تحلیل میزانسن

1

تحلیل میزانسن

نکته اصلی15

تحلیل میزانسن – ترجمه: کامران معتمدی

تحلیل میزانسن – ترجمه: کامران معتمدی 2


نقطه ی مسلط

چشم شما اول از همه متوجه کجا می شود؟ چرا؟

کنتراست بین نقطه ای که در صحنه مسلط است و توجه شما را جلب می کند می تواند با تکنیک های متفاوتی انجام

گیرد. اندازه ی یک ابژه می تواند نگاه ما را به خود معطوف کند. در فیلم های سیاه و سفید این کنتراست: نقطه ی

مسلط عموما از طریق مجاورت نور و تاریکی اتفاق می افتد. در فیلم های رنگی نیز گاه یک رنگ از بقیه رنگ

های صحنه متمایز می شود. قرار دادن یک ابژه در فوکوِس: بیشتر نسبت به سایرین نیز می تواند نقطه ی مسلط ایجاد

کند.


) تورا بیرچ( است.ایندنقطه ی مسلط در این نما شخصیت

نقطه ی مسلط با موارد زیر ساخته می شود: ابژه بزرگ صحنه است.2اندازه. او یکی از - ابژه ی فوکوِس صحنه است.3فوکوِس. او یکی از - )استیو بوسمی(، که او هم ابژه ای بزرگ و سایمورنور. برعکس -

تابیده شده است.ایندفوکوِس است، نور بیشتری بر باالی تنه ی آبی روشن پوشیده در حالی که بقیه ی فضای ایندرنگ. -

صحنه بیشتر با ترکیب رنگ های قهوه ای ساخته شده.


کلید نوردهی

کلیدباال؟ کلید پایین؟ کنتراست باال؟ ترکیبی از اینها؟

. نوردهی کلید باال، عناصر صحنه روشنند، حتی همه جا 3چراغانی

می شود و تعداد سایه ها اندک است.. نوردهی کلید پایین، عناصر صحنه سایه دارند و در فضا نور 4

وجود دارد. این کلیدنوردهی اغلب در ژانرهای معمایی و تعلیق آمیز )تریلر( به کار

می رود.. نوردهی کلید باال، تاباندن الیه های نور با خط های تاریک. این 5

گونه نوردهی عموما در تراژدی ها و ملودرام ها اتفاق می افتد.


نوردهی در این نما، میانه است. صحنه چندان پرنور نیست، اما سایه های زیادی هم وجود ندارد. همچنین کنتراست زیادی بین نور و تاریکی نیست. نوردهی

میانه گزینه ی مناسبی برای کمدی/ درام های شخصیت محور است. نه به روشنی کمدی است و نه به تاریکی تریلر و یا به دراماتیکی تراژدی و ملودرام.


نما و فاصله ی دوربینچه نمایی؟ فاصله ی دوربین با صحنه چقدر باشد؟

نماها با تعداد اتفاقاتی که در یک قاب می افتد تعریف می شوند. و آنها را می بخش تقسیم کرد:6توان به

از فاصله دور گرفته می شود و بخش زیادی از فضا را . نمای خیلی دور، 5نشان می دهد. اگر در این نما، انسان هم وجود داشته باشد تنها مانند لکه های

کوچک دیده می شود.برابر فاصله ی بین تماشاچیان و صحنه در یک تاتر زنده است. . نمای دور، 6

نمای دور، شخصیت ها و بخشی از فضا را نشان می دهد.آن قدر هست که بتواند بدن یک انسان را به طور کامل نشان . نمای کامل، 7

دهد. نمای کامل شخصیت و حداقلی از فضا را نشان می دهد.نمایی که از زانو یا کمر به باالی شخصیت را نشان دهد.. نمای متوسط، 8بر روی یک سوژه متمرکز است و آن را بزرگ نشان می دهد، . نمای نزدیک، 9

شاید بخش اندکی از فضا را نیز در حین آن نشان دهد.بر روی یک قسمت غیرطبیعی از بخشی از یک ابژه . نمای خیلی نزدیک، 10

متمرکز می شود، جزئیات آن بخش و اهمیت سمبولیک آن را نشان می دهد


این یک نمای متوسط است. هر دو شخصیت از ران به باال نشان داده شده اند.


