Zaterdag 16 maart 2013

* de Gelderlander

Onze Zorg

ribw arnhem & veluwe vallei

Een plek om je thuis te voelen!

Kijk op www.ribwavv.nl/solliciteren voor onze actuele vacatures.

De RIBW Arnhem & Veluwe Vallei biedt

begeleiding aan mensen met psychiatrische

problematiek of ernstige psychosociale

problemen bij het wonen, werken en leven.

Ons werkgebied strekt zich uit over Arnhem

en het valleigebied. Bij ons werken circa 550

medewerkers onder andere als begeleider,

medewerker begeleiding of gastvrouw-

heer/huishoudelijk medewerker.

Cliënten kunnen beschermd wonen of

zelfstandig met begeleiding aan huis. Dat

kan in een eenpersoons- of groepswoning,

pensionvariant, logeerhuis of Centraal

Wonen-complex. Elke regio in ons werk-

gebied is opgebouwd als een spin met in

het hart de woningen van cliënten die de

meeste zorg nodig hebben.

De RIBW AVV is een herstelondersteunende

organisatie die volgens de SRH-methodiek

werkt. De komende jaren verankeren we de

principes van HEE (Herstel, Empowerment

en Ervaringsdeskundigheid), een benadering

die uitgaat van de kracht en regie van

cliënten over hun eigen leven. Deelname

aan de maatschappij zorgt dat cliënten er

weer bij horen.

beste werkgevers20123 eplaats

stichtingthuiszorgmidden-gelderland

Persoonlijke verzorging;één van de diensten van STMG

Kijk op www.stmg.nl of bel (026) 376 22 22

‘Natuurlijk wil ik het liefst zo zelfstandig mogelijk blijvenwonen. Maar dan wel met de zekerheid dat er iemandkomt helpen als dat nodig is. Bij STMG houden ze échtrekening met mijn wensen, behoeften en voorkeuren.Ik moet zeggen: dat geeft een heel gerust gevoel!’

STMG helpt met de verzorging en verpleging biju thuis. Dat was zo, dat is zo en dat blijft zo! Onzewijkverpleegkundigen en wijkteams staan voor u klaar.

‘ Er komt altijd iemand die me helpt’

DE GELDERLANDER ZATERDAG 16 MAART 2013 3

� ’Eigen kracht’ is ook een leefstijl ontwikkelen die zorgt dat je gezond wordt of blijft. foto Erik van ’t Hullenaar

door Anne Nijtmans

Zelfredzaamheid. Samen-redzaamheid. De regie inhanden.Eigen kracht. Woorden dieterugkomen in alle over-heidsnota’s over zorg enwelzijn.We moeten meer zelf envoor elkaar gaan doen wantde verzorgingsstaat is aanzijn eigen succes ten onderaan het gaan. Het is alle-maal niet meer te betalen.Nu kunnen we met zijnallen een potje zielig gaandoen. We kunnen er ook po-sitiever naar kijken. Zoalsde Amerikaanse econoomMilton Friedman al zei: ‘Ne-ver waste a good crisis’.Eigen kracht op zich is posi-tief.Kijk maar eens naar het sys-teem van de Eigen KrachtConferentie. Hierbij maaktiemand alleen of samenmet zijn of haar familie ineigen kring een plan omproblemen op te lossen. Zo-als het vroeger ging. Eenmodern soort familieberaadof stamberaad.De voordelen: je geeft jeniet met huid en haar overaan hulpverleners. Boven-dien, die hulpverleners zijner niet op zaterdagavond endie zorg is altijd maar tijde-lijk.Eigen kracht is ook een leef-stijl ontwikkelen die zorgtdat je gezond wordt ofblijft.Het gaat ook over vriend-schappen sluiten en onder-houden. Zodat je niet ver-eenzaamt. En je vriendenook niet. Zodat er iemandis die je helpt en zodat jezelf soms iemand kunt hel-pen.Eigen kracht is ook samenmet je buurtbewoners er-voor zorgen dat het veiligen gezellig is in de wijk. Ofeen mantelzorger bijstaanzodat het hem of haar nietteveel wordt.En weet je wat het mooisteis van eigen kracht?Je wordt er gelukkiger vanomdat je zelf of samen metanderen dingen voor elkaarhebt gekregen. Daar kangeen therapie tegenop.

Om blijvend gewicht kwijt teraken is het nodig je totalemanier van leven te verande-ren. Daarbij kan een leefstijl-coach je goed helpen.

De koek is op. De overheid wildat de burgers weer voor zich-zelf gaan zorgen en minder opde staat leunen. Worden wedaar slechter van?

De Eigen Kracht-conferentie iseen soort familieberaad.Familie en vrienden bedenkensamen een plan omiemand in nood te helpen.

De meerderheid van de Neder-landse vrouwen heeft last vande overgang. Het is nog steedswachten op een wondermid-del tegen de klachten.

Geluk is deels maakbaar. Nietdoor te focussen op waaromje ongelukkig bent, maar dooraandacht te geven aan alleswat wel goed gaat.

Om van je angstaanvallen, jedepressie of je burn-out af tekomen hoef je niet per se opde divan. Psychotherapie kantegenwoordig ook online.

Je kunt veelbereiken metEigen Kracht

De visie op zorg is veranderd.Er zijn in de nieuwe Wmo min-der ‘rechten’. Er wordt nu ge-keken waar een cliënt behoef-te aan heeft.

De Open dag van de Zorg isniet alleen voor mensen die inde zorg willen gaan werken,maar instellingen openen dedeuren voor jong en oud.

Werk aan jeinnerlijkemotivatie

We moetenvoor elkaargaan zorgen

4

Een op de tien volwassenen inNederland geeft intensievezorg aan een familielid meteen beperking. Dat aantal zalalleen maar toenemen.

De overgang:help, de eitjeszijn op!

Leer positiefte denken

Psychotherapiekan ook primavia internet

17

De Wmo:‘Regel hetmaar samen’

Achter deschermen vande instellingen

Rol mantelzorgwordt steedsgroter

14 15 19

COLOFON Redactionele leidingAnne Nijtmans

VormgevingRudi Gerrits

EindredactiePeter-Paul van Vugt

Aan deze bijlage werkten meeYvonne Jansen, Onno Koster, Eva Wassenburg,Jolenta Weijers

INHOUD

7 8 1310

Regie in eigen hand

4

door Anne Nijtmans

Een dreigendehuisuitzetting.Ouders die zoveel problemenhebben dat ze

niet goed voor hun kinde-ren zorgen. Een ex-psychia-trische patiënt die weer opzichzelf gaat wonen en datniet meer gewend is. Eenechtscheiding die uitlooptin een vechtscheiding. Ont-spoorde pubers die hunouders tot wanhoop drij-ven.Het zijn de situaties waar-bij mensen aankloppen bijhulpverlenende instanties.En anders kloppen de hulp-verleners wel bij hen aan.In veel gevallen kunnenjeugdzorgers en maatschap-pelijk werkers verbeteringbrengen in de situatie.„Het probleem is dat dehulpverlening een keerstopt”, zegt Joost Witloxvan de Eigen Kracht Centra-le. „En dan moeten de be-trokkenen wel zelf verderkunnen.”„Eigen Kracht wil niet zeg-gen ‘los het zelf maar op’ enhet is geen bezuinigingsin-strument”, benadrukt Wit-lox. „Het is ‘zoek samen eenoplossing en houd de regiein eigen handen’. We probe-ren een proces op gang tezetten waarbij het netwerkversterkt wordt zodat men-sen gesteund worden doorhun familie, vrienden ofbuurtgenoten.”Eigen Kracht is een heden-

daagse versie van de manierwaarop mensen vroeger pro-blemen oplosten. De her-ontdekking van het familie-beraad als besluitvormings-model begon in Nieuw Zee-land. Daar kwamen veelMaori-jongeren in de pro-blemen en de inspannin-gen van de reguliere hulp-verlening hielpen niet.Na onderzoek bleek waar-om: bij de Maoribevolking

zijn de familienetwerkenerg belangrijk en die wer-den door de moderne hulp-verlening buitenspel gezet.Dat gegeven vormde de ba-sis voor een nieuw jeugd-zorgmodel: de Family GroupConference. Het model werdin 1989 zelfs opgenomen inde wet van Nieuw Zeeland.Nederlandse jeugdwerkerspikten deze werkwijze open zo ontstond begin vandeze eeuw de Eigen KrachtCentrale. De organisatie re-gelt en faciliteert EigenKracht Conferenties. Sindsde oprichting zijn er bijna7.500 conferenties geweestin Nederland.De meeste conferenties zijnsuccesvol. In driekwart vande gevallen vinden dehoofdpersonen na driemaanden dat hun situatieverbeterd is. Ook het meren-deel van de andere betrok-kenen waarderen de confe-

rentie, het plan en de uit-komst.Een Eigen Krachtconferen-tie komt als volgt tot stand.Je moet je aanmelden bij deorganisatie. Vaak is het eenhulpverlener die het initia-tief neemt, soms de hoofd-persoon of een betrokkene.De vraag komt bij een regio-manager. In Gelderland isdat Joost Witlox.„Ik luister wat er aan dehand is en zoek een onaf-hankelijke Eigen Kracht-coördinator voor deze speci-fieke situatie. De EigenKracht Centrale heeft in Ne-derland honderden mensenopgeleid die een EigenKracht Conferentie kunnenopzetten. Ze hebben een an-dere baan, niet bij een hulp-verlenende instantie, maarzijn wel beschikbaar. Zekrijgen een vergoedingvoor hun werk. We hebbenmensen van verschillende

leeftijden, achtergrondenen religies, mannen en vrou-wen.”De coördinator bemoeitzich niet met de inhoudvan de situatie en is ookgeen hulpverlener. „Zijn ofhaar enige taak is het grotermaken van de kring van be-trokkenen, het helpen orga-niseren van de conferentieen het inleiden van eendeel van de bijeenkomst”,

zegt Witlox die zelf de nodi-ge conferenties heeft georga-niseerd.„Om te beginnen gaat deEingen Kracht-coördinatorna overleg met de hoofdper-sonen mensen uitnodigenvoor de conferentie. Fami-lie, buren, vrienden. Somsmoeten mensen overtuigdworden om mee te doen.Ze zijn bang dat ze taken inde schoenen geschoven krij-gen, Maar ze zijn vooral ge-wenst om mee te denkenen mee te praten.”Gemiddeld doen er onge-veer dertien personen meeaan een Eigen Krachtconfe-rentie. „Soms is een net-werk klein maar na eenbeetje doorvragen blijkener altijd mensen te zijn”, isde ervaring van Witlox.Tussen aanvraag en confe-rentie zit meestal een weekof zes. Maar als het echtnoodzakelijk is, kan hetsneller. De conferentiewordt op neutraal terreingehouden. In een zaaltje ofbuurhuis. Er is eten en drin-ken zodat zo lang de tijd ge-nomen kan worden als no-dig is. Een conferentie kaneen halve dag duren maarsoms langer.Het doel van de conferentieis om samen tot een planvan aanpak te komen en af-spraken hierover te maken.„Betrokkenen en netwerkkunnen dingen doen maarer blijven vaak ook specifie-ke taken over voor de hulp-verlening”, is de ervaringvan Witlox.

Niet ‘los hetzelf maar op’maar ‘los hetsamen op enhoud de regie’

We proberenhet netwerk teversterkenzodat mensenverder kunnen

Joost WitloxJoost Witlox

‘Ik vond het best saai, al dat gepraat.Maar als het over mij gaat, moet ik erwel bij zijn. Opa hielp mij om te zeggenwat ik ervan vond.’

