0

İÇİNDEKİLER

1-) Giriş ....................................................................................................................1

2-) MAXSURF Nedir ?..............................................................................................2

2.1-) MAXSURF’UN MENÜLERİ

2.1.1. FILE MENÜSÜ.........................................................................3

2.1.2. EDIT MENÜSÜ.........................................................................8

2.1.3 VIEW MENÜSÜ ........................................................................9

2.1.4. MARKER MENÜSÜ................................................................12

2.1.5 CONTROLS MENÜSÜ.............................................................15

2.1.6. SURFACES MENÜSÜ............................................................18

2.1.7. DISPLAY MENÜSÜ ...............................................................24

2.1.8. DATA MENÜSÜ .................................................................... 27

2.1.9 WINDOW MENÜSÜ.................................................................32

2.1.10. HELP MENÜSÜ....................................................................33

2.2. MAXSURF ARAÇ ÇUBUKLARI (Toolbar)

2.2.1. FILE ARAÇ ÇUBUĞU .......................................................................34

2.2.2. EDIT ARAÇ ÇUBUĞU........................................................................34

2.2.3. VIEW ARAÇ ÇUBUĞU.......................................................................34

2.2.4. MARKERS ARAÇ ÇUBUĞU..............................................................34

2.2.5. CONTROLS ARAÇ ÇUBUĞU ...........................................................35

2.2.6. DISPLAY ARAÇ ÇUBUĞU ................................................................35

2.2.7. WINDOW ARAÇ ÇUBUĞU................................................................35

2.2.8. VISIBILITY ARAÇ ÇUBUĞU..............................................................35

2.2.9. SURFACES ARAÇ ÇUBUĞU ...........................................................35

2.2.10. MENÜ KISAYOLLARI......................................................................36

2.3. MAXSURF MODÜLLERİ

2.3.1. HYDROMAX MODÜLÜ .....................................................................38

2.3.1.1. HYDROMAX ANALİZ AYARLARI ......................................39

2.3.1.2. HYDROMAX ÇEVRESEL KABULLER ...............................40

2.3.1.3. HYDROMAX ANALİZ TİPLERİ............................................40

I-) UPRIGHT HYDROSTATIC ANALYSIS .............................40

II-) LARGE ANGLE STABILITY.............................................. 41

III-) EQUILIBRIUM CONDITION ANALİZİ................................41

IV-) SPECIFIED CONDITION ANALİZİ....................................42

V-) KN VALUES AND CROSS CUR. of STAB. ANLY............42

VI-) LIMITING KG ANALİZİ .......................................................43

1

VII-) FLOODABLE LENGHT ANALİZİ .......................................43

VIII-) LONGITUDINAL STRENGHT ANALİZİ .............................43

IX-) TANK CALIBRATION ........................................................44

2.3.2. HYDROLINK MODÜLÜ ....................................................................44

2.3.3. HULLSPEED MODÜLÜ ...................................................................45

2.3.4. WORKSHOP MODÜLÜ ....................................................................46

2.3.5. PREFIT MODÜLÜ ............................................................................47

I-) Baş ve kıç form düzenlemesi.....................................................48

II-) Enine eğrilerin düzenlenmesi...................................................49

III-) Tekne yüzeyinin düzenlenmesi................................................49

2.3.6. SPAN MODÜLÜ ...............................................................................50

2.3.7. SEAKEEPER MODÜLÜ ...................................................................53

3-) MAXSURF’TE TİPİK UYGULAMA

3.1. MAXSURF’TE MODEL HAZIRLANMASI.............................................55

3.1.1. Yeni Dizayn Penceresi Açma (New Design)........................56

3.1.2. Yüzey Ekleme (Add Surfaces)..............................................56

3.1.3. Yüzey Boyutlandırma (Size Surfaces).................................56

3.1.4. Referans Seçme (Frame of References)..............................57

3.1.5. Ağ Çizgileri Oluşturma (Grid Spacing)................................58

3.1.5.1 Posta Ekleme (Sections).........................................58

3.1.5.2 Batok Ekleme (Buttocks).........................................60

3.1.5.3 Suhattı Ekleme (Waterlines)....................................61

3.1.6. Kontrol Noktaları Tanımlama (Control Points)...................62

3.1.6.1 Kolon Ekleme (Add Coulmn) ..................................62

3.1.6.2 Sıra Ekleme (Add Row)...........................................63

3.1.7. Kontrol Noktalarını Yerlerini Tam olarak Belirleme ...........64

3.1.8. Ofset Girilmesi ......................................................................65

3.1.9. Salma omurga eklenmesi .....................................................67

3.2. HAZIRLANAN MODELİN HYDROMAX’TE ANALİZLERİ....................69

3.2.1. Upright Hydrostatik Analizi ............................................... ..71

3.2.2. Large Angle Stability Analizi ...............................................72

4-) MAXSURF’UN DİĞER DİZ. VE MODELLEME PROG. KARŞILAŞ...................75

4.1.1. MAXSURF’un Avantajları..................................................................75

4.1.2. MAXSURF’un Dezavantajları............................................................76

5-) SONUÇ................................................................................................................77

KAYNAKLAR.....................................................................................................78

EKLER .....................................................................................................A-1, A-2

2

2-) MAXSURF NEDiR?

MAXSURF, belirtilen kontrol noktalarını kullanarak çeşitli spline teknikleriyle

bilgisayar ortamında üç boyutlu yüzey modellenmesi için tasarlanmış bir gemi

dizayn programıdır.

MAXSURF’ un herhangi bir dizaynda sınırsız sayıda yüzey modellenmesine izin

vermesi çok geniş tekne form dizaynlarının hazırlamasına olanak sunar.

Oluşturulan dizaynların kapsamlı çıkış bilgilerini ( ofset tablasu, hidrostatik hesaplar

vs. ) yüksek bir kesinlikle hazırlama ve diğer programlara ( Excell, AutoCAD vs. )

transfer edebilme özelliğine sahiptir. MAXSURF ve diğer programların kendi

aralarında yaptıkları bu data trasferi; hem bu bilgilerin tekrar tekrar elle girilme

zahmetini hem de bu bilgi girişi sırasındaki hata yapma riskini tamamen ortadan

kaldırıyor. MAXSURF tamamen birleşmiş bir sistem oluşturmayı amaçlamaktadır.

Buradan yola çıkarak kendi alt modülleri içinde ayrı ayrı data girişi yapılmasını

istemez tasarlanmış tekne formunun bilgilerini kullanarak diğer modüllerinin

çalışmasını sağlar.

MAXSURF’te üç amaçla bir gemi modellenir;

1- Yeni tekne form dizaynı ( Genellikle bir model esas alınarak , MAXSURF’ un

interaktif ortamında serbest el ile hazırlanır. )

2- Mevcut geminin üzerinden alınan çeşitli kesitler yardımıyla formunun

belirlenmesi

3- Mevcut geminin endazesi yardımıyla modellenip çeşitli hesaplarının

yapılması

MAXSURF standart Windows uygulamaları olan FILE, EDIT, VIEW ve HELP

menülerinin yanında MARKERS, CONTROLS, SURFACES, DISPLAY, DATA ve

WINDOW menülerinide içerir.

Bu bölümde menüler ayrıntılı olarak anlatılacaktır.

3

2.1-) MAXSURF’UN MENÜLERİ

2.1.1. FILE MENÜSÜ

File menüsü üzerinde çalışılan dosyaların açılma, kapatılma, kaydedilme,

alınma, gönderilme ve çıktı alınma komutlarını içerir.Uygulama penceresi Şekil.2.1

deki gibidir.

Şekil.2.1

NEW : Yeni bir dizayna başlamak için boş pencereleri açar. Eğer Calculations

sayfası aktif ise Calculation sayfası açar.

4

OPEN : MAXSURF “open design” komutuyla önceden hazırlanıp kaydedilmiş *.msd

formatındaki dosyalarınızı açar. Kısa yol tuşu Ctrl + O dur. Ancak Calculations yada

Markers pencereleri aktif ise open komutu bu kez *.msc ve *.txt formatındaki

dosyalarınızı açacaktır.

CLOSE : “Close” komutu üzerinde çalışılan dizaynın kapatılmasını sağlar.

MAXSURF’te daha önceden hazırlanan dizayn kapatılmadan diğer dizayn açılırsa

yüzeyler üst üste gelir. Bu sebeple bir dizayndan diğerine geçilirken mutlaka dosya

kapatılmalıdır.

SAVE : “Save” komutu o an ki hazırlanan dizaynı kaydeder. Kısa yol tuşu Ctrl + S

dir. Eğer Calculations, Markers, Offsets, Control points yada Surfaces

pencerelerinden biri aktif olan pencereyse, o pencere bilgilerinin *.txt formatında

kaydedilmesini sağlar.

SAVE AS : “Save as” komutu o an üzerinde çalıştığınız dizaynın orjinal adı dışında

başka bir isimle kaydedilmesini sağlar. Bu komut bir dizaynın üzerinde düzeltme

yapıyorsanız ve eski dizaynınızın da kalmasını istiyorsanız kullanacağınız çok

yararlı bir yoldur. Bu komutu çalıştırdığınız anda aktif olan pencere Calculations

penceresiyse bu komut yeni bir calculations sayfası kaydetmenizi sağlayacaktır.

IMPORT : “Import” komutu MAXSURF dizayn pencerenize markers grubu olarak

DXF, GHS ve Seaway dosyalarını yada yüzey grubu oluşturan IGES dosyalarını

çağırmanızı sağlar. Bu yöntemle dizayner hazır çizimlere kendi dizaynını adapte

edebilir.

“Import DXF Background” komutuyla çağracağınız *.dxf dosyası MAXSURF’ te

yapım hatları ( construction lines) olarak kullanılır. Eğer DXF markers ve DXF

Background gruplarını aynı anda çağırmak istiyosanız DXF Markers dosyasını

çağırdıktan sonra DXF Background dosyasını çağırmanız gerekiyor.

Ayrıca “Import Image Background” komutu size MAXSURF dizayn

görünüşlerinden jpg, gif, png yada bmp uzantılı resim dosyalarını çağırma olanağı

sağlar.

EXPORT : “Export komurtu” üzerinizde çalıştığınız dizaynı DXF ve IGES gibi değişik

formatlar da başka programlara aktarmanızı sağlar. Komutun işleyişi Şekil.2.2 deki

gibidir;

5

Şekil.2.2

Format kısmında gönderildikten sonra bilgilerin kullanılacağı programın

algılayacağı format seçilir bu seçim yapılırken 2 boyutlu mu yoksa 3 boyutlu mu

aktarılacağına da dikkat edilmelidir. Scale bölümünde ise gönderilecek çıkışın ölçeği

belirlenir. Genelde her ikisinde aynı olsun diye 1:1 ölçeği tercih edilir. Geometry

Type “Polylines” olarak seçilidir. Text format kısmı DOS olarak kalmalıdır.

PAGE SETUP : “ Page setup” komutu sayfa düzenini ve yazıcı tercihnizi

Yapmanızı sağlar. Burada yapacağınız ayarlar çıktı alırken size yardımcı olacaktır.

Bu pencereden hangi sayfaya çıktı alacağınızı, yatay-dikey yerleştirilmesini ve sağ-

sol boşluklarını tayin edebilirsiniz.Uygulama penceresi Şekil.2.3 deki gibidir.

6

Şekil.2.3

PRINT : “Print” komutu MAXSURF’ te aktif olan pencerenin çıktı ayarlarını yapar.

Kısa yol tuşu Ctrl + P dir.Açılan pencereden ölçek seçimi yapılır.

Şekil.2.4

Eğer çıktısını almak istediğiniz ölçek Scale penceresinde bulunmuyorsa “1 : ”

kısmının yanındaki boşluğa istenilen ölçek “x “olarak girilip tabloda görünmesi

istenilen ismi ise “1/x” olarak girilerek “Add” butonuna basılarak elde edilir.

7

Ölçek seçimi yapıldıktan sonra açılan “Print Setup” penceresinden sayfa düzeni

ayarları yapılır. Eğer “Page Setup” tan sayfa seçimi falan yapılmamışsa bu

pencereden düzenlenebilir. Açılan pencerenin araç çubuğundan print tıklanarak

Şekil.2.5 gösterilen pencere açılır. Bu pencereden kopya sayısını ve printer

ayarlarınızı yaparak çıktı alınacak hale getirebilirsiniz.

Şekil.2.5

Yine araç çubuğundaki “Titles” komutundan sayfanızda görünmesini istediğiniz

tarih, versiyon, çizim adı gibi özellikleri yerleştirebilirsiniz. “Colours” komutuylada

çıktının renkli yada renksiz olma tercihini yaparsınız.

MAXSURF te sadece “Shaded 3D” (üç boyutlu kalıp) görüntünün çıktısını

almazsınız. Bu görüntünün çıktısını almak için bilgisayarınızda “Print Screen”

komutunu çalıştırıp resim düzenleyici programlarda düzenledikten sonra alabilirsiniz.

8

2.1.2. EDIT MENÜSÜ

Edit menüsü üzerinde çalışılan dizaynda kesme, kopyalama, yapıştırma gibi

düzenleme işlerini yapan komutları içerir. Uygulama penceresi Şekil.2.6 deki gibidir.

Şekil.2.6

UNDO : “Undo” komutu yapılan işlemi geri alır. Kısayol tuşu Ctrl + Z dir.

REDO : “ Redo” komutu “Undo” komutuyla geri aldığınız işlemi tekrar yerine

getirmenizi sağlar. Kısa yol tuşu Ctrl + Y dir.

CUT : MAXSURF’ te “Cut” komutu kullanılmaz.

