ź

ń

ł

Ś ę ą ź

Decyzją Konferencji Episkopatu Polski

tegoroczny Dzień Papieski będziemy obchodzili

12 października pod hasłem „Jan Paweł II –

Świętymi Bądźcie!”. Temat świętości, jako

fundamentalny w nauczaniu Kościoła i tym

samym w myśli błogosławionego Ojca

Świętego Jana Pawła II powraca jako treść

kolejnego Dnia Papieskiego. Niewątpliwie

świętość jest dla dzisiejszego świata tematem z

jednej strony wstydliwym i wręcz niechcianym,

a z drugiej, czasem co prawda nie wprost, ale

niezwykle pożądanym. Niektórzy zdają się nie

interesować świętością w ogóle, czasem

odrzucają ją jako niemożliwą do osiągnięcia lub

nawet nikomu niepotrzebną. Tolerują świętość

o tyle, o ile dotyczy ona pragnień innych.

Jednak wcale niemała rzesza ludzi poszukuje

świętości, łaknie jej i za nią tęskni. Warto

podczas XIV Dnia Papieskiego zobaczyć ten

problem w świetle nauczania bł. Jana Pawła II,

zwłaszcza w roku jego kanonizacji.

Wyniesienie na ołtarze Jana Pawła II jest

znakomitym motywem do ponownego

postawienia pytania o świętość, zarówno w

życiu jednostek, jak i całych społeczności, aż po wielką

rodzinę ludzką.

Nr 210/10/2014 12.10.2014r. Ofiara dobrowolna Koszt wydruku 1 zł.

Tygodnik Parafialny Nr 210/X/2014

2.

Mary's Land. Ziemia Maryi

Dnia 7 października wybraliśmy się z grupą 28

osób z naszej parafii do kina w Siedlcach na film pt.:

„Mary’s Land. Ziemia Maryi”

Po obejrzeniu go na ekranie kina mogę z pewnością

powiedzieć, że jest to bardzo wartościowy film. W

większości jest dokumentalny, ale zawiera również wątki

fabularne. Rozpoczął się sceną biblijnego opisu stworzenia

człowieka. Twórcy filmu wyruszyli w podróż po całym

świecie, aby spotkać się z ludźmi, którzy twierdzą, że

doświadczyli bezpośredniego kontaktu z Maryją. I

rzeczywiście tak jest. Rozmówcami byli zwykli ludzie.

Wśród nich znalazł się np. lekarz, który dokonywał aborcji.

Dzięki Maryi zrozumiał, że czyni źle zabijając człowieka.

Chciał pomóc kobietom, a przyczyniał się do ich tragedii.

Inną postacią była modelka, która choć piękna, choć miała

wszystko: pieniądze, pracę, była sławna, to czuła, że to nie

jest wystarczające by być w pełni szczęśliwym. Z czasem

zrozumiała, że nie ma w jej

życiu, że ogarnia ją pustka,

brak sensu życia.

Kolejne kadry przenosiły nas

w inne regiony świata, różne

kultury, do różnych warstw

społecznych. Aż w końcu

doprowadziły nas do byłej

Jugosławii. Medjugorie to

znane i odwiedzane miejsce

pielgrzymkowe w Europie

słynne z Objawień Matki

Bożej. Sceny filmu

ukazywały rzesze ludzi,

którzy tam przybywają, by

doświadczyć miłości Boga, a

nie raz otrzymać

uzdrowienie fizyczne.

Królowa pokoju czczona w

tym miejscu wyprasza

przede wszystkim pokój

serca zranionego przez

grzech. Rozmowa z ludźmi, którzy naprawdę doświadczyli

miłości Tej wspaniałej Kobiety jest pewnym obrazem

potwierdzającym to, że Bóg Nas kocha, ponieważ to On

pozwolił Tej Kobiecie przychodzić do nas - do ludzi wiary,

aby tą naszą wiarę utwierdzać i jeszcze bardziej pogłębiać.

