1. Jedinica za površinu 1a (ar) ima

100 m2, str. 19

2. Jedinica za površinu 1ha ima

10 000 m2, str. 19

3. Ako dužini od 2 cm na karti odgovara dužina od 0,1 km u prirodi, tada se radi o mjerilu:

1:5000; d : D = 1 : n, str. 20

4. Na karti mjerila 1:50 000 izmjerena je dužina u iznosu od 5 mm. Ta dužina u prirodi iznosi:

250 m, str. 20

5. Pri mehaničkom mjerenju dužina nužna je konstantnost mjernog elementa koja zavisi od:

temperature zraka, str. 21

6. Granično mjerilo između plana i karte je:

1:5000, str. 21

7. Optički teodolit je:

vrlo kratkog dosega, str. 21

8. Karte mjerila 1:10 000 – 1:100 000 su

topografske karte, str. 21

9. Konstantnost brzine elektromagnetnog vala elektronskog daljinomjera ovisi od:

stanja atmosfere, str. 22

10. Elektrooptički daljinomjeri mjere dužinu emisijom:

vidljive ili nevidljive infracrvene svjetlosti, str. 23

11. Optički daljinomjeri se prema dosegu svrstavaju u daljinomjere:

vrlo kratkog dosega, str. 23

12. Ručni laserski daljinomjer upotrebljava se gdje su se prije koristile:

mjerne vrpce, str. 24

13. Koliko iznosi 1 gon?, Jedinica gon za uglove definisana je jednačinom:

1 gon =

rad, (

= 0,01570796), str. 26

14. Gornji pokretni dio teodolita okreće se oko:

glavne ili vertikalne osi, str. 27

15. Durbin instrumenta teodolita okreće se oko:

horizontalne/nagibne ose, str. 27

16. Tačnost mjerenja teodolitom ocjenjuje se standardnim odstupanjem pravca mjerenog u

dva položaja durbina, str. 27/28

17. Osnovni kriterij za izbor odgovarajućeg teodolita za mjerenje je:

standardno odstupanje pravca mjerenog u dva položaja, str. 27/28

18. Horizontiranjem se glavna os teodolita dovodi do preklapanja sa smjerom:

vertikale, str. 32

19. Kada je instrument teodolit centriran tada vertikalna os instrumenta prolazi kroz:

stajališnu tačku, str. 32

20. Busola je instrument koji služi za mjerenje:

magnetnog azimuta, str. 34

21. Čime se mjeri razlika visina?