COPY : “Copy” standart Windows uygulamaları gibi kopyalamayı sağlar. Kısa yol

tuşu Ctrl + C dir.

PASTE : “Paste” komutu kopyalanmış olan öğeyi yapıştırmaya yarar.Kısa yol tuşu

Ctrl + V dir. Ancak MAXSURF’ un çizim pencerelerinde kullanılmaz. Calculations,

Offsets, Conrol points gibi pencerelerde kullanılır.

9

SELECT : “Select” komutu tablolardaki kolon, sütun ve kutucukların seçilmesini

sağlar.

FILL DOWN : “Fill Down” komutu tablolardaki bir çok değeri tablonun ilk değeriyle

değiştirmesini sağlar. Kısa yol tuşu Ctrl + F dir.

ACTIVATE/DEACTIVATE PREFIT : Bu komut yüzey düzeltme fonksiyonu olan

prefitin aktif veya pasif olmasını sağlar. Aktif ve pasif prefitler arasındaki geçişlerde

farkı görmek için MAXSURF yeniden başlatmak gerekmektedir.

2.1.3 VIEW MENÜSÜ

View menüsü grafiksel MAXSURF pencerelerindeki görüntüyü control edecek

komutları içerir. Uygulama penceresi Şekil.2.7 deki gibidir.

Şekil.2.7

10

ZOOM : “Zoom” komutu üzerinde çalıştığınız dizaynın herhangi bir parçasını

yakınlaştırarak seçilen kısmı ekrana sığdırır. Kısay yol tuşu Ctrl + E dir.

SHRINK : “Shrink” komutu aktif olan penceredeki görüntüyü iki kat oranında

küçültür. Kısay yol tuşu Ctrl + R dir.

PAN : “Pan” komutu aktif olan pencere içerisinde dizaynınızın yerini değiştirmenizi

sağlar. Kısay yol tuşu Ctrl + W dir.

HOME VIEW : “Home view” komutu dizaynınızın aktif olan çizim penceresine

standart olarak yerleştirilmesini sağlar. Kısa yol tuşu Ctrl + H dır.

SET HOME VIEW : “Set home view” komutu dizaynınızın bütün çizim pencerelerine

standart olarak yerleştirilmesini sağlar.

ROTATE : “Rotate” komutu dizaynınızı serbest olarak her yönde döndürmenizi

sağlar. Komuta tıklandıktan sonra farenin sol tuşuna basılı tutularak kullanılır, tuş

bırakıldığında komut iptal olur. Ancak sadece “Perspective View” penceresinde

aktiftir, diğer pencerelerde kullanılmaz.

COLOURS : “Colours” komutu çizim pencerelerinde gördüğünüz bütün öğelerin

renk ayarlarını yapılmasını sağlar.

FONT : “Font” komutu aktif olan penceredeki yazı karakterlerinin şeklini ve boyutunu

ayarlamanızı sağlar.

PREFERENCES : “Preferences” komutu MAXSURF’ un bazı ayarlarını yapmanızı

sağlar. Prefences penceresi Şekil.2.8 deki gibidir.

11

Şekil.2.8

TOOLBAR : “Toolbar” komutu hangi menü kısayollarının görünüp görünmeyeceğini

seçmenizi sağlar.Toolbarlar ileride anlatılcaktır.

ASSEMBLY : “Surface Assembly” komutu hangi yüzeylerin görünüp görünmediğni

ve özelliklerinin neler olduğuna ulaşmamızı sağlar.

STATUS BAR : “Status Bar” komutu ana pencerenin en altıdaki durun çubuğunun

açılıp kapanmasını sağlar.

12

2.1.4. MARKER MENÜSÜ

Marker menüsü markerları kontrol etme ve yüzeyleri varolan marker gruplarına

uydurma komutlarını içermektedir. Uygulama penceresi Şekil.2.9 deki gibidir.

Şekil.2.9

ADD MARKER : “Add Marker” komutu herhangi bir çizim penceresinde (perpective

view hariç) yeni bir marker eklemenizi sağlar. Kısa yol tuşu Ctrl + M dir. Komut

çalıştırıldıktan sonra marker eklenmesi istenilen yere tıklanarak oluşturulur.

DELETE MARKER : “Delete Marker” komutu herhangi bir çizim penceresinde

(perpective view hariç) yada markers penceresinden marker silmenizi sağlar. Kısa

yol tuşu Ctrl + L dir. Komuta tıklandıktan sonra silinmek istenen markerın

tıklanmasıyla uygulanır.

13

GENERATE GRID FROM MARKERS : “Generate grid from markers” komutu

marker datalarına dayanarak grid ( postalar, suhatları, batoklar) oluşturur.

SNAP CONTROL POINT TO MARKER : “Snap Control Point to Marker” komutu

seçilen kontrol noktasını seçilen markerın tam üzerine yerleştirilmesini sağlar.

FIT EDGE TO MARKERS : “Fit Edge to Markers” komutu seçilen kenarla markerın

birleşmesini sağlar. İlk önce kenar seçilir (ya kenara yada kontrol noktasına

tıklayarak seçim işlemi yapılır) sonrada birleştirilecek marker seçilerek komut

uygulanır.

SMOOT INTERIOR CONTROLS : “Smooth Interior Controls” komutu kenar kontrol

noktalarından dayalı olan iç yüzey noktarını yumuşaklaştırır.Düzgün bir yüzey elde

etmek için yararlı bir komuttur.

FIT SURFACE TO MARKER : “ Fit Surface to Marker” komutu yüzeyleri markerlarla

birleştirir ancak sadece Prefit lisansı olan MAXSURF’lerde aktiftir. İşleyişi Şekil.2.10

daki gibidir;

Şekil.2.10

Surface menüsünden markerlarla uygunlaştırılacak yüzey seçilir. Time

menüsünden bu işlemin sürdürüleceği zaman aralığı tayin edilebilir. Yüzeyde

olmamasını istediğimiz seçenekler işaretlenip “Fit” tuşuna basılarak işlem başlatılır.

14

MEASURE SURFACE ERROR : “Measure Surface Error” komutu markerlarla

yüzey arasında ki en yakın uzaklıkların ölçmesini sağlar.

MARKER PROPERTIES : “Marker Properties” komutu seçili marker yada

markerların özelliklerini ayarlamaya yarar. İşlem penceresi Şekil.2.11 deki gibidir;

Şekil.2.11

15

2.1.5 CONTROLS MENÜSÜ

Controls Menüsü dizayna ait kontrol noktalarının yönetilmesini sağlayan

komutlar içermektedir. Uygulama penceresi Şekil.2.12 deki gibidir.

Şekil.2.12

16

ADD : “Add” komutu çizime row ve column eklemeye yarar.Kısa yol tuşu Ctrl + A

dır. Ancak aktif olan pencere “Body plan” ise “Add Row” komutu olarak çalışır.

“Profile” veya “Plan” penceresi aktifse “Add Column” komutu olarak çalışır. Komut

çalıştırıldıktan sonra eklenmek istenen yere tıklanması yeterlidir.

DELETE : “Delete” komutu yüzeyden row ve columnların silinmesini sağlar.Kısa yol

tuşu Ctrl + D dir. Komut çalıştırıldıktan sonra silinecek olan sıra yada sütun “delete

cursor” ile tıklanmalıdır.

SMOOTH CONTROLS : “Smooth Controls” komutu tüm yada seçilen bir kısım

kontrol noktasının sıra ve sütunlarını yumuşaklaştırır.

STRAIGHTEN CONTROLS : “Straighten Controls” komutu tüm yada seçilen bir

kısım kontrol noktasının sıra ve sütunlarını düzgünleştirir.

MOVE CONTROLS : “Move Controls” komutu grup olarak kontrol noktalarını

taşımanızı sağlar.

SIZE CONTROLS : “Size Controls” komutu kontrol noktalarını ölçeklendirmenizi ve

oranlandırmanızı sağlar.

ROTATE CONTROLS : “Rotate Controls” komutu grup olarak kontrol noktalarını

belirli bir merkez etrafında döndürmenizi sağlar.

ALIGN TO VECTOR : “Align to Vector” komutu ilk önce seçilen iki kontrol noktasına

lineer olacak şekilde üçüncü kontrol noktasının taşınmasını sağlar.

ALIGN TO PLANE : “Align to Plane” komutu seçilmiş üç noktadan tayin edilen

yüzeye sonradan seçilen grup yada bir kaç kontrol noktasının taşınmasını sağlar.

COMPACT : “Compact” komutu seçilmiş bir kaç yada bütün kontrol noktalarının bir

noktada toplanmasını sağlar. Kısa yol tuşu Ctrl + K dir.

GROUP : “Group” komutu bir veya bir kaç yüzeyden seçilmiş kontrol noktalarının

gruplanmasını sağlar.Gruplanan kontrol noktaları tek bir noktaymış gibi haraket

ederler. Kısa yol tuşu Ctrl + G dir.

17

UNGROUP : “Ungroup” komutu oluşturulmuş kontrol noktaları gruplarını dağıtır,

tekrar eski bağımsız hallerine dönemlerini sağlar. Kısa yol tuşu Ctrl + U dur.

BOND EDGES : “Bond Edges” komutu müşterek kenarları olan iki yüzeyi

birleştimeye yarar. Komut birleştirecek yüzelerinin müşterek kenarlarının

tıklanmasıyla yada o kenarlara ait iki kontrol noktaları seçildikten sonra tıklanarak

uygulanır.

UNBOND EDGE : “Unbond Edge” komutu Bond edges komutuyla birleştirilmiş

yüzeylerin tekrar ayrılmasını sağlar. İşlem birleştirilmiş kenardan herhangi bir kontrol

noktası seçildikten sonra komutun tıklanmasıyla gerçekleştiriliyor.

MASK : “Mask” komutu belirli bir grup kontrol noktasının ağlar gizliyken bile görünür

kalmasını sağlar.

UNMASK : “Unmask” komutu “Mask” komutunun uygulamalarını ortadan

kaldırmaya yarar.

SNAP TO GRID : “Snap to Grid” komutu kontrol noktalarının çok küçük

yerdeğiştirmelerini sağlamak için kullanılır.

ADVANCE : “Advance” komutu kontrol noktaları ağınızı ayarlamaya yarar. Komut

çalıştırıldıktan sonra sıra ve sütunların indeksinde değişiklikler olcak program

otomatik ayarlamalar yapacaktır.

18

2.1.6. SURFACES MENÜSÜ

Surfaces menüsü oluşturduğunuz yüzeyleri yönetmenizi sağlayacak komutlar

içermektedir. Uygulama penceresi Şekil.2.13 deki gibidir

Şekil.2.13

ADD SHAPES : “Add Shapes” komutu ana kalıplar halinde MAXSURF içine

yerleştirilmiş olan silindir, kutu ve küre eklemenizi sağlar.

ADD SURFACE : “ Add Surface” komutu dizayna başlama komutu olarak algılarnır.

Kutu, silindir, küre, pramit vs. gibi yüzeyler eklemenize yarar. Dizayner için hangi

dizayn yüzeyinin eklenerek başladığının bir önemi yoktur. Yüzeyin aslı ne olursa

olsun fare ve klavye yardımıyla oynanarak gemi formuna getirilebilir.

DELETE SURFACES : “ Delete Surfaces” komutu seçilen herhangi bir yüzeyin

silinmesini sağlar.

19

DUBLICATE SURFACES : “Dublicate Surfaces” komutu seçilen yüzeyden bir yada

bir kaç tane daha oluşturlmasını sağlar. Uygulama penceresi Şekil.2.14 deki gibidir.

Şekil.2.14

Select surface penceresinden aynısından oluşuturulacak yüzey seçilir. Sonra

Dublicate Times kutucuğuna kaç tane aynı yüzey oluşturulması istendiği girilerek

oluşturulacak yüzeyin çizim penceresindeki yeri girilip OK tıklarak komut uygulanır.

MOVE SURFACES : “Move Surfaces” komutu seçilen yüzey yada yüzeyleri el yada

sayısal yerdeğiştirme miktarları girilerek taşınmalarını sağlar. Komutun sayısal

uygulama penceresi Şekil.2.15 deki gibidir;

Şekil.2.15

20

SIZE SURFACES : “ Size Surfaces” komutu seçilmiş yüzeylerin kontrol noktaları

değiştirilmeden ölçeklendirilmesini sağlar. Bu komut bitmiş aynı geometriye sahip

parent dizaynları kendi dizaynınıza adapte etmede çok yardımıcı olacaktır. Komutun

uygulama penceresi Şekil.2.16 gibidir.

Şekil.2.16

FLIP SURFACES : “Flip Surfaces” komutu seçilen yüzey yada yüzey gruplarının

belirlenen bir eksen etrafıdan yansıtılmasını sağlar. Komutun uygulama penceresi

Şekil.2.17 deki gibidir.

Şekil.2.17

21

ROTATE SURFACES : “Rotate Surfaces” komutu seçilmiş yüzey yada yüzey

gruplarının belirlenmiş bir merkez etrafında döndürülmesini sağlar. Dönme merkezi

sayısal olarak elle tayin edilir ve çizim sayfasında küçük bir çember olarak görünür.

Komutun uygulama penceresi Şekil.2.18 deki gibidir.

Şekil.2.18

ALIGN SURFACES : “Align Surfaces” komutu kontrol noktalarından tıklanarak

seçilmiş iki yüzeyin aynı hizaya getirlmesini sağlar. İlk seçilen kontol noktasına ait

yüzey sabit kalarak ikinci seçilen kontrol noktasına ait yüzey taşınarak çakıştırılma

işlemi tamamlanır.

