©Naming My Soulmate

Introduction/Characters:

What if one day, ang napagtripan niyong laro ng kaibigan mo ay nagkatotoo. Sa sobrang desperado mo na

magkaron ng soulmate, gumawa ka ng sarili mo. Binigyan siya ng pangalan, itsura at katayuan sa buhay. Eh paano kung

dumating ang isang araw na hindi na pala yun isang gawa gawa na lang. Nasa harap mo na siya at totoo na pala siya.

Lahat ng ibinigay mong infos tungkol sa kanya, nagkatotoo except for one, hindi ka niya gusto. Gagawa ka ba ng paraan

para mapaibig mo siya?

This is just your typical one-shot love story.

A/N: My mission is just to give kilig moments for Kathniel. This is just a Fan Fiction, Names, are fully borrowed, they may sometime

portray attitudes that are really not them. Purely Fiction, galing lang lahat sa imahinasyon ko. :)

Yung ibang Pictures/Videos used on each chapter. CTO po. :) Borrow lang. Thank you.

Characters:

Kathryn Chandria Bernardo as herself

Nasa kanya na ang lahat, brains, talented musician, body, money and actually she’s pretty, hindi lang talaga siya

marunong mag-ayos. Mas pinili niya pang mabansagang nerd ng mga kaklase niya. Inggit siya sa bestfriend niyang may

boyfriend na. Gusto niya na rin magmahal dahil sa nakikita niyang sweet moment sa ibang couple. Deep inside, siya ay

isang romantic na babae, naniniwala sa true love. Everyday she’s hoping na makilala na niya ang lalaking magpapatibok

ng puso niya.

Daniel John Padilla as himself

Your boy-next-door type. Pero naging sikat dahil sa kanyang looks. Sa una, mabait siya pero ng napasama sa ibang

barkada medyo nag-iba ang ugali niya. Marami na ding naging girlfriend pero wala kahit isa sa kanila ang sineryoso. Bad

boy type na siya ngayon pero sa loob niya may sweet side pa rin. He definitely want to find the girl he will really fall in

love with.

Julia Montes as herself

Ang popular girl na bestfriend ng ating bida. Siya lang lagi ang nagpapalakas ng loob ni Kath. May boyfriend na siya, si

Diego. They have been together since 2nd year high school. Now they’re on their 3rd year high. So 1 year na sila. Madami

na ding napagdaanan pero going strong sila.

Diego Loyzaga as himself

Ang boyfriend ni Julia. Popular din dahil member siya ng Varsity ng basketball. Kilala na sila sa buong school. Mabait din

naman. Super sweet sa girlfriend niyang si Julia. Mahal na mahal niya kasi eh. Naging parang tagapagtanggol din siya ni

Kath kasi most of the time, binubully si Kath.

Support:

Mommy Karla – mom ni Daniel

Tito John – dad ni Daniel

Mommy Min – mom ni Kath

Tito Eric – dad ni Kath

Mommy Shiela – mom ni Julia

Sam – kapatid ni Daniel

Sabay sabay nating subaybayan ang love story nila. <3

CHAPTER 1

=Kath’s POV=

“Anak! Baba na! Andito na si Julia o!” Sigaw sakin ni Mama.

“Bababa nap o!” Pabalik kong sigaw.

Hi. Siguro naman may idea na kayo sakin noh? Hehe. Basta ako si Kath, 15. 3rd year higschool sa Sensational High. Ganda

ng pangalan ng pangalan ng school ko noh? Haha. Anyway, Nag-iisang anak lang ako nila Eric and Min Bernardo. The

coolest parents in the world. Lahat ng gusto ko binibigay nila. Ah basta, makikilala niyo sila. Enough with my infos. You’ll

know my story naman eh.

Bumaba ako at andun sila sa dining kumakain. Gawain na naming kasi yun. Katapat-bahay lang naman naming sila Julia

ang aking bestfriend kaya dito na siya nagbe-breakfast at para sabay na kaming pumasok sa school. Mid-school year na

rin pala. Lumapit na ako sa kanila at nagbeso beso.

“Goodmorning!” Batik o sa kanila.

“Anak, anu ba naman yan. Papasok ka ng ganyan suot mo?” I’m wearing jeans, rubber shoes and a baggy tshirt with a

pigtail hairstyle and big glasses.

“Bakit ma? Ok naman suot ko ah?”

“Anung okay? Try mo kayang mag-ayos. Tingnan mo nga si Julia oh.” Nakadress naman si Julia. Pretty as always. Wala

kasing uniform sa school naming ee.

“Ee! Alam niyo naman pong hindi ako nagsusuot ng ganyan!”

“Baka pag sinamahan kita sa school niyo magmukha kang katulong ko.” Pang-aasar ni Mama.

“Si tita talaga oh.” Julia.

“Wag mo ngang ginaganyan ang baby ko. Ang ganda ganda niyan ee.” Dad.

“Thanks Dad. See ma! Bleh!” Pambebelat k okay Mama.

“Hay nako. Pano spoiled ka diyan sa daddy mo. Umupo ka na at kumain. Baka malate kayo sa school.” Utos ni Mama.

“Yes Ma.”

Kumain na kami at umalis na rin after. May tagahatid naman kaya bihira kaming malate. Every morning we have this

routine, sa tapat kasi ng school may Starbucks (credits) everyday, dinadaanan naming si Diego dun na automatic na

nakabili nan g favorite drinks namin. Yung payment, alternate kami. Halibawa si Diego magbabayad ngayon, si Julia

bukas tapos ako sa isang araw. Ewan ko kung pano nangyari yun pero, araw arawa nag anon. Pampagising na rind aw.

Anyway, andito na kami sa classroom ngayon. Nagkaklase as usual. Magkakaklase kami. Isang section lang naman ang 3rd

year ditto eh.

“Ang boring noh?” Julia.

“Cut tayo?” Diego.

“Eh! Kayo na lang. Idadamay niyo pa ko jan.” Ako.

“KJ!” Sabay na bulong nung dalawa.

“Is there something wrong there?” Teacher pertaining to us.

“Wala po.” Sabay na sabi nung dalawa.

“Kayo kasi eh! SSssshhhh!” Nagquiet sign na lang ako sa kanila. “Tsaka malapit ng magbreak, hintayin na lang natin yun.”

Pahabol kong sabi sa kanila.

At ayun nga, nagpatuloy ang klase, after an hour lunch break na rin kaya pumunta na kami ng canteen para kumain.

“Bes! Wag na tayong pumasok dali naaa!” Pangbi-BI ni Julia.

“Minsan lang eh!” Dagdag pa ni Diego.

“Bat ba? E san naman tayo pupunta?” Ako.

“Sa likod lang ng school. Sa field. Tatambay lang. Kesa naman sa klase boring.” Julia.

“Wala naman tayong magagawa dun eh. Kelangan nating pumasok.” Ako.

“Kaibigan kong KJ. Pumayag ka na, minsan lang to. Hindi na mauulit. Bored lang talaga kami ni Julia.” Diego.

“Eh di kayo na lang, bat idadamay niyo pa ko.”

“Siyempre, pag iniwan ka naming dun panigurado ibu-bully ka nung mga siraulo nating classmates.” Julia.

“Hayyyy. Ang kulit niyo! Sige na nga!”

Wala na akong nagawa. Pumunta na lang kami ditto sa field. Umupo sa damuhan at pinanood ang nagkaklase ng P.E.

dun. I can see na sweet na naman tong dalawang kasama ko. Dapat talaga hindi na ko sumama eh.

“Ehem! May tao pa dito oh.” Panunuway ko dun sa dalawa.

“Eto naman, para nanlalambing lang ako eh. Ikaw ba kasi. Kelan mo ba balak magboyfriend?” Tanong sakin ni Julia.

“Oo nga, may mga nanliligaw naman sayo ah?” Diego.

“Tssss. Mga habol naman eh yung yaman namin.” Inis kong sabi.

“Pano mo naman nalaman yun?” Julia.

“I just know. Makikilala ko din ang soulmate ko. Ang lalaking alam kong mamahalin ako kung sino ako.” Sabi ko with

matching smile pa.

“Kelan pa yun? Pag losyang ka na?? Hahaha.” Pang-aasar ni Diego.

“I have an idea!” Julia.

“Huh? Ano yun?” Ako.

“Gagawa tayo ng soulmate mo. Para maganda pag nasa imagination mo.” Julia.

“HAHAHAHA! Go ako jan! Sige sige.” Ako.

“Dapat gwapo.” Julia.

“Dapat matangkad, mga 5’9” or 6 footer para pwedeng kasali sa varsity.” Diego.

“At talagang nakisali ka ha? Haha.” Pang-aasar ko.

“Hahaha. Hayaan mo na bes, dapat medyo katamtaman lang ang kulay at mayaman.” Julia.

“Anu kayang magandang pangalan?” Ako.

“Tom?” Diego.

“Yaaaak!”

“Chris?” Julia.

“Yoko, parang pambabae.” Ako.

“Alam ko na! Daniel!” Diego.

“In fairness! Pangalang gwapo. Hahaha.” Ako.

“Eh anong apelyido?” Julia.

“Pati ba naman yon? Aanhin mo naman apelyido nun eh gawa gawa lang naman.” Diego.

“Padilla!” Bigla kong singit.

“Padilla??” Julia.

“Yun ang apelyido ng soulmate ko. So ang pangalan niya ay, Daniel Padilla. Ayyyiiiiiieeeee.” Kinikilig pa ko.

“Hay nako. Sige mangarap ka na lang. Hanggang jan na lang yan.” Diego.

“Che! Bat ba? Nakisali ka rin naman ah.”

“Babe naman, hayaan mo na. Cute naman eh. Para pag mag-iimagine siya ng sweet moments, gwapo naman yung

naiisip niya. Haha.” Julia.

“TAMAAAA!” Kinikilig ko pang sagot.

“Hay nako, tara na, umuwi na tayo. Bago pa tayo maabutan ng n=mga teacher natin ditto.” Aya ni Diego.

Umuwi na kami sa kanya kanya naming bahay. Andito na rin ang parents ko. May sarili kasi kaming business kaya walang

oras ang tabaho nila.

“Hi anak! Ang aga moa ta ngayon?” Papa.

“Ahhh—Pinauwi po kasi kami ng maaga ee. Wala na kasing gagawin.” Palusot ko.

“Let’s have dinner na?”

“Later ma, medyo maaga pa naman eh. 5 pa lang po. Mga 7? Ok lang ba?” Ako.

“Sure. I’ll call you na lang. Magbihis ka na.” Mama.

“Yes Ma, akyat nap o ako.”

“Hep! You’re forgetting something.” Papa.

“Huh?” Then he pointed to his cheeks.”

“Ay, sorry po. Muah!” Kiss k okay Papa at kay Mama.

“Ayan, sige go ahead na.”

Umakyat na ako at humiga muna sa kama. Nagmuni muni, maya maya na ko magbibihis. Bigla kong naalal yung ginawa

naming kalokohan nila Julia. Kinuha ko yung notebook kung san ko isinulat yung mga details ng made up kong

SOULMATE.

“Oh Mr. Daniel Padilla. Kahit hindi ka totoo. Kinikilig pa rin ako sayo. Hahaha.” Bulong ko sa sarili ko. Then kiniss ko yung

page ng notebook na may name niya na nakapalibot sa heart. Para lang akong baliw no? Haha. Oh well. Ganito talaga

ako. ^__^V

CHAPTER 2

=Julia’s POV=

Hi guys! Ako po si Julia Montes, 15, 3rd year high. Girlfriend ni Diego at bestfriend n gating bida. Alam niyo na naman po

diba? Popular po ako sa school parang si Diego. Parang kami nga daw ang number 1 couple sa school eh. At about

naman sa bestfriend ko, super bait nun, at maganda pa. Pero ayaw niyang magmaganda. You know what I mean? Ayaw

niya lang mag-ayos. Pinipilit ko pero ayaw niya. Magagalit pa yun.

Anyway, another school day. Paalis na kami ngayon. Yung driver naman nila ang maghahatid eh. Every morning yun.

Andito na kami sa school, sinalubong na kami ni Diego with our favorite drinks. And beso beso.

“Goodmorning babe!” Bati ni Diego sakin.

“Goodmorning din.” Ako.

“Oh ang aga aga nakasimangot yang bestfriend mo?” Diego.

“Di ba obvious kung bakit? Hahaha.” Ako.

“Wait. Stop!” Tumigil kami sa paglalakad at humawak si Diego sa dalawang balikat ni Kath.

“Tsssss.” Yan lang ang nasabi ni Kath. Bakit?? Haha.

“CHA-CHA! Babae ka na! HAHAHAHA!” Bakit ulit? Eh kasi naka-dress si Kath ngayon. BTW. We call her Cha-Cha from her

name Chandria. Kami lang ni Diego tumatawag sa kanya nun.

=Kath’s POV=

“CHA-CHA! Babae ka na! HAHAHAHA!” Pang-aasar ni Diego.

“Bwisit! Kasi naman si Mama ee!” Ako.

“O bakit?”

“Siya kasi nagpasuot nito.” Ako.

“E bakit mo sinuot?” Julia.

“Eh kasi po nilock niya yung kwarto ko. Hindi niya daw ibibigay sakin yung susi pag hindi ko sinuot to. Argghhhh!” Inis

kong sabi.

“HAHAHAHA.” Sabay na tawa nung dalawa.

“Cha-cha, okey lang yan, minsan lang naman ee. Dapat nga hindi mo na rin sinusuot yang napakalaki mong salamin noh.”

Julia.

“Anung gusto mo? Para akong bulag na hindi na Makita ang paligid ko. Alam mo naman na improtante sakin to.” Ako.

“Why not use contacts??” Diego.

“’Cause I don’t like!! Tara na nga!” Sigaw ko dun sa dalawa, at sabay silang hinila papuntang classroom.

As we walked sa hallway, 2nd floor na kami, may natatanaw ako sa ground floor. Lalaki, parang may something.

