OCENA INFRASTRUKTURY ELEKTROENERGETYCZNEJ W ASPEKCIE BEZPIECZEŃSTWA

DOSTAW ENERGII ELEKTRYCZNEJ

Dr inż. Waldemar DOŁĘGA

Instytut Energoelektryki Politechnika Wrocławska

50-370 Wrocław, ul. Wybrzeże Wyspiańskiego 27

Plan prezentacji

1. WPROWADZENIE2. OBSZAR WYTWARZANIA3. OBSZAR PRZESYŁU4. OBSZAR DYSTRYBUCJI3. WNIOSKI

Wprowadzenie

Poziom bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej

Jeden z najważniejszych czynników - stan techniczny infrastruktury elektroenergetycznej w obszarze:

• wytwarzania, • przesyłu,• dystrybucji.

Obszar wytwarzania

Moc zainstalowana elektrowni krajowych - 35950 MW (2010), w tym w elektrowniach i elektrociepłowniach zawodowych - 32758 MW.

Wolumen krajowej produkcji energii elektrycznej brutto - 156342 GWh (2010) /wzrost o 3,6 % w stosunku do 2009 r./

Średnie roczne zapotrzebowanie na moc - 21405 MW (2010) /wzrost o 3,8 % w stosunku do 2009 r./

Maksymalne zapotrzebowanie na moc - 25449 MW (2010) /wzrost o prawie 3,5 % w stosunku do 2009 r./

Wzrostowa tendencja zapotrzebowania na energię elektryczną i jej krajowego zużycia – okres ostatnich lat.

Krótkotrwałe odwrócenie tego trendu - 2009 r. (zahamowanie tempa rozwoju gospodarczego kraju).

Aktualna prognoza zapotrzebowania na energię elektryczną – wzrost w średniorocznym tempie na poziomie 1,6 % do 2030 r. do poziomu 210 TWh.

Obszar wytwarzania

Tabela 1. Wybrane dane dotyczące funkcjonowania KSE w latach 2009-2010

2009 2010

Moc osiągalna elektrowni krajowych* 34831 MW 35537 MW

Moc dyspozycyjna elektrowni krajowych* 26684 MW 26136 MW

Zapotrzebowanie na moc 20621 MW 21405 MW

Maksymalne krajowe zapotrzebowanie na moc 24593 MW(21.12.2009

)

25449 MW (26.01.2010

)

Rezerwa mocy w dniu, w którym wystąpiło maksymalne krajowe zapotrzebowanie na moc

4861 MW 3586 MW

Minimalne krajowe zapotrzebowanie na moc 16999 MW(10.07.2009

)

17872 MW (25.06.2010

)

Rezerwa mocy w dniu, w którym wystąpiło minimalne krajowe zapotrzebowanie na moc

6974 MW 4937 MW

* dane na podstawie średnich rocznych wartości ze szczytu wieczornego z dni roboczych

Obszar wytwarzania Wielkość mocy zainstalowanych w KSE - stosunkowo wysoki

poziom. Operator systemu przesyłowego (OSP) ma

ograniczoną możliwość dysponowania źródłami wytwórczymi na skutek występowania ubytków mocy wynikających z remontów średnich, kapitalnych i awaryjnych.

• Wyraźny trend wzrostowy niedyspozycyjności o charakterze nieplanowym (awarie, remonty bieżące, warunki eksploatacyjne).

Relacja mocy dyspozycyjnej do mocy osiągalnej 73,5 % (2010).

Poziom rezerwy mocy dyspozycyjnej:• kluczowy parametr planistyczny do oceny bezpieczeństwa

dostaw energii elektrycznej,• umożliwia pokrycie wszystkich możliwych odchyleń od

przyjętych założeń planistycznych. Margines rezerwy wymagany przez OSP - min. 18 %. • gwarantuje dla każdego szczytu dobowego nadwyżkę mocy

w stosunku do zapotrzebowania.