““

� Eigen Kracht Conferentie: een probleem bespreken met met eigen sociale netwerk. foto’s Caroline van Pagée/Mirte Slaats

Met Eigen Kracht kun je

De Eigen Krachtconferentie is

een soort familieberaad.

Betrokkenen, familie en vrien-

den bedenken samen een plan

om de situatie van een gezin of

persoon te verbeteren.

Yurie 9 jaar, scholier op www.eigen-kracht.nl

DE GELDERLANDER ZATERDAG 16 MAART 2013 5

„Het mooie van dit systeemis dat het een brug slaat tus-sen het systeem van hulp-verleners en het sociale net-werk. En het levert bijna al-tijd wat op. Soms mislukthet plan dat tijdens een Ei-gen Krachtconferentie is ge-maakt. Dan helpt het weleens om nog een keer bij el-kaar te komen. Als een planecht mislukt komt hetmeestal omdat de hoofdper-soon het niet aandurft omzijn probleem volledig aande eigen kring voor te leg-gen. Dat is ook moeilijk.

Maar het is de hoofdvoor-waarde voor het slagen vande conferentie en het plan.”De organisatie van EigenKrachtconferenties wordtbetaald vanuit de geldenvoor jeugdzorg, anderehulpverlening, door provin-cies en soms ook door ge-meenten. Zo heeft de Stads-regio Amsterdam het sys-teem geadopteerd. In zuide-lijk Gelderland wordt ‘Ei-gen Kracht’ vooral toege-past in de regio’s Arnhemen Rivierenland.„Uiteindelijk werken we er

naartoe dat dit systeemwaarin de vraag van bur-gers leidend is voor de hulp-verlening, overal wordt toe-gepast en onze organisatieoverbodig wordt”, vindtJoost Witlox. „Wat wijdoen is organiseren datmensen vanuit hun eigenomgeving een steuntje inde rug krijgen. Het is ietswat we vergeten zijn. Dat ishet verhaal van EigenKracht. Ik geloof erin.”

www.eigen-kracht.nl

Meteen na de geboorte vanhaar dochtertje kwamen demensen van het Advies enMeldpunt Kindermishandeling(AMK) bij haar. Ze haddeneen melding gehad en warener niet zeker van dat Sabine instaat zou zijn voor haar babyte zorgen. Het voorstel vanhet AMK was een EigenKrachtconferentie.

„Dat was heftig”, vertelt Sa-bine. „Ik was net bevallen.Normaal krijg je dan derust om bij te komen. Ikkreeg meteen deze stress.”Een van de redenen waar-om er getwijfeld werd aanhaar capaciteit als ouder isdat Sabine in het verledenpsychiatrische behandelin-gen heeft gehad. Ze wordtambulant begeleid door hetRegionaal Instituut Bege-leid Wonen (RIBW). En zeis een alleenstaande ouder.De Eigen Krachtconferentiewerd in het geval van Sabi-ne vrij snel georganiseerd.„De coördinator kwamlangs voor de lijst met con-tacten. Zij belde iedereenop. Mijn ouders en mijnbroer, ooms en tantes, bu-ren van mijn ouders die mijook al lang kennen, vrien-den, buren hier uit de flat.Uiteindelijk kwamen erzo’n 25 mensen.”De conferentie was in eenzaaltje in een naburigeplaats. Sabine: „Het was eendag om nooit te vergeten.Het duurde de hele dag,van tien tot zeven uur.

Mijn oom en tante haddenvoor eten gezorgd. En erzijn toen afspraken ge-maakt. Het belangrijkstewas dat ik de eerste maan-den altijd iemand bij mehad. We hebben een extrabed gezet in mijn huis.Voor mij was het heelzwaar. Kun je het je voor-stellen, altijd iemand bijje?”Het was de bedoeling dat erprofessionele begeleidingzou komen voor Sabine bijhet Moeder en Kindhuis.Uiteindelijk bleek dit nietgeschikt voor haar. Er zijnandere vormen van hulpver-lening gekomen, bij haarthuis. „Ik krijg begeleidingvan het RIBW en Maat-schappelijk Werk van ProPersona, eens per twee we-ken komt een sociaal psy-chiatrisch verpleegkundigeen mijn kindje heeft tweevoogden. Mijn hele weekzit vol.”In de periode dat de profes-sionele hulpverlening opgang kwam, is de hulp vanhet netwerk afgebouwd.„Eerst minder aanwezig-heid, daarna alleen ‘savonds nog bellen.”Sabine waardeert de confe-rentie vooral omdat door deuitkomst haar dochter bijhaar mocht blijven. De in-tensieve begeleiding vanhet netwerk vond ze nietmakkelijk. „Maar daardoorvind ik nu de ondersteu-ning van de hulpverlenersgoed te doen.”

De Eigen Kracht Conferentie conferentie be-staat uit drie delen.Het eerste deel wordt voorgezeten door deEigen Kracht-coördinator. Hierbij zijn ookhulpverleners uitgenodigd.„In deze fase gaat het over het vaststellenvan het probleem en het uitwisselen van in-formatie”, zegt Joost Witlox, „zodat ieder-een dezelfde kennis heeft. Hulpverlenerskunnen vertellen hoe zij tegen de situatieaankijken. Verder is het belangrijk dat dui-delijk wordt wat het probleem is en dehulpvraag. Zo concreet mogelijk. Bijvoor-beeld: ‘hoe kunnen we ervoor zorgen datdeze familie in dit huis kan blijven wonen’of ‘hoe kunnen we ervoor zorgen dat de kin-deren in een veilige situatie opgroeien’ of‘hoe wordt het weer gezellig in huis’.”Bij het tweede, besloten deel van de EigenKrachtconferentie is geen hulpverlener enook geen Eigen Kracht-coördinator aanwe-zig. De hoofdpersonen en de betrokkenen

maken zelf een plan. Samen. „Dat kan eentijd duren”, aldus Witlox. „En het gaat nietgestructureerd. Maar er komt altijd wat uit.En vaak ook oplossingen waar een hulpver-lener nog niet aan gedacht heeft.”Tot slot wordt het plan gepresenteerd. Hierzijn de Eigen Kracht-coördinator en even-tuele hulpverleners weer bij. De taak vande coördinator is om afspraken op te schrij-ven. Wie doet wat en wie kan erop aange-sproken worden. Zo concreet mogelijk. Bij-voorbeeld dat een familielid eens permaand zal langskomen voor de administra-tie. Dat een buurvrouw elke week op de kof-fie komt. Dat de hulpverlener bepaalde za-ken regelt.Dan zit het werk van de Eigen Krachtcentra-le erop. Na een maand belt de EigenKracht-coördinator om te vragen of hetplan loopt. Onderzoekers vragen vervol-gens na een paar maanden na hoe het ver-der is gegaan.

De Eigen Kracht Conferentie

� De Eigen Kracht-coördinator schrijft het plan op.

‘Nu heb ik mijnkindje bij mij’

meer dan je denkt

Wij zijn er voor u!

Wij zijn er voor mensen met allerhandezorgvragen. U kunt bij ons terecht voor verzorgingshuiszorg, verpleeghuiszorgthuis, revalidatie, palliatief-terminale zorg,dagbehandeling, dagverzorging en kort- oflangdurend verblijf in het verpleeghuis.

Heeft u vragen, dan kunt u onze gratis informatielijn bellen. Onze medewerkersstaan u graag te woord op 0800 - 020 20 21.Zij zijn tijdens kantooruren op dit gratisnummer bereikbaar.

postadres Postbus 9002, 6870 GC Renkumtelefoon (0317) 364 200fax (0317) 364 293internet www.zinzia.nle-mail info@zinzia.nl

• Oranje Nassau’s Oord• de Lingehof• de Rijnhof • Rumah Kita

Zinzia Zorggroep is een eigentijdseaanbieder van verpleeghuiszorg en verzorgingshuiszorg op vier bijzonderelocaties. Ruim 1500 medewerkers envrijwilligers zijn actief in en rondomonze verpleeghuizen Oranje Nassau’sOord in Wageningen, de Lingehof inBemmel en de verpleeg- en verzor-gingshuizen de Rijnhof in Renkum enRumah Kita in Wageningen. Rumah Kita is er speciaal voor Indische en Molukse ouderen.

Drs. Angela Wolf is oogarts bij Ozon Oogkliniek. De staaroperatie is één van de behandelingen die zij regelmatig uitvoert. Wat is staar precies? En hoe ontstaat het? Wolf legt uit: “Voor in het oog zit de heldere en doorzichtige ooglens. Deze zorgt er mede voor dat de dingen die we zien scherp op het netvlies worden afgebeeld. Naarmate we ouder worden, wordt deze lens minder helder. Daardoor lijken de dingen die we zien waziger en grauwer van kleur. Dit troebel worden van de ooglens wordt 'staar' of 'cataract' genoemd.”

OnderzoekWolf vervolgt dat iedereen die ouder wordt, te maken krijgt met staar. “Maar niet iedereen heeft er echt last van. Om erachter te komen of er inderdaad sprake is van staar, worden uw ogen onderzocht met een spleetlamp. Deze lamp geeft een smalle bundel licht, waarmee de oogarts het voorste deel van het oog kan bekijken. Met de spleetlamp kunnen we zien of er troebelingen zijn in de ooglens, en als deze er zijn, hoe ver ze zich al hebben ontwikkeld.”

Wolf laat weten dat staar goed behandeld kan worden. “Over het algemeen is het met een een-

voudige operatie te verhelpen en kan de operatie tot op hoge leeftijd uitgevoerd worden.”

TopkwaliteitOzon Oogkliniek is gespecialiseerd in de be-handeling van oogaandoeningen, zoals staar, glaucoom en macula degeneratie. Ook worden er ooglidcorrecties verricht. Onlangs is Ozon Oogkliniek overgenomen door Bergman Clinics, een vooraanstaande zelfstandige kliniek voor me-disch specialistische zorg met zestien vestigingen verspreid over Nederland.

Door het samengaan kunnen kwaliteit en continu-iteit verder gewaarborgd worden. Met de over-name door Bergman Clinics is een zeer bewuste stap gezet om topkwaliteit en doelmatigheid van beide klinieken aan elkaar te verbinden.

Vergoed“In de praktijk zal er door de overname weinig voor u veranderen”, licht Wolf toe. “U krijgt nog steeds de beste zorg en kwaliteit zoals u van ons gewend bent met geavanceerde operatiefacilitei-ten en gespecialiseerde oogartsen. Bovendien zijn

er geen wachtlijsten en heeft de kliniek contracten met álle zorgverzekeraars. Een staaroperatie wordt altijd vergoed.”

Afspraak makenWilt u een afspraak maken met één van de oog-artsen? Neem dan contact op via telefoonnummer 026 - 442 77 87.

« Oogarts dr. Wolf

«infotorial

OZON OOGKLINIEK

MIDDELLAAN 8A - 6881 RP VELP

(026) 442 77 87WWW.OZONOOGKLINIEK.NL

Tegen een staaroperatie hoeft u niet op te kijken. In de praktijk valt deze operatie reuze mee. “Dat hoor ik vaak van mijn patiënten na de operatie”, zegt oogarts drs. Angela Wolf van Ozon

Oogkliniek. “Bovendien kan een staaroperatie nog tot op hoge leeftijd uitgevoerd worden en verhoogt het de kwaliteit van leven.”