Tiningnan ko lang maigi. And he’s wearing a varsity jacket, nakatalikod. Nakasulat sa jacket niya, “Padilla”. Sounds

familiar eh? OHMY! Yun yung apelyido ng soulmate ko.

“Julia! Diego! Look!” Hinigit ko yung dalawa at tinuro yung nakita ko.

“Look saan??” Sabay na tanong nung dalawa.

“Andiyan lang siya kanina ee.” Ako.

“Sino naman?” Julia.

“Lalaki. May jacket siya nakasulat, Padilla.” Ako.

“Padilla? Eh diba yun yung made-up surname ng soulmate mo? Alam mo, nasobrahan ka lang sa kape. Maybe we should

stop drinking coffee everyday.” Diego.

“Hahaha. Siguro nga. Bes, halika na. Guni guni mo lang yun.” Julia.

Siguro nga, sa sobrang kakaisip ko siguro sa kanya kagabi hanggang ngayon hindi siya nawala sa isip ko. Ay nako Kath,

nababaliw ka na naman.

“Tara na nga.” At naglakad na kami papasok ng room.

RIIIIIIIIIIIIIIIIIINNNNNNNNNNGGGGGGG!

Bell yan ng school. Tanaw naming yung mga estudyante na nagmamadali papasok ee. Mga late kasi. Hahaha. Kami

andito na ngayon sa classroom. A little chit chat habang di pa dumadating si Teacher.

“Goodmorning Class!” Bati ni Teacher.

“Goodmorning Sir!” Bati naman kami pabalik.

BLAH. BLAH. BLAH. BLAH. BLAH.

Daldal ng daldal si Sir, wala naman kami naiintindihan, nakipagdaldalan nga lang ako kela Julia eh. Ganito lang kami

everyday. Pag boring ang class, daldalan, nagiging active lang kami sa class pag may recitation at exam. Siyempre, hindi

naman pwede pabayaan ang pag-aaral ee. Lunch break na naman.

“Guys! I have baon. Haha.” Ako.

“Baon? Ano ka grade school?” Diego.

“Maarte ka ha? Wag kang hihingi ah. Favorite pa naman nating tatlo to.”

“Chesseburger with extra extra cheese??? Yiiiipppeeeee!” Julia.

“O yes! So pano Diego, samin na lang ni Julia to ah?” Pang-aasar ko.

“Eh! Penge ako.” Diego.

“HAHAHA.” Tawa naming dalawa ni Julia.

I was about to take a bite on my burger nang matanaw ko na naman yung nakita ko kanina. Tiningnan ko maigi. Siya

talaga, pero nakatalikod pa rin. Ibinaba ko ang burger na hawak ko at kinusot-kusot ko pa yung mata ko. Nawala.

Meaning. Guni guni ko lang talaga yon.

“Hay nako Kath, tigilan mo na nga yung kakaisip dun.” Bulong ko sa sarili ko.

“Ha? Anu yun?” Julia.

“Wala. Wala.” Ako.

“Okay ka lang ba Kath? Iniisip mo na naman ba ang soulmate mo?” Pang-aasar ni Diego.

“Tsss. Kumain na nga lang tayo!” Pag-iwas ko.

At ayun, we chugged down to our burger. Tig-dadalawa pa kami nun ah. Home made kasi yon. Si Mama gumagawa.

Favorite naming ever since. After our Lunch break, bumalik na kami sa classroom. Another 3 hours of boredom. Another

BLAH. BLAH. BLAH. From our teacher, I’m so bored.

“Sir! May I go out?” Ako.

“Go ahead.” Sir.

Lumabas ako hindi naman talaga para mag-CR. Just to kill the boredom. Haha. Ang bait kong estudyante noh? No

worries. Kaya ko naman intindihin lessons ni Sir. Nag-aadvance study kasi ako. Heehee. Pumasok ako ng Cr. Just to stare

at the mirror lang. Masabi lang na nagpunta ko dun. After 5 minutes, lumabas na din ako ng CR.

I was shocked, paglabas ko ng CR, nakasandal ng pasideview na nakatalikod sakin sa may pinto ng CR ng boys yung lalaki

na naman. Kahanay lang kasi ng CR ng girls yung sa boys. Kinusot ko na naman yung mata ko, pero this time hindi siya

umalis.

Lumakad ako dahan dahan palapit dun sa guy. Sakto nung malapit na siya sakin, humarap siya bigla kaya napatigil ako.

Napatingin siya sakin giving me a do-I-know-you? look. Hindi ako napatitig sa mukha niya dahil nakita ko yung jacket niya

may initial na D. Huh? Hindi kaya?? Wait. Baka nananaginip na naman ako. Kaya…

POKE! POKE! POKE! And lastly, KUROT.

Ginawa ko yan sa pisngi niya. Pagkatapos nung kurot sa pisngi. Hinawakan niya yung kamay ko at pinigilan ito. At nun ko

lang narealize na hindi ako nananaginip. Natauhan ako at tumakbo pabalik ng room. Umupo ako ng hingal na hingal.

“Bes, okay ka lang??” Hindi ko nasagot si Julia.

“Ms. Bernardo, are you alright? Parang namutla ka jan?” Sir.

“Ahhh--- Ehhh—Sir ok lang po.” Ako.

“Alright, that’s it for today class. Make sure that you do your homework. Goodbye.” Sir.

Nag-uwian na kami. Magkakasama lang naman kaming tatlo sa isang subdivision kaya lagi kaming sabay sabay.

Nagpababa na lang kami sa gate ng subdivision para makapaglakad lakad.

“Kath, ano bang nangyari? Kanina ka pa tahimik jan?” Diego.

“Nakita ko na naman siya ee.” Ako.

“Huh? Sino??” Julia.

“Si soulmate.”

“Cha-cha naman. Alam kong maliit ang mundo pero ang possibility na mangyari yun siguro eh 1% lang. HAHAHA.”

Pagbibiro pa ni Julia.

“Eh! Nakita ko siya ng harapan.”

“Weh? As in, siyang siya?? As in Daniel Padilla?” Diego.

“Ahm. Siguro? Suot niya yung jacket na may Padilla sa likod tapos pagharap niya, May initial na D.” Ako.

“Aysows. Malay mo hiniram lang yung jacket diba? Tinanong mob a?” Julia.

“At tsaka porket D, Daniel na agad? Malay mo naman Diego din diba?” Diego.

“Or Damon.”

“Or Dante.”

“Or Daldal.”

“Or Damuho.” Palitang sabi nung dalawa.

“Okay okay! I get it. Siguro nga, hindi naman siya yung soulmate ko.” Ako.

“Hahaha. Kaya wag mo na masyadong isipin yon ha?” Julia.

“Kayo kasi eh, puro kayo kalokohan. HAHA. Eto tatandaan mo, Gawa gawa lang yan kaya hanggang imagination mo na

lang yan. Bye!” Diego. T pumasok na siya sa bahay nila.

“O pano? Una na din ako ah? Labyu bes!” Julia.

“Okay, Bye!” Pagpapaalam ko at umuwi na rin ako sa bahay.

Pagpasok ko sa bahay, wala pa sila Mama. Umakyat na lang muna ako sa kwarto ko at pumunta sa terrace ko ng

makalanghap ng masarap na hangin. Kinuha ko ulit yung notebook na may nakasulat about sa soulmate ko.

“Hay, tama nga siguro sila. I should stop thinking about you. Gawa gawa ka lang kaya hanggang imagination na lang

kita.” Bulog ko sa sarili ko habang nagdo-drawing ng mga puso dun sa page na yun. Pagkatapos ko nun. Pinagmasdan ko

na lang ang peaceful na langit. OH WAIT! Shooting Star!!. Now make a wish.

“Sana dumating na ang taong magmamahal sakin ng totoo.”

CHAPTER 3

=Kath’s POV=

Another Day in school. Masanay na kayo dahil alam kong pare-parehas lang tayo. Andito na kami sa

classroom. Booorriiiiing! HAHAHA. Medyo alam ko na kasi yung itinuturo ni Sir. Kaya Inihiga ko na lang yung ulo ko sa

armchair with my chin above my arms.

“Class, by the way, I know we are in the mid-year of our school but we have transferees.” Sabi ni Sir. Wuuuttt?? Diba

bawal yun? Tumingin ako kay Julia at Diego, nasa isang hanay lang kasi kami, katabi ko si Julia tapos siya si Diego. Pare-

parehas lang kaming nagkibit balikat.

“Here are you new classmates, first we have Sam.” Pumasok ang isang medyo matangkad na payat na cute na lalaki.

“GWAPOOOOO!” Sabi ng ibang girl naming classmates.

“Bes, cute yun ah?” Julia. Ayan na naman siya oh.

“Ehem!” Paningit ni Diego. Haha.

“Haha. Oo nga e, may isa pa.” Ako. Habang lahat kami nakaabang sa susunod na ipapakilala ni Sir.

“Here he is, another transferee, Daniel..” Napatigil na ko nung pangalan pa lang ang sinabi dahil yung lalaking yun yung

nakikita ko palagi dahil suot niya yung varsity Jacket na may nakasulat na….Pinatapos ko ng magsalita si Sir.

“DANIEL PADILLA.” Banggit ni Sir. Nagkatinginan kaming tatlo. Julia, Diego at ako. Laglag panga kami sa narinig namin

ee.

“WHHHHAAAAATTT!??” Sambit naming tatlo.

“Anung problema guys?” Sir.

“Wala po Sir.” Kaming tatlo. Napahawak ako ng mahigpit sa kamay ni Julia. Hindi ko alam kung bakit pero nanginginig

ako.

“Bes, huy! Ok ka lang? sobra kang manginig jan.” Julia.

“Magkapatid silang dalawa. Make sure that you treat them as your friends too okey class?”Huling bilin ni Sir.

“Sam, you can sit behind Ms. Bernardo, the one that has the big eyeglasses. And you Daniel, sit beside her.” Wait

what!? Sakin pa pinatabi.

“Sir naman ee—“ Oops! Nasabi ko pa ng malakas.

“Is there something wrong Kath?” Tanong sakin ni Sir.

“Wala naman po.” Sabi ko na lang at tumungo.

“Okay, then you can sit down you two. And we will proceed with the lesson.” Sir.

Umupo na yung dalawa. Sina Sam and Daniel. Hindi pa rin ako makapaniwala sa nangyayari. Sa harap lang ako

nakatingin. Hindi ako makatingin sa kanan dahil dun siya nakaupo. Kinuha ni Julia sakin yung notebook na sinulatan

naming ng infos. Alam niyo ginawa niya? Ginawa niyang checklist.

✓Gwapo

✓Matangkad

✓Mayaman (Mukha naman ee)

✓Katamtaman kulay

✓DANIEL PADILLA!!

? MAHAL NIYA AKO :”>

Kinuha ko yun sa kanya at baka may makabasa pang iba. Wala na ako lalong naintindihan sa tinuturo ni Sir. Unti unti

kong nililingon ang ulo ko sa kanan, para tingnan siya. Oh shoot! Nahuli niya kong nakatingin sa kanya.

“You look fami---“ Magsasalita sana siya.

“Uhm sir! May I go out??” Hindi ko na hinintay sagot ni Sir. Umalis na din agad ako at pumunta ng CR.

=DJ’s POV=

Daniel John Padilla my real name. Galing kami sa States, lumipat kami dito sa Pinas dahil sakin. Na-kick out kasi sa school

namin don. Nadamay lang si Kuya. Kapatid ko yan si Sam. Kambal kami. Hindi lang halata dahil magkaiba kami. As in

magkaiba, mas gwapo ako sa kanya. Haha. Dejoke. Sa ugali lang kami magkaiba. Mabait siya at perpekto, ako

kabaliktaran. Buti nga pumayag tong school na to na papasukin kami eh. Buti na lang din at may mga koneksyon ang mga

magulang ko.

“Magkapatid silang dalawa. Make sure that you treat them as your friends too okey class?”Sabi nung teacher sa klase.

“Sam, you can sit behind Ms. Bernardo, the one that has the big eyeglasses. And you Daniel, sit beside her.” Oh I can

see her. Nerd ata. Haha. I think I saw her somewhere. Di ko lang maalala.

“Sir naman ee—“ Sabi nung Bernardo. Bubulong na lang rinig pa. Tsss.

“Is there something wrong Kath?” Kath pangalan niya. Ayan nahuli tuloy siya ni Sir. Haha.

“Wala naman po.” Pagpapalusot pa niya.

“Okay, then you can sit down you two. And we will proceed with the lesson.” Sir.

Umupo na kami ni Kuya Sam at may kanya kanyang ginagawa ang mga estudyante. Wala namang nakikinig sa lesson.

Honestly, sino naman kasi magtyatyaga. Amboring kaya. Tiningnan ko tong si Kath, nag-uusap sila nung katabi niya pang

babae. Mukhang taken na nung katabi pang lalaki.

Anyway, naghihigitan sila dun sa notebook ata ni Kath. Pagkaagaw ni Kath nun, nappansin kong unti unti siyang

tumitingin sakin. Nakakatawa kasi dahan dahan talaga. Hahaha. Boom! Tumingin na siya ng tuluyan, nahuli ko. At alam

ko na kung san ko nakita to.

“You look fami---“ Magsasalita na sana ako pero nagsalita siya bigla.

“Uhm sir! May I go out??” Tanong niya, pero hindi na niya hinintay sagot ni Sir. She’s weird. Hahaha.

After 10 mintes siguro tsaka palang siya bumalik. Hindi naman ganun kalayo yung CR. Pagbalik niya pa hingal na hingal

siya. Hahaha. Umupo na siya ulit. Natapos na ang klase. Pinauna ko na si Kuya Sam umuwi. Nauna na akong lumabas ng

pinto pero may inaabangan ako. Yung Kath. Icoconfirm ko lang.

Ayan na siya. Hindi niya siguro ako napansin kaya hinila ko siya. Gulat siya pati yung mga kasama niya eh.

“Hi Miss, aren’t you the one who poked me on the cheeks yesterday at may kasamang kurot pa?” Tanong ko sa kanya.

