfleyerek geldik. Kendi insanı asliyemizi öğrenip bulduktan sonra, kendi varlığımızın olmayıp bizim diye bildiğimiz bu varlığın Rabbımızın varlığı olduğunu anlayıp zevk edince,

Rabbımızın varlığı ile varolmakla, tekrar ona dönmemiz anlaşılmış olacaktır.

Beka mülkünden eyledik teşrifBu darı fenaya imtihan içinGece gündüz niyazım odur kiCemali pakını anlamak için

Yaşamımız müddetince, bedenimizin ihtiyacı için çalışıp, hiç Ahiretimiz için çalışmamışsak, laikiyle Allah’ı ve Resulunuda bilmiyoruz demektir. Allah ve Resulunu bilmemek,

37

kişinin kendisinide bilmemesi anlamına gelir. Kendi insanı asliyesini bilmeyende, her ne kadar surette insan isede, siyrette hayvandır. Dolayısıylada kabir suali olarak bildiğimiz Rabbın kim, Nebin kim, Kitabın ne gibi sorular sorulduğunda elbette bilmiyecektir. Tabiiki onun gideceği yer ise cehennemdir. Enfal suresi ayet 67 “Sizler şu Dünyanın geçici nimetlerini istiyorsunuz. Allah ise sizin Ahireti istemenizi istiyor” buyurulmaktadır.

İnsanlar, Ahiretteki kabir sorusunu, bedensel ölüm olan izdirarı ölümden sonra, toprağın altına gittikten sonra olacağının inancındalar. Toprağın altına giden bedendir. Öldü diye vasıflandırdığımızda bedendir. Ruha ölüm yoktur. Ruhumuzun dünyaya bakan süfliyet yüzüne, süfli nefs, teskiye edilerek terbiye edilen meleki yüzünede, mutmain olmuş Nefs diyoruz. İşte, kabir suallerine cevap veren bizim Nefsimiz olmuş oluyor. Yoksa bedende güç ve kuvvet yokki, soruya cevap verebilsin. Onun için hesabı ne beden vermekte nede Ruh vermektedir. Çünkü Ruh’ta Rabbımın bir emridir ki Rabbının emri dışında bir iş yapması düşünülemez. İşte, kabir sorusuna bu gün, yaşadığımız vücut kabrinde her an cevap vermekteyiz. Süfli Nefs sahibi olarak bu sorulara cevap vermek mümkün değildir. Yalnız bir Hak Mürşidinden bu soruların tahsilini yaparsak, beden kabristanlığı olan beden içindeki Ruhaniyet yönümüzün Rabbımızı, Nebimizi ve kitabımızı idrak edip yaşama geçmesi mümkündür.

Rabbın kim sorusuna, Tevhid tahsili yapan bir kişi çok iyi bililir. Ulûhiyette Allah iken, Rububiyetine tecelli eder. Allah’ın Rububiyetinde iki yüzü vardır.

1-Kulluk yüzü. (Cemadat, Nebadat, Hayvanat ve insanlarda tecellisiyle zatının ilanı)

38

2-Rablık yüzü (İrşad ve terbiye etmesi, peygamberler ve insanı kâmilleriyle)

Allah’ın Ulûhiyetinden Rububiyetine tecelli ederek, kâinattaki tek Mürşid olan Hz.Muhammed diliyle, günümüzdeki insanı kâmillerden bizleri irşad ve terbiye eden yüzü Rabbımızdır. Rabbın kimdir sorusuna bu gün Cenabı Hakk’ın zerreden kürreye kadar bütün varlıklarından irşad ve terbiye eden Rabbımdır deriz. Kemalatıyla irşaad ve terbiye eden Resulullahın yüceliklerine kimler sahib ise onlardır. Bu cevabı verirkende hiçbir zaman irşad eden mazhara vücut vererek onun şahsını ilahlaştırarak küfrede girmeyiz. Zaten bu gün sorunun cevabını bu şekilde verenler, Ahiret Âlemi olan latafet alemindede net olarak cevap verebilirler. Burada veremeyenler elbette oradada veremezler.

Nebin kim sorusuna; İlimle 14 asır evvel bu Âlemden bedensel olarak geçmiş olan Hz.Muhammedi değil, günümüzdeki insanı kâmillerden, Hz. Muhummed diliyle Cenabı Hakk’ın bizzat Rahman sıfatlarıyla bizlere hakk ve hakikatları tebliğ ettiğini ve irşad ettiğini bilen ve gören olduğunu söyliyecektir.

Kitabın ne sorusunada; Manasını tam olarak bilmediği elindeki Musaf şerifi değil, canlı olarak bizzat bizlere hitap eden, Elif, Lam, Mim sırlarına sahip canlı Kur’an olan insanı Kamiller olduğunu söyliyecektir. Elimizdeki mushaf Kur’an-ın lafzıdır. Çünkü bir hadiste, Resulullah Efendimiz, “Kuranla insan ikizdirler” buyurmuşlardır.

Görüldüğü gibi, her türlü tahsil ve irfaniyet burada elde edilmektedir. Buda vücut kabristanlığındaki Ruhaniyetimizin tahsilinden ibarettir. Zaten insanın bedeni dünya, ruhaniyet yönü ise Ahirettir. Bir kişi kendisine sorsun, dünya ehlimidir. Yoksa

39

ahiret ehlimidir. Bütün çalışmaları bedenin ihtiyacı içinmidir. Yoksa ruhunun gıdası olan, ahiret ihtiyacı için midir? İşte dünya ve ahiret iç içe olduğu halde bizlerin bundan haberi yoktur. Dünyayı bu âlem, ahiretide toprak altı olarak kabul ediyoruz. Ömrümüz bittiği halde bunun doğrumu eğrimi olduğunu hiçmi hiç araştırmamışız. Onun için dünyadada ahirettede

Cehennem azabından kurtulamıyoruz. Allah dünya ve ahireti laikiyle bilen ve ona göre hareket eden kullarından eylesin.

EHL-İ BEYT

Beyt ev demektir. Ehl-i Beyt ise ev ahâlisi anlamına gelir. Resûlullah (SAV) Efendimiz bir hadislerinde Hz. Ali’yi, Hz. Fatımat-üz Zehra validemizi (kızı olur) ve torunları Hz. Hasan ve Hz. Hüseyin Efendilerimizi yanına alarak “Bunlar benim Ehl-i Beytimdir” buyurmuşlardır. Dikkat edilirse ev ahâlisi olarak eşi Ayşe validemiz veya diğer eşleri için “Ehl-i Beytimdendir” dememişlerdir. Bu da gösteriyor ki bu sözlerde çok sırlar mevcuttur. Ayrıca Ahzab Sûresi 33. âyette “Hem vakarınızla evlerinizde durun da önceki cahiliyet devri çıkışı gibi süslenip çıkmayın, namaz kılın, zekât verin, Allah'a ve peygamberine itaat edin! Ey Ehl-i Beyt (Peygamberin ev halkı), Allah yalnızca sizden kiri uzaklaştırıp tertemiz pak etmek istiyor” buyrulmaktadır. Peygamber Efendimiz bizlere iki emanet bırakmıştır. Biri Kur’ân-ı Kerîm, biri de Ehl-i Beyttir.

Kur’ân-ı Kerîm yalnız lâfzî mushaf-ı şerif değil ‘Elif, Lâm, Mim’ olan canlı, şüphe götürmeyen İnsan-ı Kâmillerdir, Hakk Mürşîdleridir. İlmiyle âmil olan muvahhidlerdir.

40

Ehl-i Beyte gelince: 1- Hafi, 2- Sıddıkiyet, 3- Karabet, 4- Nübüvvet, 5- Velâyet hallerine vâkıf olanlar günümüzde Ehl-i Beyttirler.

İnsan vücûdu dört anasır-ı unsurîyeden meydana gelmiştir. Bunlar: 1- Toprak, 2- Su, 3- Hava, 4- Ateştir. Toprak gibi Fatımat-üz Zehra, su gibi yani ilim ve kemâlâtla Hz. Ali, hava ve ateş gibi de Hasan ve Hüseyin Efendilerimizi vücûd ülkesinde zevk etmeyen, Hz. Muhammed gibi Muhammedliğini idrâk edemez.

Şu halde Muhammed olan bizler Ehl-i Beytimiz olan vücûd ülkesindeki dört anasır-ı unsuriyemizi zevk edemezsek Muhammed olmamız mümkün değildir. Dolayısıyla da Ehl-i Beyt’i tanımayan, Ehl-i Beyt’i sevmeyen kendi özünü sevmemiş demektir. Ehl-i Beyt’i sevmeyen ne Muhammed’i ne Allah’ı sevebilir. Zira kendi teşekkülü Ehl-i Beyt'ten meydana gelmiştir.

Muhyiddîn İbnü’l-Arabî Hazretleri bunu daha da genişleterek insanlardaki Muhammediliği şöyle anlatır: Sağ elin başparmağı Hz. Ali, işaret parmağı Hz. Muhammed, orta parmak ve diğerleri Hz. Ebubekir, Hz. Ömer ve Hz. Osman’ı remzetmektedir. Sol eldeki başparmak Hz. Ali, işaret parmağı Hz. Muhammed, orta parmak Hz. Fatma, diğer iki parmak da Hz. Hasan ve Hz. Hüseyin efendilerimizi remzetmektedir. Ayrıca sağ kolumuz Hz.Ali, sol kolumuz Fatma anamız, sağ ayağımız ve sol ayaklarımızda Hasan ve hüseyin efendilerimizi remzeder.

Bütün vücudumuzda Hz.Muhammed diyebiliriz. Sağ gözümüz Hz. Ali, sol gözümüz Fatma anamız, sağ ve sol kulaklarda Hz.Hasan ve Hüseyin efd. mizdir. Baş ve baştaki dilimizde ve bütün azaların cemi Hz.Muhammed’i remzediyordiyebiliriz. Görüldüğü gibi vücut ülkemizde dahi bu ehli beytten

41

başka bir aza ve organımız olmadığı görülmektedir.Kişi bütün yaşam müddetince bu aza ve organlarla her

işlerini yaptıklarına göre bunları idrâk etmemek ve dolayısıyla da tanımadığı için sevmemek kişinin kendisini tanımaması ve sevmemesi demektir. Kendisini tanıyıp sevmeyen, Muhammed (SAV)’i de tanıyıp sevmiyor demektir. Dolayısıyla da Allah Muhammed’den tecellî eden olduğuna göre Allah’ı da tanımıyor ve sevmiyor demek olur. Seviyorum dese bile zannındaki, hayâlindeki bir Allah’ı ve 14 asır evvel geçmiş bir Muhammed’i ilm’el tanımış ve sevmiş olur ki hakîkatte, ne zanda bir Allah mevcûd nede günümüzde unsuriyet yönüyle Muhammed mevcûddur.

Her an ayrı bir şe’nde tecellîsini gösteren, taptaze âyetleriyle her an ayrı bir değişiklikle bizlere hitap eden âlem lerin Rabbi olan Allah’ı tanıyamamış ve sevememişse, günümüz de Hüviyyet ve Eniyyeti ile bütün kemâlâtını Rahmâniyyetiyle izhar eden o Hz. Muhammed’i göremiyorsa O’nu da tanımış ve sevmiş olamayacaktır. Allah’ını ve Muhammed’i tanıyamayan kendini de tanımamıştır. Buna Tasavvufta insan veya Âdem değil sûrette insan ama sîrette hayvan denilmektedir. Hayvanlar için de bilmek mecburiyeti yoktur. Onlara hayvan olarak bir yaşam biçimi yeterli azâb değil midir? Onun için Ehl-i Beyti Sevelim, tanıyalım. Çünkü tanıyıp sevmemek kendi özünü tanıyıp sevmemek demektir.

Sûrette de sîrette de aynıdır. Hiç değişmez. Ehl-i Beyt üç türlüdür:

1-Şecere yönüyle Ehl-i Beyt; Resûlullah (SAV) Efendimizin sulbünden gelen

2-Rûhânî yönüyle Ehl-i Beyt; Resûlullah (SAV) Efendimizin Tevhîd ilim ve irfâniyetine vâris olanlar

42

3-Hem şecere yönüyle hem de rûhânîyyet yönüyle Ehl-i Beyt; Her ikisinin de bir kişide birleşmesidir ki bunlardan kutuplar zuhûr eder.

Görüldüğü gibi Resûlullah yolunda Allah’a gönül vermiş ve ilmiyle âmil İnsan-ı Kâmillerin, Mürşid-i Kâmillerin ve âriflerin hepsinin günümüzün Ehl-i Beyt’i olduğu anlaşılmış olur. Zira Kur’ân-ı Kerîm’i en güzel idrâk edip yaşamaya gayret gösteren, Peygamber Efendimizin bütün güzelliklerini bizzât icraata koymak ve koydurmak için gece ve gündüz hiç durmadan çalışanlar onlardır. İlhamlarıyla sohbet ve insan yetiştirmek, onların tek gâyesidir. Elhamdülillah bu şekildeki bütün Tevhîd ehillerinin Rûhâniyyet yönüyle de Ehl-i Beyt'ten oldukları anlaşılmaktadır.

EVVEL, AHİR, ZAHİR, BATINTECELLİLERİNİN ZUHURU

Cenabı Allah Hadid suresinin Ayet 3 de “Hüvel Evveli, vel Ahiri, vel Zahiri, vel Batın ve hüve bikülli şeyin âlim” (Ben Evvelim Ben Ahirim Ben Zahirim Ben batınım) buyurulmaktadır. Peki, insanoğlu âlemi Kübra olduğuna göre, insanoğlunda bunlar nerededir. İnsan yaratılırken tevhid üzerine yaratılmıştır.

Tevhid mertebelerinde; Ahadiyet de evveldir. Çünkü orada laf saf olmadığı gibi henüz sıfatlanmamıştır. Ahadiyet İkiliği olmayan birlik demidir. Cemmül cem mertebesi ahir’dir. Çünkü her varlığın fiillerinin giyilmesi ile bütün kemalatını zuhur ettirmektedir. Hz. cem mertebesi olan sıfatlar Âlemi ise zahir görüldüğü yerdir. Vahdet âlemi olan kesafet yönüyle görülmediği için batın olarak ifade edilmiştir. Onun için tevhid

43

içinde evvel Ahadiyettir. Ahir cemmül cem, zahir Hz.cem, batında makamı cemdir. İşte, insanoğlu Âlemi Kübra olduğuna göre, bu insanoğlu makamı cemde yaratılmaya başlamıştır. Fena mertebeleri soyunma yeri olduğu için, orada gayriyet var ayniyetin zuhuru yoktur. Bekada ise Allah’ını Evvel, Ahir, Zahir ve Batın tecellileriyle tevhid mertebelerinde kemalatı ile zuhura gelmeye başlar.

Namazda evvel, Ahir, Zahir, Batın nerededir. Namazın aslı iki rekâttır. Bir rekâtı uruç bir rekâtı nuzul olduğuna göre, bir rekâttaki, kıyam, ruku ve secde halinde bu 4 hali nasıl zevk edebiliriz. Yani namazın evveli neresi, ahiri neresi, zahiri neresi, batını neresidir? Mademki Mirac Allahla bir olmak ve konuşmaktır. Onun mülkünde ondan başkası yokki konuşan ve muhatabı olan konuşulan olsun.

İşte Namazın evveli niyettir. Niyet olmazsa yaptığmız ibadetler şekilden öteye geçemez. Niyet iyi akibet iyi denmiştir. Ahiri kıyamda durmaktır. Zira kıyam fillerin sahibinin Allah olduğunu remzeder. Kuran ayetlerini yalnız kıyamda okuruz. Ruku ve secdede Kur’an okunmaz.

Ruku ise, zahirdir. Zira rukuda “Subhane Rabbiyel azim” demekle bütün sıfatlardan zatını ilan eden Allah olduğu halde bu sıfatlara Azim olan Rabbım benzemez demekteyiz. Ne gördükte bu ifadeyi kullanıyoruz. Evet, sıfatlardaki onun tecellisini gördüğümüz için diyoruz. Görmeden diyorsak taklidi olur.

Secde ise batındır. Zira “kulumun en yakın olduğu an secde halidir” buyurulmuştur. Secde halindede “subhane Rabbiyel âlâ diyoruz. Dikkat edilirse sıfat mertebesinde gördüğümüz ve bildiğimiz Rabbımız azim idi burada ise sonsuzluğu ve zat yönüyle tecellisinin âlâlığını söylüyoruz. Görüldüğü gibi niyet evvel, Kıyam Ahir, Ruku Zahir, Secde

44

halide Batın olmuş oluyor. Namaz ikilikle anlatıldığı için aslı bir olan uruç Namazının Nuzul haliyle iki rekât olmuş oluyor. Resulullah Efendimiz miraca çıkıpta geriye gelmemiş olsa idi bizler namazın ne olduğunu nasıl bilrdik.

Muhammed isminde üç adet M harfi vardır. Birinci ve diğer iki M harfinin manaları nedir ki bizler bunu kendimizde zevk edelim.

Şöyle bir tefekkür edelim. Cenabı Allah gizlilikte iken bilinmekliğini istemiş ve severek, muhabbet ederek Muhammed’i yaratmış. Muhammed ise, Evvela ma halakallahu Nuri, Evvela ma halakallahu Ruhi, evvela ma halakallahu Akli, evvela ma halakallahu kalem H.ş. ile Hz. Muhammed’in Nurunu, Ruhunu, Aklını ve Kalemini yaratmak suretiyle bu âlemlerde, Cemadat‘ı, Nebatat’ı, Hayvanat’ı ve İnsan varlıkları halinde zuhura geldi. Onun için bu kâinat Muhammed için yaratılmıştır deriz. Peki, bu üç M harfleri insanın neresinde dirki, Muhammed’iliğimizi anlamış olalım. İnsanoğlu Âlemi Kübra ise, âlem eşittir insana.

İnsan eşittir Kur’an’a. Bir hadiste Kur’an ile insan ekizdirler buyurulmuştur.

İşte, Muhammed’in başındaki M harfi, Nuru, Ruhu, Aklı ve kalem olan bütün tafsilatı Muhammed’idir. Buna biz Nefsi külde diyoruz. Sonradan gelen şeddeli iki M harfleri ise, biri zahir biri batın olan, vahdet ve kesret âlemidir. İnsandada, bir vahdet yönü olan Ruhsal yönü ile kesret yönü olan fiziksel beden yönünün tevhidi ile Âdem esmasıyla Muhammed olarak açığa çıkmasıdır.

Bizler Muhammed’i 4 yerde zevk etmeliyiz.1- Enfusta Muhammed 2- Afakta Muhammed 3- Vahdette Muhammed

45

4- Kesrette Muhammed1- Enfusta Muhammed: Ruhumuzun kemalatıyla

sıfatlardan mutmain olmuş Nefs olarak zuhuru ve idrakıdır. 2- Afakta Muhammed: Mürşidin irfan ve kemalatının

saliklerinde zuhuru ve görünmesidir. 3- Vahdette Muhammed: Cenabı Allah’ın zerreden küreye

kadar her tecellisinin yerli yerinde Muhammed zuhuru ile kemalatını görmektir.

4- Kesrette Muhammed: Cenabı Allah’ın, Ahadiyetinin Cemadatta, Nebadatta, Hayvanatta ve İnsanda ki tecellilerini görmektir. Cenabı Allah bütün kardeşlerime bu minval üzere tefekkürlerini pekleştirsin.

FATİHA SURESİ MÜRŞİDE KAMİLE DAVETTİR

Fatiha yedi ayetten müteşekkildir. İnsan insanı asliyesini öğrendiğinde bilirki kendisi canlı bir fatihayı şerifmiş. Çünkü “bütün semavi kitapların özü kuranda mevcuttur. Kuranın özü fatiha da mevcuttur. Fatihanın özüde başındakı birinci ayet olan Besmeleyi şerifte mevcuttur”. H.ş. Bizlere, insani kâmillerin canlı bir kuran olarak fatiha şerif olduğunu göstermektedir. Ayrıca sebe mesani yani iki yedi H.ş. gereğince Fatiha bir Mekke’de birde Medine’de inzal olmuştur. Kendimize nisbet ettiğimiz ve hiçbir manasını bilmeden kendi varlığımız diye bildiğimiz ikilikle Mekke şehri olarak bu yedi ayete sahib olduğumuzu, bir İnsanı Kâmilden tahsil ederek, insani asliyemizi bulmak için, kavseyin mertebesinde Medine şehrindeki tecellilerle gönül âlemindeki fatihaya sahip olunduğunu anlamış oluruz.

46

Demekki Mekke kendi diye bildiğimiz varlığımız. Medinede, meratibi ilahiye tahsilini yapıp insanı asliyemizi idrak ettiğimiz Ruhani gönül âlemimiz demektir. Onun için fatiha nın birinci ayeti

“Bismillahirrahmanirrahim” dir. Allah’ını zatının insanı Kâmillerde gizli olduğunun bir delilidir. Cenabı Hakk bizleri canlı besmeleyi şerif olan İnsanı Kâmillere davet ediyor. Bizler onlara tabi olduğumuzda,

“Elhamdulüllahi Rabil âlemin” diyoruz. Âlemlerin Rabbı olan irşad ve terbiye eden bu İnsanı Kâmil mazharından Allah’a hamd ve teşekkür ediyoruz. Zira bizlere bu Hakk ve hakikatı bildirmemiş olsa idi nasıl olurda bizdeki bu hakk ve hakikat tecellilerine şahid olabilirdik. Mürşidi Kâmiller Rabbil âlemin mazharıdırlar. Onların sayıları çok olsada aslı birdir.

“Errahmanirrahim”Rahman ve Rahim olan işte onlardır. Zira zahir ve batın yönleriyle bizleri irşad etmektedirler. Rahimiyetiyle, ilmi ledûn denen sır ilmini ve manevi gönül zevklerini, zahiriylede, oturmaları, kalkmaları, yemeleri, içmeleri, Ahlak ve edepleriyle bizleri irşad etmektedirler.

“Maliki yevmiddin” Din gününün sahibi yine onlardır. Dünyada bizlere dini nasihatlarıyla öğreten Din gününün sahibi oldukları gibi, Ahirettede vahdaniyeti tecellileriyle yine Din gününün sahibidirler. Peygamberimiz “Din nasihattır, Din nasihattır, Din nasihattır” buyurmuşlardır. Bizlere Cenabı Hakk’ın Efali ilahiye, Sıfatı ilahiye, Zatı ilahiye

Tecellisi olan her türlü Hakk ve Hakikat nasihatlarını kim yapmıştır. Tabiî ki onlar. Onun için bizlerin idarecisi, liderimiz ve imamlarımız onlardır.

“İyyake nabüdü ve iyyake nastain” yanlız sana ibadet eder ve yalnız senden isteriz. Tabiiki ibadetimiz yalnız

47

Rabbımızadır. Rabbımız ise İnsanı Kamil mazharından kemalatıyla tecelli eden Rabbil Âlemindir. Yalnız ondan isteriz veya ona yardımcı oluruz. Yalnız ondan isteriz, çünkü o bizlere öğretmese ve bizlerde kemalatını tecelli ettirmese biz hiçbir zaman bu Tevhid sırlarını bilmemiz ve seyretmemiz mümkün değildir. Zira o zattır bizler sıfatlarıyız. Sıfatlar hep zata muhtaçtırlar. Yalnız ona sıfatlardan açığa çıkması nedeniyle yardımcı oluruz. Zira “Ben gizli bir hazine idim bilinmekliğimi istedim ve Halkı Halk ettim” h.ş. bizlere halk sıfat mazharlarındaki o bilinmekliğini istediği, kendi tecellilerini göstermektedir. Buda İnsani Kamil lerin bizlerdeki Hakk’ın tecellilerini göstermesiyle mümkündür. Biz sıfatlar onun zahir olarak açığa çıkmasına vesile olduğumuz için sıfatların ona yardım ettiğinide söyleyebiliriz. Yoksa herkezin bildiği gibi bizim kul olarak ona yardımcı olmamız düşünülemez.

“ihdinassıratal müstakim” sıratalmüstakim yolundan, doğru yol olan, Tevhid yolundan ayırma diyoruz.

Tevhid yolu: Allah’ını zatından sıfatlarına, sıfatlarından isim alarak fiilleriyle asarına kadar tecelli ilahiyesini, mertebelerle tahsil yaparak, Cenabı Hakk’ın vahdet sırrının zerreden küreye kadar, kendimizde ve Âlemde seyretmektir. Bunu evvela bilmek, sonra görmek ve sonrada olmak şeklinde başarmak mümkündür.

“sıratalleziyne enamte aleyhim” bizden evvel İnsani Kâmillerin yolunda giderek huzur ve mutluluğu bulanlar gibi bizlerinde bu Hakk dostlarından olmamızı istemekteyiz.

“gayril mağdubi aleyhim veladdallin” Tevhid yoluna davet edildiği halde, Hakk ve Hakikat yolunu inkâr edenlerden ve dalalette olanlardan bizi eyleme diyerek İnsanı Kamil mazharlarından Rabbil Âlemine, niyazda bulunmaktayız.

48

Günde 40 defa bu sureyi okumakla, zannımızdaki bir Rabbil âlemine değil, İnsani Kamiller vastasıyla bizlere ilmi ledûn olan bu sırları sohbetleriyle vereni iyi tanımamız gerektiğine inanıyorum. İnsanlar yaşayan İnsanı Kamillere, Evliyalara ve Hakk Mürşid’leri olan Rablarına ibadet ve taat ettiklerini bilmiş olsalardı, en kısa zamanda zanlarındaki Rablarına ibadet etmezlerdi. Ayeti kerimede ben zahirim dediği halde, hayalde bir Rab aramazlardı. Onun için Fatiha suresi bizlere tamamen, Rab mazharı olan bir İnsanı Kamile muhtaç olduğumuzu ve ondan günde 40 defa dilekte bulunmamızı istiyor. Zira inananlar günde 40 rekât namaz kılmaktadırlar. Cenabı Hakk bizlere bu zevki ihsan eylesin âmin.

HAKİKAT YOLCULUĞU

Bir kişinin hakikata vasıl olabilmesi için, Kur’an-ı Kerim’in tarifine bakmamız yeterlidir. Kur’ani Kerim,

1-Muhkem ayetler.2-Müteşabih ayetler, den meydana gelmiştir. Kuran 30 cüz olup bunun 29 cüzü Mütaşabih, bir cüzüde

Muhkem aylerden ibarettir. Yani bir cüzü dünyadaki bedenimizin her türlü yaşamı için gerekli ihtiyaçlarını temin etmek ve ayakta durmasını sağlayarak ruhaniyet yönümüze hizmet etmesidir. Esas, ebedi Ahiret saadeti için siyretimiz olan Ruhaniyetimizin 29 cüzde uzun, uzun anlatılan müteşabih ayetler doğrultusunda, yaşama geçmektir. Müteşabih demek, mecazi manaya gelen açıklanmaya muhtaç bir birine benzer zahir manası kastedilmeyen, Teşbih ve temsil yoluyla hakikatların beyanında kullanılan ifadelerdir. Çünkü her

49

tecellinin açıklanmaya ve tevilata ihtiyacı vardır. Tevilat demek sondan başı görmek demektir.

Kur’anı Kerime baktığımızda, Ali İmran sûresi ayet 7 de, müteşabih ayetleri ilimde yüce olan, Ululelbab sahiblerinin tevil yapabileceğini söylemektedir.

Peki, kimdir bu Ulul-elbab sahipleri. Ali İmran suresi ayet 190 “Gerçekten göklerin ve yerlerin yaratılmasında, gece ile gündüzün bir biri ardınca gelişinde, Ululelbab sahibleri için kesin deliller vardır” buyurulmaktadır. Şu halde bizim bildiğimiz göklerin ve yerlerin dışında manevi gönül seması olan Beka Âleminden ve Fena Âlemi olan Nefs arzından, haberdar oldukları görülmektedir. Bunlar ayrıca, gece olan Cenabı Allah’ını vahdaniyeti ve gündüz olan tavsilatı Muhammed iyesinede vakıftırlar. Bunların durumunu, daha sonra gelen ayetler şöyle izah ediyor. Ali imram sûresi ayet 191 “bu ululelbab sahipleri; ayakta iken, otururken ve yatarken daima Allahı zikrederler. Cenabı Hakk’ın bu üç tecellisini görerek, ey Rabbımız, sen batıl hiçbir şey yaratmamışsın bizi Cehennem ateşinden koru derler” buyurulmaktadır.

Görüldüğü gibi, bu üç halin dışında hiçbir varlık görülmediğine göre, bu üç halin hangisini görürse görsün, o mazhardaki Hakk’ı görmesi onların daimi zikri olacaktır. Bu kişiler ayni zamanda daimi zikir halinde oldukları için, Âdem ve Âlemdeki üç tecelli Şuhut zevkine de sahibdirler. Cenabı Allah, Enbiya suresi ayet 7 “siz zikri bilmiyorsanız zikir ehline sorunuz” demiyormu. Zikir ehli olanlar ululelbab olanlardır. Ayrıca, Bakara sûresi ayet 1-2 “Elif, lam, Mim olan canlı şüphe götürmeyen bu kitap Müttâkidir” buyuruluyor.

Peki, Müttâki ne demektir. Müttâki, Takva ehli olmak demektir. Her ne kadar Allah’tan korkmak olarak

50

vasıflandırılmakta isede, korku ile değil, sevecenlikle yaklaşmak lazımdır. Allah’a ait tecellilerin kendimize nisbet etmekten korkmak lazımdır fakat esas Allah’ı sevmek bizleri ona yaklaştıracaktır. Korku ile Allah’a yaklaşılmaz fakat sevgi ile yaklaşılır. Takva ehli; ibadet eden, ibadet ve ibadet edilenin birliğine ermek demektir.

Ayetin devamında bize Cenabı Allah daha geniş bir biçimde izah ediyor. Bakara ayet 3 “O kimselerki, Mü’mindirler. Gayba iman ederler. Beş vakit namazlarını gereği üzere kılarlar. Onlara verilen rızıktan da başkalarına tasadduk ederler.” Bakara ayet 4 “daha evvel gönderilen Peygamber’lere ve Ahiret gününe inanırlar” Bakara ayet 5 “işte bunlar hidayete ermiş doğru yol üzerinde, kurtuluşa ermişlerdir” buyuruluyor.

Evvela bunlar Mü’minlermiş. Peki, Mü’min kimlerdir. Enfal sûresi ayet 2 “Gerçek Mü’minler yalnız o kimselerdirki, Allah adı anıldığı zaman kalpleri titreyen ve ayetler okunduğu zaman, imanları artanlardır. Onlar yalnız rabblarına tevekkül ederler.” Buyurulmaktadır.

Allah anıldığı zaman, cezbe haline girmesi, gözyaşı akıtması, tüylerin diken diken olması ve kalbin hop, hop hoplaması kişinin kalbinin titremesi demektir. Ayetler okunduğu zaman imanın artması ise, hoca efendilerin camilerimizde okuduğu aşırı şeriflerle imanlarımız maalesef arttı diyemiyoruz. Zira o anda okunan kuranın manasınıda anlamıyoruz. Fakat Mü’min ve ululelbab olan can Mürşidlerinin Âdem ve Âlemdeki üç ayetini okuyup bizlere hakiki manasını açıklayınca, nasıl imanlarımızın arttığını görüyoruz. Bunu kendimize sorduğumuzda, kalbimiz evet diyecektir. O kişinin kalbi evet

51

demiyorsa, gönül arzına ekilen Nefehtü ayeti tohumu onda tutmamış demektir.

Bunlar ayette belirtildiği gibi, gaybada iman ederler. Kimdir gayb. Herkezin bildiği gibi gayb hâşâ Allah değildir. Ondan büyük başka bir varlık yokturki onu örtmüş olsun. Gayb olan, Cenabı Hakk’ın yeryüzündeki halifesi olan, hilafet sırrına vakıf olanlardır. Onlarda bizler gibi insan toplumları içinde yaşayan, yalnız ehilleri tarafından bilinen gayb erenleridir. Bir hadisi kudside buyurulmuyormu: “yeryüzünde benim öyle kullarım vardırki onları benden başka kimse bilmez” işte bunlar toplumda gaybtırlar.

Ayrıca beş vakit namazlarınıda gereği üzere kılarlar. Gereği üzere namaz kılmak, yalnız bedensel taklidi namaz kılmak değildir. Namaz mü’min’in miracıdır. Miraç ise Allah’la beraber olmak ve onunla konuşmaktır. Bir kişi nasıl Allah’la beraber olabilir ve onunla konuşur. İşte, Fenafillâh olup, Cenabı Allah’ın varlığında kendi yokluğunu idrak edip Bekada, Hakk’ın varlığı ile var olanlar, kulluk mazharlarında hem onunla beraber olurlar, hemde Cenabı Hakk’ın zat tecellilerini kulluk olan sıfatlarındaki zuhuratını görerek, her an zevk ederek konuşmuş olurlar. Bunlar kendilerine verilen maddi ve manevi rızıklardanda, ihtiyaç sahiblerine harcar ve verirler. Onlar kendilerinden evvel gelen Peygamberlere, (ister risalet yönüyle gelen olsun, isterse teşriye yönüyle gelenler olsun) iman eder ve inanırlar. İşte bunlar Allah’ını hidayetine ermiş müttakilerdir. Dikkat edilirse, zikiri tarif ve telkin edenler, şüphe götürmeyen canlı Kur’an olanlar, müttaki ve Takva sahibi olanların hepsinin ululelbab idrak ve kemalatıyla bizleri Hakk ve hakikata davet ettiklerini görüyoruz. Mısrı Niyazi hz.lerinin buyurduğu gibi:

52

Mürşid gerektir bildire Hakk’ı sana Hakk’al yakinMürşidi olmayanların bildikleri güman imiş.

İlmel ve Aynel yakin olan Kamillerden değil, Hakk’al yakin olan ululelbab sahiplerinden ancaksın hakikata vuslat bulabileceğimizi söyliyor. Rabbım hakikat yolcularına bu minval üzere meratibi ilahiye tahsili yaptırmayı nasip ve müessir etsin.

. HANİF DİNİ İSLAM DİNİDİR

Baka suresi ayet 135 “Habibim sen İbrahim a.s.Dini hanif dinindeyim de” ifadesi İslam dinindenim demektir. Hanif dini doğru yol olan İslam dini demektir. Ali İmran suresi ayet 19 “Allah katında en makbul Din İslam dinidir” buyurulmaktadır. Onun için İslam dininde iki değişmeyen kaide vardır.

1-hedef emirler2-vasıta emirler1-Hedef emirler: 1- Bir kişinin Allah’a kavuşmayı istedikten sonra, yüzünü

Rabbına dönmesi2- Mürşidine tabii olması3- Daimi zikire ulaşması4- Nefsini terbiye edilmesi5- Ruh emanetinin Allah’a teslim edilmesi6- Mutmain nefs olarak vücudunu Allah’a teslim edilmesi2-Vasıta, emirler: Bütün yaşantımızdaki amellerimizdir. Oruç, Namaz, Hac,

Zekât, Kelimeyi şaadet gibi emirler vasıta emirlerdir. Fakat hiçbir zaman bir Mürşid’e gitmeden ve hedef emirlere uymadan

53

menzile varılamaz. Zaten bunlar dünyadada evlat derdi, derdi, mal derdi, torun derdi v.s. gibi dertlerle ömrünü bitirenlerdir. Elbette bunlar, Dünyadada Cehennemde, Ahirettede Cehennem’dedirler. Bu kişiler, her gün sitres, üzüntü, keder, alamadım veremedim derdi gibi, iki yakalarının bir araya gelmeyişi dünyadada cehennemde olduklarını göstermektedir. Allah sevgisi olmayan gönül azap alanıdır. Huzurlu ve mutlu bir günleri yoktur. Zanda ve hayalde bir Allah’a inandıkları için, hakiki Allah’ı tanımadıkları için, bunlar aşağıların aşağısı olan esfeli safilinden yani dünya zevklerinden kurtulmayanlardır.

Hedef emirleri yapmak için Allah’a ulaşmak istek ve arzusu ile bir Kamil Mürşide tabii olarak, daimi zikir ve fikirle birlikte, Nefs tezkiyesi yapanlar, Fena fillah olup Beka billahta Allah’la baki oldukları için, Dünya ve Ahirettede Cennette oldukları görülecektir. Cenabı Allah Kur’an-ı Kerim’in Enfal suresinde bu kişileri Hakk Mümin’ler olarak vasıflandırmaktadır. Altlarından ırmaklar akan Cennetlerde olduğunu bildirmektedir.

Şöyleki: Enfal suresi 1- “sana ganimetlerin kime ait olduğunu soruyorlar. Deki; bu ganimetlerin taksimi Allah ve resuluna aittir. Siz gerçek müminlerseniz Allah ve resulune itaat ediniz”.

Enfal suresi 2- “gerçek müminler yalnız o kimselerdirki, Allah anıldığı zaman kalpleri titreyen, ayetler okunduğu zaman imanları artanlardır.”

Enfal suresi 3-“Müminler o kimselerdirki, namazı gereği üzere kılan, kendilerine verilen rızıktan hakk yoluna harcıyanlardır.”

Enfal suresi 4-“işte bunlar gerçek müminlerdir. Onlara Rabları katında dereceler var. Mağfiret ve Cennetle müjdelenenlerdir.” Buyurulmaktadır. Görüldüğü gibi, evvela

54

maddi ve manevi ganimetlerin taksimi Allah ve Resuluna ait olduğunu bildiriyor. Şu halde

1-Allah’a inanmamız 2-Peygambere inanıp tabi olmamız 3-Kâmilin verdiği daimi zikre ulaşmamız 4-Manevi ayetlerin okunduğunda imanlarımızın arttığını

görmemiz 5-Namazımızı laikiyle kılmamız 6-Bizlere ihsan edilen maddi ve manevi rızıktan ihtiyaç

sahiplerinede dağıtmamız ve faydalanmamız gerekiyor. İşte, günümüzde Peygamber olmadığına göre, Allah’ın

manevi gıdası olan manevi rızıkları, Cenabı Hakk, Kâinatta tek Mürşidi Kamil olan Peygamber Efendimizin Rahman sıfatlarına sahip olan, günümüzdeki Hakk Mürşidlerinin dilinden Hakk’a gönül vermiş Hakk’ın

Dostlarına Kur’an-ı Kerim’in emirleri doğrultusunda her zaman dağıtmaktadırlar.

Sonra daimi zikirle gönüllerini Hakk’a döndürerek, kendilerinden Hakk’ın zikredişini duyuyor ve kendilerini, yakın takibe alarak, kalbleri ile huzura geçmelerini bildiriyorlar. Sonra Efal ayetleri, Sıfat ayetleri ve Zat ayetleri okunduğunda imanlarının arttığını bildiriyorlar. Bu üç ayetten başka Kuranda bir ayet yoktur. Ya Efali ilahiye ayetleri, ya Sıfatı ilahiye ayetleri veya Zatı ilahiye ayetleridir. İşte bunlar kendi varlıklarını Hakk’ın varlığında ifna ederek, Allah’ta baki olma zevkiyle kul olarak, namazlarını kılarlar, kendilerine verilen maddi ve manevi rızıktanda, Hakk yolunda harcarlar. İşte Hakk Mümin olan bunlardır. Rabları katında onlara sayısız dereceler ve Cennette tükenmez nimetler vardır. buyurulmuştur.

55

Görüldüğü gibi, hedef emirlere tabi olanların takip edecekleri yol bellidir. Allah’a kavuşmak isteyenler bu taklidi değil tahkiki Tevhid yolu olan sıratı mustakimden yürümesi lazımdır.

Günümüzde insanlar hedef emirleri ikinci plana alarak vasıta emirler olan bilinçsiz amellerle uğraşmaktadırlar. Ayrıca, yapılan bu ameller bedenimizin amelleridir. Ruhumuzun ameli olabilmesi için bu bedenle yapılan amellerin gönülde yerini alması ve ahlak güzelliği, edep güzelliği gibi Resulullah Efendimizin güzellikleri ile hâllenmesi lazımdır. Şu halde, amelden kastedilen şeyin Namaz kılmak, Oruç tutmak, Zekât vermek ve Hacca gitmek gibi zahir bedensel amellerin ötesinde, insan Ruhunun manevi bir ilerleme ve gelişmenin meydana gelmesi ve gerçek Resulullah Efendimizin güzelliklerini kendimizde hal olarak sergilemekle mümkün olması görülmektedir.

Bilhassa şekil ve taklidi bol bol amellerle menzile varılacağını zannetmek gaflet ve dalaletten başka bir şey değildir. Dolayısıylada böyle bedensel amellerin ötesine geçmeyenlerin bir türlüde hicaplarının açılmasıda zuhur etmemektedir. Taklidi olarak senelercede bu yolda olsak, menzile varamayız. “Allah ben kulumun şekline ve ameline bakmam, kalp ve niyetine bakarım” buyurmaktadır.

Mesleki Melami yolu olan, meratibi ilahiye mıstık yolculuğu, en kısa bir zamanda bu ayetlerin idrakını bizlere veren ve yaşama geçirten en kestirme yoldur. Evvela Allah’a ulaşmayı istiyerek bir Mürşidi Kamile tabi olup, daimi zikirle birlikte Fena ve Beka tahsilini yaparak Hakk’a ulaşarak resulullah efendimizin o güzel halleriyle hâllenmeye çalışarak, zerreden küreye kadar bütün sıfatlarda Hakk’ın Cemalullahını

56

seyredip, hem bu Âlemde, hemde Âlemi Ahirette, mutluluk içinde Allah’a ulaşma zevkine ermeliyiz. Allah bütün inanan kardeşlerime bu yolu ve zevkleri ihsan etsin. Âmin.

HARUT VE MARUT MELEKLERİ Kur-an-ı Kerim’in Bakara Suresi 102.ci ayetinde

bahsedildiği gibi Süleyman A.S. zamanında çok insanlar şeytanların okudukları sihir ilmine tabi oldular. Gayeleri de Süleyman A.S.ın saltanatını yıkmaktı. Süleyman da bu saltanatını bu ilimle ayakta tutmaktadır diyerek, iftira da yapıyorlardı. Hâlbuki Süleyman A.S. Haktan gayrisinin hiç tesiri olmadığını bildiği için o küfür yapmadı diyerek ayette, bu ilmi kötüye kullananlara meydan okumaktadır.

İşte bu iki melek insanların nefislerine tabi olarak işledikleri kötülükleri ve günahları Allah’a şikâyet ettiler. Allahu Teâlâ da o iki meleğe onlardaki şehvet sizde olsa siz daha beter olursunuz dedi. Melekler de kendilerine şehvet verilse dahi isyan etmeyeceklerini söylemişlerdir. Bunun üzerine Babil e indirilmişlerdir Bu gün vücut ülkemizde bu harut ve marut melekleri nedir, bizlerde bu gün bu ayeti nasıl zevk etmeliyizki Cenabı Allah’ın istediği bir şekilde yaşam içinde olalım.

Vücut ülkemizde Harut ve marut melekleri akıl ile Ruhtur. İşte akıl ile Ruh bu vücut babiline indirilmiş iki melektir. Bu Harut ve Marut melekleri insanların okudukları nefsin istekleri doğrultusunda cin şeytanlarının okudukları gayriyet kitaplarını okumakla maşuklarını unuttular. Kalplerini kalın bir zulmet perdesine tabi kıldılar.

Bu âlemdeki Allah’ın efalını, sıfatını ve Zatını kendilerine nisbet ederek kendileri ayrı Allah ayrı olarak şirk içinde

57

bulunuyorlar. Hâlbuki Allah zat kul sıfattır. Diğer bir tabir ile Allah er kul kadındır. Âdem er Havva kadındır. Mürşidi Kâmil er salik kadındır. İşte kadınla, erkeklerin bir birinden ayrılma ilmini tahsil etmeleri bunların varlıklarının ayrı ayrı müteala edilmesidir. Hâlbuki ten ile can ayrı ayrı Hakk tan gayri değildir.

Vücut ülkesinde Ruh erkeği, sıfatlar olan kadın mazharlarından fiilerini izhar edendir. Şeytanlar ve ona tabi olanlar bu Hakikat ilmini bilmedikleri için, Cenabı Hakk’ın bu tecellilerinide Hakk'a nisbet etmiyorlardı. Dolayısıylada Allah’a ortak koşmaktan mütevellit hem şirk memde küfür etmiş oluyorlar.

İnsanın enfüsünde de kalbin şuhutlarını örterek Ruh ile nefsin arasını ayırma ilmini yaşamlarındaki nefsin isteklerine uymak suretiyle tahsil etmiş olurlar. Bilmezler ki Allah bütün fiillerin failidir. Hiçbir kimse, bir kimseye Allah istemedikten sonra kötülük yapamaz. Yaptılarsa bir iptila olduğunu göremezler.

İnsanlar, efali Hakktan görmekle iman etmiş olsalardı, şirkten kurtularak vücud olan Babil kuyusunda tepesi aşağı ömürleri müddetinçe Hakk ve hakikatten uzak olarak şirk ve küfür içinde bulunmaktan azap çekmezlerdi.

Hakk ve hakikikat ilmini tahsil edenler, Süleyman A.s. gibi bu tecellileri Allah’tan başkasına nisbet etmediği için küfür etmiş, olmazlar.

İşte akıl ve Ruh olan bu iki melekte hakk ve hakikattan uzak olarak bir yaşam biçiminde ömrünü bitirirse, fizik vücudumuz olan babil kuyusunda tepesi aşağı olarak sonsuza dek asılmış olarak kalırlar. Bu tecellileri Allah’a nisbet ederek yerli yerinde görenler ise mutluluğa daha dünyada iken nail olmuş ve dünyada cennette yaşamaktadırlar. Dünya âlemine sarılanlar rablarını

58

unutarak Allah tarafından vücut babilinde asılı olarak üzüntü, keder, stres gibi dünya azabı ile cezalandırılmıştır. Bunlar cin şeytanlarının kitaplarını okuduklarından nefsine tabi oldukları için, Ruhu gönül evinde hapsederek ona itibar etmemektedirler.

Dolayısıylada Ruhun idraksızlık nedeniyle; mutmain nefisin 7 pencere sıfatlarına kapalı olduğundan, fiillerin failini göremiyor. Kalp zulmaniye karanlığında kalmış, olduğundan Ruh tarafından gelen nurları cehaletinden mütevellit göremiyor. Böylece şirk günahında boğulmuş olur. Elbette bu kişiler Maşukunu yani Allah’ını unutacaklardır. Bunun karşılığında da ömürleri müddetince Vücud babil kuyusunda başaşağı asılı kalmak durumunda olduğu görülmüş olur. Kalp sahibi olan Süleymanlar da nefis, kalp ve Ruh ilmini akıl sahibi olarak tahsil eder ama katiyen Haktan gayriye nisbet etmeden yerli yerinde tecellileri uygulayarak saltanatını devam ettirirler.

İşte akıl ve Ruh diye tabir ettiğimiz Harut ve Marut melekleri dünyaya gelen her kişiye gönderilmekte şirk içinde bu ilmi tahsil edenler cezalandırılmakta şehvetlerine mağlup olmadan ayniyet içinde bu ilmi uygulayanlar mükâfatlara nail olmaktadırlar. Rabbim cümlemizi şirkten kurtulup mükâfatlara nail olanlardan eylesin.

İSLAM NE DEMEKTİR

İslam teslim olmak demektir. Kime ve nasıl teslim olunmalıdır. Zanda ve hayaldeki bir olan Allah’amı, yoksa zerreden kürreye kadar bütün sıfatlardan zatını ilan eden Allah’amı.

İşte bu tecellileride görmek için mutlaka bir hakk Mürşidine ihtiyaç vardır. “bir kişi, Nasuh tövbesiyle tövbe ederse hiç

59

günah işlememiş gibidir” H.Ş. buyurulmaktadır. Onun için Nisa suresi ayet 64 “Biz her Peygamberi Allah’ın izniyle ancak kendisine itaat edilmesi için gönderdik. Eğer onlar Nefslerine zulmettikleri zaman sana gelselerde Allah’tan bağışlanmayı dileseler, Resul de onlar için istiğfar etseydi Allah’ı ziyadesiyle affedici, esirgeyici bulurlardı.” buyurulmuştur. İşte bir Mürşid dizinin dibinde, karşılıklı oturarak tövbe etmiş olsa, o kişinin tövbesini Allah kabul eder. Ayrıca Furkan suresi ayet 70 “Tövbe edenlerin Allah kötülüklerini iyiliğe çevirir.” Görüldüğü gibi bir Mürşid’i Kâmilin huzurunda tövbe etmek bir kişinin bütün günahlarını iyiliğe çevirmektedir.

Artık sözünde duranlar için, zikir ve sohbet Cennetine kişinin girdiği görülecektir. Şu halde teslimiyet Mürşid mazharından hayale çıkmadan Cenabı Hakk’a olmalıdır. Cenab-ı Allah ne bu Âlemde nede Âlemi Ahiret’te mazharsız görülmez. Mazhar Allah’ını açığa çıktığı varlık demektir. H.Fehmi efd. Bir ilahisinde bakın ne buyuruyor.

Söyler kelam bakar sanaGörmez gözü hiç masivaVermiş gönlünü haktan yanaHer gördüğü didar olur. Demekki; Kulun dilinden söyleyen ve gözünden sana bakan

Cenab-ı Hakk olduğunu söylüyor. Bir Kâmil Mürşidden sohbeti yapanın, irşad ve terbiye edeninde Rabbı Muhammed olduğunu göz ardı etmemeliyiz. Cenab-ı Allah Peygamberler, imamlar, liderler, önderler göndermek suretiyle onlara tabii olmamızı istemekte, onlardaki her türlü kemalat ve sohbetlerinde kendilerine ait olmadığını hepsinden tecelli eden kemalatın

60

Rabbı Muhammediye olarak kendisinin olduğunu bizlere bildirmektedir.

O zaman zandaki ve hayaldeki bir Allah’a değil, onların mazharından tecelli eden âlemlerin Rabbı olan Allah’a teslim olmamız gerekmektedir. Onların sözleri, bizlere olan ikaz ve tavsiyeleri hep Rabbımızın olduğunu aklımızdan çıkarmamalıyız. İşte o zaman İslam dinine girmiş oluruz. Çünkü Ali İmran suresi ayet 19 “Allah’ını indinde makbul olan Din İslam dinidir” buyurulmuştur. Hayaldeki Rabbımıza değilde bizzat görüşüp konuştuğumuz Rabbımıza teslim olursak, bizleri esfelden, illiyine kadar vuslat bulduracaktır. Çünkü teslimiyetimiz her ne kadarsa o kadar vuslat bulabiliriz.

İNSAN VE ÂDEM SIRRI

İnsan Cenabı Allah’ın Hüviyet ve Eniyetini kendisinde cem eden ve Cenab-ı Hakk’a muhatap olan bir varlıktır. İnsan da zahir olarak hem dişilik hemde Er’lik vardır. Fakat Âdemde yalnız Er’lik vardır. Dişiliği varsada batındadır, zahir değildir. Onun için insanoğlu Cenab-ı Hakk’ın Rahman suresi ayet 1 “Rahman olan Kur’an-ı talim etti ve insanlığını buldu” buyurulduğu gibi, Rahman olan bir İnsanı Kamil’den canlı olan kendi Kur’an-ı nı talim ettikten sonra insanlığını bulduğunu söylemektedir. İnsan evvela kendisi ikilikten kurtulmadan, insanı asliyesinin Allah’ın Hüviyet olan zatının ve Eniyet olan sıfatlarının bi tamam kendisinin mazhar olduğunu anlamadan Âdemliğini idrak edemiyor. İnsan dediğimiz zaman ilk akla Kadın ve Erkek gelir. Zira kadınada, erkeğede insan denilir. Âdem dediğimiz zaman ilk akla gelen Er kişilerdir. Kadına

61

Âdem demeyiz. Görüldüğü gibi, insan dendiğinde ikilik olan kadınlık ve erkeklik vardır.

Âdemde ise kadınlık batın olsada Er algılanmaktadır. Onun için evvela insanlığımızı bulmamız sonra Âdem olmamız mümkün olmaktadır. İnsan ve Âdemde Akıl, fikir, idrak gibi Allah’ın nimetleri olduğu için insan ve Âdemi Cenab-ı Allah kendisine muhatap kabul etmiştir. Aslında zatının yeryüzünde halife olarak yarattığı kendi Âdem sıfatlarını muhatap kabul etmesinden ibarettir.

İnsanlık devresinde, Rahman olan Mürşidi Kamil mazharından Rabbı Muhammedi nuruyla insani asliye tahsilini yapmasıdır. Âdem oluncada “yeryüzünde bir halife yaratacağım” ifadesiyle kendisinin yeryüzündeki vekili olduğunu perçinlemiş olmaktadır. Âdem yok varlığı olmayan demektir. Âdem ise, varlığı Allah ve Muhammed’in kemalatı ile açığa çıkmış bir Rahman sıfat mazharı demektir.

İBRAHİM (AS)’ IN YILDIZA,AY’A VE GÜNEŞ’E RABBİM DEMESİ

Kur’ân-ı Kerîm’in Enam Sûresi 76-79. âyet-i kerîmelerinde; İbrahim (AS)’in çocukluğunda evvelâ yıldızı görerek “Bu benim Rabbimdir” demiştir. Sonra batmasıyla Ay’ı görüp “Rabbim bu olsa gerektir” demiştir. Sonra Ay da bâtınca Güneş’in doğmasıyla “Bu hepsinden parlak, Rabbim budur.” demesi onun da battığını görünce “Batanlar benim Rabbim olamaz. Yüzümü, yer ve gökleri yaratan Allah’a çevirdim.” diyerek Rabbini layıkiyle bulması ve idrâk etmesi anlatılmaktadır.

62

Zâhiren Kur’an’daki bu ifade Tevhid ilimiyle Rabbimizi bulabileceğimizi bizlere söylemektedir. Allah’ın tecellîlerinden olan Ef’âl yıldızlarını, Nefsimize nisbet ettiğimizde Nefs yıldızlarına, Rabbımız diyeceğini göreceğiz. Sıfat ay’ı olan kalp ayını gördüğümüzdede Rabbımız bu olsa gerektir diyecektir. Zât güneşini görünce, bu hepsinden parlak Rabbım budur diyerek, evvela Nefs yıldızına Rabbım diyen kişi, Fenayı Efal yapınca, bu benim Rabbım değildir der. Kalp ayı olan sıfat ayını görünce, Rabbım bu olsa gerektir der. Zat güneşi olan Ruh güneşini görünce, bu hepsinden parlak, Rabbım budur der. Yani fenayı Efal, fenayı Sıfat ve fenayı Zat yapınca batanlar benim Rabbım olamaz der ve yüzümü yer ve gökleri yaratan Allah’a çevirdim diyerek, Cenab-ı Hakk’ın vahdaniyet tecellisi içinde kendisini bularak, ferayız zevki ile zevkidar olur. Böylece artık onun güneşi kendi varlık güneşinin battıgı yerden Hakk’ın güneşi doğmuş olur.

Bir Mürşid-i Kâmil’in irşâdı ile Nefs mertebesinde Nefs yıldızlarını gören bir kişi elbette kendi sıfatlarından tecellî eden duymak, görmek gibi bütün yıldız pırıltılarını kendisine nisbet eder. Dolayısıyla da onun Rabbi yani terbiye ve irşâd edeni kendisidir. Onun için kişiye Hakk teâlâ kendi yıldızını göstermektedir. Ve hâl lisanîyle “Benim Rabbim budur.” der.

