خانواده مجاهدين يا مزدوران ارتجاع؟پيام به مجاهدان شهر شرف

مسعود رجوي

خانواده مجاهدين يا مزدوران ارتجاع؟ مسعود رجوي ـ بهمن 1388

پخش از سيماي آزادي: 14 فروردين 1389انتشار كتاب: آبان 1389

فهرسـت

پيام به رزمندگان شهر شرف 5مصعب بن عمير قهرمان شهيد جنگ احد و »نامادر« شكنجه گر 33

تصاوير و اسنادي از سيرك مزدوران وزارت اطالعات، تحت عنوان خانواده- ارائه شده به سازمان ملل متحد، سازمانهاي بين المللي مدافع حقوق بشر 41

مأموران اطالعات آخوندها در نقشها و مكانهاي مختلف 61 شمه يي از موضعگيريهاي بين المللي 71

پيام به مجاهدان شهر شرف

5

سالم به همگي شما، از هفتة پيش اجيرشدگان منفور ولي فقيه ارتجاع تحت عنوان »خانواده هاي مجاهدين« به پشت در اشرف آمده و در منتهاي زبوني به جست و خيز و پارس كردن عليه شهر شرف و

مجاهدانش پرداخته اند. شنيدم كه در نشستهاي مؤسسان سوم ارتش آزادي تصميم گرفته ايد ديگر بدون استثنا همة كساني را كه با سازماندهي و تورهاي گشتاپوي آخوندي و فاشيسم ديني حاكم بر ايران

تحت هر عنوان به اشرف مي آيند تحريم كنيد.گفته ايد كه 7سال مدارا و همة سفارشهايي كه من در اين باره كرده بودم، ديگر كافيست و

صبر و تحمل تان در اين زمينه، به پايان رسيده است. بار نمي رويد و مي خواهيد درسهاي زير باشد گفته ايد كه ديگر هر قيمتي هم كه داشته

جديدي هم در اين زمينه به لوطي عمامه دار واليت و عنترش بدهيد.گفته ايد كه تراز جديدي از مرزهاي باالبلند ايدئولوژيكي و سياسي مجاهدين بنا مي كنيد…

تا وقتي كه خامنه اي و مالكي به جاي خود بنشينند و ناگزير مثل بچة آدم، به همان روال برعهده را اشرف آمريكايي حفاظت نيروهاي كه 87 تا 82 سالهاي خانوادگي ديدارهاي

خانواده مجاهدين يا مزدوران ارتجاع؟

6

در و مي آمدند اشرف داخل به خانواده ها كه است زماني منظورم بدهند. تن داشتند، واحدهاي »هتل ايران« مستقر مي شدند و هرچند روز كه مي خواستند مي ماندند.

اتخاذ زمان مناسب ترين و بهترين در را تصميم مناسب ترين و بهترين حال، هر در كرده ايد.

مطمئن باشيد كه دشمن هيچ غلطي نمي تواند بكند. در سفاهت سياسي خامنه اي و مالكي همين بس كه آن چه را در سال 2009 نتوانستند با تيغ و تبر و لودر و بولدوزر و زره پوش و با شليك و با 1000مصدوم و مضروب، 500 مجروح ازجمله 130 نقص عضو و 11 شهيد و 36گروگان پيش ببرند اكنون مي خواهند با مشتي »خانواده سانديسي« در پناه مزدوران

عراقي و نيروي تروريستي قدس پيش ببرند. با پس افتادگي سياسي، گمان مي كنند كه مجاهدين از ترس اين كه مبادا برچسب بخورند كه از »رأفت اسالمي« و »عاطفة خانوادگي« به شيوة خميني و خامنه اي و پاسدار احمدي نژاد، به دور هستند، ناگزير به مزدوران اعزامي و خواستهاي آنان تن مي دهند و آلوده مي شوند. شكر خدا كه دشمنان شما را اين قدر ابله آفريد! صبر كنيد تا ببينيم كه در اين تك و پاتك تا كجا زيانكار خواهند شد. فكر مي كنم شكست سختي در انتخابات عراق در انتظار آنهاست.

در حقيقت كشتار رژيم و مالكي در اشرف در 6 و 7مرداد گذشته، شكست در گروگانگيري و رسوايي در روز 15دسامبر، رژيم و دست نشاندگان و دنبالچه هايش را در عراق و منطقه و جهان به صورت مضاعف افشا و بي آبرو كرد و در يك كالم اشرف كالن تأثير خود را گذاشت

و وظيفة خود را به بهترين و باالترين صورت انجام داد. البته هدف آنها از »بازي خانواده« در ورودي اشرف روشن است و تا آن جا كه من مي فهمم تا انتخابات عراق و تا تشكيل دولت جديد و تا هركجا كه مالكي تيغ اش ببرد ادامه مي دهد و دست برنمي دارد به خصوص كه مجاهدين بايد محصور و مشغول باشند تا در اين فاصله كمتر بتوانند دخالتها و تقلبات و جنايتها و انفجارهاي رژيم را برمال كنند. بگذريم كه رژيم و مالكي كور خوانده اند و خودشان به دست خودشان تنور توطئه يي را كه به زيان خودشان

تمام مي شود، گرم نگه مي دارند.

پيام به مجاهدان شهر شرف

7

سرچشمه سياسيحتما يادتان هست كه تقريبا يكسال پيش در پيام 8 اسفند1387 از روي يك گزارش موثق از تهران آمده بود، گفته بودم: »منوچهر متكي وزير خارجه آخوندها به از داخل رژيم كه

مخاطبين خود در سفر اخيرش به عراق گفته است: انتخابات شوراي استانها، مجاهدين خلق “… علت شكست مجلس اعال و بيت شيعي در بودند. بنابراين نبايد به اين گروه فرصت داده شود. در گذشته مجلس اعال بر همة شوراهاي استانها مسلط بودند االن بيش از50 درصد را از دست دادند و ليستهاي الئيك و بعثي افراطي مثل صالح مطلك و خلف و عالوي و اسامه نجيفي كرسيها را باال كشيدند. مجاهدين خلق با جلسات و كنفرانسها و مبالغي كه خرج كردند و جمع كردن سني ها و بعثي ها و تروريستها و اقدام به آموزش آنها عليه شما وشستشوي مغزهاي آنها عليه شما، آنها را به اين نقطه رساندند

واگر با آنها سازش كنيد، بيش از اين خواهند كرد”…متكي هم چنين گفته بود: “ما وقتي در تهران نتايج اوليه انتخابات را شنيديم وحشت كرديم و به كانالهايمان ابالغ كرديم كه بايد اين قرارگاه بسته شود تا در انتخابات پارلمان آينده دچار

اين توطئه نشويم… به نظر ما نقطه ضعف ما در مذاكرات آينده و آمريكا مجاهدين هستند و نقطه قوت آمريكابيها هم مجاهدين هستند، بنابراين بايد اين برگ برنده را از قبل بسوزانيم. پيش بيني اين است كه در انتخابات پارلماني همين بار دوباره پيش بيايد و ليستهايي كه غيرخدا و مجاهدين خلق كسي چيزي از آنها نمي داند پيروز بشوند… اگر به مجاهدين فرصت بدهيد آنها تا آن موقع تأثير خودشان را خواهند گذاشت لذا بايد از همين حاال اين سرطان را از تن عراق ريشه كن كرد. ما به آمريكاييها گفته ايم كه خارج كردن مجاهدين از ليست براي ما به معني اعالم جنگ

آمريكا به ما مي باشد…”در همان پيام )8 اسفند87( با كپي برداري از »بزن بهادر« گفته بودم: »راستي كه اگر “منو ـ ميم” شعور داشت و مي توانست چكيده حرفهايش را بگويد، البد مي گفت: اشرف ايستاد و عراق

را به ايستادگي در برابر رژيم آخوندي برانگيخت«.

خانواده مجاهدين يا مزدوران ارتجاع؟

8

تبهكاريهاي مالكيالبد سرمقاله نيويورك تايمز )24 بهمن88( را در مورد »جاه طلبيهاي خطرناك آقاي مالكي«

شنيده ايد. داد آمريكا هم در آمده كه »كه قرار نيست آقاي مالكي حاكم مطلق باشد. و اياالت متحده به ارتش عراق آموزش نداده است كه براي سركوبگري سياسي مورد استفاده قرار گيرد. اين يكي از نمونه هاي اخير تبهكاري آقاي مالكي است كه مصمم است تا هر كاري را انجام بدهد كه در انتخابات ماه آينده دوباره انتخاب گردد. اگر كه او و دولت شيعي اش به اين شيوه ادامه دهند، رأي گيري از ديد گروههاي اپوزيسيون، قانوني نخواهد بود و احتمال دارد كه آنها به خشونتهاي گذشته باز گردند. چنين كاري براي عراق و اياالت متحده كه قرار است از عراق خارج شود

فاجعه خواهد بود«. سرمقاله ادامه داده است كه عالوه بر اين، در برخي استانها مانند تكريت و ديالي مالكي به طور غيرقانوني به اشغال فرمانداريها و استانداريها يا دستگيري نفرات رقباي خودش مبادرت كرده است. در مورد حذف كانديداهاي انتخابات هم طرز عمل مالكي »غير شفاف و مشكوك مي باشد. از باالتر را تا منافع كشورش آقاي مالكي مسئوليت دارد بازي خيلي خطرناكي است. اين جاه طلبيهاي سياسي خود قرار دهد. اگر كه او اين را نمي فهمد، پس نياز است كه واشينگتن

به او اين مسأله را گوشزد كند«.وقتي من اين مقاله را خواندم، بي اختيار به ياد سلسله تبهكاريهاي مالكي در اشرف افتادم كه از طريق وارد كردن مأموران وزارت بدنام به عراق براي داير كردن سيرك نظام در پشت در

اشرف ادامه دارد.بيچاره رژيم را بنگريد:

و ارتجاع توافق دوجانبه و خائنانة ولي فقيه با را نتوانسته اشرف و مجاهدانش در حالي كه نخست وزير عراق از پاي در آورد،

در حالي كه نتوانسته اشرف و مجاهدانش را با آن جاسوس بي مغز و سيالب لجن پراكني هايش از پاي در آورد،

در حالي كه نتوانسته اشرف و مجاهدانش را با يك سال محاصره ضدانساني از سوي مزدورانش در عراق از پاي در آورد،

پيام به مجاهدان شهر شرف

9

در حالي كه نتوانسته اشرف را با شهيدان و مجروحان و گروگانهايش از پاي در آورد،در حالي كه نتوانسته با انواع و اقسام تهديدها به جابه جايي از پاي در آورد،

و در حالي كه خانواده هاي ما را در داخل كشور به خاطر اين كه چند سال پيش براي ديدار فرزندانشان يكبار به اشرف آمده اند، مي گيرد و مي زند و به حبسهاي طوالني محكوم مي كند،

بله، حاال دوباره، در دور باطل، مجددا به سراغ خانواده هاي وزارت بدنام رفته تا شايد به اين وسيله با اشرف به جنگ رواني بپردازد. شايد هم كه از ديد خودش، بريده يا خائني را شكار كند و بعد بگويد ديديد گفتم كه اينها به اجبار اين جا نگه داشته شده اند، پس آن چه زدم و كشتم

و نقص عضو كردم، تقصير خودشان بود.متقابال ما در بهار7، اگر بازهم رژيم قصد آزمايش عزم و اراده پوالدين مجاهدان اشرف را دارد،

مي گوييم: بيا، بيا، بيا.

