“Ang Kawayan”Ni: Jesm Agapito

Ako ay isang kawayanPuno ng katahimikan

Tingin nyo ay walang kwentaWalang pagsubok na kaya.

Isa ngang mahinang punoYan ang nasa isip niyoKahit mahinang hangin

Kaya akong patumbahin.

Pero kahit anuman yanMga pagsubok na dadaan

Ipapakita sa inyoLahat ay kakayanin ko.

Sapagkat sa aking anyoAlanm ko na kaya koIpapakita ko sa inyo

Matatag na puno ako…“Matatag din ako”

Ni: Catherine Fregillana

Malayo ang mararating,Ng mga taong magiting,

Kagitinga’y panaiginUpang iba’y paibigin.

Kapaligiran ay likas,Ngunit Narra’y nakabagtas,

To’y mataas at matikas,Narra’t ko’y magkasinlakas.

Narra’y subok din sa unos,Sa mga tulong ng Diyos,Unos ay napagdaanan,

Bumangon ang sambayanan.

Pangarap ay maaabot,Kahit buhay ‘y masalimuot,

Handang sumuway’t malagot’Ang iba ay malimot…..

“Ang Puno ng Narra “Ni: Regine Ubongen

Kung ako’y papipiliin,Narra aking gugustuhin,

Dito’y masarap ang hangin,

Lalo na pag lalanghapin.

Puno na sobrang matangkad,

Dahon nito ay matangkad,Ibon ditto ay napadpad,

Tila hindi makalipad.

Puno na ‘to sobrang lakas,Para sa bagyong malakas,Kabilang sa yamang likas,

Dahon ay pumapagaspas.“Sisibol Din”

Ni: Jonabelle Catolico

Kung ako’y papipiliinPunong Sakura ang hiling

Di alam bakit nabalingAng mapanuring paningin.

Lumalago’t nagbabagoKagaya ng bawat tao

Saan ka man doon, ditoSaan man panig ng mundo.

Nalalanta man kong minsanDi umuurong sa labanLagi ngang maaasahanMabuti ngang kaibigan.

Sa panahong sumibol s’yaMatutuklasan ang ganda

Sa kanya lang makikitaIisa’t wala sa iba…..

“Ang Acacia”Ni: Dustin Mark Cabote

Ako’y puno ng AcaciaLaging may bitbit na grasya.

Lagi ay namumulaklakBitbit ay sigla at galak.

Maliit man kung turinginSa huli’y hahangaan rin.Tagtuyot ay nalampasan

Ang sarili ay napasan.

Kung simbolo n gating buhaySiya nga ay laging gabay.Upang tayo’y magtumibaySana tayo’y makasabay.

Kung ang tao ay mahinaTularan siya tuwinaKapalaran ay sisigla

Buhay mo ay lalawig pa….

“sisibol din”Ni: Jonabelle Catolico

Minsan ang ato ay di maintindihan, pabago-bago ng nararamdaman. Para sa akin ako ay isang “SAKURA”, nagiiba tumitibay sa mundo. Nagbabago ang katangian dahil sa ginagawa ng iba sa paligid ko. Maaaring mawalan ngunit sisibol din. Kahit anung mangyari kinakaya ng sa ganon ay lumakit gumanda.

Nalalanta kung minsan o kaya namay lumalago kagaya ng iba. Di man maiwasang matabunan, hinaharap pa rin at di umuurong sa laban. Namumulaklak at mapapahanga ang iba’t matutuklasan ang natatagong katangiang naiiba. Madaling magpahalaga sa iba at ang mga mahalagang bagay na nagbibigay inspirasyon sa sarili. Kahit na maliit at wala pang kakayahang mamulaklak, ginagawa at pinagbubuti.

