View
1
Download
0
Category
Preview:
Citation preview
Redakcja Skuwki wita stałych czytelników i
sympatyków w pierwszym przedświątecznym
numerze naszej gimnazjalnej gazetki !
W OCZEKIWANIU NA ŚWIĘTA
Zegar w święta się uśmiecha, nie pogania, nie
pośpiesza, zegar w święta czas czaruje, zagaduje,
pomrukuje, swoim cichym tik i tak, czas radości,
czas bliskości, czas spokoju wszystkich nas.
Samych magicznych, szczęśliwych godzin, minut i
sekund w oczekiwaniu na Święta i Nowy Rok !
W tym numerze prezentujemy kilka ważnych wydarzeń, które odbyły się w ciągu pierwszych trzech
miesięcy nauki.
1 KELIAUKIME PO LIETUVĄ ................................................................................................................................... 2
1.1 POZNAJEMY DZIEDZICTWO DZUKII ........................................................... KLAIDA! ŽYMELĖ NEAPIBRĖŽTA.
1.2 SPŁYW KAJAKOWY MERECZANKĄ ............................................................................................................. 3-4
2 PRADINUKŲ DŽIAUGSMAI .................................................................................................................................... 5
2.1 LEKCJA CZYTANIA Z UDZIAŁEM RODZICÓW ............................................................................................... 5
2.2 EDUKACJA INACZEJ CZYLI LEKCJA W TERENIE .......................................................................................... 6
2.3 CZYTANIE Z RODZICAMI .................................................................................................................................... 7
2.4 MOJE ŻYCIE SZKOLNE ......................................................................................................................................... 7
2.5 SZKOLNA CODZIENNOŚĆ.................................................................................................................................... 7
2.6 JESIENNE SPACERY KLAS POCZĄTKOWYCH ……………………………………………………………. ... 8
2.7 STO RADOŚCI I DWA SMUTKI PIERWSZEJ KLASY .................................. KLAIDA! ŽYMELĖ NEAPIBRĖŽTA.
3 MOKYKLOS PULSAS………………………………………………………………...……………………… 10
3.1 JESIENNE PORZĄDKI ........................................................................................... KLAIDA! ŽYMELĖ NEAPIBRĖŽTA.0
4 MŪSŲ SVEČIAI, MES SVEČIUOSE .......................................................................................................... 111
4.1 WYWIAD Z NAUCZYCIELKĄ MUZYKI - PANIĄ CZESŁAWĄ NAKREWICZ ............ KLAIDA! ŽYMELĖ NEAPIBRĖŽTA.1
4.2 INTERVIU SU DAILĖS MOKYTOJA EGLE MATULAITYTE ................... KLAIDA! ŽYMELĖ NEAPIBRĖŽTA.2
1 KELIAUKIME PO LIETUVĄ
1.1 Poznajemy dziedzictwo Dzukii
We wrześniu w ramach realizacji projektu „Skarbiec kulturowy”, dofinansowany przez Departament
Mniejszości Narodowych, odbyliśmy wycieczkę po miejscowościach regionu dzukijskiego. Najpierw
odwiedziliśmy Gimnazjum im. Vincasa Mickevičiusa-Krėvė w Mereczy (Merkinė). Pani Dyrektor gimnazjum
zapoznała nas z historią i społecznością partnerskiej szkoły. Nauczyciel historii zabrał nas na wycieczkę
zabytkowym szlakiem tego miasteczka. Ciekawie opowiadał o jego burzliwej przeszłości. Wezwaniem było
wdrapywanie się na wzgórza, które licznie występują w okolicy, ale było warto! Rozpościerają się stamtąd
urocze krajobrazy, na przykład miejsce ujścia rzeki Mereczanki do Niemna. Aby dójść do kościoła, musieliśmy
pokonać ponad 100 schodek! Byliśmy bardzo zmęczeni, ale też było warto! Sam kościół wewnątrz jest piękny.
Mnóstwo wzorów w oknach i wokół nich - te uspakajające kolory, bardzo zachwycają oczy i koją duszę
człowieka.
