Upload
phungnhan
View
227
Download
3
Embed Size (px)
Citation preview
Dr.Halis Akalın Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi İnfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji AD
Dirençli Bakterilerde Tedavi Yaklaşımları Gram Negatifler
Dirençli Gram Negatif Basiller
Pseudomonas aeruginosa
Acinetobacter baumannii
Klebsiella pneumoniae
Escherichia coli
Stenotrophomonas maltophilia
GSBL
MYSTIC -K.pneumoniae %40.5 -E.coli %15.3
MYSTIC 2000-2003 -K.pneumoniae %48.7 -E.coli %19.5
HITIT-II-2007 Duyarlılık
Escherichia coli - ESBL(+)-%42 Klebsiella pneumoniae - ESBL(+)-%41 Pseudomonas aeruginosa -İmipenem %70 -Piperasilin/tazobaktam
Acinetobacter baumannii -İmipenem %45 -CFP/Sulb %48
Escherichia coli
CTX-M
CTX-M-15
CTX-M-15, 3, 1(E.coli ve K.pneumoniae)
Pseudomonas aeruginosa
Pseudomonadaceae ailesindeki en önemli tür
Toprak, su ve bitkilerde bulunuyor
Dış ortam koşullarına dayanıklı
Sağlıklı insanlarda bulunabilir
Nemli ortamı sever, su ve su sistemleri
Nozokomiyal enfeksiyonlar, kistik fibroz
YBÜ’de endojen-çapraz kontaminasyon
Çok İlaca Dirençli(Çoklu Direnç) GNB
Genellikle en az 3 antibiyotik grubuna dirençli bakterileri tanımlamaktadır
P.aeruginosa: Sefalosporinler(sadece seftazidim veya sefepim), aminoglikozidler, florokinolonlar, karbapenemler, piperasilin
Tüm antibiyotiklere direnç durumu için kolistin direncinin de olması gerekir Pop-Vicas AE et al. Clin Infect Dis 2005 Falagas ME et al. Cl
Direnç Mekanizmaları
Dış membran geçirgenliğinde azalma(Opr D kaybı)
Beta-laktamazlar(OXA-11,14,16, VİM-5,PER-1,OXA-10)
Aktif pompa sistemleri(MexAB-OprM)
Hedef bölgenin değişimi Livermore DM. JAC 2001 Gülay Z. ANKEM Derg 2005 Vahaboğlu H. AAC 1997 Aktaş Z. Clin Microbiol Infect 2005
Pseudomonas aeruginosa
VIM, IMP-1
VIM-2
VIM-5
Dirençli P.aeruginosa-Karşılaşma Riski 25 (vaka-kontrol) çalışması -Önceden karbapenem kullanımı -Önceden florokinolon kullanımı -Önceden 3.kuşak sefalosporin kullanımı -Mekanik ventilasyon -YBÜ veya hastanede yatış süresinin uzunluğu
17 (vaka-kontrol içermeyen) çalışma -Çevreden kontaminasyon -Musluk suyu -Eller -Önceden antibiyotik kullanımı -YBÜ’de kalmak -Bakımevinde bulunmak
Nozokomiyal pnömoni, sepsis, peritonit
İmipenem 4x500 mg IV
İmipenem 4x500 mg IV + Netilmisin 2x150 mg IV
Toplam 280 hasta
İmipenem grubunda 91 NP hastası
Kombinasyon grubunda 86 NP hastası
Tedavi başlangıcında tüm etkenler imipeneme duyarlı
İmipenem: Monoterapi-Kombinasyon
Tedavi süresi Mikrobiyolojik dökümante
P.aeruginosa Tedavi yanıtı
İmipenem 10.2±5.8 46/91 17 4/9
Kombinasyon 10.5±5.1 50/86 17 6/12
Tüm olgulardaki cevap
Pseudomonas-direnç gelişimi
İmipenem 113/142(80) 5 olgu
Kombinasyon 119/138(86) 7 olgu
Meropenem – Seftazidim + Amikasin
VİP, çok merkezli Meropenem 3x1 g IV Seftazidim 3x2 g IV + Amikasin 15 mg/kg IV(2 dozda)
Değerlendirilebilen hasta sayısı Meropenem Seftaz + Amikasin Klinik 57 59 Mikrobiyolojik 51 45
Klinik başarı
(EPP)
Bakteriyolojik başarı(EPP)
P. aeruginosa
Eradikasyon