Poszłam na ten film bez jakiegokolwiek entuzjazmu

bardziej może z ciekawości. A przeżyłam coś pięknego, coś

co na pewno na zawsze zostanie w mojej pamięci, w mojej

świadomości. Piękny film, zostawia refleksje nad sobą -

obejrzałam go w wielkim skupieniu. Dawno nie wyszłam z

kina z takim przeżyciem. Powinien go obejrzeć każdy

poszukujący, ale i temu utwierdzonemu w wierze nie

zaszkodzi, może jedynie jeszcze bardziej wzmocnić. Mary’s

Land – to obraz, który powiedział mi raz jeszcze jak Bóg

mnie kocha.

Paulina

Film przedstawia w sposób bardzo przystępny obrazy

transformacji, przede wszystkim świadectwa nawrócenia,

ludzi prostych, niekiedy sławnych. Opowiadają oni jaką moc

niesie najprostsza a zarazem cudotwórcza modlitwa –

Różaniec oraz głęboka z serca płynąca rozmowa z Bogiem.

Ukazują, że każdy człowiek, czy to agnostyk, ateista,

innowierca może przyjąć Bożą ścieżkę chrześcijaństwa bez

względu na to jaką ma przeszłość. Uświadamiają nas, że

pomimo upadków, grzechu Najświętsza Panienka wyprasza

wybaczenie i Miłosierdzie Boże. Zaznaczają, że modlitwa

jest najlepszym lekarstwem na życiowe problemy, a receptą

na wieczne szczęście jest umieszczenie Boga w centrum

swojego serca, przestrzeganie dekalogu, bezwarunkowa

miłość.

Artur

Tygodnik Parafialny Nr 210/X/2014

3.

ORĘDZIA NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY

W MEDJUGORIE:

„Różaniec nie jest ozdobą domu, a często ludzie traktują go

tylko jako ozdobę. Powiedz wszystkim, aby się na nim

modlili” (do Mirjany 18 marca 1985)... „Proszę was, abyście

wszystkich wezwali do odmawiania różańca. Różańcem

pokonacie wszystkie trudności, którymi szatan chce

wyrządzić krzywdę Kościołowi katolickiemu. Kapłani,

wszyscy odmawiajcie różaniec ! Nie żałujcie czasu na

modlitwę różańcową !”... „Dziś wzywam was, żebyście ze

szczególną modlitwą wystąpili przeciw szatanowi...

Obleczcie się w zbroję i z różańcem w ręku zwyciężycie go”

(8 sierpnia 1985)... „Niech wierni codziennie rozważają życie

Jezusa, modląc się na różańcu” (1985)... „Dziś

wzywam was, byście zaczęli z żywą wiarą

odmawiać różaniec. W ten sposób będę mogła

wam pomóc... Drogie dzieci, wzywam was,

żebyście odmawiały różaniec i żeby różaniec był

dla was obowiązkiem, który będziecie wypełniać

z radością. W ten sposób zrozumiecie, dlaczego

tak długo jestem z wami. Pragnę was nauczyć

modlić się” (12 czerwca 1986)... „Pragnę tylko,

aby różaniec stał się dla was życiem” (4 sierpnia

1986)... „Wszystkie wasze modlitwy bardzo Mnie

poruszają, zwłaszcza wasz codzienny różaniec”

(1987). „Módlcie się, i niech różaniec zawsze

będzie w waszych rękach jako znak dla szatana,

że do Mnie należycie” (25 lutego 1988)...

„Weźcie różaniec i zbierzcie wokół siebie dzieci i

całą rodzinę. Taka jest droga wiodąca do

zbawienia... Weźcie różaniec i módlcie się na

nim” (2 lutego 1990)... „Módlcie się więcej,

ponieważ to modlitwy szczególnie potrzebujecie

w tych ostatecznych czasach. Najlepszą bronią

przeciwko szatanowi jest różaniec” (1 sierpnia

1990)... „Bóg posłał Mnie do was, abym wam

pomogła. Jeśli chcecie – przyjmijcie różaniec. Już sam

różaniec może dokonać cudów na świecie i w waszym życiu”

(25 stycznia 1991)... „Codziennie odmawiajcie wszystkie trzy

części różańca, a raz w miesiącu weźcie udział we Mszy

świętej w intencji niewierzących” (18 marca 1991)...

„Błagam was, weźcie różaniec w ręce, teraz bardziej niż

kiedykolwiek. Mocno go ściskajcie i módlcie się z całego

serca w tych trudnych czasach” (18 marca 1992)...

