Knjievne teorije dvadesetog veka

razumeti kjnievno delo znai dozvoliti biu koje ga je napisalo da se u nama pokae za nas (or Pule);

dolazi do identifikacije itaoca i autora, ali ne kao figureuronjene u biografiju, ve kao redukovane na istu svest ugraenu u tekst

knjievna kritika jeste mimetiko dubliranje misaonog ina;

A REALIBUS AD REALIORA - metafiziki prijelaz od realnih do jo realnijih stvari

zaumni jezik je eksperimentalno ogoljavanje autotelinosti (Ejhenbaum)

slika autora (formalisti): neeempirijska figura autora koja je upisana u tekst i odgovorna za njegovu konstrukciju;

intentional fallacy delo kao autonomna i organska celina ne sme se svesti na autorovu intenciju, a affective fallacy ne sme se svesti na uticaj koji ima na itaoca (pozicija new criticism);

heresy of paraphrase- delo se ne moe iskazati drugim jezikom;

vnjenahodimost neprisutnost (Bahtin), smisao se otkriva tek u susretu sa drugim, tuim smislom;

veza izmeu signifiant-a i signifie-a je arbitrarna (De Sosir)

impresivna, ekspresivna, reprezentativna, fatika, metajezika funkcija i poruka (Jakobson);

poetska funkcija: preslikavanje ekvivalentnosti iz ose selekcije u osu kombinacije;

Moris: pentadika semiotika: sredstvo prenoenja (re), interpretant (sve asocijacije), znaenje (definicija), denotat (konkretni predmet), interpretator (primalac znaka);

Eko: intentio lectoris, auctoris i operisi;

Derida: pojam dekonstrukcije preuzet je od Hajdegerovog pojma destrukcija i demontaa;

U kasnijem razdoblju Elen Siksu je skretala jo veu panju na ensku seksualnost tvrdei da e prava enskost moi da se oslobodi tek onda kada ene uspeju da shvate sutinu seksualne naslade koju oseaju (jouissance);

revizionistiki karakter feminizma i ginokritika

women's studies, feminologija

sociopolitiki feminizam i akademski feminizam

tri talasa feminizma

retekstualizacija i refunkcionalizacija i redeskripcija i reprezentacija;

pragmatizam: Rirti svet ne govori, samo mi to radimo; romantiari su religiju zamenili umetnou, koja je na sebe preuzela ulogu zaaravanja sveta, dakle njegove fikcionalizacije. Poto su te fikcionalizacije zasnovane u jeziku, onda je upravo jezik dobio mogunost stvaranja stvarnosti. Zato je knjievnost iznad nauke i filozofije;

pragmatizam: antiesencijalistika, antifundamentalistika, antireprezentacionistika, antiteorijska filozofija, koja je i istorijska, perspektivistika, iskustvena, interpretativna;

o knjievnosti pragmatisti kau: interpretacija nije otkrivanje istine teksta, ve racionalno testiranje znmaenja koje je ogranieno institucijama knjievnosti i interpretativnom zajednicom kojoj pripada svaki interpretator;

habitus: kulturni mehanizam koji oblikuje percepciju i omoguava pojedincu da izae na kraj u razliitim situacijama;