Muzeum im. J. Dunin-Borkowskiego w Krośniewicach

Plac Wolności 1

99-340 Krośniewice

tel. 24 252 33 47

fax. 24 252 44 96

e-mail: muzeumkrosniewice@wp.pl

www.muzeumkrosniewice.pl

MUZEUM CZYNNE

wtorek – piątek: 9.00 – 16.00

sobota, niedziela: 9.00 – 15.00 (1 września – 30 kwietnia)

sobota, niedziela: 9.00 – 17.00 (1 maja – 31 sierpnia)

poniedziałek i święta: muzeum nieczynne

Kasa zamykana jest na pół godziny przed zamknięciem muzeum.

CENNIK

normalny 5 zł;

ulgowy 3 zł;

rodzinny (2+2) – 10 zł;

zbiorowy – 2zł/os.

(dla młodzieży w zorganizowanych grupach z terenu powiatu kutnowskiego);

opłata za oprowadzanie – 10 zł;

opłata za lekcję muzealną – 10 zł (grupa do 20 osób).

Muzeum powstało w oparciu o zbiory przekazane na rzecz państwa przez prywatnego

kolekcjonera: Jerzego Dunin-Borkowskiego (1908-1992). Założyciel muzeum urodził się w

Krośniewicach. Był synem Władysława, miejscowego farmaceuty i Zdzisławy Bacciarelli, której

przodkiem był sławny malarz: Marcello. Jerzy Dunin-Borkowski od początku lat pięćdziesiątych

do 1978 r. prowadził aptekę, która mieściła się w budynku dawnego zajazdu. Od wczesnej

młodości jego wielką pasją było kolekcjonerstwo. W ciągu kilkudziesięciu lat zgromadził około

15000 dzieł sztuki, wyrobów rzemiosła artystycznego, archiwaliów, numizmatów i pamiątek po

wybitnych Polakach oraz wielotysięczny księgozbiór z kilkoma inkunabułami i kilkuset

starodrukami. Kolekcjoner prezentował swoje zbiory w Krośniewicach, w słynnym nie tylko w

Polsce, prywatnym „Muzeum nad Apteką”. W dniu 24 października 1978 r. przekazał swoją

kolekcję narodowi. Został wówczas dożywotnim kuratorem, powstałego w wyniku darowizny,

Muzeum im. Jerzego Dunin-Borkowskiego w Krośniewicach Oddział Muzeum Narodowego w

Warszawie.

Zbiory J. Dunin-Borkowskiego prezentowane są obecnie w pomieszczeniach dawnego zajazdu.

Wystawa stała składa się z następujących sekcji tematycznych:

Gabinet Kolekcjonera: prezentuje pamiątki osobiste i portrety,

związane z twórcą muzeum oraz rodami: Bacciarellich i Dunin-

Borkowskich, ponadto kilka interesujących wyrobów rzemiosła

artystycznego (XVIII, XIX w.).

Poświęcony jest założycielowi i

patronowi Muzeum oraz prezentuje

pamiątki związane z jego rodziną. Na

uwagę zasługuje kolekcja portretów

członków rodów: Bacciarellich i Dunin

- Borkowskich (XIX - XX w.), wśród

nich: Jerzego Dunin - Borkowskiego

(ok. 1967 r.), autorstwa Władysława Kowalskiego, Zdzisławy z

Bacciarellich Dunin - Borkowskiej i Władysława Dunin -

Borkowskiego (1947 r.), autorstwa Władysława Lasockiego,

Stanisława Bacciarellego (2 poł. XIX w.), nieznanego autora.

Można tutaj zobaczyć szereg dyplomów, nadanych

kolekcjonerowi oraz jego przodkom, w tym liczne dowody

uznania otrzymane od stowarzyszeń kolekcjonerskich, kulturalnych i władz państwowych.

Wśród nich znajdujemy buławę hetmańską ze stosownym dyplomem, nadaną kolekcjonerowi w

1965 r., pierścień honorowy „Digno Amicitiae" (godny przyjaźni), wręczany przez Dunin -

Borkowskiego wybitnym kolekcjonerom i przyjaciołom domu oraz jego kontynuację - pierścień

i dyplom „Honorowej Nagrody Hetmana Kolekcjonerów Polskich Jerzego Dunin -

Borkowskiego", wręczany corocznie podczas Ogólnopolskiego Święta Kolekcjonerów.

Pomiędzy pamiątkami rodzinnymi znajduje się wiele rzeczy osobistych kolekcjonera: pamiętnik,

świadectwa szkolne i fotografie rodzinne. Ponadto seria karykatur kolekcjonera, wykonanych

przez Juliana Żebrowskiego (lata sześćdziesiąte XX w.) i rysunek „W aptece" (poł. XX w.),

autorstwa Antoniego Uniechowskiego. Wystrój sali uzupełniają meble (XIX w.), według tradycji

pochodzące z pałacu Rembielińskich w Krośniewicach.

