Upload
wwwtipfakultesi-org
View
3.525
Download
4
Embed Size (px)
Citation preview
2
3
4
TRAVMATİK DİZ HASTALIKLARI
MENİSKAL PATOLOJİLER ÇAPRAZ BAĞ PATOLOJİLERİ KOLLATERAL BAĞ PATOLOJİLERİ
5
MENİSKÜSLER ve PATOLOJİLERİ
6
Menisküs yaralanmaları en sık diz yaralanmaları arasındadır.
65 yaş üzerindeki insanlarda dejeneratif menisküs yırtığı insidansı %60’ dır.
7
8
Menisküsler birçok önemli fonksiyona sahiptirler.Yük transferi
ve dağılımıEklem
LubrikasyonŞok
absorbsiyonEklem
stabilizasyonEklem uyumu
Medial menisküs; Stabil ve kronik ÖÇB yırtığı olan dizlerde,
Lateral menisküs; Akut ÖÇB yırtığı ile genellikle birlikte yaralanır.
Menisküs yırtıkları ile birlikte en sık yaralanan yapı ÖÇB’dir.
9
10
Kesitleri üçgen biçimde olan menisküsler tibia platosuna tutunurlar.
11
Medial menisküs C şeklinde bir yapıya sahip olup çapı lateral menisküse oranla daha geniştir.
Lateral menisküs daha kalındır ve boynuzları birbirine daha yakın konumda olup tama yakın bir daire oluşturur
12
Vasküler penetrasyon iç menisküsün %10- 30'una, dış menisküsün ise %10-25'ine kadar yayılır.
Bu alanın dışındaki menisküs bölümü avaskülerdir ve sinovyal sıvıdan diffüzyonla beslenirler. Oluşabilecek patolojilerde fibroblastik iyileşme potansiyeli yoktur. Bu durum başarılı menisküs tamirleri için esastır.
Menisküs yaralanması radial gerilme gücünün menisküs deformasyon kabiliyetini aştığında meydana gelir.
13
Yaralanma mekanizmaları Menisküslere yönelik
yaralanmamekanizmalar %95'i indirekt (non-kontakt) mekanizmalarla gelişir. Direkt mekanizma ile menisküs yırtığı %5 sıklıkla görülür.
Dize gelen direkt darbe veya trafik kazaları sırasında gelen yüklenmeler menisküslerde yırtıklara yol açabilir. Ancak bu tip yaralanmalara sıklıkla tibia plato kırıkları eşlik eder.
14
ŞİŞLİK ?
15
Akut şişlik: Kırık, kapsül yırtığı veya periferik
menisküs yırtığını düşündürür.ÖÇB yaralanmalarında:
4-6 saat içinde hemartroz belirginleşir.
Santral menisküs yırtıkları:Ertesi gün effüzyona sebeb olabilir.
Dejeneratif menisküs yırtığı:Tekrarlayıcı effüzyonlarla
karekterizedir.
16
Menisküs yırtıklarında Sinovyanın irritasyonu sonrasında reaksiyonel olarak oluşur ve kesin tanıya yönelik sınırlı bir bulgudur.
Menisküs yırtıkları için tipik olan sinovial irritasyon sonrasında hidroartroz niteliğinde sıvı toplanmasıdır.
Hastaların yarısında mevcuttur.
17
18
Kilitlenme ?
19
20
21
22
23
Tanı açısından anamnezin en tipik bulgusudur.
Dizin değişik hareketlerinde mekanik olarak takılıp hareket etmemesi olarak tanımlanır.
Kova sapı yırtıklarının çoğunluğunda olur.
Eklem fareleri ve intraartiküler yerleşimli patolojilerden ayırıcı tanısının yapılması gereklidir.
24
Meniskus testleri içerisinde Mc Murray, Apley Ege-Gülhane testleri en
yaygın kullanılanlardır.
25
Apley McMurray
26
Anammez ve fizik muayene % 90 civarında bir doğrulukta tanı koydurur.!!!!