VISIBILITY : “Visibility” komutu ekranda görünmesini istemediğiniz yüzeylerin

görünmemesini sağlar. Komutun uygulama penceresi Şekil.2.19 daki gibidir.

Şekil.2.19

22

LOCKING : “Locking” komutu yüzeyleri kilitlemenizi ve pasif hale getirmenizi sağlar.

Komut çalıştırıldıktan sonra bütün kontrol noktaları gizlenir ve yüzey üzerinde

herhangi bir düzenleme yapılmasına izin verilmez. Bu kilitleme ayarı Properties

komutundanda yapılabilir. Komutun uygulama penceresi Şekil.2.20 deki gibidir.

Şekil.2.20

APPEARENCE : “Appearence” komutu render komutu uygulanmış halde ki

yüzeylerin Persperctive penceresinde görüneceği renklerin seviyesini ayarlar.

SURFACE PROPERTIES : “Surface Properties” komutu dizayn içerisinde

oluşturulmuş bütün yüzeylerin teker teker özelliklerini ayarlamanızı sağlar. Komutun

uygulama penceresi Şekil.2.21 deki gibidir. Uygulama penceresinde oluşturalacak

yüzeyin şekli (B-Spline, NURB vs.) seçilir. “Surface Use” kısmından oluşturulacak

yüzeyin geminin iç formumu dış formumu olduğu belirtilir. Bir katamaranın dış formu

( Hull Shell) ile iç formu ( İnternal Structure) aynı değildir.Dizayner dışını ayrı içini

ayrı bir yüzeyle tanıtmalıdır.

23

Şekil.2.21

Görünüm ve kilit ayarları bu menüden de yapılabilir. “Direction” kısmında girilen

kontrol noktalarının geminin iç yüzeyini mi dış yüzeyini mi yansıttığı seçilebilir. Bu

seçime bağlı olarak sac kalınlığı kadar form genişler. Bu menüden o yüzeyin imal

edileceği malzeme ve sac kalınlığı girilebilir. Bu bilgiler HYDROMAX modülünde

daha kesin sonuçlar alınamasını sağlar.

PRECISION : “Precision” ayarı dizaynınızın bilgisayar ekranında görünüş ve hesap

kesinlik ayarıdır. Bilgisayarınızın performansına göre ayarlanmalıdır. Standanrt ayarı

“Medium” dur. Ama daha kesin data elde etmek isteyenler bilgisayarları yeterliyse

daha yüksek kesinlik ayarı kullanabilir.

START TRIMMING : “Start Trimming” komutu etrafındaki fazlalıkların kesileceği

yüzeyi seçmenizi sağlar. Bu komutun aktif olması için “Display menüsü” altındaki

Trimming sekmesinin “off” olmaması gerekir.

TRIM SURFACE : “Trim Surface” komutu “Start Trimming” sekmesiyle seçilmiş

olan yüzeyin fazlalıklarının kesilmesini sağlar.

UNTRIM SURFACE : “Untrim Surface” komutu seçilmiş yüzeydeki bütün trim

datalarını siler.

24

2.1.7. DISPLAY MENÜSÜ

Display menüsü grafik pencerelerdeki öğelerin görünüp görünmemesini

sağlayan komutlar içermektedir. Uygulama penceresi Şekil.2.22 deki gibidir

Şekil.2.22

SHAPE : “Shape” komutu tıklandığında görülebilen bütün yüzeylerin kenar ve

dışhatları çizim penceresinde gösterilecektir.

NET : “Net” komutu görülebilen ve kilitli olmayan bütün yüzeylerinin kontrol

noktalarını gösterilmesini sağlar.

HALF : “Half” komutu simetrik olan yüzeylerin boyuna merkez çizgisi hattının

sadece bir tarafında kalan kısımının gösterilmesini sağlar.

25

COMPRESS : “Compress” komutu dizaynınızın boy eksenini sabit tutarak enine ve

dikine eksenlerini 4 kat artırmasını sağlar. Bu özellik boyuna eğrilerin

düzgünlüğünün sağlanmasında yararlı olur.

CURVATURE : “Curvature” komutu seçilmiş bir kenar, suhattı, batok vs. gibi

eğrilerin eğri çubuklarını gösterir. Öğe seçildikten sonra komutun tıklanmasıyla

oluşturulur. Seçilen eğriye dik olarak gösterilirler ve bu eğri çubuklarının boyları o

noktadaki eğrinin yarı çapının karesiyle ters orantılıdır.Seçilen eğrideki en küçük yarı

çap eğri çubuklarının içinden gösterilir.

TRIMMING : “Trimming” komutu MAXSURF’ teki trim özelliğini açar kapar ve

yüzeylere görünmez ve gri trim yapılmasını sağlar.

OUTSIDE ARROWS : “Outside Arrows” komutu yüzeylerin normal yönlerini

gösteren okların görünmesini sağlar. Okların yönü tepelerindeki daireye tıklanarak

değiştirilir. Bu oklar yüzeyin kalınlığının içemi yoksa dışamı verildiğini gösterir. Bu

okların yönü kabuk giydirmede (rendering) önemli olduğu kadar HYDROMAX ve

WORKSHOP modüllerinde alıncak sonuçları etkilemektedir, onun için doğru tayin

edilmelidir.

MARKERS : “Markers” komutu markerların görünüp görünmemesini sağlar.

BACKGROUND : “Background” komutu çizim pencerenize yerleştirmiş olduğunuz

background dosyanızı gösterme, gizleme, silme vs. gibi yönetme işlevlerini sağlar.

GRID : “Grid” komutu aralıklarını data menüsünden belirlediğiniz posta, suhattı,

batok ve diyagonal hatlarını ve isimlerini gizleyip göstermenizi sağlar.

CONTOURS : “Contours” komutu hangi dizayn öğelerinin çizim pencerenizde

görünüp görünmeyeceğini ayarlar. Komutun uygulama penceresi Şekil.2.23 deki

gibidir.

26

Şekil.2.23

RENDER : “Render” komutu hazırlanmış olan yüzeylerin hatlarını gizleyerek kabuk

giydirilmesini sağlar. Sadece “Perspective View” penceresinde aktiftir, diğer

pencerelerde kullanılmaz.

ANIMATE : “Animate” komutu hazırlanmış modelin hareketlendirerek animasyonunu

yapar. Sadece “Perspective View” penceresinde aktiftir. Sunulan animasyon *.avi

formatında kayıt edilebilir. Komutun uygulama penceresi Şekil.2.24 deki gibidir.

Şekil.2.24

“Number of Frames” seçeneği “Continuous” seçilirse operator fareyle tıklayana

kadar animasyon devam edecektir.

27

2.1.8. DATA MENÜSÜ

Data menüsü hesaplama ve dizaynı tanımlarken girdiğimiz sayısal bilgileri

değiştirmemizi sağlayan komutlar içermektedir. Uygulama penceresi Şekil.2.25 deki

gibidir.

Şekil.2.25

UNITS : “Units” komutu dizayn yaparken kullandığımız birim sistemini

değiştirmemizi sağlar. Komutun uygulama penceresi Şekil.2.26 daki gibidir.

Şekil.2.26

GRID SPACING : “Grid Spacing” komutu sınırsız sayıda posta, suhattı, batok ve

diyagol ekleyip çıkarmamızı ve aralarındaki mesafeyi belirlememizi sağlar. Komutun

uygulama penceresi Şekil.2.27 deki gibidir.

28

Şekil.2.27

Posta eklemek istiyorsak “Sections” seçilip, pencereden hangi postadan sonra

yeni posta eklenecekse seçilir ve “Add” tıklanır;

Şekil.2.28

Açılan pencereye kaç tane posta oluşturlacağı girilip “OK” tıklanır. Sonra posta

arası mesafesi belirlenmesi için ana pencereden “Space” e tıklanır ;

Şekil.2.29

29

Açılan pencereden birinci seçenek DWL boyunca diğer postalara uygun olarak

posta aralığını atar. İkinci seçenek posta aralığını model boyunca tayin eder.

Üçüncü seçenekte ise operator hangi postalar arasında hangi metreden başlayarak

kaçar metre mesafe bırakılarak posta oluşturmak istediğini kendisi elle girer.

Suhattı, batok ve diyagonal içinde izlenen yol aynı mantığı içerir.

FRANE of REFRENCE : “Frame of Reference” komutu hazırladığımız dizaynın

dizayn draftını (DWL), kaide hattını (Baseline), kıç ve baş bodoslamanın (Aft P.-Fwd

P.)yerini otomatik olarak tayin edilmesini sağlar. Komutun uygulama penceresi

Şekil.2.30 daki gibidir.

Şekil.2.30

“Find Base” sekmesiyle dizaynınızın en alçak noktası otomatik olarak Baseline

olarak tanımlanır. Dizayn draftı elle girildikten sonra “Set to DWL” sekmesiyle

bodoslama yerleri MAXSURF tarafından otomatik olarak belirlenir. Kıç bodoslama

(Aft P.) değerinin 0 (sıfır) olması gerektiği unutulmamalıdır.

ZERO POINT : “Zero point” komutu dizaynımızın orgin noktsının yani sıfır

noktasının yerinin tespitini sağlar. Gemi dizaynında AP ve BL’ nin kesişim noktası

sıfır noktası olarak alınır. “Loked Zero point” durumunda “Frame of Reference” de

30

yapılan değişikliklere göre geminin sıfırı değişir. Komutun uygulama penceresi

Şekil.2.31 deki gibidir.

Şekil.2.31

GIRTH : “Girth” komutu komutu belirli bir konumdaki yarı çevreyi ölçmek için yada

belirli bir yarı çevrenin hangi konumda olduğunu bulmak için kullanılır. Komutun

uygulama penceresi Şekil.2.32 deki gibidir.

Şekil.2.32

CALCULATE OFFSETS : “Calculate Offsets” komutu hazırladığınız dizaynınızın

yarı genişliklerini içeren tabloyu hazırlamaya yarar.

GO to OFFSET : “Go to Offset” komutu seçtiğiniz postanın offset tablosunu

gösterilmesini sağlar. Bu komut ancak Offsets sayfası aktifken kullanılabilir.

Komutun uygulama penceresi Şekil.2.33 deki gibidir.

31

Şekil.2.33

CALCULATE AREAS : “Calculate Areas” komutu yüzeylerin alanlarını ve

merkezlerini hesaplanmasını sağlar. Komutun uygulama penceresi Şekil.2.34 deki

gibidir.

Şekil.2.34

CALCULATE HYDROSTATICS : “Calculate Hydrostatics” komutu dizaynınızın

DWL (Design Waterline) deki hidrstatik hesaplamalarını yapar.

32

2.1.9 WINDOW MENÜSÜ

Window menüsü hangi pencerelerin aktif hangi pencerelerin pasif olacağını

ayarlayan komutlar içerir. Uygulama penceresi Şekil.2.35 deki gibidir.

Şekil.2.35

CASCADE : “Cascade” menüsü bütün pencereleri aktif olan pencerenin arkasında

toplar.

TILE HORIZONTAL : “Tile Horizontal” komutu pencereleri ekrana yatay olarak

sığdırır.

TILE VERTICAL : “Tile Vertical” komutu pencereleri ekrana dikey olarak sığdırır.

ARRANGE ICONS : “Arrange Icons” komutu dağınık pencereleri tekrar

düzenleyerek bilgisayar ekranına sığdırır.

33

2.1.10. HELP MENÜSÜ

Help Menüsü MAXSURF kullanım klavuzuna erişmenizi sağlar. Uygulama

penceresi Şekil.2.36 daki gibidir.

Şekil.2.36

TABLE OF CONTENTS : “Table of Contents” komutu MAXSURF’ un .pdf

formatındaki yardım dosyasına ulaşmanızı sağlar.

ABOUT MAXSURF : “About MAXSURF” komutu MAXSURF hakkındaki bilgileri

edinmenizi sağlaycak sayfaları akrarır.

34

2.2-) MAXSURF ARAÇ ÇUBUKLARI (Toolbar)

MAXSURF ‘un görev çubuğunda çok sık kullanılan fonksiyonlara çabuk ulaşmak

için bir çok kısayol öğeleri yerleştirilmiştir. Bu bölümde kısaca toolbarlar

açıklanmıştır.

2.2.1. FILE ARAÇ ÇUBUĞU

File araç çubuğu sırasıyla New - Open - Save - Cut - Copy - Paste - Print - Help

komutlarının kısayol öğelerini içerir.

2.2.2. EDIT ARAÇ ÇUBUĞU

Edit araç çubuğu üzerinde sadece Undo - Redo komutlarının kısayol öğelerini

içerir.

2.2.3. VIEW ARAÇ ÇUBUĞU

View araç çubuğu sırasıyla Zoom - Shrink - Pan - Home View - Rotate -

Assembly Window komutlarının kısayol öğelerini içerir.

2.2.4. MARKERS ARAÇ ÇUBUĞU

Marker araç çubuğu sırasıyla Add Markers - Delete Markers - Snap Control

Point to Marker - Fit Edge to Markers komutlarının kısayol öğelerini içerir.

35

2.2.5. CONTROLS ARAÇ ÇUBUĞU

Controls araç çubuğu sırasıyla Add Column/Row - Delete Column/Row - Align to

Vector - Align to Plane - Compact - Group – Ungroup - Bond - Unbond - Mask –

Unmask komutlarının kısayol öğelerini içerir.

2.2.6. DISPLAY ARAÇ ÇUBUĞU

Display araç çubuğu sırasıyla Shape – Net – Half – Compress – Outside Arrow

– Show Curvature – Hide Curvature – Render komutlarının kısayol öğelerini içerir.

