2007 1 Mayıs’ı yaklaşırken işçi ve emekçilereyönelik saldırılar hız kazanıyor. Emperyalistsaldırganlık, özelleştirmeler, sosyal hakların veişgüvencesinin gaspı vb. saldırılara, tırmandırılanşovenizme ve faşizme karşı tüm işçi ve emekçilerin1 Mayıs’ta mücadele alanlarında olması ayrı birönem taşıyor.

1 Mayıs’ı tarihsel anlamı ve güncel çağrısıylabirlikte bir süreç olarak örgütlemek emekten yanatüm güçlerin, ilerici, öncü emekçilerin ertelenemezsorumluluğudur. 1 Mayıs birlik, mücadele vedayanışmanın adıdır. Sınıf mücadelesi tarihine kanla

yazılmış bir mücadele günüdür. Uzlaşmaz iki karşıtsınıfın, işçi sınıfı ile burjuvazinin hesaplaştığıgünün adıdır 1 Mayıs. Bu nedenle de anlamına veiçeriğine yakışır bir tarzda örgütlenmeli vekutlanmalıdır.

Yoğunlaşan saldırılar karşısında 2007 1Mayıs’ında işçi ve emekçilerin örgütlü gücününalana kitlesel bir tarzda yansıması önemli bir yerdedurmaktadır. Ancak kamu emekçileri cephesindenson birkaç yıldır gerçekleşen 1 Mayıslar’abaktığımızda katılımın giderek düştüğügörülmektedir. Kuşkusuz bu, KESK’in içinde

1 Mayıs’ta ifl bırakarakalanlara!

Nisan 2007 * Sayı 21 * Fiyatı 0.5 YTL

KURTULUŞ YOK TEK BAŞINA YA HEP BERABER YA HİÇBİRİMİZ!

e-mail: kamuemekcileri@yahoo.com

kkamuamu eemekçilerimekçileri bbülteniülteni

M K

Emperyalizme, şovenizme, faşizme, sosyal haklarınve işgüvencesinin gaspına karşı

2

debelendiği mevcut durumundanbağımsız değildir. Hakları ve talepleridoğrultusunda emekçileriörgütleyemeyen, harekete geçiremeyenKESK, birkaç gün kala üye ve temsilcitoplantısı yaparak 1 Mayıs’ı “teknik” birgüne indirgemektedir. Oysa 1 Mayıs birgünden ibaret değildir. İşçi ve emekçileregenel olarak örgütlenme ve mücadeleetme çağrısıdır. Bu nedenle kamuemekçilerinin, özellikle bir yıllıkmücadele deneyimi, birikimi veenerjisinin açığa çıktığı, alanlardakendisini gösterdiği bir gün olmalıdır.Öncü, ilerici kamu emekçileri KESK’inuzlaşmacı mücadele anlayışının birsonucu olan 1 Mayıslar’ı baştan savmatutumuna izin vermemelidir. 1 Mayıs’ıntalepleriyle birlikte bir süreç olarak örgütlenmesi içinharekete geçmelidir. İşyerlerinde kamu emekçilerineyönelik saldırılara karşı neden 1 Mayıs’ta alanlardaolunması gerektiği anlatılmalı, sosyal hakların veişgüvencesinin gaspına, kamu hizmetlerinintasfiyesine, esnek istihdama, özelleştirmelere,emperyalist savaşa ve işgale, şovenizme, faşizmekarşı kamu emekçileri hem mücadeleye hem de 1Mayıs alanlarına çağrılmalıdır.

1 Mayıs’a bu şekilde hazırlanılması hem kamuemekçileri hareketinin yaşadığı tıkanıklığı aşmanınhem de KESK’i harekete geçirmenin zemininiyaratacaktır. Öncü, devrimci kamu emekçileriişyerlerinde ve şubelerinde 1 Mayıs gündemlitoplantıların erkenden yapılmasını zorlamalı, bildiri,afiş, bülten vb. materyallerle 1 Mayıs’ın talepleriniişyerindeki emekçilere anlatmalıdır. Şubelerdeyapılacak 1 Mayıs etkinlikleriyle emekçiler alanlaraçağrılmalıdır.