27
RADYOLOJİK GÖRÜNTÜLEME;
1. Radyografi,2. Bilgisayarlı
tomografi,3. Magnetik rözenans
görüntüleme(MRG),4. Artrografi
28
29
MRG klinik muayeneyi tamamlamak ve diagnostik doğruluğu artırmak için kullanılabilir.
30
Grade I
31
Grade II Grade III yırtık
32
YIRTIK TİPLERİ
Travmatik ve Dejeneratif olarak iki grupta toplanabilir.
Travmatik yırtıklar aşırı/patolojik yüklenme sonucu sağlıklı menisküste oluşan,
Dejeneratif yırtklar ise normal yük veya minimal travma sonrası meydana gelir.
Menisküs yırtıkları; morfoloji, yer, hacim ve stabiliteye göre sınıflandırılabilir.
33
Morfoloji;LongitudinLongitudin
alalHorizontalHorizontal
(klivaj)RadialRadial Flep tarzı,DejeneratifKomplexKova sapıKova sapıOblikOblik
34
Vertikal ve horizontal yırtıklarVertikal ve horizontal yırtıklar
35
Horizontal klivaj yırtığı Radial yırtık
36
Flep tarzı yırtık
37
Meniskokapsüler seperasyon
38
Artroskopinin:Avantajları
1. Hastanede kalma süresinin az olması ve maliyetin düşmesi
2. Daha kozmetik bir skar bırakması3. Eşlik edebilecek başka
patolojilerin saptanabilmesi4. İmmobilizasyon yapılmaması
39
Dezavantajları1. Ameliyat süresinin uzun olması2. Teknik olarak daha zor olması3. Özel aletlere gerek duyulması
40
TEDAVİ GEREKTİRMEYEN YIRTIK TİPLERİ
Periferik in komplet 10 mm’den küçük yırtıklar
Periferik komplet 5 mm’den küçük yırtıklar
3 mm’den daha az eklem içine deplase olan yırtıklar
41
PARSİYEL MENİSEKTOMİ ENDİKASYONLARI
Tamir şansı olmayan periferik longitudinal ve kompleks dejeneratif yırtıklar
Radial yırtıklar Olabildiğince az – yeterli
rezeksiyon Manuel – motorize shaver-
radiofrequency - lazer
42
TAMİR ENDİKASYONLARI
43
TAMİR ENDİKASYONLARI
YIRTIK TİPİ Tek ve basit yırtık En iyi sonuç vertikal yırtıklarda Horizontal yırtıklar sıklıkla dejeneredir
iyileşme şansı düşüktür Deforme kova sapı yırtıklar tamir
edilmemeli Radiyal yırtıkların tamiri zordur
Gençlerde iyileşme şansı daha yüksek
44
ÖÇB tamiri yapılanlarda iyi
Hasta uyumu ÖNEMLİ
45
ALL İN-SİDE SUTURE TEKNİKLERİ: Hooklar T fix Menisküs okları Rapid lock
46
Ön Çapraz Bağ
İki bandı var Anteromedial –
flex. Posterolateral-
ext. Mekanoresöpter
ler proprioseptif rol oynar
47
48
49
ÖÇB Biyomekaniği
YIRTILMA MEKANİZMASI: ELASTİKİ DEFORMASYON; bağ gerilir
eski haline gelir PLASTİK DEFORMASYON; eski haline
dönmez bağ uzar YETMEZLİK DÖNEMİ; makro düzeyde
yırtık vardır
50
ÖYKÜ Pivot
yaralanama Kütleme ‘KİT’
sesi Dizde akut
şişlik51
1. 40 YAŞ 2. AKTİVİTE 3. DİZİNDE BOŞLUK HİSSİ
ÖN PLANDA4. FONK. İNSTABİLİTESİ
OLANLAR
52
KİMLER TED. EDİLMELİ
53
BTB otogreft Daha güçlü Yüksek performans gerektiren
sporlarda Diz önü sorunu
54
Hamstring oto Morbidite az
55
ALLOGREFT Daha az Hastalık riski (VİRAL) Gücü az Revizyon veya çoklu bağ
yaralanmalarında
56
Rehabilitasyon
Spora dönüş 6 ay Hızlandırılmış protokol
uygulanır 4 hafta koltuk değnekleri, 6 hafta dizlik
57
Komplikasyonlar
Hatalı tünel yeri Femurda arka duvar
kırılması Erken cerrahi girişim
dizde yapışıklığa neden olur 3 – 6 hft beklenir
58
Arka çapraz bağ
İki bandı var Anterolateral band
fleksiyonda, Posterolateral
band ext. Gergindir
Meniskofemoral lig. (Humphry-ant, Wrisberg-post)
59
Tedavisi tartışmalı Konservatif tedavi
edilenlerde geç dönemde patella ve medial femoral kondilde dejenerasyon
60
Medial Kollateral Lig.