2.2.7. WINDOW ARAÇ ÇUBUĞU

Window araç çubuğu sırasıyla Perspective – Plan – Profile – Body Plan –

Calculation – Control Points – Markers – Surfaces – Graph – Offsets komutlarının

kısayol öğelerini içerir.

2.2.8. VISIBILITY ARAÇ ÇUBUĞU

Visibility araç çubuğu sırasıyla Stations – Waterlines – Buttocks – İntersections –

Edges – Parametrics komutlarının kısayol öğelerini içerir.

2.2.9. SURFACES ARAÇ ÇUBUĞU

Surfaces araç çubuğu sırasıyla Move – Dublicate – Flip – Rotate – Align

komutlarının kısayol öğelerini içerir.

36

2.2.10. MENÜ KISAYOLLARI

Şekil.2.37

37

2.3-) MAXSURF MODÜLLERİ

MAXSURF üç boyutlu bir yüzey modellemesi için oluşturulmuş bir gemi dizayn

programı olmasının yanı sıra aynı veri tabanından bilgileri kullanarak analizler

yapabilen modüllere sahiptir.

MAXSURF ‘ün modülleri ;

- HYDROMAX

- HYDROLINK

- HULLSPEED

- WORKSHOP

- PREFIT

- SPAN

- SEAKEEPER

Bu modüller MAXSURF te modellenmiş bir dizayn için aynı veritabanından bilgi

okuyarak analizler sonucu ekstra bilgiler oluşturulmasını sağlar.

Bu bölümde MAXSURF un modülleri temel olarak açıklanmıştır.

38

2.3.1 HYDROMAX MODÜLÜ

HYDROMAX özellikle geniş kapsamlı hidrostatik, stabilite ve boyuna mukavemet

hesabı yapmak için dizayn edilmiş MAXSURF le beraber çalışarak dizayn edilmiş

modele ekstra bilgiler ekleyen bir programdır.

Şekil 2.3.1

MAXSURF’te oluşturulmuş modelimize ait çok geniş bilgi çıktısı sağlayacak

HYDROMAX analiz tipleri ;

- Upright Hydrostatics

- Large Angle Stability

- Equilibrium Analysis

- Specified Condition Analysis

- KN Values and Cross Curves of Stability

39

- Limiting KG Analysis

- Floodable Lenght Analysis

- Longitudinal Strenght Analysis

- Tank calibrations

HYDROMAX modüllerinin kullanımını kolaylaştırmak açısından mantıksal bir

kullanış tarzı içerisinde dizayn edilmiştir. Kullanılan bütün analizler aşağıdaki

sıralama doğrultusu çerçevesinde çalıştırılır;

1- Model Girişi (Input Model)

2- Analiz Seçimi (Analysis Type Selection)

3- Analiz Ayarları (Analysis Settings)

4- Çevresel Kabuller (Environment Options)

5- Kriter Belirleme ve Seçimi (Criteria Specification and Selection)

6- Analiz Çalıştırma (Run Analiysis)

7- Bilgi Çıktısı (Output)

HYDROMAX bazı analizlerinde aynı analiz ayarlarını kullanmasına rağmen

değişik analiz türlerinde başka ayarlar yapılmasını isteyebilir. Mesela, Geniş

kapsamlı Hidrostatik Analizi draft seçimi ayarını isterken, Boyuna mukavemet Analizi

detaylı yük dağılımını isteyecektir.

2.3.1.1. HYDROMAX ANALİZ AYARLARI

HYDROMAX analiz ayarları modelinizin teste tabii tutulacağı durumu tanımlanızı

sağlar. Yukarıda örneğini verdiğimiz gibi Upright Hydrostatics analizinde draf seçimi,

Large Angle Stability Analizinde meyil açısı ve meyil yönü seçimi gibi.

Analiz ayarları aşağıdaki gibi belirtilmiştir;

- Heel

- Trim

- Draft

- Displacement

- Permeability

- Specified Conditions

- Loadcase

- Tank and Compartment Definition

40

Analiz penceresinde hangi analizi çalıştırmak istiyorsanız onunla ilgili öğeler

kullanılabilir hale gelecektir.

2.3.1.2. HYDROMAX ÇEVRESEL KABULLER (ENVIRONMENT OPTIONS)

Çevresel kabuller modelinizin içinde bulunduğu ortamı tanımlamanızı

sağlayacak sekmeler içerir. Bu ayarların doğru yapılması modelinizin analiz

sonuçlarının kesinliğini etkilediği için çok önemlidir.

Environment Optionslar aşağıda belirtilmiş sekmelerden ayarlanır ;

- Type of Fluid Simulations

- Density (of fluids)

- Wave forms

- Grounding

- Hogging and Sagging

- Intact and Damage Condition

2.3.1.3 HYDROMAX ANALİZ TİPLERİ

I-) UPRIGHT HYDROSTATIC ANALYSIS

Geniş kapsamlı hidrostatik analizi modelimizin sıfır meyil durum altında belirlenen

draftlar arası belirli aralık artımıyla; deplasman, sephiye merkezi (LCB), sabit

katsayılar gibi hidrostatik karakteristiklerinin bulunmasını sağlar.

Şekil 2.3.2

Analiz sonucu istenilen draftlar arası hidrostatik tablosu oluşturulurken;

hidrostatik eğriler, en kesit alanları eğriside oluşturulur. Hesaplanan tablolar Result

penceresi altında toplanır.

41

II-) LARGE ANGLE STABILITY

Büyük açılarda stabilite analizi modelimizin istenilen meyil açıları arasında ve

deplasmanda stabilite analizini yapar. Büyük açılarda stabilite analizini

çalıştırabilmeniz için deplasmanınızı ve ağırlık merkezlerinizi tanımlamanız

gerekmektedir. Bu tanımlama işlemini ise “Loadcase” penceresi içerisine yapmanız

gerekiyor.

Şekil 2.3.3

“Loadcase” penceresi şekildeki gibidir. Dizayner modeline ait ait ağırlık

değerlerini ve doğrultman kollarını pencerede tanımlar. HYDROMAX girilen

datalardan toplam deplasman ve CG değerlerini hesaplayarak Large Angle Stability

Analizinin kullanmasını sağlar. Eğer dizayner hangi durum ( Loadcase) içerisinde

analizi çalıştıracağını tanımlamazsa analiz çalışmayacaktır. Bu analiz ayarlarının

yanısıra çevresel kabuller ve kriter seçimi gibi ayarlarında analiz çalıştırılmadan

önce tanımlanması gerekmektedir.

III-) EQUILIBRIUM CONDITION ANALİZİ

Equilibrium condition analizi “Loadcase” penceresinde tanımlanan bilgileri

kullanarak deplasman ve ağırlık merkezlerinin bulunmasını sağlar. Equilibrium

analizi sonuç tablosunda hidrostatik değerler tablosunu en kesit alan eğrisini verir.

Eğer tanımlama sırasında dalga formu girilmişse sonuç tablosunda değişik dalga

durumlarındaki sonuç değerleride gösterilecektir.

42

IV-) SPECIFIED CONDITION ANALİZİ

Specified condition analizi modelimizin istenilen aralıkta hidrostatik değerlerinin

üçüncü serbestlik derecesinden hesaplanmasını sağlar. Specified Condition analizi

seçildikten sonra Specified Condition sekmesini tıklandıktan sonra istenilen datalar

girilmelidir.

Şekil 2.3.4

V-) KN VALUES AND CROSS CURVES of STABILITY ANALİZİ

KN Values analizi genellikle VCG’ sini ( vertical centre of gravitiy) bilmediğimiz

gemi modellerinin stabilitesi hakkında bilgi edinmemizi sağlayan analizdir. Analizi

çalıştırmak için Heel, Trim, Deplasman tanımlanarak analiz çalıştırılır. Diğer stabilite

analizlerinde olduğu gibi “Loadcase” tanımlamamıza gerek duyulmadan analiz

tamamlanır. KN values analizinin sonucunda stabilite çapraz eğriler grafiği elde

edilir. Bu eğri değişik KG durumlarında modele ait GZ değerlerini hesaplamak için

kullanılır;

Şekil 2.3.5

43

VI-) LIMITING KG ANALİZİ

Limiting KG analizi seçilen kriter çervesinde en yüksek dikey ağırlık merkezinin

(maksimum KG) belirlenmesini sağlar. Analizin çalışma mantığı seçmiş olduğunuz

stabilite kriteri içerisinde HIDROMAX belirlediğiniz deplasman aralıklarında Large

angle stability analizini birçok kes çalıştırarak değişik KG değerleriyle deneme

yapar. Hangi KG değerinde seçmiş olduğunuz kriter değeri aşılırsa o KG değeri

maksimum KG değeriniz olarak atanır. Kriter seçimi Analys penceresi altından

yapılmaktadır.

VII-) FLOODABLE LENGHT ANALİZİ

Floodable Lenght analizi belirlediğiniz kriterler çerçevesinde belirli deplasman

aralığında modelinizin maksimum yaralı bölme boyunu bulmanızı sağlar. Analizin

çalışabilmesi için ayrıca deplasman, permeability, LCG, VCG tanımlanması

gerekmekteridir. Analiz sonucu postalar arası tablo şeklinde verildiği gibi grafik

olarakta gösterilir.

Şekil 2.3.6

VIII-) LONGITUDINAL STRENGHT ANALİZİ

Boyuna Mukavemet Analizi modelimize ait net yükü ve ağırlık dağılımını

hesaplanmasını sağlar. Bu hesaplamalar daha sonra kesme kuvveti (Shear force)

ve moment (Bending Moment) hesabında kullanılır. Boyuna mukavemet analizin

çalıştırılabilmesi için Loadcase (isteniyorsa dağıtılmış yük), Tank tanımlaması ve

44

yükleme durumları, kompartman tanımları (gerekirse yararlı durumlarıda)

tanımlanması gerekiyor. Bu istenenlerin yanında analiz ayarlarındanda çevresel

kabuller ve kriterlerde seçilmesi gerekiyor. Analiz sonuçları tablo ve grafik halinde

verilir.

IX-) TANK CALIBRATION

Tank Calibration analizi tanımlanmış tankların kapasitelerini, ağırlık merkezlerini,

serbest yüzey momentlerini (Free Surface Moment), ve sıvıların tank içindeki

durumlarının bulunmasını sağlar. Analizin çalışabilmesi için çevresel kabullerin

yanında tanklar tanımlanmalı, trim ve kalibrasyon seviyeleri belirlenmelidir.

2.3.2 HYDROLINK MODÜLÜ

Hydrolink programı model datalarını bir dosya formatından diğer dosya

formatına değiştirmek için dizayn edilmiştir. Bu program MAXSURF kullanıcısının

elde ettiği offset tablosu değişik programlarla ortak kullanımı sağlamada çok kolaylık

sağlar.

Hydrolik modülünün algılayıp açabildiği dosya formatları ;

- Maxsurf

- IGES

- DXF

- IMSA Nurbs

- US Navy

Hydrolink modülünün dönüştürerek transfer edebileceği dosya formatları ise ;

- Maxsurf

- IGES

- DXF

- IMSA Nurbs

- USNA

- SHCP

- MHCP

- IMS LPP

- BMT Microship

- IMSA Hull Parameters

- Wintech

45

- Nakashima Stereo Format

- IHI Ajisai Data Format

- Parametric Contour Format

- MASHIMO

- GHS/Autohydro Hull Section

- Wolfson Unit LFH Format

İlk önce “Input File Format” seçeneğinden hangi formatta dosya Hydrolinkte

açılacaksa o seçilir. Daha sonra “Output File Format” seçeneğinden hangi formatta

kayıt edileceği seçilerek kayıt işlemi yapılabilir. Kayıt sırasında bazı dosya formatları

( IMS LPP, Nakashima Stereo vs.) için ek bilgi istenebilir onlar girildikten sonra

kayıtın yapılması doğruluğu arttıracaktır.

2.3.3 HULLSPEED MODÜLÜ

Hullspeed modülü, MAXSURF te modellenmiş bir teknenin üzerine gelecek

direnci hesaplayan bir programdır. Hullspeed, monohull yada multihull tekneler

üzerine etki eden direncleri kullanıcının belirlediği hız limiti aralığında hesaplayarak

tablo ve grafik halinde sunar. Bu sonuçlar değişik sayfa düzenleyici programlara

kopyalanabilir.

Hullspeed tahmini direnç hesabını yaparken birçok algoritma metodunu

kullanılır. Bu metodlar ;

- Savitsky Pre-planing

- Savitsky Planing

- Lahtiharju

- Holtrop

- Compton

- Fung

- Van Oortmerssen

- Series 60

- Delft I,II

- Delft III

Bu algoritmalardan Savitsky Pre , Savitsky Planing ve Lahtiharju planing hull

(hava-su arasında giden hız tekneleri ) tipi tekneler için; Holtrop tankerler, genel

kargo gemileri, balıkçık tekneleri, konteyner gemileri ve frigateler için; Compton sahil

devriye tekneleri ve antreman botları için; Fung transom kıç formuna sahip tekneler

46

için; Van Oortmerssen küçük tekneler ve romörkörler için; Series 60 tek pervaneli

kargo gemileri için; Delft I,II,II ise yatlar için kullanılırlar.

Hullspeed modülü algoritmalar kullandığından dolayı elde edilen direnç sonuçları

hiçbir zaman gerçek direnç değildir, sadece yaklaşımlar sonucu elde edilmiş olan

bilimsel bir tahmindir. Hullspeed modülü direnç tayinin yanı sıra visikozite etkisini ve

dalga kırılmasını ihmal ederek verilen hızlardaki teknenin oluşturacağı dalga izinide

tayin eder.