KESK’in kamu emekçilerinin örgütlülük bilincinizayıflatan, 1 Mayıs’a katılımı zayıflatan tutumlarınakarşı da hem politik hem de pratik olarak mücadeleedilmelidir. Bu tutum kendisini daha çok iş bırakarak1 Mayıs alanlarına çağrı yapma noktasındagöstermektedir. 1 Mayıs’tan birkaç gün önce yapılanüye toplantılarında emekçilere “isteyen iş bıraksın,isteyen sevk/rapor alsın, isteyen izin alsın” türüsöylemlerle karşılaşmaktadır. Bu tutum emekçilerinörgütlü kimliğini, sınıf bilincini köreltmekte, onlarıbireysel çözümlere yöneltmektedir. KESK’in bu 1Mayıs’ta saldırılara karşı 1 Mayıs’ta işbırakarakalanlara çıkma çağrısı yapması için basınçoluşturulmalı, bu çağrı tüm işyerlerine

ulaştırılmalıdır.“Herkese iş, tüm çalışanlara işgüvencesi!”,

“Parasız eğitim ve sağlık hakkı!”, “Tüm çalışanlariçin grevli ve toplusözleşmeli sendika hakkı! Sınırsızgrev ve genel grev hakkı!”, “Tüm çalışanlar içingenel sigorta!”, “Sınırsız söz, basın, örgütlenme,gösteri ve toplanma özgürlüğü!”, “Açık-gizli tümfaşist-militarist örgütlenmeler dağıtılsın!”,“Emperyalistlerle açık-gizli tüm antlaşmalar iptaledilsin!”, “NATO, AB, İMF, DB vb. emperyalistkuruluşlarla tüm ilişkiler kesilsin!”, “Toplumsalhayatın tüm alanlarında kadın-erkek eşitliği!!”, “Eşitişe eşit ücret!” vb. taleplerin yanısıra “1 Mayıs resmitatil ilan edilsin!”, “Taksim’de 1 Mayıs yasağınason!”, “‘77 1 Mayıs katliamcıları yargılansın!”talepleri de işyerlerine taşınmalı, mücadelenin konusuedilmelidir.

Zira 2007 1 Mayıs’ı tarihe “kanlı 1 Mayıs” olarak77 katliamının yıldönümüdür. Bu yıl Taksim Meydanıdevletle bir irade savaşına dönüşmüş durumdadır. ‘771 Mayıs katliamının sorumluları Çorum, Maraş,Sivas’ı gerçekleştiren devlettir. Taksim’de 1 Mayıskutlaması özelinden İstanbul üzerinden yürütülse deözünde devrim güçlerinin düzenle hesaplaşmazeminidir. Bu nedenle Taksim’e ilişkin talepler tümalanlarda yükseltilmelidir. İstanbul’daki kamuemekçileri ise devrimci, ilerici güçlerle birliktebirleşik, kitlesel, devrimci 1 Mayıs’ın Taksim’dekutlanması yönlü çabaları güçlendirmelidir.

Kamu emekçileri hareketini ileri taşımak 1Mayıs’ta gösterilecek enerji ve çabaya bağlı olacaktır.Bu görev ve sorumluluk tüm devrimci, ilerici kamuemekçilerinin omuzlarındadır.

M K

3

“Amele Bayramı” adıyla ilk kez 1921'dekutlandığında İstanbul işgal altındaydı. 1923İktisat Kongresi'nde dönemsel bir politika olarak"1 Mayıs Amele Bayramı" adıyla yasalaştı.Hemen ardından 1925 yılında 1 Mayıskutlamalarında dağıtılan bir bildiri gerekçegösterilerek 50 yıllık yasaklar süreci başladı.Gösteriyi düzenleyenler tutuklanmaya başladı.1935'te hükümet "Bahar Bayramı" olarak adınıdeğiştirerek 1 Mayıs’ın içeriğini boşaltmayaçalıştı ve genel tatil ilan etti. Ancak daha sonrayasaklamalar devam etti.