nivelirima, str. 36

22. Prema namjeni nivelire dijelimo na inženjerske, građevinske i:

precizne, str. 38

23. Prema izvedbi uređaja za horizontiranje vizurne linije nivelire dijelimo na nivelire sa libelom i nivelire sa:

kompenzatorom, str. 38

24. Koji od nabrojanih instrumenata služi za mjerenje visinskih razlika:

hidrostatska vaga, str. 41

25. Grube greške je moguće otkriti i eliminirati uz pomoć kontrolnih mjerenja i:

statičkim testovima, str. 47/48

26. Sustavne greške u mjerenjima se mogu izbjeći:

računanjem korekcija, str. 48

27. Pogreške koje predstavljaju funkcionalnu komponentu odstupanja su:

sistemske, str. 48

28. Vjerovatnoća pojave manjih slučajnih grešaka je u odnosu na vjerovatnoću pojave većih slučajnih grešaka:

veća, str. 48

29. Slučajne pogreške mogu se koristiti pojedinačno, Slučajne greške je moguće otkriti pojedinačno?

ne, str. 48

30. Gausova krivulja sa malom maksimalnom vjerovatnoćom odgovara:

manje tačnim mjerenjima, str. 49

31. Gausova krivulja je:

manje tačno mjerilo, str. 49

32. Temelj računa izjednačenja je da v2 je:

minimalna, str. 51

33. Kriteriji tačnosti mjerenja su:

preciznost i ispravnost, str. 54

34. Standardno odstupanje predstavlja mjeru:

preciznosti, str. 54

35. Raspršenost mjernih vrijednosti u odnosu prema srednjoj vrijednosti pokazatelj je:

preciznosti geodetskih mjerenja, str. 55

36. Geografska širina je ugao koji sa ravni ekvatora zaklapa:

normala neke tačke, str. 59

37. Sve tačke koje leže na istom meridijanu imaju istu:

geografsku dužinu, str. 60

38. Opći Zemljin elipsoid je u prostoru orijentisan:

apsolutno, str. 62

39. Dimenzije elipsoida često je definirano sa:

velikom poluosi i spljoštenošću, str. 62

40. Opći zemljin elipsoid se u prošlosti nije upotrebljavao kao referentni jer:

nije mogao orijentisati, str. 63

41. Ishodište koordinatnog sustava WGS84 nalazi se u:

središtu mase Zemlje, centru Zemljine mase str.64

42. U geodetskoj primjeni Zemlja je obično prikazana sa tri plohe: fizička, geometrijska i ekvipotencijalna koja je nazvana:

geoid, str. 64

43. Projekcija za potrebe državne izmjere je projekcija koja služi za:

preračunavanje trigonometrijskih tačaka u ravan, str. 65

44. Gauss-Krugerova projekcija je:

konformna, poprečna i cilindrična, str. 65

45. Geodetska projekcija služi kao matematička osnova za izradu planova i karata:

krupne razmjere, str. 65

46. Mjerilo dužina na srednjem meridijanu kod Gauss-Krugerove projekcije iznosi:

m0 = 0,9999, str. 66

47. Uvođenjem negativne deformacije na srednjem meridijanu kod Gauss Krugerove projekcije postignuto je:

proširenje područja preslikavanja, str. 67

48. Zbog nemogućnosti primjene UTM projekcije na polovima se primjenjuje:

univerzalna polarna stereografska projekcija, str. 69

49. UTM sistem u Evropi oslanja se na, Za područje Evrope UTM sustav je oslonjen na:

Hayfordov međunarodni elipsoid, str. 69

50. Širina meridijanske zone kod UTM projekcije iznosi

6°, str. 69

51. Udaljenost tačaka u trigonometrijskoj mreži I reda iznosi:

više od 20 km, str. 73

52. Prema svrsi nivelman može biti:

generalni i detaljni, str. 75

53. Apsolutna visina H neke tačke na Zemljinoj površini je vertikalna udaljenost te tačke od:

srednje razine mora, str. 75

54. U poligonskoj mreži se mjere:

vezni kutovi, str. 79

55. Čvorna poligonska tačka je tačka u kojoj se sastaje:

nekoliko poligonskih vlakova, str. 79/80

56. Glavni poligonski vlakovi spajaju:

triangulacijske tačke, str. 80

57. Smjerni uglovi u poligonskom vlaku određuju se prema izrazu:

VN N+1 = VN-1 N + βN ± 180°, str. 81

58. U poligonometriji povećane tačnosti kutovi se mjere teodolitom s pogreškom očitanja od:

nekoliko sekunda, str. 84

59. Za neposredno mehaničko mjerenje duljina upotrebljavaju se:

čelične vrpce (duljine 20,25 i 50 m, a širine 1-2 cm), str. 85

60. Za posredno mjerenje dužina u poligonskom vlaknu koristimo:

tahimetre, str. 86

61. Najizgrađeniji detalj u gradovima izrađuje se na planovima u mjerilu:

1:500, str. 88

62. Aerofotogrametrijska metoda snimanja koristi se:

za sve terene i sva mjerila, str. 88

63. Ortogonalna metoda izmjere primjenjuje se u:

izgrađenim horizontalnim terenima, str. 88

64. Tačnost aerofotogrametrijske metode snimanja zavisi od:

instrumenta za kartiranje, str. 88

65. Kod ortogonalne metode snimanja terena na krajnje tačke linije mjerenja se postavljaju:

trasirke, str. 89

66. Šta od nabrojanog ne spada u metode polarnog snimanja detalja:

bazna tahimetrija, str. 91

67. Najtačnija metoda snimanja za horizontalni prikaz terena je:

polarna metoda, str. 91

68. Jednim snimkom se može fotogrametrijski rekonstruisati snimljeni ravni objekat primjenom:

redresera, str. 92

69. Sa obzirom na način izmjere snimka, fotogrametrija se dijeli na: analognu, digitalnu i

analitičku fotogrametriju, str. 92

70. Aerofotogrametrijska metoda mjerenja primjenjuje se za:

sva mjerila, str. 93

71. Uređaj kojim se izvodi terestrička fotogrametrija snimanja zove se:

foto-teodolit, str. 93

72. Veličina preklopa snimaka kod aerofotogrametrijskog snimanja ovisna je o:

visine leta aviona, relativnim visinskim razlikama terena, str. 93

73. Veličina fotosignala kod aerofotogrametrije zavisi od:

visine leta aviona, str. 93

74. Od fotogrametrijskih metoda za ispitivanje pomaka i deformacija na građevinskim objektima koristi se:

terestrička fotogrametrija, str. 93

75. Kartiranje iz zračnih aerofotogrametrijskih snimaka vrši se:

autografom, str. 94

1. Vrijeme obilaska GPS satelita oko Zemlje iznosi:

11h57m, str. 100

2. Sateliti su raspoređeni u 6 jednako razmaknutih orbita nagnutih

55° prema ekvatoru, str. 100

3. Koji su radio signali koje odašilju sateliti GPS-a?

L1 i L2, str. 100

4. Na L2 radio signalu GPS sistema moduliran je:

P-kod, str. 100

5. S-kod omogućuje standardno pozicioniranje (SPS) i

slobodan je za civilnu upotrebu, str. 100

6. Pogreška vremenske razlike (sata GPS prijemnika) eliminira se:

opažanjem 4 satelita, str. 103

7. Jednostrukim faznim razlikama kod obrade GPS mjerenja se eliminira:

hod sata satelita, str. 106

8. Kod trostruke fazne razlike pored svih pogrešaka rješava se i:

cjelobrojna neodređenost, str. 106

9. Diferencijalnom metodom (GPS terenskim postupcima) mjere se:

koordinatne razlike/razlike koordinata, str. 107

10. Atmosferska refrakcija kod GPS dijeli se na ionosfere i:

troposfere, str. 111

11. Atmosferska refrakcija kod GPS mjerenja smanjuje se

diferencijalnim postupcima, str. 111

12. Rezultat GPS mjerenja su trodimenzionalne koordinate X,Y,Z u:

globalnom WGS84 sistemu, str. 112

13. Izmjeru i plan katastra čuvaju:

katastarski uredi, str. 115

14. Katastar zemljišta između ostalih podataka, sadrži i podatke o:

posjedniku zemljišta, str. 116

15. Katastarski operat se sastoji od planova i:

popisa i pregleda, str. 116

16. Plan posjeda(nekretnina) se čuva i održava na temelju katastarske izmjere u

zemljišnim knjigama, str. 117

17. Zemljišna knjiga je povjerena:

sudovima, str. 117

18. Prava na nekretninama mogu se steći jedino upisom u:

zemljišnu knjigu, str. 118

19. Zemljišna knjiga se osniva i održava na temelju:

katastra zemljišta, str. 118

20. Za upis stanova u zemljišnoj knjizi služi:

Knjiga položenih ugovora, str. 118

21. Zemljišno knjižni uložak se sastoji od posjedovnice, vlastovnice i

teretovnice, str. 118

22. Šta ne spada u svojstva karte

preglednost, str. 119

23. Glavna izohipsa je svaka:

peta osnovna izohipsa, str. 123

24. Najčešća metoda za prikaz DMR su pravilni rasteri, mreža trokuta i

stringovi, str. 126

25. Pored dva osnovna modela podataka postoji i

objektni, str. 130

26. Šta od nabrojanog nije topološki koncept:

osobitost/kompleksnost, str. 131

27. Šta od navedenog nije uobičajena funkcija analize prostornih podataka?