Hullspeed modülü seçilen method, verimlilik ve hız aralığında analizi yaptıktan

sonra sonuçları data penceresine atar. Bu pencerede kabul edilebilir olan değerler

siyah, az olan değerler kırmızıyla yanında “low” yazarak, yüksek olan değerler ise

tabloda turuncu renkte yanında “high” yazarak gösterilir. Bu değerleri siyah yapacak

şekilde dizayn üzerinde değişiklikler yaparak düzenlemelisiniz.

2.3.4. WORKSHOP MODÜLÜ

Workshop modülü dizaynıra üç boyutlu olarak ön yapım elemanları

modellemesine olanak sağlar. Workshopta modellenen bütün parçalar parametriktir,

yani tekne yüzeyinde yapılacak herhangi bir değişiklik doğrultusunda kendisini

otomatik olarak değiştirip yüzeye uygun hale getirecektir. Bu da tekne yüzeyine

uyumlu bir modelleme yapma fırsatını sağladığından dizaynır tekne yüzeyini son

düzenlemelerini yapmadan da ön yapım elemanlarını modellemeye başlayabilir.

Tekne formu tamamen bitmeden yapım elemanlarının modellenebilmesi

Workshopun sağladığı en önemli olanaktır. Çünkü, tekne üzerinde yapılacak

analizler için gerekli olan ağırlık tahmini workshop tamamlandıktan sonra daha

kesine yakın tahmin edilebilecektir.Eğer bir düzenleme yapmanız gerekeceksede

workshopta değişiklik yapmanıza gerek kalmadan tekne formunda değişiklikler

yapılabilecektir.

Workshop modülü MAXSURF’ün genişletilmişi gibidir. MAXSURF’te varolan

komutlara ek komutlar ilave edilerek genişletilmiştir. Workshopta MAXSURF ‘ e ek

olarak konulmuş özellikler ;

- Otomatik yada elle stringer oluşturma ve yüzeye oturtma

- Stringer şekillendirme ve geçiş bölgeleri açma

- Stringer düzenleme

- Posta oluşturma

- Güverte oluşturma

- Sac oluşturma ve düzenleme

47

- Oluşturulan yapısal elemanları ShipConstructor, Autocad ve diğer CAD/CAM

sistemlerine gönderebilme

Workshopta ön yapım elemanları modellemesi yapmak için diğer modüllerde

olduğu gibi bir mantık dizisi var. İlk yapılması gereken Workshopta açılan

MAXSURF’te hazırlanmış olan modelin aşağıdaki ayarlarının yapılması gerekir;

- Frame of references and Zero point

- Trimming

- Surface Use

- Thickness

- Outside arrows

Eğer bu ayarlar yapılmadan modellemeye başlanacak olursa yanlışlar oluşabilir.

Örneğin, MAXSURF’ te model hazırlanırken yüzeyler tanımlaması sırasında

“Outside Arrows” ların yönü yanlış belirlenmişse, Workshopta yapım elemanlarının

modellemesi yapılırken sac kalınlıkları yanlış yönlere verilecektir.

Bu gerekli ayarlar yapıldıktan sonra modellenmesi istenen eleman seçildikten sonra

komut satırından add komutuyla girilerek özel ayarları yapıldıktan sonra

modellemesi tamamlanır.

2.3.5. PREFIT MODÜLÜ

Prefit modülü offset ve marker datalarını kullanarak üç boyutlu kusursuz bir

yüzey modellenmesini sağlar. Ancak prefit modülü devamlı yüzeyler modellemede

başarılı olmaktadır. Üzerinde kırık bulunan yada iki parçadan oluşan yüzeylerin

oluşuturulmasında başarısızdır.

Şekil 2.3.7

48

Böyle yüzeyler Prefit modülünde düzenlenirken kırık kısmından ayrılarak parça

parça düzgenlendikten sonra MAXSURF’ te birleştilirler.

Şekil 2.3.8

Prefit tekne yüzeyini düzenleme işlemi üç aşamada gerçekleştirilir;

I-) Baş ve kıç form düzenlemesi

İlk aşamada baş ve kıç formu offsetleri marker penceresine girilerek

belirlenilmelidir.

Şekil 2.3.9

49

II-) Enine eğrilerin düzenlenmesi

İkinci aşamada offsetleri marker penceresine girilen enine eğrilerin (postaların)

markerlar boyunca oluşturlması ve düzenlenmesi yapılır.

Şekil 2.3.10

III-) Tekne yüzeyinin düzenlenmesi

İlk iki aşama gerçekleştikten sonra eğer markerlarımızla eğrilerimizin uyuşumu

sağlandıysa son aşama olan tekne yüzeyin enine eğriler boyunca oluşturulması

gerçekleştirilir. Markerların eğrilerle buluşturulmaları gerekliliği unutulmamalıdır,

çünkü üçüncü aşamadaki yüzey düzenlemesi markerlar doğrultusunda değil eğriler

üzerinden yapılacaktır. İkinci aşamada tam uyuşma yapılmadan geçilmesi istenilen

yüzeyin oluşmasını engelleyecektir.

Şekil 2.3.11

50

2.3.6. SPAN MODÜLÜ

Span modülü (Sailing Performance Analysis) yelkenli teknelerin çeşitli rüzgar

akımları altındaki performansını tayin etmeyi sağlar. Span modülü IMS Velocity

Performance Prediction (IMS VPP) algoritmasını kullanarak yaptığı analizlerinde

gerçeğe yakın sonuçlar elde etmektedir ve bu sonuçlarıda rüzgar yönüne,hızına (6-

20 knot arası) ve tekne hızına bağlı olacak şekilde tablolar ve grafikler halinde

sunar.

Span modülü analizi başlata bilmesi için tekne hakkında dataları girmesilmesi

lazımdır. Bu data girişi “Data” penceresi altındaki “Hull Data”,“Rig Data” ve “Mizzen

Data” komutlarından yapılır. Data pencerelerinde istenilen bilgilerin kısaltmalarının

açılımı aşağıdaki gibidir.

51

52

(*Mizzen Dataki kısaltmalar aranırken sonlarına “Y” son eki konularak bakılmalıdır.)

53

Data pencelerinde istenilen bilgilerin tekne üzeride gösterimi ise Şekil 2.3.12

deki gibidir.

Şekil 2.3.12

İstenilen data girişleri yapıldıktan sonra “Solve” penceresinden analiz

başlatılarak sonuçlar grafikler ve tablolar halinde elde edilir.

2.3.7. SEAKEEPER MODÜLÜ

Seakeeper modülü teknenin deniz içerisindeki hareketlerini ve deniz tutuşu

analizini yapılmasını sağlar.Strip teorisi üzerine kurulu olan Seakeeper modülü

çeşitli gemi türleri için belirlenmiş deniz koşullarında gerçeğe yakın sonuçlar elde

edilmesini sağlar.

54

Seakeeper analizine başlamak için önce analiz yapılacak model açılır ardında

Seakeeper Data dosyası açılır. Seakeeper Data dosyası örnek olarak “Sample

Design” dosyasının altında mevcuttur. Bu dosya üzerinde değişiklik yapılarak elde

edilebilir.

Model ve Seakeeper Data dosyaları açıldıktan sonra “Analiz” penceresi

altındaki;

- Measure Hull

- Vessel Type

- Mass Distribution

- Damping Factors

- Environment

- Frequency Range

- Analysis Method

dataları girildikten sonra “Solve Seakeeping Analysis” tıklanarak analiz çalıştırılır.

Analiz sonuçları tablolar ve grafikler halinde verilir. Grafik penceresinin üst

kısmındaki kutucuktan grafikler değiştirilebilir.

55

3. MAXSURF’TE TİPİK UYGULAMA

3.1. MAXSURF’TE MODEL HAZIRLANMASI

MAXSURF’te önceki bölümlerde anlattığımız gibi değişik yöntemler kullanılarak

modeller hazırlanabiliyordu. Biz buradaki uygulamamızda ön dizaynı yapılarak ana

boyutları aşağıdaki gibi elde edilmiş ve benzer formlardan ofseti çıkarılmış olan bir

yelkenli teknenin hull (tekne) kısmının modellemesini yapacağız.

ANA BOYUTLAR :

LOA = 30 m

B = 6.8 m

T = 2.4 m

D = 4.13 m

OFSET TABLOSU :

WL 1 WL 2 WL 3 WL 4 WL 5 Parampet Par.yükseklik

1 - - - - 1.427 1.452 4.327

2 - - 0.309 1.641 1.875 1.9 4.27

3 - - 1.444 2.091 2.241 2.266 4.23

4 - 0.748 1.909 2.399 2.542 2.567 4.2

5 - 1.375 2.212 2.624 2.777 2.802 4.18

6 0.223 1.687 2.438 2.791 2.933 2.958 4.15

7 0.581 1.902 2.618 2.923 3.055 3.08 4.148

8 0.846 2.086 2.751 3.025 3.162 3.187 4.145

9 1.058 2.253 2.862 3.112 3.258 3.283 4.14

10 1.242 2.421 2.966 3.2 3.348 3.373 4.13

11 1.356 2.511 3.011 3.237 3.4 3.425 4.14

12 1.343 2.443 2.946 3.17 3.3 3.325 4.15

13 1.25 2.275 2.784 3.015 3.147 3.172 4.17

14 1.125 2.04 2.529 2.798 2.961 2.986 4.2

15 0.971 1.752 2.213 2.519 2.721 2.746 4.25

16 0.792 1.446 1.856 2.166 2.406 2.431 4.3

17 0.582 1.1 1.454 1.761 2.11 2.135 4.35

18 0.337 0.692 1.008 1.316 1.609 1.634 4.4

19 0.1 0.302 0.54 0.796 1.098 1.123 4.45

20 - - 0.049 0.234 0.498 0.523 4.5

56

Ana boyutları ve ofseti oluşturulmuş olan bu yelkenlinin modelini basamak

basamak hazırlaycağız.

3.1.1 Yeni Dizayn Penceresi Açma (New Design)

İlk adım olarak MAXSURF u açtıktan sonra yeni dizayna başlamak için File

Menü ► New Design (Ctrl+N) penceresinde yeni bir dizayn penceresi açıyoruz.

3.1.2 Yüzey Ekleme (Add Surfaces)

Yeni pencereyi açtıktan sonra dizayna başlamak için öncelikle bir yüzey

eklememiz gerekiyor. Daha sonra bu yüzey üzerine ekleyeceğimiz “Control Point”

lerle yüzeyin şeklini tekne formuna çevireceğiz. İlk başlarken hangi yüzeyi seçtiğimiz

aslında o kadarda önemli değil çünkü dizayner interaktif olarak seçtiği her yüzeyi

tekne formuna dönüştürebilir ama genelde kolaylık olsun diye “Default” tercih edilir.

Bu yüzey ekleyerek dizayna başlama işlemini Surfaces Menü ► Add Surfaces ►

Default seçeneğinden yapıyoruz.

Artık yüzeyimizi ekledik ve bu yüzeyi elimizde olan boyutlarda tekne formuna

benzetmeye çalışacağız.

3.1.3 Yüzey Boyutlandırma (Size Surfaces)

Yüzey eklendikten sonra ilk yapılması gereken iş elimizdeki yüzeyi bizim

anaboyularımıza getirmektir. MAXSURF un tanımladığı Default yüzeyinin orjinal ana

boyutları L = 20 m , B= 10 m, D (Depth) = 5 m dir.

Bizim öndizayn sonucu elde ettiğimiz ana boyutlarımızı Surfacez Menü ► Size

Surfaces penceresi altındaki yerlere girerek yüzeyimizi elde etmek istediğimiz model

boyutlarına getiriyoruz. Uygulama penceresi Şekil 3.1 deki gibidir.

Şekil 3.1

57

3.1.4 Referans Seçme (Frame of References)

Yüzeyimizin boyutlarınıda belirledikten sonra “Control Points” ekleme işlemi

yapmadan önce yüzeyimizin referanslarını seçmemiz gerekmektedir. Referansların

tanımlanma işlemi Data Menü ► Zero Point & Frame of References

pencerelerinden yapılmatadır. Uygulama pencereleri Şekil 3.2-3 deki gibidir.

Şekil 3.2

Şekil 3.3

58

Referansların tanımlanması sırasında tercih belirli ölçüde dizaynere bırakılmıştır.

Zero Pointin tanımlanması dizaynerden dizaynere değişmektedir. Frame of

Referense tercihleri sırasında ise sadece DWL elle girilir. “Find Base” komutu

tıklandığında MAXSURF otomatik olarak modelin en alt kısmını seçecektir. “ Set to

DWL” komutu ise yine MAXSURF tarafından otomatik olarak belirlenir ve modeli en

uç noktalarındaki suhattı aralığını seçer. Tabi ki Frame of Refereneces komutu

modelin formu değiştikçe değişecektir, daha sonra buraya dönerek tekrar seçim

yapılacaktır.

3.1.5 Ağ Çizgileri Oluşturma (Grid Spacing)

Yüzeyimiz ve referanslarımız tanımlandıktan sonra sıra yüzeyi içine

oturtacağımız ağ çizilerinin (Grid Spacing) tanımlanmasına geldi. Grid Spacing

tanımlanması Data Menü ► Grid Spacing penceresinden oluşturuluyor.

3.1.5.1 Posta Ekleme (Sections)

İlk önce açılan penceredeki sıralamaya uygun olarak yaparsak eğer posta

aralıklarımızı belirleyelim. Grid Spcaing komutundan açılan Şekil 3.4 de görülen

pencereden “Sections (Posta)” sekmesini seçiyoruz.