Staaroperatie verhoogt kwaliteit van leven

www.propersonajeugd.nl

Vestigingen in Arnhem,

Ede, Nijmegen en Tiel

Pro Persona Jeugd is er voor kinderen en jongeren met ernstigepsychische of psychi-atrische problematiekén voor hun ouders

DE GELDERLANDER ZATERDAG 16 MAART 2013 7

door Jolenta Weijers

Regie. Participa-tie. Zelfred-zaamheid. Pre-ventie. Zelfstan-digheid. Burger-

maatschappij. Eigen verant-woordelijkheid.Wat deze woorden gemeenhebben? Ze zijn er de weer-slag van dat de overheid erniet meer altijd voor ons is.Vadertje Staat, die ooit be-loofde voor zijn onderda-nen te zullen zorgen, legthet hoofd in de schoot. Demensen moeten hun proble-men weer zelf oplossen.Net als vroeger. Alleen alshet echt niet anders kan,schiet de overheid te hulp.Vadertje Staat is anno 2013geen liefhebbend bescher-mer meer, maar een logmonster met een onstilbarehonger. Een put die zichniet simpelweg laat dem-pen door er nóg meer geldin te storten. Trouwens,waar moet dat geld van-daan komen?Dat burgers weer voor zich-zelf moeten zorgen, gaatvan au. Logisch. Wat is ertenslotte comfortabeler daneen overheid die je altijd op-vangt als het even tegenzit?Een overheid bovendien,die deze taak met liefde opzich nam. ‘De laatste dertigjaar van de twintigste eeuwzijn we vooral aangemoe-digd meer calculerend tezijn, gericht op individuelezelfontplooiing, eigen be-lang en vrijheid’, schrijft

Marja Jager-Vreugdenhil inhaar proefschrift Nederlandparticipatieland?.Maar de koek is op. Eendoorsnee gezin betaalt nual bijna een kwart van zijninkomen aan zorg. Als erniets gebeurt, en de zorgblijft net zo hard groeienals de afgelopen tien jaar,loopt dat op tot bijna dehelft van het inkomen in2040, zo blijkt uit cijfersvan het ministerie vanVolksgezondheid.Bezuinigen is onontkoom-baar. Te beginnen door deboel efficiënter te maken.Maar ook door strenger tezijn in wat de overheid welen niet betaalt.In de gezondheidszorgwordt veel geld uitgegevenaan aandoeningen die eigen-lijk helemaal geen ziektezijn maar een ongemak, zo-als een verkoudheid. In eenbrief aan de Tweede Kamernoemt minister Edith Schip-pers dat ‘overmatige medi-calisering’ die moet wordenbestreden. Dat is geennieuw plan. Het kabinetRutte I had er al een bezui-niging van € 1,3 miljardvoor in de boeken staan. Opdit moment is daarvan €100 miljoen ‘ingevuld’. Datbetekent dat op korte ter-mijn nog € 1,2 miljard aanbezuinigingen moet volgen.Gezien het streefbedrag ishet inmiddels nodig omméér aan te pakken dan al-leen de medicalisering. Ermoet ‘naar verwachting’ook worden beknibbeld op

‘aandoeningen die het onge-mak te boven gaan’, kon-digt de minister aan. Ditvoorjaar komt ze met con-crete voorstellen.Ook participatie van bur-gers is een manier om te be-zuinigen. Dat stuit op aller-lei praktische bezwaren. Zo-als het feit dat de meestevrouwen tegenwoordig eenbaan hebben en er dus nietautomatisch een batterij

mantelzorgers klaarstaat.Of het feit dat ouders envolwassen kinderen vaakver van elkaar wonen.Maar er is een nog groterehobbel te nemen. Wat deoverheid nu van haar bur-gers vraagt, is een regelrech-te cultuuromslag. In eenmum van tijd is de beteke-nis van het woord ‘zelfred-zaamheid’ compleet veran-derd. Vroeger was zelfred-zaam zijn: ‘zoveel mogelijkzelf doen met behulp vanprofessionele zorgverle-ners’. Met andere woorden:val verder alsjeblieft nie-mand lastig met jouw pro-blemen. Inmiddels geeft deoverheid een heel andere in-vulling aan het begrip zelf-redzaamheid: ‘zo veel moge-lijk zelf doen met behulpvan de directe sociale omge-ving’, aldus promovenda Ja-ger-Vreugdenhil. Oftewel:vraag eerst maar eens hulp

aan je familie, vrienden enburen.De vraag is of we er uitein-delijk slechter van worden.Ja, er zingen voorbeeldenrond van mensen die tus-sen de wal en het schip drei-gen te vallen. Dat mag niet.Maar de gedachte dat vol-wassen mensen in principehun eigen broek moeten op-houden, is misschien zogek nog niet. De gedachtedat je de mensen in je om-geving helpt, evenmin. Hoevaak was de afgelopen jarente horen dat het er niet leu-ker op wordt als iedereen al-leen aan zichzelf denkt?Minister Schippers ziet hetin elk geval wel zitten.Door op een andere manierte kijken, zegt ze, ‘doen weveel meer een beroep op deeigen kracht van mensenen hun gemeenschappen.Sterker nog, die wordenhierdoor sterker.’

We moetenaf van demedicaliseringvan gewoneongemakkenMinister Edith Schippers

Het proefschrift Nederland participatieland van MarjaJager-Vreugdenhil is in zijn geheel te downloaden op desite van de Universiteit van Amsterdam.

“

� Wim Hakkert (links) gaat met zijn vriend Herman Klijn Velderman, die alzheimer heeft, naar de tennisbaan. foto Ab Hakeboom

Zelfredzaamheid

De kosten voor gezondheids-

zorg stijgen razendsnel. Het

kan niet anders dan dat we

meer voor onszelf en elkaar

gaan zorgen. De vraag is of we

er slechter van worden.

http://dare.uva.nl

8

door Eva Wassenburg

’Vr o e g e rkreeg jein negenvan detien geval-

len alles waarom je vroeg.Dat automatisme is er af endat is soms best moeilijkvoor mensen.”Bert van Swam, wethouderZorg, Welzijn en Onder-wijs van de gemeente WestMaas en Waal (18.400 inwo-ners) praat enthousiast overde omslag die zijn kleine ge-meente de afgelopen zevenjaar heeft doorgevoerd. Men-sen worden er beter vanook al krijgen ze minder,weet hij.Het leveren van voorzienin-gen, hulp en ondersteuningvoor mensen met een be-perking is sinds de invoe-ring van de Wet maatschap-pelijke ondersteuning(Wmo) een taak van ge-meenten. In de Wmo zijnde Wet voorzieningen ge-handicapten (WVG), deWelzijnswet en het onder-deel huishoudelijke verzor-ging uit de AWBZ samenge-bracht.De visie op zorg is sinds-dien veranderd: er is geenlijstje met standaardvoorzie-ningen meer waar mensen‘recht’ op hebben. Nuwordt gekeken waar decliënt behoefte aan heeft.Dat gaat volgens het princi-pe van compensatie. Dat be-tekent dat de moeilijkhe-

den die worden veroor-zaakt door de beperking zo-veel mogelijk gecompen-seerd moeten worden.„Door een handicap, chroni-sche psychische problemenof psychosociale problemenkan iemand bijvoorbeeldhet huishouden of de bood-schappen niet meer doen,zich niet meer op straat be-geven en geen sociale ont-moetingen meer hebben.Maar huishoudelijke hulp,een boodschappendienst ofeen scootmobiel zijn geenvanzelfsprekende voorzie-ningen meer”, vertelt Bertvan Swam.„Nu kijken we of iemandhet zelf kan regelen, of sa-men met zijn omgeving.Dat is het mooiste, maarook het moeilijkste, men-sen actief maken.” En nee,dat is geen bezuinigings-maatregel pur sang, maareen omslag in denken. Die

omslag was al ingezet voorde economische crisis. Dusals mensen zeggen dat hetalleen maar om bezuinigin-gen gaat hebben ze hetmis.”Een voorbeeld. Voorheenkreeg iemand die slecht terbeen was een hulpmiddelals een scootmobiel. „Daar-mee was het probleem op-gelost en was het klaar. Alshij er voor het eerst de

straat mee opging en hetviel tegen kwam het dingvervolgens de schuur nietmeer uit. Nu begint het pasals iemand zijn scootmo-biel krijgt. We kijken naeen maand of hij ermeeoverweg kan, begeleidendesnoods daarin. Als hetecht niet werkt zoeken weeen andere oplossing. Dat isde kunst: vaker durven zeg-gen dat iemand een voorzie-ning niet zo maar krijgt,maar degenen die hem krij-gen, optimaal ondersteu-nen zodat hij er maximaalgebruik van kan maken.”Een persoonlijke benade-ring betekent dat de ge-meente de cliënt moet ken-nen. „Daarom willen we incontact te komen met ieder-een van wie we verwachtendat hij hulp nodig kan heb-ben. Iedereen die 65 wordtkrijgt een brief waarin weop de mogelijkheden wij-

zen en bij 75 komen welangs om kennis te maken.Een consulent krijgt zo eenbeeld of iemand hulp nodigheeft en hoe het sociale net-werk er uitziet.”Dat sociale netwerk van kin-deren, familie, vrienden, bu-ren en dorpsgenoten speelteen belangrijke rol. „Hetdoel van de Wmo is men-sen samen redzaam te ma-ken. Mensen kunnen sa-men heel veel regelen. Eenhuishoudelijke hulp is nietnodig als dochter en echtge-noot dat prima over kun-nen nemen. De gemeenteis er niet voor een bood-schappendienst. Boodschap-pen kan iedereen voor ie-mand doen. Je moet alleenzorgen dat mensen met el-kaar in contact kunnen ko-men om het samen te rege-len. Hetzelfde geldt vooreen maaltijdservice als Ta-feltje Dekje. Dat werd tot

voor kort geregeld en gefi-nancierd door welzijnsin-stellingen die daarvoor geldkregen van de gemeente.Daar zijn we mee gestoptwant iedere supermarktheeft kant-en-klaarmaaltij-den. We ondersteunen welinitiatieven die mensen hel-pen om langer zelfstandigte wonen en anderen te ont-moeten. Zo ondersteunenwe initiatieven als het op-zetten van Open Eettafels,plaatsen waar mensen voorweinig geld samen kunneneten. Dat kan een dorps-huis zijn of een verzorgings-huis. We hebben zelfsvouchers beschikbaar ge-steld om mensen er gratiskennis mee te laten maken.Verder dan stimuleren gaatonze bemoeienis niet, alshet eenmaal loopt moetenmensen het verder samenregelen.”Om netwerken in dorpente verstevigen wil WestMaas en Waal in ieder vande acht kernen een zorg-steunpunt hebben. Dat isniet alleen een plaats waarmensen samen kunnen ko-men, maar daar zijn ookmensen die het eerste con-tactpunt zijn als er hulp ofondersteuning nodig is.„Dan woon je als ouderemet net iets meer vertrou-wen in een dorp. Want er isaltijd iemand die op je rea-geert en het netwerk ingang kan zetten.”Om de Wmo goed te latenwerken moeten beleidsma-kers, zorgverleners en zorg-

Het mooiste,maar ook hetmoeilijkste ismensen actiefte makenBert van Swam

De Wmo regelt dat mensen met een beperkingondersteuning kunnen krijgen. Het kan gaan om ouderen,gehandicapten of mensen met psychische problemen.Dankzij de Wmo kunnen zij meedoen in de maatschappijen zo veel mogelijk zelfstandig blijven wonen.