Sup. ve derin dalı var Femur med kondil Tibia prox. Derin bölümü medial men. yapışır
61
Medial Kollateral Lig. yaralanması Valgus zorlaması 30° flex da ağrı ve instab. Sıklıkla femoral taraftan
yaralanma İzole yaralanma için 6 – 8
hf. Brace Kronik İnstabilite; Cerrahi
ve güçlendirme
62
Lateral kolletaral ligament yaralanması
Sık değil 30 ° flex varus
zorlaması ile instabilite İzole LCL yaralanmaları
konservatif tedavi
63
Çoklu bağ yaralanması
Diz çıkığına neden olabilir Damar – sinir – tendon
yaralanmaları Cerrahi
64
PATELLO FEMORAL EKLEM SORUNLARI
Patellar tendinit (Jumper’s knee)
Basketbol ve voleybolcularda sık
Patella alt köşesinde ağrı
NSAID, güçlendirme ve ortezler
Cerrahi nadir
65
Patellofemoral artrit
Travma ve malalignment neden
Erken dönemde lateral gevşetme faydalı
Geç T.T. Ele. , ant. trans.
66
67
SİNOVYAL PATOLOJİLERSİNOVYAL PATOLOJİLER
Sinovyal kondramatozis
Pig. Villonod. sinovit RA Hemofili Plica sendromları
68
Pigmente villonoduler sinovit
Ağrı - şişlik – palpe deilebilir kitle
Açık --- Art. Sinoviektomi
Recür.
69
Mediopatellar plica Mediopatellar plica (shelf send)(shelf send)
70
OSTEOKONDRİTİS DİSSEKANS
Eklem yüzeyini örten artiküler kıkırdağın altındaki subkondral kemikte nekroz gelişmesi ve bunu örten eklem kıkırdağının birlikte ayrılıp eklem içerisine düşmesi
EKLEM FARESİ
71
EPİDEMİYOLOJİ
Genelde genç adultların hastalığıdır. Erkeklerde 3-4 kat daha sıktır. Juvenil, adölesan, erişkin olarak 3 tipi vardır.
72
ETİYOLOJİ
TRAVMA İSKEMİ KONSTİTÜSYONEL PREDİSPOZİSYON HEREDİTE
Bunlar içerisinde Travma temel rolü üstlenmektedir.
73
SINIFLAMA VE YERLEŞİM
OKD Sıklık sırasına göre Diz ekleminde Ayak bileğinde
Talusun üst yüzeyinin medialinde Dirsek ekleminde
Kapitellumda Kalça ekleminde
Kapital femoral epifizin süperiorunda Omuzda
Humerus başı ve glenoid fossada
74
75
Medial femoral kondilin lateralinde %73-85 Lateral femoral kondilde %13 Trokleada %2 Patellada %1
Erken dönemde en büyük yakınma dizde ağrıdır.
Başlangıçta hafif aktivasyonlarla artmaya başlar.
Lezyon bölgesinde uyum bozuldukça şişme boşalma hissi, takılma hissi, diz ekleminde sertlik ve en sonunda eklem faresi oluşumu ile tipik kilitlenme bulguları ortaya çıkar.
