مسافرت حس��ین بن أبی عالء گوی��د: گ��روهی بیس��ت و چن��د همسطحی همسفران به لحاظ مالی:

�ه خ��ارج ش�دیم و در می��ان راه، در ه�ر م�نزلی ک��ه توق��ف می ک�ردیم،نفره از مؤمن�ان ب�ه قص�د مک کش��تم. وق��تی ب��ه محض��ر ام��ام ص��ادق )ع( رس��یدم فرم��ود: ای حس��ین! ت��وبرایشان گوسفندی می

مؤمنان را خوار کردی! عرض کردم: از چنین کاری به خدا پناه می برم. فرمود: به من خ��بر رس��ید کشتی؟ گفتم: من جز خدا مقصودی نداشتم. فرمود:ها گوسفندی میکه تو در هر منزلگاهی برای آن

دانستی که برخی از آنان هم دوست داشتند کار تو را انجام دهند ولی توان مالی نداشتند ومگر نمیکنم.طلبم و تکرار نمیاین، موجب شد که او نزد خود احساس خواری کند؟ گفتم: از خدا مغفرت می

- امام باقر )ع( می فرماید: با همسطح خود همسفر شو، زیرا سفر با کس��ی ک��ه هزین��ه ت��و را میدهد مایه خواری مؤمن است.

فرماید: با کسی مسافرت کن که او مایه زینت تو باشد؛ نه اینکه تو مایه زینت امام صادق )ع( میاو باشی.

فرماید: همسفرانی برگزینید که دخل و خرجشان با شما همسانی داشته باشد امام صادق )ع( میتا خوار نشوید.

گونه احادیث این است که در صورت امکان، هر کسی با همس��طح اقتص��ادی خ��ود پیام این نکته:سفر کند.

فرماید: هنگام بازگشت از سفر برای خانواده خود سوغات بیاورید؛ امام صادق )ع( میسوغات: هر چند قطعه سنگی باشد.

لزوم همسفرگاه سفر کن. رسول خدا )ص( می فرماید: همسفرت را بیاب و بشناس؛ آن

رسول خدا )ص( در وصیتش به علی )ع( فرمود: به تنهایی سفر نکن، چ��را ک��ه ش��یطان، هم��راهتنهاست.

اند که به تنهایی سفر کنند.فرماید: بدترین مردم کسانی رسول خدا )ص( می ای که ت��و ب��رای او ارزشفرماید: با کسی مسافرت نکن که برای تو به اندازه امیرمؤمنان )ع( می

بیند.قائل هستی احترام نمیمدیریت سفر گروهی

رون��د یکیفرماید: هرگاه سه نفر با هم به مسافرت می رسول خدا )ص( می انتخاب سرپرست:را امیر و سرپرست خود کنند.

فرماید: در برخورد با گروهی مسافر، هرگز نگو اینجا منزل کنید ی��ا آنج��ا م��نزل امام صادق )ع( مینکنید، چرا که در میان ایشان کسی هست که متصدی این امور است.

فرماید: کسی که با همسفر خود بیشتر مدارا کند پاداشش بیش��تر ورسول خدا )ص( می مدارا: تر است.نزد خدا محبوب

فرماید: لقمان به پسرش گفت: ای پسرم! جز در نافرمانی خدا ب��ا همس��فران امام صادق )ع( میخود موافق و همدل باش.

مشربی با همسفران و فرونشاندن خشم از آدابفرماید:خوش اخالقی و خوشامام صادق )ع( می سفر است.

امیرمؤمنان )ع( با م��ردی غیرمس��لمان همس��فر ش��د. وی پرس��ید: ای بن��ده خ��دا! کج��ا می روی؟ روم. چون به دو راهی رسیدند و مسیر ذمی جدا شد امیرمؤمن��ان )ع( در پی اوفرمود: به کوفه می

آیی؟ آن حض��رت فرم�ود: این از آداب خ��وب همس��فری اس��ت ک��هرفت. ذمی گفت: چرا ب��ا من می

6209/02/96

گون��ه ام��رشود اندکی وی را مشایعت و بدرقه کند. پیامبر ما اینچون انسان از همسفر خود جدا می گون��ه فرم��ود؟ امیرمؤمن��ان)ع( فرم��ود: بلی. ذمی گفت: ب��هفرم��وده اس��ت. ذمی پرس��ید آی��ا همین

گیرم که پیروراستی پیروان او به جهت رفتار کریمانه او از وی پیروی کردند، پس من تو را گواه میگاه ذمی با شناختن امیرمؤمنان )ع( اسالم آورد.دین تو هستم، آن

برگرفته از مفاتیح الحیاة اثر آیـۀ, اله جوادی آملی

معاونت دانشجویی و فرهنگی دانشکده فناوری های نوین پزشکی