=Kath’s POV=

Grabe, totoo ba tong nangyayari? Si made up soulmate, TOTOO?? Ayan uwian na, good thing at nauna na siyang umuwi.

“Huy bes, akalain mo yun?” Julia.

“Haha. Ang weird pero possible pala talaga.” Diego.

“Grabeeee. Hindi ako makapaniwala. Tara na nga.” Inaya ko na sila pauwi, nakalabas na kami ng room pero may humila

sakin. Si Soulmate…

“Hi Miss, aren’t you the one who poked me on the cheeks yesterday at may kasamang kurot pa?” Tanong niya sakin.

Uh-oh.

“Ahhh--- Sige bye!” Hinigit ko sila Julia at tumakbo na paalis.

“Bumalik ka ditoooo!” Rinig kong sigaw niya pero sumakay na agad kami sa kotse pauwi. Andito na kami sa harap ng

gate ng bahay namin.

“What was that all about?? Yung kurot thingy?” Julia.

“Diba nakwento ko naman sa inyo na nakita ko siya kahapon? Kaya nung nasa harap ko siya kinurot ko yung pisngi

niya. Akala ko kasi guni guni lang yon.” Paliwanag ko.

“HAHAHAHA. So totoo palang nakikita mo siya.” Diego.

“Oo nga, bes!! Weee. This is your opportunity, anjan na soulmate mo oh!” Julia.

“Eeeee!”

“O bakit? Kung kelan andiyan na tsaka ka gaganyan. Sayang. Cute pa naman.” Diego.

“EEEEWW Diego. Anu ka bading? Haha.”

“Ulul. Bading ka jan. Nga pala, bat parang may party jan sa loob ng bahay niyo?” Diego.

“Huh? OH SHOOT! I forgot. Anniversary nga pala nila Mama ngayon! Nakalimutan ko din bumili ng gift. Punta muna

akong mall. Punta na lang kayo maya ha?” Ako.

“Samahan na kita, gusto mo?” Julia.

“Hindi na, saglit lang ako. Tawagan na lang kita pag nakabalik na ako. Bye.” At sumakay na ulit ako sa kotse at

nagpadrive sa mall.

=DJ’s POV=

Umuwi na ako. Sa condo lang kami nakatira, penthouse. Kami lang kasing dalawa plus isang yaya. Nagpaiwan kasi sa

States ang parents gawa ng business. Kaya nga siguro ako nagkaganito dahil sa kulang sa atensyon nila. Wooo! Why am I

talking like this. Hindi bagay.

“Nagustuhan mo ba yung bagong school natin?” Sam.

“Pwede na.”

“Anung pwede na? DJ, sana naman maging okay ka na dito ha.” Sam

.

“Yea yea. Wag kang mag-alala, hindi na ako gagawa ng bagay na madadamay ka pa. Bat ba kasi hindi ka pa nagpaiwan

sa States?” Tanong ko.

“Malamang para masamahan ka. Kelangan mo ko DJ.”

“Sus kuya. Pano puro pagkakamali ko ang napapansin niyo.” Tumayo na ako para pumasok sana kwarto ko.

“Anu ba kasing nangyari sayo? Hindi ka naman ganyan dati ah?” Pahabol na tanong sakin ni Kuya. Pero hindi ko

sinagot, naglakad na lang ako palabas ulit ng pinto.

“Hay, kung alam niyo lang kung bakit ako nagkaganito baka hindi kayo matuwa.” Sabi ko sa sarili ko habang naglalakad

palabas.

“Kakauwi mo lang ah, san ka pupunta?” Sam.

“Lahat ba ng pupuntahan ko kelangan mo pa malaman?? Malaki na ako kuya.” Sabay sara ng pinto.

=Kath’s POV=

“Anu ba yan, bat ba naman nakalimutan ko pa, hassle naman oh. Anu kayang mabili??” Bulong ko sa sarili ko habang

nagpapa-ikot ikot sa mall. Ay alam ko na!

Pumunta na lang ako sa Cake shop dito. Pumili ng dalawang magkaibang cake at iba’t ibang klaseng desserts. Yun na lang

para na rin sa mga bisita nila Mama. Mga 30 minutes pa daw kaya bumalik ako sa pag-iikot sa mall. Napunta ako sa Blue

Magic (credits) and there I saw my favorite. Teddy bears. Gumagaan pakiramdam ko pag nakakakita ng ganito ee. Pag

nakita niyo yung kwarto ko, puro ganito. Haha. Ayan, lagpas 30 minutes na. siguro naman ok na yung mga kailangan.

Actually pwede namang ideliver na lang pero gusto ko tapos na, bago ako umalis dito.

Andito na ulit ako sa cake shop. Ok na lahat, nagpagawa rin pala ako ng rings para sa kanila. Nilagay ko lang sa wallet ko

yun eh, pero pagbukas ko ng wallet ko, wala. Waaaaa! Halungkat dito, halungkat dun, mukha na kong tanga, nailabas ko

na lahat ng wallet ko pero wala.

“Ehem!” Rinig ko ng magsalita ang isang lalaking magsalita.

=DJ’s POV=

Nakakapagod naman mag-ikot ikot dito sa mall. Kagutom kaya pumunta ako sa cake shop. For all of you to know. I love

sweets kasi.

“Thank you sir, enjoy your food.” Cashier.

“Thanks.” Sabi ko at umupo na ako para kumain.

Habang kumakain may natatanaw ako sa may cashier na hindi magkanda-ugaga sa paghahalungkat ng wallet niya.

Mukhang walang ipambabayad. Tsss. Nilapaitan ko na lang. BINGO! Si Miss Nerd pala. Haha.

“Ehem!” Pagpapapansin ko. Sabay abot sa kanya ng 1000.

“Huh?”

“Mukhang hindi mo mababayaran yan. Cake lang yan siguro naman hindi na aabot yan ng more than 1000 diba?” Sabi

ko.

“Excuse meeee???? Anong hindi mababayaran?!! At bat ba nakikialam ka?” Pataray effect pa yan.

“Wag ka ng mahiya. Ok lang naman eh. Mukhang wala namang laman yang wallet mo.” Ako.

“Alam mo, kaya kong bayaran to. At tsaka kahit hindi ko bayaran tong cake na to, madadala ko to palabas ng mall na

to.” Sabi niya.

“Itatakas mo? Nanakawin mo. Mahiya ka naman.” I can see her face na mukhang sasabog na sa pula sa inis. HAHAHA.

Nakakatawa. Nagbuntong-hininga pa siya bago magsalita.

“Ahmmm. Mr. Mayabang, excuse me, hindi ako ganung tao. Mukhang hindi mo rin ako naiintindihan. Ako kasi ang

may-ari nitong mall na to, kaya kahit anong gusto ko makakaalis ako kahit hindi nagbabayad.” Siya.

=Kath’s POV=

Ay grabe lang, kung pwede lang kumitil ng nilalang nagawa ko na siguro. Lessshhhh. Okay na sana eh. Tong SOULMATE

ko? Tssss. Cute ka na sana ee, Ubod pala ng kayabangan. Nakalimutan ko yatang ilagay dun sa qualities na dapat mabait.

Ugh! O sige, payabangan tayo ngayon.

“Ahmmm. Mr. Mayabang, excuse me, hindi ako ganung tao. Mukhang hindi mo rin ako naiintindihan. Ako kasi ang

may-ari nitong mall na to, kaya kahit anong gusto ko makakaalis ako kahit hindi nagbabayad.” Ako.

“Kath right? Alam mo Kath, sinong nagyayabang sating dalawa ngayon. Sa itsura mong yan, ikaw may-ari nito? Feeler

ka rin ah.” Sabi niya. Ang sakit non ah. Pero keri lang. Tumingin ako dun sa cashier, mukhang naintindihan na ako. Haha.

“Hi Mam, everything is set na po. All the desserts will be delivered dun sa inyo. Eto po yung cake. Please tell Mr. and

Mrs. Bernardo, greetings from us. You don’t have to pay for anything. At pasabi na rin na sana makabisita ulit sila dito

sa mall niyo dahil miss na miss na sila ng staff dito eh.” Good job! Hahaha. At nakita ko yung mukha ni Daniel. Nanlaki

mata at mukhang lulubog na sa kahihiyan eh.

“Tssss.” Yan lang ang nasabi niya. Naglakad na ako sa palabas pero tumigil malapit sa kanya, magkasideview kami

ngayon. Tumapat ako sa tenga niya.

“Sa susunod kasi magtanong muna. Alam mo yung kasabihang Don’t Judge the book by its Cover? Tssss.” Sabi ko

sabay walk-out.

CHAPTER 4

=DJ’s POV=

Napahiya ako dun ah. Malay ko bang siya talaga nagmamay-ari nung mall nay un. Hindi naman kasi halata. Haha. Tulad

ng sabi ko, maganda naman siya yun nga lang mukhang hindi marunong mag-ayos. Anyway, umuwi na lang ako, inabot

na rin ako ng gabi.

“Tulog na ako.” Yan lang ang nasabi ko kay Kuya Sam.

“Hindi ka na ba kakain?” Sam.

“Hindi na, kumain na ako kanina sa mall.”

“Tumawag sila Papa kanina, tumawag ka naman daw sa kanila at mangangamusta say o.” Sam.

“Ako kakamustahin nila or baka naman itatanong lang nila kung may ginawa akong kalokohan? Tsss. Ge.” Pumasok na ko

ng kwarto, nagbihis at natulog.

=Sam’s POV=

Hi guys, siguro may idea na kayo sakin diba? Sam here. Kambal ni DJ. I wont tell much about myself. Kay DJ na lang, hindi

naman siya ganyan dati eh. Hindi naming alam, bigla na lang siyang nagbago. Mabait at masunurin yan dati at super

close kami but everything changed in a snap. Walang nakakaalam kung bakit. Wala naman talaga dapat akong balak

sumama ditto, nakiusap lang sila Mama na bantayan ko siya. Wala naman akong magagawa. Kapatid ko pa rin naman

siya. Anyway, tulog na ko. Bye guys!

=Kath’s POV=

Nakauwi na ako ditto sa bahay. Nadeliver na rin yung mga desserts. Grabe. I cant forget what happened kanina. Arggh!

“Hi Ma, Hi Pa! Happy Anniversary po!” Batik o sa kanila.

“Tell us the truth anak, nakalimutan mo na naman noh?” Papa.

“Hehe. ^___^V Sorry.” Ako.

“Hahaha. It’s alright, bumawi ka naman ee. Thanks sa mga pinadeliver mo.” Mama.

“Anything for you guys. Loveyou both!” Ako.

“Love you too anak, kain ka na. Mukhang pagod ka pa eh.” Papa.

“It’s ok ma. Akyat muna ako at magbibihis. Baba na lang ako after.”

Umakyat na ako sa kwarto and like I said, nag-ayos ako kahit konti. Pero hindi bongga, short and tshirt lang. Keri na.

Humiga ako saglit at inalala na naman yung nangyari kanina. Kinuha ko na naman yung notebook at kinausap to.

“Feeler pa la ha? Sinong napahiya satin ngayon. Bleh! Sayang gwapo ka pa namang Daniel ka. Mayabang ka lang.

Ughhh!!!! Inis!” Sabay punit ko dun sa page at tiniklop ito. Nilagay ko na lang sa wallet ko. Para hindi ko na masyado

nakikita.

“Oh okay ka lang? Mukhang sasabog ka na sa inis jan ah?” Si Julia. Pumasok sa kwarto ko.

“Ah, wala to. Hehe. Kumain ka na?”

“Hindi pa, pinuntahan nga kita ditto para sabay na tayo eh.” Julia.

“Naks. Sweet naman ng bestfriend ko.” Ako.

“Alam mo yan. Tara na nga!” Aya niya sakin.

Bumaba na kami at kumain. After nun, onting kwentuhan sa mga bisita lang then the party is over. Natulog na rin ako

after nun.

=Kinabukasan=

Hindi muna sumabay sakin sila Julia. Nalate daw kasi siya ng gising eh kaya mag-isa akong papasok ng school ngayon.

Naglalakad na ko papasok ng school, mukhang trip na naman akong i-bully nitong mga schoolmates ko kaya tumakbo na

ko papasok ng classroom. Kapagod. Pumunta na ako sa upuan ko. Uyyy! Starbucks. Andun na si Diego, for sure siya na

bumili.

“Thanks for the Java Chip Diego, bat ikaw wala?” Tanong ko sa kanya.

“Diba may usapan tayo na pag hindi tayo kumpleto, walang bibili ng coffee? Late si Julia diba?” Sabi niya.

“Ah, oo nga pala. Nyay. Baka hindi para sakin to. Hahaha.” Inilapag ko na ulit sa armchair yung drink. Baka may

nagkamali lang.

“Para sayo yan.” Lumingon ako, si soulmate. At talagang soulmate pa rin tawag ko sa kanya ah. Haha.

=DJ’s POV=

.FLASHBACK.

“Makikita ko na naman si Miss Nerd ngayon, nakakahiya. Kelangan ko bumawi. Uyyy sakto ayun ung friend niya.” Bulong

ko sa sarili ko. “Uhmmm, excuse me.”

“Oh Daniel right? Bakit?”

“Oo, ako nga, ikaw anong name mo? Ahmmm. Kaibigan mo si Kath diba? May kasalanan kasi ako sa kanya, may alam ka

ba para makabawi ako sa kanya?” Ako.

“Diego. Ah talaga? Haha. Seryoso ka?” Diego.

“Oo naman. Seryoso ko. Bakit naman?”

“Hahaha. Wala naman. Kung gusto mong makabawi sa kanya, actually ang nakakapagpagaan ng loob niya ay teddy

bears.” Diego.

“Wuttttt!? Wala bang iba? Baka naman isipin ng ibang tao nililigawan ko yung nerd na yon!” ako.

“Wag mo ngang tinatawag na nerd yung kaibigan ko! Tatanong ka tapos tatanggi ka. NVM.”

“Sorry, sorry. Di na mauulit. O ayun nga, wala bang iba?” Ako.

“alam ko na, ibili mo na lang ng Java Chip jan sa Starbucks. Favorite niya yun eh.” Diego.