Nefs Makâmından geçip kalb Nurlarının doğduğunu görünce, Nefs yıldızlarının kendilerine ait Nurunun olmadığını gecenin zulmanîyetini Nuruyla aydınlatan Ay’ın aydınlığına binaen “Benim Rabbim budur.” der. Çünkü Kalb bütün vücûdun komutanıdır. İnsan vücûdundaki sıfatların hepsinden o Nurun müşâhedesini yapan Kalbdir. Onun için Mürşîdler Kalb sahibidirler. Bütün sâliklerinden bilen, gören onlardır. Bu yüzden Kalb Makâmında zulmanîyet ve hafî şirk kalmaz. Kişi bu

63

mertebede Rûh güneşinin doğduğunu görünce “İşte bu daha parlak, batanlar benim Rabbim olamaz, benim Rabbim budur” der. Çünkü Rûh güneşini gören bir kişi kalbinde kendine has bir nurunun olmadığını, kalbdeki o nurun Rûh güneşinden geldiğini görür ve zevk eder. Çünkü Kalb zaman zaman Nefsin hicablarıyla etkilenebilir. Kişi Rûh nurunun tecellîsine mazhar olunca elbette “Rabbim budur.” diyecektir.

Kişi bir gün kendisine nisbet ettiği Efalinin fenayı Efal, Sıfatını fenayı Sıfat, Vücudunu fenayı Zat yaparak fâni olduğunu anlayınca bizim gibi İbrahimler işte o zaman her şeyi idrâk edip “Batanlar benim Rabbim olamaz. Ben yerlerin ve göklerin yaratıcısı olan Allah’a döndüm.” diyerek Allah’ı, mazharlardaki Rûh’a nisbet etmez. Zâtını bütün sıfatlarından ilân eden Allah hiçbir mazharla kayıtlı değildir. Mazharlardaki güneş dâima batmaya mahkûmdur. Kulun kendine nisbet ettiği Ruh güneşinin battığını gören kişi ayni yerden Hakk’ın vahdaniyetinden hiç batmıyacak olan, Ruh güneşinin doğduğunu görerek, işte ben yerlerin ve göklerin yaradıcısı olan Allah’a döndüm der.

Onun için kişiler Nefs Makâmından Kalb Makâmına oradan da Rûh Makâmına ve bunların hepsini ihâte eden âlemlerin Rabbini bilmek suretiyle İbrahim (AS) esmâsı ile vuslat bulmalıdır. Dâima kendini muhasebeye çek. Sen bu mertebelerin hangisinde yaşıyorsun? Nefsine hizmet ediyorsan her şeyi ne kadar bilirsen bil, bildiğini yaşamıyor ve hayata geçiremiyorsan Melamî değil kelâmisin. Yüz yıl yemek yesen yine de doyamazsın. Kelâmiler hâle geçmeden sohbetlerle kendilerini ayakta tutmaya çalışırlar. Hal ehliysen ahlâkında ve hareketlerinde de Tevhîd yönün görünüyor demektir. Sen Kalb ehliysen ve Tevhîdi yaşantına intikal ettirdiysen Rûh ehli olarak

64

hem güneşini vücûd ülkende doğurmuş, hem de onu kayıtsız olarak zevk ediyorsun demektir.

İnsanlar lâyıkıyle Hakk teâlâ’yı idrâk etmiş olsalardı kulların ve herhangi bir şeyin vücûdunun olmadığını, her şeyin ancak Hakk ile kâim olduğunu bilirlerdi. Hâlbuki bütün mevcûdât Hakk’ın Vücûduyla mevcûddur. O’ndan başkasının vücûdu yoktur. Vücûd ancak Hakk’ındır. Bu şehâdet âleminin hepsi Hakk’ın zâhiridir. Gayb âlemi de Hakk’ın bâtınıdır. Her bâtının da bir zâhiri vardır. Dolayısıyla ilim ve bâtın hikmetinin İnsan-ı Kâmil’den başka bir mazharı da yoktur. Peygamberler Hakk’ın sûret itibariyle zâhiridir. Mânâ itibariyle Hakk’ın bâtınıdır. Hakk’ın ilmi Peygamber ve Evliyanın kalbine iner. Lisanından ise zâhir olur. Bunlarla Hakk Teâlâ kullarını Zâtına davet eder. Bu âlemde kat’iyen ikilik yoktur.

İSLAMİYETTE HALVET

Halvet (yalnızlık) ; toplumdan uzaklaşarak kişinin tek başına kalması ve tenhaya çekilmesidir.

Halvet üç türlüdür. 1-Şeriatta halvet2-Tarikatta halvet3-Hakikatta halvet 1- Şeriatta halvet: Camilerde Ramazanın son 10 gününde

itikâf denilen, özel ihtiyaçlar haricinde camiden dışarıya çıkmadan belirtilen müddet içinde, caminin bir bölümünde ibadet ve taatla meşkul olarak, insanlarla konuşmadan insanın Nefsini terbiye etmesidir. Bu kişiler, henüz Ruhları ile ibadet ve tatlarını bilmedikleri için, yalnız bedenleriyle toplumdan uzaklaşarak, tek başına ibadet ve tatlarını yapmağa çalışırlar.

65

2- Tarikatta halvet: Bir Mürşid kontrolunda belirtilen bir zaman içinde, az bir ekmek ve birkaç zeytin tanesiyle dergâhların bir bölümünde dört duvar arasında yapılan ibadet ve tatlarla meşkul olarak, hiçbir kimse ile konuşmadan bütün vakitlarini zikirlerle meşkul etme halidir. Hz. Muhammed s.a.v.Efendimizde içecek ve yiyeceğini alarak hira dağında mağarada,15-17 gün halvet ederlerdi. Nefislerini tezkiye ve terbiye ile meşkul olurlar. Tarikat ehlinin bu gün isnat ettikleri halvet, Resulullahın bu halvetini gösterirler.

3- Hakikatta halvet: Burada Şeriat ve Tarikattaki halvet halleri yoktur. Fenayı Efal, Fenayı Sıfat ve Fenayı Vücud’u etmektir. O zaman Hakk’tan gayri kalırmı kalmaz. Bu mevcudun vücudu Hakk’ın vücududur. Bu Âlemde Hakk’tan gayri mevcud yoktur. Cenab-ı Allah, zerreden küreye kadar zatını bütün sıfatlarından Rahman kemalatıyla ilan etmiştir. Bu kemalata sahip olanlar her yerde ve her zaman dostla beraber zevkine sahiptirler. Onların toplumdan uzaklaşarak kendilerini inzivaya, bedenen yalnızlığa çekmelerine gerek yoktur. Şeriattaki ve tarikattaki Halvet hali burada kerihat sayılır. Yani zahmetli ve zordur. Ayni zamanda haramdır.

Mısrı Niyazi hz. lerinin buyurduğu:

Bu halvete hakaretle bakma zevki sefa halvettedirHalvetle kıl içini saf nuri ziya halvettedirNefsini sana bildirir ölmezden evvel öldürürYokluk yolunu duyurur fakri fena halvettedir.

Halvet hakikatta iki bölümde müteala edilir.a- Halvetb- Celvet

66

Halvet: Cenab-ı Allah zerreden küreye kadar her sıfatında zatını ilan etmiştir. Bu Rahman sıfatlarda Cenabı Allah cemalini sergilediği için, fenayı Efal, Fenayı Sıfat, Fenayı Vücud yapan kişinin, Hakktan gayri vücud göremeyeceği için, daima onunla beraber olmak, Halvet olmak demektir. Her tecelli Hakk’ın tecellisi olduğu için, kişi her zaman onunla beraber olur. Mısrı Niyazı Hz.leri bakın ne buyuruyor.

Halvetten ettim rihleti, kesrette buldum vahdetiPazarda düzdüm halveti, ruz-u şebim iyd-ü berat

Ölmeden evvel ölüp kendi varlığımın olmadığını anladığımda, gözüme kesret diye görünen bu varlıklarda, sevgilimin vahdet yüzü olan tekliğini görmeye başladım demekle, dört duvar arasında yapılan Halvet, Halvet değildir. Halvet fenafillâh olarak suret görmeme halidir. İşte o zaman gündüzüm Bayram, gecem ise Berattır buyurmuşlardır. Hasan Fehmi Hz.leride:

Dostu buldum tenhadaKonuştum kana kanaTalibiden görünen Kendisi canan oldu

Demekle; benim yokluğumla kulluğumda tecelli eden kendisidir diyerek, ayni yeri zevk ettiklerini belirtmişlerdir.

Celvet: Fenafillâh olup, Hakk’la baki olma halidir. Tevhidde makamı Cem, Celvettir. Hz. Cem Halvettir. Çünkü makamı Cem Hakk’ın zahir halkın batın olduğu yerdir. Hz.Cem ise halkın zahir Hakk’ın batın olduğu yerdir. Cemmül cem de ise, hem hakkla hemde halkla olunduğu için, her halikarda,

67

daimi dostla olma zevkine sahib olunmaktadır. Buradaki halk tabiri Cenabı Hakk’ın sıfatları anlamındadır. Yoksa Hakk’tan başkası yokturki Hakk ve halk olsun.

Günümüzde, bazılarının Cenabı Hakk’ın varlıklardaki 3 tecellisinden haberdar olmadıkları için, maalesef ister Şeriat Halveti, isterse Tarikat Halvetini uygulamaları, onları daimi dostla beraber kılmıyor. 21.ci asırın artık ilim ve kemalet devri olduğunu unutmamalıyız. “Bir saatlık tefekkür 70 yıllık ibadetten eftaldır” h.ş. gereğince irfaniyet ve kemalata ibadetlerimizde ağırlık vermeliyiz.

Asrısaadette peygamber Efendimiz bir gün sahabeden hasta olan bir kişinin ziyaretine gidiyor. O sırada Azrailde oraya geliyor ve hem Resulullah Efendimizle bir şey konuşuyor hemde, o hastaya dikkatlice bakıyor. Azrail oradan ayrılınca, hasta olan kişi ya Resulullah o gelen kimdi diye soruyor.

Resulullah efendimizde o Azraildi diyor. Size ne söyledi deyince; Resulullah Efendimizde sizin bir saat ömrünüzün kaldığını söyledi diyor.

Hasta: ya Resulullah bana öyle bir şey öğretinki bir saatin sonunda kurtulanlardan olayım diyor. Resulullah Efendimizde o hastaya ilim öğrenin diyor. Bir saat ömrü kalmış bir kişi hangi bir ilimi öğrenmelidirki kurtulanlardan olsun. Bir saatte, ne tıp ilmi öğrenilir, nede Hukuk ilmi, nede başka bir ilim öğrenile bilir.

İşte, bir saatte 60 dakika vardır. 5 zahir 5 batın duygunuzla Aşkla bir defada Allah demeniz,60 dakikalık bir saatte, Allah ilmini idrak etmeniz olacaktır. Yeterki bütün mevcudiyetimizle Rabbımıza dönerek kendimizden geçerek Aşkla Allah diyelim.

Süleyman Celabi Hz.leri bir ilahisinde:

68

“Aşkla bir kez Allah diyenin dökülür cümle günahları hezan”

Demekle sonbahar yaprakları gibi günahların bir bir döküleceğinden bahsediyor. Cenabı Allah bütün inanan kardeşlerimi daimi Cenabı Hakk’la halvet halini nasip etsin. Âmin.

İBADET NEDİR

İbadet üç türlüdür.1-Nefsi ile Nefsi için ibadet edenler 2-Nefsi ile Allah’a ibadet edenler3-Allah’la Allah’a ibadet edenler 1-Nefsi ile Nefsine ibadet edenler: Avam olup, Dünya ve

Nefsi için isteklerde bulunarak, Ahirette Cenneti istemek ve Cehennemden kurtulmak için ibadet ve taat yaparlar. Yaptıkları ibadetlerin hiçbir manasınıda bilmezler. Ne için ibadet ediyorsun dense, Allah emrettiği için veya boynumun borçu olduğu için Namaz kılıyorum derler. İbadetleri hep taklittir. Zan ve hayallerindeki bir Allah’a ibadet ettikleri için, bunlara Avam denir.

2-Nefsi ile Allah’a ibadet edenler: Ebrardırlar. Bunlar tarikat ehlidirler. Bol bol ibadet ederler. Cenabı Hakk’ı ilmel bildikleri halde Şuhutları yoktur. Cennet arzusu ve Cehennem korkusu için ibadet etmezler. İbadetlerimiz Allah rızası içindir derler. Fakat Allah ayrı kendileri ayrı muteala ettikleri için, içgüdülerinde Cennet arzusu ve Cehehennem korkusu vardır. Zira Âlemi Ahirete vakıfiyetleri yoktur. Zanlarında Ahiret Hakk’ında bile bir bilgi sahibi olmadıklarını görüyoruz. Onun için ikilik içindedirler. Allah ayrı kullar ayrıdır. Cenabı Hakk

69

kullarından her şeyi işlediği bilincinde değillerdir. Bir hadiste “Ebrarların ibadetleri mukarrebinlerin yanında günahtır” buyurulmuştur.

3-Allah’la Allah’a ibadet edenler; Bunlar ise Mukarre binlerdir. Kendi varlıklarını Hakk’ın varlığında yok ederek, Hakk’tan alıp, Hakk için, Hakk’a ibadet etmektir. Daimi Hakk’ın varlığı ile ibadet eden ibadet ve ibadet edileni Tevhid idrakı ile birleyenler, Mukarrebindirler.

Bizler kendimize soralım. Bu ibadet hallerinin hangisinde ibadet ve taatımızı yapmaktayız. Zira herkez kendi Nefsini bilicidir. Dünya ve Ahiret âlemleri bizlere perdedir. Meratibi Tevhid keşfi irfaniyetiyle gayriyetten kurtulanlar, zulmani perdelerden kurtulmaları nedeniyle, her yerde Rablarıyla bir oldukları için Cennetül irfan zevkindedirler.

Allah bizleri, Amel Cennetlerinden, irfaniyet Cennetleri olan Hakktan alıp, hakk için Hakk’a ibadet edenlerden eylesin.

İSLAM FITRATI NEDİR

Fıtrat demek; Tiynet, hilkat olan yaratılıştaki Cenab-ı Allah’ın, her varlıktaki özün sünnetullahı olan sistemine denir. Kudreti ilahiyenin daima değişen yaratılma kanunudur. Sünnetullah 2 dir.

1-Zahir sünetullah 2-Batın sünnetullah 1-Zahir sünetullah: Zahirdeki bütün varlıkların, teşriye

devrine tabii olarak, çeşitli vesilelerle tebdilatla değişikliğe uğramasıdır.

Misal verecek olursak: bir badem çekirdeğinin dikildikten sonra istidat ve kabiliyetinde, Kayısı, Zerdali ve Şeftali gibi

70

kendi cinsine aşılanması mümkünken bademin, ceviz veya başka bir meyvaya aşılanamaz olmasıdır. Ayrıca, cemadatın nebadata geçmesi, nebadatın hayvanata geçmesi, hayvanatın insana geçmesi olan teşriye devri gibi.

2-Batın sünnetullah: Resulullah Efendimizin“Her doğan çocuk İslam fıtratı üzerine doğar, onun Annesi ve Babası Musevi, İsevi veya Muhammedi yapar” buyurmuşlardır.

Görüldüğü gibi, manevi değişikliği yapmakta, Cenabı Hakk’ın bir sünnetullahı olduğu görülmektedir. Bir elektirik ceyranı düşünün. Ceyran kablonun içinde iken, hiçbir halinin görülmesi mümkün değil. Fakat Buzdolabına intikal ettiğinde, buz yapar duruma geçtiğini, elektirik sobasına intikal ettiğinde, ısıttığını, ampüle intikal ettiğinde aydınlattığını görüyoruz. Demekki her varlığın sıfatlara intikal etmezden evvelki hali, İslam fıtratı dediğimiz özündeki o varlığın İslam Fıtratı olduğunu gösteriyor. Zaten İslam teslimiyet demektir. Bir salik Mürşidine teslim olduğunda, ona Nefs tezkiyesi yaptırmak suretiyle ölmeden evvel öldürme hasletini kazandırmıyormu. Ölmeden evvel ölen bir kişide, veledi kalp dediğimiz, kalbin oğlu zuhur eder. Bu kalbin oğlu işte ruhtur. Artık madde âleminden mana âlemine geçmiş demektir. Ahiret Âlemine geçen bir kişide, beka mertebelerini geçtiğinde, onun istidat ve kabiliyeti, ya Ruhullah olan İsevi hali veya kesret olan Musevi hali veya Tevhid olan Muhammedi halinin galip gelişi görülecektir.

Biz buna Tenzih olan makamı Cem zevki veya Teşbih olan Hz. Cem zevki veya Tenzih ve Teşbihi Tevhid yaparak, her şeyi yerli yerinde görme hali olan Cemmül Cem zevkide diyoruz.

İşte, vahdet halinin sıfatlara tecelli etmezden evvelki hali ile sıfatlara tecelli ettikten sonraki hali bizleri yanıltmasın.

71

Bakara suresi ayet 6 “hakikatı örten inkâr edenleri uyarsanda, uyarmasanda fark etmez. Onlar iman etmezler.”

Bakara suresi ayet 7 “Allah onların kalplerini, kulaklarını mühürlemiştir. Gözlerinin üzerinde bir perde vardır. Onlar için büyük bir azab vardır”.

Rum suresi ayet 30 “Sen kendini Hanif dini islamiyete yönelt. Allah insanları hangi fıtrat üzere yaratmış ise ona çevir. Allah’ın yaratışında değişme yoktur. İşte doğru din budur. Fakat insanların çoğu bilmezler.” bütün kullar hanif olarak yaratılmişlardır. Mademki bu ayetlerde, insanlar uyarılsada değişiklik olmayacağı bildirilmektedir. O zaman ne için Allah peygamberlerini göndermiştir diye bir soru çıkar. Mesala: Musayı fıravuna gönderdiği gibi. Allah fıravunun Musaya iman etmiyeceğini bilmiyormuydu, biliyordu. O zaman neden gönderdi.

Nisa suresi ayet 165 “Korkutucu ve müjdeliyici peygamberler gönderdik ki, bu peygamberlerden sonra insanların, bizi imana çağıran olmadı diye mazeret ve bahaneleri olmaması içindir.” buyurulmaktadır.

Taha 134 “Eğer biz onları bundan önce Kuran gelmeden helak etmiş olsaydık, Ey Rabbımız ne olurdu bize bir peygamber gönderseydin de, biz zelil ve rüsvay olmadan ayetlerine uysaydık diyeceklerdir.”

İşte görüldüğü gibi, yaratılma gayemizin özünde İslam fıtratı var. Fakat sıfatlara tecelli ettiğinde zaman ve ortama göre yetişme nedenlerinden, sıfatlardaki zuhurun ayrı ayrı oluşu meydana geliyor. Onun için Cenabı Allah peygamberlerini ve Mürşidlerini tebliğ için göndermiştir. Onlara uyanlar hem dünyada, hemde ahirette ebedi saadete nail olanlardır.

72

KEVSER SÛRESİ

Âyet 1- “İnna ateyna kelkevser” “Biz sana kevseri verdik.” Kevser nedir? Kevser Cennet’te bir ırmaktır. Bu, ilimle dâima söylenen bir sözden ibarettir. Bazı kişilere Cennet’in nerede olduğunu sorsak ya toprağın altını tarif edecek veya zannında bir Cennet yaratarak oradaki Kevser ırmağından bahsedecektir.

Hâlbuki Kevser, Mürşîd-i Kâmilin sohbetlerindeki ilhamlarıyla gönül semâsından tecellî eden, ilm-i ledün diye vasıflandırılan vehbî ilimlerdir. Kâmilin kendi gönül kuyusundan çıkardığı kevser suyunu sohbetlerde içenler, hem içtikce doymadıklarını, hemde gönül Cennetinde mutluluklarından kendilerinden geçip sarhoş olduklarını görürüz.

Vahdeti kesrette, kesreti de Vahdette zevk etme hasletlerini sana lûtfettik buyruluyor. Çünkü Mürşîd-i Kâmilin Tevhîd sohbetlerinde ilm-i ledün diye Kur’ân-ı Kerîm’de ifade edilen ilhamlarla bizlere kevser şarabı sunulmaktadır. İşte o kevser de Cennet’teki ilm-i ledün ırmağıdır. Onun için hem Tevhîdde Vahdâniyyet deryasına girenlerin tafsilât-ı Muhammediyye’deki Cemalullahı seyretme hasletine sahip olmayı, hem de nâmütenâhi kesret âlemindeki Vahdâniyyet şuhûduna sahip olmayı size ihsân ettik buyrulmaktadır.

Âyet 2- “Feselli lirabbike venhar” “O halde namaz kıl ve kurban kes” İnsan, Cenâb-ı Hakk’ın Vahdâniyyetini bu kesret âleminde şuhûd ettiğinde, kemâlâtıyla ibâdet etmekten kendini alıkoyamaz. Çünkü

1- Bedenin taatını 2- Nefsin boyun eğmesini 3- Kalbin huzurunu

73

4- Rûhun şuhûdunu, noksansız cem ederek bütün tafsilâtın hukukuna riâyet ederek kemâlâtıyla namaz kılmış olacaktır. Yoksa bu sayılan beden, Nefis, Kalp ve Rûhun Hakk’ını, kişi, Fenâfillâh ve Hakk'ta bâkilikle vermiş olacaktır. İşte o zaman lâyıkıyle Namaz kılmış olunur. Yoksa bunların Hakk’ını vermediği için lâyıkıyle namaz kılmış olmayacaktır.”Venhar” ile şuhûdunda henüz kesrette zâhir olmamış benlik devesini boğazla ki halkın fenalığı ve Hakk’ın bakîliği zuhûr etsin. Cehâlet ve gayriyeti akıtmak, kişide irfâniyet ve kemâlâtı zuhûr ettirecektir. Yoksa akıtmak yalnız bildiğimiz kanı akıtmaktan ibaret değildir. Kişinin gönlüne ilim ve irfâniyet akıtmak da denilebilir, şirk, gayriyet ve cehâlet kanını akıtmakta diyebiliriz.

Âyet 3- “İnne şanieke hüvel ebter” “Sonu kesik olan sana buğz edendir.” Sana buğz eden, kin besleyen, muhalefet eden yani Tevhîd ilmi görmemiş, Hakk ve hakîkatten haberdar olmayanların bakîlikleri olmayacağı için, asıl onların kendileri ebterdir. Yani nesilleri kesilenlerdir. Sen ise Mürşîd-i Kâmilden Tevhîd ilmini görmüş, kendi varlığını Hakk’ın varlığında ihtiyari olarak yok edip, Hakk’ın bekâsı ile bâki ve dâimsin. Ebediyyen hakikî zürriyetin olan ehl-i îmân arasında zikrolunursun. Çünkü o senin inancına buğz ediciler, hakîkatte fâni ve helâk olmuşlardır. Onlar zikredilmez bile. Ey kardeş senin vücut ülken bir et ve kemikten birde Ruhtan meydana gelmiştir. Et ve kemikten meydana gelen bölüm fanidir. Bu gün var yarına yoktur. Dünyada ölümle yok olup gidecektir. Buna biz soyu olmayan epter deriz. Sakın buna taparcasına Ruhunu unutupta ebterlerden olma. Sonunda beden gibi helak olanlardan olursun. Ruha ise ölüm yoktur. Ruhunun tahsilini yaptınsa, Yunus Emre gibi, Mevlana gibi ölümsüzlüğe ererek, daimi baki olan ölümsüzlerden olursun.

74

Gelin kardeşler Mürşîd-i Kâmilden dâima kevser şarabını içelim. Elde ettiğimiz şuhûd ve kemâlâtla Namaz kılıp, Rabbimizle dâima konuşup sevişelim. Cehâlet ve gayriyet bırakmamağa özen gösterip yaşamaya bakalım. Cenâb-ı Hakk bu zevki bizlere ihsân eylesin. Âmin.

YA SiN SURESİ VE KARYE HALKININİMANA DAVET EDİLMESİ

Ya sin-i şerif Kur’an-ı Kerim’in kalbidir. Çünkü Cenabı Allah, Ya sin suresinin başında; Ya sin diye hitap etmektedir. Ya nidadır. Sin ise insanı kâmildir. Ey insan diyerek hitabına başlayıp, ”Ya sin vel kuranil hâkim” sen hikmetle dolu bir Kur’an’sın. Diyerek, 6 meratibi ilahiyeye vakıf halini, Kur’an’da altı sahife halinde izahını yapıyor. Bu altı sahife de geniş bir biçimde izahını yaptığı İnsanı Kamil’in canlı ikiz Kur’an olduğunu bizlere söylüyor. Çünkü Allah c.c. “bu âlemi altı günde yarattı” ayetinin manası, senin ve benim gibi surette insan siyrette hayvan olan bizlerin, 6 meratip tahsilinden sonra insan olarak yaratılabileceğimizi söylüyor.

Ya sin’in ikinci sahifesinde, İsa A.s Antakya ahalisine havarisi olan talebelerinden iki kişi göndermiş. Bunlar evvela habibi Neccar isminde bir marangozla tanışmışlar ve kendilerinin İsa a.s.ın elçileri olduğunu söylemişler. Habibi Neccar bunlardan elçi olduklarının ispatını istemiş. Onlarda, ölüyü diriltiklerini, hastayı Allah’ın izniyle şifaya kavuşturduklarını söylemişler. Habibi Neccarın cüzzamlı bir çocuğu varmış, onun için şehir dışında çobanlık yapıyormuş. Onlara gelin çocuğumu iyi edinde görelim demiş. O iki elçide çocuğu Allah’ın izniyle iyi edince, Habibi Neccar bunlara

75

inanmış. Elçiler, Antakya şehrine inerek halkada elçi olduklarını şöylediklerinde, halk bunlara inanmamış. Hatta bu iki kişiyi hapse atmışlar. Bu iki kişi üçüncü bir havari ile desteklenmiş. Üçüncüsü çok zeki ve tedbirli hareket ederek en kısa zamanda kıralı ikna ettiği halde, halk bir türlü inanmamış. Fakat kral, halkın inanmayışından mütevellit inancını meydana koyamıyor muş. Bir gün uzaklardan gelen Habibi Neccar, halka size doğru yolu gösteren bu kişlere neden inanmıyorsunuz. Sizden her hangi bir ücrette istemiyorlar deyince onu halk öldürüyor. Bize bu kıssa Kur’an-ı Kerim’in yasin suresinin ikinci sahifesinde anlatılmaktadır.

Afakı bir zevkle; Musa ve İsa a.s. gibi iki Peygamberden sonra Hz.Muhammed’i gönderen Cenabı Hakk günümüzde, Nefsi Emmare sahiblerinin Hakk ve hakikatı kabul etmemeleri demektir. Nefsi Emmare sahibleri için, çok uzaklarda kabul edilen İnsanı Kâmillerin, tebliğatlarınıda reddetmektedirler.

Enfusumuzda ise; Cenabı Hakk insana bir Ruh birde Kalp ihsan etmiştir. Bunu akıl nimetiylede takviye etmiş, bütün vücut ülkesinde, ruhun kalbe tecelli edişini, kalbinde bir komutan gibi bütün sıfatlarından Cenabı Hakk’ın tecellilerini görmemizi istemektedir. Fakat henüz daha beden ülkesinde Nefs hükümdar olduğu için, Nefsin bunu kabullenmesi mümkün değildir. Uzaklardan gelen Habibi Neccar olan kişinin aşkı, İnsanı Kâmili remzeder. İnsanı Kâmil, Emmare sahiblerine siz bu Hakk ve hakikati teblig edenlere neden inanmıyorsunuz dediğinde, Nefsi Emmare sahiblerininde, şehvetlerinden mütevellit tebligata inanmayışları, o aşkı veya İnsanı Kâmilin sözlerini onlarda öldürülmüş olur demektir.

Ayetteki, “hâlbuki onlar öldürdükleri bu kişinin Cennette ve Cenabı Hakk’ın lütfuna mazhar olduğunu

76

anlamış olsalardı, Nefs sahibleri, ona bunu yapmazlardı” buyurulmak tadır.

Ayrıca Tevhid ehli içinde şöyle bir zevkle bu Ya sin suresinin 12-13 deki ayetlere tevilat yapılabilir. Bu beden şehrine gönderilen Ruhullah olan, İsa a.s.ın iki havarileri idi. Yani İnsanı Kâmilin bizlere telkin ettiği Efali ilahiye ve sıfatı ilahiye elçileridir. Bunlar zatımız olan vücuttan tecelli ettiği için, zatı ilahiye ile takviye edilerek beden ülkesinin islahını Cenabı Hakk bizlerden istemektedir. Bu üç tecelli elçilerine inanmak kişiyi kurtuluşa kavuşturur. Fakat beden ülkesine Nefs hükümdar olduğu için, bunları kendisine nisbet ettiğinden Nefs hükümdarı reddetmektedir. İşte Hakk Mürşidlerinin canlı bir Kur’an olduğunu, onlara tabi olunarak kendi insanı asliyemizi öğrenerek yaşam halinde kurtuluşa ereceğimizi, daima onunla birlikte olmamızı bizlere bu ayeti kerimeler öğüt vermektedir.

Hakk Mürşidlerinin bizlere talim ettiği meratibi ilahiye mertebelerinde 6 makamda İnsani Kamil tahsilinin olduğunu, bu zevke sahip olanların canlı bir Kur’an olduğunu söyliyor. Bu kişiler bu kâinatın ana sutunlarıdır. Bu kişiler Kur’an-ın kalbi olan canlı Ya sin’dirler. Zira tabiatta bir çekirdek düşünün bu çekirdek içinde ağaçın bütün dal ve yaprakları mevcuttur. Fakat toprağa atılıp yetiştirilmedikten sonra, meydana gelmez.

Gibi, en üstün bir biçi Aynen onun mde yarattım dediği İnsanı Kami’ldede, bu 18 bin Âlem dediğimiz kâinat ağacının bütün gövde dal ve yaprakları mevcuttur. Bunun zuhura gelmesi için Rahman olan Allah, 6 günde bu canlı Kuranı yaratmıştır. Yani 6 meratibi ilahiye tahsilinde bunu göstermiş ve zevk ettiğinde, insanliğini laikiyle bulmuş olacaktır. Yasini şerif nasıl kuranın kalbi ise, insanda bu âlemin kalbi durumunda oluşudur. Çünkü Allah İnsanı Kâmili, bu âlemin Ruhu kılmıştır. Zat, sıfat

77

ve fiillerden ibaret bulunan Cenabı Hakk’ın varlığının bütün yüce vasıflarını kendisinde toplamıştır. Bir örnek olan Âdemin yaradılışı Hakk’ında, şüphesiz Allah Âdemi kendi sureti üzerine halk etti. ( Allah’ını sureti sıfatlarıdır).

Kuranın bütün surelerinin başındaki 1-2-3 ünçü ayetler o surenin tümünün özetini bizlere şifre olak vermektedir. Mesela: Fatiha suresindeki birinci ayeti, besmeleyi şerif, Fatiha suresinin özetidir. Cenabı Hakk’ın Ahadiyetinde gizli olan besmeleyi şerifin sırrı Elhamdülüllahi Rabbil âlemin den, veladdaline kadar 6 ayette şerh edilmiştir.

Bakara suresindeki, birinci ayet, Elif, lâm, Mim ve diğer bütün surelerin başlarındaki müteşabih ayetler böyledir. Bir çekirdeğin yüceliğini şifre olarak, ortaya koyduktan sonra, o sırrın sahife, sahife izahına geçilmiş halidir. Dikkatle bu 6 sahife halinde yazılan Ya sin’i şerifin incelediğimizde, insanın 6 sahifede yazılan Nefis kitabının olduğu anlaşılır. Buda İnsanı Kamil’den okunup tahsil etmekle mümkündür. Yoksa manasını bilmeden arabi harflerle okunan ve ezberlenen Ya sin’i ölülere okumak veya ölülerin arkasından 41 Ya sin diye tabir edilen kadınlarımızın toplanarak okudukları Ya sin’lerin Tevhidde hiçmi hiç yeri olmadığı görülmektedir. 70-80 sene manasını bilmeden okuduğumuz o Ya sin’lere harcadığımız zamanları, Cenabı Hakk ın bizlere ne mesajlar verdiğinin manasını anlamak için bir bilenden öğrenmiş olsak, milyonlarca kere fazla ecir elde etmiş olurduk.

Malesef İnsanı Kamil’lerimize yeterli inanamadığımız için her nedense bir türlü eski alışkanlıklarımızı bırakmak istemiyoruz. Bu halimizde bizleri bir adım ileriye götürmüyor. Ya sin okumaktan gaye, bir İnsanı Kamil olan Mürşide gidip, 6 sahife halinde bizlere Nefis kitabımızı okutan ve öğreten, 6

78

makamda zuhuratını gösteren, meratibi ilahiyeyi tahsil etmekten ibarettir. Peki kadınlar arasında ne için 41 yasin okunmakta dır. Elbette bu sözde, Tevhid ehlinin söylediği bir söz olabilir. Fakat toplum bu sözü 41 adet yasin okunması olarak yanlış anlamış ve öyle uygulamaktadır. Tevhidde, 40 demek, (5 zahir ve 5 batın) 10 duygumuzla dördüncü Tevhid mertebesini zevk ettiğimizde 40 eder. İşte kendi mazharında, tevhiddeki dördüncü mertebeye kadar zevk ettiği Allah’ın vahdet zevkine sahip olan sin sahibi olur demektir. Ayrıca 41 yasin okunma tabirinin birkaç zevki manasınıda verelim.

İnsanda 4 anasırı unsuriye vardır. Bunun sırrını zahir ve batın beş duygumuzla, gönlümüzde dördün birliği ile zevk edebilirsek, buda 41 yasin okuma olur.

Ayrıca, Kalp sahipleri; Evvel, Ahir, Zahir, Batın tecellilerine vakıftırlar. Bunlarında, Zahir ve Batın duyguları ile bir olan Cenabı Hakk’ı zevk etmeleri 41 yasin okumaları olur.

Manevi vücut, Hafi, Ruh, Nefis, Kalp ve Sırdır. Sır olan Cenabı Hakk’ın ahadiyetinden zuhur eden tecellileri evvela kalbe, sonra Nefse, sonra Ruha, sonra hafi ye zuhur ettiğini zevk edenin o olduğunu bilenlerde 41 yasini okumuş olurlar. Yoksa 41 adet okunacak demek değildir. Ölülere okunmasıda yanlıştır. Senin bu vücut kabirindeki olan ruhunun biraz evvel izah ettiğimiz şekilde, faydalanması ve azab görmemesi için okunması emredilmektedir. Beden kabrindeki ölüye okumak lazım, Yoksa toprak altındaki ölüye değil.

Ey kardeşim, sen Hakk ve hakikattan ölü olan yiyen, içen, gezen, surette canlı siyrette ölüsün. İşte sana fayda sağlamak için Ya sin şerifin anlamını bilerek oku. Yani sin sahibi olan İnsanı Kâmilden meratibi ilahiye tahsilini oku demektir. O zaman sana sonsuz faydalar sağlıyacaktır. Yoksa Ya sin’in taşıdığı mana

79

olan İnsanı Kamil’in tahsili olduğunu bilmeden okumak Ya sin’i taklit okumaktan ibarettir. Görmüyormusun Ya sin 83 ayetten ibarettir. Biraz ibretle bakarsak: Muhiddini arabi hz.lerinin: yasin 83 ayettir. Oda sekiz sıfatı subutiye ile Allah’ın mukayyet olan âdemde, üç tecellisinin idrakından ibarettir, buyurmuşlardır.

Cenabı Allah’ın bu üç tecellisinin kemalatı ancaksın İnsanı Kamil’den meratibi ilahiyeyi tahsil ederek okumaktan geçmektedir. O zaman sıfatlarımzdan bunu zuhura getirebiliriz. Bizlerde taklitten vaz geçerek Ya sin’in aslını bu İnsanı Kamillerden öğrenmeye başlamalıyız. Taklit bize fayda vermez. Cenabı Allah bütün kardeşlerime manasını bilerek ve yaşayarak canlı birer yasin olduğumuzu idrak ettirerek Nefs kitabımızı okumayı nasip etsin. Âmin.

KUR’AN-I KERİM KİMLERE HİTAP ETMEKTEDİR

Kur’an-ı Kerim’in Bakara suresi ayet 1-“Elif, lâm, Mim” le başlayan ve ayet 2-de “şüphe kötürmeyen canlı bir kitaptır” buyurulmaktadır. Cenabı Hakk’ın Elif Zatını, lâm elif sıfatlarını, Mim de tafsilatı Muhammediye olan Efali ilahisini remzetmektedir. Bunların kemalatıyla tecellisi İnsanı Kamillerde veya Hakk Mürşidlerinde zuhur etmektedir, diğer varlıklarda ise eksik tecelliler mevcuttur. İşte bu canlı kitabı okumak isteyenlere o canlı Kur’an’lar hitap etmekte, ebedi Ahiret saadetinin nasıl elde edileceğini öğretmekte ve yol göstermektedir.

Kimlerdir bu canlı kurana muhatap olup hitap edilen kimseler, bunlar ayeti kerimenin devamında ifade edildiği gibi, “bunlar müttakiler, gayba inananlar, beş vakit Namazlarını gerektiği şekilde kılanlar, kendilerine verilen rızıklardan

80

ihtiyaç sahiplerine verenler ve gönderilen bütün peygamberlere ve Ahiret gününe yakinen inanan, doğru ve hidayet üzere kimselerdir” buyurulmuştur.

Peki, kimdir bu Müttaki olanlar. Tahkiki bir imanla inanmış ve külli teslimiyeti ile kurbiyet sağlamış, ibadet eden, ibadet ve ibadet edilenin birliğine ermiş, daimi zikire geçmiş, Takva ehli olmuş kimselerdir Ululelbab a kadar meratib i ilahiyi tahsil edenlerdir.

Kimdir gayba iman edenler; Gayıb Allah değildir, Zira ondan büyük bir şey yokki onu örtmüş olsun. Gayıb, Mürşidi Kâmil’in resmi veya 60-70 kğ. lık fiziksel bedenide değildir. Gayıb, can Mürşidleri mazharından kemalatıyla tecelli eden, hilafet sırrıdır, Onlardaki Âdemiyet sırrıdır. Onlar bu toplumun içinde yaşarlar fakat onlardaki bu gayıb sırrını ancaksın Arif olanlardan başkası bilemez. İşte bunları görenler Cenabı Hakk’ın gayıb olan hilafet sırrına iman edenlerede, şüphe götürmeyen bu canlı Kur’an’lar hitap eder.

Ayrıca beş vakit namazı laikiyle kılanlarada hitap etmektedir buyuruluyor. Peki, 5 vakit namaz delince ne anlıyoruz. Yalnız emri ilahiye olduğu için 5 vakit tadili erkanıyle kıldığımız bedensel namaz mı, yoksa her bir vaktin Tevhid mertebelerindeki tecellilerin şuhutu ile zahir ve batın olan kendi gönül âlemindeki Rabbı ile konuşma Namazı kılanlarmı anlıyoruz. Evet, Necm suresi ayet 8-9 daki, “sümmedena, fetedalla, vekane kabe kavseyin, ev edna” ayetlerinin Tevhid mertebelerindeki tecelli zevk idrakı ile kendi gönül mescidinde Rabbı ile Namaz halinde, sıfat mertebesi olan kulluktan zat tecellisi olan Rabla konuşanlara hitap etmektedir.

Ayrıca verilen rızıklardan ihtiyaç sahiblerinede infak ederler ifadesi, bizlere yalnız bedenimizin rızkından değil, Ruhumuzun

81

gıdası olan rızıklardanda ilmiyle amil olarak, ilminden, hal ve Tevhid zevklerinide isteyen ihtiyaç sahiblerine verirler demektedir. İşte bu rızık manevi ilim rızkıdır. Neden bütün peygamberlere inanmak mecburiyetindeyiz. Zira bir talebenin tıbbiyeyi bitirerek doktor olabilmesi için, ilkokul, ortaokul, lise ve üniversite gibi eğitim tahsil devrelerini inkâr etmesi mümkün değildir. Yoksa bu yerleri kabullenmezse, doktor olamaz. Aynen onun gibi Âdem a.s.dan Hz.Muhammede kadar bütün peygamberleride kabullenmeyen, Muhammedi olamaz. Onun için bu kişilerede bu canlı kuran olanlar hitap etmektedir.

Ayrıca ahiretede inanmamız istenmektedir. Ahiret yalnız ilim ve zannımızdaki yarattığımız bir ahiretmidir. Yoksa kesafet vücudumuzun latafet vücuda kavuştuktan sonra, letafet vücudumuzun Beka âlemindeki durumumudur. Kesafet vücudumuzun sonuna Ahir denir. Şu halde fiziksel bedenimiz topraktan gelip toprağa gittikten sonra Ruh için ölüm olmadığından Ahiret diye bildiğimiz latif bir vücuda bürünen Ruhun haline Ahiretin başlangıcı deriz. Berzah âleminden sonra ceberrut âlemi ve lâhut âlemi diye Ruhun yoluna devamı söz konusudur. İşte bu sorularımızın cevabını bilenlere veya bu soruların cevabını öğrenmek isteyenlere canlı kuran olan İnsanı Kâmiller, hitap etmektedir. Cenabı Allah, Elif, lâm, mim olan şüphe götürmeyen canlı kuranın bizlerede hitap etmesi için, Müttaki olan takva sahibi ve ululelbab olan gayba iman edenlerden eylesin. Âmin.

KUR’AN-I KERİM’E VARİS OLANLAR

Kur’an-ı Kerim’in fatır suresi ayet 32 de “Biz kuranı, kullarımızdan seçtiklerimize miras kılmağa hüküm verdik.

82

Onlardan kimi Nefslerine zulüm edicidir. Kimi Müktesit (orta halli olmak) kimide Allah’ını izniyle hayırda yarış yapanlardır. İşte bu en büyük ihsandır” buyurulmaktadır.

1- Nefslerine zulmedenler.2- Orta halli olanlar.3- Hayırda yarış yapanlar. Bunlar kimlerdir. Bir kişinin evvela Allah’a inanması

lazımdır. Allah’a inanan kişi yüzünü Rabbına dönerek bir Mürşide tabi olması gereklidir. Ondan zikir alarak gönlünü havatır, vesvese gibi kötü akımlardan temizlemesi, Nefs tezkiyesi yaparak kendi varlığının olmadığını, kendi varlığı diye bildiği bu varlığın Hakk’ın varlığı olduğunu öğrenmesi ve böylece meratibi ilahiye tahsili yaparak, mesleki Resulullah yolunda kendi insanı asliyesine vakıf olması lazımdır.

1-Nefslerine zulmedenler kimlerdir: Yüzümüzü Allah’a döndürdüm demek yeterli değildir. Bir kişi Allah’a nasıl döner. Evvela iman etmesi lazımdır. Zandaki hayaldeki bir Allah’a inandım ve iman ettim diyorsa, zanda ve hayalde zaten bir olan Allah yok. Cenabı Allah ne bu âlemde nede âlemi ahirette hiçbir zaman mazharsız (Allahı açığa çıktığı sıfat) bilinmez ve görülmez. “Ben gizli bir hazine idim bilinmekliğimi istedim muhabbet ettim ve bu halkı halk ettim” hadısi kutsi ile ulûhiyetinden Rububiyetine nuzul ederek, sıfatlarından esmalar alarak fiilleriyle zuhura geldiğini görüyoruz. Zatını bu âlemde zerreden kürreye kadar bütün varlıklarda sergilemiştir. Onun için bu âlemde Rab mazharı olan peygamberlere, günümüzde peygamber yoktur, gelmiyecektirde. O peygamberin varisleri olan İnsanı Kamil veya Hakk Mürşidi Kamillere yüzümüzü çevirmemiz gerekmektedir. Çünkü bizlere Hakk’ı ancaksın onlar öğretip göstere bilir. Onu bulduktan sonra ona tabi olmamız

83

lazımdır. Zira onlara tabi olmakta farzdır. O bize zikiri telkin ederek, zikirle kalp temizliğimizi sağlatacaktır.

Müzemmil suresi ayet 8 “Bütün mevcudiyetinizle Rabbınıza dönerek kendinizden geçercesine Allah’ı zikrediniz” ayetini bizlere telkin ederek daimi zikre geçmemizi bizlere telkin edecektir. Tabiiki bu daimi zikre geçiş hemen oluvermez.

Ahzap suresi ayet 41 “Allah’ı kesiratsız zikrediniz” ayeti ile 24 saatlık bir günün yarısından fazlası olan 12 saatın fazlası zikir haline dönüşmelidir.

Ali İmran suresi ayet 191 “Onlar ayakta iken, otururken ve yanları üzerine yatarken Allah’ı zikrederler” ayetinde belirtildiği gibi bütün varlıklar bu üç halin dışında olmıyacakları için, her neye baksa bu üç halin biriyle Hakk’ı zikretmiş olduklarını göreceği için daimi zikre geçmiş olurlar. Allahı Allah’la zikret emri, saliklerde daima Allah’ın kendilerinden zikreden olmasını hissetmeleri, onları hem daima Allahla beraber olmayı, hemde gaflete girmemeyi sağlıyacaktır. Çünkü zikri tek kesen gaflettir.

Sonra Nefs terbiyesi başlar. Salike fena mertebelerinde telkin edilen, Tevhidi Efal, Tevhidi Sıfat, Tevhidi Zat da, fenayı Efal, fenayı Sıfat, fenayı Zat yapmak suretiyle nefsini terbiye etmiş olur. Artık kendi diye bildiği varlığın olmadığını bu varlığın Hakk’ın varlığı olduğunu anlamıştır. Ahzap suresi ayet 72 “Biz emaneti göklere, arza ve dağlara teklif ettikte onlar bunu yüklenmekten çekindiler. Ondan korktularda onu insan yüklendi. İnsan cidden çok zalim çok cahil bulunuyor.” ayetindede görüldüğü gibi bu Ruh emanetinide, salik Allah’a vermiş olur. İşte kendisindeki bu Allah’ın emanetlerinden haberdar olmadığı için, nefsinede zülüm etmiş olur. İşte Nefs

84

tezkiyesi yaparak bunları sahibine verenler kurana birinci derecede varistirler.

2-Müktesid (Orta halli olanlar) kimlerdir; Nefs terbiyesini yapmış, kendi varlığını Hakk’a vermiş, mutmain olmuş bir nefs halinde Cenabı Hakk’a kulluğunu, Hakk’ın kendisindeki istidat nisbetinde, bir son bahar yaprağı gibi her nereden rüzgâr eserse oraya giden bir halde bulunan kişilerdir. Bu demde Resulullah efendimize seninde şeytanın varmı dediklerinde benimde vardı fakat ben onu mü’min yaptım buyurmuşlardır. Görüldüğü gibi bu demde inanan bir kişinin bütün Nefs şeytanı mutmain olmaktadır. Kendi mazharında Hakk’ın ve kulluğunun idrakı ile Muhammedi olmuş, farksız cem, cemsiz fark yapmayanlardır. Her şeyi farkıyla yerli yerinde görmeye başlamıştır. Yanı her şeyi yerinde görenlerdir. Bunlarda Kur’an’a 2 inci derecede varis olanlardır.

3-Hayırda yarış yapanlar kimlerdir; Meratibi ilahiyeyi bitirmiş, mesleki Muhammed yolunda eline diplomasını almış, irşadla görevli Kamil Mürşidlerdir. Bir hadiste, “en üstün insan, insanliğa faydalı olandır” buyurulmuştur. Bunlar artık kendileri için yaşamayı ve çalışmayı bırakmışlar ümmeti Muhammed için yaşayan ve çalışan kişilerdir.

Gece ve gündüz hiç durmadan, Kur’an nuru doğrultusunda bu İslam yolunda ne kadar fazla hizmet edebilirim diye gayret gösterenlerdir. Manevi yolda hayırda ve sadakada bunlar yarış yapmaktadırler. Bunlar inanan insanlar için köy köy, kasaba kasaba veya şehir şehir hiç durmadan gezer ve insanları fi sebilillah irşad etmek için, çalışanlardır. İşte bunlarda 3 cü sınıf olarak en üstün kurana varis olanlardır buyurulmuştur. Allah bizleride bunlardan eylesin. Âmin.

85

KURTULUŞA ERMEK

İnsanoğlunun kurtuluşa erebilmesi için, kendisindeki tecelli güçlerini çok güzel bilmesi lazımdır. İnsanlarda eksi güç olarak:

1-şeytan 2-Nefs mevcud dur.Bunun karşılığında artı güç olarak: 1-Ruh 2-Mürşid3-Akıldır. Ruh Rabbımın bir emridir. Yani emirler âlemindendir.

Allah’ın emir ve yasakları dışında hiçbir şey yapmaz. Bunu, bir Mürşid ve Aklı külle takviye edersek, artılar üç, eksiler iki olmuş olurki, mutlaka Hakk yönü galip geleçektir. Şeytan Nefsi Emmare şübesini kendisine yakın hissettiği için onunla müşterek çalışır. Zaten kişi, doğduğu günden Aklıbali olasıya kadar zamanda, akıl nimetini kendi istekleri doğrultusunda kullandıkları için, hep süfliyet içraatı yapar. Bu demde Ruh, latif olması nedeniyle henüz bilinmediği için, gizlilikte içraatsizdır. Bunu Aklı kül sahibi olan bir Mürşidi Kâmil ve onun öğretisi olan Allah’ını nuruyla takviye edersek, eksi güç olan şeytan ve Nefs malup olmuş olur. Artı güç olan Ruh, Mürşid ve Allah üçlemesiylede o kişinin kurtuluşa erdiği görülmüş olur.

Şeytan ve Nefs Aklı kendi emrinde kullandığı müddetce o kişinin kurtuluşu mümkün değildir. Mürşidi Kâmilin aklı külüyle hareket eden kişi, ruhunu vücut ülkesinin patışahı yapması nedeniyle selamete çıkmış olup, Nefs ve şeytan denen güçlerinde içraatı iptal edilmiş olur. Artık o vücut ülkesi mutmain olmuş birnefs ülkesi olmuştur. Allah’ta o kişi kurtuluşa erdiği için ondan memnundur. Vesselam.

86

KABEDEKİ DÖRT DİREK NEDİR

Kıblemiz olan zahirdeki kabe 4 direk üzerinde durmaktadır. Bunların ikisi HANNAN ve MENNAN direkleri, diğer ikiside, SUBHAN ve DEYYAN direkleridir.

1- HANNAN: (hakk ) Çok merhemetli demektir.2- MENNAN: (Muhammet) İhsanı bol demektir.3- SUBHAN: (celal yüz) Yaratıklarına benzemekten

münezzeh olan.4- DEYYAN: (cemal yüz) Herkezin Hakk’ını ve hesabını

bilen ve veren demektir. Görüldüğü gibi, zahir kabe nasıl 4 direk üzerinde duruyorsa,

aynen onun gibi gönül kabemizde 4 İdrak üzerinde durmaktadır. Gönül kabemizde Cenabı Hakk laikiyle tecelli etmesi için, bizlerin bu dört irfaniyet idrakını zevk etmemiz lazımdır.

HANNAN: (Hak tarafından görüş) Hakikat gözüyle her şeye nazar edersek, Nuru Yezdan olduğunu görürüz.

“Bir şeye mahlûk gözü ile bakarsan o mahlûk olur. Hak gözüyle bak’ki bi- şek nuru Yezdan ondadır” (M.Niyazi hz.)

MENNAN: (Halk tarafından görüş) Muhammed gözüyle yani kesretteki kemalat sıfatları görme halidirki; Mim olan tafsilatı Muhammediyenin irfan ve kemalatına sahip olmak demektir. “levlaka levlak” sen olmasaydın, sen olmasaydın diye Cenabı Hakk’ın Muhammed’e ifadesinde belirttiği gibi, zerreden küreye kadar her varlıktaki Rahman olan kemalat sıfatının, Hz.Muhammed’in olduğunu görüyoruz.

87

SUBHAN: Yaratıklarına benzemekten münezzeh olan Allah’tır. Cenabı Allah vahdet yüzüyle her varlıkta tecelli edendir. Fakat tecelli ettiği varlıklarla kayıtlı olmadığı için onların hiç birine benzemez. Bu Allah’ın Celal yüzüdür.

DEYYAN: Herkezin Hakk’ını ve hesabını en iyi bilen ve veren Allah’tır. Cenabı Allah Cemal yüzüylede, Rahman olan kemalat sıfatlarından, hem veçhini sergilemekte, hemde Adaletiyle hükmünü yürütmektedir. İşte, bir kişi gönül kabesindeki bu dört direk olan Cenabı Hakk’ın idrak ve kabullenişi ile bütün tecellilerde bu dört yüzünün zevkine sahip olabilirse, o kişi laikiyle Âdem olmuştur. Âdem demek yeryüzünde Allah’ın halifesi demektir. Yoksa her gördüğümüz kişi değil. En iyisini bilen Allah’tır.

MUHARREM AYI

Muharrem ayı hicrî ayların birincisi ve Hicrî yılbaşıdır. Bu ay Peygamberimizin Mekke’den Medine’ye hicreti olarak kabul edilmiştir. Bu ayda Âdem (A.S.)’in Cennet’ten çıkarıldıktan sonraki duasının kabul edilmesi. Nuh tufanının sona ererek, Nuh (A.S.)’un gemisinin Cudi dağında selâmete çıkması. Musa (A.S.)’nın firavundan kurtulması. İbrahim (A.S.)’in Nemrud’un ateşinde yanmayıp kurtulması. Yunus (A.S.)’un balığın karnından selâmete çıkması gibi birçok vak’alar bu ayda gerçekleşmiştir denilmektedir.

Geriye kalan 11 ayda hiçbir vaka olmamışta yalnız bütün vakalar bu aydamı olmuştur diye bir soru gelebilir. Muharrem ayı Ahadiyet olan teklik ayı olduğu için, bir ağaçın çekirdeğinde nasıl ağacın gövdesi, dalları ve yapraklarının hepsi olduğu gibi bütün

88

olaylarda o ayın içinde zikredilmiştir. Yoksa her bir vakanın ayrı ayrı, zaman ve aylarda yeri yine vardır.

Hicrî ayların altısı bâtın, altısı zâhirdir. Bâtın tecellî ayları; 1-Muharrem 2-Safer 3-Rebîu’l-evvel

4-Rebîul-âhir 5-Cemaziye’l-evvel 6-Cemaziye’l-âhir’dir. Zâhir tecelli ayları ise; 7-Receb, 8-Şaban, 9-Ramazan,

10-Şevval, 11-Zilkade, 12-Zilhacce aylarıdır. Bu ayların şevval, zilkade, zilhacce ve Muharrem ayları haram aylardır. Bazı ülamalar recep ayını haram aylardan sayıp şevval ayını haram aylardan saymamaktadırlar. Onlar tevhid tahsili zevkine sahip olsalardı, Recep ayı tevhidde fiillerin giyildiği Cemmül Cem ayı olan zilhacca ayı olduğunu bileceklerdi. Cenabı Allah kullarından kemalatıyla fiillerini, Cemmül Cem mertebesi olan zilhicce ayında zuhura getirmektedir. Dolayısıyla, ayrıca Recep ayının haram ayı olarak değil, fiillerin failinin Allah olması nedeniyle, zilhacce ayında zuhura gelmesi nedeniyle ikinci bir varlık kalmayınca, zahir ve batınında teklik zuhur etmesinden muharebede olmaz.

Onun için Hakk’ın varlığının olduğu yerde başka bir varlık olmadığı için haram ayları denilmiştir. Yoksa ikilikte olunan her yerde, itilaf ve muharebe vardır. Tevhid tahsilini yapan kardeşlerimiz çok iyi bileceklerdirki, Hakk’ın mülkünde ondan başkasını görmiyenler, ikinci bir varlık göremedikleri için kiminle savaş yapacaklardır. Tevhidde, kulların kendi insan-ı asliyelerini öğrenmeleri için, bir salike zikirle tahsile başlatılmaktadır.

Ayni bir meyva çekirdeğinin toprağa dikilerek gövde, dallar, yapraklar ve meyvanin kemalatına gelesiye kadar geçirdiği devreler ne ise, bir salikinde Muharrem ayından tevhide zikirle başlayarak meratibi 12 ay da tamamlıyarak

89

kemalata gelmesi aynidir. Batın olan; 1-Muharrem ayı. (Haram aydır) 2-safer ayı. (kişinin Allah’a doğru gönlünde kıpırdanışların başlamasıdır) 3-R.evvel ayı. (Allah’a gönlünün Rağbet etmesinin evveli) 4-R.ahir ayı (Allah’a gönlünün rağbetinin sonu son halini bulması) 5-C.evvel ayı. (Gönlündeki Allah’a karşı bu istek ve arzuların cem edilme halinin evveli) 6-C.ahir ayı (Allah’a doğru yönü dönme ve kavuşma isteklerin cemi olan hepsinin son kemalat halidir) Bu âleme gelesiye bir insan yarım devre yapmaktadır.