معني خانواده براي رژيمواقعا كه خدا دشمنان ما را نه فقط بالشعور، بلكه ذليل و درمانده كرده است.

جالب است كه اين خانواده ها كه در واقع خانواده هاي رژيم هستند و نه مجاهدين، به مالكي نامه نوشته و از كشتار 6 و 7 مرداد حمايت و تشكر هم كرده اند!

يادتان هست پارسال همين ايام در تهران، مشتي را به در سفارت انگليس برده بود كه تحت عنوان خانواده مجاهدين تظاهرات كنند كه چرا فرزندانشان از ليست تروريستي در آمده اند!

آنها شعار مي دادند»تروريست خوب و بد ندارد« و متني را قرائت كردند:»به شدت نگران تصميم اخير دولت انگليس هستيم. متأسفانه مطلع شده ايم كه دولت انگلستان فرقة تروريستي رجوي موسوم به سازمان مجاهدين خلق را از ليست گروههاي ممنوعه خارج كرده است. و اين درحالي است كه اين گروه از نزديك به 8 سال قبل در آن كشور ممنوعه اعالم شده بود. ما خانواده هاي اعضاي سازمان مجاهدين خلق هستيم، كساني هستيم كه از تصميم گرفته شده آسيب ديده ايم زيرا كه ما به شدت نسبت به سرنوشت بستگان خود نگران

شده ايم«.واقعا كه چه خانواده هاي مهرباني داريم و خودمان خبر نداريم!

واقعا چه عواطف سرشاري دارند كه هم از ريخته شدن خون ما سپاسگزارند و هم از اين كه از

خانواده مجاهدين يا مزدوران ارتجاع؟

10

ليست تروريستي خارج شده ايم »به شدت نگران« هستند! )تف بر اين قبيل خانواده ها!(اگر در فرهنگ رژيم معني خانواده اين است، ما تبري مي جوييم . بعد از 30خرداد60 همة دنيا اين صحنه مشمئز كننده را كه يكي از نمونه هاي حيرت انگيز دجالگري خميني بود در تلويزيون رژيم ديدند كه مادر بسيجي محمود طريق االسالم، به درگاه »امام امت« عجز و البه مي كرد كه مبادا از اعدام پسرش صرفنظر كند. زنك پليد از خميني مي خواست كه اجازه بدهد او خودش

طناب دار را به گردن پسرش بيندازد. رژيم و مزدورانش در عراق بايد بدانند كه خانواده حقيقي هر مجاهد خلق و هر آن كس كه مي خواهد مجاهد بماند و مجاهد بميرد، يا در ارتش آزادي و جبهه مقاومت است يا در خاوران و يا در مرواريد آرميده است. از مجاهدين دور باد كه پدر يا مادر يا خواهر يا برادر و يا هر قوم

و خويش را كه مأمور رژيم باشد، خانواده خود بدانند و سرسوزني اعتنا كنند.حرف مجاهدين چه با شاه و چه با شيخ و چه با مزدوران عراقي رژيم از 45 سال پيش اين بوده است كه خانواده سياسي و ايدئولوژيكي خودت را خانواده ما جا نزن. خانواده اجتماعي و سياسي و تاريخي و آرماني هر مجاهد خلق، خلق است و بس! به خصوص مجاهدي كه در

خاك امام حسين و اشرف باشد.ياد مصدق به خير كه در بيدادگاه نظامي مي گفت »مسلك من، مسلك سيدالشهداست… از همه چيز مي گذرم، نه زن دارم، نه پسر دارم، نه دختر دارم، هيچ چيز ندارم، مگر وطنم را که

جلوي چشمانم دارم«.و ما در سال 50 در همان بيدادگاههاي نظامي شاه اعالم کرديم که جملگي فرزندان مصدق هستيم و امروز بايد تکرار بکنيم که ما هم فقط وطنمان و سمبل و رئيس جمهور برگزيده

مقاومت آن را در جلوي چشمانمان داريم.

7مرداد1387 درمقابل سفارت انگلستان در تهرانتجمع و عربده كشي مزدوران وزارت اطالعات رژيم براي اعتراض به حذف نام مجاهدين از ليست تروريستي

تحت عنوان »خانواده هاي منافقين«!

خانواده مجاهدين يا مزدوران ارتجاع؟

10

فصلي ازسلسله آموزشهابحث كه به اين جا رسيد، مي خواهم برايتان هرچند كه تكراري است، از آموزشهاي 40سال پيش سازمان، چند خاطره و سابقة تاريخي بگويم و در سلسله بحثهاي آموزشي براي نسل

قيام در داخل كشور نقل كنم.

رسالت و آزمايش نوح حضرت نوح يكي از 5 پيامبر اولوالعزم است. مي گويند كه در مجموع 124هزار پيامبر وجود داشته اما فقط 5تاي آنها رسالت جهاني داشتند. ساير انبيا مأموريت و رسالتشان جهانشمول

نبوده و در حيطة قوم يا خاك يا منطقة خاص خودشان بوده است. نوح پيامبر نزديك به 6هزار سال پيش به دنيا آمد. البد حكمتي در كار بوده است كه خدا به او 950 سال مأموريت داد. توفان زمين شناسي بزرگي هم در پيش بود با رسالتي بسيار سنگين. مي گويند كه مرقد او در نجف در جوار حضرت علي است و در زيارت حضرت علي به آن اشاره

شده است. از روي همين وحوشي كه در 6 و 7 مرداد ديديم، مي توانيد حدس بزنيد كه 6000 سال پيش دنيا و نوع انسان در چه نقطه يي بوده است. هرچه نوح از عدل و داد سخن مي گفت جز مشتي برده و فقير به گوش كسي فرو نمي رفت. حتي پسر خودش. تا زماني كه توفان بزرگ

در رسيد. الياف، و درختان تنة با است، بيابان و بر كه امروز كوفة همين حوالي در پيشتر، اين از كشتي سازي مي كرد و همه، از جمله پسرش، او را به سخره مي گرفتند. مثل همين امروز كه شما سالهاست در صحراهاي خشك داريد كشتي ارتش آزادي مي سازيد و رژيم و مزدورانش

به سخره مي گيرند…!حتي »واليه« زن نوح را آخوندها و حكام زمان به ميان قوم آوردند تا گواهي بدهد كه نوح ديوانه و خيالپرداز است. در آن ايام تلويزيون و مصاحبة تلويزيوني در كار نبود اما مضمونش

همين لجن پراكنيهاي امروزي بود.سرانجام روزي، همان طور كه حاال زمين شناسان هم به طور علمي كشف كرده اند، در اين منطقه از جهان سيل و توفاني عظيم جغرافيا را تغيير داد. بقيه اش را از آية 25 به بعد سورة هود برايتان

پيام به مجاهدان شهر شرف

11

خالصه مي كنم: نوح را با رسالت براي قومش فرستاديم و او به آنها گفت من با بيان روشن براي هشدار به شما آمده ام. اين كه بت پرستي را كنار بگذاريد و جز خدا را نپرستيد…صاحبان قدرت و ثروت و مرتجعان قوم به او گفتند ما تو را جز بشري مثل خودمان نمي بينيم و كساني كه به تو مي گروند و در صفوف مقدم تو قرار مي گيرند فرو دستان و نادارترين افرادند. هيچ مزيت و فضيلتي بر ما

ندارند و آن چه تو مي گويي باطل و دروغ است…نوح هر چه قسم و آيه خورد و استدالل كرد و بينه آورد، گوششان بدهكار نبود. با پررويي و وقاحت تمام از او مي خواستند كه اول بيا رابطه ات را با اين فرودستان و فقرايي كه طرفدارت

هستند، قطع كن و گردهماييهاي خود را با آنها منحل كن تا بعد ببينيم چه مي گويي…نوح مي گفت آخر من كه مزد و پاداشي از شما نمي خواهم. چرا بايد كساني را كه ايمان آورده اند روزي با خداي خود ديدار مي كنند طرد كنم و از خود برانم. وانگهي اگر اين كار را كه شما مي خواهيد بكنم و اقشار سركوب شده و فقير را از خود برانم، غضب خدا را بر مي انگيزد و در

اين صورت چه كسي است كه بتواند ياريم كند… بعد هم جنگ سياسي و ايدئولوژيكي بين طرفين باال مي گرفت و سالها ادامه داشت و نوح در جواب برچسبها و اتهامات مي گفت: من نه مدعي هستم كه خزائن خدا دست من است، نه علم غيب دارم، نه از حوادث آينده اطالع و زمانبندي دارم، نه غيربشر و مالئكه هستم، اما مي دانم كه آن قشر و طبقه يي كه شما آنها را خوار و ندار مي پنداريد، اين طور نيست كه خدا به آنها

خير ندهد و براي آنها خير و عزت نخواسته باشد… آخرسر هم قوم از بحث و جدل با نوح درماندند و گفتند ديگر بس كن و اين قدر حرف نزن. اگر