“Ah ganun ba. Sige. Salamat.” Tumango lang siya at umalis na din.

“Teddy bear or java Chip? Okay sana yung teddy bear eh, kaso baka kung anong isipin niya. I’ll go for the Java Chip na

nga lang.” Tumawid na ko sa Starbucks para bumili. Naglakad na ko papasok ng classroom at iniwan yun sa armchair

niya. Nag.CR muna ako.

.END OF FLASHBACK.

“Ah, oo nga pala. Nyay. Baka hindi para sakin to. Hahaha.” Inilapag niya yung Java Chip pabalik ng armchair niya.

“Para sayo yan.” Lumingon siya sakin with matching taas kilay. Paniguradong nagtaka siya.

“Are you serious? And how did you know that I like this drink??” Kath.

“Alam mo, pwedeng magtagalog. Sinabi sakin ni Diego.”

“At close na kayo? Nevermind. Iyo na yang drink nay an.” Inaabot niya sakin yung drink pero di ko tinanggap.

=Kath’s POV=

What’s with him? He’s acting weird ngayon ah. Kahapon ang yabang ee.

“Kath, I think we got off on the wrong foot here. I’m really sorry sa nangyari kahapon. Peace offering ko sayo yan. Kaya

can you please take it?” Daniel.

“Pasalamat ka, paborito ko to.” ako. Sabay smirk.

“Thank you Java Chip! So ano, bati na tayo?”

“Hindi naman tayo magkaaway dahil hindi naman tayo magkakilala in the first place diba?” Pagsusungit ko.

“Okay okay, Let’s start off. Ayoko naman kasi na ang first impression niyo sakin ay mayabang. Ako nga pala si Daniel

Padilla, transferee. Kagaya ng sabi ni Sir, ituring niyo rin ako bilang kaibigan. Ok ba yon?” Nag-offer siya ng handshake.

“Anung nakain mo? Parang kahapon lang iba aura mo ah? Tapos ngayon ganyan ka. Bipolar k aba?” Hahaha. Pang-aasar

ko.

“Andami pang satsat?” sabay pout niya pointing to his hands.

“Okay, I’m Kathryn Bernardo. Kath na lang.” Nakipag-handshake na ko sa kanya.

“DJ na lang.” Siya.

“Ehem! Ang kamay.” Si Julia. Kaya napabitaw na kami. Naupo na kami sa upuan namin. Tumingin ako kay Julia at bingyan

ako ng nakakalokong smile.

“Friends na tayo ah?” Pahabol na sabi ni DJ.

“Oo nga, wag ka na makulit diyan.” Sabi ko.

“Sungit mo. Meron k aba?” DJ.

“Arggghh!! Friends na nga tayo diba? Diba? Baka gusto mong i-unfriend kita!!?” Binigyan ko siya ng death glare.

Halatang nagpipigil siya ng tawa ee.

“Alright, I’ll stop. I just find it cute pag naasar ka na eh. Peace! ^___^V” DJ.

“Alam mo, hindi pa tayo close kaya wag kang makulit jan, baka ipatanggal pa kita sa school na to.” Ako. Bulong ko lang sa

sarili ko baka marinig ng iba eh.

“Sayo na nga yung mall pati ba naman tong school na to aangkinin mo?” DJ. Narinig niya pa yon ah. Napatingin na lang

sina Julia at Diego sa kanya.

“WAIIIITTTT. Don’t tell me??” DJ. At tumango sa kanya yung dalawa.

“WHAAATTT!!?? Sa inyo din tong sch-----“ Dali dali kong tinakpan ang bibig niya. Opo, kami rin ang may-ari ng school na

to, wala lang nakakaalam kasi ayokong ipaalam. Kaya nga may mga malakas pa rin ang loob na i-bully ako eh. Anyway,

hindi na mahalaga yon.

“Oo, kaya quiet ka lang jan okei?” ako.

“Anu pa? Baka may hindi pa ako alam na pagmamay-ari niyo? Para hindi na ko mapahiya ulit. Tell me.”

“Grabeeeee! You really wont stop noh? Daig mo pa ko sa kadaldalan eh.”

“Sungit! Nakikipagkaibigan lang eh. Tsss!” Nambelat pa, parang bata but cute. At ayun tumahimik na si Soulmate. Ewan

ko kung nagalit. Paki ko ba? Ang daldal eh.

^________^ <- I just gave him this wide smile and grinned. At inirapan lang ako. Hahaha. Pikon much?

Pasalamat ka, tinatrato pa kitang Soulmate. Tsss. One day you’re boastful, now you’re being friendly. You must be really

something huh? Oh well. Hayayayayay, We’ll see if you really deserve to be my soulmate.

CHAPTER 5

=Kath’s POV=

After ilang weeks. Naging okay naman kami. Kahit papano nabawasan ang pagkabored sa school kasi may nambbwisit

sakin everytime. Sino pa ba? Edi ang soulmate kuno ko na si DJ. Everyday, as in everyday, walang mintis na hindi ako

kinukulit. Ewan ko ba, naaliw naman ako. Oh wait, Did I just say that? Tch!

Nagsimula na ang klase.

BLAH. BLAH. BLAH. BLAH.

Lunch break! Tumayo na kami para lumabas.

“Ah Kath diba? Panyo mo oh. Nahulog.” Sam. Siya hindi kami masyadong kinakausap, kung anong daldal ni DJ, super

kinatahimik naman niya. Magpapaparty ka na pag narinig mong magsalita yan si Sam eh. HAHA.

“Uy, thanks! Tara lunch? Sama ka samin?” Aya ko sa kanya.

“Hindi na. Okay lang ako.” Sam.

“Pagpasenxahan niyo na yang kapatid ko, mahiyain talaga yan eh. Akon a lang sasabay sa inyo?” DJ.

“Mahiyain siya? Eh bat ikaw ang kapal ng mukha mo?” Pang-aasar ko.

“Ansakit mo naman magsalita.” Umarte siya na nasaktan pero nakangiti, hawak pa yung sa dibdib niya sa may bandang

puso niya. “Hayy. Buti na lang madami pa akong pwedeng sabayan diyan.”

“Eh di mabuti. Diyan ka na nga!” Nambelat pa ko at Hinigit ko na si Julia at Diego.

=DJ’s POV=

Kami na lang ni Kuya Sam ang sabay kumain. Alangan namang hayaan ko siyang kumain mag-isa diba. Andito na kami sa

table sa canteen. Nakakaaliw asarin si Kath no? Para kasing bulkan na sasabog kapag napipikon eh. Katuwa lang. HAHA.

“Something’s different with you.” Sambit ni Kuya.

“Huh?”

“Ikaw, parang ang hyper mo ata these past few days?”

“Ganito naman ako dati pa ah?” Ako.

“Noooo. Ganyan ka before ka mag-iba ulit.” Sam.

“Ha?? Gulo mo.”

“Nevermind. That’s a good start. HAHA.” Sam.

“Alam mo? You’re weird! Kumain ka na nga lang jan!” Nakakamiss din pala tong si Kuya.

Panunuway ko sa kanya. Kumain na kami at natapos na din ang lunch break. Halos lahat ng estudyante sabay sabay ng

naglalakad pabalik ng classroom. Kasabay naming naglalakad sila Kath.

“Hi Ms. Nerd na masungit!”

=Kath’s POV=

Anu bay an nakasabay pa sa paglalakad sila DJ.

“Hi Ms. Nerd na masungit!” DJ.

“Really DJ? Forever ka na lang mang-aasar?”

“You should see your face kasi pag naiinis ka eh. HAHAHAHA.” DJ.

“Alam mo feeling close ka talaga noh?” Ako.

“Pasalamat ka hindi napipikon sayo yan kasi ikaw yung Soul—adsbfwe” Si Julia. Bubukuhin pa ko kaya tinakpan ko yung

bibig niya.

“HAHAHA. Daniel, tigilan mo na pang-aasar. Hindi moa lam magalit yan. Hindi na nadadaan sa Java Chip pag nagalit yan.”

Diego.

“Buti pa yang kapatid mo, tahimik lang. Pwede ganon ka na lang din? Please? Please?” Pakiusap ko. Kunwaring pleading

eyes pa. Haha.

“Okay. I will keep my mouth shut from now on.” Then he acted like he zipped his mouth.

“HAHAHAHA.” Tawanan naming lahat. Bumalik na kami sa classroom.

Natapos na ang klase. Pinauna ko ng umuwi sina Julia kasi magadvance study muna ako. Pumunta akong library at nakita

ko si Sam. Sa kanya na ako tumabi.

=Sa Library=

“Hi Sam!” Batik o sa kanya.

“Uh, hello..”

“Ano ba yan. Super mahiyain lang?” Ako.

“Oo. Pasensya na ah. Kasi siyempre bago lang kami dito. I heard nun na sa inyo tong school na to, tama ba?”

“Hindi na kayo bago no. Ilang linggo na nga kayo ditto eh. Ahh, oo. Pero quiet ka lang dun ha? Hehe.”

“Bakit naman?” Sam.

“Ayoko lang kasi maiba ang tingin ng tao sakin.”

“Panong maiba? Mukhang mabait ka naman ah. Pero mukhang pagdating sa kapatid ko ang sungit mo. Haha.” Sam.

“LOL. Pano ba kayo naging magkapatid nung kumag na yon? I mean, isa dapat sa inyo matanda sa isa. Gets?”

“Actually, kakambal ko yun eh.” Sam.

“Weh?”

“I’m not joking Kath. Kambal ko talaga siya. Mas nauna akong lumabas sa kanya.” Sam.

“Really? Parang magkaiba naman kayo?”

“Nung una, wala naman talagang pagkakaiba, pero bigla na lang siyang nagbago, bata bata pa naging rebelde na. Naging

matigas ang ulo. Kaya nga kami napatransfer ng wala sa oras dahil sa kanya ee. Haha. Andaldal ko na, baka sabihin mo

sinisiraan ko siya sayo.” Paliwanag nya.

“Ah, hindi naman. Pasenxa na kung nakikiusisa ako. Sige, mukhang nakakaistorbo na ako sayo. Adieu!” Ako.

“Hindi naman, pero thanks sa time sa pakikipag-usap sakin. You seem very kind. I hope to get to know you better.” Sam.

“Sure, let’s hang out soon alright? Bye!” At lumipat na ko ng table para magbasa.

=Sam’s POV=

It was nice, talking to Kath. Mukhang mabait naman. It’s true I want to know her better. Hindi naman mukhang mahirap

kaibiganin siya eh. Andito na ako ngayon sa bahay. Naabutan ko si DJ may kausap sa phone. Binaba na niya.

“Sino yun? At mukhang napangiti ka jan?” Ako.

“Wag kang malisosyo jan, sila Papa yon.” DJ.

“Sinong niloko mo? Haha.” Pagbibiro ko.

“Sinong nagsabing nagloloko ako? Kahit tawagan mo pa sila.” DJ.

“Really? Eh isang himala naman ata yon, what’s with the call at nakangiti ka?”

“Wala, imagine mo kuya, kinamusta nila ako. Yung yun lang yung pinag-usapan namin. About sakin lang, na walang Bad

Vibes?.”

“HAHA. You sound gay. I told you naman kasi na namimiss ka din nun nila eh.” Ako.

“Namiss din kita kuya, anu bang nangyari? Satin?” Sambit niya at nagbro hug kami.

=DJ’s POV=

Ewan ko ba, iba ko pakiramdam ko this past few days. Mukhang nakabuti ang pag-uwi naming ditto sa Pinas ah. Sarap sa

feeling nung kinamusta ako nila Dad, kwentuhan lang. Dati kasi, tatawag lang sila pag papagalitan ako eh. At isa pa to si

Kuya, namiss ko din to. Super close naman kami dati eh.

“I dunno DJ, what really happened. Pero it’s a very good thing na ok ka na ulit. It seems na bumabalik ka na talaga sa

dati. Is it because of a girl?” Sam.

“Uhhh? Yun ba agad ang nasa isip mo? Maybe.”

“Hahaha. Are you going to lie about it?” Sam.

“Haha. Eh ikaw? You look happy too. Is it because of a girl?”

“Maybe? Haha!” Sam.

“Gaya gaya! Tara na nga, kumain na tayo!” Aya ko sa kanya.

=Kath’s POV=

Andito kami ngayon ni Julia sa kwarto ko, kasama si Diego. Wala lang kwentuhan lang. It’s a Friday night naman kaya

okay lang.

“Kamusta advance study?” Diego.

“Okay naman, parang hindi rin ako masyado nakapag-aral, nakipagkwentuhan kasi ako dun sa kapatid ni DJ, kay Sam.”

“Talaga? Don’t tell me, you like him?” Julia.

“Anong like ka jan, kanina ko nga lang nakausap ng matino yun noh. But I told him na we’ll hang out soon. I find him

interesting din kasi.”

“Sus.” Diego.

“Eh dun sa isa? What’s the status between you and Soulmate?” Julia.

“Status??”

“Oo nga, kamusta ba kayo? Nakaktuwa kayong dalawa ee.” Julia.

“Anu bang sinasabi niyo?”

“Para kayong magnet. Isang positive at isang negative pero pag pinagdikit match.” Diego.

“Para kayong peanut butter and jelly pag pinagsama, magandang combination.” Julia.

“HAHAHA. WTFudgeee. Friends? Ok lang kayo?”

“I’ll ask you something, tayo tayo lang naman andito. Do you like him?” Julia.

“Yep, tell us the truth.” Diego.

“I don’t know?” Ako.

“Bakit? Grabe nga kayo pag magkasama eh, kahit lagi kayo nag-aasaran, bagay.” Diego.

“Lalaki k aba talaga?” Ako.

“Hahaha. Eh anu nga?”

“Hindi ko nga alam. Baka naman nagugustuhan ko lang siya dahil diba nga nabuo na sa isip ko na siya yung Soulmate ko?

At tsaka, baka naman ang assuming ko naman. Malay niyo hindi naman ako gusto non.”

“So gusto mo nga siya?” Julia.

“Maybe.”