„Wzywam wszystkich kapłanów, zakonników i zakonnice

aby modlili się na różańcu i innych uczyli modlitwy.

Różaniec... jest mi szczególnie drogi. Przez różaniec

otwórzcie mi swoje serce, a będę mogła wam pomóc” (25

sierpnia 1997)... „Z różańcem w ręku i z miłością w sercu

kroczcie ze mną” (2 marca 2012)..

Tygodnik Parafialny Nr 210/X/2014

4.

„…jestem na ziemi tylko przejazdem”

W sobotę 4 października 2014 wraz z pojechaliśmy do Starej

Iwicznej. W Parafii p. w. Zesłania Ducha Świętego w Starej

Iwicznej już po raz szesnasty na zakończenie sezonu

motocyklowego odprawiona została uroczysta msza św. za

motocyklistów, którzy odeszli. Msza św. odprawiana była w

kaplicy przy kościele pod wielkimi dębami w otoczeniu

pięknej przyrody. Pojechaliśmy tam w konkretnej intencji,

aby pomodlić się za naszych kolegów, którzy odeszli do Pana

w tym sezonie motocyklowym. Na początku mszy św.

zostały odczytane nazwiska motocyklistów, którzy już nigdy

nie wyjadą na motocyklowy szlak. Wśród nich i nasi

koledzy: Bogdan Lasocki, Mariusza Gawinek i Stanisław

Sidor. Lista była bardzo długa, gdyż odczytywana jest już od

szesnastu lat. Można było przypomnieć sobie nazwiska

kolegów, którzy zginęli przed wieloma laty. Liturgię

sprawowało sześciu księży na czele z proboszczem parafii.

Bardzo ciekawe słowa powiedział ksiądz Paweł gloszacy

kazanie. Porównał nasze drogi, a konkretnie dziury w

drogach do naszych grzechów. Wyjeżdżając na szlak staramy

się omijać te dziury, ale niestety nie da się wszystkich

objechać, jesteśmy grzeszni. Aby to zniwelować musimy

położyć nowy asfalt. Tym asfaltem jest sakrament pokuty, z

którego korzystamy za rzadko. Jeśli systematycznie

konserwujemy drogi, to dziury da się zalepić. Sakrament

pojednania z Bogiem daje gwarancję czystości naszych

sumień. Przecież nie wiemy, co nas czeka za zakrętem.

Myślę ze porównanie użyte przez księdza Pawła było trafne,

a takim super nowym dywanikiem asfaltowym są dla nas na

przykład rekolekcje.

W uroczystym sprawowaniu liturgii towarzyszyła orkiestra

reprezentacyjna Policji. Po mszy św. Parafialna Akcja

Katolicka przygotowała poczęstunek. A po poczęstunku

odbyły się pokazy służb ratowniczych w udzielaniu pierwszej

pomocy poszkodowanym w wypadkach drogowych. Ta

sobota była pięknym dniem do podróżowania naszymi

maszynami. Dała też dużo refleksji i wspomnień o tych, z

którymi mam nadzieje spotkamy się w wieczności. W

powrotnej drodze zajechaliśmy na miejsce nieszczęśliwego

wypadku naszego kolegi Bogdana, by w chwili modlitwy

powierzyć jego duszę Bogu.

Zapraszamy wszystkich motocyklistów i nie tylko na

zakończenie sezonu Motocyklowego 18.10.2014r o godz.

12.00.

Poldek

Tygodnik Parafialny Nr 210/X/2014

5.

Tygodnik Parafialny Nr 210/X/2014

6.

jak pomagać duszom czyśćcowym?

Dusze w czyśćcu oczyszczają się poprzez cierpienie. Same

dla siebie już nic zrobić nie mogą. W Dzienniczku św. s.