راست مي گويي آن چه را كه به ما وعده مي دهي و ما را از آن مي ترساني، آن را بياور ببينيم.اين جا هم نوح مي گفت من كاره يي نيستم، خدا هر وقت خودش بخواهد آن را محقق مي كند

و دريغ و افسوس مي خورد كه چرا نصايح او مؤثر واقع نمي شود…گاه آن قدر دلش مي گرفت كه مي خواست سر به صحرا بگذارد يا خدا عمر او را كوتاه كند و از دست آن جماعت خالص بشود. به بيابان مي رفت و شكوه و شكايتهايش را با خدا در ميان مي گذاشت. خدا هم به او نهيب مي زد كه حق مأيوس شدن و حق دل آزردگي نداري، زير نظر

خودم كشتي رهاييبخش را بساز و منتظر باش…

خانواده مجاهدين يا مزدوران ارتجاع؟

12

خدا گاه يك چيز ديگر هم به او مي گفت كه معني آن براي نوح ملموس نبود. خدا مي گفت يادت باشد كه مبادا روزي كه ستمگران غرق مي شوند با من در مورد آنها حرفي بزني…

سالها و سده ها گذشت. تا روزي از عمق تنور، آب فواره زد. اين همان عالمتي بود كه از قبل به حضرتش داده بود. به قول شما، آژيرها را به صدا در آورد و رزمندگانش را صدا زد تا با نمونه يي

از موجودات آن روزگار كه قرار بود زنده بمانند به كشتي سوار شوند…حاال ببينيد در ميان برهوت صحرا و بيابان و خشكي، افرادي كه يكباره مي بينند دنيا عوض شد و خشكي به دريا تبديل شد، دچار چه بهت و حيرتي مي شوند. آخر تا همين ديروز هركس كه از كنار كارگاه نوح رد مي شد يك متلك و لغزي بار اينها مي كرد و مي گفت اصال معلوم است شما داريد چكار مي كنيد و براي چي اينجا هستيد؟ خودتان را مسخره كرده ايد؟ برويد دنبال زندگي تان! برويد »دمب« دستگاه حاكم بشويد! فكر سرنگوني اين دستگاه را هم بالكل

از سرتان بيرون كنيد… )در پرانتز بگويم كه خوب مي دانم، هروقت من براي شما قصه مي گويم، خسته نمي شويد و خوب گوش مي دهيد! لكن باور كنيد كه اين يكي قصه نيست، عين واقعيت است. تحقيقات

زمين شناسي و باستان شناسي هم وقوع چنين توفاني را تأييد مي كند(. الغرض، آب باال آمد و باال آمد و باال آمد. خدا هم قبال به نوح گفته بود كه به يارانت بگو كه روزي خواهد رسيد كه آنها به مسخره كنندگان خواهند خنديد و چنين روزي باالخره فرا

رسيد. وقتي يارانش داشتند سوار كشتي مي شدند، به ناگاه ياد پسرش افتاد كه در طرف مقابل بود. پسر را صدا زد و گفت پسرجان سوار شو، تو هم با ما سوار شو و با مرتجعين نباش. اما پسر شقاوت پيشه، اين دعوت را رد كرد و به پدرش گفت، اين حرفها نيست. من مي روم روي يك

بلندي كه آب به آن جا نمي رسد، تو برو پي كارت. نوح گفت باور كن كه امروز وضع فرق مي كند و غرق مي شوي مگر اين كه خدا به تو رحم

كند… و در همين لحظه موج بزرگي آمد و پسر را با خود برد. عاطفة پدري يك لحظه بر نوح غلبه كرد، خدا را خطاب قرار داد و گفت خدايا اين پسر من

است و البته كه وعدة تو حق است و تو بهترين داوران هستي…انتظار نوح اين بود كه حق تعالي با اين چپ و راستي كه حضرتش تنظيم كرده و بر وعدة حق

پيام به مجاهدان شهر شرف

13

گواهي داده و اين كه خدا بهترين داوران است، خواستة او را اجابت كند و پسر را نجات بدهد.اما خدا نهيب زد )آن هم به پيغمبر اولوالعزم( كه:

اوال ـ اين پسر از سنخ تو و از خانواده سياسي و ايدئولوژيكي تو نيست: إنه ليس من أهلكثانياـ اين پسر در جبهه عمل ناصالح قرار دارد: إنه عمل غير صالح

ثالثا ـ اصال از من اين درخواستها را كه نسبت به آن آگاهي و وقوف نداري و حواست نيست نكن: فال تسألن ما ليس لك به علم

رابعاـ واي به حالت اگر از طايفة جاهالن باشي و رابطة تني و خوني خودت را بر رابطة ايدئولوژيكي ترجيح بدهي و در اين باره به تو پند و هشدار مي دهم: إني أعظك أن تكون من الجاهلين

حضرتش با اين نهيب، هوشيار شد و همان جا در وسط توفان و سيل و عمليات نجات، بالدرنگ به »عمليات جاري« پرداخت و استغفار كرد: قال رب إني أعوذ بك أن أسألك ما ليس لي به ن الخاسرين يعني كه بار خدايا به خودت پناه مي برم كه علم وإال تغفر لي وترحمني أكن مآن چه را كه به آن اشراف و آگاهي ندارم از تو بخواهم و اگر مرا نبخشايي و به من رحم نكني

هر آينه از زيانكاران خواهم بود. در اين جا بود كه خدا از او پذيرفت و كشتي رهايي را به سرمنزل مقصود رساند و گفت : يا عك: اي نوح با سالم و درودهاي ما فرود ن م م نا وبركات عليك وعلي أمم م نوح اهبط بسالم مآي و با بركاتمان بر تو و خانواده ايدئولوژيكي كه با تو هستند…اين از يك پيامبر اولوالعزم با

مأموريت و رسالت جهانشمول.

آزمايش ابراهيم بت شكنحاال از يك پيامبر بزرگ و اولوالعزم ديگر بشنويد: ابراهيم خليل، دوست خدا، كه پدر همه پيامبران بعدي است. ابراهيم يا آبراهام در لغت، يك كلمه مركب از آب يا اب به اضافه رام به

معني پدر بزرگ يا پدر امت و ملت است. ابراهيم خليل نزديك به 4هزار سال پيش به دنيا آمد. مي گويند كه محل تولد او همين شهر اور در جنوب عراق بين دجله و فرات است. در لغت مردم بابل اور را به معني آتش هم گفته اند. قرآن پدر ابراهيم را از دشمنان خدا و سران كفر و ارتجاع معرفي مي كند كه نام او »آزر« بوده

خانواده مجاهدين يا مزدوران ارتجاع؟

14

است. البته برخي مفسران كه مي خواهند براي حضرت ابراهيم »آبروداري« كنند، مي گويند كه منظور قرآن از اين كه پدر ابراهيم را »آزر« معرفي كرده است، نه پدر تني او بلكه پدرخوانده يا عمو يا پدر بزرگ او و فردي با نام »تارخ« يا »تارخ« بوده است. من از روي قرآن، خالصه جدلهاي ابراهيم با پدرش را برايتان مي خوانم تا حرف، دقيق و مستند و واقعي ترين حرف

باشد.»آن گاه كه ابراهيم به پدرش آزر گفت آيا بتها را به جاي خدا گرفته اي؟ من تو و قومت را در

گمراهي آشكار مي بينم«.بين… وإذ قال إبراهيم ألبيه آزر أتتخذ أصناما آلهة إني أراك وقومك في ضالل م

بقيه داستان را مي دانيد كه كارزار بين ابراهيم و آن جماعت باال گرفت. در فرصتي كه مردم شهر بيرون رفته بودند، مخفيانه به بتخانه رفت و بتها را شكست و تبر را هم بر گردن »ولي فقيه« بتها آويزان كرد و گريخت. قوم برگشتند و سرنگون شدن بتها را به چشم ديدند و مثل همين

امروز خون آخوندها به جوش آمد: بسوزانيدش! اما خدا او را نجات داد و در مرحله بعد به فلسطين هجرت كرد. در اين روزگار تنها سارا بود كه

به او كمك و از او حمايت مي كرد. هيچ كس ديگر را نداشت…)مي گويند كه آن بزرگ زن و شيرزن واال كه خود در عصر جهل و بردگي اسطوره يي شگفت

و ستايش انگيز است، آن زمان 16-17سال داشت(.قرآن ابراهيم را بسيار متضرع و »اواه« يعني زاريگر و بسيار آه كشنده يعني با قلبي فوق العاده شفاف و پر عاطفه و آئينه وار معرفي مي كند. يعني كه ذره يي سنگدلي و نخوت و بي نيازي نداشت. قلبش بسيار نرم و شخصيتش بسيار بردبار و شكيبا بود. پس چگونه مي توانست با پدرش عاطفه يي و رابطه يي نداشته باشد. پنهاني براي هدايت پدرش دعا مي خواند و شايد هم اشك مي ريخت. تا روزي كه خدا بر او نهيب زد كه پس از يك مهلت معين اگر پدرش هدايت نشد حتي حق استغفار هم براي او ندارد و نبايد پشت او گير كند بلكه بايد از او تبري و بيزاري

بجويد و با او »قهر و قيچي« كند: أ منه تبر ا تبين له أنه عدو ل وعدة وعدها إياه فلم وما كان استغفار إبراهيم ألبيه إال عن م

اه حليم إن إبراهيم ألو»آمرزش خواستن ابراهيم براي پدرش جز از روي موعدي و مهلتي كه به او داد، نبود. پس

پيام به مجاهدان شهر شرف

15

آن گاه كه آشكار شد كه پدرش دشمن خداست از او بيزاري جست همانا كه ابراهيم بسيار زاريگر و دل پاك و بردبار بود«.