Sala gen. Władysława Sikorskiego: eksponuje meble, wyroby rzemiosła artystycznego oraz

rzeczy osobiste, należące do generała i premiera Rządu Polskiego na Emigracji (1939-1943).

Prezentowane są tutaj meble i rzeczy osobiste, należące do generała. Swoisty klimat prywatnego

gabinetu nadają: biurko, fotel i krzesło, przy których pracował gen. Sikorski. Wraz z kilkoma

innymi prezentowanymi tutaj eksponatami, stanowiły one do 1945 r. wyposażenie jego dworu w

Parchaniu k. Inowrocławia.

Na biurku znajdują się: kałamarz, przycisk i nóż do papieru, które

według tradycji należały do generała podczas II wojny światowej.

Eksponowane są dokumenty świadczące o kontaktach pomiędzy

rodzinami Sikorskich i Dunin - Borkowskich.

Na uwagę zasługują dwa gipsowe

popiersia: „Gen. Władysław Sikorski”

(1923 r.), autorstwa Kazimierza

Ostrowskiego oraz żony Heleny i córki

Zofii (ok. 1920 r.), wykonane przez

Edwarda Haupta. Ekspozycję uzupełnia mundur lotnika Polskich Sił

Zbrojnych na Zachodzie. Obok nich prezentowane są też drobne

pamiątki po wybitnych Polakach, którzy zawsze byli bardzo bliscy

sercu kolekcjonera: gen. Józefie Hallerze, ambasadorze Aleksandrze

Ładosiu i premierze Ignacym Paderewskim.

Gabinet numizmatyczny: prezentuje wybór najciekawszych monet od starożytnych po początek

XX w. oraz medali (XVIII-XX w.).

W zbiorach Muzeum stanowi ona najliczniejszy pod względem ilościowym zbiór, liczący ponad

5200 muzealiów. Na wystawie prezentowany jest wybór

najciekawszych monet od starożytnych po początek XX w.

Pieniądz średniowieczny reprezentowany przez denary,

brakteaty, półgrosze i grosze - zawiera w sobie szereg

egzemplarzy z obszaru ziem polskich oraz okazy pochodzenia

niemieckiego i czeskiego. Znacznie okazalszy pod względem

ilości i typów jest zbiór monet władców z dynastii

Jagiellonów. W zbiorze z tego okresu występuje wiele

unikatów, między innymi półtalar Zygmunta Augusta. Nie-

wątpliwą ciekawostką, w tym zbiorze, są monety bite w

Toruniu dla Prus Królewskich oraz monety księcia Albrechta Hohenzollerna, bite dla Prus

Książęcych.

Wśród zbioru monet królów elekcyjnych wspaniałe walory wystawiennicze - posiadają monety

króla Stefana Batorego, Zygmunta III Wazy, Jana Kazimierza i Stanisława Augusta

Poniatowskiego. Monety dziewiętnastowieczne, to przede wszystkim okazy z okresu Księstwa

Warszawskiego oraz pieniądz państw zaborczych. Na tym tle interesująco prezentują się monety

z okresu powstania listopadowego.

W zbiorze medali na szczególną uwagę zasługuje przede wszystkim zespół medali epoki

stanisławowskiej i medale wieku XIX. Do najciekawszych egzemplarzy należy zaliczyć medale z

epoki Stanisława Augusta, czy wspaniały medal na otwarcie Mennicy w Warszawie.

W trakcie zwiedzania wystawy warto zwrócić uwagę na grafiki z widokami Stambułu i jego

okolic, autorstwa Antoniego Ignacego Mellinga, nadwornego architekta i doradcy artystycznego

sułtana Selima III i sułtańskiej siostry Hatice.

Sala portretowa: prezentuje ciekawy zespół portretów i

obrazów malowanych m.in. przez Marcello Bacciarellego,

nadwornego malarza króla Stanisława Augusta

Poniatowskiego oraz Antoine`a Pesne`a, nadwornego

malarza króla pruskiego i francuskiego.

W tej części ekspozycji jest prezentowanych kilkanaście

obrazów z II poł. XVIII w.: na szczególną uwagę zasługuje

jedna z większych w Polsce galeria obrazów autorstwa

Marcello Bacciarellego. Są to portrety wybitnych

osobistości epoki stanisławowskiej: Onufrego Kickiego, Teodora Wessla oraz szkic do obrazu

„Jan III Sobieski pod Wiedniem". Z pracowni M. Bacciarellego pochodzą również trzy kolejne,

w tym portret przedstawiający króla Stanisława Augusta Poniatowskiego (kon. XVIII w.).