Kolejny punkt zwiedzania to - Szklana Piramida na terenie Parku Narodowego Dzukii. Szklana kopuła, w
której znajduje się piramida, jest miejscem, gdzie występuje szczególne skumulowanie energii. Piramida ma
ponoć moc tak silną, że odczuwalną jeszcze długo po jej opuszczeniu. Ta ciekawa konstrukcja posiada też
znakomitą akustykę. Piramida pod szklaną kopułą została wybudowana w 2002r. i jest licznie odwiedzanym
obiektem. Pełni energii udaliśmy się w kierunku Druskienik, a dokładniej do Parku Grūtas. W to miejsce
przyjechaliśmy dla rozrywki, ale p. Łaima zapoznała nas z historią, którą upamiętniono w parku. Mieliśmy
możliwość pospacerować po niedużym lasku, gdzie stały pomniki, rzeźby i popiersia ludzi minionej epoki.
Szczególną atrakcją było oglądanie wielu gatunków zwierzątek, małe zoo. W parku znajduje się również plac
zabaw dla dzieci, który był największą atrakcją tej wspaniałej wycieczki!
Wracaliśmy do domu we wspaniałym nastroju, duszą pełną niezwyczajnych emocji!
Dziękujemy dla nauczycieli za poznawczą i udaną wycieczkę! Wdzięczni uczniowie kl.8
1.2 Spływ kajakowy Mereczanką
Mereczanka (Merkys)- prawy dopływ Niemna, największa rzeka w południowo-wschodniej części Litwy.
Długość jej wynosi 203 km; 13 kilometrów płynie po stronie Białoruskiej, a 190 km przepływa przez
Litwę. Mreczanka powszechnie uważana jest za najpiękniejszą rzekę na Litwie. W całym swym biegu ma
charakter rzeki nizinnej. Jej koryto jest naturalne, kręte, na początku występują progi przez co jest
bardziej atrakcyjna, natomiast w dalszym swym biegu rzeka staje się szeroka, spokojna i bardzo
malownicza. Płynie głównie wśród łąk i sosnowych oraz olchowych lasów mijając malownicze wioski i
miasteczka. Na odcinku 37 kilometrów przepływa przez Dzukijski Park Narodowy, który jest
największym na Litwie obszarem chronionym (55900 ha). Do Niemna wpływa w miejscowości Merkine.
1. Spływ proponujemy rozpocząć w miejscowości Jaszuny. Dodatkową atrakcją tu jest Pałac Balińskich z
okresu późnego klasycyzmu.
2. Za mostem na Mereczance drogi A4 w kierunku na Wilno znajduje się dobre miejsce na zwodowanie
kajaków. Spływ tą trasą nie należy do najłatwiejszych. Rzeka dość wąska, nurt ok 3,5 km/h. Dużo
powalonych drzew utrudnia spływ, czasem trzeba wyjść z kajaka i przeciskać go między drzewami. Nie ma
natomiast dużych zwałek, więc nie trzeba przenosić sprzętu.
Na lewym i prawym brzegach rzeki znajduje się wiele ładnych pól biwakowych, a spocząć można pod
zadaszoną wiatą we wsi Wieczoryszki. Na polu pasą się krowy, w oddali widać las sosnowy, a zatem o drzewo
na ognisko nie trudno :)
3. Płynąc dalej mijamy most, a przy nim pomnik, rzeźba w drewnie, poświęcony powstańcom styczniowym.
Został on postawiony na brzegu rzeki Mereczanki w 1975 roku, a znajdujący się na nim napis w języku
litewskim głosi: „W 1863 r. w tych okolicach miały miejsce walki powstańcze z wojskami carskimi“.
4. Znajdujemy się w zabytkowej wsi Rudniki. Urokliwa osada, niegdyś w odległych czasach, Królewska Wieś
zalożona przez Jagiellonów ok. 1500 r. Ludzie tu mieszkający byli na usługach Pałacu Myśliwskiego
Królów, zajmowali się bartnictwem. Działały tu kopalnie rudy żelaznej, kuźnie, warsztaty do produkcji
wyrobów z żelaza. Kiedy w Krakowie zmarła królowa Barbara Radziwiłłówna, kondukt żałobny jechał
właśnie przez Rudniki. Wieźli ją do Wilna, a w miejscowym kościółku, który zbudował tu w roku 1511
Zygmunt Stary, stała trumna, w oczekiwaniu na wszelkie przygotowania do pogrzebu w stolicy.
5. Po lewej stronie rozpościera się dzika Puszcza Rudnicka, tu odwiedzimy miejsca związane nie tylko z
walkami powstańców z 1863 roku., ale także odszukamy miejsca bitew i obozy żołnierzy Armii Krajowej. Tu
się kończy nasza przygoda!