Bu batın 6 Arabî ayların gönülde tamamlanmasından sonra, bir kişinin Hak Mürşidine giderek zahir olan bedensel tahsile başlarlar. Recep ayında, Ef’âl şirkinden, Şaban ayında Sıfat şirkinden, Ramazan ayında Vücûd şirkinden kurtulma tahsilini yapma aylarıdır.

Cenabı Hakk’ın vahdaniyetine ayak basanlar artık, Şevvel ayı olan Cem mertebesinde dostla buluşmaları nedeniyle bayram yapmaları, zilkade ve zilhacce aylarında kurban bayramı yaparak yaklaşma zevki ile zevkidar olmaları, hem haram aylarında olmanın idraki, hemde tevhid mertebelerinin hepsinin bir temkin zikrinden ibaret olduğunu anlamış olurlar. Tin Sûresindeki “En üstün bir biçimde yaratıldıktan sonra aşağıların aşağısına indirdik” âyeti gereğince, aşağıların aşağısı olan bu dünyadaki Emmâre Nefsinden, Hak Mürşidinin himmetiyle Tevhid tahsili ile kurtulanlar, ihtiyarî olarak, ölmeden evvel ölme mutluluğuna erdikleri için, Fenafillâh olmaları nedeniyle dostla Bayram yapmağa hak kazanmışlardır.

Şevval ayının birinci günü Fıtır bayramıdır. Şevval, Zilkade ve Zi’l-hicce ayları ise Hakk’ın mülkünde Hakk’tan başkasının kalmamasıdır. İşte bu üç ay, O’ndan başka bir şeyin olmadığının,

90

Zâtının sıfatlarına ve sıfatlarından da fiileriyle kemâlât tecellîlerinin bu kesret âlemindeki şerhi olmaktadır.

Muharrem ay’ı, kullar için Hakk Mürşide henüz yeni biat etmiş bir sâlike zikir ay’ı, demekten kastımız, Allah’ın “Ben gizli bir hazine idim bilinmekliğimi istedim bu halkı halk ettim” H. K. gereğince, henüz açığa çıkmadığı için zikirle açığa çıkması zuhur edeceğindendir. Bir sâlikin zikir dersi elbette onun yılbaşısıdır. Çünkü yeni bir dönem ve yeni bir hayata başlamak tadır.

Bakara suresi âyet 28 de “Siz ölü idiniz diriltildiniz, tekrar öldürülüp tekrar diriltilecek ve Rabbinize döndürüleceksiniz” buyrulmaktadır. Görüldüğü gibi, cehâlet ve gaflet uykusunda iken, Hak Mürşidi bizleri zikirle diriltti. Böylece yeni bir hayata başlamış olduk.

Tevhîddeki temkin zikrinde, bütün mertebelerin zevki gizli olarak mevcuttur. Onun için “zikir Ahadiyeti vurur” denmiştir. Nasıl bir ağacın çekirdeğinde, o ağacın gövdesi, dalları, yaprak ve meyveleri gizli olarak mevcutsa, aynen onun gibi, zikir de, merâtibin içindeki bütün mertebeleri bünyesinde cem etmiştir. Günü ve vakti geldiğinde, merâtib-i İlâhinin mertebelerindeki şühûdî zevklerin kişide tecellî etmesi gibi, her peygamberin başından geçen olaylar Muharrem ayında olmuştur diye cem sigasıyla ifade edilmiştir. Yoksa tek bir ay olan Muharrem ayında bütün olayların olması düşünülemez.

Muharrem ayı çok değerli bir ay olduğu için, peygamberimiz “Ramazan ayında tutulan oruçtan sonra en üstün oruç Muharrem ayında tutulan oruçtur.” Buyurmuştur.

Oruç uruc etmektir. Yani kişinin ikilikten birliğe yükselmesi, ihtiyarî olarak şirklerinden kurtularak Hakk’ın varlığı ile varlıklanmasıdır. Biz kulların, hakîkatteki Ramazan

91

orucunu tutmadan Muharrem ayındaki orucu tutmamız mümkün değildir. Her ibâdetin bir taklîdi, bir de tahkikî olduğu gibi, bunu da elbette yapmamızda fayda vardır. Yeter ki yerini bilelim. Ramazan ayındaki oruç bizlere farzdır. Muharrem ayı orucu ise sünnettir. Oruç ikilikten birliğe yükselmektir. Biz kullar, evvelâ farz olan Ramazan orucunu mutlaka tutmalı, ondan sonra da sünnet olan Muharrem ayı orucunu tutmaya gayret göstermeliyiz.

Melamîler, elhamdülillah hakîkat ehli oldukları için, zâhir ve bâtın ibâdetlerini beraber yaparlar. Zâhiri bâtından, bâtını da zâhirden hiçbir zaman ayırmazlar. Çünkü zâhir bâtınsız eksiktir. Bâtın da zâhirsiz zevk edilemez. Onun için bu zümre, daha zikirde iken her nefeste “Allah, Allah, Allah” demekle Allah’tan başka bir şeyle meşgul olmadan dâimî zikir birliğine erdikleri için baştaki Muharrem orucunu tutmuş olurlar. Çünkü Allah’ın zikir birliğine nâil olanlar gafletten, vehimden, vesveseden uzak kalırlar. Zira her nefeste zikirle meşgul olmaları, onları gaflet vâdisinden uzaklaştırır. Zâhiren sünneti uygulamak isteyenler, şeriat-ı evvel ahkâmına göre bu ayda oruç da tutabilirler. Bu tutulan oruç taklîdi oruç olur.

Melamîler, Receb ayında da oruçludurlar. Yalnız herkesin tuttuğu gibi bu bedenin gıdasını vermemekle değil, fiilerin fâilinin Allah olduğunun şühûd ve râbıtasıyla, fiiller birliğine ermekle ef’âl orucunu tutmaktadırlar.

Şaban ayında da henüz vücûd kokusu duymayan bu Tevhîd ehilleri sıfatların mevsûfunun Allah olduğunun birliği ile oruçlu olmuş olurlar.

Ramazan ayı gelmesiyle o güne kadar bâtınî olan zikir birliği, ef’âl birliği, sıfatlar birliği oruçlarını bu ayda vücûdların

92

da vücûdullah olduğunun bilinciyle bâtınî ve zâhirî birliyerek, birliğe erme olan orucu tutarlar.

Toplum bunların yalnız zâhirlerini gördüğü için bedenen tutulan oruçlara “oruç tuttu” demekte, bâtınî olan oruçlara itibar etmemektedirler. Bâtınî oruç tutma hasletine sahip olamayanlar,nefislerinin ıslah ve terbiyesi için, şerîatın emrettiği bedensel oruçlarını mutlaka tutmalıdırlar.

Muharrem ayının on gününün oruçlu olunmasının hikmeti ise, Ef’âl-i İlâhiyenin, Sıfat-ı İlâhiyenin, Zât-ı İlâhiyyenin zâhir ve bâtın (zâhirde: işitme, görme, koklama, dokunma, tad alma; batında: hissi müşterek, hayal, vehim, hafıza, düşünmek) gibi on duygumuzla gayriyetlerden, şirklerden ve kötülüklerden oruçlu olma zevkinden ibarettir.

12 gün oruç tutmakta, Cenabı Hakk’ın her bir tecellisi zahir ve batında olduğu için bu on idrakın zahir ve batında oruç etme zevkidir.

Alevi kardeşlerimiz Ramazan ayının oruçunu tutmayıp, Muharrem ayının oruçunu tutmaları, kulum bana nevafille yaklaşır, H.ş. Gereğince yaklaşma vesilesi saymalarından olsa gerektir. Bu kardeşlerimiz iftar sofralarında su, bıçak ve et koymazlar ve yemezler. Zira Ahadiyet âleminde ikilik olmadığı için, zahir ilmi remzeden, su yoktur. Zira orada suya ihtiyaç olmaz. Orası zevk âlemidir. Yoksa kerbelada Hüseyin efendimiz susuzluktan yezid tarafından katledildiği için sofrada su bulunmaması nefsanî bir görüştür. Yoksa hakikatta susuz kalmak bunun sebebi olamaz. Çünkü Muharren ayı oruçlarını Hüseyin efendimiz katledilmeden evvelde Resulullah efendimiz bu şekilde Muharrem ayı oruçunu tutuyorlardı.

Muharrem ayı orucunun idrakına varamamış bazı Alevi kardeşlerimizin, ondan bundan duymakla tevhid yolunun

93

hakikatlardan uzaklaştırdıklarını görüyoruz. Önder ve büyük velilerimizden olan hakiki Alevi dedesi Hacı Bektaşi Veli Hz.leri bunları tevhid idrakı ile yapmış ve bizlere talim etmiştir.

Alevi kardeşlerimin Muharrem ayı oruç sofralarında bıçakta yoktur. Zira bıçak, gayriyet ve nefsin kötülüklerini kesmeyiremzettiği için bıçağada ihtiyaç yoktur. Vahdet deryasındaki kişiler, çoktan nefs olan ikilikten kurtulmuşlardır.

Bunlar bu oruç müddetince et de yemezler, zira et Nefsin gıdasını remzeder. Et yerlerse, nefsi beslemiş olurlar, Nefs yine vücut ülkesinde hükmünü yürütebilir. Onun için ette yenmesi mahsurlu görülmüştür. Böylece Muharrem ayı ve oruc günlerinde bu yapılan bütün amel ve mertebe idraklarına vakıf olarak yaşamını sürdürürsek işte o zaman Muharrem ayı ve oruçunu laikiyle idrak etmiş oluruz.

Onun için Ramazan’da bir ay sûret ve sîret orucu tutmak bizlere emredilmiş, Muharrem ayındaki oruç ise, herkesin bu zevke nâil olamayacağı için nevâfil olmuştur. Zâten Hakk’ın mülkündeki bütün tecellîler nevâfildir. Allah, bütün kardeşlerime Muharrem ayı orucunu getirdiği hikmet ilimleriyle idrak ederek tutmak nasîb etsin.

MUHAMMED S.A.V. TANIYALIM

Hz. Muhammed (s.a.v) “levlake levlak vema halaktül eflak” (Habibim sen olmasa idin, sen olmasa idin, bu âlemi yaratmazdım) hadisi kudsi gereğince, zahir ve batındaki bu kâinatı aytınlatan Resulullah aynası olmamış olsa idi, bu âlem görülmiyecekti. Şu halde Hz. Muhammed (s.a.v), kainatin züptesi olup, kainatin zahir ve batın aynasıdır.

94

Kur’an-ı Kerim’in Hadid suresi ayet 3 “Hüvel evveli, vel Ahiri, vel Zahiri, vel Batını ve hüve bikülli şeyin âlim” ayetindede gördüğümüz gibi, Allah’ın, Evvelliğinde hüviyetine, batınlığında vahdaniyetine, zahirliğinde sıfatlarından görünmesine, Ahirliğinde Nübüvveti yönü ile aynalığını görüyoruz. Onun için Hz. Muhammedin üç vücudu vardır.

1-Unsuru vücudu2-Misali vücudu3-Nurani vücudu dur. Hz. Muhammed (s.a.v.)bizlerin bildiği gibi, yalnız

unsuriyetinden ibaret değildir. Yalnız beşriyet yönü olan unsur vücuttan ibaret olmuş olsa

idi, onu ebu cehilde görmüştü. Onun Nuru Muhammediliğini, görmüş olsa idi oda hz. Muhammede iman ederdi. Şu halde Hz.Muhammed (s.a.v) unsuriyet yönüyle 1400 Yıl evvel, 63 yaşında Âlemi Ahirete intikal etmiştir. Fakat daim ve bakilik yönüyle, vahdaniyeti ile batında, Nübüvveti ilede zahirde, Cenabı Hakk’ı Muhammed aynalarından bizlere gösterip durmaktadır.

Onun için iki cihan güneşi sensin ya Resulullah demek suretiyle batın olan Vahdaniyet, yönünü ve zahir olarakta Nübüvvetini tastik ettiğimiz iki yüzünü söylemiş oluyoruz. Yoksa fani olan bu gördüğümüz tavsilat mazharları Muhammed değil, bu Âlem var gibi görünen, aslında varlığı olmayan bir gölgeden ibarettir. Güneş battığında nasıl gölge kayıp oluyorsa, aynen onun gibi, fani olan bu âlemde yok olacaktır. Zaten yoktu. Bizler serap gibi onu var zannediyorduk. Meratibi Tevhiddede görüldüğü gibi, kendi varlığını yok edip, Hakk’ın varlığında var

95

olanlar, Cenabı Hakk’ın Rahman sıfat elbisesini giydiğinde, Muhammedi o zaman tanımış olacaklardır.

Kişi kesafet âleminden kurtulmadan, ilmel yakınlık seviyesinde ben Hz.Muhammed’e inaniyorum diyorsa, o kişi şuhudu olmadığı için gördüğü Hz.Muhammed’e değil, ilmel bildiği, fakat göremediği bir Muhammed’e inanıyordur. Allah nasıl, bu kesafet vücutla görülmekten münezzehse, Hz. Muhammed’de bu gün Zahir vücutla görülmekten münezzehtir. Aynen 1400 asır evvel ebu cehilin onu göremediği gibi. Ehli arif olanlar Allah’ın Muhammed mazharlarından hangi mertebelerde esma alarak, Hz.Muhammedi o mazharın istidat ve kabiliyeti nisbetinde zuhura gelişi ile tanır ve görürler.

Şu halde Hz.Muhammedi, dünya görüşümüz olan bu kesif görüşle bu gün görmek mümkün değildir. Bir hadisi kudside “levlaka levlak vema halaktül eflak” (sen olmasaydı, sen olmasaydın bu âlemi yaratmazdım) buyurulduğu gibi, Resulullah Efendimizinde, bir vahdet yüzü, birde bize göre batın sıfatlar yüzü olan kesret yüzü vardır. Allah’ın sureti bizim siyretimizdir. Bizim suretimiz ise, bir gölgeden ibarettir. Var gibi görünen fakat aslında olmayandır.

Gözlüğümüzü bir İnsanı Kâmil olan göz doktorundan amaliyat olarak değiştirmek suretiyle onu görmek ve onunla beraber olmak mümkündür. Hz.Muhammedin misali vücudu ise manada gördüğümüz veya latif görüntü olan vahdet aynalığıdır. Şuhut sahibi olanlarda onu daima görmektedirler. Cenabı Allah bütün kardeşlerime onu görmek nasip etsin.

96

MADDE ÂLEMİNDEN MANA ÂLEMİNE GEÇİŞ

Bizler, imtihan için madde Âleminden mana âlemine geçmek için gönderilmişiz. Fakat maddi fiziksel bedenimiz, Nefsimizin ikilik istek ve arzularından kurtulamıyor. Kendimize ayrı bir varlık vererek, sanki güç ve kuvvet Allah’ın değilde bizimmiş gibi kabullenmişiz. İşte dünyadaki bir cismin yer çekiminden kurtulamadığı gibi bizlerde, kendimize ayrı bir varlık verdiğimiz için benlikle yeryüzümüz olan Nefs katlarından, gökyüzümüz olan Ruh semasına yükselemiyoruz.

Bir misal vermek gerekirse; uçakların içinde 150-200 kadar insan olduğu halde, insanların ağırlığı, eşyalarının ağırlığı ve kendi gövdesinin metal ağırlığı, uçağın motor vasıtasıyla havayı geriye itirek, surat yapmak suretiyle, o kadar maddi varlıkları gökyüzünde, yer çekimine karşı koyarak uçurabiliyor. Bir deryadaki maddi bir suyu havanın sıcaklığının hararetinden buharlaştırarak gökyüzüne yükseltebiliyor, bulut olup gökyüzünde latif olarak duruyor.

İnsanoğlu hem maddi âlemi, hemde mana âlemi olan Ruh latafetine sahibtir. Bizlerde maddi Âlemde iken, idrak ve inancımızı aşk ateşi harareti ile gönül göğüne yükseltebilirsek. Gök tabakalarında latif olan Rabbımızla latif âlemleri seyretmemiz neden mümkün olmasın. Pozitif ilim, misalde belirttiğim gibi, nasıl maddi varlıkları, latifleştiriyor ve gök katlarında seyrettirmeye vesile oluyorsa, aynen onun gibi, maddi ve manevi iki yüzü olan insan oğluda, maddi ve manevi âlemleride seyretmesi ve âlemlerdede seyretmesi mümkündür. Maddi âlemler, suret olduğu için, ikilikten kurtulamayan Nefs sahibleri, daima mutsuz ve huzursuz olmaktadırlar.

97

Yer katları olan Nefsin sıfatlarını geçerek ölmeden evvel ölenler, gök katları olan Ruh âlemlerine, aynel yakınlıkten başlıyarak, 7 meratib mertebelerinin Şuhutlarına sahib olarak, gök katlarında yaşamaktadırlar. Cenabı Allah onların kâinatını “ben bu Âlemi 6 günde yarattım” diye bildirdiği, işte onlarda yaratılan gönül âlemidir. Allah latiftir. Muhammed’de latiftir. Âdemde latiftir. Kesif olan bu madde âleminde, idrak ve görüşümüzü latifleştirmeden, ne Cenabı Hakk’ın sıfatlarından tecellilerini, ne kemalat Rahman sıfatları olan Muhammed’i, nede zat olan Allah’ın, Muhammed aynasından Âdem fiilleriyle açığa çıktığını görebiliriz.

Kesif olan varlığın latif olanı görmesi mümkün değildir. Onun için ölmeden evvel iradeyi bir ölümle ölüp, mana âlemi olan gönül Âlemindeki tecellileri seyretmek, Hakk’a aynel yakınlık vakıfiyet demektir. Zaten insanoğlunun bu Âleme gelmesindeki hikmet, bakara suresi ayet 156 “Galu inne lillah ve inne ileyhi raciun” (Allah’tan geldik tekrar Allah’a rucu edeceğiz) emrindeki, geldiğimiz yeri bilmek, madde Âlemine gelişimizin nedenini idrak ederek mana âleminin malı olduğumuz için daha ölmeden evvel burada o âlemi yaşayabilmektir.

Maddiyetten kurtulmadığımız müddetce, maddiyet fani olduğu için, bizlerde maddi âlemin malı olduğumuzdan, fani olup hem dünyada hemde ahirette Allah’ta baki (daim) olamadığımız için cehennemdeyiz. Baki olan Ruhumuzu tanıyıp onunla daimliğimizi gönlümüzde sağlayabilirsek işte o zaman, Ruh baki olduğu gibi ölümsüzlüğe kavuşmuş ve latif olan Cenabı Hakk’la daima Cennette oluruz.

İsra suresi Ayet 72 “ Dünyada ama olanlar Ahirettede amadırlar” ayeti bizlere daha burada Cenabı Hakk’ın

98

tecellilerini görmemizi yoksa burada göremiyenlerin orada göremiyeceğinden bahsetmektedir. Maddi Âlemden kurtulabilmek için, maddi Âlemden mana âlemine geçmiş bir İnsanı Kamile tabi olarak, zikir ve Nefs terbiyesini yapıp, gök katlarının tahsilinin yapılması lazımdır. İşte o zaman yer çekimi olan maddiyete bağlılık diye saydığımız, dünya istek ve arzuları, stres, alamadım veremedim v.s. dertler bitecektir. Çünkü bütün dertler ikilik deryası olan maddiyet âlemine aittir. Mana olan birlik deryasında böyle şeyler olmaz. Birlik deryasında, tecelli eden, tecelli ve tecelli olunan hep birdir.

Cenabı Allah dünyada Nefsin 7 sıfatı olan 7 kat arzı yaratmıştır. Biz Nefs tezkiyesi yaparak, Akıl ve kalbimizi nefsin emrinden alarak, maddi âlem olan dünyaya taparcasına hizmet etmekten vazgeçip, aklımızı Ruhun emrine verip, mutmain Nefs halimizle, göklerin 7 katı olan meratibi ilahiye tecellileri ile Cenabı Hakk’la daim olarak yaşama zevkine sahib olabiliriz. Cenabı Allah talip olan kardeşlerime bu zevkleri nasip etsin.

MAÛN SURESİNİN GÖNÜLDEKİ TEVİLİ

1-Ereytellezi yükezzibübiddin. (gördünmü o din gününü inkâr edeni) peki din günü nedir. Din günü bir salikin Mürşidi Kâmilin dizinin dibine oturup meratibi Tevhidi telkin edildiği gündür. Oda, bizzat Cenabı Hakk’ın kâinattaki tek Mürşid olan Resulullah Efendimizin diliyle huzurunda bulunduğu Mürşid mazharından irşad ve terbiye edilen gündür. Bu tecelli gününü bilmeyenler bunu daima inkâr etmektedirler.

Hâlbuki Cenabı Allah, hiçbir kimseye ne ilim nede güç kuvvet vererek sen bunu şu kadar kullan veya bu kadar kullan dememektedir. Bizzat kainatte tek Mürşid olan Rahman kemalat

99

sıfatına hayiz Resulullah Efendimizin diliyle günümüzdeki İnsani Kamillerden bu gün bizleri irşad ve terbiye etmektedir. Yoksa hiçbir Peygamber ve Kamil kendilerinden irşad etmemektedir.

İşte bunu bizler günümüzde görüp durmaktayız. Kendi vücut ülkemizdede, Nefsi Emmaremiz olan bu süfliyet yönümüz, Hakk ve hakikatın idrak ve telkinlerini daima inkâr etmekte, vesvese, vehim ve süfli hayallerle inancımızı zafiyete uğratmak istemek tedir. Allah’la insan arasına kimse giremez demekle, Zannındaki ve hayalindeki bir Allah’a inanan cahil süfli Nefsi Emmare fikirler, bu ilimsiz ameller senin için yeterlidir demektedir. Resulunun ve İnsanı Kamillerin öğretici olarak insanları irşad ettiklerini inkâr etmekte ve bir insan bir insana taparmı gibi sabık fikirler önermektedirler. Bilmiyorlarki Allah ile kulun arasında bir boşluk yokki araya girilsin. Ayrıca, Şeytanın bile Allahtan musaade alarak inananları doğru yolundan saptırdıklarını bile bilmemektedirler.

2-fezalikellezi yedul yetim (Bu kimseler, yetimide itip kakarlar.) yetim kimdir. Anası ve babası olmayana yetim denir. Afak ve enfusumuzdada yetim Peygamber Efendimiz a.s.dır. Afaktaki asrısaadetteki Resulullahın müşrikler tarafından gördüğü meşakkat ve itilip kakılmalar, hepimizin malumudur. Enfusumuz da ise, gönlümüzdeki bu Resulullahın telkin ve nur kabullenişine, yırtıcı nefsin kabul etmeyip, gönlü istila ederek eziyet eder. Hakk ve hakikat nurlarına vurdumduymazlık sergiler.

3-vela yuhuddu ala taamil miskin (Fakir ve yoksulları yedirip içirmez ve engel olur.) vücut ülkesinde, nefs hükümdar olduğu için, ruhun askerleri yoksul ve fakirdir. Nefsi Emmare kuvveleri Ruhun kuvvelerine, manevi Ruhun gıdalarını yedirmez

100

ve bu manevi gıdayı almalarına engel olurlar. Çünkü dünyaya bu demde fazlaca meyyal olduğu için, maddi ve manevi sadakayı onlardan men etmeye çalışır.

4-5-feveylün lilmusallinelleziyne hüm an salatihim sahun. (gafletle Namaz kıldıkları için bunlara yazıklar olsun) çünkü namaz Allah’la bir olmak ve Allah’la konuşmaktır. Hâlbuki bu gaflet ehilleri ise bu irfaniyet ve zevke sahip olamadıkları için, Cenabı Allah bunlara yazıklar olsun diyor. Zira bu gafletle namaz kılanlar, hakk ve hakikattan gafil olmaları nedeniyle, cehaletleri onları hakikattan mahcup etmiştir. Dolayısıylada namazlarında gaflet ederler. Böylece namazları onların suretlerine çarpılarak hiçbir zaman kabul edilmez. Namaz olan huzurda bir kişi gaflette olursa, günlük yaşantısında yani Namaz dışında, haydı haydı gaflet içinde bulunur.

6-Ellezine hüm yuraune (Onlar gösteriş yaparlar) Afakta Halk ile Hakk’ın ne olduğunu bilmedikleri için gösteriş yaparlar. Enfüsundada Nefs ile Ruhun idrakında olmamaları nedeniyle taklidi ve zevksiz yatar ve kalkarlar.

7-ve yemneunel maun (Zekât ve başkalarına yardımda etmezler) bu kişiler yalnız nefslerin düşündükleri için, Tevhid idrak ve zevkinden mahrum olmaları nedeniyle, kendilerinden başkalarını düşünmezler. Halkın menfaatına olan bütün faydalı şeylerden men ederler. Vücut ülkesindede, aklın Nefs emrinde kullanılması nedeniyle, Ruhun emirleri doğrultusunda bütün kuvveler, Hakk ve hakikattan yoksun olarak gaflet ve dalalet içinde taklidi ibadet ve taat yapar. Nefste adalette yoktur. Cehalet ve kemalat olmayınca, bunlar ebeden kurtuluşada eremezler. Cenabı Allah bütün inananları aklını Nefsin emrinde değilde, aklını Ruhun emrinde kullanarak, adalet ve kemalatla

101

insanı asliyemizi bilmek ve ona göre ibadet ve yaşam ihsan etsin.

MÜRŞİD-İ KAMİL

Mürşidi Kâmil yeryüzünde, Cenabı Hakk’ın Peygamber Efendimizin diliyle günümüzde bizleri irşad ve terbiye eden Kamil mazharlarıdır. Bizler bir Mürşidi Kamile gittiğimizde, bizlerin insani asliyemizi öğretmek suretiyle bizlere kemalat vermektedirler. Fakat bizlerin o Kâmile tam teslimiyet ve sadakatımız olmazsa uzun yıllarda onda tahsil etsek yinede Tevhidin sırları açılmaz. Önemli olan burada teslimiyettir. Salikin istidadında yücelik mevcut ise, O kimseye, tevhidin sırları teslimiyeti nisbetinde açılır. Gaye, tevhidin sırrını almaktır. Tevhid ise, lafız olarak çok kolay anlaşılır. Fakat tevhidin bir sırrı vardır ki, bu, ancak kişinin teslimiyetine bağlıdır.

Muhiddini Arabî Hazretleri, "İbadet, sekiz aza üzerine olur" buyuruyor. Kişi, bu sekiz azanın gerektirdiği ibadeti yaparsa mutlaka rahmeti ilahiyeye mazhar olur. Bu sekiz aza Göz, Kulak, Dil, Ayak, Karın, Tenasül uzvu, El ve Kalb'tir. Bu sekiz azaya verilen vazifeleri biHakk’ın ifa ederse, bu azalar mutlaka Allah'ın rahmetine layık olacaklardır. Bir salikte de Kâmilin verdiği emirlere karşı teslimiyet tahakkuk ederse, ona mutlaka Tevhid olan, Allah’ın rahmeti ulaşır.

Demek kişinin tevhidde kemal bulması, onun teslimiyetine bağlı olmuş oluyor. Niyazi Mısri Hazretleri şu beyitleriyle teslimiyetin önemini ne güzel açıklıyor:

Yokluktur bu yolda heman,

102

Teslim olup buna inan. Sıdk ile Allah'a dayan,

Etmez mi gör ihsan sana.

Demek sıdk ile ve sadakatle teslim olursan, elbette bütün sırlar, Rabbın tarafından sana ihsan olunacaktır. Velevki bağlanmış olduğun Kamil, nakıs dahi olsa, Cenabı Allah hakiki bir Kamil'ini mutlaka sana nasib edecektir.

Neylesin talim, Olamaz teslim. Ya nice bulsun, Ol kemalatı.

Hem teslimiyetin yok, hem de benim Kâmil’im bana himmet etmedi, ben bu yoldan hiç bir lezzet alamadım, dersen, o zaman kabahat Kâmil’in değil senindir. Kamil’in elinde sihirli bir sopa yokturki yücelik versin. Ancaksın sen Teslimiyet ve istidadın nisbetinde yücelirsin.

Ey nice canlar, Yanını bekler. Bulmadık derler, Bunda lezzatı.

Ümmi Sinan Mehmet Efendi Hazretlerinin etrafında birçok ihvanlar dolaşırmış. Fakat hiç biri maalesef lezzet bulamamış. Ama Mısri Niyazi Efendi Hazretleri alacağını almış ve ne güzel cevherler sarfetmiş.

Hubbu canımda, Sırrı zatımda, Savar üstümden, Her beliyyatı.

103

Bir salik de Efendisinin sevgisini canına koyarsa, bilsin ki, o sevgi her beliyyeyi (Belaları) onun üstünden mutlaka savacaktır. Senin o sevgin, başına bela getirmeyecek, bilakis o belayı defedecektir. Kişinin efendisini sevdiği nisbette Efendisinden ona himmet gelecektir. Bazen imtihan halleri de olabilir. Bu imtihan, muHakk’ak senin kemale gelmen içindir. Buna tahammül etmen gerektir.

Cenabı Allah bir ayeti kerimesi'nde (Kad eflaha men tezekka) "Şol kimseler muHakk’ak ki temizlendi, tezkiye oldu. Kimler temizlendi, onlar felah buldu." Peki, onlar kimlerdir? Onlar, "Rabbın ismini zikredenler ve namaz kılanlardır." İşte onlar, muHakk’ak felah buldular ve temizlendiler. Buyurmakda. Efendim Hasan özlem hz. leride kitabında Mürşidi bu şekilde izah etmişlerdir. Ayrıca; Fetih suresi ayet 10 “Muhammed’e biat edenler Allah’a biat etmişlerdir” dolayısıylede Muhammed’i sevmek Allah’ı sevmek olacağından, Mürşidi Kâmile tabi olmak ve sevmekte Allah’a tabiliktir.

Zaten onların kendilerinin ilim ve irfaniyetleri yoktur. Onların ilim ve irfaniyetleri Allah’ındır. Dolayısıylada Cenabı Hakk, Peygamber Efendimizin yüceliklerine kim sahib ise, o Mürşidi Kâmil mazharından bizleri bizzat Cenabı Hakk irşad ediyor demektir. Yeterki bizler, onları dinler ve izlerken Cenabı Hakk’ı dinliyor gibi bir edep takınalım. Mürşidde 2 türlüdür.

1-Mürşid2-Mürşidi Kâmil Mürşid, Salikleri kendine rabıta yaptırarak kendine davet

eder. Mürşidi Kâmil ise, Rabıtayı kendine değil Hakk’ın

tecellilerine yaptırır ve Allah’a davet eder. Araf suresi ayet 172 “Ben sizin rabbınız değilmiyim” ifadesini söyleyen, kâlu

104

beladaki o mana, burada Mürşidi Kâmil yüzünden görünmekte ve Mürşid elbisesi giyerek el vermektedir. Tutulan el kul eli değil Hakk’ın elidir. Kâlu belâ da o zaman değil bu zamandır. O dem bu demdir.

Mürşidi Kamil’den feyzi veren Allah’tır. Mürşidi Kâmil bir sebebtir. Mürşidi Kâmilden konuşan Allah’tır. Allah nurunu kesiverse, Mürşid tek bir kelime bile konuşamaz. Mürşidi Kâmilden feyz ve irfaniyet tecelli ettiğinde, onun yanında bulunanlar istifade ederler. Çünkü o Ab-ı hayat çeşmesidir. Peygamber ile Mürşidlerin arasındaki fark şudur. Peygamber meyvadır. Fakat bu çeşidli meyvaların içinde, elma, portakal gibi her tür vardır. İşte Mürşidler bu meyvalardan sadece birinin ismine mazhardırlar.

Hz. Muhammed bir hadisinde: “Ben ilmin şehriyim kapısı Ali” buyurmuştur. O ilim şehrine Ali kapısından girilecektir. İşte Ali Mürşiddir. Peygamberde onun Nuru veya ilmidir. Mürşidi Kamil, insanı Ahiret âleminde veledi kalp olarak doğurduktan sonra, onu sohbet sütüyle besleyip büyüten ayni zamanda Annedir. Onun için Mısrı Niyazi Hz.leri bakın ne diyor.

Mürşid gerektir bildire, Hakk’ı sana Hakk’al yakin.Mürşidi olmıyanların, bildikleri güman imiş.

Mürşidi Kamiller, berzah Âlemi olan kalp mertebesinde bulundukları için, madde âlemi ile mana âlemine hâkimdirler. Onun için madde âleminde görünen Mürşidin kendisi değil elbisesidir. Mana âleminde olan Mürşid Hakk tır. Kullarını irşad eden Rab esmasıyla Allah’tır.

Fetih suresi ayet 10 “Sana biat edenler Allah’a biat etmişlerdir. Allah’ın eli onların elinin üstündedir. Kim

105

ahdını bozarsa sadece kendi Nefsi aleyhine bozmuş olur. Kim Allah’a ahdında bağlılık gösterirse, onada büyük ecir vardır” buyurulmuştur. Cenabı Hakk Mürşidi Kâmilin yeryüzündeki Halifesi olduğunu bizlere idrak ettirsin.

MEVLİT KANDİLİ

Mevlit doğum demektir. Resulullah Efendimizin dünyaya gelmesinede, doğum günü olması nedeniyle Mevlit kandili diyoruz.

Her ne kadar unsuru vücudu ile dünyaya Rebiül evvel ayının 12.ci gecesi teşrif etmişlersede, Nur, Ruh, Akıl ve kalem yönüyle, Cenabı Hakk’ın Rahman sıfatıyla ilk zuhurudur. Ayrıca Resulullah Efd. miz “Âdem su ile toprak arasında iken ben Nebi idim” buyurmuşlardır.

Şu halde, kâinattaki cemadatı Ruhun, Nebadatı Ruhun, Hayvanatı Ruhun, insan Ruhlarının hepsinin Hz.Muhammedin Ruhlarıyla var olmaları, bu âlemlerin başlangıcı olduğunu göstermektedir. Nasıl olurda kâinatın başlangıcı olduğu halde 1400 sene evvel dünyaya gelmiştir.

İşte batın yönü olan Ruhaniyeti Âlemlerin başlangıcı olarak ilk Nur ve Ruhaniyeti ile ilk yaratılan olmakta, unsuriyeti ilede,1400 sene evvel Rebiül evvel ayının 12 sinde dünyaya teşrif etmişlerdir. Yine 63 yaşında unsuriyeti ile bu âlemden ayrılmış, Ruhaniyeti ilede hayattadır. Dolaşmaktadır. Ehli arif onu görmekte, onunla konuşmakta, ehil olmayanlar ise onu göremedikleri için, ondan istifade edememektedir. Yoksa Nurani ve Ruhani vücudu ile daimdir. Bakidir. Peki, bizler nasıl bir yol takip etmeliyizki Hz. Muhammedi kendi vücut ülkemizde ve afakta görelim ve onunla konuşup istifade edelim.

106

Evvela bir Mürşidi Kâmile gitmek şarttır. Bu olmazsa olmaz şartıdır. Zira Cenabı Allah, zatından Rububiyeti olan, Rahman sıfatı Mürşidi Kâmil mazharından bizleri irşad ve terbiye edecektir. Şunu çok iyi bilmeliyizki bizleri irşad ve terbiye eden bizzat Cenabı Hakk’tır. Allah zatını Rahman, şeklini insan eylemiştir. Allah sıfatlar âlemi olan bu yeryüzünde Rahman sıfatı ile görünmesine ÂDEM denmiştir. O Zikir ve fikirle Nefsimizi terbiye ederek, ölmeden evvel ölmeyi bizlere sağlayacaktır.

Kuranı kerimdeki Musa a.s.ın Şuayip a.s.a giderek 8 yıl ona çobanlık yaptığı gibi, 8 sıfatı subutiyemizi terbiye ederek, selamete çıkmamız zuhur edecektir.

Cenabı Hakk’ın varlığı ile var olan bir kişi, Subahanallah deryasında vahdaniyeti ile her varlıkta tecelli ettiğini gördüğü halde, tecelli sıfatlarının hiç birine benzemediğinide idrak edecektir. Çünkü bütün varlıklar onunla vardırlar. Onun için buna tevhidde tenzih denilmektedir. “leyse kemislihi şey’un” ayetinde o hiçbir şeye benzemez. Toplumdaki Arif olmayanlar zanların daki Allah için o hiçbir şeye benzemez demekle, teşbihe bile yanaşmıyorlar. “vehüvesemi’ul basir” demeklede, o bütün sıfatlarından işiten ve görendir. Bu da teşbihtir.

Zira onun mülkünde ondan başka bir varlık yoksa Allah’ın duyması ve görmesi ayrı, insanların görmesi ve duyması ayrımı olur. Ayrı duyan ve gören olunca, ikilik olmuyormu. Buda şirk değilmidir.

İşte bütün varlıklarından duyan ve gören Cenabı Hakk’tır. Kulların güç ve kuvveti yokturki duysun ve görsün. İşte Tenzih ve Teşbihi Tevhid yaparak, bir yaşantı haline Muhammedi doğurmak denmektedir. Namazlardan sonra: Subahanallah, Elhamdülüllah, Allahu Ekber dememiz, vücut ülkemizde

107

Muhammed’i zuhura getirmemiz demektir. Subahanallah Tenzih, Elhamdülüllah Teşbih, Allahu Ekber Tevhid olmuş oluyor.

Subhanallah: bütün noksan sıfatlardan münezzeh olmasıdır. Cenabı Hakk vahdaniyeti ile Zerreden küreye kadar bütün varlıkların özünü teşkil eder. Bütün varlıklar onunla kaimdir. O bu varlıklarla kaim değildir. Fakat o varlıklara Hâşâ Allah’da denemez.

Elhamdülüllah: Bütün varlıklara dil versek, onlar hal lisanîyle, ya Rabbil âlemin bizlerde sen tecelli etmemiş olsa idin bizim varlığımız olmazdı. Bizim var oluşumuz sana muhtaçtır derler. Bizlerde tecelli ettiğin için hamd ediyoruz diyeceklerdir. İşte bizde aynen öyle diyoruz. Zira şükür sıfatlara, Hamd ise yalnız zatı olan Rabbil âlemine yapılır.

Allahu Ekber: Her ikisini Tevhid yaparak fiilleriyle açığa çıkmasını mülkünde ondan başkasının olmadığını görenler, gören, görme ve görünenin birlik idrakı ile Allahu Ekber derler. Yeterki bu sözlerin mana ve idrakına vakıf olalım.

Bu idraklarda üç ilimle olur.1-İlmel yakınlık. Cenabı Hakk’ın tecellilerini tenzih ve

teşbihle bilme halidir. 2-Aynel yakinlik. Bunun üç mertebesi vardır. Buna

fenafillâh denilmektedir. Allahta yok olma halidir. Allahta yok olunduğu zaman aynel yakınlığa erişmiş olunur.

3-Hakk’al yakınlık. Buda dört mertebedir. Bunada bekabillah (Allah’ta baki olma, daim olma) halidir. Bir kişi bu mertebeleri zevk ederse Muhammedi doğurmuş olur. Cenabı Allah cümlemize bu zevki ihsan etsin.

MADDE ÂLEMİNDEN KURTULMAK

108

Bizler madde âlemi olan fiziksel bedenimizle bu dünyada yaşamaktayız. Vücut ülkemizde, Nefsimiz, Aklımızıda emrine alarak, vücudumuzu istediği yerde kullanmakta dır. Dolayısıylada üzüntü, keder, stres, mal derdi, çocuk derdi gibi birçok şikâyetler, bizleri dünyada iken bile cehennemde yaşatmaktadır.

Kur’an-ı Kerim’in Bakara suresi ayet 246 da; Musa a.s.dan sonraki İsrail oğullarındaki kavimde, ayni şekilde bu ızdırapları çekmiş olduğunu görüyoruz. Ayette “Bizlere bir lider gönderde onun yardımı ile Allah yolunda düşmanlarımıza karşı savaşalım dediler. Ne zaman üzerlerine savaş farz kılındı, içlerinden pek az kimseler müstesna, diğerleri savaştan yüz çevirdiler. Allah cihattan geri kalan zalimleri pek âlâ bilicidir” buyurmakla, bu günkü halimizide bizlere bildirmek tedir. Günümüzde Nefsin madde âleminin istek ve arzuları karşısında insanlar o kadar ezilip sıkılmaktalarki, aynen ayette geçen kurtuluş için bir lider aramaktalar.

Cenabı Allah bizlere Nefs düşmanına karşı galip gelmenin formüllerinide Kur’an da vermiştir. Bakara suresi ayet 247 “İsrail oğullarına Allah Talut isminde bir kişiyi lider gönderdi. Onlar bunun mal ve etrafının olmayışından bunu reddettiler” onlara Rabları katından şu cevap verildi. “Allah onu sizin üstünüze beğenip seçmiş. Ona bilgi ve vücut kuvveti bakımından bir üstünlük vermiştir. Allah mülkünü dilediğine verir. Allah’ın rahmet ve ihsanı geniştir.” buyurulmuştur.

Hâlbuki Allah bir kavim içinde, bilgide ve kabiliyette Allah’a en yakın olanı seçer. Talut Allah’a gönül vermiş mana âleminin lideri olan bir Mürşidi Kâmildir. Diğer kavimdekiler

109

ise, madde âleminin kölesi olmuş nefsine tabi olan Nefs cehenneminde bulunanlardır.

Cenabı Allah: 248 inci ayette Talutun diğerlerinden üstünlüğünü belirterek, Talut un Musa ve Haruna verilen sandukadaki emanetlerinde Talutta olduğunu söylemektedir. Zira Musa ve Harun madde âleminin esiri değil, mana âleminin önderleri idi. Her kim bu vücut ülkesinde fiillerin failini ve sıfatların mefsufunu ve vücudun mevcudunu Allah’a tam olarak verirse, vücut sandukasındaki emanetler aynen Musa ve Harunun sandukasındaki emanetler olur.

Toplumumuzda nasıl bazı kişiler Mürşide tabi olmuş, bazılarıda olmamıştır. Aynen onun gibi Kur’an’daki Talut ismindeki bu lidere bazı kimseler tabi olmuşlar, bazılarıda inkâr etmişlerdir.

Talut, kendisine tabi olanları, Nefs orduları olan Calut ordusuna karşı cihata götürken, bakara suresi ayet 249 da “ Talut askerleriyle ayrıldı. Şöyle dedi: gerçekten Allah sizi bir nehirle imtihan edecek. Kim ondan içerse benden değildir. Kimde ondan içmezse o bendendir. Ancak eliyle içenler müstesna dedi. Nihayet askerler nehire varınca pek çoğu sudan kana kana içtiler. Talutla birlikte müminler ise nehri geçtiler. Kana kana içipte nehri geçemiyenler, bu gün bizim Calutun ordularına karşı koyacak gücümüz yoktur dediler. Ahirette Allah’ın rahmetine kavuşacaklarını kesin olarak bilen taluta bağlı olanlar, şöyle dediler. Allah’ın izniyle nice az bir topluluk, daha çok bir topluluğa üstün gelmiştir. Allah sabredenlerle birliktedir.” Demişlerdir.

Bu günde Mürşidi Kamiller, bizleri Nefs ordusu olan ikilik içindeki maddi süfli istek ve arzu Cehenneminden, mana âlemi olan ebedi Ahiret âlemindeki huzur ve mutluluk Cennetine davet

110

etmektedir. İnsanlarımızın bunu bazıları kabul etmekte, bazılarıda acabalardan kurtulamadığı için kabul etmiyerek, Dünya ve Ahiretini Cehennem olarak yaşamağa devam etmektedir. Dolayısıylada, dünya suyundan kendilerine yetecek kadarınca içmenin mahsurunun olmadığı emredilmiştir. Sanki hiç ölmiyecekmiş gibi, çocuğunun ve torununun geleceğinide garantiye almak için, gece ve gündüz durmadan maddiyat peşinde ömrünü bitirenler, Mana güç ve kuvvetinden güçsüzleseceği için, bu kişiler Nefsin kötülükleri ile mücadele etmeleri mümkün değildir.

Dünyada yetecek kadar nefsin isteklerini verenler, Mürşidi Kâmilin talimatlarını uyguladıkları için, mutluluğa ermişlerdir.

Bakara Ayet 250 deki “Ey Rabbımız, üzerimize bol bol sabır dök, ayaklarımıza kuvvet ve sebat ver ve bizi kâfirler kavmi üzerine muzaffer kıl” demek suretiyle rabbının rızasını kazanmış ve Rablarıda onların bu dualarını kabul ederek Nefslerini terbiye ederek kurtuluşa erdirmiştir. Madde Âleminden kurtularak, Mana âlemine ayak basanlar, ebedi saadete nail olarak Cenabı Hakk’ın her an ayrı bir şanda tecelli edişini seyretmektedirler.

Bakara ayet 251 de buyurulduğu gibi “Nihayet Allah’ın izniyle kâfirleri bozguna uğrattılar. Müminler safinda bulunan Davut ta düşman hükümdarı Calutu öldürdü. Allah Davud a Patışahlık ve peygamberlik verdi ve ona dilediği şeyleride öğretti.” Görüldüğü gibi, Rabbının rızasını kazanmak ve ebedi saadet ve mutluluğa ermek ancaksın, Rabbımın emirlerini uygulamakla mümkün olduğu anlaşılmaktadır.

Bizlerde Nefsi emmaremizin süfli isteklerinden kurtularak Cehennem azabı olan bu dünya debdelerinden kurtulmak istiyorsak, Cenabı Hakk tarafından görevlendirilen Mürşidi

111

Kâmillerin talimatlarına tam uymamız gerekmektedir. Tam teslimiyet ve gönlümüzde onlara karşı en üstün sevgi ve muhabbetin zuhuru bizleri madde âleminden Mana âlemi olan Ahiret mutluluğunu elde ettirecektir. Allah inanan kardeşlerime bu teslimiyeti nasip etsin.

MEVSİMLERİN SIRLARI

Senede 4 mevsim vardır. Bunlar; 1-Kış 2-ilk Bahar 3-Yaz 4- Son bahardır.

KIŞ: Soğuk olması nedeniyle, insanlarda cahil, Hakk ve hakikattan uzak, Nefsi Emmaresine malup olmuş, hayvanca bir yaşamı olan kişilerdir. Soğukluk kişinin Allah’tan uzak ve ona karşı soğuk olduğunu gösterir. Dolayısıylada, soğuk havalarda nasıl üşür ve tir tir titrersek, hasta olup yataklara düşerek azap gördüğümüz gibi, Allah’tan uzak olmakta bizleri cehennem azabını yaşatır. Nefsimize uyduğumuz için, stres, üzüntü, keder, alamadım, veremedim gibi dünyanın aşırı iştek ve arzuları, ikiliğin gereği başkalarıyla ihtilaf ve geçimsizlikler, Evlat derdi, Torun derdi, mal mülk derdi gibi, birçok dertler içinde dünyada iken bile sanki dünyada cehennemini yaşamaktadır.

Tin suresi ayet 4 “Gerçekten biz insanı en güzel bir biçimde yarattık” ayetindede buyurulduğu gibi, kendi insanı asliyesinden haberdar olmayanlar, kış gibi soğuk olanlardır. Son baharda toprağa atılmış bir tohumu nasıl, filizlenip yeşilliği ile görmek mümkün değilse, insan tohumununda, bedenen akıl baliğ olsa bile, Allah’ın ihsan ettiği kendindeki nimetleri göremez. Çünkü yaradılışındaki yüceliği bilmediği müddetce, ayrılık azabı onun cehennemde yanmasını sağlar.

İLKBAHAR: Kış bitmiş havalar ısınmaya başlamıştır. Artık yeni bir uyanış yeni bir dirilme devresine girilmiştir.

112

Aynen onun gibi; Allah’a, yönünü dönen ve bir Mürşidi Kâmilden insanı asliyesini bulmak için, gönül vererek bu yolda mutlaka azabdan kurtulmalıyım diyerek, Yunus suresi ayet 25 “Allah sizi selam yurduna çağırır ve dilediğini sıratı Mustakime hidayet eder” emrine uyarak vuslat yolculuğuna çıkmıştır.

Tabiattaki, çiçeklerin açması, kuşların ötmesi ve kuzuların melemesi gibi, tabiat diriliğini bizlere gösterdiği gibi, Allah’a gönül verenlerdede bunlar, görülmeye başlamıştır. Taklitten tahkike doğru yolan çıkan bir salikte, Şeriatı ahkamiyetin yanında daimi zikir, fikir ve şükür halinde, 3 günlük sefer yolculuğu başlamıştır. Bu 3 günlük yolculuk onun Nefs terbiyesi için geçerli olacaktır. Daimi zikirle birlikte, Receb ayında idrak edeceği, Regaib kandilinde, gönlündeki Allah’a olan rağbetini his edecektir. Allah’a olan Rağbeti onda çok değişiklikler göstermeye başlar.

Recep ayının 27 sinde idrak edeceği Miraç kandilinde, Merdiven basamaklarını teker teker çıkan bir yolcu gibi yükseldiğini görecektir. Bütün fiillerin faalini Allah’a vermekle ihtilaftan kurtulup, edep, hayâ, iffet gibi güzelliklerini Rabbına teslimiyet ve boyun bükmesiyle gösterecektir. Artık bu kişide ilkbaharda çiçek açan ağaçlar nasıl kokusunu etrafa yayıyorsa aynen onun gibi, açtığı teslimiyet, edep, iffet gibi güzel çiçek kokularını etrafa yaymaya başlayacaktır. Recep ayının Rabbına olan rağbetini ve miraç yolculuğunu kendinde zevk eden kişi, mutluluğu tatmaya başlamıştır.

İkinci gün yolculuğu olan Şaban ın 15 inde, bütün Nefsin kötü istek ve arzularından kurtularak, beratını almaya hak kazanmıştır. Artık Ahlak güzelliği içinde, enfus ve afak sıfatlarla daima dost olmuştur. Kimse Hakk’ında kötü düşünemez, gıybet

113

edemez, başkalarını dolandıramaz, başkalarına art gözle bakamaz. Çünkü bütün sıfatlardan kendini ilan eden ve görünen Allah’tır. Rahman suresi ayet 27 “Hiçbir şey yoktur, Allah’ını vechi bakidir” buyurulmuştur. Gizlilikte olan Allah bütün sıfatlarından zuhura gelerek, sıfatların istidat ve kabiliyetleri nisbetinde kendini, sıfatlarından sergiliyor demektir.

Üçüncü gün yolculuğunda kor ateş anlamına gelen Ramazan ayına çıktığında, bütün gayriyetlerinden kurtularak Nefsini Mutmain etmiştir. Artık, Ölmeden evvel ölmüş, gayriyetler ayniyete tebdil olmuştur. Fecr suresi ayet 27 “ Ey mutmain olmuş Nefs dön rabbına” hitabına mazhar olarak, madde âleminden mana âlemine ayak basmıştır. Nasıl çiçekler, ağaçlarda yapraklarını dökerek meyvasının özdeki gelişmesini sağlıyorsa, bir salikte, süfli Nefsin istek ve arzu yapraklarını dökmüştür. Mana âlemindeki ilkbaharı artık gününü tamamlamış, yaz olan bol güneşli günlere kavuşmuştur.

YAZ: Güneşte iki haslet vardır. 1- Sıcaklık 2- Aydınlık Güneş bu iki hasletiyle, bütün meyvalarının gelişmesini ve kemalata gelmesini sağlamaktadır. Her bir meyvada üç haslet vardır. 1- Tadı 2-Rengi 3-Kokusu. Aynen bu meyvalardaki gibi, saliklerinde Mürşidi Kâmil güneşinden, ilim ve irfaniyet aydınlığını elde ederek, teslimiyet ve daimi zikir, fikir ve şükrederek yaşama geçmesiyle kemalat elde edecektir.

O kişilerin yaz sıcaklığında oluşu, yılana bile sıcak davranması ile bilinir ve görülür. Ali İmran suresi ayet 191 “Ben abes hiçbir şey yaratmadım” ayeti, onların hiç bir şeyi kötü görmemeleriyle belli olur. Tenzih ve Teşbihi Tevhid yaparak Âdemiyetini bulmuşlardır.

Nasıl bir ağaçtaki meyva kemale geldiği için dalından koparılıp zevkle yenip beden Miğdemizi doyuruyorsa, bu Tevhid

114

ağacının meyvası olan Âdemde, zevkle Ruhumuzu doyurur. Ve Manevi gıdamızı verecek hale gelmiştir. Ne istersen iste Âdem’den iste ifadesi, surette Âdem sıyrette Rabbımızın ta kendisi olduğu anlaşılmış olur. Yaz devresindeki bir salik, artık irfan ve kemalata gelmiş bütün Müşkülleri halleden yeryüzündeki Allah’ın halifesi olmuştur.

Ulûhiyetinde Allah adını alarak, Rububiyeti olan kulluğuna tecellisiyle, Rahman olarak Âdemliğini bulmuş halifeliğini ilan etmiştir. Artık, bir ağaçtaki kemalata gelmiş meyveyi sofralarımıza zevkle koyup yiyebildiğimiz gibi, bu Âdemiyetini bulanlarda bütün insanlara faydalı olurlar.

SONBAHAR: Baharın sonu demektir. Yani bundan sonra gelişme ve ilerleme yok demektir. Meyvayı geliştiren yapraklar dökülmüş, meyvanın içindeki öz olan çekirdeği toprağa attığımızda yeni baştan bir ağaç ve meyva meydana getirecek demektir. İşte bu Âdemiyetini bulmuş olanlarda, İnsanların irşadı için görevlendirilenler, Mürşidi Kâmil olarak kendinden sonra gelen Hakk ve hakikat taliplerini irşad edebilirler. Bu ağaçtaki meyvalar kemalata gelmemiş olsa idi, toprağa atıldığında yeni bir ağaç meydana getiremezdi. Aynen onun gibi insanlarda bu Âdem kemalatına gelmeden insanları irşad ve terbiye edemez. Ediyorum diyorsa eksik ediyor demektir. Mısrı Niyazi Hz.leri bakın ne diyor.

Mürşid gerektir bildire Hakk’ı sana Hakk’al yakın,Mürşidi olmıyanların gördükleri güman imiş.

Demekki, ilmel yakından Aynel yakına ve Aynel yakındanda Hakk’al yakına bizleri vuslat bulduracak Âdem olan, Mürşidi Kâmile gitmemizi öneriyor.

115

Bir sene içindeki bu 4 mevsimi zahir ve batında değerlendirebilmiş olsak, bütün ömrümüz müddetince yapılması gerekli maddi ve manevi tahsili yapmış oluruz. Zaten bütün ömrümüz bir sene içinde, cem olmuştur. Bir senede, bir ay olan 30 günde cem olmuştur. Bir ay bir günde, bir gün bir saatte, bir saat bir dakikada, bir dakikada bir saniyede cem olmuştur.

Yeterki bu idraka vakıf olalım. Görmüyormusunuz, DNA testleri ve kök incelemeleriyle, bir kişinin saç telinden alıp incelendiğinde, hayatı boyunca hangi hastalıklara yakalanacağı, istidat ve kabiliyetinin ne olduğu tesbit edilebiliyor. Neden insanların kabiliyetine göre, sene içindeki mevsimlerde veya aylarda, günlerde onun durumu bilinip görülmesin. Allah inşallah kısa zamanda, inanan kardeşlerime, insanı asliyemizi buldurmak nasip etsin.

MUHAMMED’İ GÖNÜLDE BULMAK

Hz.Muhmmed’i gönülde bulabilmek için evvela onu çok iyi tanımak lazımdır. Bir kişi kendiliğinden onu bulması mümkün değildir. Evvela onu bulduracak bir Kâmile giderek, tevhid tahsili için gerekli bütün araç ve gereci ondan öğrendikten sonra, ona ulaşmak mümkün olacaktır.