CHAPTER 6

=Kath’s POV=

Grabe, magdamag ko yatang inisip yung mga tanong nila Julia. Hayyy. Actually im too young for this pero hindi naman

maiiwasan diba? Do I really like him or nadala lang talaga ako sa idea na siya ang Soulmate ko? He makes me laugh that’s

a fact pero ayoko din naman mag-aasume. Baka mamaya umasa lang ako. Wala dapat akong mafeel sa kanya hanggat

hindi siya yung nagpaparamdam.

It’s a Saturday so I have my drum practice sa school. Oo, drummer ako, hindi naman weird sa isang babae yun diba?

Haha. Oh well, andito na ako to practice.

=DJ’s POV=

Andito ako sa school ngayon, naiwan ko kasi sa locker yung mga dapat kong dalhin dahil may homework. Yung locker

malapit lang sa music room ng school. May naririnig akong tumutugtog ng drums. (play the vid, kunwari si Kath yun)

Galing ah? Kainggit. Sino kayang teacher yun parang ang sarap magpaturo. Naglakad na ako ng palapit sa room, and

napasmile ako sa nakita ko, si Kath? Grabeee, she’s really something, parang hindi mo aakalain na babae ang natugtog

sa galing. Pumasok ako sa pinto, good thing nakatalikod siya. At pinakinggan ko lang.

“Who told you to come in?” Hindi ko napansin, natapos na pala yung pagtugtog niya.

“Ahhhh--- Ehhh” Yan lang nasabi ko.

“Yung laway mo tumutulo oh.” Sabi niya, nakakahiya. Dali dali ko naman chinek, wala naman.

“HAHAHAHA.”

“Not funny Kath.” Ako.

“Anu ba kasing ginagawa mo ditto?” Kath.

“Napadaan lang, may kinuha ako sa locker eh.”

“Ah okay, chupi ka na, nagpapractice ako eh. Istorbo ka.”

“Grabe Kath, babae k aba talaga?”

“Tssss. Bakit na naman??”

“Bakit ang galing mong magdrums?”

“Mamumuri ka na lang may pang-aasar pa. Alis ka na dali. Kelangan ko talagang magpractice.” Kath.

“Eeee! Dito na lang ako. Papanoorin kita.”

“Anu bay an DJ, wag na. Nakakahiya.”

“Hindi ka naman dapat mahiya, magaling ka kaya. Sige na, pagbigyan mo na ko.” Ako.

“Ay nako, bahala ka nga jan.” Kath. At umupo na ulit siya para magdrums. Usually ang drums masakit sa tenga pero bat

siya yung natugtog, it’s music. Cheesy lang DJ?

=Kath’s POV=

“Hoy DJJJJ!” Ako, piningot ko pa si DJ.

“Araay ko naman Kath.” HAha. Namula tenga niya ee.

“Kanina pa kasi tinatawag hindi mo ko pinapansin.”

“O bakit ba?”

“Sabi ko kasi, halika mukha ka kasing interesado jan, gusto mo turuan kitang magdrums?” Aya ko.

“Talaga?? Sige sige!” Parang bata na napagbigyan ee. Haha. Kay cute. At sinimulan ko ng turuan.

“Anu bay an DJ, tatange tange ka naman eh. Hirap mong turuan, mag-iisang oras na tayo ditto ah.”

“Ang hirap kaya.”

“O sige, next time na ulit okei? Kelangan whole day sayo eh. Hahaha.”

“Yabang neto. Sige, next time ah. Anyway, tara, kain tayo mukhang napagod kang magturo sakin eh. My treat.” Aya niya

sakin.

“Really? Sabe mo yan ah? Legggoooo!” Hawak ako sa kamay niya at umalis na kami, sa mall namin. Malapit lang kasi sa

school yun eh.

“On the second thought, hindi na ko manlilibre, nasa mall niyo naman tayo eh. HAHA.” Siya.

“Ayyy, daya. Hmp!” Nagpout pa ko.

“Gaganun pa, hindi naman bagay. Pero ang cute cute mo nerd. Haha. Just kidding. Libre ko pa rin. San mob a gusto?”

Piningot niya yung ilong ko.

“Mcdo na lang. Daliiii!” Hinila ko siya papunta dun.

“Hi Mam Kath! Ang gwapo naman po ng kasama niyo, boyfriend mop o?” Sabin i Ate Riza, manager ng Mcdo ditto.

“Ay ate Riza, hindi ko boyfriend tong kumag na to. Haha. Soul--Kaibigan ko.” Sagot ko sa kanya.

“Kumag ka jan, gwapo na nga eh.” Paningit ni DJ.

=DJ’s POV=

“Ate, 1 Big Mac, large fries, Mcflurry, 1 spaghetti po.” Kath.

“Gutom na gutom lang?” Pang-aasar ko.

“Ay hindi Sir, ganyan talaga mag-order yan si Mam Kath.” Ate Riza. U kidding me? Babae ba talaga to. Haha.

“Malas ko naman oh, akala ko sa payat mong yan onti lang kinakain mo.”

“Nagsalita naman ang mataba. Ikaw nag-insist ng libre e. Kung ayaw mo, ako na magbabayad.” Kath.

“Nagdadrama na naman si nerd oh. Ako miss, 1 pc chicken and mcfloat lang. Eton a bayad.” Pagkabayad umupo na kami

at kumain. Magkatapat kami ngayon.

“Thank you DJ!” Si Kath yan, at nagsmile siya parang batang nabigyan ng isang damakmak na candy. Nagpatuloy lang siya

pagkain.

“Ano, galit galit muna habang nakain? Huminga ka naman. Haha.” Pagpigil ko sa pagkain niya.

“Alam mo kasi, nakakapagod ka turuan kaya siguro ako nagutom. Bleh!”

“Tsss. Pano k aba natuto non? Parang ang hirap naman kasi.”

“Siyempre naglessons din ako noh. Sanayan lang naman eh.” Kath.

“Sabagay, uuwi ka na ba after nito? Gala muna tayo.”

“Sure. Wala naman pupuntahan eh. DJ???” Bigla siyang naging seryoso.

“Ow?”

“May dumi ka sa mukha.”

“Eh? Saan? Pakitanggal naman.” Pakisuyo ko.

“Eto oh.” Sabay dutdot niya dun sa ketchup at nilagay sa pisngi ko.

“KAAAAAATTTTHH!!” Sigaw ko, ang lagkit ee.

“HAHAHAHA. Peace! Akin na punasan ko na.” Kumuha siya ng tissue, pero bago niya pa pinunasan, dumutdot naman

ako dun sa Icecream dun sa float ko.

“DUmi pala ah. Ayan ikaw din.” Ipinunas ko sai ilong niya.

“DEEEEEEJJAAAAAYYYYY!” At ayun nagpunasan na kami ng kung ano ano, pati gravy.

“Yuck, ang dugyot nan g itsura natin. Ikaw kasi eh!” Ako.

“Haha. Napakaseryoso mo sa buhay eh noh? Tara na nga.” Hinila niya ako sa isang clothing shop. Yung itsura naming

dungis dungis pa.

“Anung ginagawa natin ditto?”

“Ta-tumbling tayo DJ. Malamang bibili ng damit. Pumili ka nan g sayo, my treat. Ako naman nanguna eh.” Kath.

“Eh bat hindi na lang tayo umuwi??”

“Akala ko ba gusto mong gumala? Pumili ka na jan, maglinis ka na lang sa CR. Maayos naman ang Cr ng mall na to.

Magkita na lang tayo after. Okie?”

“Okey!” Nagthumbs up na lang ako sa kanya.

=Kath’s POV=

After 15 minutes, natapos na ako maglinis linis ng sarili. Natapos na din si DJ, parehas pa kami naka-white shirt ngayon.

“O ano, san mo gusto pumunta?” DJ.

“Laro tayo sa timezone.”

“Tara!” Pumunta na kami dun at naglaro nan g kung ano ano. Mag-iisang oras na din kami ditto. Last naming nilaro yung

crane na may teddy bear, luckily nakakuha siya. At binigay niya sakin yun. Hehe.

“Pagod na ko, uwi na tayo?” Aya ko sa kanya.

“O sige, 5 na rin naman pala eh.” Naglakad lakad na kami palabas ng mall. Dala niya yung bear. Malaki kasi eh.

“Baby girl???” Si Papa.

“Paaaaa!” Tumakbo ako sa kanila ni Mama at yumakap sa kanila.

“Oy, sino yon??” Nagpout siya pointing to DJ.

“Boyplen mo nak?” Mama.

“Boyplen talaga? Hahaha.” Hinigit ko papalapit si DJ. “Hindi kop o boyplen tong kumag na to, bagong kaibigan ko.

Transferee. Nito lang.”

“Ahhhh, so ikaw pala yung ipinakiusap na ipasok sa school.” Papa.

“Opo. Goodafternoon po sa inyo. Ako po si Daniel.” DJ. Napakagalang lang? Haha.

“Kelangan talaga matching shirt kayo? Mama.

“Gaya gaya po siya eh.” Sabay naming sabi ni DJ.

“Haha. May pupuntahan pa ba kayo?”

“Wala nap o, pauwi na nga din kami eh. Sabay na ko sa inyo.” Ako.

=DJ’s POV=

Nakasalubong pa naming ang parents ni Kath. Mukhang mababait at maloko din. Ang cool nila ha. Namimisss ko tuloy

parents ko.

“Iho, san k aba nakatira? Isasabay ka na namin.” Mama ni Kath.

“Sa ASDFGH condominium po. Wag nap o, magcommute na lang ako.”

“Wutttt? Eh katabi lang ng subdivision naming yon. Isang tumbling lang andun na bahay naming eh. Haha.” Kath.

“Oh wait lang, don’t tell me, inyo din yon?”

“HAHAHAHA.” Yan lang ang naisagot niya. Meaning kanila nga. Anu bay an. Gano ba talaga kayaman tong sila.

“Sumabay ka na samin. Nafi-feel ko kasi na pinagastos ka nitong anak ko eh.” Papa niya.

“Hahaha. Hindi naman po.”

“Sinungaling. Yes Pa. Halos siya nga gumastos lahat.”

“Ikaw talaga, bat mob a ginaganyan mga kaibigan mo. Kuripot ka talaga anak.” Pagkayaman yaman, kuripot pala. HAHA.

“Hahahaha. Babawi na lang ako sa kanya. Next time.”

“Hindi na, ngayon ka na bumawi. Sumama ka na iho sa bahay, dun ka na magdinner.” Aya sakin ng Papa niya.

“Huh? Wag nap o, nakakahiya naman.”

“Kaibigan ka nan g anak ko, okay nga yun eh, pano si Julia at Diego lang ang lagging sinasama niya dun. Ewan ko kung

bakit.” So, hindi pala alam ng parents niya na nabubully si Kath sa school nila. Tsktsk. Wawa naman si Kath.

“Ahh sige po, thank you.” Pumayag na ako. Mapilit sila eh. Tumingin ako kay Kath at nginitian niya lang ako. Meaning ok

lang sa kanya. Ambait din e.

Umalis na kami at pumunta sa bahay nila Kath. Osige, sila na ang may Mansion, Ilang lang silang andito sa bahay pero

super laki. Andito na kami sa Dining area nila. Nakakatuwang tingnan sila, mukhang super close nila. Parang barkada lang

ang turingan. Magkatabi kami ni Kath. Katapat naming parents niya.

“Kath?” Bulong ko sa kanya.

“Hmmmm?”

“Kanino ka ba nagmana? Parehas naman mabait ang parents mo, bat ikaw ang sungit mo?” Binigyan niya ako ng

deathglare kaya napatawa ako ng mahina.

“Araaaay!” Pano kinurot ako ni Kath sa tagiliran.

“Oh iho? Okay ka lang ba?”

“Okay lang siya Ma. Yung chan niya yun, nasakit na daw sa gutom.” Ang galing din magpalusot nitong si Kath e.

“E buti na lang sinama ka na naming ditto. Kain ka na diyan, wag ka na mahiya.” Papa ni Kath.

“Thank you po.” Tumingin ako kay Kath at binelatan lang ako. Kumain na din kami.

“Uyyyy, si Soulmate!” Biglang dating ni Julia at Diego.

CHAPTER 7

=Kath’s POV=

In fairness, I super enjoyed my day with Soulmate. Haha. Kahit super bangayan, keri lang. Kaasar sila mommy eh,

inimbitahan pa tong mokong na to ditto. Kumakain na kami ngayon.

“Uyyyy, si Soulmate!” Napalaglag yung hawak kong kutsara tinidor eh. Napatingin ako dun sa dalawa, Julia at Diego at

binigyan ng papatayin-ko-kayo-as-in-now-na-look.

“Soulmate??” Tanong ni DJ.

“Eh kasi Soulmate tawagan niyang dalawang yan.” Palusot ko.

“Eh diba babe ang tawagan niyo?” Paningit ni Mama. Nako naman.

“Ahhh, tita. Nabago nap o, Soulmate na po.” Sagot ni Julia.

“Oo nga po. Ang cute kasi eh. Mukhang Soulmate talaga kaming dalawa.” Diego.

“Umupo na kayo ditto at kumain na din.” Aya ni Papa sa dalawa.

Natapos na kami kumain at hinatid ko na din sa labas si DJ.

“Thanks for the dinner Kath, pakisabi na lang din sa parents mo. Sabihin mo until next time.” DJ.

“Hindi rin talaga makapal mukha mo eh nuh?”

“Hahaha. Sige na, alis na ko.”

“Alright, thank you din, nag-enjoy ako.” Ako.

“Siyempre, gwapo kasama mo eh.” DJ.

“Ayy grabe, pasok na ko ah? Lumakas bigla hangin eh. Bye!” Tinulak ko siya paalis at sinara na ang gate.

“Bye nerdy!” Pahabol niyang sigaw. Pumasok na ulit ako sa bahay at hinigit sina Julia at Diego sa kwarto ko.

“Aray naman Cha-cha!” Sabay ko kasing binatukan yung dalawa.

“Kayo ah, muntik muntikan na tayo don.”