Przygotowali uczniowie kl.IG, Elżbieta Orłowska
2 PRADINUKŲ DŽIAUGSMAI
2.1 Lekcja czytania z udziałem rodziców
,, Bez względu na to ile masz zajęć, najważniejszą rzeczą, jaką możesz zrobić dla przyszłości swojego
dziecka, oprócz okazywania mu miłości, jest codzienne głośne czytanie oraz radykalne ograniczenie
telewizji.’’
J. Trelease,,Podręcznik głośnego czytania”
Wszyscy rodzice pragną, by ich dzieci dobrze się rozwijały i dobrze radziły w szkole i w życiu. Ci sami
rodzice często nie znajdują czasu, by poczytać swemu dziecku albo z nim porozmawiać. Z taką myślą w tym
roku szkolnym nauczycielki klas początkowych zaplanowały współpracę z rodzicami poprzez czytanie książek
podczas lekcji czytania pozalekcyjnego. Do tej akcji przyłączyła się do nas mama Rafaela i przeczytała ciekawe
opowiadanie W. Wawiłow „O Bocianku”.
Uczniowie w skupieniu słuchali przygody chłopczyka Bocianka, które były wesołe. Na twarzach pojawiał się
uśmiech, jednakże czasem też smutne, żałosne minki. Czytane przygody wywarły na uczniach ogromne
wrażenie.
Serdecznie dziękujemy mamie Rafaela za piękne czytanie i chciało by się zachęcić innych rodziców. Mamy
nadzieję, że wspólnie zaszczepimy w dzieciach nawyk czytania.
Nauczycielka klasy 2, Leonarda Markielewicz
2.2 Edukacja inaczej czyli lekcja w terenie
Edukacyjna wycieczka do sklepu
W tym roku szkolnym klasa 2 lekcję technologii zaplanowała w terenie. Odwiedziliśmy sklep spożywczy
„Aibė“. Każda sytuacja, związana z kupowaniem, uczy dzieci nowych słów, postaw i procesów. Przed
zaplanowaną lekcją uczniowie poznali sztukę prowadzenia dialogu, zabrali z domu swoje kieszonkowe, aby
coś kupić, by sytuacja była prawdziwa.
W sklepie oglądaliśmy działy, produkty, sposób ustawienia towarów, ceny na półkach. Następnie wybrali, co
mieli zamiar kupić i obliczyli, czy mają wystarczająco pieniędzy. Po czym podchodził każdy do pani kasjerki i
się rozliczał. Po tak pouczającej wycieczce odbyła się dyskusja w klasie o zakupach.
Nauczycielka klasy 2 - Leonarda Markielewicz.
2.3 Czytanie z rodzicami
W piątek, 27 października do klasy 3 przyszła moja mama. Czytała nam bajkę ''Królewicz zaczarowany w
żabę”. Bajka opowiadała o ładnej królewnie, która spotkała brzydką żabę. Po przeczytaniu bajki uczniowie
chętnie odpowiadali na pytania. Bajka wszystkim się spodobała i my chcieliśmy słuchać jeszcze i jeszcze…
Chciałabym, żeby innym razem przyszła nam poczytać bajkę mama mojej koleżanki.
Agata Kowalewska, uczennica klasy 3
2.4 Moje życie szkolne
We wrześniu jedliśmy owoce, biegaliśmy cały wrzesień, kto ile mógł. Bardzo spodobały się lekcje
plastyki. W ubiegłym roku lubiłam chodzić na kółko plastyczne. Chcę, żeby w szkole było więcej lekcji
plastyki.
Agnieszka Bojarin, uczennica klasy 3
2.5 Szkolna codzienność W naszej początkówce była taka akcja „Ze zdrowiem na ty”. My każdy poniedziałek jedliśmy owoce i
warzywa, biegaliśmy po boisku, chodziliśmy na spacery.
Wesołe i radosne są dni szkolne. Mnie podoba się moja szkoła.
Agata Kowalewska, uczennica klasy 3
2.6 Jesienne spacery klas początkowych
Piękna jesienna pogoda zachęciła uczniów klas 1 – 4, panią Dyrektor gimnazjum oraz nauczycieli klas
początkowych do spacerów. Spacerując, uczniowie wykonywali różne ćwiczenia sportowe, zadania
matematyczne, przyrodnicze. Rozpoznawali różne gatunki drzew i krzewów, zbierali kolorowe liście,
obserwowali zmiany zachodzące w przyrodzie jesienią .