عجبا كه خدا چگونه پيامبر بزرگش را مي آزمايد. بعدها هم كه در سرزمين فلسطين و عربستان اسماعيل آزمايش بود. پيش در بزرگتر بسا آزمايشي پسري شد، هاجر صاحب از ابراهيم ذبيح اهلل )قرباني خدا( كه براي ابراهيم بسيار سخت و سنگين بود اما روي برنتافت. آن قدر كه

مي گويند وقتي كارد بر گلوي پسر گذاشت، ناله يي از كارد برخاست: باز مرا )خدا( جليل اما مي كند امرم خليل)ابراهيم( ينهاني«: الجليل و يأمرني »الخليل

مي دارد…

دل زاري از پيداست عاشقي دل بيماري چو بيماري نيست جداست زعلتها عاشق علت خداست اسرار اصطرالب عشق مي شتافت نوشتن اندر قلم چون تا به عشق آمد قلم از خود شكافتچون قلم در وصف اين حالت رسيددريد كاغذ هم و بشكست قلم هم

خانواده مجاهدين يا مزدوران ارتجاع؟

16

پيام عيسي مسيحتقريبا دو هزار سال پيش عيسي مسيح در همين باب مضاميني شگفت گفت:

هركس خانواده خود را بيش از من دوست بدارد، اليق من نيست. اگر كسي نزد من آيد و پدر و مادر و زن و اوالد و برادران و خواهران و حتي جان خود را فدا

نكند، شاگرد من نتواند بود.اما آن كس كه از دست خواهد داد. هركس كه فقط در فكر زندگي خويشتن باشد، آن را

به خاطر من زندگي خويش را از دست دهد زندگاني جاودانه خواهد يافت. »هركه صليب خود را بر ندارد و از عقب من نيايد نمي تواند شاگرد من گردد. زيرا كيست از شما كه قصد بناي برجي داشته باشد و اول ننشيند تا برآورد خرج آن را بكند كه آيا قوت تمام كردن

آن دارد يا نه« )انجيل لوقا(.

حكم خداو اين هم دو آيه از قرآن مجيد در سوره توبه كه عين كلمات خداي مسيح و محمد است و

حرف را به كمال و به اتمام رسانده است: »اي آنان كه گرويده و ايمان آورده ايد مبادا پدران و برادران خود را در صورتي كه حق ستيزي پيشه كنند به دوستي بگيريد و آن كس كه چنين كند خود ستم پيشه است. پس بگو اگر پدران شما و پسران شما و برادران شما و همسران شما و عشيره و خانواده شما و اموالي كه اندوخته ايد و حرفه و كسب و كاري كه از كسادي آن مي ترسيد و خانه ها و جايگاه هايي كه آنها را خوش داريد برايتان از خدا و پيامبرش و نبرد در راه او دوست داشتني تر است پس در انتظار باشيد و ببينيد كه عاقبت كار و امر خدا در اين باره چيست و همانا كه خدا گروه نافرمان و

تبهكار را هدايت نمي كند«.يا أيها الذين آمنوا ال تتخذوا آباءكم وإخوانكم أولياء إن استحبوا الكفر على اإليمان ومن

المون نكم فأولئك هم الظ يتولهم م قل إن كان آباؤكم وأبنآؤكم وإخوانكم وأزواجكم وعشيرتكم وأموال اقترفتموها وتجارة ن للا ورسوله وجهاد في سبيله فتربصوا تخشون كسادها ومساكن ترضونها أحب إليكم م

حتى يأتي للا بأمره وللا ال يهدي القوم الفاسقين.

پيام به مجاهدان شهر شرف

17

در سوره مجادله نيز كالم خدا چنين اوج مي گيرد: »خدا مقرر نمود و نوشت كه من پيروز مي شوم و فرستادگانم، همانا كه خدا تواناي عزتمند است. گروهي را نخواهي يافت كه به خدا و روز بازپسين ايمان آورند اما كساني را به دوستي بگيرند كه به دشمني با خدا و فرستاده او برخاسته اند، هر چند كه آنان پدران يا پسران يا برادران و خويشاوندانشان باشند. اينان )كه از چنين روابطي تبري جسته و تطهير مي شوند( كساني هستند كه خدا در قلبهايشان ايمان نوشته و آنان را با روحي از خويش مدد كرده است و آنان را به بهشت هايي وارد سازد كه در زير آن جويبارها روان است و در آن جاودانان هستند، خدا از ايشان و ايشان از خدا خشنودند، آنان حزب خدا هستند و همانا كه حزب خدا

رستگارانند«. قوي عزيز ألغلبن أنا ورسلي إن للا كتب للا

ورسوله ولو كانوا آباءهم أو واليوم الخر يوادون من حاد للا ال تجد قوما يؤمنون بالنه ويدخلهم أبناءهم أو إخوانهم أو عشيرتهم أولئك كتب في قلوبهم اإليمان وأيدهم بروح م عنهم ورضوا عنه أولئك حزب للا جنات تجري من تحتها األنهار خالدين فيها رضي للا

هم المفلحون أال إن حزب للا

ازعلي بياموزيم سابقة تاريخي ديگر مربوط به حضرت علي است. حضرت علي هم مي خواست در زمان خودش تفاوت مفهوم خانواده ايدئولوژيكي با خانواده تني و خوني را به مجاهدان جديدالورود در آن

زمان بياموزد و تعريف كند.چنان كه مي دانيد قريش، همه با هم پيوندهاي خويشاوندي و عشيرتي داشتند. اما مرزبندي انقالب و ارتجاع كه آمد، مثل همين زمان خميني، گاه برادر در مقابل برادر و پسر در مقابل

پدر قرار مي گرفت. عينا از روي كالم 55 نهج البالغه برايتان مي خوانم: نقتل آباءنا و أبناءنا و إخواننا و أعمامنا ما يزيدنا ذلك إال إيمانا و لقد كنا مع رسول للا

و تسليما ...در جنگهايي كه در ركاب رسول خدا بوديم زماني بود كه در برابر پدران و فرزاندان و برادران و

خانواده مجاهدين يا مزدوران ارتجاع؟

18

عموهاي خود قرار مي گرفتيم و آنها را مي كشتيم و اين البته جز بر ايمان و اعتقاد و استواري و ثبات قدم ما نمي افزود. شكيبايي ما را بر سوزش دردها و سعي و كوشش ما را براي نبرد با

دشمن افزايش مي داد…در ادامة همين خاطرات، حضرت علي براي يارانش سوگند مي خورد كه مبادا در اين مرزبنديها سستي بورزند واال شاخة درخت ايمان سبز نمي شود و سوگند به خدا كه در اين صورت از دنيا خون خواهيد دوشيد و در پي آن )وقتي دشمن بر شما و مردمتان مسلط گردد( پشيمان

خواهيد شد. دكتر شريعتي در كتاب اسالم شناسي نوشته است كه پس از پايان جنگ بدر پيامبر دستور داد اجساد كشته هاي قريش را )البد براي جلوگيري از انتشار عفونت( در حفرة آبي كه در بيابان در همان نزديكي بود بريزند تا نيروي رزمنده بتواند سريعتر منطقه را ترك كند. جنازة عتبه را كه در آن جا مي انداختند، پسرش به نام حذيفه خيره خيره بر كشته پدر مي نگريست و رنگش پريده بود. پيغمبر دريافت و گفت: از كار پدرت در درونت چيزي آمده است؟ گفت: »نه به خدا اي رسول خدا، نه در باره پدرم و نه در باره قتل او شك نكردم، اما من عقل و حلم و فضل او را مي شناختم و اميد داشتم كه اين صفات او را به اسالم رهنمون گردند و چون سرنوشتي را كه اكنون بدان دچار شده است، مي بينم و به ياد مي آورم كه با اميدي كه به او داشتم بر كفر

مرده است، اين مرا اندوهگين كرد«. پيغمبر گفت خير است )وگذشت(.حاال نزديك به 1400 سال از زماني كه حضرت علي آن سخنان را مي گفت گذشته است و

مي خواهم به زمان خودمان بيايم.چه افتخاري باالتر از اين كه شما در هر صحنه و هر رويارويي و در هر آزمايش و ابتاليي، دشمن ضدبشر را به شكست و زبوني كشانديد. مغلوب كيد و مكر و دجالگري يا تسليم شقاوت و جنايتش نشديد. دشمني كه همه ابزارها و سالحها را عليه شما به كار گرفت. با دجاليت محض و فراتر از همه نظامهاي ارتجاعي و ضدمردمي تاريخ، مقدسات آسماني و همه ارزشهاي انساني، ازجمله عواطف و روابط خانوادگي را براي مغلوب كردن مجاهدين به كار گرفت. از هيچ چيز عليه شما فروگذار نكرد. اما بيچاره آخوندهاي مفلوك كه براي هزارمين )بار( در برابر مجاهدان اشرف، در برابر اسطورهاي مقاومت و ايمان، بازهم جز شكست و رسوايي و سرشكستگي

نصيبي نبرده و نخواهند برد. باور كنيد كه در اين هيچ مبالغه يي نيست.

پيام به مجاهدان شهر شرف

19

وداع يك مجاهد خلق با فرزند شهيدشدر همين لحظات كه اين پيام را مي نويسم، حرفهاي تكاندهندة برادر مجاهدمان علي امامي در كنار پيكر فرزند اشرفي و شهيدش حنيف امامي در مرداد ماه گذشته در گوشم زنگ مي زند. من اين صحنه را بارها ديده ام و در كلمات علي باالي سر حنيف شهيد، محو شده ام. اگر دقت كرده باشيد او حتي نگفت كه كاش به جاي پسرش، خود او شهيد مي شد. به عكس بر شرافت حنيف درود فرستاد كه اثبات كنندة اشرف و مجاهدين بود و افزود: »اي كاش، اي كاش، من با تو بودم،… به شهادت )تو( حسادت مي كنم، واقعا حسادت مي كنم… مي خواستم مجاهد

بماني، مجاهد زندگي كني و مجاهد بروي«. خوشا آن پسر كه پدرش به جايگاه او افتخار كند و بر مقام او در عقيده و جهاد، غبطه بخورد.

21صحنه هايي از وداع پدر و مادر و خواهر مجاهد شهيد حنيف امامي

23

خانواده مجاهدين يا مزدوران ارتجاع؟

24

سردژخيم رژيم با سه پسر مجاهدشاز سال 59 و اوايل دهة 60 خاطراتي از سه پسر مجاهد محمدي گيالني سر دژخيم و رئيس دادگاه خميني در شكنجه گاه اوين دارم كه چند بار در نشستها گفته ام و در نشريه هم نوشته

شده بود. محمدي گيالني، سه پسر داشت و هر سه، مجاهد خلق بودند.

