Saliha IŞIK Seminer Çalışması Tartışma Yöntemi

TARTIŞMA YONTEMI

Tartışma, bir konu üzerinde öğrencilere düşünmeye yöneltmek, iyi anlaşılmayan noktaları açıklamak ve verilen bilgileri pekiştirmek amacıyla kullanılan bir yöntemdir. Daha çok konunun kavranması aşamasında karşılıklı olarak görüşler ortaya konurken, bir problemin Çözüm yolları aranırken ve değerlendirme çalışmaları yapılırken kullanılır.

Özellikleri:

1. Öğretmen-öğrenci etkileşimi söz konusudur.

2. Öğrencilere geçmiş yaşantılarından örnekler vermesi için imkân sağlar.

3. Öğrencilerin bir konu üzerinde kendi düşüncelerini söylemelerini ve yorum yapmalarını sağlar.

4. Analiz, sentez ve değerlendirme gücü kazandırır.

Sınırlılığı:

1. Tartışma ortamı hazırlanırken tartışılacak konu ya da sorun önceden belirlenmeli.

2. Topluca bir tartışma yapılacaksa, öğretmen soruyu sorup bunu tüm sınıfın tartışmasını istemeli.

3. Gerekirse sınıf önce küçük gruplar şeklinde tartışılmalı, daha sonra topluca tartışılmalı.

4. Tartışma dersin tamamına ayrılmamalı.

5. Öğrenci görüş ve düşüncelerini rahatça söylemeli.

6. Bütün öğrencilerin tartışmaya katılması sağlanmalı.

7. Grup liderleri tartışmayı plânlamalı.

8. Tartışmadan çıkan sonuç kısaca özetlenmeli.

Tartışma Yöntemine Örnek Olarak:

Münazara: Belli bir konunun lehinde ve aleyhinde konuşmak üzere iki grup oluşturulur. Toplantı öncesi konuya ilişkin tüm hazırlıklarını tamamlayan öğrenciler, kendilerine tanınan süre içinde savundukları görüşün haklılığını göstermek ve diğer tarafın görüşlerini ve fikirlerini çürütmek için karşılıklı konuşurlar. Daha sonra kazanan taraf jüri tarafından açıklanır. Münazarada genellikle bir de dinleyici grup vardır. Bu grup beğendikleri konuşmacıları alkışlayarak jüriyi etkilemeye çalışırlar.

Fazla bilimsel olmamakla birlikte bir fikri savunma, söz ustalığı Çabuk cevap hazırlama gibi yetenekleri geliştirdiği için sıklıkla kullanılan bir yöntemdir. Ayrıca öğretmen isterse münazaradan sonra ele alınan konu üzerinde büyük grup tartışması da yaptırabilir.

1

Saliha IŞIK Seminer Çalışması Tartışma Yöntemi

Panel: Bu yöntemde oluşturulan bir grubun üyeleri belli bir konu yada sorun üzerinde tartışma yaparlar, buldukları verileri incelerler ve bu ön hazırlıktan yararlanarak görüşlerini sırayla açıklarlar. Genellikle öğretmen panel başkanlığını üstlenir. Toplantıya ayrılan süre bitinceye kadar başkan konuşmacılara ( eşit sürelerle) konuşma hakkı tanır. Yine öğretmen isterse panelden sonra konuyu tüm sınıfla tartışabilir.

Vızıltı Grupları: Vızıltı Grupları çeşitli şekillerde oluşturulur. Örneğin vızıltı 22 de iki öğrenci bir konu üzerinde ikişer dakika konuşur. vızıltı 66 da ise altı öğrenci aynı konu üzerinde altışar dakika tartışır. Vızıltı gruplarında önemli olan belli bir öğrencinin belirli bir süre bir konu üzerinde tartışması ve sonunda varılan kararların açıklanmasıdır. Bu tür grup tartışması 4'le 36 dakika arasında sürebileceği için Vızıltı gruplarına "kısa süreli tartışma grupları" da denilmektedir.

Fikir Taraması: Kısa süreli tartışma grupları türünden olan fikir taramasında 4-9 kişiden oluşan gruplarda belli bir konu üzerin de 5-10 dakika konuşulur. Burada önemli olan husus yaratıcı düşünce ve soruna değişik çözümler getirmedir. Öğretmen fikir taramasından çeşitli biçimlerde yararlanabilir. Örneğin, bir ders ya da tartışma ölü noktaya gelir sessizlik başlarsa en iyi yol fikir taramasını başlatmaktır. Bazen de derse eğlenceli bir başlangıç yapmak için bu yönteme başvurulabilir. Örneğin, sınıfa "Eski bir elbise askısı, elbise ya da palto asmaktan başka ne işe yarar. diye sormak ilgiyi çekecektir. Fikir taramasında önemli olan basit bir sorun üzerinde mümkün olduğu kadar kısa bir süre durmaktır.

Forum: Özel bir tartışma yöntemidir. Bu yöntemde küçük bir grup öğrenci diğer öğrencilere bilgi verir. Sununun sonunda dinleyiciler konuşmacılara konuya ilişkin sorular yöneltirler. Kendine soru yöneltilen öğrenci o sorunun cevabını verebilecek en yetkili kişi olarak açıklamalar da bulunur.