Meropenem 47/57
(%82.5)
38/51
(%74.5)
8/14(%57.1)
Seftaz + Ag 39/59
(%66.1)
24/45
(%53.3)
7/13(%53.8)
p 0.044 0.03
Pseudomonas aeruginosa - Bakteriyemiler
Nötropenik hastalarda mortalite %48
Nötropenik olmayan hastalarda %31 Wisplinghoff H et al. Clin Infect Dis 200
267 P.aeruginosa bakteriyemisi 66 hasta(%24.7) bakteriyemi öncesinde P.aeruginosa’ya
etkili antibiyotik almış 66 hasta:Piperasilin, Seftazidim, İmipenem, Siprofloksasin, Gentamisin, Amikasin 54 monoterapi 8 kombinasyon 2 monoterapiyi
Bakteriyemi öncesi antibiyotiyotik alan hastaların almayanlara göre, daha önce almış olduğu antibiyotikler dışındakilerden en az birine dirençli P.aeruginosa bakteriyemisi riski anlamlı olarak yüksek (OR,1.8;%95CI,1.0-3.4;p=0.06)
Bakteriyemi öncesi monoterapi, antibiyotik almayanlara göre anlamlı olarak dirençli bakteriyemi riski(p=0.07)
Bakteriyemi öncesi kombinasyon, antibiyotik almayanlara göre risk oluşturmuyor(p=0.47)
Bakteriyemi öncesi kullanılan antibiyotik(monoterapi), kendisine dirençli P.aeruginosa bakteriyemisi için risk faktörü(OR,2.5;%95 CI,1.3-4.8;p=0.006)
Kombinasyon için anlamlı risk artışı yok(p=0.34) Daha sonra direnç gelişimi açısından kombinasyon ile
monoterapi arasında fark yok(p=0.59) SONUÇ: Daha önce hastada kullanılan antibiyotiğe
dikkat-özellikle bu antibiyotiği tek başına tedavide kullanma
305 hasta(1997-2002) – P. aeruginosa bakteriyemisi
64 hastada mortalite(%21)
Başlangıçtaki uygun tedavi mortaliteyi anlamlı olarak azaltıyor(%17.8-30.7,p=0.018)
Kombinasyon tedavisi alanlarda başlangıç uygun antibiyotik tedavisi anlamlı olarak yüksek(%79.4-65.5,p=0.011)
Kombinasyon öneriliyor Micek ST et al. Antimicrob Ag
47 çalışmanın alındığı meta-analiz(nötropenik hastalar)
Kombinasyon ile monoterapi arasında ölüm oranları açısından fark yok(Pseudomonas enfeksiyonları için geçerli)
Tedavi başarısızlığı: Aynı beta-laktam için fark yok, farklı beta-laktam için monoterapide daha az
Tedavi başarısızlığı-ölüm oranları paralellik göstermiyor
Bazı çalışmalarda ölüm oranları yok
64 çalışmanın alındığı meta-analiz(bağışıklığı kırılmamış hastalar)
Gram negatiflerin neden olduğu sepsis olgularında kombinasyon ile monoterapi arasında fark yok
Genel olarak kombinasyon rejimlerinde nefrotoksisite daha sık
P.aeruginosa’nın neden olduğu sepsis için kombinasyon ile monoterapi arasında fark yok
Çalışmaların kalitesi yeterli değil
17 gram negatif bakteriyemi çalışması
Meta-analiz
P.aeruginosa için kombinasyon yararlı
P.aeruginosa Enfeksiyonlarında Tedavi
Ciddi enfeksiyonlar Beta-laktam + Aminoglikozid veya Kinolon
Komplike Olmayan ÜSE Mono
Çoklu Dirençli P.aeruginosa Tedavisi
Kombinasyon(in vitro) Tikarsilin + Tobramisin + Rifampin Seftazidim veya sefepim + Kinolon Seftazidim + Kolistin Polimiksin B + Rifampin Polimiksin B + İmipenem Azitromisin + Tobramisin + Doksisiklin + TMP veya Rifampin
Kombinasyon(klinik) Sefepim + Amikasin Polimiksin B + (karbapenem veya aminoglikozid veya kinolon veya beta-laktam)
Acinetobacter spp.