برادرمان جعفر از كادرهاي سازمان و مجاهد بسيار واالقدري بود. جعفر در فاز سياسي در يك تصادف اتومبيل حين مأموريت به شهادت رسيد. دو مجاهد ديگر، محمدمهدي و كاظم بودند

كه يكي در درگيري به شهادت رسيد و حكم اعدام ديگري را محمدي گيالني خودش داد. كه گيالني به حكم همين محمدي مجاهدين اعدامهاي موج كه وقتي كنيد: حاال گوش قاضي شرع خميني بود باال گرفت، يك روز من نامه يي از كاظم و مهدي دريافت كردم كه نوشته بودند ما ديگر طاقت و تحمل اين دژخيم را نداريم و به سادگي آب خوردن مي توانيم و

مي خواهيم كه او را به جزاي اين همه حكم اعدام برسانيم. تا وقتي كه اين نامه در آن شرايط به من برسد، چند روز طول كشيده بود بنابراين بالدرنگ براي مهدي و كاظم پيام دادم كه دست نگه داريد و چرا مي خواهيد حساب كسي را برسيد

كه به هرحال پدرتان است…چند روز بعد يك پيام شفاهي دريافت كردم كه مهدي و كاظم گفته بودند اين چه سؤالي است كه از ما شده، مگر ما بچه ايم و سازمان به ما اعتماد ندارد و مگر ما كالم 55 در نهج البالغه را نخوانده ايم. جمله يي كه از همان زمان در گوشم زنگ مي زند و آن دو مجاهد شهيد نوشته و پيام داده بودند اين بود كه»به برادر بگوييد يكبار ديگر كالم 55 را بخواند و روي ما هم حساب

كند. ما مجاهديم…«براي اين كه كارشان را متوقف كنند، من زود پيام دادم كه به لحاظ سياسي خواهش مي كنم اين كار را نكنيد، ممكن است به ضررمان تمام شود. البته در آن زمان من نمي دانستم كه دژخيم بر ما پيشدستي خواهد كرد و حكم اعدام پسر را خودش خواهد داد تا پيش خميني

عزيزتر شود و بعدها هم از پاسدار احمدي نژاد نشان عدالت بگيرد.احمدي نژاد به هنگام مدال دادن به او گفت: »شخصيت آقاي گيالني، و خود ايشون يك مدال افتخار بر سينه ملت ايرانند كه آيت اهلل محمدي گيالني كسي است كه عدالت را از خودش شروع

5 شهريور 1361

اطالعيه مجاهدان شهيد مهدي و كاظم محمدي گيالني بار اول در پاييز سال1360 در ايران منتشر و از فرستنده راديويي »صداي مجاهد« هم پخش شد. در 15آبان همان سال در شماره 12نشريه اتحاديه انجمنهاي دانشجويان و سال بعد به دنبال شهادت كاظم

محمدي گيالني در شماره 51 همين نشريه منتشر گرديد

اهداي نشان »درجه يك عدالت« توسط پاسدار احمدي نژاد به آخوند محمدي گيالني به پاس صدور احكام اعدام هزاران تن از فرزندان مجاهد و مبارز مردم ايران

خانواده مجاهدين يا مزدوران ارتجاع؟

28

كرد و در باره خودش اجرا كرد بعد منشأ خدمات بزرگ به انقالب و جمهوري اسالمي شد«.گزارشهاي آن موقع را كه كاظم و مهدي از خانه شان مي دادند، يادم هست كه محمدي گيالني

با پول كالن مي خواست آنها را بخرد و شغلهاي نان و آبدار هم به آنها بدهد. از عجايب روزگار اين بود كه يك سال و اندي قبل از 30 خرداد، در اوايل سال 59 همين محمدي گيالني حاكم شرع، در خانة رضاييهاي شهيد به ديدار من آمد چون قبل از انقالب

ضدسلطنتي به مجاهدين ابراز ارادت مي كرد. وقتي وارد خانه شد چند پاسدار هيوالي گلنگدن كشيده او را همراهي مي كردند. روز بعد خودش در مورد ديداري كه با من داشت با مطبوعات آن روزگار مصاحبه كرد و من هيچ اطالع قبلي نداشتم. طوري تعريف و تمجيد كرده بود كه بني صدر)اولين رئيس جمهور خميني( بعدها به من

گفت يقين كرده بود كه محمدي گيالني خودش از اعضاي مجاهدين است!

مجاهد شهيد حسين جنتيشهادت: 1360

مجاهد شهيدكاظم محمدي گيالني شهادت: 1361

پيام به مجاهدان شهر شرف

29

دبير شوراي نگهبان ارتجاع و پسر مجاهدشنمونة ديگر برادر مجاهدمان حسين جنتي است كه قهرمان نامداري بود. پدرش همين آخوند جنتي ملعون، رئيس شوراي نگهبان ارتجاع، امام جمعه خميني و خامنه اي است. مي گويند وقتي كه حسين به شهادت رسيد، آخوند ملعون روزه گرفته و گفته بود نذر كرده ام اگر حسين دستگير يا كشته شود روزه شكر بگيرم. تف بر اين نماز و روزه خميني و خميني گرايان كه يادآور نماز و روزة شمر و ابن زياد است. ابن زياد هم به حضرت زينب مي گفت كه مگر در قرآن نيامده كه خدا عزت مي دهد هر كه را بخواهد و ذليل مي كند هر كه را بخواهد، ديدي كه

برادرت و تو را چگونه به عذاب اليم دچار كرد و خوارتان ساخت؟بله وقتي قرآن به دست خميني و جنتي و ابن زياد بيفتد، معنا و تفسيرش هم همين است. اما تاريخ و توده هايي كه سازندة تاريخ هستند قضاوت ديگري از امام حسين و حضرت زينب

دارند. حاال بنگريد كه كار رژيم به كجا رسيده كه مي خواهد اشرف و مجاهدين را با اعزام مزدورانش

تحت عنوان خانواده از هم بپاشد يا از آنها بريده و خائن بگيرد و بعد توي سر بقيه بزند. رژيم گمان مي كند كه مجاهدين از اين چيزها عبور نكرده اند. نمي داند كه ما نمونه هاي متعددي داريم كه در زندانهاي رژيم، همين خواهران خودمان را برادر تني آنها كه رژيمي بوده، شكنجه

كرده است.

تبري از مزدوران رژيممجاهدين كه سهل است، هيچ انسان آزاده و با شرفي، رژيم و مزدوراني را كه خنجر رژيم و مالكي را در پهلوي مجاهدين فرو مي كنند، خانوادة مجاهدين نمي داند و مخصوصا در خاك

امام حسين در هر نماز از آنان تبري مي جويد. جان كالم اين است كه اشرف و مجاهدانش در فروغ ايران و قيام اشرف و كارزار پيروزي و در افشاي مزدوران رژيم در عراق، آن چنان باليي بر سر رژيم آورده اند كه راهي جز اين نمايشهاي

ا يشركون عم مسخره نمي يابد. العزيز الجبار المتكبر سبحان للايادتان باشد كه تا وقتي بيرون حريم ما هستند عكس العمل خودبه خودي نشان ندهيد. بگذاريد كه وزارت بدنام با خانواده هايش بور شوند. نمايندة ملل متحد و نيروهاي آمريكايي هم در اشرف

خانواده مجاهدين يا مزدوران ارتجاع؟

30

ناظر هستند. دفعة پيش خواهران و برادرانمان مي گفتند اگر كسي با ما مالقات مي خواهد تشريف بياورد داخل قرارگاه تا به اين وسيله محاصره ضدانساني بشكند! اما رژيم براي خانواده هايش مرز سرخ كرده است كه مبادا وارد اشرف شوند. چون در داخل اشرف هر چه پيش بيايد مجاهدين فيلمبرداري و استفاده مي كنند و مزدوران را هم كم و بيش تخلية اطالعاتي مي كنند. اين بار اما مجاهدين مي خواهند از بنياد حسابشان را با مزدوران و تورهاي وزارتي تصفيه و جدا كنند.)نه فقط در اشرف، بلكه در داخل و خارج ايران و در سراسر جهان تا سيه روي شود هركس كه با اين رژيم همدست يا هم خط يا همصدا و هم كاسه است و حتي به اندازه يك جمله يا يك عبارت مواضع و حرفهاي ننگين رژيم را عليه اشرف و مجاهدين رله يا تكرار يا بازپخش

مي كند(.

طرح و برنامه اطالعات رژيمدر پايان شمه يي از طرح و برنامه وزارت كثيف اطالعات عليه اشرف از طريق خانواده هاي

وزارتي را كه از تهران فرستاده اند برايتان خالصه و محور بندي مي كنم:

1ـ همزمان با انتخابات عراق و مسائلي كه در داخل كشور وجود دارد اعزام خانواده ها از تهران و شهرستانها تا انتخابات و تشكيل دولت جديد عراق ادامه مي يابد.

2ـ وزارت اطالعات سريهاي بعدي را از كرج و قزوين و تهران آماده كرده و پاسپورتهاي آنها را هم صادر كرده است.

3ـ اعزام از طريق پروازهاي خصوصي شركتهاي هوايي وابسته به وزارت اطالعات انجام مي شود هم چنان كه در مورد اكيپ اصفهان عمل شد. اكيپ تبريز پروازشان از تبريز

انجام گرفت تا نيازي به آمدن به تهران نباشد. 4ـ اعزام اين قبيل افراد به طور مستمر ادامه پيدا مي كند تا باالترين بهره دهي را داشته باشد و بتوانند تعدادي از افراد اشرف را بيرون كشيده و تواب كنند و با خود به مصاحبة

تلويزيوني ببرند.