İnsanlar dünya yüzü olan esfeli safilin vadisinden yola çıkarak, evvela nefs terbiyesi ile ölmeden evvel ölmesi lazımdır. Buda daimi zikirle mümkündür. Bir insanın daimi zikre nasıl geçebileceğini, Kur’an bize üç merhalede şöyle anlatmaktadır.

Müzemmil suresi ayet 8 “Bütün mevcudiyetinizle Rab bınıza dönerek kendinizden geçercesine Allah’ı zikrediniz” Buyurulmaktadır. Ayrıca Ahzab suresi ayet 41 “Allah’ı çok çok zikrediniz” demeklede 24 saatinizin yarısından fazlasını zikirle

116

meşkul olun demektir. Ali İmran suresi Ayet 191 “Onlar ayakta oturarak ve yanları üzerinde yatarak zikrederler” demekle bir kişinin daimi zikre geçme formüllerini bizlere vermiştir.

Zikirle kalplerin huzur ve sukuna ererek mutmain olması o kişinin kendisini daima Allah’la beraber hissettireceğinden teslimiyetinde, Ahlakında, edebinde ve halinde Hz.Muhammed’in yücelikleri tecelli etmeye başlıyacaktır. Zikirle ve sohbetlerle kendi varlığının olmadığını, kendi varlığı diye bildiği varlığın Cenabı Hakk’ın varlığı olduğunu anladığın da, ölmeden evvel ölmüş olacaktır. Çünkü Resulullah Efendimiz “Muti kalbe ente muti” ölmeden evvel ölünüz buyurmuşlardır.

Bu Nefs terbiyesini yapan bir kişide artık Cenabı Hakk’ın diriliği açığa çıkmıştır. İlkbahar geldiğinde ağaçların çiçek açması, kuşların ötmesi, koyunların melemesi bizlere nasıl tabiatın uyandığını gösteriyorsa, aynen onun gibi, bir salikinde şirk ve nisbiyetlerden kurtulması ondaki hakikatı Muhammediye olan Nurunun, Ruhunun, aklının açığa çıkması demektir. Allah’ın diriliğinin görülmesi demektir. Sadakatla yoluna devam ederse, Bu kişi 7 yer katları olan nefs mertebelerini geçerek, kesafet âleminden latafet âlemi olan gönül âlemine ayak basmıştır.

Süfli nefsin tahkümundan kurtularak vücut ülkesinde idareyi Ruha vermiştir. Gök katları olan ruhun semasında uçarak ilerlemeye başlayan bu kişi, Ruhunun istek ve arzularını Sıfat larından mutmain olmuş bir nefs halinde tecellisini görmeye başlamış olur.

Artık süfli olan ikilik nefs arzu ve istekleri bitmiş, Ruhun istek ve arzusu olan mutmain nefsin hakk ve hakikatın duyması,

117

görmesi, konuşması gibi tecelliler izlenmeye başlanmıştır. Mısrı Niyazi Hz.leri bir ilahisinde;

Hakk’ı görmek ister isen yürü insana bak,Zatını rahman şeklini insan eylemiş. Buyurmakla, zatını rahman sıfatı olan kemalat

mazharlarından göründüğünü, fakat şekli ise sureti insan olduğunu söyliyor. İşte Allah’ın kemalat sıfatlarına Rahman diyoruz. Bir hadisi kudside; “levlaka levlak vema halaktül eflak” habibim sen olmasa idin sen olmasa idin bu Âlemi yaratmazdım. buyurulmuştur.

Demekki bu kâinatın zahir ve batını Muhammed olmasa yaratılmıyacakmış. İki defa sen olmasa idin denmesindeki hikmet, Hz.Muhammedin Nuru ile. Ruhu ile yaratıldığının bir isbatıdır. Muhammed aynası olmasa Cenabı Hakk’ın bu tafsilatı Muhammed Aynalarından görülmesi mümkün değildir. Onun için Hz. Muhammedin Nuru, Ruhu hakikatı Muhammediye ve tavsilatı Muhammediye olarak zuhur etmektedir. Aklı kül ile bunlar kemalatı ile yerli yerinde görülüp, Allah’ın zatının Rahman sıfatlarından her an ayrı bir şende tecellisini görülecektir.

İşte afakta bütün kemalatıyla Cenabı Hakk’ın tecellilerini kendi mazharından sergiliyenler Muhammedi olmuşlardır. İsterse kendi vücut ülkesinde bütün sıfat aza ve vücut ümmetlerine Hz. Muhammed’in yücelikleri olan güzellikleri gönlünde zevk ettirsin bu kişilerde gönüllerinde Muhammedi bulmuşlardır. Artık her kimle görüşür ve temas ederse, ondaki varlığında Hakk’ın bir tecellisi olduğunu bildiği için Allah ve Muhammed’siz hiçbir varlığın olmadığını zevk edecektir.

118

Hepimiz birimiz birimiz hepimiz diyecektir. Allah bütün inanan kardeşlerimi Muhammedi olmayı nasip etsin.

NUH A.S. İNSANLARIN İKİNCİ ATASIDIR

Nuh a.s. ın insanların ikinci atası olması, cehaletten, gayriyetten, şirk ve nisbiyetten insanları kurtararak, Hakk’ın varlığı ile varlıklanma görevlisi olduğu içindir. Nuh kelimesinin sırrındada bu görülmektedir.

N=Nuru MuhammediyeH=Hakikatı Muhammediye Cenabı Hakk’ın Nur deryasının içinde, hakikatı

Muhammediyeyi telkin ve tahsil ettirmek için, Nuh a.s. ın görevinde olan İnsanı Kâmillerde, günümüzde ayni görevi yapmaktadırlar.

Gaflet ve dalalette olan insanlara, Hakk ve hakikatı bildirdikleri halde, Nefsinden kurtulmak istemeyenler, Nuh tufanında helak olmaya mahkümdurlar. Nuh a.s. 950 sene ümmetini Hakk ve hakikata davet ettiği halde, ümmeti kulaklarını tıkadı. Buna binaen Nuh a.s. ellerini açarak Rabbina kavminin helak olması için dua etti. İnanmayan kavmide Nuh tufanında helak oldu.

Bir Peygamber kavminin helakı için dua edermi. Elbette etmez. Fakat bir ayet bizlere ettiğinden bahsediyor. İşte bu gün bir kişi kendi vücut ülkesindeki Nefsi Emmareye tabi olan sıfat ve azaları İnsanı nasıl kötülüklerden mütevellit helak ediyorsa, aynen onun gibi Nuh a.s. ında kavminin Nefislerine tabi

119

olanların kötülüklerinin helak olmasını istemesidir. Yoksa kavminin helak olmasını değil. Bizlerde Fiillere değil, fiillerin cibilliyetine buğuz etmeliyiz. Nefsin emrine giren aklın, yaşantımız müddetince yapmayacağı kötülükler yoktur.

İşte bunu bir Hakk Mürşidi veya kişinin gönlündeki Rabbil Hası aklını Nefsin emrinden alarak, Ruhun emrine verebilirse, o kişinin bütün kötülükleri helak olarak mutmain Nefs haline dönüşür. İster Nuh a.s. olsun isterse, bu günkü İnsani Kamiller olsun, isterse gönlünüzdeki Hakk ve hakikata yüzünü dönük olan Rabbil hasımız olsun, bu duayı daima yapıp durmaktadır. Yoksa kişilerin helakı, değil, Nefsin kötü istek ve arzularının helakını istemiştir.

Aslında ister Nuh a.s.olsun isterse günümüzdeki Mürşidi Kamiller olsun, onların gayriyetlerinin helakını istemekle onlara dua etmiş olmaktadır. Cenabı Hakk’ta Nuh tufanı ile bunu hal edivermiştir.

Bu günde bu Nuh tufanı olup durmaktadır. Cehalet ve gayriyette kalanların, şirk tufanında helak olduklarını görüyoruz. Onun için günümüzdeki İnsanı Kâmillerde, insanların esfeli safilin bataklığından kurtulmaları için, gece ve gündüz demeden, doğruyu, Hakk ve hakikatları bizlere anlatmaktadırlar. İşte bu İnsanı Kâmillerin çalışmalarıda Nuh a.s. gibi, insanların gayriyet ve cehalet tufanından kurtulmalarını sağlamaktır. İnsanların kötülüklerinin helak olması insanların tevhid gemisine binmesiyle mümkün olacaktır. Allah bu yolda tevhid gemisine binlerden eylesin.

NAMAZ DA HUZU HUDU HUŞU OLMALIDIR

120

Namazda bir kişi, Huzu Hudu ve Huşu duymuyorsa, o kişinin Namazı eksiktir. Huzu, Hudu, Huşu ne demektir.

1-Huzu: Kişinin kendisini huzurda hissetmesi.2-Hudu: Tecellilerin kendisine nisbet etmekten korkması. 3-Huşu: Cenabı hakla konuşurken, tüylerin diken diken

olması, gözyaşı akıtması, kalbinin titremesi ve cezbe hali gibi. İşte bu hallerden birisinin dahi Namaz kılanda zuhuru yoksa o kişi Namaz kılarken Aklının fikrinin başka şeylerle müşkül olmasını önleyemez.

Tasavvufta üç merhale vardır. Bu merhaleler geçilmeden manevi gıda olan Hakk’la konuşma zuhur etmez. Bunlarda, cevizin yeşil kabuğu olan taklit Şeriat kısmı, Sert ağaç kısmı olan Tarikat bölümü ve Cevizin özü olan hakikatına ermek olan öz kısmı, üç merhale halinde bunu vasıflandırabiliriz.

Cevizin yeşil kabuğu taklit Şeriat kısmıdır. Bu merhalede insanlar zahir bütün kaideleri uygularlar, fakat bu uyguladığı amelin batınını bilmedikleri için, hepten taklittedirler. Bu kişilerin bedenleri, namazda her ne kadar tadili erkâna riayet ediyorsada, Akıl, fikir gibi nimetlerini, kendilerini yakın takibe alarak huzu, hudu, huşu yu da kullanmayışları, bunlara zevkte ilerleme kaydettirmemektedir. Bu hal bedensel her ne kadar birçok fayda sağlıyorsada, bunlar madde âleminin amelleri olduğu için, mana âleminde vuslatları yoktur. Çünkü mana âlemindeki vuslat bir Mürşidi Kâmil vastasıyla, kat edilebilir.

Yahudilerin havralarında, altıgen yıldızdan başka bir resim görmek mümkün değildir. Çünkü onlar, gayriyetten ve huzurda olmaktan gafil oldukları için, kendi Nefsleri ile ibadet ederler. Müslüman olupta nefsleriyle ibadet edenlerde, yukarıdaki saydığım üç hasleti yaşayamadıkları için aynen Yahudilerdeki gibi, resim olan evde Namaz kılmazlar. Çünkü Resulullah

121

efendimiz “Resimli olan evde Namaz kılmayınız” buyurmuştur. Hâlbuki bu söz, müslimanlar için gönül evini, gayriyet resimlerinden temizleyip Hakk’tan gayriyi bırakmayın demek olduğunu bilmiyorlar. Namaz kılan bir kişinin, Namaz kılarken konuştuğu ile meşkul olması lazım iken, sağdaki soldaki resimle meşkul olması, bazı Namaz dışı görüntülerle ilgilenmesi o kişinin ne derece Namaz kıldığını söylemiyormu.

Kalabalık Pazar yerinde bile, gürültüden yanındaki kişiyle konuşmak ne kadar zor olduğunu bildiğimiz halde, gönül evindeki bu resim kalabalığında nasıl Rabbımızla konuşabiliriz. Hatta huzu, hudu ve huşuyu duymuyorsak, seccadenin üzerindeki çiçek resimleri bile bizleri meşkul ederek rabbımızla konuşmaya engel olmazmı. Onun için bu taklit deminde olan kardeşlerimiz, yıllarca gayret göstermeden kulluklarını yapmaktansa, kendilerini yakın takibe alarak, madde âliminden mana âlemine geçmek için gayret göstermelidir.

Caht ederek Cahalet, gayriyet, şirk ve nisbiyetlerden kurtulma Namazı olan bu madde âleminden soyunma namazını kılarlarsa, bu devreyi ancaksın atlatabilirler. Tasavvufta buna Nefs terbiyesi denmektedir. Süfliyetteki nefsimizi terbiye ettiğimizde artık aklımız fikrimiz başka şeylerle meşkul olmıyacaktır. Yeterki, sıddıkiyetimiz tam olsun. Efendiye tam teslimiyetle bu hal, bizlerde mutlaka zuhur edecektir.

Şunuda hemen söyleyeyimki, Efendiye teslimiyetin, Efendinin unsuruyetine zannedenler maalesef aldanmışlardır. Cenabı Hakk’ın Rab mazharı olan Resulullah Efendimizin diliyle bu günkü İnsanı Kâmil lerimizden bizlere verdiği talimatları uygulayabilelim. Talimatı kişiden aldık demeyelim.

Cevizin ağaç kabuk kısmına gelince; Hiristiyanlarında kiliselerinde her taraf resimlerle dolu olduğunu görüyoruz.

122

Yahudilere göre bir gömlek üstünlüğün oluşu, dışta değil manaya geçmeleri nedeniyle iyilik arzetmektedir. Fakat yinede, Muhammediliğe göre eksiktir. Hâlbuki İslamiyet yalnız surette olmadığı gibi, yalnız siyrettede değildir. İslamiyet yalnız surette olsa idi şekilcilik dini olurdu. Yalnız siyretcilik olsa idi, zanda hayalde bir din olurdu. Siyretin suretten tecellisiyle görerek ve şahid olarak Tevhid yaptığımızda bunu yaşama geçirerek zevk etmiş oluruz.

İslam dinide Tevhid dinidir. İşte, İslamiyet tam olarak, suret ve siyretin Tevhidi olan bir yaşam biçimidir. Musavi olan Yahudiler ve isavi olan hiristiyanlar, nasıl hz. Muhammedi tanımadıkları gibi, cevizin yeşil kabuğunda kalanlar ve ağaç kısmını tanıyıpta içindeki öz cevize ulaşamayanlar, elbette, kedinin ciğere ulaşamayıpta cemakanın içindeki ciğere mundar dediği gibi inkâr edeceklerdir.

Muhammediler ise, bütün peygamberleri tastık ettikleri gibi, her zevk sahibini yerinde gördüğü için, hepsi güzel derler. Ali imran suresi ayet 191 “Rabbena ma halakta haza batıla” Allah batıl hiçbir şey yaratmamıştır. Fikri onlarda galebe gelmektedir.

Cevizin ne yalnız yeşil kabuğu bir işe yarar, nede ağaç kısmı bir işe yarar. Ceviz dikmek istiyorsanız, kemala gelmiş bir cevizin tamamını toprağa dikerseniz size yeni bir ceviz verebilir. Yoksa tek başına hiç biri ceviz vermez.

İşte islamiyette aynen böyledir. Suret olanTaklid şeriattan en kısa bir zamanda, mana âlemine inmeli, gönül âlemindeki huzu, hudu, huşu zevkleriyle Muhammedi olarak, Rabbımızla konuştuğumuzda laikiyle Namaz kılmış oluruz. İster resimli olan yerde isterse resimsiz olan bir yerde Namaz kılmak o kişiyi etkilemez. Böyle bir durumda olan bir kişi, resimli olan bir yerde

123

Namaz kılma durumunda kaldığında etkilenmemesi gereklidir. Etkileniyorsa bilsinki maddi olan bedenin taklit namazından henüz kalb namazına geçmemiş demektir. Gönül mescidinde o Namazı kılmış olsa idi, afaktan irtibatı kesmesi gerekli idi. Afaktan irtibatı kesenler, her yerde, Rabbıyla birliktedirler. İşinde, yolda, direksiyonda ve her kimle konuşuyorsa onda Rabbını bilir ve görerek Namaz hali zuhur eder.

Cenabı Allah bütün inanan kardeşlerimi huzu, hudu, huşu içinde Rabbıyla konuşma zevki olan namazı ihsan etsin.

NEFSİN EMRİNDEN RUHUNEMRİNENASIL GİRİLİR

Bir kişinin Mürşidi Kamile tabi olarak Nefs terbiyesini yapıp, Ruhun emrine girebilmesi için, Kur’an-ı Kerim’deki Eyyüp kıssasını çok iyi bilmemiz gereklidir. Cenabı Allah, Eyyüp a.s.a bir ibtila vererek, şeytana Eyyüp a.s. a musallat olma müsadesini veriyor.

Şeytan evvela malını mülkünü elinden alıyor. O veren Allah alan Allah diyerek, sabrediyor. Sonra çocuklarını bir kaza ile elinden alıyor. Tekrar veren Allah alan Allah diyor. Sonra vücudunada ibtila vermek isteyince, Allah iblise, Aklına, Kalbine ve diline dokunmamasını istemiştir. Zira bu Akıl, Kalp ve dil nefsin emrinde olursa gaflet ve dalalette olması mümkündür. İşte bir insanda esfeli safilin olan bu dünya âleminde, kendisini yakın takibe alarak, dilini dünyaya ait meleyani sözlerlemi zamanını geçirmekte, yoksa Allah’ın daimi zikri, fikri ve Kur’an mütealalarıylamı zamanını geçirmektedir. Kendisine sormalıdır. Aklına gelince, akıl üç türlüdür.

124

1-Aklı maaş: Dünyayı ve kendi bedeni ile ilğili her şeyin temini için kullanılan akıl

2-Aklı miad: İzdirarı ölümle öldükten sonra, kişinin cennetarzusu ve cehennem korkusu ile bir karşılık bekliyerek yapılanamellere ait Akıl

3-Aklı kül ( İnsanı Kamillerde kendisini gösteren Allah’ın zatından sıfatlarına, sıfatlarından esma alarak fiilleriyle eserinin zuhuru için,7 meratibi ilahiyedeki irfaniyet ve kemalat aklı)

İşte, bu Aklıda maddiyat için değil, mana için kullandığımızda, Aklıda Ruhun emrinde kullanmış oluruz.

Kalp insan vücudunda bütün sıfatları sevk ve idare eden bir komutandır. Kalp iyiyi bütün sıfatlarına emrettiğinde, bütün sıfatlar iyiliği sergilemekte, kalp komutanı kötülüğü emrettiğinde, kötülükleri zuhura getirmektedir. Akıl nimeti, Nefsin emrinde olduğunda o insan üzüntü ve kederlerden kurtulamaz. Nefs terbiye edilerek, dil. Akıl ve kalp, Ruhun emrinde olduğunda, o kişinin, dünyasıda, ahiretide mutluluk ve saadet içinde olacaktır. Bu üç emaneti Nefsin emrinden alıp, inanç ve rabbımıza teslimiyetle, Ruhun emrine vermiş olacağız. İblisin, Âdemoğullarının doğru yolunun üzerine oturup onları sıratı mustakimden ayırması ancaksın iblise tabi olmakla mümkündür. Onun vesvese ve telkinlerine kulak vermiyenler, Eyyüp a.s. gibi kurtuluşa ermişlerdir. İnsanların sıratı mustakim yolunun üzerinde oturan, iblisin bizleri Hakk ve hakikattan ayırmak, görevi olduğu gibi, hz. Muhammed’de sıratı mustakim yolunda bulunmaktadır.

Ona tabi olanlarda kurtuluşa ermektedirler. Yasin ayet 4 de “Ala sıratil mustakim” (sen sıratıl mustakim üzerindesin) buyurulmuştur. Onun için sen kendine bak iblisinmi davetine yoksa Hz. Muhummed’inmi davetine icabet etmiş bir şekilde

125

yaşantı içindesin. Yalnız dille hz. Muhammed’in davetine icap edenlerdenim deyipte, yaşantısında uygulamamak kişinin kendisini aldatmasından başka bir şey değildir. Mürşidi Kâmile tabi olarak daimi zikirle birlikte Nefs tezkiyesi yapmalı, daha dünyada iken ihtiyari bir ölümle ölmeden evvel ölüp, Rabbımıza mutlaka kavuşmalıyız. Buda saydığımız bizlerdeki üç emanetin Nefsin emrinden, Ruhun emrine vererek yaşamakla mümkündür. Allah yardımcımız olsun.

NEFSİN TERBİYESİ NASIL OLMALIDIR

İnsanoğlunda Rabbil âlemin tarafından üfürülen bir Ruh vardır. Cenabı Hakk’ın insandaki şubesi bu ruhtur. Süfliyetteki adına Nefs denir. Nefs ikiliği ister. Ulviyetteki adınada Ruh denir. Süfliyet olan madde âleminden, vahdet olan teklik âleme geçtiğimizde, Cenabı Hakk’ın Rahman sıfatlarından mutmain sıfat olarak zuhurunu gösterir.

Süfli Nefs vadisinde: Nefsi Emmare, kendi bünyesinde karargâh kuran iblisle bir olarak, Akıl ve vücududa kendi emrinde kullanıp, Ruha hiçbir söz Hakk’ı vermiyerek, “Esfeli safilin” olan bu yeryüzünde yaşantısına devam ederse, kendisindeki ve âlemdeki Cenabı Hakk’ın tecellilerinden habersiz olduğu için, dünyadada ahirettede Cehennemde olduğu görülmektedir. Cenabı Hakk Tin suresi ayet 4 “legad halagnal insane fi ahseni takvim” (biz insanı en güzel bir biçimde yarattık) buyurduğu gibi Allah insanı için çok seviyor. Dünyadada Ahirettede Cehennem azabı çekmesini istemiyor. Onun için süfliyet vadisi olan Esfeli safilinden, illiyin olan Ruh seması olan 7 kat göklerde mutlu olmamızı istemektedir. İşte bunun için,

126

Bakara suresi ayet 156 “Allah’tan geldik tekrar ona rucu edeceğiz” ayetindeki, geldiğimiz yeri ve gideceğimiz yeri bilmemiz gerekmektedir. Maide suresi ayet 35 “Allah’a ulaşmak istiyorsanız bir vesile arayarak bu yolda caht edinizki kurtuluşa eresiniz” buyurulmaktadır. Bütün insanlar esfel âlemi olan bu dünya yüzünde yaşamaktalar. Allah’ın verdiği Akıl, fikir, idrak gibi nimetleriyle, geldiği yeri, Dünyaya ne için geldiğini ve nereye gideceğini bu yolculuğu daha önce yapmış olan İnsanı Kamillerden öğrenmesi lazımdır. Yoksa dünyadada Ahirettede Cehennemden kurtulmıyacaktır.

Maide suresi ayet 105 “Ey insanlar Nefsinizi terbiye etmeniz sizin üzerinize farz kılınmıştır” buyurulmakla Nefslerimizin öldürülmesi değil, terbiye edilerek ulviyet olan Ruha yükselmemiz istenmektedir. Bunun içinde mutlaka bir Mürşidi Kâmil’e tabii olarak, süfli olan Nefsten, kurtulmamız lazımdır. 7 kat yeryüzü dediğimiz nefs mertebelerini geçmeden, Ruh mertebeleri olan vahdet âlemine ayak basmamız mümkün değildir.

Nisa suresi ayet 49 “İnsan kendi kendisinin nefsini terbiye edemez” ayetinde görüldüğü gibi Nefs terbiyesi için bir terbiyeciye gitmek gereklidir. Onun için Mürşidi Kâmilin bizlere her nefes verdiği zikirle, kalblerimiz mutmain olacaktır. Zikir, fikir ve verdiği maddi ve manevi nimetlerinede şükrederek inşallah en kısa bir zamanda ölmeden evvel ihtiyari olarak ölüp, Ruh birliğine ermiş oluruz. Cenabı Hakk bizlere Ruhun terbiyesini değil, Fiziki vücudumuzu değil, Nefsimizin terbiyesini yapmamızı istemektedir. Çünkü Ruh rabbımın bir emridir. Onun terbiyeye ihtiyacı yoktur. Fiziki vücudumuzda fanidir. Ruh güneşinin batmasıyla onun gölgesi olan bedende

127

yoktur. Terbiye edilmesi gerekli olan kendini ayrı yaratıcısını ayrı gören Nefstir.

Kendine varlık vererek her türlü Allah’ın emirlerini yapmamak ve yasakladığı her şeyide yapmak suretiyle kendi cehennemini yaratmaktadır. Şems suresi ayet 9 “Nefsini temizleyen kurtuluşa erdi” buyurulmaklada dünyada ve Ahirette Nefsimizin kötülüklerinden kurtulmak bizleri mutluluk Cennetine koyacaktır.

Onun için, Cenabı Hakk’a vuslat yolculuğunda, evvela bir Mürşidi Kâmile gitmek lazımdır. Onun mazharından Hicir suresi ayet 29 “Onu yaratıp Ruhumuzdan bir Ruh üfledik” ayetinde belirtildiği gibi Rabbımızın Ruhundan bir Ruh üfürmesiyle, Âdem Ruhuna adım atmış oluruz. Bu Âdem Ruhumuzun esfel olan Nefs bataklığından kurtulması için, her nefeste zikir yapmamız gereklidir.

Müzemmil suresi ayet 8 “Bütün mevcudiyetinle Rabbına dönerek, kendinden geçip Allah’ı zikrediniz” buyurulmakta dır. Bizim güç ve kuvvetimiz olmadığı için, bizden zikri yapan Cenabı Hakk’tır. Biz yeterki zikirden gaflete düşmeyelim. Gaflet araya girerse, vehim, hayal, vesvese vadilerinde hayallerle zikirsiz olarak helak olmamız mümkün olacaktır. Zikir fikirdir. Fikirde o zaman zikir olur. Daimi bizim mazharımızdan Hakk’ın zikrettiğini izlemek, bizlerin daimi Hakk’la beraber olduğumuzu, dolayısıylada onun emirleri dışında bir iş yapmamamızı sağlayacaktır. Çünkü Ahzab suresi ayet 45 “Zikir en büyük ibadettir” buyurulmuştur.

Ayrıca İnsanı Kâmil’in, Nefsin 7 mertebesini geçirerek, Allah’ın mukayyet olan bu âlemde, Efali ilahisinin, sıfatı ilahisinin, vücudu ilahisinin tecellilerinin Şuhut ve rabıtalarıyla telkin edilip zevk edilmesi gerekli olacaktır. İşte o zaman

128

ölmeden evvel ölündüğünde Nefs vadisinden, kurtulmuş oluruz. Ölmeden evvel ölmeden hiçbir kimse ikilikten kurtulamaz.

1-Nefsiyle Nefsine ibadet edenler: bir Kâmilden tahsil yapmadıkları için, kendi kendilerinin Nefslerini terbiye edemezler. Nefsin kötülüklerinin artmasına engel olurlar.

2-Nefsiyle Allah’a ibadet edenler: İnsanı Kâmilin verdiği talimatları uygulamaları sonunda Nefslerini terbiye edebilirler. En kısa bir zamanda Allahı Allahla zikretmeleri zuhur edeceğinden, bunlar ölmeden evvel ölenlerden olabilir. Buda Nefsin sıfatları olan: Emmare, levvame, Mülhime, Mutmaine, Raziye, Merziye ve Safiye Nefs mertebelerinin geçilmesiyle mümkündür.

Emmare Nefs sahibleri: Yırtıcı hayvan sıfat olduğu için, daima kötülüğü emreder. Kendi menfaatı için her şeyi yapabilir. Yusuf suresi ayet 53 “Ben nefsimi temize çıkarmıyorum. MuHakk’akki nefs var gücü ile kötülüğü emreder. Rabbımın rahmet ettiği müstesna. MuHakk’akki Rabbım gafurdur rahıymdir”

Levvame Nefs sahibleri: zaman zaman emirlere uyduğu gibi bazı zamanda Nefsine uymaktan kendini alamaz. Onun için Nefsini kötüler. Emirlere uymaya özen gösterir. Zikirini aklına geldikce yapar. Eti yinmeyen hayvan sıfatlıdırlar. Davul önünde oynaması, kürsü dibinde ağlaması bu kişilerin halidir. Kıyamet suresi ayet 2 “Nefsi levvameye (hakikata ters düştüğünü fark edip pişmanliğinı yaşayan) yemin ederim” buyurulmuştur.

Mülhime Nefs sahibleri: ilhamlara mazhar olan Nefs demektir. Buna rağmen yinede mulayim, sakin eti yenen hayvan sıfatı halidir. Fakat gönlünü hakk ve hakikat yolunda israrla zikir ve fikirle meşkul ederse, ilhamlar tecelli eder. Yalnız bu ilhamlara aldanmamak lazımdır. Çünkü ilhamlar Nefs

129

tarafındanda gelebilir, Ruh tarafındanda gelebilir. Mürşidine tam bağlanırsa bu devreyide atlatabilir. Dış yüzü özenilecek hallerle süslü iken, iç Âlemi ise henüz tam temizlenmiş değildir. Bakara suresi ayet 216 “Sizin için şer olan bir şeyi sevebilirsiz. Allah bilir ne varki siz bilmezsiniz”

Mutmaine Nefs sahibleri: bu kişilerin içide dışıda itminan olmuştur. Melek tabiatlıdırlar. Fecr suresi ayet 27-28 “Ey itminan olmuş nefs, dön Rabbına, sen ondan razı, oda senden razı olarak gir salih kulların arasına” Ayetine mazhardırlar.

Raziye Nefs sahibleri: Kendilerinde tecelli eden Hakk’ın sıfatlarıyla, kendilerinde ve afaklarındaki Cenabı Hakk’ın vahdet tecellilerini görürler. Bunlardan Enel hakk sözü çıksa bile, söyleyen mazharından Hakk’ın söylediğini bilirler. Çünkü Hakk Haklığını kimseye vermez. Bakara suresi ayet 115 “doğuda batıda Allah’ınıdır. Yüzünüzü ne tarafa çevirirseniz çevirin Hakk’ın yüzü oradadır” Ayetinde belirtilen Cenabı Hakk’ın veçhini vahdaniyeti ile aynel yakin görürler, fakat tecelli edenin noksan sıfattan münezzeh olması nedeniyle, daima subhanallah derler.

Merziye Nefs sahibleri: Hakk’ın vahdaniyet âlemindeki sıfatlarını zevk ettikleri için, bütün Rahman sıfatlardan zuhur eden cemalullahı seyrederler. Her bir sıfattan tecelliye göre, farkıyla hareket ederler. Artık Ruh vücut ülkesinde patışahlığını ilan etmiştir. Bunların, Elinden, dilinden ve belinden emin olunur. Bunlar daima Elhamdülüllah diyerek hamd halindedirler. Fecr suresi ayet 30 “Cennetime dâhil ol”

Safiye Nefs sahibleri: Bunlar tamamen nefsinlerini saf ve temiz olarak selamete çıkarmış, ikilikten birliğe geçmiş olarak insanları, irşad ve terbiye edebilirler. Bunlar kurtuluşa ermişlerdir. Toplumda bu kişiler parmakla gösterilirler.

130

Emmare, levvame, Mülhime süfli Nefs sahibleri iken, Mutmaine, Raziye, Merziye ve safiye ise, ulvi nefs

sahibleridir. Tamamen ikilikten kurtulmadan ölmeden evvel öldüm demek ilmidir.

3-Allah’la Allah’a ibadet edenler: Rabıta ve Şuhutları, onları Ruh sahibi olarak vahdet âleminde; Nefsini, Ruhunu ve vahdet âlemindeki sıfatların fiziki vücudunuda Allah’a teslim ederek Mutmain Nefs halinde Hakk’ı Hakkla görme ve zevk etmeyi kazandırır. Dolayısıylada İbadet eden, ibadet ve ibadet edilenin birliği zevkine varmışlardır. Mutmain olmuş Nefsin ötesinde Nefslerinin olmadığını, Nefsim diye bilinen Allah’ın bir sıfatı olduğunu, kul mazharından Ruhun emirlerinin isteği doğrultusunda bütün tecellilerinin hareket ettiğini görürler. Zatından sıfatlarına, sıfatlarındanda esma alarak fiilleriyle gözeliğini seyrederler. Allah bizleri süfli Nefisten kurtararak, Rahmani Mutmain Nefse sahibi olanlardan eylesin.

NEFS NEFİS NEFES NE DEMEKTİR

NEFS: Cenabı Allah’ın Rububiyetine tecelli ettiğinde, Ulviyet yüzüne Ruh, süfliyet yüzüne Nefs denir. Eğer bir kimse Nefsinin emriyle hareket eder ve Nefsinin isteğini yaparsa, o kimse Nefsi emmare sahibidir. Şayet Nefsin isteğini yapıpta sonradan pişman olarak kendini kınarsa Nefsi levvame sahibidir. Kişi Hakk’la olursa Ruh, Hakla olmazsa Nefs sahibidir. Aradaki fark bu kadardır. Onun için Peygamberimiz bir sözünde, “Men arafe Nefsehu fakat arafe Rabbehu” Nefsini bilen Rabbını bilir buyurmuşlardır. Süfliyetteki Nefs daima kötülüğü ister.

Kişinin süfliyet vadisinden kurtulması için mutlaka bir Mürşidi Kâmil’den Nefs terbiyesini yapması lazımdır. Mürşidi

131

Kâmil’in verdiği daimi zikir ve sohbetlerdeki telkinleriyle, mutmain bir Nefs haline yükselebilir. Dolayısıylada, kendisinin diye bildiği bu Nefsin, Rabbının kendi mazharında Efali ile Sıfatı ile Zatı ile tecellisinden ibaret olduğunu öğrenmiş olur. Onun için Nefs ayni zamanda kişinin özüdür. Nefs ikiliği isteyen ve İkilik görendir. Nefs Cenabı Allah’ın sıfatlarındaki Efal, Sıfat Zat tecellileridir.

Vahdet âleminden sıfatlar âlemi olan kesret âlemine Cenabı Allah tecelli edince, o sıfatların kendisini Hakk’tan ayrı görmesi süfliyet Nefs sahibi olması demektir. Ruh olarak tekliğin emri ile hareket ettiğini bildiğinde Ruhun emrinde sıfatlar icraat yapacağından, o sıfatlar Mutmain Nefs olmuş oluyor. Kişinin süfliyet vadisindeki şer diye bildiğimiz, Kur’an-ı Kerim’deki yasaklanan tecellilerini arzu ve istekte bulunmasi 7 başlı ejderha veya devdir. Vahdet âlemindeki Nefs odurki, kişileri şerre değil, hayra sevk eden istek ve arzulardır. Zira süfliyet Nefs ten emrini alan Akıl, artık emrini Ruhtan almaya başlamıştır. İşte bir salikte, nefsini bilmek için her nefeste evvela daimi zikiri yapması gereklidir. Zira zikirle kalpler mutmain olur. Ayeti bizlere, itminan olduktan sonra Fecr suresi ayet 27 deki “Ey Mutmin olmuş Nefs dön Rabbına” ayetini ikaz eder.

Rabbımıza Efali ilahiye kapısından girmek suretiyle Fenafillâh mertebelerinde Nefsimizi, laikiyle tanımış oluruz. Peygamber efendimiz “Vücud günahından daha büyük bir günah tasavvur edemiyorum” buyurmuşlardır. Onun için, bir kişi Efalini efali ilahiye olduğunu, sıfatların sıfatı ilahiye olduğunu, vücudununda vücudu ilahiye olduğunu öğrenerek şirklerden kurtularak Rabbını tanımış olacaktır. Tabiî ki Rab ikidir.

132

1-Rabbil-Âlemin2-Rabbil-has’tır.

Bizlerin Nefsimizi tanıdığımızda, öğrendiğimiz ve şuhut ettiğimiz Rabbil hasımızdır. Bizi bizle sevk eden ve bizlerden duyan, gören ve her türlü icraatı yapan Rabbil hasımızdır. Her kişinin bir Rabbil hası vardır.

Rabbil has: Cenabı Allah Ulûhiyetinden, Rububiyetine tecelli ederek, hem kulluk yönü olan Ubudiyetini tecelli ettirmekte, hemde, mazharların istidat kabiliyetleri nisbetinde Rablığını zuhura getirmektedir. Biz buna her fertte, ayrı, ayrı istidatları nisbetindeki tecellisine Rabbil has diyoruz.

Rabbil Âlemin ise: Yine Cenabı Allah’ın Ulûhiyetinden kulluğuna tecelli ederek Rahmaniyet olan, Muhammed sıfatlarından en yüce kemalatı ile tecellisidir. Benim ve senin gibi yüzlerce, hatta binlerce kişileri irşad ve terbiye edendir. Bunların görünme mazharları birden fazla olsa bile, yinede özde onlar birdirler. Onların siyretteki tekliklerini çeşitli mazharlardan tecelli etmesi onların birliklerini bozmaz.

NEFİS: Lezzetli, hoş, güzel, sevimli anlamlarına gelmektedir. Peki, neyin güzel ve lezzetli olmasıdır. Cenabı Hakk’ın bütün sıfat tecellilerinden cemalini sergilemesi ve bu zevke sahib olmaktır. Lezzet kelimesinin başındakı lez kelimesini kaldırırsak, yalniz zat kalır. Tatlı olan, hoş ve güzel olan, ne imiş. Allah’ın Zat tecellileri imiş. Kişininde gayriyet ve şirklerinden kurtulmasi ile aslı olan Nefis deryasına ayak basmış olunacaktır. Şu halde Nefiste sıfatlardan tecelli eden, Cenabı Allah’ın Cemalullahının seyri olmaktadır. tavsilatı Muhammediye dediğimiz bu Kâinatta, her sıfattan zatını ilan eden Hak Tealadır. İşte bunu görmek ve seyretmekte, Nefis

133

olmuş oluyor. Çünkü her sıfatta ayrı ayrı istidat ve kabiliyetlerine göre kendi cemalini ilan etmektedir.

NEFES: Solunum yolu ile alıp verdiğimiz, Hu çekişimizdir. Hu demek arabcada, zamirdir. O manasına gelir. Bir kişide evvela Nefsini tanımalı, sonrada Rabbını tanımalıdır. Sonra Celal ve Cemal tecellileriyle Allah’ı tanımalıdır. İşte bundan sonra o diye tarif edeceğimiz Ahadiyetteki Hüviyetine o, yani Hu diyebilir. Yoksa Allah’ı tanımadan bir kişi bilinçli olarak Hu diyemez. Hu deyebilmesi için, o dediği varlığı tanıması lazımdır. İşte bizlerde ki tecelli eden Rabbımız, daima her Nefeste ben oyum. Ey kullarım, uyanın. Beni Mekkede, Medinede aramayın. Ben size şah damarınızdan daha yakınım. Kendinizi biraz tefekkür ediniz. Diyor.

Öyle sanırdım ayrıyım, Dost gayridir, ben gayriyimBenden görüp işiteni, bildimki o canan imiş M.Niyazi.Hz

Bizlere burayı ikaz ediyor. Şu halde, Nefs, Nefis ve Nefes, özde ayni imiş. Fakat tecelli ettikleri beldelerde, tecelli farklarıyla ayrı, ayrı zuhuratı olduğu için, ayrı isimler almışlardır. Sen Tenzihte Nefs, Teşbihte Nefis, Tevhiddede Nefes olduğunu zevk etmeğe bak. Yoksa her şey Hakk’tır diyen ahmak olur. Elbette her şeyden tecelli edip görünen Hakk’tır. Fakat yeri ve farkı ile bunu yerli yerinde görmek lazımdır. Yoksa kişi her şey haktır demekle ahmaklardan olur. Bilhassa buna dikkat etmek lazımdır.

PEYGAMBERİMİZDEN NASIL İRŞAD OLUNUR

134

Günümüzde Hakk ve hakikat yolunda irşad olmak isteyenler, 14 asır evvel 63 yaşında Âlemi Ahirete intikal eden, Hz.Muhammed’den istifade etmeleri mümkün değildir. Zira unsuruyet yönüyle bu kesafet âleminde yaşayanlar yine kesafet âleminde yaşayan, Hz.Muhammed’in varisleri olan İnsanı Kâmillerden bu manevi tahsili yapmak durumundadırlar.

Hz.Muhammed ölmemiştir. Öldü diyenler onun yalnız unsuriyetine inandıkları için, günümüzde onlar Muhammed’siz kalmışlardır. Zanlarında ve hayallerinde bir Muhammed’e inananlar ise, onun kitabi bilgilerine tabi olarak ilmel yakinlıkla kendilerini avutmaktadırlar. Hâlbuki zanda, ne bir Muhammed mevcut, nede günümüzde irşad eden, hayalde bir Muhammed mevcuttur.

Asri saadette, Resulullah Efendimiz bu Âlemden Âlemi Ahirete 63 yaşında intikal ettikten sonra, halife olarak yerine Ebubekir R.a. geçmiş, bütün sahabeler ona tabi olarak islamiyeti onunla yaşamışlardır. Oda bu Âlemden göç ettiğinde, yerine sıra ile Ömer R.a, Osman R.a, Ali keremullahi vechu geçmiştir.

Bütün sahabelerde bu halifelere tabi olmadan Resulullaha tabiyiz dememişler ve her müşküllerini onlara sormuşlardır. Çünkü Resulullahı onda görmüşler ve onun yolunda yürümüşlerdir. Âlemi Ahirete intikal edince, onun varisi olan halifelerine tabi olarak irşad olmuşlardır. Biz size değil Resulullaha tabiyiz diyerek, kesafetsiz bir vücut hayal ederek, zanlarındaki bir Muhammed’e tabi olmamışlardır. Onlar çok iyi biliyorduki; Bütün sahabelerden ve günümüzdeki Mürşidi Kâmillerden irşad ve terbiye eden mesleki Resulullah yolunu anlatan Resulullah diliyle Hakk’ın ta kendisidir.

Hz. Muhammedin kemalat Nurunu, Ruhunu, Aklını ve kalemini her kimler zuhura getirmekte ise, işte onlar günümüzün

135

İnsani Kâmilleridir. Onlara tabi olarak, Hz.Muhammedi onlarda görerek irşad olmamız, mümkün olacaktır. Yoksa toplumdaki bazı kişiler gibi zanda bir Allah’ı bildikleri gibi, Hz. Muhammed’ide zanda ve hayalde canlandırarak, kitabi bilgilerle kendilerini geliştiriyorlarsa, bilsinlerki ilmel yakinlikten öteye geçemiyeceklerdir. Onların aynel yakinlik olan Şuhutları dahi yoktur. Onların bu hali Kur’an-ı Kerim’e bile ters düşmektedir. Çünkü Kur’an bizlere, batın olan Cenabı Hakk’ın zahir olan Muhammed yüzünden, Tevhid yapılarak zuhura geldiğini söylemektedir.

Yalnız zahirini görüp batınını bilmemek şirktir. Hem Allah var, hemde yarattıkları var. Yani bu tavsilatı Muhammediye dediğimiz varlıklar var. Bu ikilik ve şirk değilde nedir. Yalnız zanda ve hayalde bir Allah düşünürsek oda küfürdür. Zira Allah (c.c). Zandan hayalden münezzehtir. İşte, Allah’ın vahdeti şuhut tecellilerini, vahdeti mevcut tecellilerinden zuhurunu tevhid yaptığımız zaman, vahdeti vücut olarak onu laikiyle tanımış oluruz.

Allah ne vahdeti mevcut tur, nede vahdeti şuhut tur. Allah (c.c.) vahdeti vücut sahibidir. Hz. Muhammed’de irşad olmak istiyorsak, onun ahlak güzelliği, edep güzelliği, iffet güzelliği, ilim ve kemalat güzellikleri gibi yücelikler her kimlerde tecelli ediyorsa, işte onların vasıtasıyla Hz.Muhammed’de irşad oluyoruz demektir. Yoksa zandaki bir Muhammed’in bu gün insanları irşad ve terbiye ettiğini söylemek mümkün değildir.

Sakın esma ve sıfatıyla zuhura geldiği mazhar diye onun et ve kemikten meydana gelen unsuruyetine nisbiyet ederek Rabbım demeyelim. Rab o Rahman sıfat mazharından irşad ve terbiyesiyle tecelli eden, Cenabı Hakk’ın kemalatı olduğunu unutmayalım. Gelin kardeşlerim, günümüzde yaşayan bu

136

Rahman olan, Allah’ın kemalat sıfatları her kimlerde, tecelli ediyorsa, onları bulup, onlara külli teslim olarak, gönül evimizde misafir edelim. Bizi bizle sevk ve idare ederek, bizden duyan, bizden gören, bizden konuşan daima Cenabı Hakk olduğunu bilerek, şuhudu ile yaşam içinde olalım.

RUH BEŞ YERDE TECELLİSİYLE İSİM ALMIŞTIR Kur’an-ı Kerim’in İsra suresi ayet 85 “Sana Ruhtan

sorarlar deki Ruh Rabbımın emridir”buyurulmuştur. Rabbımız olan İnsanı Kâmil’imizin, bizlere ne emrettiğine şöyle bir göz atalım. Cenabı Hakk’ın benim dediği, fakat cehaletten mütevellit kendimize nisbet ettiğimiz Ef’ali ilahiyesi, sıfatı ilahiyesi ve zatı ilahiyesinin kendimize ait olmadığını öğrettiğimizi görürüz. Peki, bunlar bizlerde nasıl zuhura gelmiştir, diye kendimize sorduğumuzda, Peygamber Efendi mizin şu hadisi karşımıza çıkar.

“Evvela ma halakallahu Nur’i” Allah evvela benim Nurumu yarattı. “Evvela ma halakallahu Ruh’i” (Allah evvela benim Ruhumu yarattı) “Evvela ma halakallahu Akli”( Allah evvela benim Aklımı yarattı). “Evvela ma halakallahu kalem” (Allah evvela kalemi yarattı) buyurmaktadırlar.

Aslında Nur, Ruh, Akıl, Kalem birdir. Ruh birdir, parçalan ma kabul etmez. Anlaşılsın diye izahında, bir ağaç çekirdeğinin zuhura geldiğinde, gövdesi, dalları, yaprak ve meyvası gibi isimler alarak, görev ve yerleri ayrı olduğu gibi. Nur güneşinin, Ruh güneşinin, Akıl güneşinin ve Kalem güneşinin Resulullah Efendimizin aynasında toplanarak, cemadatta tecellisiyle, Ruh’u Cemadat, nebadatta tecellisiyle Ruh’u Nebadat, hayvanatta

137

tecellisiyle Ruh’u Hayvanat, İnsanlarda tellisiyle Ruh’u İnsan adını aldı.

Hz. Muhammed’in bu dört yerde istidatlarına göre, Cenabı Hakk’ın Rahmaniyet tecellileri idi. Nasıl bir ağaç cemadatı ve Nebadatı Ruh’u ile sabit ve büyümesi ile Cenabı Hakk’ın tecellisini sergilemektedir.

Hayvanlarda, cemadatı, Nebadatı Ruh’tan ayrı olarak, Hayvanatı Ruh’u ilede yemesi, içmesi, yürümesi ve duyma, görme gibi bazı hasletleriyle, üçüncü Ruh’unun tecellilerini sergilemektedir.

İnsanlarda ise, bu üç tecelli varlıklarından ayrı olarak, Cenabı Hakk tarafından Akıl, fikir, irade, gönül gibi üstünlük lerle donatılmıştır. Her varlığın istidadı her ne ise, orada onun tecellisinden başka bir şey görmek mümkün değildir. Elma ağac ına Elma verme, portakal ağacına portakal verme hasletinin verilmesi, Arıya bal yapma hasletinin verilmesi, karıncaya çalışkanlık hasletinin verilmesi, örümceğe ağ yapma hasletinin verilmesi bu cümledendir.

Her ne kadar afakta bu saydığım Cemadi, Nebatı, Hayvani ve İnsan Ruhları mevcut isede, insan diye bildiğimiz bu canlı varlık olan insanlardada, Nebati Ruhlu insanlar, Hayvan Ruhlu insanlar ve surettede siyrettede insan Ruhlu Âdemler mevcuttur.

Cemadı ruhlu insanlar: Akıl ve fikirden yoksun olup halkın delisidirler. Hakk’ın delisine meczup denilir. Kişinin aklı terk etmesine meczup, aklın kişiyi terk etmesinede halkın delisi denir.

Nebatı Ruhlu insanlar: İnsan toplumlarının arasında yaşayıp, yiyen içen, Nefsi doğrultusunda Hakk ve hakikatdan bi haber, gayesiz doğan büyüyen ve günü gelince izdirarı bir ölümle ölen kişilerdir.

138

Hayvani Ruhlu insanlar: Allah’ını kendilerine bahşedilen Akıl, fikir gibi nimetlerini hep Dünya için kullanan, Allah ve Resuluna diliyle inanıyorum diyerek kalbiyle tastik etmediği için, amil olmayan nefs ehilleridir. Bunlar toplumumuzun çoğunluğunu teşkil eder. Zira bütün yaşantıları Allah için değil, ailesi, çocuğu, torunu için mal ve mülk yığmaktan, laikiyle Ahiret için çalışmalarını yoğunlaştırmayanlardır.

İnsan Ruhuna sahib olanlar: Bunlar iki bölümde müteala edilir.

a) İnsan Ruhlular: Saydığım üç Ruhuda kendisinde cem edip Allah ve Resulune inanan, ilmel yakınlık seviyesinde ibadet ve tatlarını bedenen ifa eden kişilerdir. Allah’ın ve Muhammedin insanda mevcud olduğunu bilmeyen ve göremiyenlerdir. İbadet ve tatlarını taklidi olarak yaparlar. Namazda Allah’la konuşamaz lar ve göremezler. Allah’ı görüyormuş gibi ancak Namaz kılabilirler. Şûhut ve müşahadeleride yoktur. Zira bir Hakk Mürşidinden Hakk’ın Nefesi, olan “ Nefehtü fiyhi min Ruhu” Ayeti onlara üfürülmemiştir. Manevi Âleme gelmemişlerdir. Dünyada yaşadıkları müddetce hiç biri sitres, üzüntü, keder, aile derdi, çocuk derdi, mal, mülk derdi gibi dünya Cehennem dertlerindende kurtulamamışlardır.

b)Âdem Ruhlu insanlar: İnsan Ruhlu kişilerden bir Mürşidi Kâmile gelerek hicr suresi ayet 29 daki “Nefehtü fiyhi min Ruhu” ayeti gereğince, Zikir Ruhu, Efal Ruhu, Sıfat Ruhu ve Zat Ruhunu üfürterek kendi Âdemiyetini bulanlar Âdem Ruhuna sahiptirler. Bunlar manevi âleme ayak basmış, ilmel yakınlıktan aynel ve Hakk’al yakınlığa doğru ilerleyenlerdir. Yeryüzünde halife olarak yaratılanlar bunlardandır. Bunlarda iki bölümde müteala edilir.

139

1-İns Ruhuna sahip olanlar: Bir Kâmile gittiği halde henüz daha Ademiyet Ruhunu elde edemiyen, tahsil devresindeki eksik ve kemalatını bulamıyan nakıs Âdem Ruh sahipleridir. Zariyat suresi ayet 56 “Ben cin ve ins leri ancak bana ibadet etsinler için yarattım” buyurulmaktadır. Tevhidde bunlara tevhidi Efâl ve tevhidi sıfat salikleride diyebiliriz.

2-Âdemiyetini bulan Ruh sahipleri: Âdem Ruhuna sahip olanlarda hakikata ilmel yakınlıktan sonra aynel ve Hakk’al yakınlıkda mevcuttur. Yoksa gördüğümüz insan suretindeki Âdemlerin hepsi herkezin bildiği gibi Âdemiyet Ruhuna sahip değillerdir. Kur’an-ı Kerim bize bu Âdem ruhuna talip olan insanları, Rahman suresi ayet 1-2-3 “Rahman olan kuranı öğretti ve insanlığını buldurdu” demekle insanlığını bulanları böylece haber vermektedir. Peki, Rahman olan kimdir. Kur’an-ı bu kişiler kimlere talim ederek insanlığını buldurmuşlardır. İşte Rahman olan İnsanı Kâmillerdir. Hakk Mürşidleridir. Bunlar Kur’an-ı toplumumuzdaki can kavmi, cin kavmi, ins kavmi gibi toplumlara talim etmektedirler. Günümüzde can kavmi, cin kavmi, ins kavimleri deyince kimleri anlayacağız.

Can kavmi; Toplumumuzda yiyerek, içerek yaşayan, inancı olmayan, Hakk ve hakikattan habersiz olarak, surette canlı fakat siyrette ölü olanlardır. Bunları emmare nefsleri idare eder.

Cin kavmi: Ateşten yaratılmış olup latif varlıkların tecelli ettiği canlı varlıklarda, vehim, hayal fiilleriyle görünür veya latafet âlemine vakıf olanlar direk bir kişi bir kişiyi gördüğü gibi görür. Cin kavmi: İkidir.

1-Süfli cin kavmi2-Sünni cin kavmi 1-Süfli cin kavmi: Süfli cin kavmini tanımak istiyorsak,

kendimizdeki, yırtıcı hayvan sıfatı olan Nefsi Emmaremize

140

bakmamız gereklidir. Zira Nefsi Emmaremizden zuhur eden bütün tecelliler süfli cin tecellileridir. Süfli cinler, kişilerdeki Nefsin, Emmare sıfatını kullanırlar. Buna ayni zamanda şeytan veya ibliste denilir. Bunlar başkalarına zararda verebilirler.

2-Sünni cin kavmi: Bunlar hacı, hoca ismi altında namazda kılarlar oruçta tutarlar, Allah ve Resuluna ilmel inanmış, ilmel yakınlık seviyesinde islamiyeti bilen kimselerdir. Kur’an-ı Kerim bu kimselere, Rahman suresi ayet 33 “Ey cin ve ins topluluğu göklerin ve yerin etrafından aşmaya güçünüz yeterse aşıp gidin. Ama Allah’ın verdiği bir güç olmadan geçemezsiniz” Buyurulmaktadır. Kesafet zevklerimizden, latafet zevk âlemine geçmek için mutlaka bir sultan olan Mürşidi Kâmil’den, irfaniyet ve kemalat elde edilmeden gök semaları olan letafet Âlemine geçilmiyor.

Onun için dış görünüşteki insan kisvesine aldanmıyalım. Bu gördüğümüz insan suretindekilerin içinde Can kavmide var, Cin kavmide var, İns kavmide var, insanda var, Âdem’de vardır. Bu insanların arasındaki Âdem Ruhuna sahip olanlar, Âdemiyet sırrını bildikleri için Cenabı Hakk’ın yeryüzündeki halifeleridir. Yoksa her gördüğümüz diğer sınıf insanlar, Allah’ını yeryüzündeki halifeleri değildir. Yalnız Halife olanlar, Rahman olan İnsanı Kamil’lerden Kur’an-ı talim ederek, insanlığını bulan yani Âdemiyetini bilen İnsanı Kâmil’lerdir.

“Her kim bildi Âdemliğini, odur ÂdemÂdemliğini bilmiyen hayvandır ancak” Mısrı niyazi

Bütün kardeşlerimin Âdem Ruhuna sahip olmalarını niyaz erdim.

141

RAHMÂN SÛRESİNDEN BİZLERE MEŞAJ

Kur’ân-ı Kerîm’in bütün sûrelerinin başındaki âyet-i kerimelerde o sûrenin tüm sırlarının yekûn olarak bulunduğunu görüyoruz. Rahmân Sûresinin de bütün sırları baş tarafındaki âyetlerde gizli olarak ifşâ edilmiştir.

Rahmân Sûresi Âyet 1, 2- “Errahmânü allemel Kur’ân” “Rahmân olan Kur’ân’ı tâlim etti.” Peki, kimdir bu Rahman; Rahman Cenabı Allah’ını kemalat sıfatı olan Peygamberler, İnsanı Kamiller veya Hakk Mürşidleridir. Günümüzde Risalet peygamberleri olmadığı için, hakk Mürşidleri Kur’ân’ın zahir ve batınını talim etmektedirler. Rahman olan bu Hakk Mürşidi Kâmilleri Kur’ân-ı nasıl ve kime tâlim ediyorlar.