Şekil 3.4

“Sections” tıklandıktan sonra “Add” tıklanarak kaç posta girileceği seçilir. Bu

seçim şimdilik ofsetimizin girilmesine kolaylık olsun diye aynı sayıda seçilmesi tercih

edilir. Bizim modelimize baktığımızda 20 adet postamız var buna ek olarak birde yarı

59

genişliği olmayan burun üç noktamız olduğundan toplam 21 adet posta

oluşturuyoruz.

Şekil 3.5

21 adet postamızı tanımladıktan sonra bu postların aralarındaki mesafeyi

tanımlamak içinse “Space” komutuna tıklıyoruz.

Şekil 3.6

Açılan pencereden 3 tane seçeneğimiz var. Ya yüzdüğü suhattı boyuna göre

tanımlayacağız ya model boyuna göre yada istediğimiz posta aralığında hangi

aralıkla artmasını istediğimizi tanımlayarak seçebiliriz. Biz suhattı boyuna posta

aralığını belirlemesini istiyoruz çünkü ilk ve son noktaların modelle çakışmasını

istiyoruz.

Şekil 3.7

60

Şekil 3.7 te görüldüğü gibi MAXSURF alışılmışın dışında postaları

numaralandırma işlemini baştan sona suhattları isimlerinide yukarıdan aşağıya göre

tanımlıyor. Eğer bu size dezavantaj gibi geliyo ve kurtulmak istiyorsanız, kolon

başlıklarına ayrı ayrı tıklandıklarında yukarıdan aşağıya döndürülüyorlar. Siz Station

yada Label ters çevirip kopyalayarak sonra tekrar eski haline getirip

yapıştırdığınızda alışılmış formatı elde edebilirsiniz. Düzenlenmiş hali Şekil 3.8 da

gösterilmiştir.

Şekil 3.8

Pencerede en sağda bulunan “Split” kutucuğu ise size enkesitleri (Body Plan)

görüntüsünde hangi postadan sonra iskele sancak bölümünü sağlar. Bu kutucuğun

işlevliği “Half” komutu çalıştırıldığında görülür. Genelde en ortadaki posta seçilir.

3.1.5.2 Batok Ekleme (Buttocks)

İkinci olarak Grid Spacing penceresinden “Buttocks (Batok)” oluşturmaya

bakalım. Buttocks komutunun mantığıda Sections oluşturmakla aynı “Buttocks”

seçiliyken “Add” komutu tıklanarak oluşturulacak batok sayısı girilir.Uygulamamızda

3 batok oluşturacağız. Batokların aralarındaki mesafesi ise “Space” komutu

tıklanarak sağlanır. Şekil 3.9 de uygulama penceresi gösterilmiştir.

61

Şekil 3.9

İki şekilde batokların arasındaki mesafe tayin edilir. İlk seçenek olan modele

göre aralık belirlemede MAXSURF otomatik olarak girilen batok sayısına göre batok

mesafelerini eşit olarak ayarlar. “ From..” seçeneği ise dizyanere batoklar arası

mesafeyi manual olarak tayin etmesini sağlar.

3.1.5.3 Suhattı Ekleme (Waterlines)

Üçüncü olarakta modelimize ait suhatlarımızı tanımlayacağız. Yine postaları ve

batokları oluştururken izlenen mantık izlenir. “Waterlines” tıklanarak “Add” komutu

çalıştırılarak kaç tane suhattı girileceği tayin edilir. Biz burada oluşturacağımız posta

ve suhatları sayılarını elimizdeki ofseti kolay tanımlayalım ofsetteki sayılara eşit

alıyoruz.” Control Points” tablosu tanımlanıp model oluşturulduktan sonra çok sayıda

suhattı posta ve batok tanımlanabilir.

Şekil 3.10

62

Suhatları arası mesafe ise yine diğer uygulamalarda olanların benzeridir. Model

derinliğine göre tanımlanması istenirse girilen suhattı kadar eşit aralığına bölünür

modelin derinliği ya da sizin belirlediğiniz mesafe aralığında yerleştirilir. Bizim

uygulamamızda suhatları arası mesafe 0.8 m olduğundan biz ikinci seçeneği

kullandık.

3.1.6 Kontrol Noktaları Tanımlama (Control Points)

Ağ çizgilerimiz artık hazır oldğundan artık “Control Points” leri tanımlayarak ofset

tablomuzu tanıtma işlemine geldik.

3.1.6.1 Kolon Ekleme (Add Coulmn)

İlk önce kolon ekleme işlemini gerçekleştiriyoruz. Oluşturacağımız kolon sayısı

ofsette elde elimizde olan posta sayısına eşit olmalı ki kolaylık sağlasın bize. Kolon

oluşturma uygulamasını MAXSURF ana penceresinde “Plan” yada “Profile”

penceresi öndeyken yapabiliyoruz.

Şekil 3.11

Profile penceresi aktifken Controls Menü ► Add Column (Ctrl+A) tıklanarak

herpostanın yakınına tıklanarak kolon eklenmesi yapılır. Control noktalarının

postaların üzerine tıklanarak tam yerleştirlmesi çok zordur. Daha sonra Control

Points penceresinde tanımladığımız kolonların yerlerini postalarla sayısal değerlerini

girerek sağlayacağız.

63

Şekil 3.12

Controls Menüden Add Column komutu çalıştırıldıktan sonra farenin ucu “+”

şeklini alacak ve tıkladığınız yere kolon oluşturacaktır. Kolon oluşturma işlemini hızlı

yapmak için “Ctrl+A” basılı tutarak seri halde fareyle tıklanarak yapılabilir.Uygulamız

için her posta üzerine bir gelecek şekilde 21 tane kolon oluşturuyoruz.

3.1.6.2 Sıra Ekleme (Add Row)

Kolonlarımızı tanımladıktan sonra rowlarımızı (sıra) tanılayacağız. Row

tanımlamasını ise bizim tanımladığımız her suhattına bir tane denk gelecek şekilde

yapacağız. Row eklemek için MAXSURF’un dizayn penceresinde “Body Plan”

penceresinin önde olması gerekmektedir.

Şekil 3.13

64

Controls Menü ► Add Row (Ctrl+A) tıklanarak her suhattının üzerine bir tane

gelecek şekilde rowlar tanımlanır. Biz uygulamamızda suhatlarını tanımlarken 6 tane

suhattı oluşturmuştuk. Burada birde parampet hattını gireceğimizden 7 tane row

oluşturuyoruz.

3.1.7 Kontrol Noktalarını Yerlerini Tam olarak Belirleme

Modelimize ait ağ çizgilerini (Grid Spacing) ve kontrol noktalarını (Control Points)

oluşturduk. Sıra şimdi kontrol noktalarımızın boyuna ve enine yerlerini tam olrak

tanımlayacağız. “Control Points” penceresini açtığımızda 0-6 ya kadar rowları 0-20

kadar da kolonların tanımlanmış olduğunu görecekseniz. Kontrol noktaları

penceresinde “Longitudinal Position” başlığının altınadaki yerlere gireceğimiz

değerlerle kolonların boyuna olarak nereye gelmeleri gerektiğini ayarlayacağız.

Bizim amacımız kolonlarımızla postalarımızı çakıştırmak olduğundan, Grid spacin

penceresine dönerek postalar arası mesafelerin görüldüğü pencerden 0-20 kadar

olan postaların yerlerini kopyalayıp Kontrol Noktaları penceresinde 0-20 ye kadar

olan kontrol noktalrının yanındaki longitudinal position kutucuklarına yapıştıracağız.

Şekil 3.14

Bu yapıştırma işlemini her row için tanımlanmış olan 0-20 ye kadar kolonlarının

yanına yapacağız. Artık kolonlarımız istenilen yerde yani postalarımızla çakışıklar.

Bundan sonra ise “Row” larla suhatlarını çakıştırmaktır. Bu işlemi yaparkende 0-6 ya

kadar tanımlamış olduğumuz rowların yanındaki “Height” kutucuklarını tabandan

yüksekliklerini gireceğiz. Girdiğimiz yüksekliklerin suhatlarına denk gelmesine dikkat

edeceğiz. Örneğin, bizim uygulamamızda 1. row un “Height” kutucuklarında 0.8

yazacak 2. row da ise 1.6 yazacaktır.

65

3.1.8 Ofset Girilmesi

Modelimize ait ağ çizgileriyle kontrol noktaları tanımlandıktan sonra sıra geldi

ofsetimizin “Control Points” penceresindeki “Offset” kutucuklarına girilerek formun

oluşturulmasında.

Şekil 3.15

Yukarıda Kontrol Noktaları pencesinden ofsetin girilmiş halinin bir kısmı

gösterilmektedir. Ofsetin girilmesinden sonra modelimize baktığımızda aşağıdaki

görüntü elde edildiği görülmektedir.

66

Şekil 3.16

Şekil 3.16 da görüldüğü gibi formunun çok düzgün çıkamasına rağmen baş ve

kıç formu dümdüz görünmüştür. Bunun sebebi ise Kontrol Noktaları penceresinde

ofset tanımlarken boş bırakılması gereken ofset kutucuklarının boş bırakılamaması

ve 0 (sıfır) olarak tanımlanmalarıdır. Örneğin, 1. posta nın WL5 e kadar olan

yerlerde ofseti 0 değil yoktur ama MAXSURF e buralarda ofseti yoktur diyemeyip 0

giridiğimizden oluşan model böyle görülmektedir.Bunu ortadan kaldırmanın yolu ise

bir kısım ofseti bulunmayan postaların o noktalardaki row yüksekliklerini ofsetin

oluşmaya başladığı ilk noktaya taşımaktır. Örneğin; kıçtaki ilk postanın tabandan

yüksekliği 3.2 m olan noktadan sonra ofseti oluşmaktadır öyleyse 0-4 row lardaki 0.

posta yüksekliklerini 3.2 yapmamız lazım.

Şekil 3.17

67

Bu işlemi tabandan belirli bir yükseklikten sonra ofseti oluşmaya başlayan

postalar için yaparak tabandaki kontrol noktalarını yukarıya taşıyarak tekrarlıyoruz.

Örneğin; modelin en ucundaki 21. postasının (Cont.Po. tablosunda 20. oluyor.) tek

nokta oluşturmasından dolayı onun altındaki bütün noktalrın o noktaya taşınması

gerekmektedir yani 0-6 ya kadar ki bütün rowlarda 21. postanın yüksekliği 4.5 m

olarak belirlenmelidir. Bütün bu taşıma işlemleri yapıldıktan sonra modelimizin

görüntüsü Şekil 3.18 deki hali almaktadır.

Şekil 3.18

3.1.9 Salma omurga eklenmesi

Yelkenli modelimizin tekne kısmını böylelikle tamamladıktan sonra salma

omurga ekleme uygulaması yapacağız. Unutulmalıdır ki modelleme yapılırken bir

çok yüzey oluşturularak birleştirilir.

Salma omurgamızı NACA profili şeklinde oluşturacağız. Bu oluşturma işlemini

Surfaces Menü ► Add Surfaces ► NACA 0010 seçeneğinden yapıyoruz. Seçim

yapıldıktan sonra dizay penceresinde L = 1 m , B = 0.1 m , D = 2 m boyutlarındaki

kalıpğ NACA yüzeyi oluşturuldu. Biz tekne formunu oluştururken yaptığımız bir çok

işlemi salmamızı modellerkende yapacağız. Default yüzeyinin ana boyutlarını

değiştirerek nasıl teknemizin ana boyutlarına uydurduysak yine Surfaces Menü ►

Size Surfaces penceresinden NACA yüzeyini seçerek kendi ana boyurlarımıza

uydurucağız. Uygulama penceresi Şekil 3.19 da gösterilmiştir.

68

Şekil 3.19

Ana boyutları olan L = 3.7 m , B = 0.23 m , D = 3.4 m girildikten sonra salmamızı

oluştururuz. Boyutlandırdığımız salma dizayn penceremizde tekne kısmından ayrı

bir yerde oluşmuş durumdadır (Şekil 3.20). Bundan sonra bu iki yüzeyi birleştirmek

gerekmetedir.

Şekil 3.20

Bu iki yüzeyi birleştimek için ilk önce çakıştırılacak kontrol noktaları belirlenir.

Daha sonra sabit kalacak kontrol noktası ilk önce seçilir daha sonra Ctrl ye basılarak

taşınacak olan diğer kontrol noktası seçildikten sonra Surfaces Menü ► Align

Surfaces komutu tıklanarak taşınma sağlanır. Taşınmadan sonra ki görüntü Şekil

3.21 deki gibidir.Modele ait endaze Ek A-I de verilmiştir.

69

Şekil 3.21

Modelimize salmamızı oturtuktan sonraki son görüntümüz şekildeki gibi

oluşuyor. Tamamen hazırlanmış olan modelimizn referans ve yüzey ayarları

ayarlandıktan sonra HYDROMAX modülünde “Upright Hydrostatics” ve “Large Angle

Stability” analizlerini yaptıracağız.

Şekil 3.22

3.2 HAZIRLANAN MODELİN HYDROMAX’TE ANALİZLERİ

Hydromax te bir modelin analizlerine başlamadan önce MAXSURF te referans

ve yüzey özelliklerinin ayarlanması gerekmektedir. Frame of Referenseces

penceresinden yeni AP ve FP ler tekrar tayin edilmeli yüzey özelliklerindende

yüzeyin türünün “Hull” yanidış yüzey olarak seçilmiş olması ve ok yönlerinin ayarları

yapılmalıdır.