“Bat ba siya andito nga pala? Kayo na?” Diego.

“Hinde noh. Long story, basta magkasama kami buong araw, nakita lang kami nila Mama tapos inaya siya magdinner.”

“Wow, approved agad kela tita? Hahaha.” Julia.

“Baliw. Umalis lang kami as friends, okei?”

“Sabe mu eh.”

Ilang araw din lumipas, halos lagi na kami nagkakasama, parang barkada na din. Same old things na ginagawa everyday.

=Sa school=

Natapos na ang klase.

“Kath, drum lessons tayo today??” DJ.

“Ay nako, next time na lang, may lakad kami ni Sam ngayon e.”

“Sam as in Kuya Sam ko?” Dj.

“Yep, inaya niya kasi akong maghang-out eh.”

“Talaga? Close na din kayo?”

“Medyo? Lagi ko nakakatext yung kuya mo eh. Makulit din pala. Hehe. Gusto mo sama ka samin?” Aya ko sa kanya.

“Ahhh never mind. Sige enjoy.” DJ. Anung nangyari dun? Bigla na lang nawala sa mood.

=Sam’s POV=

Finally I had the guts to aske her out. Siyempre as a friend lang muna. I don’t wanna scare her but I like her. Kakaiba kasi

siya. She’s super nice. Andito na ako sa kanila.

“Hi Sam!” Bati niya sakin. Super simple lang talaga niya. Nakapants and shirt lang pero maganda pa rin.

“Hello. You ready?” Ako.

“Yep. Legggooooo!” Aya niya sa akin.

Pumunta lang kami sa mall na napag-alaman ko na kanila din pala. Grabe gaano kaya kayaman tong sila. Nagtimezone at

kumain lang kami. Super enjoy talaga siyang kasama. Umuwi na rin kami after.

“Hi DJ!” Bati ko kay DJ na naglalaro ng NBA sax box niya. Tumango lang siya sakin at patuloy pa rin siyang naglalaro.

Tumabi ako sa kanya.

“Alam mob a, ang sarap kasama ni Kath. We just hang ou----“

“Do you like her?” Biglang singit niya.

“Huh?”

“Do you like her??” Inulit niya, akala ko nagkamali lang ng tanong eh.

“Yep, I like her. She’s very nice. At simple.” Ako.

“Inaantok na ako. Ge.” Biglang pinatay ni DJ yung nilalaro niya at pumasok sa kwarto niya. Anung nangyari dun??

=DJ’s POV=

Don’t tell me this is happening again? Hindi mawala sa isip ko, he likes Kath. Eh bakit ba ko naaapektuhan? Am I? Not

sure. Ni hindi ko nga masabi yung word eh. Naguguluhan ba kayo? Ako din eh. Pag-uwi ni kuya mukhang asaya siya ah.

He wants to share his story but I don’t wanna hear it. I just don’t. Iniwan ko na lang siya sa sala at pumasok na ko sa

kwarto.

FAST FORWARD>>>>

Days have passed. Ewan ko nag-iba na naman ako, I can feel that. The same old me parang bumalik na naman ata.

Pumapasok lang ako sa school for the sake of going. Dedma na naman ako sa ibang tao. Andito na kami sa classroom.

“Hi DJ!” Bati sakin ni Kath. But I cant say hi back to her.

“Huy DJ! DJ! DJ!” Pinopoke niya pa ko sa balikat.

“Bakit mob a ko dinedema? Namimiss ko na yang kakulitan mo. May kasalanan ba ko sayo?” Tanong niya sakin at

napatingin ako sa kanya, mukhang nalungkot. Nakapout pa siya.

“OO Kath! Ang laki ng kasalanan mo sakin!!” Sigaw ko sa kanya, halatang nagulat siya eh. Tumayo ako lumabas ng pinto.

Naririnig kong pinagtatawan si Kath ng mga classmates ko. Ugh!

=Kath’s POV=

Ilang araw na din akong hindi masyadong pinapansin ni DJ, nakakamiss din kaya kahit nabibwisit ako sa kanya. Hayy.

Kaya ako na unang kumausap sa kanya. Pero dedma pa rin siya.

“Bakit mob a ko dinedema? Namimiss ko na yang kakulitan mo. May kasalanan ba ko sayo?” Tanong ko sa kanya,

napasimangot na ko kasi wala talaga.

“OO Kath! Ang laki ng kasalanan mo sakin!!” Sinigawan niya ako. Nagulat ako dun ah. Kasalanan? Ha? Anung nagawako

sa kanya. Nakikita kong tinitingnan ako ng mga classmates ko at tinatawanan pa ko.

“Bes, okey ka lang?” Si Julia. Unti unti ng gustong lumabas ng luha ko.

“Ahh, oo okay lang ako. Pakisabi na lang kay Sir sumama yung pakiramdam ko.”

Inayos ko yung gamit ko at lumabas ng pinto. Pagkalabas ko tumulo nan g tuluyan yung luha ko. Tapos nakita ko pa si DJ

na nakasandal lang dun sa labas, napatingin siya sakin pero tumakbo na ko papalayo sa kanya. Umuwi na ko ng deretso.

Napahiya ako, alam ko. Hindi ko alam kung bakit ganito yung nararamdaman ko. Ganun ko na ba siya kagusto kaya ako

naaapektuhan ng ganito. I hate this feeling. Iniyak ko na lang to. I just wanna forget this feeling.

=DJ’s POV=

A week passed simula nung nasigawan ko si Kath. Hindi ko naman ginusto yun. Hay. Hindi na niya ako masyadong

pinapansin sa classroom. Dati magkatabi kami, hindi na ngayon, nakipagpalit siya ng upuan kay Diego. Halos sila na lagi

magkasama ni Kuya Sam, naiinggit ako. Namimiss ko na siyang asarin. Uwian na ngayon pero nagpaiwan sila Kath mag-

aaral daw, andito lang ako sa bench medyo malayo sa kanila, pinagmamasadan lang sila.

“You like her, don’t you?” Paglingon ko si Julia at Diego.

“Huh? What are talking about?” At tumabi sakin yung dalawa.

“Really DJ? You’re going to deny it?” Diego.

“Natatawa ako. Kelangan talaga englishan? Haha. Pero DJ seryosong tanong, gusto mob a siya?”

“I’m not sure yet.”

“Kelan ka magiging sigurado? Pag napunta pa siya sa iba?” Diego.

“You guys are kinda annoying but you really make a point. Hindi ko alam. Pero nagseselos ata ako pag nakikita ko silang

nag-eenjoy ni kuya. Gusto ko lagi siyang inaasar, pero ngayon hindi ko na magawa. Mukhang galit na siya sakin.”

Paliwanag ko.

“Eh bakit mo ba kasi siya nasigawan non? Grabe tuloy siyang makaiyak non. At ano yung sinasabi mong kasalanan niya

sayo?” Julia.

“I cant really tell right now. But hopefully soon I’ll figure it out.” Ako.

“Sana nga. Pinapaalalalahanan lang kita DJ, sa susunod na paiyakin mo bestfriend ko, sakin ka na mananagot.” Julia.

“At sakin din.” Diego. Tumango na lang ako at umalis na yung dalawa.

Tumayo na rin si Kath at Kuya Sam. Nag-hug pa sila. Ansakit. Parang may tumutusok sa dibdib ko. Umalis na ako dahil

parang hindi ko kaya ang nakita ko. Umuwi na lang ako at bumili ng beer. Buti hindi nahalata na I’m not of age para

bumili ng ganito. Kakabukas ko pa lang ng bote. Ng dumating si kuya at kinuha yun.

“Ano na naman to DJ?!” Sambit niya.

“Pwede ba wag mo na lang ako pakialaman.”

“Hindi pwedeng hindi kita pakialaman DJ, anon a na naman bang problema mo? Wag mong sabihing itatago mo na

naman ang dahilan? Naging okey ka na diba? Bakit bumalik ka na naman sa dati!?”

“Gusto mong malaman kung bakit!!??” Tumayo ako at hinawakan siya sa dalawang balikat niya.

“It’s because I like her!”

CHAPTER 8

=Still DJ’s POV=

“Gusto mong malaman kung bakit!!??” Tumayo ako at hinawakan siya sa dalawang balikat niya.

“It’s because I like her too!” Bumabalik na naman ang sakit na nararamdaman ko nung panahong nasa States kami.

.FLASHBACK.

“Why are you doing this to me?” Ako talking to my girlfriend for a year. I cant even mention her name.

“Im sorry Daniel, it just happened.”

“Bakit kuya ko pa? Sa dinami dami naman ng lalaki, kuya ko pa ang nagustuhan mo!!?? Ako.

“Hindi ko ginusto yun, I just fell for him. Hindi niya nga alam to eh.”

“Panong nangyari yon? Yun naman pala eh. Hindi niya alam. Then wag mo ng ipagpatuloy. Please. Im begging you. Don’t

leave me.”

“Im really sorry. Hindi na kita kayang mahalin ng may mahal na akong iba.”

“Please.” Lumuhod pa ako sa harap niya.

“That wont work DJ. Im really sorry. Break na tayo.” Then she left me.

.END OF FLASHBACK.

Ayun ang tunay na dahilan kung bakit ako nagrebelde nun. Amabata ko pa para masaktan ng ganun noh? Pero ganun

pala talaga pag nagmamahal. Never din nalaman ni kuya yun kaya wala silang idea kung bakit ako nagbago at all. Akala

ko magbabago na ulit nung dumating sa buhay ko si Kath pero parang umuulit na naman. Ang sakit.

“You like her??” Tiningnan ko ang itsura ni kuya na takang-taka.

“Oo Kuya, I don’t know how it happened.” Hindi ko napansin na lumuluha na pala ako.

“Bakit hindi mo sinabi sa akin??”

“I just realized na gusto ko siya nung time na sinabi mong gusto mo din siya. Kuya, can I ask you a favor? Pwede mo bang

kalimutan ang nararamdaman mo sa kanya? AKIN NA LANG SIYA.” At bumuhos na ang luha ko ng tuluyan.

“DJ, you have talk to her.” Kuya.

“Bakit kuya? Kayo na ba??”

“Just talk to her.” Utos niya.

“Hindi na, mukhang wala ng pag-asa. Ayaw mo pang sabihin na kayo na. I hate you kuya!!” Umalis ako papalabas ng

condo. Off to somewhere.

=Sam’s POV= (Earlier that day)

It’s been weeks simula nung lumalabas labas kami ni Kath. I think it’s time. I have to tell her my feelings. Andito kami sa

study area. Mukhang bothered siya but I have to do this.

“Kath, can I tell you something?” Panimula ko.

“Sure, what is it?”

“Promise ka muna sakin na hindi ka magagalit ha?”

“Promise.” Kath.

“Uhmmm. Kath. I like you.”

“Ha???!!” Gulat siya.

“I like you. Simula kasi nung lumalabas tayo at nagkakatext tayo, hindi ko alam, nagkagusto na pala ako sayo.” Paliwanag

ko.

“Anu namang magugustuhan mo sa isang nerd na katulad ko?”

“Everything.”

“Sam, can I tell you something too??” Nakita kong sumeryoso yung mukha niya.

“Yeah, sure.”

“Promise mo na hindi ka magagalit at walang magbabago?” Sabi niya.

“Parang alam ko na ah. Wag mo na kayang ituloy?”

“Pero I need to tell you this.”

“Okay I promise.” Ako.

“Sam, I never thought that this will happen. But I think I like DJ. I’m sorry?” Ouch! Sa kapatid ko? Hayayayay.

“Really? Kelan pa?”

“Hindi ko alam. Basta ang alam ko I like him.”

“Why don’t you tell him?”

“Kahit uso na ngayon na ang babae ang unang aamin, never kong gagawin yon. Tsaka baka mamaya, hindi naman ako

gusto ng kapatid mo. Sam, sorry talaga ha. Yung promise mo, walang magbabago. Madami pa namang iba jan e.” Kath.

“But hindi sila ikaw.”

“Sam naman….”

“I know. Hindi ko ipipilit. Hanga nga ako sayo eh, buti hindi ka katulad ng ibang babae na nagpapaasa.”

“Thank you, at wag na wag mong sasabihin sa kapatid mo to ah.” Pakiusap niya sakin.

“Yes po. Halika nga ditto.” Tumayo kami at naghug. Hay, wag ipilit kung hindi talaga pwede.

=Kath’s POV=

It’s been weeks simula nung sinigawan ako ni DJ ng hindi ko naman alam ang rason. Bigla bigla na lang siyang

nagkakaganon. Masakit sakin maybe because I like him. Iniiwasan ko na siya sa school para hindi na lumala tong

nararamdaman ko para sa kanya. Andito na ako sa terrace ng kwarto ko, kasama si Julia.

“Bat nalate ka nan g uwi?” Julia.

“Nag-usap pa kami ni Sam.”

“Oh? About what??”

“Alam mob a umamin siya sakin. Gusto niya daw ako.”

“Really?? O anong sabi mo?” Julia.

“Hindi pwede.”

“Anong hindi pwede?”

“Hindi pwede dahil—“

“OhEmGee!! Dahil kay Soulmate??? Hahaha!” Paningit niya bigla.

“Oo bes, biruin mo nagkagusto talaga ako sa kanya? Pero hanggang ngayon curious pa rin ako kung bakit niya ako

sinigawan nun at kung ano yung kasalanan ko sa kanya eh.” Paliwanag ko.

“Kahit kami eh, we tried asking him pero hindi niya rin kami sinagot.”

“Bes, namimiss ko na yung kakulitan niya.” Pagbubuntong hininga ko.

“Why don’t you talk to him??”

“Ako pa ba ang mauuna?”

“Why not? Hindi na uso pakipot ngayon noh.” Julia.

“Hayyy. Bahala na.”

“Alam mo bes, mahirap na. Baka mamaya it’s too late na.” Julia.

=Kinabukasan=

Andito na kami sa classroom, as usual waiting for our teacher. Andito na rin sila DJ, mukhang magkaaway yung dalawa,

hindi na naman sila nag-uusap at hindi sila sabay pumasok. Hay, same old atmosphere. Boring. Biglang tumayp yung iba

kong classmates at umakyat sa platform sa harap.