“

� Tegenwoordig wordt gekeken of iemand wel met een scootmobiel overweg kan. foto Jan Bouwhuis

‘Regel het maar samen’

De visie op zorg is veranderd:

er is geen lijstje met standaard-

voorzieningen meer waar men-

sen ‘recht’ op hebben. Nu

wordt gekeken waar de cliënt

behoefte aan heeft.

www.rijksoverheid.nl

DE GELDERLANDER ZATERDAG 16 MAART 2013 9

De Wmo biedt gemeenten veel vrijheid om zelf accenten te leggen en keuzes te maken in hun so-ciale beleid. Hieronder een paar voorbeelden van succesvolle projecten van gemeenten; om eenisolement bij oudere vrouwen te voorkomen, jongeren zelf overlast door leeftijdgenoten te latenoplossen en conflictbemiddeling voor een beter woonklimaat in de wijk.

Zin in vriendschap

Veel oudere vrouwen komen alleen te staan en tegelijkertijdwordt hun kring van vrienden en kennissen kleiner bij hetouder worden. Om te voorkomen dat deze vrouwen in eensociaal isolement terecht komen heeft de afdeling Ontwikke-lingspsychologie & Psychogerontologie van de RadboudUniversiteit de cursus Zin in Vriendschap ontwikkeld. Veel ge-meenten, seniorenverenigingen en welzijnsinstellingen bie-den deze cursus aan.Die bestaat uit twaalf bijeenkomsten en is bedoeld voorvrouwen van 55 jaar en ouder. De cursus werkt in kleinestappen aan het actief aangaan van vriendschappen en hetverdiepen van bestaande vriendschappen.Onderwerpen die samen worden behandeld zijn verwach-tingen, vriendschap in het verleden, zelfwaardering, contac-ten maken, omgaan met teleurstellingen en conflicten. Uitevaluaties blijkt dat de deelnemers na het volgen van de cur-sus beter in hun vel zitten, de moed hebben om nieuwevriendschappen op te zoeken en bestaande vriendschappenkunnen verbeteren. Ze krijgen na verloop van tijd meervriendinnen en hebben minder last van eenzaamheid.

Jongeren lossen het op

Irritaties, overlast, ruzie. In het project ‘Jongeren lossen hetop’ (JOLO) worden jongeren opgeleid om te bemiddelen insituaties waar buurtbewoners niet zelf uit kunnen komen.Dit kan zijn tussen jongeren onderling, of tussen jongerenen volwassenen. Jonge vrijwilligers tussen 12 en 24 jaar le-ren een methode voor het oplossen van meningsverschillen.Jongeren ontwikkelen tijdens de opleiding en uitvoeringvaardigheden die niet alleen het buurtproject ten goede ko-men, maar ook van pas komen in hun eigen leven.Door de verantwoordelijkheid bij de betrokken partijen zelfte leggen kunnen conflicten, overlast of escalerende situa-ties tussen bewoners en scholieren of tussen jongeren on-derling worden opgelost en worden dergelijke situaties inde toekomst voorkomen.De bemiddelaars van JOLO horen bij een conflict beide kan-ten van het verhaal aan. Dat gebeurt op neutraal terrein. Zehebben in hun training geleerd dit onpartijdig, onafhanke-lijk en met gevoel voor privacy te doen. Vervolgens gaan debemiddelaars om de tafel zitten met beide partijen en wordtgezamenlijk naar een voor beide zijden acceptabele oplos-sing voor de overlast gezocht. Het project heeft al in Zeist,Delft, Rotterdam en de Nijmeegse wijk Hatert gelopen.

Buurtbemiddeling

De gemeenten Rijnwaarden, Zevenaar, Duiven en Wester-voort doen mee aan het project Buurtbemiddeling. In de Lie-merse gemeenten kunnen bewoners gratis een beroep doenop getrainde vrijwilligers. Die proberen partijen weer met el-kaar in gesprek te brengen inde hoop dat er samen een op-lossing wordt gevonden.In 2011 waren er negentig aanmeldingen. De zestien vrijwil-ligers hebben 86 meldingen in behandeling genomen. Na af-loop waren 58 zaken opgelost; 67 procent. De bemiddelingzorgt voor een beter woonklimaat omdat burenruzies eenbelangrijke bron voor gevoelens van onveiligheid zijn. Daar-naast neemt het project woningcorporaties, politie en ge-meente werk uit handen en worden juridische procedures,vandalisme en psychische klachten voorkomen. Zo’n 160 ge-meenten hebben een project Buurtbemiddeling. De helftvan de meldingen gaat over geluidsoverlast. Veelgehoordeandere klachten zijn pesten, tuin- of grondgeschillen enoverlast van kinderen, dieren of rommel. Ook komen erklachten binnen over bedreigingen of over mensen die zichbedreigd voelen.Er blijkt geen probleem te zijn met het werven en selecte-ren van vrijwilligers, op de meeste plaatsen is er zelfs eenwachtlijst.

� Buurtbemiddelaars in Arnhem. foto Marina Popova

vragers ‘out of the box’ den-ken; aan minder voor dehand liggende oplossingendenken.Van Swam heeft zo’n idee.„De Maasdorpen zijn alleenontsloten met een Buurt-bus. Dat is niet ideaal. Watmij betreft mag er eendorpsauto komen, die wil-len we als gemeente onder-steunen. Maar mensen rij-den zelf en nadat we eenma-lig de aanschaf hebben gefa-ciliteerd moeten vrijwilli-gers het verder zelf runnen.Op die manier zoek je naaroplossingen. Wij creërenrandvoorwaarden zodatmensen het verder zelf ensamen kunnen regelen. Alsdat echt niet lukt is de ge-meente er natuurlijk nogsteeds.”

� Meer vriendinnen, minder eenzaamheid. foto Phil Nijhuis

� ongeren in Hatert. foto Gerard Verschooten

Boodschappenkan iedereenvoor iemandanders doen

Bert van Swam

“

Succesvolleprojecten

10

door Eva Wassenburg

De overheid wilmensen zolang mogelijkthuis laten wo-nen en dat

kan niet zonder de inzetvan een groot leger aanmantelzorgers. De druk ophen zal steeds zwaarderworden omdat mensenouder worden en er meerouderen komen.De meeste mantelzorgersvinden de zorg die ze gevenheel vanzelfsprekend, maarde waarde van deze mantel-zorg is enorm; alleen al ingeld uitgedrukt gaat hetjaarlijks het om een bedragvan tussen de 4 en 7 mil-jard euro. Tachtig procentvan de zorg die mensenmet een beperking thuiskrijgen komt dan ook vanmantelzorgers.Met het afbouwen van dezorg in instellingen rekentde overheid op een grotereinzet van mantelzorgers.Volgens directeur LiesbethHoogendijk van Mezzo, delandelijke belangenorganisa-tie voor mantelzorg, zijnmensen nog net zo bereidom te zorgen voor hun naas-te, maar maken maatschap-pelijke veranderingen hetmoeilijk om ook daadwerke-lijk zorg te geven. „Jewoont niet meer automa-tisch bij elkaar in de buurt.

Vrouwen nemen nogsteeds de meeste zorgtakenop zich, maar zijn de afgelo-pen decennia wel meergaan werken. De mogelijk-heden om mantelzorg opeen natuurlijke manier inte passen in het leven zijnveranderd.”Ook bijzonder hoogleraarInformele zorg MarjoleinBroese van Groenou stelt af-gelopen zomer in haar inau-gurele rede dat de overheidniet te hard moet rekenenop nog meer mantelzorg.De nieuwe generatie man-telzorgers zijn namelijk debabyboomers, individualis-ten opgegroeid in welvaarten de geneugten van de ver-zorgingsstaat. De bereid-heid en mogelijkheid omlangdurig intensiever zorgte verlenen is nog helemaal

niet zo zeker. De vanzelf-sprekende verantwoordelijk-heid is losser bij deze gene-ratie, die ook nog eens lan-ger zal blijven werken. Zewillen best zorgen, maarniet zoveel dat hun persoon-lijke ontwikkeling en vrijetijd eronder lijden.De enige oplossing is vol-

gens Broese van Groenoudat de zorg beter wordt ver-deeld, met andere mantel-zorgers, vrijwilligers en pro-fessionele helpers.Liesbeth Hoogendijk vanMezzo vindt ook dat profes-sionele en informele zorgbeter op elkaar moeten wor-den afgestemd. „De thuis-zorg die iemand om zevenuur naar bed komt helpenkan best om elf uur komenals dat de zorgvrager enzijn mantelzorger beter uit-komt. Om mantelzorgers teontlasten moet de formelezorg zich voegen naar demogelijkheden en de wen-sen van de mantelzorger. Eris nog een wereld te win-nen in flexibiliteit.”Dat geldt volgens Hoogen-dijk ook bij het werk vanmantelzorgers. „Het is nog

een taboe onder werkne-mers en leidinggevendenom mantelzorg te bespre-ken en het in te passen inhet werkschema. Daarbijgaat het niet in de eersteplaats om extra verlof, maardoet een flexibele houdingal heel veel. Dat is uiteinde-lijk ook in het belang vande werkgever die niet zit tewachten op ziekteverzuimdoor overbelasting.”Het is niet alleen kommeren kwel voor mantelzor-gers, benadrukt Hoogend-ijk. „Mantelzorg is voor veelmensen een waardevolleaanvulling op hun leven,het geeft bevrediging omiets voor een ander te kun-nen betekenen. Maar danmoet het wel kunnen opeen manier die bij hun ei-gen leven past.”

Er is nog eenwereld tewinnen inflexibiliteit

Liesbeth Hoogendijk

Wilt u weten in hoeverre u belast wordt doormantelzorgtaken, doe dan de mantelzorgtest. Hetinvullen kost slechts vijf minuten. De test bestaat uitdertien vragen die u met ja of nee moet beantwoorden.De test vindt u op onderstaande website.

“

� Anneke Nijman heeft haar hulpbehoevende moeder in huis genomen. foto Bart Harmsen

Mantelzorg gaat steeds gr

Een op de tien volwassenen in

Nederland geeft intensieve

zorg aan een ouder, partner of

kind met een beperking; mantel-

zorg. Dat aantal zal de komen-

de jaren alleen maar groeien.

www.mezzo.nl/mantelzorgtest_bent_u_overbelast

DE GELDERLANDER ZATERDAG 16 MAART 2013 11

Ap Hollander (73) uit Does-burg zorgt voor zijn vrouwTruus (ook 73). Zij heeft spier-dystrofie en een herseninfarctgehad. Hij houdt het huisschoon, doet boodschappen,kookt en doet de was. En hijverzorgt zijn vrouw, die hulpnodig heeft, bij een groot aan-tal dingen.