İşte bizim gibi istidâdlarında, insanlığını bulma hasleti olan, fakat henüz insanlığını bulmayan, eksik durumdaki kavimlere Tevhîd tahsilini yaptırmaktadırlar. Bu tahsil canlı olarak kişilerin kendi vücut ülkelerindeki insanı asliyelerinin öğrenilmesidir. İşte Rahman olan Hakk Mürşidleri, bizlere canlı Kur’ân olan insanı asliyemizi tâlim etti demektir. Cenâb-ı Hakk’ın İki rahmeti vardır.

1- Rahîmiyyet rahmeti 2- Rahmâniyyet rahmeti. Bu tâlim edilen Rahîmiyyet rahmetidir. Çünkü Hakk’ın

emirleri red kabul eder. Fakat murâdı red kabul etmez. Cenâb-ı Hakk faydalı olan her şeyi emretmiştir. Zararlı olan her şeyi de yasak etmiştir. İnsanların bazıları bu emirleri yerine getirmeyerek reddediyorlar. Fakat murad ettiği insanlarda ise, emir ve yasakları uygulanmakta ve onlar bu emirleri reddetmiyorlar. Onun için tâlim olunan Kur’ân’ın, ilmi ezeliyette

142

nasibi olanların bir Mürşîdi Kâmilden insanlıklarını öğrenmeleridir.

Rahmân Sûresi Âyet 3-“Halekal insâne” “İnsanı yarattı” eksik olan nebadat ve hayvanat Ruhlu insanlar, Kur’ân’ın tâlimini gördükten sonra insanlıklarını anlamış olurlar. Ayrıca insanlar:

1- Sûrette insan, sîrette hayvan. 2- Sûrette insan, sîrette nâkıs. 3- Sûrette insan, sîrette de insan. Olmak üzere üç nev’idir. İşte sûret ve sîrette insanlığını

bulduğunda insan yaratılmış olur. Çünkü siyrette Efalinin, Sıfatlarının ve Zatının, Rahman olan Rabbının olduğunu, surettede Muhammed olan Rahman kemalat sıfatlarından, güzel ahlak, iffet ve hayâ gibi yüceliklerin kendi diye bildiği Cenabı Hakk’ın bu sıfatından zuhur ettiğini görecektir. Alak Sûresi 1, 2, 3, 4. âyetlerinde de “Oku Rabbinin adı ile insanı kan pıhtısından yaratanın adıyla oku. Ve kerem sahibi ki kâlemle insanın bilmediklerini öğretti” diye bahsedilen okunması gerekli olan işte insanın aslıdır. Onu İnsan-ı Kâmilden tahsil edip okuyanlar, elde ettikleri şuhut ve müşahade ile yaşamlarını sürdürenler insanlığını bulmuş olanlardır.

Rahmân Sûresi Âyet 4- “Allemel beyan” “Âlemleri beyan etti” insanlığını bulanları ifade etmektedir. Artık Rûhun, bütün sıfatlarından kendini sergilediği gibi, tırnağından saç teline kadar cemâdât yönünü, nebâtât yönünü, hayvânât yönünü ve insanî yönünü akl-ı Kur’ân ile gönül evinde zevk ederek sıfatlarından, beyan etti. İster afakta zerreden küreye kadar bütün sıfat âlemlerinden, isterse vücut ülkesindeki gönül arzında bütün sıfatlarının tecellisini Şuhut ve müşahade etsin, aynidir.

143

Rahmân Sûresi Âyet 5- “Güneş, ay bir hesap dâhilinde seyrederler.” Yani Rûh güneşi ile Kalp ay’ı insanda bir hesapla kendi mertebelerinde seyrederken, bunlar birbirlerinin mertebelerine de tecavüz etmezler. Tartıyla haksızlık yapılmasın diye de ölçüyü doğru koydu. Yani Rûh ile beden arasındaki her şeyi akıl terazisiyle yerli yerinde, adaletle yarattı.

İşte bu yukarıdan beri saydığımız Rabbimizin nimetlerini ‘Nasıl olur da inkâr edersiniz’ buyrulmaktadır. Bunu kimlere söylemektedir. İnandığı ve bildiği halde nefsine tabilikten kurtulamayan nakıs olanlara ikaz etmektedir. Yoksa Kâmil ve Arif olanların teslimiyetleri tamdır. Bu surede Otuz bir defa tekrar edilen bu ikaz, bizlere mukayyed olan bu Âdemdeki Zât, Sıfat ve Ef’âl tecellîlerinin, zaman, mekân ve ihvân durumuna göre zuhûrâtını anlatmaktadır.

Tasdîk edip görenler için Cennette Cemalullah bahşedileceği, inkâr edenler için de Cehennem azâbında yaşama olacağı bildirmektedir. Dikkat edilirse 13 üncü ayetten başlıyarak tam 31 defa Rabbınızın hanği nimetlerini yalanlar sınız, diyerek tekrar edilmiştir.

Muhiddini Arabî h.z.leri buna şöyle bir mana vermektedir. Bir olan Rabbımın üç tecelli zuhuru deyiniz. İsterse Rabbımın üçmakamındaki tecellilerin sahibi deyiniz. İşte bu Rabbımın hanginimetlerini yani tecellilerini inkâr edersiniz. Demektedir.

Cenabı Hakk, Ahadiyetinden tecelli ederek, vahdet ve kesretini bütün sıfatlarında tevhid yaparak sergilemektedir. Buda bir olan Rabbımın üç tecellisinin bizlere bahşettiği nimetleri değilmidir. Ceviz içinin veya insan beyninin karşılıklı yapısı gibi 13 rakamının tersi 31 olması nedeniyle bizlerede çok şeylerin sırrını bildirdiği akıldan kaçmamaktadır.

144

İşte bu Rahman suresinin biz insanlara Rahman olan Hakk Mürişlerinden kendi canlı kuranımızı talim ederek, insanlığımızı bulacağımızı, öğrendiğimiz bu kendimizdeki canlı Kur’an-ı daima zevk etmekle hem dünyada hemde Ahirette mutluluğa kavuşacağımızı bildirmektedir. Allah’ın Rahimiyet tahsili ile Cenâb-ı Hakk Rahîmiyyet rahmeti olan letâfet âlem zevklerinden bizleri mahrûm etmesin.

RÛH NE DEMEKTİR

Resûlullah Efendimiz bir Hadis-i Şeriflerinde “Evvelâ ma halâkallahu Rûhi” “Allah evvelâ benim Rûhumu yarattı.” buyurmaktadır. Bu Rûh, küll-i Rûh idi. Cemâdâta tecellî ettiğinde, Cemadî Rûh, Nebâtâta tecellî ettiğinde Nebâtî Rûh, Hayvânâta tecellî ettiğinde Hayvânî Rûh, insanda tecellî ettiğinde de İnsan Rûhu adını aldı. Aslında Rûh birdir parçalanma kabul etmez. Fakat tecellî ettiği mazharlarda görüldüğü yere göre saydığımız gibi isimler almaktadır. Kur’ân-ı Kerîm’in İsra Sûresi Ayet 85. “Sana Rûhtan sorarlar, de ki, o Rabbimin bir emridir.” buyrulmaktadır. Cemâdî, Nebâtî, Hayvânî ve insan Rûhlarıdır.

Bu Ruhlar, yalnız afaktaki cansız varlıkların Ruhu, bitkilerin Ruhu, hayvanların Ruhu olarak algılamamak lazımdır. Her ne kadar bunlarla ifade ediliyorsada, insanların toprak gibi cansızlarından, ot gibi hiçbir işe yaramayan kişilerden ve hayvan gibi yemek içmek ve nefsanî isteklerinden başka hiçbir şey düşünmeyen insanlar demektir. Bu Cemadı, Nebatı ve Hayvanatı Ruhlara sahib olanlar, teşriye devrinde kör dönemecin içinde elli bin yıl tekrar tekrar dönerek kaldıktan sonra ancak insan Rûhuna kavuşabiliyorlar. İnsanlardaki Rûh da üç bölümde mütalaa edilir:

1- Hayvânâtı insan Rûhu

145

2- Nâkıs insan Rûhu3- İnsanlığını bulmuş insan Rûhu 1- Hayvânâtı insan Rûhu: Nefsânî yaşantıdan başka bir

yaşantısı olmayan, sûrette insan görünümünde olan ancak sîrette hayvan Rûhuna sâhip olan insanlardır. Baba sulbü, anne sulbü ve dünyaya geldikten sonra, bir Hakk Mürşîdi olan Rabbi tarafından Rûhumuzdan bir Rûh üfürdük âyetine mazhar olmayanlardır. Bunlar, hayvânlar gibi yeryüzünde yaşayan, Hakk ve hakîkatten haberdar olmayan, yolca gelip boyca bu âlemden âlem-i Âhirete göçüp giden varlıklardır. Bunlar hiçbir zaman insan Rûhuna sahip olmadıkları gibi, bu âlemde de âlem-i Âhirette de Cehennem azâbından kurtulmuş değillerdir.

Hayvanlar gibi yerler, içerler, ürerler, dünya yaşamı ile nefsânî bütün zevklerini alırlar ve teşriye kör dönemecinde, genlerinin ve bütün insanlık hasletlerinin zuhûruna kadar yıllarca insan rûhuna hazır olasıya kadar Cemâdât, Nebâtât ve Hayvânât teşriye devriyesinde döner dururlar. İşte dünyada da Âhirette de Cehennem bunlar içindir. Bu kişilerin, stres, üzüntü, keder, asabiyet gibi birçok Cehennem halleriyle bezendiklerini görürüz.

2- İnsan-ı nâkıs Rûhlar: Bir İnsan-ı Kâmile gelerek, insan-ı asliyelerini bulmak için insanî Rûh üfürülmesine rağmen henüz tam insan-ı asliyelerini tamamlamadıkları için, eksik ilim veidrâka sahip olan kişilerdir. Zariyat Sûresi 56. âyette “ins” diyetabir edilen henüz insanlığını bulmamış olanlar bu sınıftandır.

3- İnsanlığını bulmuş insan Rûhu: Sûrette insan sîrette de insanlığını bulan kişilerdir. Kur’ân-ı Kerîm’in Araf Sûresi 172. “Rabbim Âdemoğullarının sülblerinden zürriyetlerini çıkarıp da onları nefislerine karşı şahit tutarak, ‘Ben sizin Rabbiniz değil miyim, buyurduğu vakit onlar da ‘Evet Rabbimizsin, şahit olduk, dediler.” Bu âyeti bu gün bezm-i

146

elest olarak kabul edip, bir İnsan-ı Kâmilden, “Rûhumdan bir Rûh üfledim.” âyetini üfürten kardeşlerim insan Rûhuna sahip olanlardır. Bunlar da aynen nâkıs insan gurubunda olan kardeşlerimiz gibi akıl baliğ olasıya kadar Baba sulbü, Anne sulbü gibi devrelerden geçmektelerse de, Tevhide henüz sâbîlik devresinde olduğu için, sâbîlikleri nedeniyle herhangi bir suçtan da mes’ul değillerdir. Nâkıs Rûhlarla bunların arasında tek bir fark vardır, o da, eksik olan rûhların nâkıslığından mütevellit insan-ı asliyesini tam idrâk edememeleridir.

İşte insan Rûhunun zuhuru ise bir Mürşid-i Kâmilden o kişiye evvelâ zikir Rûhu, ef’al Rûhu, sıfat Rûhu, Zât Rûhu üfürüldüğünde, Hicr Sûresi 29.”Feiza sevveytuhü ve nefahtü fiyhi min Rûhi” “Ona Rûhumdan bir Rûh verdik.” âyetinin zuhûru olan insan Rûhu görülmeye başlar. Nasıl ki anne rahmine intikâl eden sperm birinci kırk günde kan pıhtısı, ikinci kırk günde et parçası, üçüncü kırk günde kol ve bacaklar teşekkül eder. Yüzyirmi gün sonra anne karnındaki çocuk hareket etmeye başlıyorsa, manevî Rûh da bu şekilde, Mürşid-i Kâmil’in zikir Rûhu, Ef’al Rûhu, Sıfat Rûhu, Zât Rûhu olarak üfürülerek insan Rûhu teşekkül etmiş olur.

Yoksa bu gördüğümüz bütün insanların hepsinin insan Rûhlu olduğunu söyleyemeyiz. Çünkü Kur’ân-ı Kerîm, “Nas” tabiriyle bütün insanlardan bahsediyor. Zariyat Sûresi 56. âyet “Ben ins ve cinleri bana ibâdet etmeleri için yarattım” demekle henüz insanlığını bulmamış eksik, yani nâkıs insanlardan bahsediyor. Yine Kur’ân-ı Kerîm İnsan Sûresinde, sûret ve sîrette insanlığını bulan insanlardan da bahsetmektedir. Şu halde, insan Rûhuna sahip olarak Rablerine kavuşan bu kişilerin, Bakara Sûresi 156. âyetinde “Galu inne lillah ve inne ileyhi raciun” “Allah’tan geldik tekrar Allah’a rücû edeceğiz.”

147

belirtildiği gibi, bu idraka sahib olan Rûhların sonsuza kadar, mutluluk içinde Cennet-i Âlâ’da kalacağı görülmektedir.

İnsan Rûhu dışındaki diğer Rûhların Cemâdât, Nebâtât ve Hayvânât teşriyesi dönemecinde uzun yıllar kaldığını görüyoruz. Onun için akıl sahiplerinin bir an evvel, bir İnsan-ı Kâmilden bu insan Rûhunu üfürtmesini tavsiye ederim. Böylece ervâh âlemi olan bezm-i elest deminde, sıra ile zikir Rûhu, ef’al-i İlâhiye Rûhu, sıfat-ı İlâhiye Rûhu ve Zât-ı İlâhiye Rûhunu Vahdâniyyet diriliğini zevk ettiğinde, insan Rûhuna sahip olduğu görülecektir. Cenâb-ı Allah bütün inanan kardeşlerime bu insan Rûhunu nâsib etsin.

REGAİB KANDİLİNİN HAKİKATI

Cenabı Allah gizli bir hazine iken, bilinmekliğini murat ederek, Ehad’lığı olan hüviyetinden Ulûhiyetine tecelli eyledi. “Ben gizli bir hazine idim bilinmekliğimi murat ettim. Sevdim ve muhabbet ettim bu halkı halk eyledim” H.kutsi. Ulûhiyet mertebesinde, Allah adını aldı. Burada Celal ve cemal esmalarıyle bilindiği halde, bu mertebede Muhammed aynasız görünmediği için, Ulûhiyeti olan Allah’lığından, Rububiyet mertebesi olan kulluk sıfatlarında kendini ilan eyledi.

Allah’ın kemalat sıfatlarında zuhuruna Muhammed aynası dendi. Kulluk yüzü olan cemadat, nebadat, hayvanat ve insan varlık aynalarında fiilleriyle görünmeye başladı. Diğer Rububiyetin Rablık yüzü ilede, Hz. Muhammed’in günümüzdeki kemalat sıfat aynaları olan Mürşidi Kamillerden, Cenabı Allah’ın bizler gibi nakıs kullarına rağbet ederek, irşad ve terbiye ettiğini görüyoruz.

Resulullh efendimiz, Allah evvela benim Nurumu, Ruhumu, Aklımı ve kalemi yarattı buyurduğu gibi, bizlerede

148

rağbet ederek, bizlerin mazharında Cenabı Allah’ın Nurunun, Ruhunun, Aklının ve kaleminin nasıl tecelli ettiğinin tahsilini, günümüzde Mürşidi Kamil mazharlarından, Hz. Muhammed’in dili ve haliyle Rağbet ederek bizleri irşad ve terbiye edib durmaktadır.

İlmi ezeliyette nasibi olan kardeşlerimizinde, kendi mazhar larındaki istidatları gereği, onların mazharından Rabbımın Rağbet ettiğini, henüz nakıs olan bizlerin, bizlerden rağbet edenin Rabbımız olduğunu bilmediğimiz için kendimize nisbet ederek, biz hak ve hakikat yolunu istedik, biz yapıyor, biz ediyoruz diyoruz. Sanki kendi varlığımız varda, güç ve kuvvet sahibi olduğumuz için bu sözleri söylüyoruz. Hem “vela havle vela kuvvete illa billahilaliyyül aziym” diyoruz. “güç ve kuvvetimiz yoktur, kuvvet ve kudret sahibi Aziym olan Allah’ındır” hemde Rağbeti kendimize nisbet ediyoruz. Tabiî ki nakıs olan bir insan elbette, bu sırlara vakıf olamadığı için, bu demde kendisine nisbet etmesi tabiidir.

Çünkü Nefs daima ikilik ister. Kendi ayrı Allah ayrı müteala eder. Esfeldeki madde âlemindeki insanların, mana âlemindeki vahdet tecellilerinden haberdar olmayışları, onların vahdet sıfatlarından fiilleriyle Hakk’ın zuhurunu görmeleri, Rabbımın onlara Nefahtü ayetini (Ruhundan bir Ruh üfürmek) okumakla mümkündür.

Onun için zahirde bile kameri aylar 12 dir. Ayların birincisi Muharrem ayı olan Ahadiyet ayıdır. Gizli bir hazine olan Cenabı Allah, bilinmekliğini istediği için, kendisini sevdi ve Muhabbet ederek, Kulluğu olan Rubibiyetine ikinci kameri ay olan safer ayı ile tecelli yolculuğuna başladı. Sonra üçüncü kameri ay olan R.evvel ayında, rağbeti evvela, istek ve arzu ile R.ahir ayında, Rağbetin sonu ile yani kendisinin zuhura gelmesi için tecellisini

149

devam ettirdi. C.evvel ayında, cemin evveli, yani bütün tecellilerin teklik olan vahdaniyeti ile ve C.ahir ayında cemin sonu olan külüyle (hepsi ile) ilmel bildi.

Buraya kadar henüz batında olduğu için, sıfat mazharlarından daha görünmüyordu. Ne zaman Receb ayı girdi, Mürşid mazharından Rabbımın, Nuru, Ruhu, Aklı, kalemden saliklerin gönül sayfalarına, irşad ve terbiye etmesiyle yazılmaya başladı. Onlar; cahalet ve nisbiyetlerinden kurtuldukları nisbette, Aklını, zikrini fikrini ve kalblerini birliyerek, kendi gönüllerinde Hakk’ın Hay olan diriliğini fiilleriyle görmeye başladılar.

İşte Recebin cumaya tekabul eden gecede, zahirdede, batındada Reğaib gecesi olarak, gönüllerinde vahdaniyetin ışıklarını görmesi başlamış oldu. Geceler vahdeti remzettiği için, Nefsin maddi istek ve arzularından, Ahiretin manevi vahdet tecellilerine bu kişiler yüzünü çevirmiş oldular. Kurandaki İnşirah suresindeki gibi, bu salikler, Mürşidi Kamil mazhar ından, kansız ve bıçaksız olarak sohbet ve himmetle, kalbleri açılarak, cehalet, gayriyet, nisbiyet ve şirk günahlarını yok ettiler.

Günah yükünden hafifleyenler, maddi âlemden, manevi gök âleme doğru yükselmeye başladılar. Zikirlerinde pekleşme oldukçada, gönül göğünde kapılar açılmaya, zevkler tadılmaya başlandı. İşte Allah’n kuluna rağbetinin, Allah’ın kul olan sıfatların aynasında kendini çok güzel gördüğü için, âşık olduğu için, tecelli ederek rağbet ettiğini, kul olan sıfatlarıda Allah’a muhtaç olması nedeniyle Âşık olduğu ve bütün sıfatlarından esma alarak fiilleriyle görüldüğünü zevk etmeye başladılar.

Bu Reğaib kandilinin cumaya tekabül etmesi, kesret ve vahdet tecellilerinin cemi olarak kişinin kalben bu fiilleri tastik etmesinden ibarettir. Recebin 27 sinde miraç yolculuğu, şabanın

150

15 inde günahlardan temizlenerek beratın alınmasını ve Ramazan ayının 27 sindede kadir gecesinde kadere ererek Allah’ın muradı olan kemalata ermiş olacağız. Bütün kardeşlerimin gönüllerindeki üç aylar zevklerini teprik ederim. Cenabı Allah gönlümüzde bu tecelli kandillerini yakarak bütün tecellileri zevk etmek nasip etsin.

SEVGİ

İnsanlar bu dünyaya, sevmek, sevilmek ve sevdirmek için gönderilmişlerdir. Yoksa üç günlük yaşamlarında birbirleriyle kavga etmek, geçimsizlik ve mutsuzluk çıkarmak için gelmemiş lerdir. Neden insanlar birbirlerini sevmiyorlar, Neden esma ve sıfatları ayrı görmeleri nedeniyle onları ayrı görüyorlar. Neden bu insanlar bütün yaşamlarını dünyadaki Cehennem’de geçirmekten kurtulamıyorlar, akıl, fikir ve bütün zihinsel düşü nüşlerini ekonomik meselelerden, üzüntü ve dünya debdebe lerinden Hakk’a doğru döndüremiyorlar.

İşte bu soruların cevabı Tevhîdde mevcuttur. Ne yazık ki bunları bilmediğimiz için bu Cehennem’den kurtulmamız mümkün olmuyor.

Kur’ân-ı Kerîm’in Araf Sûresi 179. âyetinde “Cin ve insin çoğunu Cehennem için yarattık. Onların kalpleri vardır tefekkür etmezler, gözleri vardır hakîkati görmez, kulakları vardır hakîkati duymaz, işte bunlar hayvan gibidirler.” buyrulmuştur. Şu halde insanların çoğunluğu, bu ayeti kerimedeki, sırlardan haberdar olmadığı için mutsuz ve azabda oldukları anlaşılmaktadır. Dünyada Cehennem, kişilerin Hakk’tan kendilerini uzak hissetmeleri ve cehaletleri nedeniyle

151

Cenâb-ı Hakk’ın tecellî mazharlarını Hakk’tan ayrı imiş gibi görüp, ihtilâftan kurtulamayıp azab çekmeleridir.

Her tecellî Hakk’ın olduğu halde, “Nedir bu kavgalar ve ihtilâflar.” diye soracak olursanız, her tecellînin fâilinin Allah olduğunu bilmeme cehâletidir. Zira kişideki Cehennem azâbı cehâletinden ve Hakk’tan uzak oluşundan başka bir şey değildir. Cenâb-ı Allah, onsekizbin âlemde, zerreden kürreye kadar, Zâtını ilân etmiştir. İlân etmesi demek, her varlıkta zuhûra gelmesi demektir.

Şu halde sevmeyip ihtilâf ettiğimiz kişi veya varlıkların, kendilerine ait hiçbir güç ve kuvveti yoktur. Bütün dünya yüzündeki canlı varlıkların, kulaklarından duyan, gözlerinden gören ve dillerinden konuşan Cenabı hakk değilmidir. “vela havle vela kuvvete illa billahilazym” bizim kendimize ait hiçbir şeyimiz yok. Kuvvet ve kudret Cenabı Allah’ınıdır. O halde biz bu fikirlerden yoksun olduğumuz için bilmiyoruz. Varlıkların esma ve sıfatlarını her ne kadar ayrı görüyorsakta, özde bütün canlı varlıklar birdir.

Bu varlıkların siyreti Hakk sureti kuldur. Kul demek köle demektir. Kulun kendisine ait hiçbir varlığı yoktur. Kulun varlığı sahibinin varlığıdır. Bütün insanlardan düşünen ve her türlü o mazharın istidadına göre icraatı yapan Cenabı Hakktır. Onun için her türlü olayda, başkalarını suçlamak değil de kendimizi gözden geçirip irfaniyet eksikliğimizi düzeltdiğimizde, bir daha bu eksik tecellînin olmadığını görürüz.

Çünkü Allah bizlere, hiçbir mahlûkata vermediği, akıl, fikir, irâde ve ilim gibi yüce emânetler vermiştir. Bunları yerinde ve doğru kullanırsak, o zaman bütün insan ve canlıları sevmiş oluruz.

152

Sûrette kalanlar ve sûret için ömrünü bitirenler, azab ve mutsuzluktan kurtulamamışlardır. Sûretlerin hiçbir hükmünün olmadığını bilenler, sîret için çalışıp onun bilincine erenler, mutluluk ve saadet içinde, dünyada iken Cennetlerini yaşayanlardır. Dünyada Cennet ve Cehennem vardır. Âhirette de Cennet ve Cehennem vardır. Dünyadaki Cehennem, cehaletimiz gereği Hakk’tan uzak olmak ve her türlü ıztırab ve kederler o kişilerin Cehennem’i olmaktadır. Dünyadaki Cennet’leri ise, irfaniyet ve kemalatımız nisbetinde Hakk’la beraber olup, huzur ve mutluluk içindeki insanları sevmek zevkine ermektir. İnsanlardaki Hakk’ın tecellilerini sevmek, onlardan tecelli eden fiillerin kötülüklerinide sevmek değildir. Allah’a göre iyi ve kötü yoktur ama bizlere göre vardır.

Dünya zâhir beş duygumuzla algıladığımız kesâfet âlemidir. Âhiret ise bâtın duygularımız diye vasıflandırdığımız, hiss-i müşterekimiz olan bâtın duygularla algılanan Ahiret âlemdir. Zâhir duyguların bu Ahiret âlemde geçerliliği yoktur.

Dünyada iken Hakk’a olan yakınlığından (ilm-el yakînlik, ayne’l-yakînlik, Hakk-al yakînlik) aldığı zevkler, sıfatlara bürünerek karşısına çıkacaktır. “Dünya Âhiretin tarlasıdır.” Hadisi bize bunu bildirmektedir. İsra suresi Ayet 72 “Dünyada a’ma olan Âhirette de a’madır.” Âyet-i kerimesi bizlere dünyada iken, bütün fiillerin fâilini çok iyi tanımamızı belirt mektedir. Sevdiğimiz her varlığın özünün, Cenâb-ı Hakk’ın bir tecellîsi olması nedeniyle bizzat Rabbimizi sevmiş olduğumuzu anlamış olacağız.

Cenâb-ı Hakk kendinden başka bir varlık yaratmamış ki seven ve sevilen olsun. Seven de kendisi, sevilen de kendisidir. Zatının sıfatlarından tecelli etmesi nedeniyle sevmesi, sıfat larında zata muhtaç olmasıdır. Siyret tecellilerine sahip olanlar,

153

zat ve sıfatlardaki sevmenin her ikisindede zatın sevgisini bilir ve görürler. Yeter ki biz bu irfâniyete sahip olup, mutluluk içinde, Şuhut ve muşahede ile yaşayalım. Yoksa kendi azâbımızı kendimiz hazırlamış oluruz.

Herkez bu gün kendini sorgulasın. Stres, üzüntü, keder ve mutsuzluk içinde dünya ile ilgili alamadım veremedim kaygısı içindeyse bu, Cehennem azâbından başka bir azâb mıdır? Bu azâb ona yetmiyor mu? Ondaki gayriyet ve Hakk’ın her türlü tecellîlerine vâkıf olmadığı için Cehennem azâbından bir türlü kurtulamıyor. Oysa Tevhîd ehli, Hakk’ın bütün tecellîlerine vâkıf olduğu için, fiillerin fâilini görüyor. Hangi mazharı nerede kullandığını, bu olaya karşı nasıl hareket etmek gerektiğini bildiği için, mutluluk ve huzur içinde yaşıyor. Dünyada o kişiye bundan güzel Cennet mi olur? Hasan Fehmi Hazretleri bir ilâhîsinde:

Ariflerde ar olmaz hiçbir şeyden kahrolmazKahrı lütfu bilmeyen hiçbir dem rahat olmaz.

Buyuruyor. Kahrında lütfundaki, fiilin fâili Allah’tır. Kime ve ne için kullandığını tefekkür ettiğimizde, her şeyin yerli yerinde ve doğru olduğunu görerek Cennet’e girmiş oluruz.

Cenabı hak cümle inanan kardeşlerimizi bunlardan eylesin.

SOHBET EDEBİ NASIL OLMALIDIR

Muhammedden muhabbet oldu hâsılMuhammedsiz muhabbetden ne hâsıl

154

Sohbeti Rahman olan, Kur’an-ı natık dediğimiz İnsanı Kâmilin yetiştirilmesi bu yolla elde edilmektedir. Ehlullahın İlhami ilhamı rabbaniyedir. Yani haktan ilham alırlar. Onların alış verişi ve bütün görüşleri Hakk’ın tecellileridir. Bir veli şöyle buyuruyor.

Dersi haktan almıyanlar gelmesin bu mecliseAşka kulak salmayanlar gelmesin bu mecliseAkıl ile Hakk’a erilmez, aşktır Mürşid olanAşkı Mürşid tutmayanlar gelmesin bu mecliseOnun için pirimiz Muhammedi nuru Arabî hz.leri, edeb

Mürşide tam teslimiyet, zikri daimi, fikri daimi ve sohbete devam şeklinde tarif etmişlerdir. Sohbet, Hz.insandan Hz. insana, Hz insan içindir. Kim dâhil oldu o vasıl oldu. Buyurul muştur.

Rahman suresi ayet 1- “Rahman olan 2-Kuranı talim etti. 3-İnsanı o yarattı” buyuruluyor. Sohbet kalplerin buluşması, hasta kalplerin şifaya kavuşmasıdır. Kamil Mürşidlerin sohbet leri, ezel ikliminden eserek gelen ve taa beka iklimine doğru giden nefes rüzgârı gibidir. O kimseler ne konuşursa konuşsun hangi mevzudan bahsederlerse bahsetsinler, hep ondan bahseder ler. Hep onu zikrederler. Onların sözleri bu aziz nefesi taşıyan kervan gibidir. Sözlerin şekline değil kokusuna, nazar eyleki sohbetin zevkine nail olabilesin. Sohbet meclisleri Hakk’a gönül vermiş kişilerin bir araya gelmesiyle olur. Sözlerin ötesinde idrak hâsıl olur. Nazarlar, bakışmalar alınan nefesler dahi sohbet halini alır. Her şey bir olmuştur. Eksik veya fazla hiçbir şey yoktur. Kesafet kalkmıştır. Latafet hâsıl olmuştur. Senlik ve benlik yok olmuş, yerini birliğe ve bütünlüğe teslim etmiştir.

Artık ne konuşulursa konuşulsun ne söylenirse söylensin konuşanda dinleyende odur. Sen çıkarsan aradan kalır yaratan

155

fetvasınca, sözsüz, sizsiz, bizsiz, sessiz bir biliş ve duyuş hâkim olmuştur.

Eşref oğlu Rumi hz. leri “Debrenmeden dil dudak, sözü işiten gelsin” derken hem kalb kalbe yapılan sohbeti, hemde sohbetin esas sahibi Cenabı Allah ile sohbeti ne güzel ifade etmişler. Sohbetler Cennet bahçelerinden bir bahçedir. İfadesi bizlerin manevi meyvalardan rızklanmamız ancaksın sohbetlerle mümkün olduğunu göstermektedir.

Hakiki bir sohbet, namazda Hakk ile olan beraberlik halinin, halk ile beraberken de devam etme şeklidir. Avamın basit gördüğü sohbetlerin asla küçümsenmiyecek muazzam bir hal olduğu idraktan kaçmıyacaktır.

Sohbetten evvel bir kişi, nisa suresi ayet 64 deki Nasuh tövbesiyle Allah’a tövbe etmesi ve ruhunda bu Hakk’a dönüşünü hissetmesi lazımdır. Sonra ya rabbi, senden geldim tekrar sana rucu edişimin tahsili için, nefsimi, Ruhumu ve vücudumu senin rızan doğrultusunda yaşamak ve nefsimin hilelerinden kurtulmak için, bu sohbetlere katılıyorum beni senin rızan doğrultusunda dinlemeye ve yaşamaya Muvaffak eyle. Diye niyazda bulunmalı dır. Eline, diline, beline, nazarına hatta arifler katında kalbine sahip olmayan kişiler sohbetten feyz alamadıkları gibi, başkalarının dahi feyzine mani olurlar.

Mürid zaruret halleri dışında Mürşidinin karşısında olur olmaz konuşmamalıdır. Mürşidinin sohbetini kesmemeli, Efendi bir müşkili olan varmı, demeden katiyen sual sormamalıdır. Soru sormak için soru sorulmaz.

Soru 3 neden için sorulur.1-Karşısındakini mahcup etmek için sorulur. Bu tevhid

ehlinde olmaz. 2-Bilmediğini öğrenmek için sormak.

156

3-Bildiği halde yanındaki kardeşlerininde öğrenmesi için sormak.

Kendi ilmini ortaya koymak için ve efendinin ilmini ölçmek için soru sormak çok ayıptır. Özel ve mahrem sorular ihvanın önünde sorulmaz. Efendinin huzurunda iken ben buyum ben şuyum diye kendi özelliklerinden asla bahsetmemelidir. Zahir ve batın efendiye tazim ve hizmet, saliki maddi ve manevi yüksel mesine vesiledir.

Hürmet ve saygı manen daimi efendiden Hakk’a olmalıdır. Huzuru şeyhden huzuru Hakk’a gidilir. Efendinin sohbetlerini edeble dinlemeli ve aklının ermediği konularda, şöyle söyleme liydi böyle konuşmalıydı gibi fikirleri kesinlikle aklından bile geçirmemelidir. O konuda sohbetlerden mutlak manada hikmet ler olduğunu düşünerek, aklının almadığı konulara girmemelidir.

Sohbet yapılan hanenin sahibi ihvan kardeşimiz, sohbeti aksatmadan ikram için destur istemeli ondan sonra ikram yapılmalıdır. Efendi ikramdan yemedikce ve içmedikce, katiyen ihvanlar içme ve yemeğe başlamamalıdır. Yeme ve içme esnasın da, sessizliğe riayet edilmeli, ihvanlar kendi aralarında katiyen konuşmamalıdır. Çünkü yeme içmede sohbetten sayılır. Efendi musade etmeden ihvan ilahi okuyamaz. İlahiler makam ve bir tempo ile usulüne göre okunur. Bilmeyenler öğrenesiye kadar ilahiye okumaya iştirak edemez.

İlahi okunurkende efendinin sesinden fazla yüksek sesli hiç kimse sesini yükseltilmemelidir. Efendi sesli zikir yapmadanda salikler sesli zikir yapamazlar. Zikir esnasında salikler sağa sola bakmamalı gözünü yumarak gönlü ile efendisine yönelerek, gönlündeki beytullahı nazar edercesine efendiye teveccüh etmelidir ki feyz alabilsin. Efendi zikrin sonunda Huuu ile zikri

157

bitirdiğinde ihvanlarda aynen buna uymalıdırlar. O zikiri bitirme den ihvan zikirini bitirmemelidir.

Mürid sohbetlerden laikiyle istifade etmek istiyorsa, bilhassa şunlara dikkat etmelidir.

1-Daimi abdestli olması nedeniyle sohbete abdestli gitmelidir.

2-Efendisinin (Verasetül Enbiya) Peygamber varisi olması nedeniyle efendisinin gönlünden kendi gönlüne feyzin akması için, ya Rabbi söyleyen ve işiden sensin. Bu aciz kulunu ve bütün ihvan kardeşlerimi bu sohbetin feyzi ile feyzlendir. Nuru ile nurlandır. İdrak ve anlayışımızı ziyade eyle diye niyaz etmelidir.

3-Efendiye son derece sevgi ve saygı göstermeli, Cenabı Allah’ın Muhammed diliyle efendimin mazharından benim eksiklerimi ve ihtiyaçlarımı söyliyor diye öylece edep içinde Efendiyi dinlemelidir.

4-Efendinin zikir ve irfaniyetle anlattığı, kalbimizin düzel mesi için her nasihatı benimseyip gafletten kurtulmak için gayret göstermeliyiz.

5-Efendi bir şey sormadan ona cevap vermemeliyiz.6-Efendinin anlattıkları sırları, ehli olmayanlara katiyen

anlatmamalıdır. 7-Bir salik mürşidinin aracılığı ile istek ve gayesine ulaşabi

leceğini inanmalıdır. Sevgisi başka bir efendiye yönelirse, kendi Mürşidinden, o andan itibaren yarar göremez. Ve feyz kapısıda kapanır.

8-Saliki vuslat bulduracak tek şey, efendiye sıddıkiyet ve teslimiyettir.

9-Mürşidinin kendi üzerindeki tasarrufunu kabullenerek her emrine uymalı ve her konuda ona hizmet etmelidir. Çünkü arzu

158

ve sevgi bu yolla oluşur. İhlâsla gönülden bağlılığın ölçüsü bu yolla anlaşılır.

10-İbadet ve her işinde mürşidinin isteğini kendi isteklerin den daima üstün tutmalıdır.

11-Mürşidinin iyi ahlakına ve olgunluğuna güvenerek onun hoşlanmadığı şeyleri yapmaktan kaçınmalıdır.

12-Salik kendi durumunu bir edep dâhilinde söyledikten sonra, sukut etmeli ve sorduğu sorunun cevabını kendi verme küstahlığını göstermemelidir.

13-Mürşidin bulunduğu mecliste yüksek sesle konuşmamalıdır. Bu çok büyük edebsizliktir.

14-Mürşidinin hiçbir haline kalben dahi olsa karşı koymamalı, içinde şüphe belirirse, bunda bir hikmet olduğunu düşünerek kusuru kendisinde aramalıdır. Kur’an’da Musa ve Hızır kıssasını düşünmelidir.

15-Salikin bütün dertlerine çare bulabilmesi için her şey mürşide arz edilmelidir. Zira onlar manevi doktorlardır. Mürşidim benim her şeyimi görüyor ve biliyordur diye, sorununu ona iletmemek doğru değildir.

16-Müridin Efendisine bağlılığı, eziyetli ve sıkıntılı zamanlarında bile bozulmamalıdır. Maneviyatını bozacak sözler ve dedikodular ümidini kırmamalı, Allah’tan c.c. istediği feyzi ancak Mürşidinin aracılığı ile elde edebileceğine inanmalıdır. Bunun için Mürşidine sevgi ve bağlılığı, kendi nefsinden, çoluk ve çocuğundan ve malından daha fazla olmalıdır.

17-Efendinin emirlerinin hikmetini düşünmeden ve başkalarına sormadan yerine getirilmeli, geçiktirme ve emri yerine getirmeme salikin feyzini keser.

18-Mürşidin verdiği zikir, fikir ve rabıta gibi görevleri emrettiği şekilde mutlaka yerine getirilmelidir.

159

19-Mürşid ile birlikte bulunurken, hareketlerine, sözlerine, sorduğu soru ve verdiği cevaplara çok dikkat etmeli, ileri geri konuşmamalıdır. Aynı sorunun cevabını 3 yerde ayrı ayrı vermesi dahi her an ayrı tecellinin hikmeti olduğunu düşün melidir. Yoksa mürşidin büyüklüğü ve saygısı müridin kalbinden gider.

20-Mürşidi ile konuşacağı zamanı salik iyi ayarlamalı, verdiği cevapları can kulağı ile dinlemeli, konuşurken edepli ve haddini aşmadan kısa ve öz derdini anlatmalıdır.

21-Mürşidin kendisine açıkladığı sırları gizlemelidir.22-Allah’u tealanın mürşid aracılığı ile kendisine bağış

ladığı ilim, keşif, cezbe gibi hal ve düşünceleri efendisinden saklamamalıdır.

23-Uygunsuz kişilerin yanında mürşidinden söz etmemeli ve onun sohbetlerini anlatmamalıdır. Onların anlayış ve akılları nisbetinde açıklama yapılabilir.

24-Mürşidi ile beraberken başka şeylerle ilgilenmemeli, tam anlamıyla ona yönelmelidir.

25-Mürşidin karşısında tesbih çekmemeli, nafile namaz kılmamalı ve başka şeylerle ilgilenmemelidir.

26-Mürşid emretmedikce başköşeye geçmemelidir.27-Karanlık gibi zorunlu haller olmadıkca Mürşidin önünde

yürümemelidir.28-Mürşidden uzak beldelerde olanlar onunla zahir ve batın

bağı kesmemek için telefon etmeli, müşkülleri telefonla izah edilimeyecek kadar uzun ise, telefonla izah edilimeyen mevzuları internet meşajları veya ziyaretle giderilmelidir.

29-Mürşidinin ahlakıyla ahlaklanmaya özen göstermelidir.30-Mürşid ayakta iken Salik oturmamalı, sırtını Mürşide

dönmemeli ve kapıyı sertce örtmemelidir.

160

31-Kur’an-ı Kerim’in hucurat suresindeki 1.ayetten 12. ayete kadar emirleri akıldan çıkarmamalıdır. İhvanlar geçmişin etkisinden, geleceğin evhamından kendilerini kurtarmalıdırlar.

Kur’an’da: lut a.s. ın karısı, nemrut, firavun, nuh a.s. ın karısı, ebu leheb, ebu cehil ve niceleri bu illetten kahr olup gittiler. Hakk’ı hakla bilerek ve görerek yaşayıp tevhid edenler, Allah ve Resulullah ile Ademiyetinde zuhura getirip anda zevkiyap oldular.

Melek bilmezki yazsınŞeytan bilmezki bozsunİnsanda farkında olmazkiOnunla Allah’a nazlana Şabani veli hz.Sohbetin sırrınada, Deminede Huuu.

ŞERİAT TARİKAT HAKİKATMARİFET NE DEMEKTİR

Kur’an-ı Kerim 4 ilim gözlüğü ile okunur ve yaşanabilir. Bu ilimler dışında Kuranın okunması ve yaşanması mümkün değildir. Buda ya Şeriat, ya Tarikat, ya Hakikat ya da Marifet iledir.

ŞERİAT: Kelime anlamı doğru yol, hakk ve aydınlık yol, Ayet, Hadis ve icmai ümmet olan imamların içtihatı ile kurtulmuşların yolu demektir. Şeriat ikidir.

1-Şeriatı evvel 2-Şeriatı saniye (hakikattan sonra gelen şeriat)Şeriatı evvel: zahiri hükümler, fıkıh kaideleri, hukuki

kurallar, insanın bedeni ve dünya ile ilgili dini hususlar,

161

peygamberi vastasıyla Allah tarafından konmuş kanunlar, inanan ların dünya ve Ahiret hayatını düzene konması için konmuş kaidelerdir. Buna ilahi düzende diyebiliriz. Bunlar bedenimizin amelleriyle uygulanır. Bu ameller bilinmeden yapılırsa, gönlümüz olan iç âlemini düzeltmediği için, Hakk ve hakikata vuslat sağlamaz. Bir talebenin derslerine hiç çalışmadan yıl boyunca okula gidip gelmesi gibidir. O talebeden bu şekilde sınıfını geçmesi beklenemez. Taklit olan bu şeriatta oruç tutulur, Namaz kılınır, hacca gidilir, zekât verilir ama bunların ne olduğu bilinmez. Ancak Tevhid tahsilini yaparak Hz.cem mertebesinde şeriatı saniye ye ayak bastığında bunları öğrenmiş olur.

Şeriat kuralları ayni zamanda dini muhafaza eden ordulardır. Bu ordular olmasa hakikat sırları korunamaz. Cenabı Allah’ını tabiattaki cevizin bile içindeki özün koruması için, yeşil dış kabuk ve ağaç kısmı olan sert bir tabaka ile muhafaza edilmiştir. Bir ağacın meyvasını binlerce yaprakla korumuştur. Keza, bir salkım üzümü yüzlerce yaprakla korumasıda böyledir.

Şeriat makamı kesret olduğu için, her şeyi ayrı gören ve her konuyu şöyle yapılacak böyle yapılacak diye hüküm verilen bir durumdur. Ancak amellerin manasını, kalbinde bilerek yaşamadığı için, olması gerektiği gibi uygulanmaz.

Şeriat Hz. Musa ya verilmiştir. Musaviler şeriat âlemini remzeder. Onlar ibadet ettikleri yerde Süleyman a.s.ın 6 gen Mühür armasından başka hiçbir şey bulundurmazlar. Altı gen yıldızın tevhiddeki 6 meratibin tecelli idrakı olduğunuda bilmezler. Musa’nın elindeki asada, her gittiği yeri yoklayarak sağlam bassın, körler gibi düşmesin içindir.

Şeriat ve Namaz Peygamberimize Miraç olayından sonra emredilmiştir. Buda şeriatın sırrını ançak ölmeden evvel ölmenin gerçekleşmesinden sonra olduğunu gösterir.

162

Şeriatı saniye: Bir kişinin ikilikten kurtularak Cenabı Hakk’ın vahdet âlemindeki kesreti zevk edebilirse, işte birliği bozmayan, ikilik olarak müteala edilen şeriattaki vahdet ve kesretin kendisi olduğu anlaşılmış olur. Şeriatta düzen vardır. Bütün İnsanı Kamiller şeriattan bir an bile ayrılmamışlardır.

Mısrı Niyazı Hz.leri bir ilahisinde bakın ne diyor.

Şeriat enbiyanın sünnetidirKamunun ihdidasıdır şeriatBu Nefs kâfirini katletmek içinHakk’ın hükmü kazasıdır şeriat * * *Hakikat gerçi sultanlıktır ammaÖnünde onun livasıdır şeriatŞeriatla durur arz ve semavatBu dünyanın binasıdır şeriat * * *Şeriattan veli yâd olmaz aslaVelinin aşınasıdır şeriatŞeriatla durur arz ve semavatBu dünyanın binasıdır şeriat.

Şeriattaki namazdan gaye, Allah’ı görmek ve Allah’la konuşmaktır. Yoksa çok insanların yatıp kalktığı gibi, sadece bazı sözleri bilmeden tekrarlamak değildir. Kulumu bana en çok yaklaştıran şey, farz kıldığım ibadetleri yapmasıdır. Kulum

163

bana nafilelerle o kadar yaklaşırki, nihayet ben onu severim. Sevincede onun duyan kulağı olurum. O benimle duyar. Gören gözü olurum. O benimle görür. Eli olurum. O benimle dokunur. Ayağı olurum. O benimle yürür. Kalbi olurum. O benimle anlar. Söyleyen dili olurum. O benimle konuşur. Ne dilerse onu yerine getiririm. Her hangi bir şeyden bana sığınırsa ben onu muhafaza ederim. Sözleriyle anlatılmaktadır. Şeriatta amaç insanları rahat ve huzur içinde kaynaştırmak olduğundan, bilği ve tam teslimiyet esastır.

Tevhid gemisine bindim kaptana tam teslim oldum. Beni nereye götürürse götürsün diyebilirse, kaptanda o gemidekileri kurtaran ve selamete çıkaranlardan olur. Şeriatın dış yüzü, birde iç yüzü vardır. Dış yüzü taklit olup insana huzur verebilir fakat tutulan oruç ve kılınan namaz, manası bilinmediği için gerçek değil taklittir. Şeriatın iç yüzü ise mutmain Nefs halidirki, aynen hakikat gibidir. Bizler onun dış yüzünde kaldığımız için, sadece Oruç, Namaz ve örtünme meseleleriyle uğraşırız. Allah kişinin suretine bakmaz kalp ve niyetine baktığı için, kişinin kalbi temiz değilse, yaptıklarının faydasını görmesi düşünülemez.

TARİKAT: Tarikat demek yol demektir. Hakk’a ulaşmak isteyenin tuttuğu yol, vuslat yolu, yani gaflet karanlığından Hak ve hakikatın aydınlığa geçme yoludur. Gerçekte tarikat diye bir şey yoktur. Gerçek tarikat, tariki müstakim olan doğru yoldur.

Sen seni bilmektir ancak pire ülfetten garazNoktayı fehm eylemektir ilmi irfandan garazHalkı bunca enbiya kim geldi davet eylediVahdet sırrı bilmektir o davetten garaz Mısrı Niyazi

164

İşte, bütün peygamberlerin ve Mürşidlerin tarif ve tahsil ettirdikleri sıratı müstakim yoludur. Tabiat vadisinden Nefs vadisine oradan Kalb, Ruh, sır, Hafi ve ihfa (Gizlilik) vadilerini geçerek insanı asliyesini bulma yoludur. Onun için Resulullah efd. miz “Nefsini bilen Rabbını bilir” buyurmuşlardır. Hazreti Ali de “En büyük harp kendi Nefsimizle yapacağımız harptir” diyerek bu harbin nasıl gerçekleştirileceğini öğretmiş tir. Tasavvuf Akıl, fikir ve külli teslimiyet yoludur. Kişi aldığı zikir ve fikirlerle kötü huylarından kurtulup, iyi huylarla huylanmak ve Kur’an-ı Kerim ahlakıyla ahlaklanması demektir. Tarikatta amaç, insanları Madde âleminden mana âlemine doğru yürütmektir.

Her yol kabeye gider. Önemli olan yolda kalmadan kabeye ulaşmaktır. Yol yatmak için yapılmamıştır. Yola çıkanın amacı, aslına kavuşmak olmalıdır. Marifet onun yolunda ölmek değil, hedefe varmak olmalıdır. Onun için Namaz müminin miracıdır.

Miraç ise Hakkla beraber olmak ve görüşmektir denmiştir. Tarikat diye günümüzde bildiğimiz bütün ekollerin görevi kişileri Allah’a yaklaştırmak suretiyle cehalet karanlığından Hakikat aydınlığına çıkarmaktır. Bütün tarikat ve Mürşidler, bir Resulullah şadırvanın etrafındaki musluklar gibidir. Bu musluklar çeşitli ve farklı olabilir.

Her kişinin istidat ve meşrebi ne ise, hangi seviyedeki musluktan su içmek istiyorsa oraya yanaşır ve içer. Musluk eskidiğinde yenisi ile değiştirilip ebediyen ihtiyaç giderilecektir. Önemli olan musluk değil su dur.

HAKİKAT: Hakikat Şeriatın iç yüzü olan gönül âlemidir. Burası letafet âlemidir. Şeriattaki Rabbımla nişanlılık devresi bitmiş, Rabbımla Allah’ın vahdaniyetindeki evlilik devresine girilmiştir. Ali İmran suresi ayet 18 “Şehid Allahu la ilahe illa

165

huve vel melaiketü ve ulül ilmi kaimen bil kıst. La ilahe illa huvel aziyzül hakiym” (Allah kendisinden başka ilah olmadığına şahidlik etti. Melekler ve ilim sahipleride şahidlik etti. O azizdir hâkimdir.) İlmel yakınlıktan aynel yakınlığa geçildiği için, şahidlik devresi başlamıştır. Peygamberimizin Rabbımı Rabbımla bildim, Rabbımı Rabbımla gördüm dediği gibi, vahdaniyet âlemindeki cemalullahi seyretmek ve zevk etmek hakikatın sırlarındandır.

Her meyvanın kabuğunu soyduktan sonra içini yemek nasıl lezzetli ve zevk veriyorsa aynen onun gibi, hakikata erildiğinde de ayni lezzet ve zevk mevcut olduğu görülecektir. Hakikata erildiğinde artık halk değil Hakk vardır. Ayrılık değil teklik vardır.

Hakikatta kısas, mukayese yoktur. Erkek kadın cinsiyet ayırımı yoktur. Mahrumiyet ve namahremiyet gibi kavramlarada yer yoktur. Bunlar şeriatta vardır ve nedeni, Tevhidin bilinmeyişidir. Yalnız insan vardır. Hakikattakilerin, Hakk’la Hakk olma başarısı, halk diye bildiği keyfiyeti ortadan kaldırmasıyla ölçülür. Çünkü Hakikat görünmeyen bir nurdur.

Cenabı Allah her kime bu Nuru gösterirse, o insan mazharından İsa a.s. gibi ölüleri bile diriltebilir. İsa mezardaki ölüyü Allah’ını izniyle kalk diyerek diriltmiştir. Onun körlerin gözlerini açışı, cüzamlıları iyileştirmesi, sakat ve felçlileri yürütmesi bu tecellinin sonucudur. Allah isterse her istediğini istediği sıfatından kudret tecellisini gösterir. Çünkü Rum suresi ayet 19 “Ölüden diri çıkartır, diridende ölü çıkartırsın” buyurulmuştur. Hakikatta Namazı bu âlemde iken, bile bile, göre göre kılmak gerekir. Hz.Ali “Görmediğim Rabbıma ibadet etmem” buyurmuştur. Gören ve görünen kendisi Olunca niye kendini izlemesin.

166

Yok oldu benliğim, varlık Hakk’ındır.Aynada gördüğüm. hakk nuzuludur. Vahdetin kesretteki görüntüsü,Zatın, Âdemden ilan edilişidir.

Bu sözleri herkezin anlaması mümkün değildir. Ulu orta söylenmesi hem karşıdaki dinleyene hemde söyleyene zarar verebilir. İnsanlar Allahı gayıpta aradıkları ve şuhudu inkâr ettikleri için, Haşr suresi ayet 22 “O öyle bir Allah’tırki kendinden başka ilah yoktur. Gaybı ve aşıkarı bilir. O Rahmanurrahiymdir” ayetinde veşşehade görünür âlem, Şuhut âlemi demektir. Tevhid tahsilini yapmadıkları için bazıları tenzihe yönelmiş, teşbihi inkâr etme durumundadırlar. Onun için Allah her yerde hazır ve nazırdır derler. Allah zamandan ve mekândan münezzehtir derken, kabeye ve camilerede Allah’ın evidir demek suretiyle bir yer tayin ederek kendi kendileriyle çelişkiye düşmektedirler. Tevhid ilmi gizlenmiş bir mücevherat gibidir. Bunu Allah’tan gafil olanların anlaması mümkün değildir. Bunu Allah yolundaki Arifi billâhlar anlar.

Tevhidde, şeriat çıraklık devresi, Tarikat kalfalık devresi, Hakikatta ustalık devresi, Marifet te ustabaşılık devresidir.

MARİFET: Bir ceviz gibi, şeriat cevizin yeşil kabuğu, tarikat cevizin ağaç kabuğu, hakikat cevizin özü, marifette cevizin tümünü remzeder. Cevizin dış yeşil kabuğu olmazsa nasıl ceviz gelişmez ve dış etkenlerden korunmazsa, şeriat olmadanda hakikat ve marifetin gelişip korunması mümkün değildir. Ceviz geliştiğinde, dış kabuk çatlar kurur ve dökülür. Altından sert ağaç kabuğu koruyucu olarak çıkarki oda tarikattır.

167

Cevizin Şeriat ve tarikat kabuklarının tek görevi hakikat ve marifeti korumak ve geliştirmektir. Cevizin özü yenmeye başladığında, o cevizin kemalata geldiğini gösterir. Yoksa yalnız yeşil kabuğu, kumaş boyamaya, sert kabuğuda soba yakmaya yarar. Başka bir işe yaramaz. Cevizin özü ise, yenmeye, yağı çıkarılmaya yarar. Bir çeviz yetiştirmek için tohumunun tümü olan marifete ermesi lazımdır. Yoksa gelişmeyen bir cevizden filizlenme olmaz. İşte marifet cevizin tümünü remzeder. Cenabı Allah, Musa A.s. a sıfatlar âlemi olan şeriatı, İsa A.s.a Ruhaniyet âlemini, yalnız Hz. Muhammed e marifet olan marifeti ilahiyeyi nasip etmiştir.

Marifetten gaye, suretler içinde suretsizi bulup putperes likten kurtulabilmektir. Çünkü Rahman suresi ayet 29 “Ben her an ayrı bir şandayım” demekle her suretten göründüğünü bildirmektedir. Gördüğümüz suretler hepsi lâ yani gidicidir. O suretlerin içindeki suretsizlik illâ dır ve kalıcı olanda odur. İllâ’ya varana mutlaka bir esma gereklidir yoksa bilinmez ve görülmez. Arifler irfaniyet sahibleri oldukları için suretlerden etkilenmezler. Suretten siyreti görürler. Bilmiyenler esmaya takılıp kalırlar.

Kuran ile insan ikiz kardeştir. İnsan kitabını tarif ederken, Ruhu ayrı, Aklı ayrı, Bedeni ayrı, Nefsi ayrı, Sıfatları ayrı diye tarif edilmez. O kişi iyi ise iyi, kötü İse kötü denir. İnsan kitabı bitirilmemiş sayfaları ayrı ayrı okuyorsak o zaman sayfalardan bahsedilebilir. İşte Marifet Âdem kitabının tümüdür.

