Ekologija: je nauka kojaproučava odnose između živih organizama I njihove životne sredine.

Temelje ekolegije postavio je čuveni Engleski biology Čarls Dalvin 1859

Fitoekologija: proučava biljne populacije, biljne vrste I biljne zajednicei njihov odnos sa životnom sredinom.

Zooekologija: proucava životinjske populacije, životinjske vrste I životinjske zajednice I njihov odnos sa životnom sredinom

Mikroekologija: proučava ekologiju mikroorganizama, ekologija bakterija, ekologija algi, ekologija gljiva, ekologija praživotinja

Humana Ekologija: proučava ekologiju populaciju čovjeka, njegovi složeni spletmeđuodnosa sa životnom sredinom, što je bitno za preventive medicine.

Agroekologija: je grana ekologije u području agrosfere koja proučava zakonitosti u agroekosistemima u kojima se zasniva zivot agrobiocenoza.

Ekourbologija: je grana ekologije u području tehnosfere koja proučava promjene ekoloških uslova ljudske aktivnosti.

Demekologija: se bavi ispitivanjem ekologije populacija kao I bioloških ekosistema.

Sinekologija: proučava ekologiju biocenoze odnosno u fitoekologiji biljne zajednice a u zooekologiji životne zajednice

Hidroekologija: proučava ekologiju vode

Kosmička ekologija: proučava ekologiju kosmosa

Ekourbologija: proučava ekologiju naselja čovjeka, te ekologiju životne sredine.

Životna sredina: ili eko sfera obuhvata prirodnu sredinu ili biogeosferu I vještačku sredinu koja je nastala čovjekovim umom I radom

Čovjekova Životna sredina: najčešće se definiše kao ukupnost ekoloških uslova I uticaja koji okružuju čovjeka.

Ekosistem: je osnovni objekat istraživanja ekologije. Eko sistem prestavlja ekološku cjelinu koju je veoma teško odvojiti jer nisu izolovani.

Ekosfera: je sastavljna iz velikog broja raznovrsnih ekosistema koji se međusobno diferenciraju, po ibimu zauzetog prostora, strukturi , metabolizmu, ekološkoj efikasnosti I ekološkim vrednostima.

Ekološki Faktori: su pojedinačni ekološki uslovi koji omogućavaju aktivan život popolacije I ekosistema.

Ekološka valenca: označava amplitude između granice najmanjeg I najvećeg intenziteta djelovanja nekog ekološkog faktora u okviru kojeg se mogu odvijati životne funkcije.

Nadmorska visina: značajan visinski komleks za ekosisiteme, jer se sa porastom nadmorske visine povećava količina padavina.

Ekspozicija: značajno utiče na ekološko stanje stanista ekosistema.

Pedobiosfera: je površinski proctor zemlje na kojem mogu da se razvijaju biljke.