Uzun yıllar sonra 1 Mayıs, ilkolarak 1976 yılında yeniden, amabu kez onbinlerce işçi, emekçive devrimcinin katılımıyla,coşkulu bir biçimde İstanbulTaksim Alanı’nda kutlandı.Uzun onyıllar sonragerçekleştirilen bu kitlesel vecoşkulu kutlamanın etkileride çok geniş oldu.Devrimciler veemekçiler arasında büyükbir heyecana, sermayeçevrelerinde ise aynıölçüde büyük bir korkuve terdirginliğe yol açtı.

Sermaye çevreleri 1Mayıs’ların mücadelegünü halinegetirilmesinden duyduklarırahatsızlığı 1 Mayıs 1977öncesinde her vesile ile ortayakoydular. Haftalar öncesinden,özellikle gerici ve faşist burjuva basınıaracılığıyla provokatif bir hava yaratmayaçalıştılar. 1 Mayıs 1977 günü Taksim’de toplananyüzbinlerce göstericiye karşı NATO güdümlükontrgerilla eliyle uygulanan faşist provokasyonsonucunda 36 emekçi ve devrimci katledildi.Fakat burjuvazi amacına ulaşamadı. Ertesi yıl(1978) Taksim 1 Mayıs Alanı’nı yine yüzbinlerce

işçi doldurdu. Üstelik aynı yıl 1 MayısTürkiye’nin dört bir tarafından kitleselgösterilere sahne oldu.

Sıkıyönetimin baskı ve yasaklarına rağmen 1Mayıs, 1979 ve 1980 yıllarında da, Türkiye’ninbirçok yerinde grevler, boykotlar, iş yavaşlatmave yasadışı kitlesel gösterilerle militancakutlandı. Bu görkemli kutlamalar ancak 12 Eylülfaşist askeri darbesiyle bir dönem içinengellenebildi.

1988’den itibaren işçiler ve devrimcileryasakları çiğneyerek sokaklara çıkmaya

başladılar. Bu uğurda şehit düşenleroldu. Fakat 1 Mayıs yeniden

kazanıldı. 1989 yılında genç birdevrimci işçi olan Mehmet AkifDalcı vurularak şehit düşerken,1990 yılında Gülay Becerenpolisin açtığı ateş nedeniyle

felç oldu. Yine ‘96 1Mayıs’ında polisin devrimcikortejlere ateş açması

sonucu 3 emekçi, DursunOdabaşı, Hasan Albayrakve Levent Yalçın şehit

düştü. Fakat bu saldırılarda emekçilerin alanlaraçıkmasına engel olamadı.

30 yıl sonra Türkiye işçisınıfı yine TaksimMeydanı’nda 1 Mayıs’ı

kutlamaya kararlı. 30yıllık yasakçı tutumdansonra işçi ve emekçiler iraditutumlarıyla bu alanı tekrar

kazanmaya kararlı. 1 Mayıs birlik,mücadele ve dayanışma günü olarak dünyanındört bir yanında olduğu gibi Türkiye’de detaleplerimizi haykırdığımız, burjuvazinin vekapitalist devletin karşısına çıktığımız,mücadeleyi yükselttiğimiz bir gün olarakkutlanmaya devam ediyor.