Zwaar of fijn? „Fijn vind ikhet niet. Zwaar, ach. Maarik doe het graag.” Ap Hol-lander zorgt inmiddels eenjaar of vijftien voor zijnvrouw. Vroeger waren derollen omgedraaid. „Toenik nog werkte deed ik nietsin het huishouden, datmoet ik eerlijk zeggen. Ikheb alles geleerd. Gelukkigkan ik Truus nog wel eensvragen hoe ik iets moet ma-ken.”Ab’s vrouw is geestelijkniet meer zoals ze vroegerwas, maar ze is nog wel instaat tot een normaal ge-sprek, zegt Ap. „Ze wasvroeger heel flink en kan ei-genlijk nog steeds niet ac-cepteren wat haar overko-men is. Ze heeft het nooitprettig gevonden dat er nuvoor haar gezorgd moetworden.”De zorg voor Truus en hethuishouden doet Ap hele-maal alleen. „Hulp, of datnou thuishulp of huishou-delijke hulp is, zou ik mis-schien wel kunnen krijgen.Maar dat wil ik niet. Danben je toch afhankelijk vanwanneer ze komen. Als wedan eens weggaan vind ikdat niet fijn. Zolang ik het

kan wil ik niemand lastig-vallen en doe ik het zelf.”Ap is eerder gestopt metwerken toen zijn vrouween herseninfarct kreeg.„De combinatie met werkis lastig is. Dat merkte ik altoen ze dystrofie had, danmoet je toch steeds naarhuis om te kijken omdat zede hele tijd op bed lag.Toen ze het herseninfarcterbij kreeg ben ik maar ge-stopt. Ik vond dat ik thuisnuttiger werk kon doendan op het werk.”Hij merkt dat zijn leeftijdeen rol gaat spelen. „Jewordt ouder en dan wordthet steeds moeilijker. Ikben eerder emotioneel enboos om iets, dingen waarik vroeger geen moeitemee zou hebben.”Sinds kort gaat Truus tweedagen per week naar dedagopvang in een verpleeg-huis om wat beter te lerenlopen. Die dagen zoudeneen ontlasting voor de Apmoeten zijn.„Ik zou, als mijn vrouw erniet is, wat voor mezelfmoeten doen, maar ikmoet eerlijk zeggen dat ikdan het huis ga doen. Danhoef ik haar daar niet lastigmee te vallen als ze er is enkan ik haar aandacht ge-ven. Het is verkeerd, ik geeftoe dat ik iets meer voormezelf moet doen. Ik schil-der een beetje dat kan ikhier thuis doen. En ik pro-beer iedere dag een uur telopen als Truus op bed ligt‘s middags. Even het hoofdleeg maken.”

Anneke Nijman (58) uit Gies-beek heeft haar moeder Enne-ke Pluim (84) in huis geno-men. Enneke heeft Parkinson,artrose, een dubbele herniaen is blind een één oog. Anne-ke heeft een drukke baan,drie inmiddels volwassen kin-deren, een man én de zorgvoor haar moeder.

Zwaar of fijn? „Fijn. Ik hadgeen rust meer toen ze opzichzelf woonde. Het ginggewoon niet goed methaar. Dus ik ben blij dat zenu bij ons woont.” Het be-gon vijftien jaar geleden alseen tijdelijke oplossingtoen Enneke’s echtgenooterg ziek was. Nadat hij over-leed verhuisde ze naar eenseniorenwoning. Dat wasgeen succes. Toen Anneke’sechtgenoot haar vroeg om– als ze dat wilde – bij hunte komen wonen, zei zijnschoonmoeder: dit is demooiste dag van mijn le-ven. „Ze was een wraktoen ze bij ons kwam. Nuheeft ze nog dezelfde licha-melijke klachten maar is zegelukkig. Ze leest, puzzelten gaat altijd mee bood-schappen doen. Van iederritje in de auto geniet ze.”Enneke woont in eenzit-slaapkamer die aan hethuis is gebouwd. Die waseigenlijk bedoeld als slaap-kamer voor Anneke enhaar man, maar die slapennu in de veel kleinere stu-deerkamer. „Of je ruimtehebt is niet de belangrijk-ste vraag als je een ouderin huis wil nemen, het gaat

om de relatie die je hebt.Ruimte kun je altijd creë-ren.” Anneke brengt haarmoeder ontbijt op bed,helpt haar bij het aankle-den en met de steunkou-sen, verzorgt haar medicij-nen, haalt boeken, kooktvoor haar moeder enbrengt haar ’s avonds weernaar bed. Dokterafspraken,het aanmeten van steun-kousen, contact met dezorgverzekering; Anneke re-gelt bijna alles. Haar mandoet de administratie voorzijn schoonmoeder. „Erkomt veel bij kijken, maarals je werkt gaat het eenbeetje tussen de bedrijvendoor. Als ik thuis zou zijn,zou het een dagtaak zijn.Nu is mijn moeder onder-deel van het totaalplaatje.”Anneke moet altijd verzor-ging regelen voor haar moe-der als ze een paar dagenweggaat. „Ik denk altijdaan haar als mijn vierdekind. Als je kleine kinde-ren hebt moet je ook inven-tief zijn. Maar als je hetkunt opbrengen geef je ie-mand echt een ander le-ven.”Anneke wil zich geen zor-gen maken over de toe-komst, als haar moederslechter wordt. „Dat zienwe wel, je leeft bij de dag.Weet je wat mijn grootstezorg is? Stel dat ze wegvalt,ik hoop dat ik overeindblijf. Dan is er toch eenenorm gat, daar zijn geenhandleidingen voor. Ze iszo onderdeel van mijn be-staan.”

Zolang ik hetkan wil ikniemandlastigvallen

Als je het kuntopbrengen,geef je iemandecht een anderleven

Ap HollanderAnneke Nijman

““

� Ap Hollander zorgt voor zijn hulpbehoevende vrouw Truus. foto Bart Harmsen

‘Ik moet meervoor mezelf doen’

‘Ze is zo onderdeelvan mijn bestaan’

rotere rol spelen

Attent wonen welzijn zorg levert alle vormen van zorg en dienstverlening

- Zorg thuis- Wonen met zorg en behandeling

Voor meer informatie bel Attentiepunt: 0800-2883689 of kijk op www.attentwwz.nl

Arnhem Regina PacisVelp KastanjehofDieren Beverode De Oude Plataan Gelders HofDoesburg De Hessegracht St. Elisabeth Elst TertzioRheden Rhederhof De BoomgaardAlle regio’s Attent Zorg Thuis

Attent voor u: een wereld van verschil!

www.han.nl/werkenenleren

Carrière in Zorg en Welzijn?

Bachelors• Creatieve therapie• Culturele en Maatschappelijke Vorming• Maatschappelijk Werk en Dienstverlening• Pedagogiek• Sociaal Pedagogische Hulpverlening

• Verpleegkunde• Medische Hulpverlening

• Management in Zorg en Dienstverlening• Coördinator in Zorg en Dienstverlening• Leraar Gezondheidszorg en Welzijn• Onderwijsondersteuner Zorg en Welzijn

De Hogeschool van Arnhem en Nijmegen (HAN) is dé opleider voor de regionale sector zorg en welzijn. Wij verbinden onderwijs, praktijkgericht onderzoek en het werkveld. Zodat u als professional een antwoord heeft op de toenemende vraag vanuit het beroepenveld naar innovatie, effectiviteit, ketenzorg en multidisciplinaire aanpak.

De HAN biedt ook ú volop kansen voor een combinatie van Werken en Leren en professionele ontwikkeling door een groot aantal praktijkgerichte opleidingen (deeltijd, duaal en post-hbo).

25 APRIL OPEN AVOND• Werken en Leren Nijmegen

14 MEI OPEN AVOND• Management in Zorg en Dienstverlening• Coördinator in Zorg en Dienstverlening

15 MEI OPEN AVOND• Leraar Gezondheidszorg en Welzijn• Onderwijsondersteuner Zorg en Welzijn

15 JUNI OPEN DAG• Alle opleidingen in Zorg en Welzijn

KOM OOKNAAR DE HAN!

HAN VDO Opleider in Zorg en Welzijn• Post-hbo opleidingen, cursussen en trainingen,

supervisie en coaching• Operatieassistent en Anesthesiemedewerker

HAN Masterprogramma’s

Veel kankerpatiënten kampen na hun behandeling met

gezwollen armen of benen. “Wat mensen vaak niet weten,

is dat daar wat aan te doen is”, vertelt Melissa Rengelink

in haar Doetinchemse praktijk. “Ze denken dat het er bij

hoort of ze hebben er na zware behandelingen even geen

zin in. Maar het is goed te behandelen en onder controle te

houden. Als je er maar op tijd bij bent.”

Steeds meer specialisten en artsen sturen patiënten

naar Melissa door voor een oedeembehandeling. Als

gediplomeerd huidtherapeute biedt ze het volledige

‘oedeembehandelpakket’ aan. Van zwachtelen en

lymfedrainage tot het aanmeten van steunkousen en het

verzorgen van de huid. Tegelijkertijd kan er wat gedaan

worden aan de littekens, die na een kankerbehandeling

soms hinderlijk aanwezig blijven.

Acne, littekens of overbeharing

Huid- en Oedeemtherapie Doetinchem is daarnaast het

adres voor andere huidbehandelingen. Bijvoorbeeld tegen

acne, littekens of overbeharing. “Littekens zijn vaak pijnlijk

door de verkleving die is ontstaan. Met massage of speciale

crème kunnen we daar wat aan doen. Dames en heren met

overbeharing verlossen we hier permanent van en voor

acne geven wij een maatgericht advies.”

Melissa Rengelink werkt als huidtherapeut. Dit is een

beschermde titel en vergt een specialistische Hbo-

opleiding. Vaak wordt het beroep verward met dat van

schoonheidsspecialiste. Het verschil? “De huidtherapeut

geneest een zieke huid en de schoonheidsspecialiste

verwent de gezonde huid.”

Bij de huidtherapeut kun je voor alle behandelingen zo

terecht. Alleen voor oedeemtherapie is er een verwijzing

nodig.

Huid- en Oedeemtherapie Doetinchem

Bachlaan 2b, 7002 MZ Doetinchem

www.huid-doetinchem.nl - tel: 0314-842799

Huid- en Oedeemtherapie Doetinchem

“Veel huidproblemen zijn te behandelen”

Haar praktijk bestaat drie jaar. Melissa Rengelink heeft inmiddels veel mensen van hun

huidproblemen afgeholpen. Als erkend huidtherapeute weet ze bijvoorbeeld raad met

lymf-oedeem.

Melissa Rengelink heeft veel mensen

van hun huidproblemen afgeholpen.