29 tür , 17’si isimlendirilmiş
A.baumannii-A.calcoaceticus-3-13TU
A.baumannii en sık etken
Toprak, su ve çevrede bulunur
Sağlıklı insanlarda bulunabilir
Kuruluğa oldukça dayanıklıdır
Direnç Mekanizmaları
Beta-laktamazlar -Kromozomal sefalosporinazlar(AmpC) -PER-1, VEB-1
Karbapenem direnci -Dış membran proteinlerinde azalma -PBP’lerde değişme -A,B ve D sınıfı karbapenemazlar IMP, VIM OXA-23,24,25,26,27,40
Van Looveren M et al. Clin Microbiol Infect 2004 Vahaboğlu H et al. Antimicrob Agents Chemother 1997
Acinetobacter baumannii
OXA-58, OXA-23
OXA-51, OXA-58
A.baumannii-VİP
81 VİP(41 A.baumannii)
A.baumannii için bağımsız risk faktörü -Pnömoni öncesinde antibiyotik kullanımı
İmipenem dirençli A.baumannii(26 olgu) -Pnömoni öncesinde imipenem kullanımı bağımsız risk faktörü
Hastane içi mortalite -Acinetobacter baumannii 27/41=%65.9 -Diğer bakteriler 25/40=%62.5
A.baumannii-Bakteriyemi
233 YBÜ hastasında bakteriyemi
42 A.baumannii - 35 diğer GNB
A.baumannii bakteriyemisi Mortalite 22/42=%52*
Diğer GNB bakteriyemisi Mortalite 17/35=%49*
Tüm bakteriyemiler (A.baumannii dışında) Mortalite 78/191=%41* *Fark anlamlı değil
Bağımsız risk faktörleri
İmmün sist. bask.
Yatışta solunum yetmezliği
Öncesinde antibiyotik kullanımı
Öncesinde sepsis atağı
Günlük invazif işlem sayısı Garcia Garmendia JL et al. Clin Infect Dis 2001
A.baumannii-Tedavi
Etkili antibiyotikler -Karbapenemler -Ampisilin/sulbaktam -Sefoperazon/sulbaktam -Polimiksin B -Polimiksin E(kolistin) -Amikasin, tobramisin -Seftazidim -Siprofloksasin, Levofloksasin, Ofloksasin Urban C et al Clin Infect Dis
A.baumannii-Tedavi
Monoterapi ile kombinasyonu karşılaştıran klinik çalışma yok
Ciddi enfeksiyonlarda ve/veya altta yatan hastalığı olan hastada kombinasyon tedavisi öneriliyor Urban C et al. Clin Infect Dis 2003 ATS Guideline. Am J Respir Crit Care Med 2005 Murray CK et al. Curr Opin Infect Dis 2005
A.baumannii-Tedavi
Bakteriyemilerde imipenem veya ampisilin/sulbaktam monoterapisi etkili
HKP’de imipenem veya meropenem monoterapisi ile A.baumannii eradikasyon oranı düşük Verwaest C et al. Clin Microbiol Infect 2000 Lerma FA et al. J Chemother 2001
Fare Pnömoni Modelleri
İmipenem ve sulbaktama dirençli(düşük düzey),Tobramisin-I, Rifampisin-R AB -İmipenem + tobramisin(en etkili) -İmipenem + sulbaktam(etkisiz, anta
İmipenem ve sulbaktama dirençli(yüksek düzey) -İmipenem + rifampisin(etkili) -Rifampisin + tobramisin(etkili)
İn vitro Kombinasyon Sonuçları Sinerjik etkili kombinasyonlar -Beta-laktam + aminoglikozid -Beta-laktam + kinolon -Kinolon + aminoglikozid -Meropenem + sulbaktam Akalın H. Hastane İnfeksiyonları 2003 Kiffer CRV et al. Diagnostic Microbiol Infect Dis 2005
İMP-R (düşük düzey), Sul-R (düşük düzey), Rif-R, Tob-I -İMP +(Sulbaktam, tobramisin, rifampisin)
İMP-R (yüksek düzey), Sul-R (yüksek düzey), Rif-R, Tob-I -İMP + RİF, RİF + SUL, RİF + TOB, SUL + TOB
Karbapenem + Sulbaktam
Karbapenem + Sulbaktam in vitro etkili fakat klinik olarak yeterli yanıt yok(%17)
VİP-A.baumannii
Doksisiklin veya minosiklin Klinik yanıt 6/7(%85)
Klebsiella pneumoniae – Karbapenem Direnci
Karbapenem direnci -Dış membran permeabilitesinde modifikasyon -Eflüks sistemi aktivasyonu -AmpC beta-laktamaz aşırı üretimi -GSBL -Karbapenemaz
Klebsiella pneumoniae - Karbapenemaz(+)
Metallo-beta-laktamaz(VIM, IMP) Oksasilinaz(OXA-48) KPC(1-7) -1996 yılında saptandı -Plazmid tarafından kodlanıyor -Tek başına direnç oluşturmaz, duyarlılığı azaltır -Direnç için dış membran permeabilitesinde azalma gerekir No