Obszar wytwarzania Systematyczny spadek nadwyżki mocy bezpośrednio dostępnej dla

OSP. Niekorzystne zjawisko - znacznie szybszy spadek nadwyżki mocy w

okresie letnim Przyczyny:• rosnący zakres prac modernizacyjno-remontowych w elektrowniach

(dostosowanie do wymagań ekologicznych),• ograniczenia w wyprowadzeniu mocy z niektórych elektrowni (zmniejszona

dopuszczalna obciążalność linii przesyłowych w warunkach wysokich temperatur otoczenia),

• wzrost wielkości mocy niedostępnej dla produkcji energii elektrycznej ze względów ekonomicznych lub technologicznych.

Bezpieczeństwo dostaw energii elektrycznej w normalnych warunkach obciążenia nie jest zagrożone (stan obecny).

Wystarczający, wyższy od wymaganego poziom rezerw mocy dostępnych dla OSP z punktu widzenia bezpieczeństwa funkcjonowania KSE.

W ostatnim okresie nie zanotowano ograniczeń w poborze mocy ani wyłączeń odbiorców, spowodowanych brakiem mocy wytwórczych w KSE.

Lokalne okresowe niedobory energii elektrycznej (okresy zapotrzebowania szczytowego)

• obszary zasilania zlokalizowane w znacznej odległości od systemowych źródeł wytwórczych

• duże nasilenia remontów planowych jednostek wytwórczych, • wystąpienie nietypowych warunków pogodowych.

Obszar wytwarzania Bezpieczeństwo dostaw energii elektrycznej ulegnie pogorszeniu na skutek

możliwego niedoboru mocy w KSE (stan przyszły, szczególnie po 2015 r.). Przyczyny:• dostosowanie jednostek wytwórczych do rosnącego prognozowanego zapotrzebowania

na moc, • wymiana starych i wyeksploatowanych mocy wytwórczych,• spełnienie wymogów środowiskowych. Spełnienie wymogów środowiskowych – zobowiązania wynikające z Pakietu

Klimatyczno-Energetycznego• obowiązki redukcji emisji CO2,• ograniczenie emisji innych zanieczyszczeń do atmosfery (SO2, NOx, itp.). Wymagania ekologiczne po 2015 r. – przewidywane dalsze zaostrzenie. • Brak długich okresów przejściowych (dostosowawczych) - konieczność wycofania z

eksploatacji wielu obecnie pracujących bloków energetycznych lub przy wystąpieniu o derogacje ich eksploatacji tylko w ograniczonym zakresie.

Majątek trwały elektrowni i elektrociepłowni - przestarzały i mocno wyeksploatowany.

Większość jednostek wytwórczych pochodzi z okresu 1966-1985 (21000 MW). W ostatnich 20 latach oddano do użytkowania jednostki o łącznej mocy ok. 7000 MW

oraz zmodernizowano znaczną część istniejących bloków w elektrowniach zawodowych uzyskując m.in.: przedłużenie żywotności urządzeń, poprawę sprawności wytwarzania oraz znaczną redukcję emisji SO2, NOx i pyłu.

Obecnie 45 % wszystkich urządzeń wytwarzających energię elektryczną ma ponad 30 lat, a prawie 77 % ma ponad 20 lat.

Elektrownie są zamortyzowane w 80%, a nieraz nawet w 100%.

Obszar wytwarzania Wiek, stan techniczny i stopień wyeksploatowania

mocy wytwórczych:• jedna z głównych przyczyn coraz mniejszej nadwyżki mocy

dyspozycyjnych w stosunku do zapotrzebowania szczytowego,

• bardzo poważny problem dla prawidłowego funkcjonowania KSE.

Proces starzenia się jednostek wytwórczych oraz konieczność spełnienia unijnych wymagań dotyczących ograniczenia emisji CO2 i innych zanieczyszczeń (SO2, NOx, itp.) powoduje, że wyeksploatowane bloki energetyczne w elektrowniach i elektrociepłowniach zawodowych będą wycofywane lub poddawane modernizacji.