DE GELDERLANDER ZATERDAG 16 MAART 2013 13

door Onno Koster

Rondkijken ineen ziekenhuisof zorginstel-ling? Dat kanook dit jaar

weer op de derde zaterdagvan maart, de 16e, vandaagdus. Dan is de NationaleOpen Dag voor Zorg enWelzijn. Eerder in de weekkon dat op veel plaatsenook al, want de Open Dagis dit jaar voor het eerst eenNationale Week van Zorgen Welzijn.Het initiatief tot de OpenDagen komt van de werkge-versverenigingen binnen desector die samenwerken on-der de landelijke koepel Re-gio Plus. En ook dit jaar zijnhet de werkgeversverenigin-gen die de organisatie vande Open Dag voor hun reke-ning nemen. In Gelderlandzijn twee van die verenigin-gen actief. Salus Gelria be-dient zuid-, midden- enwest-Gelderland en WGVZorg en Welzijn ondermeer het oosten van de pro-vincie.Pascalle Neijenhuis van Sa-lus Gelria, legt uit wat dewerkgeversverenigingen al-lemaal aanbieden: „Wij or-ganiseren en faciliteren al-les mee. We verzorgen me-dia-aandacht, we leverenpromotiemateriaal, we orga-niseren drie beursvloeren,in Nijmegen, Arnhem enTiel, waar de brancheorgani-saties zich kunnen tonenen we zorgen desgewenst

voor de inzet van bekendeNederlanders bij de promo-tionele activiteiten. Zo gaatRobin Martens die de rolvan Ricky speelt in GoedeTijden Slechte Tijden, als am-bassadrice een rol spelen bijZiekenhuis Rivierenland inTiel en hebben André vanDuin en Yes-R radiospotjesingesproken. Ons gezamen-lijke doel is zoveel mogelijkmensen binnen te krijgen.”Om die reden is de OpenDag ook uitgebreid naareen week. Dan kunnen alledoelgroepen bediend wor-den. Neijenhuis: „De dagheeft een steeds breder ka-rakter gekregen. We willendeuren openen voor men-sen, oud en jong, die eenbaan in de sector zoeken ofeen stageplaats. Daarnaastgenereren we bekendheiddoor ons te richten opbuurtbewoners en anderebelangstellenden. Voor som-mige organisaties is de za-terdag ook minder interes-sant, omdat er dan veel min-der te doen en te bekijkenis.”Een van de instellingen diedeze zaterdag open zijn, ishet Ziekenhuis GelderseVallei in Ede. En waar decollega’s van Rivierenlandin Tiel voor de bekende Ne-derlander gingen, daar wilhet ziekenhuis in Ede meerde diepte in. Er zijn rondlei-dingen op de verschillendeafdelingen en polikliniekenen er is gelegenheid vragente stellen aan de specialis-ten van die afdelingen. Ook

kunnen de bezoekers zichlaten onderzoeken en eenpersoonlijk voedingsadvieskrijgen. De Gelderse Valleiprofileert zich namelijk alsspecialist op het gebied vanvoeding en beweging. Desmaakpapillen krijgen inEde ruim aandacht onderhet motto: ‘Goede zorgproef je’.Heel anders ziet de opendag er bij Stichting Thuis-

zorg Midden-Gelderlanduit. Deze organisatie levertverzorging en verpleging inhuis en heeft een groot aan-tal vestigingen in Arnhem,Nijmegen, de Betuwe, Velu-wezoom en Liemers. Com-municatiemedewerksterPauline Teijssen: „Er heb-ben grote veranderingenplaatsgevonden in de thuis-zorg. Die willen we graagbelichten. Daarom zijn wemet informatiestands aan-wezig op de beursvloerenin Arnhem en Nijmegen.Open dagen in onze vesti-gingen zijn niet zo interes-sant, want daar gebeurtniet zo gek veel. Ons werkgebeurt bij de mensenthuis. We willen via destands laten zien wat wedoen, wat onze mogelijkhe-den zijn en waar we voorstaan. Dat we patiënten be-geleiden in hun laatste le-vensfase, maar ook dat we

ervoor zorgen dat menseneerder vanuit het zieken-huis naar huis kunnen. Engoed voor potentiële werk-nemers: Dat we niet alleensaaie dingen doen vooroude mensen.”Ook Pluryn is een organisa-tie met veel afdelingen inheel Gelderland. Gemenedeler: de ondersteuning vanmensen met een handicapof ernstige gedragsstoornis-sen op het gebied van wo-nen, werken, leren, dagbe-steding en vrije tijd. Com-municatieadviseur Rite Der-ksen: „De Open Dag is ooitontwikkeld als arbeids-marktinstrument, dus ompersoneel te werven. Maarhet is ook een mooie kansom een kijkje te nemen ineen instelling die normaalgesloten is.”

weekvanzorgenwelzijn.nl

We willenhet publieklaten zienwaar wevoor staanStichting ThuiszorgMidden-Gelderland

‘Iedere zaterdagochtend gaan we, de Vordense toerclub,fietsen met cliënten van Zozijn. Van een sponsor hebbenwe enkele jaren geleden tandems gekregen. Om half tienspringen we op de fiets, tegen de middag zijn we weerterug. We hebben de grootste schik.’

“

� Een kijkje achter de schermen in de gezondheidszorg, vorig jaar in Ziekenhuis Rivierenland in Tiel. foto Jan Bouwhuis

Achter de schermen

De Open dag van de Zorg is niet

alleen voor mensen die in de

zorg willen gaan werken.

Ziekenhuizen en zorginstellin-

gen zetten de deuren open

voor jong en oud.

Vrijwilliger Wim op www.facebook.com/DeWeekvanZorgenWelzijn

14

door Yvonne Jansen

Ze is één bonk ze-nuwen, mijnvriendin Thea.„Het wordt metde dag erger”,

zegt ze. „De opvliegers zijnniet het vervelendst. Welde slapeloosheid, stem-mingswisselingen, plotse-linge knallende koppijn.”De overgang giert haar doorhet lijf, zegt ze.Collega Antoinette hultzich al vijf jaar in laagjes, zo-dat ze zich kan ‘afpellen’ alsze kortstondig door de hittebevangen wordt. Geen stapverzet ze zonder zakdoekje,om gezicht en hals te dep-pen. ‘Pfffffft’, is negen vande tien keer haar commen-taar als ik haar tegenkomop de gang. Even later zie ikhaar rillend een vestje aan-trekken.Onze eieren raken op enwat rest ons, vrouwen in deovergang? „Hatelijke grap-pen”, briest Marianne. „Alshet daar nou bij bleef. Van-af de menopauze lijk ik on-zichtbaar. Niet alleen man-nen negeren me, jongerevrouwen doen er net zohard aan mee.”Mijn collega Simone veran-dert zonder aankondigingin een helleveeg. „Sta ikmet op elkaar geklemde ka-ken tegen de kinderen tegrommen, mijn nagels inmijn handpalmen geperst”,onthult deze weerwolvin.Haar huisarts adviseerdehaar er mee te leren leven.

„In de deuropening zei hijnog wel dat hij wat konvoorschrijven tegen een dro-ge vagina. Mijn vagina isniet droog! Maar seks staatniet bovenaan het verlang-lijstje, eerlijk gezegd.”En hoe zit het met mij? Zon-der er erg in te hebbensloop ik de overgang in.Mijn mannelijke huisgeno-ten namen de metamorfosewel waar, sinds de eerstevliegende schotel avond-eten tegen de muur caram-boleerde. Als mijn emotio-nele kompasnaald alle rich-tingen op zwiept kiezen zijwijselijk voor een vermij-dingsstrategie.Schrale troost is dat wijmet velen zijn: samen vor-men wij in Nederland eenleger van 1,2 miljoen. De be-nijdenswaardigen (één opde vijf) hebben nergens lastvan. De minder gelukkigenkampen met opvliegers enslapen slechter. Voor eenop de drie zijn de klachtenzo hinderlijk, dat ze somsreden zijn voor een ziekmel-ding. Slecht slapen onder-mijnt, maar ook met een on-gestoorde nachtrust wor-den we sleets. Onze bottenkalven af. Onze bekkenbo-dems worden puddingvel-len. Onze vagina’s ritselenals vloeipapier. Onze boven-lippen vertonen evenveeldons als die van onze puber-zonen. Onze gezamenlijkezweetproductie vult Olym-pische wedstrijdbaden.Is er wat aan te doen? Weworden gemaand aan li-

chaamsbeweging te doen.Wijn, koffie en suiker te la-ten staan. Niet pittig ge-kruid te eten. De sauna temijden. Het leven wordt zoeen laf prakje!Als we met zo velen zijn,waarom heeft de farmaceu-tische industrie dan geenmiddel dat klachten weg-neemt? Wat dat zou sche-len aan productiviteit, hui-selijke vrede, botbreuken

en levensgeluk! Of bestaatzo’n wondermedicijn al?Teleurstellend antwoord:nee, dat is er (nog) niet.Wel gaat er veel over detoonbank aan onduidelijkemiddeltjes, met teunis-bloem, engelwortel, zoet-hout, hop, rode klaver. Som-mige vrouwen zijn er meegeholpen, wetenschappelijkis de werking niet aange-toond. Het eerste ‘grote’ far-maceutische middel kwamer in de vorm van hormoon-suppletie, toediening vanoestrogenen in combinatiemet progesteron, om het ‘te-kort’ aan te vullen. Waaroudere (vooral Amerikaan-se) onderzoeken er de lof-trompet van staken, klinkttegenwoordig de waarschu-wing dat hormoontherapielanger achter elkaar (meerdan een half jaar), een verra-derlijke oplossing is. De toe-diening van oestrogeen ver-

groot de kans op borstkan-ker, trombose, hartinfarct,beroerte. Jammer, want het‘bijvoeren’ van oestrogeenin pil- of pleistervormhelpt tegen de plaag van op-vliegers en nachtzweten.Plantaardige oestrogenen(fyto-oestrogenen) zoudenhetzelfde effect hebben,zonder de riskante bijwer-kingen. De wetenschappelij-ke basis voor die beweerdeeffectiviteit is dunnetjes,maar er zijn aanwijzingendat ze helpen tegen opvlie-gers en vaginale droogheid.Ook zouden ze botontkal-king tegengaan. Helaas etenwij niet het juiste voedsel.Japanse vrouwen daarente-gen krijgen dagelijks 30-100mg fyto-oestrogenen bin-nen omdat zij veel soja nut-tigen. Naar verluidt eten zijzich fluitend door de over-gang. Dat bemoedigt: van-avond sushi schat!

De opvliegerszijn niet hetvervelendst.Slapeloosheidis het ergstThea

‘Is het nou wel of niet leuk om nagefloten te worden opstraat? Gesis en gemiauw vindt bijna geen enkele vrouwleuk. Maar nu wat we ouder zijn, wordt een blijk vanwaardering wel steeds meer op prijs gesteld....’

� illustratie Aleid Landeweerd

“

De eitjes zijn op!

Gemiddeld vier tot zes jaar

duurt de overgang. De meerder-

heid van de Nederlandse vrou-

wen heeft er hinder van, maar

op het wondermiddel tegen

klachten wachten we nog.

Reactie van lezeres op de facebookpagina ‘overgangstergirls’

DE GELDERLANDER ZATERDAG 16 MAART 2013 15

door Eva Wassenburg

Gelukkige men-sen blijkennet zoveel te-genslagen inhet leven te

hebben als ongelukkige. Ensommige mensen komengeestelijk ongeschonden ofsterker uit traumatische ge-beurtenissen, waar anderende rest van hun leven psy-chische klachten houden.Optimisme en veerkrachtzijn de sleutel tot geluk, me-nen Positief psychologen.Positieve psychologie is eenjonge, wetenschappelijkestroming binnen de psycho-logie die rap terrein wint.Het grote verschil met demeeste andere stromingendie de afgelopen vijftig jaarhet vak beheersten is dat‘positieve psychologie’ inpsychotherapie verder wilgaan dan het wegnemen

van een psychische stoor-nis. Positieve psychologiehelpt mensen niet alleenuit het dal te komen, maarhelpt ze ook de toppen vangeluk te bereiken. En dieweg is vaak ook korter dande route die traditioneletherapievormen nemen.