Klebsiella pneumoniae
OXA-48 Carrer A et al. Antimicrob Agents Chemother 2008 Aktaş Z et al. Chemother 2008
VIM-1
OXA-48 + CTX-M + Dış membran protein kaybı Gü
KPC Saptanması
Duyarlılık testlerine dayanarak saptamak zor Heterojen olarak beta-laktam direncinin ortaya çıkması
Dış membran permeabilite azalmasına gerek var
İmipenem ve meropenem duyarlılık testi duyarlı değil
Ertapenem duyarlılık testi rutin için uygun -Ertapenem direnci KPC için belirteç değil -Ertapenem direnci GSBL veya AmpC + Dış membran defekti
Modifiye Hodge Test Boronik Asid Testi
Klebsiella pneumoniae -KPC(+)-Tedavi
Karpapenem tedavisi sırasında yüksek düzeyde karbapenem dirençli suşlar seçilebilir
Amikasin ve/veya gentamisine duyarlı olabilir
Kolistin
Tigesiklin
Kolistin + rifampisin
KPC(+) K. pneumoniae -Tedavi
28 KPC(+) K. pneumoniae
Tüm izolatlar ertapenem dirençli(Vitek 2)
13(%46.4) izolat imipenem duyarlı saptanmış
13 izolatın ikisi kolonizasyon
9/11(%81.8) imipenem veya meropenem
4/9(%44.4) olguda tedavi başarılı
15(%53.6) izolat imipenem dirençli
10/15 çeşitli tedaviler almış ve başarı %80
5 olguda tigesiklin başarı ile kullanılmış
Stenotrophomonas maltophilia
Doğada yaygın Hematolojik maligniteli hastalarda taşıyıcılık Nozokomiyal-Bağışıklığı baskılanmış hastalar Pnömoni-Bakteriyemi Risk faktörü: Geniş spektrumlu antibiyotik kullanımı
Epidemiler yapabilir Şenol E et al. J Hosp Infect 2004 Çaylan R et al. Mikrobiyoloji Bülteni 2005 Çaylan R et al. Jpn J Infect Dis 2004
Stenotrophomonas maltophilia
2000-2004, 153 hasta-190 izolat
%67.9 enfeksiyon-%32 kolonizasyon
Bakteriyemi(%36.5)-Pnömoni(%28.8)
Mortalite %25 TMP-SMX %94
Tik/Klav %79
Siprofloksasin %53.3
Stenotrophomonas maltophilia
30 bakteriyemi-30 kontrol Hazırlayıcı faktörler: SVK, Aminoglikozid ted. Bakteriyemi kaynağı: SVK, Akciğerler, Yumuşak doku
Mortalite %30(Atfedilen mortalite %26.7) İmipenem-R TMP-SMX %89.6 Siprofloksasin %86.2
Stenotrophomonas maltophilia
Direnç:İmipenem %98.5, Meropenem %98, TMP-SMX %28.3, Siprofloksasin %92.2 Gülmez D et al. Clin Microbiol Infect 20
TMP-SMX + (seftazidim, siprofloksasin, gentamisin, tobramisin) > TMP-SMX Zelenitsky SA et al. Diagn Mic
Tik/Klav + Siprofloksasin %44 sinerjik TMP + Tik/Klav %47 sinerjik
Polimiksin A-E, 1947
Polimiksin B ve Polimiksin E(Kolistin)
1950-1980 yılları arasında yoğun kullanım
Nefrotoksisite
Kistik fibroz
Kolistin
Kolistin sülfat Oral: Bağırsak dekontaminasyonu Topikal: Cilt enfeksiyonları
Kolistimetat sodyum(kolistin metansülfat, pentasodyum kolistinmetansülfat, kolistin sülfonil metat) Parenteral kullanım: IV ve IM İnhal
Etki Mekanizması Hedefi hücre membranıdır
1. Katyonik peptid olan kolistin, bakteri dış membranındaki anyonik LPS ile elektrostatik olarak etkileşir
2. Hücre membranında düzensizlik 3. LPS’yi stabil tutan magnezyum ve
kalsiyumun yerini değiştirir 4. Permeabilite bozukluğu sonucu ölüm Anti-endotoksin etki Konsantrasyona bağımlı etki
Farmakokinetik
Kolistimetat’ın önemli bir kısmı böbrekler yolu ile atılır, bir kısmı da hidrolize uğrayarak kolistine dönüşür
Verilişten sonra ilk 24 saat içinde %60 idrar ile atılım
Kolistin klirensi(böbrek dışı) ? Doku dağılımı ? BOS’a geçiş(%25) Dağılım hacmi düşük(moleküler ağırlığı büyük ve polarite)
Kolistin
Cmax 2-14 μg/ml
Proteine bağlanma %90
Serum yarılanma ömrü 13.6 saat
9 mü/gün : Cmax 2.3 μg/ml
Spektrum
Acinetobacter spp.