Zamanla kas atrofisi, synovial hipertrofi, hidrartroz gelişebilir.
76
RADYOGRAFİ Mutlaka 2 yönlü diz grafisi
çekilmelidir. Klasik yerleşimli OKD’yi A-P
grafide görmek zordur. Tünel grafiside istenmelidir. Etkilenen kemik ana kemik
dokusundan daha dens görülür.
Fragman ayrılırsa ana kemik bütünlüğü bozulur. Ayrılan yerde krater ve çökme izlenir.
77
SİNTİGRAFİ
78
Evre 0 :Normal grafi normal sintigrafiEvre I : Grafide lezyon sintigrafi normal,hasta asemptomatikEvre II-III:Radyoaktif madde tutulum artışıEvre IV: Defekt yanlarında da aktivite artışı,komşu tibiada tutulum
MRG
79
Bugün OKD’yi en iyi tanımlayan yöntemdir. Lezyonun boyutları,OK parçanın canlılığı ve ayrılması
hakkında bilgi verir. Diğer bir faydası konservatif ve cerrahi tedavi seçiminde yol
gösterir. Tedavi takibinde en iyi sonuç veren noninvazif yöntemdir.
ARTROSKOPİ
Mini invaziv bir yöntemdir. Ancak diğer noninvazif
yöntemlerle tanı konamayan lezyonları saptamak veya tanıyı doğrularken aynı anda tedavisinide yapmaya izin verdiği için OKD tedavisinde çığır açmış bir yöntemdir.
80
TEDAVİ
Erişkin OKD çoğunlukla gonartrozla birliktedir.
Kendiliğinden iyileşme yeteneği zayıftır. 40 yaş üzeri hastalarda akınmalar daha
çok OA’yı düşündürecek şekildedir. Erişkin formun aksine jüvenil OKD’nin
kendiliğinden iyileşme yeteneği vardır. Bu yüzden 2 gruptaki lezyonlarda
tedavi prensipleri farklı olmalıdır.
81
KONSERVATİF TEDAVİ
12 yaşından küçük hastalarda;
Lezyon çok büyük değilse konservatif tedavi uygulanmalıdır.
Herhangi bir dış destek cihazı kullanılmadan aşırı sportif aktiviteler kısıtlanır.
Ekstansör mekanizma mutlaka kuvvetlendirilmelidir.
Hasta 1-2 aylık aralarla klinik, 3’er aylık aralıklarlada radyolojik olarak kontrol edilmelidir.
82
CERRAHİ TEDAVİ
Özellikle artroskopi bu lezyonlarda çığır açmıştır.Tedavi yöntemleri arasında
Antegrad veya retrograd perforasyon
İnternal tespit Greftleme
ve bunların kombinasyonlarını içerir.
83
Antegrad perforasyon:
Fizis hattı açık olan hastalarda,
Ghull Evre I-II lezyonlarında konservatif tedavi başarısız kalmışsa antegrad veya transkondiler artroskopik perforasyon yapılır revaskülarizasyonu yeniden sağlayarak parçanın yerine yeniden kaynaması sağlanır
84
Retrograd perforasyon
Eğer fizis hattı kapalı ve
ghull Evre I-II ise eklem kıkırdağına zarar vermemek için en iyi tedavi yöntemidir.
85
İnternal tespit Kısmi ayrılma gösteren Evre III
lezyonlarda, ayrılmış fakat yerine konabilecek
lezyonlarda kullanılır. Tespit için özel
vidalar(herbert,whiple)kemik çubuklar,birden fazla K teli kullanılabilir.
6 hafta ekstremiteye yük verilmez.
3 ay sonra tespit mataryelleri metalikse çıkartılır
86
Greftleme Ghull EvreIV lezyonlar veya serbest
ve tekrar yerine konamayacak lezyonlarda büyük defektlerde kullanılır.
Oto ve allogreft kulanılır. Otogreftler femur kondili posterioru
yada iliak kanattan alınır. Diz ekleminde geniş defektlerde ise
allogreftler kullanılır.
87
88