Harmonogram planowanych wycofań i modernizacji w latach 2012-2020 obejmuje łącznie odpowiednio ponad 5000 MW i 13400 MW.

W okresie po 2015 r. w sytuacji braku inwestycji w nowe moce wytwórcze mogą wystąpić poważne problemy z niedoborem mocy wytwórczych w KSE, którego nie będą w stanie wyrównać ograniczone możliwości importowe. Nastąpi dramatyczny spadek mocy dyspozycyjnej w KSE.

Obszar wytwarzania

Tabela 2. Planowane wycofania i modernizacje w elektrowniach i elektrociepłowniach zawodowych w latach 2012-2020 w MWe

Rok Wycofania Modernizacje

2012 569 2817

2013 256 2100

2014 152 1913

2015 491 2475

2016 1732 948

2017 490 1180

2018 1209 1482

2019 106 427

2020 20 113

Obszar wytwarzania Plany inwestycyjne dotyczące systemowych

jednostek węglowych mogą zostać ograniczone lub zrealizowane z opóźnieniem.

Przyczyny: • ograniczony poziom środków finansowych wytwórców, • niepewność w obszarze wymagań środowiskowych, • wydłużające się okresy uzyskiwania odpowiednich

uzgodnień, pozwoleń, opinii i decyzji formalno-prawnych, • brak mocy wytwórczych u dostawców urządzeń, • ograniczone możliwości biur konstrukcyjnych, itp. Praktyka stosowana przez przedsiębiorstwa

energetyczne - wstrzymywanie się z podjęciem ostatecznych decyzji dotyczących realizacji inwestycji w nowe moce wytwórcze oraz wyboru technologii węglowych lub gazowych.

Obszar wytwarzania Brak realizacji lub opóźnienie deklarowanego planu

inwestycyjnego. Skutki:• planowany ubytek mocy w KSE nie będzie w wystarczającym

stopniu skompensowany uruchamianiem nowych źródeł wytwórczych,

• wystąpienie deficytów mocy,• zagrożenie bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej. Konieczne jest podjęcie intensywnych działań zmierzających

do rozpoczęcia inwestycji w nowe moce wytwórcze, którym powinien towarzyszyć rozwój inwestycji sieciowych, szczególnie linii przesyłowych i połączeń międzysystemowych.

Prawidłowa praca KSE - interwencyjne źródła energii • likwidują czasowe niedobory mocy czynnej i biernej wynikające z

określonego układu sieci przesyłowej, warunków jej pracy i nieprzewidywalnego charakteru pracy farm wiatrowych.

Konieczna jest budowa elastycznych interwencyjnych źródeł wytwórczych opartych głównie na turbinach gazowych, zdolnych do dostosowania obciążenia do charakterystyki pracy turbin wiatrowych.

Obszar przesyłu Krajowa sieć przesyłowa (KSP) jest przystosowana do typowych

warunków zapotrzebowania na energię elektryczną i realizacji wewnętrznych zadań przesyłowych w stanach normalnych (stan obecny).

Brak zagrożenia dla bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej (stan obecny).

Lokalne zagrożenia - trudności z zasilaniem w ekstremalnych warunkach atmosferycznych.

W przyszłości w kontekście prognozowanego wzrostu zapotrzebowania na energię elektryczną obecna infrastruktura przesyłowa będzie niewystarczająca.

Zagrożenia bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej (stan przyszły). Przyczyny:• niedostateczny poziom mocy w KSE w źródłach krajowych i dostępnych

poprzez połączenia międzysystemowe,• nierównomierne rozłożenie źródeł i odbiorów przy braku odpowiednich

zdolności przesyłowych sieci. Zapewnienie niezawodności dostaw energii elektrycznej wymaga

realizacji inwestycji polegających na:• rozbudowie i modernizacji sieci przesyłowej, sieci dystrybucyjnej 110 kV

w obszarze dużych aglomeracji miejskich,• umożliwiających zwiększenie możliwości eksportowo-importowych KSE. Potrzeba rozbudowy i modernizacji infrastruktury sieciowej wiąże się:• z intensywnym rozwojem źródeł odnawialnych, • planowanym rozwojem energetyki jądrowej• koniecznością budowy nowoczesnych ekologicznych konwencjonalnych źródeł

wytwórczych.