Pseudomonas aeruginosa
Klebsiella spp.
Enterobacter spp.
Escherichia coli
Stenotrophomonas maltophilia
Duyarlılık Testleri
Otomatik sistemler(Vitek 2) güvenilir değil
E-test, agar dilüsyon ile doğrulanmalı
Disk diffüzyon güvenilir değil
E-test ile mikrodilüsyon arasındaki uyum %98.2 Tan TY et al. Clin Microbiol Infect 2007 Tan TYet al. J Antimicrob Chemother 2006 Arroyo LA et al. J Clin Microbiol 2005
Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi 100 A.baumannii-E test-Direnç yok
A.baumannii’de kolistine karşı heterorezistans
K.pneumoniae’da kolistin direnci
Ülkemizde Duyarlılık Durumu Kistik fibroz P.aeruginosa(50) Kolistin, amikasin ve meropeneme duyarlı Seftazidim duyarlılığı %90
Kolistin + Amikasin 12 88 Kolistin + Seftazidim 24 76 Kolistin + Meropenem 12 88 Seftazidim + Amikasin 51 49 Meropenem + Amikasin 58
42
Kombinasyon-In vitro Sonuçlar
A.baumannii Kolistin + rifampisin
Kolistin + amikasin
Kolistin + imipenem
Kolistin + doksisiklin
P.aeruginosa Polimiksin B + azitromisin
Kolistin +
rifampisin Giamarellos-Bourboulis E et al. Diagn Microbiol Infect Dis 2001 Timurkaynak F et al. Int J Antimicrob Agents 2006 Haddad FA et al. Eur J Clin Microbiol Infect Dis 2005 Bratu S et al. Eur J Clin Microbiol Infect Dis 2005
Kolistin: Monoterapi-Kombinasyon
In vitro -P. aeruginosa Kolistin + Seftazidim(S) Kolistin + Rifampisin(S) Kolistin + Siprofloksasin(S) -A. baumannii Kolistin + Rifampisin(S) Kolistin + Meropenem + Azitromisin(S)
Kolistin: Monoterapi-Kombinasyon
Hayvan Çalışmaları -P. aeruginosa Kolistin + Meropenem Kolistin + Rifampisin -A. baumannii Kolistin + Rifampisin
Klinik Çalışmalar 59 hastada 60 enfeksiyon, 1993-1994
P.aeruginosa(21) ve A.baumannii(39)
Sadece kolistine duyarlı
Pnömoni(20), ÜSE(12), KDE(9), MSS(5), CAE(5)
2.5-5 mg/kg, IV kolistin(kolistimetat sodyum), maksimum 300 mg/gün, 2-4 dozda
Tedavi süresi 12.6±6.8(2-34)gün
Genel başarı %58
Pnömonide başarı %25
Nefrotoksisite %37
Ventilatörle İlişkili Pnömoni 1997-2001, 35 VİP - A.baumannii 21 hastada sadece kolistin duyarlı-Kolistin tedavisi(kolistin sülfometat sodyum)2.5-5 mg/kg/gün, 3 doz
14 hastada imipenem duyarlı-İmipenem(3 hastada sulbaktam, 2 hastada amikasin, 1 hastada tobramisin)
Kolistin: 12 hastada klinik yanıt(%57) İmipenem: 8 hastada klinik yanıt(%57)
Kolistin: 6/9(%66.7) bakteriyolojik eradikasyon
İmipenem: 2/4(%50) bakteriyolojik eradikasyon
Kolistin: 14.7±4.1(10-21)gün
İmipenem: 13.2±4.2(10-21)gün
Kolistin: 5(%24) hastada nefrotoksisite
İmipenem: 6(%42) hastada nefrotoksisite
Mortalite: Kolistin %61.9-İmipenem %64.2
2000-2004, 50 hasta, 54 enfeksiyon atağı
%33’ü pnömoni, %28’i bakteriyemi
28 A.baumannii, 23 P.aeruginosa, 2 K.pneumoniae
1 kolistin dirençli A.baumannii
Genellikle kombinasyon