Faustyny czytamy: „Te dusze modlą się bardzo gorąco, ale

bez skutku dla siebie, my tylko możemy im przyjść z

pomocą” (Dz. 20). Dusze czyśćcowe są jak żebracy, którzy

błagają nas o „jałmużnę ducha”. Trudno jest nam usłyszeć

ich wołanie o pomoc, a często nawet uwierzyć w ich

istnienie – w to, że nadal żyją, choć już w innej

rzeczywistości. A one są, czasami bardzo blisko nas, i proszą

o pomoc. Ojciec Pio był przekonany, że dusze, za które się

ktoś modli na ziemi, odwdzięczają się niezmiernie,

wstawiając się za tymi osobami przed Panem. W rozmowie z

jednym z zaprzyjaźnionych polityków włoskich powiedział:

„Musimy modlić się za dusze w czyśćcu. To niewiarygodne,

co one mogą uczynić dla naszego duchowego dobra, z

wdzięczności dla tych na ziemi, którzy pamiętają o modlitwie

za nie”. Znając niezmierzone cierpienia tychże dusz oraz

ogromną wartość modlitwy wstawienniczej, polecał swoim

duchowym dzieciom: „Módlcie się, módlcie się, módlcie się.

Musimy opróżnić czyściec. Wszystkie dusze muszą być

uwolnione”.

Msza święta Największy dar, jaki możemy ofiarować dla dusz w czyśćcu

cierpiących, to Eucharystia, uczestnictwo w niej i przyjęcie

Komunii Świętej w ich intencji. Dlaczego? Zauważmy, że

podczas wszystkich nabożeństw i modlitw prywatnych to

człowiek zwraca się do Boga, zaś w czasie Mszy św. sam

Jezus Chrystus modli się do swego Ojca, składa Ofiarę ze

swego życia. Msza św. staje się więc najskuteczniejszą

modlitwą, w czasie której sam Jezus Chrystus przedstawia

nasze prośby swojemu Ojcu, wyprasza potrzebne łaski dla

naszego zbawienia, dla zbawienia drugich, a także

miłosierdzie dla dusz w czyśćcu cierpiących. Zamawiajmy

często intencje mszalne za naszych drogich zmarłych. Tylko

w taki sposób najlepiej możemy im pomóc!

Msze święte gregoriańskie Pod tym terminem rozumiemy odprawienie trzydziestu Mszy

św. codziennie przez kolejne dni w intencji jednej osoby

zmarłej za darowanie jej kar w czyśćcu. Praktyka ta

zainicjowana została w VI wieku przez papieża Grzegorza I

Wielkiego, który polecił odprawianie w takiej formie Mszy

za zmarłego mnicha benedyktyńskiego, przy którym

znaleziono pieniądze, a ze względu na ślub ubóstwa nie

powinien był ich mieć. Zgodnie z przekazem, trzydziestego

dnia ów zakonnik miał się objawić papieżowi i podziękować

za okazane mu miłosierdzie, dzięki któremu opuścił czyściec.

Praktyka ta rozwijała się dalej od VIII wieku, najpierw w

klasztorach, później wśród innych wiernych.

Mszy gregoriańskiej od samego początku towarzyszyło

mocne przekonanie Kościoła o jej szczególnej skuteczności

dla zmarłych cierpiących w czyśćcu. W 1884 roku

Kongregacja Odpustów Stolicy Apostolskiej wyjaśniła, że

„zaufanie wiernych do Mszy gregoriańskich jako szczególnie

skutecznych dla uwolnienia zmarłego od kary czyśćca należy

uważać za rozumne i zgodne z wiarą”. Msze gregoriańskie

nie są jednak obdarzone żadnymi specjalnymi odpustami.

Praktyka opiera się wyłącznie na przeświadczeniu

składających intencję o skuteczności takiej Mszy.

modlitwy za zmarłych Pomocą dla dusz czyśćcowych są wszelkie modlitwy

zanoszone w ich intencji, również te najkrótsze, jak np.

„Wieczny odpoczynek racz im dać, Panie…”. Na szczególną

uwagę zasługują Różaniec oraz droga krzyżowa.

Wyjątkowym czasem w liturgii Kościoła jest dzień 2

listopada – wspomnienie Wszystkich Wiernych Zmarłych. W

opinii mistyków jest to dzień, kiedy wiele dusz jest

uwalnianych z czyśćca. Tak ważne jest więc, by w tym dniu

w pełni uczestniczyć we Mszy św., przyjmując Komunię

Świętą w intencji dusz czyśćcowych, oraz ofiarować za nie

odpusty i modlitwy prywatne.