Obszar przesyłu

Tabela 3. Dane charakteryzujące

elektroenergetyczne sieci przesyłowe i

dystrybucyjne (stan na dzień 1.01.2010)

Długość linii elektroenergetycznych napowietrznych

Wyszczególnienie 2009

NN+WN 45914 km

750 kV 114 km

400 kV 5261 km

220 kV (w tym OSD*) 8004 km (85 km)

110 kV (w tym OSD*) 32535 km (32471 km)

SN 234404 km

40-60 kV 24 km

30 kV 3416 km

15-20 kV 229557 km

Poniżej 15 kV 1407 km

nn 290360 km

Razem wszystkie napięcia 570678 km

Długość linii kablowych

NN+WN 147 km

SN 67565 km

30-60 kV 175 km

15-20 kV 59325 km

nn 137725 km

Razem wszystkie napięcia 205437 km

Liczba stacji o górnym napięciu

400 i 750 kV 33

220 kV 69

110 kV 1391

SN 244410

Razem wszystkie napięcia 245903

Obszar przesyłu Duże zagrożenia dla stabilnej pracy KSE wynikają bezpośrednio z: • małej gęstości sieci i jednostek wytwórczych w niektórych częściach kraju, • ograniczonych możliwości obciążenia linii w wyższych temperaturach

otoczenia, • rosnącego zakresu prac remontowych i inwestycyjnych w sieciach, • dużej awaryjności na skutek anomalii pogodowych,• nadmiernego wzrostu napięć w sieci przesyłowej oraz sieci 110 kV, • ograniczenia importu energii elektrycznej z systemów elektroenergetycznych

państw sąsiednich,• wzrostu obciążenia w okresie letnim. Zagrożenia te potęgują się w przypadku nałożenia się na siebie wielu

niekorzystnych czynników obejmujących: skrajnie wysokie zapotrzebowanie na moc, anomalie pogodowe, wyłączenie dużej liczby elementów sieci lub jednostek wytwórczych czy oddziaływanie przepływów mocy z krajów sąsiednich.

Ograniczona przepustowość linii przesyłowych w wyższych temperaturach otoczenia

- poważne zagrożenie dla stabilnej pracy KSE w warunkach zwiększonego zapotrzebowania na energię elektryczną.

Wiek, stan techniczny i stopień wyeksploatowania sieci przesyłowych.

W odniesieniu do linii napowietrznych: • mniej niż 10 lat - tylko 20% linii 400 kV i niespełna 1% linii 220 kV, • mniej niż 25 lat - 58% linii 400 kV i 11% linii 220 kV, • powyżej 35 lat - 10% linii 400 kV i aż 74% linii 220 kV.

Obszar przesyłu Wiek i stan techniczny sieci przesyłowych powoduje dużą

awaryjność tych sieci, szczególnie w warunkach coraz częstszych ostatnio anomalii pogodowych.

Działania OSP w celu poprawy stanu technicznego linii przesyłowych• modernizacja polegającą na podwyższaniu lub wymianie wybranych

słupów, regulacji zwisów i wymianie przewodów fazowych na nowe o zwiększonej przepustowości.

Ograniczenie importu energii elektrycznej z systemów Europy Zachodniej jest spowodowane:

• ograniczonymi zdolnościami przesyłowymi transgranicznych połączeń międzysystemowych

• przepływami kołowymi mocy, wywołanymi przez elektrownie wiatrowe zlokalizowane na terenie północnych Niemiec.

Bariera dla wymiany energii elektrycznej z zagranicą i ograniczenie wykorzystania połączeń transgranicznych do importu energii w sytuacjach, gdy nie ma możliwości pokrycia zapotrzebowania ze źródeł krajowych.