Seminer: Yüksek öğretimde sıklıkla kullanılan bu yöntem değişik biçimlerde uygulanmaktadır. En yaygın kullanım biçimi ise yazılı bir tez ya da çalışma üzerinde grupça tartışılmasıdır. Üzerin de görüşülecek yazılı materyal iki-üç hafta önceden grup üyeleri ne dağıtılır. Böylece grup üyeleri çalışmanın üzerinde enine boyuna inceleme yapma imkânına kavuşurlar.

Yukarıda sayılan bu yöntemlerin ortak özellikleri ve sınırlılıkları şunlardır:

Özellikleri:

1. Demokratik bir yöntemdir.

2. Öğrenciler tartışarak öğrenirler.

3. Öğrencinin soru sorma, sorulara hemen cevap verme gibi yetenekleri gelişir.

4. Gruba ait olma duygusu gelişir.

5. Kendi düşünceleri yanında diğer arkadaşlarının da düşüncelerini öğrenme imkânı bulurlar.

6. Kendi görüşleri üzerine düşünce, eleştirileri ve değerlendirmeleri öğrenirler.

7. Kendi kendilerini disiplin etmeyi öğrenirler.

8. Bu yöntemle öğretmen öğrencilerini daha iyi tanıma imkânına kavuşur.

2

Saliha IŞIK Seminer Çalışması Tartışma Yöntemi

Sınırlılıkları:

1. Zaman gerektirir.

Konuşmaları konu üzerinde tutmak güçtür.

3. İyi disipline olmuş bir sınıf gerektirir.

4. Konuşmalar Çok uzar ve konu anlamsızlaşır.

5. Grup liderliği oldukça zordur.

6. Grup tartışmalarını sonuçlandırmak oldukça güçtür.

7. Çok kalabalık sınıflarda uygulanamaz

Tartışma Yönteminin Teknikleri:

Münazara: İki ekibin; bir konuyu ele alarak, dinleyiciler ve bir jüri önünde iki karşı tezi savunmalarıdır. Bu metot, öğrencilerin görüşlerini düzenli ve anlaşılır bir biçimde açıklamalarına, konuları çok yönlü kavramalarına, karşıt görüşleri çürütmek için bilgilerden süratle yararlanmalarına yardım eder.

Panel: 3 - 5 kişilik bir grubun önceden belirtilmiş bir konuyu dinleyici grubu önünde samimi bir hava içinde tartışmasıdır. Panelin gayesi, bir meseleyi çeşitli yönleriyle aydınlatmak, çeşitli eğilim ve görüşleri ortaya koymaktır.

Zıt Panel: Bu teknik ile, işlenmiş olan konuların tekrar edilmesi mümkün olmaktadır. Sınıf ikiye ayrılır. Yarısı soru soran yarısı da cevap veren grup içinde yer alır. Uygulamaya geçilmeden önce konuşmaları yönetecek lider seçilir. Her bir bölüm tekrar dört yada altı kişilik gruplara ayrılır. Soru soracaklar sorularını tespit ederken diğerleri de kendilerine sorulması muhtemel olan sorulara cevap hazırlar.

Sempozyum: Bir konunun çeşitli yönleriyle küçük bir grup tarafından sunulması için yapılan seri halde konuşmadır. Sempozyumda, her oturumda üye sayısı 3’den az 6’dan çok olmamalıdır. Her üye belli bir konuda yada o konunun bir kısmı üzerinde bir konuşma yapmakla görevlidir.

Açık Oturum: Bir grubun bazı kurallara uygun olarak bir konuyu dinleyiciler önünde tartışmalarıdır. Üyeler başkandan söz alarak konuşurlar.

Forum: Genellikle sınıfta panelden sonra bir de forum yapılarak, sınıftan konu üzerinde söz almak isteyen öteki öğrencilere söz verilir.

Kollegyum: İki panel grubundan meydana gelir.

Beyin fırtınası: Bir probleme çözüm getirmek ve çeşitli konularda fikir ve düşünce üretmek için kullanılan tekniktir. Önemli olan çok sayıda fikir ve düşünce üretmektir; fikrin niteliğinden çok niceliği önemlidir. Bireyleri heyecanlı bir ortama yönlendirerek yaratıcı ve orijinal görüşleri söyleme, problemi çözmeye yarayacak görüşleri belirlemeye yarar.

3

Saliha IŞIK Seminer Çalışması Tartışma Yöntemi

Sunumdan Örnek Sayfalar

Kaynakça:

http://www.metu.edu.tr/~e133313/teknik2.htm

http://celilalagoz.googlepages.com/SEDAARSLAN2537106A-2.doc

Demirel, Özcan “Planlamadan değerlendirmeye öğretme sanatı” , Pegem yayıncılık

Güleryüz , Hasan “Eğitim programların dili ve yaratıcı öğrenme”

Küçükahmet ,Leyla “Öğretim ilke ve yöntemleri”

Erginer ,Ergin “Öğretimi planlama uygulama ve değerlendirme”

Gürol , Mehmet “Öğretimde planlama ve öğretimde değerlendirme”

4