پيام به مجاهدان شهر شرف

31

5ـ در مرحله اول به عراقيها گفته شده است كه فيلم بگيرند اما دادن پوشش خبري به دستور وزارت اطالعات در تهران خواهد بود. هر از گاهي كه الزم باشد تلويزيون حكومت

عراق و تلويزيونهاي مالكي و العالم و الفرات استفاده تبليغاتي به عمل مي آورند. 6ـ اصل موضوع اين است كه تا وقتي اشرف هست پايه هاي تروريسم موجود است و تقويت مي شود. اينها يك ارتش آزاديبخش هستند تا اگر اتفاقي افتاد حركت كنند. آمريكا و اروپا هم با اين موضعگيريهايشان چه بخواهند و چه نخواهند دارند زمينه را براي اينها فراهم مي كنند. اگر اينها سالح گرم داشته باشند كه موضوع واضح است و اال با سالح سرد و حتي اگر فقط با افكارشان وارد شوند نظام ما اين را نمي خواهد و برايش قابل قبول نيست و بايد جلوي آنها را گرفت و هرچقدر هم كه مخالفان داخل نظام عقب كشانده شوند اينها پيشروي مي كنند. بايد جلو تأثيرات اينها را در تحوالت

بعدي گرفت. 7ـ بايد اشرف را به هر قيمت به هم ريخت چون دولت عراق تا به حال كاري نتوانسته بكند. ميدان عمل ما عليه اينها وسيع است و بايد از همه حربه ها استفاده كرد. بايد نشان بدهيم كه ايران امن و امان است و اين آشوب و بلوا مربوط به يك گروه اندك

است كه از سرنگوني حرف مي زنند در حالي كه دولت ايران ثبات دارد. 8ـ سفارت عراق در تهران در موضعي نيست كه خودش اجازه سفر به كسي بدهد و امكانات هم ندارد. اعزام به عراق صرفا در اختيار وزارت اطالعات است و براي دولت انجام مي شود افرادي كه مي روند، مؤثر باشند تا هزينه هاي كالني كه مهم اينست بهره دهي داشته باشد. پدران و مادراني كه مي بريم به جهت سياسي صفر هستند و آموزش پذيري آنها بسيار پايين است. اينها اگر داخل اشرف بروند با يك تشكيالت سياسي 50ساله روبه رو مي شوند كه مي تواند اينها را در هم بشكند و روي نفرات قبلي

هم همين كارها را كرده است.

مـصعب ابن عـميرقهرمان شهيد جنگ احد و »نامادر« شكنجه گر!

پيام به مجاهدان شهر شرف

35

نقل از »بشارت فطر رهايي مردم ايران« مسعود رجوي-20شهريور 1389

...اين رژيم در انتخابات عراق هم كه شكست مي خورد به حساب مجاهدين مي گذارد. آنها را سرچشمه و منشأ شكستهاي خودش در جميع جهات مي داند. مي گويد نتايج انتخابات عراق كه خبرگزاري ديدم تازگي نيست. معلوم كردند حاال چطور؟! دستكاري مجاهدين هم را پاسداران رژيم گفته بود اينها يعني مجاهدين از طريق وارد كردن مواد غذايي به پادگان اشرف در امور عراق دخالت مي كنند! شايد تعجب كنيد ولي عين خبر رژيم است كه مي گويد: »»منافقين براي تغيير در روند سياسي كشور عراق و حمايت از مخالفان دولت مركزي، تاكنون به وسيله وارد كنندگان مواد غذايي به پادگان اشرف، مقادر زيادي پول به مخالفان دولت كمك

كرده اند«)خبرگزاري فارس14شهريور89(. عجبا! پس اين مجاهدين هستند كه دخالت مي كنند چطور؟! از طريق واردات غذايي! پس

نبايد گذاشت غذا وارد كنند نبايد گذاشت غذا بخورند! به نظر مي رسد در اثر ضرباتي مثل افشاي سايت مخفي اتمي، رژيم بدجور دچار سرگيجه و

خانواده مجاهدين يا مزدوران ارتجاع؟

36

سرسام شده، بي دريغ و بي دنده و ترمز يك روز خبر دستگيري ما را مي دهد، يك روز خبر پاره هاي احكام و ورق اقسام و انواع و آمريكا! از كشته شدن آن هم در فوت، يك روز خبر دستگيري و استرداد، يك روز به ياوه مي گويد انترپل در پي دستگيري ماست. يك روز هم ما را دچار انواع و اقسام بيماريها مي كند و يك روز هم دلش را خوش مي كند كه به زودي آمريكا ما را دست بسته به رژيم خواهد داد. يك روز مي گويد قرار است به زودي به عربستان منتقل بشوند، يك روز مي گويد مجاهدين ريختند و همه پرونده هاي خودشان را در محكمه جنايي عراق سوزاندند و از بين بردند و ديگر پرونده يي نيست. يك روز دومرتبه از طريق روزنامه »البينه الجديده« مي گويد نخير! مقداري از پرونده ها باز باقي است!! و اخبار مستمرمي دهد اندرباب همكاري مجاهدين با القاعده در ناآراميهاي عراق و يك روز هم مال قسم و آيه مي خورد كه هفتاد درصد از كساني كه توي قرارگاه اشرف هستند به زور و به اجبار در آن جا مانده اند. بعد هم خبر را ديگر، مال مسئول توضيحش نيست. اين اجبار؟! حاال كدامين زور و كدام مي دهد از بازسازي هفت روزة »نمايشگاه مرصاد« تا بسيجيهاي نظام با خطرهاي مجاهدين بيشتر آشنا شوند. مجددا سفير تازه واردش در عراق، مي گويد كه نه، اينها بايد به قوة قضاييه عراق سپرده بشوند. اينها اصوال در اشرف گروگان هستند اينها دستشون به خون آلوده است و

بايد به دستگاههاي قضايي سپرده بشوند.پاسدار دانايي فر سركرده نيروي تروريستي قدس و سفير جديد رژيم در عراق به اعمال نفوذ در قضاييه عراق هم مقر و مدعي است كه »پرونده منافقين يکي از پرونده هاي مفتوح و باز است

که طرفين بر روي آن کار مي کنند«)خبرگزاري حكومتي مهر7شهريور89(.مي بينيد كه هر روز به ابعاد سرگيجه و سرسام و پرت و پال گفتنهاي رژيم افزوده مي شود و سرانجام سفير رژيم خبر مي دهد از شورشهاي مكرر در قرارگاه اشرف! آن چنان كه آن خبرنگار آمريكايي گفته بود، به نظر ميرسد رژيم، مجاهدان اشرف را »ببر در قفس« مي بيند كه بسيار خطرناك و بسيار ترساننده هستند. در مورد عمليات فروغ جاويدان هم پس از سالها سركردگان رژيم يكي پس از ديگري به صحنه آمدند و هنوز هم ادامه مي دهند و نكاتي را مي گويند كه

مؤيدگزارش ستاد فرماندهي در همان 22سال پيش است. از جمله يكي از سركردگان رژيم به نام ويسي، مي گويد بعد از بسيج خميني، 250گردان، در كرمانشاه، دست اندركار نبرد و رويارويي با مجاهدين بودند، اين عالوه بر نيروهاي رسمي ارتش

پيام به مجاهدان شهر شرف

37

و سپاه و هوانيروز رژيم است. ديپلوماسي آخوندي اين چنين بي دنده و ترمز، ترس و لرز خودش را نسبت به كانون استراتژيكي نبرد، به نمايش مي گذارد. بيچاره خيلي زياد نياز دارد به فوت و مرگ و كشته شدن ما! بگذاريد ببينيم كه در پايان اين زورآزمايي تاريخي، چه كسي بر چه كسي پيروز خواهد شد؟ خلق يا

ضدخلق؟ مجاهد خلق يا رژيم؟ اين قسمت از صحبت را با يك مثال تاريخي از جنگ احد تمام مي كنم:

چنان كه مي دانيد در قرآن، خدا به صراحت دربارة پيامبر اكرم،پيامبر خاتم، هم مي گويد، چه سل محمد فرستاده يي د إال رسول قد خلت من قبله الر رسد به سايرين! مي گويد: وما محمبيش نيست. رحمة للعالمين را مي گويد با همة شأن و عظمت. در مورد خواجة كائنات و كون و مكان مي گويد كه او هم رسول خداست مثل رسوالني كه پيش از او بودند، آيا اگر بميرد يا كشته شود، شما دوباره به جاهليت و ارتجاع بازخواهيد گشت؟ اين قسمت و به خصوص تأكيد »ما محمد اال رسول« برگرفته از شعار يكي از مجاهدان شهيد در جنگ احد به نام مصعب ابن عمير بود كه دربحبوحه جنگ اين خروش را سرداد و به دنبال آن به شهادت رسيد.

خدا در آيه 144 سوره آل عمران، ابتدا با شعار و حرف مصعب شروع كرده است.در جنگ احد، وقتي اردوي حضرت محمد و مجاهدانش درحال چرخاندن تعادل در جبهه نبرد بودند، دشمن براي تضعيف روحيه آنها به يك ترفند و جنگ رواني اقدام كرد. از قبيل همين جنگ رواني مزدوران دم در اشرف، دشمن با جارچي هايش در نقاط مختلف جبهه جار زد كه »قتل محمد«، محمد كشته شد اما آن مجاهد واال و قهرمان مصعب نه تنها به قول شما وا نرفت، بلكه فرياد برآورد كه »ما محمد اال رسول«! استحكام، قاطعيت و بدون شكاف و شبهه بودن اين فرياد و اين خروش آن قدر بود كه بسياري از مرتجعان مشرك گمان كردند اين صدا صداي خود پيامبر است و مي گفتند اين صدا جز صداي محمد نمي تواند باشد. لذا به سوي مصعب هجوم آوردند و حمله كردند و سرانجام او در يك نبرد درخشان اما نابرابر به شهادت رسيد. اما شعارش در روز احد را خدا وارد قرآن كرد و در ابتداي اين آيه بسيار از پايداريش يكي ايمان آوردن و مهم قرار گرفت. مصعب داستان شگفتي داشت. داستان شگفت انگيزترين داستانهاست. چون مادرش از اشراف مكه و بسيار ذينفوذ بود و كينه خيلي زيادي هم با پيامبر و مجاهدانش داشت. مصعب جوان بود و در سن كمتر از چهل سالگي