Sumasayaw dahil masaya kasama ang hanging umiihip at kumakanta. Hindi ba’t ang saya? Nagbibigay ng lilim sa iba at

sariwang hangin sa kanila. Sinusuportahan ang ibang makabangon at ma’y kaibigang maaasahan. Pero ang pinakagusto ko ay ang pahalagahan ang katangian na nagiiisa at wala sa iba.

“Ang Puno, sa Buhay ko”Ni: Dustin Cabote

Maraming mga bagay ang sumisimbul sa ating buhay. Inihahambing ito sa mga pangyayari na umuukit sa ating pagkatao. Humuhubog sa ating sarili upang tayo ay mas tumibay sa mga pagsubok na dumarating sa atin. Bilang isang mag-aaral maihahambing ko ang aking sarili sa isang puno. Ito ay ang puno ng acacia.

Ang acacia ay isang punona lumaki kahit sa alinmang uri ng lugar. Matibay ang paglaki nito sa lupa. Pinipilit na mamulaklak ng maganda upang ito ay maging kaakit-akit. Bagamat bumibigay din ito dahil sa malakas na hangin o kapag may bagyo. Ngunit kahit sa matitinding kalamidad na nagpapasira sa punong ito, pinipilit nyang maging matatag upang mapalago pa ang kanyang sarili.

Ganyan din ako, maaaring ako ay mahina pa at di ko pa kayang pantayan ang kakayahan ng iba ngunit pinipilit kong mamulaklak upang kahit papaano ay may

maipakita ko sa kanila. Maliit mang maituturing sa simula, ipapakita ko na kaya kong maging matibay. Pag-ulan, matinding init o tag-lamig tatayo pa rin ako kahit kalian. Mga pagsubok sa aking buhay na pinipilit akong mapabagsak ay hindi ako susuko. Dahil alam ko andyan, ang mga tao na tumutulong sa akin upang ako’y makapagsimula uli.

Mga mahalagang tao sa buhay ko..

Ni: jennilyn romero

Nang ako’y nabuhayAng nanay at tatay

Ang s’yang gumabayLahat ay binigay

Sila ang takbuhan

At syang sandiganAkin nang kaylangan

S’yang maasahan

Mundo ko’y binagoMaging ang isip ko

Kasama ko kayoDito sa puso ko

Mahal na InaNi: April Lyn Samaniego

Siya’y gumagabaySa hakbang ng buhay

Tayo’y sinasanayPag siya’y mawalay

Lahat ibibigayMaging kanyang buhay

Pagmamahal nya’yPuro habang buhay

Nilagyan ng kulayItong aking buhayPag-ibig mi inay

Ay walang kapantay….

Ang aking Ina Ni: Angie lyn Viernes

Mahal ko si InaSiya’y nag-arugaNagmahal talagaMula pagkabata

Sa mga problemaSandigan ang InaSa bihin sa kanya Pakikinggan nya

Ika’y inarugaBinantayan ka nyaBilang sukli niyaAlagaan rin sya

Ang aking magulangNi: arlorie mai galang

Nang akoy MakitaSila ay sumayaAkoy inaruga

Mula pagkabata

Mga kagustuhanAgad ay makamtan

Mga kakulanganKanilang pinunan

Dahil lang sa inyoKaya maririto

Ang aking saludoSa inyo’y pasado

Ang magulang koNi: Gian Carlo Cortez

Buhay ko’y masayaPag sila’y kasamaNagbigay pag-asaSa mga problema

Sila’y nag-alagaNung ako’y bata

Binigyan ng kalingaAt pag-aaruga

Lahat na ng bagaySaki’y binigay

Pati na ang buhaySaki’y inialay

Maraming salamat Sa kanilang lahat

Kahit kami’’y salatPag-alaga’y sapat

Palikuran sa NEHS

Maraming estudyante ang napapasimangot dahil sa masangsang na amoy. Ito ay ang umaalingasaw hanggang sa labas. Wala kasing disiplina ang mga estudyante kaya sila rin ang napeperwisyo.

Kurakot teacherz.