Fredrike Bannink is kli-nisch psycholoog, traineren coach, Zij geeft postaca-demische cursussen in posi-tieve psychologie en heefthet eerste praktische Neder-landstalige boek over posi-tieve psychologie geschre-ven: Positieve psychologie in

de praktijk.„Zet welbevinden af op eenschaal van min tien, via denul naar een plus tien. Ie-mand met een depressie ofeen angststoornis zit bij-voorbeeld op min zeven.Traditionele behandelingenzijn vooral gericht op het

wegnemen van de stoornis,gaan in op de problemenen bereiken in het beste ge-val de nul. De patiënt is vanzijn psychische problemenaf, maar is nog maar halver-wege op de schaal van wel-bevinden. Zo is een onge-lukkig mens minder onge-

lukkig geworden. In de posi-tieve psychologie willen wevoorbij die nul door te kij-ken naar de krachten vanmensen, naar wat er goedgaat in plaats van naar water mis is met ze.”Volgens Bannink is het veldvan de psychologie en psy-chiatrie vervormd geraakt.„We richten sinds de jarenvijftig al onze aandacht opde mensen die het niet red-den. We zijn vergeten te kij-ken naar de gemiddeldemens, die het aardig doeten we hebben helemaalnooit gekeken naar degroep die echt floreert. Watkunnen we van hen lerenom de mensen die het nietzelf redden te helpen? Datzijn de vragen die positievepsychologie stelt. Uit onder-zoek blijkt dat positieveemoties, optimisme en veer-kracht hierbij een grote rolspelen. En die kun je ont-wikkelen.”Robert Haringsma is kli-nisch psycholoog, traineren coach en doet promo-tie-onderzoek op het ge-bied van positieve psycholo-gie. „Het is heel merkwaar-dig dat psychologie als we-tenschap zich alleen maarbezig mag houden metmensen die ziek zijn en dathet geen pas geeft te kijkennaar wat mensen kunnendoen om nog gelukkiger teworden.”Haringsma past positievepsychologie vooral toe intrainingen aan mensen diegeen psychische ziekte heb-ben, maar wel mentale pro-blemen. Behandeling vol-gens de positieve psycholo-gie-methode is volgens Ban-nink geschikt voor alle psy-chische en zelfs psychiatri-sche ziektebeelden. „Hetwordt steeds duidelijker datje niet altijd psychischeziektes hoeft te genezen,vaak lukt dat ook niet hele-maal. Desondanks kunnenmensen gelukkig wordenals ze een omslag in hundenken bereiken.”Die visie wordt nog nietbreed gedragen in de Neder-landse wetenschappelijkewereld. Bannink: „Treurigdat er niet of nauwelijksaandacht aan wordt be-steed, maar universiteitenlopen behoorlijk achter.”Volgens de psychologe ispositieve psychologie opvooraanstaande buitenland-se universiteiten als Har-vard het vak met de meesteinschrijvingen. „Meer daneen miljoen Amerikaansesoldaten wordt mentaal ge-zond gehouden met positie-ve psychologie.”

Optimisme enveerkrachtzorgen voorgeluk. En datkun je leren.Frederike Bannink,psycholoog

Geluksgevoelens lijken vluchtig en ongrijpbaar te zijn.Toch is dat niet helemaal waar. Er zijn namelijk een aantalduidelijke bouwstenen aan te wijzen die geluk mogelijkmaken en versterken. Doe de test op onderstaandewebsite.www.123test.nl/geluk

“

Positief leren denken

Geluk is deels

maakbaar. Niet

door uit te zoeken

waarom je nou

precies ongelukkig

bent, maar door

aandacht te geven

aan alles wat goed

gaat en waar je

wèl goed in bent.

� Bridget Maasland zocht uit wat haar gelukkig maakt. foto Mike van den Toorn

Maatwerk,wanneeren zoalsik het wil!

telefoon 026 388 2000 I e-mail klantenservice@innoforte.info www.innoforte.info

Ik kan terechtbij Innoforte Velp� Klantenservice & Advies� Zorg aan Huis� Wonen met zorg� Wonen met zorg en

behandeling� Dagactiviteiten &

dagbehandeling

www.werkenbijpluryn.nl

Een gezin begeleiden is intensief. Maar als je dan iets bereikt: wow.

Een stevige baan.Powered by Pluryn

“Ik begeleid gezinnen waarin ouders vastlopen met de opvoeding van hun kind met een licht verstandelijke handicap. Dat is soms heel intensief. Maar kleine stappen kunnen zo veel opleveren. Die successen, daar doe ik het voor.”Op zoek naar een baan in de zorg? Toe aan een switch? En niet bang voor een stootje? Kijk op www.werkenbijpluryn.nl

Pluryn zet zaterdag 16 maart haar deurenopen en iedereen is welkom!Kijk voor adressen op www.pluryn.nl

55+ en werkloos?We horen graag úw verhaal of ideeën!

De OuderenOmbudsman:0900 - 60 80 100 (5 cent/min.)www.ouderenombudsman.nl

DE GELDERLANDER ZATERDAG 16 MAART 2013 17

door Onno Koster

Diëtiste en ge-zondheidswe-tenschapperSaskia Puijk isleefstijlcoach.

Ze is sinds kort in Nijme-gen in haar eigen bedrijf ac-tief onder de naam ‘Gezon-der training & advies’. Al-leen nu even niet, wanthaar leven draait voorlopigvooral om haar pasgeborendochter. Haar verstand enenthousiasme voor het vakwerken wel gewoon doormet de volgende woorden-vloed tot gevolg.„Mensen worden dikker”,steekt ze van wal. „Er is on-danks de crisis en degroeiende armoede nogveel welvaart en mensen lei-den steeds meer een zit-tend bestaan. Bovendien be-vatten veel van de produc-ten in de supermarkt teveel suikers en verkeerdevetten. Het gevolg is datveel mensen meer calorie-ën binnenkrijgen dan zeverbranden. Per saldo wordje dan dikker en dat kanweer gezondheidsproble-men als suikerziekte (diabe-tes mellitus) of hart- en vaat-ziekten tot gevolg hebben.”„Het is intussen ook duide-lijk dat een simpel dieetniet voldoende is om blij-vend af te vallen”, vervolgtze. „Het gaat om de totaleleefstijl. En die kun je pasveranderen, als je gemoti-veerd bent. Afvallen kan inprincipe iedereen, maar blij-

vend een lager gewicht hou-den is een stuk lastiger. Ikben er voor mensen die be-reid zijn te onderzoekenwaar ze binnen hun leefpa-troon aanpassingen zoudenkunnen doen. Iemand die70 uur in de week werkt eneen gezin met kinderenheeft, kan niet zomaar driekeer in de week gaan trai-nen. Die zal dan concessiesmoeten doen. En dat isvaak een probleem in dezetijd, want het is een trendom niets meer te willenmissen.”Puijk begint haar behande-ling met een intake. „Die isbedoeld om kennis te ma-ken”, legt ze uit, „maar ookom nauwkeurig te bepalenwat de klant eigenlijk wil.De meesten komen niet ver-der dan dat ze willen afval-len zonder te weten watdaarbij komt kijken. Vaak ishet zo dat mensen zich al-lerlei gewoontes hebbenaangeleerd. Achter die ge-woontes komen is al eenheel proces en dat kan moti-verend werken. Maar het te-gendeel gebeurt ook. Als ie-mand vast wil houden aanzoveel rustmomenten perdag met een chocolaatje ofgebakje, dan is de kans opsucces klein.”„Na de onderzoeksfase be-palen we of we doorgaanmet groepstraining of indi-viduele coaching. De behan-deling is in eerste instantiegericht op kennis opbou-wen. Wat is gezonde voe-ding, hoe lees ik de etiket-

ten in de supermarkt? En ikmaak ze attent op valkui-len. Zo hangt snoepgoed inde supermarkt meestal opooghoogte van een kind enzijn er voor volwassenensoortgelijke trucs.”„Na de kennis komt de ge-dragsverandering. Daarbijis het van belang dat je je-zelf leert kennen. Vaak zijnmensen geneigd te denkendat ze dingen toch niet kun-

nen. Ten onrechte. Mensenkunnen veel meer dan zezelf denken. Voor het zelf-onderzoek maak ik ook ge-bruik van neurolinguïstischprogrammeren, NLP. Dat iseen psychologische tech-niek die steeds breder geac-cepteerd en toegepastwordt. Daarmee gaan weop zoek naar hindernissenop de weg naar gedragsver-andering. De mens bestaatuit verschillende gedeeltesdie allemaal het beste metje voor hebben, maar elkaartoch kunnen tegenwerken.Zo is er een deel dat bijvoor-beeld af wil vallen en eenander deel dat je misschienblij wil maken met chocola.Met NLP proberen we dezeobstakels te ontdekken.Daar komt geen abracada-bra bij kijken. Het is ge-woon een kwestie van vra-gen stellen en zo nu en dande confrontatie aan gaan.”

„Een combinatie vangroepstraining met indivi-duele begeleiding is ookmogelijk. Bij de individuelebegeleiding kan je watmeer de diepte in bij decliënt, maar de kracht vande groep kan ook iets toe-voegen. En mensen kunnenvan elkaar leren. Ze lopentenslotte allemaal tegen de-zelfde problemen op.”Het klinkt als een wonder-middel. Zijn er geen valkui-len? „Ja, er is altijd kans opeen terugslag”, zegt Puijk.„Veel mensen raken in delente wat kilo’s kwijt omnaar het strand te kunnen.Maar na de zomer, of vaakal eerder, komen die erweer net zo hard aan. Omblijvend af te vallen is inner-lijke motivatie noodzaak.Die innerlijke kracht heb jealtijd bij je. Ook als je omge-ving niet wil meewerken,blijf jíj verantwoordelijk.”

Belangrijk omje gewoontesonder de loepte nemen enaan te passenSaskia Puijk, diëtiste

Heb jij een gezond gewicht? Bereken het met deBMI-meter. Body Mass Index (BMI) is een index voor hetgewicht in verhouding tot lichaamslengte. De BMI geefteen schatting van het gezondheidsrisico dat hoort bij hetlichaamsgewicht.

“

� Een groep astmapatiënten doet aan nordic walking voor een betere conditie. foto Cees Baars

Innerlijke motivatie

Nederlanders worden steeds

dikker. Er is vaak meer aan de

hand dan te veel eten. Het gaat

om de totale manier van leven.

De leefstijlcoach kan helpen.

Op voorwaarde dat je echt wilt.

www.voedingscentrum.nl

34 DE GELDERLANDER ZATERDAG 16 MAART 2013

De Gelderlander gaat zorgvuldig om met persoonsgegevens. Op alle informatie die u aan ons verstrekt is de Wet Bescherming Persoonsgegevens van toepassing. In het colofon van de krant en op www.degelderlander.nl treft u nadere informatie aan.

dg.nl/webwinkelcategorie / Dvd’s en games

BON - Afrika’s Big Five

Hierbij bestel ik:___ (aantal) x Afrika’s Big Five á € 14,95*

* exclusief verzendkosten van € 2,95 Levertijd met bon 10 werkdagen. Levertijd webwinkel 5

werkdagen. Klantenservice: 0900 - 2021352 (€ 0,45 p.g.) Het is helaas niet mogelijk uw bestelling

telefonisch of per mail door te geven.

VOORLETTERS VOORNAAM

NAAM M V

ADRES HUISNUMMER

POSTCODE PLAATS

TELEFOON

E-MAIL

GEBOORTEDATUM

Hierbij machtig ik Buckeroo Payment Service om i.o.v. Wegener NieuwsMedia BV

eenmalig het verschuldigde bedrag af te schrijven.

BANK-/GIROREKENING

HANDTEKENING

Stuur de volledig, in blokletters ingevulde, bon in een envelop naar Webwinkel,

o.v.v. Afrika’s Big Five, Postbus 1090, 5004 BB Tilburg.

WEBWINKEL

5 dvd-box!