Marifetullah ikiye ayrılır. Biri kulun kendini bilmesine marifetül Nefs, kulun Allah’ı bilmesinede Marifatullah denilmektedir. Kişi nefsini bilmeden Allah’ı bilemez. Allah’ı bilmedende laikiyle Allah’a kul olunmaz. Buda iki yolla elde edilir.

168

1-Marifatullah 2-Muhabbetullah

1-Marifetullah yolu: İlim ve irfaniyet yoludur. Bir Mürşidi Kâmilden Tevhid ilminin tahsili ile mümkündür.

2-Muhabbetullah yolu ise: Aşk ve sevgi yolu ile elde edilir. İlim ve Muhabbetullah yolunun her ikisini birleştirenler, en kısa zamanda Marifet sırlarına erebilirler. Şeriat afak, hakikat enfustur. Marifetse bu ikisinin tevhid edilmesidir. Tevhiddeki meratibi ilahiyeyi zevk edenler, hiçbir mertebeyi inkâr etmeden, herkezle o kişinin seviyesinden konuşabilir, halleşebilir. Cenabı Allah bizlerede Musavilik olan şeriattan, Davuduluk olan tarikattan, isavilik olan hakikattan geçerek, Muhammedilik olan Marifet zevkleriyle zevklendirerek Allah’a laikiyle kul eylesin âmin.

TEVHİD DE FENA VE BEKANIN RABITASI Tevhid 7 mertebede tahsil edilir. Bunun üçüne Fena

mertebeleri, dördünede Beka mertebeleri denir. Fena mertebe lerinde üç ifna bir ihya yapılır. Yani kişinin kendisine nisbet ettiği, efalini, sıfatını, zatını, fenayı efal, fenayı sıfat, fenayı zat yaparak ifna edip, kendine nisbet ettiği bu efal, sıfat, vücudunu yok ederek, Hakk’ın varlığı ile var olur. Hakk’ın varlığı ile var olduğu içinde buna Hakk’ın diriliği ile dirilmesine birle ihya oldu denir.

Beka mertebelerini tahsil ettiğinde, yine salikin zikrinde üç defa Allah, Allah, Allah demek varsada idrakında artık üç ifna değil, bir ihya olan Hakk’ın birinci Allah deyişinde zatının, ikinci Allah değişinde sıfatının, üçüncü Allah değişinde efalinin giyme tecellilerinin zuhuru olduğundan, Cenabı Hakk’ın zatının

169

sıfatına, sıfatının fiilleriyle açığa çıkışını seyreder. Ayni zaman da zat Allah’tır. Sıfat Muhammed’dir. Fiilullahta Âdem’dir. Zatından Muhammed olan sıfatlarına, Muhammed olan sıfatların dan kendi Ademiyetine nasıl tecelli ettiğini, Rabıtasıyla seyreder.

Artık kendisindeki, Allah, Muhammed, Âdem birliğini zevk ederek, her varlık sıfatlarında her mazharın istidat ve kabiliyeti nisbetinde bunları görmeye başlar. Bu üçleme zikri öyle olgunlaşırki, Allah ayrı Muhammed ayrı, Âdem ayrı değil idrakına varınca, kalbin saat gibi kurulduğunda çalıştığı gibi tek olarak, Ahadiyet zevki olan Allah demeye başlar. İşte pirimiz Muhammedi nuru Arabî hz.leri fena mertebelerinde, üç ifna bir ihya zikrini rabıtalarla yapmamızı, beka mertebelerindede Hakk’ın üç nuzulunu yani zatının sıfatlarından sıfatlarında fiilleriyle açığa çıkışını seyretmemizi istemiştir. Bizde zat, sıfat ve fiillerin kulluk mazharımızdan nasıl tecelli edişini seyrediriz. Allah, Muhammed ve Ademiyetimiz, zat sıfat ve fiil olarak açığa çıkıyorsada, henüz Ahadiyet tekliğine ermediğimiz için, idrak ve zevkimiz birliğe eresiye kadar buna devam ederiz.

Birlik zevkine erince, temkin zikri olan Allah ı daimi olarak zikreder ve tecellilerinide seyrederiz.

Bundan sonra afakta, Allah ve Muhammed aramayız. Allah’ıda, Muhammed’ide, kendi Ademiyetimizde bulur görür ve seyrederiz. Afaka baktığımızdada, zerreden küreye kadar bütün varlıklarda istidat ve yaratılma yerlerine göre, zat olan Allah’ını sıfatları olan Muhammed mazharlarından, bize nasıl kal ve hal lisanlarıyle hitap ettiklerini görür ve zevk ederiz. İşte zikir fikir edilirse, Cenabı Hakk’ın hakikatı Muhammediyesiyle sonsuz tecellilerine şahit olacağımız muHakk’aktır.

170

Kesret Âleminde her kimle temasta olursak olalım, kiminle görüşürsek görüşelim, hep hakkla olduğumuzu biliriz. “halka hizmet Hakk’a hizmettir” sözü zuhur eder. Huzur ve mutluluk deryasında yüzmek bu olsa gerektir.

Bütün kardeşlerime Allah bu zevkleri ihsan etsin Âmin.

TESLİMİYET İslam teslimiyet demektir. Bizlerin neyi nereye teslim

etmemiz gerekmektedirki ona göre hareket edelim. İşte bu sorunun cevabı: bizlerdeki Allah’ını emaneti olan;

1-Nefsin Allah’a teslimini2-Ruhumuzun Allah’a teslimini3-vücudumuzun Allah’a teslimini yapmamız gerekmek

tedir.Peki, Nefsin teslimi nasıl olacaktır. Kur’an-ı Kerim şems

suresi ayet 7-9 “Nefsi sizlerde düzenleyene, sonrada o nefse, isyan ve itaatı öğreteneki, muHakk’akki onu küfür ve isyan dan temizlediği nefs kurtuluşa ermiştir” buyurulmuştur. Görüldüğü gibi insanoğlunun süfliyetteki nefsin, Mutmain nefs haline dönüşebilmesi için, Maide suresi ayet 35 “Allah’a ulaş mak istiyorsanız bir vesile arayarak bu yolda caht ediniz” ve Ahkaf suresi ayet 31 “Allah’ını davetcisine icabet edinki, azaptan kurtulasınız” ayrıca ahkaf 32 “Kimki Allah’ın davet cisine icabet etmezse, apacık bir dalalet içindedir” buyurul maktadır.

Görüldüğü gibi nefsin Allah’a teslimi bir İnsanı Kamil mazharından Nefs tezkiyesi yaparak, ölmeden evvel ölmekle mümkündür. Mürşidi Kamil mazharından Âlemlerin Rabbı olan Allah’a teslim olmakla bizlerin nefsi tezkiye olunacaktır. Nefsin

171

terbiyesi, daimi zikir ve fikir ile Cenabı Allah’ın kulundaki efalinin, sıfatının, zatının tahsili olup, kendi varlığımızın olmadığını bizlerdeki varlığın Hakk’ın varlığı olduğunu bilmektir.

“Nefsini bilen rabbını bilir.” Hş. Gereğince, Nefsimizin bizim olmadığını bilmek bu nefs dediğimizin, Rabbımızın kesretteki bir sıfat tecellisi olduğunu anladığımızda, Ruhullah olduğumuzuda anlamış oluruz. Çünkü nefs ayrı Ruh ayrı değilmiş. süfliyet yüzüne Nefs, ulviyet yüzüne ise Ruh denir. İşte Ruh ise isra suresi ayet 85 “Sana Ruhtan gibi Ruh emirler sorarlar, deki, Ruh rabbımın bir emridir” buyurulduğu âlemindendir. Cenabı Allah’ın günümüzdeki bir Kamil mazharından Rabbımızın bizlere Ruhundan bir Ruh üfürmesinden ibarettir.

Çünkü secde suresi ayet 9 “O kendinden bir ruh üfledi” ayrıca hicir suresi ayet 29 “Onu en güzel biçimde yarattıktan sonra Ruhundan bir Ruh üfürdü” buyurulmaktadır. Bu bizlerdeki emanet olan ruhun, Cenabı Allah’ın olduğunu idrak ederek yaşama geçirmekle, Ruhumuzu ona teslim etmişiz demektir. Zaten bizim değil Allah’ındı. Akıl ve idrak gibi bizlere verilmiş nimetlerinde, nefsin emrinde değilde, artık Ruhun emrinde çalışması bizlerdeki mutmain olmuş nefs icraatını gösterecektir. Böylece Nefsimizi ve Ruhumuzu Allah’a teslim etmiş oluruz.

Hicir suresi ayet 26 “İnsanı kuru bir çamurdan ve şekillenmiş bir balçıktan yarattık” buyurulmaktadır. Bizler şunu iyi bilmeliyizki; Ruhlar bedenlerden evvel yaratılmıştır. Ruhların sıfatlardan tecellisiyle, fiileriyle vücudullah olarak insani asliyesini göstermektedir.

172

Beden yalnız başına sorumlu değildir. Nefse hizmet ettiği zaman nefsle beraber azap çeken, Ruha hizmet ettiğinde, Mutmain nefs olan Mutmain Nefsle mutluluk yaşayan bir taşıyıcıdır. Azap ve mükâfatı, ne beden, nede Ruh çeker. Azabı gayriyet ve ikilik isteyen Nefs çeker. Allah’a yönelerek, Nefsini terbiye edebildiyse, onun azabı yoktur. Mülkünde ondan başkası yoksa azabı çekende yok demektir.

Bakara suresi ayet 112: “Kim vechini (fiziksel bedenini) Allah’a teslim ederse, o Muhlislerden olur. Onlara korkuda yoktur” Allah bizleri nefsini, Ruhunu ve fiziksel vücudunu Allah’a teslim eden kullarından eylesin. Ali İmran suresi ayet:20 “Bana teslim olanlar, vechimizi Allah’a teslim ettik dediler. Ve hidayete erdiler” buyurulmaktadır.

Nisa suresi ayet 125: “Vechini Allah’a teslim etmiş olanlar muhlislerden olmuştur” Görüldüğü gibi Ruh sahibi olanlar Mutmain nefslerini bu fiziksel bedenden tecelli ettirmekle, vücudlarınıda Allah’a vermeleri ile ve azaptan kurtulmuş olmalarıdır. Görüldüğü gibi, zatımız olan Ruhumuzu, sıfatlarımız olan nefsimizi ve fiillerimiz olan, zatın sıfattan, sıfatında fiillerimizle vücudumuzun içraatını Hakk’a verip öylece yaşam haline geçmemiz, hem dünyada hemde ahirette mutluluğumuz olacaktır.

TASAVVUFTA İLAHİ MERTEBELER Tasavvufta bir insanın zanna, hayale, vücut vermeksizin,

vücudun Allah’ın olduğunu kavrayabilmesi için, bazı mertebeleri bilmesi ve anlaması gereklidir. Bunlar sırası ile: Hüve, Allah, Rab, Hakk ve Halk mertebeleridir.

173

Hüve (Hu): Altında ve üstünde boşluk olmayan âmâ olan, gayb âlimidir. Burası âmâ yokluk değil, bilinmezlik görünmezlik demektir. Buraya Ahadiyetül ayın mertebeside denir. Kurandaki yeri nokta sırrıdır. Zat ve Mutlak yönü ile Ahadiyetül ayın âlemidir.

Allah: Ulûhiyet mertebesinde Allah adını almıştır. Celal ve cemal esmalarını alarak, tüm esma ve sıfatlarını kendinde topladığı bir mertebedir. Burada hakta vardır batılda vardır. Isra suresi ayet 81 “Hak geldi batıl yok oldu. MuHakk’akki batıl yok olmak zorundadır” hükmü gereğince, hak ortaya çıktığı anda batıl yok olur. Bir kişinin Allah’a olan inanç ve imanı kuvvetlendikce, iyi düşünceler zuhur edecek, Cenabı Hakk’ın yasakladığı emirler ve kötü düşüncelerin kaybolmasına vesile olacaktır.

Bu Allah mertebesi onun Ene Allah’ın tecelli ettiği yerdir. Meratibteki yeri 7.ci mertebe olarak bilinen Makamu Mahmuttur. Burada kendinden başka bir şey yoktur. Zatında bir iken, bir mertebe inmesiyle, gizliliğinde vahid olan tekliğini almıştır. Ahad ikiliği olmayan bir demektir. Vahid ise henüz açığa çıkmamış olan nefsi kül olan çokluğun tekliğidir. Tekler üçten başlar. Onun için, Ahadiyetül ayin olan zatı birdir. Ahadiyetül kesret ise, vahitliğidir. Çokluğun tekliği demektir.

Bir misal vermemiz gerekirse; ağaçın toprak altındaki çekirdeği zat ise, o ağacın bütün dal ve yapraklarının tek çıkış merkezi olan gövdeside vahidliğidir. Hz. Muhammeddeki mevcut olan 3 Mim harfinin başındaki Mim sırrı burasıdır. Buna Nuru Muhammediye adı verilir. Bir tavuk yumurtasının yumurta halinde iken, civcivin başı, gagası, kanat ve ayaklarının mevcut olupta görünmediği gibi.

174

Cuma günleri hoca Efendinin mihrabın 7 basamağına çıkıpta hiçbir şey konuşmayıp bir basamak inerek 6.cı basamakta cemaata hutbe okuduğu gibidir. Çünkü 7.cı mertebede hiçbir laf ve saf yoktur. Cenabı Allah’ın kendi tecellisi olan celal ve cemal aynalarına baktığında kendisini aynada görmesiyle, aynadaki kendi görüntüsü olan Muhammede habibim demiştir. Demekki sevgilisi olan ayrı bir varlık değil aynada kendi görüntüsüdür. Teğabun suresi ayet 12 “Resule itaat Allah’a itaattır” emri bizlere kendinden başkasının olmadığını, Resulullah suretinde kendisini gösterdiğini ikaz etmektedir.

Hakk: Tek iken, bütün sıfatların değişik isimlerini alarak vahdaniyeti ile bir ağacın gövde, dal ve yapraklarındaki varlığını ilan ettiği gibi, hepsini kendinde topladığı İnsanı Kâmil veya Âdem mana mertebesidir. Bu mertebede kökü yukarda dalları aşağıda olan Tuba ağacı diye atlandırılan mertebedir. Allah Rahimiyeti ile Muhammed ismindeki ikinci Mim harfinin sırrınıda almiştır. Vahdaniyeti ile tecelli eden sıfatlarından açığa çıkmasıylada, üçüncü Muhammed’deki Mim sırrı ile zerreden kürreye kadar bu mertebede latafetiyle görünür hale gelmiştir.

Buraya kadarki mertebelerin tümü manevi mertebelerdir. Latafet âlemi olduğu için, henüz madde âlemine tenezzül etmediği için, Gözle görülmez. Çünkü madde âlemine henüz tecelli etmemiştir.

Bu mertebenin meratibi uruçtaki karşılığı Cem mertebesidir. Cem mertebesinde maddi ve manevi her şeyi kendinde toplayan Allah’tır. Açığa çıktığı anda adı Hakk olur. Gizli olan Allah, zuhuru ile ona Hakk denir. Onun için Hakk teala arifler için zuhurdadır. Cenabı Allah’ın dış âleme akseden Muhammed nuruna Rahmaniyet, gayp Âlemindeki Hz. Muhammed’in latif nuruna ise Rahimiyet yüzü denilmektedir.

175

Halk: Madde âlemindeki bütün varlıklardan görünme mertebesidir. Madde âlemi bir gölge durumunda olduğu için, onlardan işleyenin görünmesi ariflerce mümkün olup diğer kişilerle mümkün değildir.

Bakara suresi ayet 156 “Allah’tan geldik tekrar Allah’a döneceğiz” hükmünce, dönüp dolaşıp aslına kavuşacağı için, Halk olarak görünende yine kendine dönecektir. Bir kişi bu ilmi tahsil ettikce, bu mertebeleri kendinde bulmağa başlar. Hakkiyeti bulduğunda Enel Hakk der. Bu söz söylendiğinde görünen Halk bile olsa, bu sözü ondan söyleyen ondaki görünmeyendir. Burada bilmemiz gerekli olan nokta, bu mertebe ve buna ait olan halkiyet âlemindeki yaradılışın Ayanı sabitede olmasıdır. Dolayısıyla halk edilenler, suretteki varlıklarda henüz tecelli etmemiştir. Ne zaman kesafetteki görüntüsü ile zuhura geldi, o zaman görmeye başlarız. Ona madde âlemindeki tavsilatı Muhammediye diyoruz.

Halk dediğimizde, madde âlemindeki zahir görüntülerdir. Onun için, Allah’ın tecellisinde sırası ile: Ahadiyet olan birliğinden bilinmekliğini istemesiyle Ulûhiyetine tecelli etti. Burada Allah adını aldı. Ulûhiyetinden Rububiyetine (kulluğuna) tecelli ederek, Rab ismiyle zerreden küreye kadar irşad ve terbiye ediciliğini ilan etti. Çünkü Rab tüm kâinatta irşad ve terbiye ediciliği ile açığa çıktığı mertebedir. Hakkiyet ve halkiyet âlemlerinde zuhuru ile meratibi ilahinin tahsili yapılarak, bir ağaçın toprak altındaki çekirdeğinden, Ağacın gövdesi, dalları, yaprakları ve meyvasının içindeki çekirdeğe kadar Allah’ın tecelli Nuzulunun idrak ve zevk edilmesinden ibaret olduğu anlaşılmış olacaktır.

Onun için İslamiyet tenzih ve teşbihi kendinde toplayan Marifet dinidir. Teşbihde Tenzih Şuhud, Tenzihde Teşbih ise

176

Vücud tur. Tenzih ancak Vehbi ilim olan kalp gözü, basiret gözüyle görülebilir. Yoksa toplumdaki cahillerin zanlarındaki bilmedikleri Allah’ı hiçbir şeye benzetmiyerek dedikleri ve inandıkları Allah değil.

Teşbih Allah’tan başka mevcud yoktur demektir. Tenzih hiçbir şeye benzemez, Teşbih ise benzer demektir. “leyse kemislihi şey’ün” ayetindeki onun misli yoktur o hiçbir şeye benzemez fakat ayetin devami olan ve “huves semiyul basiyr” o ayni zamanda o her şeyi işiten ve görendir ifadesiyle zatında hiçbir şeye benzemeyen Allah, sıfatlarına tenezzül ettiğinde işiten ve gören olarak yarattıklarındaki görme ve işitmeninde kendisinin olduğunu söylüyor.

Teşbih ile Allah biliniyor, Tenzih ile Allah bilinmiyor demektir. İşte Allah’n künhü zatı bilinmez demek budur. İnsan tenzih ve teşbihi tevhid yaparsa, seyid (İnsanı Kamil) olabilir. Sırf tenzihte kalanlar şirkte, sırf teşbihte kalanlar küfürdedir. Allah Ahadiyet âleminde görünmez fakat vahidiyet âleminde sıfatlarından tecellileri arifler görür. Onun için Ahadiyet denizinin suyu acıdır. Vahidiyet denizinin suyu tatlıdır. Bir ağaçın kökündeki çekirdek Ahadiyeti ise, o ağaçın gövde, dal, yaprak ve meyvaları vahidiyet tecellileridir. Ahadiyette zevkte yoktur. Vahidiyet Âleminde zevk vardır. Cenabı Allah bizlere bu zevkleri nasip etsin

YERLERİN VE GÖKLERİN 7 KAT YARATILMASI Cenabı Alah yerleri ve gökleri 7 kat olarak yarattığını

söylemektedir. Peki, bu yerlerdeki ve göklerdeki 7 kat nedirki biz nerede olduğumuzu görmüş olalım. Kur’an-ı Kerim’in bakara suresi ayet 29 “O yaratıcıdırki yerde ne varsa hepsini

177

sizin için yarattı. Sonra semayı 7 gök halinde nizama koydu. O her şeyi Hakk’ıyla bilendir” ayrıca mülk suresi ayet 3 “Yedi göğü kat kat yaratan odur.” buyurulmuştur.

İşte bunu afakta pozatif, asronomi ilimlerle yerlerin ve göklerin 7 kat yaratılmasına inanıyoruz. Fakat insanoğlu âlemi Kübra olduğu için bunu insandada bulmak ve onu yakın takibe alarak kendimizin hangi katta olduğumuzu bilmek ve görmek gerekliliğine inanıyorum.

Yerler ikilik yeri olan Nefs âlemleridir. Bunlar nefsin sıfatları olan, Hakk ayrı halk ayrı varlıklar olarak, yaşadığımız ikilik yeri olan 1-Nefsi Emmare, 2-Nefsi levvame, 3-Nefsi Mülhüme, 4-Nefsi Mutmaine, 5-Nefsi Raziye, 6-Nefsi Merzıye, 7-Nefsi Tezkiye veya Safiye buna Nefsi Kamilede denir, Nefs âlemleridir. Raziye, Merzıye ve safiye mertebelerinde henüz bir kul şirkten kurtulamadığı için yinede ikiliktedir. Ne zaman yedinci kat olan safiye mertebesinide geçerse, o zaman şirkten kurtulur.

Tevhidde onun için, cemmülcem mertebesini aynel yakınlık değilde, ilmel yakınlık derecesinde bilse dahi bir salik şirklerinden kurtulmuş olamaz denmektedir. Süfli sıfatların, dünya ya olan arzu ve aşırı bağlılığı, kin, gadap, haset, yalan, gıybet, kıskançlık, öfke gibi ikilikte yaşayan insanların halleridir.

Bunlar stres, üzüntü, keder, mal derdi, evlat derdi, yaşam derdi gibi sıkıntılar içinde yaşadıkları yer cehennemdir. Onun için cehennem 7 dir. Bu âlemin cin ve insan varlıklarına Rahman suresi ayet 33 de “Ey cin ve insan topluluğu, gücünüz yeterse, göklerin ve yerin etrafından çıkıp gidin. Çıkıp kurtulamaz sınız. Ancak bir sultan vastasıyla” buyurmakla, bu yer tabakalarından ancak bir sultan vasıtasıyla kurtulmak mümkün

178

olmaktadır. Yoksa esfel olan bu dünya yer tabakalarında bu varlıklar, cehennemin yedi tabakasındada azap çekmektedirler.

Onun için tasavvufta nefsin tezkiyesi bu fena mertebe lerinde yapılarak ölmeden evvel ölmeyi sağlamak için, zikir, fikir, şükür ve rabıta gibi irfaniyet ve yaşamın sağlanması tahakkuk ettirilmektedir. İradeyi ölümle ölmeyenler göklerin katlarına çıkamazlar.

Göklerin yedi tabakası ise: Tevhiddeki 7 meratibi ilahideki Cenabı Hakk’ın Ruh tecellilerine vakıf olup, ilmel yakınlıktan kurtulup aynel yakınlıkla başlar. Zira onların kendi varlıkları kalmadığı için ikilikten kurtulmuş, Hakk’ın varlığında ifna olarak, Hakk’ın bütün tecellilerini Hakk’ın kemalat sıfatlarında seyretmektir.Artık onun mülkünde ondan başka bir varlık yoktur. Bütün görünen varlıklar onun rahman sıfatlarıdır. Zatının rahman sıfatlarından bu sıfatlardanda Ademiyet olarak eserini sergilemesini seyredip, Cenabı Hakk’ın laikiyle farkıyla kulluğu nu yaşamak gök ehli olduğunun delilidir. İnsanın fiziksel madde bedeni için çalışıp yalnız yaşamını sürdürenler yer ehlidirler. “Ebediyen yaşayaçakmış gibi dünya için, hemen öleçekmiş gibide, ebedi ahiret âlemi için çalışanlar” ise gök ehlidirler. Meratibi İlahiyenin Ruhun 7 mertebesinin aynel ve Hakk’al yakinlik irfaniyeti ile basiret sahibi olanlar, gök ehli oldukları görülmektedir. İkilikle ilmel yakınlık insanı gök ehli yapmaz. Onlar yer ehli olan Nefs sahibidirler. Allah bütün inanan kardeş lerimi, gök ehli olanlardan eylesin âmin.

YUNUS A.S. VE HZ. MUHAMMED A.S. MİRACI Yunus a.s.ın Miracı balık karnında iken tahtı serada, yani

yeryüzünde, Hz. Muhammedin Miracı ise, Arşı alada, yani

179

gökyüzünde olmuştur. Cenabı Allah Ulûhiyetinden (Ahadiyetül kesret mertebesinden) Dünya ve Ahiret âlemlerindeki bütün tecellilerini ihate ettiği için, her ne varki zatı vahid olmasından, Resulullah Efendimiz: Benim miracımı, Yunusun miracına üstün tutmayın. Buyurmuşlardır.

Yunus a.s.ın Miracı Balık karnında iken olmuş demek, Tevhidde: gayriyet ve şirk halindeki cahil kişilerin, bir Hak Mürşid’inden Nefs tezkiyesi yaparak, ikilikten birliğe yükselerek ölmeden evvel ölmeleridir. Bir kişi bu ilmi bilse fakat yaşama geçmemişse Yunus a.s.ın Miracını yapmış olamaz. Yaşamak içinde, Kâmilinin verdiği, daimi zikri yapmakla manada yol alma imkânına sahip olacaktır. Tevhidde zikir, olmazsa olmaz kaidedir. Yapılan zikir fikir edilirse zikir olarak puan alır. Yoksa fikirsiz bir zikir, zikir puanı almaz. Tesbihat olan akıldan fikirden yoksun olan mahlûkatın tesbihatı gibi puan alır.

Çünkü Akıl fikir gibi nimetlerden yoksun olan varlıklar fikirsiz tesbihat yapmaktadırlar. İkilikten birliğe doğru yapılan vuslatta, fenayı efal, fenayı sıfat, fenayı vücut yaparak, Nefsin tezkiyesi kişiyi ölmeden evvel ölme durumuna getirecektir. Kişinin kendine nisbet ettiği Cenabı Hakk’ın bu tecellilerini, sahibine vermesi, Mürşidi Kâmil’in irfaniyet ve kemalatından istifade etmesiyle mümkündür.

İşte biz Yunus a.s.gibi balığın karnında miracını yapmamız bir Mürşidden zuhur eden, ilmi ledün sütünü içmesi demektir. Kişinin kendisinin varlığının olmadığını, kendisindeki varlığın Hakk’ın varlığı olduğunu anlayınca “La ilahe illa ente sübhaneke inni küntü minezzalimin” (noksan sıfatlardan münezzeh olan Rabbım bir daha beni zalimlerden eyleme) diyerek, eski haline tövbe etmesidir. Bizlerde bu güne kadar, bütün varlığımızın kendimize ait olduğunu kabullenmiştik. Her

180

ne yaparsak yapalım, biz yaptık, biz kazandık, biz başardık gibi, Cenabı Hakk’ın güç ve kuvvetini kendimize nisbet ederek, şirk içinde şirk işliyorduk. Bizim mazharımızdan istidadımız nisbetinde yapan, gören ve varlığın sahibinin Cenabı Hakk’ın olduğunu bilmiyorduk. Nefsimiz ikiliği istediği için hep ikilikle her şeyi müteala ediyor ve değerlendiriyorduk.

Yunus a.s.gibi balığın karnı olan Mürşidi Kâmil’in tahsili ile Nefsimizi tezkiye edince anladıkki, bizler ayrı bir varlık değiliz. Cenabı Hakk’ın sıfatları olarak, bizden bilen, bizden gören, bizden her türlü icraatı yapan güç ve kuvvet sahibi Rabbımızmış.

Artık nefsimiz terbiye oldu. Ölmeden evvel ölmek olan kendimizin varlığının olmadığını bu varlığın Rab’bımızın varlığı olduğunu anladık. Kendimiz diye bildiğimiz bu varlığın Rab’bımızın bir sıfatı olarak istidadımız nisbetinde icraat yaptığına şahit olduk. İşte Yunus’un Miracı budur. İkilikten birliğe ererek kurtulanlardan olduk. Rabbımızı kendi mazharımız da görmeğe başladık. Bu yeryüzündeki tahtı sera denilen miraç tır. İkilik olan Nefs mertebelerinin geçilmesidir. 7 kat olan Nefs mertebelerinin aşılarak Ruh mertebesine geçmek demektir.

Resulullah Efendimizin miraçı ise: Arşı üstüvada yani gökyüzünde olmuştur. Gökyüzü demek ise, Ruh mertebelerinde ki idrakla yapılan Miraç demektir. Necm suresi ayet 8-9 “Sümmedena fetedalla ve kane kabe kavseyin ev etna” Miraç ayetiyle sabittir.

Sümmedena: (yaklaştı) Nefs tezkiyesinden kurtulan salik lerin, madde âleminden mana âlemi olan Cenabı Hakk’ın vahdaniyetine ayak basmaları nedeniyle gayriyetleri kalmadığı için, Ruhullah olarak yaklaşmış olurlar.

Fetedalla: (sarktı, tenezzül etti) Ruhullah zevkiyle zevk lenen kişinin, bütün sıfatlarından Ruhunun zuhurunu gören ve

181

Mutmain Nefs olarak Rahman sıfatlardaki zatı idrak etmektir. Bu zevk, vahdet âlemindeki Hakk’ın Rahman sıfatlarından zuhurudur.

Ve kane kabe kavseyin : (iki yay aralığı kadar) Vahdet âlemindeki Ruhullahın, Rahman sıfatlarından fiilleriyle zuhur zevkidir. Bu zevke sahib olanlar ululelbab olan kalp sahipleridir. Çünkü kalp dönücü demektir. Radar gibi Cenabı Hakk’ın Celal tecellilerinede, Cemal tecellilerinede dönen demektir. İşte iki yay kadar denmesi vahdet ve kesretin fiilleriyle birlenerek zevk edilmesidir. Bu yerde ibadet eden, ibadet ve ibadet edilen birlendiği için bu ifade kullanılmıştır.

Ev edna : (birle bir oldu) Resulullah Efendimiz makamı Mahmut sahibi olması nedeniyle Ahadiyetül kesretteki Muhammediyet makamı ile kendisinini kendi aynasında görmesi nedeniyle, buluşmuş, görüşmüştür. Bizlerde 7 gökyüzü olan bu Ruh mertebelerini geçerek zevk edebilirsek, hz.Muhammedin Miracını yapmış oluruz.

Şu halde ikilikten birliğe, Nefs ten Ruh a, vuslata Yunus a.s.Miracı, Ruhun vahdet âlemlerindeki Cenabı Hakk’ın Rahman sıfat aynalarından, Ademiyet fiilleriyle zuhura gelmesini seyretmesidir. Bizler kendimize soralım Yunusunmu miracını yapmaktayız yoksa hz. Muhammedin Miracınımı yapmaktayız. Herkez kendi nefsini bilmektedir. Onun için Müminin Miracı namazdır denmiştir. İnşallah bizlerde bu zevklerle Mirac yapanlardan oluruz.

ZİKİR VE FİKİR

Zikrin kelime mânâsı anmak, hatırlamak demektir. Bu âlemde Allah’ı, bütün canlı ve cansız varlıklar tesbih ederler.

182

Cemadat, nebadat, hayvanat ve insanlar fikretmeden yaradılışları gereği Allah’ı zikrediyorlarsa bu zikir değil, Allah’ı tesbih etmeleridir. Çünkü fikirsiz zikir olmaz. Fikir ise düşünmektir. Bir kişinin Allah diyebilmesi için güç ve kuvvetinin olması gereklidir. Hem “Velâ havle velâ kuvvete illâ billâ hil aliyülazym” diyoruz hemde biz zikrettik diyoruz. Bakara 152 “feskûrini ezkirküm, veşkûrini velâ tekfurun” (siz beni zikrederseniz bende sizi zikrederim) ayeti bizden Cenabı Hakk’ın zikrettiğini göstermektedir.

Kendimizi yakın takibe alarak bizden zikredenin Cenabı Hakk olduğunu fikredebilirsek zikir fikirdir, fikirde zikir olmuş olur. Bir kişi Allah diyorsa, Allah lafzının başındaki elif harfinin Allah’ın zatını remzettiğini, lâm elif’in Allah’ın sıfatlarını remzettiğini, sonundaki hu da, Allah’ın efali olan, tavsilatı Muhammediyesini remzettiğini fikretmesi, o kişinin zikrini fikir ettiğini, dolayısıylada zikir fikirdir, fikirinide zikir ettiğini gösterir. Ve yahut bir salik üç defa Allah, Allah, Allah diye nisbiyetlerini ifna ederek, nefes veriyor, sonra bir defada nefesini içine çekerek Hakk’ın varlığı ile ihya olduğunu fikrediyorsa buda zikirin fikir, fikrinde zikir olduğunu gösterir. Yani üç ifna bir ihya oluşunun fikiri varsa buda fikir zikir olmuş olur.

Şu halde, ister kendinden zikredenin Cenabı Hakk olduğunu fikretmesi, ister Allah lafzının taşıdığı manayı fikretmesi, ister üç ifna bir ihyanın fikredilmesi, zikir olmaktadır. Hiçbir düşünüş ve fikretmeden yapılan bütün zikirler zikir değil tesbihattan ibarettir. Onu yaşayan diyer varlıklarda tesbih etmektedirler.

Zikir kelime itibariyle:Z. Allah’ını zatıK. Allah’ını kemalatıR. Allah’ını rahmeti demektir.

183

Allah’ını zatından kemalat rahmetine mazhar olabildiyse onlar zikir ehlidirler. İnsanlar ister Kur’an okusun, ister namaz kılsın, isterse zikir yapsın bunları fikrediyorsa, işte o zaman zikirleri fikir olur. Yoksa fikirsiz zikir tesbihattan ibarettir. Oda yaratılma gereği nere için yaratılmışsa, o mertebede o zaten Allah’ı tesbih etmektedir. Misal vermek gerekirse: Nahl sure ayet 68 de “Senin Rabbın Bal arısınada vahi etti” emri o arının yaratılma gereği görevi oluşundandır. Onun için arı zikir değil tesbih etmektedir. Karıncanın çalışkanlığı, örümceğin sanatı, yılanın zehirli oluşu gibi birçok mahlûkun görevleri gereği görevlerini yerine getirmelerindendir. Bunların hepisi zikir değil tesbihattır.

Âl-i İmrân Sûresi 191. âyette “Onlar ki, gerek ayakta, gerek otururken ve gerekse yanları üzerinde yatar ken Allah'ı anarlar; göklerin ve yerin yaratılışı Hakk’ında inceden inceye düşünenler, Ey Rabbimiz, Sen bunu boşuna yaratmadın, Seni bütün eksiklerden tenzih ederiz; o halde bizi o ateş azâbından koru.” buyrulmuştur.

Onun için bütün nebâtât ayakta, bütün hayvânât rükû halinde, bütün cemâdât da secde halinde Allah’ı tesbih etmek tedirler. İnsânlar bunu fikrederek, cemâdâtın, nebâtâtın ve hayvânâtın zikrinin yekûn halini namazda toplayarak kıyam, rükû' ve secde halinde birleştirerek, zikrini fikir yaparak, Âdem sırrı ile (Â: Elif kıyam hali, Dal: Rûku hali, M: Secde hali) namazda cem ederek Cenabı hakkla görüşmektedirler.

Zikir yalnızca anmaktan ibaret değildir. Anmaktan ibaret olsa idi herkes “Allah” diyor. Zikir, fikirdir. Fikir edildiğinde zikir olur. Bir âyet-i kerîmede “Ya Muhammed sana Kur’ân-ı Arapça indirdik. Tâ ki anlayasın diye” buyrulmuştur. Şu halde anlamadan okunan Kur’ân bile zikir olmuyor. Zikirden gâye

184

zikredilenin bilinmesi ve fikredilmesidir. Yoksa taklîdî bir anma olacaktır. bunuda, Enbiya suresi ayet 7 “Feselü ehlezzikri inküntüm lâ tâlemun” (siz zikiri bilmiyorsanız zikir ehlinden sorunuz) buyurulmuştur. Zikir ehli ise zikrin aslını bilen ve daimi zikre geçmiş, ulul elbab olan kâmillerdir.

Zikir üç türlü yapılır:1-Cehrî zikir: Açıktan ve yüksek sesle yapılan zikir. 2-Kalbî zikir: Dil damağa yapışık, ağız kapalı, burundan

derin bir nefes alıp o aldığımız nefesi üçe bölerek tekrar burundan verilmesi sûretiyle yapılan ve akıl nimetiyle takip edilen zikirdir.

3-Tefekkürî zikir: Bu da Tevhîd mertebelerinde râbıta ve şühûdların düşünülmesi ise de, merâtiblerin zevkî tefekkürüne sâlikleri alıştırarak, esas kalb zikri olan müşâhedeyi sağlamak tadır. Çünkü zâtımız yedi sıfatımızdan fiillerini sergilemektedir. İşitme fiili işitme esmâsının tahakkümünde, görme fiili ise görme esmâsının tahakkümündedir. Dolayısıyla zâtımız nasıl bir halde ise sıfatlarımızdan da o fiil zuhûra gelecektir.

Zuhûra gelen bu fiillerin cibilliyetine bakarak o şahsın veya varlığın Allah’ın indinde malûmiyeti derecesinde tecellî ettiğini görmek ve ona göre tavır almak lâzımdır. Çünkü bu zikirde hem Zât, hem sıfat, hem fiil tecellîlerini müşâhede etmek, hem de Allah’ın emir ve yasakları doğrultusunda yaşam biçiminin uygulanması elde edilmektedir. Bu zikir aded olarak dil ile vücûdumuzun yaptığı zikir değil; gönlün kemâlâtla yaptığı lâtif olan müşâhede-i zikirdir. müzemmil suresi ayet 8 “bütün mevcudiyetinle rabbına dönerek kendinden geçip rabbını zikret” buyurulmuştur. Ayrıca, Ahzab Sûresi 41 ve 42. âyetlerinde “Ey îmân edenler, Allah'ı çok anışla anın! O’ nu sabah akşam tesbih edin!” buyruluyor.

185

Bu ‘Nefs mertebesinde ve Rûh mertebesinde Allah’ı çok zikrederseniz hesapsız mükâfatlara nâil olursunuz’ demektir. Zikir yapmayanlara Mücâdele Sûresi 19. âyette “Şeytan kendilerini istila etmiş ve kendilerine Allah düşüncesini unutturmuştur. İşte onlar şeytanın yandaşlarıdırlar. Uyanık ol ki, şeytanın yandaşları hep hüsrana düşenlerdir.” denilmektedir. Taha Sûresi 124. âyette “Her kim de zikrimden yüz çevirirse, ona dar bir geçim vardır ve onu Kıyâmet günü kör olarak haşrederiz.” buyrulmaktadır.

Yine Ankebût Sûresi 45. âyetten “Sana vahyedilen Kitabı güzel güzel oku ve namazı kıl. MuHakk’ak sahih namaz edepsizlikten ve uygunsuzluktan alıkoyar. MuHakk’ak Allah'ı anmak (zikir) en büyük ibadettir ve Allah, her ne işlerseniz bilir.” anlaşılacağı gibi zikir, kuran okumaktan, Namaz kılmaktan bile üstün olan, en büyük ibâdettir. Bakara Sûresi 152. âyette “O halde anın Beni, anayım sizi; Bana şükredin, nankörlük etmeyin!” buyrulmakla zikrin ne kadar önemli olduğu görülmektedir.

Zikir, Allah’ın Ef’âlini, Sıfatını ve Zâtını remzeder. Üç kez, “Allah! Allah! Allah!” denmesinin hikmeti budur. Zira bu üçlü zikirde tarif edilemeyecek kadar sırlar vardır. Besmele-i Şerîf’teki ‘Bismillâh’ Allah’ın zâtını, ‘Rahmân’ Allah’ın sıfat larını, ‘Rahîm’ ise Allah’ın ef’âl-i ilâhiyesini remzetmesi nede niyle bu üç lafzın manâsı tüm Kur’ân’ın sırrı olmuş oluyor.

Allah lâfzı Arapça’da “elif”, “lâmelif” ve “Hu” harfleriyle yazılmaktadır. Bu üç harfin mânâsı, Hakîkat-i Muhammed iyye’nin sıfatları olan Tafsîlât-ı Muhammediyye’den fiilleri ile açığa çıkması demektir.

Şu halde ister Nefs mertebesinde lâfzî olarak “Allah” densin, ister kalb mertebesinde Allah’ın Efâlini, Sıfatını ve

186

Zâtını şühûd etsin, isterse Rûh mertebesinde kendi tecellîsinin bu üç yüzünü zâhir ve bâtında müşâhede zevkiyle zevkiyâb olsun, bunların hepsi zikirdir ve bu zikirler en büyük ibâdettir.

Zamanla büyük dille yapılan cehrî zikir, küçük dille yapılan ağız kapalı kalbî dediğimiz akli zikre tebdil olacak ef’âl mertebesinde şühûdî zikirle kalbin tasdîki ve her bir âzasıyla müşâhedeye geçerek, her tecellînin Hakk’ın bir tecellîsi olduğunu, fakat bu tecellîler mazharlardan zuhûr ettiği için, mazharların yaratılma yerlerine göre tecellîsini gösterdiğini seyretmek en büyük bir zikir olacaktır. Bir kişinin kalbi saat gibi zikirle kurulursa, Cenâb-ı Hakk onu kat’iyen bir daha durdurmaz.

Bir kişinin de hicâbı açıldığında Allah’ın şanından değildir ki onu kapatsın. Fena mertebelerindeki üç ifna bir ihya zikri, bekayı zevk edince, bir ihya olan Hakk varlığının üç tecellisi ile zatın, sıfatlardan, sıfatlardanda fiilleriyle zikreden salikin mazharından eserini, seyretmesi olacaktır. Fena mertebelerinde üç ifna ile uruç eden idrak, bir ihya olmasıyla üç nüzul zuhurunu meydana getirmesi, onun artık üç ifna bir ihya değil, bir ihya olan Hakk’ın varlığının üç nüzulle her şeyde zuhur zevkini alması olur.

İşte bir Mürşidi Kâmile varmadan bütün canlı ve cansız varlıkların tesbihatından zikire geçemeyişleri, yapılan zikrin fikir izahı yapılamayışındandır. Onun için, bir Mürşide Kâmile gitmek farzdır. Ondan sonra bize bu İnsanı Kâmil zikiri fikretmemizi telkin edecektir. İşte o zaman en büyük ibadet olan zikiri yapmış oluruz. Yoksa Cenabı Allah ankebut suresi 45 de “kuran okuyunuz, namaz kılınız, zikir yapınız zira zikir en büyük ibadettir” demezdi. Herkezin bildiği gibi kuran okumak zikirse, namaz kılmak zikirse, ne için ayni ayette zikir ise en

187

büyük ibadettir desin. Biraz üzerinde tefekkür edersek bunu anlarız.

Zira manasını bilmeden okunan Kur’an ve Namaz tesbihattandır. Manasını bilmeden zikirde zikir değil tesbihattır.

Onun için her ne okuyorsan, her ne ibadet ve taat ediyorsan, bunların manasını bilirsen fikredildiği için zikir olur. Fikredilmeyen Kur’an’da, namazda, zikirde, fikir edilmediği için zikir değildir. Kardeşlerimin şu 7 madde halindeki farz olan kaidelerin, uygulanması, ancaksın insanları kurtuluşa erdirdiğini görmekteyiz.

1-Mürşide gidip irşad olmak. 2-Zikir. (Nasıl ve fikrinin yapılma şekli.)3-Oruç. (Uruç etmek olup fenafillâh olmak.)4-Namaz kılmak. (Hakla beraber olup onunla konuşmak.

Zatın sıfattan tecellisini zevk etmek.)5-Hac etmek. (Hakk’ın zatının sıfatlarından tecelli tavafını

yapmak.) Bir kâmilden meratibi ikmal etmek.6-Zekât vermek. (Zengin olan Hakk’ın bizim gibi fakir

sıfatlardaki tecelli zekâtını seyretmek.)7-Şahedet etmek. (7 mertebede Hakk’ın bu tecellilerini

bilerek ve görerek şahitlik yapmak.) Yaşam halinde Hakk’ta Hakk olarak zatının kendi sıfatlardaki tecellilerini daima, cemalullah olarak seyredip, Hakk’ta Hakk olmak.

Görüldüğü gibi, Cenabı Hakk’ın evine girmek için, zikir anahtarını kullanmak gerekmektedir. Zikir anahtarını kullanmıyanlar maalesef kesafet Âlemi olan maddi Âlemden Ruhullah âlemi olan Allah’ın vahdet evine girmek mümkün olmuyor. Nasıl su ile abdest aldığımızda zahir olan Kur’an okuyup, namaz kılabiliyoruz. Zikirsiz kalp abdesti almadanda gönül evi olan Allah’ın evine girmek mümkün değildir. Gelin

188

kardeşlerim işimizde, güçümüzde, her yerde daimi zikir ve fikir yapalım. Daima onunla beraber olmak istiyorsak, bizden zikredenin Allah olduğunu unutmayalım. İşte o zaman Cenabı Hakk bizim gönlümüzün temizliği nisbetinde, tecellilerini gösterecektir. yeterki akıl, kalp ve iman üçlemesi bizlerde taklid değil, tahkiki bir iman niyetiyle islamiyeti yaşamak, zuhur etsin. Cenabı Hakk bu kişilere sayısız hikmetler verdiği için hicaplarını da açarak bilen, gören ve olan haliyle o mazharlarda zevkiyap olduğunu görecektir. Allah cümle inanan kardeşlerimize bunları ihsan etsin. Âmin.

ALLAH MUHAMMED VE ÂDEM

Cenabı Allah ulûhiyet mertebesinden bilinmekliğini istediği için Rububiyet mertebesine tecelli etti. “Ben gizli bir hazine idim bilinmekliğimi murat ettim bu halkı halk ettim” hadisi kudsi si ile sabittir. Rubbubiyetin iki yüzü vardır

1- Rablık yüzü ( İrşad ve terbiye etmesi) 2- Ubudiyet yüzü ( kulluk yüzü) Rablık yüzü: Kâinatta tek Mürşid ve terbiye eden

Resulullah Hz. Muhammed s.a.v. Efendimizdir. Ondan başka hiçbir Mürşid ve terbiye edicide yoktur. Zira Evvela ma halakallahu Nuri, ( evvela Allah benim Nurumu yarattı) Evvela ma halakallahu Ruhi. (Allah evvela benim Ruhumu yarattı) Evvela ma halakallahu Akli. (Allah evvela benim Aklımı yarattı) Evvela ma halakallahu kalem. (Allah evvela benim kalemi yarattı) H.ş. geregince, Cenabı Allah’ını  kemalat sıfatları olan Rahman sıfatlarında irşad ve terbiye edicilik yalnız Resulullah Efendimiz Hz. Muhammede aittir.

Ubudiyet yüzü: Olan kulluk yüzü ise, cemadat, Nebadat, Hayvanat ve İnsanların bu Nuru, Ruhu, Akli ve kalemi

189

taşımaları nedeniyle Hz. Muhammedin tavsilatı Muhammediye olarak görünmesinden ibarettir.

Cenabı Allah,  evvela Muhammed aynasını yaratarak, aynaya baktığında kendisini gördü ve habibim (sevgilim) dedi. Demekki aynada Cenabı Hakk kendi görüntüsüne sevgilim demiştir. Hz. Muhammed Cenabı Hakk’tan ayrı bir varlık değil, aynadaki Cenabı Hakk’ın aksiyonu olan görüntüsünden ibaretmiş. Bir hadisi kudside buyurmuyorlarmı; “levlaka levlak vema halaktül eflak” (Habibim sen olmasaydın, sen olmasaydın bu âlemi yaratmazdım) demekki, zahir ve batın Muhammed aynaları olmasa idi, Cenabı Hakk zuhur edip görünmeyecekti. İster Rablık yüzü ile olsun, isterse kulluk yüzü ile olsun, zerreden küreye kadar bütün varlıkların Muhammed’e muhtaç olmalarını, Muhammed’siz hiçbir şeyin olamıyacağını  görüyoruz.

Cenabı Hakk'ın Kâinatta Muhammed aynasındaki kendi kemalatını, İnsan olan varlıkta cismen küçük manada ise âlemi Kübra olan Rahman sıfatıyla daimi görmek istemiştir. İşte bundan  mütevellit, Allah ve Muhammed’i kendi mazharında açığa çıkararak seyreden bir halife yaratmak istemiştir. Kur’an-ı Kerim’in  Bakara suresi ayet 30 “Rabbı Meleklere dediki: Ben yeryüzünde bir halife yaratacağım demişti” buyurulmuştur. İşte halife demek aslının bütün yetkilerine sahib demektir. Yaratılan Âdem de;  Hakk’ın zat olan tecellisi, Hakk’ın kemalat Rahman sıfatı olan Muhammed aynasından, fiilullah olan Âdem mazharından açığa çıkmasından  ibarettir.

Cenabı Allah, ulûhiyetinde Allah olarak isim alırken, Rubbubiyetine tecelli ettiğinde isim almazdan evvel ki vahdaniyetine Hakk, isim aldıktan sonraki irşad ve terbiye etme haline Rab, fiilleriyle kemalatını zahire çıkarma halinede Âdem

190

diyoruz. Görüldüğü gibi, her merhalede Cenabı Allah’ın zat tecellileri olduğu halde çeşitli isimler almaktadır. Fakat tecelli birdir. Onun mülkünde ondan başkasıda yoktur. Fakat esmalar istidat ve kabiliyetlerine göre isim almıştır. Bizi bunlar yanıltmamalıdır.

Misal vermek gerekirse: Bir ağaçın çekirdeği, gövde olduğu zaman ona çekirdek demiyoruz. Dallar olduğu zaman ayni çekirdeğin tecellisi olmasına rağmen yine ona çekirdek demiyoruz. Yapraklar teşekkül ettiğinde yine o yapraklara çekirdek demiyor yaprak diyoruz. Meyva teşekkül ettiğindede onada çekirdek değil meyva diyoruz. Diğer bir misalde, ormandaki ağaç hızarhaneye geldiğinde ona tomruk veya kereste diyoruz. Ağaç demiyoruz. Hızardan geçtikden sonra, mobilyacı da sandalye, masa, kapı, pencere gibi çeşitli isimlerle anıyoruz hiçbir zaman ağaç demiyoruz. Şu halde, Allah ulûhiyetinde bilinmez iken, kulluğuna tecelli edesiye kadar ki değişik mertebelerdeki zuhuruda kendisi değimlidir. Hem mülkünde ondan başkası yoktur diyoruz, hemde onun mülkünde ondan başkalarınada yer veriyoruz. Bu bizim cehalatımız değilmidir.

Rahman suresi ayet 26-27 “yeryüzündeki her canlı fani, Rabbının zatı bakidir” buyurmakla, bütün varlıklardaki daim tecellinin Cenabı Hakk’ın tecellisi olduğunu, bütün sıfatlarından onun cemalullahının görünüp baki olduğu görülür Şu halde, tin suresi ayet 4 “biz insanı en güzel bir biçimde yarattık” ifade siyle, Ademiyeti bulanlarda, Hakk’ı ve Muhammed’i görmek ve onunla görüşmek mümkün olur. Bizler her tecellinin Hakk’ın olduğunu bildiğimiz halde, esma ve sıfatlar bizleri yanıltıyor. Buda yeterli irfaniyetimizin olmadığından olmaktadır.

Tevhid de, fenafillâh olup bekabillah bulanlar, zerreden küreye kadar her varlıktaki tecellinin Hakk’ın tecellisi olduğunu,

191

o varlıkların istidat ve meşrebleri gereği nere için yaratılmışlarsa, Cenabı Hakk’ın o varlığı orada kullandığını görmekteyiz. Yoksa: mısrı Niyazi Hz. lerinin buyurduğu gibi,

İşit niyazinin sözün bir nesne örtmez hak yüzün Haktan ayan bir nesne yok gözsüzlere pünhan imiş. Cenabı Allah’ın, Zatın ulûhiyet mertebesindeki tecellisine

Allah dendi, Oradan rahman kemalat sıfatlarına Muhammed dendi, Üstün kemalatını sergileyen esmasınada Âdem denildi. Bizler, ister cemadat, ister nebadat, ister hayvanat, isterse insan varlığı olarak görelim,  hepsinin özü zat dır, sıfatlarıyla esma alarak Cenabı Hakk’ın davetini bizlere yapmaktadır. Cenabı Hakk her varlıkta açıkca görülmektedir. Görmeyenler cahalet ve irfaniyetsizlik âmâsıdırlar. Bütün varlıklar bizlere haykırıyor. Ey insan bizim özümüz Hakk, sıfatlarımız tafsilatı Muhammed’den bir cüz, fiilimiz olan icratımızda kulluğumuzdur. Bizlerde böyle bakalım ve yaşantınızda, ondan başkasını görmeyelim. Ondan başkasıyla alışveriş yapmayalım. Ondan başkasınıda sevmeyelim. Zaten bu idraka sahip olanlarda ondan başkası olmazki. Cenabı Hakk’ın kül iradesine sahib olanlar bu gözlükle her şeye bakar ve böylece idrak ederler.

Cenabı Hakk’ın henüz kül iradesine sahip olamayan ikilikteki kişiler ise, iradeyi cüziyeleriyle bir Hakk Mürşidinden nefsini  terbiye etmeli, iradeyi cüzlerini iradeyi kül e tabi kılarak ikilikten ilimle değil hal ile kurtulmalıdırlar. İşte o zaman selamete çıkabilirler. Yoksa iradeyi cüz olan ikilik devresinde her yaptıklarından sorumludurlar. Cenabı hakk ayrı kendileri ayrı olan her kul için elbette emir ve yasaklar vardır. Çünkü kendilerinin varlıkları vardır. Devlet bile varlık sahiblerinden vergi almaktadır. Fakirlerden almıyor. Neden; çünkü varlıkları yokki alsın.

192

Onun için  Emredilenler yapılmalı, yasak edilenlerden kaçınmalıdır. Bir amir vardır birde memur vardır. Amir emreder, memur emri yerine getirir. Cenabı Hakk vardır, birde bizim gibi kullar vardır. Hakk’ın mülkünde ondan başkasını bırakmıyanlar için böyle değildir. İnsan vücudundaki Ruh göze gör desinde o görmiyeceğim, kulağa işit desinde o kulak işitmiyeceğim diyemez. Zira göz ve kulağın esması ayrı olduğu halde kendine has bir varlığı yoktur. Vücuttaki bütün varlık Ruha aittir. Bütün sıfat ve azalar ona tabidir. Onun için, bizlerde iradeyi cüz vadisinde Kur’an-ı Kerim’deki emredilenleri yapmak yasak edilenlerden kendimizin menfaatı olarak kaçmak mecburiyetin deyiz. Çünkü bu demde kendimizin yapacak güç ve kuvveti var.

Herkez nefsini bilicidir. Kendimizi aldatmıyalım. İşte bizlerde, ister kendimizde isterse bütün varlıklarda Hakk’ı Muhammed sıfatlarından Âdem olan fiillerle açığa çıkışını seyredebiliyorsak ne mutlu bize. Her varlığı nerede ve nasıl kullandığını, mazharların istidat ve kabiliyetlerini seyrederek farkı ile mutluluk cennetinde yaşamış oluruz. Cenabı hakk Rahman kemalat sıfatlarından cemalullahi gösterip durmaktadır. Hem bütün varlıklar hakla kaim diyoruz, hemde bu varlıklardaki Hakk’ın cemalullah tecellisini görmüyoruz. Allah, Hakk ve Muhammedsiz hiçbir şey yaratmadı. Yeterki bu irfaniyetle her şeyi seyredelim. Allah bizlere bu zevkleri tattırsın.