Mortalite %24(12/50)
Klinik yanıt %66.7(36/54)
Klinik yanıt Pnömoni 10/18(%55.6) Bakteriyemi 9/15(%60) A.baumannii 19/28(%67.9) P.aeruginosa 16/23(%69.6) K.pneumoniae 1/2(%50)
4 hastada(%8) nefrotoksisite
Pnömoni-İnhalasyon Tedavisi
Hasta sayısı 8 21
Ort.süre 10.5 14
Doz 1.5-6 MIU 2 MIU
Mortalite 1/8(%12.5) 10/21(%46.7)
Klinik iyileşme 7/8(%87.5) 18/21(%85.7)
Nefrotoksisite 1 0
IV tedavi Evet Evet Kwa ALH et al. Clin Infect Dis 2005 Michalopoulos A et a
Acinetobacter baumannii
Nozokomiyal pnömoni(16) Kolistin(inhalasyon, 3x1 MU) + Rifampisin(intravenöz 2x10mg/kg) Tüm hastalarda iyileşme
Bakteriyemi(9) Kolistin(intravenöz, 3x2 MU) + Rifampisin(intravenöz 2x10 mg/kg) Tüm hastalarda iyileşme
Kolistin(Polimiksin E)
Sadece kolistine duyarlı A.baumannii veya P.aeruginosa enfeksiyonları Pnömoniler Çalışma Klinik yanıt oranları(%) Levin AS. Clin Infect Dis 1999 5/20 25 Markou N. Critical Care 2003 11/15 73.3 Garnacho-Montero. Clin Infect Dis 2003 12/21 57 Linden PK. Clin Infect Dis 2003 10/18 55 Falagas ME. J Cystic Fibrosis 2005 30/45 66.7
Kolistin(Polimiksin E)
Sadece kolistine duyarlı A.baumannii veya P.aeruginosa enfeksiyonları Bakteriyemiler Çalışma Klinik yanıt oranları(%) Levin AS. Clin Infect Dis 1999 7/9 78 Markou N. Critical Care 2003 4/6 66 Falagas ME. J Cystic Fibrosis 2005 32/48 66.7
Kolistin Tedavisi
2000-2007, Atina MDR gram negatif, 258(222’si YBÜ) -170 A. baumannii -68 P. aeruginosa -18 K. pneumoniae -1 S. maltophilia -1 E. cloacae
135 izolat sadece kolistine duyarlı 155 pnömoni, 33 bakteriyemi, 22 abdominal enfeksiyon
Kolistin Tedavisi
Ortalama kolistin süresi 17.9 gün Tedavi başarısı -Kolistin, Kolistin + Meropenem %83.3 -Kolistin + Pip/Tazo %64.7 -Kolistin + Amp/Sulb %75 -Kolistin + Diğer %61.3 -Kolistin = Kolistin + Meropenem
Yüksek doz – Düşük mortalite Falagas ME et al. Int J Antimicrob Agen
Kolistin: Monoterapi-Kombinasyon
Klinik çalışmalar -Kolistin monoterapisinde kolistin + meropenem kombinasyonuna göre mortalite daha düşük -Kolistin(kür veya iyileşme) %57-78 -Kombinasyon(kür veya iyileşme) %67-74
Tigesiklin
% Duyarlılık
Antibiyotik E. coli*†
Klebsiella pneumoniae*
Enterobacter cloacae*
Serratia marcescens
Acinetobacter baumannii
Amikasin 99 99 99 100 78
Amoks/Klav 79 87 4 1 NA
Sefepim 99 98 95 97 40
Seftriakson 97 97 77 92 28
Imipenem 100 99 99 99 81
Levofloksasin 79 94 93 95 43
Minosiklin 84 84 85 91 87
Pip/Tazo 96 94 82 95 68
Tigesiklin‡ 100 94 94 97 NA
26
‡ Enterobacteriaceae için sınır değeri: duyarlı ≤2 μg/mL, orta derecede dirençli 4 μg/mL,dirençli >8 μg/mL NA= Veri yok
Tygacil® (tigecycline) Prescribing Information. Philadelphia, PA: Wyeth Pharmaceuticals Inc. 2005. Hoban DJ, et al. Diagn Microbiol Infect Dis. 2005;52:215-227. Data on File, Wyeth Pharmaceuticals Inc.