Kościół zachęca również do modlitwy wypominkowej za

zmarłych przez cały listopad.

odpusty za zmarłych Nieocenioną pomocą dla dusz czyśćcowych są odpusty

(darowanie przez Boga kary doczesnej za popełnione

grzechy) ofiarowane w ich intencji. Kościół na mocy władzy

otrzymanej od Chrystusa w pewnych okolicznościach i pod

pewnymi warunkami udziela tej wyjątkowej łaski. Aby ją

otrzymać, musimy być w stanie łaski uświęcającej i nie mieć

przywiązania do grzechu, nawet powszedniego. Należy

również wykonać czynności, z którymi związany jest odpust,

oraz spełnić następujące warunki: spowiedź sakramentalna,

Komunia św., modlitwa w intencjach Ojca Świętego.

Po jednej spowiedzi sakramentalnej można uzyskać kilka

odpustów zupełnych. Natomiast po jednej Komunii

eucharystycznej i po jednej modlitwie w intencjach Ojca

Świętego zyskuje się tylko jeden odpust zupełny. Warunek

dotyczący modlitwy w intencjach Ojca Świętego wypełnia

się całkowicie przez odmówienie jeden raz modlitw Ojcze

nasz i Zdrowaś Maryjo.

Kościół zachęca do ofiarowywania odpustów za zmarłych –

za osoby nam znane lub nie. Zatem nie musimy wymieniać

konkretnego imienia – wystarczy ofiarować odpust w intencji

osoby zmarłej, która potrzebuje odpustu. Przez taki dar sam

ofiarodawca zyskuje dla siebie odpust zupełny w godzinie

swojej śmierci.

W listopadzie odpusty za zmarłych można uzyskać:

– za nawiedzenie kościoła lub kaplicy we wspomnienie

Wszystkich Wiernych Zmarłych (2 listopada) i odmówienie

tam Ojcze nasz i Wierzę w Boga (odpust zupełny);

– za nawiedzenie cmentarza w dniach od 1 do 8 listopada z

równoczesną modlitwą za zmarłych (odpust zupełny);

– za nawiedzenie cmentarza w inne dni (odpust cząstkowy).

jałmużna Jest ona dobrowolną ofiarą składaną np. przy zamawianiu

intencji mszalnej czy modlitw wypominkowych za zmarłych.

Jest to nasz dobrowolny gest, uczynek miłosierdzia. Za daną

kwotę moglibyśmy kupić coś sobie czy bliskim, ale z miłości

do zmarłych rezygnujemy z tego. I ten gest dobrowolnego

miłosierdzia w oczach Bożych ma wielką wartość. W

Księdze Tobiasza czytamy: „Nie odwracaj twarzy od

żadnego biedaka, a nie odwróci się od ciebie oblicze Boga. Z

tego, co masz, według twojej zasobności dawaj jałmużnę!

Będziesz miał mało – daj mniej, ale nie wzbraniaj się dawać

jałmużny nawet z małego! Tak zaskarbisz sobie wielkie

dobra na dzień potrzeby, ponieważ jałmużna wybawia od

śmierci i nie pozwala wejść do ciemności. Jałmużna bowiem

jest wspaniałym darem dla tych, którzy ją dają przed

obliczem Najwyższego” (Tb 4,7-11).

Tygodnik Parafialny Nr 210/X/2014

7.

cierpienia, umartwienia, post Zapomnianą, a wielką pomocą dla dusz czyśćcowych są

cierpienia i umartwienia ofiarowane w ich intencji. Jeżeli są

dobrowolnie przyjęte, ofiarowane Panu Bogu w łączności z

cierpieniami Chrystusa przez ręce Matki Bożej mają wielką

wartość. Szczególnym rodzajem umartwienia jest post. Pismo

Święte w wielu miejscach ukazuje jego nieocenioną wartość.

Czyniony w szczerości intencji potrafił ocalać całe miasta

przed karą Bożą, jak chociażby Niniwę za proroka Jonasza.