ALLAH’A KAVUŞMAK

İnsanlar Allah’a kavuşmak için üç türlü yol izlemektedirler. 1-    Amellerle 2-    Zikir ve nefs terbiyesi ile 3-    Tevhid tahsili

193

1-  Amellerle: Cenabı Hakk’ın emir ve yasaklarının, mana ve şuuruna inmeden taklidi bir halle şekil olarak camiden eve, evden camiye gitmek suretiyle, görünüşte müslüman görünen, inananların halidir. Bunlar ne kadar bedensel oruç tutarlarsa, ne kadar bedensel namaz kılarlarsa o kadar sevap ve ecir aldıkları için o seviyede kendilerini Mutlu ederler. Hâlbuki Cenabı Allah, “kulunun suret ve ameline bakmaz kalp ve niyetine bakar.” Hş. Gereğince, tuttuğu oruçların ve kıldığı namazların şeklinin ötesinde mana yönünüde bilerek yaşama geçmek için gayret göstermiş olsalar, bu onlar için doğru olacağından Hakk’a ulaşmaları mümkün olacaktır. Maun suresi ayet 4-5-6 “feveylül lil musallin elleziyne hüm an salatihim sahun, ellezine hüm yüraun” (onlar namazlarında gafildirler, onlar gösteriş yaparlar) ayrıca Mısrı Niyazi hz.leri bir ilahisinde bakın ne diyor.

Savum, selat, haç ile bitmez zahit senin işinİnsanı Kâmil olmaya lazım olan irfan imiş. Bedenen yapılan sabahtan akşama kadar aç kalma oruçu,

yine bedenen kıyam Rükû secde halleriyle kıldığın beş vakit namazlar, yine haç olarak kabeyi ziyaret edip gelmek yetmez diyor. oruçun zahirini tuttuğun gibi, manen  kalbine  ne faydalar sağlıyor, oruç demek uruç etmektir. Nereden nereye uruç yapılacaktır. Nefs alemi olan ikilikten Ruh alemi olan birliğe yükseldiğine bakıyormusun diyor.

Namaz Mühminin miraçıdır. Miraçta Allah’la beraber olmak ve onunla konuşmaktır. Sen kıyamda duruyorsun, manasını biliyormusun. Rükûda üç defa “Subhane Rabil azim” diyorsun ne için iki defa, dört defa demiyorsunda üç defa diyorsun manasını biliyormusun. Secdede “Subhane rabbiyel

194

ala” diyorsun manasını bilmiyorsun bunlarla ey zahit olan kişiler işiniz bitmez, lazım olan irfaniyettir buyuruyorlar.

İrfaniyet kulağımızın duyduğunu gözümüz görebilirse kalp tasdik edeceği için kalbin itminanliğina irfaniyet denir. İşte bunları taklit olarak yapanlar henüz hak ve hakikat yolunda çıraktırlar. Bu çırakların hiçbir zaman ustalık yapamadıkları gibi bu taklit içinde ömürlerini bitirenlerinde Cenabı Hakk’a kavuşmaları görülmemiştir. Siz zahir hocaların bile satırlardan öteye geçmedikleri müddetce evliya (hakk dostu) olduklarını hiç gördünüzmü. Göremezsiniz, zira çırak kalfa olmadan usta olamaz. Onun için “niyet amelden üstündür” h.ş. buyurulmuş.

2-Zikir ve Nefs terbiyesi ile yaklaşım: Bu sınıf insanlar diğerlerine göre çok farklıdırlar. Zira bunlar Nisa suresi ayet 49 “bir kişi kendi nefsini kendisi terbiye edemez” emrine uyarak bir Mürşidi Kamile tabi olarak, insanı asliyesini öğrenerek, Hakk’a kavuşmanın formüllerini öğrenmeye caht etmişlerdir. Daimi zikirle meşkul olarak “zikirle kalpler mütmain olur” “zikirle kalpler huzur ve sukuna kavuşur” ayetleri, onun nefs alemi olan iklik vadisinden teklik vadisi olan Ruh vadisine, yükseltecektir. Yer katları olan nefsiyle, nefs mücadelesinde artık çıraklık demini bitirmiş kalfalık demi başlamıştır. İşte bunlar çalışırlar ve nefsiyle olan mücadelesine devam ederlerse, ustalığa namzettirler. Zikir ve nefsiyle olan muharebede devamlılık onları ölmeden evvel ölme haline kavuşturacaktır.

İnsanlarda: 1- iradeyi cüzziye2-  iradeyi külliye  diye  Allah’ın irade tecellisi vardır. Her ne kadar Allah’ın indinde iradeyi cüzziyenin hükmü, 

iradeyi külliyeye tabii isede, iradeyi cüzziye vadisinde kullar iradeyi küllü idrak edemedikleri için, kendileri ayrı hakk ayrı

195

olarak müteala ettiklerinden  mutlaka iradeyi cüzziyelerini kullanmalıdırlar. Zilzal suresi ayet 7-8 “hayır işlerseniz mükâfatını şer işlerseniz cezasını çekersiniz” buyurulmak tadır. Günümüzde ilmel, iradenin Allah’ını olduğunu söyleyipte benden içki içen ve kumar oynayan odur, benim iradem yoktur diyen çok sapıklar gördük.          

İradeyi cüzziyeyi, insanlar sitreyi müntehaya kadar kullanmalıdırlar. Akıl nimetiyle bu iradeyi cüzziyeyi kullan mıyanlar, iradeyi külliyenin temellerini laikiyle atamadıkları için, iradeyi kül’e geçemezler. Buda Mürşidi Kamil mazharından tecelli eden Rabbına tam teslimiyet ve verdiği talimatları uygulamakla mümkündür. Fenayı tam olmayan salik, nefsini tezkiye etmiş ve ölmeden evvel ölmüş olamaz. Bir kişi ölmeden evvel ölmedende Ruh birliğine eremez. İlmel nefsini terbiye ettim diyenler, bekadada nefsiyle dirilecekleri için, beka onlar için cehennem olacaktır.

3- Tevhid tahsili: İrfaniyet ve kemalatla Allah’a kavuşmak insanlar için evvela bilmeli, sonra görmeli, sonrada olmalıdır. Bir şeyi bilmeden yaşamak mümkün değildir. Yaşanmaya uğraşılırsa taklit olur. Onun için, bir Mürşidi Kâmilden, Allah’a kavuşmak için tahsile başlanmalıdır. Tevhid tahsili kişileri nereden geldiğini, dünyaya neye geldiğini ve nereye gideceğini öğretir. Bakara suresi ayet 156 “galu innalillah ve inna ileyhi raciun” (Allahtan geldik tekrar Allah’a rucu edeceğiz) buyurulduğu gibi, bu ayeti safha safha bizlere tevhid ilmi açıklar.

Fena ve beka mertebelerinin Şuhut ve rabıtalarını ilmel öğrendikten sonra yaşama geçme, hem kendisinde, hemde her varlıkta görmeye başlaması zuhur edecektir. Cemalullahı seyretmek kişide mutluluk sağladığı gibi, gönlündeki tecellilerle

196

kendisi ile Cenabı Hakk arasında mesafe olmadığını, onun kendisine şah damarından daha yakın bulunduğunu, meğerse uzaklık ve ayrılık kendi cahaleti olduğunu, anlıyacaktır. Bu ayrılık ateşi gayriyetlerin yanıp ortadan kalkınca, kavuşmanın zevkiyle, Hakk’ı da, Muhammed’i de tevhid yaparak kendi Ademiyetinde nasıl açık ve secik olarak göründüğünü ve baki olarak devam edeceğini zevk edecektir.

İşte ustalık devri başlamıştır. Her usta kendi sanat dalında, sanatını en üstün yapan kişidir. Çıraklıktan kalfalığa geçemiyen, kalfalıktanda ustalığa geçemiyenler nasıl usta olamazlarsa, amellerde kalanlar, zikir ve nefs terbiyesine geçemezler. Zikir ve nefs terbiyesi ile bu vadiyi geçemiyenlerde, zahir ve batın irfaniyet ve kemalata sahib olmadan Hakk’a kavuşamazlar. Dolayısıylada kendilerindeki Hakk’ın mevcudiyetini zevk ederek kavuştuğunu idrak edemezler.

Onun için ameller bölümünde farz ibadetlere özen göstermek, zikir ve nefs terbiyesi ile ara vermeden daimlik sağlıyarak iki cihan serveri güzel peygamberimizin ahlak ve yücelikleriyle hâllenmeye gayret göstermek ve Mürşidi Kâmilin talimatı doğrultusunda tevhid ilmini yedi arz katlarında ve yedi gök katları tahsil edilerek, yaşamak suretiyle hicaplar açılarak kendimizde Hakk’ı zevk etmeliyiz. Kendimizde ve bütün âlemde ondan başkasının olmadığını şuhut ederek onunla daimliğe ermeli ve ayriyet değil ayniyet içinde olduğumuzu bilmeliyiz. Allah bizleri Hakk’a kavuşanlardan eylesin.    

İSA A.S. VE MEHDİ HAKK’INDA

Ahir zamanda Hz. İsa a.s ve Hz. Mehdi elbette gelecektir. Kur’an-ı Kerim’in vel asr suresi Ayet 1 “Asr’a yemin olsun”

197

ayetindeki Cenabı Hakk’ın her yüz yılda gelen Müceddit, ahir zamanda gelecek denilen mehdinin ta kendisidir. Fakat ahir zaman nedir. Yalnız ahir demek insan bedeninin izdirarı bir ölümle ölüp sonu anlamına gelmemelidir. Ahir zaman ı zahir ve batın olarak iki bölümde müteala etmek gereklidir.

1-Zahiri, unsuriyet vucudumuzun ahiri olan izdirari ölümle son bulmasıdır.

2- Batını ise ihtiyari bir ölümle gayriyetlerinden kurtulma halidir. Yoksa ihtiyari bir ölümle öldükten sonra, Aklı maaş  sahiblerinin (dünya  ve yaşam düşüncesi olanlar) Ahiret âlemi olan vahdet âlemine İsa gibi nefesi hay olan, İnsanı Kamil ve günümüzdeki İnsanı  Kamiller vasıtasıyla, gerçeklerin doğacağı, insanlarında çoğu tarafından bu gerçeklerin anlaşılmasımıdır.

Bir insanın beden yaşamı dünya, Ruhsal ebedi yaşamı ahirettir. İşte Hz. İsa Ruhullah (Allah’ını ruhu) olarak gökyüzü olan gönül semasından, sıfatlar âlemi olan nefs âlemine nuru ile Ruhu ile tecelli ederek inmiştir. Ahiretin hakiki mazharı olan Hz. İsa a.s. Ak minare olan kalbin pak ve temiz olmasıyla o gönüllere inip durmaktadır. 

Mısrı niyazı hz.leri bir ilahisinde diyorki: Hazreti isa inüp gökten tamam etti zuhur,Gel sen idrak eylemezsen belki sendedir kusur.  Demekle, Hz. İsa a.s. bu gün ikilikteki nefs âleminin

sahiblerinin bulunduğu yere inmiştir. Bütün talip olanların nefslerini tezkiye ederek Cenabı Hakk’ın vahdaniyet Âlemine davet etmektedir. Geçici dünya yaşamlarından kurtararak aklı mead olan Ahiret düşüncelerini zuhura getirmektedirler. Bu gün

198

mevcut ve inmiş olan Hz.İsa Hz. Muhammedin tevhid dinine davet etmektedir. Hırıstiyanlığa değil.

Deccal ise: Sağ gözü kör (Hak ve hakikatı göremeyen)  olan dünyaya meyyal  kişileri remzetmektedir. Zira dünyayı gören fakat ahireti görmeyen demektir. İsra suresi ayet 72 “ bu dünyada kör olanlar yarın ahirettede kör olup Allahı göremezler” buyurulmuştur. İşte bu kişiler, ölüleri diriltebilen İsa nefesli İnsanı Kamillerdir. İnsanı Kamiller, insanların aklı mead olan Ahiret akıl ve düşünüşlerini kendinde zuhur ettirdiğinde Aklı maaşları yok olacağı için, İsa deccalı öldürecek denmiştir.

Mehti ise:  Hidayete eren veya hidayete erdiren demektir. Ahir zamanda peygamber efendimizin soyundan olup ehlibeyttendir. Elbette bütün İnsanı Kamiller ehlibeyttendir. Cenabı Hakk’ın Aklı kül ve Ruhu azamı ihsan ederek bir mazhar dan zuhura getirmesinden ibarettir.

Buda herkezde olmaz. Rahmanın nefesiyle olur. Hicir suresi ayet 29 “onu en güzel bir biçimde yarattıktan sonra ruhumdan bir Ruh üfledim” ayeti bunun delilidir. İşte mayayı Muhammediyye (hakikati Muhammediye ) olan bu Ruhtur. Yoksa herkezin bildiği gibi Ahir zamanda bir isa birde Mehdi gelecek insanları gaflet ve dalaletten kurtaracak diyerek bazı kişiler kendilerindeki Cenabı Hakk’ın cüz tecellileriyle Hz İsa a.s. ve Hz Mehdi yerine koymaları gülünçtür. Velevki Ahmet veya Mehmet olduğunu ismen bilsek bize ne fayda sağlıyacaktır. Ahir zaman nebisi Hz. Muhammed’den bu güne kadar, Ahir zamanda gelecek diye Hz İsa ve Hz Mehdi yı beklemişlerdir. Hz İsa ve Hz Mehdi Hakk’ında bilgisi olanlar son günlerinde onlardan istifade ederek Zatı Hakk’a vuslat bulmuşlardır. Şekil ve beşeriyette arayanlar hala beklemekte ve ömürleri bittiği

199

halde onu göremedikleri için faydalanamamaktadırlar. Allah bu kişilere izan versin.    

KURANI KERİMDEKİ 28 HARFİN SIRRI

ELİF: Yedi noktanın alt alta gelmesinden meydana gelen, Allah’ın ulûhiyetteki adını remzetmektedir. Cenabı Allah “ben gizli bir hazine idim bilinmekliğimi murat ettim, bu halkı yani sıfatlarımı halk ettim” hadisi kudsisiyle, Rububiyetine (kulluğuna) tecelli etti. Rububiyetin iki yüzü vardır.

1-Rablık yüzü: İrşad ve terbiye ediciliği.2-Kulluk yüzü (Cemadat, Nebadat, Hayvanat, İnsanlar)İşte Rablık yüzü ile bezmi elest demi olan bir Mürşidi

Kamil’in dizinin dibinde, Rab esmasıyla Hicir suresi ayet 29 “Ruhumuzdan bir Ruh üfürdük” ayetiyle sabit olan Bezmi elestü deki Rab sırrıdır.

BE: Bezmi elestü demindeki Nefehtü sırrının gönül Rahmine düşmesidir. Bir Mürşidi Kâmil mazharından zikir Ruhunun üfürülmesidir.

TE: Gönül rahmine düşen zikir Nur tecellisinin o gönüldeki gayriyet olan süfli nefs ve istek tecellilerinin temizlenmesidir.

SE: Süfli nefsin, Ruh vücuduna nasıl hükmettiğini idrak etmektir.

CİM: Cemali zata şahitlik yaparak onun latafet tecellisini idrak etmektir.

HA: Hayelde vahdet tecellileriyle hep onu görmektir.HI: Gönlünde bu cemal zevkine  sahip olanların makamı

cennet olur. Zira tevhid cenneti burasıdır. DAL: Dalaletten yani taklit şeriattan kurtulup tahkik şeriata

erince, sırrı şeriat delilim oldu.

200

ZEL: Zikri daime geçince, Ruhumun imamlığını sıfatlarım olan cemaatımı görüp hâllenmek oldu.

RA: Vahdette Ruhumun vücut ülkesindeki padişahlığını görünce Ruh sultanlığımı idrak ettim.

ZE: Cenabı Allah’ın bu sıfatına mazhar olanlara ilim ve irfaniyet rahmeti yağmaya başladı.

SİN: Cemal tecellisi ile kalbim selim oldu. ŞIN: Kalp sahibi olarak gönlümdeki Kâbe kavseyin

makamına şahadet ettim.SAD: Sıddıkiyet makamına nail oldum bihamdülüllah.DAD: Dalaletten kurtularak, latafet âleminde salim oldum. TI: Tuba ağaç sırrı vücudum oldu bihamdülüllah. ZI: Gayriyetten tamamen kurtulup, suçsuz ve mazlum

oldum bihamdülüllah.AYIN: Ta ezelden beridir cemaline Âşık oldum. Her şeyin

ayni olduğunu anladım.GAYIN: Gayriyetin olmadığını, Hakk’ın sıfatlarıyle zahir

olduğunu idrak edince, kalbimde hak zahir oldu. FE: Nefsimi, Kalbimi, Ruhumu feth ederek mutmain

oldum.GAF: Kalbimde Hakk’ın tecellisi zahir oldu bihamdülüllah.KEF: Gönül aynamda hep onun cemalini gördüm.LÂM: Hakk’ın latif vücudu ile vücutlandım.MİM: Muhammed elbisesini giyip Muhammed oldum.NUN: Nuru ile kendi nur vücudumda miraç ettim.VAV: Hakk’ın varlığı ile varlıklanarak, velayete erdim.HE: Hidayet devletine sahip oldum.LÂM ELİF: Lâ dan geçerek lâ demedim illâ dedim

bihamdülüllahYE: Yasin hitabına sonunda nail oldum bihamdülüllah.

201

Kuranı kerimdeki bu 28 hece esrarını meratibi ilahiye zevkiyle Ahmet mazharından söyleyen söyledi. Söyleyen ve söyletenin kim olduğunu anladım bihamdülüllah.

 28 PEYGAMBERİN HİKMETLERİ

ÂDEM A.S.: Safiullah’tır. Allah’ın saf ve temiz kulu demektir. Cenabı Hakk’ın bütün âlemi Ruhsuz bir ceset halinde yarattığında, buna varlığı olmayan Adem (sapkasız adem) ismi verildi. Hakk’ın zat tecelli âleminden gelen nur, bu Ruhsuz varlıklardaki aynalarda tecelli edince, aynaların cila ve Ruhuna Âdem (şapkalı âdem) denildi. Cenabı Hakk’ın kendi aslını bu aynalarda kemalatıyla görmek ve sırrını açıklamak için, Âdem de açığa çıkıp, Âdem adıyla insanları irşad etmeye başladı. Kendisine 10 sahife bir kitap verilmiştir.

ŞİT A.S.: Hibe-ullah tır. Zatın sıfatlarından tecellisi onun hediyesi olduğunu gösterir. Âdem’in oğlu Habil’in ölümünden sonra Cenabı Hakk’tan Âdem a.s.bir ihsan diledi. Cenabı hakta ona bir hediye olarak Şit a.s. ı  ihsan etti. Kendine 50 sahifelik birde kitap verdi. Zatın sıfatlarından görünmesi, Hakk’ın vergisi ve lütfu değilmidir.

İDRİS A.S.: Kuddusullah tır. Allah’ın kusursuz ve temizlenmiş kulu anlamındadır. Nefsini terbiye ederek, Ruhani varlığın cismani varlığa galip getiren, kusursuz biriydi. İlk yazıyı yazan ve nefs temizliğini başarandı. Cennette elbise diken ve 30 sahifelik kendine birde kitap verilmiştir.   

NUH A.S.: Necibullah tır. Tevhid gemisi ile insanları kurtuluşa ve selamete çıkaran demektir. Cenabı Hakk’ı çok zikretmesi nedeniyle, hidayet ve kurtuluşa erdiren ikinci atamız olan Nuh ismiyle adlandırılmıştır.

202

HUD A.S.: Ehadullah tır. Allah’ın tekliğini idrak eden demektir. Her mazhardan Rabbını müşahede etmesi ve efali ile tevhid etmesi bu isimle anılmasına vesile olmuştur.

SALİH A.S.: Fethullah tır. Allah’ın feth eden kulu anlamındadır. Nefsini, kalbini ve Ruhunu feth ederek temize çıkmasından bu isimle anılmıştır.

İBRAHİM A.S.: Halilullah tır. Allah’ın dostu demektir. Cenabı Allah’ın zatının sıfatlarından, Kmalat fiilleriyle açığa çıkması ve İbrahim a.s.ın Cenabı Hakk’a şiddet ve ifrat derecesinde heyman aşkıyla sevmesi, onun dostu olmasına vesile olmuştur. 10 sahife kendisine kitap verilmiştir.

İSMAİL A.S.: Aliullah tır. Allah’ın  yüceliğine nail olmuş demektir. Hz. Muhammed’in Ruhaniyetini taşımasından mütevellit onun yüceliği ile isimlendirilmiştir.

İSHAK A.S.: Hakullah tır. Fizik bedende her aza ve organının Allah’ın tecellisi olduğunu bilmektir. Vücudu unsuriyetin her bir tecellisi Hakk’ın zuhuru olması nedeniyle bu ismi almıştır. İbrahim a.s.ın oğludur.

LUT A.S.: Melikullah tır. Allah’ın idarecisi, patışahı demektir. Vücut ülkesindeki kavimlerin hayvani arzularına şiddetli bağlı olmaları karşısında, Allah’ın ona yardım ederek nefsinin kötü istek ve arzularının helak olmasıdır.

YAKUB A.S.: Dinullah tır. Allah’a boyun eğme ve teslimiyettir. Allah katında din islamiyettir. Allah’ın zatına inanır ve teslim olur. Zatını düşünmez. Sıfatlarıylada, Nebisinin emirleri doğrultusunda zatından sıfatlarına, sıfatlarındanda fiilleriyle varlıkların yaşam biçimi olan İslam dini Yakub esmasıyle zuhura gelmiştir.

YUSUF A.S.: Nurullah tır. Allah’ın Nuru demektir. Canı demektir. Melekût âlemi olan hayal âlemindeki hakikatları

203

keşfederek, rüya tabirini ilk yapan olduğu için bu isimle anılmıştır.

EYYÜB A.S.: Gaybullah tır. Allah’ın gayb âleminden gelen iptilalara sabreden kul demektir. Kendine verilen illet ve marazlara uzun müddet sabretmesi ve Allah’ın lütfuna mazhar olarak  sıhat bulmasıdır.

ÜZEYİR A.S.: Kudretullah tır. Allah’ın kudreti demektir. Daha evvel kendine nisbet ettiği varlığın Cenabı Hakk’ın  varlığı ile nasıl yıkıldığını, Hakk’ın daimi varlığı ile bekalığınde nasıl dirildiğini kader sırrı ile şahid olmasından bu ismi almıştır.

ŞUAYİB A.S.: Reşidullah tır. Allah’ın irşadcısı demektir. Kalbini zahir ve batın yönüyle kemalata getirmiş, bütün vücud ülkesindeki kavmini irşad eden İnsanı Kâmil demektir.

DAVUD A.S.: Adilullah tır. Allah’ın adeletli kulu demektir. Kurani kerimde “Ya Davud biz seni yeryüzünde halife kıldık. Halk arasında adaletle hükmet” ayetiyle hem peygamberlik, hemde hükümdarlık verilmiştir.

SÜLEYMAN A.S.: Ganiullah tır. Allah’ın zengin kulu demektir. Cenabı Hakk’ın zahir ve batın zenginliğine sahib olmuştur. Zat ve sıfatlarından umumi ve hususi rahmetine mazhar olduğu için bu isim verilmiştir.

YUNUS A.S.: Naciullah tır. Allah’ın  kurtuluşa erdirdiği demektir. Nefsi ile daima mücadele ederek ayetteki “biz ona gamdan necat verdik” kurtuluş yolunun simgesi olmuştur.

İLYAS A.S.: Bekabillah tır. Allah’la baki olma demektir. Beşeriyet suretiyle insanlara, Ruhaniyet suretiyle meleklere dostluk ettiğinden bu hikmetli isim ile anılmıştır.

 LOKMAN A.S.: Şifaullah tır. Allah’ın şifası demektir. Eşyanın hakikatını bildirerek, Zahir ve batın bütün hastalıkların

204

şifasını verme mazharı olarak Cenabı Hakk’ın bu ihsan hikmetine binaen bu isim verilmiştir.

HARUN A.S.: İmamullah tır. Allah’ın imamı demektir. Hem Allah tarafından hemde kardeşi Musa tarafından zahir ve batın imam tayin edilerek, zahir ve batın da imamlığı birleştirmiştir.

MUSA A.S.: Kelimeullah tır. Allah’ın kelimesi demektir. Musa zahir ilminin temsilcisi, Hızır batın  ledün ilminin temsilcisidir.

ZEKERİYA A.S.: Varisullah tır. Allah’ın kudret ve tasarrufu demektir. Cenabı Hakk’ın kudret ve tasarrufuna sahib olduğu için bu isimle anılmaktadır. Hem rahmet hemde azap ile imtihan edilmiştir. Testere ile ağaç içinde şehid edilmek suretiyle belaya sabır ve tahammül göstermiştir.

YAHYA A.S.: Celalullah tır. Allah’ın celal yüzüne mazhar demektir. Cenabı Hakk’ın vahdaniyetindeki celal sıfatı galebe gelmesinden bu isim verilmiştir.

İSA A.S.: Ruhullah tır. Allah’ın Ruhu demektir. Cebrail vastasıyla Meryem‘e üfürülen Nefahtü ayetinin sırrının açığa çıkmasıdır.

MUHAMMED A.S.: Habibullah tır. Allah’ın sevgilisi demektir. Hz. Muhammed ayni zamanda ferdiullah tır. Yani ilk yaratılan Nurun, Ruhun, Aklın ve Kalemin Hz. Muhammed’de başlaması ve yine Nübüvvetin onda sona ermesinden bu isim verilmiştir. Zira Allah’ın ilk tecellisi onda başlamiş sonunda bütün kemalat onda zirvede görünmüştür.

Cenabı Allah bu peygamberlere verilen isimlerle tevhid mertebelerindeki onların yerlerinde, gök katları olan Ruh tecellilerinin zevkine erdirsin. 

205

 

İ L A H İ L E R

AŞKIN DERYASI

Aşk deryasına dalan kişiDerdi ona derman olurSeller gibi çağlar iseHer kadresi umman olur * * *Sıtkıyla Hakk’a bağlansanGönlünü aşkla dağlasanGece gündüz hep inlesenÇürüklerin sıhat bulur * * *Daim Allahı zikredenZikir ile hep fikreden

206

Nimetlerini şükredenGönül şehri sultan olur * * *Mürşid önünde diz çökenEmirlere boyun bükenSeherde bülbül olup ötenHakk indinde makbul olur * * *Ahmet Allah deyip zikretAyetleri daim FikretTecelliye her an şükretSendeki can canan olur

HAC İLAHİSİ

Hac için çıktım yola, Yolda verdik bir molaZikirle daim ola dedim ElhamdülillahHemen ihramı giydik lebbeykle sürur oldukÖlmeden evvel öldük dedim Elhamdülillah * * *Kabeyi gördüm hemen zatına verdim selamGönlüm Nurla dolunca dedim ElhamdülillahZatına, gönlüm erdi Hakk’ı hep ayan gördüTavaf sırrına erdi dedim Elhamdülillah * * *

207

Arafata ulaştık Arif olup tanıştıkVahdet ile buluştuk dedim ElhamdülillahMervede kulluğa erdik sefada selamet buldukHakk’ın huzurunda durduk dedim Elhamdülillah * * *Koç kurbandan geçmeli canı kurban etmeliCanana erşince dedim ElhamdülillahMedineye varınca Muhammedi oluncaDaim huzur bulunca dedim Elhamdülillah * * * Ahmet oldu Melami haccı ekber Daimi Hakkla doldu Nurani dedim Elhamdülillah

İNSANI ASLİYE

Rabbımdan geldim bu âlemeÖzde aslımı bulmak içinMürşidi Kâmile kul oldumHak cemalini görmek için * * *Mürşidim varlığımdan soyduÖlmeden evvel ölmek içinAşk ateşiyle yaktı beniGayriyetten kurtarmak için * * *Zatı sıfatından göründüTecellisini görmek için“Levlaka levlak” dedi Allah

208

Âdem halifem demek için * * *Allah Muhammed’den göründüSır iken ayan olmak içinAynaya baktı habibim dediKendisini gördüğü için * * *Nur, Ruh, Akıl ile bilindiAhmet Âdem oldu göründüSır iken cemale erildiGüzelliğini görmek için

ALLAH MUHAMMED SENDEDİR

Ey hakikatı arayan Allah Muhammed sendedirManayı tahsil edersenAllah Muhammed sendedir * * *Vahdetde Ruhullah olanSıfatta Muhammed bulanFiilde Âdemi görenAllah Muhammed sendedir * * *Zatın zatını gördüyseHem sıfatını giydiyseÂdem olup kul olduysa

209

Allah Muhammed sendedir * * *Zatını sıfattan gören Sıfatta Muhammed bulanİki cihanda hakk olanAllah Muhammed sendedir * * *Vahdet ve kesret bir olduAhmette aslını bulduKimki vechi Rahman olduAllah Muhammed sendedir

RAĞAİB

Gizlilikte iken murat etti, bilinmek içinMuhammede Levlâka levlâk dedi görmek içinMuhammed aynasını yarattı, aynaya baktı Kendini görünce âşık oldu seyretmek için

210

* * *On sekiz bin Âleme vahdetiyle rağbet ettiNuru, Ruhu, Aklı ve kalemiyle zuhur ettiGönüller ona muhtaç oldu daim rağbet ettiRablığıyle Kâinatı hep irşad etmek için * * *Hak yoluna rağbet etmeyince kandiller yanmazGece gündüz zikretmeyenlerde hak zuhur etmezAhmet sende daim Allah demezsen Hakk bilinmezÂdem olmayınca hep Hakk’ın cemali görünmez

ŞEFAAT

Şefaatim ümmetime, haktır dedi ResulGel sende Mürşidden Şefaat gör bu gün asılAhirette Şefaat yok dünyadadır bil bunuPeygamber şefaatı Mürşiddendir gör onu * * *Kamillerden faydalanmaya Şefaat denirKuranda son günde Şefaat olmaz bilinir Mürşid himmetiyle bu gün o nura erilir Peygamber Şefaatı Mürşidden bu gün olur * * *Eğer seni Allah Mürşide tabi kıldıysaMürşid Şefaatına daim mazhar oldunsaDünya, Ahiret tarlası olduğun bildinseŞefaat membağı bilki bu gün Mürşid olur * * *

211

Cenabı Hakk irşaad eder Muhammed diliyleBu gün Mürşidden daim zuhur eder nuruylaSanma zandaki Resul irşad eder hayelleNebi ve Resulun Şefaatı bil bu gün olur * * *Allah dostları Şefaatla görev aldılarTalipler Şefaat nuruna nail oldularAhmet’te Resulun Şefaatını buldularKâmilden irşad ile Şefaat bu gün olur

ANA ÜÇTÜR

Asliyemi bulmaktı asıl muradımToprak, su, hava, ateş oldum göründümDört anasır ile bedene büründümToprak Ana oldum âlemde dirildim * * *Sema Babam rahmetle arzı dirilttiBinbir esma ile gıdaya dönüştüBu gıdayı yiyen bedenle buluştuSonunda beden Anasında gelişti * * *Beden Anasında dokuz ay eğlendimGöbek bağıyla hep ona bağlandımDünyaya çıkınca durmadan ağladım

212

Sonunda Ana kıymetini anladım * * *Akıl baliğ oldum Mürşide kavuştumİrşad ve terbiyesiyle hep geliştimSonunda Mürşid Ana Rabbımmış bildimÜç Anadan sonrada aslımı buldum * * *Sema Babam, toprak Anamla seviştiRuh babamda, Nefis Anada buluştu Ahmet, Mürşid anada hakla görüştüTenim, canım, cananım “kün”le oluştu.

SANA

Ey derdine derman isteyenDerman olur aşkın sanaHakta huzur bulmak isteyenMürşid delildir yeter sana * * *Tevhide sıtkıyle sarılsanAllah’a gönülden bağlansanTeslim olup buna inansanHaktan ulaşır ihsan sana * * * Cehaletin bütün yok olurİrfaniyetin kemal bulurHakk’ın sevgili kulu olur

213

Sonra sultanlık verir sana * * *Dünyaya neden bağlanırsın Gafletle hep oyalanırsınSonunda bütün aldanırsınLaikmidir bu azap sana * * *Ahmet sende tevhide bağlanAşkın ateşiyle hep dağlanTevhid sohbetleriyle eğlenHak dostluğu verilir sana

DERTLERE DERMAN BENİM

Aslım Âdemdir benimCanlara canan benimİsa, Musada benim Dertlere derman benim * * *Zatım kurandır benimSıfatım Furkan benimHicapları yok edenDertlere derman benim

214

* * *Âdem olup göründümGönüllerde bulundumArşı Rahman olundumDertlere derman benim * * *Kimki benimle olduKendini Rahman bulduAhmet’te Rahman oldu Dertlere derman benim

GEL TEVHİDE GEL TEVHİDE

Derde derman arar isenNefsini bileyim dersenVarlıktan geçmek istersenGel tevhide, gel tevhide * * *Hakk sohbetidir yolumuzZikir daim ile oluruzHep irfaniyet buluruzGel tevhide gel tevhide * * *Allah aşkınla yanarızRabta rab ile oluruzÂdem sırrını bilirizGel tevhide gel tevhide

215

* * *Dünya, ukbayı neyleriz Ölmeden evvel ölürüzHakk cemalini görürüzGel tevhide gel tevhide * * *Hakk’ı halkta hep görürüzKulluğumuz biz bilirizAhmet’de hep hak oluruzGel tevhide gel tevhide

MEVLÜT KANDİLİ

Bu gün Resulullah gönülde doğduGönül semalarım Nur’a gark olduSıfatlarım Muhammed’i hep gördüYaradana dedim Elhamdülillah * * *Mescidi aksada ayetler gördümMuhammed de bütün âlemi buldumHakk’ın cemalini suretten gördümYaradana dedim Elhamdülillah * * *Bilen ve göreni kendimde buldumKavseyin de Hakk’la Muhammed oldum Celal ve cemale mazhar oluncaYaradana dedim Elhamdülillah

216

* * *Allah, Muhammed, aynasında göründüÂdem kul sırrını kendinde buldu. Ahmet’de gaybı zata ayna olduYaradana dedim Elhamdülillah. * * * Muhammed Allah’ın mirat ı oldu Âdem kul sırrını kendinde buldu. Ahmet gaybı zata ayna oluncaYaradana dedim Elhamdülillah.

LÂ İLAHE İLLALLAH Dilimde hep zikrullahKalbimde hep fikrullahDaima hep şükrullahLâ ilahe illallah * * *Kalbim hep nurla dolduGönlüm hep Hakk’a döndüGafletim hepden öldüLâ ilahe illallah * * *Pirimden oldum irşad Pirimle geldi vuslatAslımıda buluncaLâ ilahe illallah

217

* * *Melamidir yolumuz Ölmeden evvel ölürüzHak cemalin görürüzLâ ilahe illallah * * *Ahmet daim yok imişOlan gören hak imişAşk ile zuhur etmişLa ilahe illallah

BU GÜN

Teveccühe girdim bugünDostla bayram ettim bu günAslıyemi bulmak için “Nefehtü “ gördüm bu gün * * *Aşk şarabın sundu bizeVarlıktan hep geçmek içinÖlmeden evvel öldürdüHak ile hak oldum bu gün

218

* * *Zikirle gönlüm açıldıGönlüme rahmet saçıldıVarlık köprüsün aşıldıHak cemali gördüm bu gün * * *Nefsin arzından geçildiRuh semasına uçulduCandan canana geçinceAhmet bayram etti bu gün

EFENDİM

Kalbim sana âşıktır hayranım sanaBir ben değil âlemler kurbandır sanaCemalin şavkıdır güneş, ay, yıldızDaim gönlüme tecelli et Efendim * * *Arşa çıkar her gece âşıkların ahıGönlüme nur tecellin dermandır EfendimSeni sevmiyenlere saadet günü yokturSeni sevenler ancak insan olur Efendim * * *Mahşerde Nebiler senden meded isterRahmetin Âlemlere ziyadır EfendimAşkınla duman duman tütmekte bu kalbimSensiz bana cennet bile hicrandır Efendim

219

* * *Canım canana erişince kurban olurCemalini gören hayran olur EfendimHabibi Kibriya Muhammed MustafasınLütfuna erenler sultan olur Efendim * * *Doğ kalbime bir lahza âlemlerin tacıSenin nurun bana umman olur EfendimBu Ahmet mücrime şefaat etmez isenEbediyen hali yaman olur efendim.

MELAMİYİM

Melamiye dost oldumYoluna ben baş koydumBunda mutluluk buldumMelamiyim Melami * * *Kâlû belâ aslımdanımResulullah neslindenimPir Muhammed ceddimdirMelamiyim Melami * * *Melamiyle dost olalımHakk’ı hakk ile bulalımTenden geçip can olalımMelamiyim Melami

220

* * *Nice sırlar söylendiArşı seyran eylendiMeratib tamamlandıMelamiyim Melami * * *Ahmete ihvan olanMürşidden himmet alanHak cemalini görenMelamiyim melami

MÜRŞİDİM BİLDİRDİ BANA

Derde derman arar idimDoğru yolu sorar idimBen Nefsimi bilmez idimMürşidim bildirdi bana * * *Hak sohbetine katıldımDost pazarında satıldımAşk deryasına katıldımMürşidim bildirdi bana * * *Erenlerle hep bir oldukZikir fikirle yuğruldukHakk’ın kemaline erdikMürşidim bildirdi bana

221

* * *Can içre canana erdikHakk’ın cemalini gördükFena ender fena bulduk Mürşidim bildirdi bana * * *Ahmet hiç imiş anladıHak sıfatını bellediÂdem olup hep izlediMürşidim bildirdi ban

DOST YÜZÜNÜ GÖRMEK

Diz çöktüm Mürşid önüneHakk’ı zikrettim dilimleZikri fikrettim kalbimleDost yüzünü görmek için. * * *Dostu görmek için uçtumBenlikten geçip ulaştımÜç derya geçip kavuştumDost yüzünü görmek için. * * *Ayrılık hasreti, yok olduVücudum yok, o var olduDeryalar geçip ulaştımDost yüzünü görmek için.

222

* * *Kavseyinde Hep bir oldumEvvel, Ahir, Zahir gördümKurtul gir gönüle dendiDost yüzünü görmek için. * * *Yedi deryada yüzenlerDostu kendinde görenlerAhmetle dosta erenlerDost yüzünü görmek için.

SEVGİLİMİ ARIYORUM

Ey kardeş, ben de sevgilimi arıyorum.Bana sevgili öyle bulunmaz dediler.Nasıl ve nerede bulacağımı sordum.Bir Kâmile varmayınca, olmaz dediler. * * *Bir kâmile vararak, sordum sevgilimiKuzey, güney kutbu arasında dediler.Kutuplar ne kadar uzaklıktadır dedim.Aşk burağı ile üç günlük yol dediler.

223

* * *Benlikten çıktım sevgilimi aramayaÜç günlük yolculuk hep ağır geldi banaSöz vermiştim Rabbime dönemezdim geriEn sonunda buldum aradığım o yeri * * *Kutupları kaftan kafa durmadan gezdimMeğer bu yerler de bana çok yakın imiş.Ten kutbuyla Can kutbu bana hitap ettiVahdet ile kesreti Tevhid et dediler.

Ten ilinden vuslatla, can iline vardımCan ilinden geç, canan iline dediler.Candan, canan iline ne kadardır dedimCanan ili buradan yetmiş yıl dediler. * * *Mağrib, meşrık kutuplarına nazar ettimKutuplar Ahmet'te ezelden mevcut imişÂdem de Allah ve Muhammedi birlemekKendinde sevgiliye kavuşmak dediler. * * *

224

Sevgililer sevgilisi, gönül sultanıDamarımdaki kan, canımdaki canansınEzelden beridir ben yokmuşum sen vardınİster sen, ister ben olayım, aynı dediler.

TEVHİDDE VUSLAT

Abdest nedir bilmez idimHızır da temizlen dediler.Nefsi Emmarem engel ikenÇıra gibi yan kurtul dediler. * * *Hızırı görünce aklım gittiZikir, fikir ihya ettiNefahtü okundu benlik gittiGönüldedir Nur dediler. * * *Tevhidi Efalde abdest aldımTevhidi Sıfatda temizlendim Tevhidi Zat deryasına daldım

225

Ruh verip, Ruhullahsın dediler. * * * Cem makamında kestim başıZahir olup gördüm işiHakk libası ile mest oldumHer yönün Nur âlâ Nur dediler. * * * Mest olup daim geçdim kendimdenFirdevs-i ala zatına uçtumEnel hakk deyip eyledim zuhurHakk zahir oldu, o Nur dediler.

Göğe çıktı bu makamda isaLenteraniyi duyunca MusaKendinden geçip yok oldu asaGök yarıldı doğdu Nur dediler. * * *Hazretde kulluğumu anladımHakk batın ile halkı dinledimMuhammed de cemalin izledimAbdest üstü abdestli dediler. * * *Cemmül cemde de eyledim huzurBütün gönlümü kapladı sûrurCan ile teni Tevhid yapınca

226

Nur üstüne Nur oldun dediler. * * *Ahmet ile vuslatı yapanlarGayriyet atıp Hakk’a varanlarAyniyet libasın kendin giyenlerVahdet de de Nur oldun dediler

GEL MUHAMMEDESohbetler, muhabbetsiz olunmazMuhabbetsiz Muhammed de bulunmazMuhammedsiz de hiçbir şey olmazGel Muhammede, gel Muhammede. * * * İhvan sohbet ile girer yolaMuhabbet ile varılır canaAşk ile gönül verirsen onaGel Muhammede, gel Muhammede. * * * Muhabbettir O Hakk’ın kapısıHem Muhammed dir onun yapısıKendindedir özünün tapusuGel Muhammede, gel Muhammede. * * * Muhabbetle doğdu sırrı ÂdemAşkıyla mest oldu cümle Âlem

227

Gönlümde zuhur etti hep bu demGel Muhammede, gel Muhammede * * * Muhabbet pınarından içelimVarlığımızdan daim geçelimAşkınla kuş olup da uçalımGel Muhammede, gel Muhammede * * * Ahmet aslında meğer yok imişVar dediği hep Hakk’ın vechi imişÖlmekten gaye dirilmek imişGel Muhammede, gel Muhammede.

MÜRŞİD-İ KAMİL

Kardeş nazar et kâmile, Nuru Mevlâ ondadır.Rabbil âlemin mazharı, hatmi makam ondadır.Gönlündeki Rabbil hasın, pınar membasıdır oAşk ateşinde de yanmış feyzi Rahman ondadır. * * *

228

Ahkâmı şeriat ve tarikat ondadır.Hakikati Melami, sırrı marifet ondadır.Kemal ile hitam bulmuş, ikilikten yok olmuş.Esmaya da Cami olmuş, Celal, Cemal ondadır. * * *Hakk’a yakın Mevla olmuş, Tevhid zevkine dalmış.Kendinde o Hakk’ı görmüş, yüzü kıble RahmandırAhmet özün, Kuran sözün, Furkân, yüzündür Meratib penceresinde, ilmi irfan ondadır.

YA RESULALLAH

Hu idin Hüvviyetinde, Evvelsin ya ResulallahKavseyinde Nübüvvetle, Ahirsin ya ResulallahZuhur ettin sen kesrette, Zahirsin ya ResulallahNurunla ihate ettin, batınsın ya Resulallah. * * *

229

Özün Kuran, sözün Furkan, yüzün ise kıbleyi RahmanZahir ve batında, Ceman sensin ya ResulallahÂşıklara sensin derman, Kâmillere sensin bürhanKâinatta gizli ayan, hep sensin ya Resulallah. * * *Levlâka levlâk dedi Hakk, miratından göründü hakkİki cihanın güneşi, hep sensin ya ResulallahAhmete Nurun gösteren, gönülde aşkla yanansınEnbiyaların serveri, hep sensin ya Resulallah.

ÂŞIK OLMAK

Hakk’a Âşık olan kişi, Gece gündüz yanar içiAkar durmaz gözün yaşıHakk’a Âşık olanların * * *Gönlünü aşkla dolduranHakk’ın Nuruyla NurlananMuhammed'e varır yoluHakk’a âşık olanların * * *Tevhid ilmiyle yoğrulurAşk ateşiyle kavrulurÂdem Nuruyla durulur

230

Hakk’a âşık olanların * * *Aşkından o sarhoş olurHer yerde o Hakk’ı bulurHakk’ın huzurunda dururHakk’a âşık olanların * * *Ahmet, erenler izindenBelli olur her sözündenNur akar onun yüzündenHakk’a âşık olanların

MELAMİYİZ

Melami olmak, başa taçtırZikirsiz olanlar hep boşturKalpten zikreden ona dostturHakta Hakk olan Melamiyiz * * *Hakikatsız şeriat olmazŞeriatsız, hakikat bilmezMarifetsiz yüzün gülmezHakta Hakk olan Melamiyiz

231

* * *İlmel yakınlıktan geçmişizAynel yakin Şuhut etmişizHaktan ol kelamı almışızHakta Hakk olan Melamiyiz * * *Meratible Hakk zahir olurGönülde aşkın şuhud bulurEsma ve sıfat isim alırHakta Hakk olan Melamiyiz

HAKİKAT YOLCUSU

Mürşidi kâmile vardım, zikri daimi aldımHakk’ın divanına durdum, gafletten kurtuluncaTevhidi Efâl aldım, fiilde fail gördümFenayı Efâl oldum, tecelli Efâl olunca * * *Tevhidi Sıfat aldım, Sıfat deryasına daldımFenayı Sıfat oldum, tecelli Sıfat görünceTevhidi Zatı aldım, Zatın deryasına daldımBende Fenayı Zat oldum, tecelli Zat olunca.

232

* * *Fenafillâh oldum, bekalığı kendimde buldumBekabillâh deryasında, Miraç Namazı kıldımHakikat yolunda tahsili kendim yapar sandımZanlarım yok olup, Hakk ve hakikati görünce * * *Fenada nisbetten soyunup, bekada giymekMuhammed elbisesini giyip, her an görünmekAhlakı hamidiyenle, kendi özünü gösterAhmet yaşamaya bak, Tevhid zevkine erince

HER NEFES DERİZ ALLAH

Zikirle başlanır derse, her nefes deriz AllahAyakta ve otururken, her nefes deriz AllahZikredenler mest olur; Allahla onlar dost olur.Kalbi Zikir kurulunca, her nefes deriz Allah. * * *Zikir deryasına dalmış, aşk ile daim yanmışİrfan zevkine boyanmış, her nefes deriz AllahHakk lûtfuna laik olan, haktan yana yol bulanGönlündede huzur bulan, her nefes deriz Allah

233

* * *Zikir fikirdir fikir ise gönlümde bir güldürFikirsiz yapılan zikirler, kişide bir züldürZikirullah nefsi öldürür, kendi aslın bildirirGafletten kurtulmak için, her nefes deriz Allah * * *Zikirle gönül pak olur, her nefes miraç olurDost ile birlikte olmak, hep Nur ala Nur olur.Ahmet Hakk’ı zikreyle, aklın ile fikreyleBu lütufun şükrü için, her nefes deriz Allah

M İ R A Ç

Aşkınla yanıp kül oldum; Hakk’ın rengine boyandımCandaki SÜMMEDENA da, Ahmetsin ya ResulullahAllah’ını vahdaniyetine ayna oldun âlemde Rahmandaki FETEDALLA Muhammedsin ya Resulullah* * *Nübüvvetine bütün Enbiyalar da secde etti

234

KÂBE KAVSEYN de Mustafa sın ya ResulullahAhadiyeti kesrette, makamı mahmud da oldunEV EDNA sırrında Mahmut sun ya Resulullah* * *Mutmain olan Müminlerin miracı oldu NamazGönlümün cemali, Bekası sensin ya ResulullahSenin Aşkından kemter kulun, Ahmet yandı kül olduŞefaatını esirgeme fakire ya Resulullah

NURU MUHAMMED GELDİ

Gaflet uykusunda uyur idimHer şeyide kendim bilir idimEsfeli safilinde durur idimMürşidim Nuru Muhammed geldi * * *Rabbım zikir Ruhu üfürünceKalbim saat gibi kuruluncaGaflet uykusundan uyanıncaDirilten Nuru Muhammed geldi * * *Rabbım efâl Ruhu üfürünceLâ faile illallah deyince

235

Fiillerin failin bilinceÖğreten Nuru Muhammed geldi * * *Rabbım Sıfat Ruhu üfürünceLâ mevsufa illallah deyinceSabit sıfatlarıda görünceKâmilim Nuru Muhammed geldi * * *Tevhidi Zatı telkin edinceLâ mevcuda illallah deyinceÖlme sırrına burda erinceSultanım Nuru Muhammed geldi

Mutu kalbe ente mutu oluncaHakk varlığı olduğun bilinceHakk’ın vahdetini hep görünceMürşidim Nuru Muhammed geldi * * *Fenada Ana Hakk’ı bildirenBekada Baba Hakk’ı gösterenÂdemde ceman zuhura gelenO sırrı Nuru Muhammed geldi * * *Taliplerin gönlünde uyanan

236

Kainatda doğumla çoğalanİnsanların gönlünde taht kuranMürşidim Nuru Muhammet geldi * * *İnsanı asliyemi öğretenHakk’ın cemalini gösterenMuhammed-i Ahmet te zevk ettirenSultanım Nuru Muhammed geldi.

GÖNLÜMÜN SULTANI HOŞ GELDİN

Kulluğum ile koştum sanaDavetim ile geldin banaLezzetini verdin bu canaGönlümün sultanı hoş geldin * * *Ey Resul gönlümde taht kurdunBen ben değilmişim sen oldunSeninle hamd olsun hakk gördümGönlümün sultanı hoş geldin * * *Gönül deryası hep hakk olduGörüleni kendimde buldumGören ve görülen sen oldunGönlümün sultanı hoş geldin

237

* * *Ten ile canımdanda geçtimCananın semasında uçtumNurunla hep payidar oldumGönlümün sultanı hoş geldin * * *Ahmeti nurla ihya ettinSeven, sevileni cem ettinGönlümü Nur ala Nur ettinGönlümün sultanı hoş geldin.

HAKK DOSTLARI İLE DOST OLKâmili bulan, Hakk’ı kolay bulurİhvan kalbi aşk ile hep dolu olurO zaman mevlanın makbul kulu olurGelin Hakk dostları ile dost olalım * * *Kurandaki yasini anlamaya bakKamil insanı anlattı Cenabı HakkBunları iyi bil, olmayasın ahmakGelin Hakk dostları ile dost olalım * * *Kâmili bulunca vuslat kolay olurKişinin kalbi hakk ile vuslat bulurO zaman Hakk’ın sevgili kulu olurGelin Hakk dostları ile dost olalım * * *Dünyaya tapma ömrün boşa gitmesinAhirete insanlar âmâ gitmesin

238

Kâmilin sohbetinden mahrum etmesinGelin Hakk dostları ile dost olalım * * *Kâmil sohbetinde huzurda olalımMevlayı onda bilip Hakk’ı görelimBeka zevki ile hep Miraç yapalımGelin Hakk dostları ile dost olalım * * *Ahmet, Kâmili bulanlar Hakk’ı buldularKâmil insandan hatmi makam gördülerFenada ölüp, Bekada hay oldularGelin Hakk dostları ile dost olalım. HAKKTAN YANAAldanmam ey dünya sanaBiz gideriz hakktan yanaAllah aşkı geldi banaBiz gideriz hakktan yana * * *Bitmez dünyanın çilesiPek çok bilinmez hilesiGönül çürütür sevgisiBiz gideriz hakktan yana * * *Ehli dünya, dünya ileEhli ukba cennet ileTevhid ehli cemal ileBiz gideriz hakktan yana * * *İnsanlar hep mutlu olsunGönüller hep aşkla dolsun

239

Sevenler Rabbıyla olsunBiz gideriz hakktan yana * * *Gel Hakk’a doğru gidelimAşkla yanıp kül olalımHakk cemalini görelimBiz gideriz hakktan yana * * *Aşk ile vuslat bulanlarAhmet ile bir olanlarHakk’ı kendinde bulanlarBiz gideriz hakktan yana

BU ÂLEME GELENLER

Her dünyaya gelen kişi, insan gelir insan giderGönlünde Miraç etmeyen, cahil gelir cahil giderKendi için yarattı Âdemi, âlemde vechimi göreyim diyeÂdemliğini bulmayan, hüsran gelir hüsran gider * * *Zatının sırrına ermeden, kalbin Hakk’ı görmedenMuhammedilik giymeden, üryan gelir üryan giderHakk Mürşidine varmadan, tendeki cana geçmedenCanda canana ermeden, nakıs gelir nakıs gider

240

* * *Âlemler yarattı Allah, Zat, Sıfat, Efâli ileKalbinde bunu zevk eden, irfan gelir irfan giderZatı için yarattı Âdemi, onda kendin görmek içinVahdeti kesrette gören, sultan gelir sultan gider * * *On sekiz bin âlemde, Allah zatın ayan ettiBu âlemde görmeyenler, ama geldi ama gittiAhmet kulluğu idrak etti, hiçliği izah ettiKemalatı içmeyenler, susuz geldi susuz gitti

ŞİRKTEN KURTULMAK

Şirk ikidir bilesin ey kardeşBirisi cehri şirktir göresinBiride hafi şirktir bilesinBunu bildiren sultanım geldi. * * *Resulullah bildirdi bizlereCehri şirki ümmetim yapmaz dediHafi şirkten kaçmalı daimBunu bildiren sultanım geldi. * * *Hafi şirki öğren, iki kısımdırBiri itikat şirki bilesinBiri ameldeki şirk göresin

241

Bunu bildiren sultanım geldi. * * *İtikat şirki ne bilirmisinHalkı ve Hakk’ı ayrı bilmektirMudiliyeti reddeder KuranBunu bildiren sultanım geldi. * * *Amelde ortak koşmak odur kiNefsinle yapar ibadetleriUyarsın Nefsinin hevesineBunu bildiren sultanım geldi.

Nefsinin hilesine uyanlarŞirk içinde ilimde kalanlarDerman arayıp bulamayanlarBunu bildiren sultanım geldi. * * *Cehri şirk daim puta tapmaktırCanlı ve cansızı yaratmaktırHakk ise hepsinden münezzehtirBunu bildiren sultanım geldi. * * *İtikatında hayale sapmaTenzih ve Teşbihi ayrı yapmaTevhid yapanlar seyyit olduBunu bildiren sultanım geldi.

242

* * *Amellerde nefse uymayalımHakk’ı da hayalde bilmeyelimHakktan gayriyide görmeyelimBunu bildiren sultanım geldi. * * *Tenzih, teşbihi Tevhid yapanlarHalktaki Hakk’ı Şuhut edenlerAbit ile mabutu, cem edenlerAhmeti şirkten kurtaran geldi.

HAKK’I İSTEYEN GELSİN

Canına canan isteyen gelsinTevhid ilmi ledün mektebidirEfâl, Sıfat Zat meratibidirİlimle irfan isteyen gelsin. * * *Meratible Hakk’ı zahir ederizPazardan ihsan isteyen gelsinMeratible geçtik Fena ve BekayıCemali seyretmek isteyen gelsin. * * *Fenafillâh olup Lâdan geçtikBekabillâhta illâ yı buldukEvvel, Ahir, Zahir, Batını gördükVuslatı Rahman isteyen gelsin.

243

* * *Halktır yüzümüz, hakktır özümüzVahdeti kesrette görünürüzDünyadaki sevgiden geçerekCemali görmek isteyen gelsin. * * *Ahmet canını canana erdirİsmi azam olduğunu bildirHilafet sırrı, Âdem de buldurHakk’ı görmek isteyenler gelsin.

İÇİNDEKİ SULTANI NASIL BİLİR

Nefsini bilmeyen, nasıl ifaniyet bulurNefsine Arif olan, Rabbine Arif olurZikirle gönül kalesini de Feth etmeyenİçindeki hükmeden sultanı nasıl bulur * * *Mürşide teslim olup gayriyet terk etmedenTaklidi imandan tahkik imana geçmedenVarlık perdesini kişi, çak edip yırtmadanDamladan vaz geçip Ummanını nasıl bulur * * *Fenafillâh olup ikilikten kurtulmadanBekabillâh olup hakkta hakla var olmadanGönül tecelligahını Rahman etmedenİçindeki hükmeden sultanı nasıl bulur

244

* * *Enfûsunda da Ruhu ile miraç etmedenGönül mescidinde cemaatin seyretmedenİbadet edenle, edileni bir görmedenÖmrünün heba olup gittiğin nasıl bilir * * *Nefsinden geçip de Ruhunda vuslat bulanlarHer sıfatta cenab-ı Hakk’ı Şuhut edenlerGönülde Vahdet deryasında miraç yapanlarAhmette kâbe sırrın, işte o zaman bulur.