Obszar przesyłu Wzrost obciążenia w okresie letnim• ogranicza możliwość wykonywania remontów w tym

okresie,• wpływa na obniżenie rezerw w innych okresach roku. Stała tendencja w ostatnich kilku latach:• znacznie wyższy od przeciętnego wzrost zapotrzebowania na

moc czynną w okresie letnim,• koncentracja zapotrzebowania w niektórych dużych

aglomeracjach miejskich (warszawskiej, wrocławskiej, poznańskiej).

• znacznie wyższy wzrost zapotrzebowania na moc bierną (stwarza trudności w dotrzymaniu wymaganych poziomów napięcia w sieci przesyłowej).

W okresach letnich mogą pojawić się problemy z dostawami energii elektrycznej do tych rejonów kraju w których występuje duża przewaga odbioru nad lokalną generacją.

Obszar przesyłu Największe zagrożenie wystąpienia rozległej awarii sieciowej, w

przypadku nałożenia się skrajnie niekorzystnych warunków pracy sieci przesyłowej, dotyczy północnej części KSE.

Przyczyny: • duże przesyły mocy czynnej i biernej z centrum w kierunku północnym. • mniejsza w stosunku do południowej części KSE liczba źródeł wytwórczych,• mniejsza gęstość sieci w tym obszarze, Wystąpienie awarii może spowodować tam utratę stabilności

napięciowej na znacznym obszarze. Zagrożenia w strukturze zasilania dotyczą dużych aglomeracji

miejskich.• możliwość utraty zasilania aglomeracji warszawskiej w wyniku kaskadowego

wyłączenia zasilających ją elementów sieci przesyłowej• możliwość utraty zasilania aglomeracji wrocławskiej i poznańskiej w wyniku

wyłączenia elementów sieci przesyłowej. Konieczność rozbudowy sieci przesyłowej wynika z prognoz

dotyczących wzrostu zapotrzebowania odbiorców na moc i energię elektryczną, wymagań odbiorców w zakresie pewności zasilania oraz inwestycji koniecznych do przyłączenia i wyprowadzenia mocy z nowych jednostek wytwórczych.

Konieczność rozbudowy transgranicznych połączeń międzysystemowych ma na celu zapewnienie bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej oraz likwidację barier swobodnego handlu energią na rynku wewnętrznym i międzynarodowym.

Obszar przesyłu Rozbudowa i modernizacja sieci przesyłowej powinna być

ukierunkowana na:• stworzenie warunków bezpiecznej pracy KSE,• zwiększenie pewności zasilania obszarów dużych aglomeracji

miejskich,• wzmocnienie roli systemu przesyłowego w KSE,• zwiększanie możliwości ruchowych w KSE,• zwiększenie zdolności regulacji napięć,• wyprowadzenie mocy z przyłączonych źródeł,• rozbudowę połączeń transgranicznych. Niezbędne działania: • znaczna rozbudowa strukturalna sieci przesyłowej, • strukturalne zmiany układów zasilania w newralgicznych obszarach

kraju,• umożliwienie współpracy ze sobą źródeł energii o zróżnicowanej

technologii wytwarzania i różnych parametrach ich pracy• zdjęcie funkcji przesyłowych z sieci dystrybucyjnej 110 kV.

Obszar przesyłu Przyjęty przez OSP plan modernizacji i rozbudowy uwzględnia:• przyłączenie do sieci przesyłowej nowych źródeł konwencjonalnych, • planowane likwidacje-wycofania z pracy części jednostek wytwórczych,• przyłączenie do sieci odnawialnych źródeł energii o mocach wynikających z celów

Pakietu Klimatyczno – Energetycznego• przewidywane lokalizacje elektrowni jądrowych na obszarze kraju. Szacowane nakłady na zamierzenia dotyczące rozbudowy i modernizacji sieci

przesyłowych ujęte w opracowanym przez PSE Operator S.A. Planie Zamierzeń Inwestycyjnych w latach 2012-2016 wynoszą 8,9 mld zł.