“Okay guys listen up, we just found something kahapon. Something na pagmamay-ari ng feeler satin.” Classmate.

“Bes, what are they talking about?” Bulong k okay Julia.

“I dunno. Mga epal talaga yang mga yan kahit kailan eh.” Julia.

“What are the qualities you want a guy to have?” Classmate.

“Gwapo!” Classmate.

“Matalino!” Classmate.

“Matangkad!” Classmate.

“Ano ba namang kalokohan yan ha?? Umupo na nga kayo!” Panunuway ni Julia.

“Bakit Julia? Ikaw, baka may ise-share ka??”

“What the hell are you talking about ba?” Julia, mukhang naiinis na.

“Julia, chill ka lang. ako may ise-share sa inyo guys, the qualities of my soulmate!” Then tinanggal nila yung cover sa half

part nung chalkboard. I was shocked kasi alam ko na yung pinag-uusapan nila.

“Julia!!” Hinawakan ko yung kamay ni Julia. At tumingin ako kay DJ na halatang nagtataka din.

“Asan yung paper?? Tanong sakin ni Julia. Yung paper na pinagsulatan namin.

“Sa wallet ko!” chinek ko yung wallet ko. Wala dun yung papel.

=DJ’s POV=

Pagkatapos nung usap namin ni Kuya, nawalan na naman ako ng gana sa mga bagay bagay. Pumasok lang ako para hindi

naman ako mabato sa condo. Andito na kami sa classroom waiting for the teacher. Yung mga classmate ko mukhang

may mga kalokohan pang gagawin. They are talking about guy’s qualities. Whatever. Tapos may tinanggal silang cover

dun sa chalkboard namin. And I was shocked sa nakasulat.

My Soulmate:

✓Gwapo

✓Matangkad

✓Mayaman (Mukha naman ee)

✓Katamtaman kulay

✓DANIEL PADILLA!!

? MAHAL NIYA AKO :”>

Nakakapagtaka lang kung bakit andun yung pangalan ko.

“Oh dear, don’t hide yourself anymore. May initials ka ditto sa paper oh. Do you guys wanna know kung sino ang

feelingera ditto sa room na gumawa niyan??” Then they showed a piece of paper. Sino kayang pinaparinggan nila.

“Just stop it ok?!” Pataray na sabi ni Julia. Don’t tell me kanya yun?

“Why don’t you let your nerd bestfriend talk?!” Sagot nung classmate ko, nerd meaning si Kath?? Naguguluhan na ako

ah.

“You heard right guys, ang dakilang nerd ng room na to ang gumawa niyang listahan nay an, K.B. ang initials niya. Sino pa

ba may KB ditto, diba ikaw yung Kathryn Bernardo, umaasang magustuhan siya ng isang Daniel Padilla.” Classmate. At

tumingin ako kay Kath na umiiyak na. Tumayo siya at pumunta sa harap.

“Pano napunta sa inyo to ha!?? Wala kayong karapatang pakialaman ang gamit ko!!” Sabay agaw niya dun sa papel.

Sabay sabay namang nagtawanan ang mga salbahe kong classmate. Tumingin sakin sina Julia, Diego at kuya. I knew what

they meant. Tumakbo na rin ako papalabas ng room, hinanap si Kath, tanong ditto, tanong dun. May nakapagturo sakin

na pumunta siya sa rooftop ng school, pumunta na ako dun at ayun nakita kong umiiyak siya at hinila ko siya payakap sa

akin.

“Wag ka ng umiyak, andito na ako.”

CHAPTER 9

=Kath’s POV=

Hindi ko talaga alam kung paano napunta sa kanila yon. After nila akong ipahiya, umakyat lang ako ditto sa rooftop ng

school. Alam kong walang makakakita at makakarinig sakin ditto. Lagi na lang akong napapahiya. Ngayon ko lang

sasabihin to, pero nasasaktan na ako. Umiyak na lang ako ng umiyak ng may humila sakin payakap sa kanya.

“Wag ka ng umiyak, andito na ako.” Ang soulmate ko. Umiyak pa ako ng konti pero nung naramdaman kong medyo

napagod na ako, tumigil na ako. Umalis na si DJ sa pagkakayakap at pinunasan ang luha ko gamit ang panyo niya.

“Tama na ang pag-iyak ha? Lalo kang papangit niyan eh.” Pang-aasar niya pa.

“Pumunta k aba ditto para damayan ako o para asarin lang ako?”

“Pwede both??”

“Tssss.”

“Smile na kasi.” DJ.

“Eton a oh.. ^______^” Ngumiti na ako, at umupo na kami sa isang tabi ditto.

“Now, can you tell me, kung ano yung nakasulat kanina sa board? Totoo bay un?” Naman ee.

“Wag na DJ, nakakahiya.”

“Bat ka namumula jan? Kinikilig ka?” Asar na naman.

“Bwisit ka talaga!!”

“HAHAHAHA. Dali na kasi.”

“Hindi ko alam kung maniniwala ka pero kasi we made you.”

“Huh?”

“Kasi ganito yon, gumawa kasi kami ng soulmate ko, all the qualities, even the name. Ikaw yun, hindi naman naming

alam na magkakatotoo. Nagegets mob a?”

………..

“O talagang slow ka lang??” Pahabol ko pang sabi.

“Nagpa-process pa sa utak ko eh. So ako yung Soulmate mo?” Tapos binigyan niya ako ng smile na nakakaloko.

“Oo, yung gawa gawa kong Soulmate. Teka nga lang, diba magkaaway tayo??!” Bigla akong natauhan.

“Ha? Hindi kaya.”

“Oh c’mon DJ. Magkaaway tayo alam mo yan, jan ka na nga.” Aalis n asana ako pero hinila na naman niya ako. Iniharap

sa kanya.

=DJ’s POV=

“I’m sorry Kath. Kung nasigawan kita non.”

“Tell me DJ, ano ba yung sinasabi mong kasalan ko sayo??! Ha!? Wala naman akong maalala na ginawa ko para magalit

ka ah!”Maybe this is the time para sabihin sa kanya.

“Kath, wag ka ng sumigaw, ipapaliwanag ko.”

“O ano nga!?”

“Ang laki ng kasalanan mo sakin. Dahil hinayaan mo akong mahulog sayo.”

“Huh!?” Nanalaki pa mata niya pero natigilan siya.

“Kath, I like you. Kaya siguro kita lagging inaasar dahil nagpapapansin ako sayo. Gusto ko masaya ka pag kasama mo ako.

I don’t know when did it start but I like you, I really do.”

“Are you serious??” Kath. Tumango lang ako sa kanya.

“But I think I’m too late. Mukhang kayo na ng kapatid ko.

“Oh? San naman nanggaling yan?” Sabi niya.

“I saw you hugged each other nun. And ang saya saya mo pag magkasama kayo na ikinaseselos ko.”

“DJ, porket ba magkayakap kami na agad? Hindi ba pwedeng as a friend lang?” Tanong niya.

“Ibig sabihin hindi kayo ng kuya ko? Eh bat kayo magkayakap non at parang ang saya saya niyo pa??”

“Hay, ayokong sabihin dahilan nakakahiya.”

“Okay, nevermind.” Lalakad na ako paalis ng siya naman ang humigit sakin.

“Grabe, patapusin mo kaya muna ako. Ayokong sabihin, nakakhiya pero sabi nga ni Julia, bago pa maging late, sasabihin

ko na. Yung yakap na yon ay pang-comfort lang, umamin kasi sakin ang kuya mo na may gusto siya sakin. Umamin din

ako sa kanya…”

“Na??”

“Hapit ka, alam mo yun?! Eton a nga, sasabihin na eh. Umamin ako sa kanya na hindi siya yung gusto ko.”

“Eh sino ba yung gusto mo??” and I can see her blushing. Hahaha.

“Yung taong gusto ko eh yung araw araw akong binubwisit ditto sa school. Yung taong walang ginawa kung hindi asarin

ako. Yung taong nung una eh gawa gawa ko lang pero ngayon nasa harap ko na.”

“Sabihin mo nga ng deretso.”

“Kelangan talaga??” Halatang nahihiya na siya ee. HAHA.

“Nasasayo naman yan eh, ikaw bahal----“ Hindi na niya ako pinatapos.

“I like you DJ. Hindi ko rin alam kung kelan nagsimula but I do. I like you.” Kath.

“Eeeeee. Kinikilig ako. HAHAHA. Ulitin mo nga.” Pang-aasar ko.

“Ayoko nga. Bleh!” Tinalikuran niya ako at niyakap ko siya, pinatong ko yung chin ko sa balikat niya.

“Kath, I’m really happy that you feel the same way. Sa ano tayo na ba?” Bumitaw siya sa yakap at humarap sakin, kurot

niya ngayon yung pisngi ko.

“Hoy Mr. Mayabang, hindi porket sinabi ko na gusto kita ay tayo na agad. Baka gusto mo naman akong ligawan??” Yung

ukha niya parang bulking sasabog na naman.

“Hahaha. Ang cute cute mo talaga pag naiinis. Opo. So ano pwede na ba kitang ligawan?” Lumuhod ako sa harap niya

hawak ang kamay niya.

“Tumayo ka nga jan. Oo.”

“Don’t worry, I will not hurt you. I promise.” At yumakap ako sa kanya.

“Can we stay like this forever?” Tanong niya at yumakap siya ng mahigpit pa sakin.

After nung hug nay un, nagkwentuhan lang kami. Ikinwento nila yung ginawa nilang kalokohan about dun nga sa

Soulmate na yon. Nung una tawang tawa ako eh. Hindi daw siya makapaniwala, kahit ako naman. Malay ba nating

possible pa lang mangyari yun. Hindi na kami pumasok sa klase naming. Hinintay na lang naming mag-uwian. Pinapunta

na lang din naming ditto sa rooftop sina Julia, Diego at Kuya.

=Kath’s POV=

Sa pagkekwentuhan naming ni DJ, napag-alaman kong nag-away pala sila ng kuya niya dahil sakin. So sabi ko sa kanya

magsorry siya para no hard feelings na.

“DJ, may sasabihin ka diba?”

“Kuya, sorry for what I’ve said kagabi. Hindi ko sinasadya. Hindi ko dapat sinabing hate kita.” DJ.

“Mukhang nagkaaminan na ah? Well, you should’ve listen to me na lang kase. Pero it’s ok, so ano? Kayo na ba??” Sam.

“EEeeeeeee! Kayo na bes??” Julia.

“Unfortunately, hindi pa. Papahirapan pa ako nitong nerd na to.” DJ.

“Ahhh ganon. Di wag!” Pagtataray ko at kinurot ko siya sa tagiliran niya.

“Aray! Ang brutal mo talaga kahit kelan! Siyempre joke lang yon, kahit ano gagawin ko para mapasagot kita noh.”

“Dapat lang.” Diego.

“DJ tandaan mo, pag sinaktan mo yan, ako ang sasalo jan at hindi kita mapapatawad.” Sam.

“Ang sweet mo, ikaw na lang kaya manligaw sakin, etong kapatid mo, hindi man lang marunong manlambing.” Pagbibiro

k okay Sam. Lumapit ako sa kanya at nagcling ako sa braso niya.

“Oy! Oy! Oy! Hindi pwede! Akin ka lang noh!” DJ sabay hila sakin at inakbayan ako.

“May kinikilig!” Pang-aasar ni Julia.

“HAHAHAHA.” Tawanan naming lahat.

“Tingnan mo nga, sa pag ganyan ko pa lang kinikilig ka na, pano pa pag naging tayo na?” DJ.

“Grabe, ang lakas ng hangin talaga ditto sa rooftop. Feel niyo ba??” Ako. Hahaha.

“Ibang klase talaga kayong dalawa noh? Grabe kayong magbangayan. Haha.” Diego. Nagtawanan na lang kami at

humarap sakin si DJ.

“Eto tatandaan mo, akin ka lang ha?” Okay, lubog na ko sa kilig. Hahaha.

Lumipas ang ilang linggo at pinagpatuloy nga ni Soulmate ang panliligaw sakin. Nakapagpaalam na din siya kela Papa.

Pumayag nga sila eh. Ewan ko ba dun sa mga yun, parang tuwang tuwa pa kay DJ. Everyday may single rose at maliit na

teddy bear form DJ, hinahatid at sundo niya ako sa bahay. Super gentleman nga eh pati sa school kaya yung mga

nambubully sakin, kinain nila ang mga sinabi nila na hindi ako magugustuhan ng isang DANIEL PADILLA. Tapos siya din

gumagastos sa mga lakad namin. Sabi ko hati na lang kami, sabi niya tsaka na daw pag naging kami na. Loko loko din eh,

HAHA. Andito kami ngayon sa rooftop ulit ng school. Kwentuhan lang.

“Kath??” with serious face pa yan ah.

“Ow?”

“Can I ask you out on a date?” Natulala naman ako sa tanong niya.

“Huy Cha-cha!! Tinatanong ka!” Julia, niyuyugyog pa ako.

“Ahhh…”

“Ayaw mo ba?” Tanong niya ulit.

“Gusto.” Mahina kong sabi.

“Gusto naman pala eh. So, puntahan kita sa inyo maya ah?”

“Mamaya na agad? Diba pwedeng bukas na??”

“Mamaya na!” DJ.

“Mamaya na talaga?” Julia.

“Oo, sunduin ko siya ng 7pm.”

“Ok, sige maiwan na naming kayo ah? Jan na kayo boys! Bye!” Hinila ako papaalis ni Julia at pumunta kami sa Mall.

“Huy Julia, anung gagawin natin dito?”

“Siyempre date niyo ng Soulmate mo yun, dapat maganda ka ulit. Bibili tayo ng damit mo at accessories.”

“Dami dami kong Jeans at Tshirt dun sa bahay eh.”

“Date? Jeans. Talaga ikaw manang. Wag ka ng mareklamo jan. Akon a bahala sayo okei?” Julia.