VAHDET DERYASI

Aşkınla daim yandım kül oldumKalbimi Hakk’a verip yol buldumEzelde bu ilme nail oldumVahdet deryası yok etti beni * * *Vahdet deryasının yok kenarıGirenler bulur Nar ile NuruVarlıktan geçince Hakk’ın didarıVahdet deryası yok etti beni * * *Mürşidim açtı gönül kapımıSeyrettim Arşı, kürsü, kalemiAşkımın ateşi yaktı beniVahdet deryası yok etti beni.

245

* * *Tevhid yolu gizli candan içeriKuran okunur Kurandan içeriCanan deryası candan içeriVahdet deryası yok etti beni * * *Narla Nuru seyrettim gönüldeKapılar açıldı sır bağındaÇok âlemler geçtim butunumdaVahdet deryası yok etti beni

Mürşid delil oldu, Hakk’a ulaştımAşk rehber oldu, canana uçtumVarlık perdesin çak ettim yırttım Vahdet deryası yok etti beni * * *

246

Damla olmaz hiç deryaya nispetHakk’ı bulan etmez, halka ülfetAhmette olmaz, Cennete minnetVahdet deryası yok etti beni.

EZAN İLAHİSİ

Gönül turumda okundu EzanAllahu Ekber, Allahu EkberEvvel, Ahir, Zahir Batın dediAllahu Ekber, Allahu Ekber * * *Vücud ülkemde, ümmet dinlediAllahu Ekber, Allahu EkberDaima Toprak, Su, Hava, AteşAllahu Ekber, Allahu Ekber * * *Gönül radarı gezdirdi beniAllahu Ekber, Allahu EkberCemad, Nebad, Hayvan ve İnsanAllahu Ekber, Allahu Ekber

247

* * *Muhammed mazharından göründüAllahu Ekber, Allahu EkberRab, Rahman, Rahim, Melik de esma Allahu Ekber, Allahu Ekber * * *Eşhedü enlâilahe illalahTende ve canda yerini gördümYoktur varlığım daima dedimAllahu Ekber, Allahu Ekber

Resulu ekreme şahit oldumCanda ve cananda onu buldumVahdet ve kesrette onu gördümAllahu Ekber, Allahu Ekber * * *Hayyalesselah deyip çağırdımİnsan ve Cinleri Namaz içinMiraçda Hakk ile konuşsunlarAllahu Ekber, Allahu Ekber * * *Hayyalelfelah diye çağırdımİns ve cinin kurtuluşu içinHak ve hakikata yönelsinlerAllahu Ekber, Allahu Ekber * * *

248

Zahir ve batında zuhur ettiAllahu Ekber, Allahu EkberVahdette ve kesrette göründüAllahu Ekber, Allahu Ekber * * * Lâ ilahe illallah birlediHakk sedası gönülde dinlediMeratible, kul Ahmet söylediAllahu Ekber, Allahu Ekber.

GEL TEVHİDE GEL TEVHİDE

Derde derman arıyorsanNefsin bilmek diliyorsanDoğru vuslat istiyorsanGel Tevhide, gel Tevhide * * *Hakk sohbeti istiyorsanHakk’ı canda bulmuyorsanCemallullah görmüyorsanGel Tevhide, gel Tevhide * * *Tevhid ehli olmuyorsan

249

İrfaniyet bulmuyorsanAllah aşkın yanmıyorsanGel Tevhide, gel Tevhide * * *Zikirde mest olmuyorsanHalkta Hakk’ı bulmuyorsanHakk’ı daim görmüyorsanGel Tevhide, gel Tevhide

Fenafillâh olmuyorsanÖlüm evvel ölmüyorsanErenlerle olmuyorsanGel Tevhide, gel Tevhide * * *Bekabillâh olmuyorsanHakk’ı zahir görmüyorsanHakk elbisen giymiyorsanGel Tevhide, gel Tevhide * * *Vahdet, kesret görmüyorsan

250

Kesret, vahdet bilmiyorsanAhmet tevhid yapmıyorsanGel Tevhide, gel Tevhide

TEVHİD

Daimi zikirle başlanır derseEmmare nefsinden geçirir TevhidHakk’ın üç tecelli hikmetiniGönül zevki ile aydınlatır Tevhid * * *Cihatı Ekberle bu yola girenYok, eder Nefis ordusunu Tevhidİfna olunca kişide de zulmetNuru vahdete eriştirir Tevhid * * *İnnâ fetahna ile açılır kapıNefsi, Kalp, Ruhu daimi Feth ederek

251

Kudret eliyle Efâlin zuhurunGörür mazhardan da hikmeti Tevhid * * *Hayalinden çıkıp Ruha varıncaNuru vahdeti zevk ettirir TevhidKıyametin her an kopma sırrınıKayyum ile Şuhûd ettirir Tevhid

Cümle fenaden salikler halas olurFena fillah ve bekabillâh bulurKesret içre canda vahdeti görürCelal ve Cemale Camidir Tevhid * * *Hüviyetinde de cevherdir Tevhidİlim sırrı, Hakk’a erdirir TevhidSamed esmasıyla vahdeti KübraKarşılıksız Zatın, bahşeder Tevhid * * *

252

Cemmül Cemde erenler bahre daldıLâ mekânla Hakk’ı kendinde bulduAhmet Muhammedde kendini gördüGaybûl gaybtaki hüviyeti Tevhid

SENSİN YA RAB

Gece gündüz emelim, sensin ya RabBu cismin canda, canan sensin ya RabBenlikten geçip, zatına mazhar kılAşkla yanıp sana, hayran kıl ya Rab * * *Zahir, batın seni görmek istedimHer an halimin, şahidisin ya RabÂlemi kübranla, seni tanıdımSıfat tecelline, hayran kıl ya Rab * * *Dünya ve ukbada senden uzak tutmaGönül âlem sultanı, sensin ya RabDert dermanım aşkım, ferman kapısıVahdet, kesret seyreden sensin ya Rab

253

* * *Lûtfun ihsan, kahrınla ceza versenLûtfunda, kahrında hoştur senin ya RabGece gündüz Aşkınla inliyorumKemteri, zatına hayran kıl ya Rab * * *Ahmet kulun ezel matlubu sensinAyrı koyma, arzumda sensin ya RabKesret vahdet zevkin, Tevhid yaparakMuhammedliğimi, bulmaktır ya Rab

TECELLİ EDER ALLAH

Bütün kâinat da, zatını ilan etti AllahKemalatını her zerrede umman eder AllahSen kâinatın sahibisin, seninledir her şeyVahdetinle her an ayrı tecelli eder Allah * * *Celal ve cemalinlede eyledin Nar ile NuruKimini cahil, kiminide irfan eder AllahCemadat, Nebatat, teşriyesiyle hep gösterdiİnsanı kâmili görünce, Sübhan eder Allah * * *Bütün Âlemlerde, kudretin ile zuhur ettin

254

Vahdet ile kesrette, cemalini ifşa ettinSenin hep kudsiyetini açıklar, bunca ayetTecellisiyle Âdemleri, hayran eder Allah * * *Tecelli Nurun, Beka Âlemindede feyzindirÂdemdeki sırrı daima beyan eder AllahGünahkâr kullarını lütfuyla af eder AllahAhmet eriş Hakk’a, âşık ol ihsan eder Allah

TEVHİD ETMEK

Bu âleme gönderilmekten gayeAllah ve Muhammedi Tevhid etmekAşk ile yanıp kül olmaktan gayeGece ile gündüzü Tevhid etmek * * *Bu tenle bu canı Tevhid yaparakCananda seyirdir hep Tevhid etmekHalkla Hakk’ı gönülde birleyerekHalkta Hakk’ı görmektir Tevhid etmek * * *Celal ile Cemali de Tevhid etVahdet ile kesreti daim zevk et

255

Faili fiil de her dem Tevhid etFailide görmektir Tevhid etmek * * *Fenada nisbi sıfatını yok etMevsuf sıfatları da daim zevk etFiil ile sıfatı da Tevhid etSıfatlarda görmektir Tevhid etmek

Kendi nisbet vücudunu fâni etHakk’ın vücudunu kendinde zevk etFiil, Sıfat, Zatı âlem de cem etÂlem de de görmektir Tevhid etmek * * *Vahdet ve kesret âlemini cem etTenzih ve teşbihi özde Tevhid etÂdem ve âlemi gönülde cem et

256

Âlem de de görmektir Tevhid etmek * * *Ahmet, Fena fillahla, BekabillâhGösterdi Meratible, CemalullahNe fena varmış yokki hiç gayrullahHakk’ım yüzün görmektir Tevhid etmek

EDEP

Ta ezelden edebi emretti MevlamHakk’ın Rahman sıfat zuhurudur EDEPEdeple bütün evliyalar buldular yoluKuldaki adap yüceliğidir EDEP * * *Tevhidde buldular irfan ile adapGizli sırlarada vakıf kıldı EDEPZahir edep vesiledir kurbiyeteHakikat deryasına vuslattır EDEP * * *Allah’ını kuluna feyzi ihsandır

257

Hayvan ile Âdemin farkıdır EDEPGözün iyi aç, nazar eyle âlemeAyetle oku, manayı Kurandır EDEP * * *Kâmilin izinden gitmek tekâmüldürİlmi irfaniyet, sırrı ledün EDEPHakikat deryasına girmek vuslattırFeyzi aşk ile nuru hudadır EDEP

Vahdaniyet, vuslat olmuş iken delilGönül mülkünde seyrandır EDEPRuhullah zevkiyle zevklenen kişilerKemalatı, ahkâmı kurandır EDEP * * *Sırrı Rahman sıfatlarının bineğiFarkı cemdede, farkı Furkandır EDEPMeratipdede hüviyet anahtarıAşkı ilahi, hayreti zattır EDEP * * *

258

Dünya ile ukba âlemine delilKamillerde ilmi ledün nişanedirMeratib ilahiye teslimiyetiAhmet’e haktan lûtfu ihsandır EDEP

MÜRŞİDHakikata talip olanın, delili MürşidHakk’a âşık olanında, rehberidir MürşidKalbini Mürşidden ayıranlar, olur hüsranÂlem de Tevhid Nurunun, sahibidir Mürşid * * *Mürşid sözün tutmayan, cahaletten kurtulmazFeyzlerin membasıdır, Âdem sırrıdır MürşidCahil olan kıymet bilmez, şeytandan kurtulmazCanla başı teslim eden, Hakk dilidir Mürşid * * *Kalbini Mürşide rabt eden, her an alır feyzRabbil hasıyla her an, vuslat buldurur MürşidSalikin Hızırıdır, yolları asan ederİki cihanda da, vaktin imamıdır Mürşid * * *Kim kapı kapı gezer, uzaktan mahrum bakarMürşidsiz yoldan sapar, Hakk’ın elidir Mürşid

259

Sahte Mürid feyz almaz, sahteden Hakk aldanmazTaklit, tahkike ermez, feyzin zemzemi Mürşid * * *Nasib varsa ezeli, Mürşidi Hakk bilmeliHakk’a ver gönlünü, yarana melhemdir MürşidSalik hakla Pazar eder, Mürşidi kalbe yazarMürşidden ayrılan azar, hakk dilidir Mürşid * * * Siyreti natıkı kuran, Tevhiddir hikmetiÖlümsüz nisbeti, ledün sultanıdır MürşidHakta fâni olmuştur, her hali Hakktır onunHikmetsiz sanma Ahmet, Hakk’ın sırrıdır Mürşid

ÂŞIK OLDUM MEVLAYA

Ey dostlar Hakk için, oldum ben deli divaneGönlüm Hakk’a dönünce, âşık oldum MevlayaUzun uzun geceler, kalbim seni hecelerSeni seven niceler, âşık oldum Mevlaya * * *Cismimi yok ettim, Hakk ile daim var oldumCandan içeri baktım, âşık oldum MevlayaUfukta yedi kat gökler, arş, kürsü feleklerÂşık sana melekler, âşık oldum Mevlaya * * *Aşka kendini yar et, Hakk yolunu mekân etDaim Allahı zikret, âşık oldum Mevlayaİlmi irfandır meratibi Tevhid tahsili

260

Canan ilinde mekân, âşık oldum Mevlaya * * *Mürşidlerin huzuru, gösterir Hakk’ın NuruTevhidde gönül turu, âşık oldum MevlayaKesretteki cemali, seyredince bu gönülSıfatla sıfatlandık, âşık oldum Mevlaya * * *Kesret içre vahdeti, Tevhid edince gönülAkan gözyaşı durdu, âşık oldum MevlayaKalbim gamdan kurtuldu, gönül huzura erdiAhmet maşuku gördü, âşık oldum Mevlaya

YA RESULALLAH

Cemalinin Nuruna, bütün Âlem pervanedirCemal yüzüne, Allah ta âşık ya ResulallahSenin zikrini yapmak, kullar için ibadettirEnbiyalarda, Nuruna hayran ya Resulallah * * *Nübüvvet Risaleti ile vahdet güneşisinVücudun bitmeyen, bir Deryadır ya ResulallahKâinatin zübtesi, Samed sırrısın ÂdemdeSenin mislini halk etmedi, hakk ya Resulallah * * *Dört kitabın manasını, sende cem etti AllahBütün dertlerede Derman, sensin ya ResulallahSenin aşkına düşen, rağbet edermi Dünyaya

261

Cihanı terk eder, Âşık olur ya Resulallah * * *Özün Kuran, sözün Furkan, yüzün kibleyi RahmanBütün Âlemde nuruna hayran ya ResulallahGönüllerin hep feyiz güneşi, senin Nurundurİki cihanda daim Sübhansın ya Resulallah * * *Kemalat Rahmeti, vechinde Yasin-i şeriftirKul hüvallah ayeti Şuhud'un, ya ResulallahCelal ve Cemal tecellini, gösterdin her yerdeHakk’ın lütfü ilahisi, sana ya Resulallah

Elif, lâm, mim ayetide, beyan eder ZatınıVahdet güneşinin, zuhurusun ya ResulallahHakk’ın gizli hazinesi, senin sırrında zahirEv edna makamın, sahibisin ya Resulallah * * *Fakir miskin kulun, vuslattaki kapına geldiLûtfu bu kuluna, esirgeme ya ResulallahSenin vasfını tarif edemem, mümkünde değil

262

Seni anlatmış, hazreti Kuran ya Resulallah * * *Gece ve gündüz, yaptığım hep işlerim hatadırŞefaat eyle, aciz kuluna ya ResulallahKara müçrim, asi yüzümü, Nurunla NurlandırAhmede Cemalin, hep ziyadır ya Resulallah

ALLAH DE ALLAH

Bülbül kafeste, Allah de her nefesteGece gündüz niyazda, Allah de AllahDilinle zikret, kalbinle daim fikretHakk’a gönlünde şükret, Allah de Allah * * *Zikret seherlerde, Fikret baharlardaGönlünde sefalarda, Allah de AllahZikredersen mevlayı, at masivayıZevk et daim sefayı, Allah de Allah * * *Keşif oldu Rabbim, enfûsu miraçta

263

Sende Hakk’ı Şuhut et, Allah de AllahFenayı vücut et, bekayı Şuhut etEnfûs, afak tevhid et, Allah de Allah * * *Celali zikreyle, cemalin fikreyleGörmelisin vechullah, Allah de AllahZikir gönlü mest eder, hakkla dost ederAhmet ten de zikreder, Allah de Allah

MELAMİLERİZ BİZ

İsmi celaldir zikrimiz Nuri cemaldır fikrimizDaim Hakk’adır şükrümüz Özlem Melamileriz bizGayriyetten hep geçmişiz Hakk’ıda Şuhut etmişizCan gözümüzü açmışız Özlem Melalamileriz biz * * *Dost bağının gülleriyiz Muhammedin bülbülüyüzKuşdilidir sohbetimiz Özlem Melamileriz bizİlmi şeriat bizdedir Sırrı tarikat bizdedirZevki vuslatda bizdedir Özlem Melamileriz biz * * *

264

Gaflet perdesini kaldır Hakk’ın cemalini gördürZevk ile canana erdir Özlem Melamileriz bizHakk’ın halis öz kuluyuz Halkla daim hakk oluruzEv edna vahdet bahrında Özlem Melamileriz biz * * *Hakk’ın nurudur nurumuz Meratibledir turumuzAhmet daim aç gözünü Özlem Melamileriz biz

ÂDEM

Surette âlem, siyrette âdemdirİsmi azam olur, esma içindeKuran söyler insan, ahseni takvimBir kadredir aslı, umman içinde * * *Âlemde tavsilat, Nuru sıfattırÜmmül kitaptır o, mana içindeSurette insandır, siyrette RahmanMescid aksa olmuş, tuba içinde * * *18 bin Âlem Âdemde mevcudCennetle cehennem gönül içindeHüviyet, Eniyeti Âdem görenNur ala nur olur âlem içinde

265

* * *Bir kişi terbiye etse NefsiniKemal bulur her an, zevkin içindeMürşidine bende olan bir salikKalbi selim olur, ihvan içinde * * *Koç kurbanla, canını kurban edenBayramdır her an, vahdet içindeAhmet enfûsunda, sende miraç yapHakk’ı görürsün hep, halkın içinde

BU YOL

Aşkın ile yanar isen derde derman arar isenİnsanlığın sorar isen Hakk’ın irfan yolu bu yolTevhide bel bağlar isen gece gündüz ağlar isenSular gibi çağlar isen umman yoludur bu yol * * *Ah ile hep fiğan eyle kendinide feda eyleVarlığınıda mahv eyle Hakk’ın ihsanıdır bu yolVücudunda Hakk’a perde o ne yerdedir ne gökteAşkın varsada kalbinde Hüdânın seyranı bu yol

266

* * *Kastın sultan olmak ise mahv etmeli bu varlığıFenayada bel bağlama Hakk’ın varlığıdır bu yolGönle, çıra yaktın ise aşk gönlüne aktı iseCan mülküne baktın ise canana ermektir bu yol * * *Nur ile Narı hep fark et cananı görünce yar etAhmet haline hep şükret cananı zevk etmek bu yol

HAYRAN OLUR

Sevgiliyi gören gözler, masivayı göremezNuru cemalin hayran olan, zatına doyamazHakk’a âşık olan, hazreti yezdan'a yol bulurGönül perdesini açan, cemale hayran olur * * *Aşkın ateşine düşse, kişi yanmaya doymazMuhammed gülleri açılır, daim solmaz olurGayriyetten geçene, Cenneti vahdet açılırMuhammed elbisesi giyenler, hep Sultan olur * * *Canın kıblesi sende, cananda sensin ey kardeş

267

Sendeki Ruhu tavaf eden, haccı Ekber olurDünya ve ukba mekânı, daima ona yâr olurHakk’ın, sıfatların özü, bekâyi Rahman olur * * *Beka sırrına eren kişi, kal le hali atarGözün açan kişi celal nârını, cemal yaparCelalla cemal Nurunu Cem eden didar olurAhmet meratiple her an âlemi Kübra olur

İRFAN ARAR

Araf sırrını bilmez, gönül mülkünde canan ararGaflet içinde boğulurken, Rahmeti Rahman ararHakk Mürşide gitmeden, meratibi tevhid yapmadanİlmi ledün bilmeden, kelam vuslatsız, irfan arar * * *Meratib tevhid yolu, adap ile hikmet yoludurBilmez adap ile erkânı, gönlünde sultan ararYokluk elbisesini giymeden, hakk'ta var olmadanVahdet nurunu görmeden, zannında hep bürhan arar

268

* * *Hakk’ın şifresidir bu âlem, rüya görünür sanaKendi kitabını terk edip, afakta Mevla ararNefsine esir olursan, derde bulunmaz devaGaflet perdesin yırtmadan, gayride şeytan arar * * *Derdine deva, aşkıdır salikin, hep derman ararNefsini bilmeyen ne hikmetse zanda Rahman ararİnsanı Kâmile gönül veren, daim bulur şerefAhmet Hakk’a aşk olmuştur, insanı aslını arar

NEDİREy hakk dostları, haber verin sorum var sizlereKâinat kitabı bir iken, celal cemal nedirZerreden küreye zatını ilan etmiş ikenVahdet ile kesret âlemindeki derya nedir * * *Kimde tecelli etmiş ise, Hakk’ın Vahdet sırrıİnsan varlığındaki Âdem nedir, Havva nedirTevhidi Efâl, sıfat, zat kemalattır ÂdemeGönül âlemindeki, İsa nedir, Musa nedir * * *Âlemi deryada nakkaşıyla kesret görünenVahdetiyle cem edip, noktayı Kübra nedirFenadan geçip, bekada erdin ise vahdete Tevhid mektebinde, gördüğün halk nedir, hakk nedir * * *Bütün hicaplar salike kendi varlığı imişLâ dan geçipte gaye, mana nedir, illâ nedir

269

Cennet ve cehennem seyrettinse, âlemi manadaGönlünde tecelli eden, tuba ağaçı nedir * * *Enfûsunda miraç zevki ile zevklendin iseTevhidi meratibte, edna nedir ala nedirSüleyman gibi mülkünde kaftan kafa hükmedenMülkünde hükmüne sebeb olan o imza nedir * * *Fenafillâh oldun, bekabillâh buldun iseFatiha rumuzu ile Elif, Lâm, Ra nedirAhmet eğer yüzünü, Hakk’a döndürdün iseÂlemi Kübra olan, İnsanı Kâmil nedir

EDEP YA HU

Hep ya hu dediler, ilim meclisinde EDEPİlim aciz kaldı, illâ edep illâ EDEPNefsini tanıyıp haddini bilmektir EDEPKul olup tevazu ile yönelmektir EDEP * * *İçin dışa zuhuru, dışta aynadır EDEPKalden geçip hal ile hâllenmek olur EDEPYaradana gönülden secde etmektir EDEPAllah ahlakı ile ahlaklanmaktır EDEP * * *İnsan aklının asli tercümanıdır EDEPHerkezin kendi aklı nisbetincedir EDEPSende daima aşkı yar et bulasın EDEP

270

Kısaca güzel ahlakla ahlaklanmak EDEP * * *Elif, lâm, mim sırrına saygılı olmaktır EDEPOnda huzu ile huşuyu tatmaktır EDEPHucurat suresinde hakk izah etti EDEPHicabın açılıp vuslata vesile EDEP * * *Elin, dilin, beline sahib olmaktır EDEPKişide Hakk’ı zuhura getirmektir EDEPAhmet sende hayâ ile hep sarılsan EDEPHakkla olmak için illâ edep illâ EDEP DAİMA DE ALLAHEy kardeş Hakk’ı istersen de AllahCandan Canana ermektir de Allah Terk etmeyesin, hakk zikrini aslaKal ve Hal, zikriyle daim de Allah * * *Hâkk yolunda daim vuslat dilersenSenden zikredeni, görmek istersenEğer sırrı sırdaş olmak istersenHer seher zikret daima de Allah * * *Hakk Mürşidini bul, çıkma izindenZikirle fikir edersin kalbindenDost olursun gönlündeki HüdadanVahdet deryasında daim de Allah * * *Dünyaya kapılma, fâni rüyadırAğyare aldanma, özü Mevladır

271

Senden her Nefes zikreden HüdadırAşkınla yanarak daim de Allah * * *Şirkten beri ol görünendir suretSiyret birleşince oldu mevcudatÂşkındanda var oldu bu KâinatSuret, siyreti Tevhidle, de Allah * * *Gönlümün Nuru sebil bana HakktanZikreder her Nefes der, Allah, AllahAhmet esması olmuştur müsemmaTemkin zikriyle daima de Allah ASLIMA YOLCULUK Ervah âleminden yola çıktım Elestü Rabbiküm dendi bana Zikir ruhuyla başladık derse Dünyada aslımı bulmak için * * * Efâl, Sıfat, Zat Ruhun üfürdü Bitti Efâl, Sıfat, Zatım benim Ölmeden evvel öldürdü beni Şirk vadisinden kurtulmak için * * * Esfeli safilinden çıkarıp Yokluk yolundan geçirdi beni Haşrı ve neşri burada gördüm Ahiret hesabı vermek için * * * Gayrimi aşk ateşine attım Ahirde zorluk olmasın diye

272

Kesreti vahdete tebdil ettim Hakk varlığıyla var olmak için * * * Bekabillâh da mekânı tuttum İnsan-ı Kâmille olmak için Muhabbet zevkiyle irşad oldum Hakk’ın cemalin seyretmek için * * * Cem farkın kavseyinde görenler Evvel, Ahir, Zahir, Batın için Her an Hakk’ın cemalin görenler Ahmeti ev edna bulmak için

NURU MUHAMMED GELDİ

Yoktur halkta bir vücut, cümle vücut Hakk’ındırOdur benim vekilim, âlemlerin RabbıdırRahim olan Allahım, bildir Ana Hakk’ınıNebilerin Ahiri Nuru Muhammed geldi * * *Efalimi mahveder, la faile illallahSıfatımı mahveder, la mevsufa illallahVücudumu mahveder, la mevcuda illallah Hakikati öğreten Nuru Muhammed geldi. * * *Bu sülûku yapanlar, hakta Hakk olur vallahAna Hakk’ın fenada, Baba Hakk’ın bekada

273

Fenafillâh olmalı, bekabillah bulmalıAsliyemi öğreten, Nuru Muhammed geldi. * * *Ahmet sırrı esrarı bildirdi ihvanlaraBu sülük'u yapanlar Âdemiyet buldularMuhammed elbisesi giyib varis oldularBu meratibin şahı Nuru Muhammed geldi.

H İ D A Y E T

Allah’ını Rahimiyet rahmetine nail olanlar, Hidayete erdilerŞeytana kul olmaktan geçip, Hakk’a kul olmaktır Hidayetİnna lillah ve inna ileyhi raciun diyenler Hidayete erdilerHakk Mürşide varıp, daimi zikre ulaşmaktır HİDAYET * * *Nefs terbiyesi ile ölmeden evvel ölenler, Hidayete erdilerGök kapıları açılınca, Ruhullahı görmektir HidayetVahdet deryasında olduğunu görenler, Hidayete erdilerAyakta, otururken ve yatarak zikretme halidir HİDAYET * * *

274

Fenafillâh ile Bekabillâh zevkini tadanlar Hidayete erdilerEnfûsunda Miraç ile Haccı Ekber olmaktır HidayetDalaletten uzaklaşanlar Hidayete erdilerKalbdeki Hakk’ın Tevhid tecelli, zevkidir HİDAYET * * *Kâbe kavseyinde Nebilerle bir olanlar Hidayete erdilerEv Edna bahrında kulluğunu görmektir HidayetAhmet ledün mektebine dâhil olanlar hidayete erdilerFena ve bekadan geçip, ihlâs sahibi olmaktır HİDAYET

REGÂİB İLÂHİSİ

Hüviyeti, zatından ulûhiyetine nuzul eylediCelal ve cemal esmalarıyla bilinmek içinRububiyeti ile sıfatında kendini ilan eylediTecelli Efaliyle Muhammed görünmek için * * *On sekiz bin âlemi, Vahdetinden zuhur ileNuru, Ruhu, Akli ve Kalemi ile zuhur eylediCemadat, Nebadat, Hayvanat, İnsanlarda zuhur ileÂlemler ona muhtaç oldu, Muhammed olmak için * * *Her zerre âşık oldu, Muhammed Mustafa yaÇünkü levlâka levlâk dedi Mevla MuhammedeFenadan geçip bekada Muhammedle bir olanVaktini ihya eyledi, Muhammedi olmak için

275

* * *Rağbet edip, Nefsini Hakk yolunda feda edenlerElli bin senelik yolu, kısa ömründe kat eylediMürşidi kâmile sıtkıyle gönül veren saliklerSeyri sülük'unu ikmal eder, Muhammedi olmak için * * *Hakk yoluna rağbet etmeyince, Muhammed bulunmazZikrini, fikrini, kalbini, bir eyle didarı görmek istersenAhmet gönlündeki Efal lambasını rağbetinle sende yakZatın rağbet tecellisini, Muhammed cemalinde görmek için

SELAM MUHAMMED MUSTAFA

Hamdim sana ya RabbenaVerdin bana feyzi sefaLütfeyledin aşkın banaSelam Muhammed Mustafa * * *Mürşid olup irşad ettinVahdetinle ihya ettinZatı hüdanın Ruhu ettinSelam Muhammed Mustafa * * *Girdim gönülden içeriBülbülleri daim öterÂşıkları feryad ederSelam Muhammed Mustafa

276

* * *Saitleri iman ederArifleri seyran ederVelileri irşad ederSelam Muhammed Mustafa * * *Salikleri sohbet dinlerTecelli hep zuhur ederAhmet dahi Şuhut ederSelam Muhammed Mustafa

ELİF, LÂM, MİM OLAN MÜRŞİDE GEL

Derdine derman bulayım dersenRuhuna burhan ararım dersenZulmani perde yırtayım dersenElif, lâm, mim olan Mürşide gel * * *Nefis zulmünden geçmek istersenO hayat suyundan içmek istersenHicaplardan kurtulmak istersenElif, lâm, mim olan Mürşide gel * * *Varlıklarından kurtulmak istersenÖlmeden evvel ölmek istersenEnal Hakk sırrın ermek istersenElif, lâm, mim olan Mürşide gel

277

* * *Candan canana ermek istersenCanını kurban etmek istersenCananda cemal görmek istersenElif, lâm, mim olan Mürşide gel * * *Hakk Mürşid kavseyinde otururOn sekiz bin âlemde görünürAhmet, aslını bulmak istersenElif, lâm, mim olan Mürşide gel

FEDA ET

Tevhid yoluna girdin ise Nefsin boynunu vurdun iseKin ve kibrini kırdın iseVarlığını Hakk’a feda et * * *Aşk şerbetini içtin iseMürşid elinden tuttun iseSen sendekini bildin iseTenle canı Hakk’a feda et * * *

278

Can gözünüde açtın iseCandan canana geçtin iseÖlmezden evvel öldün iseDünya ve ukbayı feda et * * *Hakk’ın sözünü duydun iseFesadından hep döndün iseAhmet cemali gördün iseSen, ben, o, demeyide terk et

GEL DİYELİM DAİM ALLAH

Allah diyerek mest oldumAllah ile hep dost oldumRuhun cemaatı ileGel diyelim daim Allah * * *Aklım Allah, fikrim AllahZevkim Allah, şevkim AllahKalbim okur kulhüvallahGel diyelim daim Allah * * *Gönül evinde zikrettimZikrettikçe hep fikrettimŞükür lütfuna erinceGel diyelim daim Allah

279

* * *Kamil gönlüne girinceZikirle fikri bilinceOnun şükrünü görünceGel diyelim daim Allah * * *Telvin, temkin zikir oluncaDünya, ukba yok görünceAhmet ölüm yok deyinceGel diyelim daim Allah

DOSTUN YÜZÜ GÖRÜNDÜ SANA

Rabbına gönül verdin iseKendinde onu gördün iseVarlığın imha ettin iseDostun yüzü göründü sana * * *Fena fillahı geçtin iseHakk’ın kelamın duydun iseHakk’ın cemalin gördün iseDostun yüzü göründü sana * * *Vahdet suyundan içtin iseMuhammed ile geçtin iseAhmet, Muhammed oldun iseDostun yüzü göründü sana

280

* * *Kal ile halden geçtin iseRabbın ile hâllendin iseCem ve fark zevkin iseDostun yüzü göründü sana * * *Deryanın dalgaları yok olduDalgalarda, hep derya olduAhmet deryada kendin bulduDostun yüzü göründü sana

ÖZ CANIMDA BULDUM SENİ

Ya Rab, elim açtım sanaUzakda bilirdim seniGaflet perdesi kalkıncaÖz canımda buldum seni * * *Kendimi ayrı bilirdimHakk ayrı, ben ayrı derdimVarlık sahibini bildimÖz canımda buldum seni * * *Gönülde elimi açtım

281

Âlemlerde seni sezdimVarlık sahibini gördümÖz canımda buldum seni * * *Âlemde zat zuhur ileSırrı Âdemde göründünAhmet, sırrı Âdem ileÖz canımda buldum seni

VUSLAT

Geldik fani dünya mülküne aslımızı öğrenmek içinAbdest aldık hakk mürşidinden ikilikten kurtulmak içinAmelimiz şeriat olduEfal libasın giymek içinAhlakımız tarikat olduKuran ile sırlanmak için * * *Hakikatı hem tahsil ettik ruhumuzuda bilmek içinMarifettede karar kıldık sıfatla esma Şuhut içinŞeriatımız Rahman oldu ahlakımızda kuran olduRuhumuzun sefa bahrında irfanla elde etmek için * * *Gece gündüz hep taat ettik zikir ve fikirle yâd ettikGafletimizide terk ettik daim hakkla dost olmak içinCanını kurban eden kişi Hakk’a canını vermek işi

282

Allahı Muhammedde görür Âdem’dede cem etmek için * * *Ehlibeyt yolunda gideriz canımızı canan ederizAllahı Muhammedde görür Âdem mazharı görmek içinBütün âleme nazar etsek şuhutla hakikata ersekKadre iken ummanda olsak Ahmet aslını görmek için * * *Nokta idim ummanda oldum ismi azamla beyan oldumSözlerimle hep bürhan oldum aslımı nokta görmek için

GEL MÜRŞİDEVasıl olmak istersen Hakk’aDerviş ol kardeş gel MürşideTeslim olursan can baş ileO sırdaş olur gel Mürşide * * *Aşkın dersini almak içinHakk’ın feyzini bulmak içinAğlayıp gönle girmek içinNur dolar kalbe gel Mürşide * * *Piran yolunda aşka yetişKâmili bulup Hakk’a erişGönlünede doğsun bir GüneşHakk davetcisi gel Mürşide * * *İblis gibi inkârı bırakÂdem isen sen, irfana bak

283

Hep evliyalar yoludur buMevla delili gel Mürşide * * *Taklid yolu hep eyler deliTahkik yolu hem eyler veliMest eyler daim irşad gülüHakk’ın gülüdür gel Mürşide * * *Ahmetten alın gerçek haberVasıl olmak istersen eğerZikir, fikirle Hakk’a ererMuhammed olan gel Mürşide

SENSİN

Açan güllerde, zikreden dildeŞaha kalkmış, kükreyen nehirdeKadre iken, umman olan sudaKendini ilan eden hep sensin * * *Aşkıyla yanıpda kül olandaKendinden geçip vuslat bulandaKendi yok olup, Hakk’ı duyandaKendinde kendini gören sensin * * *Gönül sohbetine aşkla koşanGönül yedi iklimini aşanTevhidle daim hakta buluşanKemter kulundan söyleyen sensin

284

* * *Sen ayrı değilsinki bendesinBenim dalgalarım denizisinDalga sakin olup kesilinceDenizdeki kün ol emri sensin * * *Dört kitabı insanda cem ettinKendin Ahmete aşikâr ettinAşk ile kendine koşanlaraGörende, görünen canan sensin

SENSİN ALLAHIM

Kalbimin öz şehrinde seni buldumLütfun ile kahrında seni gördümHaşrında neşrinde, vücut kabrimdeVahdet ve kesrette sensin Allahım * * *İdrak ettim cümle esfel, ÂlâdaGözümün gördüğü cümle eşyadaBu fâni dünyada baki ukbadaSuret ve siyrette sensin Allahım * * *Âşıklar derdinin yoktur devasıSonsuz tecellidir aşkın sahrasıAldı beni benden Hakk’ın sevdasıRuhumun gıdası sensin Allahım

285

* * *Siyretle surette tecelli ettinEsma sıfatla, kendin beyan ettinMuhammed aynasın, kendin seyrettinGönlümün sultanı sensin Allahım * * *Hakk’ı seyredenlerde, kalırmı gayrıMahveder Ahmeti tecelli nuruHiç olmazki bir lahza ayrı gayriYoktur haktan gayri sensin Allahım

EVVEL, AHİR, ZAHİR, BATIN ALLAHRahim Allah, her dem Rahman AllahArifler gönlünde zahir AllahYoktur şerikin hep kuddus AllahEvvel, Ahir, Zahir, Batın Allah * * *Kudretinle var ettin ÂlemiCahile örttün kendi kendiniGösterdin ariflere cemaliniEvvel, Ahir, Zahir BatınAllah * * *Âlemde görünen kudretindirCümle mevcudatta hikmetindirZat, sıfat, Efâl tecellisidirEvvel, Ahir, Zahir, Batın, Allah * * *Bu Âlem gölgedir, aslı esmaEsma ve sıfatlar, oldu Mevla

286

Kesret içre vahdeti zevk eyleEvvel, Ahir, Zahir, Batın Allah * * *Lâ faile illallah bilelimLâ mevsufa illallah görelimLâ mevcuda illallah olalımEvvel, Ahir, Zahir, Batın Allah * * *Ahmeti sen mahrum etme AllahHalim sana malum, habir AllahAşkın üzerimde daim eyleEvvel, Ahir, Zahir, Batın Allah

ZİKRE SARIL

Allah deyipte zikreyle kalbin ile hep fikreyleZikredeni gör yâd eyle Allah Allah dedikceZikirle nefisler ölür o zaman aslını bulurZikirsiz geçen nefisler gaflet vadisinde kalır * * *Zikirle gaflet yok olur fikirle kişi yol bulurGönlü gafletten kurtaran Hakta Hakk’ın dili olurZikir gönülde hakk olur üç ifna da, ihya olurHakk varlığıyle var olanTevhidi kendinde bulur * * *Zikredenler hep mest olur onlar Allahla dost olur

287

Her nefeste Allah diyen Hakta ulul-elbab olurGaflet uykusundan uyan Hakk’ın zikri ile boyanHuzurla hep Hakk’a dayan Hakk’ın ihsanını bulur * * *Aşkla hep Allah diyelim kalplerden pası silelimZikredeni seyredelim seyreden Allahla olurAhmet nefsin mütmain et zikir, fikir ile şükretSaat gibi kurulunca kurulan Allahla olur

GÖNÜL İÇİNDE

Rabbim üfürdü zikir ruhunuRabbil has oldu gönül içindeEzelden bu lutfa laik idimRabbım, zevk ettim kalbim içinde * * *Rabbımın dili gönlümde veliHer nefes dedim zikir ve fikriGönül sultanı hükmetti banaDerya içinde sandal misali * * *Zulmet yok oldu, gönlüm nur dolduGayriyetim hepsi iman oldu Arz ve semavat nura gark olduKıblem o oldu, gönlüm içinde

288

* * *Haccı ekber olmaksa muradınKâmili yar et çıkma izindenMeratib zevkini ihsan ederFena ve beka gönül içinde * * *Hidayet güneşi mürşidimdirVahdet deryası vuslat buldururAhmet can ve canana erinceDostla olursan, bayram içinde

MERATİB İLAHİSİ

Rabbımdan her nefes zikir aldımSaat gibi kalbimi de kurdumGayriyetim de heba oluncaZikredeni hep kendimde buldum * * *Tevhidi efal, fiil yok olduFiil faili gönlüme doğduEnfus, afak tecelli görünceGüç kuvvetin sahibi bulundu * * *Tevhidi sıfat telkin edildiMevsuf sıfatlar tek tek göründüFiiller sıfattan zuhur ileHalkın yüzünden hep Hakk göründü

289

* * *Tevhidi zat da telkin edildiVücut vücutdullahmış bilindiÖlmeden evvel ölmek tadıncaÜç ifna da bir ihya göründü * * *Makamı cemde hakk zahir olduEnfus ve afak da halas olduCemalullah her daim göründüHakk’ın vahdet zevkine erince

Hazretde o Muhammedi gördümHakk batın, halk hep zahir oluncaMuhammed elbisesini giydimSıfatlarda kemale erince * * *Cemmül cemde Hakk’ı tevhid ettimHalkla Hakk’ın zuhuru bir oluncaEvvel ile batın celal olduZahir ve ahir cemal görünce * * *Hakk’ın sıfatlardaki zuhuruZatının cemalin seyretmektirZat, sıfat, efal üzre giyenlerÂdemde halifeti görmektir * * *

290

Meratib gördüm altı mertebeÂdem yaratıldı altı gündeAllemel esma oku âdem deKuran oldu, Âdemi görünce * * *Fena ve beka meratib edenAllah, Muhammed kendinde görenEvedna bahrına vuslat bulanAhmet hilafeti, idrak edince

TESLİMİYET

Kâmilin muhabbeti saliki ihya ederYedi derya içinde, Rahmeti Rahman ederEğer candan geçipte, canana ulaşırsanBir damla kadre iken, talibi umman eder * * *Talip olan o dostuna, candan bağlanırsaAkran içinde kendini ehli irfan ederKimki kâmil gönlüne sıdkiyle girdi iseŞüphesiz hakk, rahmetiyle onu ihya eder

291

* * *Hakk’ı bildik, Hakk’ı gördük, gönülde hakk ileHakk gözüyle hakk ayan oldu her dem zevk ileVahdet kesret bir oldu, açıldı cümle hicapHakk cemalini o gönül içinde gül eder * * *Ahmet Hakk’ın hidayeti ile söyler kelamTalip olan canlara tevhidi ilan ederİsrarla Aşk ile tevhid yolunda sabredenMeratibi tevhidde ihvanı sultan eder

ARADIĞIM BENDEDİR

Gel gönül gel neyi ararsınAradığın nerde bulursunDostun kendinde mevcut ikenNe için uzakda ararsın * * *Kendini haktan ayrı gördünDağ, bayır, gezdin yoruldunO Can içinde canan ikenHala dostunumu ararsın * * *

292

Bunca ömrünü hep tükettinÇöllerde kendini helak ettinMürşidden seni irşad edenRab olduğunu bilemedin * * *Ehline dostu sorsa idinCan sahibini bilse idinYokolduğunu anlayıncaAhmet varlığı anlar idin

GÜNEŞ DOĞDU

Hamd olsun güneş batıdan doğduBenliğimde kıyametler koptuİsa Ruhullah zuhur edinceRuh imam oldu, namaza durdu * * *Mutmain nefs, sufliyeti kovduYecüc ve mecüc suda boğulduHakk’ın cemali, zuhur edinceVahdet, kesret bir oldu göründü * * *Cennet ve cehennem gerek oldu

293

Tartmak için terazi kurulduBilen ve bilmeyen ayrı durduBir zerrenin hesabı soruldu * * *Ahmet daima huzurda bulunİrfaniyetle zevkiyap olunEnel Hakk diyerek raksa koyulAşk ile meşkte daima bulun

CAN İLİNDEN CANANA ERMEK İÇİN

Ey gönül gel sefer edelimSeyyah olup dosta uçalımAşkın deryasından geçelimCandan canana ermek için * * *Zikirle fikir bir oluncaRahmet buludu görülünceGözyaşı özden boşanıncaCandan canana ermek için * * *Güneş doğsun zulmet yok olsunŞuhut ile gönlün Nur dolsunCemalin gör sevgin pak olsunCandan canana ermek için

294

* * *İlkbahar geldi gül açıldıGül kokusu arza saçıldırabbımla gönlümde açıldıCandan canana ermek için * * *Kalp ile can gözü açıldıGönlümede rahmet saçıldıCelal ile cemal göründüAhmetde kul olduğu için

CEMALİ GÖRÜNCE

Ey kardeş gel, gidelim Hakk’aÖmrü heba etme dünyadaCanlı kitaplar, eyler HakklaAşkla ağlayan kalb görünce * * *Nefsin bilen, rabbını bildiKendinden geçti, Hakkla olduCan ilinde enel Hakk dendiDostun cemalini görünce * * *Bülbül gülün dalına konduGül cemalini onda bulduBülbül öttü gece ve gündüz Güldede kendini görünce

295

* * *Gözyaşı ile abdest aldımZevkle didar namazı kıldımKıblemi o dostumda gördümCandan geçip canan görünce * * *Seven ve sevilende bendeAradan kalkınca o perdeAhmet yaşat Hakk’ı gönlündeCenabı Hakk’ı da görünce

MERATİB İ TEVHİD

Allah diyerek zikreyle kalbinle zikri fikreyleGafletinden kurtulunca gönlünde de huzur eyleEfâlini Hakk’a veren cennetül Efâle erenHissiyle rabıta kuran der lâ faile illallah * * *Verdin Hakk’a sıfatını erdin cennetül sıfataHissiyle rabıta kuran der lâ mevsufa illallahVücudunu Hakk’a veren Hakk’ın vücudunu bilenTevhidi Zat rabıtası der lâ mevcuda illalah * * *

296

Fenadan bekaya geçen ruhullahta Hakk’a erenHakk’ın vechi zuhur eder ene zevkine erinceHz.ceme vuslat bulan kesrette kendini görenMuhammed ile bir olan mutmainliğe erince * * *Cemül ceme ayak basan kesret, vahdeti cem edenKavseyinde kâmil olur âlemi kübra oluncaAhmet sende, Hakk’a eriş kendini bilmeğe çalışKâmil eteğine yapış Kâmil de kamail olunca

HAKK’A UÇALIM

Ey gönül gel Hakk’a gidelimBezmi elest sözün tutalımGafletten zikirle geçelimİrfan ile Hakk a uçalım * * *Sabırla kalpden, Hakk ı zikretHuzur ile Yezdanı hissetVuslat ile Hakk’ı zevketİrfan ile Hakk a uçalım * * *Hakk’ın zikri, ödüldür sanaBenlikten geç, dön yüzün ona

297

Gaflette olan, varmaz dostaİrfan ile Hakk a uçalım * * *Kal ile halin hep Nur olsunGönlünde Hakk ateşi yansınAhmet Rabbın zuhuru olsunİrfan ile Hakk a uçalım

GÖNLÜM

Allah aşkıyla yandı bu gönlümMürşidim ile pişti bu gönlümEnfus ile afakım bir olupCihan nurla doldu bu gönlüm * * *Her dem, her nefes, seninle oldumVahdet deryasında da gark oldumDoğu ile batı bir oluncaSemme vechullah oldu bu gönlüm * * *Candan geçip canana erinceMuhammed elbisesi giyinceDünya ve ukbadan da geçinceKâbe kavseyin oldu bu gönlüm

298

* * *Nübüvvet elbisesini giyenMeracel bahreyinde hakk olanEvvel, ahir, zahir, batın görenÂdem sırrını bildi bu gönlüm * * *Ahmet kendini sen ne sanırsınAdemiyeti kendin görürsünCelal ile cemali görünceKulluğunu anladı bu gönlüm

HAKK YOLCUSU

Gelin kardeşler Hakk’a gidelimBir kâmil bulup vuslat edelimTevhid deryasında hep yüzelimFenadan geçip beka bulalım * * *Muhammed Mustafa da olalımTevhid yolunda daim duralımGözyaşı ile abdest alalımVechullah ile namaz kılalım

299

* * *Nefsini bilen rabbını bildiMuhammed elbisesini giydiÜmmet oldu kurtuluşa erdiGelin hep Muhammedi olalım * * *Kavseyinde bulunur kâmillerKâinatı okur hep ehillerAhmet uzak durma, sende sırlarGel gönül, sende seni bulalım

HİCABIM AÇILDI

Geldim fena mülküne aslımı bulmak içinUşaki Mürşidi Mehmet efendiye gittimHemen ona tabi oldum, Hakk’ı görmek içinUzun yıllar tahsil yaptım, ahlaklanmak için * * *Hicapların açılmayışı, perişan ettiGönlümdeki dalgalar, beni hep ikaz ettiResulullah geldi, manada teselli ettiMürşid, Hasan Özlem Efendiye teslim etti * * *Hakikat ilmini kâmilden eyledim tahsilAllah ile Muhammedi gönlümde bir ettiAllah ile Muhammed Ademiyetim imiş

300

Zat sıfatlardan tecelli seyrini lütfetti * * *Hakk’ın Celal ve Cemalini, Tevhid edenlerGördüler ademiyet sırrın, huzur buldularAhmet deryayı vahdette Hakk’a erişince Esas kuluğun ne olduğunu idrak etti

ASLIMI BULMAK

Geldim dünyaya bu gün, aslımı bulmak içinRağbet ettim rabbıma, faili görmek içinGönlümde yandı kandil, Reğaib olmak içinHakk’ın rağbetini kendimde gördüm zevk için * * *Miraç ile yükseldim, sıfatlar âlemineMevsuf sıfatımıda feda ettim, hakk içinŞaban ayında beratımı aldım, sonundaGönül aynasında cemalini görmek için * * *Kadir gecesinde ben sırrı kadere erdimZat, sıfat ile efalide kendimde buldumMutu kalbe ente mutu sırrınada erdimYokluğumda Dosttun, cemalini görmek için

301

* * *Hakk ayan zahir oldu, halk hemen batın olduEnel hakk nidasını hakk dilimden söylediHakk benden söyledi ise yalanmı söylediÂdemin siyretini kendimde görmek için * * *Evvel, ahir, zahir, batın tevhidle bir olduCelal ve cemal sıfatı göründü Ahmet teKavseyine ayak basıp zevkiyap olanlarÂdem sırrı ile her yerde görünmek için

GÖNÜL

Nefs tezkiyesi yaptın iseKalbini selim ettin iseHayal ve vehimden kurtulup Enfusta Miraç yaptı gönül * * *Ahseni takvim yaratıldınÂlemde de Âdem göründünİhlâs ile Hakk’a büründünKurtuluşada erdin gönül * * *Ademiyet sırrına büründünSonunda âdem olup göründünAslın deryadan bir kadre ikenDeryalarda var oldun gönül

302

* * *Yedi kat arz ve semavattaCismindede hepsi cem olduSuret ve siyret bir oluncaÂdem diye göründün gönül * * *Narıda sende, Nurda sendeOn sekiz bin âlemde sendeAhmet tezkiye et nefsiniSırrı Âdem olursun gönül

ÂLEMİ KÜBRA

Dünyayı yarattı insan içinİnsanı yarattı kendi için Âdem aynasındada seyrettiKendi cemalini görmek için * * *Cennet ve cehennem birer nimetBilen kalbinde eyledi idrakVahdet ile kesreti anlayanVuslat deminde oldular el hakk * * *

303

Celal da bende, cemal de bendeKesretden zuhur vahdetde bendeÂdem, âlemi Kübra göründüSırrı Âdemde gönül içinde * * * Nefesiyle yarattı âdemiÂdemde de gizledi kendiniAhmet kulunu eyleme mahrumYa Rab cümle halim sana malum

ALLAHIM

Dünyaya geldim hep garipMürşidden eyledim tabibAşkınla sarardım soldumCanda canansın Allahım * * *Sevgimden sana ağladımDağ bayır seni aradımSonunda kendimde buldumSırrı kuransın Allahım * * *

304

Aşkınla hep olmuştum deliElestü demiştim beliGördümki el Hakk’ın eliGönlümde iman Allahım * * *Dilimdeki sultan sensinCanımdaki canan sensinSırrındaki süphan sensinAhmet kulundur Allahım

NAMAZ İLAHİSİ

Sabah namazını daim kıldılarFiilin faili onda bildilerOnlar Hakk’a hemen boyun büktülerFiilin faili hakktır dediler * * *Öğle namazını her dem kıldılarMevsuf sıfatını Hakk’a verdilerAhlak güzelliğin onda görünceSıfatlardaki beratı aldılar * * *İkindi namazın cemaatla kılVücut vücudullah olduğunu bilFenada ölmeden evvelinde ölHalkın fani olduğunu bildiler

305

* * *Akşam namazını hep imamla kılHakk’ı ayan ve beyan daima bilİsa gibi Hakk’ın ruhullahı olHalkta Hakk’ın olduğunu gördüler * * *Yatsı namazını huzurla kılarMuhammed elbisesi daim giyerRahman sıfatlarda kemal gördülerMutmain Sıfatla, daim oldular

Vitir namazını kavseynde kılEvvel, ahir, zahir, batın, cemal olHakk celal ve cemalin tevhidde alÂdem sırrını gönülde sundular * * *Teheccüdü, Muhammed olup kılanKendisinde Muhammedliği bulanEv edna deryasında hakkla olanElif, lâm, Ra sırrına daim erdiler * * *

306

Ahmet sende hep huzurda kıl namazTevhid aşkıyla Hakk’a eyle niyaz Mürşidden ayrılmayan alır feyizHakta hakk olup kendinden geçtiler

KULUN VUSLAT

Bezmi elest hitab olunduİkrar edip, Rabla göründüÜç ifna bir ihya edinceVahdet deryasına erildi * * *İkilikten birliğe geçtikHalk ile hakta sohbet ettikVahdet deryasına varıncaSemme vechullahı seyrettik * * *Muhammed elbisesi giydim

307

Cemaatla namaza durdumBirin kesret nuzulu ileKalbimde rab cemalin gördüm * * *Altı yönümde hep hakk olduKâinat hep nurunla dolduAhmet te Hakk’ın kulu olduGönlüm de Hep hakk ile doldu

G Ö R Ü R

Ölmeden evvel ölüp, dirildiğini görenHakk’ın celal ve cemalini kendinde bulanTenzihle teşbihi tevhid yapıp onu bilenİsrafilin sur görevini kendinde görür * * *Birinci sur üfürünce, bütün varlık öldüİkinci sur üfürünce bütün varlık dirildiÜçüncü sur üfürünce, hep aslını bulurKâinatı hepTenzih, teşbih, tevhidde görür * * *Muhammedin nurunu daim gönlünde bulanRuh güneşi olup, kendini âlem de görenGüneş olarak nurunu muhammedden alanKâinat nur güneşini hep kendinde görür

308

* * *Kâh gönül deryasındaki dalgaları bulanKâh zatına sıfatların secdesini görenKâh bütün insanların daim kıblesi olanÂlemler de, ala ve esfel, kendini görür * * *Kalem tecelinle gönül sayfasını yazanDosyalayıp gönül defterini Hakk’a sunanHakk’ın halk sıfatındaki tecellisi olanAhmet kemter kulunun hiç olduğunu görür

 

                 BERAAT 

Vatanı asliyemizden beraatınla geldik âlemeBeraatı almamış olsa idik gelirmiydik âlemeGalü bela da evet dedik, tastik etti gönüllerEvet demeseydik ihvan olurmuyduk pirime      *                  *                    *Devredip geldik, efal, sıfat, zatı Hakk’a vermeğeVerdikce, beraatımızı aldık, insanı asliyemizi bulmayaŞeriat, tarikat, hakikat ve marifette beraatını alanKurtuluşa erdi, Hz.Muhammed’de tamam           *                *                *Yedi kat arz tabakasını nefs terbiyesiyle geçenGök katlarında kuranın nurunu gördü hemenFena ve bekada Ahmet’e beraatını ihsan eyle

309

Ahseni takvim, olan Muhammed’de daim eyle                                       

Ahmet ARSLAN, 1940 yılında, Uşak ilinin Ulubey ilçesinde dünyaya gelmiştir.. 1960 yılında İzmir Askeri sağlık lisesini bitirerek, Türk silahlı kuvvetlerine katılmıştır. 1979 yılında, Türk silahlı kuvvetlerinden Sağlık teknisyen Astsubayı olarak emekli olup, Manisa’nın Salihli ilçesine yerleşmiştir.

1966 yılından bu yana Tasavvuf ile ilgilenmekte olup, 1992 yılından itibaren, Melami Mürşidi Hasan ÖZLEM hz.lerinin halifesi olarak dış ülke ve Türkiyenin Muhtelif yerlerinde insanların irşad görevini yapmaktadır.

Halen Manisa’nın Salihli ilçesinde ikamet etmekte, evli ve iki çocuk babasıdır.

310

Günümüzde kendini adamış bir Hakk dostudur. Bütün zamanını ve gücünü Allah yolunda harcamaktadır. Ayrıca kendisine tabi olan ihvanların Hak ve Hakikat tahsillerinin Hak tarafından verilmesi ve ihvanların yetişmesi en büyük mutluluğudur.

“En üstün insan insanlığa faydalı olan insandır” Hş.Allah bütün inananların yardımcısı olsun. Âmin. Kazım TÜLÜCE İnş. Müh.