زاویه ی دوربینآیا ما )و دوربین( از باال یا پایین به سوژه نگاه می کنیم؟ یا دوربین

در حالت خنثی )همسطح چشم( است؟ نوع زاویه ی دوربین پایه قابل تعریف است:5در فیلم

؛ نما دقیقا از باال گرفته می شود. این نما معموال گیج کننده است دید پرنده- 1و مردم در آن چندان مهم نیستند.

، این زاویه اندازه ی ابژه های تصویر را کاهش می دهد. شخصی زاویه باال- 2که توسط این نما فیلمبرداری می شود بی آزار و غیرمهم دیده می شود، اما

این ویژگی خیلی کمتر از نمای دید پرنده است.؛ شفاف ترین نما برای دیدن یک ابژه، این نما به نمای همسطح چشم- 3

ندرت حالت دراماتیک دارد، چرا که در شرایط کامال نرمال است.؛ این نما بلندی و حس عمودی را افزایش داده و با افزایش زاویه پایین- 4

ارتفاع ابژه اهمیت آن را نشان می دهد. شخصی که در این نما نشان داده می شود احساِس قدرت

می کند. در این نما دوربین به صورت افقی حرکت می کند و تصویر ؛نمای مورب- 5

اریب ارائه می دهد. زاویه ی مورب نشان دهنده ی تنش، تغییر یا لحظه ی وقوع است.


این نما در سطح نقطه ی دید گرفته شده و چندان دراماتیک نیست. شخصیت وجود ندارد.2توجه : هیچ برتری در رابطه ی قدرت بین


ارزش های رنگ

نقش نقطه ی مسلط چیست ؟آیا موجب تاکید شده است ؟آیا نشانه ی خاصی است؟


می سایمور استفاده از رنگ در این نما نمادین است. صحنه در آشپرخانه ی ، مانند خود او کسل کننده است. رنگ غالب ادوات سایمورگذرد. آپارتمان

در طیف قهوه ای است.سایمورصحنه و و سایمور، در طرف دیگر، لباِس آبی روشن به تن کرده. او نه تنها با ایند

حتی داخل قاب کنتراست ایجاد کرده، بلکه به گونه ای استعاره ای »رنگ« را به زندگی او اضافه کرده است.


Stockلنز / فیلتر / چگونه این عوامل می توانند صحنه ی فیلم برداری شده را از ریخت

بیاندازند یا بار معنایی اش را تغییر دهند؟

لنزها و فیلم ها عموما شامل :لنز تله فوتو؛ لنزی که ابژه ها را نزدیک تر نشان می دهد، و البته عمق میدان را -

درست نشان نمی دهند.لنز زاویه باز؛ لنزی که فضای گسترده ای را نشان می دهد و عمق میدان را -

زیاد می کند و البته ممکن است گوشه های تصویر را از فرم خارج کند.

-Fast film stock ؛ به نور بسیار حساِس است و با نور بسیار کم هم تصویر را ثبت( خواهد بود.grainyمی کند. با این حال نتیجه ی نهایی دانه دانه )

-Slow film stock ؛ عموما حساسیت باالیی به نور ندارد و برای فیلم برداری بهنورپردازی مناسبی نیاز است. نتیجه ی نهایی تصویر شفاف و صیقلی خواهد

بود.


لنز زاویه باز نیست، چرا که عمق میدان چندانی وجود ندارد و بخش های کمی از تصویر در فوکوِس است. احتماال از لنز دور

استفاده شده اما نه لزوما یک تله فوتو، چرا که عمق میدان بیش از حد فشرده نیست.