W planie przyjęto bardzo słuszną koncepcję rozwoju sieci 400 kV na trasach już istniejących linii 220 kV.

• Przyjęcie takiej koncepcji pozwala uproszczenie i ograniczenie czynności administracyjnych i prawnych potrzebnych do przeprowadzenia modernizacji sieci przesyłowych, co ułatwi i przyspieszy ten proces.

W planie podjęto decyzję o rozbudowie sieci 400 kV i 220 kV w lokalizacjach o zwiększonej generacji wiatrowej (północno-zachodnia Polska). Szacowane nakłady inwestycyjne do roku 2016 wyniosą 1,2 mld zł.

W planie rozwoju KSE na lata 2010-2025, PSE Operator S.A. zadeklarował przeznaczenie na inwestycje kwoty 18 mld zł.

Inwestycje mają głównie na celu: • połączenie KSE z systemem litewskim za pomocą połączenia synchronicznego

LIT-POL Link,• ułatwienie przyłączania źródeł generacji wiatrowej w północno-zachodniej

części kraju,• ograniczenie niekorzystnego wpływu generacji wiatrowej w Niemczech na

krajową sieć przesyłową (instalacja przesuwników fazowych).

Obszar przesyłu Realne możliwości budowy nowych linii przesyłowych

muszą uwzględniać długotrwałość procesu inwestycyjnego.

Długi okres potrzebny do uzyskania odpowiednich uzgodnień, pozwoleń, opinii i decyzji formalno-prawnych wraz z pozyskaniem prawa do dysponowania nieruchomościami na cele budowlane związane z budową linii przesyłowej.

Istniejące regulacje prawne dotyczące przygotowania i realizacji liniowych inwestycji infrastrukturalnych utrudniają realizację procesu inwestycyjnego stwarzając bariery i utrudnienia prawne, administracyjne i społeczne.

Konieczne jest wprowadzenie regulacji dotyczących przygotowania i realizacji liniowych inwestycji infrastrukturalnych likwidujących te bariery i utrudnienia.

Rozbudowa sieci przesyłowych o strategicznym znaczeniu z punktu widzenia bezpieczeństwa elektroenergetycznego powinna być dodatkowo wspierana finansowo przez państwo w ramach stworzonych specjalnych systemów lub funduszy wspierających.

Obszar dystrybucji Sieć dystrybucyjna przystosowana jest do występujących

obecnie typowych warunków zapotrzebowania na energię elektryczną i realizacji zadań w stanach normalnych.

Istnieją lokalne zagrożenia, które mogą powodować trudności z zasilaniem w ekstremalnych warunkach atmosferycznych, szczególnie w zimie.

W kontekście prognozowanego wzrostu zapotrzebowania na energię elektryczną w przyszłości, konieczności poprawy jakości i niezawodności dostawy energii do odbiorców końcowych oraz intensywnego rozwoju odnawialnych źródeł obecna infrastruktura dystrybucyjna wymaga rozbudowy i gruntownej modernizacji w obszarze sieci 110 kV i sieci SN.

Minimalny program inwestycyjny w obszarze infrastruktury dystrybucyjnej wymaga budowy ok. 4000 km linii 110 kV i 163 stacji 110 kV oraz modernizacji ok. 250000 km linii oraz 95000 stacji w sieciach dystrybucyjnych SN.

Duże zagrożenia bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej wynikają bezpośrednio z: wieku, stanu technicznego i stopnia wyeksploatowania sieci dystrybucyjnych oraz dużej ich awaryjności na skutek anomalii pogodowych.

Obszar dystrybucji Majątek sieci dystrybucyjnych jest przestarzały i mocno

wyeksploatowany, a stopień zamortyzowania w 2010 r. wynosił 30%. Przy czym jego wartość księgowa, w związku z restrukturyzacją elektroenergetyki, była kilka razy przeszacowywana.