W tej sali znajduje się również inny królewski wizerunek, pochodzący z

warsztatu Antoine’a Pesne’a, portret Stanisława Leszczyńskiego (1736

r.). Galerię portretów uzupełniają wizerunki

znaczących postaci z końca okresu

Rzeczypospolitej szlacheckiej: Antoniego

Michałowskiego, Ksawerego Zboińskiego i

Feliksa Antoniego Łosia. Ekspozycję

uzupełnia kilka mebli: renesansowy

rzeźbiony zydel (2 poł. XVII w.), sepet

podróżny (poł. XVIII w.), fotel rektorski,

pochodzący z Uniwersytetu im. Stefana Batorego w Wilnie (2 poł.

XVIII w.), barokowe krzesło w stylu Ludwika XV (poł. XVIII w.)

oraz zegar szafkowy (Anglia, k. XVIII w.).

Salonik w stylu Biedermeier: kiedyś ulubione miejsce pracy kolekcjonera, gdzie podejmował

wielu gości: swoim klimatem i wyglądem nawiązuje do dawnego prywatnego „Muzeum nad

Apteką”. Eksponuje ciekawy zespół polskiego malarstwa i grafiki (XIX-XX w.) oraz jeden z

większych w polskich muzeach: zbiór miniatur.

Swoim wystrojem w najpełniejszy sposób nawiązuje do czasów prywatnego mieszkania i

muzeum kolekcjonera. Pokój ten był ulubionym pomieszczeniem Jerzego Dunin - Borkowskiego,

gdzie przede wszystkim przebywał i pracował oraz podejmował wielu swoich wybitnych gości.

Wystrój saloniku, tak jak przed laty, tworzy wiele prac

wybitnych polskich artystów: Olgi Boznańskiej, Józefa

Simmlera, Leona Wyczółkowskiego, Stanisława

Wyspiańskiego, Artura Grottgera, Stanisława

Podkowińskiego, Franciszka Kostrzewskiego, Kazimierza

Sichulskiego, Piotra Stachiewicza.

Wśród obrazów i grafik tych artystów dominuje portret,

ale nie brakuje również scen rodzajowych i pejzaży,

wykonanych przez Jana Skotnickiego, Mariana

Warzenieckiego, czy Leona Wyczółkowskiego. Na uwagę

zasługuje, jedna z większych w Polsce, kolekcji miniatur (XVIII i XIX w.), przedstawiających

przede wszystkim portrety wybitnych polskich osobistości.

Wystrój saloniku uzupełnia komplet mebli w stylu biedermeier (Polska, 1 poł.. XIX w.) - stół,

kanapa, fotele, krzesła). Ponadto, kilka interesujących wyrobów rzemiosła artystycznego (XVIII,

XIX w.).

Sala gen. Władysława Andersa: ekspozycja ta prezentuje pamiątki związane z wybitnym

dowódcą spod Monte Cassino, urodzonym w Błoniu w pobliżu Krośniewic.

Władysław Anders urodził się 15 sierpnia 1892 r. w Błoniu k/Krośniewic. Przyszły bohater spod

Monte Cassino mieszkał w miejscowości do ok. 1901-1903 r., gdy jego rodzice przeprowadzili

się na Żmudź.

Wystawę otwiera kopia metryki chrztu Władysława Andersa (20.11.1892 r.) z

Parafii Ewangelicko-Augsburskiej w Chodczu. Jest tu czapka korporacji

studentów polskich „Arkonia”, która należała do Wiesława Dunin-

Borkowskiego, brata Jerzego, a której członkiem od czasów studiów na

Politechnice Ryskiej był również Władysław Anders. W gablocie eksponowana

jest broń biała – m.in. szaszka dragońska wz. 1881 (Rosja, pocz. XX w.),

używana przez żołnierzy I Korpusu Polskiego na Wschodzie, w którym

Władysław Anders dowodził szwadronem 1 pułku ułanów Krechowieckich. Inny przykład broni

białej – szabla pruska M 1848/56 (Niemcy, 2 poł. XIX w.) stanowiła część uzbrojenia żołnierzy

15 pułku ułanów Wielkopolskich, którym w latach 1919-1921 dowodził bohater wystawy (w

stopniu podpułkownika). Nie mogło oczywiście zabraknąć elementów nawiązujących

tematycznie do bitwy pod Monte Cassino. Są wśród nich archiwalne dokumenty, druki, zdjęcia,

pocztówki, okolicznościowe monety, medale, odznaczenia, a także fragment odłamka

artyleryjskiego ze wzgórza 563 we Włoszech.

Ekspozycję uzupełniają bogato ilustrowane plansze, opisujące życie Generała

oraz makieta wzgórza Monte Cassino, wykonana przez ucznia gimnazjum w

Ostrowach.