خانواده مجاهدين يا مزدوران ارتجاع؟

38

نمي توانست عضو»دارالندوه«، يعني باشگاه و شوراي قريش بشود، اما مادرش اين امتياز را از قريش گرفته بود كه اين پسر درجريان كارهاي آن باشگاه و مجلس قريش باشد. مصعب تنها پسر خانواده بود و مادرش خيلي به او عالقه داشت، مي گويند كه در جواني مصعب مشهور بود به اين كه خوشپوش ترين جوان مكه است و از اين بابت زبانزد بود. تا اين كه هدايت شد و به پيامبر پيوست و در ركاب او قرار گرفت. از آن پس اما، مادرش سلسله يي از اذيت و آزار و شكنجه ها را متوجه او كرد اما هركار كه مي كرد اين قهرمان دست از ايمان و اعتقاد خودش بر نمي داشت، مدتها او را در خانه زنداني كردند مادر يا بهتر است بگوييم نامادري دستور مي داد كه برده ها او را به شدت كتك بزنند، تا شايد با آزار و اذيت و شكنجه، از عقيده و آرمانش دست

بردارد و ندامت كند.وقتي كه هيچ كدام از اين كارها نتيجه نداد او را از خانه بيرون كرد و رزق و روزيش را هم قطع كرد. از ترس همين مادر و نفوذي كه داشت، كسي جرأت نمي كرد به اين جوان كمكي بكند و اين اشراف زاده با گرسنگي روبه رو بود، بعضا حتي با اعانه روزگار مي گذراند و البته در همه حال به ايدئولوژي و انقالب خودش افتخار مي كرد. بعدا پيامبر، مصعب را با اولين دسته مهاجران با جعفر بن ابي طالب به حبشه فرستاد و يكي از نخستين سفيران اسالم بود. اما مصعب دوري حبيب را برنتافت و بعد از مدتي دوباره برگشت به مكه و از همه فشارها و لعن و طعنها و آزار و اذيتها استقبال مي كرد. در سال يازدهم بعثت 12نفر از يثرب كه بعدا »شهر پيامبر« )مدينه النبي( نام گرفت، براي زيارت به مكه آمدند و به اسالم و محمد گرويدند. آنها كه 10مرد و 2زن بودند با محمد پيمان بستند)پيمان عقبة اول(. بعد از انعقاد اين پيمان، پيامبر مصعب را با آنها به يثرب برگرداند و در آن جا مصعب مسئول ادارة جبهة وسيعي براي فراخواندن به انقالب و اسالم و برشوريدن به كفر و ارتجاع شد. يك روز كه در كوچه يي نشسته بود و براي مردم صحبت مي كرد، يكي از سران وگردن كلفتهاي يثرب به نام اسيدبن خضير، كه بسيار زورمند بود از راه رسيد و گفت مصعب بلند شو! نفس آخرت رسيده و االن وقت آن است كه تو را بكشم و به سزاي اعمالت برسانم. خيلي شلوغ مي كني! خيلي عصيانگر هستي! و از وقتي به ديار ما آمدي، اين جا همه اش دعوا و چنددستگي راه انداختي. درحالي كه قبل از آمدن تو اين خبرها نبود، مردم سرشان را پايين انداخته و دنبال كارشان بودند، اما تو اين فتنه ها را ايجاد كردي و محاربي! هرجا كه پا مي گذاري آرامش را در هم مي ريزي و شر به پا مي كني و

پيام به مجاهدان شهر شرف

39

جوانهاي ما را گمراه مي كني... ديگر بس است. بلند شو و آماده باش كه مي خواهم تورا بكشم! مصعب با خونسردي گفت بله بله آماده ام، ولي نظرت چيست كه قبل از اين كه بكشي، اول تو هم به حرفهاي من مثل اين كسان ديگري كه اين جا هستند گوش بدهي، اگر در حرفهايم اشكالي هست، به من درستش را بگو. اگر هم خيلي اشكال ديدي بكش! اگرهم ابهامي ديدي بپرس! طرف مقابل ابتدا ترديد داشت، اما سرانجام قانع شد كه يك دور حرفهاي مصعب را بشنود و بعد مصعب شروع به صحبت كرد. ساعتي گذشت، مصعب گفت باز هم ادامه بدهم؟ گفت بله بله، ادامه بده! ساعتي ديگر و ساعتي ديگر صحبت مصعب ادامه پيداكردو سرانجام، اسيد كه آمده بود مصعب را بكشد، برخاست و شمشير در نيام كرد و گفت: اشهد ان ال اله اال

للا، اشهد ان محمدا رسول للا…و سال بعد، يك هيأت بزرگ 80نفره از مدينه به مكه آمد و پيمان عقبة دوم را منعقد كردند و اين چنين راه هجرت پيامبر به مدينه گشوده شد كه مبدأ تاريخ ماست. عجبا كه در يكي از جنگها، همين مادر مصعب كه در خدمت ارتجاع و سران قريش بود، همراه با ساير زنها، مثل هند جگرخوار، براي تشويق و تشجيع به كشتار مجاهدين، از جمله پسرش شركت كرده بود. اما نيم نگاهي هم از مصعب نتوانست به دست آورد و دست آخر در احد بود كه دشمن بعد از دور زدن كوه احد، به آن جنگ كثيف رواني اقدام كرد و مصعب آن چنان خروش برآورد و آن چنان شعار داد و صحبت كرد كه دشمن و سركردگانش گمان كردند خود پيامبر است و در همين صحنه بود كه مصعب پركشيد و به نزد رفيق اعال شتافت. در انتهاي نبرد، وقتي مجاهدين شهيد را به خاك مي سپردند، پيامبر شخصا به بالين مصعب شتافت، اما در شرايط محاصره، حتي پارچه يي پيدا نكردند كه تمامي بدن اين قهرمان رشيد و شهيد را بپوشانند، چون پاهايش بيرون بود، به دستور پيامبر بر روي پاهاي او، علف بيابان ريختند و پاها را با علف پوشاندند و رسول خدا گفت چه شأني دارد اين مصعب، كه خدا مي خواست او را كه زماني خوشپوش ترين جوان مكه بود، با لباس طبيعت خودش بپوشاند و او را اين چنين به ديدار

خودش فرا بخواند. و سالم اهلل عليه!

تصاوير و اسنادي از سيرك مزدوران وزارت اطالعات تحت عنوان خانواده ارائه شده به سازمان ملل متحد سازمانهاي بين المللي مدافع حقوق بشر و نيروهاي آمريكايي در اشرف

112 بلندگوي خامنه اي-مالكي لجن پراكني شبانه روزي عليه مجاهديناشرف - 10آبان 1389)اول نوامبر2010(

بار زدن و انتقال مزدوران با خودرو ارتش عراق

مأموران اطالعات رژيم در حال فيلمبرداري مخفي و علني از مجاهدان اشرف

مزدوران تحت امر مالكي در حال نصب بلندگو براي شكنجه رواني مجاهدان اشرف

ماموران و مستخدمان گشتاپوي آخوندها با حمايت پليس و زرهپوش عراقي با تيربار

در ورودي اشرف

Loudspeakers at the entrance to Ashraf hospital

اعتراف حكومت آخوندي به كارگرداني سيرك مزدوران

)خبرگزاري حكومتي فارس 11تير1389(عالء الدين بروجردي، رئيس كميسيون امنيت و سياست خارجي مجلس رژيم:

»خانواده هاي منافقين امروز در مقابل پادگان اشرف تجمع مي كنند اما سران منافقين حتي با دولت عراق مذاكره كرديم و دولت اجازه خروج از اشرف را به كسي نمي دهند. ما بارها جمهوري اسالمي ايران به طور جدي در اين خصوص وارد شده است و مسأله را پيگيري

مي كند«.

)خبرگزاري حكومتي مهر-7شهريور1389(پاسدار حسن دانايي فر، سفير رژيم در عراق و ازسركردگان نيروي تروريستي قدس:

»دانايي فر در خصوص استرداد منافقين يا اخراج آنان از عراق تصريح کرد: پرونده منافقين به زودي شاهد و بر روي آن کار مي کنند باز است که طرفين و پروندهاي مفتوح از يکي تحوالت مناسبي در اين خصوص خواهيم بود. مدتهاست خانواده هاي اعضاي اين گروهک در اطراف پادگان آنها مستقر اند به اميد ديدار فرزندان خود هستند که به آنان اجازه مالقات داده

نمي شود«.

مأموران اطالعات آخوندها در نقشها و مكانهاي مختلف

محمد اكبرزاده در جلسه انجمن نجات در اصفهان ـ 8مارس 2007

محمد اكبرزاده در مالقات با برادرش يحيي اكبرزاده در اشرف ـ سال 2008

محمد اكبرزاده مامور اطالعات آخوندها در اشرف، در انجمن اطالعات آخوندها در اصفهان، در سفارت فرانسه و صليب سرخ و سفارت انگلستان در تهران

Some photos of Mohammad Akbarzadeh, an official agent of the Iranian regime’s Ministry of Intelligence (MOIS), showing his presence in the

gatherings of MOIS in Iran against PMOI and Ashraf residents

Currently, he is among MOIS agents who have gathered in front of Camp Ashraf’s main gate for more than three months. The Iranian regime hereby carries out a psychological warfare against Ashraf residents to prepare the

.ground for their massacre

محمد اكبرزاده در تجمع مزدوران وزارت اطالعات عليه سازمان مجاهدين خلق ايراندر مقابل صليب سرخ در تهران ـ 9 سپتامبر 2004

محمد اكبرزاده در تجمع مزدوران وزارت اطالعات عليه مجاهدين در مقابل سفارت فرانسه در تهران ـ 23ژوئن 2004

محمد اكبرزاده در ميان مأموران وزارت اطالعات در مقابل در اصلي اشرف

محمد اكبرزاده در تجمع مزدوران وزارت اطالعات در مقابل سفارت انگلستان در تهران عليه حذف نام مجاهدين از ليست سازمانهاي تروريستي انگلستان ـ 28 ژوئيه 2008

اكبر شعباني در تجمع مزدوران وزارت اطالعات در مقابل دفتر مركزي مجاهدين در بغداد ـ ژوئيه 2003