Najprostszą formą postu może być nasze powstrzymanie się

od pokarmów mięsnych w każdy piątek. Szczególnej

wartości nabiera post czyniony dobrowolnie, nawet jeśli

Kościół swym prawem nie wymaga go. Choroby, cierpienia

duchowe (ból po stracie kogoś bliskiego, rany zadane przez

inne osoby), a także dobrowolne umartwienia i uczynki

postne mogą stać się wspaniałą okazją do tego, by samemu

doskonalić się w poddaniu woli Bożej, w zadośćuczynieniu

za swoje grzechy, jak również za grzechy zmarłych

cierpiących w czyśćcu.

***

Kącik dla ludzi z poczuciem humoru

Staś kończy wyliczanie grzechów:

- ... i stłukłem piłką szybę sąsiadowi.

Ksiądz się pyta:

- A co sąsiad na to powiedział?

- Czy mam opuścić brzydkie wyrazy?

- Oczywiście.

- A to nic nie powiedział.

***

Ogłoszenia Duszpasterskie

XXVIII Niedziela Zwykła

1. Dzisiaj obchodzimy kolejny Dzień Papieski. Po Mszach

św. zbiórka do puszek na Dzieło Nowego Tysiąclecia, dzięki

której najbardziej uzdolniona młodzież, pochodząca z

ubogich rodzin, będzie miała możliwość kontynuowania

nauki. Po Mszy o godz. 10.20 przejście pod pomnik Jana

Pawła II i złożenie kwiatów.

2. Dzisiejsza taca przeznaczona jest na kontynuację prac

tapicerskich na ławkach.

Zostały zakończone prace remontowe przy kaplicy w Róży.

Pomalowano dach, wymieniono rynny, zostały wycięte

drzewa. Bóg zapłać za ofiary składane na kościół, na prace

remontowe.

Po Mszy św. wieczorowej II katecheza dla rodziców i

chrzestnych w kościele.

3. Jutro ostatnie w tym roku nabożeństwo Fatimskie.

4. W sobotę święto św. Łukasza ewangelisty – dzień

modlitwy za pracowników służby zdrowia.

5. W sobotę wyjazd do św. Lipki i Gietrzwałdu o godz. 5.00

z przystanku PKS. Prosimy o dokonywanie wpłat na

pielgrzymkę.

6. W przyszła niedziela jest misyjna i rozpoczyna Tydzień

Misyjny. Taca przeznaczona będzie na misje.

7. W nadchodzącym tygodniu modlimy się na różańcu za

zmarłych polecanych w wypominkach:

w poniedziałek: z Mirka i Ros

we wtorek: z Woli Kisielskiej

w środę: z Kienkówki

w czwartek: z Kisielska

w piątek: z Soćk,

w sobotę: ze Starej Róży.

8. Na ławkach wyłożone są już kartki wypominkowe. Już

pomyślmy o naszych zmarłych, którzy potrzebują naszego

wsparcia, naszej modlitwy. Zatroszczmy się także o porządek

na cmentarzu.

***

Do zawarcia sakramentu małżeństwa przygotowują się:

o Ireneusz Czerniawski zam. Stare Kobiałki par. tut. i

Anna Wargocka zam. Kol. Rozniszew par.

Narodzenia NMP w Rozniszewie.

o Adam Roczyna zam. Mazańcowice i Katarzyna

Rosa ze Stoczka Łukowskiego.

Kto by wiedział o przeszkodach uniemożliwiających

zawarcie związku między tymi osobami, jest zobowiązany

poinformować o tym kancelarię parafialną.

***

Do wieczności w minionym tygodniu odeszli:

Mieczysław Bielecki zam. Kamionka l. 84

Krystyna Kuczborska ze Stoczka Łukowskiego l. 62

Zdzisław Bieniek ze Zgórznicy l. 77

Andrzej Adamkiewicz z Nowych

Kobiałek l. 43

Antoni Smoliński z Nowych Kobiałek l.

80

Wieczny odpoczynek racz im dać Panie …

***

Dane teleadresowe: e-mail: k_chacinski@o2.pl

tel. (25)797-01-16, – ks. Proboszcz Stanisław

Bieńko.

tel. (25)797-07-24 – ks. Krzysztof Chaciński -

odpowiedzialny za redakcję.

Numer telefonu do ks. Dyżurnego: 516908626

Dyżurnym w tym tygodniu jest ks. Tomasz.

***

Strony internetowe:

www.parafia.stoczeklukowski.pl

www.facebook.com/parafia.stoczeklukowski