آهسته است.Stockبه دلیل کیفیت باالی تصویر،


کنتراست های کمکی

بعد از تصویر برداری از نقطه ی مسلط، چشم بیننده دیگر به کجا توجه کند؟

چه ابژه های دیگری غیر از نقطه ی مسلط در یک نما مهم است ؟


ایند است. او به اندازه ی سایمورکنتراست: کمکی اصلی در این نما برجسته نیست و لباِس های او نیز با رنگ های پس زمینه ترکیب شده

نور کمتری به او تابانده شده. با این حال اندازه ی او ایندو به نسبت قابل توجه است و او در فوکوِس است. دیگر کنتراست: کمکی جعبه ی

جلوی آنهاست. تنها ابژه ای که در فوکوِس است.


تراکم

چه مقدار اطالعات بصری در یک تصویر وجود دارد؟

تصویری با بافت های؛ خشن و سرد، مالیم، پرجزئیات؟


با اینکه ابژه های زیادی در پس زمینه وجود دارد، 3تصویر تراکم زیادی ندارد. چرا که به غیر از

و جعبه ی جلوی آنها بقیه سایمور، ایندابژه ی ؛ ادوات صحنه فوکوِس نیستند.


ترکیب بندی

بعدی چگونه بخش بندی و سازماندهی می شود؟ 2فضای طراحی اصولی چیست؟

ترکیب بندی بر اساِس خط افقی ظاهرا منتقل کننده ی . افقی؛ 6آرامش در صحنه است.

ترکیب بندی بر اساِس خط عمودی فضایی آرام و . عمودی؛ 7مقاوم خلق می کند.

ترکیب بندی بر اساِس خطوط مورب پویاست و تشویش . مورب؛ 8و اضطراب را نشان می دهد.

ساختار دوتایی بر موازی بودن تاکید می کند.. دوتایی؛ 9ترکیب بندی مثلثی خالق فضایی پویا بین سه المان . مثلثی؛ 10

اصلی یک نماست.ترکیب بندی مدور خالق فضای بسته و امن است.. مدور؛ 11


شخصیت با 2تایی دارد. 2این نما ترکیب بندی هم مواجه شده اند و تقریبا در حالت مشابهی ایستاده اند. نحوه ی ایستادن آنها همچنین حس

عمودی زیادی به این نما می دهد.


فرم

فرم بسته یا باز است؟ آیا تصویر بخشی از صحنه را ایزوله کرده؟

مبهم ترین جزء میزانسن انتخاب فرمی است که برای طراحی آن انتخاب می شود. فرم های باز بر تکنیک های ساده تاکید می کنند، چرا که با استفاده

از این روشهای ناخودآگاه، فیلمساز می تواند بر وجوه صمیمی، آشنا و ضروری واقعیت تاکید کند.

در تصویر فرم-باز، قاب ما حاوی تاکید زیاد نیست. در تصویر فرم-بسته، تمام اطالعات ضروری به دقت در قاب طراحی و ساختاربندی می شوند.


فرم این نما باز است. به نظر نمی رسد طراحی خاصی داشته باشد. نمایی خنثی، ساده و غیرساخت یافته

(unstructured است. تمام اطالعات ضروری در یک نما )وجود ندارد. حتی به نظر می رسد کاراکتر سوم در سمت

راست قاب باید حذف شود.


قاب بندی

قاب بندی سفت و سخت یا شل و ول ؟آیا کاراکترها جایی برای حرکت دارند و یا می توانند آزادانه و بدون مانع حرکت کنند؟

. نماهایی که شخصیت ها در لبه های قاب هستند 5و فضای کمی برای تکان خوردن در اختیار دارند را

قاب بندی سفت و سخت می گویند.. در نماهای دور که شخصیت های فضا برای 6

تکان خوردن دارند، قاب بندی شل و ول نام دارد.


قاب بندی در این نما تقریبا آزادانه است. و بین دو شخصیت و دو طرف آنها تا لبه قاب فضا

وجود دارد.


عمق میدان

درباره ی اینکه چه چیزهایی در قاب برنامه ریزی شده است؟ ) چه چیزهایی

فوکوس است؟(آیا پس زمینه و پیش زمینه وجود داشته و

خود را از زمینه میانه جدا کرده است؟

فوکوِس عمیق اجازه می دهد که تمام سطوِح: یک قاب، در یک لحظه فوکوِس باشند.