Największy stopień zużycia mają stacje 110 kV/SN i sieci dystrybucyjne SN na obszarach wiejskich, które wymagają pilnej modernizacji w zakresie zapewniającym odpowiednią jakość dostarczanej energii elektrycznej dla odbiorców końcowych.

Ograniczona przepustowość sieci 110 kV ma ścisły związek z jej wiekiem, stanem technicznym i stopniem wyeksploatowania oraz brakiem wymaganych inwestycji zapobiegających postępującej dekapitalizacji majątku sieciowego.

Na skutek niewystarczającej termicznej obciążalności linii 110 kV występują m.in.:

• ograniczone możliwości dostarczenia energii do dużych aglomeracji miejskich (warszawska, poznańska).

• przeciążenia w obszarze sieci 110 kV które wpływają negatywnie na pracę sieci przesyłowej.

Niekorzystnym zjawiskiem w aspekcie bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej jest bardzo niski poziom inwestycji, realizowanych przez operatorów systemów dystrybucyjnych, związanych z budową nowych linii 110 kV, co skutkuje niską dynamiką przyrostu długości tych linii (3,6% w ciągu ostatnich 15 lat).

Konieczne jest wprowadzenie postanowień w istniejących regulacjach prawnych, które będą stymulowały operatorów systemów dystrybucyjnych do inwestycji w rozbudowę sieci dystrybucyjnych SN i 110 kV.

Wnioski

Analiza i ocena stanu infrastruktury elektroenergetycznej w aspekcie bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej wykazała brak obecnie zagrożenia bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej w normalnych warunkach obciążenia i duże prawdopodobieństwo jego wystąpienia w przyszłości (po 2015 r.) w warunkach prognozowanego wzrostu zapotrzebowania na energię elektryczną.

Podstawowe czynniki wpływające na narastanie zagrożeń bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej to szybki wzrost ubytków mocy dyspozycyjnej w sektorze wytwórczym spowodowany wycofywaniem wyeksploatowanych jednostek wytwórczych, realizacją programów modernizacyjnych i regulacjami ekologicznymi oraz niewystarczający stan infrastruktury sieciowej, szczególnie sieci przesyłowych i dystrybucyjnych 110 kV.

Brak lub opóźnienie inwestycji w nowe moce wytwórcze i infrastrukturę sieciową może prowadzić do drastycznego niedoboru energii elektrycznej dla odbiorców końcowych w przyszłości (po 2015 r.) i przynieść negatywne skutki dla całej gospodarki.

Wnioski

Obowiązujące regulacje prawne w obszarze rozwoju i modernizacji infrastruktury wytwórczej i sieciowej są niewystarczające i nieskuteczne. Niedostateczne są warunki dla budowy nowych źródeł wytwórczych i ograniczone możliwości budowy nowych linii elektroenergetycznych zarówno przesyłowych jak i dystrybucyjnych.

W obszarze infrastruktury wytwórczej należy wprowadzić program dla budowy nowych mocy wytwórczych zawierający: pakiet rozwiązań ułatwiających podejmowanie decyzji inwestycyjnej, ułatwienia proceduralno-prawne, pozyskiwanie kapitału i realizację inwestycji.

W obszarze infrastruktury sieciowej należy wprowadzić specustawę kompleksowo regulującą infrastrukturalne inwestycje o znaczeniu ponad lokalnym - ustawę o korytarzach przesyłowych oraz rozwiązania stymulujące operatorów systemów dystrybucyjnych do inwestycji w rozbudowę sieci dystrybucyjnych.

Przyjęcie właściwych regulacji w obszarze infrastruktury wytwórczej i sieciowej pozwoli usunąć istniejące bariery w realizacji inwestycji związanych z budową nowych jednostek wytwórczych oraz rozbudową i modernizacją sieci przesyłowych i dystrybucyjnych, rozwiązać istniejące problemy oraz znacząco poprawić i przyśpieszyć proces realizacji tych inwestycji.

DZIĘKUJĘ ZA UWAGĘ