Podsumowanie jesiennych spacerów odbyło się na placu szkolnym. Uczniowie otrzymali zadanie ułożenia
jesiennej kompozycji z liści i szyszek, do którego przystąpili z wielkim zaangażowaniem. Nie zabrakło śmiechu
i radości.
Taki spacer to prawdziwa przyjemność, atrakcyjna nauka i zabawa.
Wychowawczyni 4 klasy, Janina Bukina
2.7 Sto radości i dwa smutki pierwszej klasy Rozmawiała wychowawczyni klasy – Czesława Orłowska
1. Jak się czujesz w szkole?
Gabija: W swojej szkole czuję się dobrze.
Damian: Rano chce mi się spać, bo się nie
wysypiam.
Karol: Czuję się tu bardzo dobrze!!!
2. Czy czegoś się boisz, kiedy jesteś w
szkole?
Damian: Boję się chodzić do toalety, bo
myślę, że tam są jakieś potwory.
Karolina: W szkole niczego się nie boję!
3. Czy darzysz zaufaniem swoich nauczycieli?
Gabija: Ufam swojej pani, bo ona nami się
opiekuje, pilnuje, żeby nas nikt nie skrzywdził.
Darek: Ufam pani, bo ona bawi się z nami w różne
gry.
Jegor: Pani można zaufać, bo ona z nami sportuje.
4. Jakie są Twoje relacje z rodzicami?
Edwin: Lubimy z tatą grać w szachy.
Daria: Lubię razem z mamą piec ciasta, torty.
Jegor: Pomagam tatusiowi naprawiać samochód.
6. Czy nawiązałeś już bliższe przyjaźni z
którymś kolegą z klasy?
Wanesa: Bardzo lubię bawić się na przerwach z
Karoliną i Daszą.
Jowita: Moja koleżanka – to Sylwia z 3 klasy,
lubimy z nią grać w warcaby.
Karol: Koleguję ze wszystkimi chłopcami w klasie,
ulubioną zabawą jest gra w chowanego.
5.Czy coś Ci się nie podoba w szkole? Jeśli tak,
to co?
Darek: Na przerwach dzieci biegają i nie
zauważają innych ludzi.
Daria: W szkole wszystko mi się podoba , tylko nie
lubię, kiedy dzieci się biją.
7.Jaka według Ciebie powinna być szkoła?
Gabia: Szkoła to miejsce, gdzie idą lekcje, a ty
szykujesz się do lekcji.
Damian: W szkole trzeba uczyć się, słuchać pani, a
dyżurni muszą myć tablicę.
Karol: W szkole trzeba być koleżeńskim, nie
krzyczeć, nie krzywdzić i dobrze pracować.
3 MOKYKLOS PULSAS
3.1 Jesienne porządki
Każdego roku, w październiku, w naszym gimnazjum odbywa się Akcja Czystości. Uczniowie klas
5 i 6 wraz z wychowawczynią, panią Natalią, zawsze aktywnie uczestniczą w sprzątaniu terenu
gimnazjum. Dzielimy się na mniejsze grupy i ruszamy do boju ze stertami śmieci, które napotkamy w
pobliżu naszego budynku bądź boiska. Każda grupa ma do posprzątania wyznaczony teren. Uzbrojeni w
rękawiczki wypowiadamy wojnę rozrzuconym papierom, butelkom, puszkom i innym pozostawionym
przez obojętnych obywateli odpadkom.
W tym roku pogoda nam dopisała. Trochę zmęczeni, ale zadowoleni z wykonanej pracy, wróciliśmy do klasy.
Bardzo cieszy nas fakt, że śmieci jest z roku na rok coraz mniej. Życzylibyśmy sobie, aby nie było ich wcale.
Uczennica klasy 5, Wiktoria Giniewicz
4. MŪSŲ SVEČIAI, MES SVEČIUOSE
4.1Wywiad z nauczycielką muzyki - Panią Czesławą Nakrewicz
14 listopada uczniowie IIG klasy przeprowadzili wywiad z Panią Czesławą Nakrewicz, która pracuje w
naszym gimnazjum od początku roku szkolnego2017/2018 i prowadzi zajęcia muzyczne dla uczniów kl. 5-IIG.
- Jak długo pracuje Pani w szkole?
- 25 sierpnia 1974 roku podjęłam się pracy w szkole w Jaszunach, to już minęły 43 lata stażu
pedagogicznego.
-Jak zaczęła się Pani przygoda z muzyką?
- Bardzo lubiłam śpiewać, u nas w domu wszyscy przepięknie śpiewali, szczególnie tato.