Tigesiklin
ÇİD A.baumannii -Tigesiklin direnci %25.8
TEST Türkiye 2006 -Acinetobacter spp. %91 MİK ≤ 2 μg/ml
Tigesiklin – ÇİD A.baumannii
25 olgu(19 VİP, 3 VİP+Bakteriyemi, 3 Bakteriyemi) Çoklu Dirençli A.baumannii Tigesiklin MİK>2 mikrogram/ml, 7/20 hastada 5 hasta tigesiklin monoterapisi Tedavi süresi ort.12.5 gün(7-20) Klinik iyileşme %84, Bakteriyel eradikasyon %80 Tigesikline duyarlılığı azalmış 7 hastanın 5’inde klinik iyileşme, 4’ünde hem klinik iyileşme hem de bakteriyel eradikasyon
ÇİD A.baumannii ve Tigesiklin
22 çalışma - Tigesiklin duyarlılığı %90
8 çalışma - 42 hasta(31 VİP)
Tigesiklin - Kombinasyon (%66.7)
Klinik başarı %76
ÇİD A.baumannii ve Tigesiklin
34 hasta, 19 tek etken, 15 polimikrobik
Tüm izolatlar karbapenem dirençli ve %53’ü sadece kolistine duyarlı
Tüm izolatlarda Tigesiklin MİK<2 mg/L
Çoğunlukla kombinasyon
23(%68) hastada klinik yanıt ve bunların 10’unda eradikasyon
ÇİD Gram Negatifler - Tigesiklin
18 hasta, ≥7 gün tigesiklin
10 A.baumannii, 8 Enterobacteriaceae
Duyarlılık testi yapılan 9 A.baumannii’den 5’inde tigesiklin(I) ve 4(%80) hasta ölmüş
4 duyarlı suş – ölüm yok
Acinetobacter dışındaki bakterilerde MİK değerleri ölümle ilişkili değil
Fosfomisin
Fosfonik asit derivesi
1969 – Streptomyces spp.
Fosfomisin tromethamine- fosfomisin kalsiyum(oral)
Fosfomisin disodyum(IV,IM)
MurA inhibisyonu
Bakterisidal
Fosfomisin
Gram pozitif ve negatiflere etkili
Pseudomonas aeruginosa dirençli olabilir
A. baumannii dirençli (fosfomisin + aminoglikozid sinerjik olabilir)
Fosfomisin
GSBL(+) E.coli %96.8(1604/1657)
GSBL(+) K.pneumoniae %81.3(608/748)
GSBL(+) E.coli %95.9(231/241)-HK %98.1(101/103)-TK
Fosfomisin
31 çalışmanın gözden geçirilmesi
Günlük doz 2-24 g/gün, 6-8 saatte bir
5-21 gün
Tek başına veya kombinasyon
Klinik başarı %81.2
Doripenem Ventilatörle ilişkili pnömoni Doripenem 3x500 mg(4 saatlik IV infüzyon) İmipenem 4x500 mg(30 dk IV infüzyon) veya 3x1000 mg(1 saatlik IV infüzyon)
Klinik başarı -Doripenem %68.3 -İmipen
Pseudomonas aeruginosa -Doripenem %80 -İmipenem %42.9
Doripenem
Acinetobacter baumannii
OXA-58(+) suşlara imipenem ve meropenemden daha etkili
Sonuçlar
Karbapenemler Sulbaktam Kolistin Tigesiklin Fosfomisin Doripenem İn vitro sinerji testleri Daha önce kullanılan antibiyotiği seçme Kombinasyon Antibiyotik yönetimi-Kollateral hasar