At ayun, nagsimula na kaming magshopping. Nakakpagod nga eh, andami kasing pinatry saking damit ni Julia. After nun,

umuwi na din kami, at andun sila Papa at Mama.

“Hep! Hep! Hep! Anung meron!??” Papa.

CHAPTER 10

=DJ’s POV=

Iniwan kami ditto sa rooftop nila Julia. Tamang tama, magpapatulong ako ditto sa mga to.

“Diego, anu bang magandang gawing gimik para kay Kath?”

“Alam mo, hindi naman choosy yan si Kath kahit anong gawin moa lam kong maaappreciate niya yan.” Diego.

“Ang galing galing mong dumiskarte sa mga babae bro eh.” Sam.

“Pero iba si Kath. Dapat maimpress ko siya.” Ako.

“San mo ba balak?”

“Sa isang restaurant sana.”

“Okay, tapos??” Sam.

“Alam niyo napakalaki niyong tulong. Salamat ha? Bwisit!” Sarcasm. -____-

“HAHAHAHA.” Aba at tinawanan lang ako nung dalawa.

=Kath’s POV=

“Hep! Hep! Hep! Anung meron!??” Papa.

“Mukhang nagshopping ang mga dalaga ah?”

“Huy! Sabihin mo na!” bulong ni Julia sakin.

“Ahh, Ma, Pa kasi po inaya—“

“Inaya kang magdate ni DJ??”

“Oh? Pano niyo po nalaman??” Pagtataka ko.

“Pumunta siya kanina sa office bago pa kayo pumasok, nagpaalam siya samin. Such a good boy.” Papa.

“Talaga? Ginawa niya yun?”

“Oo anak, dinalan pa nga kami ng breakfast dun eh.” Mama.

“Dalga na anak ko oh. Tandaan mo, magkaboyfriend ka man, andito pa rin si Papa.” Pagdadrama ni Papa.

“Oo naman po, ikaw kaya ang number 1 na lalaki sa buhay ko.”

“Awwww. Ang sweet naman ng anak ko.”

“Anak, kung ako sayo, wag mo ng pakawalan si DJ.” Mama.

“Bat ba parang botong boto kayo dun sa kumag nay un??” Ako.

“Eh alam naman naming gusto mo si Soulmate diba? Hahaha.” Mama.

“Ha!?? Pano niyo nalaman yon?” At ngumiti sakin ng nakakaloko si Julia. At kiniss niya ako sa cheeks.

“Bes talaga oh.”

“Okay lang yan anak, mukhang mabait naman si DJ eh. Kaya kung sagutin mo man siya, suportahan ka namin.” Mama.

“Yep, hindi naman kami magiging hadlang sa desisyon mo, alam naming bat aka pa but malaki ang tiwala naming sayo.”

Papa.

“Ano kayang pinakain sa inyo ni DJ. Haha.” Pagbibiro ko.

“HAHAHAHA.”

“O sige po, ayusan ko muna po si Kath ha? 6 na rin po kasi.” Julia.

“Alright!” Parents.

Umakyat na kami ni Julia, naligo na ulit ako at inaayusan na niya ako habang nagkekwentuhan.

“Bes, akalain mo yon noh?” Ako.

“Hahaha. Ang kalokohang napunta sa katotohanan.” Julia.

“I never thought that this will happen.” Kath.

“Ako din. Malay ba nating ang gawa gawa mong Soulmate ay magkakatotoo pala.” Julia.

“At nagustuhan ko pa.”

“Ang cheesy mo bes. Haha. O ayan, you’re done.”

Tumingin ako sa salamin. Nag-iba itsura ko, hindi ako sanay. Napatitig lang ako sa sarili ko sa salamin.

“Maganda ka kasi, tanggapin mo na.” Si Julia at niyakap niya ako.

“Thank you bes. Labyu!”

“Labyu too! Always, panigurado pag-uwi mo may boyfriend ka na. Haha!” Pang-aasar niya sakin.

“Baliw! Hahaha.”

“Anakkkk!!!! Andito na sundo mo!!” Sigaw ni Mama.

“Sige tita, bababa nap o kami!” Julia.

=DJ’s POV=

This is it! Andito na ako sa bahay nila Kath, sususnduin ko na siya.

“Hi DJ, pasok ka.” Pag-aya sakin ng Mama ni Kath.

“O DJ, kamusta?” Papa.

“Okay naman po tito. Medyo kinakabahan. Hehe.”

“Wag ka ng kabahan, kung ano mang pinrepare mo, im sure magugustuhan ni Kath yun.” Mama.

“Sana nga po.”

“DJ, ang bilin ko ha, wag na wag mong sasaktan ang anak ko kung hindi sakin ka mananagot.” Papa.

“O-oop-opo.” Katakot ee.

“Pa, wag mo namang takutin ng ganyan si DJ. Subukan niya lang ako saktan. Pepektusan ko siya ng bongga!” Paglingon

namin… Si Kath ba talaga yun??

“Anak!!! HAHAHAHA.” Tumawa lang sila Tita. Nakadress and heels siya, not the typical Kath. Basta she’s so pretty!

“Hoy DJ, yung bibig mo naman.” Sabay sara niya sa bibig ko.

“Ang ganda mo.” Bulong ko sa kanya. At kinurot na naman niya ako sa tagiliran ko.

“Aray! Namimihasa ka na ah!” She grinned. Such a cutie.

“So pano ma, pa, alis na muna po kami ah?” Pagpapaalam ni Kath.

“Okey, enjoy the night anak. DJ, take care of my daughter ha?” Papa.

“Opo, ako bahala sa kanya. Bye po!” Pagpapaalam namin.

=Kath’s POV=

The whole duration naming sa sasakyan hindi umiimik si DJ, kaya ako na unang nagsalita.

“DJ, are you alright?”

“Huh? Ahh—Oo, okay lang ako.” DJ.

“HAHA. Parang hindi naman. Wag kang kabahan. Nakakinis to.”

“Sino bang may sabing kinakabahan ako?”

“Ikaw, See, magsisinungaling ka pa ha.” Pano hinawakan ko yung kamay niya at medyo nanginginig siya.

“Hinawakan mo na kamay ko, wag ka ng bibitaw ah?” Nagsmile na siya at nawala na siguro ang kaba niya.

“We’re here!” Sambit niya at bumaba kami, nilagyan niya muna ng cover yung mata ko. At ni-guide niya ako palakad

somewhere.

“Hoy DJ tanggalin mo na tong cover, excited na ko.” Hindi na siya nagsalita.

“Hayyyy. DJ. Bibilang ako ng tatlo ha, pag di mo pa to tinanggal ako magtatanggal nito.”

“ISA!”

“DALAWA!”

“TATLO!”

Aba wala pa din kaya tinanggal ko na yung cover. At napasmile ako ng bongga sa nakita ko. The place is very nice. Isang

resto pero parang ako lang yung tao, mukhang pinareserve niya pa ito. And ang cute kasi napapaligiran yung place ng

Teddy Bears, iba’t ibang size. Parang yun yung naging highlight na design nung place. Andito ako sa gitna. Parang dance

floor. Nawala na talaga si DJ.

“DEEEEEJJAAAAYYYYY!!!” Sigaw ko, medyo naiinis na ko. Anu ba kasing balak niya?

“Nagustuhan mo ba baby?” Biglang bumukas yung ilaw sa isang side at may mga kasama siya. Kakanta siya. Wait…

WHAT!??

“Baby??” Sambit ko.

“This one’s for you Kath, sana magustuhan mo.” DJ.

Better Together by Jack Johnson (Alam niyo na naman to diba? Play the vid!)

There is no combination of words I could put on the back of a postcard

No song that I could sing, but I can try for your heart

Our dreams, and they are made out of real things

Like a, shoebox of photographs

With sepia-toned loving

Love is the answer,

At least for most of the questions in my heart

Like why are we here? And where do we go?

And how come it's so hard?

It's not always easy and

Sometimes life can be deceiving

I'll tell you one thing, it's always better when we're together

Mmm, it's always better when we're together

Yeah, we'll look at the stars when we're together

Well, it's always better when we're together

Yeah, it's always better when we're together

And all of these moments

Just might find their way into my dreams tonight

But I know that they'll be gone

When the morning light sings

And brings new things

For tomorrow night you see

That they'll be gone too

Too many things I have to do

But if all of these dreams might find their way

Into my day to day scene

I'd be under the impression

I was somewhere in between

With only two

Just me and you

Not so many things we got to do

Or places we got to be

We'll sit beneath the mango tree now

Yeah, it's always better when we're together

Mmm, we're somewhere in between together

Well, it's always better when we're together

Yeah, it's always better when we're together

Mmm, mmm, mmm

I believe in memories

They look so, so pretty when I sleep

Hey now, and when I wake up,

You look so pretty sleeping next to me

But there is not enough time,

And there is no, no song I could sing

And there is no combination of words I could say

But I will still tell you one thing

We're better together.

Nakasmile lang siya the whole time nung kumakanta siya. Nakakatuwa. Siyempre ako na kinikilig. Natapos na yung kanta

at inabutan niya ako ng boquet of roses.

“Upo ka na.” Sabi niya sakin at iniupo niya ako sa table na ang ganda din ng ayos.

=DJ’s POV=

I can see her beautiful smile the whole time na kumakanta ako, makes my heart melt. Ang saya ko kasi napsaya ko siya.

Nakaupo na kami.

“Gutom ka na ba?” Ako.

“Medyo? HAHAHA.”

“Haha. Sabe na nga ba eh. Don’t worry kahit nasa resto tayo ang pagkain natin ay…” Tinawag ko na yung waiter.

“Mcdooo!!!!” Tuwang tuwang sabi ni Kath. “Thanks DJ! Buti na lang, hindi kasi ako mahilig sa mga classy foods eh.”

“I did my research you know!?” Pagyayabang ko.

“Hahaha. Ikaw na. Da best ka eh.”

Pagkatapos naming kumain, inaya ko siya ditto sa rooftop ng resto. Maganda din, naglatag lang ako ng mat, I gave him

my jacket para hindi siya ilang, nakadress kasi siya eh. Nakauo na kami ngayon ditto sa mat.

“Hindi ka na naman makapagsalita jan? Wag ka ng kabahan, I liked everything DJ. Thank you.” Sambit niya. At hinawakan

niya ulit yung kamay ko, this time intertwined fingers.

“Eeeeee! Ikaw talaga, pinapakilig mo ko.”

“Hahaha. Yaaak! Di bagay, you sound gay. Hahaha!” Pang-aasar niya pa.

“Gay pala ah!” Nilapit ko yung mukha ko sa mukha niya.

=Kath’s POV=

Andito kami ngayon sa rooftop. Nakaupo sa mat, holding hands, just watching the sky.

“Gay pala ah!” Sabi niya at unti unti niyang nilalapit yung mukha niya sa mukha ko. Anung balak niya.

“DEE-DJ!” Super lapit na kasi.

*tsup!*

Kiniss niya ko, sa noo lang naman. Whew!

“Baliw ka talaga!” Sabay hampas sa kanya.

“Haha. Siyempre, hindi naman kita ikikiss agad noh. Hindi pa nga tayo eh.” Sabi niya. “Kath??”

“Hmmmm??”

“Dala mob a yung paper?” Tanong niya.

“Aling paper?”

“Yung pinagsulatan mo ng about kay Soulmate.”

“Ahhh, oo. Andito sa wallet ko. Why?”

“Pahiram nga ako.”

“Ahhh, teka.” Kinuha ko yun sa wallet ko at binigay sa kanya. “Aanhin mo ba?”

“Hmmm. Let’s see.” Weirdo. Inangat niya yung papel at isa isang binasa to.

My Soulmate:

”Gwapo. CHECK!”

“Matangkad. CHECK!”

“Mayaman. CHECK!”

”Katamtaman kulay. CHECK!”

”DANIEL PADILLA!! CHECK!”

“Teka, anu bang pinagsasasabi mo diyan.” Pagpigil ko sa kanya.

“Im just making a recap. Wag kang magulo diyan.” DJ.

“And for the last note, MAHAL NIYA SI KATH?”

“Wag mo na pansinin yang nasa huli.” Hiya kong sabi.

“May ballpen ka ba diyan? Pahiram nga.” At inabutan ko naman siya ng ballpen.

“Bakit? Anong isusulat mo?”

“Etong huling nakasulat. MAHAL NIYA SI KATH? CHECK NA CHECK!” At nilagyan niya ng check yung tabi nung note nay

un.

“Anong ibig mong sabihin DJ?” Ibinababa niya yung papel at ballpen, humarap siya sakin at hinawakan ang dalwang

kamay ko. Kiniss niya yun pareho.

“Totoo ang sinabi ko Kath, I don’t like you anymore. I LOVE YOU.”

“Totoo?? Anu naman magugustuhan mo sa isang nerd sa katulad ko?” Tanong ko na naman.

“Let’s see. How about everything?” DJ.

“Gasgas nay an, yan din sinabi nay an ng kuya mo sakin eh. Magkapatid nga kayo. Tsktsk.”

“Asar talaga yun si kuya. Pero seriously Kath, hindi ka mahirap magustuhan at yung nerd na pang-aasar ko, hanggang

asar lang yun, you’re not a nerd, you’re beautiful. Kind, nice, sweet, thoughtful, talented---“

“Oh tama na, naniniwala na ako, baka masyado ng lumaki ulo ko niyan.”

“I LOVE YOU. I really do.” Inaya niya akong tumayo pero lumuhod siya sa harap ko.

“Kathryn Chandria, can you be my girlfriend?” Tanong niya. Naluluha ako. Pero tumango ako. At itinayo ko na din siya.

“Hey, stop crying, bakit k aba umiiyak?” Pinunasan niya yung luha ko ng daliri niya.

“Maybe I’m just overwhelmed with happiness. I never thought that I will be loved by someone who sees me for who I

am. Thank you DJ.” Niyakap ko siya ng mahigpit.

“You just have to believe it, this is real. You don’t know how happy I am right now. I love you Kath. So much.”

“I love you too, Soulmate.”