این نما کم عمق است. تنها یک الیه )سطح( در فوکوِس قرار دارد و شخصیت ها را از بقیه

صحنه جدا کرده است.


موقعیت شخصیت ها

شخصیت ها کدام بخش از قاب را اشغال کرده اند ؟ مرکز؟ باال؟ پایین ؟ لبه ها؟ چرا ؟

فضای نزدیک باالی قاب ایده ی قدرت، اتوریته و آرزو را -یادآوری می کند.

فضای نزدیک پایین قاب در نقطه ی مقابل فضای باالی -قاب است و یادآور چاپلوسی، بی قدرتی و آسیب پذیری

است.لبه های چپ و راست قاب برای نشان دادن چیزهای کم -

اهمیت است، چرا که دور از فضای مرکز قاب قرار دارد.


شخصیت ها در مرکز قاب قرار دارند.توجه: مهم ترین ابژه ها در درام های شخصیت

محور در مرکز قرار می گیرند.


جاگیری شخصیت هاشخصیت ها نسبت به هم و دوربین در چه حالی باشند؟

حالت پایه مقابل دوربین قرار گیرد، که هر کدام تعبیر 5یک بازیگر می تواند در روانشناختی خاصی دارد.

)رو به دوربین(: حالتی با حداکثر صمیمت. شخصیت به سمت کامال از روبرو -ما نگاه

می کند و ما را به شریک شدن در حس خود دعوت می کند.: حالت مورد عالقه ی اکثر فیلم سازان. حالتی صمیمانه یک چهارم چرخش-

اما به لحاظ احساسی ضعیف تر از نمای رو به دوربین است. )نگاه به سمت چپ یا راست دوربین(: کمی دورتر از یک چهارم چرخش نمیرخ-

است. شخصیت در نمای نمیرخ از دیده شدن خود آگاه نیست و در افکار خود غرق شده است.

: ناشناخته تر از نمیرخ، این حالت برای نشان دادن سه چهارم چرخش-احساِس غیراجتماعی یا غیر دوستانه شخصیت است.

: ناشناخته ترین حالت است. این حالت معموال یادآور پشت به دوربین-بیگانگی شخصیت نسبت به جهان است. وقتی شخصیتی پشتش به دوربین

باشد ما از حاالت درونی او با خبر نیستیم و در عین حال این حالت یادآور حس پنهان شدن و رازآلودگی را نیز دربر دارد.


هر دو شخصیت در حالت نمیرخ هستند.توجه: شخصیت ها بر یکدیگر، و نه بر دنیای

بیرون، تمرکز کرده اند.


فضای شخصیت هابین شخصیت ها چقدر فضا باشد؟

حالت را در این زمینه شناسایی کرد:4به طور کلی می توان سانتی متر از پوست. فضایی 45: فاصله ای در حدود فاصله صمیمت-

نفر2برای اشتراک عشق، راحتی و صمیمیت بین سانتی 120 سانتی متر تا 45: فاصله ای بین حدودا فاصله شخصی-

متر. فضایی که معموال بین دوستان و آشنایان وجود دارد. این فاصله، فضای شخصی انسان ها را حفظ می کند. این فاصله الزاما به معنی دفع

کردن نیست. متر. 3.5 سانتی متر تا 120: فاصله ای بین حدودا فاصله اجتماعی-

این فاصله معموال برای روابط کاری و غیرشخصی و دورهمی های غیررسمی به کار برده م

ی شود. در اکثر مواقع روابط دوستانه است، با این حال بیشتر رسمی است.

متر یا بیشتر. این 7.5 متر تا 3.5: فاصله ای بین حدودا فاصله عمومی-فاصله کامال رسمی است و شخصیت ها را جدا از هم نشان می دهد.


فاصله در این نما صمیمی است.نکته: شخصیت ها دوستان نزدیکی هستند و در این

صحنه از فیلم کامال با هم احساِس راحتی می کنند.

Education

تحلیل میزانسن