70

Şekil 3.23

Şekil 3.24

71

3.2.1 Upright Hydrostatik Analizi

Hazırladığımız yelkenli modelimizin geniş kapsamlı hidrostatik hesaplarını

HYDROMAX modülü altındaki “Upright Hydrostatics” analiziyle yapacağız.

HYDROMAX modülünü açtıktan sonra dizaynımızı modül içinde açarken Şekil 3.25

te görülen Ofset hesaplama penceresi karşımıza çıkıyor.

Şekil 3.25

Bu pencereden eğer MAXSURF te modeli hazırlarken yüzeyi üreteciğiniz

malzemeyi tanımladıysanız ; Include Plating Thickness seçeneğini seçerseniz daha

hassas bi analiz yapacaktır. Precision kısmındaki ayarlarını ise bilgisayarınızın

kapasitesine göre seçmek durumundasınız. Eğer “Highest” seçerseniz daha hassas

sonuçlar bulacaktır ama bilgisayarınızı zorlayacaktır.

Ofsetimizi belirli ayarlar sonucu hesaplattıktan sonra Analysis Menüsü ►Set

Analysis Type ► Upright Hydrostatics analizini seçiyoruz. Geniş kapsamlı

hidrositatik hesabı yapmak için gerekli olan Trim ve Draft ayarlarını Analysis Menüsü

altından yapıyoruz.

Trim ayarını “Fixed Trim” olarak 0 m olarak ayarlıyoruz yani hidrostatik hesaplar

yaparken teknemizin trim yapmayacağını söylüyoruz.

Şekil 3.26

72

Draft ayarında ise başlangıç-bitiş draflarını ve kaç draft sayısında analizi

yapacağını tayin ediyoruz. VCG (Vertical Centre of Gravity) nin yerini ise

HYDROMAX başlangıç olarak DWL olarak kabul eidyor ama eğer siz gerçek VCG

nin yerini biliyorsanız ellede girebilirsiniz.

Şekil 3.27

Bu ayarları yaptıktan sonra Analysis Menü ► Start Hydrostatics komutu

tıklanarak analiz çalıştırılır. Analiz sonuçları “Report” penceresinde gösterilir.

Grafikler “Report” penceresine aktarılmasının yanı sıra “Graph” penceresindende

görülebilir. Modelimize ait Upright Hydrostatik analizi sonuçları ve grafikleri EK A-II

de verilmiştir.

3.2.2 Large Angle Stability Analizi

Hazırladığımız yelkenli modelimizin büyük açılarda stabilite hesaplarını

HYDROMAX modülü altındaki “Large Angle Stability” analiziyle yapacağız.

Hidrostatik hesaplarını yaparken HYDROMAX ofset hesaplama işlemini yaptığı

için tekrar tekrar bu işlemi yapmayacaktır. Büyük açılarda sitabilite hesabı yapmak

için önce Analysis Menü ►Set Analysis Type ► Large Angle Stability analizi seçilir.

Daha sonra Analysis Menüsü altındaki Heel ve Trim ayarları yapılır.

Heel ayarlarını yaparken hangi açıdan başlayıp hangi açıda biteceğini, açıların

kaçar kaçar artacağını ve meyil yönünü tayin ediyoruz. Uygulama penceresi Şekil

3.28 deki gibidir.

73

Şekil 3.28

Trim ayarında ise aslında en dogru sonucu verecek olan Free trim to loadcase

seçeneğidir. Ancak “Loadcase” tablosunda tanımlamak için yeterince veri elimizde

bulunmadığından Fixed trim seçeneğini seçmek şuan bizim için daha verimli

olacaktır. Uygulama penceresi Şekil 3.29 daki gibidir.

Şekil 3.29

En son olarakta büyük açılarda stabilite analizini başlata bilmek için “Loadcase”

tanımlama penceresini tanımlamamız gerekiyor. Bu pencereyi sample Loadcase

sayfasını değiştirerek elde edeibilirsiniz.

74

Şekil 3.30

Elimizde veri olarak sadece tekne ağırlığı ve tahmini ağırlık merkezleri

olduğundan tabloda sadece ona yer verilmiştir.

Bütün istenilen veriler girildikten sonra Analysis Menü ► Start Large Angle

Stability tıklanarak analiz çalıştırılır. Analiz sonuçları Upright Hydrostatics te olduğu

gibi Graph ve Report pencerelerine aktarılır. Modelimize ait büyük açılarda stabilite

sonuçlarını ve grafiklerini EK A-II de bulabilirsiniz.

75

4-) MAXSURF’UN DİĞER MODELLEME VE DİZAYN PROGRAMLARIYLA

KARŞILAŞTIRILMASI

MAXSURF, belirtilen kontrol noktalarını kullanarak çeşitli spline teknikleriyle

bilgisayar ortamında üç boyutlu yüzey modellenmesi için tasarlanmış bir gemi

dizayn programı olmasından dolayı diğer modelleme programlarından ayrılır. Sırf

gemi modelleme üzerine oluşturulmuş MAXSURF’un avantajlarını ve

dezavantajlarını bu bölümde ele alacağız.

4.1.1 MAXSURF’un Avantajları

MAXSURF, tekne formunun ve düzgünlüğünün çok önemli olduğu Gemi

İnşaatında dizaynerlara çok büyük kolaylıklar sağlamakatadır. Her ne kadar kontrol

noktaları tanımlayarak yüzey modelleme yaptırması zor ve elverişsiz gibi

görünsende data girişi yapılarak hazırlanan bir yüzeyin düzgünlüğü o kadar iyi

olmaktadır.

Genelde küçük tekne modellemesinde kullanılan MAXSURF’ ün Prefits ve

Markers özellikleri diğer modelleme programlarından daha kullanışlıdır. Yüzey

düzenlemesini otomatik yapabilen bu özellikleri MAXSURF te pürüzsüz bir yüzey

elde edebilmenın anahtarı olarak gösterilebilir.

MAXSURF te doğru data girişiyle düzgün bir form elde etmenin yanısıra elde

edilen bu formun bütün analizlerinin MAXSURF un altındaki modüllerde

yapılabilmesi şuan MAXSURF un tercih edilmesinin en önemli nedenidir. Reel

hayatta prototipleri yapılarak deney havuzlarında analizleri yapılan teknelerin

analizerini MAXSURF te modelledikten sonra alt modüllerinde çok yakın sonuçlar

elde edecek şekilde yapabilirsiniz. Bu hem maliyetten kazandırırken hemde

zamandan kazandırarak reel üretime başlamadan istenmeyen analiz sonuçlarında

başa dönerek dizaynınız üzerinde değişiklikler yapma olanağı sağlamaktadır.

MAXSURF un kendi modülleri içerinde aynı veritabanından çalışmasının yanı

sıra diğer dizayn ve bilgisayar programlarıyla veri alışverişi yapabilmesi MAXSURF

un en büyük avantajlarından birisidir.Çünkü modellediğiniz formun manual kullanımı

daha rahat olan (AutoCAD vs.) değişik dizayn programlarına aktarılabilmesi çok

büyük kolaylık ve avantaj sağlamaktadır. Diğer dizayn programlarında oluşturulmuş

formların MAXSURF te açılabilmesi MAXSURF un tercih edilmesini sağlamaktadır.

MAXSURF daha önceden hazırlanmış parent tekne formlarının birbirlerine

dönüştürülebilmesinide sağlaması büyük bir avanaj sağlamaktadır. Örneğin; 21 m

bir motoryatın elinizde modeli varsa siz bunu anında MAXSURF te 38 m bir motor

yata dönderebilirsiniz.

76

4.1.2 MAXSURF’un Dezavantajları

MAXSURF un yukarıda birçok avantajları olduğu gibi birçokta dezavantajı

bulunmaktadır.

Üç boyutlu modelleme için hazırlanmış bir dizayn programı olduğundan iki

boyutlu dizayn pencerelerinde çok eksikleri bulunmaktadır. 2D dizayn

pencerelerinde interaktif olarak kullanım özelliği çok zayıftır. En azından en son

kullanılan komutu tekrarlamak için AutoCAD te kullanılan “Space” yada “Enter”

tuşları gibi hızlı kullanım sağlatacak bir kısa yol tuşu bile yok, onun yerine Ctrl+Y

konulmuştur. 3D yada 2D görüntülerde interaktif olarak fare ile yapılacak hertürlü

harekette formun bian anda bozulması dizayneri data girişine mahkum ediyor. Bu

özelliklerinden dolayı kullanım anlamında komutlara ve datalara mahkum

oluyorsunuz.

MAXSURF un diğer bir dezavantajı ise çıktı almada karşımıza çıkıyor. Çıktı

alırken enkesitlerini suhatlarını ve profile görüntüsünün çıktısını bir sayfa üzerine

yerleştiremiyorsunuz. Ya hepsini ayrı ayrı alcaksınız yada başka dizayn

programlarına başka uzantılarda (*.dxf, ıges) aktarıp orada düzenleme yaptıktan

sonra alacaksanız. Eğer tek tek almaya kalkarsanızda bu kez ölçek ve sayfa

formatından dolayı eliniz kolunuz bağlanıyor. Çiziminizin altına bir antet ekleme

imkanınız yok sadece tarih, başlık gibi şeyler ekleyebiliyorsunuz. Eğer modelinizin

sadece bir kısmının çıktısını almak istiyorsanız ise o bölgeyi seçebileceğiniz bir

özellik bulunmamaktadır.Diğer bir çıktı almadaki dezavantajı ise “Shaded” haldeki

3D görüntünün çıktısını direk alamayışımızdır. MAXSURF’un 3D bir modelleme

programı olmasına rağmen modellediğimiz tekne formunun kalıp görüntüsünün

çıktısını veremiyor olması şaşırtıcı bir durum.Bunu görüntüyü elde edilmek için

ekrandaki görüntünün kopyalanıp diğer resim düzenleyici programları kullanmamızı

öneriyor.

MAXSURF’un diğer bir dezavantajı ise geniş kapsamlı işçilik resmi veremiyor

olmasıdır. Zaten bu dezavantajından dolayı kargo gemileri dizaynında kullanılmaz.

Genelde küçük tekne dizaynında kullalılır. Bu eksikliği MAXSURF’un büyük gemi

dizaynında kullanılmasını engeller.

77

5-) SONUÇ

Bu çalışmamda, Gemi İnşaatı Sanaayisinin altın çağını yaşadığımız bu yıllarda

kullanımı gün geçtikçe özellikle küçük tekne dizaynında yaygınlaşan MAXSURF’un

ayrıntılı incelenmesini yaptım. MAXSURF, her ne kadar dizayn özelliklerinin

kullanımı açısından çok kullanışlı olmasa bile sağlamış olduğu düzgün form

oluşturma ve bu forma ait yaptığı analizlerde gerçeğe yakın sonuçlar veriyor

olmasıyla şuan en çok tercih edilen modelleme programlarının başında gelmektedir.

Dizaynerlerin hata yapma riskini aza indirgeyen ve yaptıkları hatalarda geri

dönüşüne imkan sağlayan MAXSURF küçük tekne sanayisinin gelişmesiyle beraber

her zaman var olacaktır.Ancak ileride kendini kargo gemileri dizaynı içinde

geliştirecek olursa gemi üretimin her alanında kullanılmaya başlanacağı

kuşkusuzdur.

Şuan bu kadar yaygın olarak tüm dünyada kullanılan MAXSURF kendini diğer

Tirbon, Fastship, İntergraph vs. gibi gemi dizayn programları karşısında tutabilmesi

için eksiklerini gidermeye çalışıp kullanıcı profilini genişletmesi gerekmektedir.

(*Hazırlayan: Gökhan KAMER ²¹, Deniz Teknolojisi Mühendisliği Bitirme Çalışması)

(* Ayrıntılı incelenme yapılırken MAXSURF 9.52 version kullanılmıştır.)

78

KAYNAKLAR

[1] Yılmaz, H., 2002, MAXSURF Ders Notları, Yıldız Teknik Üniveristesi, İstanbul

[2] http://www.formsys.com/extras/FDS/webhelp/maxsurf/msmanual.htm , 2006

[3] http://www.formsys.com/extras/FDS/webhelp/hydromax/hmmanual.htm , 2006

[4] http://www.formsys.com/extras/FDS/webhelp/workshop/wsmanual.htm , 2006

[5] http://www.formsys.com/extras/FDS/webhelp/hullspeed/hsmanual.htm , 2006

[6] http://www.formsys.com/extras/FDS/webhelp/seakeeper/skmanual.htm , 2006

[7] http://www.formsys.com/extras/FDS/webhelp/prefit/pfmanual.htm , 2006

[8] http://www.formsys.com/extras/FDS/webhelp/span/spmanual.htm, 2006

[9] http://www.formsys.com/extras/FDS/webhelp/hydrolink/hlmanual.htm , 2006

(Hazırlayan Gökhan KAMER ²¹, Deniz Teknolojisi Mühendisliği Bitirme Çalışması.)

(Çalışma esnasında MAXSURF 9.52 Versiyon kullanılmıştır.)