Sosyalist Kamu Emekçileri

Türkiye’de 1 Mayıs

M K

Fiyatı: 0.5 YTL * Sayı: 21 * Nisan 2007 * Yayıncı: EKSEN Basım Yayın Ltd.Şti. * Sahibi ve S. Y. İşl. M.: Gülcan CEYRAN EKİNCİ *Baskı : Özdemir Matbaacılık/İSTANBUL * EKSEN Yayıncılık Büroları Merkez: Eksen Yayıncılık Mollaşeref Mh. Turgut Özal Cd. (Millet Cd.) No: 50/10 İstanbul Tel: 0 (212) 6217452

M K

Kapitalizmin gelişme dönemindekiyoğun baskı ve sömürü, düşük ücretlerve günde 14-18 saati bulan uzunçalışma saatleri, “8 saatlik işgünü”talebinin, dünyada işçi sınıfının entemel ekonomik istemlerinden biriolarak ortaya çıkmasına yolaçtı. İlkolarak 21 Nisan 1856 yılındaAvusturalya işçi sınıfı grev vekutlamalarla 8 saatlik iş günü talebinidile getirdi. Bu talep doğrultusundakimücadeleyi bir işçi bayramı ilebütünleştirmek düşüncesini ilk ortayaatan da yine Avusturalya işçi sınıfı oldu.

ABD'de ise iç savaşın ekonomikfaturası ucuz işgücüyle kapatılmayaçalışılıyordu. 1874 yılında dört eyalette birden ücretlerin düşürülmesi kararına işçiler direndi. İşçilerindirenişi kanlı biçimde kırıldı, 10 işçi lideri asıldı, 14'ü zindanlara atıldı. 1877 yılında bütün baskılararağmen 8 saatlik işgünü isteyen ve ücretlerinin düşürülmesini protesto eden işçiler eylemlerini doruğaulaştırdı. Eylemler sonunda 12 demiryolu işçisi öldürüldü. 1877 direnişi de kanlı biçimde sona erdi. İşçisınıfı örgütlenmesini sürdürdü.

1 Mayıs 1886 günü ABD'li bütün işçiler genel greve gitti. Onbinlerce işçi 8 saatlik işgünü için direnişegeçti. 3 Mayıs'ta Chicago'da direnişçi işçilerin üzerine ateş açıldı. Yüzlerce işçi çoluk-çocuk demedenvuruldu, hapse atıldı. Olayı protesto eden işçiler ertesi gün alanlardaydı. Kalabalık dağılırken birkışkırtıcının attığı bomba ortalığı karıştırdı. Polisler kitlenin üzerine ateş açtı. Olaylar sonunda Parsons,Spies, Fischer ve Engel isimli dört işçi önderi idam edildi. 1888 Aralık ayında toplanan ABD İşçiFederasyonu 8 saatlik işgünü elde edilinceye kadar, her yıl 1 Mayıs'ta kitle gösterileri düzenleme kararıaldı. Aynı aylarda birbirinden habersiz olarak Fransız ve Belçika İşçi Sendikaları Konfederasyonları 8saatlik işgünü için savaşım kararı aldı.

14-21 Temmuz 1889'da Paris Kongresi ile kuruluşu gerçekleştirilen II. Enternasyonal, 1 Mayıs'ı işçisınıfının uluslararası birlik ve dayanışma günü ilan etti. 1890 yılından sonra 1 Mayıslar bütün ülkelerdeuluslararası işçi bayramı olarak kutlanmaya başlandı. Birçok ülkede 1 Mayıs, tatil günü olarak kabuledildi.

1886 yılında 8 saatlik işgünü mücadelesinin kazanımla sonuçlandığı gün olan 1 Mayıs, bu mücadelesonunda idam edilen 4 işçinin anısına 2. Enternasyonal tarafından 1889 yılında tüm dünyadaki işçilerinbirlik, mücadele ve dayanışma günü olarak ilan edildi. Bu tarihsel anı belleklere kazımak için öldürülenişçi önderlerine ithaf edilen 1 Mayıs işçi sınıfının tüm tarihsel mirasını içinde barındırmaktadır. İşçi sınıfıhareketiyle bütünleşmiş tüm değerler gibi 1 Mayıs’da sınıfın ortak mücadele tarihinin bir sonucudur.

1 Mayıs...

‹flçilerin ve emekçilerin birlik,mücadele ve dayanıflma günü!