Een prachtige verzamelbox van National Geographic met een unieke serie natuurfilms waarin steeds een van de ‘grote vijf’ Afrikaanse diersoorten centraal staat: de olifant, de neushoorn, het luipaard, de leeuw en de buf-fel. Samen vormen deze specials een onvergetelijke reis door een wereld waar de natuur nog écht wild is.

Speelduur 250 minuten, Nederlands ondertiteld. Zie onze webwinkel voor extra informatie.

AFRIKA’S BIG FIVE NATIONAL GEOGRAPHIC VERZAMELBOX

Adviesprijs € 22,95

Lezersprijs € 14,95** exclusief verzendkosten

dg.nl/webwinkelcategorie / boeken

Zimmer Frei 2013Duitsland staat bekend om betaal-bare gastvrijheid. Deze 27e, geheel vernieuwde editie van Zimmer Frei bevat een selectie van duizenden pensions en B&B’s met een gunstige prijs-kwaliteitverhouding.Zimmer Frei 2013 leidt u naar rustige dorpjes niet ver van de Autobah-nen (handig op doorreis!) en naar toeristische plaatsen in de bekende vakantieregio’s in heel Duitsland.Aan Zimmer Frei 2013 is het gratis gidsje ‘Autohof’ toegevoegd: goedkoop tanken en eten langs de Autobahn.

Voordelig overnach-ten in FrankrijkVoordelig Overnachten in Frankrijk biedt handige informatie over 3.400 gecontroleerde voordelige vakantie-adressen in heel Frankrijk. U vindt in deze gids aantrekkelijk geprijsde chambres d’hôtes, gîtes en klein-schalige pensions. Al vanaf 35 euro per nacht vindt u een nette kamer voor twee personen inclusief ontbijt! Inclusief twee Voordeelcoupons waarmee u de aanschafprijs van de gids kunt terugverdienen. Hiermee krijgt u buiten het hoogseizoen bij 112 adressen per coupon 15 euro korting op uw verblijf!Adviesprijs € 15,95

Lezersprijs € 12,95*Adviesprijs € 14,95

Lezersprijs € 11,95*

Voordelig overnachten?

Voor meer informatie kunt u terecht in onze webwinkel.*Prijzen exclusief verzendkosten.

MIJNZORGKALENDER.nlhét platform voor activiteiten in de zorg

Brabants Dagblad | Eindhovens Dagblad | De Gelderlander | BN DeStem | PZC | De Stentor

De Twentsche Courant Tubantia | Dagblad De Limburger | Limburgs Dagblad | dé Weekkrant

Op zoek naarlotgenotencontact?

Kijk voor een overzicht van meer activiteiten en bijeenkomsten in de zorg op MIJNZORGKALENDER.NL

DE GELDERLANDER ZATERDAG 16 MAART 2013 19

door Anne Salomons

Het was een we-reldpr imeurtoen onderzoe-kers van deU n ive rs i te i t

Van Amsterdam(UvA) in1997 de eerste psychothera-peutische behandeling ge-heel via internet lieten ver-lopen. Een schrijftherapiedie al gebruikt werd in deface-to-face-therapie vancliënten met posttraumati-sche stressklachten bleekprima als basis gebruikt tekunnen worden voor de on-linetherapie. De resultatenwaren ook nog eens verras-send gunstig.Om onlinetherapie brederin te zetten, startten de on-derzoekers daarop het onli-nebehandelinstituut Intera-py, waarmee de internetpsy-chotherapie in de geeste-lijke gezondheidszorg werd

geïntroduceerd.Jeroen Ruwaard was alvroeg bij Interapy betrok-ken als ICT-medewerkerdie de websites ontwikkel-de. „Stel je wilt iemand meteen angststoornis confronte-ren met zijn angst, hoe doeje dat online? Alleen ‘enge’

plaatsjes tonen, is niet ge-noeg, dus dan maakten weeen zogenaamde angstlad-der waarop de cliënt konaangeven hoe groot deangst op zo’n ladder wasdoor dat op te schrijven.”Zo werkte hij mee aan di-verse onlinetherapieën die

volgens een vaststaand stap-penplan gevolgd kunnenworden. De cliënt maaktzijn opdrachten thuis enverstuurt die vervolgens viainternet naar een eigen psy-choloog, die hier weer opreageert. Zo simpel is het ei-genlijk.

Nu, ruim vijftien jaar later,is internettherapie nietmeer weg te denken in degeestelijke gezondheids-zorg, sinds 2005 wordt hetzelfs vergoed in het basis-pakket van de zorgverzeke-ring. Interapy is de grootsteaanbieder van onlinethera-

pie maar er zijn er nog veelmeer op internet te vinden.Ruwaard toetste in zijn pro-motieonderzoek de effecti-viteit in de praktijk. Hier-voor gebruikte hij de gege-vens van 1.500 cliënten diebij Interapy een behande-ling hadden gevolgd.Zijn onderzoek leverde ver-rassend positieve resultatenop. Zo’n 71 procent van deonlinebehandelingen leid-de bijvoorbeeld tot belang-rijke klachtenverminde-ring. Ruwaard: „Dat is ver-gelijkbaar met de reguliereface-to-face-therapie. Bo-vendien bleken er bij dezeonlinetherapieën 29 pro-cent afvallers, minder danbij de reguliere therapiewaarbij 33 procent van decliënten de therapie niet af-rondt. Het is voor het wel-slagen heel belangrijk dateen therapie wordt afge-maakt.”Er zijn ook opvallend veelvoordelen aan therapie van-achter de computer. Ru-waard noemt er een paar:„Je voelt je relatief veiligom in je eigen omgeving deemoties te uiten, je kuntwaar en wanneer je maarwil achter je toetsenbordplaatsnemen, en het schrij-ven maakt dat je je gedach-ten beter ordent. Boven-dien kan je later altijd nogteruglezen wat je in eerderesessies geschreven hebt enwat de reactie van de thera-peut hierop was.” Voor depsycholoog is het handigdat hij de tijd kan nemenom na te denken en kanoverleggen met andere the-rapeuten.Er zijn een paar nadelen. Zokunnen psycholoog encliënt elkaar niet zien, waar-door non-verbale informa-tie verloren gaat.Volgens Ruwaard biedenonlinebehandelingen nietalleen een laagdrempeligmaar ook effectief behandel-alternatief waar de door be-zuinigingen geteisterde ge-zondheidzorg om zit tespringen. „Bovendien is hetcontroleerbaar en beheers-baar, iets dat nu in de GGZnode wordt gemist.”Ruwaard denkt dat online-therapie zo’n 20 procentgoedkoper kan zijn dan re-guliere therapie. Maar danzou er wel meer aandachtvoor moeten komen. Nuwordt er nog niet vaak ge-noeg doorverwezen enmensen weten niet altijdvan deze mogelijkheid. „Eris nog wat koudwatervrees.Maar er is wel al een toena-me te zien. Ik kan het ieder-een aanraden.”

Je kunt waaren wanneer jewilt achter jetoetsenbordplaatsnemenJeroen Ruwaard

Op de website van Interapy kun je een aantal video’sbekijken waarin vanuit verschillende invalshoekeniets verteld wordt over behandeling bij Interapy.Onder de video’s vind je meer informatie en eenoverzichtelijk stappenplan.

“

Internettherapie

Vanachter je computer van

angstaanvallen afkomen? Dat

kan via internettherapie. Zeker

nu blijkt dat onlinebehandelin-

gen van klachten als burn-out,

depressie of eetstoornissen

minstens net zo goed helpen

als reguliere therapie.

� illustratie Eliane Gerrits

www.interapy.nl/hoe-werkt-interapy-

Yunio en Sensire overal in thuis

Gezondheid, zorg en welzijn. Dat is waar Sensire voor staat. Wij onder-steunen u in alle levensfasen met zorg die nodig is om gezond te zijn én te blijven. En op een manier die bij ons past: persoonlijk en dichtbij.

Voor meer info, 24 uur per dag:Sensire www.sensire.nl 0900 - 88 56 (10 ct/min)Yunio www.yunio.nl 0900 - 98 64 (10 ct/min)

Zorg voor jong en ouddichtbij en vertrouwd

Drie keer brons voor OlympischLanglaufkampioen op Special OlympicsDe ultieme droom van menig

sporter is om ooit deel te kunnen

nemen aan de Olympische Spelen.

Maar weinigen kunnen die droom

waar maken. Herman Creemers

uit Milsbeek woont en werkt bij

Dichterbij en werd geselecteerd

voor de Special Olympics World

Winter Games. Deze spelen zijn

voor sporters met een verstan-

delijke beperking. Herman won

maar liefst 3 bronzen medailles

en toont daarmee aan dat je ook

met een beperking heel ver kunt

komen: zelfs tot de wereldtop kunt

behoren.

Aan de Special Olympics World

Winter Games die van 29 januari tot

5 februari 2013 werden gehouden,

namen 2300 sporters met een

verstandelijke beperking uit 127

landen deel. Herman Creemers (52)

is, samen met nog vier ploeggeno-

ten van WSG Uden, geselecteerd

om voor Nederland uit te komen op

het onderdeel langlaufen. “Alleen de

snelsten mochten mee.”

Om goed voorbereid te zijn, ging

Herman op een speciaal trainings-

kamp in Oostenrijk. “Langlaufen

doe je niet zomaar even. Je moet

veel oefenen om de juiste bewegin-

gen te kunnen maken.

Het langlaufteam van WSG Uden

wist maar liefst zeven medailles te

behalen. Herman won 3 bronzen

plakken voor de 500 en de 1000

meter en het onderdeel estafette.

Naast het sporten heeft hij ook

nog wat indrukken van het land

kunnen opdoen. Wat is hem het

meest bijgebleven? “De reis in een

trein met slaapkamers en badka-

mers. En bij elke medaille die ik

kreeg omgehangen, kreeg ik een

zoen van een mooi meisje. Het

eten met stokjes is moeilijk want ze

eten daar veel rijst. Die vond ik niet

lekker.” Terug in Nederland waren

er feestjes, bloemen, interviews

voor de televisie en kranten en een

inhuldiging. Herman heeft ervan ge-

noten maar vind het nu wel genoeg

geweest. Hij is weer aan het werk in

de groenvoorziening bij Intos. Ook

werkt als vrijwilliger in de kantine

bij voetbalclub SV Milsbeek. De drie

bronzen plakken liggen in mooie

doosjes te pronken in de huiskamer

van Hermans appartement.

Bij Dichterbij krijgen mensen de

kans om hun wensen daadwerkelijk

te realiseren. Of het nu gaat om

het halen van je scooterrijbewijs,

een hobby of een sport. De mensen

worden zoveel mogelijk in hun

kracht gezet. Ieder mens heeft recht

op zijn eigen gevoelens en ambi-

ties. Ieder mens heeft recht op een

volwaardige plek in de samenleving.

Herman heeft deze kansen optimaal

benut. Naast het langlaufen rijdt

hij paard en fietst hij veel op zijn

mountainbike. “Ik blijf sporten

zolang ik dat kan. Ik hoop dat ik

over vier jaar weer mee mag naar de

Special Olympics. Dan wil terugko-

men met gouden medailles.”

Meer informatie:www.dichterbij.nl

ADVERTORIAL

VOOR GELDERLANDERS

Bent u nog geen abonnee en wilt u kennismaken met onze vernieuwde krant? Ga dan snel naar dg.nl/abonneren

De Gelderlander is vernieuwd!• Een moderne eigentijdse vormgeving • Nieuw:

Dinsdag: Gezond & VitaalWoensdag: ExtraVrijdag: WonenZaterdag: Geld & Werk