May mga teachers na ginagawang negosyo ang pangungurakot. Ang mga ginagastos nya ay papatungan ng tubo bago singilin sa estudyante. Maging sa mga pinababayaran ay nilalagyan ng patong para mayroon silang komisyon.

Negosyanteng teachers

May mga teachers na nagbebenta ng pagkain sa oras ng klase nila. Minamahalan pa nila ang benta para mas malaki ang tubo nila. Napipilitan namang bumili ang mga estudyante dahil nilalagyan ng plus sa quiz.

Tubig mula sa langitAraw ay nasaan? Araw na dala’y sigla’t hudyat

ang isang bagong pag-asa. Tinakpan ng makakapal

at maiitin na ulap sa kalangitan. Araw ika’y magpakita sapagkat nais ko’y pag-asa.

Sa bawat malaking patak ng ulan kasabay nito’y hanging mahalumigmig.kasabay nito’y pinsala sa inang kalikasan. Dahil sa bagyaong hated ay puot at galit dulot nito’y perwisyo sa bawat isa sa atin. Kidlat at pagkulog kasabay ng mga punong nasisira na naghihirap mapatubo lamang ang sanga at dahon nito. Ngunit ang pag-ula’y may dulot ding biyaya sa bawat punong tuyo sa buong tag-araw, tubig mula sa langit hatid ay basbas na may halong sigla’t bagong buhay.

Ulan ay ano nga ba ang mensaheng sa ati’y nais ipabatid? Patak ng ula’y may saloobing nais ibapatid na sa bawat isa sa ati’y dapat pag-ukulan ng pansin.

Sino ka nga bang talaga?Ang buhay ay sadyang tila isang alon na

walang may alam kung saan lamang ang hangganan. Subalit kung ang puso mo’y mapunan ng galit at pagkamuhi nanaisin mo na lamang lisanin ang mundong ito. Sa aking buhay, sadyang

napakaraming katanungan sa isip ko’y laging naroon. Paano, kalian, saan, sino at ano? Kalian tayo magkikita? Ano ang tunay na misyon mo sa buhay ko? Sino ka bang talaga? Hindi lahat ng katanungan iya’y may kasagutan. Ang kasagutan ng mga ito’y maaaring hindi ngayon, bukas ngunit sa takdang panahon.

Ngunit sino ka nga bang tunay? Ikaw ay palaging nariyan, kahit anumang oras at panahon ng pangangailangan tuon lamang kayo sa amin. Paano nilang hindi masasabing wala ng hihigit pa sa iyo. Kung ikaw ay tagahilom sa bawat sugat na nagdurugo. Ang pakikipagusap sa iyo’y magbibigay gaan sa aking kalooban, lungkot at pag-durusa ay sadyang limot ko sapagkat pakiramdam ko’y lagi akong nasa tabi mo. O’ Diyos na makapangyarihan ika’y aking ama at kaibigan na mananatiling bahagi sa bawat agos ng buhay ko.

Ang buhay marupok, malikot.Bakit sa bawat takbo at agos sa buhay natin

napipilitan na lamang tayong makisabay, sapagkat may mga desisyon tayo na hindi natin nauunawaan? Ang buhay ay pinunan ng suliranin at unos na kung saan ay lubos na sinusubok ang katatagan ng bawat isa sa atin. Sa bawat araw na lumilipas na lagi nating pasan sa ating likod ating problema ay hindi maiiwasan na tayo’y nawawalan na ng pag-asa. Ngunit may mga bagay rin naman tayong natututunan mula sa kahapong puno ng pagsubok na lubhang sa mata nati’y nagpaluha, mga pagkakamali na nais nating itama.

Ang buhay ay tila isang kubo, marupok na sa bawat suliraning dumarating at bagyo ng buhay, ay wala tayong kasiguraduhan kung ito’y mananatiling matibay at matatag. Nakikisabay sa agos at ihip ng buhay. Aminin man nat