-Na jakich instrumentach potrafi Pani grać?
- Na fortepianie i akordeonie.
- Kiedy zrozumiała Pani, że chce pracować w szkole?
- Pomogła mi w tym moja Pani od muzyki, która pewnego razu przyjechała do naszego domu i powiedziała
ojcu, że jestem utalentowana muzycznie, więc powinnam studiować w tym kierunku. Ojciec pojechał do
Wilna, kupił mi akordeon (niemiecki akordeon Weltmeister na 80 basów ). Wstąpiłam do Wyższej Szkoły
Muzycznej im. Juozasa Tallata – Kelpšy w Wilnie (dziś: Vilniaus Juozo Tallat-Kelpšos konservatorija ).
- Co przynosi Pani satysfakcję w zawodzie nauczyciela?
- Dla mnie już niesamowitą satysfakcją jest to, że poprosiliście mnie o wywiad, taka szczera rozmowa
sprawia wiele przyjemności. To świadczy o tym, że jeszcze jestem czegoś warta i ciekawa dla młodzieży.
-Co Pani najbardziej lubi w swojej pracy?
- Najbardziej podoba mi się kontakt z młodzieżą oraz praca ze swoją klasą wychowawczą.
- Co Pani uważa za swój największy sukces zawodowy?
- Nie wstyd mi za swą pracę, ponieważ za cały okres pracy staram się wykonywać ją godnie. W swoim czasie
założyłam wiele chórów i zespołów młodzieżowych. W szkole nikogo nie obraziłam i to właśnie mój
największy sukces zawodowy.
- Czy praca z młodzieżą sprawia Pani przyjemność?
- Tak! Lubię pracować z młodzieżą, gdy w ich oczach widzę zainteresowanie. Szczególną satysfakcję
odczuwam pracując ze starszakami, ponieważ z nimi można odnaleźć więcej tematów do dyskusji. Podoba mi
się, kiedy młodzież wypowiada swoje zdanie i bierze aktywny udział w życiu szkoły.
- Co według Pani jest najważniejsze w zawodzie nauczyciela?
- Uważam, że pedagogiem się jest z powołania, jego najważniejsze cechy to poświęcenie i wyrozumiałość.
- Po wieloletniej pracy na pewno znalazła Pani wiele cennych tajemnic, co dotyczy wychowania uczniów.
Czy mogłaby nam Pani jakąś zdradzić? - Tu nie ma żadnej tajemnicy, ciągle dla młodych nauczycieli mówię, że aby osiągnąć wiele sukcesów z
młodzieżą, z nimi trzeba być. Zawsze przypominam słowa mojego byłego dyrektora, który mówił, że dobry
nauczyciel powinien być na równi z uczniami, być ich starszym kolegą, lecz jednocześnie nie musi
zapominać, że jest pedagogiem.
- Gdyby mogła się Pani przenieść w czasie i miejscu, którego z kompozytorów chciałaby Pani posłuchać
"na żywo"?
- Chciałabym posłuchać kompozycję Hendla „ Pory roku”.
- Dziękujemy za ciekawy wywiad.
4.2 Interviu su dailės mokytoja Egle Matulaityte,
projekto „Renkuosi mokyti - mokyklų kaitai!“ dalyve
- Miela mokytoja, norėtume Jūsų paklausti, kur ir kokį įgijote išsilavinimą?
- Studijavau Nyderlandų Karalystėje, turiu architektūros magistro laipsnį. Dabar studijuoju pedagogiką.
- Pasakykite, kodėl nusprendėte tapti mokytoja?
- Nes manau, kad tai yra pati svarbiausia profesija.
- Kur ir kuo dirbote prieš tai?
- Dirbau architekte.
- Ar Jus tenkina mokinių pasiekimai?
- Tikiu, kad mokiniai gali dirbti geriau.
- Kokie mokytojų darbo pranašumai ir trūkumai?
- Pranašumas, kad mokiniai nuolat reikalauja tobulėti. Trūkumas - reikia labai daug kalbėti.
- Ar Jums patinka būti mokytoja?
- Kartais.
Ačiū už pokalbį. Parengė: 7 klasės mokinė Gabriela Bojarin
Grupa redakcyjna dziękuje za współpracę uczniom klas początkowych i
gimnazjalnych oraz ich wychowawcom.
Zachęcam też do składania propozycji tematów, które życzylibyście, by były
poruszone na łamach naszej gazetki.
Opiekun: Janina Snarska
Recommended