povezanost/Kartografska analiza, str. 132

28. Operacija iskolčenja u odnosu na operaciju snimanja zahtjeva:

veću tačnost, str. 148

29. Kojim načinom se ne mogu određivati elementi iskolčenja:

geometrijskim, str. 148/149

30. Kod grafičkog iskolčenja elemenata na planu uzima se u obzir:

tačnost i mjerilo plana, str. 150

31. Koji je postupak iskolčenja najtačniji?

analitički postupak, str. 151

32. Vertikalno iskolčenje projektovane građevine izvodi se:

nakon horizontalnog iskolčenja, str. 153

33. U praksi se za iskolčenje visine najčešće koristi:

geometrijski nivelman, str. 154

34. Najjednostavniji način iskolčavanja projektovanih površina (ploha) je pomoću:

vizurnih križeva, str. 156

35. Prilikom iskolčenja tačke polarnom metodom instrument treba:

orijentisati postavljanjem u poznati smjerni kut, str. 160

36. Laserski rotacioni niveliri koji se koriste u građevinarstvu osiguravaju tačnost od:

3-5 mm/100 m, str. 162

37. Pri iskapanju kanala i rovova dubina kopanja mora biti postignuta

centimetarskom tačnošću, str. 163

38. Geodetski su radovi pri projektovanju prometnica u posljednje vrijeme znatno unaprijeđeni primjenom:

fotogrametrije, str. 167

39. Širina pojasa geodetskog snimanja za izgradnju tunela ovisi od

dužine tunela i topografskih uvjeta, str. 168

40. Geometrijska metoda iskolčenja trase tunela primjenjiva je u

lakšim terenskim uslovima, str. 170

41. Dodatna neovisna kontrola smjera proboja dugih tunela postize se:

mjerenjem astronomskog azimuta, str. 172

42. Kod mostova visinski prikaz terena s ekvidistancijom iznosi:

0,5 m, str. 174

43. Za izradu detaljnog projekta mosta potrebno je snimiti pojas lijevo i desno prije početka i nakon mosta, najčešće u širini od:

300 m, str. 174

44. Snimanje poprečnih i uzdužnih profila za melioraciju zemljišta izvodi se:

niveliranjem, str. 177

45. Elementi za visinski prikaz terena za nepristupačne dijelove terena snimaju se:

niveliranjem, str. 177

46. Ako se zgrada gradi u naseljenom mjestu, geodetska podloga mora sadržavati podatke o regulacijskoj liniji, građevinskoj liniji i:

osi ulice, str. 181

47. U visinskom smislu os trase se prikazuje uzdužnim profilom, a nazivamo je

niveleta, str. 185

48. Lomne tačke nivelete moraju se tako postaviti da omogućavaju:

postavljanje vertikalnih krivulja, str. 185

49. U približne metode iskolčenja kružnih krivina ne spada:

poligonska metoda, str. 192

50. Zbog sve većih brzina vozila a radi veće sigurnosti vožnje, između pravca i kružnog luka umeću se:

prijelazne krivine, str. 193

51. Površine je moguće odrediti iz direktnih mjerenja, a najjednostavniji slučaj imamo kod

ortogonalne metode, str. 199

52. Računanje površina iz koordinata vrši se po:

Gausovoj trapeznoj formuli, str. 200

53. Kod grafičkog određivanja površina obavezno se mora uzeti u obzir:

promjena dimenzija medija karte, str. 201

54. Koji od navedenih instrumenata ne služi za grafičko određivanje površina:

digitalni končani planimetar, str. 202

55. Računanje masa kod uzdužnih objekata vrši se metodom:

poprečnih profila, str. 202

56. Kod površinskih objekata računanje masa je iz

prizmi, str. 202

57. Ako za računanje masa koristimo Gaussovu trapeznu formulu za nasip tačke treba numerisati u

smjeru kretanja kazaljke na satu, str. 203

58. Deformacija objekta prema početnom stanju mjerenje može biti:

cjelovita, str. 208

59. Deformacija objekta prema prethodnoj etapi mjerenja može biti:

djelomična, str. 208

60. U optičke metode mjerenja pomaka i deformacija mogu se svrstati geometrijska i trigonometrijski nivelman, aniliranje i:

precizna poligonometrija, str. 211

61. Aliniranje spada u sljedeću skupinu metoda za određivanje pomaka i deformacija:

optička, str. 211

62. Fotogrametrijska metoda koja se koristi kod mjerenja pomaka i deformacija objekta je:

terestrička fotogrametrija, str. 211

63. Šta od navedenog ne spada u instrumente za mjerenje relativnih pomaka i deformacija

higrometar, str. 212

64. Relativni pomak mjeri se:

GPS mjerenjima, str. 212