Podczas zwiedzania sali warto zwrócić uwagę na popiersie Władysława

Andersa. Jest to gipsowy model pomnika, który z inicjatywy Społecznego

Komitetu Budowy Pomnika gen. W. Andersa ma stanąć na krośniewickim

Placu Wolności. Autorem pracy jest warszawski rzeźbiarz Andrzej Kasten.

Kolekcjonerskie pasje Jerzego Dunin-Borkowskiego: prezentuje szeroki wachlarz

zainteresowań kolekcjonerskich patrona muzeum: malarstwo, grafikę, militaria, srebra,

porcelanę, cynę, meble, zegary, dewocjonalia, ordery i odznaczenia, pamiątki po wybitnych

Ekspozycję otwiera zbiór kilkudziesięciu zegarów. Najstarsze z nich pochodzą z XVIII w.

Podziw wzbudza zegar gabinetowy z warsztatu Oberscoopfera w Wiedniu, odmierzający nie

tylko godziny i minuty, ale pokazujący również dni miesiąca i fazy księżyca, bijący godziny,

półgodziny i kwadranse

Z kolekcji falerystycznej, prezentowane są ordery i odznaczenia polskie, głównie z XIX i XX w.

Wśród nich pierwsze odznaczenia honorowe - Gwiazda Orderu Orła Białego (po 1705 r.),

komplet insygniów Orderu Św. Stanisława (po 1765 r.) oraz zestaw kilkunastu odmian Orderu

Wojennego Virtuti Militari (XVIII - XX w.), w tym

stanisławowski medal (1792 r.).

Przedmioty należące do rzemiosła artystycznego zajmują najwięcej

miejsca. Obok wielowątkowości zainteresowań kolekcjonera, ma

ona zarazem pokazać wielką różnorodność tej dziedziny

aktywności wytwórczej i artystycznej człowieka.

Wyroby ze srebra, pochodzą przeważnie z XIX i pocz. XX w.

wyroby z porcelany, polską porcelanę reprezentuje zestaw

pięknych talerzy, pochodzących z pierwszej polskiej manufaktury

porcelany, w Korcu, otworzonej pod koniec XVIII w.

Wyrobom rzemiosła artystycznego towarzyszą meble, wśród nich komplet mebli tzw.

simmlerowskich (Warszawa?, 1 poł. XIX w.), karciak (Polska, 1 poł. XIX w., eklektyczny stół i

zydle (Polska, 2 poł. XIX w.).

Moda i akcesoria kobiece- ekspozycje otwiera zbiór rycin z wizerunkami kobiet, które zapisały

się na kartach historii Polski (m. in. królowa Jadwiga, Barbara Radziwiłłówna), a także karty z

francuskich katalogów mody (XIX w.) i angielskie ryciny (XVIII, XIX w.), ukazujące w nieco

krzywym zwierciadle modne damy.

Na ekspozycji militaria zdecydowanie dominuje broń

biała, przede wszystkim szable.

Część poświęconą militariom wzbogaca malarstwo i

bogata ikonografia.

Malarstwo i grafike otwiera galeria portretów

szlacheckich, anonimowych malarzy (Polska, XVIII,

XIX w

POKOJE GOŚCINNE

Wśród usług oferowanych gościom muzeum, znajduje się również możliwość skorzystania z

noclegu w pokojach gościnnych. Muzeum dysponuje czterema pokojami, znajdującymi się w

dawnym budynku hotelowym klasycystycznego zajazdu.

Turyści mogą skorzystać z dwuosobowego apartamentu z własną łazienką, o ciekawym i miłym

wystroju. Cena apartamentu wynosi 90 zł za dobę.

Obok znajdują się dwa kolejne dwuosobowe pokoje (z oddzielną łazienką, położoną obok). Cena

pokoju wynosi 70 zł za dobę. Osoby korzystające z pokoi gościnnych mogą również skorzystać

ze znajdującego się obok aneksu kuchennego.

Dla gości dostępny jest również pokój trzyosobowy w budynku dawnego stanu, w cenie - 75 zł za

dobę. Pokój posiada oddzielną łazienkę oraz kuchnię.

Na wewnętrznym podwórku muzealnym goście mogą bezpiecznie zostawić swój samochód,

pilnowany przez całodobowy dozór muzealny.

Przy dłuższych pobytach ceny są negocjowane

SALA KONFERENCYJNA I KONCERTOWA

Muzeum oferuje salę konferencyjno-bankietową mieszczącą do 60 osób, z możliwością

organizowania: konferencji, przyjęć imieninowych, komunijnych, weselnych, bankietów,

konsolacji itp. Do dyspozycji gości aneks kuchenny.

Sala koncertowa (do 100 osób).

W sklepiku do nabycia pamiątki i wydawnictwa muzealne, pocztówki,

tanie książki i przedmioty antykwaryczne, plakieta okolicznościowa

„X Ogólnopolskie Święto Kolekcjonerów”