Some photos and documents about Akbar Shabani, an officialagent of the Iranian regime’s Ministry of Intelligence

Currently, he is among MOIS agents who have assembled in front of Camp Ashraf’s main gate for four. The Iranian regime hereby carries out a psychological warfare against Ashraf residents to prepare the ground .for their massacre

)MOIS(

Akbar Shabani in a gathering set up by Iran s Ministry of Inteligence outside PMOI central office in Baghdad july

سيماي آزادي تلويزيون ملي ايران – 17خرداد89غالمحسين شعباني نامه اي را نشان ميدهد كه 7 سال پيش مادر و برادرش كه در 27 تير 1382 به اشرف آمده بودند امضاء كرده اند. آنها در آن زمان هم تمامي تالش خود را بكار بردند تا او را متقاعد كنند به نزد رژيم ايران برگردد اما او نپذيرفت. )نامه در

صفحة بعد كليشه شده است(

روشنگري غالمحسين شعباني از مجاهدان اشرف

غالمحسين شعباني با مادر و برادرش در اشرف -تيرماه 1382

سند دست نويس اطالعات آخوندها در تابستان 1382اسامي مجاهدان اشرف و ليست خانواده ها و خويشاوندان استخدام شده

توسط وزارت اطالعات براي اقدام عليه آنان

شمه يي از موضعگيريهاي بين المللي

نامه خانم دانيل ميتران به كميسر عالي حقوق بشر ملل متحد

خانم ناوانتم پياليكميسر عالي ملل متحد در امور حقوق بشر

خانم كميسر عالي عزيز

بيش از دو ماه است رژيم ايران با همكاري ارگانهاي مختلف عراقي شماري از عوامل اطالعات ايران را تحت عنوان خانواده ساكنان در مقابل اشرف مستقر كرده اند تا به جنگ رواني پرداخته و براي يك كشتار ديگر زمينه سازي كنند. آنها با حمايت همه جانبه عراق ساكنان اشرف را به بازگشت به ايران تحت حاكميت ديكتاتوري مذهبي و يا كشتار تهديد مي كنند. متأسفانه اقدام مؤثري براي پايان دادن به اين وضع نيروهاي آمريكايي و نمايندگان يونامي تا كنون

نكرده اند.در فقدان يك عكس العمل مناسب، رژيم ايران و نيروهاي عراقي جري تر شده و فشارها را افزايش داده اند. پنجشنبه 15 آوريل، نيروهاي عراقي به حمايت از اين مزدوران به ساكنان اشرف با باتون و شوكر الكتريكي حمله كرده و دست كم پنج تن را مجروح نموده و در صدد

اشغال تأسيسات ورودي اشرف بر آمدند. ترديدي نيست كه آنچه در اشرف مي گذرد يك نقض آشكار قوانين و كنوانسيونهاي بين المللي

و زمينه سازي براي وقوع يك فاجعه انساني است. از شما مي خواهيم اقدامات ضروري را براي تضمين حفاظت ساكنان اشرف به عمل آوريد و از سازمان ملل متحد بخواهيد براي جلوگيري از وقوع يك فاجعه انساني حفاظت ساكنان اشرف

را بر عهده بگيرد.خالصانه دنيل ميتران، پاريس، 20 آوريل 2010

سازمان جهاني عليه شكنجهاطالعيه مطبوعاتي

عراق: نگراني در مورد 3400 عضو سازمان مجاهدين خلق ايران در قرارگاه اشرف ادامه داردژنو، 3 ژوئن 2010- سازمان جهاني عليه شكنجه، عميقا نگران 3400 عضو سازمان مجاهدين خلق ايران، يك جنبش مخالف ايراني است كه در قرارگاه اشرف در عراق هم چنان به رغم فراخوانهاي متعدد جامعه بين المللي و سازمان جهاني عليه شكنجه به رعايت حفاظت آنها رو در روي تهديدات

جدي قرار دارند.

سازمان جهاني عليه شكنجه يادآوري مي كند كه اين قرارگاه در ژوئيه 2009 هدف حمله نيرويها عراقي به منظور اخراج ساكنان آن به ايران قرار گرفت و چندين تن ازساكنان آن كشته شده و تعداد زيادي نيز مجروح گشتند. قرارگاه از آن زمان تحت كنترل عراق قرار دارد. دبيركل سازمان ملل متحد، در گزارش فصلي خود به شوراي امنيت مورخ 14 مه 2010 در مورد وضعيت داخل عراق نوشت: »عدم اعتماد و تنش بين دو طرف ]ساكنان اشرف و دولت عراق[ به قوت خود باقي است و همكاري محدودي جهت دسترسي به خدمات و تداركات براي قرارگاه وجود دارد.« دبيركل هم چنين مي نويسد يونامي »هم چنان به دنبال كردن حق ساكنان به دسترسي بدون مانع به كاالها و خدمات انساني، هم چنان كه حق آنها براي حفاظت

در قبال جابجايي اجباري يا بازگرداندن جبري بر خالف ميل خود در نقض قانون عمومي نان رفولمان« ادامه مي دهد. با اين حال، وضعيت در قرارگاه اشرف بحراني باقي مانده است. در ماههاي اخير، ساكنان اين قرارگاه بر اساس گزارشهاي واصله هدف آزار و ايذاء سازماندهي شده يي بوده اند كه به شكل مشترك توسط مسئوالن عراقي و رژيم ايران دنبال مي شود. از فوريه 2010، دهها تن كه مدعي هستند كه اعضاي خانواده ساكنان مي باشند، در دروازه ورودي قرارگاه گرد آورده شده اند و از اين محل به فحاشي و تهديد به حمله خشونتبار ديگري ادامه مي دهند. آنها از سه دوجين بلند گو بدون انقطاع استفاده مي كنند، امري كه مانع خواب ساكنان قرارگاه شده است. سازمان جهاني عليه شكنجه معتقد است كه هشدارهاي مستمر در مورد اخراج همراه با تهديدات مكرر اعدام و قتل و محدوديتهاي جدي در مورد دستيابي به اغلب مواد ضروري ازجمله

امداد پزشكي، نقض جدي حقوق بشر در مورد ساكنان اشرف محسوب مي شود. FOB( مهمتر اين كه، سازمان جهاني عليه شكنجه مطلع شده كه اياالت متحده در نظر دارد قرارگاه عملياتي جلويي خودGrizzly( را تعطيل كرده گردان مستقر در اين محل را به نقطه ديگري ببرد، امري كه به اين معني خواهد بود كه تاسيسات مذكور در اختيار يك گردان ارتش عراق قرار داده خواهد شد. چنان نقل و انتقالي تاثير مخربي بر حفاظت از ساكنان اشرف خواهد داشت. اين امر تيم ناظر سازمان ملل را نيز مجبور خواهد ساخت اشرف را ترك كند چون اين تيم

براي حفاظت خود وابسته به نيروهاي آمريكايي مي باشد. تماس : اريك سوتاس, دبير كل, سازمان جهاني عليه شكنجه

اطالعيه كميته ايتاليايي هلسينكي عضو فدراسيون بين المللي هلسينكي براي حقوق بشر

رم-26 اوت 2010

فراخوانجنگ كثيف عليه ساكنان اشرف را متوقف كنيد

بيش از 6 ماه است كه گروهي از ماموران حكومت ايران تحت نام ”خانواده ساكنان اشرف” با حمايت كميته سركوب اشرف يك ارگان دولتي عراق، در ورودي اشرف جمع شده و با بلندگوهاي قوي شكنجه رواني عليه ساكنان اشرف اعمال مي كنند. اين مزدوران رژيم ايران با ايجاد تحريك زمينه سازي حمله و قتل عام آنان را مهيا مي كنند. شرايط بيماراني كه در

بيمارستان كمپ، در نزديكي ورودي بستري هستند وخيم تر مي باشد.زير آتش زدن، و به كشتار تهديد و تحريك بيماران، به اذيت رساندن و صدا، با سر آزار

پاگذاشتن اوليه ترين نرمها در هر كشوري است كه كمترين قانوني در آن حاكم باشد.بي ترديد اين اقدامات برخالف قوانين بين المللي و تجاوز به كنوانسيونهاي ژنو در مورد پناهندگان

مي باشد و اين رفتار، قوانين انساندوستانه و حقوق بشر را لگد مال مي كند. در همين دوران، سفارتهاي عراق در كشورهاي مختلف از دادن ويزا خانواده هاي ساكنين اشرف كه خواستار ديدار از اشرف مي باشند خودداري مي كند. از شروع سال 2009 تا كنون صدها تن هستند كه به سفارتهاي عراق مراجعه كرده اند و درخواست آنها پذيرفته نشده است. بسياري از خانواده هايي هم كه در فاصله سالهاي 2003 تا 2008، دوراني كه حفاظت اشرف به عهده نيروهاي آمريكايي بود، خانواده ها در بازگشت به ايران دستگير شده و هم اكنون حداقل 200 تن از آنان در زندان بسر مي برند و 5 تن از آنان به نامهاي محمد علي صارمي، جعفر كاظمي، محسن دانشپور مقدم و پسرش احمد دانشپور مقدم و محمد علي حاج به خاطر سفر

به اشرف و حضور بستگانشان در اشرف، به اعدام محكوم شده اند. با توجه به نكات فوق،

ما اين جنگ كثيف رواني عليه ساكنان اشرف را محكوم نموده و از سازمان -1ملل متحد و دولت آمريكا مي خواهيم تا از دولت عراق بخواهند كه به اين كار پايان

داده و مزدوران رژيم ايران را از ورودي اشرف جمع كند و به محاصره ظالمانه عليه اشرف پايان بخشد.

اشرف، در خون حمام يك از ممانعت براي مي خواهيم ملل سازمان از -2ترتيباتي اتخاذ نمايد تا تيم ناظر يونامي مجددا در اشرف مستقر شود و از نيروهاي آمريكايي مي خواهيم تا هم براي تضمين حفاظت ساكنان اشرف و هم براي تأمين

حفاظت تيم يونامي به طور دائمي در اشرف مستقر شود.

رم، 26 اوت 2010 آنتونيو استانگو

رئيس كميته ايتاليايي هلسينكي