79

EK A-II

80

Hydrostatics

Fixed Trim = 0 m (+ve by stern)

Relative Density = 1.025

Draft Amidsh. m 4 3.789

1 Displacement tonne 353.2 321.9

2 Heel to Starboard degrees 0 0

3 Draft at FP m 4.000 3.789

4 Draft at AP m 4.000 3.789

5 Draft at LCF m 4.000 3.789

6 Trim (+ve by stern) m 0.000 0.000

7 WL Length m 29.674 29.536

8 WL Beam m 6.761 6.679

9 Wetted Area m^2 282.944 269.552

10 Waterpl. Area m^2 146.139 143.182

11 Prismatic Coeff. 0.606 0.599

12 Block Coeff. 0.235 0.225

13 Midship Area Coeff. 0.393 0.380

14 Waterpl. Area Coeff. 0.728 0.726

15 LCB from Amidsh. (+ve fwd) m -0.766 -0.703

16 LCF from Amidsh. (+ve fwd) m -1.412 -1.421

17 KB m 2.589 2.463

18 KG m 2.400 2.400

19 BMt m 1.133 1.190

20 BML m 21.669 22.870

21 GMt m 1.322 1.252

22 GML m 21.858 22.933

23 KMt m 3.722 3.652

24 KML m 24.258 25.333

25 Immersion (TPc) tonne/cm 1.498 1.468

26 MTc tonne.m 2.844 2.720

27 RM at 1deg = GMt.Disp.sin(1)

tonne.m

8.147 7.035

28 Max deck inclination deg 0.0 0.0

29 Trim angle (+ve by stern) deg 0.0 0.0

81

3.579 3.368 3.158 2.947

1 291.4 261.6 232.8 204.9

2 0 0 0 0

3 3.579 3.368 3.158 2.947

4 3.579 3.368 3.158 2.947

5 3.579 3.368 3.158 2.947

6 0.000 0.000 0.000 0.000

7 29.399 29.261 29.045 28.516

8 6.596 6.508 6.410 6.302

9 256.145 242.784 229.441 216.074

10 139.766 135.881 131.429 126.446

11 0.590 0.581 0.572 0.568

12 0.213 0.201 0.189 0.178

13 0.365 0.350 0.334 0.317

14 0.721 0.714 0.706 0.704

15 -0.628 -0.538 -0.433 -0.313

16 -1.424 -1.406 -1.356 -1.275

17 2.334 2.205 2.074 1.940

18 2.400 2.400 2.400 2.400

19 1.254 1.323 1.393 1.465

20 24.059 25.293 26.577 27.955

21 1.188 1.127 1.067 1.006

22 23.993 25.098 26.251 27.496

23 3.588 3.527 3.467 3.406

24 26.393 27.498 28.651 29.896

25 1.433 1.393 1.347 1.296

26 2.576 2.419 2.252 2.076

27 6.042 5.148 4.334 3.598

28 0.0 0.0 0.0 0.0

29 0.0 0.0 0.0 0.0

82

2.737 2.526 2.316 2.105

1 178.2 152.7 128.7 106.3

2 0 0 0 0

3 2.737 2.526 2.316 2.105

4 2.737 2.526 2.316 2.105

5 2.737 2.526 2.316 2.105

6 0.000 0.000 0.000 0.000

7 27.987 27.458 26.900 26.276

8 6.182 6.033 5.843 5.615

9 202.701 189.152 175.192 161.029

10 121.026 114.840 107.584 99.599

11 0.562 0.555 0.547 0.538

12 0.166 0.154 0.142 0.130

13 0.299 0.281 0.262 0.244

14 0.699 0.693 0.684 0.675

15 -0.176 -0.020 0.154 0.343

16 -1.172 -1.038 -0.852 -0.632

17 1.805 1.667 1.526 1.382

18 2.400 2.400 2.400 2.400

19 1.542 1.612 1.663 1.701

20 29.520 31.210 32.852 34.632

21 0.947 0.879 0.789 0.683

22 28.925 30.477 31.978 33.614

23 3.347 3.279 3.189 3.083

24 31.325 32.877 34.378 36.014

25 1.241 1.177 1.103 1.021

26 1.899 1.715 1.517 1.317

27 2.946 2.343 1.773 1.268

28 0.0 0.0 0.0 0.0

29 0.0 0.0 0.0 0.0

83

1.895 1.684 1.474 1.263

1 85.8 67.1 50.6 36.42

2 0 0 0 0

3 1.895 1.684 1.474 1.263

4 1.895 1.684 1.474 1.263

5 1.895 1.684 1.474 1.263

6 0.000 0.000 0.000 0.000

7 25.617 24.885 24.099 23.232

8 5.344 4.985 4.540 4.008

9 146.796 132.284 117.227 101.694

10 91.070 81.622 71.146 59.724

11 0.527 0.512 0.491 0.464

12 0.118 0.106 0.094 0.084

13 0.225 0.214 0.199 0.186

14 0.665 0.658 0.650 0.641

15 0.551 0.781 1.039 1.320

16 -0.394 -0.145 0.149 0.519

17 1.233 1.078 0.914 0.736

18 2.400 2.400 2.400 2.400

19 1.724 1.696 1.606 1.446

20 36.817 39.543 42.534 45.363

21 0.557 0.374 0.119 -0.218

22 35.650 38.221 41.047 43.699

23 2.957 2.774 2.519 2.182

24 38.050 40.621 43.447 46.099

25 0.934 0.837 0.729 0.612

26 1.126 0.945 0.765 0.586

27 0.834 0.437 0.105 -0.138

28 0.0 0.0 0.0 0.0

29 0.0 0.0 0.0 0.0

84

1.053 0.842 0.632 0.421

1 24.81 15.75 9.14 4.82

2 0 0 0 0

3 1.053 0.842 0.632 0.421

4 1.053 0.842 0.632 0.421

5 1.053 0.842 0.632 0.421

6 0.000 0.000 0.000 0.000

7 22.197 20.985 19.425 17.400

8 3.394 2.747 2.080 1.398

9 86.034 71.024 56.842 43.886

10 47.772 36.184 25.151 14.989

11 0.430 0.384 0.325 0.256

12 0.074 0.064 0.056 0.052

13 0.177 0.172 0.177 0.208

14 0.634 0.628 0.622 0.616

15 1.602 1.861 2.052 2.037

16 0.948 1.387 1.852 2.331

17 0.537 0.297 -0.025 -0.527

18 2.400 2.400 2.400 2.400

19 1.215 0.947 0.646 0.325

20 47.847 50.402 51.752 47.780

21 -0.649 -1.155 -1.779 -2.602

22 45.983 48.299 49.327 44.853

23 1.751 1.245 0.621 -0.202

24 48.383 50.699 51.727 47.253

25 0.490 0.371 0.258 0.154

26 0.420 0.280 0.166 0.080

27 -0.281 -0.318 -0.284 -0.219

28 0.0 0.0 0.0 0.0

29 0.0 0.0 0.0 0.0

85

0.211 0

1 2.576 2.034

2 0 0

3 0.211 0.000

4 0.211 0.000

5 0.211 0.000

6 0.000 0.000

7 15.025 3.700

8 0.704 0.230

9 32.348 31.240

10 5.974 0.601

11 0.199 0.707

12 0.068 0.707

13 0.348 1.000

14 0.565 0.707

15 1.649 1.440

16 2.638 1.440

17 -1.274 -1.650

18 2.400 2.400

19 0.060 0.001

20 24.591 0.291

21 -3.614 -4.049

22 20.917 -3.759

23 -1.214 -1.649

24 23.317 -1.359

25 0.061 0.006

26 0.020 -0.003

27 -0.163 -0.144

28 0.0 0.0

29 0.0 0.0

86

0

0.5

1

1.5

2

2.5

3

3.5

4

0 50 100 150 200 250 300 350 400 450 500

0 50 100 150 200 250 300 350 400 450 500

-2 -1.5 -1 -0.5 0 0.5 1 1.5 2 2.5 3

-2 -1 0 1 2 3 4 5 6 7 8

-10 0 10 20 30 40 50 60 70 80 90

0 0.25 0.5 0.75 1 1.25 1.5 1.75 2 2.25 2.5

-0.5 0 0.5 1 1.5 2 2.5 3 3.5 4 4.5

Disp.

Wet. Area

WPA

LCB

LCF

KB

KMt

KML

Immersion (TPc)

MTc

Displacement tonne

Dra

ft

m

Area m^2

LCB, LCF, KB m

KMt m

KML m

Immersion tonne/cm

Moment to Trim tonne.m

87

0

0.5

1

1.5

2

2.5

3

3.5

4

0 0.1 0.2 0.3 0.4 0.5 0.6 0.7 0.8 0.9 1

Prismatic

Block

Midship Area

Waterplane Area

Coefficients

Dra

ft

m

88

Stability Calculation

Loadcase - Hydromax Sample Advanced - loadcase

Damage Case - Intact Fixed Trim = 0 m (+ve by stern)

Relative Density = 1.025

Fluid analysis method: Use corrected VCG

Item Name Quantity Weight

tonne

Long.Arm

m

1 Hull weight 1 138.3 0.082

2 Machinery 1 0.0000 0.000

3 Bow

Thruster

1 0.0000 0.000

4 Outfit 1 0.0000 0.000

5 Crew and

Effects

1 0.0000 0.000

6 Presure

Vessel Port

1 0.0000 0.000

7 Presure

Vessel Stdb

1 0.0000 0.000

8 Wing Aft

Port

1 0.0000 0.000

9 Wing Aft

Stbd

1 0.0000 0.000

10 Wing Mid

Port

1 0.0000 0.000

11 Wing Mid

Stbd

1 0.0000 0.000

12 Total Weight= 138.3 LCG=0.08

2 m

13

14

89

-0.6

-0.4

-0.2

0

0.2

0.4

0.6

0.8

0 25 50 75 100 125 150 175

Max GZ = 0.611 m at 52.7 deg.

Heel to Starboard deg.

GZ

m

Heel to Starboard degrees 0 10 20 30

1 Displacement tonne 138.3 138.3 138.3 138.3

2 Draft at FP m 2.402 2.381 2.316 2.191

3 Draft at AP m 2.402 2.381 2.316 2.191

4 WL Length m 27.145 27.092 26.950 26.799

5 Immersed Depth m 5.702 5.615 5.316 4.813

6 WL Beam m 5.926 5.920 5.925 5.989

7 Wetted Area m^2 180.930 180.980 181.315 182.455

8 Waterpl. Area m^2 110.665 110.966 112.327 115.671

9 Prismatic Coeff. 0.550 0.552 0.554 0.554

10 Block Coeff. 0.147 0.150 0.159 0.175

11 LCB from Amidsh. (+ve

fwd) m

0.081 0.054 -0.023 -0.147

12 VCB from DWL m 0.817 0.810 0.787 0.749

13 GZ m 0.000 0.144 0.288 0.439

14 LCF from Amidsh. (+ve

fwd) m

-0.933 -0.925 -0.904 -0.875

15 TCF to zero pt. m 0.000 0.647 1.285 1.900

16 Max deck inclination deg 0.0 10.0 20.0 30.0

17 Trim angle (+ve by stern)

deg

0.0 0.0 0.0 0.0

90

40 50 60 70 80 90

1 138.3 138.3 138.3 138.3 138.3 138.3

2 2.006 1.775 1.452 0.890 -0.640 N/A

3 2.006 1.775 1.452 0.890 -0.640 N/A

4 26.774 26.884 27.378 27.507 27.624 28.516

5 4.139 3.350 2.476 2.276 2.525 2.875

6 5.117 4.618 4.344 4.236 5.518 3.817

7 187.212 191.449 194.587 196.473 191.222 171.152

8 110.418 104.260 100.711 99.545 98.774 88.769

9 0.558 0.565 0.565 0.574 0.592 0.616

10 0.238 0.324 0.458 0.509 0.355 0.431

11 -0.312 -0.483 -0.655 -0.838 -1.028 -1.151

12 0.716 0.720 0.754 0.812 0.894 0.976

13 0.563 0.609 0.600 0.559 0.505 0.444

14 -0.793 -0.610 -0.422 -0.218 -0.117 -0.279

15 2.188 2.334 2.409 2.413 2.339 2.538

16 40.0 50.0 60.0 70.0 80.0 90.0

17 0.0 0.0 0.0 0.0 0.0 0.0

100 110 120 130 140 150

1 138.3 138.3 138.3 138.3 138.3 138.3

2 -5.609 -4.115 -3.631 -3.400 -3.275 -3.215

3 -5.609 -4.115 -3.631 -3.400 -3.275 -3.215

4 29.444 29.748 29.432 29.281 29.200 29.161

5 3.098 3.207 3.201 3.080 2.846 2.497

6 3.651 3.605 3.674 3.868 4.217 4.777

7 171.806 173.556 175.978 179.396 184.385 192.302

8 85.629 85.402 87.254 91.738 99.690 112.023

9 0.613 0.624 0.650 0.676 0.705 0.740

10 0.405 0.392 0.390 0.387 0.385 0.388

11 -1.199 -1.210 -1.203 -1.197 -1.202 -1.233

12 1.014 1.021 0.999 0.948 0.872 0.770

13 0.292 0.122 -0.050 -0.211 -0.341 -0.410

14 -0.321 -0.336 -0.458 -0.646 -0.892 -1.150

15 2.526 2.424 2.238 1.992 1.716 1.441

16 100.0 110.0 120.0 130.0 140.0 150.0

17 0.0 0.0 0.0 0.0 0.0 0.0

91

160 170 180

1 138.3 138.3 138.3

2 -3.208 -3.239 -3.251

3 -3.208 -3.239 -3.251

4 29.156 29.177 29.185

5 2.034 1.472 1.214

6 5.733 6.525 6.455

7 204.896 211.436 211.708

8 128.774 134.530 133.467

9 0.780 0.790 0.790

10 0.397 0.481 0.590

11 -1.277 -1.313 -1.324

12 0.646 0.528 0.487

13 -0.373 -0.190 0.000

14 -1.295 -1.354 -1.382

15 1.203 0.698 0.000

16 160.0 170.0 180.0

17 0.0 0.0 0.0